Wprowadzenie
Rozdzia 1. Podstawy pisania tekstów naukowych
1.1. Prawdy i mity o naukowym pisaniu
Nastawienie do procesu pisania
1.1.2. Przygotowanie do pisania
1.1.3.Warsztat pisz cego
1.1.4. Kompetencje, umiej tno ci, cechy osobowo ci badacza
1.2. Cechy pisania naukowego
1.2.1. Naukowa donios o , logika
Spójno , kompletno
1.2.3. Prostota, przejrzysto , precyzja
1.2.4. Zwi z o , zobiektywizowanie, styl
1.3. Rodzaje tekstów naukowych
Rozdzia 2. Forma tekstu naukowego
2.1. Likwidacja nadmiaru s ów
2.2. Stosowanie czasowników i strony czynnej
2.3.Likwidacja zaprzecze
2.4.Umiej tne stosowanie interpunkcji
2.5.Konstrukcja akapitu
3.4.
3.5.2. Problem badawczy, pytanie badawcze, cel
3.5.3. Konceptualna rama badania
3.5.4. Tezy, hipotezy, metody badawcze
3.5.5. Dobór metod analizy danych, wnioskowanie
Rozdzia 4. Praca doktorska
4.1.Cechy pracy doktorskiej
4.2.Emocje, umiej tno ci a proces pisania
4.3.Poszukiwanie i wybór problemu badawczego
4.4. Tytu , przedmiot, cel pracy, hipotezy
4.5.Struktura pracy doktorskiej
4.5.1.Wst p
4.5.2.Cz teoretyczna
4.5.3.Metodyka bada empirycznych
4.5.4.Opis rezultatów bada empirycznych
4.5.5.Zako czenie
4.6.Struktura koncepcji pracy doktorskiej i autoreferatu
Rozdzia 5. Artyku y naukowe
5.1. Typy artyku ów
5.2. Struktura artyku u
5.3. Tytu i abstrakt
5.4. Wst p, wprowadzenie
5.5. Przegl d literatury
5.6. Metoda badawcza
5.7. Rezultaty, wyniki
5.8.Dyskusja, konkluzje
5.9. Ocena artyku u z punktu widzenia
Zako czenie
Aneks – Narz dzia pomocne w przygotowaniu i edycji tekstów naukowych (autor M. Staszków)
Literatura
Spis schematów i tabel
1. Podstawy pisania tekstów naukowych
prosty; przejrzysty; precyzyjny; zwarty; zobiektywizowany; ciekawy: pobudza do my lenia i zapada w pami .
1.2.1. Naukowa donios o , logika
Pierwsze dwie cechy odnosz si do tre ci tekstu i s efektem udzielenia trafnych odpowiedzi na nast puj ce pytania:
O czym mam pisa ? Jaki problem badawczy chc rozwi za ?
Co chc osi gn przez rozwi zanie tego problemu, jaki jest cel? Jakie efekty zamierzam uzyska dzi ki realizacji tego celu?
Jak chc rozwi za ten problem? Jakie podej cie naukowe, metody i narz dzia mam zastosowa , optymalizuj c czas, koszty i warunki dotarcia do celu?
Naukowa donios o wyra a si w przymiotach opisu i argumentacji, dotycz cych nast puj cych obszarów: zjawisko, regu a, zwi zki, zale no ci: tekst zawiera nowe i jednocze nie wa ne tre ci, które pozwalaj zobaczy okre lony wycinek rzeczywisto ci z innej perspektywy, a ta perspektywa jest interesuj ca i przydatna dla okre lonej grupy podmiotów, metoda, proces; autor w sposób nowy i jednocze nie prostszy, skuteczniejszy, pe niejszy rozwi zuje dany problem naukowy i podaje na to sposób. Odkrycie nowych zjawisk, zwi zków, metod, procesów itd. odbywa si przez dostrze enie tego, czego inni dot d nie zauwa yli, w tym poprzez wykrycie bdu, niespójno ci w dotychczasowym ogl dzie rzeczywisto ci. Szerzej o problemie badawczym w pkt 3.4.4 i rozdz. 4 i 5.
Z problemu naukowego wynika cel, metoda i rozwi zanie. Zadaniem autora jest pokazanie relacji pomi dzy tymi elementami i przekonanie czytelnika, e dobór poszczególnych elementów (metody do celu i problemu, poszczególnych koncepcji teoretycznych do wyja nienia danych empirycznych, danych empirycznych z wnioskami itd.) jest w a ciwy; ho duje okre lonej logicznej regule, która ma swoje uzasadnienie. Logiczne zwi zki pomi dzy cz ciami tekstu mo na pokazywa co najmniej na dwa sposoby: powszechny: autor przekonuje w tek cie, jakie s zwi zki pomi dzy elementami; np. odwo uje si do rozwa a z poprzednich akapitów, przypomina czytelnikowi (np. w preambule rozdzia u), e omawia okre lony w tek, a w ramach podsumowania podkre la, e zrealizowa w a nie cel poprzez wykonanie poszczególnych zada itd.;
1.2. Cechy pisania naukowego
mniej powszechny: autor pokazuje za pomoc schematów, jak wygl daj powi zania pomi dzy poszczególnymi elementami tekstu (np. celem, rozdzia ami, hipotezami, koncepcjami teoretycznymi a hipotezami itd.).
Oba sposoby nie wykluczaj si wzajemnie. Mo na stosowa je jednoczenie, cho warto przemy le , jak cz sto, w jaki sposób i w jakim stylu b dziemy przekonywa czytelnika do tego, e logika naszego tekstu jest prawid owa.
Jestem zwolenniczk drugiej metody, przy jednoczesnym, oszcz dnym wskazywaniu na zwi zki logiczne w tek cie. Ceni m dre i tre ciwe schematy, w których autor wykazuje si umiej tno ci syntetycznego przedstawienia swojego spojrzenia na obszar, jaki bada. W rozdz. 3 staram si uzasadni warto koncepcyjnych ram i schematów analitycznych, cho ich tworzenie jest broni obosieczn – mo e znacz co podnie warto tekstu i nobilitowa autora b d te sugerowa , e ta warto jest nik a.
Nie zawsze istnieje pozytywna zale no pomi dzy jako ci schematów i tekstem. Ilekro widz schematy podobne do poni szego, zastanawiam si , czy to obszar bada jest taki nieskomplikowany, czy mo e jedynie autor widzi go w taki sposób.
Procedura rozbijania atomu
we gar atomów
umie w akceleratorze
sprawd zasilanie
upewnij si , e w akceleratorze nie ma niepo danej materii
cierpliwie czekaj zlokalizuj i wci nij w cznik
rozbity atom
Schemat 1. Przyk ad schematu, który trywializuje opisywany problem
Nast pne zdania po kolei, w okre lonym logicznym porz dku powinny uzasadnia g ówn my l. Na ko cu powinno znale si zdanie podsumowuj ce, spinaj ce – tzw. wiadomo do zapami tania (ang. take home message).
W konstrukcji kolejnych akapitów przydatne jest tworzenie logicznych map zwi zków pomi dzy poszczególnymi my lami (patrz aneks).
Przyk ad
Tworzenie warto ci dla klienta jest zagadnieniem wa nym i aktualnym w zakresie zarówno teoretycznym, jak i praktycznym, szczególnie w dobie szybko rozwijaj cych si firm nakierowanych na tworzenie produktów idealnie dopasowanych do wymaga klientów i tym samym tworz cych wysok warto dla klientów. Z perspektywy wielu przedsi biorstw polskich i zagranicznych zg bienie tej problematyki i przywizanie do niej wi kszej uwagi skutkowa b dzie zwi kszeniem satysfakcji klienta oraz tworzy z nim d ugofalowe relacje. Niestety proces ten nie jest atwy i w du ej mierze zale y od skuteczno ci dzia a w ró nych obszarach sk adaj cych si na zarz dzanie warto ci dla klienta.
Bardzo wa nym pierwiastkiem kreowania warto ci dla klienta z perspektywy przedsi biorstwa jest innowacja, która zapewnia uwag konsumenta i kszta tuje kompozycje warto ci w sposób pomagaj cy wzbudzi reputacj i zaufanie, co niejednokrotnie staje si czynnikiem inicjuj cym relacje przedsi biorstwa z klientami. Elementem koniecznym do pe nego i efektywnego zarz dzania tymi procesami jest równie prowadzenie dzia a badaj cych warto i wiarygodno klientów, co jest konieczne do rozwijania strategii wzrostu warto ci klienta wp ywaj cej na generowanie zysku i wzrost warto ci przedsi biorstwa.
Komentarz:
O co chodzi w tych akapitach?
Tworzenie warto ci dla klienta pomaga elastycznie dopasowa si do wymaga klientów, a teraz trzeba to robi , bo konkurencja jest du a (ale konkurencja jest prawie zawsze).
Do tworzenia warto ci niezb dne jest innowacyjne podej cie, badania klientów. Generalnie jest trudne (a co nie jest?), ale si op aca, bo zwi ksza zyski i warto firmy.
Po poprawkach:
Umiej tne tworzenie warto ci dla klienta pomaga dopasowa firmom produkty do oczekiwa , zwi kszy satysfakcj z zakupów czy budowa d ugofalowe relacje z odbiorcami.
Kompetentne tworzenie i rozwijanie warto ci wymaga wysi ku ze strony przedsi biorstw: zmusza do poszukiwania innowacji, obliguje do sta ego badania opinii klientów i utrzymywania z nimi relacji, ale przez to powi ksza zysk firmy i przyczynia si do wzrostu warto ci przedsi biorstwa.
2.5. Konstrukcja akapitu
Pisanie akapitów podporz dkowanych logice pierwszego silnego wra enia i nast puj cej po nim szczegó owej argumentacji zmusza do wysi ku porz dkowania my li i dokonywania oceny ich wa no ci. Zdecydowanie atwiej napisa zdanie wst pne, ogólne, ogl dne, by potem po kolei i nie piesznie snu w tek w kierunku sedna naszego przekazu. Niektórzy czytelnicy cierpliwie znosz ten proceder w nadziei na zwie czenie w drówki cenn informacj , regu , konkluzj . Taki sposób prowadzenia w tku jest dopuszczalny, o ile rzeczywi cie w ramach akapitu zawrzemy t g ówn cenn my l lub porz dnie (bo jasno i prosto) napiszemy, o co nam w tym miejscu chodzi.
Zdarzaj si jednak akapity (i czasami ca e artyku y), w których trudno si zorientowa , o czym informuje nas autor i po co robi to w tym miejscu.
Aby unikn takiej oceny ze strony czytelnika, warto: pisa prosto i na temat, unikaj c zb dnych s ów, formy biernej oraz nudnych czasowników; zawiera (o ile to mo liwe) jedn my l w jednym zdaniu; porz dkowa my li wed ug okre lonej i jasnej regu y; dba o wyrazisto przekazu dzi ki sile argumentacji wzmocnionej stylem i poprawnym stosowaniem regu j zyka, w którym piszemy.