Το ούτι στην Ελλάδα

24.11.2022 ΤΟ ΟΥΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Οκτώ δεξιοτέχνες ουτίστες σε σόλο πρόγραμμα με παραδοσιακά τραγούδια και σκοπούς από την Ελλάδα, την Εγγύς και Μέση Ανατολή, αυτοσχεδιασμούς και σύγχρονες συνθετικές προτάσεις. Α΄

Yazdjian

μουσικής δράσης, αποτέλε σε το μέσο έκφρασης και δημιουργίας Αράβων, Τούρκων, Αρμενίων, Ελλή νων, Περσών κ.ά. Η παρουσία του στη μουσική ζωή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας υπήρξε δεσπόζουσα, αποτελώντας συχνά ζυγιά σε συνδυασμό με βιολί, πολίτικη λύρα ή κανονάκι, σε γλέντια, πανηγύρια και λαϊκούς χώρους διασκέδασης, όπως τα καφενεία, οι ταβέρνες και τα καφέ αμάν. Μετά το 1922 και την ανταλλα γή των πληθυσμών, οι μικρασιατικής καταγωγής ουτίστες θα συνεχίσουν τη δράση τους τουλάχιστον μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτυπώνοντας τον ήχο τους και στη δισκογραφία των 78 στροφών. Έκτοτε η χρήση του οργά νου υπήρξε μάλλον περιστασιακή, παρά τις από κάθε άποψη ενδιαφέρουσες περιπτώσεις οργανοπαικτών της παλιάς γενιάς: Νίκος Σαραγούδας (Μεσόγεια Αττικής), Καρυοφύλλης Δοϊτσίδης ( Έβρος), Χαρίλαος Κιουτσούκος (Δυτική Μακεδονία-Θεσσαλονίκη), Νίκος Παραλής «Λαβίδας» (Ερεσός Λέσβου) κ.ά. Ωστόσο, τα τελευταία τριάντα χρόνια το ούτι επανήλθε στο προσκήνιο της «παραδοσιακής», έθνικ και εναλλακτικής ελληνικής μουσικής σκηνής, σε βαθμό τέτοιο, ώστε να αναδειχθεί μια σειρά εξαίρετων δεξιοτεχνών, συνθε τών και δασκάλων. Η χρήση του οργάνου υπήρξε ευρύτατη και πολυδιάστα τη, τόσο ρεπερτοριακά όσο και εκτελεστικά. Έτσι, το ούτι σε επίπεδο εκτέλε σης αλλά και δισκογραφίας συναντάται συχνά ως αυτόνομο σολιστικό όργα νο, αλλά και ως μέρος ευρύτερων τύπων ορχήστρας. Τέλος, ενδιαφέρου σα είναι η χρήση του και ως «εργαλείου» συνοδείας της φωνής, στο πλαίσιο

καθώς και στους φορείς οι οποίοι είχαν την πρω τοβουλία να διοργανώσουν σεμινάρια και master classes ουτιού, με προσκεκλημένους δεξιοτέχνες κυρίως από την Τουρκία, τον αραβικό κόσμο και το Ιράν. Συναυλίες, σεμινάρια και παρουσιάσεις μεγάλων δεξιοτεχνών (Mounir & Omar Bashir, Anouar Brahem, Hosein Behruznia, Simon Shaheen, Yurdal Tokcan, Necati Çelik, Mehmet Bitmez, Ara Dinkjian κ.ά.), ανεξάρτητα από την επίδραση

άσκησαν στη μετέπειτα διαμόρφωση του «ήχου» του ουτιού στον ελλα δικό χώρο, έδωσαν σε κάθε περίπτωση την ευκαιρία δόμησης μιας ικανοποι ητικής εποπτείας του γεωγραφικού-υφολογικού εύρους του οργάνου, μέσω μιας βιωματικής-άμεσης ακρόασης εκπροσώπων διαφορετικών «σχολών». Τέλος, δισκογραφία, μουσικές συλλογές, μέθοδοι, θεωρητικές συγγραφές, μονογραφίες κ.ά. δημιούργησαν ένα ισχυρό πλέγμα δευτερογενούς προφο ρικότητας, το οποίο συντέλεσε σε μεγάλο βαθμό στη γεφύρωση των όποιων γεωγραφικών, χρονολογικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών αποστάσεων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η νεότερη γενιά μουσικών στην Ελλάδα έχει σήμε ρα την ευκαιρία να μαθητεύσει «διαμεσολαβημένα», μέσω των ηχογραφήσεων του Γιώργου Μπατζανού, του ¸ Şerif Muhiddin Targan, του Kadri Şençalar, του Udi Hrant, του Farid el Atrache, του Αγάπιου Τομπούλη και πολλών άλλων εμβληματικών προσωπικοτήτων, στην υφολογική φυσιογνωμία του οργάνου, όπως διαμορφώνεται στους επιμέρους μουσικούς πολιτισμούς της Ανατολής. Ο Δημήτρης Μικέλης –που έζησε για μια δεκαετία και πλέον στην Παλαι στίνη, σπουδάζοντας δίπλα σε κορυφαίους άραβες μουσικούς– αναδεικνύ ει τις διαφορετικές υφολογικές και αισθητικές αποχρώσεις της αραβικής μουσικής, από γεωγραφικά κέντρα όπως η Αίγυπτος, η Συρία, ο Λίβανος και η Παλαιστίνη. Ο Νικόλας Παλαιολόγος, ως πολυοργανίστας και συνθέτης, φέροντας μια σειρά ιδιοπρόσωπων χαρακτηριστικών, θα εκτελέσει –μεταξύ άλλων– μια δική του σύνθεση με ποικίλες δομικές και αισθητικές επιρροές από την τουρ κική μουσική.

Ο Κυριάκος Ταπάκης, με τον αναγνωρίσιμο ήχο του που συνδυάζει, αρμονι κά, στοιχεία από τους μουσικούς πολιτισμούς της Ανατολής και τη σύγχρο νη έθνικ, φιούζον και τζαζ μουσική σκηνή, παρουσιάζει κατά κύριο λόγο προ σωπικές του συνθέσεις, οι οποίες πιστοποιούν τις πολλαπλές καλλιτεχνικές και εκφραστικές του ανησυχίες. Ο γεννημένος στο Χαλέπι της Συρίας, αρμένιος ουτίστας και συνθέτης Haig Yazdjian, μέσα από το τριακονταετές και πλέον έργο του στην Ελλάδα, απο τέλεσε αναμφίβολα τον πλέον άμεσο κομιστή της αραβικής και αρμένικης κουλτούρας του ουτιού στη μουσική σκηνή των Αθηνών, εμπνέοντας παράλ ληλα πολλούς μουσικούς της

Κυριάκος Καλαϊτζίδης αποτέλεσε τον βασικό πόλο δράσεων σε σχέση με το ούτι στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία τριάντα χρό νια, μέσω του ευρύτατου, διεθνώς αναγνωρισμένου καλλιτεχνικού του έργου, καθώς και των πρωτοποριακών εκπαιδευτικών, καλλιτεχνικών και εκδοτικών του δράσεων στο πλαίσιο του οργανισμού «Εν Χορδαίς». Ο ίδιος, έχοντας επι κεντρωθεί –μεταξύ άλλων– και στην πρωτογενή συνθετική δημιουργία, θα αποδώσει προσωπικές του συνθέσεις. Ο Χρήστος Τσιαμούλης, από τους πρωτεργάτες της εκ νέου γνωριμίας του ελλαδικού κοινού με το ούτι και την εν γένει «παραδοσιακή» μουσική, μετα ξύ άλλων και μέσω της δράσης του στο σχήμα «Δυνάμεις του Αιγαίου», θα εκτελέσει τρεις προσωπικές του συνθέσεις.

Κλείνοντας, πρέπει να τονιστεί πως βασικό μέρος των παρουσιάσεων θα καλύψουν διάφοροι τύποι αυτοσχεδιασμού, οι οποίοι, κινούμενοι στο πλαί σιο ή και στο όριο της δομημένης φόρμας ταξίμ, δημιουργούν τα απαραίτη τα ηχοτοπία, που λειτουργούν σαν ηχοχρωματικός καμβάς για τις πολυποί κιλες υφολογικά, δομικά και αισθητικά συνθέσεις.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ

Δημήτρης Μικέλης

Ουτίστας και πιανίστας, ο Δημήτρης Μικέλης γενν ήθηκε το 1976. Αποφοί τησε από το Μουσικό Λύκειο Παλλήνης το ’94. Είναι πτυχιούχος φούγκας, απόφοιτος του Μουσικού Κολεγίου Μπέρκλη και κάτοχος μεταπτυχιακού (Jazz Performance) από το Πανεπιστή μιο Ουί λλιαμ Πάτερσον. Μαθήτευ σε στο πιάνο με τον Γιώργο Κοντραφούρη και τον Armen Donelian, και στο ούτι με τον Simon Shaheen. Έχει εμφανιστεί σε πολλά φεστιβά λ (Ελλάδα, Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Τουρκία, Αμερική, Παλαιστίνη, Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Μαρόκο), ενώ διοργάνωσε στην Αθήνα το 1ο Φεστιβά λ Ουτιού το 2020, όπου και συμμετείχε. Έχει εκδώσει δύο προσωπικά άλμπουμ, ΜITZ’s New Work, με τους Mitz Jazz Quintet (Αμερική) και Oudopia, με συμμετοχή 18 μουσι κών (Παλαιστίνη). Απέσπασε β΄ βραβείο στον 15ο Διαγωνισμό σύνθεσης του Ωδείου Φουντούλη. Στην Ελλάδα έχει περιοδεύσει με τους Σωκράτη Μά λα μα, Μελίνα Κανά, Αλκίννοο Ιωαννίδη, Σαβίνα Γιαννάτου, Λιζέτα Καλημέρη, Πέτρο Δουρδουμπάκη, Στέλιο Βαμβακάρη κ.ά., ενώ είναι μέλος του συγκρο τήματος Occasional Dream, με το οποίο έχουν ηχογραφήσει

στη

μουσικής και την τέχνη του αυτο σχεδιασμού. Από τότε αρχίζει να ασχολείται και με άλλα έγχορδα όργανα: πολίτικο λαούτο, αφγανικό ρουμπάμπ, γιαϊλί τανμπούρ κ.ά. Το 2008 γνώρισε τον κορυφαίο σολίστ στο ούτι Naseer Shamma, ιδρυτή της μουσικής σχολής “Bait al oud” στο Κάιρο, όπου έπαιξε δικές του συνθέσεις στο ούτι. Έχει λάβει μέρος σε ηχογραφήσεις δίσκων, συναυλίες, παραστάσεις και φεστι βάλ με διάφορα μουσικά σύνολα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς, έλληνες και ξένους. Από το 2013

από τους καταξιωμένους μουσικούς Necati Celik, Yordal Tokcan, Yildiran Guz (Τουρκία), Simon Shaheen (Παλαιστίνη), Ara Dinkjian (Αρμενία) και Charbel Rouhana (Λίβανος).

ως ερμηνευτής-εκπαιδευτής στα μουσικά εργαστήρια στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Έχει συνεργαστεί δισκογραφικά και σε ζωντανές εμφανίσεις με συνθέ τες, τραγουδιστές και μουσικούς: Σωκράτης Σινόπουλος, Κατερίνα Παπα δοπούλου, μπαρόκ ορχήστρα L’Arpeggiata, Δόμνα Σαμίου, Χρόνης Αηδονί δης, Πετρολούκας Χαλκιάς, Nedyalko Nedyalkov, Derya Turkan, Ψαραντώ νης, Σαβίνα Γιαννάτου, Ross Daly, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Ελένη Βιτάλη, Νίκος Κυπουργός, Νίκος Πορ τοκάλογλου, Μελίνα Κανά, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Γιώργος Νταλάρας, David Lynch, Έλλη Πασπαλά και Ματούλα Ζαμάνη.

Είναι μέλος των σχημάτων Λωξάντρα, Νότιο Τόξο (συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Φλάνδρας στη Γάνδη και στις Όπερες της Ρεν και του Μάνχαϊμ), Aoutar Duo, Τάνια Γιαννούλη Trio (συμμετοχή στο Φεστιβάλ Τζαζ του Βερολίνου), Κώστας Θεοδώρου Quintet (συμμετοχή στο Φεστιβάλ jazzahead! της Βρέ μης και στα έθνικ Φεστιβάλ του Μαρόκου και του Ρούντολστατ).

Δύο χρόνια μετά, ο δεύτερος δίσκος του με τίτλο Garin και το single Gift του εξασφαλίζουν ευρύτατη αναγνώριση. Το 2000, στροφή στις μουσικές του αναζητήσεις αποτέλεσε το CD με τη μουσική που έγραψε για το θεατρικό Το κτήνος στο φεγγάρι. Το 2001 κυκλοφορεί το άλμπουμ Yeraz, ένας ονειρικός κόσμος για ακροατές με τις ίδιες ευαισθησίες. Το 2007, το πρώτο του στούντιο άλμπουμ, Amalur (στη γλώσσα των Βάσκων σημαίνει «Μάνα Γη») καταγράφει τη μουσική πορεία του Γιαζτζιάν τα τελευ ταία πέντε χρόνια, μέσα από τις ζωντανές εμφανίσεις, τη συνεργασία με διε

HAIG YAZDJIAN

θνούς φήμης μουσικούς αλλά και τον πειραματισμό σε νέους τρόπους έκφρα σης, όπως το ηλεκτρικό ούτι (η πρώτη καταγραφή του οργάνου σε δίσκο, διε θνώς). Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές, καθώς και με διεθνείς σολίστ: Ξυδάκης, Αρβανιτάκη, Φαραντούρη, Γαλάνη, Πασπαλά, Βιτάλη, McKennitt, Lynch, Spilain, Tekbilek, Gasparyan, Spassov, Velez κ.ά. Από το 2012 δίνει συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είτε

με τον Ιωάννη Πλεμμένο. Το 2009 γνώρισε το ούτι κοντά στον Νίκο Παλαιολόγο. Συμμετείχε σε σεμινάρια του μουσικού εργαστηρί ου «Λαβύρινθος» του Ross Daly, με τους Yurdal Tokcan, Erkan Ogur, Ömer Erdoğ dular, Ευγένιο Βούλγαρη, Περικλή Παπαπετρόπουλο, Σωκράτη Σινό πουλο, Χάρη Λαμπράκη και Joseph Tawardos. Έζησε για δύο χρόνια στην Κρήτη, όπου εργάστηκε στον «Λαβύρινθο», αλλά και ως μέλος του κου αρτέτου του Ρος Ντέιλυ, μαζί με την Κέλυ Θωμά και τη Σοφία Ευκλείδου. Επίσης, είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς: Ahmet

Erdoğ¸dular, Zohar Fresco, Μάνος Αχαλινωτόπουλος Μιχάλης Κονταξάκης, Γιώργος Μανωλάκης, Νίκος Ανδρίκος, Βαγγέλης Καρίπης, Γιώργος Ψάλτης, Δημήτρης Παναγούλιας, Haig Yazdjian, Τάσος Πούλιος, Θεοδώρα Αθανασί ου, Γιώργος Κλάδης, Μάρθα Μαυροειδή, Derya Türkan, Γιώργος Κοντογιάν νης, Νικόλας Παραουλάκης, Αρετή Κετιμέ, Σόλων Λέκκας κ.ά., παίζοντας σε συναυλίες και φεστιβάλ, σε Ελλάδα, Τουρκία, Ινδία, Ιταλία, Βέλγιο, Γαλλία, Κατάρ κ.α. Πρόσφατα συνίδρυσε με τη Σοφία Ευκλείδου στο τσέλο το ντου έτο Beraber, με το οποίο ερμηνεύουν τροπικές συνθέσεις της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και δικές τους. Είναι βασικό μέλος του μουσικού σχήματος Ακούσματα Ανατολής, του Γιώργου Ψάλτη. Έχει κερδίσει β΄ βραβείο στο διε θνές φεστιβάλ

και τηλεοπτικές παραγωγές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 1995 ήταν το κορυφαίο μαντολίνο της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Διδάσκει στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών, όπου διευθύνει το Τμήμα παραδοσιακών οργάνων και το ομώνυμο Τμήμα της Σχο λής βυζαντινής μουσικής και παραδοσιακών οργάνων της Ιεράς Μητροπόλε

ως Ηλείας. Έχει επίσης διδάξει ούτι, γιαϊλί τανμπούρ, οργανολογία, και θεωρία των Λαϊκών δρόμων στο Τμήμα λαϊκής & παραδοσιακής μουσικής (ΤΕΙ Ηπεί ρου). Από το 2006 διδάσκει επίσης στα σεμινάρια του Μουσικού Εργαστηρίου «Λαβύρινθος» στην Κρήτη, στο «Μουσικό Χωριό» του Πηλίου και στις «Μουσι κές Αυλές» της Ικαρίας, ενώ συχνά παραδίδει σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2004 κυκλοφόρησε ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτ λο Ταξίδια, σε συνεργασία με τη Δώρα Πετρίδη, και ακολούθησε το Μήνυμα του πρίγκιπα, σε συνεργασία με τον Χρήστο Γαλανόπουλο. Έχει επίσης γράψει μουσική για θέατρο. Η ενασχόλησή του με το ρεμπέτικο είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση του βιβλίου Το αστικό λαϊκό τραγούδι στην Ελλάδα του Μεσοπο λέμου, εκδόσεις Fagotto books (σε συνεργασία με τον Β. Βανταράκη), καθώς επίσης τους δίσκους, Αψιλίες, με τους Δ. Μυστακίδη, Α. Τσαρδάκα και Θ. Αθα νασίου και Ψιθυρίζοντας το ρεμπέτικο, με τον Δ. Μυστακίδη. (Υπό έκδοση: Ιστορίες αγάπης στο

τ.

Λαμπαδάριο της Μ.Χ.Ε. Ελευθέριο Γεωργιάδη, λαμβάνοντας πτυ χίο ιεροψάλτου (1990) και δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου (1993) με βαθμό άρι στα παμψηφεί και διάκριση. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. Tο 2011 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή «Κοσμική μεταβυζαντινή μου σική στη χειρόγραφη παράδοση της εκκλησιαστικής μουσικής, 15ος αι.- 1830» υπό την επίβλεψη του Γρ.Θ. Στάθη, ως υπότροφος του ιδρύματος Mundo en Harmonia, με άριστα παμψηφεί. Από το 1988 το πολύμορφο έργο του περι λαμβάνει την έρευνα, τη διδασκαλία και την καλλιτεχνική πράξη της μουσι κής της καθ’ ημάς Ανατολής. Το 1993 ιδρύει το Εν Χορδαίς, φορέα μελέτης, διδασκαλίας και ανάδειξης των μουσικών παραδόσεων της Μεσογείου, με παραγωγές δίσκων, εκδόσεις βιβλίων και διοργάνωση συναυλιών. Ως καλλι τεχνικός διευθυντής του, είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη του προγράμ ματος σπουδών, τη μουσικολογική επιμέλεια εκδόσεων και την υλοποίηση ευρωπαϊκών έργων στο πλαίσιο διεθνών συνεργασιών (MediMuses, MORE, Cantnates des Rives, Εxtra!, MELOS). Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ευρωπαϊκού MediMuses (2002-05) με ερευνητικές, εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές δράσεις σε έντεκα χώρες της Μεσογείου (www.medimuses. gr), του φεστιβάλ «Μουσικές του Κόσμου» Δήμου Θεσσαλονίκης (2012) και καλλιτεχνικός σύμβουλος του Rialto Ethnic Festival Λεμεσού (2011-14). Έχει δώσει διαλέξεις, σεμινάρια και έχει διδάξει σε εργαστήρια στα Πανεπι στήμια Πρίνστον, Χάρβαρντ, Ca’ Foscari (Βενετία), Τορίνου, Στρασβούργου και Γκουανγκντόνκ (Κίνα), στα Ωδεία Κωνσταντινούπολης, Αμμάν, Βηρυτού και Καΐρου, στην Ακαδημία Σιμπέλιους (Ελσίνκι), στη Μουσική Ακαδημία της Τύνι δας, στο Κολέγιο του Τιμίου Σταυρού της Βοστόνης, στο Center for Creative Arts της Νέας Ορλεάνης, στην Όπερα του Κουβέιτ, στην έδρα της UNESCO (Παρίσι), ενώ έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια. Το 2015 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιλντιρίμ Μπεγιαζίτ (Άγκυρα).

Τσιαμούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε κιθάρα με τη Λίζα Ζώη και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Πήρε δίπλωμα βυζαντινής μουσικής με τον Λυκούργο Αγγελόπουλο από το Ωδείο Σκαλκώτα. Από το 1980, με αφορμή τη γνωριμία του με τον Σύλλογο του Σίμωνα Καρρά, στράφηκε στην ελληνική παραδοσιακή μουσική και την εκμάθηση οργάνων: ούτι, πολιτικό και στεριανό λαούτο, σάζι, ταμπουράς και ταμπουράς με δοξάρι, πολίτικη και κρη τική λύρα, κεμανές Καππαδοκίας, νέι, καβάλι, φλογέρα κ.ά. Με τις Δυνάμεις του Αιγαίου, το 1985, εξέδωσε τα CD Δυνάμεις του Αιγαίου 1985, Ήχος Β΄, 1985 (ΕΜΙ) και Ανατολικό παράθυρο 1989 (ΜΒΙ), και περιόδευσε σε Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία μέχρι το 1991. Συνεργάστηκε με πολλούς μουσικούς και συνθέτες: Χατζιδάκις, Σαββόπουλος, Μαρκόπουλος, Ξυδάκης, Μαμαγκάκης, Χατζηνάσιος, Μαραγκόπουλος, Κυπουργός, Φαραντούρη, Αρβανιτάκη, Γιαννά του, Καλημέρη, Λιδάκης, Ιωαννίδης, Λιούγκος, Παπάζογλου, Παπαδοπούλου, Κουλιά, Χαρούλης, Μπάσης, Νέγκα. Επίσης, με παραδοσιακούς μουσικούς: Καρράς, Αηδονίδης, Σαμίου, Σαραγούδας, Μαριώ, Ψαραντώνης, Τζουγανάκης, Αμαραντίδης, Καλιοντζίδης. Συνέβαλε στη δημιουργία της Εστουδιαντίνας, όπου και συμμετείχε από τα πρώτα της βήματα. Η δισκογραφία του περιλαμ βάνει δικές του συνθέσεις, καθώς και διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών. Από το 1985 διδάσκει παραδοσιακά όργανα (Πνευματικό Κέντρο Περιστερίου, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Ωδείο Σκαλκώτα, Μουσική Σχολή Περισσού, Μουσι κό Γυμνάσιο Χαϊδαρίου, Μουσείο Λαϊκών Οργάνων, Δημοτικό Ωδείο Πατρών).

Το 2003, στο Ωδείο Αθηνών δημιούργησε Τμήμα για παραδοσιακά όργανα και ελληνικούς χορούς, όπου διδάσκει θεωρητικά, τραγούδι, ούτι, ιστορία βυζα ντινής και παραδοσιακής μουσικής, και το θεωρητικό Ήχος και μακάμ. Από το 2004 διδάσκει ταμπουρά στο Τμήμα μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθη νών, ενώ έχει δώσει σεμινάρια για τα μακάμ. Συμμετείχε στην πρώτη συνάντη ση λαουτοειδών το 1990 στο Παλλάς, με διοργανωτή τον Λάμπρο Λιάβα, και στη διεθνή συνάντηση το 2005 στο ΜΜΑ, με τη συνδιοργάνωση του Εν Χορ δαίς. Ως δεξιοτέχνης του νέι, εμφανίστηκε στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού με τον Σουλεϊμάν Εργκουνιέρ και στο Μουσικό Φεστιβάλ Κων/πολης (2003). Εξέ δωσε, σε συνεργασία με τον Π. Ερευνίδη, τη συλλογή τραγουδιών και μουσικής Ρωμιοί συνθέτες της Πόλης, 17ος-18ος αι. (εκδόσεις Δόμος).

ΠΑΝΟΣ ΚΑΣΙΑΡΗΣ | ΕΚΤΥΠΩΣΗ