3 ‘Raadslid geen sexy beroep’
5 De Potter wint
Zilveren Tapknop
6 Samenloop op
Zillandse Wintermert
9 Landerdse deelnemers 11 Landante treedt op Dakar fi er overeind
met cabaretier
reek, schaijk, zeeland, oventje, ravenstein, herpen, overlangel, neerlangel, neerloon, demen, dieden, deursen, dennenburg, huisseling, keent en koolwijk
www.peelgraaf.nl - T: 0486 - 453850
SCHAIJK, BURG. SCHOUTENSTRAAT 37
Ruim vrijstaand woonhuis. Vraagprijs e 399.000 k.k.
www.peelgraaf.nl - T: 0486 - 453850
Het reclamebord van de gemeente Landerd voor bedrijventerrein Voederheil waaide kort voor Kerstmis om, maar ligt ruim twee weken later nog steeds voor oud vuil in de berm. Soms zeggen beelden meer dan woorden.
Wethouder Harrie van Dongen: ‘Heel erg jammer’
Landerd loopt drie miljoen mis door afketsen Voederheil-deal Peter Peters LANDERD - De gemeente Landerd loopt een bedrag van maar liefst drie miljoen euro mis doordat een gronddeal met Peter Peters op bedrijventerrein Voederheil is afgeketst. Barli, een dochteronderneming van de Schaijkse bouwmagnaat, wilde zich met haar nieuwbouw erg graag vestigen op het Zeelandse industrieterrein, maar koos vorige maand uiteindelijk voor een duurdere locatie op het Jagersveld in Uden omdat in Landerd te veel tijdrovende procedures doorlopen moesten worden.
B
arli, specialist op het gebied van systeembouw, is sinds 2007 gevestigd op industrieterrein Hoogveld in Uden. Daar is het bedrijf echter uit haar jasje gegroeid, waardoor uitbreiding noodzakelijk is. Vanwege haar Landerdse roots had het bedrijf in haar zoektocht naar een nieuwe grotere locatie een duidelijke voor-
keur voor bedrijventerrein Voederheil in Zeeland, waar 6,5 hectare grond te koop is. “Peter Peters had drie opties: één in Zeeland, één in Oss en één in Uden. Maar het klopt dat hij een voorkeur had voor Landerd”, bevestigt wethouder ruimtelijke ordening Harrie van Dongen.
Wat is er mis gegaan? Van Dongen: “De hoeveelheid grond die Peter Peters wilde, was eigenlijk net iets te groot voor wat wij als gemeente in één keer uit konden geven. Hij wilde 2,2 hectare, terwijl wij als gemeente van de provincie formeel maar 0,5 hectare mogen uitgeven. Wanneer je het als gemeente goed onderbouwt, kan hier echter van afgeweken worden. Daar waren we waarschijnlijk wel uitgekomen, zeker omdat het om zo’n lokaal geworteld bedrijf gaat.” De gemeente wil, Peter Peters wil, maar toch is er geen deal. “Dat heeft te maken met het feit dat er een bestemmingsplanwijziging noodzakelijk was in verband met de toegestane bouwhoogte. Op Voederheil mag tot acht meter hoogte worden gebouwd en Peter Peters wilde twaalf meter hoog bouwen. Daarvoor was een uitgebreide procedure noodzakelijk. Die duurt in principe een half jaar, maar garanties dat het lukt binnen die tijd heb je niet. Bovendien kunnen er nog bezwaren worden ingediend. Er zaten voor Peter Peters dus bepaalde risico’s vast aan een keuze voor Voederheil. Áls er bezwaren zouden komen, wat ik overigens niet
had verwacht, zou dat voor verdere vertraging kunnen zorgen. Peter Peters wilde snel aan de slag en daarom heeft hij voor Uden gekozen. Hij is daar weliswaar duurder uit, maar heeft alleen een reguliere bouwvergunning nodig. Die is binnen acht tot tien weken geregeld.” Waarom mag er op een bedrijventerrein maar tot acht meter hoog worden gebouwd? Is dat niet vreemd? Zeker als je bedenkt dat in een drukbewoond gebied als het centrum van Schaijk een appartementencomplex van elf meter hoog mag worden gebouwd. Nota bene op anderhalve meter afstand van het raam van de buren. “Op wat kleinere bedrijventerreinen als Voederheil is acht meter bouwhoogte vrij gangbaar. Alleen op grote industrieterreinen mag vaak tot twaalf meter hoog worden gebouwd.” Lees verder op pagina 3
‘Op deze manier komt Landerd nergens’ Peter Peters betreurt de gang van zaken. “Ik, maar ook ons personeel, wilde heel graag naar Voederheil, de tekeningen waren zelfs al klaar. Het ging om 2,2 hectare grond met een optie voor nog eens 0,5 hectare. Dat komt neer op zo’n 3 miljoen euro. Ik wilde op 1 juni 2014 starten met de bouw. Grote probleem was dat de gemeente niet kon zeggen wanneer ik kon gaan bouwen. Uden ging veel voortvarender te werk en zei: binnen acht weken kun je bouwen.” “Landerd had ábsoluut mijn voorkeur”, gaat Peters verder. “Daar ben ik heel open in geweest, naar beide gemeenten toe. Het is heel simpel: ik zeg wat ik doe en ik doe wat ik zeg. In Uden vonden ze het niet leuk dat ik zei: Landerd is nummer één. Vanaf september heb ik met Landerd aan tafel gezeten, maar dat duurde en duurde maar. De ambtenaren zeiden steeds: dit kan niet, dat kan niet en het bestemmingsplan moet worden aangepast. Op een gegeven moment heb ik gezegd: op 18 december om half twaalf zit ik bij de notaris, óf met Landerd óf met Uden. Ik kan me in crisistijd simpelweg geen trajecten veroorloven die ik niet kan overzien. Het huidige pand van Barli in Uden moet immers ook nog verkocht worden. Als daar een koper voor komt moet ik toch kunnen zeggen wanneer hij erin kan.”
De werkzaamheden op de toekomstige Barli-locatie in Uden zijn al in volle gang. Wanneer de onderhandelingen tussen Peter Peters en Landerd dreigen stuk te lopen op ambtelijke starheid, gaat burgemeester Marnix Bakermans er zich mee bemoeien. “Op het einde van het traject ben ik bij de burgemeester op gesprek geweest en pas toen kwam er garen op de klos. Hij ondernam wél actie. Hij kon met al mijn voorwaarden meegaan, op één na: de datum om te kunnen starten met bouwen. En dat was voor mij essentieel”, zegt Peters, die het jammer vindt dat de burgemeester zich pas op het einde in de zaak mengde. “Ik weet zeker dat wanneer de burgemeester er vanaf de eerste dag bij betrokken was geweest, het wel was gelukt.” De onbuigzame houding van Landerd staat volgens de ondernemer in schril contrast met de voortvarendheid en klantgerichtheid die Uden aan de dag legt. “In Uden was alles binnen twee weken, inclusief onderhandelingen, geregeld en getekend. Er is een periode geweest dat wij als bouwondernemers in de rij stonden voor grond, die tijden zijn voorbij. Gemeenten moeten zich, net als bedrijven, aanpassen in crisistijd. Wanneer je als gemeente in tijden van crisis niet bereid bent een heel klein beetje soepeler om te gaan met de regels kom je nergens.”
www.arenalokaal.nl – jaargang 20 – week 2 – vrijdag 10 januari 2014