Chamber Οrchestra of Europe Antonio Pappano Janine Jansen

Page 1

CHAMBER ORCHESTRA OF EUROPE ANTONIO PAPPANO JANINE JANSEN ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 22–23 ΜΕ τ ΗΝ Υ π ΟΣ τ ΗΡΙ ξ Η τ ΟΥ Υ π ΟΥΡΓΕΙΟΥ π Ο λ Ι τ ΙΣΜΟΥ & Α Θ λ Η τ ΙΣΜΟΥ
φΩτΟΓΡΑφΙΕΣ ΕξΩφΥλλΟΥ:
JANINE JANSEN © dECCA/MARkO BORggREvE ANTONIO PAPPANO © MUSACCHIO & IANNIELLO

MAURICE RAvEL (1875-1937)

Le tombeau de Couperin (O τάφος του Κουπρέν)

• Prélude

• Forlane

• Menuet

• Rigaudon

ΣΕΡΓΚΕΪ πΡΟΚΟφΙΕφ (1891-1953) Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα αρ. 1 σε ρε μείζονα, έργο 19

• Andantino

• Scherzo. vivacissimo

• Moderato - Allegro moderato

ANTONÍN dvO Ák (1841-1904) Σερενάτα για ορχήστρα εγχόρδων σε μι μείζονα, έργο 22 B. 52

• Moderato

• Tempo di valse

• Scherzo. vivace

• Larghetto

• Finale. Allegro vivace

ZOLTÁN kOdÁLY (1882-1967)

Δ ΙΑ λ ΕΙΜΜΑ
Οι χοροί της Γκαλάντας Chamber Orchestra of Europe Μ ΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
ΙΟ λ Ι
26.11.2022 CHAMBER ORCHESTRA OF EUROPE ANTONIO PAPPANO JANINE JANSEN ΑΙΘΟΥΣΑ ΧΡΗΣτΟΣ λΑΜπΡΑΚΗΣ MEΓΑ λΕΣ ΟΡΧΗΣτΡΕΣ – ΜΕΓΑ λΟΙ ΜΑΕΣτΡΟΙ / vIOLIN MASTERS
Antonio Pappano β
Janine Jansen

Ο τάφος του Κουπρέν

Η χρονιά του 1914, όταν κηρύχθηκε ο α΄ παγκόσμιος πόλεμος, επηρέασε βαθιά την ευαίσθητη ψυχή του Μωρίς Ραβέλ, ανακόπτοντας προσωρινά τη δημιουργικότητά του. Ο συνθέτης επιθυμούσε να υπηρετήσει στη στρατιω τική αεροπορία, αλλά η εύθραυστη υγεία του δεν του το επέτρεψε. Ωστόσο κατάφερε, το Μάρτιο του 1916, να πάει στην πρώτη γραμμή, στο βερντέν, ως οδηγός ασθενοφόρου του στρατού. Έξι μήνες αργότερα ασθένησε με δυσεντερία και επέστρεψε στο παρίσι. τον Ιανουάριο του 1917, η απώλεια της μητέρας του τον βύθισε και πάλι σε μεγάλη θλίψη. Με κλονισμένη ψυχική υγεία, ξαναγύρισε στη στρατιωτική του αποστολή για σύντομο χρο νικό διάστημα, προτού καταρρεύσει και απολυθεί οριστικά. τους υπόλοι πους μήνες του πολέμου τούς πέρασε σε ένα χωριό της Νορμανδίας, ανα κτώντας σταδιακά τη δημιουργική του ενέργεια και δουλεύοντας πάνω σε σχέδια παλαιότερων και νέων έργων. Σε αυτήν την περίοδο ανήκει το έργο Ο τάφος του Κουπρέν, του οποίου η σύνθεση είχε αρχίσει ήδη από το 1914 με τη Forlane, για να ολοκληρωθεί ως πιανιστική σουίτα το 1917. το 1919, κατόπιν αίτησης του εκδότη του, ο συνθέτης ενορχήστρωσε τέσσερα από τα έξι αρχικά μέρη, παραλείποντας τη φούγκα και την τοκάτα. Η ορχηστρι κή εκδοχή της σύνθεσης έκανε πρεμιέρα στο παρίσι στις 18 φεβρουαρίου

1920. Ο τίτλος του έργου αναφέρεται στον εμβληματικό γάλλο συνθέτη του 17ου και 18ου αιώνα φρανσουά Κουπρέν, ο οποίος εκτός των θρησκευ τικών του έργων και των έργων μουσικής δωματίου έγραψε και περισσότε ρες από τριακόσιες σημαντικές συνθέσεις για τσέμπαλο, γεμάτες ζωηρή φαντασία, καθαρότητα και δεξιοτεχνία. Η γαλλική λέξη tombeau, που με ταφράζεται στα ελληνικά ως «τάφος», αναφέρεται εδώ σε έναν γαλλικό μουσικό όρο του 17ου αιώνα που σήμαινε «επιμνημόσυνο» και αποτελούσε έργο-φόρο τιμής σε έναν θανόντα. Ο Ραβέλ, ακολουθώντας κατά κάποιον τρόπο την παράδοση αυτή, αφιέρωσε κάθε μέρος της σύνθεσής του σε κάποιον από τους φίλους του που έχασε στον πόλεμο. Η θλίψη της απώ λειας, καλά κρυμμένη κάτω από μια φαινομενικά εύθυμη μουσική, αποτυ πώνεται ωστόσο με γλαφυρό τρόπο στην απεικόνιση μιας επιμνημόσυνης κουρτίνας και μιας τεφροδόχου στο σχέδιο του εξωφύλλου της αρχικής έκδοσης του έργου για σόλο πιάνο, που ζωγράφισε ο ίδιος ο συνεθέτης. τα τρία μέρη του ορχηστρικού έργου, Forlane, Menuet και Rigaudon, προ έρχονται από τυπικούς χορούς του Μπαρόκ. Ωστόσο ο συνθέτης, ασπα ζόμενος τη νεοκλασική τάση, τους προσεγγίζει μέσα από το πρίσμα του 20ού αιώνα. Έτσι, το έργο δανείζεται τις φόρμες,

λικνίζεται αδιάκοπα με ελαφρότητα και χάρη, πλαισιωμένο ορχηστρικά με την κομψότητα και την ευγένεια των εγχόρδων, της άρπας και των ξύλινων πνευστών, καταλήγοντας με ονειρικό τρόπο στο ανοδικό γκλισάντο της άρπας και στο τρέμολο των φλάουτων και των όμποε. Στη χαριτωμένη Forlane, έναν χαρούμενο χορό σε ρυθμό 6/8, δεσπόζουν και πάλι τα ξύλινα πνευστά. το Μενουέτο ήταν ένας ευγενής και επιβλητικός χορός σε ρυθμό 3/4, ιδιαιτέρως δημοφιλής στην Αυλή του λουδοβίκου ΙΔ΄

2
MAURICE RAvEL
τις καταλήξεις και τη διακόσμηση της παραδοσιακής γαλλικής σουίτας για πληκτροφόρο του 18ου αιώνα, τις οποίες μεταφέρει σε ένα σαφώς ιμπρεσιονιστικό τροπικό περιβάλλον γεμάτο πολύχρωμες συγχορδίες μεθ’ εβδόμης και παράλλη λες κινήσεις. το όμποε, τυπική επιλογή οργάνου του Μπαρόκ, κυριαρχεί σε όλο το έργο και κυρίως στο σόλο με το οποίο αρχίζει το πρώτο μέρος. Αυτό
ενεργητικό πρελούδιο,
τον ακροατή
τις
το
που αιχμαλωτίζει
από
πρώτες κιόλας νότες,

τον 17ο αιώνα. Στη σύνθεση του Ραβέλ, το Μενουέτο διαπνέεται από κομ ψότητα και μεγαλοπρέπεια, με έκδηλες μερικές μελαγχολικές πινελιές. Για το αντιθετικό μεσαίο τμήμα του χορού, ο συνθέτης γράφει μια απαλή Μουζέτα ομοφωνικής υφής, σαν προσευχή, με τη μελωδία να ξεδιπλώνε ται σε ελάσσονα τονικότητα, προτού το όμποε μας επαναφέρει στην αρχι κή μελωδία του Μενουέτου. το καταληκτικό ενθουσιώδες Rigaudon είναι ένας χορός σε ρυθμό 4/4, με ρίζες στην προβηγκία του 17ου αιώνα. Εδώ, ο χορός, που χαρακτηρίζεται από ζωηρές χοροπηδηχτές κινήσεις και έναν ενεργητικό διάλογο από τις τρομπέτες και τα κόρνα, διακόπτεται για λίγο από μια ποιμενική μελωδία αντιθετικού ύφους στα ξύλινα πνευστά και επι στρέφει στην αρχική μελωδία οδεύοντας προς τη λαμπερή κατάληξή του.

και κοινωνικού χάους που επικρατού σε στη Ρωσία το 1917, ο προκόφιεφ διένυε μια από τις παραγωγικότερες περιόδους της ζωής του, γράφοντας μια σειρά έργα, όπως το Πρώτο κο ντσέρτο για βιολί (για το οποίο χρησιμοποίησε υλικό από ένα Κοντσερτί νο που είχε συνθέσει το 1915), την Πρώτη συμφωνία (την επονομαζόμενη «Κλασική»), την τρίτη και τέταρτη Σονάτα για πιάνο κ.ά. Ωστόσο η έκρυθμη πολιτική κατάσταση στη χώρα του και η αναχώρησή του για τις Ηνωμένες πολιτείες καθυστέρησαν την πρεμιέρα του Κοντσέρτου, που πραγματο ποιήθηκε τελικά στο παρίσι, το 1923. προς μεγάλη απογοήτευση του συν θέτη, το έργο έλαβε αρνητικές κριτικές, κυρίως επειδή η λυρική γλυκύτητά του κρίθηκε ξεπερασμένη. Ωστόσο ο ούγγρος βιολονίστας Γιόζεφ Σιγκέτι, που βρισκόταν στο κοινό, ενθουσιάστηκε με το Κοντσέρτο και ένα χρόνο αργότερα το συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα της περιοδείας του στην Ευ ρώπη, κάνοντάς το παγκοσμίως γνωστό και πραγματοποιώντας μάλιστα

η τυπική φόρμα αλέγκρο σο νάτας. Στην ανάπτυξη αυξάνονται η ένταση και η ταχύτητα. Στο τέλος του τμήματος ο σολίστ επιβραδύνει, οδηγώντας στην επανέκθεση, που ξεκινά πιανίσιμο. Η μουσική τελειώνει ήσυχα, χωρίς την προβλεπόμενη καντέντσα ενός τυπικού κοντσέρτου, με το μελωδικό βιολί και την ανοδική περιδίνηση του φλάουτου να δίνουν έμφαση στην παραμυθένια ατμόσφαιρα. Η διά θεση αλλάζει αμέσως με το πικάντικο Scherzo του δευτέρου μέρους, που διαπνέεται από συνεχείς αντιθέσεις. πότε χιουμοριστική, πότε άτακτη και πονηρή, αλλά πάντα μουσικά ευφάνταστη και ευρηματική, η μουσική κρατά αμείωτη την προσοχή μας, καθώς η δεξιοτεχνική επίδειξη του βιολιού χρω

3
ΣΕΡΓΚΕΪ πΡΟΚΟφΙΕφ Κοντσέρτο για βιολί αρ. 1 σε ρε μείζονα, έργο 19
του ηχογράφηση. το Κοντσέρτο επιδεικνύει μια τρυφερότητα και ένα λυρισμό που έρχεται σε αντίθεση με τη γνωστή γκροτέσκα διάθεση του προκόφιεφ. τα τρία του μέρη ακολουθούν τη σειρά «αργό-γρήγορο-αργό», αντιστρέφοντας την τυ πική ακολουθία «γρήγορο-αργό-γρήγορο». το αιθέριο πρώτο μέρος, που παρομοιάζεται μερικές φορές με ρωσικό παραμύθι, παρουσιάζει δύο
ματα: το πρώτο με την ένδειξη sognando [ονειρικά] ξεχειλίζει από τρυφε ρότητα και το δεύτερο με την ένδειξη narrante [αφηγηματικά] έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο, όπως άλλωστε ορίζει
Εν μέσω του πολιτικού, στρατιωτικού
και την πρώτη
θέ

ματίζεται από όλες σχεδόν τις τεχνικές του οργάνου, όπως sul ponticello (παιγμένο κοντά στη γέφυρα), πιτσικάτο αριστερού χεριού, γκλισάντι και αρμονικούς που προσθέτουν μιαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πολυχρωμία. το Moderato του τρίτου μέρους αρχίζει με έναν ρυθμικό βηματισμό, πά νω στον οποίο η σύντομη μελωδία των φαγκότων εισάγει το βιολί με τον ίδιο γλυκό τρόπο του πρώτου μέρους. το πάθος και η ένταση αυξάνονται βαθμιαία, καθώς το σολιστικό μέρος γίνεται ολοένα και πιο ενεργητικό. Στο φινάλε βρίσκουμε το σόλο βιολί να επαναλαμβάνει το αρχικό θέμα μελαγχολικά και νοσταλγικά, διακοσμημένο τώρα με κελαηδιστές τρίλιες σε κάθε νότα, οδηγώντας το κοντσέρτο σε ένα τέλος που σβήνει σιγά σιγά, με το φλάουτο να υπενθυμίζει το στροβιλισμό του πρώτου μέρους.

To 1875, ο Αντονίν Ντβόρζακ διένυε μια από τις ευτυχέστερες περιόδους στη ζωή του. Νιόπαντρος, είχε μόλις αποκτήσει το πρώτο του παιδί, ενώ σε καλλιτεχνικό επίπεδο είχε κερδίσει το Αυστριακό Κρατικό βραβείο, το οποίο του εξασφάλιζε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό ώστε να μπορέσει να αφοσιωθεί στη σύνθεση. Η φήμη του εξαπλωνόταν στην Ευρώπη, κυ ρίως χάρη στην υποστήριξη του Μπραμς. Αυτήν την αισιόδοξη διάθεση μεταφέρει η Σερενάτα για έγχορδα σε μι μείζονα.

το έργο γράφτηκε μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες και περιλαμβά νει πέντε μέρη απαράμιλλης μελωδικής χάρης και ομορφιάς. Η φόρμα τους είναι κυρίως κυκλική ΑβΑ, με το μεσαίο τμήμα να κατέχει αντιθετικό χαρακτήρα. το μοναδικό χάρισμα του συνθέτη για λυρικές μελωδίες είναι έκδηλο ήδη από το πρώτο, μέτριας ταχύτητας, μέρος, στο οποίο παρεμ βάλλεται ένα χορευτικό μεσαίο τμήμα προτού ακουστεί και πάλι το αρχικό θέμα. Ως δεύτερο μέρος, ο συνθέτης επιλέγει ένα αργό και μελαγχολικό βαλς στην τονικότητα της σχετικής ελάσσονος, με ένα εξαιρετικά λυρικό τρίο. Η εύθυμη εορταστική ατμόσφαιρα επιστρέφει στο ζωηρό Σκέρτσο του τρίτου μέρους, χωρίς ωστόσο να λείπουν οι λυρικές πινελιές, ενώ το έργο γίνεται πιο εσωστρεφές

4
ANTONÍN dvO Ák Σερενάτα για ορχήστρα εγχόρδων σε μι μείζονα, έργο 22, β. 52
με το ζεστό και μελωδικό Larghetto που ακο λουθεί. Με μια αποφασιστική μελωδική κίνηση των εγχόρδων αρχίζει το φινάλε του έργου, που θα ολοκληρώσει τη Σερενάτα μνημονεύοντας το αρχικό θέμα ως απόηχο, πριν από την κορύφωση του τέλους. ZOLTÁN kOdÁLY Οι χοροί της Γκαλάντας Ο ούγγρος συνθέτης Ζόλταν Κόνταϋ αφιέρωσε τη ζωή του στην ακαδημα ϊκή εθνομουσικολογική έρευνα και τη σύνθεση, συλλέγοντας και ανασυν θέτοντας υλικό από τη μουσική παράδοση της χώρας του. Έχοντας περά σει τα παιδικά του χρόνια στη μικρή πόλη Γκαλάντα, ήρθε από νωρίς σε επαφή με τη μουσική των τσιγγάνων της περιοχής, η οποία τον επηρέασε

βαθιά. Γύρω στο 1800 εκδόθηκε στη βιέννη ένα άλμπουμ που περιείχε, μεταξύ άλλων, ουγγρικούς χορούς από τσιγγάνους της περιοχής, χαρα κτηριστικούς του τοπικού φολκλόρ. Ο συνθέτης άντλησε από αυτούς το κυρίως υλικό για τους Χορούς της Γκαλάντας

το έργο, που παραμένει από τις πιο δημοφιλείς συνθέσεις του Κόνταϋ, γράφτηκε το 1933 κατόπιν παραγγελίας της φιλαρμονικής Εταιρείας της βουδαπέστης για τον εορτασμό των ογδόντα της χρόνων. Αποτελείται από πέντε χορούς που εκτελούνται αδιαλείπτως αλλά δημιουργούν την αίσθηση ξεχωριστών μερών (Lento, Allegretto moderato, Allegro con moto, grazioso, Allegro και Allegro vivace) λόγω του διαφορετικού τους χαρα κτήρα, με το κυρίως θέμα τού Andante maestoso να επανέρχεται σαν επεισόδιο ανάμεσα στα διαφορετικά μέρη εξασφαλίζοντας τη συνοχή της μουσικής. το αργό πρώτο μέρος αρχίζει με μια αποφασιστική μελωδική κίνηση από τα τσέλα, που επαναλαμβάνεται από διαφορετικά πνευστά όρ γανα, ακολουθούμενη πάντα από την ορμητική απάντηση των εγχόρδων, και κορυφώνεται με μια εκφραστική καντέντσα στο κλαρινέτο, η οποία μας οδηγεί στο μεγαλοπρεπές και επιβλητικό Andante maestoso. τα ξύλινα πνευστά δεσπόζουν στο Allegretto moderato της συνέχειας, με έναν παι χνιδιάρικο χορό που επιστρέφει εντελώς απρόσμενα στο κυρίως θέμα. Η ατμόσφαιρα αλλάζει και πάλι στο Allegro con moto, grazioso, με το όμποε να ξεδιπλώνει μια εύθυμη μελωδία συνοδευόμενη από ελαφρά κρουστά. Η κορύφωση αυτού του μέρους γίνεται με την υπενθύμιση του βασικού θέ ματος. Με σταδιακή επιβράδυνση οδηγούμαστε στο Allegro, ένα χορό γε μάτο ρυθμικές συγκοπές και παραδοσιακό ουγγρικό χρώμα στη μελωδία. Η αγωνία που χτίζεται, στη συνέχεια, με το κρεσέντο εξαφανίζεται στη στιγμή από ένα πονηρό, σχεδόν κωμικό τμήμα με πρωταγωνιστές και πάλι τα ξύλινα πνευστά. Με μια σταδιακή επιτάχυνση οδηγούμαστε στο δυνα μικό Allegro vivace, το οποίο διακόπτεται αιφνιδιαστικά από την ανάμνηση του κυρίως θέματος στα ξύλινα πνευστά και επιστρέφει οδηγώντας στην παράφορη κορύφωση του έργου από ολόκληρη την ορχήστρα. Ε λΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣ τΟπΟΥλΟΥ

5
© MARCO BORggREvE

Janine Jansen

«Μεταξύ των σταρ σολίστ είναι αυτή που παραμένει προσηλωμένη στον ήχο, και που ερμηνεύει με ευελιξία και ευαισθησία έργα μουσικής δωματί ου. Ό,τι καλύτερο.» New York Times Η βιολονίστα Ζανίν Γιάνσεν συνεργάζεται τακτικά και επί μακρώ με τις πιο διακεκριμένες ορχήστρες και τους πιο γνωστούς μαέστρους: φιλαρμονική του βερολίνου, Ορχήστρα της βαυαρικής Ραδιοφωνιας, Συμφωνική του λονδίνου, Κονσέρτχεμπαου του Άμστερνταμ, Ορχήστρα Δωματίου της Ευ ρώπης, Συμφωνική της Ιαπωνίας NHk , Ορχήστρα της Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας, φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Ηχογραφεί αποκλειστικά για την decca Classics. Στην τελευταία της ηχογράφηση, 12 Stradivari (2021), η Γιάνσεν «εξερευνά» δώδεκα σπουδαία βιολιά Stradivarius, τα οποία έχουν εμπνεύσει, κατά καιρούς, μοναδικά έργα σε μεγάλους συνθέτες. το ρε περτόριο της ηχογράφησης επιλέχθηκε ώστε να αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε βιολιού. Η Γιάνσεν έχει ηχογραφήσει τις Τέσσε ρις εποχές του βιβάλντι (2003), το Πρώτο κοντσέρτο για βιολί του Μπάρ τοκ με τη Συμφωνική του λονδίνου και το Κοντσέρτο για βιολί του Μπραμς με την Ορχήστρα της Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας υπό τον Σερ Αντόνιο παππάνο. Επίσης, έργα Μπετόβεν και Μπρίττεν με τον πάαβο Γαίρβι, έργα Μέντελσον και Μπρουχ με τον Ρικκάρντο Σαγύ, τσαϊκόφσκι με τον Ντάνιελ Χάρντινγκ και το Δεύτερο κοντσέρτο του προκόφιεφ με τον βλαντίμιρ Γιουρόφσκι, καθώς και δύο Cd με έργα Μπαχ. Έχει συμμετάσχει σε δί σκους μουσικής δωματίου ηχογραφώντας, μεταξύ άλλων, το Κουιντέτο για έγχορδα του Σούμπερτ, την Εξαϋλωμένη νύχτα του Σαίνμπεργκ, καθώς και σονάτες Ντεμπυσσύ, Ραβέλ και προκόφιεφ με τον πιανίστα Ίταμαρ Γκό λαν. το 2003 ίδρυσε το Διεθνές φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Ουτρέχτης, του οποίου είναι προσκεκλημένη καλλιτεχνική διευθύντρια. Από το 2009 διδάσκει βιολί στην HÉMU Sion (Ανωτάτη Σχολή Μουσικής βω βαλαί φρι μπούρ). Η Γιάνσεν έχει τιμηθεί πολλάκις, με βραβεία όπως: Κάραγιαν 2020, βερμέερ 2018 (από την ολλανδική κυβέρνηση), πέντε Edison k lassiek, της Ένωσης Γερμανών Κριτικών Δίσκου, της Ραδιοφωνίας της βόρειας Γερμα νίας και της Κονσέρτχεμπαου. της έχει απονεμηθεί το ολλανδικό βραβείο κλασικής μουσικής vSCd και το βραβείο ερμηνευτή από τη βασιλική φι λαρμονική Εταιρεία. το Σεπτέμβριο του 2015 βραβεύτηκε με το Bremen MusikFest. Η Ζανίν Γιάνσεν σπούδασε με τους Coosje Wijzenbeek, Philipp Hirshhorn και Boris Belkin. παίζει με Shumsky-Rode Stradivarius του 1715, γενναιόδωρη παραχώρηση ευρωπαίου ευεργέτη, που επιθυμεί να παρα μείνει άγνωστος.

Chamber Orchestra of Europe

των χωρών καταγωγής τους, καθώς και ως ερμηνευτές μουσικής δωματίου και καθηγητές μουσικής. Από την ίδρυσή της κιόλας, η ταυτότητα της Ορχήστρας διαμορφώθηκε από συνεργασίες της με κορυφαίους μαέστρους και σολίστ. Ο Κλάουντιο Αμπάντο ήταν ο πιο σημαντικός μέντοράς της. Διηύθυνε το σχήμα σε παρουσιάσεις έργων όπως

7
Δωματίου της Ευρώπης (COE) ιδρύθηκε το 1981 από νέους μου σικούς, μέλη της Ορχήστρας Νέων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. τα εξήντα περίπου μέλη της δραστηριοποιούνται παράλληλα ως εξάρχοντες ή επικε φαλής οργάνων στις ορχήστρες
Η Ορχήστρα

Το ταξίδι στη Ρενς και Ο κουρέας της Σεβίλλης του Ροσσίνι, Ο γάμος του Φί γκαρο και Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ, και σε συναυλίες με έργα Σούμπερτ και Μπραμς. Ο Νίκολαους Αρνονκούρ άσκησε εξίσου σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση του ήχου της, τόσο κατά την ηχογράφηση όλων των Συμ φωνιών του Μπετόβεν όσο και σε οπερατικές παραστάσεις στα φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, της βιέννης και Styriarte. πλέον η Ορχήστρα συνεργά ζεται στενά με τον Σερ Άντρας Σιφ και τον Γιαννίκ Νεζέ-Σεγκέν, και οι δύο επίτιμα μέλη της, στα χνάρια του Μπέρναρντ Χάιτινκ και του Νίκολαους Αρ νονκούρ. Εμφανίζεται τακτικά σε διεθνή φεστιβάλ και αίθουσες συναυλιών: φέστσπηλχαους στο Μπάντεν Μπάντεν, Αίθουσα Μουσικής Δωματίου της φιλαρμονικής του βερολίνου, Αίθουσα των φιλαρμονικών της Κολωνίας, του λουξεμβούργου και του παρισιού, Κονσέρτχεμπαου του Άμστερνταμ και Άλ τε Όπερ της φραγκφούρτης. Σε συνεργασία με τη Διεθνή Ακαδημία Κρόν μπεργκ, έγινε, το 2022, το πρώτο σχήμα in residence στο Casals Forum. Από φέτος (2022) η Ορχήστρα Δωματίου της Ευρώπης είναι in-residence στο παλάτι των Εστερχάζυ στο Άιζενστατ. Έχει δισκογραφήσει πάνω από 250 έργα, κερδίζοντας πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων δύο grammy και τρία gramophone Record of the Year. πρόσφατα κυκλοφόρησε μια αρχειακή ηχογράφηση της

Siegmund Warburg’s voluntary Settlement, Rupert Hughes Will Trust, Underwood Trust, 35th Anniversary Friends και American Friends.

8
Ορχήστρας υπό τον Αρνονκούρ, από το φεστιβάλ
1988, με τις Συμφωνίες του Σούμπερτ
Η συλλογή είχε τέ τοια επιτυχία που την ακολούθησε μια δεύτερη, με αρχειακές ηχογραφήσεις έργων Χάυντν, Μότσαρτ, Μπετόβεν και Μπραμς υπό τον Αρνονκούρ. τον Ιανουάριο του 2022 κυκλοφόρησαν σε dvd και BluRay όλες οι συμφωνίες του Σιμπέλιους που είχε ερμηνεύσει η Ορχήστρα
του
η
Styriarte
(ICA Classics).
Δωματίου της Ευρώπης στο φεστιβάλ
Ελσίνκι 1998, υπό τον πάαβο Μπέργκλουντ. το 2009, δημιουργήθηκε
Ακαδημία της Ορχήστρας, που δίνει την ευκαιρία σε νέους μουσικούς να μελετήσουν με τους κορυφαίους μουσικούς του σχήματος και να συμμετέχουν στις περιοδείες του. Ιδιωτικός φορέας, η Ορχήστρα Δωμα τίου της Ευρώπης υποστηρίζεται οικονομικά κυρίως από το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Γκάτσμπυ, και από φυσικά και νομικά πρόσωπα: dasha Shenkman, Sir
© JULIA WESELY

Lorenza Borrani

dASHA SHENkMAN

Lucy gould

Fiona Brett Maia Cabeza

Christian Eisenberger

Ulrika Jansson

Matilda kaul

Ritsu kotake

Maria kubizek

Peter Olofsson

Fredrik Paulsson

Joseph Rappaport

Håkan Rudner

Henriette Scheytt

Martin Walch

Elizabeth Wexler katrine Yttrehus Mats Zetterqvist

Pascal Siffert Ida grøn

Charlotte Bonneton Wouter Raubenheimer Riikka Repo dorle Sommer

Will Conway

konstantin Pfiz Tomas djupsjöbacka kate gould Andrew Skidmore

Andrew Mihailescu

Clara Andrada

THE RUPERT HUgHES WILL TRUST Josine Buter

Paco varoch

Philippe Tondre

THE RUPERT HUgHES WILL TRUST Rachel Frost

Romain guyot Julien Chabod

Matthew Wilkie

THE 35th ANNIvERSARY FRIENdS

Christopher gunia

Jasper de Waal Peter Richards

Jan Harshagen Cleo Simons

gianluca Calise Julian Poore

Jens Bjørn-Larsen

John Chimes

Jeremy Cornes Oliver Yates

Charlotte Sprenkels

Peter Readman

Simon Fletcher

Camilla Follett

Patrick McEntee

Mollie Jeffrey

9 ΔΙΟΙΚΗΣΗ
πΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝτΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝτΡΙΑ πΡΟΣΩπΙΚΟΥ ΚΑΙ βΙβλΙΟΘΗΚΟΝΟΜΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝτΗΣ πΕΡΙΟΔΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΚΗΝΗΣ
ΔΙΟΙΚΗτΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝτΗΣ
giovanni Quaglia
ΔΙΕΥΘΥΝτΡΙΑ ΕπΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ πΡΟΓΡΑΜΜΑτΙΣΜΟΥ
Coralia galtier
τΩΝ φΙλ
τΗΣ ΟΡΧΗΣ
β ΙΟ λ ΙΑ
ΓΡΑΜΜΑτΕΙΑ
ΩΝ
τΡΑΣ
τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ τΗΣ Εξ ΑΡΧΟΥΣΑΣ:
ΥπΟΣ
β ΙΟ λ ΕΣ
β ΙΟ λ ΟΝ τ ΣΕ λ Α
ΥπΟΣ τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ Α΄ βΙΟλΟΝτ ΣΕ λΟΥ: ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΔΩΡΗτΗΣ
ΚΟΝ τ ΡΑΜ π ΑΣΑ
ΥπΟΣ τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ Α΄ ΚΟΝτΡΑΜπΑΣΟΥ: SIR SIEgMUNd WARBURg’S vOLUNTARY SETTLEMENT Alexander Edelmann dane Roberts φλ ΑΟΥ τ Α
ΥπΟΣ τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ Α’ φλ ΑΟΥ τΟΥ
π ΙΚΟ λ Ο φλ ΑΟΥ τ Ο
ΟΜ π ΟΕ
ΥπΟΣ τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ Α ΟΜπΟΕ:
Κ λ ΑΡΙΝΕ τ Α
φ ΑΓΚΟ τ Α
ΥπΟΣ τΗΡΙΚ τΗΣ τΗΣ ΘΕΣΗΣ Α’ φΑΓΚΟτΟΥ:
ΚΟΡΝΑ
τ ΡΟΜ π Ε τ ΕΣ
τ ΟΥΜ π Α
τ ΥΜ π ΑΝΑ
ΚΡΟΥΣ τ Α
ΑΡ π Α
© MUSACCHIO & IANNIELLO

Sir Antonio Pappano

Ο Σερ Αντόνιο παππάνο, από τους πιο περιζήτητους μαέστρους διεθνώς και γνωστός για τις εμπνευσμένες ερμηνείες του, είναι από το 2002 μου σικός διευθυντής της βασιλικής Όπερας Κόβεν Γκάρντεν και από το 2005, της Ορχήστρας της Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη. Έχει δια τελέσει διευθυντής της Όπερας της Νορβηγίας, του βασιλικού Θεάτρου Μονναί των βρυξελλών και της φιλαρμονικής του Ισραήλ. το 2023 θα γίνει ο κύριος αρχιμουσικός της Συμφωνικής του λονδίνου, ενώ από το 2024 θα αναλάβει πλήρη καθήκοντα της θέσης αυτής. Ο παππάνο εμφανίζεται ως προσκεκλημένος μαέστρος με πολλές διάσημες ορχήστρες, σε διεθνή φεστιβάλ και λυρικά θέατρα: φιλαρμονικές του βερολίνου και της Νέας Υόρκης, βασιλική Ορχήστρα Κονσέρτχεμπαου και Ορχήστρα Δωματίου της Ευρώπης, Συμφωνικές του λονδίνου, του Σικάγου και της βοστόνης, Ορχήστρες της φιλαδέλφειας και του Κλήβελαντ, στην Κρατική Όπερα της βιέννης, στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης και στη Σκάλα του Μιλάνου, στα φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ και του βερμπιέ, καθώς και στα BBC Proms. Από το 1995 ο παππάνο ηχογραφεί αποκλειστικά για τη Warner Classics (πρώην EMI Classics), ενώ συχνά προσκαλείται ως ομιλη τής και παρουσιαστής σε μουσικές διοργανώσεις και έχει πρωταγωνιστή σει σε πολλά ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης του BBC αποσπώντας άριστες κριτικές, μεταξύ άλλων: Οpera Italia, Pappano’s Essential Ring Cycle και Pappano’s Classical voices. Ως πιανίστας συνοδεύει διάσημους τραγου διστές σε ρεσιτάλ, όπως τους: τζόυς ΝτιΝτονάτο, Ντιάνα Ντάμραου, τζέ ραλντ φίνλεϋ, Ματτίας Γκαίρνε, Γιόνας Κάουφμαν και Ίαν Μπόστριτζ. Μεταξύ των βραβείων και των τιμητικών του διακρίσεων ξεχωρίζουν: «Καλ λιτέχνης της χρονιάς 2000» της μουσικής έκδοσης Gramophone, «Ολίβιε 2003» για εξαιρετικά επιτεύγματα στην όπερα, βραβείο της βασιλικής φιλαρμονικής Εταιρείας (2004) και βραβείο «Μπρούνο βάλτερ» από την Ακαδημία λυρικού Δίσκου στο παρίσι. το 2012 έλαβε το διάσημο του Ιππό τη του Μεγαλόσταυρου (Cavaliere di gran Croce) της Ιταλικής Δημοκρατί ας και χρίστηκε Ιππότης της βρετανικής Αυτοκρατορίας για τις υπηρεσίες του στη μουσική, ενώ το 2015 υπήρξε ο 100ός αποδέκτης του Χρυσού Με ταλλίου της βασιλικής φιλαρμονικής Εταιρείας, που συνιστά τη μεγαλύτε ρη τιμή αυτού του μουσικού οργανισμού.

11
ΕΚΔΟΣΗ ΟΜΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ πΡΟβΟλΗΣ & ΕπΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΛΕΝΗ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΟΥ | τΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΛΗΤΩ ΤΣΕΚΟΥΡΑ | ΕπΙΜΕ λΕΙΑ ΕΝτ ΥπΟΥ ∆ΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ | CREATIvE dIRECTOR k2design | ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΝτ ΥπΟΥ ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗ | ΕΚ τ ΥπΩΣΗ PRinTFAiR
ΧΟΡΗΓΟΣ φΙλΟξΕΝΙΑΣ YπΟΣτΗΡΙΚ τΗΣ ΧΟΡΗΓΟI ΕπΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕπΙΣΗΜΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΑΕΡΟΜΕτΑφΟΡΩΝ

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.