16. Interview tekst Malini Witlox fotografie Roel Rozenburg
Een kwestie van kansen pakken Hij oogt ontspannen, rustig, zelfbewust. Mogelijk is het het feloranje sporthorloge, misschien de streepjesbroek van ruwe stof, Koen Becking, de nieuwe collegevoorzitter van TiU, komt bij de eerste indruk allerminst over als een stijve pakkenman. Een sportief type eerder. Hij heeft bij vlagen ook nog wel wat jongensachtigs. Wellicht is het de leeftijd, ondanks zijn lange cv is Becking nog maar 42 jaar.
H
et interview vindt ’s avonds plaats in de tuin van het door de beroemde architect Berlage ontworpen Gemeentemuseum in Den Haag, een van Beckings favoriete plekjes in de Hofstad. Op steenworp afstand van zijn woning, vlakbij het Internationaal Gerechtshof. Met regelmaat is hij te vinden in het museum voor moderne kunst. Het is de architectuur van het bakstenen pand die hem aantrekt, het design en de stijl. “Ik vind het echt prachtig. Oorspronkelijk had Berlage veel grotere, megalomane ideeën. Uiteindelijk is voor dit formaat gekozen.” Hij wijst naar de ruime tuin met vijver. “Daar kunnen de kinderen lekker spelen. Het is gewoon een prettige plek om te verblijven, middenin de stad. Deze wijk ademt ook iets internationaals. En binnen in het museum hebben ze een kinderatelier, waar kinderen zelf aan het werk kunnen met tekeningen.” Met een blik naar rechts, waar twee bakstenen schoorstenen uitsteken: “Vroeger zat de hoofdingang daar, maar dat vonden mensen te veel op een crematorium lijken. Logisch. En daar op de hoek zit het Omniversum en daar het Museon. En daar komt straks een beeld van Nelson Mandela.” Het is een beetje als een rondwandeling met een stadsgids. Met liefde spreekt hij over de stad en zijn wijk, het Statenkwartier. Becking, tot afgelopen 1 oktober omroepbaas bij de KRO, heeft zijn hart aan Den Haag verpand. Wat heeft hij met Tilburg en haar universiteit? “Ik heb geen specifieke band met de regio,” geeft hij toe. “Ik kom er wel vaak, veel KRO-leden wonen namelijk in Brabant. Ik heb wel een band met de universitaire wereld. Ik ben in Utrecht als buitenpromovendus gepromoveerd op arbeidsverhoudingen, ik heb gewerkt als bijzonder hoogleraar in Stellenbosch in Zuid-Afrika. Ik kom uit een onderwijsfamilie, dat zit in mijn genen. De Tilburgse universiteit zit niet verspreid door de stad, maar heeft een compacte campus, dat spreekt me aan. Evenals de businessopleidingen die er gegeven worden. Zelf heb ik een master Public administration gedaan. Verder spreekt het motto Understanding Society me aan. De vertaalslag van het onderzoek dat je doet naar de praktijk, dat past wel bij mij. Ik ben ook van denken en doorpakken. Bij de KRO heb ik geleidelijk noodzakelijke veranderingen doorgevoerd, daar was in het begin niet iedereen blij mee. Maar nu is het al jaren de best
Univers 4 oktober 2012
gewaardeerde en bekeken omroep met succesprogramma’s als Boer zoekt vrouw. Er zijn ook parallellen tussen de KRO en de universiteit. Beiden hebben een katholieke traditie, ze vallen onder hetzelfde ministerie.” Het gesprek gaat over denken en doen en dan opeens ook over politiek. Nog geen week eerder ging Nederland naar de stembus met VVD en PvdA als winnaar. De VVD, dat is ook de partij van Becking. “Er is vorige week echt wel wat gebeurd. Het politieke midden heeft zich krachtig hersteld. Ik zou wel willen dat de partijen bij de formatie keuzes maken op dossiers. We hebben niets aan waterige compromissen. Er moet een stevige visie komen. Wat mij betreft komt er een regeringsakkoord waar positivisme uit spreekt. Natuurlijk moeten we bezuinigen, maar ik heb genoeg van de negatieve toonzetting. Het geklaag en de pogingen om elkaar vliegen af te vangen. Je moet positief in het leven staan en iets hebben om voor te leven.”
Sociale betrokkenheid Zijn positieve levenshouding kreeg Becking mee van zijn ouders. Zijn vader was directeur in het basisonderwijs, zijn moeder werkte in de ouderenzorg. Geen typisch VVD-gezin, of wel? “Liberalisme gaat ook samen met sociale betrokkenheid. Het Kinderwetje van Van Houten kwam van de liberalen. Mijn ouders waren geen lid van een politieke partij, maar dat betekende niet dat er thuis niet over politiek werd gesproken. Die gesprekken gingen echter meer over de wijze waarop je in het leven staat, wat je met je talenten doet en hoe je met andere mensen omgaat. Ik ben rooms-katholiek opgevoed. Vroeger ging ik ook iedere week naar de kerk. Naastenliefde, hoop, verdraagzaamheid, menselijke waardigheid. Dat zijn wezenlijke begrippen die je ook vormen in je identiteit. Ik vertaal dit naar: maak iets van je leven. Gezelligheid, maar ook aanpakken en ondernemen.” Becking wil geen regering van waterige compromissen, zegt hij. Oneindig polderen, daar doet hij zelf ook niet aan. “Ik ben van duidelijke keuzes. Er mag om die keuzes gestreden worden, maar uiteindelijk kies je iets en daar ga je dan ook voor. Er moet een punt op de horizon zijn waar je naar streeft. Ik kom niet naar Tilburg om op de winkel te passen, dat past ook niet bij me. Profilering, internationalisering, kwaliteit van onderwijs en onder-