Ο τρελός του χωριού» από την άλλη μεριά

Δραστηριότητα δημιουργικής γραφής πάνω στο παραμύθι της Βασιλικής Νευροκοπλή «Ο Τρελός του χωριού» Στα πλαίσια της Πανελλήνιας Σχολικής Ημέρας κατά της Βίας στο Σχολείο

«Ο τρελός του χωριού» είναι το τελευταίο παραμύθι της Βασιλικής Νευροκοπλή, το οποίο αξιοποιήσαμε με τους μαθητές/τριες σε πολλές δραστηριότητες. Σε αυτό το τεύχος μπορείτε να διαβάσετε τα αποτελέσματα μιας δραστηριότητας δημιουργικής γραφής, που υλοποιήθηκε στα πλαίσια της Πανελλήνιας Σχολικής Ημέρας κατά της Βίας στο Σχολείο. Μετά από διαλογική συζήτηση, έγινε μια διερεύνηση των συναισθημάτων της ομάδας των χωρικών, που έβαλαν τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, Ευδόκιμο, στη θέση του Τρελού του χωριού. Οι μαθητές και οι μαθήτριες κλήθηκαν να μπουν στη θέση των χωρικών και να καταγράψουν τα συναισθήματά τους σε όλες τις φάσεις της ιστορίας. Στη συνέχεια, οι μαθητές/τριες ξαναέγραψαν συλλογικά το παραμύθι, σαν να το διηγούνταν ένας χωρικός, δίνοντας τη δική τους απάντηση σε ένα σημαντικό και επίκαιρο ερώτημα Τι είναι άραγε αυτό που οδηγεί μια ομάδα ανθρώπων να περιφρονήσει, να χλευάσει, να απομονώσει και να στερήσει έναν άνθρωπο από το όνομά του και την ταυτότητά του;

Κάποτε στο χωριό μας, υπήρχε ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Ευδόκιμο. Είχε ένα όνειρο: να σπάσει το τρομακτικό βουνό (που το πιστεύαμε για Θεριό), που χώριζε το χωριό μας από τη Μεγάλη Πολιτεία. Εκείνα τα χρόνια, το χωριό μας είχε άγονη γη κι εμείς έπρεπε να περνάμε το Θεριό δυο φορές την ημέρα, για να δουλέψουμε στη Μεγάλη Πολιτεία και να μην πεινάσουμε. Η ζωή μας ήταν τόσο κοπιαστική, που δεν είχαμε καθόλου διάθεση για παιχνίδι, διασκέδαση και όνειρα. Ο Ευδόκιμος κάποια στιγμή αγανάκτησε και αποφάσισε να σπάσει το Θεριό και να ενώσει το χωριό μας με τη Μεγάλη Πολιτεία. Παρακάλεσε το Θεό να μην του χαλάσει το χατίρι και να του δίνει δύναμη. Εμείς φοβηθήκαμε, πιστέψαμε ότι το Θεριό θα ταραχτεί και θα καταστρέψει το χωριό μας. Προσπαθήσαμε να του αλλάξουμε γνώμη αλλά εκείνος δε μας άκουγε. Έτσι εμείς θυμώσαμε πολύ κι αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι ήταν τρελός. Κανένας μας δεν ήθελε να του κάνει παρέα, ούτε σ’ αυτόν ούτε στην οικογένειά του.

Πέρασαν τα χρόνια κι εμείς δε θυμόμασταν πια τα ονόματά τους. Για μας, όλη η οικογένεια ήταν τρελή. Ώσπου μια μέρα, ο Τρελός του χωριού μας φώναξε να δούμε τη Μεγάλη Πολιτεία. Τα είχε καταφέρει! Νιώσαμε τόσο ντροπή αλλά και έκπληξη, χαρά και ευγνωμοσύνη! Ο Ευδόκιμος, αντί να τα βάλει μαζί μας, παρακάλεσε να ευχαριστήσουμε όλοι το Θεό που δεν του χάλασε το χατίρι. Έτσι, καταλάβαμε ότι ο φόβος μας κρατούσε πίσω και δεν μας άφηνε να καταλάβουμε την προσπάθεια του Ευδόκιμου. Ο φόβος μας οδήγησε στην αδικία όλης της οικογένειας. Καταλάβαμε ακόμα ότι ο Θεός είναι κοντά μας, ακόμα κι όταν αντιμετωπίζουμε τους δυνατότερους φόβους μας. Αρκεί να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και να παρακαλάμε να μη μας χαλάσει ο Θεός το χατίρι. Δ1, Δημ. Σχ. Πενταλόφου Μάρτιος 2018