3 225-jarige Graafse
Sociëteit springlevend
5 Nieuwe ondernemers 6 Arena Gassels cafetaria t/m 8 Zomerspecial
10 Stadskoor Grave hervat repetities
14 Fotoreportage & 15 Kinderbouwweek grave, escharen, gassel en velp
Al dertig jaar op de weekmarkt
Graafs Koor brengt aubade aan visverkoopster Cora ‘Een loflied op Cora, verkoopster van vis Ze is kampioene, dat is ze gewis Een cabaretière dat zie je pas goed als... Cora de Kibbeling, Cora de Haharing, Cora de Kabeljauw, Cora de Scholletjes... doet’ Volkomen verrast en ontroerd beleefde visverkoopster Cora de aubade die het Graafs koor haar vrijdagmorgen bracht op de weekmarkt. “Al dertig jaar staat Cora met vis op de markt in Grave, iedereen kent haar”. laat een woordvoerster van het koor weten. “Cora heeft voor iedereen aandacht, ze verkoopt de vis met liefde en kennis van zaken en met een dosis levensvreugde die bij de warme sfeer van de markt hoort.” Klanten en leden van het Graafs koor zetten Cora vrijdagochtend in het zonnetje en speldden haar ‘De Gulden Vis’ op. Cora genoot zichtbaar van alle aandacht. “Na dertig jaar hebben jullie mij eindelijk stil gekregen”, lachte ze.
Ravensteinse/Graafse Anne-Marie de Nijs vindt droomhuis in Italië
‘Mensen het naar hun zin maken, dat doe ik het liefste’ QUINZANO - Voor veel mensen is het een droom; vertrekken naar het buitenland en daar iets voor jezelf beginnen. Anne-Marie de Nijs uit Ravenstein/ Grave heeft ervoor gezorgd dat haar droom werkelijkheid werd. Ruim een jaar geleden liet ze alles achter en vertrok ze naar Quinzano in Italië, in de provincie Le Marche. Daar heeft ze op een lommerrijke locatie op een berg bed & breakfast Roosanna. Weekblad Arena ging bij haar op bezoek.
Door Paul Verstegen
W
anneer je bij Roosanna arriveert vraag je jezelf af hoe Anne-Marie deze prachtige locatie ooit gevonden heeft. Vanuit het pittoreske dorpje Quinzano neem je bij de kerk een weggetje dat overgaat in een zandpad. Je hebt het gevoel dat je de bewoonde wereld verlaat. Aan het begin van de route kom je nog een verdwaald huis tegen, daarna een paar minuten niks dan bos. Precies op het moment dat je begint te twijfelen of je wel goed zit vang je door de bomen een glimp van het huis op. Nog een paar slingerbochtjes voordat je er bent. “Nog even onthaasten”, zoals Anne-Marie het zelf noemt. “Het lijkt wel
the end of the world on top of the world. Relaxed op weg naar het paradijs.” Uiteindelijk arriveer je op een plek met een adembenemend uitzicht. Dromen Het hebben van een eigen bed & breakfast is iets waar Anne-Marie lang van heeft gedroomd. “Zestien jaar geleden was ik kamperen in Italië en kwam toen op een wijnboerderij terecht, een zogeheten agricultura”, blikt ze terug. “Dat zag er echt prachtig uit. Ik dacht bij mezelf: dat kan ik ook, maar dan beter. Zo is het idee ontstaan en ben ik gaan dromen. Maar op dat moment paste zoiets niet in mijn leven, dus ben ik overgegaan tot de orde van de dag.” Toch blijft het idee aan
haar knagen. Ze kan de gedachte van een eigen B&B nooit helemaal naast zich neerleggen. En na een paar jaar gaat ze op zoek naar haar droomhuis in het buitenland. “Ik houd van Nederland en hoefde er niet per se weg, maar ik was op zoek naar een nieuwe prikkel.” Haar voorkeur gaat uit naar Italië. “Dat is mijn lievelingsland. Sowieso omdat het weer hier beter is. Spanje was mijn tweede keuze. Ook Australië stond op het lijstje, maar dat is te ver weg van mijn moeder.” Langzaam maar zeker wordt haar droom werkelijkheid. “Je gaat van emotioneel naar rationeel. Uiteindelijk ben ik meer dan tien jaar op zoek geweest naar wat ik echt wilde. Totdat ik in Quinzano kwam. Dit huis past bij mij, het is precies zoals ik het voor ogen had. Het plan was ook financieel haalbaar. Dus heb ik de knoop doorgehakt, mijn spullen gepakt en ben deze kant opgekomen.” Anne-Marie maakt duidelijke afspraken met een Italiaanse ondernemer, zodat het huis gebruiksklaar
Deze week extra bijlage:
Festivalkrant Ballon- en Waterfestival Grave
is op het moment dat zij in het voorjaar van 2012 emigreert. “Dat viel even zwaar tegen. De plek waar het zwembad zou komen was bijvoorbeeld enkel een gat in de grond. Verder hadden de machines alles rondom het huis kapotgereden, weg prachtig landschap. Ook het terras was niet af. Er lag binnen bijna net zoveel leem als buiten. Alles lag door elkaar.” Anne-Marie moet flink doorpakken om alles op tijd klaar te krijgen, want de eerste gasten zijn al onderweg. Wanneer die arriveren wordt net het terras gestort. “Dat was begin juni. De kamers waren gewoon niet klaar. Ik moest de doos met de dekbedovertrekken nog zoeken. Zelf sliepen we tussen de zooi. Het was een grote puinhoop.” Ontbijtwijn Toch vindt Anne-Marie het wel fijn dat er gasten zijn om proef te draaien. “Daar heb ik heel veel van geleerd. Het was een mix van vrienden, familie en onbekenden. Allerlei mensen door elkaar. Ik heb ze van tevoren gewaarschuwd dat er dingen mis konden gaan. Daar had ik niets te veel mee gezegd. In het begin viel vaak de druk van het water weg. We wisten
niet waar het aan lag. Een van de gasten wilde haar haren wassen, maar heeft een kwartier pauze moeten nemen totdat er weer genoeg druk op de leiding zat. We rolden van situatie naar situatie, de ene nog leuker dan de ander. Zo heb ik een keer bij het ontbijt per ongeluk rosé geserveerd in plaats van ranja. Dat lijkt ook zo op elkaar als het al in een kan zit. De kinderen vonden het raar smaken. Gelukkig hebben alle gasten wel een leuk verblijf gehad, maar het was af en toe behelpen.”
in Nederland heel normaal om even naar de bouwmarkt te rijden als je iets nodig hebt. Nou, dat kennen ze in deze regio niet. Dus naar sommige materialen ben ik heel lang op zoek geweest. Tevens was het mij snel duidelijk dat ik toch iets van huisregels moet hebben. Er moet een bepaalde mate van zekerheid zijn. Mijn huis is echter geen museum, er mag geleefd worden. Het hoofddoel is dat iedereen hier een relaxed verblijf kent. Comfortabel met lekker eten en drinken. De koelkast is niet voor niets gevuld met lekkere wijntjes Bouwmarkt en verse hapjes. Mensen Het is voor Anne-Marie het naar hun zin maken, sowieso wennen in Ita- dat doe ik het liefste.” lië. “Het is heel cliché allemaal, maar je denkt in Nederlandse normen. Dat Lees verder op pagina 9 leer je snel genoeg af. Het is
www.arenalokaal.nl – jaargang 19 – week 32 – vrijdag 9 augustus 2013