Daten met een drempel

j t!

l,

J' 1:

VERA: .MIJN VRIEND NOEMT ME LIEFKOZEND:

LEKKER VERBRAND KIPPENPOOTJE'

DATEN KAN BEST EEN ZENUWSLOPENDE BEZIGHEID ZIJN EN AL HELEMAAL ALS JE

HANDEN ZWAAR VERBRANDZIJN OF ALS JE KAAL BENT WANT DRAAIT NIET ALLES OM DE EERSTE INDRUK?

"Mannen zeggen soms dat ze het schattig vinden, die witte vlekken.

Het geeft me iets kwetsbaars en liefs. Maar ik geloof er niks van: hoe kunje zoiets raars nou mooi vinden?" Marleke Kleinsmit (24) geeft les op een basisschool. Sinds drieĂŤnhalfjaar heeft ze vitiligo, een huidziekte die

witte plekken

veroorzaakt doordat het pigment uit de huid verdwijnt. Ze heeft de plekken op haargezicht, in haar hals en op haar armen enbenen.

Marieke heeft wel afspraakjes gehad sinds ze de vitiligo ontdekte, maar tot een relatie is het niet gekomen. "Ikhoujongens op afstand, omdat ik bangben dat ze me lelijk zullen vinden. Wat nou als ik verliefd word op iemand die afknapt op al die witte vlekken?"

Daten als je niet aan het ideale plaatjevoldoet, is lastig. Op datingsites vallen mannen vooral voor de profielfoto's van sexy vrouwen met een mooi figuur,

leuk koppie en lang haar. Op feestjes stappen ze ookniet snel afop vrouwen met littekens of een kaal hoofd. En als je dan het gelukhebt dat het niet meteen zichtbaar is, komt onvermijdelijk het moment waarop je aan de ander moet gaan uiteggen hoe het zit. "Vooral als je weinig zelfvertrouwen hebt,

wordt daten met eenbeschadigd uiterlijk moeilijk," zegt Carina Ros, psycholoog bij het brandwondencentrum van het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. )

*-

Daten met een mankementie

mailen zijn, vertel ikwat er met me aan de hand is. Ik heb liever dat een jongen op dat moment afhaakt, dan dat hij zich geschrokken omdraait en wegloopt zodra hij me in het echt ziet."

Soms leidt de onthulling tot een keiharde afwijzing. 'Ikwil geen

bij het accepteren van hun littekens. 'AIs je jezelf de ander over je denkt: 'Hij vindt me toch niet mooi' of 'hij knapt vast af op die littekens'. Terwijl die ander er misschien wel minder mee zit dan jijzelf. " Ros probeert vrouwen met brandwondenlittekens anders tegen zichzelf aante laten kijken. "Negatieve gedachtes helpen je niet verder. Je weet helemaal nietwat een andervan je denkt. Bovendienvindt een ander je sneller leuk als je jezelf aantrekkelijkvindt. Ik adviseervrouwen weleens om voor de spiegel te gaan staan en te bekijken wat ze wél mooi vinden aan hun lichaam. Misschien heeft ze bijzondere ogen, sexylippen of een stralende lach? Zo kun je jezelf leren om te focussen op die Ze begeleidt mensen

lelijkvindt, vul je al snel in hoe

dingen waar je wel tevreden over bent, in plaats van op de dingen waarvan jij denkt dat anderen erop zullen afl<nappen."

Vera Lamm erc (22, studente SPW) blaakt gelukkig uit zichzelf al van zelfvertrouwen, ondanks de brandwondenlittekens op haar handen, armen en benen. Na veel internetdate-avonturen heeft ze sinds een paar maanden een relatie met Jordy. "Hij zit er totaal niet mee dat ik verbrandben: we lachen er samen zelfs om. Hij noemt me bijvoorbeeld

Iiefl<ozend'lekker verbrand kippenpootj e'."

Vera was anderhalf toen ze ernstige brandwonden opliep. Ze zat in bad en plotseling kwam er door een kapotte boiler gloeiend heet water

uit

kraan. De brandwonden zatenover haar hele lichaam .Zelagvier maanden in het ziekenhuis, is door de jaren heen dertig keer geopereerd en heeft nog altijd beperkingen. "Ik kan niet lang lopen of staan, omdat ik geen tenen meer heb. Als ik met een jongen afspreek in de stad, moet hij me dus eerst een stuk in de rolstoel duwen."

Voordat ze Jordy ontmoette, regelde Vera afspraakjes vaak via internet. Met een mooie foto van haar gezicht en een optimistisch profiel stroomden de reacties meestal binnen. "Ik laat niet meteen zien dat ik brandwondenlittekens heb, dat schrikt alleen maar af. Maar ikwacht ook niet te lang met vertellen. Als we al een tijdje aan het chatten en de

in alleen een boxershort door het huis. Tegen de tijd dat het tot sex komt, is zo'n jongen er al helemaal aan gewend en

zijnwe er allebei

niet meer mee bezig."

Psycholoog Carina Ros denkt dat al die openheid het daten stukken

verbrande,'krijgt Vera dan te

makkelijker maakt. "Ik snap dat

horen. Of de jongen die zich al die tijd had gedragen als een echte

je het niet meteen vertelt - je wilt de ander toch eerst laten zien dat je, ondanksje littekens ofziekte,

Casanova, zwijgt ineens in alle talen. "Natuurlijk is dat niet leuk, maar ik probeer me er niet te veel van aan te trekken. Graag ofniet, denk ik dan. Ik weet van mezelf dat ik een bijzondere en lieve vrouwben.Als zij dat nietwillen ontdekken, is dat hun probleem.

Gelukkigvinden de meeste jongens me na het eerste contact al zo leuk, dat ze me wel graag in het echtwillen zien."

Bij de eerste afspraak is Yerazo open mogelijk. "Als mijn date

de moeite waard bent. Maar als je het langvoor je houdt, blijfje meestal afstandelijk. Pas als de anderweet hoe het zit, kun je je echt ontspannen en durfje meer van jezelf te laten zien. Het is moeilijk om jezelf bloot te geven

je nog druk bezig bent met van alles te verbergen."

Maar lang niet iedereen vindt het makkelijkom tegen dates zo openhartigte zijn. Fintsie de Jong (28, als

verzorgende) heeft veel moeite

.LIEVER

ZC'N itEAi.,TIi DAN DAT I\,1 IJN DATE WEGL OCPT Zt]DRA HIJ ME lN t-l ET tÍ:,f-l-i F-T'

i

naar mijn verbrande handen staart, vraag ik of hij ze even aan wil raken. Dan kan hij meteen voelen hoe het is. En als het écht goed

klikt, krijgen

ze al snel

meer

te zien. Bijvoorbeeld als ze bij me blijven logeren, dan loop ik rustig

met haar kale hoofd. Meer moeite dan de jongens metwie ze uitgaat.

Fintsje heeft alopecia, een aandoening waarbij het haar uitvalt zonder dat daar een duidelijke redenvoor is. Op haar elfde kreeg

zevoorheteerstkaleplekken. )

vav^-2,

Daten met een litteken

"Ik had lang, zwart haar en wist die kale plekken altijd heel goed te verstoppen. Ik smeerde er donkere oogschaduw op, zodat ze niet zo opvielen. Met speldjes verborg ik ze onder het haar dat vriendinnenwisten ervan, de jongens van school en uit ons dorp absoluut niet." nog over \ /as. Alleen mijn

Toen ze negentien was, kreeg Fintsje voor het eerst een serieuze relatie. "Ik kende hem al een paar jaar toen we wat met elkaar kregen. Heel voorzichtig heb ik hem verteld dat ik misschien volledig kaal zouworden. Datvond hij helemaal niet erg, zei hij. Maar toen mijn haar steeds verder begon uit te vallen en ik uiteindelijk een haarwerk nodig had, vond hij dat toch heel moeilijk. Niet dat hij het erg vond dat zijn vriendin met een pruik rondliep, maar hij had

dochter samen, maar de relatie liep toch stuk. Fintsje dacht: wie wil mij nou hebben? Een alleenstaande moeder, en nog kaal ook!

Tot zevia Relatieplanet met Carl in contact kwam. "We mailden en chatten wekenlang. En al die

tijd vroeg hij niet een keer om een foto van me. Heel fijn: zo wist ik dat het hem niet om de buitenkant ging." Op eenvrijdagmiddag ging Fintsje bij hem langs, met een rode pruik op. "Ook in het echt klikte het heel goed en al snel lagen we te zoenen op de bank.

Leuk en spannend, tot hij met zijn hand door mijn haarwilde gaan.

Ikbevroor en duwde hemweg. Ik ben er zo snel mogelijkvandoor gegaan, hij bleeftotaal verbaasd achter." De volgende dag kreeg ze een mail van Carl met de vraag wat er nou eigenlijk allemaal aan de hand was. "Toen heb ik het

.IK

WAS EEN ALLEENSTAANDE MOEDER EN NOG KAAL OOK. V/IE LOU MI-I NOU WILLEN?I' gewoon geen idee hoe hij me

moest troosten. Was ikbijvoorbeeld helemaal in tranen omdat ik de allerlaatste paar sprietjes die ik nog had, moest afl<nippen, stond hij er maar zo'n beetje bij."

Fintsje en haar vriend kregen een

28.VrVA

Net als Fintsje moet Doreen ReiĂ? (20, verzorgende) vaak een enorme drempel over voordatze aan haar dates durft te vertellen wat er met haar is gebeurd. Op haarvijftiende morste Doreen tijdens een proef

in de scheikundeles de bijtende stof natriumloog op haar rechterbeen.

"Mijn zenuwen waren direct doorgebrand, dus ik voelde niet echt veel pijn. Maar de leraar zei dat ik misschien toch beter naar huis kon gaan.

Dat deed ik: ik ben vijftien kilometer naar huis gefietst. Toen ik thuis uiteindelijk mijn broek uittrok, bleek mijn bovenbeen al helemaal zwartgeblakerd te zijn. Mijn huid en spieren op die plekwaren door de bijtende stof voor een groot deel weggebrand."

In paniek bracht Doreens moeder haar naar het ziekenhuis. Daar kreeg ze

maar aan hem opgebiecht. Hij snapte helemaal niet waar ik zo moeilijk over deed."

Nu heeft Fintsje haar pruik thuis

altijd af. "Zo'nding zit niet echt lekker en Carl maakt het niets uit.

Ook als we sex hebben. heb

niet op: anders gaat dat ding scheefzitten ofschuift ie steeds af. Ikvind mezelf niet echt mooi zonder pruik, maar Carl vindt me kaal ook sexy.

Dus waarom zou ik moeilijk doen?"

ik'm

huidtransplantaties en siliconenimplantaten op de plekkenwaar

haar spieren waren verdwenen. "Het heeft een jaar geduurd voordat ikweer een beetje normaal kon lopen. Inmiddels kan ik gelukkig alles weer, maar ikben wel bang dat jongens op me afl<nappen als ze mijn littekens zien. Dat kan ik me trouwens ook heel goed voorstellen, want zelf vind ik mijn rechterbeen nog altijd erg lelijk."

Daarom pakt Doreen het daten voorzichtig aan. "Als ik op een feestje of bij vrienden een leuke jongen ontmoet, wil ik hem eerst beter leren kennen. We gaan uit, zoenen, maar verder hou ik hem zoveel mogelijk op afstand. Pas als ik zeker weet dat ik hem kan vertrouwen, raap ik al mijn moed bijeen en vertel ikwat er is gebeurd. Ik laat de littekens ook maar meteen zien, dan weet hij precies hoe het zit." De jongens aan wie Doreen haarbovenbeen liet zien -vier tot nu toe - reageerden goed.

"Gelukkig wel, anders zou ik me nog veel onzekerder voelen. Al weet ik eigenlijk ook wel dat het probleem vooral bij mezelf ligt: ik maak me er veel drukker om dan zij. Die jongens zeggen meestal: 'Wat maakt het nou uit, die paar littekens?"' o