Sfeer jaren 50 in ‘kabouterdorp’
Middelhorst wil monument worden Haren heeft, na Tuindorp, nog een relatief oude en authentieke woonwijk: De Middelhorst. Misschien voor veel mensen beter bekend als ‘kabouterdorp’. In 1951 gebouwd in de context van een coöperatieve woonvereniging voor ouderen, waar ook verpleegkundige zorg werd gegeven. Destijds werden er 65 piepkleine huisjes gebouwd plus een flatgebouw. Er woonden zusters, een beheerder en er was een dokterskamer. Voorts bevonden zich in het hoofdgebouw de douches (heren en dames) en in de ‘koepel’ was ruimte voor sociale contacten. Sindsdien is veel veranderd, maar ook veel hetzelfde gebleven. En als het aan het bestuur ligt blijft dat zo. “We willen het liefst een monumentenstatus”, zegt bestuurslid Menne Glas. Portret van een bijzondere woonwijk in Haren.
Bestuursleden Inger Groenewoud, Yvonne Dingen, Toby Lindeman en Menne Glas nabij de ‘Koepel’.
Kleine economie De Middelhorst is zo bijzonder, omdat de wijk nog steeds in verenigingsverband bestaat. Wie er wil wonen koopt het woonrecht en wordt geen eigenaar van het huis. Binnen mag je verbouwen wat je wilt, de
buitenkant wordt door de vereniging onderhouden. Maandelijks betaal je servicekosten, waarmee het onderhoud van huisjes en tuinen wordt bekostigd. De vereniging zit goed bij kas, men houdt ieder jaar wat geld over. Er worden reserve-
Middelhorst in 1952...
ringen gedaan voor onderhoud (periodes van twintig jaar). Als er incidenteel grote klussen gedaan moeten worden, moet een meerderheid van de ledenvergadering daarmee instemmen. Momenteel worden de huisjes geïsoleerd en voor die klus betalen de leden nu maandelijks een extra bijdrage. De vereniging hoeft geen geld te lenen van de bank en kan dus zelf de voorfinanciering verzorgen. Onlangs wilde men de huisjes van dubbel glas voorzien, maar daarvoor kreeg men geen meerderheid van de leden warm. Gaat dus niet door. Zo werkt de kleine economie van De Middelhorst. Nooit alleen Zakelijk gezien heeft De Middelhorst dus geen zorgen. Maar ook het welzijn is volgens de
bestuursleden momenteel prima in orde. Natuurlijk kennen ook zij de verhalen uit de jaren 90, toen er een ‘stammenstrijd’ woedde die de voorpagina’s haalde. Dat is nu voltooid verleden tijd en men wil er niet aan worden herinnerd. Volgens de bestuursleden is dit nu een wijk waar mensen op een prettige manier een oogje in het zeil houden, zodat vereenzaming geen kans krijgt. Als je de deur uit stapt kom je altijd wel iemand tegen voor een praatje. De tuinmannen van Trio Bedrijven houden het groen bij en zijn hier kind aan huis. Het is of de tijd heeft stilgestaan sinds de jaren 50. En dat wil het bestuur zo houden. Men wil proberen van De Middelhorst een monument te maken, zodat invloeden van
buitenaf kunnen worden tegengehouden. Veranderingen Invloed van buitenaf dreigde toen de gemeente samen met Woonborg onlangs plannen ontwikkelde op een weiland naast De Middelhorst. Het project gaat ook door, maar minder uitgebreid dan men vreesde. Volgens het bestuur wilde Woonborg hun wijkje wel gedeeltelijk herontwikkelen. “Dat willen wij beslist niet, we vinden het mooi zoals het nu is en de huisjes zijn nog veel te goed om te slopen. Die gaan nog wel vijftig jaar mee”, zegt bestuurslid Menne Glas. En zo gaat het nu in De Middelhorst, ‘kabouterdorp’.
Wie hier wil wonen kan voor lage prijzen een woonrecht kopen, de minimumleeftijd is 50 jaar. Men moet wel verschijnen voor de ballotagecommissie, die een enkele keer iemand weigert als diens verleden weinig goeds voorspelt. Van de 87 woningen staan er momenteel slechts drie leeg, een teken aan de wand. Het leven is hier goed, aldus het bestuur.
Haren door de ogen van een buizerd Soms zou je een vogel willen zijn. Een buizerd, die zweeft op de thermiek. Geruisloos stijgend en dalend. Dan vlieg je over Haren en zie je...dit!
17