են տեսնում: Ի՞նչ պահանջմունք, կհարցնեք: Պահանջմունք` ունենալու պահանջմունք: Երկու պահանջմունքն էլ ստեղծում է արվեստը: Ամեն կերպ պետք է զգուշանալ դրանք որպես առաջնային կամ երկրորդական ընկալելուց: Լինում են օրեր, հատկապես Եվրոպայում, երբ ճանապարհն ավելի լավ է արտացոլում, քան հայելին: Գերադասել մի մասնիկը մյուսից կնշանակի խցկվել մետաֆիզիկայի տիրույթ, կամ էլ, ամենաքիչը, Մաքսվելլի հրեշի վերածվել: Ավելի բարդացնենք:
Պահանջմունք` ունենալու պահանջմունք (DEF) և պահանջմունք, որն իր մեջ արդեն իսկ ներառում է պահանջմունքը (ABC), պահանջմունքի գիտակցում ունենալու պահանջմունք (ab), պահանջմունքի գիտակցումն իր մեջ ներառող պահանջմունք (de), քաոսի ելքը ձևավորված տեսնելու ցանկությունից (Aab), խորասուզումը տեսածի անիրականության մեջ (Dde), բացումը և ստեղծագործական աշխատանքի վերջը (abcdef). այսպիսին է սահմանները մատնանշելու եղանակներից մեկը, որոնցում արվեստագետը տալիս է հարցեր, ստանում պատասխաններ, որոնք վերածվում են հռետորական հարցերի` առանց ճարտասանության: Ճիշտ դոդեկաեդր է, չափազանց ճիշտ, որի չափսերին համապատասխան՝ Ամենակարողը սկսեց նպատակ հետապնդել` ստեղծել չորս տարերքները, Պյութագորասի ստորագրությունը, աստվածային քանդակ, որի ստեղծումը կախված է