Babble Issue Ten

Page 1

A P R I L 2 0 2 3 | I S S U E 1 0 C O L O U R S

WELCOME

tothetenthissueofBabble

Wearedelightedtointroducethis milestonetentheditionofBabble!Our veryfirstissuelaunchedin2018thanksto anideabySylvainBlancheandAnne-Laure Brugnon,withthesupportofalumniand friendsoftheUniversityofEdinburgh throughanInnovationInitiativeGrant. Fiveyearslater,wearedelightedtostillbe thriving,andextendourthankstoour hardworkingeditorialteam,thecreativity ofourcontributors,andthesupportofour readers Welookforwardtosharingmany moreissuesofBabblewithyou.

Thecontributionsonourthemeof 'Colours'reflectthebrightkaleidoscopeof experiencesofourstudentcommunityin Edinburgh Fromfestivalstofeelings, musingsonlovetomelancholymemories, ourwritershavecapturedtherainbowof colourswhichtintsoureveryday As always,our'MeltingPot'sectionisa treasurechestoftexts,thepotofgoldat theendoftherainbowifyouwill.Wealso warmlyinviteyoutotakealookatour ColoursSupplementedition,aseriesof articleswrittenaspartofacollaboration withEdinburghhighschools

Weproudlypresentthetentheditionof Babble,andhopeyouenjoyreadingitas muchasweenjoyedcreatingit

The Babble Chief Student Editors

Colours

4/DerletzeSonntaginBerlin

5/Aussibleuquelecielquandilsereflète danslamer

6/Sentireicolori

7/Elsufrimientoazul

8/CappuccettoRossoconunfinalediverso

9/Lescouleursdelajournée

10/Ettlitettacktaltilldjuren

11/Lecafardsaisonnier

12/Concienciaycolores

14/Blå

15/Lajoyeusefêteindienne

16/CeliaCruz

17/LadOsHyldeRødt

18/LaTapicería

19/Andalucía,llenadecolor

20/Lescouleursdemabibliothèque

22/HvilkenFargeerJeg?

23/BlåttogGrønt

24/Leretour

25/Elretorno

MeltingPot

26/Sinenomine,nessunadirezione

27/Тутпокабезперемен

28/Яневернусьдомойодна

29/LeCrève-coeuretlecafé

30/ElisabethIIetsatransformationenculte

Contributors 32

04
26 CONTENTS
Thank you 35

DER LETZE SONNTAG IN BERLIN

DerletzteSonntaginBerlin, dieStadtwarunglaublichheißundstill IchnahmdieS-BahnnachSchlachtensee.

ImZugkonntemankaumatmen. DasBlauderSitzeleuchtetefastim reflektierendenSonnenlicht.

Ichfragtemich, währendichmeineHaaremiteinem smaragdgrünenSchalzusammenband, obichetwasWichtigerestunsollte. WiedenBesucheinesDenkmals, odersoetwas.

IchsahzuerstFern, dieeinenhellblauenBadeanzugtrug SiestandamUferdesSees, mitihrenFüßenimWasser. Sielächelteundrauchteetwas.

DieMädchensaßenzusammenaufdeBoden, mitschmutzigenFüßenundnassenHaaren. WirteiltenunsdickeroteErdbeeren WirstießenmitkaltenFlaschengoldener ClubMate

undhellrosaRhabarberschorlean.

Wirschwammenimglitzerndentiefblaugrünen Wasser WirspieltenwiekleineMädchen. Wirwetteifertendarum, weramlängstendieLuftanhaltenkonnte, oderweramehestenwieeineMeerjungfrau schwimmenkonnte

ZurückamUferwarenwirplötzlichwieder Frauen.

WirteiltenunsereKriegsgeschichtenüber unsereKörperoderschlechteex-Freunde.

Ichlegtemichhin, blickteindenstrahlendblauenHimmel undließmeinenganzenKörperdieSonne spüren.

4
Erin

AUSSI BLEU QUE LE CIEL QUAND IL SE REFLÈTE DANS LA MER.

GiuliaCantoro

Les genoux mouillés, je continuais à suivre le courant La couleur de ces eaux bleues, claires et fraîches avait tellementpénétrémesyeuxquejenesavaisplusoùfinissaitlecieletoùcommençaitlamer,jusqu'àcequejeme retrouve submergé, incapable de refuser son invitation Et ainsi, ma tête, soudainement allégée, s'est abandonnéeàlaspontanéitédel'instant.Commedansunmomentcathartique,moncorps,quin'aplusquele poidsd'uneplume,reposeàlasurfacedelamer,entouréseulementdusilenceetd'unénormemanteaubleu. J'essaied'ouvrirtimidementlesyeux,maisl'intensitédececielcouleurdemermedonnelevertige.Alorsjeles ferme,etdécidedemelaisserbercer.

Jecroisqu'ils'estécoulédeuxheuresavantquejenemedécideàregagnerlerivage Jesuisallongéausoleil,les yeux mi-clos et tant de légèreté dans mon âme Soudain, je n'ai plus peur de fermer les yeux et de rester avec moi-mêmedansl'obscuritédemespensées Avecsurprise,cependant,jemerendscomptequemespenséesont également changé de couleur, jusqu'à ce que je réalise que devant le ciel bleu qui se reflète dans la mer, le bonheurestuneidéesimple

5 PhotobyJernejGrajonUnsplash

SENTIRE I COLORI

Jinny Zhang

Le labbra sono considerate una zona erogena che suscita piacere negli altri e una risposta inconscia al narcisismo primitivo. Per questo motivo, il rossetto ha una lunga storia di oggetto sexy e romantico. Sia le ragazze che le donne ne sono ossessionate, e io sono una di loro. Ma è anche diventato la miccia della mia guerra con il mio ragazzo.

Un anno, a San Valentino, ho tenuto in mano un rossetto rosa (che è certamente un colore disastroso per le ragazze asiatiche!) con un sorriso forzato Mi consolo dicendo che è un uomo, che gli uomini sono così, no? Ma gli uomini hanno il diritto e si sentono a proprio agio a non distinguere il rosso rosa, il magenta, il rosso ciliegia, il rosso con tonalità blu, il rosso con tonalità arancione, il rosso sangue, il rosso pomodoro, il rosso ruggine, l'alzavola, il tè al latte, la pasta e fagioli, il rosa secco, il biancospino, il corallo, la cannella, la zucca, l'acero e il mattone nei rossetti?

Ho dovuto metterlo in un cassetto pensando che sarebbe stato coperto dalla polvere per sempre. Ma lo sviluppo delle cose spesso regala alle persone sorprese inaspettate. Sono una festaiola e un giorno ho conosciuto Lilia. È una ragazza così gentile e divertente e siamo diventate amiche rapidamente. Durante la chiacchierata ho raccontato la mia esperienza a San Valentino, che l’ha incuriosita, voleva vedere quanto fosse brutto il colore di questo rossetto Gliel'ho mostrato, ma le è piaciuto molto Ha detto che questo rossetto rosa ha una sensazione primaverile come se fosse in un giardino pieno di tulipani Gliel'ho subito prestato e le cose sono andate a buon fine

Quanti colori ci sono al mondo? La scienza non può darne una definizione. Questo è determinato dalla nostra coscienza soggettiva. Le persone danno a questi colori dei nomi basati su cose conosciute nel mondo. Per esempio, nell'antica Cina esisteva un colore blu chiamato ‘blu testa di Buddha’. Non appena si pensa alla testa di Buddha, si sa a quale colore ci si riferisce. Lo stesso vale per il motivo per cui i commercianti danno un nome ai rossetti. Quando uso il rossetto marrone tè al latte, provo una sensazione di felicità e penso a me stessa che bevo una tazza di tè caldo tra le foglie d'autunno Lilia usa questo rossetto rosa tulipano, come una primavera piena di vitalità, la brezza primaverile è accompagnata dalla dolce sensazione della fragranza floreale

Pertanto, non c'è distinzione tra colori di alto livello e colori di basso livello, ma solo se vi piace o meno. L'umore delle persone può cambiare molte volte in un giorno, per non parlare di un mese o di un anno. I colori cambiano in base all'umore e, a volte, possono anche influenzarlo. Quando mi sento ansiosa, indosso alcuni colori curativi come il verde e il giallo, che possono avere l'effetto di calmare le mie emozioni. Il colore è così importante per noi, continuiamo a sentirlo e a usarlo!

Picturefrom:Unsplash 6

EL SUFRIMIENTO AZUL

OliviaAgnew

Dicenqueelazuleselcolordelsufrimiento

Perocreoyoquetodosloscoloressondelsufrimiento

Veoamarillo,rosa,naranjayverde,yrecuerdoqueyano puedosentirloscoloresdelamismamanera.

Loempeoran,elsufrimiento

Ahorasonmásoscuros,menosinspiradores.

Veolila,blanco,magentaycian Yyanomesientotantoconesteánimo.

Despuésdelsufrimiento,loscoloresnomedanel mismosentido Nomedanlaalegría

infantil

queunavezmeprometieron

Veonegro,marrón,grisymarino Estossílosentiendo.

Estosexpresanlospensamientos profundosmíos.

Ysoloquiero sentirme amarilla otra vez.

7

CAPPUCCETTO ROSSO CON UN FINALE DIVERSO

BeatriceBayntun-Coward

CharlotteMartin

LauraBreuls

ZoeMilton

C’eraunavoltaunabambinacheindossavasempreunamantellaconuncappucciorossoe,perquesto, tuttilachiamavanoCappuccettoRosso Ungiornolamammadice:“CappuccettoRosso,hofattouna torta.Vaidallanonnaeportalelatorta.Manontifermarenelboscoenonparlareconnessuno”.

Invece di ascoltare la mamma, Cappuccetto Rosso attraversa il bosco perché si vuole fermare a raccoglieredeifioriperlanonna.Unlupoaffamatovedelabambina,siavvicinaeledice:“Dovevaibella bambina?” Cappuccetto Rosso allora risponde: “Vado dalla nonna”. E il lupo continua: “Dove abita la nonna?” ECappuccetto,senzapensarci,glirisponde:“Abitainunacasanelbosco”

Allorailluposifermaall’improvvisoediceintonoarrabbiato:“Nonc’ènessunochetiabbiamaidetto chenonsideveparlareconglisconosciuti?C’èmoltagentepericolosachetipotrebbefaredelmale…”. CappuccettoRossodiventarossaesiguardaattornoconariafurtiva Mapoilasuaespressionecambia completamente,sitoglielamantellinaerivelaunvestitoneroetuttalapaurapartedallasuafaccia.Poi dice:“Nonsonostupida,lupo.Misodifenderebenissimo.Pensichehoibiscottiniperlanonnanelmio cestino,peròinveceguardacosac’èdentroveramente” Tirafuoriunfucilelungocomeilsuobraccioe lopuntaversoillupo.

Allora il lupo inizia a correre dall’altra parte e vede una persona anziana spuntare da un cespuglio “Attenzione,c’èunamattaconunfucilelàdietro”,leurlaillupo.Malaanzianaglisorrideediceç“Loso, èmianipote,seituchedevifarattenzione”.Illupoeraintrappolato.“Siamostancheditechemangi tuttiinostripollieterrorizzilebambinepiccole”,continual’anziana,cheorasappiamoèlanonnadi CappuccettoRosso.Lanonnatirafuoriunfucileancorapiùgrandediquellodisuanipoteeilluposa chenonfaràunabellafine.

PhotobyMolnárBálintonUnsplash 8

LES COULEURS DE LA JOURNÉE

Foncée,claire

Labrumedumatindansl’air Lafraicheur,labrise,latranquillité; L’obscuriténegagnepascontrelalumière.

Lemouvement

Desnuages,desavions,desoiseauxdansleciel; LaCouleurduTempsestbleueetbelle: Leschantsdesoiseaux,l’écoulementdesrivières,l’optimismedesenfants.

LaCouleurdelaLuneestgrise:

Morbideoumagique,elleestambivalenteetmélangée, Lescouleurssefondentdanslecielcommedanslesrivières Unmiroirdesexpériences;hautetbas, Procheetloin

Sionplisselesyeux,touteslescouleurssemêlentensembles Maisc’estLaCouleurduSoleilquiprédominedesabrillance. Larichessedel’or,labeautésiétincelante

C’estlesoleilquirègne

9
EloiseQuetglas-Peach Photo:EloiseQuetglas-Peach

bbloravrött,gultoch växerochspridersigsom arjelitenkroppsdel,varje somsprudlarochsjuderi

otliknande,iallafall,så sardetidinahandlingar -ja,kramade,duställde roppmotminnärhonkom ttahosnärbedövningen attdualltidkanlitapåmig, ller,nja,fördetmesta ggatsöndertvåavmina ennärjagmårdåligt ttben.Närjagslagitmig gäradekvat

ärdensistavakna migisoffantillsjagär andekryckaidinsjälvaste Jagkommeraldrig,iord unnaförklarafördighur kanbarahoppasattvarje vendelavochdelarmed nnavarjegångjagbackar självenstundvisar,på ycketjagälskardig

mnadig Duvetintevarför mmatillbaka,ochvarför t,kommertillbakaoch derimitthjärtaatttänka anse,iallafall.Du

ärdär,ochvälkomnarmig Såtack,minälskade blor Förkärleken

ETT LITET TACKTAL T
ILL DJUREN
FotokredittAnnieLindqvist 10

LE CAFARD SAISONNIER

Enautomne,ilcommence

Lesfeuillesfoncéesquiselaissenttomberjusqu’àl’hiver Unsouffled’airdevientunouragan

Aumilieudel’œil,lescouloirss’estompent. Rienn’estclairpourmoi

L’hiveretsaglacecamouflentlescadresinconnus Cetouragan,cettetempêtequim’asuiviedepuisl’automne J’ensuisentouré

Pourquoias-tuvolélespaysagesavectatouchehivernale

Mespaysagesquideviennentdesmonumentsdecuivrerouge Jenesuispasaccueilliiciparmicesbâtimentsglaciaux

Etpuisleprintempsarrive

Samaintouchelesarbresetavecunetouche,uneseuletouche, Lesfeuillesdesarbressontl’émerauded’unlieunonloindechezmoi Etl’hivernes’enchaîneplusauxtrottoirspavés

Aucoindel’œilyaunefigurequiaunairdechaleur

Autourdemoi,jeregardesesrayonsquibrillent

Uneluminositédontonpeutseulements’émerveiller

Lanuancedemielgoutteduciel

Jesuiséblouiparsongoûtpurd’été

11
PhotodeMarcNajerasurUnsplash

CONCIENCIA Y COLORES

SiaMatheos

Laclarividente hablódearañas -negroazabacheentusangre. Tusangre, lodorojo, muevelentamente atravésdetuboscristalinos

Elladijoquevioarañas, erandecolornegroazabache.

Los paseos sirven para perderse

Laprimaverallegarátempranoesteaño.

Sigolafloridaluzdelsol, suavealatardecer.

Caminomásalládelaprimeraflor, sonrojadacontralaturquesadelpuente, másalládel gorse, mareanteyamarillo, susfloresesparcidascomoestrellas, másalládelamujer, laardilla, uñasdecarmín, pelajecastaño, camino atravésdeestaciudaddecolinas depiedraapiedra, delcieloalmar, hastalacima,hastalacima,hastalacima.

Elaireesdiferenteaquí

Floto

bajoelcielo,bajolagracia delavioletayelceleste.

12

Ya es de noche... El sol se apaga, mis pies tocan la tierra...Es hora de volver.

Mearrodilloantemimóvil comosifueraunicono. Laluzdelapantalla, unallama, proyectasombrasdoradassobremicara. Túyacesallí Unángel,unasanta conpiel tanblanca,quetucorazónesvisible, bombeandorojoaazul arojo.

13 FotodeDiegoPHenUnsplash

BLÅ

AmyMajor

Hvidtsandserblåtudommorgenen.Ligetserogsåblåtud.

VindenskiverIdasansigtpåtrodsaffrakken.Hunstårpåensten,hendesøjnekiggernedpådetødelagteligved drivtømmeret.HunervanttilatsedødedyrpåDueoddestrandmenfordetmestekunmågerogfisk.Dekanvære virkelig nyttige; de antændte hendes videnskabelig hjerne. Hun har et helt fyrtårnsværelse til at dissekere disse dyr,ogforatfindeudaf,omderesdøderafnaturligeellerkrigsmæssigeårsager.

ImidlertidharIdaikkebesluttetsig,omhunskullehuggedendødemandop.Detvilleværespildatefterladeet sjældenteksemplarsomdette.Hunhoppernedfrastenen,ogknælerforatbedrekunneinspicerekroppen.

Havets bølger styrtede omkring hendes støvler, som var blå-grå og drivvåde med sygelig gult havskum. Liget passerlandskabet-detsammesygeliggulrevnerdethvideafhansbrede,kedeligeøjne.Hansligvarbeton-gråt; hanslemmerforvrængedeogklyngendetildrivtømmeret.Blålæberogblåfingrerakteudefterhjælp.

Idagriberenknudretpind;hunbrugerdentilatinspicerekroppen Hanersoldatoghanssortemilitæruniform hængerfradetlillelig Hanerogsåmeget,megetung Uerfarenikrig;ensoldatfrafødslen Lovetetliviherlighed, i kampe, og broderskab i krigen - ikke engang givet en grav til sidst Nationalisme havde en kniv; had stak dine øjne

EtpludseligthadgrebomIdashjerte TyskernehavdeskåretafhendesadgangtilressourceriNexø;Deforlod hendestrandetogfritilatdø Denungebiologvarikkeentrusseltildeinvaderendenazister Detvarkunetspilfor dem Dedrømmeromkrig;engenerationdedikerettilblodetsreligion

Idaerenveluddannetkvinde Hunved,atdetikkevilendemeddennuværendekrig Denherkrigvilende Dervil værefestlighederogvrangforestillingerafhåbogfred Måskevilderværehåb Imidlertidvildennyegeneration glemme Børnene indsprøjter vold som et stof Militæret vil igen vinde over videnskab De vil lave våben, fly, og bomber Devildræbesigselvigenogigenogigentrodsordsproget“aldrigigen,aldrigigen,aldrigigen ”

Huntagersincigarettænderudogsætterencigaretmellemlæberne Denildorangegnistserovernaturligtudi detblå Blåthav,blålæber,blårøgfrahendesmund Hunsparkerligettilbagetilhavet,ogserpåmensdetsynkernedidetaltopslugendeblå

14
MalerafAmyMajor

LA JOYEUSE FÊTE INDIENNE

NoopurVats

Il était une fois, à l’approche du printemps dans un pays lointain, une jeune fille s’est levée étonnammenttôt Ellen’apasprissonpetitdéjeuner,etestalléedirectementverssonarmoire Ellea porté les vêtements les plus anciens qu’elle possédait, avec le plus grand sourire. Avec une armure parfaitecommecelle-ci,onnepeutpassetromper.

Dèsqu’elleestsortiedelamaison,elles’estretrouvéecouvertedecouleurs-vert,rouge,violet,bleuet jaune. Ses amies n’ont montré aucune pitié. La fille a immédiatement ouvert son sachet de poudre colorée aussi, et l’a rapidement vidé sur leurs têtes Si les gens ne savaient pas mieux, cela aurait ressembléàunebagarre.Maislequartiers’estremplideleursriresbruyants.Unefemmedesonquartier a essayé de passer discrètement devant elles, mais sans succès. Bientôt, ses joues étaient aussi couvertesdecouleurs-vertetrose Sonagacements’esttransforméensourirequandlesjeunesontcrié ensemble la phrase familière, « Aunty, bura na mano Holi hai » (Tantine, ne vous offensez pas, c’est Holi!)

Le soir, il y avait de la musique, de la nourriture chaude et des boissons froides Il y avait aussi des montagnes de poudre colorées. Les gens de tous âges, de tous statuts et de tous genres se ressemblaient,ayantétécouvertsdecouleursdifférentes.Toutlemondeafêtéensemble,ens'assurant quepersonnen'avaitlevisagenu Lajeunefilleacouruverssagrand-mère,quisortaitrarementdela maison. Sa petite fille était presque méconnaissable avec son visage violet et bleu. Elle a doucement appliqué la poudre colorée sur les joues de sa grand-mère, et s’est gaiement exclamée, « Ne vous offensezpasgrand-maman,c’estHoli!»

Des années plus tard, à l’approche du printemps, la jeune fille (maintenant adulte) se souvient de ces souvenirs évocateurs Le début du printemps La victoire du bien sur le mal L’amour La fête qui symboliseceschosessimples,maismerveilleuses.LajoyeusefêteindiennedeHoli.Bienqu’ellesoitloin desonpays,sonlonghiverseratoujourssuivid’unprintempscoloré.

15
Photo:NishantDas,Canva

LA MÚSICA CON CELIA

AndrewKillane

Unavozcomonadie. Elcolordeunallamaeterna. Susascuasdecolorcobreyunavoluntaddehierroentranenlasorejas quesellenandefuegosartificialescadavezquelaescucho.

Conungolpetrasotro hayunaexplosióndeamarilloneón. Laalegríadevivirenunsonido altantoqueeltrompetazosacudelosmuros.

Peroahoraelritmohaempezado. Hayunaneblinaazulalrededordemí

16

BellaBurgess

Deterfarvenpåmangeting, almindeligetingsom: læber,blomster,trafiklys,busser, listenforsætter

Menjegvilgernetaleomdet,viofteglemmervedrødt. Deterlykkensfarve, nåretbarnskinderbliverrosenrødeikulden. Deterjulensfarve, alspændingenvedadventogkærlighedenstid. Deterlivetsfarve.

Detløbergennemvoreskroppeienpulserendestrøm. Kortsagtbringerrødtvoresindrebarnfrem,voreslivsglæde. Ladosnydederødetingilivet

17
LAD OS HYLDE RØDT!
BilledkreditTerryVlisidis

LA TAPICERÍA

AudreyLauzun

Marrónyazul, lospuntos queatamos.

Silajalo, siladesenredo ¿tequedarías?

¿Omequitarías? Yabasta, Suficiente.

Recoso yrecoso yrehago,

peronada, siemprenada. Tútequedas.

Recosoelhilo teñido porelvinoderramado

Rojo,granate comomislabios pintados mirocomounbeso manchadecarmín

Yabasta. Morenoyazul

Loscoloresdelalma delosojos delatapicería

Tequiero, yabasta.

Noessuficiente.

Laúltimavez veremosnuestrotapiz, morenoyazul Ojosdemiedo detragedia deañoranza.

Moreno, agridulceytriste, comochocolate ¡Quérico!

Azul, rebosantedelágrimas, tormentoso.

Ojaláquelaslagrimas

Enjuaguenlamancha, latristeza, eladiós, demorenoyazul

18

ANDALUCÍA, LLENA DE COLOR

Tempranoporlamañana,justocuandoelresplandecientesolanaranjadoseelevaporencimadelos edificios de Córdoba, empiezo a perderme por las estrechas calles adoquinadas y callejones de la ciudad.Hayciertaquietudenelaire.Losedificios,todosblancos,reflejanlaluzdelsol.Enlasparedesy enlospequeñospatioscuelganmacetaspintadasamanoenelmásbelloazulceleste

AlentrarenlaMezquita,misojossefijanenlosárbolesquecrecenmetódicamenteadistanciasiguales ytodosendiferentestonosdeverde,algunososcurosyotrosclaros Lasnaranjassalpicanlosárboles comoestrellas.Cuandolevantolavistayobservolaarquitectura,elpatróncromáticoderojoyarenisca merecuerdasuhistoriaárabeatravésdesucálidapaletadecolores.Loscoloresdelacallecreanuna quietudquenoesespeluznanteniaterradora,sinotranquilayapacible,comosiestuvierascaminando entre las nubes blancas de un mundo paradisíaco. En la esquina de un viejo café, un anciano está sentado con su paleta y sus pinceles mezclando los colores verdes, azules y sutiles naranjas que utilizaráparapintar

MientrassigobajandohaciaelPuenteRomano,mecruzoconungrupodebailaorasflamencasvestidas con trajes rojos, rosas y naranjas El estampado de lunares blancos y negros de los trajes crea una imagen reconocible de las bailaoras. Al cruzar el puente de arenisca veo azulejos pintados de azul, blancoydorado.Ladecisióndecombinarestoscolorescreaunasensacióndecalmaalcaminarporel puenteyporCórdoba LoscoloresquedescubresnosóloenCórdoba,sinoenlaculturaandaluza,crean la atmósfera del lugar que visitas Desde la tranquilidad del azul y el blanco hasta la vivacidad de los coloresquevistenlasbailaorasdeflamencocreanunaimpactantedeclaracióndelaculturaandaluza.

Creoqueloscoloressonunlenguajeensímismoatravésdelcualpodemoscomunicarsentimientoso entendernosmejor,yenCórdobayAndalucíasienteselestadodeánimoylaatmósferadelaciudada través de las combinaciones de colores y estampados que se incorporan a su arquitectura y a su historia

19

LES COULEURS DE MA

BIBLIOTHÈQUE : UNE ODE

À L'AMITIÉ ET AUX LIVRES

février 2022

«Un jour l’amour sera de retour, nous le saurons quand la bibliothèque redeviendraunvirus.»

Mabibliothèqueestunvirus.

Certainespersonnesaimentclasserleurslivresselonlescouleursdel'arc-enciel,d'autresselonlegenre.Lesmiens,jenelesclassepas,j’encréedespiles bon gré mal gré Dans ma chambre le tsundoku bat son plein Les livres qui habitent la chambre de mon enfance dans le Surrey sont bien rangés, mais ceux que je garde dans mon appartement à Édimbourg ne le sont pas; j’en compte trois qui se prélassent sur une table à chevet, treize chancelant sur uneautre,deuxsurlelit(unsubstitutdepeluche),troissurlesol(abandonnés enpleinenuit,bannisdesbrasdeMorphée),quatresurmonbureau(plustard, j’enaidécouvertuncinquième),dix-septcouchéssurl’étagèreenfacedemon lit. Il y en a au moins quatre qui manquent, dont trois hébergés temporairement dans les foyers de V., K. et E., un dans la chambre de ma colocataire.

Mes livres sont éparpillés dans cette chambre, dans cette vie, se multipliant dans le temps et dans l’espace Ma bibliothèque n’est pas rangée sur une étagèrechezmoi,elleexiste,persiste,sansquejenepuisselavoir,entreles mains des ami-es qui ont traversé ma vie Il se peut que ma bibliothèque ne soitjamaisréuniesousunetmêmetoit,maiscelaneveutpasdirequ’ellene serajamaisentière.Cesabsencesnemefontpaspeine,carellessignifientune présenceailleurs;meslivrespartentenvoyage,magratitudes’agrandit.Jene pourrais jamais décrire le réconfort que me procure le fait de savoir que, où que je sois, où que soient mes ami-es, nous serons toujours uni-es par les couleursdemabibliothèque.

Argent,c’estlacouleurdelatrilogiequem’adonnéeunamipourmesdix-sept ans,cettebriquequicompteplusdemillepages;beige,lacouleurdel’Agatha Christie que je lui ai prêté après quelques semaines d’amitié, et que je n’ai jamaisrevu Roseestlacouleurdelarésilience, du beau livre de l’exposition féministe que moi et une amie avions visitée à Londres,etduDelauméquicôtoieunVergèsvert,unSpringoragrisetviolet. Rose est aussi la couleur de mon drapeau, de la tasse de thé japonaise identiqueàlasienne,delachemisequej’aiportéele11févrierpourfêterla Saint Valentin entre amies, et vert aussi la couleur de l’herbe estivale où je tentais mon premier Hugo et l’herbe hivernale sous mes pieds alors que j’écoutaistalettred’amour

UNTEXTEINSPIRÉPARPAULB.PRECIADO
20
Photo:TamzinElliott

essai provocateur acheté à ments doux de fatigue et aleSalonduLivreàGenève celui à Morges – bleu aussi, moiavonsachetélesmêmes ovoquait une tristesse hors ureuses d'un jaune trop vif, édicacé d’Alain Mabanckou rnesols, est aussi la couleur euros chez un bouquiniste ccasion, toujours dans sa alise parler avec sa voisine emier Livre Que J’ai Lu En en que mon correspondant ré-espourlapremièrefoisà ,sacouleurestrose,comme éenbouclecetétéde2019, du sans l’avoir lu Au début, B.m’aconseillé,cenoirqui enduincapabledevoirtout

gvioletetvertetblancpour monatterrissageàGenève, 26avrilpourimpressionner la fin, le livre de nouvelles prêtédeuxjoursavantmon emporel:lepremierlivrede ux couleurs océaniques, qui s, et le dernier, trente-neuf uverture violette et son titre de l’appartement vide qui riscommelecielàZurichoù elesjoursqu’ilaremplisde

s amitiés livresques, des s moi et ma bibliothèque

21
mour.

HVILKEN FARGE ER JEG?

JazmineChambers

Erjegsvart?

Dusierjegersvart

Erjegenskvettblekk?Nattehimmelen? Erjegenmørksterkkoppte?

Erjeghvit?

Dusierjegerhvit

Erjegenporselensfigur?Enlinlaken?

Erjegetkaldtblektglassmelk?

Erjegbrun?

Dusierjegerblandet.

Erjegfalneblad?Våtgjørme?

Erjegetkrusvaniljeoghasselnøttkaffe?

Erjegenfarge?

Jegsierjegermenneskelig. Jegerkjøtt.Jegertanke. Jegermerennhudenmin.

22 FotokredittNathanDumlao

AngeloLoffre

Endablåereennhaveterhimmelen medstjernersomerminner sittendehøytivåresjeler ogsomkommerutgjennomvåreøyer,

øyeridetteAtlanterhavet,mørktogkaldt pånatta,ogstiltogvarmtpådagen ognårdusittervedstranda,kandu joikkeforståhvorhorisontenslutter

Dumisterallrealitetogsavner detsomharskjedd,mistetidet,uendelig blått

Såkanmanbaresøketilflukt idenmunnløseskogen,derfuruer stårsomgamle,visetroll fårånytedenneroligestillheten

somminnerhartattmed Etterhviskerfrabølger,fårmanhøre hviskerfradevoksendetrea somberoligeralledyrasomklemmerdem

Dermisterallerealitetenogsavner detsomskalskje,mistetidet,uendelig grønt

Jegskjønnerikkenåforskjellen mellomblåttoggrønt, hvisjegserpåøyenemine, såkanjegseogsi

hvasomharskjedd

oghvasomskalskje

selvomjegikkeerher

23 FotokredittRiverForestWallpaper

Cematin-là,alorsqu’ellesregardaientlesbateauxquitterleport,ilyavaitunetranquillitéterribledansl’air Les voiles rouges avaient disparu dans la brume et les femmes avaient timidement commencé leur travail. La tempêtenecessapaspendanttoutelajournée Aucrépuscule,leportrestaitencorevide Touteslesfemmesdu village se tenaient sur le quai, attendant le retour des bateaux, mais bientôt leurs espoirs commencèrent à diminuer,demêmequeleurnombre

Letroisièmejour,uneseulefemmerestait.Lesvêtementsdesautresfemmesétaientdéjàdevenusnoirs,mais elleportaitencoresesvêtementsdetravail

Ilreviendra

Depuis la tempête, le monde entier lui paraissait gris et froid Les nuages noirs s'étaient dissipés mais leur ombrerestaitau-dessusduvillage.Ellerêvaitdevoirunefoisdepluscesbellesvoilesrougesparaderdansle port, les bateaux pleins de poissons et de maris, frères et fils, tous indemnes, visages rouges de froid Leurs moqueriesdelanatureremplirontbientôtlevillage,quisemblaitsisilencieuxetvidesanseux.Ellepensaità toutesleschosesqu'elleluidiraitàsonretour

Enregardantlesrochersdéchiquetésducôtéduquai,quelquechoseattirasonregard:unelumièreétrangequi brillaitausoleil.Immédiatement,elledescenditpourvoir,maisenarrivantàlasourcedelalumière,ilyavait simplement un petit poisson argenté qui tremblait dans une flaque d’eau. Sans penser, elle le ramassa, la froideurdesesécailleslafaisantfrissonner Elleleremitàlameretretournaàsonpostesurlequai

Cesoir-là,elleallaaupuitspourchercherdel’eau,maisfaceàsaprofondeuretàsonobscurité,ellecommença àpleurer.Unelarmetombaaufonddupuits,créantdesondulationsdansl’eauquitroublèrentlerefletdela lune Commesilalarmelesavaitréveillées,unepaired'yeuxlumineuxs’ouvritpourlaregarder

Unevoixtonitruanterésonnadanslepuits:‘Jesuisleroidespoissons Pourquoipleurez-vous?’

‘Monmari,iln'estpasrevenudelamer’,répondit-elle.

‘Ilreviendra’,dit-iletdisparutdanslesténèbres

Pendanttroisjoursdeplus,elleattendit Latroisièmenuit,illuminéparleclairdelune,quelquechoses'échoua auxrochers Lamerétaitanormalementcalmeetimmobile Soudainementréveilléed'unsommeilagité,elle courut hors de la maison avec des pieds nus et vit : c’était lui, un corps tremblant sur les rochers. Avec son chandailbleu,ellelereconnûtinstantanément,maisenserapprochant,elleremarquaquelemotifn'étaitpas commeellel’avaittricoté.Sapeauétaitfroide,mouilléeetpresquegriseavecdestracesd'écailles.Elleletraîna àl'intérieurdelamaison,sespiedssaignantàcausedesrocherspointus Devantlefeu,ilrestaitencorefroidet gémissaitdoucement.Faceàcetteétrangefac-similé,ellen’avaitrienàdire.

Elleavaitenviedelachaleuretdelacouleurdesapeau

LE RETOUR
24
LudoNewton EdvardMunch-Summernightbythebeach

EL RETORNO

Unaeternidad Meparecequemehesentadoaquíporunaeternidad,esperandoamiamor Comounavíctimade Medusa,misextremidadesquietascuelganamilado,asegurándosedenodesacomodarelsueloazul Creoque es azul pero a veces cambia a verde o un borroso negro como si la ansiedad dentro de mí ahora viviera en el caleidoscopiodelaNaturaleza

-Cadadíateespero ¡Llega,queridamía!

Surespuestavienedemaneralentaytorturadoraperoporfinlaveollevandocomosiempreunacoronadeun fuegoque,muybrillante,quemaenunamarillocálido Conunamiradadereconocimientocorrehaciaellugar acuosodondeestoy,susbrazosabiertosysucoronaconvirtiéndoseenelmásprofundorojo

Enredadosnosquedamos,olvidandotantoelmundocomoeltiempo Puedosaborearlasolasdelágrimasque cubrenmislabioscuandolabesoconunhambretangrandequemoriríayosinoconsumieratodasupersona Nuestroreencuentro,aunqueseaagridulceparanosotros,creaunsilenciomaravillosoquerecuerdaalagente porunmomentoqueexistealgomáspoderosoquesupropiasimplevida

Despuésdeunratolepidoquesesienteconmigosobreestesuelodecolorescaleidoscópicosperomeniega,sus ojosderepentellenadosdelatristezaquecadavezrompeunfragmentodemicorazón Trazandolaslíneasde micarasuavemente,memurmura:

-Nollores,miamor Ambossabemosquenuncatenemossuficientetiempo Poresoatesóraloigualqueyohasta quenosencontremosporlamañana

Enunamortajavioleta,ellaysucoronaardienteempiezanadisiparsepocoapoco Aunquecadasegundome duela,noosoparpadearportemorquemepierdahastaelaspectomásmínimodesufigura Cuandolosúltimos amarillosyrojosseestánconvirtiendoenunnegrosuave,yodigoalcieloahoravacío:

-Nomeimportaquelashorasnosseparenporquetúeresloúnicoqueveoporlamadrugadayelanochecerasí que estoy bendecido de quererte. No me importa que esté solo y falto de felicidad sin tu presencia porque el tecnicolor de nuestra reunión evita que fallezca. En este momento te has transformado en un ser negrito, has perdidotucoronadefuego,hasmuerto.Ycantaréunacancióndelutohastaturenacimientoporlamañana.

Yporesoelmarsícantaconeltristesonidodesusolas,unsuelooscuroycasiquietounavezmás.Lanochese extiendepesantesobreelagua,elcalordesucolorsólounamemoria.Asípermanece,esperandoasubellosol.

25
RachelWhite

SINE NOMINE, NESSUNA DIREZIONE

Pietà!perl’eroechebevvel’ambrosiaconglidèi mafucacciatodall’Olimpo,condannatoavagaresullaterra finoallafinedeitempi.

Voi,giovani,conlamalinconianellosguardo, passantinellanotte,uominidiscarsemoralità, nomadiirrequieti,persifral’albaeiltramonto, posatesullamiaspallailvostrocapopesanteelasciatecheviculli. Permettetemidiprosciugareilsudoredallavostrafrontee trasportarviovelaserenitàbacial’inquietudinee l’ariasadellafreschezzadiuntemporalepassato.

Voi,illesidallamondanità,oscillantifraallucinazionidelirantierealtà, sognatoridelusi,traditiemalcompresi.

Exnihilonihilfitecolorocheosaronospiegareali, saltandonellagiunglaconcreta, involoplanatotragrattacieli, verrannodivoratidaessa

26
Photo: EvaVaynstheyn

Тутпокабезперемен

Потерянныйрай, потерянныйурая, брожукругами, неисправимыйгрешник-мечтатель. Аон, казалосьбы, вот-вот, ещечуть-чуть, онужетут.

Мы - ёжикивтумане, несумевшиепересчитатьзвезды, отвлекшисьнапротекающуюмиможизнь. Горизонтпотерялочертанияинеразобрать, когдаивкакойстороневзойдетсолнце.

Ивот, Ёжик, тымечешьсявожидании. Итеплитсятленнаянадежда, Вот-вот, ещечуть-чуть, ятолькопережду.

Подвернуврукава, сидямолчаукрыльца, Смиреннобудешьждатьконца. Испросишьтихо, невзначай: “Нучто, пойдемзаваримчай

27
?”
Photo: EvaVaynstheyn

Неровнойпоступью, посторонамкачаясь, Кградскимвратампришлавесна, Снейсолнцалучтрепещетуокна, Изподсугробалавочкавидна. Ясновавбаредопоздна, Нет, яневернусьдомойодна. Надушесовсемтоскливо, Ивзглядмоймечетсяблудливо, Потеряна, утешеньянет. НовотловлюЕго, ивНемответ. Ильтакхочуужвэтоверить, Мойвоспаленныймозгужелибредит?

Снимаюплатье, гашусвет, Смотрю, аОнещеодет. Впадаюбудтовтранс, ИвголовеиграетБрамс Ивотужполночьначасах, Ивсёпредмноюкакбыфарс: НасмешканаЕгоустах, ИтеломявЕгоруках, ИтаюявЕгословах, Внимаюстрастишепоту, Дождяигромарокоту. Скользятпальцыпоспине, Ночьзастылавтишине, Незнаю, сплюлияивижульсны? Там, я - всеголишьтеньбезлика, Инеслышноникому, Сквозьгрезтуманапелену, Моегоотчаянногокрика.

Рассвет. Ясновавзаперти.

ИяпрошуЕгоуйти.

Промозгло, серость, слякоть, сыро. Инадушеопятьтоскливо.

Морозно, сероисыро, слякоть, Хочетсяипетьиплакать.

Ивсемоитревогиколтуном Толпятсявгорле, апотом, Наружурвутсянаперебой, Каккскалеморскойприбой, Разбиваясьгромкимстоном

Окамни.

28
Яневернусьдомойодна
Photo: EvaVaynstheyn

LE CRÈVE-CŒU ET LE CAFÉ

Jevoulaisquenoussoyonsensemblepour toujours.Maisilm’aquittée.J’étais désormaistouteseule Ensirotantmoncafé dumatin,jeréfléchissaisauxmerveilleuses annéesquenousavionspassésensemble Jevoulaisluiparler,maislechagrinm’a avaléetoutentièreetjenepouvaispas m’échapper.Jen’avaisrien.Toutàcoupça m’afrappée.L’épiphanie.L’illumination.Le nirvana Jemesuisentichéeduparfum hallucinogènedesnoixetdesépicesqui emplissaitmespoumons Peuàpeu,j’ai commencéàmeperdredanslesocéans d’Arabicadoréetl’explosionsdesaveursdu caféadominémessentimentsdechagrin. Bienquejesoisseule,monchagrind’amour aétéguéri C’étaitlecoupdefoudre,lecafé etmoi.

29

ELISABETH II ET SA TRANSFORMATION EN CULTE

Loind’êtreunmonument,unimmeubleoubienuneœuvred’art,elleoccupequandmêmela prestigieusepositionde«lieudemémoire»,c’est-à-direunegrandeicôneculturellequi façonnelasociétéàlaquelleelleappartient.Àl’époquedesonrègne,lareined’Angleterre étaitpartout Aujourd’hui,bienqu’ellesoitdéjàmortedepuisplusdequatremois,ÉlisabethII estentraindesemuerennostalgiefébrilepourdenombreuxBritanniques.

Undéfilé,unefoule,dessoldatsarmés Édimbourgle12septembre,lesgenssontsortispar millierspourentrevoiruneboîtevêtued’unboutdetissu.Àpeinecinqjoursavant,le monarquede96ansétaitdécédé,suscitantundeuilsansprécédent Elleétaitlaprétendue «grand-mère»delanation,unefanadescorgiset,enraisondecela,ellejouaitlerôledela doucemamiesanscritique.Ilfautdoncdéterminersiceslarmes-làsonttombéesparvrai respectenversletrôneouplutôtparhystériecollective

Certainsressententdelafiertéquandilspensentàfeuelareine.Oùqu’onaille,son omniprésenceestdifficileàignorer:unvisagequifiguresurtouslesbilletsetchacunedes huitpièces,desinitialesgravéessurdesboîtesauxlettres,l’hymnenationalentier.Sionne l’avaitpasmisesurunsihautpiédestal,ilnousauraitétéplusévidentdegérersondépart.La reinemêmeétaitsynonymeduroyaumeetdoncondiraitquebeaucoupcraignaientqu’ellene disparaisse,cequivoulaitdirequ’onseretrouveraitinévitablementcommedestoxicomanes enétatdemanque.

Enfindecompte,lamonarchiebritanniqueestdevenueunintouchableautelsacrétenant unegrandeinfluenceàlafoisnationaleetculturelle.Elleenprofitetoutenprétendantservir lepeuple,etainsilamonarchieabienévitélavaguedurépublicanismeaulongdusiècle précédent.Maisquandlescitoyenssepasserontdecelieudemémoire,lesroisneserontplus.

30
PhotobyAnnieSprattonUnsplash
31

CONTRIBUTORS

Amy Major

Jeg hedder Amy Jeg er en nordirsk studerende, og jeg studerer litteratur og religion

Andrew Killane

Je m'appelle Andrew et je suisétudiant en première année de littérature anglaise J'ai écrit ce poème afin d'explorer le changement dans la vie et comment on survit à ce changement et on fleurit par la métaphore de saisons.

También escribí mi poesía sobre Celia Cruz quien me presentó por primera vez al mundo de la música hispanohablante y como siento metafóricamente cuando escucho sus canciones

Angelo Loffre

«Jeg heter Angelo og er på mitt fjerde år på Scandinavian Studies and Classics ved Universitetet i Edinburgh Jeg er veldig glad i språk og litteraturer, og etterpå vil jeg gjerne fortsette studiene mine med en mastergrad i filologi eller arkeologi.»

Annie Lindqvist

Jag heter Annie Lindqvist, och går tredje året på University of Edinburgh där jag pluggar Engelsk Litteratur Skrivande är alltid något jag varit intresserad av, och efter ett par års idétorka har jag nu börjat igen Jag skriver även en del på engelska, men föredrar svenska Det blir på något vis mer intimt och sårbart att skriva på sitt modersmål.

Audrey Lauzun

JHola, me llamo Audrey. Soy de Nueva York (el estado, ni la ciudad). Estoy estudiando Español. Siempre he gustado escribir, especialmente el cuento y la poesía

Bella Burgess

Hej, jeg hedder Bella. Jeg går på første år og læser fransk og engelsk litteratur. Dansk er mit valgfag, og jeg nyder det meget

Eloise Quetglas-Peach

Salut à tous et à toutes! Je m’appelle Eloise et je suis étudiante en deuxième année de français et de littérature anglaise C’était la première fois que j’ai écrit un poème en français et j’ai bien aimée l’expérience Le poème décrit le mélange des couleurs qu’on voit pendant la journée Il est inspiré par le film Peau D’Âne (1970) où la princesse demande à son père trois robes qui représentent des choses impossibles à créer, par exemple; La Couleur du Temps Quand j’étais plus jeune, j’étais fascinlée par ces robes brillantes et belles De plus, elles représentent parfaitement les couleurs de la journée

ErinWalsh

Liebe Babble Leser*innen, Ich bin in meinem vierten Jahr des Studiums in Französisch und Deutsch Ich schreibe gerne Gedichte und Lieder als eine Art kreatives Ventil und es hat mir wirklich gut gefallen, etwas Kreatives auf Deutsch zu schreiben. Mein Gedicht wurde von meinem Sommer in Berlin während meines Auslandsjahres inspiriert

Eva Vaynstheyn

Eva è al quarto anno del suo corso di laurea in Francese e Linguistica all'Universita di Edimburgo Si dedica a esplorare le arti visuali e letterarie Il suo lavoro per Babble include contributi in francese, russo e italiano Se non sta rinchiusa in biblioteca, gira per Edimburgo con la sua fotocamera a pellicola 35mm e certi dicono di averla persino intravista in palestra.

32

CONTRIBUTORS

Giulia Cantaro

Je suis Giulia, je suis italienne et je suis en deuxième année à l'université d'Édimbourg où j'étudie le français et l'allemand J'ai écrit cette histoire en revivant une expérience que j'ai vécue pendant l'été 2021, lorsque j'ai mis fin à une relation de dix ans en raison de projets de vie incompatibles. La mer a toujours été mon refuge, étant donné que j'y suis née et que j'y ai grandi. Cette année-là, cependant, la tristesse m'a empêché de voir la beauté qui m'entourait Jusqu'à ce matin là que je raconte dans l'histoire

Jazmine Chambers

Jeg heter Jazmine. Jeg studerer norsk. Jeg liker å skrive i fritida.

Jinny Zhang

Sono Jinny Zhang, di Pechino, Cina Attualmente sto studiando all'Università di Edimburgo Mi piacciono molto il trucco e l'abbigliamento, e ogni volta che se ne parla, mi sento sempre piena di entusiasmo Questo è uno dei motivi per cui sono molto sensibile al colore

JaydenBaxter

Holaatodos,minombreesJayden,soy originalmentedelasfronterasdeEscocia,perome trasladéaFifecuandoeramuyjoven.Estoyenmi tercerañoenlaUniversidaddeEdimburgo estudiandoMA(Hons)FrancésyEspañol,pero actualmenteestoyenmisegundosemestreenel extranjeroenEspañacomoestudianteErasmus viviendoenCórdoba,Andalucía Eltemade"los colores"mepermitióreflexionarsobremi experienciaviviendoenCórdobayloscoloresque creansuatmósferanosóloenCórdobasinoenlas ciudadesandaluzasengeneral Meencantatener estaoportunidaddeescribir,yaquecomoeneste casopuedoreflexionarsobreviajesyculturasy disfrutoviviendounanuevavidayesgenialtener unaplataformadondepodercompartirmitrabajo

Ludo Newton

Je suis étudiant en deuxième année de français et chinois. J’aime lire et étudier les contes traditionnels et avec cette histoire j’ai essayé d'évoquer une atmosphère similaire tout en mélangeant les éléments plus fantastiques avec une histoire réaliste et historique L’histoire est inspirée d'une véritable tempête en Écosse en 1881.

Noopur Vats

Je suis étudiante en première année de linguistique. Avec mon texte, j'ai voulu raconter mes souvenirs de la fête indienne de Holi En Inde, cette fête de couleurs marque la fin de l'hiver et le début du printemps

Oscar Chen

En tant que citoyen du Royaume-Uni, ma relation avec la monarchie a toujours été complexe. Après avoir récemment commencé mes études ici, à l’université d’Édimbourg, la mort d’Élisabeth II m’a pris un peu au dépourvu, mais la vie a quand même poursuivi son cours Ayant compris que la reine avait eu beaucoup plus d’importance pour les autres que pour moi, j’ai décidé de consolider mes idées par écrit, et donc je vous présente ce court article qui a accueilli ma première année de français à l’université.

Rachel White

Soy una estudiante de Italiano y español en mi cuarto año Escribo pequeñas historías desde era una niña y ahora estoy escribiendo una novela que espero publicar en el futuro No estoy segura de lo que quiero hacer pero quizás trabaje en la industria editorial.

33

CONTRIBUTORS

Scarlett Kilcoyne

Je suis Scarlett et je suis étudiante en première année J’étudie le français et l’espagnol Mon texte est inspiré par la section du New York Times qui s’appelle Tiny Love Stories. Ces histoires sont des explorations créatives de l’amour à une époque moderne, que ce soit l’amour romantique, amical, familial ou même l’amour qui peut être perçu comme la passion pour un sujet ou une activité Ces histoires courtes mélangent les émotions authentiques avec un ton humoristique pour créer une représentation nuancée, candide et édifiante de l’amour.

Sia Matheos

Hola, me llamo Sia y estoy en mi cuarto año estudiando español e historia del arte Este poema es para mi hermana y expresa cómo un paseo puede ser una experiencia transformadora ante una situación difícil

Caminando me doy cuenta de mis sentidos y de mi entorno, lo que casi puede alterar la conciencia. El poema está inspirado por el poema "Quebradas" de Raquel Rivas Rojas de Inventario para después de la guerra

Tamzin Elliott

Je suis poétesse, rédactrice et une étudiante en quatrième année de français, dont le cœur appartient à la littérature française contemporaine et aux études sur le genre. Ma relation à l’écriture est très particulière ; j’écris principalement parce que j’ai besoin d’exprimer ma haine envers le patriarcat et le capitalisme, deux systèmes que j’ai pleinement l’intention de brûler Mon texte est inspiré par ‘Un amour de bibliothèque’ de Paul B Preciado, et je le dédie à toutes les personnes qui ont contribué à la création de ma bibliothèque.

34

THANK YOU!

We would like to thank all the students editors who poured their heart and soul into this issue

Alex Paterson

Avinashi Sahota

Beatrice Bayntun-Coward

Caitlin Fyfe

Caitlin McKie

Charlotte Martin

Elizabeth Lund

Inês Neves De Matos Fernandes

Jinny Zhang

Laura Breuls

Madeleine Tzatzakis

Niamh Kelly

Steffi Mathias

Stephanie Gray

Tamzin Elliott

Zoe Milton

Zola McGoldrick

and a very special Thank you to all the staff for their energy, time and unwavering support!

Anja Tröger

Anne-Laure Brugnon

Audrey Debard

Barbara Castillo Buttinghausen

Helena Gonzalez Ruiz

Michela Prevedello

Sylvain Blanche

Yasemin Cigiltepe

Babble would not be possible without the dedication, passion and creative drive of all those involved. We hope to be working with you all again soon, and in the meantime, we hope you stay safe and well!

The Babble Chief Student Editors

38
NEXT EDITION OF BABBLE TO BE ANNOUNCED SOON!
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.