politie zich beter aan de afspraken houdt en werkelijke belangstelling toont voor haar problemen. Daarnaast is er ontevredenheid over de telefonische bereikbaarheid en de mate waarin in het gebied gesurveilleerd wordt. Persoonlijk contact blijkt een grote invloed te hebben op de verwachtingen en ervaringen van de burger. Burgers die in contact zijn geweest met de politie zijn significant positiever over hun ervaringen en meer tevreden over de dienstverlening. De vergelijking met de verwachtingen van burgers van het platteland met burgers uit de stad liet zien dat het grootste verschil bestaat op de dimensie bekendheid. Plattelanders hebben een grotere behoefte aan bekendheid van de politie met het gebied. Het beeld dat de politie van de verwachtingen van de burger heeft blijkt aardig te kloppen. Toch is de politie niet bij machte aan de verwachtingen te voldoen. De politie lijkt het werk te technisch op te vatten. Resultaat gericht werken voert de boventoon en het sociale aspect wordt vergeten. Dit resulteert in dat de burger niet alleen belangrijke informatie achter houdt, de aangifte en meldingsdrang gaat ook naar beneden. Hierdoor lijkt het dat er in het gebied weinig gebeurt, wat voor de politie vervolgens een reden is om haar inzet in die gebieden nog meer omlaag te halen. Op de lange termijn zal hierdoor de samenwerking nog slechter worden. Uiteindelijk komt het erop neer dat de politie, wil het haar relatie met de burgers uit deze gemeenschappen (het platteland) verbeteren, zou moeten terugkeren naar de dorpen. De burger moet het gevoel krijgen dat er oprechte aandacht is voor haar gebied. Kennen en gekend worden zijn hierbij de sleutelwoorden. In de dorpen bestaan nog steeds een ons-kentons mentaliteit en buitenstaanders worden het liefst buiten de deur gehouden. Een regelmatige omgang met de burger zou ervoor kunnen zorgen dat de politie weer opgenomen wordt in de gemeenschap. Voor de wijkagent lijkt hier een belangrijke taak weggelegd. Deze moet in staat worden gesteld te integreren in de gemeenschap. Dit houdt in dat de wijkagent de kans moet krijgen meer tijd door te brengen in zijn eigen wijk. Op deze manier is de wijkagent beter op de hoogte van wat er speelt en zou hij zo meer onderdeel kunnen worden van de gemeenschap waarin hij of zij werkt.
2