LRV Magazine

magazine

LRV

N° 87

SEPTEMBER OKTOBER NOVEMBER 2019

Een magazine voor en door LRV

Sardinië

te paard

&

Dirk Smeets Icarus de Casmir

LRV magazine | 1

uw sbb adviseur weet alles van gezonde groei Samen maken wij uw toekomst U bent als paardenhouder of paardenfokker dag in dag uit in de weer. Een deskundige partner die u op het vlak van boekhouding, fiscaliteit en juridische vragen ondersteunt en zekerheid biedt, is geen overbodige luxe. Door onze jarenlange ervaring is SBB een structurele partner voor een goed start, voor de groei van uw veulen(s) en van uw professionele paardenhouderij.

SBB Accountants & Adviseurs staat in voor eerstelijnsadvies en informatie over de zakelijke aspecten van uw bedrijf. Voor vragen rond de juridische vorm (vennootschap, associatie, ...), fiscale optimalisatie, milieubegeleiding en omgevingsvergunning kan u bij SBB terecht.

U vindt een kantoor in uw buurt op sbb.be.

dicht bij elke klant

VOORWOORD

B

Beste Leden, TREK 2019 in Bocholt was voor mij een heel leuke editie! Het weer was misschien niet opperbest, maar zowel voor paard als mens was het goed dat we niet richting dertig graden (of meer) gingen.

Coverfoto © Jodie De Pestel - TREK 2019 Goolderheide

COLOFON september - oktober - november 2019 Administratie LRV Tel. 016/47.99.60 Fax 016/47.99.85 www.LRV.be info@lrv.be LRV Magazine verschijnt 4 maal per jaar Eindverantwoordelijke Arthur Tanghe Redactieraad Katrien Berte, Lara Brems, Maude De Smedt, Olivier Teirlijnck, Kris Van Steen, Arthur Tanghe Vormgeving Caroline Op de Beeck Druk Drukkerij Hendrix NV, Peer Reclameregie Maude De Smedt

165 toffe mensen en net iets minder paarden hebben één voor één genoten van het evenement. Prachtige routes die voor de niet kaartlezers absoluut geen probleem waren eens ze mee waren met het knooppunten systeem, een supersnelle en lekkere catering (op minder dan 20 min had iedereen zijn ontbijt) en zoals ik hoorde van een enthousiaste deelneemster, een leuk “Bal Marginal” op zaterdagavond. Het werd een combinatie van een live-optreden met een D.J. Sfeer en ambiance verzekerd op de editie TREK van 2019!

Kijk zeker even op Facebook (www.facebook.com/Trek-20191535009473434940/) of via de link in de LRV-Nieuwsbrief naar de foto’s van onze huisfotograaf Jodie De Pestel. Echt de moeite waard! Niet alleen de foto’s zijn tof. Ook het organisatieteam was op zijn minst gezegd ‘tof’. Een dikke merci aan Katrien, Maude, Kristien, Jodie, Annie, Fleur, Sabine, Guy, Thibo, Philippe, Ivo, Frederic, Freddy en het Goolderheide Team. Natuurlijk een ‘grote dankjewel’ aan de sponsors AVEVE, KBC, SBB. Zonder hen was het allemaal iets duurder geweest.

Geniet ondertussen van de mooie periode die er nu aankomt.

Om te wandelen en te rijden. De bladeren aan de bomen verkleuren en de bossen worden nog mooier. Pure #beleefLRV! Het begin van de herfst is dan ook het einde van het werkjaar van LRV. Vergeet het lidgeld 2020 niet in orde te brengen via je plaatselijke vereniging. Zo blijf je altijd verzekerd én ontvang je alle nodige info van je geliefde LRV club!

Olivier Teirlinck, Voorzitter LRV-Recreatie

Verantwoordelijke uitgever Arthur Tanghe, Waversebaan 99, 3050 Oud-Heverlee Abonnementen • Voor leden: 11€/jaar via Equesterverantwoordelijke • Voor niet-leden: abonnement (21,5€/jaar) online te bestellen via info@lrv.be KBC 736-4036846-61 Overname van artikels en foto’s uitsluitend met toelating van de redactie en met bronvermelding. De redactie behoudt zich het recht om wijzigingen aan te brengen aan artikels en andere inlassingen waarvan publicatie in LRV Magazinewordt gevraagd.

"Geniet van de mooie periode die er nu aankomt.

De bladeren aan de bomen verkleuren en de bossen worden nog mooier."

LRV magazine | 3

Duurzaam beleggen brengt op voor iedereen.

Als belegger bent u op zoek naar rendement. Maar wilt u tegelijk ook investeren in landen en bedrijven die respectvol omgaan met samenleving en milieu, dan is een duurzame belegging iets voor u. Onafhankelijke experts garanderen dat uw belegging ook echt duurzaam is.

Meer dan

25

jaar actief in duurzaam beleggen.

kbc.be/duurzaam-beleggen

INHOUD

INHOUD VOORWOORD 03 COVERSTORY 07 Trek4Youth 2019 DOSSIER 12 Paard en Ecolocie #beleefLRV 13 RAS 14 Belgisch trekpaard LRV ROOTS 15 Dirk Smeets en Icarus de Casmir OP REIS 20 Sardinië te paard KIDS 23 Zomers: heet VRIJWILLIGER IN DE KIJKER 24 Philippe Vanparys

26 TERUGBLIKKEN OP Nationale finale SBB Zilver met gouden rand voor Bart Hermans 30 PETER/METER/PERSONEEL SBB koestert en coacht talent 32 ORGANISATIE TORNOOI Een goede voorbereiding loont 34 TERUGBLIKKEN OP PONYKAMP Geen dertien in een dozijn!

36 CLUBNIEUWS Antwerpse Trekruiters De Arenbergruiters De Limburgse fjordenhouders Eyota Hippoclub Alea Parelli België 58 CONTACTPERSONEN

Nuttig adressen e Goolderheid Familiepark en nd vi te g ie is teru Alle informat ide.be he er ld oo .g e www op de websit rras Het Hoevete B&B en nt Restaura Bocholt 50 39 1 at Krokusstra 0496 26 75 61 weekend opend in het ge l Enke ak ra sp af en na

6 | LRV magazine

COVERSTORY E E N TE R U G BLI K OP DE

TREK2019

in Bocholt

VOOR WIE HET ER NOG NOOIT

VAN GEHOORD ZOU HEBBEN, DE ‘TREK’ IS EEN TWEEJAARLIJKSE

BIJEENKOMST VAN RUITERS EN

MENNERS GEORGANISEERD DOOR

DE RECREATIEVE AFDELING VAN LRV.

DIT JAAR KON JE ONS VAN 16 TOT 18

AUGUSTUS TERUGVINDEN OP DE WEIDES VAN FAMILIEPARK GOOLDERHEIDE IN BOCHOLT. WE MOGEN ALVAST

TEVREDEN TERUGBLIKKEN OP OPNIEUW EEN HEEL GESLAAGDE EDITIE. Tekst: Katrien Berte - Foto’s: Jodie De Pestel

LRV magazine | 7

Tien jaar geleden waren we er ook al met onze paarden voor onze tweejaarlijkse TREK. De vriendelijke camping van Familiepark Goolderheide met goed en proper sanitair, zwembaden, speeltuinen en een vijver zorgde er alvast voor dat de verwachtingen hooggespannen waren. Naast kamperen op de weide kon er ook gekozen worden voor een plaats op de camping met eigen caravan of mobilhome of kon er eentje van Goolderheide zelf gehuurd worden. Paarden konden op de weide verblijven maar er waren ook enkele stallen beschikbaar.

Voor elk wat wil dus.

Het mooie aanbod trok veel deelnemers aan. In totaal konden we 168 ruiters, menners, grooms en begeleiders verwelkomen voor een weekend vol paardenplezier in het mooie Limburg.

Op vrijdagochtend kwamen de eerste deelnemers al vroeg aan.

Mensen die deelnamen aan de voortrek kwamen materiaal plaatsen om vervolgens terug te keren naar hun paarden en het laatste stuk te paard of met de koets te doen. Anderen kwamen met auto’s en vans, installeerden de paarden en hun tentjes op de weides om vervolgens op te zadelen en te vertrekken voor een mooie wandeling. Voor hen waren er verschillende routes uitgetekend die ze diezelfde dag nog konden rijden. Goolderheide ligt vlakbij knooppunten 62 en 63 van het Limburgs ruiternetwerk en is dus een ideale vertrekplaats.

Op vrijdagavond werden we allemaal verwelkomd in het restaurant van Goolderheide waar de gemeente alvast trakteerde op een receptie. Na enkele officiële speeches konden we aan tafel gaan. Gedurende het hele weekend kregen we lekker eten dat op een zeer vlotte manier bediend werd. Wie nog niet wilde gaan slapen, kon nog naar de muziektent gaan voor een live optreden.

Op zaterdag stond de grote dagwandeling op het programma.

Ook hier werden routes met verschillende afstanden voorzien die allemaal passeerden langs een pleisterplaats waar we konden picknicken. De mensen van Goolderheide hadden onze lunchpakketten naar daar gebracht en ook een heuse drankwagen waar we nog wat extra’s konden kopen. Het tweede deel van de routes bracht ons langs Het Hoeveterras, een boerderij/B&B/restaurant/ paardenpension in de buurt. Daar konden we lekker hoeveijs eten of een soepje, wat toch meer aangepast was aan het triestige zomerweer die dag. De dag werd afgesloten met een indoor barbecue en een fuif met live-act. Dikke ambiance was het met voor elk wat wils, soms een beetje fout maar vooral erg plezant.

Ook op zondag waren de weergoden ons niet goed gezind. De regen viel met bakken uit de lucht maar dat kon de deelnemers van de Working Equitation en het TREC parcours niet deren.

Volledig ingepakt in lange regenjassen deden ze alle oefeningen.

Wie geduld gehad had om te blijven tot na het middagmaal werd beloond met beter weer. Later dan anders vertrokken er toch nog verschillende ruiters op wandeling. Een mooie afsluiter van alweer een geslaagd TREK weekend.

Herbeleef de routes!

ROUTES VAN VRIJDAG & ZONDAG Route 1: 13 kilometer 63 – 64 – 100 – 69 – 65 – 30 – 62 – 63 Route 2: 18 kilometer 63 – 64 – 31 – 33 – 101 – 100 – 69 – 62 - 63 Route 3: 20 kilometer 63 – 50 – 35 – 34 – 31 – 64 – 63 Route 4: 26 kilometer 63 – 50 – 35 – 34 – 31 – 33 – 101 – 100 – 69 – 62 – 63 ROUTES VAN ZATERDAG (PN = Picknick) Route 5: 22 kilometer 62 – 30 – 71 – 29 (PN) – 47 – 40 – 50 – 63 – 62

Heb je Trek2019 gemist of wil je op een ander moment nog eens terug naar Goolderheide? Dan kunnen we je alvast de routes van de TREK aanbevelen.

Alle routes zijn gebaseerd op de knooppunten van het Limburgse ruiternetwerk en beginnen en eindigen in Familiepark Goolderheide.

De routes van zaterdag komen langs de picknickplaats (PN) waar je de paarden kan aanbinden en even tot rust kan komen.

Route 6: 27 kilometer 62 – 69 – 65 – 68 – 70 – 66 – 29 (PN) – 47 – 40 – 50 – 63 – 62 Route 7: 32 kilometer 63 – 64 – 100 – 69 – 65 – 68 – 70 – 66 – 29 (PN) – 47 – 40 – 50 – 63 Route 8: 37 kilometer 62 – 30 – 71 – 70 – 66 – 28 – 47 – 29 (PN) – 47 – 40 – 50 – 63 – 62 Route 9: 45 kilometer 62 – 30 – 71 – 70 – 66 – 28 – 47 – 29 (PN) – 47 –40 – 50 – 63 – 64 – 100 – 69 – 62

TOTALE ONTSPANNING VOOR RUITER EN PAAR D

Familiepark Goolderheide, het groene hart van de Limde plaats bij uitstek voor ruiter en paard is gelegen die aansluit op het ruiter-burgse kempen. Op de ruiterroute Equidroom (24 kmin ), en menroutenetwerk Limbur beleeft u eindeloos ruiterplezie gse kempen (300 km) r door bos en heide, langs veld en weide.

Beleef hier een onvergetelij spanning. Vakantiepark Gooke vakantie of dagtrip vol actie, avontuur en heen de prachtige natuur. lderheide bruist van de activiteiten met om haar te beleven op eigen initiatiWij bieden u de mogelijkheid om dit avontuur buitenpiste en mogelijkheid ef. Voor uw viervoeter zijn er ruime stallen, een is voor de paarden voorzien tot weidegang. Ook verzorging, voer, stro en water .

ark Familiep de rhei Goolde 3950 Bocholt

at 1 Bosstra 6 96 40 0 ) 89 4 ( 2 3 0 0 Tel : 46 46 19 ( 0 ) 89 2 3 0 0 : Fax ide.be olderhe info@go ide.be olderhe www.go

Maar ook de ruiters wacht een warm onthaal. Uzelf kan over bij de vijver met uw eigen nachten in tenten meer comfort, dan kunt ustukje natuur aan de paardenstallen. Wenst u iets tere 4/6-persoons verhuurcaravan cht in de 4-persoons blokhutten of in de luxe mobilehome bij ons op het parks. U kan natuurlijk ook zelf met tent, caravan of terecht.

Familiepark Goolderheide is natuurlijk niet alleen voor ideale vakantieoord, maar ruiter en paard het vakantie. Fietsen, wandelevoor iedereen die wil genieten van een avontuurlijke n en en bezienswaardigheden elka kamperen in een bosrijke omgeving waar rust voor een onvergetelijke vak ar voortdurend afwisselen, zijn de sleutelwoorden antie.

Vraag de gratis Ruiterbroch contacteer ons op het telefoonure aan, bezoek onze website www.goolderheide.be of een vakantie op maat, fietsva nummer 0032 89 46 96 40 voor inlichtingen over en ontdek hoe boeiend kam kanties, arrangementen,... peren kan zijn.

Uitreiking van de ereschalen Elke editie van onze Trek bijeenkomst zijn er clubs die te paard naar het evenement komen. Vaak zijn ze ongeveer een week op voorhand vertrokken te paard of met de koets. Ze rijden verschillende dagtochten en gaan van de ene overnachtingsplaats naar de andere om zo op vrijdagnamiddag aan te komen op de Trek.

Aan de deelnemende groepen wordt gevraagd om een routeboekje bij te houden. Hierin maken ze dagelijks een verslagje van hun tocht aangevuld met stempels en handtekeningen van de eigenaars van de overnachtingsplaatsen, eetgelegenheden,… zodanig dat we ook hun tochten en stopplaatsen wat kunnen controleren.

Bij aankomst op de Trek wordt het routeboekje opgevraagd door de mensen van het ontvangstcomité. Tegelijkertijd wordt bekeken of de paarden nog al hun beslag hebben, in goede gezondheid zijn en of de ruiters enkele basismaterialen zoals bv. hoefsmederijgerief, EHBO, identificatiepapieren,… bijhebben.

Groepen die extra moeite gedaan hebben om er als één groep uit te zien door bv. clubkledij te dragen, gelijke onderleggers te gebruiken, … krijgen een bijkomende positieve evaluatie.

Op zaterdagavond worden er verschillende prijzen uitgereikt aan de verschillende groepen die deelgenomen hebben aan de voortrek en een routeboekje binnengebracht hebben.

HIERBIJ DE WINNAARS VAN TREK 2019 TE BOCHOLT.

1. De langste afstand Hippoclub Alea, de groep met de koets reeds maar liefst 172 kilometer om tot zijn bestemming te raken.

2. De langste afstand in combinatie met het grootste aantal paarden De tweede ereschaal is voor de grootste groep die het meeste aantal kilometers aflegde. Het eerste team van Hippoclub Alea haalde dit opnieuw maar omdat ereschalen niet gecumuleerd mogen worden, ging de prijs naar ATR Turbo. Alle 7 ruiters samen legden 1.057 kilometer af tijdens de voortrek.

3. Beste groep Om uitgeroepen te kunnen worden tot ‘beste groep’ wordt een zekere uniformiteit van de ruiters verwacht. Zowel ATR Turbo als de jeugdgroep kwamen aan in dezelfde kledij en hadden alle materiaal bij. ATR Turbo bracht ook zijn vlag mee wat het weer wat officiëler maakte. De leden van de Jeugdgroep (Bouwonderneming Ooms, een inside joke blijkbaar) gaan al jaren mee op trektocht met de Enters of met Trek4YOUth en gingen voor de eerste keer samen op stap zonder externe begeleiding De keuze voor beste groep viel op de jeugdgroep.

4. Grootste groep De laatste ereschaal die uitgedeeld werd was deze voor de grootste groep. Hippolub Alea, de groep met de koets had met negen personen deelgenomen aan de voortrek, ATR Turbo met zeven personen. Volgende groepen waren telkens met vijf personen, de jeugdgroep en de tweede groep ruiters van Hippoclub Alea.

Omdat de bovenstaande schalen al toegekend waren aan de andere geselecteerde groepen, ging de ereschaal voor grootste groep naar de tweede groep ruiters van Hippoclub Alea.

De ereschalen voor de deelnemers met die de voortrek te koets hadden gedaan, konden niet uitgereikt worden omdat er geen aparte routeboekjes afgegeven werden voor de deelnemende koetsen.

Proficiat aan alle deelnemers om de voortrek mee te doen!

10 | LRV magazine

LRV magazine | 11

DOSSIER

PAARD EN ECOLOGIE AANGEZIEN HET AANTAL PAARDEN, PAARDENWEIDEN EN PAARDENHOUDERIJEN DE LAATSTE DECENNIA STERK IS TOEGENOMEN EN DIT EEN GROTE IMPACT HEEFT OP HET VLAAMSE LANDSCHAP, ZIJN DUS OOK PAARDENHOUDERS BELANGRIJKE PARTNERS VOOR DE REGIONALE LANDSCHAPPEN. VIA PROJECTEN WILLEN ZE PAARDENHOUDERS GERICHT ADVIES GEVEN OM HUN WEIDEN EN INFRASTRUCTUUR NATUUR-EN LANDSCHAPSVRIENDELIJKER IN TE RICHTEN EN TE BEHEREN EN HET VERBAND AAN TE TONEN MET HET WELZIJN VAN HUN PAARDEN.

Tekst: Sander Careal

Streekidentiteit Elke streek kent zijn eigen typerende landschapstypes. In Vlaanderen zijn dit vooral cultuurlandschappen, die grotendeels, al dan niet bewust, door de mens gevormd werden. Het hedendaags Vlaams landschap is het resultaat van de overgang van het eeuwenoude kleinschalige landbouwlandschap naar een open grootschalig landbouwlandschap met verstedelijking. Met het verdwijnen van de typerende landschappen, lopen we ook het risico om de streekidentiteit eigen aan die landschappen te verliezen. Uiteraard is een landschap dynamisch en moet er ook

ruimte zijn voor streekontwikkeling, maar belangrijk is dat we hierbij naar een evenwicht streven en oog hebben voor de eigenheid van een streek. Regionale landschappen stellen zich tot doel die streekidentiteit te ondersteunen en te herstellen.

Elk landschap is opgebouwd uit meerdere specifieke kleine landschapselementen (KLE’s) zoals houtkanten, kapelletjes, knotbomenrijen, dreven, solitaire bomen, bosjes, hagen, heggen, hoogstamboomgaarden en poelen… . Het is de samenstelling van deze KLE’s in combinatie met de geologie, het landgebruik, de hydrologie en de soortenbiodiversiteit die ons landschapsbeeld vormen. Vroeger hadden veel van deze elementen een praktisch nut. Zo werden hagen en heggen gebruikt als perceelscheiding of veekering en werden houtkanten gebruikt om in de houtvraag te voorzien. Het verdwijnen van het praktische nut in combinatie met schaalvergroting en andere factoren zorgt voor een achteruitgang van onze KLE’s en bijgevolg ook voor het landschapsbeeld en onze ecologie. Zo gebeurt dat ook bij vele paardenweilanden.

De Vlaamse landschappen die ruiters zo graag te paard doorkruisen en zo geliefd zijn, vragen nu ook jouw aandacht en hulp! Als paardenhouder kan je namelijk zelf heel wat doen om de lokale fauna en flora een handje te helpen en om ervoor te zorgen dat jouw weilanden en infrastructuur zowel landschappelijk als ecologisch waardevol zijn! Als kers op de taart genieten je paarden zelf ook mee van deze aanpassingen!

Wil je gericht advies? - Contacteer jouw Regionaal Landschap! www.regionalelandschappen.be In het volgende LRV Magazine lees je in een uitgebreide bijdrage meer over Regionaal Landschap kan helpen bij de integratie van de infrastructuur in het landschap, Grasland- en bodembeheer en de biodiversiteit.

Regionale landschappen zijn organisaties die werken in een streek met een eigen identiteit en met specifieke natuur- en landschapswaarden. In Vlaanderen zijn er 16 regionale landschappen. In hun projecten rond natuur en landschap zetten ze maximaal in op het creëren van draagvlak en het weven van een hecht natuurlijk en menselijk netwerk. Bovendien werken ze geïntegreerd, omdat het landschap vele dimensies bevat die afstemming vereist met tal van beleidsdomeinen. Regionale landschappen vormen platforms waar ze vanuit hun visie op een kwalitatief landschap samen met hun partners initiatieven nemen en maatwerk voor de streek leveren

12 | LRV magazine

#BELEEF LRV

GOUDEN/BRONZEN COMBINATIE Jos/Igor met roots in LRV

Afgelopen weekend haalde Jos Verlooy (23) met zijn BWP’er Igor (Emerald x Nabab de Rêve) brons op het EK Jumping in Rotterdam. Vrijdag was de combinatie al belangerijk met een dubbele nul-ronde zodat het Belgische jumpingteam een historische gouden medaille behaalde. Igor werd gefokt door Maarten Van Waes uit Sint-Kruis-Winkel en lid van LRV Wachtebeke. Maarten reed Igor tot en met zijn vijfde jaar in LRV-verband. Het bracht hen in 2013 meteen op het nationaal ruitertornooi te Anzegem in de klasse Licht. In de daarop volgende winter verhuisde Igor via Tim Van Den Broeck naar de Eurohorse stallen.

TEAM

WITSE - JONAS - MARIE is KBC Dreamteam 2019 Afgelopen weekend haalde Jos Verlooy (23) met zijn BWP’er Igor (Emerald x Nabab de Rêve) brons op het EK Jumping in Rotterdam. Vrijdag was de combinatie al belangerijk met een dubbele nul-ronde zodat het Belgische jumpingteam een historische gouden medaille behaalde. Igor werd gefokt door Maarten Van Waes uit Sint-Kruis-Winkel en lid van LRV Wachtebeke. Maarten reed Igor tot en met zijn vijfde jaar in LRV-verband. Het bracht hen in 2013 meteen op het nationaal ruitertornooi te Anzegem in de klasse Licht. In de daarop volgende winter verhuisde Igor via Tim Van Den Broeck naar de Eurohorse stallen.

WELKOM OP DAG VAN DE

TRAGE WEG 2019 Het campagneweekend Dag van de Trage Weg is hét uithangbord voor veilige, gezonde en aangename wandelwegen en fietspaadjes in ons land. Op zaterdag 19 en zondag 20 oktober zetten burgers, gemeenten en verenigingen hun trage wegen in de kijker. Er zijn activiteiten van de kust tot de Kempen; in het bos, op authentieke veldwegen of langs doorsteekjes in de wijk. Doe mee met een van de activiteiten in jouw buurt. Het programma is zeer gevarieerd en geschikt voor jong en oud: ontdek mooie herfstlandschappen, ga op avontuur, verken steegjes in de stad, klink op nieuw opengestelde paadjes of steek zelf de handen uit de mouwen. Met jouw deelname geef je aan dat trage wegen belangrijk zijn. Samen zorgen we er voor dat deze wegjes en paden de aandacht krijgen die ze verdienen. Is er geen activiteit in jouw buurt? Geef dan zelf nog een activiteit vorm op, langs of over trage wegen.

Voor het volledige programma, info en inspiratie: www.dagvandetrageweg.be

LRV magazine | 13

BELGISCH TREKPAARD - IMMATERIEEL CULTUREEL ERFGOED Tekst: Kris Van Steen - Dirk Remaut en Prov. Vlaams-Brabant - Foto’s: Lander Loeckx / Bert Dekelver

Tijdens de Romeinse bezetting van het gebied dat nu België is, werd het Belgisch trekpaard al vernoemd. Van de elfde tot de zestiende eeuw werd het trekpaard gebruikt als oorlogspaard.

Daarna werd het Belgisch trekpaard gebruikt om zware werktuigen te trekken op het platteland, in de mijnbouw, de bosbouw en in de haven. Ook trokken ze (post)koetsen, de paardentram en schepen. In 1886 werd het stamboek van de “Sociëteit van het Belgisch Trekpaard” opgericht.

In 1910 werden ongeveer 35.000 Belgische trekpaarden geëxporteerd vanuit België naar de Verenigde Staten, Canada, Rusland, Zweden, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Nederland en Italië om de daar aanwezige paarden te verbeteren, zoals de shire in Groot-Brittannië.

14 | LRV magazine

RASSEN Exterieur Het Belgisch trekpaard heeft een schofthoogte van ongeveer 1,70 m. Het paard heeft een krachtige en gedrongen lichaamsbouw met een vrij klein hoofd en een korte, zware nek met een dubbele manenkam. De achterhand is goed ontwikkeld. De benen zijn kort en sterk met grote hoeven en zwaar ‘behang’ (beharing aan de kootgewrichten).Het was gebruikelijk de staart van trekpaarden te couperen. Deze gewoonte is ontstaan omdat boeren vroeger op de akkers vaak vlak achter het paard naast de ploeg liepen en niet wilden dat het paard de leidsels met de staart vast tegen hun billen zouden klemmen en zo verdere besturing onmogelijk zouden maken. Sinds 2001 is deze praktijk zowel in Nederland als in België bij wet verboden. Wel worden bij keuringen nog steeds de manen ingevlochten.

Belgisch trekpaard, trots van Vlaams-Brabant De cultuur van het Belgisch trekpaard, trots van Vlaams-Brabant, is een krachtig stukje levend erfgoed. De provincie Vlaams-Brabant zet zich al vele jaren en blijvend in om dit rijke immaterieel cultureel erfgoed levend te houden en door te geven aan volgende generaties. Decennialang was Vlaams-Brabant immers de streek bij uitstek waar deze stoere werkkrachten werden gekweekt en ingezet, waar expertise werd opgebouwd en kennis overgedragen, vaak van generatie op generatie. Het trekpaardenerfgoed leeft nog steeds in de hoofden, harten en handen van een diverse groep aan gepassioneerde actoren. Hoewel de rol van het trekpaard binnen de landbouw en het transport grotendeels uitgespeeld is, zijn er vandaag nog tal van toepassingen denkbaar waarin het trekpaard een belangrijke rol kan spelen.

Om deze cultuur blijvend levend te houden en te behoeden voor de toekomst, nam de provincie Vlaams-Brabant ondertussen verschillende initiatieven.

Veulenpremie Zo ondersteunt de provincie sinds 2011 fokkers in Vlaams-Brabant met de veulenpremie. Met effect: het aantal geboortes in Vlaams-Brabant blijft status quo, met een aandeel van net geen 20% van het Vlaamse totaal, in tegenstelling tot andere provincies waar er gevoelige schommelingen zijn. Elk jaar komen er nieuwe fokkers bij. Volgens de provinciale vereniging van het stamboek hengstveulens meer opgefokt en niet meteen voor de slacht verkocht. Dat is gunstig voor de variatie in de bloedlijnen van de hengsten die ter dekking staan.

Naast de fokkerij zet de provincie ook in op publieksactiviteiten die de rijkdom van de Belgische trekpaardencultuur onder de aandacht brengen. In het Vlaams-Brabantse provinciedomein van Huizingen loopt een functionele trekpaardenwerking. In het domeinbeheer worden de paarden waar mogelijk ingeschakeld.

Zo hebben ze boomstammen gesleept bij het vrijmaken en aanleggen van het ‘bostheater’. Twee Brabantse trekpaarden zorgen mee voor het onderhoud van de weides, het ophalen van afval

en bewateren van aanplantingen. Het leven rond deze paarden wordt toegankelijk gemaakt voor het publiek door activiteiten, zoals bomen slepen, hooi afvoeren, hoefbeslag aanmeten, huifkartochten, vuilnis ophalen, slepen en bemesten van weiden.

Hierbij geven een domeinwachter en een natuurgids uitleg over het erfgoed van het trekpaard. Daarnaast moedigt de provincie Vlaams-Brabant het functionele en recreatieve gebruik van Brabantse trekpaarden in de regio aan. Dit doet ze onder andere door de Dag van het Brabants Trekpaard (Vollezele) mee te organiseren. Naast eigen activiteiten ondersteunt de provincie ook stoeten en optochten met trekpaarden, vormingen of opleidingen rond mennen, ploegen of dressuur, en evenementen gericht op het actief beleven van de trekpaardencultuur, zoals demonstraties, koetsenritten, ploegdagen, trekwedstrijden, …

Erkenning Het sprak dan ook voor zich dat de provincie, samen met Centrum Agrarische Geschiedenis (CAG), een drijvende kracht vormt in het traject om de cultuur rond het Belgisch (of Brabants) trekpaard als immaterieel cultureel erfgoed te laten erkennen. In overleg met de trekpaardengemeenschap van fokkers, eigenaars, menners, ondernemers, liefhebbers, artsen, musea, … is in 20162017 succesvol een kwalitatief beleid van erfgoedzorg uitgetekend. Met als doel om de niet-tastbare gewoontes of gebruiken, eigen aan de trekpaardencultuur, op duurzame wijze te vrijwaren.

Op 11 januari 2018 besliste minister van Cultuur Sven Gatz om de cultuur rond het Belgisch (of Brabants) trekpaard als immaterieel cultureel erfgoed te erkennen. Deze erkenning vormde een tussentijds hoogtepunt van het nog steeds lopende erfgoedzorgtraject, getrokken door de Trekpaardenraad. Die vormt een afspiegeling van de erfgoedgemeenschap en bestaat uit vertegenwoordigers van fokkers, trekpaardenverenigingen, musea, erfgoedorganisaties, … en uit particulieren, zoals fokkers, landbouwers, dierenartsen en menners. Ze functioneert als een klankbordgroep. Onder voorzitterschap van Piet Vanthemsche en onder begeleiding van de Provincie Vlaams-Brabant en CAG heeft ze, dankzij de kritische reflectie en inhoudelijke inbreng van haar leden, het aanvraagdossier voor erkenning samengesteld.

In een volgend artikel lees je meer over welke initiatieven de provincie ontwikkelde sinds de erkenning van de Belgische trekpaardencultuur.

MEER INFO Provincie Vlaams-Brabant - Dienst erfgoed T 016 26 76 49 - E erfgoed@vlaamsbrabant.be T 016 26 76 70 - E brabantstrekpaard@vlaamsbrabant.be www.vlaamsbrabant.be/trekpaard - www.brabantstrekpaard.be

LRV magazine | 15

DIRK SMEETS EN ICARUS DE CASMIR SUCCESVOL IN DE HOOGSTE DRESSUUR/SPRING/EVENTING -LRV-REEKS

16 | LRV magazine

Ze worden heel, heel, heel zeldzaam.

De combinaties die zowel in dressuur, in springen als in eventing in de hoogste LRV-klasse lopen. Soms, heel soms vind je er nog één. Dirk Smeets en zijn elfjarige BWP’er Icarus De Casmir (v. Casmir Z) behoren tot dat selecte kransje dat die prestatie op hun CV kunnen zetten.

ZZ-dressuur, Z-springen en Z-eventing.

Niet zomaar Z of ZZ trouwens. Dirk en Icarus hebben ondertussen hun tweede EK voor Landelijke Ruiters op dat zelfde CV staan en ook in de hoogste spring- en dressuurklasse staan ze meer dan hun mannetje.

Tekst: Kris Van Steen Foto’s: Kris Van Steen – Privécollectie

I

LRV ROOTS

“Ik heb Icarus kunnen kopen bij een bevriende fokker. Frans Noben in Eigenbilzen. In die periode was ik altijd op zoek naar eigenaarspaarden. Ik reed een paard voor Frans maar als ik dan door de stal liep dan zag ik op het einde van de stal altijd die mooie jonge vos staan. Icarus was op dat moment nog hengst en was juist drie geworden. Hij sprak me vooral aan omdat hij zo bloedgemaakt was. Volgens Frans had hij nogal snel schrik en dat is waarschijnlijk ook één van de reden waarom ik hem heb kunnen kopen.” Opent Dirk Smeets.

Jong paard “Icarus won als tweejarige het BWP-vrijspringen. Aanleg om te springen had hij dus zeker. Ik heb hem als 3,5jarige gekocht en nadat hij gecastreerd was ben ik hem beginnen te rijden. Hij is altijd zeer gevoelig maar eerlijk geweest. Ik herinner me nog dat je zeer voorzichtig moest opstappen. Als je je voet verkeerd in de beugel zette of als de beugel de flank raakte, lag je er gegarandeerd naast (lacht). Maar echt schrik van iets heeft hij eigenlijk nooit gehad. Ook omdat hij zo goed luistert naar de hulpen.

Icarus is vandaag ook nog altijd super gevoelig maar enkel in positieve zin. Hij reageert onmiddellijk op het kleinste commando. Neem daarbij zijn atletisch vermogen, het feit dat hij altijd zijn best doet en het maakt hem tot een super paard. Ik zie hem graag.” Lacht Dirk.

Uitdagingen “Een paard kan kwaliteit tonen in het springen en kan mooie bewegingen laten zien, maar dan moet je nog afwachten wat het onder het zadel wordt. Aangezien Icarus mijn eerste eigen paard was had ik eigenlijk geen duidelijk plan voor hem. Ik ben hem beginnen te werken en heb gewoon meegedaan aan LRV-wedstrijden. Zowel dressuur, springen als cross. Plezier hebben in het paardrijden was toen de drijfveer. Toen hij als vijfjarige in de klasse licht liep in de drie disciplines kwam het idee om ons proberen te kwalificeren voor het WK voor jonge eventingpaarden in Lion D’Anger. Het lukte. Zowel bij de zes- als de zevenjarigen.

“Hij sprak me vooral aan omdat hij zo bloedgemaakt was” Eenmaal op dat niveau , wil je als combinatie beter worden. Het was vooral het springen waar ik nog aan moest werken. “Ik” mag je heel letterlijk nemen. Om één of andere reden reed ik hem altijd onder tempo of reed ik ‘met schokken’ waardoor ik het hem onnodig moeilijk maakte. Dit seizoen lukt het veel beter om ritme te houden en dus is de overstap naar Zwaar springen ook zonder problemen verlopen. In dressuur had ikzelf meer ervaring. Ik ben mijn ruitercarrière begonnen als dressuurruiter en ik doe het nog altijd graag. Icarus houd van nieuwe uitdagingen en dus zoek ik er altijd nieuwe. Zo ben ik bij de wissels en pirouettes uitgekomen. Dat liep vrij vlot en zo zijn we in ZZ dressuur geraakt. Hij heeft een enorme wil en drive om te werken. Hij leert snel en hij is gewoon heel eerlijk. Icarus reageert op de kleinste hulp en dus moet je als ruiter vooral opletten dat je hem geen verkeerde signalen geeft. Aangezien hij die dingen zo snel oppikt wordt het moeilijk om steeds nieuwe uitdagingen te vinden.” Beseft de ruiter van LRV Riksingen.

LRV magazine | 17

In het bos “Onze training hangt een beetje af van de volgende wedstrijd.

Ik rij Icarus ongeveer zo’n vier keer per week waarvan minstens twee keer in het bos. Na een zware cross krijgt hij een paar dagen volledige rust maar anders rij ik hem het ganse jaar door. Verder staan onze paarden ook zo’n 14u per dag op de weide. Springen doe ik maximaal één keer per week ofwel thuis in de paddock, op training ofwel op wedstrijd. Ik combineer wel altijd het dressuurwerk met cavaletti’s of een lijntje laag gymnastiekwerk. De wintertraining staat eigenlijk in het teken van het zomereventing seizoen. Het is dan dat de focus op de echte training ligt, in de zomer probeer ik hem vooral fit te houden. Via de club krijgen we in de winter om de twee weken springles. Buiten de lessen op de club volg ik eigenlijk geen bijkomende les. Ik verlies nogal

"Ik rij Icarus ongeveer zo’n vier keer per week waarvan minstens twee keer in het bos" snel de focus als ik lange tijd les krijg van eenzelfde lesgever. Ik probeer wel zoveel mogelijk deel te nemen aan specifieke stages.

Zo vind ik het voorbereidingstraject voor het EK super georganiseerd en van hoge kwaliteit! Het is ongelofelijk wat je van mensen als Joris Vanspringel en Nick Van Laer kan opsteken op korte termijn. Daarnaast probeer ik in de winter zoveel mogelijk deel te nemen aan de dressuurwedstrijden. Eind januari beginnen we dan geleidelijk aan de conditie terug op te bouwen en wat crosshindernissen te springen omdat de voorjaarscrossen soms vroeg in maart vallen. Na de eerste crossen kijken we dan hoe zijn conditie- en recuperatievermogen is. Op basis daarvan beslissen we of er bijkomende interval training nodig is.”

Doelen “Voor Icarus zit het seizoen erop. Mijn doel voor dit jaar was het EK te rijden en alle hoogste reeksen van de LRV rijden in één seizoen. Dat hebben we gehaald en nu ligt de focus op zijn vijfjarige volle broer. Die heeft wat trainingsachterstand opgelopen omdat ik vooral met Icarus bezig was. Naar volgend seizoen toe ben ik nog niet zeker van mijn plannen. Dat hangt een beetje af van hoe we uit de winter zullen komen. Ofwel probeer ik een 4* eventing te rijden ofwel starten we in het najaar van 2021 aan de voorbereiding op het EK van 2021.” Blikt Dirk vooruit.

18 | LRV magazine

Baas Icarus wil graag met rust gelaten worden. Met de andere paarden kan je zo eens knuffelen als je in de weide loopt maar Icarus draait zich meestal al na een paar seconde om.

Hij is super braaf en gemakkelijk in de omgang maar op de weide is hij heel dominant naar andere paarden toe. Hij is nu eenmaal de baas (knipoog).

Beleeft u ook een LRV-moment Deel het onder #beleefLRV

Nationale tornooien 2019

Paardr ijd

n! e m a s en beleef je

Nati onaa l Pony torn 29 se ptem ooi ber 2 LRV 019 Zonn ebek e

al a n o Nati rnooi o t r e t 9 1 0 Rui 2 er b o t l e 6 ok v e B V R L

Ruige kliffen, romantische paadjes en azuurblauw water

- afwisselend Sardinië te paard -

DE ZEESTERRENRIT. ZO HEET MIJN VAKANTIE EN VOLGENS DE BESCHRIJVING OP DE WEBSITE IS DIT DE IDEALE OPTIE VOOR WIE OP RELATIEF KORTE TIJD EEN HEEL DIVERS SARDINIË WIL LEREN KENNEN. DE BESCHRIJVING KLOPT! VAN OP DE RUG VAN ENKELE GOED GETRAINDE ARABISCHE VOLBLOEDEN ONTDEK IK DIT ITALIAANSE EILAND, DAT HET WALHALLA BLIJKT VOOR PAARDENLIEFHEBBERS. Tekst en foto’s: Liesbeth Corthout

20 | LRV magazine

OP REIS

W

Woensdag, mijn eerste ochtend hier. Mijn kamer – eigenlijk een klein huisje in de tuin van het hotel – is oost georiënteerd en de zonnestralen schijnen binnen. Want ja, ook in de tweede helft van oktober heb je blijkbaar nog kans op heel zonnige dagen op Sardinië. Wanneer ik door mijn raam kijk, moet ik wel twee keer met mijn ogen knipperen. Een vijftal paarden staat rustig te grazen in de schaduw van de bomen. Nee, ze zijn niet ontsnapt. Het blijkt hier de gewoonte dat een klein deeltje van de kudde het gras kort houdt. Dat is inclusief goedemorgenkuffels aan de kamer en onverwacht gebries naast je ligstoel aan het zwembad. Paarden zijn hier heer en meester.

Flexibel programma De zeesterrenrit is een sterrit waarbij je drie dagen rijdt in de omgeving van het landelijke hotel en drie dagen op de tweede vestiging van het bedrijf vlak bij de kust. Overnachten doe je wel altijd in hetzelfde landelijke hotel, naast de stallen en met de leuke paardjes in de tuin. In mijn geval stonden de drie dagen in de omgeving van het hotel eerst op het programma. Dat kan wel ‘ns wisselen, afhankelijk van de andere ruiters die hier met vakantie zijn. Hier werken ze namelijk met een flexibel programma: je kan aankomen op gelijk welke dag van de week. Lekker handig voor wie – net als ik – altijd probeert om een goedkope vlucht te vinden. Het toeval wil dat er op dezelfde dag als ik nog vier ruiters voor hetzelfde programma waren gearriveerd, dus wij zouden grotendeels samen rijden.

Oktober is op Sardinië een kantelmaand wat het weer betreft: het kan best al wel herfstig zijn, maar ik heb geluk want ik kan mij de eerste dag al in bikini bij het weliswaar koude buitenzwembad

leggen. Na een lekkere lunch is het dan tijd voor de eerste rit.

Lesgevers en gidsen Stefano en Maddalena wilen eerst weten wat onze rij-ervaring en verwachtingen zijn. Dan krijgen we een paard toegewezen. Voor mij is dat Narcau. Narcau is een elfjarige Arabische volbloed, niet te groot en met comfortabele gangen.

“Helemaal geen ponypasjes”, stelt Stefano mij gerust. Het is waar: Narcau is klein, maar hij stapt als een grote. Het is liefde op het eerste gezicht. Voor de ruiters met lange benen zijn er trouwens wel ook grotere paarden beschikbaar en allemaal hebben ze één ding gemeen: ze zijn verkeersmak, gehoorzaam en lief.

Mijn paard blijkt af en toe de functie van gidspaard te hebben, dus hij is extra ervaren en dat zorgt ervoor dat ik een totaal ontspannen rit kon rijden en voldoende tijd heb om de omgeving in mij op te nemen. ’t Is mijn eerste vakantie op Sardinië en ik wist niet meteen wat ik moest verwachten. Het landelijke hotel met de bijhorende stallen en weilanden dient als uitvalsbasis om ons een route te banen tussen weilanden en boomgaarden, over oude herderspaadjes.

Dit is een erg stenige regio en de landbouwers hebben die stenen gebruikt om hun veldjes af te boorden. We rijden vaak op relatief smalle wegels, afgebiesd met muurtjes van gestapelde keien. Tussen die muren zien we weilanden met kurkeiken en grazende lichtgrijze runderen, kleine wijngaarden en veel olijfbomen. Veel braamstruiken ook en tuinen waar de granaatappels oogstrijp zijn. Ook de olijfoogst start eind oktober en hier en daar worden al overbodige takken aan eeuwenoude bomen weggesnoeid. Wanneer het paard van de gids het geluid van de machines eventjes eng vindt, stopt de boer meteen met zijn lawaaierige werkje. Er wordt gezwaaid en groeten en bedankjes worden heen en weer geroepen en wij kunnen weer verder.

LRV magazine | 21

Hier groeien toppaarden Dit is niet alleen landbouwgebied, ook de paardenfokkerij leeft hier enorm, weet gids Stefano ons te vertellen op onze derde paardrijdag. We rijden dan voorbij een groot cross country parcours. Eens per jaar wordt hier een wedstrijd georganiseerd. De terreinen zijn in het bezit van een of andere nationale instantie.

De overheid zag trouwens eeuwen geleden al het potentieel van deze regio voor de paardenfokkerij. Tijdens de periode van de Spaanse overheersing werden de paarden voor de Spaanse noblesse gefokt op Sardinië en dan naar Spanje verscheept.

Sardinië is niet alleen een eiland van paarden, maar ook van nuraghes. Nu-wat? Nuraghes. Dat zijn torens van om en bij de 3500 jaar oud, die je zowat overal op het eiland terug ziet. We waren nog maar net vertrokken toen Stefano ons al het eerste exemplaar aanwees. Nuraghe Aiga heet de logge toren en hij staat vlak bij de stal. Tijdens een vrije ochtend ben ik er naartoe gelopen. Ik heb de oude trappen beklommen en genoten van het uitzicht over de omgeving. Nuraghe Aiga was eigenlijk een complex van drie torens, maar er staat er nog maar eentje recht.

Via de ruïne van de tweede klim je langs het raam naar binnen.

Een klein avontuurtje tussen het rijden door. Tijdens de rest van onze rit zien we nog veel meer zulke torens, en dat mag niet verbazen. Er zijn er op het volledige eiland 7000 ontdekt en geschiedkundigen denken dat er in totaal wel ‘ns meer dan 10.000 zouden kunnen zijn!

De harde ondergrond in de regio maakt dat de ritten vrij rustig verlopen. Er wordt nog vrij veel gedraafd, maar niet erg veel gegaloppeerd. In welke gang ook, ik blijf mij verbazen over de kleine Narcau onder mij. Ja, hij is een Arabische volbloed en ja hij is ongelooflijk fit en voorwaarts. Maar nee hij is niet stout en hij wordt niet heet. Zo is het trouwens niet alleen met hem. Alle paarden hier zijn zeer goed beleerd. Nog een enorm pluspunt zijn de zadels. Je brengt er toch al snel een drietal uurtjes ononderbroken in door en een goed zadel is dus essentieel tijdens een ruiterreis. De trekkingzadels waarmee wij rijden zijn van het merk Supreme. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik ben meteen verkocht. Ze zitten enorm zacht, geven voldoende steun om comfortabel te zitten in een correcte houding en toch dwingen ze je niet naar een ongemakkelijke positie. Jammer genoeg was er geen plek meer vrij mijn koffer. Ik had er graag eentje mee naar huis gesmokkeld.

Is de ondergrond in het binnenland eerder hard, kan je van de regio aan de kust het omgekeerde zeggen. Na drie dagen binnenland trekken we daar naartoe. Een huurauto of carpool-buddy is een must, want je hebt zo’n 45 autominuten nodig om de andere locatie te bereiken. Maar het is zeker de moeite waard!

Quartu de endurancekampioen Onze gidsen daar worden Paola en Daniele. Vooral Paola is veel bezig met endurance en rijdt competitie op internationaal

Dankzij: Trailfinders Ruitervakanties www.horseholiday.com

niveau. Enkele van de paarden waarmee we rijden, zijn wedstrijdpaarden. Zo ook de mijne, de vosse Arabische ruin Quartu.

Afgelopen zomer liep hij zijn eerste internationale wedstrijd en hij werd meteen derde. Deze kampioen steelt meteen mijn hart!

Hij is klein, heel gevoelig en oh zo lief! We mogen de paarden zelf uit de wei halen en poetsen, Paola steekt een handje toe bij het opzadelen en al snel kunnen we op pad, de naaldbossen in.

Die groeiden hier niet van nature, maar werden aangeplant om de verzanding van het binnenland tegen te gaan. Behalve van paardrijden blijkt Paola ook veel te kennen van botanica, want ze geeft ons weetjes mee over diverse planten en struiken die we tegenkomen tijdens onze rit. De zanderige ondergrond biedt al snel de kans voor een galopje. Quartu is echt een kampioen!

Zijn gangen zijn gelijkmatig, hij maakt zich nergens druk in, kan de grotere paarden perfect bijhouden en wanneer we weer gaan draven en stappen, is zijn ademhaling zelfs helemaal niets versneld. Misschien moet ik behalve voor zo’n zadel ook maar ruimte in mijn koffer vrijmaken voor deze kampioen?

Behalve van de paarden genieten we trouwens ook van de omgeving. Die blijkt over onze drie dagen strandrit heel divers. Van de naaldbossen gaat het naar een lange strook zandstrand waar we de paarden verkoeling laten zoeken in het water. We rijden langs een meer met flamingo’s en galopperen op een stoppelveld – het voordeel van een rit in het najaar! De tweede en de derde dag zien we meer van de rotsige kusten en de kliffen. Wie veel hoogtevrees heeft, kan beter niet naar beneden kijken, maar wie durft wordt beloond met waanzinnige panorama’s! Zoals overal op Sardinië rijden we langs de kliffen van torenruïne naar torenruïne.

Geschiedenis is hier alomtegenwoordig. Nog een hoogtepuntje is de galop langs een opgedroogd zoutmeer. Daniele wees mij er de eerste dag al op, toen we er langs reden met de auto: “Goed voor galoppo”, grijnsde hij. En hij had gelijk.

In oktober worden de dagen al snel korter. Wanneer we op het strand rijden, schijnt de zon laag en overspoelt ze het landschap met een gouden gloed. Aan het einde van onze ritten begint het vaak al te schemeren. Als we klaar zijn met voederen is het bijna donker. Gelukkig trekken die brave paardjes zich daar niets van aan. Zij kunnen na de rit meteen gaan rusten, de ruiters hebben nog een autorit naar het hotel voor de boeg. Daar wacht bij thuiskomst een hete douche, er brandt een warm haardvuur, de wijn staat klaar en uit de keuken komen hemelse geuren. Net wat je nodig hebt om een dag paardrijden af te sluiten!

KIDS

Zomers: heet Tekst & illustratie: Lotte Peeters

Zomerse dagen: lang en nog heter.

Veel te warm om er echt van te kunnen genieten. Dan zie je meteen wie het voorrecht heeft om Zuiderse grootouders te hebben. Riko, de arabier bijvoorbeeld. In de zomer bloeit zo’n paard open. Tropische temperaturen betekent voor hem heerlijk in de brandende zon staan. Buiten wandelen betekent voor hem neusgaten open en het stoffige zandpad in volle galop afstuiven.

Doorwinterde shetlanders als ik moeten dan maar hun adem inhouden en hopen op een flinke stortbui (die gelukkig wel vaak komt in ons land). Mijn ideale zomer bestaat uit niets doen.

Onder de boom staan en moedeloos toekijken hoe het gras verschroeit. Zelfs ons eten kan niet tegen deze temperaturen.

Maar de zomer is ook een soort aftelkalender. Jaarlijks vertrouwen we erop dat onze baasjes (puffend en zwetend) met een halster onze wei in verschijnen. “Pipooooo en Rikoooooo!” Hoewel we al goed weten wat er ons dan te wachten staat, draaien we toch onze oren nieuwsgierig naar voren. Riko de arabier loopt de baasjes tegemoet in een ontspannen galopje. Ik, de shetlander, raap dan al mijn moed bijeen en waggel het zonlicht in. De trailer staat open, klaar voor vertrek. In het koffer herken je de bakken vol paardenspullen en de tent die jaarlijks wordt teruggezocht uit de kelder. Het is weer zover: we gaan op trektocht.

In het koele bos zijn de warme temperaturen veel beter te verdragen. Weg van asfalt en het overhitte stadsleven. Iedereen zou het eens moeten doen! Overdag maken we prachtige, soms spannende, buitenritten. ‘s Avonds houden wij, de kudde paarden, om de beurt de wacht. Je weet nooit welke hongerige leeuw ons is gevolgd door het bos.

Wie een beetje actief is geweest op instagram, en het account @lrv_landelijkerijverenigingen volgde, kon zien dat we een nacht op een wei hebben geslapen. We hadden een honderdtal kippen als buren. Een gezellig plekje, afgeschermd van de buitenwereld. ‘s Avonds stond er voor ons lang gras op het menu, de baasjes aten liever een bord spaghetti. En als dessert: onverwacht bezoek.

De onverwachte bezoeker was net als wij op trektocht. Helaas niet onderweg met een knappe merrie. Wel met zijn stalen ros: de fiets. Hij sprak een vreemde taal. Het paard dat een paddock verder stond, een knappe bruine arabier met lange zwarte manen, herkende de taal en wist ons te vertellen dat hij Duits sprak.

Een Duitse jongeman die met zijn fiets onderweg was naar Amsterdam. Hij vroeg of hij zijn tentje ook bij ons tentenkamp mocht toevoegen. Natuurlijk mocht hij dat, zeiden de baasjes.

Ze maakten een geïmproviseerde stoel van een boomstronk voor hem en hij zette zich erbij. De mensen spraken drie talen door elkaar als ze met hem communiceerden. Ze verstonden elkaar niet altijd even goed maar het zag er wel gezellig uit. Hij kon zijn ogen en oren niet geloven. Op trektocht met een paard? Goed gek waren onze baasjes, vond hij. Niet veel later had hij het lef om te zeggen: “Zeker de ruiter die met die kleine pony rijdt. Die is helemaal niet goed bij haar hoofd.” en hij gebaarde naar mij.

Ik snoof verontwaardigd en hief mijn hoofd zo hoog mogelijk op, met mijn oren plat. Mijn baasje moest lachen. “Pipo is nochtans een heel geschikte pony. Hij is heel braaf.”

“Wat als hij wegloopt?” vroeg de Duitse jongen. “Ver zal hij nooit gaan, paarden blijven graag bij hun kudde.” antwoordde mijn baasje. De ruiters kregen de Duitse jongen niet overtuigd.

Hij bleef koppig volhouden dat de fiets het betere vervoermiddel was. Heel arrogant, als je het mij vraagt. Maar niemand vroeg het mij. Dus besloot ik zelf actie te ondernemen en sloop ik de wei uit….

De volgende ochtend moesten we al vroeg vertrekken.

Onze baasjes gaan al vele jaren op trektocht, dus we waren al snel gepakt en gezakt en klaar om te vertrekken. Niemand had mijn nachtelijk avontuur opgemerkt, maar dat zou wel snel komen. Er werd snel afscheid genomen van de Duitser, ze wensten elkaar een goede reis.

Team Paard vertrok richting volgende bestemming. De Duitse jongen zwaaide ons uit en begon toen zijn eigen spullen in te pakken. Wat de baasjes niet weten is dat hij niet zo snel kon vertrekken als gehoopt. De Duitse jongen bleef vloekend achter op de weide. Hij zou te voet naar de dichtstbijzijnde boerderij stappen, met de vriendelijke vraag of iemand hem kon helpen met zijn twee lekkende banden.

1-0 voor Team Paard!

LRV magazine | 23

er g i l l i w Vrij IJKER I

K N DE

HET PAARDENRAS IN DE KIJKER KRIJGT U IN EEN ANDERE RUBRIEK, IN DEZE RUBRIEK HEBBEN WE HET OVER WAT DOOR SOMMIGEN ALS EEN ‘UITSTERVEND RAS’ WORDT BESCHREVEN. VRIJWILLIGERS! LRV ZOU LRV NIET ZIJN ZONDER VRIJWILLIGE INZET.

Philippe Vanparys Tekst: Kris Van Steen

PHILIPPE: In 1969 ben ik beginnen paardrijden bij de LRV Beerse-Vosselaar. Van het begin af had ik een voorliefde voor het opleiden van paarden in de richting dressuur. Mijn eerste paard sprong niet graag maar dressuur rijden ging wel goed. Gaandeweg na mijn studies afgerond te hebben, ben ik naast bestuurlijke functies (o.a. penningmeerster, voorzitter) in de plaatselijke vereniging “De Vosseruiters” (LRV Vosselaar) ook actief geweest als hulpkommandant voor de ponyclub en rijvereniging en stond ik in voor de training individuele- en groepsdressuur.

Overgangsysteem PHILIPPE: Toen ik secretaris werd van het Gewest Turnhout, ben ik in het bestuur mij meer gaan bezig houden met alles wat rond dressuur draaide. Daar werd ik meer geconfronteerd met een aantal pijnpunten bij alles wat dressuur rijden aangaat en ben ik mij meer gaan engageren voor mogelijke verbeteringen. Een evaluatie van mijn eigen vooruitgang in de dressuur en deze van anderen op basis van een verouderd overgangssysteem waar alleen de eerste overging, was voor mij een eerste aandachtspunt waaraan moest gewerkt worden om het dressuur rijden op competitief vlak levendig te houden. Met betere dressuuropleiding van ruiters/amazones, het toenemend aantal ruiters/amazones dat “dressuurminnend” was, en de betere kwaliteit aan paarden, vond ik dat LRV aan een herziening toe was aangaande het reglement voor overgang naar een hogere dressuurklasse.

Madeira PHILIPPE: In 2006, aan het zwembad in Madeira, heb ik, na stiekem de dressuurresultaten van een ganse zomer in mijn reiskoffer mee te nemen, een nieuw reglement opgemaakt waar bij men door middel van combinatiepunten overgaat naar een hogere dressuurklasse. Door dit nieuwe reglement, dat via het Provinciaal Bestuur LRV Antwerpen, ontvankelijk was bevonden door het Nationaal Bestuur LRV, ben ik opgenomen geweest in het Provinciaal Bestuur Antwerpen om het nieuwe reglement mee te helpen implementeren.

Opleiding PHILIPPE: Hier heb ik dan mijn tweede aandachtspunt nl. opleiding jury’s verder kunnen uitwerken en zo zijn de reeds bestaande L-, M- en Z-cursussen, met de hulp van collega bestuursleden die

24 | LRV magazine

“Van het begin af had ik een voorliefde voor het opleiden van paarden in de richting dressuur.” instaan voor dressuur, verder uitgewerkt en is de Kernjurygroep in de Provincie Antwerpen tot stand gekomen. Heden ten dage beschikt de Provincie Antwerpen over een kern van 28 juryleden die bij de indoors, hoogste reeksen van dressuur bij de zomertornooien en kampioenschapsringen ingezet worden. Deze kernjury’s worden gevraagd in de winter regelmatig de Z-cursus te volgen die in het verleden door wijlen Wim Ernes werd gegeven en nu door Jan Wolfs. Daarenboven richten we ieder jaar als uitstap om de verbondenheid met kernjurygroep groter te maken, een ZZ-dagcursus in met Jan Wolfs bij een gerenommeerde dressuurstal. Dit jaar was het dus bij de dressuurstal van Grand Prix dressuuramazone Isabel Cool.

NATIONALE KALENDER

2019

9.03.2019: Nationale indoorkampioenschappen springen pony's OUD-HEVERLEE 10.03.2019: Nationale indoorkampioenschappen springen paarden OUD-HEVERLEE 7.04.2019: Nationale finale AVEVE Eventing Cup paarden VECHMAAL 20.04.2019: Nationaal indoorkampioenschap dressuur paarden OUD-HEVERLEE 22.04.2019: Nationaal indoorkampioenschap dressuur pony's OUD-HEVERLEE 27.04.2019: Nationale finale AVEVE Eventing Cup pony's MAARKEDAL 18.05.2019: Nationale finale SBB Competitie Jonge Pony's OLMEN 30.06.2019: Nationale finale SBB Competitie Jonge Paarden KIELDRECHT 29.09.2019: Nationaal ponytornooi ZONNEBEKE 6.10.2019: Nationaal ruitertornooi BEVEL

TERUGBLIKKEN OP NATIONALE FINALE SBB

Jan Stoffelen en Naomie pakken de

titel bij de zesjarigen Tekst: Kris Van Steen – Foto’s: Annelies Van Oost

De Nationale Finale van de SBB-Competitie voor Jonge Paarden levert een volledig BWP-getint podium op bij de zesjarige springpaarden. De ruiters/amazones in het zadel zijn één voor één bekende LRV-namen.

Jan Stoffelen (LRV Minderhout) stuurde de door Staf Brosens gefokte Niara (Elvis ter Putte x Flamenco Desemilly) naar een foutloze en bijzonder snelle barrage. Het levert de ruiter van LRV Minderhout het zoveelste groen-witte erelint op. Het duo Jan Stoffelen – Niara, kon zich samen met nog 15 andere combinaties plaatsen voor de barrage. In die barrage bleven vijf combinaties foutloos. We zetten ze graag even op een rijtje: Toon Clemens (LRV Genk) reed Naomi van Dorperheide (v. Cayenne van de Heffinck x Winningmood van de Arenberg – fokker: Stoeterij Dorperheide) naar de tweede plaats. Elke Appeltans van LRV Lummen reed Nymph (v. Diamant de Semilly x Carthago – NV Postelmans) naar de derde plaats. Daarmee is het podium volledig van BWP-signatuur. De vierde plaats ging naar Jan Caers (LRV Westerlo) met Zidan Bleu Z (Zirocco Blue VDL x Cicero Z – fokker René Danneels). Inge Pieck (LRV Lummen) zorgde met No Fathes Girl (Verde Gaio x Eldorado van de Zeshoek) op de vijfde plaats, voor een tweede succes voor de fokkerij van de NV Postelmans uit Lummen.

25 combinaties sprongen dankzij een foutloze omloop naar een barrageplaats bij de vijfjarige springpaarden. Vijf combinaties bleven foutloos. Martijn Tormans (LRV Schoonbroek) was met Oberon van den Berg (Thunder van de Zuuthoeve x Concorde - fokker: Gustaaf Van Massenhoven) de allersnelste van het pak.

Neeltje Vanrusselt (LRV Stevoort) stuurde Jola Blue (Zirocco Blue VDL x Lucky Boy) naar zilver, voor Jorich Spits (LRV Merksplas) met Jorado van’t Koningshof (Zirocco Blue x Cristo -fokker: Jan Jochems). Fenna Goethals (LRV Bassevelde) pakte een vierde plaats met Cobayashi HF Z (Cor vd Mespel Z). Gunther Van Duyse (LRV Sint Gillis Waas) reed Otis van de Zevenster (v. Toulon) naar plaats vijf.

26 | LRV magazine

Sigrid Vermeulen pakt met Perle D’Or van de Gaverstede ticket voor Gesves Bij de vierjarigen bleven 31 combinaties dubbel foutloos. Een BWP-jury beoordeelde de foutloze BWP-paarden op hun springkwaliteit en aanleg. De meeste punten waren voor Sigrid Vermeulen (LRV Lochristi) met Perle d’Or van de Gaverstede (Wandor van de Mispelaere x Equistro) van fokker Johan Torck uit Drongen.

Het levert hen meteen een wildcard op voor de Belgische Kampioenschappen in Gesves.

Veel kwaliteit bij de dressuurpaarden Veel kwaliteit op de Nationale Finale van de SBB-Competitie voor Jonge Paarden in Hulsterlo. In reeks zesjarige dressuurpaarden reed Tessa Fonken (LRV Weelde Ravels) de BWP’er Navarone van de Esberg (Special Agent Amour x Mio d’ Baugy – fokker: Jan Hillen) naar goud en het groen-witte erelint. Ze finishte in een sterk bezette reeks voor Jan Michiels (LRV Moerzeke) met Lightning (V. Londontime x Ricione) en Bram Van Lindt (LRV Peer) met Nitro van de Smetshoeve (v. Special Agent Amour x Wundermeyer).

In de Open-reeks ging de titel naar Birgit Ceuleers (LRV Vissenaken Glabbeek) met Noortje van ’t Rommersum (v. Special Agent Amour x Voltaire– fokker: Els Beckers). Gigi Van Der Leest reed met Nouvelle (v. Sir Donovan) naar een tweede plaats. Plaats drie was voor Lore Vandeborne met Explosion Pia v/d Bergerhoeve (v.

Everdale x San Amour I).

In de reeks voor vijfjarige LRV-paarden ging het goud naar Lotte Maesen van LRV Bree en haar James Brown (Hofrat x Apache). In de Open-reeks ging het erelint naar Flore De Winne (LRV Denerwindeke) met Flynn (Fahrenheit x Sir Oldenburg).

Jan Michiels van LRV Moerzeke won de LRV-reeks voor vierjarigen met Feline (Franziskus x Lord Loxely). In de Open-reeks ging de overwinning naar Gigi Van Der leest met Praga Khan (v. Sir Donovan x Dreamcatcher).

Zilver met gouden rand voor Bart Hermans

Op het EK voor Landelijke Ruiters in het Duitse Westerstede presteerde het Belgische team knap in het zestal-rijden.

Ondanks de ‘lossere teugels’ in het LRV-beleid rond groepsdressuur, blijven onze landelijke ruiters top in dit onderdeel. Frappant was ook de geweldige beleving en het grote aantal aanwezige Belgische supporters. Maar het absolute hoogtepunt was de klasse, het vakmanschap en de focus van Bart Hermans, die met ‘familiepaard’ Gorki van de Pertjeshoeve een zilveren medaille pakte was toch .

Tekst en foto’s: Kris Van Steen

Twee jaar geleden, op het EK voor Landelijke Ruiters in Tongeren, haalde het LRV-team nog dubbel goud: individueel (voor Wouter De Cleene) en in teamverband. Team België vertrok dus met ambitie naar Westerstede. Met Bart Hermans (LRV Kasterlee), Raf Steegmans (LRV Genk), Sven Grouwels (LRV Langdorp) en Dirk Smeets (LRV Riksingen) nam chef d’équipe Herman Arnauts vier ervaren ruiters mee die in 2017 deel uitmaakten van het winnende team. De as werd aangevuld met het jeugdig enthousiasme en talent van Calle Poelmans en Melanie Valckx (LRV Vorselaar).

Na de groeps- en individuele dressuur stond België op de tweede plaats, na de ongenaakbare en latere winnaar Duitsland. In de cross verloor het team door het uitvallen van Melanie en Calle vier plaatsen. Nochtans presteerden Thomas Smeyers, Sven Grouwels en Lore Poelmans sterk. Raf Steegmans en Bart Hermans bleven foutloos. Het leverde Bart een voorlopige tweede plaats op in het individuele klassement na de Duitse amazone Antje Schöniger.

Spontane ereronde

Antje bleef foutloos in de jumping met haar FST Schoengreens Quebec. Ook Bart bracht zijn Gorki van de Pertjeshoeve foutloos aan de meet, al moest hij daar al zijn ervaring, gevoel en kunde voor bovenhalen.

Raf Steegmans op weg naar een foutloze cross

“Ik heb na de jumping spontaan een ereronde gereden. Dit voelde als een overwinning; finishen op mijn dressuurscore met dezelfde score als de winnares. Beter kon ik niet doen.”

LRV magazine | 27

Gorki komt superfit terug uit Duitsland, hij was ook het snelste Belgische paard in de cross. Hoe doe je dat?

“We beginnen goed op tijd. Ik zeg bewust ‘we’, want mijn vader doet een groot deel van de galoptrainingen met Gorki, tweemaal per week in de bossen en op de weilanden en akkers achter ons huis. Gorki is van nature een heel rustig paard. We stellen een schema op en ik weet binnen welke zones we moeten trainen, maar we doen heel veel op gevoel en ervaring. In dat opzicht heb ik met mijn vader een geweldige partner. We luisteren en kijken naar ons paard. Af en toe doe ik eens een galoptraining. Dan spreken we even met elkaar. Aan een paar woorden hebben we vaak genoeg. Schema’s zijn handig, maar het gevoel is essentieel.

Gorki is overigens geen paard dat je drie maanden in topconditie kunt houden. Je moet pieken.”

Geen ambitie om het een stap hogerop te proberen?

“Als mijn paard morgen 1,45 m springt, wil ik dat heel graag eens proberen. Of als ik een paard tegenkom dat een drie- of

Tranen in de ogen “Ik heb nog een weekje vakantie”, lacht de vice-Europees kampioen exact een week na zijn thuiskomst in Kasterlee. “Het waren vermoeiende dagen. Intussen valt alles weer in zijn normale plooi. Ik heb heel veel warme reacties gekregen, maar wat ik altijd zal onthouden is onze tachtigjarige buurman, die met tranen in zijn ogen op zijn oprit stond toen we thuiskwamen ...”

Hoe kijk je terug op Westerstede?

Bart: “Een beetje dubbel. Ik ben letterlijk op minder dan een zucht van de Europese titel gestrand. Uit elk onderdeel heb ik het maximale gehaald. Gorki was in topvorm. Ik eindig op gelijke hoogte met de winnares. Soms, heel even, is er een tikkeltje ontgoocheling, maar uiteindelijk haalt het positieve gevoel het altijd. Overal waar ik kom, krijg ik felicitaties. Als mijn vader paarden gaat beslagen, wordt hij er steevast op aangesproken. Het Belgische publiek was geweldig. Het EK leeft echt in België én in LRV.”

HET RODE LEGIOEN Met honderden hadden de Belgische supporters de afstand van 450 km van Brussel naar Westerstede afgelegd. Gepakt en gezakt met rode T-shirts, petten, tricolore pruiken, drietanden … Ze waren ruimschoots in de meerderheid. Tijdens de cross brachten ze een ware volksverhuizing teweeg, van hindernis naar hindernis. Dat supporters ver gaan in hun engagement bewees ook LRV-voorzitter Georges Van Keerberghen. Hij vertrok met zijn fiets vanuit Overijse, om perfect op tijd te arriveren om de Belgische ruiters, amazones en het begeleidingsteam aan te moedigen en te feliciteren voor hun prestaties en engagement.

28 | LRV magazine

"Je moet je eigen limieten en die van je paard kennen." viersterrenwedstrijd kan lopen. Maar nooit ten koste van het paard, of om het eens gedaan te hebben. Je moet je eigen limieten en die van je paard kennen. Met limieten bedoel ik ook financiële limieten. Internationale topsport kost heel veel geld … en wij moeten gewoon gaan werken om onze hobby te kunnen uitoefenen. LRV is dus zo slecht nog niet. Betaalbare sport, een pintje drinken met vrienden, de hartverwarmende reacties van mensen die het ons gunnen … ook dat is LRV en dat staat niet in verhouding met eens deelnemen aan een viersterrenwedstrijd en daarna niet meer kunnen deelnemen aan een volgend EK voor Landelijke Ruiters (glimlacht).”

Want dat is je doel met Gorki?

“Zeker! Over twee jaar zal hij vijftien zijn. Dat moet lukken als hij gezond blijft ...”

Beleeft u ook een LRV-moment Deel het onder #beleefLRV

#beleefLRV PUB BELEEF LRV

Volg ons op sociale media

en d j i r d Paar e samen j f e e bel

LRV magazine | 29

PETER/METER/PERSONEEL NATIONALE LRV INDOORKAMPIOENSCHAPPEN SPRINGEN - PONY’S LRV DAT ZIJN MEER DAN 400 RIJVERENIGINGEN EN PONYCLUBS. DAT ZIJN WANDEL- EN MENCLUBS. LRV IS SPORT- EN RECREATIE MET MEER DAN 12.000 LEDEN EN EEN VEELVOUD AAN PAARDEN. AL DIE ACTIVITEITEN, COMMUNICATIE, ADMINISTRATIE EN DYNAMIEK VRAAGT DAGELIJKSE OPVOLGING. DAT WERK GEBEURT DOOR DE TWEE LRV-DIRECTEURS EN DE SECRETARIAATSMEDEWERKERS IN DE KANTOREN AAN DE RUITERSCHOOL IN OUD-HEVERLEE. HOOG TIJD VOOR EEN KENNISMAKING MET HET LRV-TEAM.

Meet-and-greet LRV-Team

S

Kris Van Steen – Foto’s: Sarah Fannes en Kris Van Steen

SARAH FANNES Sarah Fannes is net dertig geworden. Houdt van een grapje op tijd en stond en is nagenoeg altijd goedgezind. In haar vrije tijd gaat alle aandacht naar paarden. Als ze achter haar bureau in de kantoren van de Ruiterschool in Oud-Heverlee zit, ook ... Met de focus op LRV West-Vlaanderen. Want voor die provincie is Sarah het allereerste aanspreekpunt.

Noem het ‘meter’ maar dat klinkt dan weer een beetje ouderwets voor deze jonge en dynamische dertiger.

Paarden en pony’s zowel in je vrije tijd als professioneel.

Was jij altijd al zo in de ban van paarden?

Sarah: Ik heb voor de paarden eigenlijk veel sporten gedaan.

Dansen, turnen, tumbling en ropeskipping. Mijn zus Karlien, was al van kleins af aan gepassioneerd door paarden en pony’s. Bovendien lag manege ’t Wimpelhof in Herent in onze achtertuin. Eigenlijk hebben we daar zo goed als heel onze jeugd doorgebracht. Onvergetelijke tijden met geweldige momenten waren dat. (glimlach).

Hoorde LRV daar ook bij?

Sarah: Een tijdje wel. Ik heb bij LRV Erps-Kwerps gereden maar die club heeft eigenlijk niet lang bestaan. Nadien is het er eigenlijk niet meer van gekomen. Nu neem ik regelmatig wel is deel aan een oefenjumping die door een LRV-vereniging wordt ingericht. Ideaal voor jonge paarden is dat. Want dat is wat ik het liefste doe. Jonge (spring)paarden rijden en proberen beter te maken.

En dan kan je van je hobby je beroep maken. Aan de slag in de paardenwereld? Bij LRV … weet jij nog wanneer dat was?

Sarah: Dat is ondertussen vijf jaar geleden. Ik ben in september 2014 begonnen. Een nieuwe wending in mijn leventje was dat toen. Ik heb er geweldige collega’s. We zitten in een mooie groene omgeving en het gaat heel vaak over paarden, pony’s en paardenmensen. Er is veel variatie in mijn werk en contact met de leden en bestuursleden. Bij LRV werken is nooit saai! (knipoog).

Daarvoor iets anders gedaan?

Sarah: Tijdens mijn laatste jaar van mijn studies ben ik naar Peru geweest. We hebben er oa. de lokale bevolking geholpen met Engels, websites voor de winkels gemaakt en mee geholpen met de uitbating van de ViaVia, een café/hotel. Toen ik in 2010 afstudeerde ben ik meteen beginnen werken in een modebedrijf 30 | LRV magazine

als management- en allround assistente. Ik heb daar vier jaar gewerkt en toen kwam LRV op mijn pad.

LRV werkt sinds een aantal jaar met ‘meters’ en ‘peters’. Jij bent verantwoordelijk voor LRV-West-Vlaanderen. Wat houdt het ‘meterschap’ zoal in?

Sarah: Voor alles wat met LRV-West-Vlaanderen te maken heeft ben ik het eerste aanspreekpunt. De vergaderingen, tornooien en indoorwedstrijden opvolgen. Metingen van pony’s, startlijsten, … Daarnaast probeer ik ook onze twee directeurs Maude en Arthur zo goed mogelijk te assisteren. In de herfst en de lente ben ik verantwoordelijk voor ‘Kom Springen’ in de Ruiterschool, waarbij we onze piste open stellen voor parcourstraining.

Al veel bijgeleerd sinds je bij LRV werkt?

Sarah: West-Vlaams … (lacht). Nee, eerst en vooral dat vrijwilligers onbetaalbaar zijn en dat paarden, pony’s en paardenmensen ongelooflijk boeiende wezens zijn. Maar dat wist ik eigenlijk al (lacht).

VRAAG UW GRATIS PROEFNUMMER VIA WWW.HIPPO.BE

®

Hippo Revue is bezig aan zijn 32ste jaargang als onafhankelijk Belgisch vakblad voor de paardensport. Hippo Revue brengt in woord en beeld uitgebreid in alle disciplines wat er in onze regio aan paardensport gebeurt. Ook algemene artikelen aangaande fokkerij, recht, milieuvergunningen, veeartsenij, boekbesprekingen,... informeren tal van lezers.

®

Woning met paardenaccommodatie en weiland op ca. 1,4 ha te GEEL (Antwerpen)

®

wasplaatsen, solarium, zitruimte en apart toilet, een binnenpiste (22m x 30m), een verlichte buitenpiste (20m x 60m) en met hout omheinde weides.

Klassevolle villa met 5 slaapkamers op 9.316 m2 te KORTEMARK (West-Vlaanderen)

EPC: 461 KWh/m2/jaar - UC: 2047634 - Vg/Ag/Gmo/Gvkr/Gvv/mogelijk overstromingsgevoelig

JAARGANG 32 • NUMMER 2 • TWEEMAANDELIJKS • APRIL 2019 ABONNEMENT: € 54 • LOSSE VERKOOP: € 9 • AFGIFTEKANTOOR GENT X

• P 309758

Het geheel omvat een prachtige villa (5 slpk, 2 bdk), een zwembad met poolhouse en een bijgebouw met 4 stallen.

EPC: 132 KWh/m2/jaar - UC: 2065598 - Vg/Ag/Gmo/Gvkr/Gvv

• P 309758

Het geheel omvat een moderne villa (4 slpk, 1 bdk), een recente loods (15m x 25m) en weiland.

Meer dan 30 maneges en stoeterijen in discrete portefeuille!

Voor meer informatie gelieve contact op te nemen met ons kantoor.

Te renoveren woning met weiland op ca. 80 a in GEETBETS (Vlaams-Brabant)

Te renoveren woning met bijgebouwen en weiland op ca. 7500 m2 te KORTENAKEN (Vlaams-Brabant)

De eigendom bestaat uit een te renoveren woning (3 slpk, 1 bdk)

Het geheel omvat een te renoveren woning (4 slpk, 1 bdk), een grote garage,

met aanhorigheden en een weiland.

een loods, oude stalgebouwen en weiland.

EPC: 1036 kWh/m2/jaar - UC: 2111911 - Vg/Lwag/Gmo/Gvkr/Vv

EPC: 467 KWh/m2/jaar - UC: 2138056 - Vg/Ag/Gmo/Gvkr/Gvv/mogelijk overstromingsgevoelig

JAARGANG 32 • NUMMER 3 • TWEEMAANDELIJKS • JUNI 2019 ABONNEMENT: € 54 • LOSSE VERKOOP: € 9 • AFGIFTEKANTOOR GENT X

JAARGANG 32 • NUMMER 1 • TWEEMAANDELIJKS • FEBRUARI 2019 ABONNEMENT: € 54 • LOSSE VERKOOP: € 9 • AFGIFTEKANTOOR GENT X

Moderne villa met multifunctionele loods op ca. 2,51 ha te MELSELE (Oost-Vlaanderen)

JAARGANG 32 • NUMMER 3 • JUNI 2019

JAARGANG 32 • NUMMER 1 • FEBRUARI 2019

• P 309758

EPC: 238KWh/m2/jaar - UC: 199151 - Vg/Ag/Gmo/Gvkr/Gvv

® HIPPO REVUE

HIPPO REVUE

Deze eigendom bestaat uit een woning (4 slpk, 1 bdk), 13 boxen, zadelkasten,

ce 1943 sin

de Muze eq

uestria

n

i

n

SPECIAAL

FOKKERIJNUMMER

hoofdkantoor Aarschotsesteenweg 201 • 2500 Lier t 032 977 000 gsm 0474 400 100 BIV 502.406 bijkantoor Verrebroek (Beveren-Waas) 0495 91 50 20 bijkantoor Sentower Park (Opglabbeek) 0479 75 82 58 e-mail info@immofluisteraar.be website www.immofluisteraar.be cover_Hippo_03_2019.indd 1

29/05/19 11:53

HIPPO REVUE IS EXCLUSIEF MEDIAPARTNER VAN WWW.EUROPEANHORSENETWORK.EU

NEEM OF SCHENK EEN ABONNEMENT VIA WWW.HIPPO.BE

VOLG ONS OP FACEBOOK

HIPPO REVUE BRUGSE STEENWEG 227 8000 BRUGGE TEL. 050/34 54 01 WWW.HIPPO.BE LRV magazine | 31

ORGANISATIE TORNOOI LRV-TORNOOISEIZOEN IS GESTART

Een goede voorbereiding loont LRV HINGENE STOND NET ALS ÉÉN VAN DIE VELE LRV-VERENIGINGEN IN VOOR DE ORGANISATIE VAN EEN LRV-PAARDENTORNOOI TIJDENS DE AFGELOPEN LENTE- EN ZOMERPERIODE. “HET WAREN VERMOEIENDE MAAR TOFFE DAGEN VOOR IEDEREEN DIE VAN DICHTBIJ OF VERAF BETROKKEN IS BIJ LRV DE HUNTERS UIT HINGENE”, ZEGT KRIS. Tekst: Kris Van Steen - Foto's: Katleen De Reu

"Een tornooi organiseren heeft veel weg van een teambuilding."

M

“Meer dan een jaar geleden hebben we een eerste keer vergaderd met de vijf mensen uit ons bestuur”, vertelt Kris. “Na de bestuursvergadering volgde een vergadering met de leden over de diverse taken, de sponsoring van het tornooi … We hebben in Wintam/Hingene een grote blok landbouwgrond ter beschikking. De percelen zijn van verschillende boeren uit de streek, dat betekent dus tijdig afspraken maken met de eigenaars. Het volledige blok wordt ingezaaid. Na de tornooien op 5 mei, wordt alles omgeploegd en wordt er mais gezaaid. Zodra de terreinen vastliggen, valt er als organisator al een grote stressfactor weg.

Bovendien is het erg droge grond op de Wintamse Kouter. We hoeven dus niet bang te zijn dat vrachtwagens of auto’s zullen vastrijden of dat de ondergrond te modderig zal zijn. Nog voor de winter – in oktober – is het hele blok ingezaaid. Een week voor het tornooi plaatsvindt, wordt het gras een eerste keer gemaaid.

Vier dagen voordat het eerste paard de piste betreedt nog een keer. Op vrijdag voor het tornooi spreken we af om de grote tent en de VIP-tent te plaatsen. Dat vraagt toch wel enige manen vrouwkracht. De dranghekken die we bij drie verschillende gemeenten gaan halen, worden geplaatst en de dressuurringen

32 | LRV magazine

worden uitgezet. De dag nadien brengen we de bewegwijzering aan en plaatsen we de parcoursen, de jurywagens, de togen en toiletten. Het promodorp krijgt vorm. De akkers veranderen stilaan in een dorp. Iemand moet hier ’s nachts een oogje in het zeil houden ... Je zou niet willen dat de drank, de promowagens of onderdelen van het parcours gestolen worden. Twee dagen voor het tornooi is het tijd voor de afwerking. Met een vijftigtal medewerkers, waaronder leden van LRV Hingene, de plaatselijke KLJ-afdeling en sympathisanten lukt het wel. Het paardentornooi kan beginnen. We krijgen toffe reacties van deelnemers en bezoekers. Dat is fijn, daar doen we het eigenlijk toch voor. Vier dagen later doen we het nog eens over … Nu zakken de pony’s af naar Hingene. Iedereen is tevreden. Er is veel mooie paardensport te beleven en het weer viel al bij al mee.” Een dag later is nagenoeg alles opgeruimd en kunnen de landbouwers beginnen ploegen. “Het is altijd een fijne ervaring om een tornooi te organiseren”, kijkt Kris tevreden terug. “De hele vereniging wordt gemobiliseerd … Dat is tof, maar vermoeiend want het kruipt in je kleren. Gelukkig kunnen we volgende week rustig zelf op tornooi in Kalmthout-Achterbroek …”

"Er komt heel wat kijken bij het opzetten van de grote tent."

LRV magazine | 33

HET IS EEN TRADITIE IN WEST-VLAANDEREN. AL SINDS 1985 TREKKEN LRV-PONYRUITERS EN AMAZONES TIJDENS DE EERSTE WEEK VAN JULI OP KAMP MÉT HUN PONY. DRIJVENDE KRACHT ACHTER DIT JAARLIJKSE HOOGTEPUNT IS DE PONYCLUB VAN IZEGEM. JARENLANG WERD HIERVOOR EEN BEROEP GEDAAN OP DE ACCOMMODATIE VAN HET ZILVEREN SPOOR IN MOORSELE. NOODGEDWONGEN MOEST DEZE KEER IN MINDER DAN EEN HALF JAAR TIJD NAAR EEN ALTERNATIEF GEZOCHT WORDEN OM 113 RUITERTJES UIT 11 CLUBS EN HUN PONY ONDERDAK TE VERSCHAFFEN.

Geen dertien in een dozijn!

W

Tekst: Hilde Leman

“We willen geen dertien-in-een-dozijn-kamp zijn. We willen er jaar na jaar een onvergetelijke ervaring van maken”, aan het woord is Julie Dewulf, voorzitter LRV-Izegem. “Ik geef toe, er was even paniek. Het Zilveren Spoor was gemakkelijk: er zijn goede pistes, stallingen, slaapplaatsen, keuken… In maneges vonden we niet onmiddellijk mogelijkheden en toen kwam de familie Descheemaeker-Stragier met het geniale plan om hun terreinen open te stellen en het opnieuw te organiseren zoals het indertijd allemaal begonnen was op het terrein van Ruytershove in Izegem. Organisatoren waren toen Georges Mersseman, José Booghs, Jozef Desimpel en Noel Demeulenaere. Julien Vandenbroucke was toen kok.”

Kris Descheemaeker is de geknipte persoon om te weten hoe het moet.

Hij was er al bij van bij de start als ponyruiter, “We hebben de weilanden rond onze hoeve, zo’n 3,5 hectare ter beschikking gesteld voor het ponykamp. Plaats genoeg om 4 slaaptenten te plaatsen en een tent met 114 paardenboxen. De allerkleinsten sliepen in een loods. Een grote tent fungeerde als eetplaats en polyvalente ruimte. We beschikten ook over 2 springpistes en 22 dressuurringen. We hebben alles tot in het kleinste detail uitgetekend en besproken. Maar toen eind juni alles geïnstalleerd was, zag je pas hoe indrukwekkend dit evenement wel was.”

Je moet het je voorstellen. ’s Morgens opstaan vlak bij je pony in een landelijke omgeving met de zon op je smoel. Dat is voor mij een 5*-camping. We staan er ook niet alleen voor. Ook Valerie Defour (LRV Ardooie), Evy Deryck (LRV Torhout, Cécilie Decroos (LRV-Lo-Reninge) helpen begeleiden.

An-Florence Noppe (LRV Ardooie) puzzelt het rijlessen-schema en de lesgevers in elkaar: “Sinds mijn 9de heb ik nog geen enkel kamp gemist, eerst als ponyruiter, nu als monitrice. Intussen werk ik in de aankoop bij Ardo maar voor dit kamp neem ik maar al te graag een week vakantie op want ik put er heel veel voldoening uit.”

"’s Morgens opstaan vlak bij je pony in een landelijke omgeving met de zon op je smoel.

Dat is voor mij een 5*-camping."

Vijfsterrencamping “Voor mij was het pure nostalgie”, vertelt Evelyn Depuydt, die er voor de derde keer bij was als hoofdmonitrice. Vroeger gingen we met de Chiro op tentenkamp. Van bij de voorbereidingen voelden we al dat dit wel eens een speciale editie ging worden.

34 | LRV magazine

“De moni’s zijn allemaal mensen die in hun kinder- en tienertijd zo’n kamp meegemaakt hebben. Ook enkele externe lesgevers engageren zich om in ruil voor een barbecuekaart enkele uren les te komen geven. De kinderen rijden dagelijks twee keer en krijgen nooit les van eenzelfde lesgever. Daarnaast zijn er workshops, een bootcamp, gaan we zwemmen, wordt er geknutseld aan een decor voor het barbecuefestijn met de ouders en de sympathisanten op donderdag en iedere club maakt ook een act.”

Applaus ‘Afzwaaien’ als ponyruiter doe je in West-Vlaanderen niet zomaar.

De 16-jarigen sluiten hun ponyperiode af met een vierdaagse trektocht. “Dat is 15 jaar geleden in het leven geroepen om de overgang naar de paarden te accentueren. Karel Verstraete (LRV Zonnebeke) en gepensioneerd preventie-adviseur begeleidt al

TERUGBLIK OP

DRUK-ADV-1901-acerta-V1.pdf 1 7/05/2019 14:10:02

14 jaar deze trektocht. “En je krijgt zoveel terug van die jonge gasten, ik doe dit telkens weer met heel veel plezier,” zegt Karel.

“Ik vertrek altijd met een groep ruiters die ik totaal niet ken en dus heb ik ook geen vooroordelen. Dat is gewoon super. Dit jaar hebben we ongeveer 145 km afgelegd. We startten in Poperinge om uiteindelijk onder luid applaus op het ponykamp in Izegem te arriveren. De routes worden ieder jaar opnieuw bekeken maar we zoeken de landelijke wegen op in de Westhoek, Frankrijk en Henegouwen.”

Heb je dé ponyruiter zien veranderen in 15 jaar tijd?

“Die jonge gasten willen graag grenzen verleggen. Deden wij vroeger ook hé. We proberen daar niet té streng mee om te gaan, wel met veel gezond verstand. En we houden het vooral veilig.

Ernstige ongevallen hebben we dan ook nog nooit gehad. Wat mij vooral opvalt, is dat de kwaliteit van zowel van pony als van ruiter er enorm is op vooruitgegaan.”

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Tofste ponyclub van Vlaanderen Vanaf januari wordt gestart met de organisatie van een feesteditie.

De 35ste editie zal opnieuw plaatsvinden op de weilanden van de familie Descheemaeker. “Onze ambitie is om de tofste ponyclub van Vlaanderen te blijven. We zijn een hechte groep vrienden geworden en we weten dat alle inspanningen die we doen ten voordelen van onze kinderen zijn,” sluit Julie met een knipoog af.

Natuurlijke voedingssupplementen en verzorging van topkwaliteit

100%

www.animavital.be

LRV magazine | 35

A UR L

N AT

CLUB NIEUWS

ANTWERPSE TREKRUITERS

LOONSE en DRUNENSE duinen OP WEEKEND MET CORINNE

Het weekend werd super georganiseerd door Corinne. De gezellige B&B Den Duinwal was onze basis waaruit we hele mooie ritten hebben gemaakt van om en bij de 23km. Op de middag hadden we telkens een toffe stopplaats waar we dan een drankje en een hapje konden nemen terwijl onze paarden konden rusten op daarvoor voorziene plaatsen.

Goede ruiterpaden, wondermooie natuur afgewisseld door bossen, hei en duinen. Lekker lange paden om te draven en te galopperen en dan weer stappen in het mulle zand van de duinen met mooie uitzichten. Af en toe waande je je echt in de Sahara.

Met z’n achten vormden we een heel leuke groep, goede paarden en dat met uitstekend wandelweer (al was het af en toe wat frisjes).

We hebben er weer echt van genoten. Wat een super paardjes hebben we allemaal. Zo braaf, maar zeker geen doetjes.

Zulke weekends zijn echte kleine vakanties !!

- Mireille -

"Door een ven is altijd een hoogtepunt."

Ter info

Voorzitter: Cel Deckers cel@antwerpset rekruite

rs.be

Secretariaat: Guy Baelden Guy@antwerpser ekruite

s.be

"Onze ploeg is er klaar voor."

36 | LRV magazine

3-DAAGSE in de veluwe MET DAISY

Ervaring van een nieuw lid Na een veilige autorit waren we aangekomen bij het Human & Horse Hotel in Kootwijkerbroek. Als nieuw lid van de Antwerpse Trekruiters is dat toch een spannende belevenis, zo een weekendje weg met je paard. Onze paarden genoten van het zonnetje in de zandpaddocks, terwijl mijn reisgenoten me geduldig instructies gaven bij het parkeren van de trailer. Nadat we onze intrek namen in de comfortabele hotelkamers, trokken we er op uit voor een namiddagwandeling van 13 km. Vanaf de oprijlaan stapten we een klein stukje langs een fietspad en een rustige landweg zo de ruiterpaden op. Het was een ideale wandeltemperatuur voor de paarden. Na de wandeling konden onze paarden rollen in de paddocks en smullen van hooi. Wij genoten mee met een drankje van op het dakterras met uitzicht op de gehele accommodatie en de velden. In de stallen lag er een heerlijk strobedje klaar voor onze viervoeters. We sloten de avond af met een gezellig etentje bij restaurant “De Vergulde Leeuw”.

Bij het ontwaken ontdekten we dat de weersvoorspellingen niet zoals tijdens het voorbije warme paasweekend zijn. Het regende pijpenstelen, maar we zijn niet van suiker dus gewapend met regenjas gingen we er voor. Gelukkig klaarde het helemaal op bij ons vertrek. Aan het begin van dit natuurgebied ligt een wildrooster, ernaast een poort die je vanop je paard kan openen.

Lukt dit niet, dan zijn er opstapjes voorzien. We oefenden elke dag opnieuw als voorbereiding op de Yeehaw Games bij Petra en Kristof.

Tijdens een rit over de Veluwe is het bijna onmogelijk niet onder de indruk te raken van dit uitgestrekte natuurgebied. Bossen, heidevelden, zandvlakten en weidegronden strekken zich uit tot aan de horizon. In het hart van de Veluwe maken de bomen van Nederlands grootste bosgebied opeens plaats voor een groot open gebied van heidevelden en zandverstuivingen: het Kootwijkerzand. Met een oppervlakte van 700 hectare is het de grootste actieve zandverstuiving van West- Europa. In het midden bevindt zich het monumentale zendstation Radio Kootwijk dat in de jaren twintig van de vorige eeuw werd gebouwd voor radiotelegrafisch contact met toenmalig Nederlands-Indië. Het imposante gebouw, dat het midden houdt tussen een tempel en een sfinx, contrasteert prachtig met de lege, woeste omgeving. We kwamen wat wandelaars, fietsers, ruitervrienden en menners tegen. Altijd opnieuw met een vriendelijke groet en respect voor elkaar.

Tijdens de middagstop knuffelden we dikke bomen om het bindtouw te bevestigen voor onze paarden. We zetelden op een dikke boomstam om onze lunch te verorberen. Voldaan zetten we onze tocht verder. We passeerden enkele rustgebieden voor wild.

Die rust namen de ‘Big Five’ van Nederland wel letterlijk want we zagen enkel sporen van edelherten, de ravage van wilde zwijnen en achtergebleven prooien van de vos. Een rode eekhoorn, een buizerd en konijnen werden wel door ons gespot. Een koekoek en een specht lieten van zich horen.

We deden nog een stop voor een drankje bij een plaatselijke brasserie. Op enkele buitjes na hielden we het droog tijdens de mooie rit van 32 km. Terwijl onze paarden smulden van hun avondmaal, aten wij pizza en werden we door de uitbaters getrakteerd op een oranjekleurig (hoe kan het ook anders) gebak voor Koningsdag. Na een goede nachtrust konden we zondagmorgen al weer genieten van een heerlijk en uitgebreid ontbijtbuffet en maakten we ons lunchpakket klaar voor de laatste tocht van 22 km. De zon was al van de partij. Deze keer reden we een andere richting uit. De ruiter- en menpaden met knooppunten zijn fantastisch. Ze worden onderhouden door een 70-tal vrijwilligers waarvoor onze oprechte dank. Er is ook een avonturenpad waar je wat hindernissen kan overwinnen met je trouwe vriend. Deze keer hielden we halt bij een ‘parking voor paarden’ met een picknickbank. Als nieuweling moet Woody nog leren dat hij wat moet rusten i.p.v. van te spelen met de vriendjes of ontsnappingspogingen te ondernemen om bij het groen, dat altijd groener is op een ander, te komen. Met zo een leuke bende werd er onderweg veel verteld, gelachen en zelfs gezongen. Aan brainstormen over ritten en weekendjes die we nog zullen en willen ondernemen geen gebrek. Maar af en toe werden we ook stil en voelden we ons één met de mooie natuur. Spijtig genoeg komt aan alle mooie liedjes een einde dus namen we afscheid en keerden we tevreden en met de batterijen weer helemaal opgeladen huiswaarts.

Dank u wel Daisy om dit weekend te organiseren, dank aan Human & Horse Hotel voor hun gastvrijheid en mooie locatie en aan mijn reisgenoten om er een leuk weekend van te maken. Woody en ik hebben veel bijgeleerd. Hop naar de volgende!

- Hilde -

"De ruiter- en menpaden met knooppunten zijn fantastisch."

LRV magazine | 37

Dauwrit DRUNEN EERSTE ERVARING WEEKENDJE ATR

Nuttig adres D’n Duinwal, Udenhout www.dnduinwal.nl 3 DAGEN SAMEN MET MENSEN EN PAARDEN DOORBRENGEN DIE JE NIET KENT, UITGEZONDERD CORINNE EN MIREILLE, IS BEST WEL SPANNEND.

Afspraak vrijdag 19/07/2019 aan B&B “D’n Duinwal” te Udenhout. Als eerste aangekomen worden we er hartelijk ontvangen door de heer des huizen.

Vanuit onze B&B zijn we direct in de Drunese Duinen. Voor onze paarden is het even wennen. Gewoonlijk zijn ze met z’n tweetjes op stap, nu dienen ze rekening te houden met de andere paarden. Het is even aftasten van waar hoor ik thuis in deze kudde, af en toe oren plat naar achter als er een ander paard te kort bij komt of als er eentje wilt voorbij steken, maar na een tijdje ging dit echt wel heel goed. Afwisselend vooraan, achteraan of ergens tussen de koplopers en de achterhoede rijden, het kan allemaal.

Deze streek is gewoonweg zaaaaalig om te rijden: 95% zandwegen. Via de duinen rijden we naar de grote plas (ijsbaan) waar de paarden even hebben kunnen drinken. De meeste paarden gingen vlotjes de plas in. Met geduld en verwoede pogingen is Design er toch in geslaagd om haar schrik te overwinnen en trotseert ze het water. Missie geslaagd, zou ik zeggen.

Alles komt aan bod tijdens deze rit: duinen, de grote plas, bossen en heide. Hoe de paden hier bijliggen, daar kunnen ze bij ons in België nog een lesje van leren. De paden lenen zich uitstekend om te draven en galopperen. Tegen 13u30 is het tijd voor onze lunch in “Roestelberg”. De paardjes worden netjes gestald in de voorziene plaatsen en krijgen wat te drinken gegeven en vervolgens onze overheerlijke lunch genuttigd.

Met goedgevulde buikjes keren we terug naar onze B&B en hebben onze paarden 20km in de benen. Een frisse douche, zowel voor paard als ruiter is zeker niet overbodig. Nadat onze paarden eten hebben gekregen, is het onze beurt voor ons avondeten bij “de Heeren Janssen” in Helvoirt. Er wordt nog wat nagepraat en vervolgens kruipen we niet te laat onder de wol i.v.m. onze dauwrit de volgende ochtend.

Hier was het’m om te doen. Om 4u45 loopt de wekker af, we willen deze ochtendwandeling met zonsopgang zeker niet missen!

Zoals afgesproken zit iedereen om 5u30 op z’n paard om van deze prachtige wandeling te genieten. En of we genieten: het zicht, de stilte, de rust,….. Het is echt de moeite waard.

38 | LRV magazine

Eetcafe “De Klinkert” www.eetcafedeklinkert.nl

Terug naar onze B&B, waar er een rijkelijk gevulde tafel op ons staat te wachten. Tegen 10u30 zitten we alweer op onze viervoeters om via Roestelberg, langs de grote plas naar Manege van Loon te rijden waar we onze paarden kunnen stallen en we zonder problemen kunnen lunchen. Na de lunch is het rechtreeks richting B&B wegens het slechte weer dat op komst is. De teller staat op 25 km, onze paarden verdienen het om even lekker te kunnen rollenbollen in de paddock, lekker afspoelen, en -heel belangrijk- hun dagelijkse rantsoen binnen te krijgen.

Ondertussen komt de heerlijke geur van ons avondeten ons tegemoet. Michel Vandergucht is speciaal even over en weer geko-

"Alles komt aan bod tijdens deze rit: duinen, de grote plas, bossen en heide." men om voor ons een bangelijke lekkere zeevruchten-/rijstschotel op tafel te toveren. Bij deze hebben we kennis kunnen maken met Michel zijn kookkunsten. Het resultaat mag er best wel wezen, Het was om duimen en vingers af te likken. Bedankt Michel om ons zo te verwennen en dat op ons eerste ATR-weekend.

Zondag 21/07 was de afspraak dat iedereen om 8u paarden eten zou geven om dan na ons ontbijt nog een mooie tocht van 17km te doen om dit weekend af te sluiten. We rijden via de bossen met mooie lange paden richting Eetcafe “De Klinkert” in Drunen waar we lunchen. Na ons middagmaal is het terug richting B&B en zit ons weekendje erop.

Weet je, dit was mijn eerste tocht met ATR na 9 maanden lidmaatschap, een zwangerschap duurt toch ook 9 maanden; 9 maand om iets unieks te laten groeien, koesteren en dan om er met volle teugen van te genieten.

Wel dit weekend was genieten, genieten, genieten … Dit smaakt duidelijk naar meer - Sonja Commers en Eddy -

Paardrijles

Kasteelhoeve “DE TORNACO” EEN MOOIE VIERKANTSHOEVE IN BORGLOON

Vrijdag hebben we meteen een mooie wandeling gemaakt van een 15-tal km en onderweg hebben we een lekker ijsje gesnoept en heel lekkere kersen. ’s Avonds zijn we iets gaan eten in taverne Martenshof: dat waren heerlijke salades! In het salon op de hoeve hebben we daarna nog iets gedronken.

Onze wandeling hebben we verder gezet doorheen het landelijk landschap langs de mooie fietswegen. Zo’n 90% van de route was verhard. Na onze rit konden we onze paarden fris afspuiten en voorzien van voer en water, waarna we iets zijn gaan eten in "Le Bouquet Garni” te Sint-Truiden.

Zaterdag was het weer lekker weer en stond er een rit op het programma van rond de 23km die van start ging doorheen het centrum van Borgloon. Als onze paarden daar niet geslaagd zijn voor hun schriktraining, dan weet ik het ook niet meer!

Zondagmorgen, na een lekker ontbijt, hebben we tijdens de rit nog genoten van al die mooie en fruitbomen en namen we nog leuke foto’s aan de zwevende kapel ofwel “Helsheaven”. Vervolgens genoten we tijdens de middag in “de loungebar” Heirbaan 66. Ook dit was weer training voor de paarden…onder de tenten stonden ze bij ons te rusten.

Daarna zijn we aangekomen bij de doorkijkkerk, ook wel ‘Reading between the Lines’ genoemd. Deze is heel uniek met een uitkijk op het heuvelachtige landschap. We konden er vlakbij komen met de paarden. Voor onze middagstop hadden we pech. Er was niets open, maar dankzij een lieve dame kwamen we bij een boerderij waarvan de eigenaar paarden fokt en mochten we onze paarden in een stalling zetten, laten drinken en rusten. Een betere plek hadden we niet kunnen bedenken.

Dank aan Gonda Van den Bulck voor het organiseren van dit heerlijk weekend, waar we met toffe dames hebben kunnen genieten, bijpraten en praten over onze fantastische paarden!!

- Caroline Laureys -

Nuttig adres Kasteelhoeve De Tornaco www.detornaco.be Taverne Martenshof martenshof.be

LRV magazine | 39

40 | LRV magazine

DE ARENBERGRUITERS

HORSE AGILITY 23 JUNI: HORSE AGILITY BIJ DE ARENBERGRUITERS SCHRIKTRAINING, HINDERNISSENPARCOURS, IEDEREEN KENT HET WEL MAAR WAT IS HORSE AGILITY?

Horse Agility is een discipline waarbij je samen met je paard een behendigheidsparcours aflegt. Het is de bedoeling dat je het parcours uiteindelijk in volledige vrijheid af kan leggen, en dat je paard op je kleinste aanwijzingen reageert.

Bij Horse Agility gaat het niet om de snelste tijd, maar om je horsemanship. De focus ligt op een fijne communicatie, paard vriendelijkheid en plezier. De obstakels zijn eigenlijk slechts een bijzaak, omdat als jij en je paard een goede relatie hebben en een juiste basis in grondwerk, jullie elk obstakel aankunnen zowel aan de hand, in vrijheid als onder het zadel.

Op zondag 23 juni organiseerden Sofie en Sonia van de Arenbergruiters een dagje Horse Agility. We hadden 13 obstakels klaargezet en werkten in groepjes van 3 Ă 4 personen. We maakten een tunnel, een vlaggenlijn, een flessenbak, een hoepel, een hoepel met noedels, een noedelhindernis, hindernis met ballonnen, een waterbak, een opstapje, een zeil met krokodillen, de bellenblaashindernis, de vlaggen en het ballenbad.

Met 16 deelnemers gingen we aan het werk, eerst aan de hand en dan onder het zadel. Het was voor mij ongelofelijk om te zien wat een goede band deze deelnemers hadden met hun paard.

Bijna allemaal hebben ze zowel aan de hand als onder het zadel gewerkt.

Ik was vooral onder de indruk van een 4-jarig paardje dat het echt een speeltuin vond en dus van niets maar ook niets schrik had.

En dat allemaal door een goede band met de eigenaar. Voor anderen was het soms wat moeilijker maar op het einde van de rit had iedereen evenveel plezier en overwonnen sommige zelfs hun grootste nachtmerrie.

Graag wil ik Stalling Herendaelhof bedanken voor het uitlenen van hun fantastische buitenpiste en voor hun enthousiasme en deelname.

- Sofie Speleers -

Ter info De Arenbergruite

rs Kristel Pauwels E-mail: kristelpa uwels@gmail.com www.arenbergruit ers.be

LRV magazine | 41

TAKE IT EASY EEN NIEUW CONCEPT BIJ DE ARENBERGRUITERS

Bij een take-it-easyrit wordt op voorhand afgesproken dat er niet gegaloppeerd zal worden.

“Veiligheid voor alles”, “Een ketting is maar zo sterk als de zwakste schakel”, “Hoffelijkheid wil dat met iedereen rekening gehouden wordt”. Deze leuzen worden bij de Arenbergruiters hoog in het vaandel gedragen. Desalniettemin kan het gebeuren dat iemand zich tijdens een rit ongemakkelijk voelt omdat hij geen spelbreker wil zijn en zijn mederuiters hun galopje gunt, alhoewel het voor hem en zijn paard op dat ogenblik niet zo aangewezen is. En wij willen dat iedereen zich aanvaard en op zijn gemak voelt bij ons.

De redenen waarom iemand galop (tijdelijk) niet ziet zitten, kunnen heel uiteenlopend zijn, gaande van een fysiek probleem bij ruiter of paard, over opleidingsniveau, tot een angst die (nog) niet overwonnen is, of gewoon persoonlijke voorkeur. Iemand die in zo’n situatie vertoeft, beslist soms om niet deel te nemen aan een rit omdat men niet wenst de rest van de groep tot last te zijn en dat is jammer. Daarom ontstond bij ons het idee deze druk helemaal weg te nemen door voor sommige ritten op voorhand af te spreken dat stap en draf het tempo zouden bepalen. Uiteraard is iedereen welkom, ook de grootste galopliefhebbers, alleen wordt van allen verwacht zich aan de afspraak te houden.

Op Onze-Lieve-Heer Hemelvaart werd de eerste take-it-easyrit gereden bij de Arenbergruiters en blijkbaar was hier grote nood aan, want de inschrijvingen stroomden binnen zodat de rit algauw volzet was. Van de 16 ingeschreven ruiters stonden er die donderdag 10 vertrekkensklaar.

Laat ons meteen een misverstand uit de wereld helpen, een take-it-easyrit betekent niet noodzakelijkerwijs altijd stap, traag en saai. Na een tijdje gestapt te hebben, werd het eerste drafje ingezet en dat ging super goed: allemaal goed gemanierde paarden en, boven alles, relaxte ruiters. Dus was dat voor herhaling vatbaar waardoor, ook door het aanhouden van een vlotte stap, ons gemiddeld tempo helemaal niet zo traag uitviel en ik denk niet dat iemand zich verveeld heeft. Het wisselende Kampenhoutse landschap en het fijne gezelschap lieten dat gewoon niet toe.

Ik denk dat dit concept de stress van het rijden in (grote) groepen deels wegneemt en het hierdoor voor vele ruiters toegankelijker maakt om actief aan clubaktiviteiten deel te nemen. En is dat niet wat elke club wil, zo veel mogelijk leden betrekken bij het clubgebeuren ?

- Gerda Tobback 42 | LRV magazine

LRV magazine | 65

VOORTREK 2019 VAN WAARLE NAAR BOCHOLT MET CARL, SONIA EN KRISTEL EINDELIJK IS HET ZO VER, WE MOGEN ONS KLAARMAKEN VOOR ONZE VOORTREK! DIT JAAR TREKKEN WE VANUIT WAARLE (IETS ONDER EINDHOVEN) NAAR BOCHOLT. GEEN AL TE GROTE AFSTAND, MAAR ZO GENIETEN WE VAN DE MOOIE NATUUR IN DE NEDERLANDSE HEIDE EN IN ONS MOOIE LIMBURG.

W

We doen onze trektocht dit jaar met drie: Carl, Sonia en Kristel, maar jammer genoeg kan Sonia wegens omstandigheden niet mee te paard. Op zondag vertrekken we richting Waarle waar onze paardjes bij een vriendin, Marion, op de weide kunnen en wij gezellig in haar woonkamer kunnen kamperen. Om alles al goed in te zetten maken we al een kort ritje in de buurt. Supermooie natuur, prachtige wegen, goed gezelschap, geen regen, wat kan een mens nog meer wensen om de vakantie te beginnen?

Op maandag trekken we dan richting Soerendonk. Marion rijdt met ons mee en aangezien zij de streek als haar broekzak kent, kan ze dan ook de mooiste wegen tonen. En wat voor wegen zijn dit! Dit zijn echte ruiterpaden zonder kiezels, heel weinig asfalt, echt een genot om hier te mogen rijden! Haar dochter, Inez, vergezelt ons ook vandaag, samen met haar merrie met veulentje. We maken er dan ook een rustig wandelingetje van. Het speelse gehuppel van het veulentje is echt leuk om te zien.

Na een picknickje in een veldje, komen we in de namiddag nog door een natuurpark waar de koeien loslopen. Nogal een belevenis om ineens een koe (met hele grote horens) vrij op je pad tegen te komen!

De paarden kijken even vreemd op, maar hebben er duidelijk niet echt een probleem mee.

In Soerendonk hebben we een prachtlocatie gevonden om te overnachten: ’t Schutje, we blijven er dan ook 2 dagen overnachten.

Dit is zeker en vast een aanrader voor elke paardenliefhebber (of wandel- of fietsliefhebber). Het is een mooie B&B die heel goed gelegen is op een ruiterroute. De paarden kunnen hier op stal of op de weide, zoals je verkiest. De eigenaars zijn heel vriendelijk en tonen je met plezier de mooie wegen in de buurt.

Pepita en Felix gaan op de weide, met een leuke poel in het midden. Marion haar paardjes komen op de weide rechtover onze kamer te staan. Dus dinsdagochtend beginnen we met koffie op ons terrasje met zicht op de paarden. Zalig gewoon!

Dinsdag gaan Marion en Inez terug naar huis met hun paardjes en wij begeleiden hen nog tot de middagstop vanwaar zij nog een paar km naar huis wandelen en wij via enkele mooie paden terug richting ’t Schutje gaan. In de namiddag krijgen we wel een stortbui over ons. Gelukkig heeft Carl een waterdichte regenjas, maar als je dan je zakken van de jas niet dicht doet, dan krijg je wel kleine aquariums in je jaszakken…

Op woensdag zeggen we “tot ziens” in ’t Schutje (want hier komen we zeker nog terug) en trekken richting Sint-Huibrechts-Lille. Het eerste stuk van deze rit brengt ons nog maar eens door de prachtige Nederlandse Heide over zalige paadjes. We komen nog langs een 44 | LRV magazine

weide waar jonge tinkerhengstjes worden samengezet om in kudde op te groeien. Spijtig genoeg komen ze vandaag niet dichtbij. Je weet hier niet wat je moet doen, rustig wandelen om te genieten van de prachtige natuur of een galopje op deze ideale wegen hiervoor. Dilemma’s, dilemma’s….

Iets voor onze middagstop komen we dan terug in België. Blij terug in ons Belgenlandje te zijn, maar iets minder blij met de ruiterpaden. Waar in Nederland de “onverharde ruiterwegen” echt zand- of aardewegen waren, zijn deze “onverharde ruiterwegen” in België grotendeels gevuld met kiezels, wat voor onbeslagen paarden niet ideaal is. Dus toch maar die hoefschoenen aandoen bij Pepita dan.

Onze middagstop houden we in Den Bever. Zeker en vast ook een aanrader, er zijn bindpalen in de schaduw en een waterbak voorzien en als je mooi weer hebt zoals wij, dan zit je voor je lunch aan een tafeltje op een paar meter van je paard.

Het laatste stuk naar onze volgende overnachting brengt ons langs een leuke doorwaadplaats (op het ruiterknooppunt aan knooppunt 15). Felix heeft hier uiteraard geen enkel probleem mee, maar voor Pepita was het toch weer even spannend. Na een kleine aanmoediging besloot ze er toch maar op te vertrouwen dat er geen krokodillen waren en ging ze zoals een echte met een ferme pas door het water. Daarna bracht onze tocht ons langs en over een kanaal. Toch ook wel even spannend!

Onze voorlaatste overnachting is in het Franciscushof. Ook hier kan je kiezen om de paarden op de wei of op stal te zetten. Wij kozen terug voor een weide, deze ligt echter niet ver van het kanaal en de boten die passeren zijn zichtbaar…. Als je dus wilt te weten komen hoe je paard op een passerende boot reageert… 1 adres: Franciscushof! Deze B&B is zeker ook een aanrader, je kan hier ook avondeten maar vooral ze hebben hier superlekkere ijsjes! 1001 verschillende combinaties, probeer zeker het rum/rozijn-ijsje eens.

Na een verkwikkende nacht gaan we op weg naar de laatste overnachting: de Watermolen. Opzadelen moet vandaag jammer genoeg wel in de regen gebeuren, maar dat kan de pret niet bederven.

We volgen de ruiterknooppunten naar Reppel en komen zo langs Goolderheide waar alles in gereedheid wordt gebracht voor de grote samenkomst morgen. Na nog een paar mooie wegen komen we aan in de Watermolen, waar reeds een aantal Arenbergruiters een paar dagen verblijven en het is dan ook dadelijk een gezellig samenzijn. Onze paardjes komen hier naast de andere Arenbergpaardjes te staan en kunnen rusten voor morgen de laatste etappe richting Goolderheide.

Vrijdagochtend gaan we eerst onze prikweides en tenten al opzetten op het terrein en iets na de middag vertrekken we dan te paard voor de laatste kilometers! Het is een korte maar mooie rit waarbij we onder andere langs een hindernissenparcours komen en een aantal andere Trekruiters ontmoeten die dit parcours nog even gaan verkennen.

Nuttig adres ’t Schutje Het Schutje 6 NL – 6027 NJ Soerendonk Franciscushof Fierkens-Heikant 53 3910 Sint-Huibrechts-Lille (Pelt) De Watermolen Monshofstraat 9 3950 Reppel (Bocholt)

Uiteindelijk komen we aan in Goolderheide! Een enthousiast ontvangstcomité staat ons op te wachten en zoals steeds ziet alles er weer goed geregeld uit! De trektocht zit er weeral op! Het waren weer hele toffe dagen in goed gezelschap met leuke wegen en goede adresjes om nog eens naar terug te keren. Dan willen wij Sonia zeker nog bedanken voor al haar goede zorgen tijdens deze tocht. Alles altijd goed geregeld en overal een stralende lach als we toekwamen. Merci Sonia!

Nu nog 3 dagen genieten, oude bekenden terugzien en nieuwe leren kennen!

- Kristel Pauwels -

LRV magazine | 45

DE LIMBURGSE FJORDENRUITERS

Geconcentreerde combinatie tijdens het vaardigheidsparcours.

LEDENFEEST Een jaarlijkse bijeenkomst van alle Limburgse leden van het Fjordenstamboek.

FJORDENSPORTDAG Een leuke recreatieve dag met verschillende onderdelen voor de Fjordenpaarden.

Op 22 april was er de tweede editie van de recreatieve Fjordensportdag. Als eerste kwam het onderdeel dressuur aan bod. Hier werden proeven in de klasse BB1, B en L1 gereden. Hierna volgde het springparcours waar de deelnemers konden kiezen tussen een parcours van 40 cm of 60 cm. Nadat iedereen ’s middags had genoten van overheerlijke soep, broodjes en Bicky burgers was het tijd voor de behendigheid! Er stond een gevarieerd parcours klaar. Zo kon je met je paard over een plastic zeil, door slingers, een poortje open en dicht doen, voetballen, over een houten brug, eendjes vissen, stilstaan in hoepels en nog veel meer. Het ene paard deed dit met al wat meer spektakel dan het andere.

Ondertussen was het vaardigheidsparcours voor de menners, en daarmee ook het laatste onderdeel van de dag, van start gegaan. Buiten op het gras stond een kegelparcours klaar. Elke deelnemer mocht er twee keer doorheen rijden en dit voor de snelste tijd en de minste balletjes eraf. Niet enkel bij het mennen, maar ook bij de dressuur en behendigheid, kwamen er leden uit andere gewesten naar Oudsbergen om mee te doen aan deze fjordensportdag. Altijd leuk om andere leden te leren kennen!

Ook dit jaar werd voor iedereen een aandenken en enkele kleine prijzen voorzien. Het was een leuke dag met fantastische mensen. Aan iedereen die heeft deelgenomen en geholpen een welgemeende dankjewel!

- Laura Nullens -

Op zaterdag 6 april vond het jaarlijkse ledenfeest van het gewest Limburg plaats. In de vroege avond werden de gasten, in het gezellige buurthuis van Ellikom, verwelkomd door enkele bestuursleden. Elk lid kwam vrolijk binnen en na een tijdje was de zaal goed gevuld. Bij een glaasje bubbels kletsten de leden, die elkaar al even niet gezien hadden, bij en ook een hapje kon daarbij niet ontbreken. Even later werd iedereen uitgenodigd om plaats te nemen aan de tafel, waarna de voorzitter een speech zou doen, zoals dat elk jaar gebeurt.

Tot verbazing van sommige leden was het echter niet Christiaan Colaers, maar Laura Nullens die zenuwachtig naar voor kwam om de avond officieel van start te laten gaan. In haar speech deelde ze mee dat Christiaan de fakkel had doorgegeven aan haar en daarbij kon een bedankje voor de voormalige voorzitter niet ontbreken. Ook een applaus van de Limburgse leden weerklonk door de zaal, enerzijds om de nieuwe voorzitter te verwelkomen, anderzijds om Christiaan te bedanken voor de afgelopen jaren. Na de speech werd het buffet geopend waarin iedereen wel iets lekkers kon vinden. Jong en oud passeerde het buffet en er was meer dan genoeg voor iedereen.

Limburg zou Limburg niet zijn als de jaarlijkse quiz er niet zou zijn, dus de hele groep werd onderverdeeld in teams om deel te nemen. De slideshow van foto’s doorheen de jaren, werd ingewisseld voor de reeks vragen van dit jaar. Verschillende breinen werden gekraakt en hier en daar had de groep al eens een tip nodig, maar iedereen amuseerde zich.

Na de ontspannende quiz werd er nog een dessert voorzien.

De prachtige taart, die werd gemaakt door Alice, viel in de smaak bij iedereen. Niet veel later begonnen de leden afscheid te nemen van elkaar en kwam er een einde aan de leuke avond. Bij deze willen ook de ‘jonge leden’ van het bestuur Christiaan bedanken voor de kansen die hij ons heeft gegeven, en nog steeds geeft, binnen het stamboek. Binnen onze club is hij een persoon waarop je altijd kan rekenen en we hopen dat hij, ondanks het feit dat hij zijn voorzitterschap heeft doorgegeven aan de jongere garde, nog lang binnen het bestuur en het ruitergebeuren een steun en toeverlaat kan zijn.

- Leen Verbeeck -

Ook de kleinste ruiters deden mee met het behendigheidsparcours.

Ter info De Limburgse Fjo

rdenhouders Secretariaat Alice Creemers +32 89 47 21 43 creemers.alice@ skynet.be

46 | LRV magazine

EYOTA

Wandeling

in Overijse

Op stap

in Vollezele

Gilbert heeft voor ons een mooie rit van 30 kilometer uitgestippeld en begeleid door de velden van Vollezele en Herfelingen te Vlaams-Brabant. Helaas heb ik zelf forfait moeten geven omdat Cheyenne hoefbevangen was. Ik ben wel even langs geweest naar de middagstop die bij vrienden van Gilbert en Martine gehouden werd, bij Erik en Ingrid. Waarvoor dank.

Dirk, Eline, Jurgen, Siska en uiteraard Gilbert en Martine waren van de partij. Bedankt Gilbert voor de organisatie en Martine voor de heerlijke lunch !

Op 26 mei trokken Martine, Gilbert, Eline, Joyce en ik naar Overijse waar Vanessa een mooie rit voor ons in elkaar gestoken had. Tussen het Zoniënwoud en het Meerdaalwoud heb je wat men noemt het Zuid-Dijleland. Mooie vergezichten om van te genieten. Ook een aantal holle wegen wist Vanessa ons te tonen, ook altijd prachtig om door te rijden. Hoefbescherming is wel aanbevolen in deze regio. Bedankt Vanessa!

- Oona Grijseels -

- Oona Grijseels -

D`n Weijer 20-25 personen

D`n Kattepoel 10-16 personen

Ter info

EYOTA onick - 0498 13 62 81 eyota.bestuu r@hotmail.c om www.eyota. weebly.com

Sara Van D

D`n Gelukten 2-8 personen

Een fijne vakantie voor u en uw paard. Midden tussen weilanden, bossen en zandduinen, aan de uiterste rand van het gastvrije Kempische dorp Luyksgestel, liggen de sfeervolle vakantiehuizen van Weijergaerde.

Bij Weijergaerde kunt u uw paarden meenemen op vakantie. U slaapt zelf in een van de comfortabele vakantiehuizen, terwijl uw paard gestald wordt in één van de ruime boxen. Overdag kunnen de paarden in de wei (voor uw vakantiehuis) gezet worden.

Deze zijn voorzien van schriklint.

Weijergaerde Boscheind 79 5575 AA Luyksgestel tel; 00 (31) 0497 542491 www.weijergaerde.nl info@weijergaerde.nl

Naar

Loon op Zand

H

Het laatste weekend van maart ging Eyota naar Loon op Zand. Altijd opnieuw een toplocatie, met die prachtige zandvlakte en de omliggende bossen. Hoefschoenen of ijzers heb je daar niet nodig. Wel een vergunning, dus wie wil gaan, vergeet dat niet.

We logeerden in herberg De Brand in Udenhout, bij Helma en familie. Helma is een top kokkin, we zijn weer enorm culinair verwend geweest. Nadien konden we gezellig rond de houtkachel samenzitten. Een nadeel is dat de paarden er op stal moeten en er geen paddocks of weides voorzien zijn. Bovendien blijkt het onbeperkt hooi toch niet zo 'onbeperkt' te zijn.

Het weer zat wel heel goed mee, geen regen en aangename temperaturen. Er zijn ook verschillende grote tavernes met paardenparking rondom de vlakte. Wij zijn gestopt bij de Roestelberg voor onze middagpauze. Ondanks dat het nog maar eind maart was, zat het grote terras al helemaal vol.

Dieter, EloĂŻse, Melina, Eline en ik hebben genoten van dit topweekend.

Nuttig adres Herberg de Brand www.herbergdebrand.nl

48 | LRV magazine

Eindelijk terug

naar Cens Het was 4 jaar geleden dat Eyota nog eens naar Cens bij Martine en Cocke geweest was, maar wat was het weer in orde! Luxemburg, de Ardennen, bossen, de Ourthe, hellingen en dalingen, fijne gezelschap, het lekkere eten, slapen in een dortoir, paarden, ‌ een ideale cocktail!

Vrijdagmiddag kwamen Melina, Jurgen, Martine en Gilbert en ik toe. Martine, Gilbert en Melina zijn al een klein ritje gaan maken en kregen een ferme regenbui op hun hoofd! Jurgen en ik hebben ons wat geamuseerd met boogschieten, met Jurgen zijn boog en pijlen. Vanessa en Joyce zijn pas later op de avond toegekomen.

Zaterdag hebben we een prachtige rit gemaakt waarbij we door de Ourthe gingen. Door prachtige bossen, mooie uitzichten, bergop en bergaf, zwaar werk voor de paardjes!

Helaas bijna tegen het einde van de rit werd Liesje, de fjord van Joyce mank. Gelukkig was er noodtaxi Martine en Cocke die hen komen depanneren zijn met de trailer. 's avonds was er barbecue, de regen zorgde er wel voor dat we niet buiten konden zitten, maar het was er niet minder lekker door.

Zondag deden nog een mooie rit in een andere richting met andere soort uitzichten, meer stenige paden, maar zeker ook heel mooi.

Martine, Joyce en hondje Marieke zijn ons komen vergezellen op de middagstop.

Het weekend was weer veel te snel voorbij. Bedankt Martine en Cocke voor weer een onvergetelijk moment!

- Oona Grijseels -

LRV magazine | 49

ADVERTEER IN LRV MAGAZINE

OPLAGE VAN 5.000 UNIEKE ADRESSEN EN RUIM 12.000 LEZERS. VRAAG NAAR ONZE TARIEVEN INFO@LRV.BE

Orshof

www.

.be

Erkend ruiterhotel met 30 kamers 40 vernieuwde stallen/boxen Dé uitvalsbasis voor prachtige tochten te paard of met de koets Toppleisterplaats met paddock en bindpalen Erkende startplaats “Ruiter- en menroutenetwerk” Limburgse Kempen en nationaal park Hoge Kempen met een knooppuntennetwerk van 650 km routes.

• Geschikt voor groepen zoals ruiter- en menverenigingen • Ruime parking voor trailer en vrachtwagens • Verhuur van (elektrische) fietsen, tandems en mountainbikes

• • • • •

Orshof

• Heymansweg 2 • 3670 Oudsbergen | Neerglabbeek Tel 089 810 800 • Fax 089 810 899 • info@orshof.be

2019 advertentie_Orshof sept-okt-nov.indd 1

5/08/19 16:01

Met Eyota naar de TREK IN BOCHOLT Toen in het voorjaar de locatie van TREK 2019 bekend gemaakt werd, werd er al vlug besloten om een korte voortrek te organiseren, van bij mij in Gierle naar Goolderheide in Bocholt.

Vanessa en ik zouden de voorbereidingen op ons nemen. De route voor dag één van Gierle naar Mol, was eenvoudig, die had ik nog liggen van in 2015. Even ter plaatse gaan kijken om een zeer drukke baan te omzeilen, wat goed te doen leek.

Dag twee bracht ons van Mol naar Lommel, een route die Vanessa en ik vooraf gefietst hebben, om zeker te zijn dat alles doenbaar zou zijn te paard. De route van dag drie had Vanessa samengesteld aan de hand van de ruiterpaden in Limburg. We zouden met vier koudbloeden starten, twee Tinkers een Fjord en een Belgisch Trekpaard.

De zaterdag voor de aanvang van de voortrek stond mijn paard plots mank… Dus dat werd voor mij een voortrek met de mountainbike in plaats van te paard. We hadden de dinsdagmiddag afgesproken in Gierle om de trailers naar Goolderheide te brengen. Op woensdag starten Oona, Eline, Vanessa en ik dan met drie paarden en een “stalen ros” richting Breykenshoeve in Mol. Na een tocht van 26 kilometer konden we de paarden in

de weide zetten en onze tenten opzetten op de Breykenshoeve.

Die avond konden we iets eten in de taverne van de hoeve en afsluiten met vers hoeveijs. Helaas is het die nacht beginnen te regenen en is deze regen ons blijven achtervolgen tot de zondag. Donderdag konden we na een tocht van ongeveer 28 kilometer onze voeten onder tafel steken bij Sander in Lommel die voor een barbecue had gezorgd. Geen tenten op te stellen hier, we konden gewoon in huis slapen. Vrijdag startte het laatste stuk van de voortrek richting Bocholt. We reden voornamelijk via de ruiterpaden. Helaas moesten we vaststellen dat ook in Limburg veel paden “semi-verhard” worden met grint en keien.

Bij aankomst in Goolderheide, hadden Sara, Martine en Gilbert al paddocks voor ons klaargemaakt, wat een luxe. Later arriveerden ook nog Tamara, Charlotte (ons nieuwste Eyota lid) en Evi om ons te vervoegen tijdens het weekend. Ondanks de vele regenbuien hadden we een leuke en mooie voortrek. Dankzij Oona en Eline heb ik af en toe ook een aantal kilometers te paard kunnen rijden op Cheyenne en hebben zij een stuk met de fiets meegedaan.

- Jurgen Galicia -

Nuttig adres www.breykenshoeve.be Als je er te paard of te voet of met de fiets in de buurt bent, zeker een ijsje gaan eten.

HIPPOCLUB ALEA

TREKTOCHT SCHNEIFEL DONDERDAG 18 APRIL VERTROKKEN 9 ALEARUITERS VOOR 5 DAGEN NAAR DE EIFEL. Plaats van vertrek was station 24 Hof Kriemisch in Büllingen. We werden vriendelijk ontvangen door de boer en boerin. Nadat de paarden wat bekomen waren van de reis vertrokken we voor een ritje van 11 kilomer in de buurt. Nadien stonden een super lekkere vruchtentaart met koffie op ons te wachten. De kamers waren mooi ingericht en na een verfrissende douche kregen we een 3-gangen menu met een kruidige soep, hoofdgerecht en dessert.

Omdat de uitbaters in een open ruimte boven onze verblijfplaats sliepen werden we aangemaand ook te gaan slapen want zij moesten om 6 uur op om de koeien te melken. We keken elkaar eens raar aan en zijn toen maar als brave schaapjes iets vroeger dan gepland naar bed gegaan.

Na een lekker ontbijt vertrokken we naar station 29 in Roth. Het was daar gedurende 26 kilometer prachtig rijden met mooie paden en niet te lastig qua hoogteverschil. Station 29 is eigendom van een sympathiek echtpaar die ook nu weer de allerbeste taart met koffie aanboden. Hier stonden de bedden op een soort zolder. Gevolg was dat Chantal tijdens de nacht een teennagel moest afgeven aan de trap. Ook hier weer fantastisch lekker eten.

Op zaterdag reden we 29 kilometer via prachtige stukken natuur naar station 7 in Schönfeld naar Isi-Hof. Daar stonden een hele serie ijslandpaarden ons op te wachten. Na een militaristische briefing door de speciale gastvrouw zullen we maar zeggen konden we ons installeren op de mooie kamers. Hier waren het meer appartementjes met een mooi terras. Hier geen taart en koffie dus maar onze eigen nootjes boven gehaald voor een gezellige apero. Na een niet Thaise curry maar gewoon kip in tomatensaus gingen de vroege slapers naar bed en deden de nachtuilen nog een aantal gezelschapsspelletjes. ’s Morgens kregen we een lekker ontbijt na een hilarische zoektocht naar de chocolade eitjes welke Chantal verstopt had. De gastvrouw Helga, oeps Conny, was waarlijk blij toen ons groepje ongeregeld vertrok. Deze stopplaats komt niet op ons lijstje om zeker terug te gaan.

Na 25 kilometer op zondag, was onze laatste halte station 3 in Dahlem bij zo heel vriendelijke mensen. Alles stond klaar voor de paardjes en na de verzorging konden we ons dadelijk te goed doen aan opnieuw lekkere taart met koffie. Deze locatie is echt prachtig gelegen en omwille daarvan en de zo gastvrije en vriendelijke eigenaars is dit een plaats waar iedereen zeker nog wil terug komen. Na een ontbijt buiten in de zon vertrokken we voor onze laatste rit van 23 kilometer naar ons beginpunt. Na opnieuw een prachtige rit konden de paarden nog even ontspannen in de paddocks en kregen de ruiters soep en brood aangeboden.

Iedereen heeft super genoten en bedankt Katrien voor de ongelofelijke organisatie. Blij voor het prachtige weer die 5 dagen en de mooie natuur waar we doorreden.

Bedankt ook Nele, Debby, Chantal, Manuella, Dorien, Sara, Ronny en Marley voor het gezelschap.

- Bettina Annaert -

52 | LRV magazine

Ter info Hippoclub Alea Katrien Berte hippoclubalea@gmail.com

Nuttig adres www.eifelzupferd.de Wie helemaal de sfeer wil opsnuiven kan een filmpje van onze 5-daagse bekijken!

Als je bij youtube ‘Alea Schneifel ‘19’ intypt, kom je er zo bij terecht.

Station 24: Hof Kriemisch Walter Scholzen und Andrea Fasch Lanzerath 101 4760 Büllingen www.hof-kriemisch.info AndreaFasch@gmail.com

Station 7: i-Hof Conny Sonnen-Lütte und Hans Lütte Neuer Weg 8 54589 Stadtkyll-Schönfeld www.isi-hof.de info@isi-hof.de

Station 29: Bie Reter Diane und Herbert Schwahlen Hauptstr. 28 54597 Roth www.bie-reter.de BieReter@t-online.de

Station 3: Auf Etscherath Manuela Chudy-Wickermann Auf Etscherath 53949 Dahlem / Berk www.auf-etscherath.de manuelachudy@googlemail.com

Haventocht 12 MEI 2019 WIE ZIN HEEFT OM TE PAARDRIJDEN IN EEN TOTAAL ANDERE, ONBEKENDE OMGEVING, MOET VOLGENDE KEER ZEKER DEELNEMEN AAN DE HAVENTOCHT VAN SARA EN PAUL TUSSCHANS.

Op 12 mei was eindelijk het zover. 10 ruiters werden, onder de goede begeleiding van Sara en papa Paul, meegevoerd door de wereld van de Antwerpse haven.

Via de dijken hadden we zicht op de schepen en de vele kades met containers. Regelmatig werd de tocht opgevrolijkt met een bijhorend een historisch verhaal van Paul.

Bij terugkomst konden we nog samen gezellig nagenieten in het stamcafĂŠ van Paul. Het was een geslaagde niet-alledaagse tocht en voor mij zeker voor herhaling vatbaar.

Daarnaast zagen we ook de kantoren van onder andere, Katoennatie en Van Moer Logistics en passeerden we langs de nieuwe aanmeerplaatsen voor de waterbussen, die onlangs nog in het nieuws werden besproken.

De volgende tocht die georganiseerd wordt door Sara en Paul is de tocht door de Prosperpolder. Op zondag 3 november ben je om 12.15 uur van harte welkom aan de Sint-Engelbertuskerk te Prosperpolder. We organiseren dan een korte dierenzegening met aansluitend een gratis begeleide paardenwandeling van ongeveer 20 kilometer.

De wandeling voert ons door een afwisselend landschap van eeuwenoude polders, dijken en vergezichten.

Om dan plots toch via kleine weggetjes tussen dichtbegroeid groen te zigzaggen. We kwamen langs enkele meertjes met verschillende vogelsoorten en zelfs een echt golfterrein. We hebben onze middagstop gehouden in Fort Liefkenshoek. Na het eten van een lekkere snack vertrokken we terwijl een concertbandje wat achtergrondmuziek speelde.

- Patricia en Oseur -

Inschrijvingen of informatie via sara.tusschans@gmail.com.

Onderweg naar

BOCHOLT ONZE VOORTREK Met vijf vertrokken we op zaterdag richting de TREK in Bocholt, vier ruiters nl. Olivier, Kim, Manuella, Philippe en Katrien en onze begeleidster Kristin, die ons met fiets en auto volgde en ondersteunde. Zowat de helft van het organisatiecomité van de TREK was mee op tocht, dus ondertussen werden er ook nog heel wat voorbereidingen afgewerkt en plannen gesmeed. Het was opnieuw een luxetrektocht, niet alleen omwille van de mooi verzorgde en rustige B&B’s en de vele middagstops in cafeetjes maar ook omwille van de mooie wegen en rustgevende vergezichten. Vooral de open vlaktes van het heidelandschap hebben op mij een grote indruk nagelaten.

De streek van Nederlands Limburg en Belgisch Limburg zijn een echte aanrader voor ruiters, wandelaars en fietsen. Breng zeker een bezoekje aan één van onze overnachtingsplaatsen, elk de moeite waard om in te verblijven met of zonder paard. We komen zeker en vast terug!

- Katrien Berte • Foto’s: Manuella Van den Brande -

Nuttig adres De Verloren Sinjoor www.deverlorensinjoor.nl Mountain Oak www.mountain-oak.nl Het Hoeveterras Krokusstraat 1 - 3950 Bocholt Meer info via Facebook of Tripadvisor

54 | LRV magazine

Linda met Kenzo aan het werk op de pop-up clinic in België PARELLI BELGIË

25-27 OKTOBER 2019

3-DAAGSE CURSUS MET LINDA PARELLI IN DE LRV RUITERSCHOOL

P

KRIJG EEN BETER INZICHT IN PAARDENPSYCHOLOGIE, BEGRIJP WAT VOOR PAARDEN ÉCHT VAN BELANG IS EN MAAK VAN JE PAARD EEN “HAPPY ATHLETE”!

Parelli Natural Horsemanship, voor wie écht goed wil worden met paarden.

Het Parelli programma is een stap voor stap mensen-trainingsprogramma dat focust op een goede relatie met je paard, het begrijpen van paardengedrag en het aanleren van de horsemanship vaardigheden die je nodig hebt om écht goed te worden met paarden.

Natural Horsemanship is dus geen aparte discipline zoals mennen, dressuur of jumping. Het is namelijk de basis, het aanleren van een duidelijke taal. Via het Parelli programma leer je hoe je zélf je paard het best kan trainen, zowel op de grond als onder het zadel of voor de koets. Zo krijg je een paard dat kalm blijft in alle omstandigheden, graag met je meewerkt, gevoelig en licht is op de hulpen,… met als resultaat betere prestaties - wat die ook mogen zijn: in elke paardensportdiscipline, competitief of recreatief! Met de Parelli methode leer je je paard o.a. vlot op de trailer te gaan, geduldig stil te staan bij o.a. de hoefsmid, maar ook snel te kalmeren bij stress, veilig buitenrijden, enz. Een leuke bijkomstigheid is dat je al doende een echte vriendschapsrelatie met je paard opbouwt, je krijgt een band die sterker is dan gelijk welk leidtouw.

Wereldwijd zijn er honderdduizenden Parelli-studenten waaronder Olympische ruiters en toptrainers in diverse disciplines.

Wat is dat eigenlijk, een gelukkig paard?

De afgelopen jaren organiseerden we reeds demo’s en Masterclasses met Linda en Pat Parelli in België. Dit najaar komt Linda Parelli opnieuw lesgeven in Vlaanderen, deze keer wordt het een cursus van drie dagen, genaamd de Happy Horse Clinic.

Linda Parelli: “Als je Parelli student bent en van paarden houdt, dan wil je dat je paard gelukkig is… Ik wil alleszins dat mijn paard 56 | LRV magazine

gelukkig is! Maar een heleboel mensen weten eigenlijk niet wat dat betekent, een gelukkig paard. Je moet een partnership willen vormen met je paard, naar je paard luisteren en een gesprek willen voeren in plaats van gewoon instructies te geven om op te volgen. Sommige mensen denken dat hun technieken belangrijk zijn, maar wanneer je de relatie met je paard op de eerste plaats zet, heeft dit een invloed op je gevoel en je timing. Iedereen kan een paard iets laten doen, maar kun je ervoor zorgen dat ze het wíllen doen?”

Parelli-studenten zullen ongetwijfeld het antwoord kennen, maar weet jij al wat het belangrijkste is in het leven van je paard - en in welke volgorde?

1. veiligheid 2. comfort 3. spel.

Maar wat betekenen deze drie basisbehoeften precies voor ons paard - en kunnen wij als mens hier werkelijk voor zorgen? Linda's aanpak helpt je om in de dagelijkse omgang met je paard deze behoeften van je paard beter te leren inschatten. Zo leer je niet alleen je paard beter begrijpen maar dus ook beter trainen! Ontdek hoe je de motivatie en expressie van je paard kan verbeteren en maak van je paard een gewillige partner.

Feedback van enkele deelnemers van Linda’s Masterclass in 2015 Liesbet: "Ik heb drie dagen lang enorm genoten, een boekje volgeschreven en veel inspiratie opgedaan om met mijn eigen paarden aan de slag te gaan. Linda Parelli is een geweldige docent."

Marleen: “Een heerlijke leerzame dag, met als afsluiter een prachtige demo. Hoewel je de filmpjes op internet al helemaal kent, is het zo goed om het in het echt te zien Ja, als Linda volgend jaar weer terug zou komen, ben ik er bij. En dan zeker alle dagen, zonder paard.”

DIERENARTS • FYSIOTHERAPEUT • PAARDENTANDARTS

Voor een gezond &soepel paard De cursus vindt plaats van vrijdag 25 oktober 9 uur tot zondag 27 oktober 17 uur.

Locatie: LRV Ruiterschool, Waversebaan 99, 3050 Oud-Heverlee Prijs deelnemer: Volledige cursus (3 dagen): 295€ Ticket 2 dagen: 210€ Ticket 1 dag: 120€

• Gediplomeerd fysiotherapeut • Gecertificeerd dry needling • Bewegingsanalyse • Massage • Mobilisaties • Lasertherapie • Aquatraining • Revalidatie • Transcutane elektrische neuro-stimulatie • Aangepaste oefeningen • Opvolging • Sportadvies op maat • Fysiotherapeutisch onderzoek

Ook voor honden!

• Fysiotherapie • Hydrotherapie

Tickets zijn verkrijgbaar via de webshop van Aleashop, zie www.aleashop.be/nl/parelli Voor bijkomende info, mail gerust naar parelli@aleashop.be +32 (0) 476/81 04 67 • TESSAVERHEYEN@GMAIL.COM MANÔN: “Ik heb genoten op de koude workshopavond. Wat een cadeau dat Linda op 1 uur rijden live te zien is! Ik heb genoten van haar manier van vertellen, haar personality en haar verhaal. Want ondanks dat ik het eerder heb gehoord, ga ik volledig opnieuw geïnspireerd met mijn paard aan de slag en weet ik dat Parelli dé weg is voor mij! Wat een geweldige Parelli boost! Dank jullie wel voor het organiseren en de demo’s. Blij dat Parelli België zo actief is. Wonend in het Zeeland NL genieten we hier erg van mee!”

Ook meedoen?

Wil jij er deze keer ook (terug) bij zijn en veel bijleren over paardenpsychologie, natural horsemanship en/of dressuur? Dat kan!

De ruiterplaatsen zijn reeds volzet, maar je kan nog inschrijven als toeschouwer ("auditor"). Als auditor doe je mee aan alle theoriesessies en simulaties en kan je gedurende heel de cursus al je vragen aan Linda stellen. Voor het volledige praktijkgedeelte met de paarden (ruiters en als Linda zelf iets doet met een paard) ben je dan toeschouwer. De cursus start telkens om 9u ’s morgens en duurt tot 17u met tussen de middag een lunchpauze. Lunch kan je zelf meebrengen, drank en broodjes zijn ter plaatse verkrijgbaar.

Elk van de drie intensieve dagen zal gericht zijn op verschillende onderwerpen. Het precieze programma van de cursus is afhankelijk van de deelnemende combinaties, Linda zal uiteraard inspelen op datgene wat ruiter en/of paard op dat moment nodig hebben.

Parelli België parelli@aleashop.be - Kim Moeyersoms -

Weekendje ontstressen in B&B de

Eifel Ranch • Prachtige panorama’s • Talloze wandelpaden • Gezellige kamers • Huislijke sfeer

• Zeer geschikt voor motards, fietsers, wandelaars, ruiters....

Veel mogelijk heden voor de natuurlie fhebber!

BOEK TIJDIG UW OVERNACHTING VOOR DE BESTE PERIODES!

Ter info

Mühlenweg 8 Te Auw bij Prüm D (4 km van Manderfeld B) Tel.: +32 474/58.36.76 • www.eifelranch.be

LRV magazine | 57

CONTACTPERSONEN

ZOEK JE EEN LRV-CLUB IN DE BUURT, SURF DAN SNEL NAAR

WWW.LRV.BE

VOOR EEN LRV-VERENIGING IN DE BUURT. HIER VIND JE ONZE 440 CLUBS TERUG MET DE NODIGE CONTACTPERSONEN.

ABONNEMENT

LRV NATIONAAL BESTUUR

Abonnement voor LRV-leden via de vereniging te nemen.

Operationeel directeur Maude De Smedt

Prijs voor een abonnement: 11 euro.

Technisch directeur Arthur Tanghe

Vrij abonnement: door opgave van persoonsgegevens (naam, adres, geboortedatum) en overschrijving van 21,5€ op rekeningnummer: 736-4036846-61 met vermelding Abonnement LRV Magazine en naam, voornaam van de persoon, plus adres.

Prijs voor een abonnement voor niet-leden: 21,5€ Secretariaat en ledenadministratie LRV, Waversebaan 99 3050 Oud-Heverlee T: 016 47 99 60 E: info@lrv.be

Voorzitter LRV Georges Van Keerberghen Ondervoorzitter Johan Poismans / Henri Eerdekens Provinciale voorzitter Antwerpen Eddy Laeremans Provinciale voorzitter Brabant Peter Carels Provinciale voorzitter Limburg Henri Eerdekens Provinciale voorzitter Oost-Vlaanderen Carine Wymeersch Provinciale voorzitter West-Vlaanderen Luc Dupon

58 | LRV magazine

LRV RECREATIE BESTUUR

www.lrv.be

Voorzitter Olivier Teirlijnck Vicevoorzitter Carl Vanherck

Landelijk ontmoeten, ontdekken en beleven •

2 binnenpistes met geopadbodem

•

2 vernieuwde buitenpistes met geopadbodem

•

Verblijfsaccommodatie voor 61 personen én stalling

•

Diverse bewegwijzerde ruiter- en menroutes met gezellige stopplaatsen

•

Springparcours

•

Vrijrijden

Meer info: www.breugelhoeve.be • info@breugelhoeve.be • +32 11 63 13 31 • Weyerstraat 1, 3990 Peer

Ontdek onze Sport Mix zero • Zeer laag gehalte aan suikers en zetmeel • Ideaal voeder ter compensatie van hoge fructaangehalte in het voorjaarsgras • Luzernevezels zorgen voor een tragere opname en stimuleren de vertering • Aanwezigheid van trage energiebronnen zoals koolzaadolie en kokosvet • Zonder haver en zonder granen

Calm mix

Sport mix

Lichte sportmengeling zonder haver • Door het lage eiwitgehalte is deze mengeling ideaal voor eiwitgevoelige paarden.

Deze mengeling bevat tevens geen haver en de aanwezigheid van de luzernevezels zorgt voor een tragere opname.

• Optimaal uitgebalanceerde samenstelling van granen zorgt voor een perfect evenwicht tussen kracht, prestatie en controle.

Lichte sportmengeling met haver • De sportmengeling bij uitstek voor iedere sportruiter.

• Dit voeder heeft een zeer goede energieopbouw waardoor er een perfect evenwicht is tussen kracht, prestatie en frisheid.

Ontdek al onze supplementen, krachtvoeders en andere producten voor je paard op avevewinkels.be

AVEVE Top Quality Horse Feed facebook.com/AVEVEhorsefeed

Wil je op de hoogte blijven van leuke acties, promo’s, nieuwe voeders en supplementen of ben je op zoek naar handige tips & tricks rond het houden en verzorgen van paarden? Like & follow onze pagina!