12
In een achteraf gelegen stukje industrieel erfgoed tussen de Donker Curtius-
straat en de Kostverlorenvaart zat tot voor kort een groep kunstenaars onder de naam Curtiusclub . Nu niet meer,
want het stadsdeel verkoos geld boven kunstenaars. door Arian van Serge
getroffen kunsteOostra. 'Wij Eennaarsvanis deMartijn
zaten in de ruimte Donker Curtius-
straat 25-D met ongeveer tien mensen, in een fabriekspand dat in
twaalf ateliers opgedeeld is. Een aantal van die ateliers was zo groot dat het voor de hand tag om die niet in je eentje te huren, maar
met een groep. Zo staat het ook in het plan uit 1998 - en al die tijd hebben wij dat ook zo gedaan.
Het contract stond op naam van een kunstenaar. Als de hoofdhuurder wegging, dan kon iemand an-
ders van het groepje het contract overnemen en iedereen kon blijven zitten volgens dezelfde voorwaarden - de zogeheten 'indepiaatsstelling' . Dat is ook een aantal keren gebeurd, maar toen we dat drie jaar geleden weer voorstelden aan woningbouwvereniging de Key, zeiden ze: Nee, want jullie zijn een nieuwe huurder en dus w illen wij een nieuwe huurprijs afspreken. Stichting 'Terwijl iedereen behalve één iemand bleef zitten - ze gingen dus gewoon voorbij aan de realiteit. Wij hadden nog aangegeven dat we er vanaf wilden dat w e iedere keer een indeplaatsstelling moesten aanvragen : we stelden voor om een stichting op te richten die van de Key huurt - dan blijft de stichting de huurder. De interimmanager die er toen werkte, zegde mondeling toe dat ze daar aan mee wilden werken, maar toen wij
DE STAATSKRANT I DE BUURTKRANT
FEBRUARI 2011
KUNSTENMRS CURTIUSCLUB V ERJAAGD MET HUURVERDUBBELING
id
B.roedpl
tot de stichting hadden opgericht was het opeens: Die indeplaatssteJUing doen we niet. jullie krijgen een nieuw contract. Met een nieuwe huur, 100 procent meer. We hebben de handdoek in de ring gegooid en zijn daar weggegaan.' Het pand is ooit door het voormalige stadsdeel Westerpark aangekocht van de erlgenamen van de fabriekseigenaar om er een kunstenaarspand van te maken. Daar is vervolgens een woningbouwvereniging bij gezocht die dat zou exploiteren, want de gemeente zag dat niet meer als haar taak. AI dat soort panden zijn in de loop der tijd door woningbouwverenigingen overgenomen van de gemeente, met de bedoeling dat ze die zouden gaan beheren. Erfpacht Martijn: 'We zijn naar de ombudsman gegaan om te vragen of hij voor ons wilde kijken of stadsdeel Westerpark behoorlijk heeft gehandeld, want wij vonden dat we in de steek waren gelaten door het stadsdeel. Ze hadden immers afspraken gemaakt met de Key. Hij zag geen aanleiding om dat te onderzoeken, maar wilde wel nagaan hoe het met de erfpacht geregeld was. Want in de erfpachtovereenkomst staat dat het ateliers moeten zijn. Daar is ie achteraan gegaan en vervolgens heeft hij van de afdeling Economische Zaken te horen gekregen dat ze de situatie van het pand w ilden aanpassen aan de realiteit, wat betekent dat
ruimtes die atelier zijn ateliers blijven, en ruimtes die inmiddels als kantoor in gebruik zijn kantoor zuIlen worden. Dat kan blijkbaar bij wet. Maar iets kan dan wel bestempeld zijn in de erfpachtregeling als atelier, dan is het nog steeds aan de verhuurder om te vragen wat ze willen. En dat is niet volgens de afspraken die gemaakt zijn destijds. Bureau Broedplaatsen - dat in Amsterdam over ateliers en ruimtes voor kunstenaars gaat zegt: Een atelier is een ruimte waar atelierhuur voor wordt gevraagd. Maar de huur die de Key vraagt voor die ruimtes die wij verlaten hebben, is geen atelierhuur, maar veel hoger. Dus volgens manager Jaap Schoufour van Bureau Broedplaatsen is het geen atelier meer. Het is maar net met welke maat je meet. Volgens de erfpachtregeling is het wel atelier, volgens Broedplaatsen niet meer. Broedplaatsen heeft alleen maar een adviserende fun ctie, die kunnen geen sancties opleggen, en is trouwens ook van de gemeente, dus het gaat allemaal langs elkaar heen .. .' Kraakpanden Twee jaar geleden is er een rondetafelconferentie geweest met mensen die in voormalige kraakpanden zitten en de woningbouwverenigingen, waarbij die ex-kraakpanden hun zorgen hebben geuit over de huren die almaar omhoog gingen. Terwijl broedplaatsen bedoeld waren als betaalbare culturele ruimtes. De woningbouwvereni-
gingen - zoals de Key - waren het ermee eens dat het de bedoeling was dat die ruimtes gehandhaafd zouden blijven als broedplaatsen , of voor maatschappelijke functies. 'Maar de praktijk bij ons is dus dat het niet zo was. Ze willen gewoon commerciële huur. En dat kunnen ze niet krijgen want het staat nu al meer dan een jaar leeg. Ik vind dat daar kunstenaars moeten zitten, en niet een kantoor. De ruimte moet via het CAWA-systeem (Commissie Ateliers en (Woon)werkpanden Amsterdam) weer aangeboden worden, voor een huur die kunstenaars kunnen
betalen. Het is ook ooit aangeboden door de CAWA, maar voor die hoge huur, en niemand was toen geïnteresseerd . De afgelopen maanden heeft er een creatieve organisatie als antikraak ingezeten, omdat het al langer dan een jaar leegstaat. We gunnen die mensen die ruimte best, maar ze zitten daar in opdracht van een antikraakbureau en dat werkt weer voor de Key.' Inmiddels is communicatiebureau The Odd Shop (voorheen Curious Amsterdam) in de ruimte neergestreken, om 'merken merkwaardig (te) maken' .