Μαθητοφρένεια
3
της Ιουλίας Τσουκαλά της Εβελίνας Βάιου της Θέλιας Παναγιωτίδου
Ελληνική, αγγλική, γερμανική. Αφρικανική, χίντι και αλαμπουρνέζικη. Ας τις αφήσουμε για λίγο στην άκρη. Τι συμβαίνει με τη γλώσσα του σώματος; Η αλήθεια είναι πως η γλώσσα του σώματος είναι εξίσου ισχυρή με κάθε άλλη διάλεκτο και έχει τη δυνατότητα να παρέχει πολυάριθμες πληροφορίες σχετικά με τις ανθρώπινες συμπεριφορές, διαθέσεις και κίνητρα. Μάλιστα, ψυχολόγοι λένε πως είναι δυνατό να εκτιμήσουμε το 70% του χαρακτήρα ενός ανθρώπου με μοναδικό παράγοντα τις κινήσεις του. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα μάτια, τον λεγόμενο «καθρέφτη της ψυχής». Οι κόρες τους δε συστέλλονται μόνο εξ’ αιτίας της έκθεσης σε έντονο φως, αλλά και σε στιγμές αποδοκιμασίας ή δυσαρέσκειας. Αντίθετα, διαστέλλονται όταν το άτομο νιώθει ευχαρίστηση μ’ αυτό που βλέπει. Η ξαφνική στροφή του βλέμματος προς το ταβάνι ή το πάτωμα μπορεί να υποδηλώσει πως ο συνομιλητής σας προσπαθεί να σας εξαπατήσει. Μπορούμε επίσης να «ακτινογραφήσουμε» έναν άνθρωπο μέσω των χεριών και των ποδιών του. Ένα άτομο που τείνει να σταυρώνει τα χέρια του είναι πιθανό να νιώθει άβολα με την εμφάνισή του. Η αυτοπεποίθηση, αντίθετα, εκφράζεται μέσω της αύξησης του χώρου ανάμεσα στα δάχτυλα και το ελαφρύ σήκωμα του αντίχειρα. Το συχνό σταύρωμα των ποδιών είναι ένδειξη ανυπομονησίας, ενώ η όρθια στάση με ενωμένα πόδια υποδηλώνει την ανάγκη για προστασία. Εύλογα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως κάθε άνθρωπος, όπου κι αν βρίσκεται, συνειδητά ή ασυνείδητα, στέλνει μηνύματα. Αν λοιπόν καθένας από μας είχε την απαραίτητη γνώση ώστε να τα λάβει και να τα ερμηνεύσει σωστά, ίσως να μπορούσε κάποια στιγμή να επιτευχθεί η αλληλοκατανόηση χωρίς το δίαυλο των λέξεων. Πόσο όμορφο θα ήταν να επικοινωνούν τα σώματα και οι ψυχές!
Μέσα στις γιορτές πολλοί ονειρεύονταν να κάνουν ένα ταξιδάκι για να ξεκουραστούν, να χαλαρώσουν, να ξεφύγουν από το άγχος της καθημερινότητας… Ιδιαίτερα οι γιορτινές μέρες είναι κατάλληλες για ταξίδια, κυρίως στο εξωτερικό. Σου δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσεις με άλλους λαούς, να δεις και να μάθεις καινούρια πράγματα, να κάνεις κάτι διαφορετικό και το κυριότερο να μαγευτείς από τις στολισμένες κοσμοπολίτικες πόλεις. Ποιος δε θα ήθελε να βρίσκεται σε μια μεγάλη πόλη του εξωτερικού, της δυτικής Ευρώπης κυρίως ή των ΗΠΑ; Σίγουρα όλοι μας έχουμε ονειρευτεί να περάσουμε ένα διάστημα στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη … κάνοντας ψώνια, χαζεύοντας τα φανταστικά στολίδια στις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, δοκιμάζοντας τα παραδοσιακά γλυκά και φαγητά …
Όλα αυτά είναι πράγματα που δεν τα απολαμβάνουμε και δεν τους δίνουμε τόσο μεγάλη αξία στον τόπο μας κι αυτό γιατί δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη βαρετή μας ρουτίνα. Έστω στις γιορτές και στις αργίες είναι καλό να ξεκουραζόμαστε τουλάχιστον νοητικά, κάνοντας κάτι που μας αρέσει και που δεν πρόκειται να πούμε «πέρασα τόσο καιρό κάνοντας κάτι που δεν μας πρόσφερε τίποτα, που μου ήταν άχρηστο». Αν κάτι το θεωρούμε άχρηστο και ανούσιο απλά δεν το υλοποιούμε και κάνουμε αυτό που μας γεμίζει ψυχικά. Στο κάτω κάτω, όλοι οι άνθρωποι που προόδευσαν στη ζωή τους, πήγαν μπροστά κάνοντας αυτό που τους αρέσει και προσπαθώντας να το πετύχουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι, κι όλοι εμείς είναι καλό να γνωρίζουμε τις δραστηριότητες, τις πράξεις που μας ικα-
νοποιούν αφήνοντας στην άκρη τα πρέπει που μας επιβάλλουν και ακολουθώντας τη δική μας πορεία, το δρόμο στον οποίο πιστεύουμε ότι θα πάμε μπροστά. Στο δρόμο που θα μας φέρει πιο κοντά στα θέλω μας Για την επιτυχία των στόχων μας η μόνη συνταγή είναι η αποβολή του άγχους, η υπομονή και η επιμονή. Εφόσον, ένας άνθρωπος έχει αποκτήσει αυτά τα προτερήματα είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία βρεθεί εμπόδιο στην επιτυχία του σκοπού του. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει και η εκδοχή της αποτυχίας των στόχων ενός ανθρώπου, ωστόσο δεν πρέπει να τα παρατήσει, αλλά να φανεί δυνατός και να συνεχίσει να προσπαθεί να φέρει σε πέρας τις επιθυμίες του. Άλλωστε, όπως λέει και ο Paulo Coelho «ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται».
ΟΙ ΦΩΝΕΣ από παντού λένε το ίδιο. Παραιτήσου. Τρία κεντρικά δελτία ειδήσεων και έξι - εφτά άρθρα καθημερινών εφημερίδων συνιστούν πεζότητα. Ασφαλώς και δεν πρέπει να έχεις μεγάλα όνειρα, γιατί ως γνωστόν οδεύουμε προς τον γκρεμό. «Χαμένη γενιά» χαρακτηριζόμαστε από τους ανθρώπους στην τηλεόραση, ενώ παράλληλα οι προβλέψεις για το μελανό μας μέλλον πέφτουν βροχή. Φυσικά και δεν πρέπει να έχεις πολλές ελπίδες. Είναι αντιπαραγωγικό και γραφικό. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ζεις το παρόν που θέλεις, να ονειρεύεσαι το μέλλον που θα ήθελες να αποκτήσεις. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι καν ότι θέλεις κάτι. Δεν πρέπει να φαντάζεσαι πως θα είσαι μετά από 5 χρόνια. Το καλύτερο θα ήταν να σταματήσεις να σκέφτεσαι και πως είσαι τώρα. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν πρέπει να ονειροπολείς και να χαμογελάς. Το λέει ο πρωθυπουργός, η κυβέρνησή του, η εφορία, η ΔΕΗ και όλα τα συναφή. Πρέπει να σκύψεις το κεφάλι, να σταθείς στην ουρά, να πάρεις το δρόμο για τη δουλειά σου, να προσφέρεις κάτι στην κοινωνία. Άμυαλα. Τηλεκατευθυνόμενα. Συμβιβάσου λένε αυτοί, κάνε υπομονή και συμβιβάσου. Δεν είναι καιρός για όνειρα και βλακείες. Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. ΌΣΟ πιο βολεμένα έρθουν τα πράγματα τόσο λιγότερο το κακό, ξαναλένε. Τα όνειρά μας, οι εφιάλτες τους, λέω εγώ. Όλο λένε και νομίζουν πως εμείς τα υποδεχόμαστε και τα καλωσορίζουμε όλα, στα συρταράκια του μυαλού μας, χωρίς δεύτερες σκέψεις. ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ πως και μείς έχουμε να πούμε όμως. Κάθε φορά που κάποιος μας λέει παραιτήσου, κάθε φορά το πείσμα όλο και μεγαλώνει. Ε, λοιπόν, έτσι για την πληροφόρηση, όχι δεν θα συμβιβαστούμε. Δε θα παραιτηθούμε. Θα σπάσουμε τον τοίχο από το υποτιθέμενο αδιέξοδο μονοπάτι, θα ανακαλύψουμε όσα δεν μπορούν ή δεν θέλουν. ΑΛΙΜΟΝΟ σε αυτούς που συμβιβάζονται. Σε αυτούς που παραιτούνται και σε όσους δεν ελπίζουν. Ναι, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Αν υπάρχει κάτι που είναι δικό μας, αν υπάρχει κάτι που δεν μπορούν να μας πάρουν, αυτά είναι τα όνειρά μας, οι ελπίδες μας. Δεν θα κάνουμε υπομονή. Δεν χρειάζεται να είμαστε υπερήρωες, αρκεί να μην είμαστε ανθρωπάκια. Θα γίνουμε αυτό που θέλουμε να γίνουμε και θα ξεκινήσουμε από τώρα. Όχι αργότερα, όχι αύριο, όχι όταν περάσουν οι δύσκολες μέρες. Τώρα. Υ.Γ. Υπάρχει ελπίδα.