FRUSTRATIES EN BUREAUCRATIE Een buitenlands artsendiploma maar niet aan de slag Artsen met een buitenlands diploma worstelen met de instanties die hun toestemming moeten verlenen om aan het werk te gaan. De Turkse Nergiz Göktas en de Nederlander Dirk Poot vertellen hun verhaal. ‘Ik wil actie ondernemen voor de honderden artsen die nu gefrustreerd in een snackbar werken.’
Mensje Melchior
M
et een dik dossier onder zijn arm stapt Dirk Poot het stationsrestaurant van Utrecht binnen. De Nederlander Poot is vastgelopen in de procedures van het ministerie van VWS, de diplomawaarderende instantie Nuffic en de Commissie Buitenlands Gediplomeerden Volksgezondheid (CBGV). Het ziekenhuis De Grote Rivieren in Dordrecht heeft hem een opleidingsplaats tot psychiater aangeboden, maar hij kan voorlopig niet aan de slag. Hoewel hij 72 weken co-schappen heeft gelopen in Nederlandse ziekenhuizen, wordt zijn diploma door de autoriteiten niet erkend. NAÏEF
Op 35-jarige leeftijd besloot Poot - toen nog internetondernemer - geneeskunde te gaan studeren. Hij ging naar een Amerikaanse offshore-universiteit op Sint Eustatius, de School of Medicine aan de University of Sint Eustatius (zie Medisch Contact 19/2003: 762 e.v.). Deze opleiding heeft vooral Amerikaanse studenten en het diploma wordt door de Amerikaanse overheid erkend. Poot volgde daar een theoretische opleiding, alvorens hij in Nederland co-schappen is gaan lopen. ‘Ik was naïef en dacht: “Als deze opleiding goed genoeg is voor de VS, dan is hij ook goed genoeg voor Nederland.”’ Na de theoretische vakken liep Poot co-schappen in Dordrecht. Tijdens zijn eerste co-schap interne geneeskunde had hij nog extra begeleiding nodig omdat hij totaal geen klinische ervaring had.
652
‘Daarna heb ik dit co-schap met goed vervolg afgesloten, net als alle andere coschappen.’ Poot sloot zijn opleiding met een diploma af en het was ‘feest’. ‘Helemaal omdat ik drie opleidingsplaatsen aangeboden kreeg: bij neurologie, bij KNO en bij psychiatrie. Ik koos voor psychiatrie en ging aan de slag bij ziekenhuis De Grote Rivieren in Dordrecht op de afdeling Psychiatrie. Onder supervisie, totdat mijn BIG-registratie rond zou zijn. Ik dacht: ‘Over negen maanden start ik met mijn opleiding psychiatrie, en na vijf jaar ben ik psychiater.’ VAKBEKWAAMHEID
Dirk Poot gaat de procedure in voor erkenning van een buitenlands artsendiploma. Buitenlandse artsen en artsen die hun diploma in het buitenland hebben gehaald, moeten een verklaring van vakbekwaamheid aanvragen bij de minister van Volksgezondheid. Deze vraagt zo
nen moet gaan studeren, inclusief coschappen. Heeft een arts niet zes, maar vijf jaar wetenschappelijk onderwijs gevolgd en drie jaar beroepservaring, dan biedt het CBGV de arts een kennisen vaardighedentoets aan. Is een diploma absoluut niet gelijkwaardig dan moet de arts de hele studie opnieuw doen. De opgedane werkervaring telt dan niet mee, omdat deze niet op gelijkwaardig niveau is opgedaan. EEN DIK DOSSIER
Maar Poot loopt tegen een bureaucratisch probleem aan. Het Nuffic kan geen diplomawaardering afgeven, omdat de opleiding die hij heeft gevolgd niet is geaccrediteerd door de Nederlandse Antillen. En de formele regel is dat het Nuffic dan überhaupt niet kan kijken naar de kwaliteit van de opleiding. Op de Antillen zijn meerdere Amerikaanse offshore-universiteiten; geen enkele daarvan is door de overheid aldaar erkend. Het probleem is
Het komt voor dat een arts de hele studie opnieuw moet doen nodig advies aan de CBGV. De CBGV bekijkt de werkervaring van de arts en het Nuffic beoordeelt of een diploma gelijkwaardig is aan dat van een Nederlandse arts. Is alles in orde, dan mag een arts hier werken. Is het diploma deels gelijkwaardig, dan krijgt de arts een opleidingsadvies van het CBGV. Het kan zijn dat de arts nog een, twee of zelfs drie jaar medicij-
dat de Antillen geen organisatie hebben die deze opleidingen kan accrediteren. De nieuwe Nederlands-Vlaamse accreditatieorganisatie (NVAO) zou deze taak op zich kunnen nemen, maar is daar nog niet aan toegekomen. Dirk Poot begrijpt de redenering van het Nuffic niet. Hij pakt het dikke dossier erbij en haalt er twee brieven uit. ‘Kijk, hier heb ik een brief van de
MEDISCH CONTACT • 22 APRIL 2005 • 60 nr. 16