Wij hebben de kennis van Raman en kunnen helpen bij modellering’

van pas, in combinatie met voorspellende modellen voor de effecten van een aangepast museumklimaat en de beslissingen voor de lange termijn op de museale collectie. We weten steeds beter hoe bijvoorbeeld olieverflagen zich houden onder een bepaalde luchtvochtigheid. Deze materiaaltechnologische kennis is enorm verfijnd.”

Er is bekend dat kaliumrijk glas uit de 17e en 18e eeuw bijvoorbeeld heel kwetsbaar is voor schommelingen in luchtvochtigheid. Dat heeft tot gevolg dat er microscheurtjes in het glas ontstaan. Er is kennis over de samenhang tussen temperatuur- en vochtigheidsverschillen en materiaalspanning in hout. “Dat betekent dat je het klimaat op maat kunt gaan bepalen: voor sommige objecten is altijd een zeer nauwkeurig geregeld binnenklimaat nodig, terwijl op andere afdelingen de temperatuur ’s nachts een paar graden omlaag kan. Daarin zit een grote potentie voor energiebesparing.”

GoGreen

Het EU-project ‘Green strategies to conserve the past and preserve the future of cultural heritage’ telt drie partners uit Italië, twee uit Nederland (Rijksmuseum en UvA, Faculteit Scheikunde), Frankrijk en Groot-Brittannië, en één uit Zwitserland, Noorwegen en de VS. In totaal is het project onderverdeeld in acht werkpakketten, waarbij de Italianen en de Zwitsers vooral ontwikkelen en de overige partners haalbaarheid en effectiviteit testen in de conserveringspraktijk en lesmateriaal ontwikkelen. Het project heeft geen kwantitatieve doelen in percentages CO2 of hoeveelheden chemicaliën. Katrien Keune, Hoofd Science bij het Rijksmuseum en bijzonder hoogleraar Moleculaire Spectroscopie aan de Universiteit van Amsterdam is coördinator van dit project: “Iedereen is gemotiveerd om er een succes van te maken. De kracht van het consortiumteam zit in de diverse achtergrond; iedereen brengt zijn expertise in, waarbij de teamleden wel elkaars (vak)taal spreken.”

(Foto: Rijksmuseum)