F
E
S
T
I
V
A
L
K
R
A
N
T
STREEKFEEST Opbrengsten naar gemeenschap
4-5
Gelukkig hebben we de foto’s nog
6-7
Het stREEKfeest viert vijfjarig bestaan uitbundig
De mensen van stREEKfeest
‘WE DRAGEN ALLEMAAL REEK EEN WARM HART TOE’ Wat begon als een idee in de kroeg is uitgegroeid tot een meerdaags evenement. Na vijf jaar is het stREEKfeest niet meer weg te denken. Diverse grote namen hebben inmiddels op het podium van het Reekse muziekfestival gestaan. Maar hoe kom je van cafépraat tot dit resultaat? Grondleggers Jan Overeem en Guus Weitzel vertellen hoe het allemaal ontstaan is.
N
et als bij veel goede ideeën staat ook bij het stREEKfeest alcohol aan de basis. “Ik ben in 2007 met de carnavalsclub meegeweest naar de wijnfeesten”, blikt Overeem terug. “Dat weekend hebben we veel plezier beleefd. Toen ik zag welke dingen er allemaal gebeuren op zo’n regionaal evenement begon het bij mij te borrelen. Ik had eigenlijk nog geen flauw benul over de invulling, maar één ding stond voor mij als paal boven water: ik wilde iets doen voor het dorp om het wij-gevoel te promoten. Met die gedachte ben ik een paar weken later naar Guus gestapt.” De mannen laten het plan een jaartje sluimeren. Als ze elkaar de volgende carnaval tegen het lijf lopen zijn ze allebei nog steeds enthousiast. Ze besluiten in het dorp te polsen of er meer animo is. “Al snel hadden we een club van negen man bij elkaar”, weet Weitzel nog. “Dat waren Nico Merkx, Titus Engbers, Willem Engbers,
Eric Boll, Cor Bloemers, Raoul van den Bosch, Jan en ik. De klik was er direct. Daarnaast was de groep heel divers en iedereen bracht zijn eigen kwaliteit mee. We dragen allemaal het dorp een warm hart toe en dat heb je nodig.” ‘We gaan ervoor’ Het eerste wat de groep doet is de slapende Stichting Evenementen Reek (SER) nieuw leven in blazen door het in goed overleg over te nemen. Na de zomer van 2008 komen de mannen bij elkaar om te brainstormen. De plannen worden al vrij snel concreet. Jan: “Ik kan me de beslisavond nog goed voor de geest halen, dat was een mooi moment. We hadden een grove begroting opgesteld en een aanname gemaakt over de hoeveelheid sponsorgeld dat we binnen konden halen. Al met al was dat best zorgelijk, want het was lastig de risico’s in te schatten. Maar die avond hebben we alle negen besloten: ‘we gaan ervoor!’ Dat maakte bij mij iets los.”
In de allereerste plannen gaat het om de organisatie van een eendaags evenement. “We wilden iets opzetten rondom Koninginnenacht”, licht Guus toe. “Dat was best gewaagd, want veel jeugd trekt dan naar de grote stad. Bij het huren van de tent kwamen we echter tot het besef dat je die minimaal een week hebt staan. Dat is de reden geweest om een programma op te stellen voor meerdere dagen. Het resultaat was geweldig. Het leeft nu meer dan het ooit heeft gedaan.” ‘Opbouwen’ Terugkijkend zegt zowel Jan als Guus dat de eerste editie veruit de spannendste is geweest tot nu toe. “Je moet zoiets van nul af aan opbouwen”, weet Overeem. “Dat is vooral financieel lastig. Gelukkig hebben we dat jaar alle rekeningen kunnen betalen.” De positieve reacties zijn overdonderd en daarom hoeft het bestuur niet lang na te denken. ‘Dat moeten we weer doen’, was de unanieme mening. Wel wordt de tweede keer gekozen voor een andere locatie. Guus: “Het voetbalveld aan De Scheenen had toch z’n beperkingen. Het lag uit het zicht en midden in het dorp, dus dan krijg je te maken met geluidsoverlast. Daarnaast was er
in de politiek sprake van de bouw van een nieuwe basisschool. Dus zijn we op zoek gegaan naar een alternatief. Nu zitten we op een prachtige plek en kunnen we onze sponsors iets bieden door reclame te maken met doeken langs de Rijksweg.” ‘Slagvaardiger’ Na verloop van tijd begint het toch een beetje te kraken in het bestuur. “Je merkte dat de chemie langzaam verdween”, geeft Jan aan. “We werden besluiteloos en kwamen overal op terug. Als we op die voet door waren gegaan hadden we zeker schade opgelopen. Niet alleen binnen de organisatie, maar ook privérelaties liepen gevaar. Dus na drie jaar hebben we besloten het clubje kleiner te maken. Dat was eigenlijk binnen tien minuten geregeld. En dan overdrijf ik niet. Het resultaat is een bestuur van vijf personen. Eric Boll, Raoul van den Bosch, Guus en ik, aangevuld met nieuweling Mark Princen. Vanaf dat moment zijn we gaan werken met commissies. De oud-bestuursleden zijn bijna allemaal op een of andere manier actief gebleven binnen de organisatie. Het voordeel voor ons is dat we nu veel slagvaardiger zijn.”
14 - 15 Naast hard werken om het stREEKfeest op poten te zetten, genieten beide mannen op hun eigen manier van het festival. Bij Jan zit dat voornamelijk in het voortraject. “Samen met de jongens dit elk jaar weer organiseren is fantastisch”, zegt hij. “Het is geweldig om al die vrijwilligers aan het werk te zien. Daar ben ik ontzettend trots op. Niemand doet het om er zelf beter van te worden, iedereen staat er voor de gemeenschap. Neem bijvoorbeeld de verkeersregelaars, die zijn er altijd, in weer en wind. Daar heb ik respect voor en daar mag best wat meer waardering voor zijn.” Op de feestavonden zelf kan Jan genieten tot ongeveer 23 uur. “Dan is het vaak mooi geweest. Sommigen hebben dan iets te veel alcohol achter de kiezen, ook mensen van mijn leeftijd. Als ik die door het lint zie gaan dan denk ik ‘waarom doe ik dit nog?’ Dat is jammer.” Guus pakt door de avond heen zijn momenten. “Wanneer ik mensen een geweldige tijd zie hebben kan ik daar echt van genieten. Dat is namelijk waar we het voor gedaan hebben. Dan kan ik na afloop met een tevreden gevoel gaan slapen. Het stREEKfeest is voor en door Reek. En dat is prachtig.”
1