SPIS TREŚCI
Część I. PODSTAWY PIELĘGNIARSTWA ANESTEZJOLOGICZNEGO I INTENSYWNEJ OPIEKI 1
1. FUNDAMENTALNE ASPEKTY PIELĘGNIARSTWA ANESTEZJOLOGICZNEGO
I INTENSYWNEJ OPIEKI – Danuta Dyk 3
2. MONITOROWANIE STANU CHOREGO NA ODDZIAŁACH
ANESTEZJOLOGII I INTENS YWNEJ TERAPII 12
Lucyna Płaszewska-Żywko
Lucyna Płaszewska-Żywko
Lucyna Płaszewska-Żywko
Katarzyna Wojnar-Gruszka
Ewa Kawalec-Kajstura
Ewa Kawalec-Kajstura
Ewa Kawalec-Kajstura
3. PROCEDURY MEDYCZNE WYKONYWANE NA ODDZIAŁACH
ANESTEZJOLOGII I INTENS YWNEJ TERAPII 85
– Stanisław Wojtan
Ilona Nowak-Kózka, Aurelia Sega
Katarzyna Wojnar-Gruszka
Katarzyna Wojnar-Gruszka
Katarzyna Wojnar-Gruszka
Lucyna Płaszewska-Żywko
Ilona Nowak-Kózka
Aurelia Sega
Bożena Seczyńska Lucyna Płaszewska-Żywko
4. POSTĘPOWANIE W NAGŁYM ZATRZYMANIU KRĄŻENIA U PACJENTÓW NA ODDZIALE ANESTEZJOLOGII I INTENS YWNEJ TERAPII – Michał Mandecki 212
5. PROFILAKTYKA I KONTROLA ZAKAŻEŃ NA ODDZIAŁACH ANESTEZJOLOGII I INTENSYWNEJ TERAPII – Sylwia Miętkiewicz, Bożena Nowaczyk 256
6. UWARUNKOWANIA KULTUROWE, RELIGIJNE I ETYCZNE OPIEKI NAD PACJENTEM NA ODDZIAŁACH ANEST EZJOLOGII I INTENSYWNEJ TERAPII – Beata Dobrowolska, Aleksandra Gutysz-Wojnicka 287
Część II. PIELĘGNIARSTWO ANESTEZJOLOGICZNE 307
7. HOMEOSTAZA UKŁADOWA I NARZĄDOWA PODCZAS ZNIECZULENIA – Barbara Tamowicz 309
8. FARMAKOLOGIA LEKÓW STOSOWANYCH PODCZAS ZNIECZULENIA OGÓLNEGO I REGIONALNEGO ORAZ SEDACJI I ANALGOSEDACJI – Barbara Tamowicz 332
9. OCENA PRZEDOPERACYJNA PACJENTA I PRZYGOTOWANIE DO ZNIECZULENIA – Barbara Tamowicz 351
10. SPRZĘT, APARATURA, DOKUMENTACJA STOSOWANA W ANESTEZJOLOGII – Janusz Kidacki, Beata Horeczy 369
11. ZNIECZULENIE OGÓLNE – Beata Horeczy, Maciej Kolowca, Bogusław Gawęda 379
12. ZNIECZULENIE PRZEWODOWE MIEJSCOWE I REGIONALNE – Marek Wojtaszek, Dorota Ozga 392
13. OPIEKA NAD PACJENTEM W BEZPOŚREDNIM OKRESIE PO OPERACJI
I ZNIECZULENIU – Dorota Ozga, Wioletta Mędrzycka-Dąbrowska, Marek Wojtaszek 417
14. SPECYFIKA PROWADZENIA ZNIECZULENIA, ANALGOSEDACJI I SEDACJI
W KARDIOCHIRURGII, NEUROCHIRURGII, CHIRURGII NACZYNIOWEJ, TRAUMATOLOGII, UROLOGII, GINEKOLOGII, POŁOŻNICTWIE, LARYNGOLOGII, OKULISTYCE – Elżbieta Mach-Lichota, Bogusław Gawęda 432
15. OPIEKA OKOŁOOPERACYJNA NAD PACJENTEM BARIATRYCZNYM – Krystyna Woźniak, Dorota Ozga 452
16. SPECYFIKA PRZEPROWADZANIA PROCEDUR ANESTEZJOLOGICZNYCH
W RAMACH ODDZIAŁU CHIRURGII JEDNEGO DNIA I POZA
SALĄ OPERACYJNĄ – Stanisław Wojtan 460
Część III. PIELĘGNIARSTWO W INTENSYWNEJ OPIECE 467
17. PROCES SPRAWOWANIA OPIEKI PIELĘGNIARSKIEJ WEDŁUG
ZAŁOŻEŃ KLASYFIKACJI NANDA – Danuta Zarzycka 469
18. OPIEKA NAD CHORYM W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA
SPOWODOWANYM OSTRĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ UKŁADU ODDECHOWEGO
– Aleksandra Gutysz-Wojnicka, Anna Doboszyńska 486
19. OPIEKA NAD CHORYM W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA SPOWODOWANYM
NIEWYDOLNOŚCIĄ UKŁADU KRĄŻENIA – Edyta K. Cudak, Dorota Kazimierska 523
20. OPIEKA NAD PACJENTEM W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA
SPOWODOWANYM NIEWYDOLNOŚCIĄ UKŁADU NERWOWEGO
– Danuta Dyk, Aleksandra Gutysz-Wojnicka 553
21. OPIEKA NAD CHORYM W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA SPOWODOWANYM
WSTRZĄSEM – Danuta Dyk, Aleksandra Gutysz-Wojnicka, Celina Glaza 585
22. ODRĘBNOŚCI OPIEKI NAD CHORYM W STARSZYM WIEKU W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA – Bożena Nowaczyk 607
23. OPIEKA OKOŁOTRANSPLANTACYJNA – Lidia Glinka, Małgorzata Braczkowska 625
24. OPIEKA NAD CHORYM W SCHYŁKOWYM OKRESIE ŻYCIA NA ODDZIALE ANESTEZJOLOGII I INTENS YWNEJ TERAPII – Sylwia Miętkiewicz 643
25. LECZENIE ŻYWIENIOWE CHORYCH W STANACH ZAGROŻENIA ŻYCIA SPOWODOWANYCH NIEWYDOLNOŚCIĄ JEDNEGO LUB KILKU PODSTAWOWYCH
UKŁADÓW ORGANIZMU – Karina Stefańska-Wronka, Celina Glaza 657
26. DELIRIUM, BÓL I ZABURZENIA SNU U PACJENTÓW NA ODDZIALE INTENSYWNEJ
TERAPII – Aleksandra Gutysz-Wojnicka, Wioletta Mędrzycka-Dąbrowska 695
SKOROWIDZ 709
12.5. RODZAJE ZNIECZULENIA PRZEWODOWEGO
· znieczulenie powierzchowne,
blokady centralne:
12.5.1. METODY IDENTYFIKACJI PĘCZKÓW NERWOWYCH
12.6. NAJCZĘSTSZE TECHNIKI ZNIECZULENIA PRZEWODOWEGO
12.6.1. ZNIECZULENIE POWIERZCHOWNE
12.6.2. ZNIECZULENIE NASIĘKOWE
12.6.3. ODCINKOWE ZNIECZULENIE DOŻYLNE
12.6.4. ANALGEZJA DOOPŁUCNOWA
12.6.5.
BLOKADA SPLOTU RAMIENNEGO
, dolny C
12.6.6. DOSTĘP MIĘDZY MIĘŚNIAMI POCHYŁYMI (WINNIEGO)
Blokady centralne
Znieczulenie zewnątrzoponowe
Przestrzeń zewnątrzoponowa ograniczona jest dwoma blaszkami opony twar dej rdzenia kręgowego: wewnętrzną i zewnętrzną. Wewnętrzna łączy się z opo ną pajęczą, a zewnętrzna wyściela kanał kręgowy w postaci okostnej. Rozciąga się od otworu potylicznego wielkiego do miejsca zamknięcia rozworu krzyżowego.
Przestrzeń zewnątrzoponowa zawiera tkankę łączną, naczynia krwionośne i lim fatyczne oraz korzenie nerwowe pokryte oponą miękką oraz pajęczą, co może być przyczyną opóźnienia blokady. Należy pamiętać, że rdzeń kręgowy u dorosłych kończy się na poziomie dolnej krawędzi L1, a u noworodków na poziomie L3, co warunkuje wybór przestrzeni miedzykręgowych do wykonania blokad central nych. Przestrzeń podpajeczynówkowa kończy się na poziomie S2. W przestrzeni zewnątrzoponowej panuje ujemne ciśnienie, co warunkowało w przeszłości identyfikację metodą wiszącej kropli. Niektórzy uważają, że ujemne ciśnienie powstaje dopiero po wpukleniu blaszki wewnętrznej opony twardej za pomocą igły zewnątrzoponowej. Obecnie metoda wiszącej kropli nie jest zalecana w wielu krajach. Dojście do przestrzeni zewnątrzoponowej jest możliwe w każ dym odcinku kręgosłupa poniżej C3, ale najbezpieczniej jest wykonywać blokady centralne poniżej L1–2 ze względu na koniec rdzenia kręgowego.
Blokadę można wykonać w pozycji siedzącej pacjenta (kończyny dolne wysoko na krześle, barki opuszczone, głowa przygięta do klatki piersiowej, plecy zgarbione – pozycja „kociego grzbietu”) lub pozycji leżącej na boku (głowa i kolana maksy malnie do siebie zbliżone).
Po odkażeniu i obłożeniu jałowymi serwetami miejsca wkłucia znieczulamy, a następnie wprowadzamy w linii pośrodkowej tylnej igłę zewnątrzoponową, najczęściej pomiędzy wyrostkami kolczystymi L3–4 lub L4–5. Linia łącząca górne brzegi talerzy biodrowych przebiega przez wyrostek kolczysty L4. Igła pokonuje kolejno: skórę, tkankę podskórną, więzadło nadkolcowe, więzadło międzykol cowe, więzadło żółte, a w końcu blaszkę zewnętrzną opony twardej połączonej z więzadłem żółtym. Stosując metodę zaniku oporu, lewa dłoń podtrzymuje igłę zewnątrzoponową, nadając jej kierunek i zabezpieczając przed gwałtownym przemieszczeniem, a prawa, naciskając na tłok strzykawki z solą fizjologiczną, stanowi jedyną siłę przemieszczającą igłę w kierunku przestrzeni zewnątrzopo nowej. Po dojściu do więzadła żółtego opór jest zwiększony, a po jego przebiciu nagle znika i tłok strzykawki poddaje się uciskowi. W odcinku lędźwiowym wię zadło żółte jest najgrubsze (2–5 mm), a przestrzeń zewnątrzoponowa najszersza (5–6 mm). Dojście boczne jest stosowane rzadko i tylko przez doświadczonych
408 c zęść II
