MANCODE | Sailing ( Issue 27) by MANCODE

Live with style

27 Ιούνιος 2019

SAILING

ΣΤΙΣ 02/06 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

Editor's Letter

Gamma-Rapho / Getty Images / Ideal Image

ΟΙ ΑΡΧΈΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΊΟΥ ΕΊΝΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΆ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ

Ο µήνας που αρχίζεις να αλλάζεις θέση στο κρεβάτι, ψάχνοντας τα δροσερά σημεία στα σεντόνια. Που τελειώνουν οι αλλεργίες της άνοιξης. Ο µήνας που γεύεσαι ξανά καρπούζι. Που ψάχνεις τα µαγιό σου και ξεκινάς τις βουτιές στη θάλασσα. Οι αρχές του Ιουνίου είναι η Πρωτοχρονιά του καλοκαιριού. Οι πιο ερωτικές ηµέρες ενός καλοκαιριού που ξανοίγεται µπροστά µας. Φέτος το καλοκαίρι, υποσχέθηκα στον εαυτό µου να µην το σπαταλήσω. Θέλω να δω νέα µέρη. Να οδηγήσω ηµέρες µακριά. Να δω έκπληκτος νέες άδειες παραλίες, να βουτήξω γυµνός και να χορέψω. L’été est arrivé. Θαλής Πιτούλης

Mancode Founder thalis@mancodemag.com 8

Opinion «ΜΈΓΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΌΣ»

William Vandivert / Life Picture Collection / Getty Images / Ideal Image

του Απόστολου Κοτσάμπαση

μποδίζει, αλλά και προσκαλεί. Εχθρούς ή ταξιδιώτες, ανάλογα. Στρατηγικό πλεονέκτημα και οικονομικό μαζί. Επάνω του έπλευσαν η «Αργώ» και οι τριήρεις των αρχαίων. Ενέπνευσε την «Οδύσσεια». Κάτω από το γαλάζιο κρύβει θησαυρούς. Στον βυθό πολύτιμα κοιτάσματα. Από εδώ ξεκίνησαν τα Liberty, το 1945. Το υγρό στοιχείο περιβάλλει την Ελλάδα. Είναι η δύναμη, ο πλούτος, η ιστορία, το παρελθόν και το μέλλον της. Εκτείνει τους ορίζοντες των συνόρων της. Σήμερα, ο εμπορικός μας στόλος κατέχει ηγεμονική θέση στην παγκόσμια ναυτιλία. Κρουαζιερόπλοια απ’ όλο τον κόσμο δένουν στα λιμάνια μας, τα οποία εξελίσσονται σε σημαντικές διεθνείς εμπορικές εισόδους προς τις αγορές της Ευρώπης. Παράλληλα, στον υδάτινο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου αναδεικνύονται

πολύπλοκα γεωπολιτικά ζητήματα, τα οποία μας αφορούν άμεσα. Προκλήσεις οι οποίες απαιτούν μακροπρόθεσμη στρατηγική διαχείρισης από τη χώρα μας. Σ’ αυτή τη συγκυρία, η ανέλκυση του σκάφους «Μέγας Ελληνικός», το οποίο έχει προσαράξει, είναι ζωτικής σημασίας. Όλοι οι αξιωματικοί στη γέφυρα γνωρίζουν πλέον τα δεδομένα και ότι τα χρονικά περιθώρια για την επισκευή στο ναυπηγείο στενεύουν. Αν και έχει σταματήσει η εισροή υδάτων, στα καταστρώματα, υπό τους ήχους του «Mama?», γίνονται ακόμη συζητήσεις για το αν φταίει η βραχώδης ξέρα για το ρήγμα. Η συνεχιζόμενη κατάσταση ακινησίας προκαλεί προβληματισμό για τις μελλοντικές εξελίξεις. Θα χρειαστεί να χαραχτεί καινούργια πορεία και το σκαρί θα πλεύσει σε ταραγμένη θάλασσα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Getty Images / Ideal Image

8. Editor's Letter: Οι αρχές του Ιουνίου είναι η Πρωτοχρονιά του καλοκαιριού 10. Opinion: «Μέγας Ελληνικός» 18. Η τέλεια καταιγίδα, του sir Taki Theodoracopulos 24. Joie de Vivre: Το καλοκαίρι του Slim Aarons 40. «Ο Μέγας Ανατολικός» 44. Dark Phoenix: Αποκλειστική συνέντευξη Michael Fassbender 50. Ράλλυ Αιγαίου 58. Sea Legend: Éric Tabarly 62. A myth of the French Riviera 72. Fashion: Seaman 108. Document: Atlantic Ocean Liners 116. The Influencers: Carlo Riva 120. Εγκαταλελειμμένα, αλλά απόκοσμα όμορφα 148 Oceana: Save the Oceans, feed the world

Founder & Head Creative: Θαλής Πιτούλης Director: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης (pr@mancode.gr) Advertising Manager: Μαρία Μίλτου (mmiltou@kathimerini.gr, 210-4808208) Editors-at-Large: Taki Theodoracopulos, Χρήστος Ζαμπούνης Senior Art: Θάνος Ταρλαντέζος Art: Ηλέκτρα Βασιλείου Photographers: Γιάννης Βασταρδής, Μαρίνα Βερνίκου, Χάρης Χριστόπουλος, Βαγγέλης Ρασσιάς Photo Editor: Χριστίνα Δρογγίτη Ειδικός σύμβουλος: Στέφανος Σκούρτης Photo Agencies: Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas Ιδιοκτησία: McVictor & Hamilton AE Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, contact@mcvictor.gr Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1η Κυριακή κάθε μήνα και μετά στα περίπτερα με 5 ευρώ. Mancode.gr ISSN 2529-1149 Οι γνώμες που εκφράζονται στα κείμενα του περιοδικού δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά τις απόψεις του MANCODE και της McVictor & Hamilton. Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: NONSTOP PRINTING Ltd. Cover Story: Παρασκευάς Μπουμπουράκας / Φωτογράφος: Γιάννης Βασταρδής / Outfit: Σταυρωτό κοστούμι MI-RO, MI-RO Boutique. Μεταξωτή poshette Boss, Boss Store. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P. 12

Style The

SaRtoRialist VELVET LOAFERS του Θαλή Πιτούλη

MANCODE personal collection

Τα ωραία υποδήματα δεν είναι μόνο γυναικείο φετίχ αλλά και ανδρικό. Πέραν των κλασικών, στο MANCODE αγαπούμε κάποια ιδιαίτερα Velvet loafers με έντονα χρώματα. Σημαντική είναι η φροντίδα τους.

Book THE FRENCH RIVIERA ΙΝ THE 1920 S

Courtesy of Assouline

της Μαριανίνας Πάτσα

«Σ

ας γράφω από τη βεράντα, όπου μόλις πήρα το πρωινό μου συντροφιά με τη θάλασσα. Είναι ο παράδεισος που μου περιγράψατε: οι άνθρωποι είναι απολαυστικοί, ο ήλιος είναι ζεστός. Χθες το απόγευμα, όταν ήρθα εδώ, θα μπορούσα να είχα κάνει ηλιοθεραπεία». Ο συγγραφέας Raymond Radiguet σε γράμμα του προς τον ζωγράφο Jean Hugo, τον Φεβρουάριο του 1920. Το βιβλίο του Xavier Girard (εκδ. Assouline) μας προσκαλεί στη θρυλική περίοδο της κομψότητας και της γοητείας στη Γαλλική Ριβιέρα. Η Γαλλική Ριβιέρα ήταν κέντρο δημιουργικότητας κατά τις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Καλλιτέχνες και συγγραφείς από κάθε γωνιά του κόσμου συγκεντρώνονταν εδώ για να διαμορφώσουν έναν νέο τρόπο ζωής. Ανάμεσά τους οι Scott και Zelda Fitzgerald, οι Gerald και Sara Murphy, ο Pablo Picasso, ο Igor Stravinsky, ο Jean Cocteau, η Anna de Noailles. H Ριβιέρα αποκτούσε έναν σχεδόν μεταφυσικό «αέρα», κάτι που συντηρεί μαζί με τον μύθο της μέχρι σήμερα. Μια φωτο-βιογραφία αυτής της εποχής ξαναζωντανεύει τη θρυλική ιστορία αυτών των μυθικών προσωπικοτήτων, που ακροβάτησαν ανάμεσα στην επιθυμία για δημιουργία, στην αναζήτηση της ευτυχίας και στο απειλητικό σκοτάδι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Με εξαιρετικές εικόνες, που προέρχονται από προσωπικά αρχεία, αυτές οι σελίδες απεικονίζουν από πρώτο χέρι τον τρόπο ζωής και τα έργα μερικών από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. 16

Opinion

Η ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ του sir Taki Theodoracopulos

πάρχουν εκείνοι που λένε ότι είναι καλύτερη από το σεξ, αλλά δεν είμαι από αυτούς. Η ναυσιπλοΐα είναι μεγάλη διασκέδαση, μια θαυμάσια περιπέτεια, ακόμα και ένα αγωνιστικό άθλημα, αλλά δεν είναι σεξ και ποτέ δεν προοριζόταν να είναι. Αλλά βλέπω τη σχέση: η θάλασσα είναι τελικά θηλυκή και έχει θηλυκά χαρακτηριστικά: ιδιοσυγκρασιακή, γαλήνια, αναξιόπιστη, αναγκαία, μυστηριώδης, επικίνδυνη, όμορφη, δίνει αλλά και παίρνει τη ζωή, εμβριθής, απρόβλεπτη... Θα μπορούσε να συνεχιστεί η παράθεση, αλλά μπορώ να ακούσω τις φεμινίστριες που έχουν ήδη κινητοποιηθεί. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να ταξιδεύει στη θάλασσα για ευχαρίστηση, η αισθητική ήταν η κινητήρια δύναμη του σχεδιασμού και της υλοποίησης του εγχειρήματος. Ο συγγραφέας Antoine de Saint-Exupéry, ο οποίος ως αεροπόρος συνδέθηκε με τη ναυσιπλοΐα, δήλωνε: «Αν θέλετε να φτιάξετε ένα σκάφος, μην καλέσετε τους ανθρώπους για να το σχεδιάσουν ή να συλλέξουν το ξύλο, αλλά για να τους διδάξετε πώς να λαχταρούν την ατελείωτη θάλασσα. Στη συνέχεια θα κατασκευάσουν αυτόματα το πλοίο». Η κατασκευή ενός πλοίου, ειδικά ενός ιστιοπλοϊκού, αρχίζει με ένα όνειρο. Όσο πιο τολμηρό και πιο υπέροχο το όνειρο, τόσο το σκάφος θα είναι καλύτερο. Ορισμένα σκάφη φαίνονται κομψά και λεπτά, όπως η κυρία των ονείρων σας. Έπειτα υπάρχουν μερικά που μοιάζουν με αληθινούς φίλους, όπως οι γυναίκες που είναι φιλικές με εσάς χωρίς σεξουαλικές σκέψεις να μπαίνουν ποτέ στην εξίσωση. Αλλά να! Εκεί πάλι γυρίζω, αναφέροντας ιστιοπλοΐα και σεξ στην ίδια φράση. Θα μπορούσαν ορισμένοι να με κατηγορήσουν για κάποια σπάνια σεξουαλική φαντασίωση που περιλαμβάνει το νερό.

Πρώτα απ’ όλα, ένα ιστιοφόρο πρέπει να είναι όμορφο, αν για κανέναν άλλο λόγο, παρά για να αποφύγει την προσβολή της θάλασσας. Όπως ανέφερα προηγουμένως, η θάλασσα μπορεί να γίνει τρομερά άσχημη όταν προσβληθεί, και θα περιγράψω τη δική της οργή αργότερα, σε αυτό το άρθρο. Πάντα ταξίδευα με σκάφη που ανήκαν στον πατέρα μου και που πραγματικά χτίστηκαν για να ταξιδεύουν σε άγριες θάλασσες. Με όλα τους ένιωθα, αν και χειριζόμουν ένα πλοίο που διέσχιζε το νερό, σαν να το έκανα εδώ και αιώνες. Όσοι από εσάς έχετε ταξιδέψει με σκάφη αισθανόμενοι ως μπάλες του πινγκ πονγκ και σαν σε μπολ με ζελέ που λιώνει, θα καταλάβουν ακριβώς τι εννοώ. Ήταν πολύ καιρό πριν, το 1970 για να είμαι ακριβής. Ήμουν 33 ετών και συνήθιζα να ταξιδεύω σε μέρη όπως η Ύδρα και οι Σπέτσες, στο υπέροχο «Aries» του πατέρα μου, το μεγαλύτερο ιστιοφόρο που κατασκευάστηκε μετά τον πόλεμο στο Camper Nicholson. Είχα παρακολουθήσει πάρα πολύ συχνά τους πευκόφυτους λόφους της Πελοποννήσου και είχα ταξιδέψει ad nauseam στα ήρεμα νερά του Αιγαίου. Όταν αγόρασα το πρώτο μου Bushido στη Σουηδία, αποφάσισα αμέσως να το δοκιμάσω. Πλέοντας από τη Σουηδία, στη θάλασσα μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετανίας, ο ουρανός συννέφιασε και έγινε σκούρος. Είχα τρεις Έλληνες για πλήρωμα και –δεν αστειεύομαι– ονομάζονταν Καραμανλής, Παπαδόπουλος και Γρίβας. Μαζί ήταν ο παλιός φίλος μου από το καράτε, ο Jeff, καθώς η Riona, μια πολύ όμορφη ξανθιά Αγγλίδα που σε όλη τη δοκιμασία που έχω να σας διηγηθώ δεν είπε ποτέ μια λέξη, απλώς έδειχνε ήρεμη και μάλλον αδιάφορη. Τα κύματα ήταν σχεδόν ένα μέτρο, αλλά διάφανα και ανακλαστικά, ένα λαμπερό μεταλλικό φύλλο που καταρρέει χωρίς ήχο. Σε απόσταση μπροστά, μπορούσα να δω μια μικρή καταιγίδα, ένα σύννεφο με σκοτεινή βροχή κάτω από αυτό, και τα νερά μαύρα. Στη συνέχεια, η καταιγίδα μάς έφτασε και για σχεδόν μία ώρα είχαμε πυκνή βροχή, έντονους ανέμους και η θάλασσα φούσκωνε. Το νερό περνούσε πάνω από το κατάστρωμα με κάθε κύμα, η ορατότητα μειωνόταν από λεπτό σε λεπτό. Στη συνέχεια άρχισε το ουρλιαχτό στα ξάρτια και στα πανιά, και τα όργανα έδειξαν ταχύτητα ανέμου τριάντα έως τριάντα πέντε κόμβους.

Life Picture, Moviepix / Getty Images / Ideal Image

ε μερικά λεπτά, η θάλασσα άλλαξε και πάλι, και πάρα πολύ γρήγορα άνεμοι σαράντα έως σαράντα πέντε κόμβους δημιουργούσαν μεγαλύτερα κύματα. Ξαφνικά, ένα knockdown! Αυτό συμβαίνει όταν το κατάρτι χτυπά στο νερό οριζόντια, η θάλασσα καλύπτει το ιστίο και διατηρεί το σκάφος ξαπλωμένο στο πλάι. Ο Γρίβας, σπεύδοντας πίσω, από τη θέση του στην πλώρη, «πέρασε» μέσα από το τζάμι της κύριας καμπίνας, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί. Ήμασταν, μάλλον εκατό μίλια, μακριά από οποιαδήποτε γη και προσπαθούσαμε απεγνωσμένα να ζητήσουμε βοήθεια, αλλά κανείς δεν απαντούσε στο σήμα κινδύνου μας. Τα κύματα είχαν γίνει πλέον ραβδωτά και είχαμε κατορθώσει να επαναφέρουμε το σκάφος, αλλά ήμασταν σε άθλια κατάσταση. Είχαμε πλαγιοδρομήσει, με κλίση 50°, από την πλευρά μας, και έτσι αποφασίσαμε να πάμε ανάμεσα στα κύματα και όχι να μας χτυπούν από τα πλάγια. Κύματα πέντε φορές μεγαλύτερα από αυτά που είχαμε δει προηγουμένως μας χτυπούσαν ανελέητα. Παλέψαμε σκληρά με τα μανιασμένα κύματα για διάστημα περισσότερο από όσο νομίζω ότι ήταν ανθρωπίνως εφικτό. Το πλήρωμα ήταν εξαντλημένο, ο Jeff είχε λιποθυμήσει μετά μία ώρα από εμετό χωρίς διακοπή. Η Riona παρέμεινε ατάραχη, αν και άρχιζε να μοιάζει με νεκρή γυναίκα, χωρίς καμία απολύτως έκφραση στο πρόσωπό της. Σκεφτόμουν τι ανόητος που ήμουν για να ανταλλάξω το όμορφο Ιόνιο και το Αιγαίο γι’ αυτό το χάλι. 20

Σύντομα έπεσε σκοτάδι και ο «μετρητής του Αιόλου» εμφάνιζε ένδειξη πενήντα οκτώ κόμβους! Βρισκόμασταν στη μέση μιας καταιγίδας, χωρίς να υπάρχει πλοίο ή γη σε κοντινή απόσταση. Οι καμπίνες και τα σαλόνια ήταν κάτω από το νερό, καθώς ο Γρίβας, σπάζοντας το παράθυρο, είχε καλέσει τους Μυρμιδόνες του Ποσειδώνα στα διαμερίσματά μας για όλη τη διάρκεια της καταιγίδας. Και πέρασε. Η πλώρη μας ανέβαινε και ανέβαινε, και το κύμα έσπαζε από πάνω μας για να μας βυθίσει. Μερικές φορές σκέφτηκα ότι θα πέσουμε προς τα πίσω καθώς ανεβαίναμε το επόμενο γιγαντιαίο κύμα. Και πέρασε όλη η νύχτα. Ορκίστηκα ότι, αν επιβιώναμε δεν θα έλεγα ποτέ ψέματα σε γυναίκα ή δεν θα ξαναπήγαινα για πλου, αλλά ξέρετε πώς είναι. Τη στιγμή που οι άνεμοι εξασθένησαν και αυτός ο γ... Ποσειδώνας σταμάτησε να κυματίζει την τριήρη του, όλες οι υποσχέσεις που έγιναν υπό πίεση ξεχάστηκαν από τη απλή χαρά τού να είσαι ακόμη ζωντανός. Παρεμπιπτόντως, δεν είχαμε καθόλου τραύματα, αλλά και κανείς δεν είχε χαθεί από το σκάφος. Λοιπόν, σε κάποιους από εσάς εξακολουθεί να αρέσει η ιστιοπλοΐα μετά από αυτή την περιγραφή; Το κάνω ακόμη, αλλά τώρα πλέω σαν γέρος, με τη γυναίκα, τον γιο, την κόρη και τα τρία εγγόνια μου. Αρκεί για να κάνει έναν δυνατό άνδρα να κλάψει. Θα έπαιζα ξανά με εκείνη την καταιγίδα σε μια στιγμή, αν θα μπορούσα να είμαι και πάλι 33 ετών. Αλλά εσείς συνεχίστε να πλέετε, η ναυσιπλοΐα είναι προτιμότερη από το να είστε καθισμένοι στο αυτοκίνητο, μπλοκαρισμένοι σε κυκλοφοριακή συμφόρηση στην Αθήνα.

Book TRAVELLER’S SEDUCTION

Courtesy of Taschen

της Κέλλυς Σταυροπούλου

ίναι εύκολο να επιλέξεις πού θα μείνεις ή τι πρόγραμμα θα κάνεις σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Ένα σχετικά άνετο και καθαρό δωμάτιο, καλό wi-fi, ένα μουσείο και λίγο τοπικό shopping στο κατάστημα που θα σου προτείνει το concierge του ξενοδοχείου είναι αρκετά. Τι γίνεται όμως όταν θέλεις να περάσεις τον πολυπόθητο ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά σου (πράγμα που συμβαίνει μία ή δύο φορές τον χρόνο); Τι γίνεται όταν υπάρχει μια πολύ ειδική και σημαντική περίσταση εορτασμού; Όταν γνώρισες κάποια με την οποία νιώθεις ότι θέλεις να μοιραστείς πολλά; Τότε ψάχνεις τον επίγειο παράδεισο.

Και αν η φράση αποτελεί από μόνη της οξύμωρο ή ουτοπία, και όμως υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Το βιβλίο της Taschen μάς προτείνει μόλις εκατό από αυτούς. «100 Getaways around the World» είναι ο τίτλος του και εννοεί κυριολεκτικά 100 επίγειους παραδείσους προς ανακάλυψη. Εκατό ξενοδοχεία από το Άμπου Ντάμπι μέχρι το Βιετνάμ μάς ταξιδεύουν νοητά και μας παρασύρουν στο όνειρο. Στις σελίδες του, εκτός από τις εύγλωττες εικόνες που βλέπουμε, διαβάζουμε και τον πολυπόθητο «X-factor» του κάθε ξενοδοχείου, δηλαδή το χαρακτηριστικό που κάνει τη διαμονή στο καθένα από αυτά μια αξέχαστη εμπειρία.

Style

JOIE DE VIVRE ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ ΤΟΥ SLIM AARONS της Κέλλυς Σταυροπούλου

ι χρωματιστές και ευτυχισμένες αποτυπώσεις του Slim Aarons από glamorous καλοκαίρια αποτελούν την έννοια της απόλαυσης αποτυπωμένη σε εικόνες. Η γλαφυρότητα, η ζωντάνια των χρωμάτων, το γεμάτο αλήθεια σκηνικό του σε βάζει μέχρι σήμερα σε μια παράλληλη πραγματικότητα, την οποία προσπαθείς να αποκωδικοποιήσεις. Ο άνθρωπος που ενέπνευσε τον βασικό ρόλο του φωτογράφου στην ταινία του Alfred Hitchcock «Rear Window» είχε την ιδιότητα να απομονώνει οποιοδήποτε chic και cool στοιχείο είχαν να επιδείξουν πληθωρικές προσωπικότητες της εποχής του. Κάθε εικόνα πείθει ότι πρόκειται για τα σωστά πρόσωπα, στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή. Πριν πραγματοποιήσει κάθε φωτογράφιση, πάντα φρόντιζε να έχει «σκανάρει» ο ίδιος την περιοχή. Όμως, εκείνος δεν έψαχνε τι ώρα δύει ο ήλιος στο Hamptons, ούτε τι ώρα τρώνε τα περιστέρια στην πλατεία του San Marco, προκειμένου να βρει το σωστό κλικ. Ομοίως απέρριπτε τη συνεργασία με στιλίστες και μακιγέρ. Άλλα πράγματα ήταν που κοιτούσε ο Aarons. Στοιχεία που θα συνηγορούσαν σε αυτή την αμέριμνη επίφαση μιας πραγματικότητας της οποίας –παραδόξως– ήθελες να είσαι μέρος. Ο Slim Aarons είναι ο φωτογράφος που έμαθε στη high society να λέει «cheese». Είναι ο Νεοϋορκέζος στον οποίο αποδόθηκε ο τίτλος του «απόλυτου πορτρετίστα της υψηλής κοινωνίας». Είναι ο καλλιτέχνης που εφηύρε ένα νέο φωτογραφικό «λεξιλόγιο» προκειμένου να αποτυπώσει όλο το γκλάμουρ, όλο το ambience της εποχής του και του οποίου η ματιά επηρέασε τους σύγχρονους φωτογράφους μόδας, και όχι μόνο. Μέχρι σήμερα παρατηρούμε στα editorials μόδας διεθνών τίτλων, αλλά και στο Instagram, επιρροές από τον Αμερικανό φωτογράφο. Αυτή η Mad Men αισθητική, με τα mod ρούχα, τα πληθωρικά χτενίσματα και τη λάμψη, ως στοιχείο βιωματικό και όχι ως prop πλέον, σε πάει κατευθείαν στον Aarons. «Καμία εικόνα του δεν ήταν τυχαία. Αντίθετα, το κάθε στιγμιότυπο είχε μια αλήθεια να δώσει για το μέρος που αποτελούσε το σκηνικό ή για το πρόσωπο που πόζαρε», εξηγεί η κόρη του Mary Aarons.

Slim Aarons / Getty Images / Ideal Image

Η Jill Council χαλαρώνει με ένα ποτό δίπλα στην πισίνα στις Βερμούδες, Νοέμβριος 1969.

Eldorado, η οικογενειακή βίλα της οικογένειας Redo στο Μαζατλάν, Μεξικό, Ιανουάριος 1984.

Style

Το ζεύγος Nigel van Wieck σε παραλία στα Μπαρμπάντος, τον Απρίλιο του 1976.

Water skiing στο Hotel Du Cap-Eden-Roc στο Cap d'Antibes, Γαλλία, 1969.

Style

Θαλάσσιο σκι, ηλιοθεραπεία και καλοκαιρινή χαλαρότητα στο Hôtel du Cap Eden Roc στην Αντίμπ, στη Γαλλική Ριβιέρα, τον Αύγουστο του 1969.

Style

Η καλλιτέχνης Beth Batlle χαλαρώνει στον κήπο του σπιτιού της «Casa Rosada» με τις Sylvia de Aragon, Mara Polo και Carmen Uriach, στην Ίμπιζα της Ισπανίας, Αύγουστος 1989. 33

Opinion

Man(de)code του Χρήστου Ζαμπούνη

TO SAVOIR VIVRE ΣΤΟ ΣΚΆΦΟΣ

δημοσιοποίησις ιδιωτικών στιγμών του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από την κρουαζιέρα που πραγματοποίησε το καλοκαίρι του 2018, επί της θαλαμηγού «Odyssey» της οικογενείας Παναγοπούλου, επανέφερε στο προσκήνιο, εκτός από τις πολιτικές διαστάσεις της υποθέσεως, και τον κώδικα συμπεριφοράς σε ανάλογες περιπτώσεις.

Θεωρείται βέβαιον ότι ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε δεόντως τους οικοδεσπότες του για τη φιλοξενία, και αυτός είναι ο πρώτος κανών όταν μας προσκαλούν, όχι μόνο σε μια θαλάσσια εξόρμηση, αλλά γενικώς παντού. Συνήθως δεν πηγαίνουμε με άδεια χέρια, και στην περίπτωσή μας ο επικεφαλής της κυβερνήσεως μάλλον θα φάνηκε γαλαντόμος ανεξαρτήτως εάν υιοθετεί κανείς ή όχι τις κατηγορίες της αντιπολιτεύσεως. Ένας άλλος κανών είναι ότι ποτέ δεν επιβιβαζόμεθα σε ένα σκάφος με τα συμβατικά υποδήματα της πόλεως. Τα εναποθέτουμε σε ένα ειδικό κουτί και κινούμεθα ανυπόδητοι – στην κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι σαγιονάρες, που τόσο αγαπά ο πρόεδρος Αλέξης. Ο λόγος είναι ότι είναι δυνατόν να προκληθούν ζημίες στα ευαίσθητα και ειδικής κατασκευής πατώματα. Όπως ισχύει και με τη φιλοξενία στις οικίες, σεβόμεθα το σκάφος και τον ιδιοκτήτη του. Προσέχουμε, επί παραδείγματι, η στάχτη του πούρου, ιδίως όταν είμαστε νεόκοποι aficionados, να μην πίπτει, παρότι συνήθως απαγορεύεται το κάπνισμα στους εσωτερικούς χώρους των σκαφών. Είναι πλεονασμός να υπενθυμίσει κανείς σε έναν αριστερό πολιτικό ότι το πλήρωμα δεν είναι υπηρέτες του, αλλά συνάνθρωποί του που κάνουν μια εργασία. Είθισται στο τέλος μιας κρουαζιέρας να εγχειρίζουμε έναν φάκελο με το φιλοδώρημα στον καπετάνιο, για να το διανείμει στο πλήρωμα, αφού ζητήσουμε την άδεια του οικοδεσπότη. Η στήλη εικάζει ότι ο αείμνηστος Περικλής Παναγόπουλος θα ηρνήθη.

Conde Nast CollectionÂ / Getty Images / Ideal Image

Actor

THE NEW ROMANTIC GARRETT HEDLUND της Μαριανίνας Πάτσα

«Δ

εν είμαι καλός στο να πιάνω κουβέντα. Οι γυναίκες πρέπει να είναι πολύ υπομονετικές μαζί μου, υποθέτω». Αν και εξαιρετικά γοητευτικός, ο Garrett Hedlund έχει μια συστολή και έναν ρομαντισμό άλλης εποχής, που μάλλον τον εμποδίζουν να γίνει αλαζόνας.

Γεννήθηκε στις ΗΠΑ, αλλά στις φλέβες του κυλάει αίμα σουηδικό, γερμανικό και νορβηγικό. Μεγαλώνοντας σε μια φάρμα στη Μινεσότα, δεν είχε και πολλά καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Παρέα τού έκανε το ραδιόφωνο, με τον έναν και μοναδικό σταθμό που μπορούσε να πιάσει. Έπαιζε διαρκώς country μουσική. Πού να φανταζόταν ότι ο Tim McGraw, ο οποίος κυριαρχούσε τότε στα ραδιοκύματα, αργότερα θα υποδυόταν τον πατέρα του στο φιλμ «Friday Night Lights» (2004) του Peter Berg… Όταν πήγαινε στο λύκειο, οι γονείς του χώρισαν και εκείνος μετακόμισε στην Αριζόνα με τη μητέρα του. Ήθελε να γίνει ηθοποιός. Δούλευε ως σερβιτόρος για να πληρώνει ιδιαίτερα μαθήματα υποκριτικής με τον Jean Fowler. Παράλληλα εργαζόταν και ως μοντέλο, αφού η ομορφιά του δεν περνούσε απαρατήρητη. Έτος 2003. Τελειώνοντας το σχολείο, μετακομίζει στο Λος Άντζελες για να κυνηγήσει το μεγάλο όνειρο. Κι ενώ πάμπολλοι άλλοι περιμένουν χρόνια για μια μεγάλη ευκαιρία, εκείνου του πέφτει στα πόδια του αμέσως, κι έναν μήνα μετά, βρίσκεται να ενσαρκώνει τον Πάτροκλο στην ταινία «Troy» του Wolfgang Petersen (2004), δίπλα στον Brad Pitt.

τη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται ετερόκλητες ταινίες, όπως το πολεμικό «Unbroken» της Angelina Jolie, το fiction δημιούργημα «Pan» του Joe Wright, το actionthriller του J. C. Chandor, «Triple Frontier», και το δραματικό «Lullaby» του Andrew Levita. Στα highlights της καριέρας του είναι και το «Tron: Legacy» (2010), η πολυαναμενόμενη συνέχεια του cult φιλμ επιστημονικής φαντασίας «Tron» του 1982, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τους Jeff Bridges και Olivia Wilde. Το κριτήριο επιλογής του είναι αυστηρό, και αυτό φαίνεται διότι έχει απορρίψει δουλειές που θα μπορούσαν να του φέρουν εύκολα χρήμα και δόξα. Αρνήθηκε, λοιπόν, τον ρόλο του πρωταγωνιστή ήρωα της Marvel στην ταινία «Captain America: The First Avenger» (2011),

αλλά και αυτόν του Peter Quill / Star-Lord στο «Guardians of the Galaxy» (2014). Αν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο τις λέξεις «Garret Hedlund – ραντεβού», εμφανίζονται περίπου 1.810.000 αποτελέσματα. Εν κατακλείδι: η Kirsten Dunst τον είχε επί χρόνια και τον έχασε, ενώ η Emma Roberts είναι πλέον το νέο του αμόρε. Κατά βάθος, ο Garrett Hedlund είναι αθεράπευτα ρομαντικός: «Δεν τα πάω καλά με την τεχνολογία. Έχω την τάση να εξιδανικεύω τις δεκαετίες του ’40 και του ’50: τα αυτοκίνητα, την τζαζ, τους ανοιχτούς δρόμους. Οι άνθρωποι τότε έγραφαν υπέροχες, μεγάλες επιστολές που χρειάζονταν ακόμα και μήνες για να φτάσουν στον παραλήπτη τους. Τώρα υπάρχουν πολλές ταμπέλες, λίγοι πεζοί, πολλά καλώδια και όλα γίνονται ηλεκτρονικά!».

Opinion

«Ο ΜΈΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΌΣ» του Χρήστου Ζαμπούνη

ια νεανίς, που «έκαμνε την καρδίαν του να αιμάσση» και την οποία ήθελε να λησμονήσει, ωθεί τον Ανδρέα Σπερχή να σαλπάρει με τον «Μέγα Ανατολικό». Αυτή είναι η ονομασία του υπερωκεανίου που συνδέει τον λιμένα του Λίβερπουλ με τον αντίστοιχο της Νέας Υόρκης. Το ταξίδι θα διαρκέσει δέκα ημέρες και εκτυλίσσεται από το απόγευμα της 21ης Μαΐου του 1867 έως την μεσημβρίαν της 1ης Ιουνίου του ιδίου έτους. Πρόκειται, grosso modo, για το πλαίσιο του μυθιστορήματος-ποταμού που έγραψε ο Ανδρέας Εμπειρίκος τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, το οποίο όμως άργησε να εκδοθεί, λόγω του τολμηρού περιεχομένου του. Είναι αλήθεια ότι στις 2.100 σελίδες του μυθιστορήματος «Ο Μέγας Ανατολικός» παρελαύνουν, όπως σχολίαζε ο Οδυσσέας Ελύτης, «όλες οι παραλλαγές και οι εκφάνσεις της σαρκικής ομιλίας, από την ονείρωξη και τον αυνανισμό αρχινώντας έως την επιδειξιομανία, τον ηδονοβλεπτισμό, τον λεσβιασμό, την παιδεραστία, την αιμομιξία, τον φετιχισμό, τον σαδισμό, τον μαζοχισμό, την κοπροφαγία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου αποβλέποντας στην ικανοποίηση του ερωτικού ενστίκτου».

Ο ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής Ανδρέας Εμπειρίκος (1901-1975).

ι ήρωες του βιβλίου ρέπουν προς τον ερωτισμό, όπως το έλασμα ελκύεται από τον μαγνήτη. Η Υβόννη, επί παραδείγματι, διερωτάται: «Μήπως, αν ήλλασσε πεποιθήσεις και ιδίως την συμπεριφοράν της εις την ζωήν ως προς τον έρωτα, εις τον οποίον έως σήμερον υπήρξε τόσον πολύ επαγγελματίας, θα ήρχιζε δι’ αυτήν νέα ζωή, πανήδονη, γλυκυτάτη – η μόνη ορθή, αληθινή και φυσική;».

Η κριτική δέχθηκε με ενθουσιασμό το ερωτογράφημα του Ανδρέα Εμπειρίκου, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, το 1990. Ορισμένοι το χαρακτήρισαν καλύτερο από το «120 ημέρες στα Σόδομα» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ενώ έτεροι διέκριναν ομοιότητες στις συνθήκες συγγραφής του. Πράγματι, τόσο ο Σαντ όσο και ο Εμπειρίκος είχαν την εμπειρία της φυλακίσεως και του εγκλεισμού. Δεν είναι άνευ σημασίας το γεγονός ότι ο εξ Άνδρου ορμώμενος γόνος της εφοπλιστικής οικογενείας, πλην αριστερών πεποιθήσεων, συνελήφθη από την ΟΠΛΑ (Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα), μια ένοπλη οργάνωση προσκείμενη στο Κομμουνιστικό Κόμμα, και οδηγήθηκε πεζή μέσα στα χιόνια και στις λάσπες ως όμηρος, μαζί με χιλιάδες άλλους, στα Κρώρα Βοιωτίας. Ο «Μέγας Ανατολικός» απετέλεσε, σύμφωνα με ομολογία του, τη θεραπεία στο τραύμα της ομηρίας. 42

Interview

DARK PHOENIX O Michael Fassbender μιλάει αποκλειστικά στο Mancode για τη νέα του ταινία. Απόδοση: Μαριανίνα Πάτσα Φωτογράφος: John Russo

το «Dark Phoenix», οι X-Men αντιμετωπίζουν μία από τις πιο σοβαρές και πιο προσωπικές τους προκλήσεις μέχρι σήμερα. Δεκαετία του ’90 και ενώ η ομάδα προσπαθεί να συνηθίσει το νεοαποκτηθέν της ηρωικό στάτους, ο στενός τους δεσμός κινδυνεύει να σπάσει όταν η Jean Grey (Sophie Turner) συγχωνεύεται με μια παράξενη εξωγήινη δύναμη, που ωθεί τις ήδη ισχυρές ικανότητές της σε νέα επίπεδα. Χρόνια καταστολής κομματιάζονται καθώς η Jean αρχίζει να βρίσκει τον εαυτό της και να κυριαρχεί πάνω στις νέες της δυνάμεις, όταν οι γύρω της αρχίζουν να αναρωτιούνται αν θα αποτελέσει απειλή για τον κόσμο, ενώ μια μυστηριώδης εξωγήινη με συγκεκριμένη ατζέντα (Jessica Chastain) ασκεί επιρροή... Ο Michael Fassbender υποδύεται τον Erik Lensherr, τον μεταλλαγμένο που είναι γνωστός και ως Magneto από το «X-Men: First Class» (2011). Εκείνη την εποχή, είδε τον χαρακτήρα να αναπτύσσεται ως ηγέτης και να αγωνίζεται για την αντιμετώπιση των μεταλλαγμένων από την κοινωνία. Ο Fassbender, που στην καριέρα του μέχρι σήμερα έχει υπάρξει υποψήφιος για δύο Όσκαρ, εμφανίστηκε σε ταινίες όπως οι «Macbeth» και «12 Years A Slave», με πιο πρόσφατη τη συμμετοχή του στο «Alien: Covenant». Εδώ, μιλάει για το επίκεντρο της ταινίας «Dark Phoenix» που βασίζεται στον χαρακτήρα του Erik και την εξέλιξή του μέσα στον χρόνο, καθώς και για τις σχέσεις μεταξύ των ηθοποιών στο σετ. Τι σας έφερε πίσω στη συγκεκριμένη σειρά ταινιών; Μου άρεσε το ταξίδι μέχρι το «Dark Phoenix» και συγκεκριμένα ήθελα να επιστρέψω διότι ο Simon (σ.σ. Kinberg) ήταν σκηνοθέτης. Ήθελα να κάνω ό,τι μπορώ γι’ αυτόν. Ήταν φανταστικός συνεργάτης και παραγωγός στα προηγούμενα «X-Men» και πραγματικά ενθουσιάστηκα που τον έβλεπα στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Αυτό είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Simon. Πώς ήταν ως σκηνοθέτης; Ήταν πολύ χαλαρός, πολύ σίγουρος. Έμοιαζε σαν να το έκανε εδώ και χρόνια. Έχει βρεθεί σε τόσο πολλές ταινίες και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος σε πολλές από αυτές. Είναι επίσης πολύ έξυπνος άνθρωπος. Είναι ο τύπος που δεν μιλάει παρά μόνο αν έχει εκπαιδευτεί πάνω σε κάτι ή έχει ουσιαστική γνώση γι’ αυτό. Παρατηρεί, ακούει... Έχει όλα τα συστατικά που κάνουν έναν σπουδαίο σκηνοθέτη. Νομίζω ότι ήταν η ώρα να το τολμήσει. Πού βρίσκουμε τον Erik στη νέα ταινία; Ο Erik έγινε τελικά ο cult ηγέτης που ήταν πάντα μέσα του! (γέλια) Δημιούργησε την Γκενόσα, οπότε κατάφερε να φτιάξει αυτή την κοινότητα/ανεξάρτητο κράτος/έθνος, όπου οι μεταλλαγμένοι μπορούν να ζήσουν αρμονικά και χωρίς να δέχονται επιθέσεις, ενώ όλοι όσοι συμφωνούν με αυτό και θέλουν να γίνουν μέρος του είναι επίσης ευπρόσδεκτοι. Το κράτος είναι αυτοδύναμο και οι αγώνες του Erik κορυφώνονται σε αυτόν τον φυσικό χώρο. Δεδομένου ότι του πήραν την οικογένειά του, ως παιδί, αλλά και αυτού που συνέβη με τη γυναίκα και το παιδί του αργότερα, η αίσθηση του θανάτου είναι πάντα μαζί του. Αλλά αυτός είναι ένας ώριμος Erik. Είναι πιο ειρηνικός και πρέπει να βρει τρόπο να συνεχίσει την αποστολή του.

Μοιάζει σαν να θέλει ο Simon να οδηγήσει την ιστορία περισσότερο μέσα από τους χαρακτήρες. Εσείς τι πιστεύετε; Νομίζω ότι ήθελε να απογυμνώσει τα πάντα και να φτάσει στο κόκαλο. Ακόμα και οπτικά, με τον τρόπο που γυρίστηκε η ταινία. Πολλά πλάνα είναι με κάμερα χειρός. Και δεν φοράω το κοστούμι του Magneto. Το κράνος είναι ακόμη εκεί, αλλά όλα είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εστιάζουν στην εξερεύνηση του χαρακτήρα.

Η Jessica εντάχθηκε στο cast αυτή τη φορά. Παίξατε όλοι μαζί της; Ήταν υπέροχο να την έχουμε μαζί μας. Δεν είχαμε πολλές σκηνές μαζί. Μόνο μερικές στιγμές στο τελευταίο μέρος της ταινίας. Είναι παρούσα με την Jean, και έτσι είχα μικρή αλληλεπίδραση με τον χαρακτήρα της, για να είμαι ακριβής. Υπάρχει μια πολύ τεχνική πτυχή σε αυτό, πρέπει να σιγουρευτείς ότι τα χρονοδιαγράμματα είναι σωστά, γνωρίζοντας ότι πολλά πράγματα πρόκειται να προστεθούν αργότερα. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι οι ρυθμοί είναι σωστοί.

Υπάρχει μια κοινή γραμμή στις ταινίες και κάθε φορά βλέπουμε μια ομιλία από τον Xavier. Νιώσατε τον Simon να παίζει με αυτό το στοιχείο; Ακριβώς. Όλοι έχουμε ακούσει την ιδεολογία, είτε ο Τσαρλς τού μιλάει τηλεπαθητικά είτε παίζουν μαζί σκάκι, το στοιχείο αυτό επανέρχεται. Υπήρξε και μια ωραία σαρκαστική στιγμή στο σενάριο, η οποία ήταν σαν να τραβάει πιστόλι ο Indiana Jones και να πυροβολεί κάποιον αντί να μπαίνει σε μάχη σώμα με σώμα. Ήταν διασκεδαστικό.

Αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται στις μέρες μας; Απολύτως. Όταν άρχισα να κάνω ταινίες με εφέ, έπρεπε να μπορείς να φανταστείς τι θα έβαζαν αργότερα. Υπήρχαν κάποια πράγματα για καθοδήγηση στην ιστορία, αλλά τώρα έχουν συστήματα που κάνουν εξαρχής οπτικοποίηση και σου δείχνουν σε έναν υπολογιστή πώς θα μοιάζει το αποτέλεσμα. Φυσικά, στο τέλος είναι πολύ πιο εντυπωσιακό, αφού η ομάδα θα ξοδέψει ώρες εργασίας πάνω σε αυτό. Όμως, μου αρέσουν οι τεχνικές προκλήσεις. Είναι άλλο ένα πράγμα που πρέπει να μάθει κανείς και η εξερεύνησή του είναι διασκεδαστική. Δεν αρκεί μόνο να συντονίζεσαι με τους ηθοποιούς. Πρέπει να συντονίζεται και με τους κασκαντέρ, τους ανθρώπους που κινούν τα σύρματα από τα οποία ίσως κρέμεσαι... Όλοι πρέπει να επικοινωνούν με σωστό ρυθμό. Είναι σαν χορός. Μου αρέσει.

Το υπόλοιπο καστ σάς κοιτούσε με ζήλια όταν φορούσατε τα τζιν σας; Δεν γνωρίζω. Σίγουρα είμαι πολύ ευγνώμων που ήταν τόσο εύκολο το ντύσιμο για μένα, ειδικά αν σκεφτούμε τι πέρασε στα γυρίσματα ο Nicholas [Hoult] ως Beast. Σε σχέση με αυτόν, είχα σίγουρα ευκολότερη διαδρομή. 46

Πώς είναι η αίσθηση στο σετ; Στην αρχή προσπαθείς πραγματικά να δεθείς με όλους, να γνωρίσετε ο ένας τον άλλο, και όλα αυτά που ξέρω ότι μπορεί να είναι λίγο ενοχλητικά εάν οι άνθρωποι προσπαθούν να βάλουν σε τάξη το σετ. Αλλά είναι επίσης πολύ σημαντικό για τους ηθοποιούς να φτάσουν σε ένα προσωπικό επίπεδο μεταξύ τους, να είναι άνετοι και να έχουν αυτή τη συντροφικότητα. Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο, εξαρτάται ο ένας από τον άλλον και υπάρχει συμπάθεια ανάμεσα σε όλους. Επομένως, η αίσθηση είναι ουσιαστικά η ωρίμανση αυτής της σχέσης, νομίζω. Έχετε μπει ποτέ στον πειρασμό να διαχωρίσετε τον εαυτό σας από την ομάδα και να απομονωθείτε όπως ο Magneto; Αυτό εξαρτάται κάθε μέρα από τη διάθεσή μου. Σαφώς και υπάρχουν στιγμές όπου απλώς θα βρω μια γωνιά να είμαι μόνος μου, αν είμαι περισσότερο σε διάθεση διαλογισμού. Είμαστε όλοι άνετα μεταξύ μας. Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τον εαυτό μας και ό,τι πρέπει να κάνει ο καθένας από εμάς. Υπάρχει πάντοτε ένας σεβασμός σχετικά με το ποια είναι η διαδικασία επεξεργασίας του άλλου. Και αν κάποιος ζορίζεται στα γυρίσματα ή κάποια άλλη στιγμή, είμαστε όλοι εκεί, δίνοντας το εκατό τοις εκατό του εαυτού μας. Όλοι θέλουμε το καλύτερο για την ομάδα. 48

Ποιο είναι το κύριο θέμα της ταινίας αυτή τη φορά; Νομίζω ότι ο σπόρος του να μιλάμε για θηλυκούς χαρακτήρες και δύναμη ήταν εκεί από την αρχή. Ο Simon είχε «εκκρεμότητες» από το «The Last Stand», ενώ φαινόταν από «Apocalypse» ότι έβαζε τα θεμέλια γι’ αυτή την ιστορία, oπότε το «μικρόβιο» ήταν εκεί. Και τελικά γίνεται σε μια εποχή όπου φαίνεται να συμβαδίζει με αυτό που συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο. Αλλά η νοοτροπία του Simon ήταν πάντα έτσι. Θέλει ισότητα ανάμεσα στους θηλυκούς και τους αρσενικούς χαρακτήρες. Χαίρεστε που αυτή τη φορά δεν ήσασταν εσείς η απειλή; Ζήλεψα λίγο, για να είμαι ειλικρινής. «Τι; Κάποιος άλλος προκαλεί πρόβλημα;». Αν και το «X-Men: Apocalypse» το είχε κλέψει ήδη αυτό από μένα πιο πριν, οπότε είχα αρχίσει να το συνηθίζω... Θεωρείτε ότι αυτό είναι το πιθανό κύκνειο άσμα για τη συγκεκριμένη ομάδα; Θα επιστρέφατε αν σας το ζητούσαν; Δεν έχω ιδέα. Μα δεν είναι δικό μου θέμα για να ασχοληθώ. Αυτό θα το αφήσω στα χέρια των ανθρώπων που είναι δουλειά τους. Δεν κάθισα να το σκεφτώ. είχα ένα μεγάλο, όμορφο ταξίδι σε αυτές τις τέσσερις ταινίες και είμαι χαρούμενος. Αν έρθει κάτι που φαίνεται ενδιαφέρον, είμαι πάντα πρόθυμος να το διαβάσω και να ρίξω μια ματιά. Αλλά είμαι απόλυτα ευχαριστημένος.

Η POLICE ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΑΡΚΑ ΓΥΑΛΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΗΣ SONY PICTURES “MEN IN BLACK™: INTERNATIONAL” – ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΕΙΛΗ Οι ειδικοί πράκτορες της ΜΙΒ™ μπορούν να εξουδετερώνουν όποιον θέλουν με τον νέο τους εξοπλισμό. Κωδική ονομασία: Police SPL872

Police, η δημοφιλής lifestyle μάρκα του De Rigo Group, επιστρέφει στο Χόλιγουντ, για να προστατεύσει τη Γη από τα κατακάθια του διαστήματος. Από τον Ιούνιο του 2019, η μάρκα θα επιστρέψει στους κινηματογράφους μέσα από τη νέα ταινία της Sony Pictures «Οι Άνδρες με τα Μαύρα: Παγκόσμια Απειλή», όπου οι πράκτορες θα φορούν τα ειδικά γυαλιά της Police. Συμμετέχοντας στην ταινία «Οι Άνδρες με τα Μαύρα: Παγκόσμια Απειλή», η Police επιβεβαιώνει τη διεθνή διαγαλαξιακή της κατεύθυνση, ξαναφέρνοντας τα σχέδια και το στιλ που έχουν οικοδομήσει την επιτυχία της μάρκας με τα χρόνια, όπως τον ιστορικό αετό –σύμβολο της Police– και τις κλασικές σχεδιαστικές της γραμμές, που φοριούνται εύκολα από κάθε αισθανόμενη οντότητα. Οι πράκτορες της ΜΙΒ™ θα φορούν ένα μοντέλο σχεδιασμένο αποκλειστικά για την ταινία, με την κωδική ονομασία: Police SPL872. Κατάμαυρα γυαλιά ηλίου με γυαλιστερό κοκάλινο σκελετό, τετράγωνο σχήμα, σκούρους φακούς και μεταλλικά διακοσμητικά στοιχεία στους βραχίονες, τα οποία

απεικονίζουν τον κλασικό αετό της Police: ιδανικά για χρήση neuralyzer χωρίς προβλήματα. Ο μίνιμαλ αλλά και έντονος σχεδιασμός του μοντέλου το καθιστά το τέλειο αξεσουάρ, που ταιριάζει απόλυτα με την κομψή στολή των ειδικών πρακτόρων, όσο και ένα δυνατό Noisy Cricket. O νέος εξοπλισμός περιλαμβάνει μια εξατομικευμένη θήκη με το λογότυπο Men in Black™. Εδώ μπορείτε να δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Οι Άνδρες με τα Μαύρα: Παγκόσμια Απειλή», όπου φαίνονται οι μυστικοί πράκτορες να φορούν τα γυαλιά της Police: www.youtube.com/watch?v=kY-kL4cNpWo. Τα γυαλιά ηλίου είναι διαθέσιμα σε επιλεγμένα οπτικά καταστήματα. Όλες τις πληροφορίες μπορείτε να τις βρείτε στο MIBINTERNATIONAL. POLICELIFESTYLE.COM. Αποκλειστική διάθεση Police: DE RIGO HELLAS, τηλ. 210-6826326 49

Sailing

ΡάλΛΥ Αιγαίου Κείμενο και φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς

θαλασσινή μου «περιπέτεια» με το Ράλλυ Αιγαίου ξεκίνησε το 1985... Υπηρετούσα στο Πολεμικό Ναυτικό όταν έλαβα εντολή να καλύψω φωτογραφικά ένα ιστιοπλοϊκό ράλλυ 400 ναυτικών μιλίων στο Αιγαίο, όπου συμμετείχαν δύο σκάφη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Ήταν ένα ράλλυ που εμπεριείχε όλες τις μορφές της περιπέτειας... Το 1964, μια ομάδα μελών του Πανελληνίου Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ) σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να διοργανωθεί ένα αντίστοιχο ράλλυ στις ελληνικές θάλασσες, και συγκεκριμένα στο Αιγαίο πέλαγος, που να επισκέπτεται κάθε χρόνο τα ελληνικά νησιά. Η κίνηση αυτή συνέπεσε με την προτροπή της πολιτείας για μια ναυταθλητική διοργάνωση στο Ανατολικό Αιγαίο, για εθνικούς λόγους, και ως εκ τούτου ο αγώνας διεξάγεται έκτοτε με την υποστήριξη του Πολεμικού Ναυτικού.

Μεταξύ Λέσβου και Χίου, στο στενό των Οινουσσών, εκεί που φωτογράφιζα ανέμελα πάνω στο Swan «Ήλιος» του Κωνσταντινίδη, αίφνης αρχίζουν να ακούγονται εκρήξεις από κανόνια στον ορίζοντα! Δημιουργείται πανικός! Μαζεύω τα φωτογραφικά μου σύνεργα και ετοιμάζομαι να πέσω στη θάλασσα... Ενώ το κανονίδι συνεχίζεται, το Α/Τ «Αιγαίο» που μας συνόδευε πλέει πάση δυνάμει προς το μέρος μας, όπου το πλησιάζει μια τουρκική ακταιωρός σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα. Με μεγάφωνο ανακοινώνει ότι γίνεται άσκηση και οφείλουμε να αλλάξουμε πορεία, διότι υπάρχει κίνδυνος για τη σωματική μας ακεραιότητα, όπως και των σκαφών... Την ίδια ώρα, αρχίζει να αχνοφαίνεται από τον Τσεσμέ προς εμάς ο όγκος των πολεμικών πλοίων του τουρκικού στόλου. Οι περισσότεροι ιστιοπλόοι, αλλά και εμείς συμβιβαζόμαστε να μην περάσουμε από το στενό, ο ολυμπιονίκης Τάσος Μπουντούρης όμως αδιαφορεί και με το ιστιοπλοϊκό «Marvin Again» διασχίζει το στενό εν μέσω εκρήξεων... Η μόνη του αβαρία όταν έφθασε στο λιμάνι της Χίου ήταν ένα σπασμένο κατάρτι... και τα σπασμένα νεύρα μας. Έπρεπε να πάρω το πρώτο αεροπλάνο, να φθάσω στην Αθήνα, να εμφανίσω και να παραδώσω το υλικό στο περιοδικό «Ένα», στο οποίο εργαζόμουν τότε, και να ξαναφύγω αμέσως για να προλάβω το ράλλυ στη Σάμο. Επρόκειτο για μια εσφαλμένη απόφαση... Το Αιγαίο έβγαλε καιρό, άσχημο καιρό. Διαπλεύσαμε το πέλαγος με 10 μποφόρ. Ήμουν στη γέφυρα του Α/Τ, όπου με δυσκολία κρατιόμουν και με μεγαλύτερη δυσκολία φωτογράφιζα... ιστιοπλοϊκά που εγκατέλειπαν, κατάρτια που έσπαγαν. Το ράλλυ, παρά τις δυσμενείς συνθήκες, έγινε. Μετά από εκείνη την εμπειρία, τα επόμενα χρόνια το Ράλλυ Αιγαίου έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της φωτογραφικής μου καριέρας. 51

ο 1987 στην Πάτμο, από μια πλάκα κάποιων ιστιοπλόων με πρωτεργάτη τον Τάσο Μπουντούρη, αδειάσαμε από γιαούρτια όλες τις ΕΒΓΑ στη Σκάλα της Πάτμου... Το τι έγινε δεν περιγράφεται…

Το 1992, ενώ βρισκόμασταν με το Α/Τ «Αιγαίο» στην Αντίμηλο με επτά μποφόρ, λαμβάνουμε σήμα SOS από ένα ρωσικό ιστιοπλοϊκό που συμμετείχε στο ράλλυ. Τους βρήκαμε ξυλάρμενους μεσοπέλαγα, με σπασμένο κατάρτι... Έπρεπε να ρίξουμε κάβο και να τους ρυμουλκήσουμε πίσω στη Μήλο. Όταν καταπλεύσαμε στη Μήλο και το Α/Τ έκανε κράτει, ο κάβος με τον οποίο ήταν δεμένο το ιστιοπλοϊκό έκανε «κοιλιά», δέθηκε γύρω από τις προπέλες, που γύριζαν ακόμη, και ξαφνικά βλέπω το ρυμουλκούμενο ιστιοπλοϊκό να έρχεται καταπάνω μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ευτυχώς οι προπέλες έκοψαν τον κάβο και απεφεύχθη η πρόσκρουση. Το ιστιοπλοϊκό, όμως, άνοιξε σαν καρπούζι. Τα πιο επιτυχημέ-

Sailing

να γλέντια και πάρτι τα διοργάνωνε ο Πέτρος Γουλανδρής. Συνήθως, όταν έδεναν σε μεγάλα νησιά, έκλεινε ένα κέντρο ολόκληρο για το πλήρωμα του «Big Greek Machine», για να διασκεδάσουν μέχρι το πρωί. Όταν τα νησιά ήταν μικρά, όπως τα Ψαρά, το συνοδευτικό του «Discover», ένα αυθεντικό σκάφος για ψάρεμα ξιφία, μετατρεπόταν σε πίστα χορού με disco μπάλα περιστρεφόμενη και φωτορυθμικά... Στα 56 χρόνια της ιστορίας του, το Ράλλυ Αιγαίου έχει διανύσει πάνω από μία φορά την περίμετρο της Γης σε ναυτικά μίλια (20.000) και έχει επισκεφθεί σχεδόν όλα τα νησιά του Αιγαίου, προσφέροντας απόλυτο θέαμα ναυτοσύνης και αθλητισμού. Εν τέλει, η λιβιδινική ηδονή της ιστιοπλοΐας προσφέρει το απόλυτο, διότι η θάλασσα έχει μόνο ανοιχτούς ορίζοντες.

Sailing

ο 1988 κάλυπτα το ράλλυ από το περίφημο Α/Τ «Αετός». Πηγαίναμε για Πάρο και είχε μπουνάτσα.Μετά από μια ωραία κουβέντα που είχα με τον πλοίαρχο, πήγα στο υπόστρωμα των υπαξιωματικών όπου μου είχε παραχωρηθεί μια κουκέτα. Ήταν έξι το πρωί, όταν ακούστηκε ένας τρομερός θόρυβος από λαμαρίνες που έσπαγαν. Πεταχτήκαμε όλοι επάνω μέσα στο σκοτάδι, μονολογώντας και φωνάζοντας: «Βουλιάζουμε!». Ανέβηκα γρήγορα στο κατάστρωμα. Τι είχε συμβεί; Κοντά στον Κριό, στην Παροικιά, το Α/Τ «έκατσε». Το σόναρ που είχε στα ύφαλά του το πλοίο είχε βρει σε αβαθή. Κοίταξα τον πλοίαρχο, που ήταν στη γέφυρα. Εκείνος γύρισε προς εμένα και μου είπε: «Βαγγέλη, το κάτσαμε το καράβι». Και άρχισαν τα δύσκολα...

Έπεσε ένας δύτης για να εκτιμήσει την κατάσταση και είπε ότι το πλοίο έπρεπε να ρυμουλκηθεί. Στο μηχανοστάσιο οι μηχανές δούλευαν στο φουλ, μήπως και ξεκολλήσει... Τίποτα. Όλο το πλήρωμα μετέφερε τα πυρομαχικά του πλοίου από πλώρα πρίμα, αλλά τίποτα. Κάποια στιγμή έπρεπε να αποβιβαστούμε. Πώς όμως; Να πέσουμε στη θάλασσα; Μετά από ώρες αναμονής, ήρθε μια λάντζα να μας πάρει, αλλά είχε απίστευτη ρεστία. Έπρεπε να πηδήσουμε από 3 μέτρα ύψος στη λάντζα, όπου ο λαντζέρης περίμενε να μας πιάσει στον αέρα για να μην τσακιστούμε. Τέλος καλό, όλα καλά! Για όλους εμάς. Το δε πλοίο ξεκόλλησε μόνο του από τα κύματα που δημιουργούσε το πήγαινε-έλα των επιβατηγών που κατέπλεαν και απέπλεαν από την Παροικιά... Όσο για τον πλοίαρχο, είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως είναι εν ζωή και διαπρέπει πολιτικά... Και μετά, άρχισαν πάλι τα δύσκολα… Ήρθε ένα άλλο Α/Τ να μας παραλάβει, για να συνεχιστεί το ράλλυ προς τα Ψαρά. Ήταν ο «Πάνθηρ», που μόλις είχε τελειώσει ένα εικοσαήμερο ξιφία στο Ανατολικό Αιγαίο. Το καράβι δεν είχε καν νερό. Ευτυχώς που είχα έναν χορηγό τότε με γνωστό ανθρακούχο νερό. Είχα μερικές κούτες και έτσι πλύθηκα, όπως και μερικοί άλλοι συνάδελφοι...

THE PURSUIT OF SUCCESS WITH STYLE

ιστιοπλοΐα είναι ένας αγώνας που θέτει σε δοκιμασία τις εξαιρετικές δεξιότητες των αθλητών, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τις δυνάμεις του ανέμου και της θάλασσας. Σκάφη κοντράρουν τα αφρισμένα κύματα. Τα πανιά τους αγγίζουν την επιφάνεια του νερού. Τα πληρώματα, συντονισμένα, προσπαθούν να ακολουθήσουν την πορεία ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους. Ο άνεμος κάνει τα ξάρτια να σφυρίζουν. Μοναδικές εικόνες,ταυτισμένες με την περιπέτεια αλλά και το στιλ. Η Moët & Chandon υποστηρίζει ως χορηγός την ιστιοπλοΐα, εμπνεόμενη από τις αξίες του αγώνα. Ανταγωνιστική συγκίνηση, αφοσίωση για τη συνεχή επίτευξη της νίκης, επιτυχία που βασίζεται τόσο στην τεχνογνωσία όσο και στη φινέτσα. Ο Οίκος επιλέγει τις πλέον υψηλού επιπέδου διοργανώσεις παγκοσμίως, ώστε τα καλύτερα πληρώματα του κόσμου να δεχτούν την πρόκληση και να δοκιμάσουν τις αγωνιστικές τους δεξιότητες. Όλα άρχισαν το 1983, όταν ο Οίκος έγινε για πρώτη φορά χορηγός του Maxi Cup, ενός ετήσιου ιστιοπλοϊκού αγώνα που διεξαγόταν κάθε Σεπτέμβριο. Ακολούθησε το 20ό Figaro Solo Race το 1985. Το 1989, ο Οίκος θέσπισε το δικό του βραβείο, «Trophée de la Mer Moët & Chandon», ενώ το 1990 έδωσε το «παρών» στον Ιστιοπλοϊκό Γύρο της Γαλλίας. Η μακροβιότερη, ίσως, σχέση συνεργασίας άρχισε το 1987, όταν η Moët & Chandon συνδέθηκε με το Κύπελλο Αμερικής. Έως το 2015, όταν η Moët & Chandon ανακηρύχθηκε επίσημη σαμπάνια του 35ου Ιστιοπλοϊκού Κυπέλλου Αμερικής, ο Οίκος διατήρησε στενούς δεσμούς με τη διοργάνωση, επισφραγίζοντας τη μακροχρόνια στήριξή του προς το αθλητικό πνεύμα στον αγώνα του για τη νίκη. Στην Ελλάδα, η παρουσία της Moët & Chandon ως περήφανου Χρυσού Χορηγού στη Spetses Classic Yacht Regatta συνεχίζεται και το 2019, συνδέοντας έναν από τους ωραιότερους αγώνες της Μεσογείου με την κορυφαία σαμπάνια του κόσμου. Μοναδικής κομψότητας, σπάνια, εμβληματικά σκάφη μετέχουν και φέτος στον Διεθνή Αγώνα Κλασσικών και Παραδοσιακών Σκαφών Σπετσών (Spetses Classic Yacht Regatta, SCYR), ο οποίος ιδρύθηκε το 2011. Έκτοτε αποτελεί τον δημοφιλέστερο αγώνα στο είδος του στην Ελλάδα, αλλά και έναν από τους σημαντικότερους στη Μεσόγειο. Διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι, φέτος από 27 έως 30 Ιουνίου, από τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος και τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Σπετσών και με την υποστήριξη του Ναυτικού Ομίλου Σπετσών.

Jean Pierre Bonnotte / Getty Images / Ideal Image

Sailing

SEA LEGEND ÉRIC TABARLY του Χρήστου Ζαμπούνη

η νύκτα της 12ης προς τη 13η Ιουνίου 1998, ανοιχτά της Ιρλανδίας, ο Ερίκ Ταμπαρλί εξαφανίζεται. Η τραγική κατάληξίς του διογκώνει τον θρύλο που, έτσι κι αλλιώς, είχε δημιουργηθεί γύρω από τον Γάλλο θαλασσοπόρο όταν ζούσε. Τριάντα χρόνια νωρίτερα, ο Ερίκ Ταμπαρλί είχε δεχθεί να φωτογραφηθεί με την Μπριζίτ Μπαρντό. «Θα με πάρετε μούτσο στο σκάφος σας;» ρωτά όλο νάζι η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα». Εκείνος, ολιγόλογος, συγκατανεύει με το κεφάλι, σκύβοντας την ίδια στιγμή να δέσει έναν κόμπο. Ο διάπλους που θα πραγματοποιήσουν, με έτερο μέλος του πληρώματος τον Αλέν Ντελόν, ο οποίος δεν φαίνεται στη φωτογραφία, θα δημοσιευθεί στο τεύχος 1.009 του «Paris Match». Σε ηλικία 37 ετών, ο Ταμπαρλί είναι ήδη ένας σταρ, αφού η επικράτησίς του στο υπερατλαντικό ράλι «Ostar», το 1964, θέτει για πρώτη φορά τέλος στην αγγλική κυριαρχία. Για τη νίκη του αυτή, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Σαρλ ντε Γκολ, θα τον τιμήσει με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής. Μετά τον Ατλαντικό θα δοκιμάσει τον Ειρηνικό, όπου και εκεί θα στεφθεί νικητής. Η εικόνα του ιστιοπλόου που παρελαύνει στην Λεωφόρο των Ηλυσίων, το 1976, επευφημούμενος από το πλήθος, έχει εγγραφεί στο γαλλικό υποσυνείδητο. Η επιρροή του στη δημιουργία μιας νέας γενιάς Γάλλων πρωταθλητών της ιστιοπλοΐας υπήρξε καθοριστική. Το ίδιο και η συμβολή του στη ναυπήγηση μιας νέας γενιάς ιστιοπλοϊκών.

DARE TO DIVE Με την TUDOR ο David Beckham βρήκε κυριολεκτικά τον δάσκαλό του. Η ελβετική εταιρεία τον κάλεσε να ξεπεράσει τους φόβους του και να δοκιμάσει κάτι πραγματικά τολμηρό: την πρώτη του ελεύθερη κατάδυση σε ανοιχτό πέλαγος… της Φανής Ζαφράκα-Θεμελίδη

Παρά τη φοβία του για τους καρχαρίες, ο David Beckham αποδέχθηκε τελικά την πρόκληση να βουτήξει στο ανοιχτό πέλαγος, παρέα με τον Morgan Bourc’his.

ην TUDOR χαρακτηρίζει η φράση «Born To Dare» (Γεννημένος για να τολμά). Και μέχρι σήμερα, ο πρεσβευτής της, David Beckham, έδειχνε να ασπάζεται απολύτως αυτή τη φιλοσοφία. Έως τη στιγμή που η ελβετική εταιρεία τον προκάλεσε να κάνει κάτι που θα τον έβγαζε εντελώς έξω από τα νερά του. Μια βουτιά σε βαθιά, σκοτεινά νερά, στο ανοιχτό πέλαγος, χωρίς καμία αναπνευστική βοήθεια, παρά μόνο τη δύναμη των πνευμόνων του! Ένα τέτοιο τόλμημα χρειάζεται, βεβαίως, κατάλληλη προετοιμασία από έναν ικανό εκπαιδευτή. Και η TUDOR είχε στη διάθεσή της τον ιδανικό άνθρωπο. Φρόντισε, λοιπόν, να προσφέρει στον Beckham ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης: τον Γάλλο παγκόσμιο πρωταθλητή Morgan Bourc’his. «H ελεύθερη κατάδυση είναι ένα άθλημα που με τρομάζει αρκετά», παραδέχεται ο David Beckham στο video που κατέγραψε τη συναρπαστική εμπειρία του. «Ήμουν ενθουσι-

ασμένος, αλλά και πραγματικά αγχωμένος. Αγαπώ τον ωκεανό. Αλλά το να βρίσκομαι στη μέση του ωκεανού δεν είναι και το καλύτερό μου. Έχω φοβία με τους καρχαρίες – φαντάζομαι όλοι την έχουν. Για τον Morgan Bourc’his είναι εύκολο, όλα αυτά του βγαίνουν φυσικά, ενώ σ’ εμένα το μυαλό μου κατακλύζεται από τόσο πολλά πράγματα που με φοβίζουν». Προτού ο δημοφιλής Βρετανός πραγματοποιήσει την παρθενική του ελεύθερη κατάδυση, έκανε ειδική εκπαίδευση με πλήρη καταδυτική εξάρτυση σε πισίνα και διδάχθηκε τεχνικές αναπνοών από τον Morgan Bourc’his. Μόλις ένιωσε έτοιμος, οι δύο άνδρες ανοίχτηκαν στο πέλαγος με ένα σκάφος και καταμεσής του ωκεανού πραγματοποίησαν αρκετές καταδύσεις παρέα. «Η προσδοκία μου ήταν να επιστρέψω στην ξηρά ασφαλής. Όταν βρίσκεσαι εκεί έξω, σκέφτεσαι: “Πρέπει να ελέγξω την αναπνοή μου, πρέπει να παραμείνω ήρεμος”.

O παγκόσμιος πρωταθλητής ελεύθερης κατάδυσης και φίλος της TUDOR, Morgan Bourc’his.

Αυτή ήταν μία από τις δυσκολότερες προκλήσεις που αντιμετώπισε ποτέ έως τώρα στη ζωή του ο David Beckham.

Αλλά βρίσκεσαι καταμεσής του ωκεανού, μέσα στα κύματα», εξηγεί ο Beckham. «Αυτές είναι οι στιγμές που γεννιέσαι για να τολμήσεις. Και υποβάλλεις τον εαυτό σου σε καταστάσεις που αποτελούν πρόκληση, που νιώθεις άβολα. Μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Και μου αρέσει να νιώθω άβολα σε καταστάσεις, γιατί κάποιες φορές, τις περισσότερες φορές, βγαίνει προς τα έξω ο καλύτερός μου εαυτός. Τώρα, έχω αποκτήσει μια εντελώς νέα οπτική γύρω από την ελεύθερη κατάδυση. Οφείλω να παραδεχτώ ότι αυτή ήταν μία από τις δυσκολότερες προκλήσεις που έχω αντιμετωπίσει ποτέ. Ήταν μια πραγματικά συναρπαστική εμπειρία και σίγουρα θα την επαναλάβω στο μέλλον…» Κατά τη διάρκεια του εγχειρήματος, οι δύο φίλοι και πρεσβευτές της TUDOR είχαν στον καρπό τους το Pelagos, το περίφημο καταδυτικό μοντέλο που είναι στεγανό μέχρι 500 μέτρα βάθος. To Pelagos επιβεβαιώνει τη μακρά ιστορία και παράδοση της TUDOR στην κατασκευή στιβαρών ρολογιών, τα οποία απευθύνονται τόσο στους ερασιτέχνες όσο και στους επαγγελματίες θιασώτες του βυθού. Έχει κάσα και μπρασελέ από τιτάνιο, πατενταρισμένο κούμπωμα που ρυθμίζεται αυτόματα, αυτόματο Manufacture Calibre MT5612 με 70 ώρες ενεργειακής αυτονομίας και πιστοποίηση χρονομέτρου ακριβείας από το COSC, βαλβίδα διαφυγής ηλίου και πλήρως φωσφορίζον καντράν. Ακόμη και οι αριθμοί και οι ενδείξεις επάνω στην κεραμική περιστρεφόμενη στεφάνη φέρουν επίστρωση με Luminova, για τέλεια ορατότητα ακόμη και στο απόλυτο σκοτάδι του βυθού. Στεγανό μέχρι 500 μέτρα βάθος, το TUDOR Pelagos είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο καταδύσεων.

www.tudorwatch.com Rolex Hellas (τηλ.: 210-3621138) 61

Style

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΡΙΒΙΕΡΑΣ HôTEL DU CAP EDEN ROC του Χρήστου Ζαμπούνη

ον Μάιο του 1994 αντικρίζω για πρώτη φορά τη Σάρον Στόουν με μαγιό στην πισίνα του «HÔtel du Cap». Έχει έλθει για την προβολή της ταινίας της «Γρήγορη και θανάσιμη», με συμπρωταγωνιστές τον Ράσελ Κρόου και τον Λεονάρντο ντι Κάπριο. Σε ηλικία 36 ετών διατηρεί το σμιλεμένο σώμα του μανεκέν που υπήρξε στα νεανικά της χρόνια, αλλά είναι ο μύθος της από τον ρόλο της Κάθριν Τράμελ που με καθηλώνει στη θέα της. Όπως αρκετοί αστέρες του Χόλιγουντ, έχει επιλέξει το ξενοδοχείο πέντε αστέρων στο άκρο της χερσονήσου Cap d’ Antibes, για να αποφύγει την πολυκοσμία της Κρουαζέτ. Το μέρος είναι άβατον, αφού απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη ενοίκους. Τύχη αγαθή φέρει μια φίλη παραγωγό να έχει κλείσει δωμάτιο από το προηγούμενο έτος, όπως συνηθίζουν να πράττουν όλοι οι προνοητικοί κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Είναι η ίδια που μου εγχειρίζει μια έκδοση τσέπης του βιβλίου «Τρυφερή είναι η νύκτα», του Σκοτ Φιτζέραλντ, δείχνοντάς μου τη σελίδα όπου ο μέγας Αμερικανός συγγραφέας περιγράφει το ξενοδοχείο. Δεν είναι ο μόνος διάκονος της γραφίδος, όπως μαθαίνω αργότερα, ο οποίος έχει καταλύσει στη «Villa Soleil», αυτό είναι το αρχικό της όνομα, που έχτισε, το 1870, ο δημιουργός της εφημερίδος «Le Figaro», Υπαλότ ντε Βιλμεσάν.

Ο Ιούλιος Βερν και ο Ανατόλ Φρανς έμειναν εκεί στα τέλη του 19ου αιώνος, όπως υποδεικνύει μια αναμνηστική πλάκα στον πευκώνα. Στις αρχές του 20ού αιώνος, Ρώσοι και Άγγλοι αριστοκράτες υιοθετούν γενικώς την Κυανή Ακτή και ειδικώς το «Eden Roc», όπως έχει μετονομασθεί λόγω της τοποθεσίας του. Από τα δωμάτια με θέα στη θάλασσα έχεις την εντύπωση ότι ο βράχος είναι σκάφος και πλέει. Οι «Années Folles» που ακολουθούν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι η χρυσή εποχή της CÔte d’ Azur. Ταξιδιώτες δίχως ψευδαισθήσεις, μισθοφόροι δίχως παραγγελίες, ευγενείς που πνίγουν στο αλκοόλ τη χαμένη τους δόξα, εισοδηματίες που τα έχασαν όλα στο καζίνο, καλλιτέχνες που μέθυσαν από το φως του ουρανού, κεραυνοβολημένοι εραστές, όλοι ομνύουν στη νέα αυτή Εδέμ, γη της επαγγελίας. Όλοι πιστεύουν ότι η ομορφιά θα τους λυτρώσει από τους δαίμονες. Δεν διανοούνται ούτε λεπτό ότι η μελαγχολία κατατρώει την ψυχή όπως το οξύ. Όταν το αντιλαμβάνονται, είναι συνήθως αργά. Η ζωή πέρασε. Η γαλήνη που αναζητούν σε αυτό το νοσταλγικό καταφύγιο είναι πλέον μια χίμαιρα. Οι πρωταγωνιστές της Ριβιέρας είναι ίδιοι με τους εραστές της αυγής μιας έντονης ερωτικής νύκτας. Μόλις τελειώσει η εορτή, μετατρέπονται σε παραμορφωτικούς καθρέπτες της ματαιότητος της ηδονής. Και ύστερα έρχεται ο κινηματογράφος. Η μυθοπλαστική του δύναμις δημιουργεί εικόνες που αναζωογονούν την ψυχή. Στη θέση των παλαιών ηρώων εμφανίζονται νέοι, όπως εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό η Σάρον Στόουν. Τα φαντάσματα του παρελθόντος έχουν παραδώσει τη σκυτάλη στις φαντασιώσεις μιας νέας εποχής.

Walter Carone / Paris Match / Getty Images / Getty Images / Ideal Image

Οι Bella Hadid, Jon Kortajarena, Hailey Clauson, Marjan Jonkman μαζί με τους Dan και Dean Caten στο amfAR Gala Cannes 2017, στο HÔtel du Cap Eden Roc.

Στιγμιότυπο από το amfAR Gala Cannes 2017 στο HÔtel du Cap Eden Roc, στις 25 Μαΐου 2017. 64

Insta

MANCODE INSTAGRAM Follow us on Instagram MANCODE Stylish Society.

mancodemag 66

mancodemag 67

mancodemag 68

Insta

mancodemag 69

Getty Images / Ideal Image

Opinion

YES oR NO του Χρήστου Ζαμπούνη

• Το baby Sussex.

• Οι αμερικανικές εκφράσεις στις ανακοινώσεις του Οίκου των Sussex.

• Η ανωτερότης των φιλάθλων αντιπάλων ομάδων οι οποίοι συγχαίρουν τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

• Η μη αναγνώρισις της κατακτήσεως του εφετινού πρωταθλήματος από τους φιλάθλους των αντιπάλων ομάδων.

• Το επαγγελματικό service από σερβιτόρους που δεν ντρέπονται για το επάγγελμά τους.

• Οι ανειδίκευτοι σερβιτόροι που σου κάνουν τη «χάρη» να σε σερβίρουν.

• Η Πάτμος, ιερό νησί, της ησυχίας, του διαλογισμού και της πνευματικότητος.

• Η Πάτμος, ανίερο νησί, με τα μηχανάκια να «αλωνίζουν» στον προστατευμένο από την UNESCO παραδοσιακό οικισμό της Χώρας.

• Τα ώριμα έργα που εγκαινιάζονται.

• Τα ανώριμα έργα που εγκαινιάζονται.

• Η παραίτησις του υπουργού Δικαιοσύνης της Κύπρου, λόγω ευθιξίας στην υπόθεση του serial killer.

• Η ληθαργική ευαισθησία των Ελλήνων πολιτικών σχετικώς με την τραγωδία στο Μάτι.

• Το χιουμοριστικό σποτάκι της ΕΛ.ΑΣ. για την οδική ασφάλεια, το οποίο στοίχισε μόλις 170 ευρώ.

• Η καταγγελία του προέδρου της ΠΟΑΣΥ (Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων), η οποία ζήτησε την απόσυρσή του.

• Η έκθεσις των γλυπτών του Άντονι Γκόρμλεϊ στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου.

• Οι χιλιάδες Έλληνες επισκέπτες της Μυκόνου, που αγνοούν επιδεικτικώς έναν από τους σημαντικότερους τόπους της χώρας.

• Το φαρμακείο της φύσεως.

• Τα ύποπτα μαντζούνια.

• Η αναμόρφωσις του Μικρολίμανου, μετά από χρόνια αδιαφορίας και εμπλοκών.

• Η υποβάθμισις της ιστορικής Καστέλλας και ιδίως της παραλιακής Βασιλέως Παύλου, νυν Αλεξάνδρου Παπαναστασίου.

SeAMAN

Αποτελούμαστε κατά βάση από νερό. Το υδάτινο στοιχείο μάς ελκύει. Η κυριότερη έκφρασή του είναι... η θάλασσα. Ο ερωτισμός αυτός μας κάνει να τη συναντάμε όπως σε ένα σενάριο ταινίας. Ναύτες-Ιστιοπλόοι-Καπετάνιοι. Thalis

Φωτογράφος: Γιάννης Βασταρδής Styling: Αριστείδης Ζώης (D-tales) Styling assistant: Ιωάννα-Ζωή Λωρίδα Make up/hair: Δήμητρα Αλτάνη (D-tales) Βοηθός φωτογράφου: Νάντια Παναγοπούλου Μοντέλο: Παρασκευάς Μπουμπουράκας Παραγωγή: Μαρία Παναγιωτονάκου

Σταυρωτό κοστούμι MI-RO, MI-RO Boutique. Μεταξωτή poshette Boss, Boss Store. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Μεταξωτή robe de chambre Christakis. Μεταξωτή poshette Emporio Armani και παντελόνι Dsquared, Attica. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P. 74

Fashion

Σταυρωτό σακάκι Dimitris Petrou. Παντελόνι με πιέτες Christakis. Μεταξωτό μαντίλι και δερμάτινο βραχιόλι Louis Vuitton, Louis Vuitton Boutique. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Μεταξωτή robe de chambre Christakis. Παντελόνι Prada, Prada Boutique. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Σταυρωτό σακάκι με κέντημα Dolce&Gabbana, Luisa World. Βερμούδα με πιέτες Νο Name. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Βαμβακερή μαρινιέρα Concept Store Art & Industry. Ναυτικό παντελόνι Dimitris Petrou. Μεταξωτό μαντίλι Salvatore Ferragamo, Salvatore Ferragamo Boutique. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Άνορακ FantaSea. Βερμούδα Paul Smith, Attica. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Σταυρωτό σακάκι Concept Store Art & Industry. Βερμούδα με πιέτες NoName. Μαντίλι Salvatore Ferragamo, Salvatore Ferragamo Boutique. Καπέλο από προσωπική συλλογή. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P. 80

Fashion

Σακάκι από προσωπική συλλογή. Παντελόνι Taylor. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια Boudoir by Dennis P. 81

Βαμβακερό T-shirt Zara. Παντελόνι με ζώνη Sotiris Georgiou. Τιράντες Concept Store Art&Industry. Δαχτυλίδια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Άνορακ Sotiris Georgiou. Βερμούδα Ted Baker, Attica. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Oversized σταυρωτό σακάκι και παντελόνι με πιέτες Yiorgos Eleftheriades, Yiorgos Eleftheriades Boutique. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Πουκάμισο Sotiris Georgiou. Παντελόνι Paul Smith, Attica. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Fashion

Σταυρωτό σακάκι, παντελόνι & μεταξωτή poshette Quardaroba, Woo & Woo Πειραιάς. Δαχτυλίδια Katerina Vassou. Δαχτυλίδια και βραχιόλια Boudoir by Dennis P.

Out of the blue Εξαιρετικές σπορ προτάσεις για όλα τα βαλάντια, με κυρίαρχο στοιχείο το αγαπημένο μπλε, το πλέον περιζήτητο χρώμα στην ωρολογοποιία τα τελευταία χρόνια. Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη

LONGINES V.H.P. Chronograph με ατσάλινη βιδωτή κάσα 42 mm, quartz μηχανισμό υψηλής ακρίβειας με λειτουργία διηνεκούς ημερολογίου και λουράκι από καουτσούκ με υφή υφάσματος (Swatch Group Greece). HAMILTON Jazzmaster Open Heart Auto με ατσάλινη κάσα 42 mm, αυτόματο μηχανισμό, που είναι ορατός από το καντράν και προσφέρει 80 ώρες ενεργειακής αυτονομίας, και μπρασελέ από ατσάλι (Swatch Group Greece). TISSOT V8 Automatic Chronograph με ατσάλινη open-back κάσα 45 mm, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου με 45 ώρες power reserve, ταχυμετρική κλίμακα και διάτρητο λουράκι από λείο δέρμα (Swatch Group Greece). 88

Style

ΖΕΝΙΤΗ Defy El Primero 21, αυτόματος χρονογράφος με ακρίβεια 1/100ού του δευτερολέπτου, 50 ώρες αυτονομίας, κάσα 44 mm από τιτάνιο, skeleton καντράν και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα με επένδυση από καουτσούκ (Gofas Jewelry). ROLEX Oyster Perpetual Sky-Dweller με κάσα 42 mm από oystersteel, περιστρεφόμενη στεφάνη τριών θέσεων από λευκό χρυσό 18K, αυτόματο μηχανισμό με αυτονομία 72 ωρών, δύο χρονικές ζώνες και ετήσιο ημερολόγιο βάσει του συστήματος Saros (Rolex Hellas). OMEGA Railmaster Aqua Terra «Denim», με αυτόματο μηχανισμό τελευταίας γενιάς Co-Axial Master Chronometer, κάσα 40 mm, καντράν στο χρώμα του μπλου τζιν και λουράκι από ύφασμα denim και δέρμα (Swatch Group Greece). 89

Τζόκεϊ, βερμούδα cargo, Τ-shirt, ζώνη-ιμάντας και sneakers, όλα Napapijri (Attica the Department Store). Γυαλιά ηλίου Police (De Rigo Hellas). Ρολόι TISSOT Seastar 1000 Chronograph (Swatch Group Greece). 90

Style

Βαμβακερό παντελόνι, μαρινιέρα, δερμάτινη ζώνη και sneakers, όλα Boss (Boss Stores). Γυαλιά ηλίου Police (De Rigo Hellas). Ρολόι HAMILTON Khaki Navy Scuba Auto (Swatch Group Greece). 91

Ψάθινο καπέλο Lacoste, βαμβακερό παντελόνι chinos Polo Ralph Lauren, ζώνη-ιμάντας και βαμβακερό πουκάμισο Nautica (Notos). Γυαλιά ηλίου Lozza (De Rigo Hellas). Ρολόι SWATCH Skin Irony (Swatch Group Greece). Δερμάτινα sneakers Skechers (www.skechers.com). 92

Style

Blue Jeans Dsquared2 και βαμβακερό πουκάμισο Navy Green (Attica the Department Store). Ζώνη-ιμάντας Oak και τζόκεϊ Polo Ralph Lauren (Notos). Sneakers Skechers (www.skechers.com). Χρονογράφος SWATCH (Swatch Group Greece). Γυαλιά ηλίου Converse (De Rigo Hellas). 93

John Dominis / Life Picture Collection / Getty Images / Ideal Image

Wellness

ΠΟΣΟ ΣΟΥΠΕΡ ΕΙΝΑΙ ΤΑ… SUPERFOODS ; του Βησσαρίωνα Ζέρβα

όρος «σούπερ τρόφιμα» έχει γίνει πολύ δημοφιλής στη γλώσσα των τροφίμων και της υγείας. Όμως, τα επιστημονικά δεδομένα για τις επιδράσεις στην υγεία αυτών των τροφίμων, αν και συχνά θετικά, δεν ισχύουν απαραιτήτως για τις πραγματικές δίαιτες. Τα μέσα ενημέρωσης βρίθουν αναφορών για υπερ-υγιεινά τρόφιμα, οι οποίες μας διαβεβαιώνουν ότι, τρώγοντας αυτά τα τρόφιμα, ο οργανισμός μας θα πάρει την ενίσχυση που χρειάζεται για να «απομακρύνει» τις ασθένειες και το γήρας. Υπάρχει, όμως, κάποια αλήθεια σε αυτές τις αναφορές; Τα μύρτιλα είναι από τα πιο δημοφιλή σούπερ τρόφιμα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις κάποιων αντιοξειδωτικών φυτικών συστατικών έχουν αναφερθεί ότι αναστέλλουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του παχέος εντέρου. Ο πολφός των μούρων açaí έχει φανεί ότι έχει δυνητικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Μελέτες με χυμό ροδιού υποδεικνύουν ότι μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση βραχυχρονίως, καθώς και το οξειδωτικό στρες σε υγιή άτομα, ενώ το παντζάρι έχει προταθεί ως σούπερ τρόφιμο για την καρδιά. Υπάρχει ο ισχυρισμός ότι τα υψηλά επίπεδα νιτρικών ενώσεων που περιέχει μετατρέπονται από τον οργανισμό σε μονοξείδιο του αζώτου, το οποίο, μεταξύ άλλων λειτουργιών, έχει αποδειχθεί πως μειώνει την αρτηριακή πίεση και την τάση θρόμβωσης του αίματος στους ανθρώπους. Ομοίως, το κακάο έχει θεωρηθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση και αυξάνοντας την ελαστικότητα των αιμοφόρων αγγείων. Υπάρχουν πάρα πολλές μελέτες που έχουν εξετάσει τις ιδιότητες των τροφίμων ως προς τις επιδράσεις τους στην υγεία. Με μια πρώτη ματιά φαίνεται να δικαιώνουν την ύπαρξη συγκεκριμένων σούπερ τροφίμων, από την άποψη ότι τα θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν σε αυτά τα τρόφιμα έχουν σίγουρα πολλές ιδιότητες για την προαγωγή της υγείας. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά απο-

καλύπτει τη δυσκολία να εφαρμοστούν τα αποτελέσματα αυτών των μελετών στις πραγματικές δίαιτες. Αυτό συμβαίνει διότι οι συνθήκες υπό τις οποίες μελετώνται τα τρόφιμα στο εργαστηριακό περιβάλλον είναι συνήθως πολύ διαφορετικές από τον τρόπο με τον οποίο καταναλώνονται κανονικά τα τρόφιμα αυτά στην καθημερινή ζωή. Ένα κύριο χαρακτηριστικό των ερευνών στον τομέα αυτόν είναι η τάση για τη μελέτη πολύ υψηλών επιπέδων των εκάστοτε θρεπτικών συστατικών. Οι ποσότητες αυτές συνήθως δεν είναι ρεαλιστικά επιτεύξιμες στο πλαίσιο μιας συμβατικής δίαιτας. Επιπλέον, οι φυσιολογικές επιδράσεις πολλών από αυτά τα τρόφιμα είναι συχνά βραχυχρόνιες. Αυτό σημαίνει ότι, προκειμένου να αποκομίσουν τα οφέλη για την υγεία, τα άτομα θα έπρεπε να τα καταναλώνουν τακτικά, γεγονός που για ορισμένα τρόφιμα θα μπορούσε να έχει και αντίθετα αποτελέσματα. Χαρακτηρίζοντας στα μέσα ενημέρωσης μερικά τρόφιμα ως «σούπερ», μπορεί επίσης να δοθεί η εντύπωση ότι κάποια άλλα τρόφιμα στη δίαιτά μας δεν είναι τόσο υγιεινά. Για παραδειγμα, τα καρότα, τα μήλα και τα κρεμμύδια αποτελούν πηγές ωφέλιμων για την υγεία θρεπτικών συστατικών, όπως το β-καροτένιο και οι διαιτητικές ίνες. Τα τρόφιμα αυτά έχουν συνήθως το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι είναι φτηνά και άμεσα διαθέσιμα, ενώ μπορούμε να τα καταναλώνουμε εύκολα και σε αρκετά μεγάλες ποσότητες σε τακτική βάση, για να λάβουμε το μέγιστο του θρεπτικού τους περιεχομένου. Όταν ο στόχος είναι η εξασφάλιση μιας ισορροπημένης πρόσληψης θρεπτικών συστατικών για μια καλή υγεία, θα πρέπει να αυξήσουμε την ποικιλία των θρεπτικών τροφίμων στη δίαιτά μας παρά να εστιάσουμε αποκλειστικά σε μια ομάδα τροφίμων, με τον ισχυρισμό των σούπερ τροφίμων.

* Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και αποκατάσταση μυοσκελετικών

παθήσεων. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. Contact info: zervvis@yahoo.gr

REFRESHING Το σώμα μας είναι ο καθρέφτης της ψυχής και έχει ανάγκη από φροντίδα. Η αναζωογόνηση λοιπόν σε πρόσωπο, σώμα, μαλλιά είναι απαραίτητη όλο τον χρόνο και ιδιαίτερα τώρα, λόγω της έκθεσης στον ήλιο. Προτείνουμε κάποια προϊόντα που πραγματικά κάνουν τη διαφορά. • Aqua di Parma - Barbiere line REFRESHING AFTER SHAVE EMULSION • Clarins Men Super Moisture Lotion SPF20 • Shiseido Men Total Revitalizer Light Fluid • ClarinsMen Super Moisture Collection Balm, Lotion 96

Style

• REDKEN BREWS After shave balm • House 99 Body & Hair wash • REDKEN BREW 3 IN 1 SHAMPOO CONDITIONER & BODY WASH 300ML • BIOTHERM HOMME SENSITIVE FORCE AFTER SHAVE PUMP 97

MANCODE StYlish CaNdle To Mancode Oriental Monastery Candle αποτελεί ένα vintage μονοπάτι του σύγχρονου ταξιδιώτη σε όλες τις αισθήσεις. Cedarwood εμπλουτισμένο με πολύτιμα καρυκεύματα σε μια μυστική αυλή. Διαθέσιμο στο mancodeshop.com και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης. 98

Style

MANCODE HAVANA EAU DE PARFUM

TRAVELLERS ATTITUDE Δέρμα, πούρο, ξύλο κέδρου και κουβανέζικα λουλούδια συνδυάζονται σε ένα eau de parfum με τον χαρακτήρα ενός ταξιδιώτη του κόσμου και την αυθεντική αίσθηση της Αβάνας. Διαθέσιμο στο mancodeshop.com και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης. 99

Travel DOORS

Unsplash

«Άφησε όλες τις πόρτες ανοιχτές, αλλά υπερασπίσου σθεναρά την είσοδο» Jean Rostand

Mathura, India

100

Washington, USA

101

102

Travel

Tokyo, Japan

103

ShiChahai Park, Beijing, China

104

Travel

Linton, Australia

105

Chefchaouen, Morocco

106

Travel

Santa Maria, Cape Verde

107

108

Life Picture Collection, Corbis, Bettmann / Getty Images / Ideal Image

ATLANTIC OCEAN LINERS του Μισέλ Νικολαρέα

ιστορία του διάπλου του Ατλαντικού με εμπορικά πλοία είναι τόσο παλιά, όσο η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Η επανεκκίνησή της, όμως, έχει ως ορόσημο το έτος 1860, χρονιά καθέλκυσης του «Μεγάλου Ανατολικού», του μεγαλύτερου «τροχήλατου» ατμόπλοιου που είχε κατασκευαστεί ποτέ, με μήκος 211 μ., πλάτος 37 μ., βύθισμα 18 μ. και εκτόπισμα 32.160 τόνων. Τα πλοία που θα κατασκευάζονταν εφεξής δεν ήταν απλά μέσα μεταφοράς, αλλά «εθνικά» σύμβολα πανίσχυρων κρατών. Σε μια Ευρώπη όπου άνθιζε ο εθνικισμός, ήταν υπόθεση γοήτρου για ένα κράτος να έχει τα μεγαλύτερα και ταχύτερα πλοία στον στόλο του. Ο Ιούλιος Βερν, ένας από τους πιο διάσημους επιβάτες στον «Μεγάλο Ανατολικό», περιγράφοντας το ταξίδι του στο μυθιστόρημα «Πλωτή Πολιτεία» («Une Ville Flottante», 1871), θα γράψει σχετικά: «Περισσότερο από ένα “κήτος”, μια πλωτή πολιτεία, είναι ένα κομμάτι της χώρας που έχει “αποσχιστεί” από το βρετανικό έδαφος. Ο “Μέγας Ανατολικός” δεν είναι ένα ναυτικό μηχανικό θαύμα, αλλά ένας μικρόκοσμος εντός του οποίου ο επιβάτης θα γνωρίσει τα ένστικτα, την τρέλα και το πάθος της ανθρώπινης φύσης». Σε έναν κόσμο που άλλαζε ραγδαία λόγω της δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης, πολλά από τα θαύματα της μοντέρνας μηχανικής εφαρμόστηκαν με μεγάλη επιτυχία στα πλοία που ναυπηγήθηκαν εκείνη την εποχή. Οι επιβάτες στο παρθενικό ταξίδι του «America» θα αντίκριζαν με θαυμασμό τον ανελκυστήρα του οποίου ο χειριστής όχι μόνο σημείωνε τις διαδρομές, αλλά με υπερηφάνεια ανακοίνωνε στους επιβάτες τον αριθμό των διαδρομών που συνολικά έκανε στο ταξίδι – 1.825 συγκεκριμένα. Τα χρυσά χρόνια της ατμοπλοΐας συνέπεσαν με τα χρόνια της μεγάλης μετανάστευσης από την Ευρώπη προς την Αμερική.

Τα υπερωκεάνια «Normandie» και «Queen Mary» προσδεμένα στις προβλήτες της Νέας Υόρκης.

Η εταιρεία White Star, πλοιοκτήτρια του «Τιτανικού», η French Line, η Hamburg-America Line και η Cunard Line είναι οι εταιρείες που θα κυριαρχήσουν στο πέρασμα του Ατλαντικού, μεταφέροντας εκατομμύρια επιβάτες από την Ευρώπη στην Αμερική, συναγωνιζόμενη η μία την άλλη στο μέγεθος, στην ταχύτητα και στην πολυτέλεια στα πλοία που «έχτιζαν». Ήταν τέτοιος ο ανταγωνισμός μεταξύ αυτών των εταιρειών, που η ναυπήγηση κάθε νέου πλοίου ήταν γεγονός που διαφημιζόταν από τα μέσα ενημέρωσης της εποχής. «Τα δύο νέα υπερωκεάνια της εταιρείας White Star, τα οποία θα είναι μεγαλύτερα από κάθε πλοίο που έχει ναυπηγηθεί μέχρι σήμερα, θα καθελκυστούν στο Μπέλφαστ τον προσεχή Ιούνιο. Τα ονόματα αυτών θα είναι “Ολύμπικ” και “Τιτανικός”». Η αναφορά αυτή είναι από πρωτοσέλιδη δημοσίευση στους New York Times στις 23 Απριλίου του 1908. 109

Ζευγάρι παίζει Shuffle Board στο υπερωκεάνιο «S.S. American Banker».

μια «χρυσή» εποχή «αισθητικής» υπερβολής. Ήταν η εποχή που οι τουαλέτες στην Α΄ θέση των υπερωκεάνιων ήταν επάργυρες και οι επιβάτες της ταξίδευαν μαζί με τις υπηρέτριές τους και εκείνες με τις βοηθούς τους.

Ένα αεροπορικό ταξίδι σήμερα από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη διαρκεί περίπου έξι ώρες. Το 1912, το ίδιο ταξίδι με υπερωκεάνιο χρειαζόταν μία εβδομάδα. Σκοπός των εταιρειών ήταν να δημιουργήσουν ένα «οικείο» περιβάλλον για τους επιβάτες τους, αυτό των υπερπολυτελών ξενοδοχείων που θα έμεναν προ και άμα τη αφίξει. Μια «γέφυρα» τρόπον τινά μεταξύ ξενοδοχείων. Για τον σκοπό αυτόν επιστρατεύτηκαν επιφανείς αρχιτέκτονες της εποχής. Η Hamburg-America Line ανέθεσε στον Charles-Frederic Mewes, αρχιτέκτονα των ξενοδοχείων Ritz στο Παρίσι και στο Λονδίνο, τον σχεδιασμό των δημόσιων χώρων για τα πλοία της «S.S. Imperator» και «S.S. Vaterland».

Η εποχή που όπως χαρακτηριστικά είχε γράψει ένας «χρονογράφος»: «Στο τραπέζι του δείπνου, σε οποιαδήποτε τραπεζαρία της Α΄ θέσης, δεν χρειαζόταν ποτέ να ζητήσεις να σου δώσουν το αλάτι. Πάντα κάποιος περίμενε όρθιος πίσω σου και σ’ το είχε δώσει πριν προλάβεις να το σκεφτείς». Στα πρώτα χρόνια της ναυσιπλοΐας, οι ναυπηγοί επικεντρώθηκαν στο να σχεδιάσουν τα μεγαλύτερα και ταχύτερα πλοία που θα είχαν κατασκευαστεί ποτέ, χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες της εποχής και καινοτόμες πρακτικές και εφαρμογές, αγνοώντας όμως πλήρως τις κοινωνικές αλλαγές που ανέτελλαν τόσο στην Ευρώπη όσο και στον Νέο Κόσμο. Στον ανδροκρατούμενο κόσμο της ναυτιλίας φυσούσε ακόμη «βικτωριανός αέρας». Αρκεί κανείς να δει το αρχιτεκτονικό «σκαρίφημα» ενός πλοίου της εποχής, όπως το «Olympic» της εταιρείας White Star –πλοιοκτήτριας και του διάσημου «Τιτανικού»–, για να καταλάβει τις κοινωνικο-σεξουαλικές προκαταλήψεις της εποχής.

Αντιστοίχως, η εταιρεία Cunard έφερε 300 Παλαιστίνιους τεχνίτες στη Βρετανία να φιλοτεχνήσουν όλα τα ξυλόγλυπτα του «Mauritania». Όταν η Cunard ανεπιτυχώς προσπάθησε να τον «κλέψει», απευθύνθηκε στον συνέταιρό του, Arthur Davies, για τον σχεδιασμό του «RMS Aquitania», το 1914. Η εμμονή που είχαν οι πλοιοκτήτριες εταιρείες με το ξενοδοχειακό «design» της εποχής οδήγησε τον κριτικό τέχνης Bernard Berenson να ονομάσει το «φαινόμενο» αυτό «Ritzonia». Ήταν

Για παράδειγμα, το ανδρικό καπνιστήριο (cigar room) υπήρχε ως δημόσιος χώρος στα πλοία ήδη σαράντα χρόνια όταν κατασκευάστηκε το «Olympic», το 1911. Στο «Olympic», ήταν το μεγαλύτερο σαλόνι του πλοίου, μεγαλύτερο ακόμα και από τη σάλα χορού όπου επιτρεπόταν η είσοδος και στα δύο φύλα. Όσο οι άνδρες απολάμβαναν το πούρο τους μετά το δείπνο, οι σύζυγοί τους μπορούσαν να αποσυρθούν στο αναγνωστήριο.

ταχύτητα ήταν σημαντική και το πλοίο που θα έκανε τον πιο γρήγορο διάπλου του Ατλαντικού κέρδιζε την τιμητική διάκριση «Blue Riband» και μαζί τη «μερίδα του λέοντος» στην αγορά εισιτηρίων. Όσες εταιρείες δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν στην ταχύτητα έριχναν το βάρος τους στο μέγεθος του πλοίου και στην πολυτέλεια. Η έμφαση στην πολυτέλεια ήταν ένα μέσο που χρησιμοποιούσαν οι πλοιοκτήτριες εταιρείες, ώστε οι επιβάτες να ξεχάσουν ότι βρίσκονται εν πλω.

110

Document

Επιβάτες παρακολουθούν αγώνα τένις σε ένα κατάστρωμα του υπερωκεάνιου «RMS Empress of Britain», το 1931. 111

Η σκάλα της Α΄ θέσης, που οδηγεί στο à la carte εστιατόριο στο «RMS Titanic», το πιο πολυτελές υπερωκεάνιο σκάφος στον κόσμο, τον Απρίλιο του 1912.

Η εσωτερική πισίνα του «RMS Empress of Britain», το 1931. Το υπερωκεάνιο καθελκύστηκε στις 11 Ιουνίου 1930 από τον πρίγκιπα της Ουαλίας. Βυθίστηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 112

Document

Περίπου στο 1937: Θέα μέσα από τις γυάλινες πόρτες του Grand Salon, στο πολυτελές υπερωκεάνιο «Leviathan», που χτίστηκε το 1913 στη Γερμανία ως «SS Vaterland» και μετονομάστηκε το 1917, μετά την κατάσχεσή του από τις ΗΠΑ. 113

Αεροφωτογραφία του «Queen Elizabeth», που καταπλέει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης το 1951.

σάλα χορού όπου θα συναντιόντουσαν μετά μπορούσε να εξυπηρετήσει σε χωρητικότητα μόνο το 1/6 των επιβατών της πρώτης θέσης, γεγονός που προδίδει ότι, ενώ η «κοινή» εμφάνιση ενός ζευγαριού δεν ήταν απαγορευτική, δεν ενθαρρυνόταν κιόλας από την αρχιτεκτονική του πλοίου. Η δεκαετία του ’30 μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μία από τις καλύτερες στην ιστορία των υπερωκεάνιων. Είχαν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από τη βύθιση του «Τιτανικού», ο κινηματογράφος ήταν ομιλών και τα υπερωκεάνια της εποχής ήταν μεγαλύτερα, πιο σύγχρονα και πιο όμορφα. Την κα-

114

τάκτηση του Ατλαντικού, εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία, που κυριαρχούσαν στον χώρο με πλοία όπως τα «Queen Mary», «Europa» και «Britannic», διεκδίκησαν η Γαλλία με τα «Lafayette» και «Normandie», και η Ιταλία με τα «REX» και «Conte di Savoia», φέρνοντας την αισθητική της Ριβιέρα και διακόσμηση διαφορετική από τον «αποικιακό» χαρακτήρα των βρετανικών πλοίων και τον αυστηρό γοτθικό ρυθμό των Γερμανών. Μικρότερα σε μέγεθος από τα πλοία της Cunard, της White Star και της Hamburg-America Line, αγαπήθηκαν από το κοινό για την ατμόσφαιρα και τη φινέτσα τους.

Document

Διάσημες ιταλικές και γαλλικές ορχήστρες (πολλές από διάσημα καμπαρέ), κονφερασιέ, ανιματέρ, τραγουδιστές, χορεύτριες, ταχυδακτυλουργοί και μάγοι έδιναν φαντασμαγορικά σόου κάθε βράδυ και κρατούσαν τους επιβάτες στην πίστα του χορού μέχρι το πρωί. Είναι ίσως λυπηρό ότι όλα αυτά τα πλοία κατά τη διάρκεια του πολέμου μετασκευάστηκαν σε μεταγωγικά ή πλωτά νοσοκομεία, αλλά είναι εξίσου όμορφο και ελπιδοφόρο ότι αυτά τα μηχανικά μεγαθήρια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, προσέφεραν το «δώρο» του ταξιδιού. Η εξέλιξη της αεροπλοΐας και η έλευση του κινητήρα Jet έδωσαν τη

χαριστική βολή στα μεγαλοπρεπή «κήτη» και αυτά τα πλοία χάθηκαν από τις θάλασσες, για να υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας, ως πρωταγωνιστές μιας άλλης, ρομαντικής εποχής, στην οποία ο χρόνος κυλούσε πιο αργά. Κλείνοντας, και έχοντας υπάρξει Διευθυντής Κρουαζιέρας στην Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα, θα ήθελα να σας θέσω μία ερώτηση… ...Πόσοι από εσάς έχουν ερωτευτεί στα καθίσματα ενός αεροπλάνου και πόσοι στο κατάστρωμα ενός πλοίου; 115

CARLO RIVA της Κέλλυς Σταυροπούλου

ίναι ο άνθρωπος που εισήγαγε την έννοια του κομψού σκάφους. Ας πούμε κάτι σαν τον Aston Martin των πλεούμενων. O μύθος του Riva γεννήθηκε στις όχθες της λίμνης Iséo, μεταξύ Βενετίας και Μιλάνου, είναι κάτι παραπάνω από έναν αιώνα. O Ernesto Riva, ένας ταπεινός ξυλουργός σκαφών, κατασκεύαζε εκεί μικρές βάρκες ψαρέματος, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα ελαφριές και διαβολικά γρήγορες. Το 1907, ο γιος του, που ονομαζόταν επίσης Ernesto, ακολούθησε την τέχνη του πατέρα του, συνεχίζοντας την ίδια τεχνοτροπία. Με τα μάτια στραμμένα στην τάση των σκαφών αναψυχής, που μεσουρανούσε στα Hamptons, ξεκίνησε και ο ίδιος να κατασκευάζει μια πιο «εκλεπτυσμένη» εκδοχή μηχανοκίνητων σκαφών. Συμμετείχε μάλιστα σε αγώνες με αυτά τα πανέμορφα και ταχύτατα σκάφη και η φήμη του τη δεκαετία του ’20 έφτασε πέρα από τον Ατλαντικό. Στον γιο του, Carlo, κληροδοτήθηκε αυτή η μεγάλη επιτυχία του πατέρα του, της οποίας ο απόηχος είχε ξεφύγει από τα σύνορα όχι μόνο της χώρας του, αλλά και της Ευρώπης. Είχε κάθε λόγο να πάει το concept Riva ένα βήμα παραπέρα και να το απογειώσει. Πράγμα που έκανε. Συγκεκριμένα αποφασίζει να επικεντρωθεί αποκλειστικά στα ταχύπλοα, αφήνοντας πίσω του τα σκάφη ψαρέματος. Επιπλέον εισάγει και ένα άκρως κομψό design, αξιοποιώντας κατά το μέγιστο την ιταλική φινέτσα, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά σε πλεούμενα. Το παρμπρίζ των σκαφών του θυμίζει αυτό των αυτοκινήτων Cadillac. Τα πολυτελή καθίσματα εμπνέονται αισθητικά, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει, από την κούνια που έχει η γυναίκα του στον κήπο του σπιτιού τους, ενώ το σκαρί είναι βαμμένο με 24 στρώματα βερνικιού, ώστε να λαμποκοπά κυριολεκτικά (σήμερα, αντί βερνικιού, χρησιμοποιούν πολυεστέρα).

Το αποτέλεσμα είναι τόσο όμορφο και εστέτ, που γοητεύει το τζετ σετ της εποχής. Ο πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό είναι από τους πρώτους φανατικούς των σκαφών Riva. O Carlo Riva βρίσκει αφορμή και μεταφέρει τη βάση του στο πριγκιπάτο του Μονακό. Συγκεκριμένα ζητάει να δημιουργήσει μια έκθεση με τα σκάφη του μέσα στον βράχο της μαρίνας. Ο Ρενιέ, αν και δεν αντιλαμβάνεται τη σκοπιμότητα του project, συνηγορεί. Μέχρι σήμερα τα «στολίδια» με την υπογραφή Riva βρίσκονται στο ίδιο σημείο, το οποίο εκτείνεται σε 100 μ. μήκος και 12 μ. ύψος. Κάπου τότε, το 1962, λανσάρεται και το νέο μοντέλο με το όνομα «Aquarama». Το σλόγκαν του λανσαρίσματός του είναι «Sun, Sea and Joie de Vivre» και, καθόλου τυχαία, τραβάει την προσοχή των Brigitte Bardot, Alain Delon, Peter Sellers, Sophia Lauren, Αριστοτέλη Ωνάση και των Κένεντι. Μάλλον δεν χρειαζόταν να γίνουν πολλά περισσότερα για να συνδεθεί ανεπιστρεπτί το όνομα Riva με το τζετ σετ, την καλή ζωή, το στιλ και τελικά να γίνει μύθος. Καθόλου τυχαία, ο CEO του Gruppo Ferretti, Alberto Galassi, έχει πει χαρακτηριστικά ότι ο κόσμος των yacht χωρίζεται σε δύο περιόδους: την πριν και τη μετά τον Carlo Riva. Το Riva style υπάρχει ακόμη ζωντανό και ένα πέρασμα από το Μονακό μπορεί να το καταστήσει σαφές σε όλους μας. Αρκεί να πέσει το μάτι μας στο σκάφος που βρίσκεται αραγμένο στη μαρίνα με τα αρχικά ΒΒ να ξεχωρίζουν στη μαονένια πρύμη. Λίγα μέτρα πιο κάτω, κάποια Aquaramas από την εποχή του ’60 και λίγο παραπέρα τα νέα μοντέλα Aquariva που συνεχίζουν τον μύθο Riva έως σήμερα.

116

117

Design Fight the waves της Κατερίνας Ρωμανού

έχεται την αέναη επίθεση των παγωμένων κυμάτων της θάλασσας και με το τραχύ σκυρόδεμα να το προστατεύει, το «Under» λειτουργεί ως ημιβυθισμένο εστιατόριο. Ένας μονόλιθος 34 μέτρων και 495 τ.μ., σαν τεχνητός ύφαλος, παρέχει μοναδική εμπειρία φαγητού σε 40 τυχερούς πελάτες, με το τεράστιο πανοραμικό τζάμι να τους χωρίζει από το νερό. Βρίσκεται κατά μήκος της βραχώδους ακτής της Lindesnes, στο απομονωμένο Båly, ένα χωριό γνωστό για τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν, καθώς και για τα πολλά φιορδ με παγωμένα νερά, στη νότια Νορβηγία. Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες της Snøhetta, με έδρα το Όσλο, και χρησιμοποιείται και ως κέντρο θαλάσσιων ερευνών.

118

119

Ivar Kvaal / Snohetta.com

Interview ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΈΝΑ, ΑΛΛΆ ΑΠΌΚΟΣΜΑ ΌΜΟΡΦΑ Δύο νέα βιβλία της Ελληνοαμερικανίδας φωτογράφου Joanna Kalafatis της Dody Tsiantar*

Ένα παλιό κουρείο στο Randsburg, μια πόλη που χτίστηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών εξόρυξης μετάλλων, λόγω της ανεύρεσης αργύρου σε κοντινή απόσταση.

αναγνώστες ένα φωτογραφικό ταξίδι σε απομακρυσμένες περιοχές σε ολόκληρη την πολιτεία, μεταφέροντάς τους σε τραχείς οικισμούς εξόρυξης, αλλά και σε οδικούς σταθμούς και βενζινάδικα κατά μήκος της εικονικής οδού Route 66.

Και τα δύο βιβλία –«Εγκαταλελειμμένη Βόρεια Καλιφόρνια» (Abandoned Northern California: A Land of Contradictions) και «Εγκαταλελειμμένη Νότια Καλιφόρνια» (Abandoned Southern California: The Eras That Shaped the West)– προσφέρουν στους

Διακρίνεται ένας ρομαντισμός στις φωτογραφίες, μερικές από τις οποίες παραπέμπουν στους πίνακες ζωγραφικής του Edward Hopper, που παρουσιάζουν εικόνες άδειων δρόμων και κτιρίων και μια αίσθηση ιστορίας, η οποία παραδόξως διατηρείται σε αυτές τις εγκαταλελειμμένες δομές. Σε αυτές τις εικόνες μπορούμε να δούμε και να νιώσουμε την ηχώ της παλιάς Δύσης, καθώς και τον ενθουσιασμό των εξερευνητών.

ταν ακούτε τις λέξεις «πόλη-φάντασμα», τι σας περνάει από το μυαλό; Πιθανότατα, παλιά, άδεια κτίρια και σκονισμένοι δρόμοι. Αυτό ακριβώς είναι το φωτογραφικό project της Ελληνοαμερικανίδας φωτογράφου Joanna Kalafatis, το οποίο αποτυπώνεται σε δύο πανέμορφα φωτογραφικά βιβλία, που δημοσιεύθηκαν στα τέλη του περασμένου έτους και εστιάζουν σε όμορφα εγκαταλελειμμένα κτίρια στην Καλιφόρνια.

120

Το βενζινάδικο έξω από το Roy’s Café, που βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο 66, στο Amboy της Καλιφόρνια. Το café εξακολουθεί να λειτουργεί, αλλά τα περισσότερα από τα υπόλοιπα κτίρια είναι έρημα.

«Θέλω να παρουσιάσω αυτή τη συλλογή όχι σαν μια μυστηριώδη υπενθύμιση των ζωών και των κατοικιών που έχουν εξαφανιστεί, αλλά ως μια ματιά σε κάθε διαδοχικό κύμα της ιστορίας που έχει δώσει αυτό το μεγαλείο στον διακριτικό της χαρακτήρα και έχει επηρεάσει τη φύση των πόλεων και τη νοοτροπία του λαού της Καλιφόρνια μέχρι σήμερα», λέει η Joanna. Το πιο πρόσφατο από τα δύο βιβλία, με τίτλο «Εγκαταλελειμμένη Βόρεια Καλιφόρνια», καλύπτει αυτό στο οποίο η φωτογράφος αναφέρεται ως η «γη των αντιφάσεων». Εκτός από τη φωτογραφία, η Kalafatis, που τώρα ζει στο Λος Άντζελες, ασχολείται και με τον κινηματογράφο. Ως πρόεδρος της

York Films, εταιρείας παραγωγής ταινιών μεγάλου μήκους, παρακολουθεί προσεκτικά τις καλές ιστορίες. «Μου αρέσει η αφήγηση όλων των ειδών, και αν είναι μέσω της γραφής, της φωτογραφίας ή της ταινίας, αισθάνομαι ότι όλες αυτές οι προσπάθειες αλληλοσυνδέονται», λέει χαρακτηριστικά. Μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών έζησε στη Νέα Μάκρη, αλλά επέστρεφε στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι με τους γονείς της. Ο πατέρας της κατάγεται από το χωριό Εξάνθεια της Λευκάδας και η οικογένεια της μητέρας της έχει σπίτι στην Ερμούπολη της Σύρου. Εξακολουθεί να περνάει πολλά από τα καλοκαίρια της στην Ελλάδα. 121

Ένα κλασικό ψυγείο της Coca-Cola έξω από ένα εγκαταλελειμμένο κατάστημα στην πόλη Randsburg.

Τι είναι αυτό που που σας εμπνέει στη θέα των έρημων κτιρίων; Πάντα έβλεπα την εξερεύνηση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων ως ένα είδος αρχαιολογίας. Όταν «συλλαμβάνω» τέτοια κτίρια στις φωτογραφίες, έχω μια ιδέα τού πώς έζησαν οι άνθρωποι σε αυτό το μέρος, αλλά σε μια άλλη εποχή. Τα πράγματα που άφησαν πίσω, το περιβάλλον που αποκαλούσαν «σπίτι», τα μέρη όπου σύχναζαν... όλα είναι ακόμα εκεί. Είναι ένα στιγμιότυπο της πρόσφατης ιστορίας. Και όταν φωτογραφίζω εγκαταλελειμμένα μέρη γύρω από την Καλιφόρνια, είναι ακόμα πιο απίστευτο, διότι έχω μια εικόνα για τους ανθρώπους που εγκατέστησαν και επηρέασαν την κοινότητα που τώρα αποκαλώ «σπίτι». Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε στο φωτογραφικό σας έργο; Υπάρχουν σίγουρα πολλές προκλήσεις. Οι πιο απλές είναι ότι πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια δεν είναι δομικά «εύρωστα».

Πώς προέκυψε η ιδέα να φωτογραφίζετε εγκαταλελειμμένα κτίρια; Μου άρεσε πολύ η εξερεύνηση εγκαταλελειμμένων κτιρίων από τότε που ήμουν μικρό παιδί στην Ελλάδα. Λόγω της ταχείας αστικοποίησης που σημειώθηκε στη χώρα, κάθε φορά που πήγαινα στα χωριά των παππούδων μου, περίπου τα μισά σπίτια ήταν εγκαταλελειμμένα. Ήταν κάτι που με συνάρπαζε. Ακούγοντας ιστορίες από τη μαμά και τον μπαμπά μου για τα παιδικά τους χρόνια, έπαιζα σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι και έβλεπα τα πραγματικά απομεινάρια από την τότε ζωή. Έκτοτε, κάθε φορά που ταξιδεύω, προσπαθώ να ενσωματώσω στην ιστορία μου την τεκμηρίωση και τη φωτογράφιση εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Επειδή, όταν επισκέπτεστε ένα μέρος, η εξερεύνηση των έρημων κτιρίων σάς δίνει την αίσθηση της ιστορίας και του πολιτισμού, εκτός από το παρόν του.

* Η δημοσιογράφος Dody Tsiantar διδάσκει δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Ξεκίνησε την καριέρα της στην εφημερίδα Washington Post. Στη συνέχεια εργάστηκε στα περιοδικά Newsweek, Time, Money και Fortune. Αποφοίτησε από τα πανεπιστήμια Georgetown και Columbia. 122

Interview

Ένα από τα δύο εναπομείναντα παλαιά κτίρια ξενοδοχείων στην Bodie της Καλιφόρνια, μια «παράνομη» πόλη, γνωστή για τις εξορύξεις μετάλλων, που είναι έρημη από τις αρχές του 1900.

123

Travel

124

OCEANIC SERENITY Φωτογραφίες Μαρίνα Βερνίκου

σεις και υποβρύχιο ψάρεμα. Τα νησιά Rock διαθέτουν παραλίες με λευκή άμμο και σε αρκετές περιοχές υπάρχουν υπόγεια σπήλαια και ύφαλοι. Ο πληθυσμός τους είναι περίπου 20.000 κάτοικοι, εκ των οποίων το 70% είναι ιθαγενείς.

Η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο, ενώ από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο είναι η περίοδος των τυφώνων. Το μεγαλύτερο μέρος των νησιών καλύπτεται από τροπικά δάση. Αποτελούν τουριστικό προορισμό, καθώς προσφέρονται για καταδύ-

Αποικήθηκαν αρχικά από τους Ισπανούς και το 1899 πουλήθηκαν στους Γερμανούς. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκαν από τους Ιάπωνες. Το 1945 τον έλεγχο ανέλαβαν οι ΗΠΑ μέχρι το 1994, οπότε και το Παλάου έγινε ανεξάρτητο κράτος. Πρωτεύουσα είναι η Ngerulmud στο νησί Babeldaob. Απέχει 11.280 χλμ. από την Αθήνα.

τον δυτικό Ειρηνικό ωκεανό, στο αρχιπέλαγος των νήσων Caroline της Μικρονησίας, βρίσκονται περισσότερα από 340 νησιά, τα οποία απαρτίζουν το νησιωτικό κράτος του Παλάου. Το αρχιπέλαγος είναι επίσης γνωστό ως «Μαύρα Νησιά». Το κλίμα είναι τροπικό, με μέση θερμοκρασία 27°C.

125

126

Travel

127

Travel

INLE LAKE

Getty Images / Ideal Image

της Ελένης Χρίστικα

ια γαλήνια λίμνη μήκους 27 χιλιομέτρων και πλάτους 14 χλμ., που πλαισιώνεται από έλη και πλωτούς κήπους, όπου χωριουδάκια και βουδιστικοί ναοί υψώνονται πάνω από το νερό και οι φυλές των ψαράδων Intha κινούν τις βάρκες τους με τη μοναδική κωπηλατική τεχνική τους. Ο λόγος για τη λίμνη Inle, έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Μιανμάρ, στη νοτιοανατολική Ασία. Στις ακτές της υπάρχουν λόφοι στους οποίους ζουν πολλές φυλές, όπως οι Shan, Pa-O, Taung Yo, Danu, Kayah και Danaw, που κατεβαίνουν από τα χωριά τους για εμπόριο στις διάφορες αγορές που αναπτύσσονται γύρω από τις πόλεις της περιοχής. Απέχει 7.165,69 χλμ. από την Αθήνα.

128

129

Travel AFRICAN HERITAGE

Getty Images / Ideal Image

του Θάνου Βεργή

τα δυτικά της αφρικανικής ηπείρου συναντάμε ένα μικρό χωριό, το οποίο δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι είναι ζωγραφισμένο με το χέρι. Ο λόγος για το Tiébélé, που βρίσκεται στην Μπουρκίνα Φάσο, μία από τις πιο απομονωμένες χώρες του κόσμου.

Οι προσόψεις των κτιρίων του κυκλικού οικισμού είναι διακοσμημένες από τα μέλη της κοινότητας με γεωμετρικά σχήματα, σύμβολα της τοπικής λαογραφίας, μετατρέποντάς τον σε ζωντανό καμβά πηλού και ιστορίας αρκετών εκατονταετιών. Ο οικισμός αναπτύσσεται σε μόλις τρία στρέμματα.

130

Τα σχέδια στα σπίτια χωρίς παράθυρα προσδιορίζουν την κοινωνική θέση της κάθε οικογένειας. Εκείνο της βασιλικής οικογένειας έχει πολύ πιο λεπτομερή σχέδια και η πόρτα είναι πολύ μικρή, για μεγαλύτερη προστασία. Το Tiébélé είναι, αναμφίβολα, ένας πολύ ξεχωριστός προορισμός για τους ταξιδιώτες της Μαύρης Ηπείρου.

131

Travel

ΚΡΥΜΜΈΝΟ ΣΤΗ ΜΕΞΙΚΆΝΙΚΗ ΖΟΎΓΚΛΑ της Κατερίνας Ρωμανού

ερικυκλωμένη από τη ζούγκλα, σε ένα παρθένο τμήμα της ακτής της Καραϊβικής, στην Tulum του Μεξικού, βρίσκεται μια δημιουργική κοινότητα. Το Papaya Playa μάς προτείνει να επανασυνδεθούμε με τη φύση, προβάλλοντας το όραμά του για μια αειφόρο ανάπτυξη στην περιοχή, με σκοπό να αποτελέσει παράδειγμα φιλοξενίας σε όλο τον κόσμο. Στον σχεδιασμό του ξενοδοχείου εφαρμόστηκε η παραδοσιακή μέθοδος των Μάγια. Το Papaya Playa Project υιοθέτησε το Chukum, μια τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια για να ψύχουν τους εσωτερικούς χώρους των κτιρίων, που κατασκευάζονται κυρίως με τη ρητίνη του ομώνυμου δέντρου. Ο χώρος δημιουργήθηκε το 2011, με τη συνεργασία του Design Hotels με τον Emilio Heredia, με στόχο να προσελκύσει δημιουργικούς ανθρώπους που επιθυμούν να χαλαρώσουν και να συνδεθούν με τον εαυτό τους και τη φύση. Απέχει 10.366,81 χλμ. από την Αθήνα.

132

133

Courtesy of mikuta.nu

134

Travel

135

Motors OBJECT OF DESIRE BMW 507 SERIES II ROADSTER 1958 του Θάνου Βεργή

να από τα πιο εικονικά αυτοκίνητα στη σύγχρονη αυτοκίνηση είναι η BMW 507, η οποία κατασκευάστηκε από τη γερμανική φίρμα από το 1956 έως το 1959. Αρχικά προοριζόταν να εξαχθεί στην αγορά των ΗΠΑ, κατέληξε όμως να είναι πολύ ακριβή, με αποτέλεσμα η συνολική παραγωγή της να φτάσει μόλις τα 252 αυτοκίνητα και με αποτέλεσμα μεγάλες οικονομικές απώλειες για τη βαυαρική εταιρεία. Το Grand Tourer διθέσιο κάμπριο σχεδιάστηκε από τον Albrecht von Goertz. Φορούσε V8 κινητήρα 3.168 cc και διέθετε 4τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο. Ένα όμορφο παράδειγμα είναι η συγκεκριμένη Series II του 1958. Κατακτά τα βλέμματα όπου εμφανίζεται, με την αποσπώμενη οροφή να της δίνει ξεχωριστή αύρα. Απόλυτα συλλεκτική, σπάνια και επενδυτική ευκαιρία ταυτόχρονα, αποτελεί object of desire σε όποια δημοπρασία εμφανιστεί.

136

137

Courtesy of Sotheby's

Motors

ΝΈΑ PORSCHE 911 Δύναμη που φαίνεται. του Άρη Γαλανόπουλου

Porsche 911 είναι το μόνο νέο αυτοκίνητο στο οποίο το κοινό, ο υποψήφιος αγοραστής ας πούμε, δεν θέλει νεωτερισμούς και αλλαγές. Κάθε υπερβολή είναι ρίσκο και για τον λόγο αυτόν συναντάς τόσα ίδια στοιχεία από το 1963. Φυσικά ο εκσυγχρονισμός βρίσκεται παντού, αλλά δεν το φωνάζει. Π.χ. το αλουμίνιο από 37% κατέχει πλέον το 70% του αυτοκινήτου.

Αντικειμενικά, το νέο μοντέλο είναι γεμάτο από μικρές βελτιώσεις σε κάθε επιμέρους τομέα. Έχει «φορέσει» έξυπνη τεχνολογία, εντυπωσιάζουν οι υψηλής ανάλυσης ψηφιακές οθόνες και το πρόγραμμα οδήγησης σε βρεγμένο, που δοκιμάσαμε στην πίστα, αλλά κράτησε το ίδιο μεταξόνιο με την 991. Γενικά δεν είναι εύκολο να διακρίνεις τις διαφορές, άλλωστε δεν είναι ένα αυτοκίνητο που βλέπεις συχνά στον δρόμο. Φυσικά υπάρχουν. Αυτό που αμέσως φαίνεται είναι τα εντυπωσιακά πίσω φώτα, που συνδέονται με μια φωτεινή γραμμή LED. Αν δεις το αυτοκίνητο προσεκτικά, θα καταλάβεις ότι οι ειδικοί της μάρκας –ανάμεσά τους και ο Matthias Hofstetter, με τον οποίο τελικά γίναμε φίλοι– δούλεψαν κάπου οκτώ χρόνια για να ετοιμάσουν κάτι πολύ καλό. Ιδανικό για ακόμη μεγαλύτερους ηλικιακά οδηγούς, που δεν φοβούνται πλέον να βάλουν τέτοιες δυνάμεις στον δρόμο. Η 911 είναι πιο μυώδης, μα και πιο παραδοσιακή. Βοηθούν εδώ τα φαρδύτερα φτερά και οι μεγάλοι τροχοί, 20 μπροστά και 21 πίσω. Έχει φαρδύτερο μετατρόχιο και ίσως το πιο σημαντικό είναι ο μαγικός αριθμός 30. Τόσα περισσότερα είναι τα άλογα (450) και η ροπή (530). O boxer 6κύλινδρος 3λιτρος turbo έχει διάφορες αναβαθμίσεις (νέους, πιο αποδοτικούς στροβιλοσυμπιεστές, σύστημα ψε-

138

κασμού, ψύξης κ.ά.) και η νέα 911 (992) προσφέρεται με νέο 8άρι διπλόδισκο PDK (αργότερα αναμένονται οι manual εκδόσεις με νέο 7άρι κιβώτιο). Να τονίσουμε εδώ ότι ο κινητήρας παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην 991, η διάμετρος και η διαδρομή παρέμειναν αμετάβλητες, όμως τα έμβολα είναι καινούργια, με διαφορετική διαμόρφωση κεφαλής, ώστε να αυξηθεί η συμπίεση. Αλλά ο Matthias, που είναι διευθυντής εξέλιξης κινητήρων, στέκεται και στην έξυπνη εξάτμιση, και πιο συγκεκριμένα στις πολλαπλές εξαγωγής. Φτιάχνονται από αλουμίνιο πλέον, τέλος το ατσάλι, με όλα τα πλεονεκτήματα (χύτευση) που αυτό σημαίνει. Τη στιγμή που τούτος ο κινητήρας ζωντανεύει, καταλαβαίνεις ότι μόνο η 911 έχει αυτό το μαγευτικό γουργουρητό. Στην πίστα ξεδιπλώνει ήρεμα και αισθησιακά το ταλέντο της και, αν η διάθεση το επιβάλει, αποδεικνύει ότι είναι πιο αποτελεσματική και συναρπαστική από ποτέ. Με τα προγράμματα Sport και Sport Plus η ηδονή κορυφώνεται. Οι νέες Porsche 911 είναι ταχύτερες κατά 0,4 δλ. για το 0-100. Συγκεκριμένα, η Carrera S έχει το 0-100 σε 3,7 δλ. και η τετρακίνητη Carrera 4S σε 3,6. Η διαφορά αυξάνεται αντίστοιχα κατά 0,6 δλ. με το πακέτο Sport Chrono, με τελικές στα 308 και 306 χλμ./ώρα, αντίστοιχα. Οι τιμές πώλησης για την κουπέ 911 S ξεκινούν από τις 178.000 ευρώ, όταν η Cabriolet ξεκινά από τις 199.100 ευρώ. Η 911 4S εκκινεί από τις 180.700 ευρώ και η ανοιχτή της εκδοχή από τις 210.600 ευρώ.

139

Motors

FIAT 500L CITY CROSS Ταξιδιάρικο και πρακτικό. του Άρη Γαλανόπουλου

ο Fiat 500L στην έκδοση City Cross προσφέρει το στιλ ενός SUV με την πρακτικότητα και την ευρυχωρία ενός πολυμορφικού μοντέλου. Ουσιαστικά, παντρεύει τους δύο «κόσμους» με απόλυτη επιτυχία. Παρατηρώντας εξωτερικά το μοντέλο, είναι εμφανής η πρόθεση των σχεδιαστών να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε οι επιβάτες να έχουν ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς… εμπόδια. Τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για ένα μοντέλο της οικογένειας 500 δίνουν βέβαια το «παρών», αλλά είναι σαφές ότι η πρακτικότητα δεν θυσιάστηκε στον βωμό του στιλ σε αυτό το αυτοκίνητο. Από την άλλη πλευρά, αυξημένη απόσταση από το έδαφος (+25 χλστ.) και οι εντυπωσιακοί προφυλακτήρες, με τις off-road ποδιές εμπρός και πίσω, προσδίδουν το απαραίτητο στοιχείο περιπέτειας.

Στο εσωτερικό τα στιλιστικά στοιχεία, όπως το έξυπνο ντουλαπάκι και τα καθίσματα με το λογότυπο της σειράς, συνδυάζονται με πολλές πρακτικές αποθηκευτικές λύσεις και βέβαια μια ευρυχωρία που δύσκολα συναντάς ακόμα και σε πολύ μεγαλύτερα αυτοκίνητα. Η αίσθηση είναι ότι και τα 4.276 χλστ. μήκους του αυτοκινήτου είναι διαθέσιμα για τους επιβάτες και τις αποσκευές τους, ενώ κάθε γωνιά κρύβει και μια θήκη για μικρότερα ή μεγαλύτερα αντικείμενα. Πέντε επιβάτες ταξιδεύουν με ιδιαίτερη άνεση, με μόνο ίσως μερικά παράπονα από τον μεσαίο επιβάτη. Τέλος, με 455 λίτρα και μεγάλο πρακτικό άνοιγμα, ήταν υπερ-αρκετός. Σε επίπεδο εξοπλισμού, άνεσης και ασφάλειας, το 500L της δοκιμής ήταν εφοδιασμένο με αυτόματο διζωνικό κλιματισμό, αυτόματα φώτα-καθαριστήρες και βέβαια κάμερα οπισθοπορείας. Παράλληλα, το σύστημα πλοήγησης-πολυμέσων με την οθόνη αφής των 7’’ και τη δυνατότητα mirroring με το κινητό τηλέφωνο βοήθησε στο να μας κατευθύνει εύκολα στον προορισμό μας.

140

Οδηγώντας το 500L η ψηλή θέση οδήγησης και η άπλετη ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις δίνουν εξαιρετική αίσθηση ασφάλειας. Η άνεση που προσφέρει η ανάρτηση είναι κορυφαία, χωρίς να αφήνει το αμάξωμα να παρουσιάζει έντονες κλίσεις ή χαρακτηριστικά πλεύσης στις συνεχόμενες κακοτεχνίες. Το τιμόνι είναι αρκετά άμεσο και διαθέτει τη λειτουργία city, η οποία αυξάνει την υποβοήθηση, κάνοντας τους ελιγμούς στην πόλη παιχνιδάκι. Σε κάθε περίπτωση, φύλακας άγγελος είναι τα αποτελεσματικά –με δισκόφρενα σε όλους του τροχούς– φρένα και βέβαια τα ηλεκτρονικά συστήματα (ABS, ESP, Hill Assist, αλλά και το αυτόματο φρενάρισμα city-brake). Το αυτοκίνητο δοκιμής ήταν εφοδιασμένο με τον ισχυρότερο κινητήρα του μοντέλου, τον πετρελαιοκινητήρα 1.6 MTJ με τους 120 ίππους και τα 320 Nm ροπής, ο οποίος μας θύμισε γιατί αγαπήσαμε τους κινητήρες diesel, οι οποίοι ταιριάζουν γάντι ειδικά σε όσους καλύπτουν περισσότερα από 15.000 χλμ./έτος. Με δυνατό τράβηγμα και σχετικά χαμηλή κατανάλωση, που στον ανοιχτό δρόμο έφτασε τα 5 λίτρα/100 χλμ., μπορείς να παραπονεθείς μόνο για τον σχετικά τραχύ θόρυβο που παράγει, ο οποίος όμως ευτυχώς δεν περνάει στην καμπίνα των επιβατών. Η τιμή του 500L ξεκινάει από 15.990 ευρώ (κινητήρας βενζίνης 1.4 με 95 ίππου), με δυνατότητα απόκτησης με άτοκη χρηματοδότηση. Το Fiat 500L City Cross προσφέρει έναν εξαιρετικό συνδυασμό άνεσης και στιλ. Αντίστοιχα το αυτοκίνητο δοκιμής, με τιμή 20.400 ευρώ, αποτελεί την πλέον ταξιδιάρικη επιλογή, χάρη και στον αποδοτικό κινητήρα diesel που διαθέτει. Συνολικά είναι ένα αυτοκίνητο για συνειδητοποιημένους αγοραστές, που έχουν ανάγκη από χώρους και ευελιξία, αλλά δεν θέλουν να χάσουν και τον νεανικό τους χαρακτήρα.

141

Motors

DUCATI SCRAMBLER του Γιάννου Κατσιμπάρου

σειρά Scrambler για την Ducati δεν είναι απλώς μια οικογένεια μέσα σε ολόκληρη την γκάμα της. Είναι μια ξεχωριστή μάρκα, κάτι που από μόνο του δείχνει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η Ducati τη σειρά αυτή. Άλλωστε και το λανσάρισμά της «δεν είναι απλώς μια νέα μοτοσικλέτα, είναι ένας νέος κόσμος» μαρτυρεί την εμπορική τακτική της φίρμας όσον αφορά την προώθησή της. Η πρώτη Scrambler γεννήθηκε τη δεκαετία του ’60 και ήταν μια μοτοσικλέτα που ενσωμάτωνε το επαναστατικό και μη συμβατικό πνεύμα της εποχής, ενώ για πολύ κόσμο αναγνωρίστηκε και ως το σημείο συνάντησης αμερικανικής και ευρωπαϊκής σχολής σχεδιασμού μοτοσικλετών.

Από το 2015 και μετά, όταν αναβίωσε η σειρά Scrambler, έχουν γίνει πάνω από 55.000 πωλήσεις παγκοσμίως και με την προτίμηση του κοινού να παραμένει ψηλά στην κατηγορία των νεο-ρετρό lifestyle μοτοσικλετών, η Ducati αναβαθμίζει για το 2019 την οικογένεια Scrambler παρουσιάζοντας 4 ανανεωμένες εκδόσεις, τις Icon, Cafe Racer, Desert Sled και Full Throttle. Η έκδοση Full throttle είναι εμπνευσμένη από τον Super hooligan championship αγώνα στον οποίο η Ducati συμμετέχει με μια αντίστοιχη μοτοσικλέτα. Η νέα Full Τhrottle έχει στόχο να γίνει πιο προσιτή, πιο άνετη, αλλά και πιο ασφαλής σε σχέση με την πρώτη γενιά του 2015. Η μεγαλύτερη και ουσιαστική αλλαγή έχει να κάνει με τη θέση οδήγησης και τη σέλα, ενώ σε όλη την αναβάθμιση της άνεσης συμβάλλει και το διαφορετικό «σετάρισμα» των αναρτήσεων. Και η Full Τhrottle, όπως και ολόκληρη η οικογένεια, συνεχίζουν να μοιράζονται τον ίδιο V2 κινητήρα των 803cc με απόδοση στους 73 ίππους, ενώ όσον αφορά τον ηλεκτρονικό του εξοπλισμό έχουμε πλέον και Cornering ABS της Bosh! Τέλος, η μοτοσικλέτα μπορεί να δεχτεί και τη multimedia πλατφόρμα της Ducati, η οποία δίνει τη δυνατότητα στον αναβάτη να μπορεί να συνδέσει το κινητό του και να διαχειρίζεται κλήσεις, μηνύματα, καθώς και να ακούει την αγαπημένη του μουσική. H νέα Scrambler Full Throttle σε καλεί να ανακαλύψεις νέες διαδρομές, να απολαύσεις την ελευθερία, να κάνεις την κάθε διαδρομή σου μια αφορμή για οδηγική διασκέδαση.

142

143

Motors

να ταξίδι στις ΗΠΑ είναι πάντα µια πρόκληση, ειδικά όµως όταν συνδυάζεται µε µια δημοσιογραφική παρουσίαση νέου µοντέλου, τότε το challenge μεγαλώνει, όπως και η ανυποµονησία! Η πρόσκληση ήταν σαφής: international press launch για τη νέα Indian FTR 1200 στη Santa Monica, στο Los Angeles, τη δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη των ΗΠΑ µετά τη Νέα Υόρκη. Το Los Angeles βρίσκεται σε µια τεράστια κοιλάδα ανάµεσα σε ψηλά βουνά και στον Ειρηνικό και αποτελείται από πολλές µικρές πόλεις, που ενοποιήθηκαν µε το πέρασµα του χρόνου. Μία από αυτές είναι και η Santa Monica. Κάτοικοι και επισκέπτες απολαµβάνουν ήλιο, θάλασσα και γενικότερα όλα τα πλεονεκτήµατα που µπορεί να προσφέρει το ποικιλόµορφο φυσικό τοπίο της συγκεκριµένης περιοχής. Η δηµιουργία της FTR είναι τολµηρή ως εγχείρηµα, αφού είναι η πρώτη μοτοσικλέτα επιδόσεων της εταιρείας, µε βασικό στόχο να προσελκύσει νέους αναβάτες. Ακολουθώντας µια διαδροµή κατά µήκος της ακτής του Ειρηνικού, αλλά και σε ορεινούς δρόµους πάνω από το Μαλιµπού, καταλαβαίνω αµέσως ότι θα έχω µια πολύ ωραία «συµβίωση» µαζί της. Ανοίγω γκάζι, αλλάζω χαρτογραφήσεις και προσπαθώ να καταλάβω τι µου θυµίζει αυτός ο κινητήρας: 1.200 κυβικά, 120 άλογα και 11,7 κιλά ροπής, εύστροφος, «ροπάτος» και απολαυστικός, µε 144

όποια ταχύτητα και αν είχα µέσα στο κιβώτιο, ακόµη και µε λίγες στροφές, το άνοιγµα του γκαζιού δεν έφερνε κανένα, µα κανένα απολύτως «σκορτσάρισµα». Ο κινητήρας θυµίζει ευρωπαϊκό και συγκεκριµένα ιταλικό, ανεβάζει πολύ γρήγορα στροφές, δεν είναι απότοµος και προσφέρει εκρηκτική επιτάχυνση, ειδικά όταν βάζω την επιλογή Sport. Βγαίνουµε από τον παραλιακό και αρχίζουµε και κατευθυνόµαστε προς µια ορεινή διαδροµή στα γύρω βουνά από το Μαλιµπού. Παρά το µακρύ µεταξόνιο και τη συντηρητική γεωµετρία της, η FTR στρίβει. Σε αυτό βέβαια συµβάλλει το ότι το 13 λίτρων ρεζερβουάρ βρίσκεται προς τα πίσω, κάτω από τη σέλα, άρα έχει χαµηλώσει ολόκληρο το κέντρο βάρους της µοτοσικλέτας, κάνοντάς την πιο ευκίνητη και πιο εύκολη στις αλλαγές κατεύθυνσης. Το πλαίσιο είναι ατσάλινο σωληνωτό, το υποπλαίσιο είναι αλουµινίου, ενώ η οµάδα σχεδιασµού της Indian έχει κάνει πολύ καλή δουλειά όσον αφορά την τακτοποίηση των καλωδίων. Το µεγάλο τιµόνι τύπου Flattrack δηµιουργεί έναν πολύ καλό µοχλό και, αν τοποθετήσεις το σώµα σου σωστά, η FTR µπορεί να σου χαρίσει απλόχερα µια πλούσια οδηγική ευχαρίστηση, ειδικά αν θες να κινηθείς σε σφιχτές στροφές. Γενναία απόφαση της Indian να χρησιµοποιήσει ως πρώτη τοποθέτηση τα ελαστικά της Dunlop DT3-R, τα οποία είναι ειδικά κατασκευασµένα γι’ αυτό το µοντέλο, ώστε να µοιάζουν µε ελαστικά flat track και

CHALLENGE IN SANTA MONICA INDIAN FTR 1200 του Γιάννου Κατσιμπάρου

τα οποία, παρά τη χάραξή τους, δούλεψαν άψογα κάτω από πίεση στην, οµολογουµένως, πολύ καλή άσφαλτο της Santa Monica. Η θέση οδήγησης προσφέρει πολύ καλό έλεγχο της µοτοσικλέτας, τοποθετεί το σώµα σε σχετικά όρθια, επιθετική στάση, άνετη η σέλα για αναβάτη, ενώ όσον αφορά τον συνεπιβάτη, ο χώρος φιλοξενίας είναι αρκετά µικρός και αρκεί για µια κοντινή διαδροµή.

ζυγίζει δεν τα λες και λίγα βέβαια, είναι πιο βαριά από μια BMW R9T, από μια Ducati Monster ή ακόµα και από μια Triumph Speed twin. Λόγω όμως της άψογης γεωµετρίας της και του ότι, όπως είπαµε, το ρεζερβουάρ είναι χαµηλά τοποθετηµένο, κάτω από τη σέλα, δεν θα αποτελέσουν πρόβλημα, ακόµη και όταν χρειαστεί να τη µετακινήσετε από στάση.

Άψογα σε αίσθηση τα φρένα της FTR, αποτελούµενα από δύο µπροστινούς δίσκους 320 mm µε ακτινικές τετραπίστονες monoblock δαγκάνες της Brembo, άκρως αποτελεσµατικές, καθώς συνοδεύονται µε σύστηµα ABS, το οποίο µπορεί να απενεργοποιηθεί. Η Indian και η Sachs δηµιούργησαν ένα επίσης πολύ καλό σετ αναρτήσεων, αποτελούµενο από ένα 43 χιλιοστών αντεστραµµένο µπροστινό πιρούνι διαδροµής 150 χιλιοστών και από ένα παράκεντρα τοποθετηµένο αµορτισέρ, επίσης 150 χιλιοστών διαδροµής, για πίσω, το οποίο µόνο στην έκδοση S είναι πλήρως ρυθµιζόµενο.

Αν κάτι µπορώ να πω ότι δεν µου άρεσε ιδιαίτερα πάνω στην FTR, αυτό είναι το φινίρισµά της, το οποίο θα το ήθελα περισσότερο προσεγµένο, εφόσον είναι µια µοτοσικλέτα που κατασκευάζεται στην Αµερική και όχι σε κάποιο εργοστάσιο της Κίνας ή της Ινδίας. Είναι ένα premium µοντέλο, το οποίο βέβαια µοιάζει πολύ στο αγωνιστικό λιτό 750 αδελφάκι του, οπότε µπορεί αυτός να είναι και ο λόγος που υστερεί κάπως στην ποιότητα των πλαστικών. Καθώς επίσης και το ότι πρέπει να κρατηθεί χαµηλά το κόστος απόκτησής του. Σε γενικές γραµµές, η νέα FTR 1200 έρχεται να αλλάξει τα δεδοµένα και να βάλει την Indian στην πρώτη γραµµή. Είναι ένα στοίχηµα της εταιρείας για το πού µπορεί να φθάσει, είναι µια µοτοσικλέτα που µπορεί να οδηγηθεί και γρήγορα, και αργά. Και από νέους αναβάτες, αλλά και από έµπειρους. Είναι όλα αυτά µαζί, είναι µια νέα πλατφόρµα που µε πολύ ενδιαφέρον περιµένουµε να δούµε τι θα την ακολουθήσει.

Η έκδοση S, όπως και η Race Replica, έχει µια οθόνη αφής LCD 4,3 ιντσών µε δυνατότητα αλλαγής γραφικών, πολύ εύκολη σε χειρισµό και με δυνατότητα σύνδεσης του κινητού µε Bluetooth, ενώ η βασική έκδοση έχει ένα αναλογικό στροφόµετρο µε ενσωµατωµένη οθόνη LCD για ταχύµετρο. Τα 221 κιλά που

145

VS Mancode Gang

PORSCHE

• Ιδρυτές: Ferdinand Porsche και Ferry Porsche. • Έτος ιδρύσεως: 1931. • Έδρα: Stuttgart, Baden-Württemberg, Γερμανία. • Κατηγορίες: Grand tourer, Roadster, sports car, mid sized crossover SUV, full size luxury car. • Αμάξωμα: 2πορτη coupe, 2πορτη cabriolet, 2πορτη Targa, 5πορτη SUV. • Κιβώτιο: 5τάχυτο αυτόματο, 5τάχυτο χειροκίνητο, 6τάχυτο χειροκίνητο. • Ιπποδύναμη: 265HP – 620HP. • Κόστος: $48.000 και άνω. • Παραγωγή: 127.793 μονάδες. • Best seller: CarreraS 911. • Τελική ταχύτερου μοντέλου: 211mph – Porsche 911 GT2 RS. • 0-100: Porsche 911 Turbo S, 2.8 sec. 146

F ERRARI

• Ιδρυτές: Enzo Ferrari. • Έτος ιδρύσεως: 1929. • Έδρα: Maranello, Ιταλία. • Κατηγορίες: Grand tourer, Sports car. • Αμάξωμα: 2πορτο, 2 + 2 coupe cabriolet, 2θέσιο Berlinetta, 2θέσιο Spider, 3θυρη. • Κιβώτιο: 7τάχυτο αυτόματος συμπλέκτης, χειροκίνητο. • Ιπποδύναμη: 460HP – 963HP. • Κόστος: $230.000 και άνω. • Παραγωγή: 7.044 μονάδες. • Best seller: Enzo Ferrari & Testarossa. • Τελική ταχύτερου μοντέλου: 211mph – Ferrari F12 Berlinetta. • 0-100: Ferrari F12 Berlinetta, 3.1 sec. 147

Unsplash, Getty Images / Ideal Image

Society

148

OCEANA SAVE THE OCEANS: FEED THE WORLD της Μαριανίνας Πάτσα

«Η

αποκατάσταση του ωκεανού θα μπορούσε να ταΐζει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους την ημέρα». Με αυτό το μότο ανοίγει η επίσημη ιστοσελίδα της ΜΚΟ Oceana, που επικεντρώνεται στην προστασία των ωκεανών. Η Oceana ιδρύθηκε το 2001 και είναι ο μεγαλύτερος διεθνής οργανισμός που εστιάζει στις θάλασσες και στην αποκατάστασή τους. Γραφεία της σε όλο τον κόσμο συνεργάζονται ώστε να εξασφαλίσουν μετρήσιμα αποτελέσματα που θα βοηθήσουν να ενισχυθεί και να διατηρηθεί πλούσια η βιοποικιλότητά τους. Οι ωκεανοί καλύπτουν το 71% του πλανήτη και είναι εξίσου σημαντικοί για τα πλάσματα του νερού και της ξηράς. Φιλοξενούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της Γης και διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στα φυσικά συστήματα, όπως η ρύθμιση του κλίματος και η απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα. Παράλληλα παρέχουν πόρους για αμέτρητους αλιείς σε όλο τον κόσμο και δίνουν τροφή σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα.

149

υστυχώς, υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στους ωκεανούς Η ποσότητα των ψαριών μειώνεται, ενώ η υπεραλίευση συμβάλλει και στη ρύπανση, στην αλλαγή του κλίματος, στην καταστροφή των οικοσυστημάτων και στην οξίνιση των υδάτων. Ωστόσο, υπάρχει τρόπος να διορθώσουμε τα πράγματα. Η διαχείριση της αλιείας με βάση την επιστήμη είναι το κλειδί. Η Oceana κινείται σε αυτόν τον άξονα. Μέσα από τις καμπάνιες και τις δράσεις της, από το 2001 μέχρι σήμερα έχει επιτύχει εκατοντάδες νίκες: από τη δια-

150

κοπή της αλιείας σε ευαίσθητους χώρους, με σκοπό την προστασία των θαλάσσιων χελωνών, μέχρι πιέσεις στις κυβερνήσεις ώστε να θεσπίσουν πιο ευνοϊκά μέτρα για το θαλάσσιο περιβάλλον. Το Global Fishing Watch είναι μια μη κερδοσκοπική πλατφόρμα χαρτογράφησης. Πρόκειται για έναν δωρεάν διαδραστικό χάρτη ο οποίος αντλεί δεδομένα από δορυφόρους και επιτρέπει σε οποιονδήποτε στον κόσμο έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο να παρακολουθήσει τις δραστηριότητες του εμπορικού αλιευτικού στόλου παγκοσμίως, σε

Society

πραγματικό χρόνο. Η Οceana χρησιμοποίησε ουκ ολίγες φορές αυτά τα δεδομένα προκειμένου να αναδείξει ύποπτες δραστηριότητες στη θάλασσα. Η ορθή διαχείριση των ωκεανών μπορεί να συμβάλει στη διατροφή των 9 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που αναμένεται να ζουν στη Γη έως το 2050. Η επιστημονική διαχείριση της αλιείας στις τριάντα χώρες που ελέγχουν περισσότερο από το 90% των παγκόσμιων ιχθυαποθεμάτων θα μπορούσε να συμβάλει ώστε οι ωκεανοί μας

να προσφέρουν ένα θρεπτικό γεύμα κάθε μέρα για επιπλέον 425 εκατομμύρια ανθρώπους. Ocean(a) is life. Αν αυτό το είδος επιστημονικής διαχείρισης εφαρμοστεί στις τριάντα πρώτες χώρες, η Oceana πιστεύει ότι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η αύξηση των παγκόσμιων ιχθυαποθεμάτων, καθιστώντας τα άγρια ψάρια πιο προσιτά στους παραδοσιακούς ψαράδες και στους ανθρώπους που πεινούν σε όλο τον κόσμο και παρέχοντας ταυτόχρονα προστασία σε σημαντικά ωκεάνια οικοσυστήματα και οικότοπους, καθώς και στη βιοποικιλότητα.

151

152

Society

153

Art ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΌ ΣΤΗΝ «ΑΛΛΗ» ΙΝΔΊΑ της Κέλλυς Σταυροπούλου Φωτογραφίες: Περικλής Μεράκος

ο Νέο Δελχί, το Ρατζαστάν, το Ούταρ Πραντές, η περιοχή του Ταζ Μαχάλ, το Βαρανάσι είναι κάποιες από τις τοποθεσίες της Ινδίας που επισκέφτηκε ο φωτογράφος Περικλής Μεράκος στο πλαίσιο ενός οδοιπορικού-ονείρου ζωής για τον ίδιο. Με τη φωτογραφική του μηχανή ανά χείρας πάτησε σε άγνωστα και «μυσταγωγικά» εδάφη, προκειμένου να βιώσει εμπειρίες και να καταγράψει εικόνες και στιγμιότυπα ενός άλλου πολιτισμού, μιας άγνωστης για εμάς πραγματικότητας. Επέλεξε για δύο μήνες να ζήσει σαν Ινδός, ακολουθώντας τις τοπικές συνήθειες. Επέστρεψε έχοντας χάσει 17 κιλά, καθώς και τη φωτογραφική μηχανή του – που καταστράφηκε από τη σκόνη–, αλλά φέρνοντας στις αποσκευές του ένα βίωμα ανεκτίμητο, που, όπως ο ίδιος ομολογεί, τον έκανε άλλο άνθρωπο. Στις εικόνες του εντοπίζουμε στιγμιότυπα από τις όχθες του ποταμού Γάγγη, όπου οι ασκητές πλένονται με τις στάχτες των νεκρών που καίγονται σε γειτονικά κρεματόρια. Βλέπουμε στιγμιότυπα από την οδό GB Road, την πιο διάσημη περιοχή με κόκκινα φώτα στο Νέο Δελχί: ο φωτογράφος περιηγήθηκε σε περισσότερoυς από είκοσι «οίκους», προσπαθώντας να καταγράψει την καθημερινότητα των γυναικών και τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες υπάρχουν. Τη μεγαλύτερη ίσως εντύπωση και

154

συγκίνηση προκαλούν τα πορτρέτα των γυναικών που έχουν υποστεί επιθέσεις με οξύ στην πόλη Άγκρα (έχουν καταγραφεί περισσότερες από 4.000 τέτοιες). Μιλώντας με κάποιες από αυτές, ο Περικλής Μεράκος καταγράφει: «Έμοιαζαν ανοιχτές και ευδιάθετες, και ήθελαν να πουν την ιστορία τους, ώστε να μάθει ο κόσμος τι συμβαίνει, αλλά πίσω από το χαμόγελό τους υπήρχε μια μόνιμη θλίψη». Τελικά, το πρόσημο της εμπειρίας δεν θα μπορούσε να μην είναι θετικό, αφού, όπου υπάρχει αλήθεια, υπάρχει και δύναμη. Όπως είπε ο φωτογράφος στην «Καθημερινή»: «Ζήλεψα τον τρόπο που οι Ινδοί διαχειρίζονται τη διαφορετικότητα, τον έμφυτο σεβασμό που έχουν για όλες τις μορφές ζωής, το ότι η θρησκεία δεν είναι αντίπαλος της κοινωνίας. Τους αγάπησα, με εντυπωσίασαν τα ψυχικά τους αποθέματα. Αυτό το ταξίδι με άλλαξε». Η όλη εμπειρία εντάσσεται σε ένα project ζωής με τίτλο «Οι άλλοι», κατά το οποίο ο ίδιος πρόκειται να καταγράψει με τον φακό του ανθρώπους που διαφέρουν από το πολιτικώς ορθό των δυτικών κοινωνιών και τείνουν να εκλείψουν. Οι φωτογραφίες του Περικλή Μεράκου θα παρουσιασθούν στην έκθεση «The Others, The beginning» στο Μουσείο Τέχνης της Κοζάνης, Δελμούζου1, από τις 12 Ιουνίου μέχρι τις 6 Ιουλίου 2019.

FUTURAMA GEORGE HARRISON’S LEGENDARY GUITAR

Popperfoto / Getty Image / Ideal Image

του Τίμου Οικονομόπουλου (αντιπροσώπου του οίκου Bonhams στην Ελλάδα)

οιος δεν γνωρίζει, δεν έχει ακούσει, τα τραγούδια του θρυλικού συγκροτήματος των Beatles, των «Σκαθαριών», όπως είναι γνωστοί στην Ελλάδα και παραμένουν μέχρι σήμερα το δημοφιλέστερο συγκρότημα στην ιστορία της μουσικής. Η Futurama, η κιθάρα του George Harrison, του κιθαρίστα του συγκροτήματος, με την οποία έπαιζε κατά την περιοδεία τους στο Αμβούργο της τότε Δυτικής Γερμανίας, βγαίνει σε δημοπρασία από τον οίκο δημοπρασιών Bonhams στις 12 Ιουνίου στο Λονδίνο, με εκτίμηση 200-300.000 λίρες Αγγλίας. Αυτή η «ιστορική», σπουδαία κιθάρα, η οποία παρουσιάζεται μέσα στην αυθεντική της θήκη, και μάλιστα με τα stickers του Αμβούργου επάνω, δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί στην αγορά, έχει εξαιρετική προέλευση και συνοδεύεται από όλα τα πιστοποιητικά της. Ο Harrison την αγόρασε από το κατάστημα μουσικών οργάνων Hessy στο Λίβερπουλ τον Νοέμβριο του 1959. Την είχε μαζί του στις περιοδείες του συγκροτήματος στο Αμβούργο το

1960 και το 1961. Επίσης, βλέπουμε να την κρατά στην tour του συγκροτήματος το 1960 στη Σκωτία. Το 1964, ο Harrison την προσέφερε ως βραβείο για τον διαγωνισμό που διοργάνωσε το περιοδικό «Beat Instrumental Magazine». O νικητής όμως του διαγωνισμού προτίμησε να πάρει μετρητά αντί για την κιθάρα, η οποία και παρέμεινε στο περιοδικό. Ο σημερινός κάτοχός της, λοιπόν, και συγγενής του πρώην ιδιοκτήτη του περιοδικού την προσφέρει για δημοπρασία. Η ειδικός του τμήματος Entertainment Memorabilia του οίκου Bonhams, Claire Tole-Moir, δηλώνει ότι: «...έχουμε το προνόμιο να παρουσιάζουμε σε δημοπρασία την κιθάρα του George Harrison, ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του Rock and Roll, από την πρώιμη περίοδο του συγκροτήματος των Beatles. To ενδιαφέρον των συλλεκτών προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα μεγάλο». Για περισσότερες πληροφορίες: Bonhams.com ή art@expertise.gr 155

Art ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ IMPASTO ΤΟΥ RYAN HEWETT της Θεοδώρας Μήτσου

Ryan Hewett είναι ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες που εξάγει γενναιόδωρα η Νότια Αφρική σήμερα. Ευρέως γνωστός για τις υποβλητικές και συχνά μελαγχολικές εικόνες που φιλοτεχνεί, διατηρώντας πάντα ευλαβικά την εσωστρέφειά του. Η αναγνώριση του Hewett είναι άμεσα συνυφασμένη με την digital κουλτούρα του Instagram και την εμφανή πλέον επιρροή του μέσου στην ευρεία διαδικτυακή διάδοση της τέχνης. Για την ιστορία, η εμπορική επιτυχία του επιβεβαιώθηκε όταν η πρώτη του έκθεση με τη UNIT London Gallery, το 2015, έγινε ανάρπαστη τρεις εβδομάδες πριν ακόμη ανοίξει. Στα δώδεκα χρόνια πλήρους ενασχόλησής του με την τέχνη, ενώ αρχικά ο καμβάς ήταν η μεγαλύτερή του φοβία, οι τεχνικές του εξελίχθηκαν εντυπωσιακά. Από χαοτικές σκέψεις και σκίτσα σε ελαιογραφίες, σφυρήλατα σχέδια με μολύβι σε πιο ανάλαφρες, με πολλαπλές στρώσεις πλούσιες επιφάνειες, έφτασαν σήμερα να

156

αποτυπώνουν μια σειρά από ιστορικές και σύγχρονες αναφορές στην εικονική πραγματικότητα. Οι φαινομενικά επιφανειακές πινελιές του εμφανίζονται σε έντονη αντίθεση με τις ομαλές, επίπεδες υφές που ξεδιπλώνονται στον καμβά. Η ανήσυχη επιθυμία του Hewett να συνεχίσει να εξελίσσεται τον οδήγησε στο να φέρει μια αίσθηση τάξης στην προηγούμενη χαοτική του προσέγγιση: καθαρές γραμμές και συμπαγή μπλοκ χρώματος, κάθε χρώμα και σχήμα προσεκτικά υπολογισμένο, για να διατηρήσει ένα τέλειο βάρος. Το σύγχρονο grotesque πορτρέτο για εκείνον δεν αποτελεί την αποτύπωση της εξωτερικής ομοιότητας ενός θέματος, αλλά περισσότερο μια πύλη εισόδου στο ταξίδι της αυτο-εξερεύνησης. Διερευνά την πολικότητα που είναι εγγενής στις εσωτερικές και στις εξωτερικές συνιστώσες της προσωπογραφίας και βασίζεται κυρίως στις ελεύθερες ροές της μνήμης και της δημιουργικής φαντασίας. Μέσα από μια κυβιστική οπτική γωνία αποσυνθέτει το

πρόσωπο και το σώμα σε μια συγχώνευση από χρωματικά έντονα σχήματα και αυστηρές γραμμές. Η τεχνική του impasto έρχεται σε αντίθεση με τις ομαλά ζωγραφισμένες γραμμές και επιφάνειες, προσδίδοντας ένα χαοτικό στοιχείο στην κατά τα άλλα υπολογισμένη οπτική των έργων του. Όπως αναφέρει ο ίδιος για τις πηγές έμπνευσής του, εκτός από ενδελεχή μελέτη πάνω στα έργα του Francis Bacon, του Egon Schiele, του Picasso και του Matisse, επηρεάζεται και από τις εικόνες που βλέπει καθημερινά στις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων. «Αισθάνομαι ότι όλοι ζούμε μια ολόκληρη ζωή σε 24 ώρες, βομβαρδιζόμενοι από οπτικές πληροφορίες σε απευθείας σύνδεση». Η συλλογή έργων του «The Garden» (εικονιζόμενη εδώ) είναι μια νέα ιδέα που ενσωματώνει πληθώρα γεωμετρικών δομών, που απεικονίζουν αφηρημένες μορφές και απομονωμένα περιβάλλοντα, αντλώντας εικόνες από την ανθρώπινη εμπειρία και τον φυ-

σικό κόσμο. Βιβλικές αναφορές και φιγούρες, που μοιάζουν να βρίσκονται σε διαδικασία μεταμόρφωσης, καθώς κοιτά κανείς τους απρόβλεπτους πίνακές του μοιάζουν να κινούνται από τον ρεαλισμό προς την αφαίρεση. Με τις γρήγορες, σχεδόν βίαιες πιτσιλιές του και με την ανάμειξη, την οικοδόμηση, την κατακόρυφη τοποθέτηση και την αφαίρεση των ζωγραφικών στρωμάτων, οι εικόνες του Hewett είναι πλούσιες σε υφή, μεταφέροντας τόσο την πολυπλοκότητα όσο και την ακατέργαστη συγκίνηση, και απαιτώντας νοημοσύνη και προσοχή από την πλευρά του θεατή. Τα έργα του Ryan Hewett έχουν συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στο Βερολίνο, στο Λονδίνο και στο Σαν Φρανσίσκο και οι πίνακές του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις τέχνης, όπως η Joburg Art Fair. Έκθεση Τέχνης Κέιπ Τάουν Κρήνη Art Fair, Σικάγο και SCOPE Miami, VOLTA NY, και άλλα. Ο Ryan Hewett ζει και εργάζεται στο Natal Midlands της Νότιας Αφρικής. 157

Music CALIFORNIA DREAMING Allah-Las της Μαριανίνας Πάτσα

ν και σχηματίστηκαν το 2008, η μουσική της indie rock μπάντας Allah-Las μάς μεταφέρει άμεσα στη χρυσή εποχή του καλιφορνέζικου ήχου της δεκαετίας του 1960, όχι ως μίμηση, αλλά ως ιδιαίτερο ηχητικό κοκτέιλ, γεμάτο βρετανικές επιρροές από τα ’50s και τα ’60s. Όλα ξεκίνησαν τυχαία, όταν οι Matt Correia και Spencer Dunham γνώρισαν τον Pedrum Siadatian στο δισκάδικο Amoeba Records του Λος Άντζελες. Εν τω μεταξύ, οι αγορές τους περιλάμβαναν μια ολλανδική συλλογή γκαράζ και ένα γερμανικό avant-garde soundtrack. Παρά τα ετερόκλητα γούστα τους, κάτι τους ένωσε. Οι τρεις τους ξεκίνησαν να «τζαμάρουν» για πλάκα. Λίγο αργότερα, μαζί με τον παιδικό φίλο του Correia, Miles Michaud, σχημάτισαν τους Allah-Las. Τον Σεπτέμβριο του 2012, οι Allah-Las κυκλοφόρησαν το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ τους, μια ονειροπόλα και ρομαντική συλλογή κομματιών, τα οποία, ενώ εμπεριέχουν χαρά, ταυτόχρονα σε καταλαμβάνει και μια μελαγχολία όταν τα ακούς. Ο Τύπος το περιέγραψε ως «μια αβίαστη παρτίδα από μινόρε ομορφιές, που αναμοχλεύουν απαλά τις σκέψεις των νέων ανθρώπων: το σεξ, την ελευθερία, τους τρόπους με τους οποίους το πρώτο μπορεί να παρεμβαίνει στο δεύτερο, και το αντίστροφο». Τα χρόνια περνούν και οι μελωδίες τους συνεχίζουν σαν απόηχοι ονείρου. Τη δισκογραφία τους συμπληρώνουν τα «Worship The Sun» (2014) και «Calico Review» (2016). «Allah» στα Αραβικά σημαίνει «θεός», και αυτό το χρησιμοποίησαν γιατί ήθελαν απλώς κάτι

που «να ακούγεται ιερό». Τους πήρε καιρό να συνειδητοποιήσουν ότι κάποιοι θα το ερμήνευαν ως χλεύη απέναντι στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. «Λαμβάνουμε emails από μουσουλμάνους, εδώ στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο, που μας λένε ότι προσβάλλονται. Αλλά αυτό δεν ήταν σκόπιμο από μέρους μας». Για την ακρίβεια, οι Τhe Jesus and Mary Chain αποτέλεσαν έμπνευση για την «ιερότητα» της ονομασίας του γκρουπ. Η «θεϊκή υπόσταση» της μπάντας έγινε αιτία να ακυρωθεί μια εμφάνισή τους στην Τουρκία, επειδή ο διοργανωτής δεν ένιωθε άνετα να τους διαφημίσει. Όμως, παρά τις παρεξηγήσεις και τα ευτράπελα, εκείνοι δεν θα το άλλαζαν με τίποτα. Οι επικριτές τους τους αποκαλούν συχνά ρετρολάγνους, όμως το κουαρτέτο δεν... κάθεται να σκάσει. «Δεν προσπαθούμε για έναν συγκεκριμένο ήχο», λένε και δεν ενδιαφέρονται να αποδείξουν πως οι επιρροές τους επεκτείνονται και μετά το έτος 1965. Άλλωστε το θέμα είναι τι κάνουν οι θαυμαστές τους. Εκείνοι που χαρακτηρίζουν τα live τους «βόλτα μια δροσερή νύχτα» και βυθίζονται μέσα στη γλυκιά μελαγχολία τους. Καθόλου άσχημα για μια μπάντα η οποία, όταν ξεκίνησε, είχε δύο μέλη που δεν μπορούσαν καν να παίξουν σωστά τα μουσικά τους όργανα! Οι Correia και Dunham έχουν δηλώσει πως «είχαμε πολλές εμφανίσεις όπου μαθαίναμε πάνω στη σκηνή και ταυτόχρονα μας έπιαναν γέλια. Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που φτάσαμε έως εδώ, λοιπόν. Και ναι, το να είσαι σε μια μπάντα είναι το ωραιότερο πράγμα του κόσμου».

mancoderadio.com 158

159

BaR Resto

BRASSERIE LIPP του Στέφανου Σκούρτη

άθε επίσκεψίς μου στο ιστορικό εστιατόριο του Boulevard Saint Germain μού φέρνει αναμνήσεις από δύο εξέχοντες Έλληνες που συνδέθηκαν με διαφορετικό τρόπο με αυτό.

Ο πρώτος είναι ο Στρατής Ανδρεάδης, που είχε το δικό του τραπέζι, από το 1935 έως το 1989 που απεδήμησε. «Bonjour, monsieur le professeur», ήταν η μόνιμη επωδός του maitre d’ hotel τη στιγμή που εκείνος κατέφθανε με τη λευκή Rolls Royce, στα χρόνια της αυτοεξορίας του στο Παρίσι, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κρατικοποίησε το συγκρότημα Ανδρεάδη. Ο δεύτερος είναι ο Michel de Grèce, κατά κόσμον πρίγκιψ Μιχαήλ της Ελλάδος, εις τον οποίον απενεμήθη το 1970 το λογοτεχνικό βραβείο Cazes, από το όνομα του ιδιοκτήτου της brasserie, για το βιβλίο του «Ma soeur l’ Histoire ne voi-tu rien venir?», «Ιστορία, αδελφή μου, δεν βλέπεις τίποτα να έρχεται;». Άλλωστε, λογοτεχνία και γαστρονομία έχουν μακρά συγγένεια στη χώρα του Μολιέρου, αφού αρκετά εστιατόρια, εκτός από σημείο συναντήσεως, έχουν θεσμοθετήσει αντίστοιχα βραβεία. Ήταν το 1880 όταν 160

ένας Αλσατός, ο Λεονόρ Λιπ, κυνηγημένος από τους Γερμανούς που είχαν καταλάβει την πατρίδα του, άνοιξε την brasserie που έφερε το όνομά του. Ανάμεσα στα πιάτα που πρότεινε τότε ήταν δύο σπεσιαλιτέ του τόπου του, η choucroute και η cervelas rémoulade, που σερβίρονται ακόμη. Έκτοτε, το μενού εμπλουτίσθηκε, παραμένοντας όμως παραδοσιακά γαλλικό. Τα περίφημα σαλιγκάρια Βουργουνδίας, το ζαμπόν της Ωβέρνης, το φουά γκρα χήνας, η γλώσσα μενιέρ, το κρύο κοτόπουλο με μαγιονέζα, το ταρτάρ μόσχου και η αντουγιέτ είναι ορισμένα μόνο από τα πιάτα που παραγγέλνω κάθε φορά που πηγαίνω, χωρίς να παραλείπω μια μικρή αμαρτία, το ροκφόρ Carles ή την Île flottante για επιδόρπιο. Όσο για τα κρασιά, οι προτιμήσεις είναι συγκεκριμένες: Château Latour-Martillac, Pessac-Leognan από τα κόκκινα και Chablis 1er Cru Côte de Lechet από τα λευκά. Α, και να μην ξεχάσω... Υπάρχει και μια ελληνική νότα στα εδέσματα για όσους έχουν νοσταλγήσει την Ελλάδα: ο ταραμάς. Info: 151 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris

161

THE PROpOSAL

LA SOMBRERERIA www.coquicoqui.com/SOMBRERERIA

CREDITS Διευθύνσεις – Seaman (σελ. 72-87) Salvadore Ferragamo: Σταδίου 4, Αθήνα, τηλ. 211-1088159. TOD’S: Βουκουρεστίου 13, Αθήνα, τηλ. 211-1088136. Woo&Woo: Ανδρούτσου 155, Πειραιάς, τηλ. 210-4170075. LOUIS VUITTON: Βουκουρεστίου 19, Αθήνα, τηλ. 210-3613938. Sotiris Georgiou: Αναγνωστοπούλου 52, Κολωνάκι, τηλ. 210-3243201. Dimitris Petrou: Κανάρη 23, Κολωνάκι, τηλ. 210-7251965. The Concept Store Art & Industry: Ερμού 116, Αθήνα, τηλ. 210-3210677. Katerina Vassou: Σκουφά 2, Κολωνάκι, τηλ. 210-3648281. Yiorgos Eleftheriades Space: Τσακάλωφ 29, Αθήνα, τηλ. 210-2791215. No Name: Αγίας Ειρήνης 16, Αθήνα, τηλ. 210-3241821. Fantasea: Τζαβέλλα 55, Πειραιάς, τηλ. 210-4171171

Διευθύνσεις – Style (σελ. 88-93) ATTICA THE DEPARTMENT STORE: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802500. BOSS STORES: Αμερικής 19, Κολωνάκι, τηλ. 210-3389080. Κολοκοτρώνη 8, Κηφισιά, τηλ. 210-8017879. Λαζαράκη 20, Γλυφάδα, τηλ. 210-8986378. BOSS SHOP: Attica, Τσιμισκή 48-50, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2311-819184. Κεντρική διάθεση: HUGO BOSS HELLAS LLC: Αμερικής 19, Αθήνα, τηλ. 216-9002300. DE RIGO HELLAS: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-6826326. GOFAS JEWELRY: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ. 210-3317540. NOTOS: Σταδίου και Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811. ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ. 210-3235909. SKECHERS CONCEPT STORES: Αγγέλου Μεταξά 25, Γλυφάδα. Εθνικής Αντιστάσεως 69, Περιστέρι. Ηρώων Πολυτεχνείου 4-6, Νέα Ερυθραία. Τσιμισκή 103, Θεσσαλονίκη και Κύπρος, Λευκωσία, στο Nicosia Mall. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ. 210-9565656. • Στο τεύχος 26, εκ παραδρομής το κείμενο στη σελίδα 124 δεν ανταποκρινόταν στο θέμα με τίτλο El Fenn hotel Marrakech. • Στο τεύχος 26, στο άρθρο Game Changer, στη σελίδα 61, στη 2η σειρά του εντός εισαγωγικών κειμένου, ως 5η βιομηχανική επανάσταση υπονοείται η 5G (5η γενιά) της κινητής τηλεφωνίας και δεν συνδέεται με την 4η βιομηχανική επανάσταση (Industry 4.0). 162

163

164