LOTOS 106

ΤΕΥΧΟΣ 106 • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018

ΤEΧΝΗ ΠΡOΣΩΠΑ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜOΣ ΛΩΤΟΣ / 1

2 / ΛΩΤΟΣ

ΛΩΤΟΣ / 3

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ

18 ΞΕΦΥΛΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΟΥ «Ο γάμος» από τον Αυγουστίνο Τσιριμώκο

ΠΡΟΣΩΠΑ

8 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ Μια συζήτηση με την αγαπημένη ερμηνεύτρια με αφορμή την συναυλία της στη Ρόδο 12 ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Μιλώντας μας για το νέο του βιβλίο «Τι είναι για μένα ευτυχία» και όχι μόνο 16 OUTPASS Συζήτηση με τον Αλέξανδρο Χούλη με αφορμή το νέο τους μουσικό άλμπουμ «The tales of Aeolus»

ΠΑΙΔΙ

22 ΑΥΤΙΣΜΟΣ Πώς θα καταλάβω ότι το παιδί μου πάσχει;

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

14 ΚΕΙΜΕΝΑ «Από τη Συρία στο Αιγαίο, η διαδρομή του πόνου», από το εργαστήριο του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ρόδου

ΜΟΔΑ

11 ENTRATA MODA Fashion Event με λαμπερά πρόσωπα

ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ

24 ΡΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ… Νέα Ηγεσία στον Όμιλο Ρόταρυ Ρόδου 25 RHODES MRC Δημιουργώντας πρεσβευτές της Ρόδου 27 ΣΙΝΕΜΑ Οι καλύτερες ταινίες του μήνα στο METROPOL 28 ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ Πού θα πάμε, τι θα φάμε, τι θα πιούμε, πώς θα διασκεδάσουμε

Περιοδικό ποικίλης ύλης ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΠΑ Παπαρρηγοπούλου 6 Αθήνα E-mail:lotosrodos@yahoo.gr http://www.lotosmag.gr Facebook: Lotos Info Αρχισυντάκτρια: Ευρυδίκη Κοβάνη Συνεργάτες τεύχους: Μιχάλης Καβουκλής, Κων/να Παπαλέξη, Αυγουστίνος Τσιριμώκος. Κυκλοφορεί κάθε μήνα. Διανέμεται δωρεάν. ΤΕΥΧΟΣ 106 - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018

4 / ΛΩΤΟΣ

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αποσπασματική μεταφορά κειμένων και φωτογραφιών χωρίς την έγγραφη άδεια της εκδότριας. Η άποψη των συντακτών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Editorial

Φθινόπωρο. Το πρώτο αεράκι, το πρώτο θρόϊσμα των φύλλων, η πρώτη φορά που θα χρειαστεί να ρίξουμε επάνω μας μια ζακετούλα για τη βραδινή ψύχρα, τα πρώτα κόκκινα φύλλα που θα πάρει ο άνεμος μας θυμίζουν ότι μπαίνουμε σε μία άλλη φάση. Μερικοί θεωρούν τον Σεπτέμβρη κάτι σαν αρχή της νέας χρονιάς. Εποχή ανασυγκρότησης, μαζέματος, ξεκινημάτων και νέων οριοθετήσεων. Όπως και νάχει, είναι ο μήνας της προσγείωσης μετά την ανεμελιά των διακοπών του καλοκαιριού και της επιστροφής στη βάση μας, στις ασχολίες μας και στις καθημερινές υποχρεώσεις μας, όποιες κι αν είναι αυτές - σπίτι, σχολείο, εργασία. Αυτό δεν του στερεί τίποτα από την ομορφιά του και τις χάρες του. Αντίθετα, το φθινόπωρο είναι η εποχή που προσφέρεται για έμπνευση και ανανέωση. Ένα μικρό πρελούδιο πριν βουτήξουμε για τα καλά στον χειμώνα. Τι θα κάνουμε φέτος; Πώς θα βελτιώσουμε τη ζωή μας; Πώς θα γίνουμε πιο παραγωγικοί, πιο δημιουργικοί, πιο χαρούμενοι; Πιο ευτυχισμένοι τελικά, αφού αυτό παραμένει το μεγάλο ζητούμενο; Αναζωογονημένοι από την ξενοιασιά του καλοκαιριού, με το μυαλό καθαρό και την καρδιά γεμάτη όμορφες εμπειρίες από ταξίδια και συντροφιές, μπορούμε τώρα να στοχαστούμε επάνω στις προτεραιότητές μας και να τις ιεραρχήσουμε καλύτερα, να βάλουμε στόχους ουσιαστικούς για εμάς και τα όνειρά μας, να βρούμε τρόπους να ομορφύνουμε την καθημερινότητά μας, να επαναπροσδιοριστούμε με πρότυπο την ιδανική μας εικόνα. Αυτό κάνουν συνεχώς και οι άνθρωποι που θαυμάζουμε, που μας εμπνέουν και τους φιλοξενούμε σ’ αυτό το τεύχος. Η αγαπημένη τραγουδίστρια Ελευθερία Αρβανιτάκη που μας χάρισε όμορφες στιγμές με την υπέροχη συναυλία της στη Μεσαιωνική Τάφρο, ο συγγραφέας Νίκος Κωνσταντινίδης που με το νέο του βιβλίο «Τι είναι για μένα ευτυχία» μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και αυτογνωσίας και οι ταλαντούχοι ροδίτες μουσικοί που δημιούργησαν το συγκρότημα «Outpass» και κάνουν τη διαφορά με το νέο τους album “The tales of Aeolus”. Διαβάστε αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα σ’ αυτόν τον ΛΩΤΟ. Και φυσικά, μη ξεχνάτε ότι δεν χρειάζεται να σας πτοεί το ημερολόγιο. Στην Ελλάδα ζούμε! Συνεχίστε να απολαμβάνετε την παραλία, τις θάλασσες, τις όμορφες ημέρες και τον γλυκό καιρό που ακόμα καλά κρατούν.

Ευρυδίκη Κοβάνη

ΛΩΤΟΣ / 5

ΑΤΖΕΝΤΑ

ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ & ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ

ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ - ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Έναρξη Καλλιτεχνικών Εργαστηρίων στο Ίδρυμα Σταματίου Η Επιτροπή Πολιτισμού του Ιδρύματος Υποτροφιών Ρόδου Εμμανουήλ και Μαίρης Σταματίου, ανακοινώνει ότι για 4η συνεχή χρονιά πρόκειται να λειτουργήσουν, στα ειδικά διαμορφωμένα εργαστήρια μας, τα ακόλουθα καλλιτεχνικά εργαστήρια: α) εργαστήρι ζωγραφικής με διδάσκουσα την κα Τάνια Υψηλαντη Χιώτη β) εργαστήρι θεάτρου με διδάσκουσα την κα ΣΟΥΣΑΝΑ ΚΑΡΔΟΥΛΙΑ γ) εργαστήρι κινηματογράφου με διδάσκοντα τον κ. Γιώργο Τζεδάκη ( George Tzedakis) και δ) εργαστήρι φωτογραφίας με διδάσκοντα τον κ. Μάκο Τσιμέττα (Makos Andtheworld) Η συμμετοχή είναι δωρεάν. Η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από μια φωτογραφία και ένα βιογραφικό σημείωμα και υποβάλλεται αυτοπροσώπως καθημερινά από 10:00-12:00 και από 18:30-21:00 από 10/9/2018 έως 21/9/2018 στα γραφεία του Ιδρύματος (Γρηγορίου Λαμπράκη 12). Ο/η ενδιαφερόμενος/η δικαιούται να συμμετάσχει μόνο σε μία δραστηριότητα. Ο/η ανήλικος/η θα προσκομίσει υπεύθυνη δήλωση των γονέων του/της, περί της συμμετοχής του/της.

ΠΡΟ΢ΚΛΗ΢Η

Σο περιοδικό Σέχνης και Λόγου Νησίδες, το Διεθνές Κέντρο ΢υγγραφέων και Μεταφραστών του Δήμου Ρόδου-ΔΟΠΑΡ και το Ίδρυμα Τποτροφιών Ρόδου Ε. &. Μ. ΢ταματίου σας προσκαλούν στο διήμερο εκδηλώσεων

Ημέρες Φλωμπέρ

Πρόγραμμα

29-30 Σεπτεμβρίου 2018

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου, ώρα 18.00-21.30 Νζα Πτζρυγα Νεςτοριδείου Μελάθρου, Ι. &Π. Νεςτορίδη, Ρόδοσ Διεθνήσ Ημερίδα με θζμα «Γκυςτάβ Φλωμπζρ, Το Ταξίδι ςτην Ανατολή». Ομιλητές:

Pierre-Marc de Biasi, ειδικόσ μελετητήσ του Φλωμπζρ, Ομότιμοσ Διευθυντήσ του Institut des Textes et Manuscrits modernes, του Εθνικοφ Κζντρου Ερευνών Γαλλίασ (CNRS). Τατιάνα Τςαλίκη-Μηλιώνη, Ομότιμη Καθηγήτρια Γαλλικήσ Φιλολογίασ του Πανεπιςτημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Λίζυ Τςιριμώκου, Ομότιμη Καθηγήτρια Γενικήσ και ΢υγκριτικήσ Γραμματολογίασ του ΑΠΘ. Συντονιστές: Γιάννησ Ηρακλείδησ, εκδότησ – Γεωργία Ζακοποφλου, μεταφράςτρια. Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018, ώρα 19.00 -21.30 Κατάλυμα τησ Γαλλίασ, οδόσ Ιπποτών, Μεςαιωνική πόλη, Ρόδοσ. «Μια Ρόδοσ λζξεισ» Εγκαίνια Ζκθεςησ Φωτογραφίασ των μελών του Εικαςτικοφ Εργαςτηρίου Φωτογραφίασ του Ιδρφματοσ Υποτροφιών Ρόδου Ε. & Μ. ΢ταματίου Υπεφθυνοσ εργαςτηρίου: Makos, επαγγελματίασ φωτογράφοσ. Χορηγός Προβολής:

Χορηγοί Επικοινωνίας:

Υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος Με την Υποστήριξη του Τμήματος Πολιτισμού της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Προξενείου της Γαλλίας στη Ρόδο και του Μουσείου Nεοελληνικής Τέχνης Ρόδου

6 / ΛΩΤΟΣ

ΛΩΤΟΣ / 7

«Κάθε τραγούδι είναι μία ιστορία»

Βελούδινη φωνή.

Αέρινη παρουσία. Ονειρευόταν να γίνει αρχαιολόγος κι από μικρή έπαιζε μπαγλαμαδάκι και κιθάρα. Το καλοκαίρι του 1980 στη Σκόπελο το πεπρωμένο της γνέφει προσκαλώντας την στην «Οπισθοδρομική Κομπανία», μια μπάντα φοιτητών που έπαιζε ρεμπέτικα τραγούδια σε διάφορα Αθηναϊκά κέντρα. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη το ακολουθεί σε μια πορεία γεμάτη τραγούδια που αγαπήθηκαν, συνεργασίες με σπουδαίους συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές, καλλιτεχνικές επιτυχίες, ταξίδια σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας αλλά και στις πέντε ηπείρους κυριολεκτικά, σε μουσικά φεστιβάλ και ιστορικούς χώρους της μουσικής, διεθνείς διακρίσεις, παραστάσεις που έγιναν live albums, χρυσές και πλατινένιες πωλήσεις. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, τρεις ιδιότητες παραμένουν οι σταθερές της: σεμνότητα, συνέπεια και σεβασμός στην μουσική παράδοση και τον πολιτισμό της πατρίδας της. Αφορμή γι’ αυτή τη συνέντευξη στάθηκε η συναυλία της «Για όλη τη ζωή μας σου μιλώ» που, μετά τα απανωτά sold out σε Αθήνα και Κύπρο, δόθηκε στη Ρόδο στις 6 Αυγούστου στα πλαίσια του Rhodes Summer Festival 2018. Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη

8 / ΛΩΤΟΣ

Από την εποχή της Οπισθοδρομικής Κομπανίας και του Σαββόπουλου μέχρι σήμερα, ποιος θα λέγατε ότι υπήρξε ο πιο σημαντικός σταθμός στην καλλιτεχνική σας πορεία; H εκκίνηση μέσα σε μια ομάδα όπως η Οπισθοδρομική Κομπανία, η επιτυχία που βιώσαμε παίζοντας ρεμπέτικα που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν «λογοκριμένα» και η συνάντησή μας με το Διονύση Σαββόπουλο είναι αναμφισβήτητα στις κορυφαίες στιγμές της προσωπικής μου πορείας, όπως και η πρώτη μου δισκογραφική παρουσία με τον δίσκο «Κέντρο Διερχομένων» όπου τραγουδάω τον ποιητικό λόγο του Γιώργου Ιωάννου σε μουσική Νίκου Μαμαγκάκη. Κάθε βήμα είναι σημαντικό, κάθε συνάντηση μέσα από την τέχνη της μουσικής έχει πολλά να δώσει. Και η συνάντησή μου με τον Σταμάτη Σπανουδάκη στο «Κοντραμπάντο» που σηματοδοτεί την προσωπική μου πορεία είναι κεντρική στην πορεία μου, όπως και η εποχή του άλμπουμ «Μένω εκτός» που έκτοτε έχω και την ευθύνη της παραγωγής στις δισκογραφικές μου δουλειές. Μπορώ να αρχίσω να απαριθμώ ονόματα σπουδαίων συνεργατών και σε πολλές περιπτώσεις και φίλων, όπως ο Νίκος Ξυδάκης, ο Μιχάλης Γκανάς, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, η Λίνα Νικολακοπούλου αλλά και νεότεροι δημιουργοί όπως ο Νίκος Μωραΐτης ή ο Θέμης Καραμουρατίδης. Μια επίσης στιγμή ξεχωριστή για μένα ήταν και η προσωπική μου συναυλία στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης τον Φεβρουάριο του 2014, μια βραδιά που θα τη θυμάμαι με συγκίνηση και περηφάνεια ταυτόχρονα. Τι είναι πιο σημαντικό για έναν τραγουδιστή: το ιδιαίτερο ηχόχρωμα ή η σκηνική παρουσία; Θεωρώ πως όλα παίζουν ρόλο. Και το να έχεις ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα και το να «σου πηγαίνει η σκηνή». Εξίσου σημαντικές όμως είναι και οι επιλογές σου, το ρεπερτόριο που θα φτιάξεις. Αυτό είναι που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις και να αντέξεις στο χρόνο σε συνδυασμό με πολλή δουλειά και πείσμα, ιδίως στα χρόνια που ζούμε που δεν υπάρχει στήριξη πια από δισκογραφικές εταιρείες και διάθεση «επένδυσης» σε νεότερους καλλιτέχνες. Τα παιδιά που ξεκινάνε σήμερα έχουν μεγάλο πάθος και επιμονή και είναι θαυμαστό και σπουδαίο.

Εκτός από την Ελλάδα, εμφανίζεστε σε πολλά μουσικά φεστιβάλ και στο εξωτερικό. Νιώθετε διαφορετικά μπροστά στο διεθνές κοινό απ’ ότι μπροστά στο ελληνικό;

Η μαγεία είναι πάντα η ίδια όταν μια συναυλία πάει καλά, όταν το κοινό ανταποκρίνεται και η σχέση είναι αμφίδρομη. Όταν παίζουμε στο εξωτερικό όπου το κοινό δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα του λόγου αλλά αρκείται στην γλώσσα της μουσικής και στο συναίσθημα, η «μυσταγωγία» στη συνάντηση μας με το κοινό καθρεφτίζεται στην προσήλωση κατά την ακρόαση και στο ενθουσιώδες χειροκρότημα μετά. Τότε νιώθεις πώς η σχέση έχει λειτουργήσει. Εδώ στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο, είναι λίγο διαφορετικά με την έννοια του ότι εδώ θέλεις να δείς ότι η σχέση είναι ζωντανή, ανανεώνεται από τη μια και παραμένει αναλλοίωτη από την άλλη. Όταν τραγουδάμε παρέα, όταν συγκινούμαστε παρέα, όταν έχουμε τη διάθεση να χορεύουμε παρέα τότε ξέρουμε ότι η σχέση είναι εκεί και δυνατή. Η συγκίνηση πάντως και η χαρά είναι η ίδια μετά από ένα επιτυχημένο live είτε παίζεις σε Έλληνες είτε όχι.

Με ποιο κριτήριο διαλέγετε κάθε φορά το ρεπερτόριό σας και πώς διαλέξατε τα τραγούδια της φετινής καλοκαιρινής σας περιοδείας; Κάθε παράσταση είναι μια αφήγηση ιστοριών. Κάθε τραγούδι είναι μια ιστορία. Πάντα βρίσκεις μια αρχή της ιστορίας και ξετυλίγεις το κουβάρι. Φέτος βαφτίσαμε με τους συνεργάτες μου την παράσταση «Για όλη τη ζωή μας σου μιλώ» και επιλέξαμε τραγούδια από όλο το φάσμα της δισκογραφίας μου, από την εποχή της Οπισθοδρομικής Κομπανίας ακόμα, τραγούδια με τα οποία έχουμε όλοι συνοδέψει λύπες και χαρές, γλέντια και προσωπικές μας στιγμές. Όλο αυτό το περιγράφει πολύ εύστοχα ο στίχος του Νίκου Μωραΐτη από το «Δε μιλώ για μια νύχτα εγώ» που έδωσε και τον τίτλο της παράστασης μας φέτος.

ΛΩΤΟΣ / 9

Αναγνωρισμένο από το κράτος με Αρ. Αδείας 27506

Νέα τμήματα σπουδών 2018 - 2019  Τμήμα μουσικής τεχνολογίας & Παραγωγής  Δυνατότητα χρήσης του studio στο χώρο του Ωδείου μας για ηχογραφήσεις  Μεταπτυχιακό & Μεταδιπλωματικό τμήμα πιάνου / Μελέτη ρεπερτορίου  Τμήματα ταχύρυθμων μαθημάτων  Προετοιμασία για μουσικά σχολεία & πανεπιστημια  Τμήμα Μουσικοκινητικής Αγωγής για παιδιά 4-6 χρονών  Τμήμα παιδικής χορωδίας από Σάββατο,6/10 & κάθε Σάββατο, 10-11 εντελώς δωρεάν!  Εργαστήρι Παραδοσιακής Μουσικής «Της παράδοσης σεργιάνι»  Τμήμα Jazz Πιάνο

Οι εγγραφές άρχισαν!

Τμήματα Σπουδών Κλασική Μουσική

Πιάνο, Αρμόνιο, Ακορντεόν, Κρουστά (Τυμπάνια /Ξυλόφωνο / Μεταλλόφωνο), Ανώτερα θεωρητικά (Αρμονία / Αντίστιξη / Φυγή / Σύνθεση), Έγχορδα (Κλασική Κιθάρα / Βιολί / Βιόλα / Βιολοντσέλο / Κόντρα μπάσο), Βυζαντινή Μουσική, Μονωδία, Πνευστά ( Φλογέρα/ Φλάουτο/ Σαξόφωνο)

Μοντέρνα Μουσική

Jazz Κιθάρα, Jazz Σαξόφωνο, Jazz Πιάνο, Drums, Ηλ. Κιθάρα, Ηλ. Μπάσο, Αρμόνιο, Μοντέρνο Τραγούδι, Σύγχρονο Πιάνο

Παραδοσιακή Μουσική

Λύρα, Ούτι, Μαντολίνο, Λαούτο, Παραδοσιακά Κρουστά (Τουμπελέκι / Ρεκ / Μπεντίρ / Νταούλι)

Λαϊκή Μουσική

Μπουζούκι (Τρίχορδο/ Τετράχορδο), Μπαγλαμάς, Τζουράς, Λαϊκό Τραγούδι

Έναρξη μαθημάτων 10 Σεπτεμβρίου

Τιμές ευέλικτες - Ειδικές προσφορές για αδέλφια – φοιτητές – ανέργους – πολύτεκνους – μονογονεϊκές οικογένειες. Ατομικά/ Ομαδικά Μαθήματα. - Πρόσβαση για ΑΜΕΑ. Ωδείο Α.Corelli Δημοκρατίας 4 Καθημερινά 2-9 & Σάββατο 10-2 Τηλ. : 22410-39647 www.odeiocorelli.com odeiocorelli@gmail.com

10 / ΛΩΤΟΣ

ο Entrata Moda πιστό στο ραντεβού του με τη μόδα, ήταν και φέτος μαζί μας με 2 βραδιές υψηλής ραπτικής! Έχοντας ως εφόδια την εμπειρία και τις γνώσεις από την περσινή διοργάνωση, έδωσε ζωντάνια για μια ακόμη φορά στο χώρο της μόδας και της ομορφιάς παρουσιάζοντας τις κυρίαρχες τάσεις της νέας χρονιάς στα γυναικεία και ανδρικά ρούχα, σε νυφικά και αξεσουάρ. Με φυσικό σκηνικό τη θάλασσα και τη νυχτερινή μεσαιωνική πόλη και αναμιγνύοντας γοητεία, λάμψη, μουσική, μοναδικές δημιουργίες, έμπνευση, φίνα υφάσματα, υπέροχα μοντέλα, αιθέρια έλαια, κέρδισε το χειροκρότημα των θεατών και ήταν η συνταγή της μαγείας του φετινού Entrata Moda, που ολοκληρώθηκε με επιτυχία, από την εταιρεία Beyond Group, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, στο τουριστικό λιμάνι της Ρόδου. Πραγματικά, το μεγάλο fashion show Entrata Moda τα είχε όλα αλλά κυρίως είχε στυλ. Όπως επισήμαναν όλοι, σχεδιαστές και θεατές, μοντέλα, οργανωτές και προσωπικό που εργάστηκε αδιάκοπα ώστε να φέρει εις πέρας το σπουδαίο αυτό γεγονός για το χώρο της μόδας. Η έναρξη του fashion show δόθηκε την Παρασκευή 07 Σεπτεμβρίου, με τις δημιουργίες του οίκου Kathy Heyndels, σε γραμμές που αναδεικνύουν θηλυκότητα, κομψότητα και προσωπικότητα. Μαύρο μετάξι και τα λαμπερά μοντέλα απογείωσαν αμέσως την ατμόσφαιρα και άνοιξαν το δρόμο στην ιδιαίτερη κλάση του Giorgio Fatouro. Χειροποίητο, υπόδημα για γυναίκες με κύρος, χωρίς περιορισμούς και νόρμες. Στη συνέχεια της βραδιάς, οι δημιουργίες της Nella Ioannou άνοιξαν τις πύλες του παραμυθιού. Τουαλέτες βγαλμένες από τους μύθους των παιδικών μας χρόνων, έδειξαν πώς η υψηλή ραπτική και η φαντασία κερδίζουν το best catwalk award. Εκεί ψηλά, στο γαλαξία της μόδας, μια ολόλευκη μπαλαρίνα χόρεψε στο ρυθμό των παιδικών μας ονείρων, ταξιδεύοντας τους θεατές με υπέροχες εικόνες. Αναμφίβολα την πιο έντονη στιγμή της βραδιάς μας προσέφερε η Volvo Βελμάρ, με την είσοδο του Volvo XC40 – Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2018 , σε άσπρο και μαύρο συνδυασμό, ένα γινγκ-γιανγκ δυναμισμού και γοητείας. Στη δεύτερη νύχτα του Entrata Moda το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, η εκκίνηση έγινε με την wedding line των κουστουμιών Handmade Giannetos. Ποιότητα από το 1907 στην πασαρέλα, με τις γυναίκες που να παρακολουθούν και να οραματίζονται τους άντρες των ονείρων τους με παπιγιόν και cool wool. Ξεχώρισαν ο «Graphi» και ο «Bruno», δυο υπέροχα σκυλιά, που συνόδεψαν τα μοντέλα στην παρουσίαση. Εν συνεχεία ακολούθησε η Kula Tsourdiou, η ροδίτισσα που κατέκτησε τo Λονδίνο με τα elegance νυφικά της. Ολομέταξες στιγμές ευτυχίας, συνοδεία με το μαγικό βιολί της Leida και τολμηρό μαύρο που μόνο η Κούλα Τσουρδιού μπορεί να συνδυάσει σε μια γαμήλια τελετή. Και από το ρούχο, στο κόσμημα… χειροποίητο, μοναδικό, εμπνευσμέ-

νο από τις ιστορίες όλου του κόσμου. Σε αυτόν ταξίδεψε η Σοφία Γεωργιάδου και από κάθε του γωνιά μάζεψε ένα θρύλο και τον έκανε λαμπερό αξεσουάρ για τη γυναίκα. Με φόντο από κόκκινο μετάξι και ολόλευκο δέρμα, οι χειροποίητες δημιουργίες της Σοφίας Γεωργιάδου διέγειραν τη φαντασία και γαργάλησαν τις σκέψεις των γυναικών. Σε όλη αυτή τη λαμπερή ατμόσφαιρα, έδωσαν έναν ονειρικό τόνο τα νυφικά της Nella Ioannou. Με τη wedding συλλογή της η Nella ψιθύρισε το happy end σε όλους τους μεγάλους έρωτες.

Πλούσια νυφικά ραμμένα για κάποια Χιονάτη των νησιών. Το show Entrata Moda έκλεισε με την παρουσίαση των αιθέριων ελαίων Soli Dharma που φέρουν την υπογραφή του Κωνσταντίνου Κασπίρη, πλημυρίζοντας τον αέρα με μεθυστικά αρώματα που εντυπωσίασαν τους θεατές. Άνοιξαν οι πύλες όλων των αισθήσεων σε μια έκσταση αρωμάτων και εικόνων. Ξύπνησαν οι αισθήσεις από τις ευωδιές Sholi Darma και όλες μαζί καθηλώθηκαν στο υπερήφανο άλογο «Tiesto» που στάθηκε επί σκηνής για να θυμίσει το μεγαλείο της ομορφιάς.

O art director Κωνσταντίνος Κασπίρης είχε την επιμέλεια του show και η Εμμανουέλα

Αραμπατζή, εμπνευστής του Entrata Moda και επικεφαλής της εταιρείας Beyond Group, οργάνωσε το μεγάλο event. Τόσο ο κ. Κωνσταντίνος Κασπίρης, όσο και η κα. Εμμανουέλα Αραμπατζή δήλωσαν απόλυτα ικανοποιημένοι από το άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα του Entrata Moda, που τείνει να γίνει θεσμός για το χώρο της μόδας και της υψηλής ραπτικής. Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της Volvo Βελμαρ, με τα τέσσερα αυτοκίνητα που συμμετείχαν στο show ως «μοντέλα» και υπόσχονταν άνεση, πολυτέλεια και κορυφαία ασφάλεια. Οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους ζήτησαν να τα οδηγήσουν και η δυνατότητα τους δόθηκε το πρωί της Κυριακής 9 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο του All day Test Drive VOLVO στη νέα μαρίνα Ρόδου. Ιδιαίτερη και μοναδική industrial πινελιά έδωσε το καράβι Sea Dreams της Ναυτικής Εταιρείας Αιγαίου, μέσα από το οποίο όλα τα μοντέλα ξεκινούσαν και ολοκλήρωναν το cat walk. Το Sea Dreams έλαμπε μέσα στη νύχτα και έδειξε πως στον ονειρικό κόσμο της μόδας ακόμη και το ατσάλι μπορεί να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο στολίδι. Η εταιρεία Beyond Group επιθυμεί να ευχαριστήσει όλους τους χορηγούς και τους συντελεστές που συνέβαλαν στην υλοποίηση του Entrata Moda: Δ.Ο.Π.Α.Ρ-Δήμος

Ρόδου, Volvo Βελμάρ, Ellinair, Sea dreams, Mitsis Hotels Allila resort & spa, Εddie – Αdda, Dust&Cream, Mitsis Hotels Petit Palais, Ντουρουτλής Scandinavian furs , CAIR, Blue Beetle gin, Ιviskos, Ksecurity, BLUE STAR, Love for Pets. Όπως επίσης: τον Floral Designer Μάριο Βαλλιάνο, Free sound by Giovanni, τους V. Xatzikelis και Pointer Digital, τον Παντελή Σαλονικιό και όλα τα ΜΜΕ που υποστήριξαν και πρόβαλαν το Entrata Moda. Τέλος, οφείλουμε θερμές ευχαριστίες σε όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση. Η ζεστή αγκαλιά σας και τα θετικά σας σχόλια δεν μπορεί παρά να ωθήσει στην επανάληψη αντίστοιχων πρωτοβουλιών και δράσεων.

ΛΩΤΟΣ / 11

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

«Τι είναι για μένα ευτυχία»

[

Μια εκ βαθέων συνέντευξη

Ο Νίκος Κωνσταντινίδης μετά το βιβλίο του με τίτλο «Αθανασία», το οποίο απέσπασε τις καλύτερες κριτικές και την αγάπη του κοινού, επανέρχεται με ένα νέο μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Παπαζήση με τίτλο «Τι είναι για μένα ευτυχία». Με την ευκαιρία αυτή είχαμε μία εκ βαθέων συζήτηση μαζί του. Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη

την εβδομάδα πήγαινα στη χορωδία του Δήμου Ρόδου. Θεωρώ ότι ο κλασικός αθλητισμός ωφέλησε όχι μόνο το σώμα μου. Από τότε άρχισα να πειθαρχώ τον εαυτό μου, σωματικά και πνευματικά.

Ως μαθητής ή φοιτητής ανακατευτήκατε με το φοιτητικό κίνημα; Ως μαθητής δεν πέρασα και τα καλύτερα χρόνια. Τα χρόνια της Χούντας ήμουν απουσιολόγος. Όταν είχαμε εξεγέρσεις, έπαιρνα το απουσιολόγιο μαζί μου. Τότε σχεδόν όλοι γίναμε αριστεροί από αντίδραση. Μακριά μαλλιά, τζιν, χακί μπουφάν. Οι περισσότεροι είχαμε επιδεικτικά τον ριζοσπάστη και την εξόρμηση μαζί με τα βιβλία χωρίς να διαβάζουμε εφημερίδες.Όταν τέλειωσα το γυμνάσιο το ‘78 οι μνήμες της εφταετίας ήταν νωπές. Τότε οι καλοί σπουδαστές έπρεπε να είναι και πολιτικά «καθαροί». Μια μέρα σε μια εμφάνιση σε πλατεία του νεαρού τότε Βασίλη Παπακωνσταντίνου (μη φαντάζεσαι, μεγάφωνα κι ενισχυτές δεν υπήρχαν), με «μπαγλάρωσαν». Έπρεπε να πάω στο τμήμα για πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Δεν το πήρα, όπως δεν το πήρε και ο πατέρας μου πριν μερικά χρόνια. Μετά τη χούντα όλοι δήλωναν αντιστασιακοί, ήταν δεν ήταν. Είδα συνεργάτες της Χούντας ή επιεικώς φιλόφρονες, να κατακτούν θέσεις κι αξιώματα.

Νοσταλγείτε τα νεανικά χρόνια;

Δεν νοσταλγώ τα νιάτα αλλά την αμεσότητα των αισθημάτων. Τώρα περισσότερο τα θυμάμαι παρά τα ζω.

Τι σημαίνει για εσάς Πατρίδα; Ποια είναι η πιο παλιά μυθοπλασία που θυμάστε ότι έχετε γράψει; Τι βιβλία διαβάζατε μικρός;

Από μικρός τις «εκθέσεις ιδεών» τις μετέτρεπα σε μυθιστορήματα. Θυμάμαι τη δασκάλα μου στο γυμνάσιο να με καλεί ιδιαιτέρως και να μου κάνει παρατηρήσεις: «Είσαι πολύ ευαίσθητος», «ωραία αυτά που γράφεις», «με συγκίνησες», «δεν τήρησες όμως του κανόνες γραφής της έκθεσης». Αναγνώριζε, στην αντισυμβατική γραφή μου, μια ασύχαστη δημιουργική έκφραση. Αργότερα αποδείχθηκε το «δυνατό μου σημείο». Πολλές φορές, σε άσχετα μαθήματα «έγραφα» χωρίς να γνωρίζω καλά το θέμα. Στα παιδικά μου χρόνια διάβαζα τον μικρό ήρωα και κάτι αγιογραφίες που έβρισκα στο ιερό της μητρόπολης που ήμουν παπαδάκι. Βιβλία τότε δεν είχαμε στο σπίτι. Αργότερα, στο γυμνάσιο, μπορούσα να ξενυχτάω για να τελειώσω ένα βιβλίο του Καζαντζάκη. Το διάβασα και αναγνωρίζω ότι έπαιξε ρόλο στη ζωή μου.

Ονειρευόσασταν από μικρός να γίνετε συγγραφέας;

Ναι, από μικρός έγγραφα. Ξεκίνησα με στίχους και μικρά κείμενα σε τετράδιο. Αργότερα άρχισα να τα δακτυλογραφώ με τη βοήθεια μιας φίλης μου και το 1980 δημοσίευσα τη πρώτη μου ποιητική συλλογή.

Πώς νιώσατε όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο;

Συγκίνηση και χαρά. Να μια στιγμή ευτυχίας. Μετά από λίγο, έφυγε ο ενθουσιασμός. Ένιωσα ξανά την ίδια επιθυμία. Διάβαζα έλληνες και ξένους συγγραφείς, ιδιαίτερα στα φοιτητικά μου χρόνια, όσο είχα ελεύθερο χρόνο.

Δηλαδή δεν είχατε πολύ ελεύθερο χρόνο;

Όχι! Ο χρόνος μου ήταν περιορισμένος. Εργαζόμουν από έξι ετών ιδιαίτερα τα καλοκαίρια. Η οικογένεια μου δεν ήταν εύπορη. Ο πατέρας μου ήταν εργάτης και η μητέρα μου αγρότισσα. Έτσι βγήκα στη ζωή νωρίς. Έκανα πολλές εργασίες για να έχω από μικρός την αυτονομία μου. Ασχολία μου καθημερινή ήταν ο κλασικός αθλητισμός και δυο–τρεις φορές

12 / ΛΩΤΟΣ

Πατρίδα αρχικά είναι η οικογένεια, το χωριό, οι φίλοι… Σιγά–σιγά αυτά μεγαλώνουν. Γίνονται το νησί, η Ελλάδα ολόκληρη. Μετά έρχονται οι μεγάλες απώλειες. Μένουμε με τις παιδικές αναμνήσεις. Μ’ αρέσει ν’ ακούω ασπρόμαυρες ιστορίες των παιδικών χρόνων της γυναίκας μου. Υπάρχει όμως και μια άλλη σκέψη που με κάνει να πεισμώνω. Μ’ αρέσει να γράφω χωρίς να ψάχνω λέξεις. Κι αυτό πατρίδα είναι! Η γλώσσα μας! Όσο ζούσε ο αγράμματος πατέρας μου, έλεγα «Ελλάδα είναι ο γονιός μου». Τώρα πατρίδα είναι η γλώσσα μας και μερικές μνήμες. Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να ξεχάσω, που παίζαμε ανάμεσα στα «χαλατά» (ερείπια) της μεταπολεμικής περιόδου. Το ποδόσφαιρο που παίζαμε, με τη πρώτη δερμάτινη μπάλα που κερδίσαμε, τα αλάνια της Μητρόπολης, από τη συμπλήρωση της σειράς των φωτογραφιών ποδοσφαιριστών της εφταετίας, μέχρι αργά τη νύχτα, αδιαφορώντας για τις μανάδες μας που μας φώναζαν να μαζευτούμε στα σπίτια μας. Ακόμα κι αν πάψω να ζω, έχω μια σιγουριά ότι θα συνεχίσω να βλέπω αυτή την εικόνα.

Τι σημαίνει για εσάς το ότι όλα σας τα βιβλία έχουν εξαντληθεί; Σας προκαλεί πρόσθετο βάρος για όσα γράφετε;

Κάθε συγγραφέας όταν γράφει εκτίθεται. Η γραφή του και οι απόψεις του κρίνονται. Δεν αγχώνομαι όταν γράφω. Η θεματολογία μου είναι επιλεκτική. Η λογοτεχνία είναι καλή να μας ταξιδεύει, αν όμως κατορθώνει να εξελίσσει τον άνθρωπο και να αγγίζει την ψυχή του, τότε την τιμώ περισσότερο. Προσπαθώ με τη γραφή μου να γίνομαι ευχάριστος και χρήσιμος. Με τιμά και με συγκινεί η αγάπη του κόσμου.

Τελικά τι είναι για εσάς ευτυχία;

Δεν υπάρχει ακριβής ορισμός της ευτυχίας. Ο τίτλος του βιβλίου αφορά την άποψη του ήρωα του μυθιστορήματος τον Φοίβο. Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα κοινωνικά αξιώματα, τη δόξα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι ο πλούσιος είναι ευτυχισμένος. Μετά από τόσους αιώνες περισσότερο συγκλίνω με την άποψη του Ευριπίδη ότι «πρέπει να μοχθούν όσοι θέλουν να ευτυχήσουν», αλλά και με την

Πλατωνική άποψη ότι «Απ’ όλους τους θεούς, της εποχής εκείνης, η Αγάπη είναι ο καλύτερος μας φίλος, αρωγός και γιατρευτής στα βάσανα που μας κλείνουν το δρόμο για την ευτυχία».

Ρόδου. Συνδιοργανώνουμε το 3ο καλλιτεχνικό φεστιβάλ Ρόδου, έχω συμμετοχή στο φεστιβάλ Κάσου, οργανώνουμε με την στέγη δράσεις στη Σύρο και τα νησιά.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι την ευτυχία την χτίζουμε. Δεν είναι αποτέλεσμα τύχης. Οι συνθήκες που ισχύουν σήμερα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ίσχυαν όταν διατυπώθηκαν οι απόψεις των σοφών του κόσμου. Σήμερα εμείς τι λέμε; Πάντα ήθελα από τους φωτισμένους δασκάλους μου ν’ ακούω τη δική τους άποψη. Όχι να μου μεταλαμπαδεύουν μόνο την πρότερη γνώση. Αυτό εξηγώ με καυστικό τρόπο για το σύστημα της παιδείας μας στο βιβλίο μου με τίτλο: «Ραδιόφωνο Λυχνάρι».

‘Όμως έχω και μια οικογένεια και αγαπημένα πρόσωπα γύρω μου που χρειάζονται τη παρουσία μου.

Πιστεύετε ότι έχει πρόβλημα το σύστημα της παιδείας στη χώρα μας;

Αν έχει; Η τεχνική–επαγγελματική εκπαίδευση είναι απαξιωμένη εκπαιδευτικά και κοινωνικά. Το φροντιστήριο (άγνωστος όρος στο εξωτερικό) παίζει το ρόλο του Λυκείου και στη πράξη υποκαθιστά το σχολείο σε βαρύτητα, αξιοπιστία και φοίτηση. Οι μαθητές δεν αγαπούν το σχολείο ούτε θέλουν να βρίσκονται σ’ αυτό, γιατί πιστεύουν ότι δεν τους προσφέρει τίποτε ενδιαφέρον και σημαντικό. Υπάρχουν τεράστιες εκπαιδευτικές ανισότητες. Πάμε μια βόλτα στα μικρά νησιά και την ορεινή επαρχία και θα συμφωνήσετε μαζί μου. Η παιδεία, δυστυχώς, σε πολιτικό–κομματικό επίπεδο, είναι «πεδίο συγκρούσεων» αντί να αποτελεί «πεδίο συγκλίσεων». Το χειρότερο όλων είναι ότι καταπνίγει τη δημιουργική ικανότητα των μαθητών. Δεν συνδέεται η τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις σύγχρονες τάσεις και κοινωνικό–οικονομικές ανάγκες της χώρας μας. Οι περισσότεροι φεύγουν στο εξωτερικό. Τι άλλο;

Τι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το νέο βιβλίο σας «Τι είναι για μένα ευτυχία»

Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν διαποτίζονται πνευματικά με ηθικές αξίες και πεποιθήσεις τις οποίες προσπαθούν να αναιρέσουν όσο το δυνατόν λιγότερο στη ζωή τους. Προσωπικά αναγνωρίζω τα λάθη μου και κατευνάζω τον ενθουσιασμό μου. Έχω μεγάλη διάθεση για προσφορά. Ακόμα όμως αναζητώ τις αχτίδες που μπορούν να φωτίσουν τη ζωή μου, εκείνες που θα συνεχίσουν να μου δείχνουν το νέο μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσω.

Σκέφτεστε να πολιτευτείτε;

Δεν εννοούσα αυτό. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι προσφοράς. Δεν χωράνε όλα σε μια συνέντευξη. Αν διαβάσετε το βιβλίο μου θα καταλάβετε τι εννοώ σχετικά με την προσφορά.

Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας για το νέο βιβλίο σας; Πώς θα γίνουν ευτυχισμένοι; Ότι θέλω να τους πω, το γράφω σ’ αυτό και δεν είναι λίγα. Να διώξουν το θυμό τους. Να πάρουν την απόφαση να συγχωρήσουν όσους τους αδίκησαν. Η συγχώρεση προσφέρει περισσότερα στους ίδιους παρά σ’ εκείνους που θα συγχωρήσουν. Θα αποκτήσουν ανείπωτη εσωτερική γαλήνη. Το μεγαλύτερο μυστικό της ευτυχίας είναι η ευγνωμοσύνη προς τη ζωή! Να πάψουν να ψάχνουν ανθρώπους για να υποφέρουν μαζί τους. Η χαρά στη χαρά των άλλων είναι ανταποδοτική δύναμη που πηγάζει από την πηγή της ευτυχίας: την αληθινή αγάπη.

Ελπίζω να βρουν τη δική τους κατεύθυνση, το δικό τους νόημα στη ζωή, γιατί χωρίς αυτό ποτέ δεν θα νιώσουν ευτυχία. Ο ήρωας του βιβλίου έχασε το γιο του, η κόρη του έφυγε, ο γυναίκα του τον εγκατέλειψε, οι γονείς του πέθαναν, έχασε ακόμα και τον εαυτό του. Τι άλλο είχε να χάσει; Κι όμως όποιος διαβάσει το βιβλίο μέχρι και την τελευταία του σελίδα αισθάνεται πραγματική δικαίωση. Θα πιστέψει στον εαυτό του. Είναι ένα βιβλίο που περνάει πολλά μηνύματα για τις σχέσεις των ανθρώπων, τη ζωή μας αλλά και την αυτογνωσία μας.

Είστε αισιόδοξος ως άνθρωπος; Πιστεύετε στα happy ends;

Ναι είμαι αισιόδοξος όσο υπάρχουν άνθρωποι να μοιράζομαι μαζί τους τις χαρές και τις λύπες μας. Πιστεύω στη θετική ενέργεια και στη δύναμη των επιθυμιών μας.

Πώς συνδυάζετε τις επαγγελματικές σας υποχρεώσεις με τη συγγραφή βιβλίων; Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας τη συγγραφή ως κάτι που προαπαιτεί απομόνωση.

Δεν είναι έτσι. Όταν θέλει κάποιος να κάνει κάτι, το κάνει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Τις περιόδους που γράφω απομονώνομαι, διαθέτω λιγότερο χρόνο για τα άλλα.

Σε ποιους αφιερώσατε το νέο βιβλίο σας;

Σε όσους αναζητούν το δικό τους νόημα στη ζωή,. Σε όσους δεν εφησυχάζουν. Στους δικούς μου ανθρώπους, τη Βιργινία, τον Γιάννη και τον Μιχάλη και στους γιατρούς χωρίς σύνορα.

Γιατί στους Γιατρούς χωρίς σύνορα;

Γιατί στο βιβλίο περιγράφεται η δράση τους. Γιατί είναι αυτοί που βλέπουν, κατανοούν, θεραπεύουν και προσφέρουν χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση.

Ποιο είναι το μότο ζωής σας;

Αυτή την περίοδο, εκτός από τη συγγραφική μου ενασχόληση, θέλω να αφοσιωθώ στα καθήκοντα που έχω στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και στην Ομοσπονδία Δωδεκανησιακών Παροικιακών Συλλόγων

ΛΩΤΟΣ / 13

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Από τη Συρία στο Αιγαίο

Δ

είγμα από τα εξαιρετικά κείμενα που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο «Από τη Συρία στο Αιγαίο, η διαδρομή του πόνου» από το Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου του Δ.Ο.Π.Α.Ρ.–Δήμου Ρόδου από 2 έως 6 Ιουλίου με εισηγητή τον συγγραφέα Γιάννη Τσιτσίμη - μια διαδικασία εποικοδομητική και ευχάριστη, παρά τη σκληρότητα της θεματικής της.

ΒΟΥΛΑ ΚΑΛΑΝΤΖΗ Ο διαβάτης

Κι αν έρχεσαι από τόπο αλαργινό, απ’ άγνωστη πατρίδα, στο δρόμο, χωρίς ζωή θα περπατήσεις, πικρέ διαβάτη. Θα συναντήσεις θάνατο. Κι όμως, το ταξίδι συνεχίζεται, πέρα απ’ αυτό. Στο άγνωστο, το αιώνιο, το παντοτινό.

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΣΚΟΡΟΣ Χάλασμα

Δεν ήταν πως είχε γίνει πια κυνικός, ήταν ο χρόνος που πίεζε και οι λογής λογής αρρώστιες, καθεμιά με τα δικά της σημάδια· άλλα εμφανή και άλλα κρυμμένα, άλλα σαφή και άλλα πιο ύπουλα. Ήταν και η ζέστη -λίγο καιρό πριν το κρύο- που τα ‘χε κάνει όλα καζάνι κι έβραζε κι αυτός με τους υπόλοιπους. Είχε μάθει να διαβάζει ακόμα και τα πρόσωπα προκειμένου να συντομεύει και να ξεκαθαρίζει στα γρήγορα τι μπορούσε και τι δεν μπορούσε να προσφέρει.

14 / ΛΩΤΟΣ

Έτσι, σαν ήρθε η σειρά της, πρόλαβε να της κάνει μια γρήγορη επιθεώρηση με τα μάτια. Ήταν σκεπασμένη απ’ την κορφή ώς τα νύχια, πράγμα συνηθισμένο, με μια χτυπητή όμως μονοχρωμία στα ρούχα και δίχως τη συγκρατημένη κοκεταρία των συμπατριωτισσών της ακόμη και στο τσεμπέρι που διάλεγαν για τα μαλλιά. Το βλέμμα της, αυτό του τρομαγμένου σπουργιτιού, δεν ήταν βέβαια το πιο φριχτό που είχε συναντήσει σ’ αυτό το μέρος· είχε δει κι άλλα πιο άδεια, πιο χαμένα, πιο οργισμένα. Ανήκε όμως σίγουρα στη χειρότερη κατηγορία, αυτή που του έκανε τη δουλειά δύσκολη τρώγοντάς του πολύτιμο χρόνο. Μα κι αυτή από την πλευρά της τι να του εξηγούσε; Έπρεπε τώρα να βγάλει το τσεμπέρι, να βγάλει και κάποια ρούχα ακόμα, ν’ αρχίσει η διάγνωση. Και αυτό πώς να το πει στους δικούς της; Δεν της έφτανε η προηγούμενη ντροπή λίγο καιρό πριν, τώρα θα πρέπει να υποστεί καινούργια. Προσπαθούσε να σκεφτεί κάτι ευχάριστο, το πατρικό της σπίτι τον παλιό καλό καιρό, μα αυτό δεν μπορούσε να το αποκόψει από το μετά που το μετέτρεψε σε συντρίμμια. Ούτε και τα παιχνίδια πιο μικρή με τον αδερφό της, που αγνοεί πια αν θα τον ξαναδεί. Όσο για τις υπόλοιπες αναμνήσεις -τα γυμνά στη χλόη πέλματα, τον αέρα στο πρόσωπο, τον πηλό στα δάχτυλα- όλες σχετίζονταν με το πληγιασμένο αυτό δέρμα που προτιμούσε πια να κρύβει κάτω από τα φαρδιά σαν επίδεσμο ρούχα της ώσπου να γιάνει· εις τον αιώνα δηλαδή τον άπαντα. Μέχρι που ο γιατρός αποφάσισε να βάλει τέλος σ’ αυτό το αδιέξοδο. «Νεξτ» είπε στην κοινή τους άγνωστη γλώσσα, δίνοντάς της το σύνθημα να εγκαταλείψει το μέρος. Κάνοντας να φύγει, έβγαλαν και οι δυο από μέσα τους συγχρονισμένα τον ίδιο υπόκωφο στεναγμό ανακούφισης.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ [Άτιτλο ως σιωπή]

[…] λίγο πιο πέρα, παραπέρα Νύχτα και μέρα Σε κατατρώει κάθε σφαίρα Σε δρόμους και σοκάκια -Έξω τι κοιτάς; Το έξω πέθανε. Μέσα, εδώ μέσα είναι πια η ζωή. Σε βλέπουν Και δε σε μαρτυρούν Κι ας αλλάζεις ρόλους και δέρμα Σε βλέπουν Και δε σε χτυπούν Ξέρουν πια Το έξω σου δε φιλοξενεί πια το μέσα.

-Έξω τι κοιτάς; Το έξω πέθανε. Μέσα, εδώ μέσα είναι πια η ζωή. Πονάς δίχως να γνωρίζεις το γιατί Και κλαις Δίχως υπομονή. Μη δακρύζεις μπρος στον θάνατο Σύντομα ο πόλεμος θα τελειώσει Σύντομα Και θα ‘μαστε και πάλι καλά Και ασφαλείς Σύντομα. (και το σύντομα ποτέ δεν ήρθε)

ΓΕΩΡΓΙΑ ΝΕΟΧΩΡΙΔΟΥ Δεν ξέρω τι είναι το όνειρο

Δεν φταίω εγώ. Εκείνος ο δάσκαλος φταίει που ήρθε και κάθισε πλάι μου. Με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε: Ποιο είναι το όνειρό σου; «Όνειρο; Τι είναι το όνειρο;», είπα. Και αυτός στην αρχή μου το ψιθύρισε. Και μετά μου το ζωγράφισε και ύστερα μου το τραγούδησε. Αυτό είναι το όνειρο; ρώτησα. Αυτό! μου είπε. Και μου έδωσε και ένα βιβλίο. Πάρε να διαβάσεις και για άλλα όνειρα. Και διάβασα . Για όνειρα τρυφερά, χρωματιστά, ανακουφιστικά. Διάβασα και για όνειρα ζοφερά, τρομακτικά, με χρώματα μαύρα γκρι του σκοταδιού, κόκκινα του αίματος και της φωτιάς. Και έκανα την επιλογή μου. Τα όνειρά μου θα ήταν μόνο όμορφα, χαρούμενα και πολύχρωμα. Το είπα της μάνας. Δεν γίνεται αυτό παιδί μου, μου είπε. Γίνεται, μάνα, γίνεται, της είπα. Τα όνειρά μου θα τα κάνω μόνο ξύπνιος. Θα μάθω το νου μου να ονειρεύεται αυτά που θέλω εγώ. Θα του βάλω φραγμούς. Δεν θα του επιτρέψω να κάνει ούτε ένα τραύμα στην ψυχή μου. Και θα ταξιδέψω μάνα. Θα φύγω πέρα από τη θάλασσα. Θα μάθω να αγαπώ τους ανθρώπους ακόμη και αν δεν μ’ αγαπούν αυτοί. Θα τους μάθω να κάνουν και αυτοί πολύχρωμα όνειρα. Θα γίνω ένας δάσκαλος χωρίς γνώσεις. Με μόνο μου εφόδιο τα όμορφα όνειρα. Τρόμαξε η μάνα. Μείνε εδώ, παιδί μου μαζί μας. Μαζί μας να μεγαλώσεις, να σε στηρίξουμε και να μας στηρίξεις. Πες μου μάνα, αν μείνω θα κάνουμε τον κόσμο καλύτερο; Θα γελάμε οι άνθρωποι περισσότερο, θα αγκαλιαζόμαστε περισσότερο, θα χαϊδεύουμε ο ένας τον άλλον, θα φιλάμε ο ένας τον άλλον με αγάπη; Μπορείς να μου το υποσχεθείς αυτό μάνα; Όχι παιδί μου, δεν μπορώ. Η ζωή δεν μ’ αφήνει. Όσο και να το θέλω, η ζωή θα μπερδεύεται στα όνειρά σου. Θα σου κλείνει μάτια και ψυχή και θα σου ματώνει την καρδιά. Γιατί δεν είσαι μόνος πάνω στη γη. Και ο πόνος και η δυστυχία κατακλύζουν τον κόσμο. Και εσύ είσαι κομμάτι αυτού του κόσμου. Μόνο αν μείνεις μόνος στον πλανήτη θα μπορείς να κάνεις τα όνειρά σου όπως εσύ τα θέλεις. Έκλεισα τα μάτια και έκλαψα. Το όνειρό μου ναυάγησε πριν καλά καλά ξεκινήσει. Και τότε ήρθε και κάθισε δίπλα μου ο δάσκαλος. Μ’ αγκάλιασε. Μην κλαις και μην απογοητεύεσαι, μου είπε. Δεν τελείωσαν όλα. Τώρα αρχίζουν . Γιατί τώρα έχεις το στόχο σου. Το μόνο που μένει είναι ο αγώνας. Έχεις την αρχή και το τέλος. Σου μένει η διαδρομή. Η διαδρομή που θα γεμίσει τη ζωή σου. Με πόνο, στενοχώρια, αγωνία, δάκρυα, φόβο αλλά και χαρές , γέλια, αγκαλιές, τρυφερές στιγμές. Όμως ο στόχος σου θα είναι εκεί και θα σε περιμένει. Να μάθεις τους ανθρώπους να κάνουν χαρούμενα όνειρα που θα τους δίνουν κουράγιο και δύναμη. Θα το κάνεις; Ναι, δάσκαλε, ψιθύρισα. Γιατί τώρα ξέρω τι είναι όνειρο.

ΓΙΟΥΛΙΑ ΤΟΠΙΝΤΖΗ Γνωρίζοντας τον θάνατο

Ήμουν πολύ μικρή γι’ αυτό δεν καταλάβαινα τι σημαίνει η λέξη «θάνατος». Όταν πέθανε ο αδερφός του πατέρα μου όλοι έκλαιγαν. Η γιαγιά μου δεν με αγκάλιαζε πια όπως παλιά. Έπαψε να είναι γεμάτη τρυφερότητα και αγάπη, το περπάτημα της έγινε βαρύ σαν να κουβαλούσε μια ασήκωτη σκιά πάνω στους ώμους της. Γεμάτη απορία ρώτησα τον πατέρα μου με όλη την αθωότητα και παιδικότητα που με διακατείχε: «Μπαμπά, εσύ πότε θα πεθάνεις;» Στην αρχή ο πατέρας μου πάγωσε, στη συνέχεια με πήρε στη ζεστή αγκαλιά του και μου απάντησε: «Μην ανησυχείς Άλγια, εδώ είμαι και δεν θα πάω πουθενά, θα είμαι πάντα δίπλα σου να σε προστατεύω. Όσο για το τι ακριβώς είναι θάνατος… αυτό θα το συζητήσουμε όταν μεγαλώσεις λίγο. Είσαι ακόμα μικρό κοριτσάκι, μην ταλαιπωρείς το μυαλό σου με λέξεις για μεγάλους». Τα λόγια του με καθησύχασαν και με ανακούφισαν. Η γαλήνη αυτή ήταν παροδική, μπορεί να μην ήξερα τι ακριβώς είναι ο θάνατος αλλά τον ένιωθα… σαν ένα πρόσωπο αόρατο μέσα στο δωμάτιο. Μια σκιά που άγγιζε το δέρμα μου με τα μακριά της νύχια και με έκανε να ανατριχιάζω. Όσο περνούσε ο καιρός η σκιά του θανάτου όλο και μεγάλωνε, άρχισε να με περνάει στο ύψος και να γίνεται όλο και πιο τρομακτική. Πλέον με ακολουθούσε παντού… ακόμα και όταν ήμουν στην αγκαλιά του μπαμπά μου, όταν κρυβόμασταν στο υπόγειο και τραγουδούσαμε δυνατά μέχρι να τελειώσουν οι βόμβες, η σκιά ήταν εκεί! Ένιωθα την σκοτεινή της παρουσία, συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες μας. Μερικές φορές μου φαινόταν ότι την άκουγα να τραγουδάει μαζί μας, είχε γίνει μια συντροφιά για μένα. Γενικότερα θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω σαν ένα κλειστό παιδί, χωρίς φίλους. Παλιότερα όταν ήταν ακόμα ωραία η ζωή στο Afrin δεν έβγαινα στο δρόμο να παίξω, πάντα προτιμούσα να κάθομαι στην ασφάλεια του σπιτιού μας, στην μεγάλη αυλή με τις βερικοκιές που γύρω γύρω της υψωνόταν τεράστια μυτερά κάγκελα- ακούραστοι φύλακες που απαγόρευαν στους ξένους να μπουν. Όποτε άκουγα την καγκελόπορτα ήξερα ότι ήταν ο μπαμπάς μου που γυρνούσε από τη δουλειά και έτρεχα πάντα χαρούμενη να τον υποδεχτώ. Αυτό συνέχισα να το κάνω και τώρα που δεν μου επιτρεπόταν πλέον να βγαίνω στον κήπο. Άκουσα την πόρτα και έτρεξα με χαρά. Περίμενα υπομονετικά να βγάλει η μαμά μου τα δύο δοκάρια που τοποθετούσαμε πίσω από την πόρτα για περισσότερη ασφάλεια. Στη συνέχεια ακούστηκε «τσακ», «τσακ», «τσακ». Οι τρεις κλειδαριές άνοιξαν και ο μπαμπάς μου μπήκε στο σπίτι. Σήμερα όμως ήταν διαφορετικός, φαινόταν πικραμένος, μου χάιδεψε το κεφάλι βιαστικά. «Είναι όλα έτοιμα;» ρώτησε τη μαμά μου και εκείνη έγνεψε καταφατικά προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα, τη μέρα που φύγαμε ντροπιασμένοι, τη μέρα που αφήσαμε το σπίτι μας, την πατρίδα μας, τη ζωή μας. Το ταξίδι δεν το θυμάμαι καθαρά, μονάχα έχω την ανάμνηση της βάρκας. Μπήκαμε όλοι μέσα και δεν μπορούσα ούτε τα πόδια μου να απλώσω. Δίπλα μου ήταν ένα κοριτσάκι στην ηλικία μου, με άγγιζε με το ποδαράκι της και μετά με ρώτησε αν θέλω να γίνουμε φίλες. Παρά τον φόβο μου, ενθουσιάστηκα. Αυτή ήταν η πρώτη μου φίλη. Η Γιάρα περηφανευόταν ότι δεν φοβάται τίποτα. Μου έλεγε ότι ο πατέρας της ήταν πανύψηλος, σαν γίγαντας και ότι θα μας έσωζε όλους. Ζούσε στην Γερμανία σε ένα μαγικό κάστρο και της υποσχέθηκε ότι θα την άφηνε να τρώει κάθε μέρα σοκολάτες. Είχα μαγευτεί από τις ιστορίες της Γιάρας και δεν χόρταινα να την ακούω. Ίσως ο μπαμπάς της να μας άφηνε και εμάς να ζήσουμε στο κάστρο του. Μετά από ώρα είδαμε από μακριά την Ρόδο. Στα πρόσωπα των γονιών μου ζωγραφίστηκε ένα πλατύ χαμόγελο. Αυτό το περίεργο νησί έμοιαζε να βρίσκεται μια αναπνοή από εκεί που ήμασταν αλλά ταυτόχρονα και χιλιόμετρα μακριά. Ξαφνικά όλα έμοιαζαν πιο όμορφα, ένα συναίσθημα εφορίας πλανόταν πάνω μας. «Ο Αλλάχ μας βλέπει από ψηλά και μας χαμογελάει», είπε η Γιάρα. Μόλις τελείωσε τη φράση της γέλασα από χαρά. Πρώτη φορά μετά από καιρό ένιωθα αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά, ήταν σαν να βρισκόμουν πάλι στην ασφάλεια του σπιτιού μου, σαν να ακουμπούσα το σώμα μου πάνω στο κορμό της γέρικης βερικοκιάς μας. Είχα χαλαρώσει πολύ και ένιωθα τον ήλιο να μου χαϊδεύει το πρόσωπο στοργικά. Είχα κλείσει τα μάτια μου και δεν έβλεπα τι διαδραματιζόταν εκείνη την ώρα στον ουρανό. Ο θεός Αίολος έσπρωξε τον Αλλάχ από την ουράνια θέση του και με μια γρήγορη κίνηση άνοιξε τον ασκό του. Ο άνεμος μας χτύπησε με μίσος, όλοι πανικοβλήθηκαν και η βάρκα αναποδογύρισε. Τα κύματα ξέβρασαν στην αμμουδιά ένα παιδικό κορμάκι. Ήταν η φίλη μου η Γιάρα. Δίπλα της διέκρινα μια φιγούρα, ήταν η σκιά που τόσα χρόνια με καταδίωκε. Πλέον είχε μορφή ανθρώπου και με χαιρετούσε… Τώρα τον έβλεπα, τον ήξερα, τον αναγνώριζα χωρίς καμία αμφιβολία. Ήταν ο θάνατος.

ΛΩΤΟΣ / 15

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

“Tales of Aeolus” από τους Outpass Ένα από τα πιο ευχάριστα συναισθήματα είναι να μαθαίνεις ότι γύρω σου άνθρωποι δημιουργούν. Μέσα στις δυσκολίες της εργασίας, της οικογένειας, βρίσκουν χρόνο να κάνουν με μεράκι πραγματικότητα τα όνειρά τους. Και όταν ένα Ροδιακό συγκρότημα, από «εραστές της τέχνης» μουσικούς, με ήδη ένα album στο ενεργητικό τους, επιχειρούν να βγάλουν ένα δεύτερο έργο και μάλιστα ορχηστρικό, ξέρεις ότι κάτι σίγουρα αξιοπερίεργο συμβαίνει. Και όταν εμπνέεται από τον ταξιδευτή άνεμο και τις ιστορίες που μας λέει ο Αίολος, τότε το εγχείρημα φαντάζει και αξιόλογο. Η αναφορά γίνεται φυσικά στους Outpass και το νέο τους album “Tales of Aeolus”.

Γράφει ο Μιχάλης Καβουκλής

Τ

ην αρχή των Outpass μπορείς να την πας έως και 10 χρόνια πίσω, όταν ο πυρήνας τους ήταν οι Escape, από τους Στέργο Φουτούλη (τύμπανα), Lee Μαυρόστομο (φωνητικά), Σοφία Βασιλαράκη (φωνητικά) και Αλέξανδρο Χούλη (κιθάρα). Το 2013, με την προσθήκη των Παναγιώτη Πατσάη (μπάσο), Νεκτάριου Καλομοίρη (πλήκτρα) και Αντώνη Αναστάση (τσέλο), δημιουργείται ένα νέο συγκρότημα, με ένα δικό του προσωπικό ήχο. Σκοπός, όχι απλά να παίζουν ζωντανά την αγαπημένη τους μουσική με το δικό τους μοναδικό τρόπο, αλλά να προσθέσουν τη δική τους καλλιτεχνική συνεισφορά στη ροκ σκηνή, να καταγράψουν την ψυχή τους για τα ευήκοα ώτα και να αποθανατίσουν τα πιο έντονά τους συναισθήματα μέσα από τους ήχους που λατρεύουν. Στο πρώτο τους album, το Outpass, ένα άλμπουμ αφιερωμένο στους αγαπημένους τους ροκ ήχους και ρυθμούς, αλλά και βγαλμένο από τις πιο τραγικές και έντονες στιγμές τους, υπάρχουν τραγούδια που μπορούν να σε στοιχειώσουν, να σε συγκινήσουν. Το πρώτο εγχεί-

16 / ΛΩΤΟΣ

ρημα υπήρξε μία έκφραση αγάπης, ένας πειραματισμός, μία αναζήτηση ύφους, μία κατάθεση έντονων στιγμών, και γι’αυτό κάθε τραγούδι στο πρώτο album, είναι μοναδικό, στέκεται από μόνο του. Το «Tales of Aeolus» προσφέρει επίσης μοναδικά κομμάτια, αλλά στο σύνολό τους, όλα μαζί είναι πιο δυνατά, γιατί αφηγούνται μια ιστορία, είναι από μόνα τους μια διαδικασία. Όπως περιγράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξανδρος «τα τραγούδια μπορεί να μην γράφτηκαν με αυτή τη σειρά, αλλά θέλουν να πουν μία ιστορία. Ξεκινάμε με το «Zefyr», από τον Ζέφυρο, τον άνεμο που θέλει κάθε ναυτικός στο ξεκίνημα του ταξιδιού του, προχωράμε στο «Sirocco» έναν πιο γρήγορο άνεμο που βοηθά στην ταχύτητα του ταξιδιού, για να έρθει ο καυτός «Livas» και να αλλάξει τις συνθήκες. Και μετά τη ζέστη, έρχεται η «Fortuna», καταιγίδα αλλά και τύχη, που σου φέρνει τα πάνω κάτω. Ακολουθεί το «The Day after» (Η επόμενη ημέρα) με τη μελαγχολία της αλλαγής, την κούραση μετά από μία μεγάλη περιπέτεια.

Και μόλις ηρεμήσεις σε υποδέχεται το «Dreams» (Όνειρα) γιατί πλέον, αφού περάσεις τα δύσκολα, μπορείς να ονειρευτείς, και να ατενίσεις τους «Horizons» (Ορίζοντες) και να αρχίσεις να σχεδιάσεις ένα νέο «Journey» (Ταξίδι) αλλά και να λάβεις υπόψη σου το «Autumn», το φθινόπωρο που ολοκληρώνει έναν κύκλο». Και πόσο δίκιο έχει ο Αλέξανδρος… ένας επαγγελματίας, με οικογένεια, υποχρεώσεις, κοινωνική δραστηριότητα και μία απίστευτη αγάπη για τη μουσική. Βρεθήκαμε ένα βράδυ Δευτέρας, απλά για να μου δώσει το CD στην φυσική του μορφή και καταλήξαμε να μιλάμε για ώρες, ανταλλάσσοντας μουσικές και άλλες εμπειρίες και πάντα να επιστρέφουμε στο πόσο ιδιαίτερο είναι το όλο εγχείρημα. Μία βασική μου ερώτηση είναι το γιατί; Γιατί μία ομάδα ανθρώπων, μικτή, δηλαδή με «ερασιτέχνες» και επαγγελματίες μουσικούς, πειραματίζεται με κάτι τόσο σπάνιο για τα τοπικά και ελληνικά δεδομένα; Ένα ορχηστρικό έργο; Όπως περιγράφει ο Αλέξανδρος, αυτό ξεκίνησε ως πείραμα και τελικά αναδείχθηκε σε έναν πλήρες έργο, που αγκαλιάστηκε σαν ιδέα από την ομάδα. Μπορεί ο ίδιος να μην το παραδέχεται, αλλά ο Αλέξανδρος είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τους Outpass, αυτός που εμπνέεται τα περισσότερα κομμάτια, αλλά και ο πιο team player μουσικός που έχω γνωρίσει. Αρνείται τον όρο συνθέτης, γιατί νιώθει ότι τη μουσική τελικά την γράφουν οι Outpass. Ανεξάρτητα από τον ποιον προέρχεται η ιδέα, κάθε κομμάτι γράφεται από όλους μαζί. Μέσα από τις πρόβες, με μπόλικο πειραματισμό, διάλογο, καλλιτεχνικές αψιμαχίες και υπέροχους αισθητικούς συμβιβασμούς ανακαλύπτουν την τελική μορφή του κάθε κομματιού μαζί, σαν ομάδα. Και έτσι, κάθε κομμάτι ανήκει σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά.

Το δεύτερο μεγάλο ερώτημά μου είναι το πώς; Πως χρηματοδοτείται μία τέτοια εργασία; Ο εξαιρετικός ηχογραφημένος ήχος, τα στούντιο, τα μάστερ, τα εξαιρετικά καλαίσθητα οπτικά, γραφικά ή βίντεο, που συνοδεύουν τη δουλειά τους; Και η απάντηση φυσικά είναι ότι όλο αυτό, το μοναδικό αποτέλεσμα των Outpass, είναι αυτοχρηματοδοτούμενο. Φυσικά, έχουν δίπλα τους καλλιτέχνες, εξαιρετικούς ο καθένας στον τομέα του, που στηρίζουν την προσπάθεια. Κάθε σημείο της παραγωγής είναι φροντισμένο με αγάπη, με έξυπνους τρόπους, αποτέλεσμα της εμπειρίας των συντελεστών. Και όσο δύσκολο να είναι στις ημέρες μας, η λογική είναι τόσο απλή: «Δίνουμε την ψυχή μας σε αυτή τη μουσική, το κάνουμε με μεράκι και οφείλουμε να τη μοιραστούμε με τον κόσμο». Και θα την μοιραστούν ζωντανά, στις 12 Σεπτεμβρίου 2018, στο Θέατρο Μεσαιωνικής Τάφρου, σε μία μουσική εμπειρία, ανοικτή για το κοινό, που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Το Tales of Aeolus θα σου προσφέρει μία μοναδική οικειότητα, κάτι γνώριμο, αλλά καινούριο και θα σε ξαφνιάσει εκεί που δεν το περιμένεις, με μία νότα που δεν προέβλεψες, μία παύση που δεν περίμενες. Γιατί, η μεγαλύτερη κατάκτηση των Outpass, είναι η ελευθερία τους να δημιουργήσουν με αγάπη αυτό που ακριβώς θέλουν! Όσο επίπονο και να είναι, κάθε κομμάτι τους είναι αυτό που ήθελαν και το έφθασαν εκεί που μπόρεσαν με τα μέσα που είχαν, χωρίς να περιορίζονται από τις νόρμες και τους κανόνες της μουσικής βιομηχανίας. Και είναι ελεύθεροι, γιατί δεν φοβήθηκαν να περάσουν τη δημιουργική καταιγίδα για δεύτερη φορά και να ανακαλύψουν τον νέο εαυτό τους, και συνεχίζουν να ονειρεύονται, να δημιουργούν, και να έχουν εμάς, γενναιόδωρα, συνταξιδευτές στις πιο προσωπικές μουσικές καταθέσεις της ψυχής τους.

ΛΩΤΟΣ / 17

Ξεφυλλίζοντας την βιβλιοθήκη μου...

Ἕνας πετυχημένος … «γάμος» Γράφει ο Αυγουστίνος Τσιριμώκος

Τ

ὸ συγκεκριμένο βιβλίο τῆς Βάσας Σολωμοῦ-Ξανθάκη εἶναι ἴσως τὸ πιὸ γνωστό της καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερά της, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ γραφή της ἔχει ἐξελιχθεῖ ἐπὶ τὸ λογοτεχνικότερον στὰ πιὸ πρόσφατα βιβλία της. Γεννημένη στὰ Ἀμπελάκια τοῦ νομοῦ Λαρίσης, τὸ φημισμένο χωριὸ ποὺ ἔγραψε ἱστορία μὲ τὸν περίφημο συνεταιρισμό του στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἡ Βάσα Σολωμοῦ­Ξανθάκη τιμᾶ τὶς ρίζες της στὸ σύνολο τοῦ ἔργου της, ἔχοντας πάντα σὰν σημεῖο ἀναφορᾶς, σὰν ἄξονα, τὰ Ἀμπελάκια. «Ὁ γάμος» θὰ μποροῦσε κάλλιστα, σὲ μιὰν ἄλλη διάσταση, νὰ εἶναι ἕνα ἀφιέρωμα στὰ λαογραφικὰ ἔθιμα τοῦ ἀμπελακιώτικου γάμου ἢ μιὰ κοινωνιολογικὴ μελέτη πάνω στὴν πατριαρχικὴ καταπιεστικὴ δομὴ τῆς θεσσαλικῆς καὶ εὐρύτερα τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου μέχρι καὶ τὰ πρῶτα μεταπολεμικὰ χρόνια (ἀφοῦ τότε ἐκτυλίσσεται ἡ ἱστορία). Ὅμως τὸ μικρόβιο τῆς λογοτεχνίας δὲν θὰ ἐπέτρεπε ποτὲ στὸ χέρι τῆς συγγραφέως νὰ καταφύγει σὲ στεγνὲς περιγραφές, τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ Λενάκι, ἡ ἡρωίδα τῆς νουβέλας, σὲ πρωτοπρόσωπη ἀφήγηση κάνει τὴν ἴδια δουλειὰ πολὺ πιὸ γλαφυρά, μέσα ἀπὸ τὸν μύθο καὶ τὴν πλοκὴ μιᾶς ἱστορίας ποὺ θυμίζει Παπαδιαμάντη στὶς καλύτερες στιγμές του. Τὸ Λενάκι κατάγεται ἀπὸ φτωχὴ οἰκογένεια μὲ τὸν πατέρα-ἀφέντη νὰ εἶναι ταυτόχρονα δεσποτικὸς καὶ θύμα τοῦ ἀλκοολισμοῦ του. Ὁ γάμος της εἶναι φυσικὰ προϊὸν προξενιοῦ, στὸ ὁποῖο ἡ ἴδια δὲν ἔχει καθόλου λόγο, εὐτυχῶς ὅμως ὁ γαμπρὸς, ὁ Νικόλας, φανερώνεται καλὸς ἄνθρωπος, ἤπιος, ἐργατικός, γεμάτος κατανόηση. Στὴν ἀρχή. Γιατὶ μετὰ ἔρχονται τὰ παιδιά. Καὶ ἐκεῖ φανερώνονται οἱ συνέπειες τοῦ ἀλκοολισμοῦ, πού, σύμφωνα μὲ τὴν κοινὴ πεποίθηση, κρατοῦν ἑφτὰ γενιές. Ὅταν ἡ Παρασκευούλα, τὸ δεύτερο παιδί, γεννιέται κωφάλαλο, ἔπειτα ὁ Ἀχιλλέας, τὸ ἑπόμενο, ἐμφανίζει προβλήματα κώφωσης, καὶ ὁ Νικόλας

18 / ΛΩΤΟΣ

Τίτλος: Ο ΓΑΜΟΣ Συγγραφέας: Βάσα Σολωμοῦ­Ξανθάκη Εἶδος: Νουβέλα Ἐκδότης: ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΡΜΗΣ Ε.Π.Ε., 1980

μαθαίνει ἀπὸ τὸν γιατρὸ τὴν αἰτία τοῦ κακοῦ, ποὺ εἶναι ὁ πεθερός του, τὰ βάζει μὲ τὸ Λενάκι. Φτάνει ἀκόμα καὶ νὰ σηκώσει χέρι. Τὸ τελευταῖο παιδί, ὁ Κλεάνθης, βγαίνει κι ἐκεῖνο κωφάλαλο. Δὲν θὰ φανερώσουμε ἐδῶ τὸ τέλος τοῦ βιβλίου. Ἀξίζει πάντως νὰ ποῦμε ὅτι οἱ κάπως μεγαλύτεροι θὰ θυμοῦνται τὴ θεατρικὴ παράσταση ποὺ στήθηκε ἀπὸ τὸν Κώστα Τσιάνο μὲ τὴν Ἄννα Βαγενᾶ νὰ ἐνσαρκώνει τὸ Λενάκι καὶ ποὺ ἦρθε καὶ στὴ Ρόδο, στὸ Ἐθνικὸ Θέατρο, τὸν καιρὸ ποὺ λειτουργοῦσε ἀκόμα ἡ κεντρικὴ σκηνή του. Τὸ βιβλίο ἔχει μεταφραστεῖ καὶ σὲ ἄλλες γλῶσσες, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ στὰ πολωνικά. Ἀκολουθοῦν μερικὰ ἐνδεικτικὰ ἀποσπάσματα:

(Ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς συγγραφέως): Ἄλλος ἦταν ὁ σκοπὸς τούτου τοῦ χαρτιοῦ. Ἀπὸ χρόνια εἶχα μαζεμένα τὰ νυφιάτικα τραγούδια τοῦ χωριοῦ μου καὶ τὰ ἔθιμα τοῦ γάμου, ἄλλα στο μυαλό μου κι ἄλλα σημειωμένα. Λεξη-λέξη τὰ ἀνασύραμε μέσα ἀπὸ τὶς μνῆμες ποὺ πᾶνε νὰ σβήσουνε, ἡ Τασία τοῦ Σερέτη, ἡ Φανὴ τοῦ Καραδόντα, ἡ θειὰ ἡ Μόρφω, ἡ πεθερὰ τῆς Τασίας, κι ἐγώ, τὰ φθινοπωριάτικα βραδινὰ κάτω ἀπ΄ τὴν καντήλα. Εἶπα νὰ βρῶ κάποια στιγμὴ νὰ τὰ καλογράψω γιὰ νὰ δοθοῦν γιὰ μιὰ μικρούλα ἔκδοση. Ὅμως ἡ Τασία δὲν φαίνεται νὰ περιμένει αὐτὴ τὴ στιγμή, τὴ δική μου. Κάθε ποὺ ἔρχομαι στ΄ Ἀμπελάκια, ρωτάει μὲ δίκαιη ἀπαίτηση: Καὶ τὸ βιβλίο μας; Ἔτσι φέτος κάθισα νὰ κάνω τὴ δουλειά, περισσότερο ἀπὸ εὐθύνη ἀπέναντι στὴν Τασία, παρὰ ἀπὸ δικιά μου ὄρεξη. Γράφοντας, ἀνακάλυψα τὶ σήμαινε αὐτή μου ἡ ἀναβλητικότητα: Δὲν εἶμαι γιὰ νὰ κάνω λαογραφία, οὔτε νὰ κατατάσσω ἔθιμα σὰν νά ΄ταν ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα. Ἕνα ποτάμι ἀπὸ θρύλους καὶ ἱστορίες τοῦ χωριοῦ ἀνάβλυσαν μαζὶ μὲ τὰ νυφιάτικα τραγούδια. Πρόσωπα ὑπαρκτὰ καὶ πρόσωπα χαμένα μέσα στὴν παράδοση, ἐξίσου ὅμως ὑπαρκτά, τραβολογοῦσαν τὴ μνήμη μου. Αὐτοὶ οἱ γάμοι εἶχαν πρόσωπα, δὲν παίζονταν σὲ δίσκους. Τώρα κατάλαβα τί ἦταν ἡ θλίψη ποὺ μᾶς κατέκλυζε μικρούς, σὰν πηγαίναμε σ΄ ἀμπελακιώτικους γάμους. Ἕνας γάμος διαδραμάτιζε μέσα στὴν ἴδια τὴν τελετή του μιὰ ἱστορία, ὅπου τὸ συνταρακτικὸ πρόσωπο ἦταν τὸ πρόσωπο τῆς γυναίκας. Τούτη ἡ γυναίκα ἔκλεψε τελικὰ ὅλο τὸ γραπτό, δὲν ξέρω τὶ θὰ πεῖ ἡ Τασία. Ἀπὸ μέρους μου, τί νὰ πῶ, ἂς εἶναι ἀκόμα μιὰ ἀναφορὰ στὴ γυναίκα τοῦ παρελθόντος, στὴ μάνα μας, στὴ θείτσα μας, στὴ γιαγιά μας, ποὺ μέσα ἀπὸ χίλια παραδρόμια μᾶς ἔφεραν μέχρις ἐδῶ, ἐμᾶς, γυναῖκες τοῦ 1975, μελετητὲς ἢ ἱέρειες ἢ τὸ περισσότερο ἀρνητὲς τῆς μοίρας τους. Τὶς βλέπω σὰν τὸν ἀνθρακωρύχο μέσα ἀπὸ τὰ ἔγκατα τῆς γῆς ν΄ ἀνασύρουν ὑπομονετικὰ τὸ μαῦρο κάρβουνο τῶν ἡμερῶν τους, κοιμισμένη ἐνέργεια καὶ φωτιὰ καὶ φῶς καὶ ζέστα, ὅ,τι ζωντανεμένο ἀρχίζουμε ν΄ ἀπολαμβάνουμε ἀνύποπτα ἐμεῖς σήμερα… … Τετάρτη, Πέμπτη, ἁπλώσαμε καὶ δείξαμε τὴν προίκα. Μαζὶ μὲ τὶς μπρατίμισσές μου καὶ τὴ θείτσα Βαγγελή, πλύναμε τοὺς χασέδες, κολλαρίσαμε τὰ μαξιλάρια, εἶχα νταντέλες ὄμορφες, δέσαμε τοὺς κόμπους στὰ κιλίμια, ὅλα ὁλοκαίνουργια μὲ χρώματα ποὺ σὲ θάμπωναν, τ΄ ἁπλώσαμε στὴ χειμωνιάτικη κι ἄρχισε ὁ κόσμος νὰ περνάει, νὰ ρίχνει ρύζι καὶ νομίσματα καὶ νὰ εὔχεται. Τὸ πάπλωμα ἔπρεπε νὰ τὸ σεντονιάσει μιὰ γυναίκα παντρεμένη, μὲ παιδιά. Ὄχι ὅμως ὅποια γυναίκα. Θά ΄πρεπε νὰ ζεῖ ὁ πατέρας της κι ἡ μάνα της, θά ΄πρεπε νά ΄χει ἀδερφὸ καὶ παιδιὰ ἀρσενικὰ πάνω ἀπὸ δυό. Κι ἀπό πάνω νά ΄ναι κι εὐτυχισμένη μὲ τὸν ἄντρα της. Ἀναφέραμε τὴν Κασσιανὴ τὴν Τσιργοῦ, ὅμως δὲν εἶχε ἀδερφὸ καὶ ποῦ; οἱ καβγάδες μὲ τὸν ἄντρα της ἀκουγόντανε μέχρι τὸ παζάρι. Εἶχε γλώσσα. …

Μὰ τὰ μπρατίμια τά ΄βαλαν μὲ τὸν ἑαυτό τους: — Ἐδῶ καλὲ εἶναι γάμος καὶ χαρά. Βάλτε τὸ γαμπρὸ στὸ ταψὶ νὰ χορέψει. Τότε ὅλοι, ὅπως μοῦ τά ΄πε ὁ Νικόλας, ἅρπαξαν τὸ ταψὶ τοῦ μπαρμπέρη κι ἔβαλαν τὸ Νικόλα νὰ χορέψει μέσα.

— Χόρεψε, γαμπρέ, νὰ μάθεις ἀπὸ τώρα πῶς σὲ χορεύει μιὰ γυναίκα στὸ ταψί! Ἡ κουβέντα αὐτὴ εἶναι γνωστή, ἡ ἴδια πάντα, καὶ τὴ λενε ὅταν χορεύουν τὸ γαμπρὸ στὸ ταψί. Τὸ τὶ θ΄ ἀπαντήσει ὅμως ὁ γαμπρὸς δὲ βρίσκεται ἕτοιμο στὸ στόμα, ἐξαρτᾶται ἀπ΄ τὴν ἐξυπνάδα καὶ τὴν καλοσύνη τοῦ καθενός. Κι ἡ κάθε γυναίκα ζητάει νὰ μάθει τὶ εἶπε ὁ δικός της, ὅταν τὸν χόρευαν. Μὲ τὴν ἴδια λαχτάρα ρώτησα κι ἐγώ, ἀργότερα, τοὺς δικούς του. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Νικόλα μ΄ εὐχαρίστησε: — Θά ΄ναι γεμάτα τὰ ταψιά μας ἀπὸ πίτες! Δὲ θά ΄χουμε ταψὶ νὰ μέ χορέψει.

— Ἔ, ὅταν τὸ βάλει κατὰ νοῦ αὐτή, σὲ χορεύει καὶ στῆς γειτόνισσας.

— Θὰ φοβᾶται νὰ μὴν τρυπήσει, ξένο πράμα. Κοίτα τὶ γερὰ χορεύουν τὰ ποδάρια μου! Καὶ δῶσ΄ του και χόρευε διασκεδάζοντας μὲ τοὺς ἄλλους. Κάτω στὴν αὐλὴ ἀκούγονταν κιόλας κτυπήματα καὶ σφυριά. Τὰ μπρατίμια τοῦ γαμπροῦ ξεπετοῦσαν ἀπ΄ τοὺς ρεζέδες τους τὰ φύλλα τῆς ἐξώπορτας. Μονός θὰ φύγει ὁ γαμπρός, διπλὸς θὰ γυρίσει ἀπ΄ τὴν ἐκκλησία, νὰ τὸν χωρέσει ἡ πόρτα. Κάνανε δυὸ μέρες ὕστερα νὰ τὴν ξαναστήσουνε αὐτὴ τὴν πόρτα…

Θ. Σοφούλη 127 - Τ 22410 33206

ΛΩΤΟΣ / 19

Ενα μπαρ με όραμα & στυλ

The ONO Bar

“Θα ήθελα να εμπνεύσω τον κόσμο να δημιουργήσει, να ταξιδέψει, να τολμήσει” Μοράν Στράσλερ, ιδιοκτήτης

Ε

πιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω το μπαρ ΟΝΟ και τον Μοράν Στράσλερ, τον άνθρωπο πίσω από την ιδέα, το σχεδιασμό, την εφαρμογή, την επένδυση, τη διεύθυνση και μάλιστα πίσω κι από την ίδια τη μπάρα. Ένας νέος σχεδιαστής από το Ισραήλ, με πάθος για τη φιλοξενία, επένδυσε τα πάντα στην ιδέα του: να δημιουργήσει ένα κομψό καφέ-μπαρ για να διασυνδέσει ανθρώπους, ιδέες, εμπνεύσεις, στο πιο ηλιόλουστο ελληνικό νησί, τη Ρόδο. Όπως καθένας που τολμάει να δημιουργήσει αντισυμβατικά και να κολυμπήσει ενάντια στο ρεύμα, στην πορεία βρίσκεται αντιμέτωπος με προκλήσεις. Το μπαρ άνοιξε το Νοέμβριο του 2016. Είμαι βέβαιη ότι σύντομα θα τραβήξει τον κόσμο του, αφού έχει δυνατό πυρήνα. Η αυθεντικότητά του το κάνει μοναδικό, ξεκινώντας από το εσωτερικό που σχεδίασε προσωπικά ο Μοράν, με μία οικεία ατμόσφαιρα που δίνουν τα προσωπικά αντικείμενα από το οικογενειακό σπίτι του, όπως η συλλογή από αυτοκινητάκια, ραδιόφωνα και πικάπ από βακελίτη, διάσημοι παλιοί δίσκοι που μάζευαν οι γονείς του στην εφηβεία τους και πολλά ακόμα. Όταν καθίσετε στο μπαρ είστε περικυκλωμένοι από αυτά τα αντικείμενα, γεμάτα ιστορίες και διηγήσεις. Και αυτή η προσωπική πινελιά αντισταθμίζει τέλεια την αστική αίσθηση της βιομηχανικής διακόσμησης. Η οικογενειακή ατμόσφαιρα ενισχύεται και με την παρουσία των γονιών του Μοράν. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε το σπιτικό κέικ και το καταπληκτικό χούμους της μητέρας του, Ιλάνα, που συνεισφέρει και με τα χειροποίητα κοσμήματά της στο μπαρ. Και μπορείτε πάντα να κάνετε μια ωραία κουβέντα με τον άντρα της, τον Εϊτάν, που είναι πραγματικός λάτρης της Ρόδου και της Ελλάδας και, όντας ο ίδιος μουσικός, το παθιασμένο κοινό των βραδιών ζωντανής μουσικής στο μπαρ. Το όνομα του μπαρ είναι το όνομα της πόλης του Μοράν στο Ισραήλ. Και η τελευταία σημαντική πτυχή του μαγαζιού είναι το πόσο ανοιχτόμυαλο είναι, έτοιμο να καλωσορίσει τους πάντες και να δώσει χώρο σε συζητήσεις και εμπνεύσεις. Είναι χαρά μου η συζήτηση με τον Μοράν!

20 / ΛΩΤΟΣ

Συνέντευξη στη Mariann Lipcsei

Μάριαν Λίπτσεϊ: Γιατί διάλεξες αυτό το σημείο της Ρόδου για το μπαρ σου;

Μοράν Στράσλερ: Νομίζω ότι η «28ης Οκτωβρίου» είναι ο ανερχόμενος δρόμος της πόλης. Καινούργια μαγαζιά ξεπετάγονται μέχρι κάτω, στην Αμαράντου. Ένα γωνιακό μαγαζί στο σημείο συνάντησης αυτών των δύο δρόμων μπορεί να γίνει το κεντρικό σημείο για όσους θέλουν να πιουν καφέ το πρωί και ποτό το βράδυ.

ΜΛ: Σχετικά με την ποιότητα και την ποικιλία των ποτών σου;

ΜΣ: Δεν κάνω συμβιβασμούς στην ποιότητα. Το πρωί θα πιεις καφέ πολύ υψηλής ποιότητας και το βράδυ μπορείς να βρεις μοναδικά κρασιά από μικρούς ντόπιους παραγωγούς που δεν βρίσκεις εύκολα, όπως αυτό με εκχύλισμα μελιού από ροδίτικα σταφύλια. Και φυσικά φέρνω από το Ισραήλ Αράκ (λικέρ γλυκάνισου, παραδοσιακό αλκοολούχο ποτό της Μέσης Ανατολής) – παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να το πιει – και μαύρο καφέ.

ΜΛ: Ποιοι είναι οι πελάτες σου;

ΜΣ: Άνθρωποι από όλο τον κόσμο λένε ότι νιώθουν άνετα εδώ. Μπορεί να είναι Έλληνες, ντόπιοι από το νησί, κόσμος από τη Σκανδιναβία, από το Λονδίνο ή από τις ΗΠΑ.

ΜΛ: Γιατί πιστεύεις ότι νιώθουν άνετα εδώ;

ΜΣ: Για να νιώσουν άνετα οι άνθρωποι, πρώτα απ’ όλα πρέπει να τους αγαπάς. Να δείχνεις υπομονή, να επικοινωνείς μαζί τους, όχι μόνο να προσφέρεις υπηρεσίες. Αισθάνονται αυτή τη ζεστή ατμόσφαιρα. Ακόμα και οι βραδιές με ζωντανή μουσική αυξάνουν την αίσθηση πολυπολιτισμικότητας με την ποικιλομορφία τους. Ο χαρακτήρας του ΟΝΟ είναι μια πολυπολιτισμική πλατφόρμα για δημιουργικούς άντρες και γυναίκες. Εδώ είναι ο χώρος τους.

ΜΛ: Σκόπευες από την αρχή να δημιουργήσεις μία πολυπολιτισμική ατμόσφαιρα ή αυτό απλά συνέβη;

ΜΣ: Ήλθε φυσικά γιατί είναι μέρος της προσωπικότητάς μου να καλωσορίζω διαφορετικές κουλτούρες. Λατρεύω τα ταξίδια. Ως εικοσάρης ταξίδεψα στη Νοτιοανατολική Ασία, στο Βιετνάμ, τη Καμπότζη, το Νεπάλ, την Ταϊλάνδη και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Πριν από δύο χρόνια ταξίδεψα στην Κεντρική Αμερική, στο Μεξικό, το Μπελίζ, τη Γουατεμάλα.

ΜΛ: Γύρισες λοιπόν τον κόσμο και αποφάσισες να μετακομίσεις σε ένα ελληνικό νησί. Γιατί;

ΜΣ: Κοίτα. Ο κόσμος είναι ένα μεγάλο, όμορφο μέρος, με τόσες κουλτούρες, τόσα τοπία για να δεις, τόσο κόσμο για να συναντήσεις, τόσα πράγματα για να κάνεις. Ίσως σε έναν χρόνο ή σε μερικά χρόνια από τώρα να βρίσκομαι σε κάποιο άλλο μέρος που θα με τραβήξει για διαφορετικούς λόγους. Εδώ ήρθα να βρω ένα σπίτι για τη μαμά και το μπαμπά μου που μετακόμισαν όταν συνταξιοδοτήθηκαν και απλά αποφάσισα να μείνω. Τίποτα περίπλοκο, κανένας μεγάλος έρωτας, τίποτα δραματικό. Η Ρόδος είναι μία ώρα πτήση από την ιδιαίτερη πατρίδα μου και είναι μια εμπειρία, μια περιπέτεια.

ΜΛ: Τι άφησες πίσω σου στο Ισραήλ όταν πήρες αυτή την απόφαση;

ΜΣ: Το αλκοόλ ήταν χόμπι μου και, όσο σπούδαζα για το πτυχίο μου, δούλευα ως εκπαιδευτής στη μεγαλύτερη σχολή μπάρμαν στο Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια πριν έρθω εδώ δούλευα στην ομάδα μάρκετινγκ μίας μεγάλης εταιρίας διανομής αλκοόλ στο Ισραήλ. Τελικά αποφάσισα ότι δεν ήταν η καριέρα που ήθελα να ακολουθήσω και την άφησα. Έμενα στο Τελ Αβίβ και ήμασταν επτά παλιοί καλοί φίλοι. Εκείνη την περίοδο τρεις από αυτούς έπιασαν δουλειά στο Λονδίνο και ένας στο Άμστερνταμ. Οπότε η απόφαση να δοκιμάσω κάτι καινούργιο και να μεταφέρω τη ζωή μου ήταν ευκολότερη.

ΜΛ: Δεν έκανες έρευνα πριν ξεκινήσεις αυτή την επιχείρηση; Ακολουθούσες μόνο το ένστικτό σου;

ΜΣ: Ακριβώς. Δεν έκανα καθόλου έρευνα αγοράς. Το καλύτερο θα ήταν να ανοίξω ένα παγωτατζίδικο. Αλλά ακολούθησα αυτό που είχα στο μυαλό μου. Από επιχειρηματική άποψη ήταν κακή κίνηση, γιατί όταν ξεκινάς μια επιχείρηση πρέπει να δεις τι λείπει από την αγορά και να δημιουργήσεις ένα “προϊόν” ανάλογα με την αγορά στην οποία βρίσκεσαι. Όμως αυτή ήταν η εσωτερική μου αλήθεια και ο μόνος τρόπος που ξέρω για να πηγαίνω μπροστά. Δε θα έχτιζα κάτι μόνο από ψυχρά επιχειρηματική σκοπιά. Αυτός είμαι εγώ, δε γίνεται αλλιώς. Είμαι αισιόδοξος ότι ο κόσμος θα μπει στη βάρκα και θα με ακολουθήσει.

ΜΛ: Πώς πάει μέχρι στιγμής; Μπαίνει ο κόσμος στη βάρκα;

ΜΣ: “Το προϊόν μου” θα είχε μεγάλη επιτυχία από την αρχή σε οποιεσδήποτε μεγάλες πρωτεύουσες. Στη Ρόδο δε βλέπω μεγάλη ζήτηση για cool, χίπστερ, δημιουργικά μέρη. Δεν είναι ακριβώς αυτό που ψάχνουν οι περισσότεροι εδώ. Είναι πρόκληση να ανοίξεις μαγαζί σε τόσο μικρή αγορά. Δεν ζει πολύς κόσμος στο νησί και ο ανταγωνισμός είναι πολύ έντονος. Είναι επίσης δύσκολο να πολεμήσεις το σύστημα για να κάνεις κάτι καλό, να ανοίξεις μια επιχείρηση για να κινήσεις την οικονομία, να εμπνεύσεις άλλους ανθρώπους να το κάνουν έτσι, να προσλάβεις ντόπιους... Είναι μια αργή διαδικασία. Βλέπω συνέχεια καινούργια πρόσωπα και παλιά που επιστρέφουν. Αυτά τα δύο σημάδια με κάνουν αισιόδοξο. Κάθε φορά που ακούω θετική κριτική, παίρνω ενέργεια για να πάω μπροστά.

ΜΛ: Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σου;

ΜΣ: Αυτή είναι η ομορφιά του μέλλοντος: κανείς δε μπορεί να το δει. Δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί. Τώρα είμαι εδώ και κάθε μέρα κάνω ένα μικρό βήμα, αναπτύσσω την επιχείρηση, την κάνω καλύτερη και καλύτερη. Και είναι μια διαδικασία μάθησης. Για το μέλλον θέλω να βλέπω το μαγαζί γεμάτο χαρούμενους ανθρώπους. Τόσο απλά.

The ONO bar 28ης Οκτωβρίου και Αμαράντου γωνία f: theonobar www.onobar.eu

ΜΛ: Τι σε έκανε να σχεδιάσεις και να χτίσεις ένα μπαρ μόνος σου;

ΜΣ: Το πτυχίο μου είναι στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και δούλεψα πολλά χρόνια σε αρχιτεκτονικά γραφεία όπου σχεδίαζα μπαρ και ιδιωτικούς χώρους. Το ΟΝΟ είναι το πρώτο μου πρότζεκτ που σχεδίασα από το χαρτί και το έχτισα μόνος μου. Ήταν και μια διαδικασία μάθησης για να δω πώς φτιάχνονται τα πράγματα και πώς τα πραγματοποιείς.

ΜΛ: Δε σου λείπουν οι δουλειές σχεδιασμού από τότε που διευθύνεις το μπαρ;

ΜΣ: Αυτό το μέρος μου δίνει την ευκαιρία να δημιουργώ και να αλλάζω. Αν θέλω καινούργια φώτα, τα δημιουργώ. Αν θέλω καινούργια τραπέζια, τα δημιουργώ. Συνδυάζω το πάθος μου για το ντιζάιν και για τη φιλοξενία. Πριν από λίγο καιρό φιλοξένησα εδώ την έκθεση κοσμημάτων ενός νέου καλλιτέχνη, οπότε αυτό το μέρος θα μπορούσε να είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα για όσους θέλουν να δείξουν τη δημιουργικότητά τους. Θα μου άρεσε να προσελκύσω ανθρώπους που τους αρέσει να γεύονται καλά ποτά και τη ζεστή πολυπολιτισμική ατμόσφαιρα του μπαρ. Θα ήθελα να εμπνεύσω τον κόσμο να δημιουργήσει, να ταξιδέψει, να τολμήσει.

ΜΛ: Τι σε ενέπνευσε όταν σχεδίασες το μπαρ;

ΜΣ: Η ιδέα ήταν να κάνω κάτι διαφορετικό. Τη μαζική παραγωγή ή κάτι που μπορείς να το αγοράσεις, π.χ. στα ΙΚΕΑ, μπορείς να το δεις παντού. Εγώ έφερα τη δική μου ιστορία, το δικό μου τρόπο σκέψης και τα προσωπικά μου αντικείμενα, δημιουργώντας μια ζεστή ατμόσφαιρα και ενέργεια. Αυτό είναι ένα γεγονός. Το ΟΝΟ το έχτισα σε μεγάλο βαθμό μόνος μου. Προηγουμένως ήταν παπουτσίδικο και εγώ το μεταμόρφωσα σε μπαρ. Τα πάντα χτίστηκαν από το μηδέν και όλα τα ξύλα, τα μέταλλα, το πάτωμα στο μπαρ, είναι χειροποίητα. Ακόμα και η τουαλέτα δεν είναι μια στάνταρ τουαλέτα, είναι χειροποίητη με βιομηχανική διακόσμηση. Το σχεδίασα με το δικό μου στυλ, σαν ένα μέρος όπου θα πήγαινα εγώ ως πελάτης για να καθήσω να πιώ. Παρεμπιπτόντως ίσως να μην είναι το εξυπνότερο πράγμα από επιχειρηματική άποψη...

ΛΩΤΟΣ / 21

ΠΑΙΔΙ

Ποιες δυσκολίες του παιδιού δείχνουν αυτισμό;

Η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση είναι μία φυσιολογική λειτουργία μέσω της οποίας ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και οργανώνει κατάλληλα τα ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον και το σώμα μας. Πρόκειται για μία αυτόματη διαδικασία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος όταν λαμβάνουμε αισθητηριακές πληροφορίες που επιτυγχάνεται χωρίς καμία προσπάθεια από πλευράς μας και μας καθιστά ικανούς να ανταποκρινόμαστε άμεσα και να αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον. Αμέτρητα μικρά κομμάτια αισθητηριακών πληροφοριών βομβαρδίζουν κάθε στιγμή τον εγκέφαλο, από κάθε μέρος του σώματός μας. Ο εγκέφαλος εντοπίζει, ταξινομεί και κατευθύνει τις αισθήσεις. Όταν οι αισθήσεις κυλούν με έναν καλά οργανωμένο τρόπο, τότε ο εγκέφαλος τις χρησιμοποιεί για να πετύχει αντίληψη, μάθηση και κατάλληλη συμπεριφορά. Τα αισθητηριακά συστήματα και οι λειτουργίες τους Όλοι γνωρίζουμε τις 5 βασικές αισθήσεις: όραση, ακοή, αφή, γεύση και όσφρηση. Ωστόσο υπάρχουν και άλλες δύο πολύ βασικές αισθήσεις στην θεωρία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης: η ιδιοδεκτικότητα και η αίσθηση που δεχόμαστε από το αιθουσαίο σύστημα. Στην αισθητηριακή ολοκλήρωση, αναφερόμαστε ιδιαίτερα στις 3 από αυτές τις αισθήσεις, στην Αφή, στην Ιδιοδεκτικότητα και στην Αιθουσαία αίσθηση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι άλλες δεν θεωρούνται εξίσου σημαντικές. Απτικό σύστημα /αφή: Το απτικό σύστημα έχει την λειτουργία της προστασίας ώστε να αποφεύγουμε κάτι επικίνδυνο, όπως να τραβήξουμε το χέρι μας μακριά από κάτι που καίει και την δράση της διάκρισης, όπως να διακρίνουμε και να πιάσουμε την γόμα αντί για το μολύβι χωρίς την βοήθεια της όρασης. Η ολοκλήρωση της αφής είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της συνειδητότητας του σώματος, τις λεπτές δεξιότητες και την αίσθηση άνεσης με τα χάδια και τα αγγίγματα. Είναι βασικό σύστημα για την συναισθηματική ανάπτυξη του ατόμου. Αιθουσαίο σύστημα / αιθουσαία αίσθηση: Το αιθουσαίο σύστημα περιλαμβάνει τους αισθητηριακούς υποδοχείς στο εσωτερικό του αυτιού. Στέλνει πληροφορίες σχετικά με την κίνηση, την ταχύτητα και την θέση του κεφαλιού. Είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και διατήρηση της ισορροπίας και τον συντονισμό των κινήσεων ματιών και κεφαλιού, την ασφάλεια της κίνησης και την διατήρηση της προσοχής του ατόμου.

22 / ΛΩΤΟΣ

Ιδιοδεκτικό σύστημα / ιδιοδεκτικότητα: Οι αισθητηριακοί υποδοχείς για το ιδιοδεκτικό σύστημα βρίσκονται στους μυς και τις αρθρώσεις. Το σύστημα αυτό μας δίνει πληροφορίες για το πού βρίσκεται το σώμα μας στον χώρο και τη σχέση των μελών του σώματός μας μεταξύ τους. Έτσι ξέρουμε πού είναι τα μέλη του σώματός μας και πώς κινούνται ακόμη και με κλειστά τα μάτια, π.χ. δίνει στο σώμα τα σήματα για να κατέβουμε τις σκάλες χωρίς να έχουμε οπτική επαφή. Δυσλειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης Όλοι έχουμε αισθητηριακές ιδιαιτερότητες. Κάποιοι δυσανασχετούν με τα μάλλινα ρούχα, άλλοι σιχαίνονται κάποιες τροφές, άλλοι ζαλίζονται στο αυτοκίνητο ή το καράβι κ.α. Ωστόσο αυτές οι ιδιαιτερότητες δεν αποτελούν κριτήριο ότι ένα άτομο έχει δυσλειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης, γιατί μιλάμε για μεμονωμένες αντιδράσεις μέσα σε ένα πλαίσιο φυσιολογικών αντιδράσεων. Η δυσλειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης είναι η δυσκολία επεξεργασίας των αισθητηριακών εισερχομένων πληροφοριών, με αποτέλεσμα τη μη λειτουργική συμμετοχή του ατόμου στις καθημερινές του δραστηριότητες και τη μη λειτουργική συμπεριφορά. Στην δυσλειτουργία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης μιλάμε για πολλές αντιδράσεις, συχνά πολύ ισχυρές που δημιουργούν έντονη συναισθηματική αντίδραση στο παιδί. Έρευνες έχουν δείξει ότι σχεδόν όλα τα παιδιά με αυτισμό έχουν εμφανείς δυσκολίες στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση και ότι πολλές από τις συμπεριφορές τους είναι απόρροια διαταραχών της. Πολλά παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν υπερευαισθησία σε ακίνδυνα ερεθίσματα και αντιδρούν υπερβολικά, με αδόκιμο τρόπο ή αμυντικά σε αυτά. Για παράδειγμα, μπορεί να παρουσιάζουν υπερβολική αντίδραση σε ορισμένους ήχους, όπως ο ήχος της κόρνας, με άμεση αποφυγή τους κλείνοντας τα αυτιά. Από την άλλη μεριά, πολλά παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν υποευαισθησία, δηλαδή μειωμένη αντίδραση σε ερεθίσματα και αναζητούν πολύ έντονες δραστηριότητες όπως στροβίλισμα γύρω από τον εαυτό τους ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Αισθητηριακά συστήματα και ενδείξεις διαταραχής της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης

Τα παιδιά με αυτισμό εμφανίζουν διάφορες συμπεριφορές οι οποίες είναι απόρροια δυσκολιών αισθητηριακής ολοκλήρωσης.

Κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές εκδηλώνονται λόγω υπερευαισθησίας (καταγραφή των ερεθισμάτων ως πιο έντονα / πιο υπερβολικά από ότι είναι στην πραγματικότητα) και άλλες λόγω υποευαισθησίας (δυσκολία στην καταγραφή των ερεθισμάτων εκτός αν είναι πολύ δυνατά και συνεχόμενα). Απτικό σύστημα: Το παιδί αποφεύγει αγγίγματα και σωματική επαφή και υλικά όπως πλαστελίνη, δαχτυλομπογιές, κρέμα σώματος, άμμο. Δυσανασχετεί έντονα, αποφεύγει ή κλαίει σε καθημερινές δραστηριότητες, όπως λούσιμο και κόψιμο των μαλλιών, βούρτσισμα των δοντιών, κόψιμο των νυχιών. Δυσανασχετεί σε συγκεκριμένους τύπους ρούχων, παπούτσια ή κάλτσες. Από την άλλη μεριά, μπορεί να παρουσιάζει ασυνήθιστη ανάγκη να ακουμπά αντικείμενα, δεν αντιλαμβάνεται την θερμότητα και τον πόνο σε φυσιολογικό βαθμό. Αναζητά έντονα την σωματική επαφή και απτική πίεση, προτιμά να μένει ξυπόλυτο, παρουσιάζει εμμονή στο να τρίβει/ξύνει επιφάνειες ή αυτοτραυματίζεται. Ιδιοδεκτικό σύστημα: Προτιμά να μην κινείται ή αποφεύγει δραστηριότητες έντονης δράσης, δεν σηκώνει βαριά αντικείμενα, κουράζεται εύκολα, σκοντάφτει πάνω σε έπιπλα ή άλλους ανθρώπους. Δυσκολεύεται να αντιληφθεί τη θέση του σώματός του στο χώρο και να κινηθεί εύκολα χωρίς τη βοήθεια της όρασης. Δεν ελέγχει πάντα τη δύναμή του και παρουσιάζει φτωχό συντονισμό των κινήσεων. Αιθουσαίο σύστημα: Δεν του αρέσουν δραστηριότητες με το κεφάλι ανάποδα, αποφεύγει τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς, φοβάται πτώσεις ή ύψη, αποφεύγει ασταθή ή ανισόπεδα εδάφη, προτιμά ήσυχο και καθιστικό παιχνίδι και ζαλίζεται εύκολα. Από την άλλη μεριά, ενδέχεται να μην μπορεί να καθίσει ήσυχα, κινείται διαρκώς, περιστρέφεται γύρω – γύρω για πολλή ώρα χωρίς να δείχνει ότι ζαλίζεται, κουνιέται ασυναίσθητα, του αρέσει να πέφτει και διεγείρεται κατά την κινητική δραστηριότητα. Οπτικό σύστημα: Αποφεύγει την βλεμματική επαφή, ενοχλείται με τα δυνατά φώτα και καλύπτει τα μάτια του για να προστατευτεί. Δυσκολεύεται να εντοπίσει αντικείμενα στον χώρο και διασπάται από οπτικά ερεθίσματα. Παρουσιάζει εμμονή με αντικείμενα που περιστρέφονται. Ακουστικό σύστημα: Ενοχλείται έντονα από δυνατούς και ξαφνικούς ήχους όπως ο θόρυβος από την ηλεκτρική σκούπα, το καζανάκι της τουαλέτας ή τις μηχανές και κλείνει τα αυτιά του. Διασπάται εύκολα η προσοχή του από ακουστικά ερεθίσματα, δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν υπάρχει θόρυβος και φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλάτε. Γευστικό σύστημα: Αποφεύγει κάποιες τροφές και είναι εκλεκτικό στα τρόφιμα που τρώει. Δυσανασχετεί στο πλύσιμο των δοντιών. Αναζητά ερεθίσματα στο στόμα και μπορεί να βάζει στο στόμα μη βρώσιμα αντικείμενα. Αν παρατηρείτε στο παιδί τέτοιες δυσκολίες συμβουλευτείτε έναν εργοθεραπευτή με εκπαίδευση στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση. Κων/να Παπαλέξη Υπεύθυνη ΚΕΔΙΑΘ

Πηγές: • A. Jean Ayres (2005). Sensory Integration and the Child: 25th Anniversary Edition.

• Kranowitz Carol (2006). The out-of-sync child has fun.

• Wilbarger Patricia, Wilbarger Julia (2008): <<Αισθητηριακή Αμυντικότητα>>. Πρακτικά σεμιναρίου.

• Αλεξάνδρου Στράτος (2009). <<Η μέθοδος της αισθητηριακής ολοκλήρωσης ως θεραπευτική προσέγγιση για παιδιά με Δ.Α.Φ. & η προσαρμοστική αντίδραση>>. Πρακτικά Πανελλήνιου Συνεδρίου Πάτρα.

ΛΩΤΟΣ / 23

ΡΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ

Aλλαγή ηγεσίας του Ομίλου Ρόταρυ Ρόδου

Σ

ε πανηγυρική συνεστίαση πραγματοποιήθηκε η τελετή αλλαγής ηγεσίας του Ομίλου Ρόταρυ Ρόδου, παρουσία της Διοικήτριας της 2470 περιφέρειας του Δ.Ρ. κας Ντόρας Μπίτσα – Κέμου, η οποία ήταν και η επίσημη ομιλήτρια της βραδιάς. Νέος Πρόεδρος ανέλαβε ο κ. Κώστας Παμπρής, παραλαμβάνοντας από τον απερχόμενο κ. Σωτήρη Μανδρακό, για το Ροταριανό έτος 2018-19. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018, στο ξενοδοχείο Alila, με τη συμμετοχή μελών και φίλων του Ρόταρυ, ενώ τη συνεστίαση τίμησαν με την παρουσία τους ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Χρήστος Μπάρδος εκ μέρους της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και Ροταριανός κ. Βαγγέλης Μανδρακός εκ μέρους του Δήμου Ρόδου, ο Αντιδήμαρχος Μεσαιωνικής Πόλης & Μνημείων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Τέρης Χατζηϊωάννου και η Περιφερειακή Σύμβουλος κα Ελευθερία Φτακλάκη. «Γίνε η έμπνευση», είναι το μήνυμα της ροταριανής χρονιάς 20182019 και τους στόχους ανέλυσε στην ομιλία του ο νέος Πρόεδρος. «Για να επιτύχει αυτό το όραμα, εμείς, οι Ροταριανοί πρέπει να φροντίζουμε καταρχήν τον οργανισμό μας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να γίνουμε πηγή έμπνευσης των άλλων και κυρίως της νέας γενιάς καθώς το μέλλον ανήκει σε αυτήν. To νέο όραμα μας: να ενωθούμε και να αναλάβουμε δράση ώστε να δημιουργήσουμε αλλαγή στις κοινότητες μας και σε ολόκληρο τον κόσμο», επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Παμπρής, προσθέτοντας πως «Η κύρια στρατηγική μας έχει στην κορυφή την καινοτομία, με τις απεριόριστες δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες και η εξωστρέφεια. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε είναι : Οι ροταριανές αξίες μας, οι γνώσεις και οι συνεργασίες». Το τρίπτυχο ‘παιδί-νέος-γονιός’ θα αποτελέσει τους τρεις κεντρικούς άξονες ανάπτυξης των δράσεων του Ομίλου Ρόταρυ, με κύρια δράση τη δημιουργία παιδικής χαράς για παιδιά με αναπηρίες.

24 / ΛΩΤΟΣ

«Σε συνεννόηση με το Δήμο Ρόδου θα προχωρήσουμε στην ‘υιοθέτηση’ μιας παιδικής χαράς, αναλαμβάνοντας όλες τις απαιτούμενες διαδικασίες (μελέτες, αδειοδοτήσεις, χρηματοδότηση και υλοποίηση του έργου) προκειμένου ο παιδότοπος για παιδιά με αναπηρίες να υλοποιηθεί», τόνισε ο νέος Πρόεδρος. Επίσης, ανακοινώθηκε η πρωτοβουλία για την κάρτα υγείας του παιδιού, ένα πρόγραμμα διαγνωστικών προληπτικών εξετάσεων για 50 παιδιά ηλικίας 7-12 ετών, που θα περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις (αιματολογικές, δόντια και εμβολιασμούς, όπου απαιτείται). Για το σκοπό αυτό θα δοθεί μια κάρτα υγείας προκειμένου τα παιδιά αυτά να έχουν πρόσβαση στις επιλεγμένες εξετάσεις και διαγνωστικά κέντρα. Η επιλογή τους θα γίνει σε συνεργασία με τις δομές κοινωνικής πρόνοιας και την Εκκλησία. Η διοικήτρια ανέλυσε τους στόχους της νέας χρονιάς, ευχόμενη καλό Ροταριανό έργο στο νέο Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ η όμορφη βραδιά έκλεισε με δείπνο υπό τους ήχους ολιγομελούς ορχήστρας σε πνεύμα αισιοδοξίας και προσδοκιών για μία παραγωγική νέα Ροταριανή χρονιά. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης συγκεντρώθηκε το χρηματικό ποσό των 1.000 ευρώ για τους πυρόπληκτους της Αττικής, σε ένδειξη συμπαράστασης μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές, ενώ την Πέμπτη 16 Αυγούστου για τον ίδιο σκοπό πραγματοποιήθηκε εθελοντική αιμοδοσία στο Νοσοκομείο Ρόδου. Την Παρασκευή 27 Ιουλίου, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου Ρόταρυ Ρόδου, συνοδευόμενο από τη Διοικήτρια της 2470 Περιφέρειας του Δ.Ρ. κας Ντόρας Μπίτσα – Κέμου, πραγματοποίησε εθιμοτυπικές επισκέψεις στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, όπου έγιναν δεκτοί από τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Ιωάννη Φλεβάρη στην αίθουσα του περιφερειακού συμβουλίου και στο Δήμο Ρόδου, όπου συναντήθηκαν με τον Δήμαρχο κ. Φώτη Χατζηδιάκο

9ο Διεθνές Συνέδριο Προσομοίωσης Περιφερειακών Διεθνών Οργανισμών Ρόδου

Μ

ε έντεκα προσομοιούμενους διεθνείς οργανισμούς, σχεδόν κάθε χώρα του πλανήτη θα έχει τουλάχιστον έναν επίδοξο διπλωμάτη που θα αναλάβει να την εκπροσωπήσει στη Ρόδο. Ο λόγος για το 9ο Διεθνές Συνέδριο Προσομοίωσης Περιφερειακών Διεθνών Οργανισμών Ρόδου 2018, που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο και θα φέρει στη Ρόδο πάνω από 430 νέους επιστήμονες και φοιτητές, με οργανωμένες αποστολές από 13 τμήματα και πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά και πολλούς μεμονωμένους συμμετέχοντες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στις 24/08/2018, συνεδρίασε η Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου, με την παρουσία του Αντιδημάρχου Πολιτισμού, Αθλητισμού και Μεσαιωνικής Πόλης Ρόδου, κου Τέρη Χατζηιωάννου και της Περιφερειακής Συμβούλου Νοτίου Αιγαίου, εντεταλμένης σε θέματα Εκπαίδευσης, Δια Βίου Μάθησης, Εθελοντισμού και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, κας Χαρούλας Γιασιράνη. Την σύνθεση του σώματος συμπλήρωσαν οι επίτιμες Προέδροι του Σπιτιού της Ευρώπης στη Ρόδο, κα Μαριλένα Σωκιανού και κα Άννα Χαρίτου, και τα μέλη του Δ.Σ. του Σπιτιού, κα Λίνα Φιλιππάκη και κος Γεώργιος Μηνάς. Συμμετείχε επίσης με τηλεδιάσκεψη, ο Γενικός Γραμματέας του Συνεδρίου, τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κος Γεώργιος Καρανίκας. Της διαδικασίας προήδρευσε, ο Επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής και Πρόεδρος του Σπιτιού της Ευρώπης στη Ρόδο, κος Μιχάλης Καβουκλής. Πέραν από τα οργανωτικά θέματα που τέθηκαν και συζητήθηκαν, σημειώθηκε η μεγάλη σημασία που έχει το συνέδριο για την ανάπτυξη του ακαδημαϊκού τουρισμού στην περιοχή μας. Το RhodesMRC αποτελεί μία ουσιαστική συνέργεια τοπικών φορέων: διοργανώνεται από το Σπίτι της Ευρώπης στη Ρόδο, την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, τον Δήμο Ρόδου και το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ενώ έχει τη διαρκή υποστήριξη του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου. Ο θεσμός αυτός ξεκίνησε σαν ένα μικρό συνέδριο που συγκέντρωσε μόλις 50 άτομα το 2010, για να είναι πλέον μία διοργάνωση δύο αυτόνομων συνεδρίων, ένα για φοιτητές και νέους επιστήμονες και ένα για μαθητές λυκείου, που συγκεντρώνει κάθε χρόνο πάνω από 600 συμμετοχές. Συνολικά στις προηγούμενες οκτώ εκδόσεις του έχουν συμμετάσχει πάνω από 1400 άτομα από 22 χώρες. Πολλοί συμμετέχοντες επαναλαμβάνουν τη συμμετοχή τους για δύο και τρεις χρονιές, ενώ αρκετοί έχουν εμπλακεί ενεργότερα και στελεχώνουν τις επόμενες εκδόσεις του συνεδρίου αναλαμβάνοντας ρόλους και εκπροσωπώντας τη Ρόδο στις πόλεις και τα πανεπιστήμιά τους. Ήδη, πολλοί από τους άλλοτε απόφοιτους του συνεδρίου καταλαμβάνουν θέσεις σε ευρωπαϊκά όργανα, μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού, είναι ερευνητές ή και διδάσκοντες σε ξένα πανεπιστήμια, παραμένοντας πιστοί φίλοι του θεσμού του RhodesMRC και πρεσβευτές του νησιού μας. Η μεγάλη πρωτοτυπία του συνεδρίου είναι ότι πραγματοποιείται σε χώρους διάσπαρτους στο κεντρό της πόλης: το Δημαρχείο Ρόδου, την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Δωδεκανήσου και το ξενοδοχείο Plaza μεταξύ άλλων, μετατρέποντας για τρεις ημέρες την πόλη της Ρόδου σε ένα τεράστιο συνεδριακό χώρο και μάλιστα στο τέλος της τουριστικής περιόδου. Με τη βοήθεια των εθελοντών του συνεδρίου και με χρήση σύγχρονων τεχνολογιών και βέλτιστων πρακτικών που αναπτύσσει το ίδιο το συνέδριο, η ταυτόχρονη συνεδρίαση 11 επιτροπών σε πολλαπλά κτήρια, γίνεται πραγματικότητα και μία μοναδική εμπειρία για τους συμμετέχοντες και την πόλη.

Σημαντικό κομμάτι της συνεδρίασης, ήταν η σύνδεση του συνεδρίου και της εμπειρίας των φετινών συμμετεχόντων με τους εορτασμούς για τα 30 χρόνια από την ανάδειξη της Μεσαιωνικής μας Πόλης σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και με τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Γαστρονομικής Περιφέρειας - Νότιο Αιγαίο 2019, που θα προσδώσουν στη διοργάνωση ένα πιο έντονο χαρακτήρα. Παράλληλα, στα πλαίσια του πανεπιστημιακού συνεδρίου, που θα λάβει χώρα 10-14 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθούν δύο εξαιρετικής σημασίας εκδηλώσεις, με περιορισμένο αριθμό θέσεων, αλλά ανοικτές και για το Ροδιακό κοινό, για τις οποίες περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα. Έχοντας μαζέψει πολλαπλές διεθνείς διακρίσεις τα προηγούμενα χρόνια, φέτος, το συνέδριο τελεί υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου και του ΝΑΤΟ και έχει λάβει την επίσημη υποστήριξη 8 Πρεσβειών Ξένων Κρατών στην Ελλάδα. Αποτελεί τη μεγαλύτερη διεθνή συνάντηση νέων ηγετών που πραγματοποιείται στον νησιωτικό χώρο και τη μεγαλύτερη ετήσια διεθνή ακαδημαϊκή διοργάνωση που διοργανώνεται από φορείς του νησιού μας, αποδεικνύοντας το μοναδικό ρόλο της Ρόδου όχι μόνο σαν τόπο φιλοξενίας αλλά και παραγωγής ακαδημαϊκής γνώσης και ανάπτυξης των νέων. Με βάση τα παραπάνω, η συνεδρίαση της Οργανωτικής Επιτροπής ολοκληρώθηκε με την σύμφωνη γνώμη όλων, ότι το συνέδριο πρέπει και επίσημα να θεσμοθετηθεί και η εμπλοκή όλων των συνεργαζόμενων φορέων να γίνει μόνιμη και διαχρονική, με χρονοδιάγραμμα μάλιστα την επόμενη έκδοση του συνεδρίου, που θα είναι και η επετειακή δέκατη υλοποίησή του, για την οποία οι προετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Στόχος είναι το RhodesMRC να λειτουργήσει σαν μία διαρκής πλατφόρμα ανάπτυξης των πεδίων του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Σχέσεων, εκμεταλλευόμενη τις ενεργές επαφές του συνεδρίου με ακαδημαϊκούς και ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με εφαρμογές και υλοποιήσεις πέραν και των δύο υφιστάμενων συνεδρίων. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του www.rhodesmrc.org.

ΛΩΤΟΣ / 25

26 / ΛΩΤΟΣ

ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Η ΠΤΩΣΗ (MISSION IMPOSSIBLE: FALLOUT) Ο Τομ Κρουζ επιστρέφει με τη νέα καταιγιστική περιπέτεια της σειράς «Επικίνδυνη Αποστολή»! Ακόμη και τα πράγματα που κάνεις με τις καλύτερες προθέσεις είναι ικανά να γυρίσουν πίσω και να σε στοιχειώσουν. Όταν μια αποστολή της υπηρεσίας IMF τελειώνει άσχημα, ο κόσμος θα έρθει αντιμέτωπος με ζοφερές συνέπειες. Καθώς ο Ίθαν Χαντ αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας την αρχική του αποστολή πάση θυσία, η CIA αρχίζει να αμφισβητεί την πίστη και τα κίνητρά του. Ο Χαντ βρίσκει τον εαυτό του να αγωνίζεται εναντίον επικίνδυνων εκτελεστών αλλά και πρώην συμμάχων, με τον χρόνο να μετράει αντίστροφα καθώς προσπαθεί να αποτρέψει μια παγκόσμια καταστροφή… Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Μακουάρι Πρωταγωνιστούν: Τομ Κρουζ, Μισέλ Μόναγκαν, Χένρι Κάβιλ

ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ & ΓΟΥΙΝΙ (CHRISTOPHER ROBIN) Στη νέα τρυφερή περιπέτεια της Walt Disney, το νεαρό αγόρι Κρίστοφερ Ρόμπιν που έζησε αμέτρητες ιστορίες στο Δάσος των Εκατό Εκταρίων με την ενθουσιώδη και αξιαγάπητη παρέα των παιχνιδιών του, μεγάλωσε και έχασε το δρόμο του. Τώρα, οι φίλοι της παιδικής του ηλικίας θα επιστρέψουν στον ενήλικο κόσμο για να βοηθήσουν τον Κρίστοφερ Ρόμπιν να θυμηθεί το στοργικό και παιχνιδιάρικο αγόρι που ακόμα βρίσκεται κάπου μέσα του. Ο ενήλικας Κρίστοφερ δουλεύει συνέχεια, πληρώνεται λίγο και το επαγγελματικό του μέλλον είναι αβέβαιο. Έχει δική του οικογένεια, αλλά εργάζεται τόσο πολύ που έχει ελάχιστο χρόνο για τη γυναίκα και την κόρη του. Έχει ξεχάσει την ειδυλλιακή παιδική του ηλικία, την οποία πέρασε παρέα με ένα λούτρινο αρκουδάκι που λάτρευε το μέλι και όλους τους φίλους του. Όταν όμως ο Γουίνι, ταλαιπωρημένος από χρόνια παιχνιδιού και αγκαλιάς, τον ξαναβρίσκει, η φιλία τους αναθερμαίνεται…

Βύρωνος & Βενετοκλέων (γωνία) Τ. 22410 28400 ΛΩΤΟΣ / 27

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Αυλή

Café Auvergne

Στο κέντρο της πόλης μας περιμένει μια αυλή γεμάτη μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές, τη δροσιά την παρέας. Αγαπημένο στέκι όλων των εποχών, μεζεδοπωλείο με εκλεκτούς μεζέδες. Όλο το καλοκαίρι ζωντανές μουσικές κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο. Κ. Παλαμά 17 - Νέα Αγορά - Ρόδος 694 010 8112

The Last Butler

Ατμοσφαιρικός χώρος ιδανικός για χαλαρωτικά πρωινά και βράδια, όπου μπορείτε να απολαύσετε μονοποικιλιακό και φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ, γλυκά από αγνά υλικά, φαγητό ή ποτό, ενώ το κρασί διατίθεται σε 100 διαφορετικές ετικέτες. Κάθε βράδυ ζωντανή μουσική. Πλ. Μεγ. Αλεξάνδρου, Παλιά Πόλη | 22410 76100 www.auvergnecafe.gr | info@auvergnecafe.gr facebook.com/auvergnecafe

Ραχάτι

House of jazz and funky spirits. Φανταστικά cocktails, υπέροχες jazz μουσικές και ατμοσφαιρικό ντεκόρ.Κάθε βραδιά εδώ είναι μία μοναδική εμπειρία! Αμαράντου 45 τηλ.: 22410 38981

Μύγα Το μικροσκοπικό bar με την εκλεκτικίστικη διακόσμηση προσελκύει ένα πολυσυλλεκτικό κοινό που γεμίζει κάθε βράδυ τον πεζόδρομο στην Κωστή Παλαμά για να δοκιμάσει μια προσεκτικά επιλεγμένη ποικιλία από ποιοτικά και ιδιαίτερα αποστάγματα και cocktail με το ρούμι να έχει την τιμητική του. Η μουσική του; Honest, Free + Exited. Ιδιαίτερα events που πάντα συζητιούνται. Δίχως αμφιβολία το πιο καινοτόμο bar στο κέντρο της πόλης. Κωστή Παλαμά & Καρπάθου 6949005379 f:ΜΥΓΑ

28 / ΛΩΤΟΣ

Μικρό και παρεΐστικο στέκι με φιλικό σέρβις που ξεχειλίζει ανατολίτικη αίσθηση. Η ατμόσφαιρα θυμίζει καφενείο και μας καλεί να ραχατέψουμε τσιμπολογώντας μεζέδες, πίνοντας ουζάκια, καπνίζοντας ναργιλέ και ταξιδεύοντας στο χρόνο. Σοφοκλέους 1-3 | 2241036365

Tα Μαράσια

Καθημερινά είμαστε στην ζεστή μας αυλή από τις 18:00 με ολόφρεσκα μεζεδάκια, σούμα, κρασί και ότι άλλο τραβάει η όρεξη σας. Αγίου Ιωάννη 143 2241 030745

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Steam cafe Φιλόξενος χώρος για όλη την ημέρα με υπέροχα ροφήματα καφέ, σοκολάτας, τα καλύτερα σορμπέ, επιλεγμένες ποικιλίες τσαγιού, χυμούς και γλυκά. Για πρωινό ζεστές σφολιάτες με σοκολάτα, ντόνατς, μπουγάτσες, μελωμένες τυρόπιτες και βουτήματα. Για ένα lunch break σπέσιαλ σάντουιτς, χορταστικά burgers, τορτίγιας, κις λοραίν, πίτσες, σαλάτες και πιάτα ημέρας. Και για το βράδυ ποτό με lounge μουσική. Ιδανικά για να χαλαρώσετε σα στο σπίτι σας όλες τις ώρες με ασύρματο wifi, μεγάλες οθόνες τηλεόρασης, επιτραπέζια παιχνίδια και βιβλία. Delivery από τις 12 το μεσημέρι. Ειδικές τιμές για take away, φοιτητές και μαθητές!

STEAM CAFÉ Θεμ. Σοφούλη 112 22410 35999

Μπαχάρ

Μιά Ολιά Κρητικό παντοπωλείο διαφορετικό από τα άλλα! Παξιμάδια, κουλούρια, μέλι, πετιμέζι, λάδι, ελιές, βότανα, ζυμαρικά, όσπρια, σαλιγκάρια, μαρμελάδες, εκλεκτά τυριά και γαλακτοκομικά, καπνιστά κρεατικά, πίτες, ανωγειανό παγωτό και άλλες κρητικές λιχουδιές – όλα από μικρούς παραγωγούς και γυ-

ναικείους συνεταιρισμούς από την Κρήτη! Στέκι με άποψη: στη φιλόξενη αυλή του θα γευτείτε μεζεδάκια, πίτες, ρακή και κρασί αυθεντικά, όπως στα χωριά! Στα μεζεδάκια και στις σαλάτες χρησιμοποιείται αγνό παρθένο ελαιόλαδο που αναδεικνύει την ποιότητα και την καθαρότητα των γεύσεων. Απολαύστε τις λοιπόν με «μια ολιά» ρακή και μην παραλείψετε να κλείσετε το γεύμα σας (ή να αρχίσετε τη μέρα σας) με το περίφημο πρόβειο γιαούρτι με θυμαρίσιο μέλι και καρύδια.

Παντοπωλείο-Ρακάδικο «Μια ολιά» Βύρωνος 3, Κόβα | Τηλ. 22410 33288 FB: Μια ολιά

Προαύλιο

Τραπεζάκια έξω στον πεζόδρομο με μαρμαράκια στην κορυφή τους, ψηλά και χαμηλά ξύλινα σκαμπό, στοιχεία κλασικομοντερνου με έξυπνες πινελιές στη διακόσμηση συνθέτουν τον πολύ ωραίο χώρο του Σουβλακερι Μπαχαρ στο Μανδράκι. Στα του μενού, θραύση κάνουν τα σουβλάκι χοιρινό, κοτοπουλο, κεμπάπ και φυσικά ο γύρος χοιρινός, ενώ πολύ καλές είναι και οι (γιγάντιες) μερίδες.

Κωστή Παλαμά 31, 85100 Ρόδος Τ: 22410 28836 f: Σουβλακερί Μπαχαρ

Centrale

Σε ένα όμορφο διατηρητέο της δεκαετίας του ‘20 στην πλατεία Ακαδημίας θα βρείτε το Προαύλιο, εστιατόριο - μεζεδοπωλείο βασισμένο στην ελληνική “σπιτική” κουζίνα. Ανοικτό όλο το χρόνο, προσφέρει μαγειρευτά φαγητά, ψητά κρέατα και μεζέδες της παρέας για να συνοδεύσουν ελληνικά κρασιά και αποστάγματα.

Πλατεία Ακαδημίας 22410 24980

Playcafe

Για να χαλαρώσετε ελάτε στο φιλικό στέκι, στο ζεστό, ρετρό περιβάλλον του κομψού bistro στην καρδιά της πόλης. Απολαύστε το καφεδάκι σας, χυμούς, σάντουϊτς, σπιτικά γλυκά και μεζέδες. Κάθε πρωΐ ετοιμάζουμε όλα μας τα είδη με ιδιαίτερη φροντίδα και τα πιο αγνά υλικά.

Αμερικής 1 Τηλ.: 22410 75624

Ένα διόροφο νεοκλασσικό κτήριο μεταμορφώνεται σε χαλαρό και άνετο χώρο, γεμάτο χρώμα και θετική ενέργεια, με δεκάδες διαφορετικά επιτραπέζια παιχνίδια, διαθέσιμα για ένα άτομο ή για μεγάλες παρέες. Συνδυάστε τα με κορυφαίο καφέ, γευστικότατα ροφήματα ή πεντανόστιμα σνακ – που μπορείτε να παραγγείλετε και στο σπίτι ή στο μαγαζί, με την υπηρεσία delivery μας. Στο Playcafe είσαι πάντα ο εαυτός σου, ελεύθερος να παίξεις, να φωνάξεις, να γελάσεις, να συνδεθείς ξανά με τους φίλους σου, μέσα από τα πανέξυπνα παιχνίδια μας, τα οποία θα σου εξηγήσει γρήγορα και κατανοητά ο παιχνιδογνώστης. Ανακάλυψε ξανά τι σημαίνει να είσαι ξέγνοιαστος, δες τι «παίζει» εδώ.

Ίωνος Δραγούμη 21, 85131, Ρόδος | Τηλ. 2241077457 playcafe@rhodes.com.gr | www.rhodes.com.gr/playcafe facebook.com/playcafe.rhodes

ΛΩΤΟΣ / 29

Τμήμα Pet Boutique

Κομμωτήριο - Καλλωπισμός Σκύλων Διαγοριδών 6 - Ρόδος (πόλη) Τηλ.:2241 020611 medivet.rhodes@gmail.com

To Καλαθάκι

Εξειδικευμένο παντοπωλείο Βιολογικά προϊόντα

Εξερεύνηση στον μαγικο κοσμο των μανιταριών και των γεύσεων τους!

28ης Οκτωβρίου 18 Τηλ.: 6988546686

Φυσικό σαπούνι ελαιόλαδου από την Ρόδο www.rodiasoaps.com

Souzana mode Εκπτώσεις έως

50%

ΡΟΔΟΣ: ΠΑΠΑΛΟΥΚΑ 3-5, ΤΗΛ.: 2241024112 ΚΩΣ: ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 57, ΤΗΛ.: 22420 22130

e-mail: info@medress.gr, www.medress.gr

30 / ΛΩΤΟΣ

Απ. Παύλου 13, Ανάληψη Τηλ. 22410 66277

ΛΩΤΟΣ / 31

32 / ΛΩΤΟΣ