Luzac Magazine • No. 1 • 2016
Tekst: Saskia Paulissen Foto: Sebastiaan Rozendaal
aan tafel bij
de familie gardien Ook voor deze tweede editie van LuzacMAG bezoeken we een Luzac-gezin. Wat beweegt hen, waar staan ze voor en waarom hebben ze voor Luzac gekozen? We gaan op de koffie bij de familie Gardien. Dochter Elisabeth (17) zit in 5-vwo van Luzac Rotterdam. Een afspraak plannen met de familie blijkt een behoorlijke uitdaging. Een week is al gauw gevuld met werk, school, sport en vergaderingen. Gelukkig heeft moeder Paula inzicht in alle agenda’s en zitten we op een zonnige maandagochtend in Barendrecht met vader Martin, Paula en Elisabeth aan de koffie. Broertje Max (12) zit op school. De kittens Catweazle en Donut dagen Elisabeth ondertussen uit voor een stoeipartijtje. Ze moeten uitkijken, want deze dame heeft een zwarte band karate én paarse band Jiu Jitsu.
Willen winnen Vechtsport, een mooie passie. Wat maakt Jiu Jitsu en karate zo leuk? “Bij Jiu Jitsu vind ik de technieken die erachter zitten interessant”, vertelt Elisabeth enthousiast. “Als je op een plek drukt, doet het pijn. Druk je er net even naast, voel je niets. Karate is veel explosiever en draait om slaan en stoten. De combinatie van die twee vind ik echt fantastisch.” Martin: “Elisabeth is erg competitief ingesteld. Ze wil altijd winnen. Ze is geen teamspeler. Hockey is bijvoorbeeld niets voor haar, ze wil het zelf doen.” Elisabeth herkent zich helemaal in haar vaders woorden. “Ik vind hockey echt verschrikkelijk. Ik ga altijd voor de winst. In een team is het maar afwachten of iedereen wil winnen dus als je het zelf kunt, waarom zou je het dan ook niet zelf doen?”
6
dyslexie Die winnaarsmentaliteit zien haar ouders ook terug op school. Martin: “Sommige kinderen liggen op de bank te wachten tot de drive voorbij komt, maar Elisabeth heeft zelf de drive om te leren. Ze heeft knallende dyslexie, dus dat vraagt meer van haar. De eerste zes weken op het regulier voortgezet onderwijs waren een drama. Paula zat elke dag tot ’s avonds laat met Elisabeth aan het huiswerk tot ze er allebei bijna overspannen van werden.” “Ze is slim genoeg, daar lag het niet aan”, vertelt Paula. “Ze deed heel erg haar best, maar vanwege de dyslexie kon ze het gewoon niet bijhouden.” Martin: “Er was totaal geen aandacht voor haar. Ze haalde alleen maar onvoldoendes en niemand die aan de bel trok. Ze kreeg een mavo-advies, terwijl ze nu op Luzac vwo doet.”