Klankenkots - Vowel Vomit by littlelouis

KLANKENKOTS

VOWEL VOMIT

a collection of poetry, lyrics, doodles, random rants, ramblings and mumblings by

Little Louis

Als elke dag opnieuw miljoenen mensen woorden typen als een troep losgeslagen apen op het internet dan kunnen die paar zinnen van mij er ook nog wel bij --I just figured that when every single day millions of people are typing words on the internet like a troop of monkeys out of control I might just as well add a few lines of my own

De kleine lettertjes: deze teksten zijn rechtstreeks geselecteerd uit mijn notities, mijn dagboek waarin ik dagelijks mijn hersenspinsels opschrijf die puur en alleen dienen als mijn persoonlijke uitlaatklep. Normaal gesproken filter ik deze ideeën tot songs, waarbij ik zelfcensuur en dichterlijke vrijheid toepas. Nu dus niet. Lezen geschiedt derhalve op eigen risico. Ik beloof niet dat je er ook maar iets aan hebt of er ook maar iets wijzer van wordt. Mijn schrijfsels dienen wat mij betreft geen enkel doel dan mijn persoonlijke expressie en het feit dat het voor mijzelf goed voelt als ik iets heb gecreëerd. Als je aanstoot neemt aan wat ik schrijf, erdoor beledigd bent, denkt dat ik gek geworden ben of het gewoon ontzettend slecht vindt is dat je goed recht. Weet alleen wel dat jouw mening mij verder werkelijk geen ene reet interesseert. Ideeën en songteksten beginnen vaak in het Engels, soms in het Nederlands. Omdat dit ook in mijn notitieboekjes door elkaar loopt, is dat ook hier het geval. Indien het in mijn ogen iets toevoegt heb ik een extra vertaling gemaakt. Disclaimer: These texts have been selected directly from my notes, my diary in which I write down my thoughts on a daily basis, that serve purely and only as my personal outlet. Normally I filter these ideas, using them for songs, applying self-censorship and poetic freedom. Not this time. Reading is therefore at your own risk. I don't promise that it will help you one bit or make you any wiser. As far as I'm concerned, my writings serve no purpose other than my personal expression and the fact that it makes me feel good when I have created something. You, the reader, have every right to be offended by what I write, to think I've gone mad, or just think it's all really badly written. But I do want you to know that I can’t be arsed one bit by your opinion, I simply do not give one flying f*ck. Ideas and texts usually start in English, sometimes in Dutch. Since this is also mixed up in my notebooks, it is also the case here. If it adds something in my opinion, I have made an extra translation.

DEEL I Teksten, gedichten en losse gedachten

PART I Lyrics, Poems, random thoughts & one liners

Klankenkots Niet te verwarren met woordenbrij...dat klinkt meer als iets wat je schijt… Maar Klankenkots is wat ik uitbraak... let niet op de nasmaak... zorg dat ik je niet aanraak... alleen op afspraak... waar blijft die doorbraak... pas op, daar komt weer een uitbraak... waar ik weer bij aanhaak... en alles kapot maak... ieder zijn taak... afspraak is afspraak... één grote vraagbaak... of is het één grote afbraak... luister maar lekker naar Klaas Vaak... terwijl ik over je heen braak... iedereen de Sjaak… (of ja, bijna iedereen dan, en sommigen iets meer dan anderen) ....maakt het jou verder iets uit dan, als ik klanken kots?

Vowel Vomit I don’t want to be burdened anymore by fear, by pressure & expectations I keep pulling the thread, try to unravel I keep on writing, maybe just to stay sane I guess I’ll just keep on producing vowel vomit… ...a sniper, a viper, memory wiper, misdemeanor, used to be leaner, memory cleaner, in case of threat, just go to bed, good luck retriever, one time believer, fake news reader, checking parking lot meters, small change saver, swear jar craver, crawl out of the basement, onto the pavement, sick of the government, tapes full of gravy, fat sounding maybe, who knows what might, what we’re onto tonight...

Like a wounded bird Unable to fly patched up & sheltered in an asylum What’s the best choice spend life quietly & safe in a cage, behind bars or to be set free, with the risk of being eaten alive? A weaker specimen among vultures & predators nothing but a prey Is it worth the risk? Is there a place for the meek? Survival Eat or get eaten What a torment it is to see the crows pillage hoarding shiny things and valuables dragging them back to their nests while you have to watch it happen from behind the bars of your cage Oh, just to take a chance and risk it all for that one moment to fly soaring high above everything to feel free & mighty at last Gewonde vogel Als een vogel, gewond aan zijn vleugel niet meer te kunnen vliegen Opgelapt in een asiel Een dilemma: kiezen om het leven rustig en veilig door te brengen in een kooi of om te worden vrijgelaten, met het risico levend opgegeten te worden? Een verzwakt exemplaar te midden van gieren en roofdieren de ideale prooi Is het het risico waard? Overleven Eten of gegeten worden Wat een kwelling om de kraaien te zien plunderen Glimmende dingen en waardevolle spullen die ze terug naar hun nest slepen terwijl je het allemaal moet zien gebeuren van achter de tralies van je kooi Mijn god, om gewoon om een kans te wagen en alles te riskeren 9

voor dat ene moment om te vliegen en hoog boven alles uit te stijgen om je eindelijk vrij en levenslustig te voelen Featherbrain (down the drain) All down the drain not much will remain Going against the grain will make it all plain Better ride the gravy train & find a vein to pierce your cell membrane or else move to the Ukraine No Champaign can cure my migraine Not even the arcane or profane can remove the bloodstain from the cane of the humane & all that will remain is to entertain the featherbrain wrapped up in cellophane taking novocaine at the top of the food chain (I’d rather listen to Coltrane) I can’t explain nor contain my feelings of disdain But I expect a warplane to come creeping up from memory lane & it’s not rain but a tear stain that will remain after this hurricane has inflicted its pain All is in vain as we refrain to really see & really think again & again & again

Geen flikker meer aan (alles naar de maan) Alles naar de maan overal slap gelul uit de kraan leef in een waan boor een ader aan en verander je celmembraan of rot anders maar op naar Oman, Bhutan of Iran maakt mij niet uit, er is toch geen flikker meer aan Als alles wat nog overblijft, wat de orkaan straks heeft doorstaan niet meer de moeite waard is om nog naar toe te gaan nog minder te beleven dan op de bodem van de oceaan Welja, noem mij maar megalomaan met je kop vol cellofaan

Stelling Wat als je leven eigenlijk een script volgt dat losjes is gebaseerd op echte gebeurtenissen die eigenlijk al een keer eerder hebben plaatsgevonden? Maar jij weet net zo goed als iedereen dat waargebeurde verhalen ook on-ge-lo-fe-lijk saai kunnen zijn. Fictie schopt de werkelijkheid vol in z’n kloten. Keer op keer... Hoeveel beter is het daarom om je leven juist te baseren op je stoutste dromen… Thesis What if your life is actually following a script loosely based upon real events that actually already happened once before? But everyone knows that true stories can be really boring. Fiction kicks reality in the nuts. Every single time. So I’d much rather base my life on my wildest dreams.

Roots Follow the traces of the Mississippi Delta Mud Music all the way back to its roots and come back out on the other side Different cultures, blues from the African desert and Scottish Gaelic highlands We are all One Song...

Garden Girl, tend to your garden & watch the flowers grow Time, love, sunshine & water are all you need With roots in solid earth and head way up in the sky That’s also how to make beautiful ideas grow, you know Tuin Mijn lief, zorg goed voor de tuin & zie hoe alles groeit en bloeit Liefde, aandacht, zonlicht en water is alles wat je nodig hebt Met wortels stevig in de aarde en het hoofd omhoog gericht, naar de lucht Zo groeien de mooiste ideeën

Meanwhile, in my back garden This afternoon world leaders meet probably to talk about the threat of nuclear missiles global warming & stakeholder capitalism While my oldest son is studying for his French test and my wife is digging a hole in the lawn in the blistering heat Ondertussen, in mijn achtertuin Deze middag komen wereldleiders ergens bijeen waarschijnlijk om te praten over dingen als 12

de dreiging van kernwapens klimaatverandering & stakeholder kapitalisme Ondertussen is mijn vrouw hard aan het werk in de tuin in de zomerhitte terwijl mijn oudste zoon aan het leren is voor zijn proefwerk Frans

Bon Suivant Bon vivant Poursuivant... Bon suivant … pour vivant

Victory He could almost smell victory Turns out he was just full of shit

Flat earth Where have all the good times gone Except for in my shoebox The old, familiar faces and those amazing, friendly places Back in the days when the earth was flat and sailing was a joy If I’d only known then what I know now... Down with mediocrity Away with the mundane Sod off with correct and sensible posturing Life’s too short for grim songs De aarde is plat Waar zijn alle mooie momenten gebleven Behalve in mijn schoenendoos? De oude, vertrouwde gezichten en die geweldige plekken waar we zoveel beleefden Vroeger toen de aarde nog plat was en op ontdekkingstocht gaan met een zeilboot nog leuk was Als ik toen toch wist wat ik nu allemaal weet... Weg met de middelmatigheid Sodemieter op met correct en verstandig geneuzel Het leven is te kort voor serieuze liedjes 13

Souvenir I’m just collecting the last souvenirs of our current civilization Soon to become obsolete, extinct We have seen the pinnacle It was beautiful while it lasted, our world back in its heyday It’s all downhill from here Let’s hope we can do this and that I’m completely wrong Souvenir Ik verzamel nog de laatste souvenirs van onze huidige beschaving Binnenkort in onbruik geraakt, uitgestorven We hebben de top al gezien Wat was ie mooi, onze wereld in de hoogtijdagen, zolang het duurde Alleen nog bergafwaarts vanaf hier Laten we hopen dat het ons toch gaat lukken en dat ik er compleet naast zit.

Eyes on the prize You can imprison somebody Shackle their feet, take away one’s freedom But the mind will always be free Luckily the brain police isn’t here yet...not yet (though I’ve heard a rumour they have started recruiting) How easy it is to divide a people to distract them from the main goal Liberty, equality and fraternity snatched from our hands a better life slipping through our fingers Keep your eyes on the prize, hold on Ogen op de bal Je kan doen wat je wil met iemand, opsluiten of ketenen voor mijn part maar je gedachten en geest zijn altijd vrij Godzijdank bestaat er geen gedachtenpolitie 14

(maar er zijn vast mensen te vinden die dat wel een goed idee vinden) Hoe eenvoudig je een compleet volk tot op het bot kunt verdelen afleiden van waar het werkelijk om gaat Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap een beter leven wordt compleet weggepist Ogen op de bal, hou vol

Changed The sun came up and it was the exact same sun as the day before as 2 years ago The trees, the grass, the birds They haven’t changed Everything is still the same Yet the whole world has changed So soak up the sunshine, look at the trees and listen to the birds Veranderd De zon kwam op precies dezelfde zon als gisteren en twee jaar geleden Ik zie de bomen en het gras, ik hoor de vogels Die zijn ook niet veranderd Alles is nog precies hetzelfde En toch is de wereld veranderd Dus ga in de zon zitten, kijk naar de bomen en luister naar de vogels Dead Rock is dead Music is dead eaten alive by TV & showbizz & big tech & by the brain police It’s all been done before and a thousand times better 15

nothing moves me anymore nothing surprises me No urgency, no passion a calculated, watered down imitation contest it’s dead it’s gone it’s all pointless it’s all useless i am useless Goodnight

Herfst Nu de herfst weer is gekomen Bekruipt me plots een soort gevoel van spijt Niets lijkt meer zo simpel als vroeger en het vuur ben ik eigenlijk al jaren kwijt Een wind die waait door mijn gedachten en jaagt ze doelloos heen en weer Maar er is echt niets meer te verwachten en ze dwarrelen onverrichterzake als dorre bladeren weer neer

Sanity Random thoughts floating debris ready to be picked from your brain Fire at will Don’t be alarmed by the presence of howling wolves As soon as you start to think it all starts to melt away, just like you can’t keep ice in your hands for long just like water slips right through your fingers

Insanity A man who once stood tall ripped out his heart held it up in his hands above his head and screamed out his lungs The break of day is coming soon Beware His wrath Waanzin Allerlei gedachten als drijvend puin in je brein Open het vuur Wees niet bang het zijn alleen maar wolven die je hoort huilen Zodra je begint met nadenken begint alles weg te smelten, net zoals je ijs niet lang in je handen kunt houden net zoals water recht door je vingers glipt Een man die ooit fier overeind stond rukte zijn hart uit zijn borst met zijn blote handen en schreeuwde zijn longen uit zijn lijf De dageraad komt, Zijn toorn is in aantocht

Over ouder worden en punk zijn Misschien is er geen hoger doel of zin van het leven, maar verbeeldt de mensheid zich alleen dat dat er is? Misschien is het ook gewoon de wet van de natuur die geldt voor mensen gewoon eten, drinken, slapen, neuken en dat is alles. De mens is waarschijnlijk het enige dier dat ertoe in staat is om te denken dat er meer in het leven zou kunnen zijn Een hoger doel of gewoon een manier vinden om de tijd te doden terwijl je leeft & maakt het uiteindelijk ook maar een sikkepit uit, 17

na honderd of misschien duizend jaar? Heeft het enig nut of effect, op een kleine schaal of met grote gevolgen? Of is het juist de combinatie van miljoenen kleine gebaren en acties die de wereld vormt zoals wij die kennen? Eén ding weet ik zeker: als je eenmaal stopt met dromen, dan ben je de lul. Dan ben je zo goed als dood. Dan is het gewoon klaar. Stop nooit met geloven. Stop nooit met dromen. Je begint als kind met alles waar je op hoopt en over droomt. Eindeloze mogelijkheden. Dan groei je op en ontdek je ineens dat je alles bent geworden waarvan je dacht dat je het nooit zou zijn. De persoon die je altijd verafschuwde toen je jong was. Iemand waarvan je 100% zeker wist dat jij daar nooit op zou gaan lijken. Dan is het een kwestie van volhouden, volharden en 50 jaar of langer doorbikkelen als volwassene. Het is ofwel dat, proberen het beste te maken van deze ongemakkelijke waarheid en met één been in het graf te gaan staan, of anders gewoon weigeren om te stoppen met dromen en geloven. Het gaat niet om geld, het gaat om vrijheid. Rock-'n-roll is vrijheid. Je nergens iets van aan hoeven trekken. Verantwoordelijkheid zorgt ervoor dat je klemvast komt te zitten. Het gaat om weigeren je aan te passen aan de massa, over het verwerpen van de status-quo Over authentiek zijn, een uniek individu Persoonlijke autonomie Het gaat erom dat je punk bent, als het ware. Verdomme, zo oud ben ik toch nog niet... is het een kwestie van moed? mis ik het lef? of is het een kwestie van gewoon duiken in het diepe, zonder na te denken Hoe dan ook, ik zal jullie nondeju eens wat laten zien… On growing old & being punk Maybe there is no higher goal or purpose in life, but is mankind only imagining that there is Maybe it ‘s just nature’s law for people as well just eating, sleeping and fucking and that’s it. Man is probably the only animal that’s able 18

to think that there could be more to life A bigger purpose or just another way to kill time while you’re alive & does it matter in the end, or after a hundred or maybe a thousand years? Does it shape the flow of things in a small or big way? Does it have a lasting impact and in what way? Or is it a combination of millions of small gestures and actions that shape the world as we know it? One thing I know: once you stop dreaming, You’re fucked. You’re dead. You’re done. Never stop believing. Never stop dreaming. You start out with all these hopes & dreams as a child. Endless possibilities. Then you grow up and discover you have become everything you thought you’d never be. The person you always loathed when you were young. Someone you’d surely never be like. Then it’s a matter of hanging on, soldiering on and enduring for 50 years or more as an adult. It’s either that, trying to make the best of the uncomfortable truth, crave for an early grave, or just simply refuse to stop dreaming and believing. It’s not about money, it’s all about freedom. Rock ‘n’ roll is freedom. Responsibility puts you in shackles. It’s all about not conforming yourself to the mass, about rejecting the status quo About being authentic It’s about being punk, if you will. Hell, I ain’t that old yet is it a matter of courage do I lack the guts or is it a matter of just diving off the deep end, without thinking Anyway, I’ll show you who’s king

Betrayal Beyond St. Peter’s gate someone gave Judas a kiss The rooster crows everyday - that ain't nothing new The sky is black there’s tension in the air You can almost smell the static electricity & lightning is about to strike any moment Down with all the sycophants and rulers who would rather watch their cities burn than give up

one inch of their power It’s a case of ancient history repeating but in a slightly different way Verraders Achter de poort van Petrus gaf iemand Judas een kus De haan kraait hier elke dag - da’s echt niks nieuws De hemel is zwart er hangt een spanning in de lucht Je kunt de statische elektriciteit bijna ruiken en de bliksem kan elk moment inslaan Weg met alle huichelaars en heersers die nog liever hun steden in vlammen zien opgaan dan ook maar een centimeter van hun macht opgeven Een typisch geval van de geschiedenis die zich herhaalt maar dan net effe anders... Luid de klok Luid de klok, luid de klok voor recht & voor vrijheid spreken is goud Luid de klok, luid de klok voor het volk en voor de werkers voor jong en voor oud Laat wie de leugen ziet, het vertellen snel Luid de klok, luid de bel Luid de klok, luid de bel Luid de klok, luid de klok voor liefde en eendracht voor het gezond verstand Luid de klok, luid de klok in de hele wereld in je stad en door het land

“Never send to know for whom the bell tolls, it tolls for thee” - John Donne (1572-1631). Toll the Bell Toll the bell, toll the bell For justice and for freedom For the truth to be told Toll the bell, toll the bell for the people for the workers for the young and the old Let those who know, be the ones to tell Toll the bell, toll the bell Toll the bell, toll the bell Toll the bell, toll the bell For unity and wisdom for the brave & the bold Toll the bell, toll the bell in your city, ‘cross the nation all over the world Waarheid Er is niet één waarheid, maar er bestaan wel heel veel leugens. Het vinden van absolute waarheid is nagenoeg onmogelijk. Het blootleggen van leugens en bedrog is een stuk eenvoudiger. Truth There isn’t but one truth, but there are many lies Finding absolute truth is almost impossible. Exposing lies and deceit is a lot easier.

You are a diamond you are meant to shine not be buried underneath this mud, this crap rise up from the earth & sparkle brightly way up in the sky always remember - never forget ...

Never forget Never forget what’s important keep on searchin’ for what is true, but don’t forget to stop and smell the flowers & never forget that i love you Never forget what has happened learn your lessons from history never forget to keep on trying & never forget what it’s like to be free Don’t forget to take the trash out to brush your teeth & wipe your shoes Don’t forget that we’re all mortal & never forget that i love you Never forget the taste of freedom to truly be who you’re meant to be to do the things that make you happy & never forget

Souls searching I’m gonna cut my proverbial teeth & Face my irrational fears, my imaginary friend to clean up this virtual mess with an invisible vacuum cleaner crossing unimaginable borders to fight the windmills Find meaning in this life, do things that have meaning instead of this emptiness 25

a small gesture, in the palm of my hand or larger than life Small words with a big meaning Zielen zoeken Ik bijt mijn spreekwoordelijke tanden stuk op mijn irrationele angsten, mijn denkbeeldige vriend. Om deze virtuele shitzooi op te ruimen met een onzichtbare stofzuiger ga ik ondenkbare grenzen over en trek ten strijde tegen de windmolens Zin zoeken, zielen zoeken, wat heeft betekenis in plaats van deze leegte Een klein gebaar, niet groter dan een handpalm maar toch levensgroot Kleine woorden, maar met een grote betekenis

Between hope & fear Between hope & fear anything can happen Between hope & fear is no place to be Between hope & fear nothing is certain Between hope & fear no one is carefree Between hope & fear everything’s in limbo Between hope & fear you can go insane Between hope & fear you can’t see a future Between hope & fear just a ball & chain Between hope & fear down on bended knee Between hope & fear is no way to be Between hope & fear divided to the bone Between hope & fear but know you’re not alone

The electric church I think I’m gonna start my own religion and call it the Electric Church (Yes, I know Jimi Hendrix already came up with that idea in 1969...) Everyone is free to join and I mean everybody to come and sing & dance We gather every evening to drink, smoke & enjoy ourselves in complete freedom listen to good music and take the stage whenever we want A few years ago I didn’t need this religion All this was already there It was called ´a gig´. De Cultuur Kerk - een nieuwe, oude religie Motto: ¨Iedereen vrij en blij¨. Doel: verhogen van emotioneel welbevinden van mensen door kunst en cultuur, alsmede het bieden van een religieuze ervaring door het in trilling brengen van snaren op houten planken, het slaan op trommelvellen, het zingen of vertellen van grappen of een verhaal in een microfoon of het bewegen van het menselijk lichaam op het ritme van geluidsgolven. De klanken, uitvoering en het samenzijn brengen blijdschap, geven nieuwe inzichten en bieden nieuwe ervaringen. Lachen, zingen, dansen, muziek maken tijdens de samenkomst zijn het middel hiertoe. Het is een polytheïstisch geloof, want niet alleen God is a DJ, maar er zijn bijv. ook diverse gitaargoden, waaronder Jimi Hendrix. De religie heeft een lange geschiedenis (de kunstgeschiedenis) en gaat terug tot de oertijd toen mensen op trommels sloegen en elkaar bij het kampvuur verhalen vertelden. Het geloof heeft vele iconen, waaronder de popiconen uit de club van 27: Janis Joplin, Jim Morrison, Kurt Cobain, Robert Johnson, Brian Jones, Amy Winehouse. De kerk is voor iedereen die een mens is, zeg maar. Dus wie je ook bent, wat je ook verder nog gelooft, wat je medische status ook is, arm of rijk, dik of dun, iedereen is welkom. Het is van, voor en door de mensen...

DEEL II Kunst Wat moet je daar nou in godsnaam mee?

PART II Art Why should we need this for God’s sake?

Ik moet een jaar of tien zijn geweest, alleen in een bos tijdens een scoutingkamp, toen ik ineens een idee kreeg dat ik misschien muziek zou kunnen gaan maken. Onverklaarbaar waar die gedachte vandaan kwam, ik had nog nooit een muziekinstrument bespeeld, maar ik herinner het me nog precies. Daarna kwam de onstuitbare drang om gitaar te spelen, te zingen en songs te schrijven… het gevoel van melancholie… en in eerste instantie was ik niet in staat om er duiding aan te geven. Toen ik in 2000 de lezing ¨The Flesh Made Word¨ van Nick Cave beluisterde viel er van alles op zijn plek. Dit hoofdstuk is in zekere zin absoluut schatplichtig aan zijn uiteenzetting. Ik heb geprobeerd mijn eigen gevoelens en ideeën te verwoorden over het maken van kunst en deze naar de actualiteit te vertalen. Kunst: een filosofische benadering Door het creëren van kunst, door het creatieve proces kan een mens zich verheffen en uitstijgen boven het simpele dagelijkse bestaan, de eenvoudige realiteit. Er zijn geen grenzen aan wat je daarin kunt bedenken, kunt doen en bereiken. Door het creëren van kunst kun je het onmogelijke mogelijk maken en ontsnappen aan de grenzen die de realiteit aan een mens stelt. Iets wat er eerst nog niet was of wat niet mogelijk was is bedacht, uitgebeeld, gerealiseerd en daardoor werkelijkheid geworden op papier, op canvas, op beeld of in klank. In die scheppende kracht ligt God, vind je het goddelijke, een pad naar een hogere werkelijkheid of hoe je het verder ook maar zou willen noemen. Ieder mens beschikt over deze mogelijkheid, ongeacht talent. De waarde van het resultaat van creatieve inspanning is in mindere mate van belang en in zekere zin zelfs ondergeschikt aan het proces van het creëren zelf. Het plezier en de voldoening die het creatieve proces geeft is waar het om gaat. En ook de intentie waarmee een mens iets creëert is belangrijker dan wat dan ook. Als je creëert met liefde en aandacht dan zul je daar gelukkig van worden, ongeacht het resultaat. Falen is absoluut een optie. Wie absolute perfectie nastreeft zal altijd falen. Tegelijk is falen onmogelijk als je alle verwachtingen loslaat. Je kunt in dat geval alleen maar slagen: want wat je ook maakt, het wordt immers altijd iets... Zelfreflectie en doorzettingsvermogen zijn het belangrijkste om verder tot ontwikkeling te komen. Nieuwsgierigheid en blijven zoeken naar nieuwe opties en mogelijkheden zijn wat een artiest tot een grote kunstenaar maakt. Niet tevreden zijn als iets ´werkt´ (thanks, Robert Fripp) maar vaststellen of wat je maakt klopt met je gevoel en of het zo goed mogelijk uitdrukt wat je wil overbrengen. En altijd blijven zoeken naar nieuwe manieren om dit te realiseren. Het maken van kunst, zingen, musiceren, dansen, schilderen, schrijven en beeldhouwen is wat het ´goddelijke´ in de mens naar boven haalt. Het is wat ons verheft boven dieren. De ander willen opeten, of figuurlijk gezien aan de top van de voedselketen willen staan zijn dierlijke instincten. Beter willen zijn dan een ander, geld verdienen, altijd meer willen zijn absoluut ook menselijke trekken, maar dan in spirituele zin de lege, lage tegenpool - de keerzijde. 30

Communicatie, denken, praten is wat deze 2 tegenpolen verbindt in de mens. Daar zit ook het punt waar je kunt kiezen welke kant op te gaan en waar je verandering teweeg kunt brengen in andere mensen. Als kunst het goddelijke in de mens naar boven brengt, dan zou je theoretisch kunnen stellen dat in zekere zin een maatschappij zonder kunst, makers of aandacht daarvoor in feite goddeloos is (of van God los is?), bezieling mist en bovenal de menselijke maat uit het oog verloren heeft. De waarde van kunst in 2020 en daarna In tijden als deze en de toekomst die ik voorzie, zal het creëren van kunst zelf steeds meer een subversieve daad worden. Iets creëren dat volkomen nutteloos is, afgezien van louter schoonheid zelf, in tijden waarin alles wordt beoordeeld op waarde, geld, efficiëntie, enz., is wellicht een van de meest subversieve handelingen die mogelijk is. Mensen bereiken, raken in hun gevoel, door iets van vreugde en schoonheid te creëren - niets meer en niets minder. Dat is waarschijnlijk de meest krachtige, universele daad die kunst kan verrichten. Meer nog dan het prediken van een bepaalde duidelijke boodschap, waarmee je alleen mensen kunt bereiken die het al eens zijn met jouw meningen en overtuigingen en waarmee je zelfs in de verste verte geen mensen kunt raken die jouw standpunten totaal niet delen. Poëzie die gevoelens oproept, wel vragen stelt maar geen antwoorden geeft, geen bevooroordeelde boodschap heeft en geen ander doel dient dan louter bestaan. Muziek die alleen vloeit, rolt, ronkt, bonkt, golft, deint, ruist, sputtert, kraakt, loeit, scheurt, schuurt, rillend en trillend, ritmisch of zonder ritme, samenhangend, botsend, volledig dissonant, in harmonie, het geluid van de sferen, het geluid van de hel. Ik zou nog steeds graag zoiets willen maken, maar waar te beginnen... Mijn kop zit vol met allerlei gedachten die steeds maar voorbij schieten. En de meeste daarvan zijn niet bijzonder vrolijk, kan ik je vertellen. Dat werkt verlammend. Hoe meer ik zie in mijn leven, hoe meer ik een beter besef van dingen krijg... De manier waarop mensen denken en hoe de dingen hier werken op deze aardkloot. Hoe de wereld wordt bestuurd, de krachten die in het spel zijn, hoe de heersende elite de media bezit. Hoe mensen met elkaar omgaan... hun onvermogen om zich te verplaatsen in een ander, onvermogen om een maatschappijkritische blik te werpen op zaken. Onvermogen om buiten hun eigen veilige en vertrouwde paden te denken en treden. Onwil om open te staan voor een andere mening. De onverschilligheid die mensen tentoonspreiden waardoor moeite steken in zelf logisch nadenken teveel moeite lijkt te kosten...de onwil om zelf op onderzoek te gaan om een eigen, gefundeerde mening vormen over belangrijke kwesties... Het zorgt ervoor dat ik meer dan ooit de drang heb om compleet buiten de lijntjes te kleuren, om iets te maken...iets te creëren dat zich nergens aan conformeert, totaal gestoord is, helemaal van mij, schoppend tegen de status quo, misschien nihilistisch, misschien confronterend maar wat zeker niet saai is en wegblijft van de platgetreden paden. En ik wéét dat muziek, songteksten of protestliederen de wereld niet zullen veranderen. Of

om mijn favoriete auteur, Kurt Vonnegut, maar te citeren: "We hadden net zo goed slagroomtaarten kunnen gooien". Maar toch zal ik blijven zingen over liefde zal ik zingen over vrijheid over solidariteit, eenheid Ik zal blijven zingen over de mensheid, wat het betekent om mens te zijn Er zijn al zoveel nummers al zo vaak uitgevoerd en gezongen Over alles is al duizenden keren gesproken Maar niets van dit alles is ooit vanzelfsprekend, vooral in tijden als deze... Het zet mij in ieder geval aan het denken over cynisme, mededogen, haat, privacy, vrijheid van meningsuiting, socialisme, vooroordelen, een zich verspreidende ziekte, waarden, moraal, vergeving, trots, ras, religie, onderdrukking, hebzucht, grootmachten, multinationals, globalisme, techbedrijven, big data, linkse/rechtse politiek en de rol van een individu in dit hele schouwspel... Mensen hebben behoefte aan ontspanning, vermaak, ontroering, dansen en vreugde in dit soort barre tijden. Wat is het doel van het schrijven van songs anno 2020? Is dat veranderd? Ik wilde songwriter worden sinds het moment dat ik voor het eerst ik een gitaar in mijn klauwen had toen ik twaalf was. Als ik mijn gevoelens nu niet kan uiten en passende liedjes kan schrijven in deze periode, op dit moment waarop alles in rep en roer is en de wereld in de fik staat, wanneer zal ik dat dan ooit kunnen? Waar moet kunst eigenlijk naar streven? Moet het, afgezien van entertainen of een verhaal vertellen ook proberen onrecht aan te pakken? Moet het proberen de wereld te verbeteren en tegen de status quo en tegen de machthebbers die alles compleet verneuken aanschoppen? Het is moeilijk om duidelijk te zien waar je dan exact tegenaan moet schoppen in een wereld en een samenleving die zo gefragmenteerd en gepolariseerd is als de onze op dit moment. Duidelijke hokjes? Vergeet het maar… De rollen en betrouwbaarheid zoals we dat altijd gewend waren van traditionele instituten, de overheid, de media? Verborgen agenda's, geen transparantie... Wie zijn nu precies de machthebbers en wat is nu de status quo eigenlijk nog? En degenen die willen provoceren, uitdagen en aanzetten tot ruimer denken, moeten die bang zijn om gecanceld te worden of erger? Het is geschreven Het is gezegd Nee, niks nieuws Wie voor zijn eigen hachje gaat lult wat krom is wel recht De kans dat ik met mijn muziek nog veel meer ga ¨bereiken¨, wordt met de dag kleiner. Dat besef ik me terdege. Maar gewoon rondkomen, werken, met liefde en aandacht voor mijn 32

gezin zorgen en kinderen opvoeden is geen geringe prestatie. Het komt er volgens mij gewoon op neer dat het echt niet voor iedereen is weggelegd dat je alles kan bereiken wat je maar wil als je maar hard genoeg werkt, dat is een gewoon een leugen die mensen wordt voorgeschoteld. Maar je kunt wel zijn wie je wilt zijn en doen wat je voelt dat je moet doen. Als je maar in jezelf gelooft, weet wat je wil en wie je wil zijn, er voor gaat en het doet. Dan ben je er al volgens mij.

—

I must have been about ten years old, a boy scout, alone in the woods. Suddenly I had this idea, an urge, to play music. A thought went through my head that I could maybe start a band, even though I had never touched a musical instrument in my life. I still can’t explain it, but I still remember it quite vividly. Afterwards I had the insatiable drive to play the guitar, to sing and write songs… a feeling of melancholy and world-weariness…at first I was unable to explain it. When I listened to Nick Cave's lecture "The Flesh Made Word" in 2000, a lot of it fell into place. This chapter is in a sense absolutely indebted to his disquisition. I have tried to articulate my own ideas and feelings on the subject of creating art and tried to project them onto the here and now. Art: a philosophical approach Through the creation of art, through the creative process, a person can rise above the mundane existence, the harsh reality. There are no limits to what you can think of, do and achieve when creating art. By creating art you can make the impossible possible and escape the limits that reality places on a person. Something that wasn't there before or that wasn't possible has been conceived, portrayed, realized and thus become reality on paper, on canvas, on image or in sound. In that creative power lies God, you can find divinity, a path to a higher reality or whatever else you want to call it. Everyone has the ability to create, regardless of talent. The value of the result of creative effort is less important and in a sense even subordinate to the process of creation itself. The pleasure and satisfaction that comes from the creative process is what matters. And also the intention with which a person creates something is more important than anything else. If you create with love and attention, it will make you happy, regardless of the result. Failure is definitely an option. Whoever strives for absolute perfection will always fail. At the same time, failure is impossible if you let go of all expectations. In that case you can only succeed: because whatever you make, it always becomes something... Self-reflection and perseverance are the most important traits for further development. Curiosity and always being on the lookout for new options and possibilities are what makes an artist great.

Not being satisfied when something merely 'works' (thanks, Robert Fripp) but determining whether what you create matches your feeling and whether it expresses exactly what you want to convey. And to always keep looking for new ways to realize this. Making art, singing, making music, dancing, painting, writing and sculpting is what brings out the 'divine' in people. It is what elevates us above animals. Wanting to eat others, or figuratively wanting to be at the top of the food chain, are animal instincts. Wanting to be better than someone else, earning money and always wanting more are absolutely also human traits, but in a spiritual sense the empty, low opposite - the flip side, as it were. Communication, thinking, talking is what connects these two opposites in man. This is also a spiritual crossroads and the point where you can bring about change in other people. If art brings out the divine in man, then you could theoretically say that in a certain sense a society without art, or without proper attention for art and its creators is in fact godless (or separated from God?). Such a society lacks inspiration and above all has lost sight of the human dimension. The value of art in 2020 and beyond In times like these and the future that I foresee, the creation of art itself will become more and more a subversive act. To create something that is completely useless apart from mere beauty itself in times where everything is being judged by value, money, efficiency, etc is one of the most subversive acts possible. To reach out to people by creating a thing of joy and beauty - nothing more and nothing less - is probably the most powerful, universal message. More so than preaching a certain message, reaching only people who already agree with your opinions and beliefs and not even remotely touching people who don’t share your point of view at all. Poetry that conjures up feelings, poses questions but does not give answers, has no biased message and serves no other purpose than its mere existence. Music that just flows, rolls, hums, thumps, heaves, rustles, sputters, creaks, howls, rips, grinds, shakes, shivers and quivers, rhythmically or without any rhythm, coherent, clashing, colliding, disjointed, completely dissonant, in harmony, the sound of the spheres, the sound of Hell. I’d still like to make art, but where to start… When my head is filled with random thoughts, but none of them particularly happy. The more I see, the more I get a better sense of things… The way people think and how things work around here. How the world is run, the forces at play, how the ruling class owns the media. How people interact, their selfish ways… It makes me want to colour outside the lines more than ever to make something...create something that is non-conformistic, totally bonkers, totally me, kicking against the status quo, perhaps nihilistic, maybe confrontational but certainly not boring or on the beaten path. And I know music, lyrics or protest songs are not going to change the world. Or to 34

quote my favourite author, Kurt Vonnegut: ¨Throwing cream pies would be about just as effective¨. But: I will sing about love I will sing about freedom I will sing about solidarity, unity and sing about humanity What it means to be human There’s so many songs already written and sung so many times Everything’s been talked about

But nothing’s ever to be taken for granted, especially during times like these... It makes me think about cynicism, compassion, hate, privacy, freedom of speech, socialism, prejudice, a spreading disease, values, morals, forgiveness, pride, race, religion, oppression, greediness, big corporations, globalism, big data, left/right wing politics and where an individual person fits into all of this... People need relief, to be entertained, to be moved, to dance, to feel joy during hard times. What’s the purpose of songwriting in times like these? I have wanted to be a songwriter ever since I first laid my hands on a guitar at the age of 12. If I can’t express my feelings right now and write fitting songs during this period, this juncture in time when everything & the whole world is in uproar, then when will I ever be able to? What should art aim to achieve in general? Apart from entertain or tell a story, should it address injustice and kick against the status quo and powers that be? It’s hard to point out, to see clearly in a world and society as fragmented and polarised as our world right now. Hidden agendas. Who exactly are the powers that be and what is the status quo? And those who challenge it, should they be afraid to get cancelled or worse? It’s not a matter of debate Words have no meaning, they don't have any weight When he who is trying to save his skin Will keep on talking until everything that's crooked appears straight The chances that I am going to achieve things through my music are getting smaller everyday. I realise that. But getting by, working, and taking loving care of my family, raising kids is not a small achievement. The bottom line is that not everyone can achieve whatever they want if they only work hard enough, that’s a blatant lie. But you can be whoever you want to be. If you believe in it and go out and do it.

DEEL III Een Dystopisch gebed Post-apocalyptische tirades, hersenspinsels en geraaskal

PART III A Dystopian Prayer Post-apocalyptic rants, ravings and mumblings

Kosmische antenne Soms geloof ik ineens in synchroniciteit Dat er een soort kosmische trilling is die ons allemaal verbindt Alle creatieve zielen die dezelfde boodschap ontvangen tegelijkertijd in één grote golf van het onderbewuste Als je jezelf ervoor openstelt om die te ontvangen Ik zou zo graag dichter bij de bron willen komen dichter bij iets wat zou kunnen doorgaan voor absolute waarheid het grotere plaatje zien en erachter komen hoe alles in elkaar steekt het leven, de dood, het universum, energie en materie Het is een paradox dat geen levende ziel ooit echt zal kunnen zien wat er daadwerkelijk is, ooit kan bedenken wat niet in te beelden is, ooit kennis zal hebben van wat door de menselijke geest niet te bevatten is, ooit kan voelen wat niet waarneembaar is en dan doen wat nog nooit gedaan is. Het gaat vooral om de reis erheen die is het mooiste en het belangrijkst tegen de tijd dat je op de bestemming bent blijkt meestal dat het eigenlijk verder niet uitmaakt dat het tegenvalt, geen voldoening geeft, geen uiteindelijk ultiem doel blijkt te zijn, er is geen eindstreep... Ongelofelijk ingewikkeld of verraderlijk eenvoudig het absolute alles of minder dan niets Perfecte patronen in een schelp of bloem Het is allemaal wiskunde, prachtige gecalculeerde logica De overeenkomsten té toevallig Post-apocalyptisch puin, mentaal drijfhout & geestelijke brokstukken We zullen toch echt de blues moeten gaan spelen en zingen om ons hier nog doorheen te slaan. Tegen beter weten in proberen, om toch maar door te gaan. Geen idee hoe het nog een grotere puinhoop kan worden, dan wat ik nu al voorzie. We zijn al zo lang aan het rijden met een doorgeroest chassis. 37

Ik heb pure waanzin gezien met mijn eigen ogen Ik zat er middenin terwijl de nacht tergend langzaam voorbij kroop stak het verlammende gevoel zijn lelijke kop weer op en vulde mijn onderbuik zich met een gevoel van wanhoop Ik zou juist zo graag willen schrijven en zingen over vrolijke dingen Wat is dit gevoel in mijn buik alsof alles verstrikt zit in een fuik terwijl alles wat ik hoop met mijn angsten een wedstrijd houdt in mijn gedachten Ziende blind en averechts poep tegen de ventilator weer een aap met een weekendtas de duim omlaag voor de gladiator De laatste stuiptrekkingen van de Gouden eeuw van Rock ‘n’ roll terwijl we de getuigen zijn van het einde van een tijdperk Het einde van wat binnenkort achteraf gezien zal worden als een heel onschuldige tijd eenvoudig en offline leven in complete vrijheid terwijl bedrijven en multinationals alleen maar groeien machtiger worden de super rijken steeds rijker maar dat was eigenlijk altijd al het geval in de geschiedenis. Het enige wat nieuw is, is dat ze nu ruimtereizen gaan maken voor de lol en datacentra bouwen die meer energie verbruiken dan een wereldstad terwijl Jan met de pet krom kan liggen om het klimaat te redden. We zijn verdeeld en kunnen niet tot elkaar komen door woorden of een lied We bereiken een nieuwe ongekende omvang van ongelijkheid door technologie in de donkerste dagen vol melancholie

Stemmen in het vuur Stemmen in de hal, roepen: Bescherm wat mooi is, Bescherm het al wat lief, onschuldig en breekbaar is weerloos tegen de macht van hebzucht en door cynisme gekweld, Bescherm die kwetsbare mensen, die mooie dingen en unieke plekken tegen mensen die alles alleen maar uitdrukken in waarde van geld die de ziel overal uit weten te zuigen om er stront voor in de plaats terug te zetten efficiënter en commerciëler gaat in mijn ogen niet samen met fijner en leuker Dus dit zal altijd verdedigd moeten worden want zij zijn zelf niet opgewassen tegen zulke overweldigende krachten en zullen altijd de eersten zijn die in de verdrukking komen, om nooit meer terug te keren Iets moois opbouwen kost zoveel meer tijd en moeite dan afbreken Vandaag de regen morgen de zon de belofte verbroken al voor de nieuwe dag begon Maar ik weet dit zeker: ik ben nog lang niet klaar, nog niet aan het eind van mijn Latijn. Ik heb heus geprobeerd weg te lopen, los te breken van de melancholie, het constante malen in mijn hoofd en de drang iets te doen, te schrijven of te maken. Als dat in je zit, lukt het je nooit om ervan weg te rennen. Ook niet als je ouder wordt. Als het me gegeven is, zou ik graag willen zien hoe dit hele gedoe eindigt (alsof ooit iets echt eindigt). Soms vraag ik me af of er geen betere plek zou zijn ergens, een beter leven dan dit. Met meer ruimte in mijn hoofd...het is soms zoveel dat ik bijna niet meer na kan denken. De kunst van het converseren verloren starend naar schermpjes De eeuwenoude manier van communiceren verdwenen beleefde omgangsvormen uit het raam gekieperd en zonder pardon aan de straat gezet Dus, daar ben ik weer - terug bij het volle verstand na jarenlang mentaal luchtfietsen weer in de fysieke wereld geland En ik ben hier om je te herinneren 39

aan alles van waarde dat we onderweg zijn verloren Laten we elkaars hand vasthouden en huilen Hou vol, wees sterk Ik weet niet wanneer en ik weet niet hoe maar ik weet dat alles goedkomt We kunnen dit de vlam brandend houden Er is geen keuze Het is wie we zijn Let’s make the rock roll again We gotta move - get ready We gotta move... Prik de microfoon erin, zet de schuiven omhoog De hakken uit het zand en gaan met die banaan Het hoeft allemaal nergens op te slaan zolang het maar leuk is, is het goed toch? Weet je nog, lol? Plezier? Help me in godsnaam, ik kan dit niet alleen Ik heb je nodig, ik hoop dat jij me ook nodig hebt Keer me niet de rug toe We kunnen dit Als een tang op een aap een varken uit de mouw Het slaat ook allemaal nergens op en het is fantastisch Alles op z’n kop Complete achteruitgang wat maakt het uit Laat het los Laat het hangen Kan mij het schelen Rustig aan, verzet mijn gedachten Ik wil je absoluut niet vervelen met mijn onsamenhangende gezwets Ik verveel je toch niet, hè?

Kietel mijn tenen en werk op mijn lachspieren en we maken plezier Breek mijn hart en ik maak je aan het huilen Neem mijn angsten weg en niemand houdt ons tegen Beroof me van mijn trots en aanschouw mijn woede Vertel me leugens en maak mijn wereld kapot en ik zal walgen Het enige wat ik wil is mijn eigen veilige haven af en toe naar de sterren kijken en weten dat mijn dierbaren veilig zijn Ik hou van jou Zoveel weet ik Wat er komen gaat Waar het heen gaat Weet geen mens Niets is zeker of vanzelfsprekend maar iedereen had het te druk om zich dat te realiseren Misschien is het grootste geschenk wat een mens kan krijgen wel dat ie zich realiseert dat ie sterfelijk is ¨Take it easy, but take it¨ zei Woody Guthrie al in 1942 Als hij toch nog eens terug kon komen om ons te laten zien wat belangrijk is Alles ging langzamer toen, niet dat het makkelijker was De tijden zijn veranderd, maar mensen zijn nog hetzelfde Ik realiseer me ineens dat de toekomst nu begonnen is We zijn allemaal gevangenen Alleen zit niet iedereen achter tralies Het leven moet geleefd worden Het smeekt om geleefd te worden Stilstand is geen optie Om niets te ervaren Behalve dezelfde dag 41

steeds weer opnieuw en nog eens, en nog eens Als ik te lang en te hard nadenk krijg ik bijna tranen in mijn ogen als je je voorstelt hoe het moet voelen om geen keus te hebben om geen stem te hebben Ik ben erachter gekomen dat ik blijkbaar in ieder geval nog steeds kan functioneren in een wereld die kapot aan het gaan is Liefde is alles het belangrijkst van al in de kern is het alles wat we hebben zonder dat zijn we verloren verloren zielen En tijd is van elastiek een vijand een geneesheer Energie is de brandstof voor alles Er is geen betere energie dan die liefde ons geeft Het gevoel geeft ons kracht Zonder dat verschrompelen en sterven we Verliezen we onze dromen en ons kompas Het is het enige bekende tegengif tegen sarcasme, bitterheid, haat en jaloezie Sommigen noemen het God Maar het zit in onszelf Sommigen hebben ergens op hun pad het vermogen om het te vinden verloren en kunnen er geen connectie meer mee krijgen Lord, I’ve been down so long & I don’t wanna be down no more Haal me uit deze duisternis & haal de duisternis uit mij zodat ik me nog één keer kan wenden tot het licht

Cosmic receiver Sometimes I believe in synchronicity That one cosmic vibe connects us all All creative souls are receiving the same messages at the same time in one big subconscious wave If you make yourself available and open to receive it I’m longing to get closer to the source closer to the truth (a truth perhaps?) see the bigger picture and find out how everything works in life, death, the universe, energy, matter It’s a paradox that no living soul can ever truly see what it really is to think of the unimaginable to have knowledge of what can’t be reasoned to feel what you cannot perceive and then do what’s never been done It’s all about the journey by the time you reach the destination it won’t matter anymore Incredibly complicated or deceivingly simple absolutely everything or nothing at all Perfect patterns inside a shell or flower It’s all maths, beautifully calculated logic

Post-apocalyptic mental debris, driftwood & rubble We’re going to need to sing & play the blues to get through this I don‘t know how it could possibly get any worse The blessings are gone, now we’re just stuck with the curse I have seen pure madness with my very own eyes I’ve been at the heart of it as the night comes slowly crawling by Inertia creeping up again as this feeling of hopelessness fills my gut How I wish I could write and sing of joyous things 43

What is this feeling in my gut as if everything is tied in a knot as all my hopes and fears are racing through my mind Everything’s pear shaped the faeces hit the fan Down the drain and back again The last convulsions of the golden age of rock ‘n’ roll as we witness the end of an era The end of what we soon will see in retrospect as a time of innocence easy and offline life in complete freedom as the corporations are getting bigger more powerful the rich getting even richer but that always has been the case, hasn’t it? The only difference is that nowadays the insanely rich can travel space for fun and build huge datacenters that consume more energy than a large city While Average Joe can cough up the dough, being presented with the bills to save the climate We are divided can’t get united by word or by song Reaching new scales of inequality by technology in the darkest days full of misery Voices in the fire Voices down the hall Protect what is beautiful and small Sweet & kind & defenseless against money, greed, cynicism and corruptive power Protect it from people who can only see the value of things in terms of money or how it can benefit them These things will always need to be defended for they can’t defend themselves against such powerful forces They are the first to go or to get crushed Never to return Like the tiny & friendly places, where real people meet and really can connect 44

Today the rain tomorrow the sun yesterday’s promise has been broken before the day even had begun But this I know: I’m still not finished, the story hasn't been fully told yet. I tried to walk away, but this feeling just won’t let me be. I can’t break away, probably not even when I’m old. I hope to stick around long enough to see how it all ends (as if it ever ends) (as if things ever end). There must be a better place, a better life. With more room in my head to think about things. It’s too much, sometimes I can hardly think ...what am I supposed to do. Oh, the lost art of conversation Staring at the screens The ancient way of communication disappeared politeness went out the door So I’m back, slipped back into my conscious after spinning in orbit for years landed in the physical world again and I am here to remind you of everything of value that got lost on the way Let’s hold hands and weep hold on, be strong I don’t know when I don’t know how but I know it’ll be alright We can do this Keep the flame We just need to There’s no choice It’s who we are Let’s make the rock roll again We gotta move - get ready We gotta move... Set up the mike, kick it up a notch juice it up 45

Electrify my boots so I can dance It don’t have to make sense as long as it’s fun, it’s alright Remember fun? Help me out here, I can’t do this on my own I need you, I hope you need me too Don’t walk away We can do this Jump out of the bag Right off the bat It doesn’t make any sense and I love it Upside down, ain’t it great? Going backwards and it doesn’t matter Let it all loose Let it all hang out I don’t care Let’s go easy, mellow my mind I certainly don’t wanna bore you with my incoherent ramblings and mumbling I am not boring you, am I? Just tickle my toes & my funny bone and I will make you laugh Just break my heart and I will make you cry Just take away my fears and we can do anything Just take away my pride and you will see my rage Tell me lies & break my world and I will be disgusted All I want is a place under the sun and gaze at the stars every now and then To keep my loved ones safe from harm I love you This much I know 46

What lies ahead where we’re going what will happen nobody knows Times never were certain but we were all to busy to ever realise that Perhaps the greatest gift is to be able to fully realise we are mortal ¨Take it easy but take it¨ Woody Guthrie said in 1942 If only he could come back and show us how & what’s important Life was slower back then, not any easier Times are just different, but people are the same I just stopped to realise that the future is now We are all prisoners It’s just that not everybody is put behind bars Life has to be lived It begs to be lived Not to stand still Experiencing nothing Just the same day over and over and over and over and over again When I think too long & too hard it almost makes me cry To find out what it feels like to find out what it means to have no choice to have no voice I discovered that apparently I can still function in a world that’s all broken only not so well Love is all it means everything it’s basically all we have without it we’re lost lost souls And time is elastic it’s an enemy it’s a healer And energy’s the fuel for everything 47

gimme warmth, sunshine There is no higher energy, no higher spiritual energy than love The feeling of love, compassion it will lift us up Without it we shrivel up and die, Lose our dreams and direction It is the only antidote to hate, sarcasm, bitterness, jealousy Some call it God But it is within ourselves Some have lost the ability to find it, to connect to it somewhere along the road Lord, I’ve been down so long & I don’t wanna be down no more with this dark hole inside my soul Take me away from this darkness & take this darkness from me Lift it from my soul So it can rise once more towards the light

Hey hallo, ben je daar nog? Mooi! Dan komt nu

DEEL IV Het staartje

Hey, are you still there? Great! Here comes

PART VI The tail end

Solidariteit Toen de vakbonden op sterven na dood waren, maakte mij dat niks uit. Ik ben immers geen arbeider. Toen de marktwerking in de zorg werd doorgevoerd, maakte mij dat niks uit. Ik ben toch bijna nooit ziek en ik heb bovendien geld zat. Toen de woningnood hoog was, deed me dat niets, ik had immers al een huis. Toen tienduizenden gezinnen in de verdrukking kwamen en zelfs kinderen uit huis werden geplaatst door wanbeleid van de overheid, sprak ik daar schande van en ging daarna snel weer door met mijn eigen sores, het was immers niet mijn gezin. Toen de lockdown kwam was dat eigenlijk wel lekker rustig, beetje klussen in huis, beetje thuiswerken in mijn bubbel. Toen er een Europees orgaan kwam om nepnieuws te bestrijden vond ik dat wel prettig. Fijn te weten dat kundige mensen voor mij de waarheid filteren in de media. Dan hoef ik daar niet zelf meer over na te denken. Toen de vaccinatiedwang kwam vond ik dat een prima idee, die mafkezen moeten gewoon normaal doen en zich laten vaccineren, net als ik, net als iedereen. Toen techbedrijven begonnen met het censureren van berichten maakte me dat niet zoveel uit. Wat ik zeg en schrijf strookt met de mening van de weldenkende massa dus geen probleem toch? Toen er duizenden handhavers bij kwamen om iedereen te controleren stond ik te juichen, eindelijk fatsoenlijke handhaving van de orde in dit land. En ik houd me tenminste altijd keurig aan de regels. Toen de grondwet met voeten getreden werd en uiteindelijk veranderd moest worden maakte me dat niets uit. Vrijheid moet duidelijke grenzen hebben, is nooit onvoorwaardelijk en komt nu eenmaal met verantwoordelijkheden. Dat klinkt heel logisch toch? Toen mijn privacy op het meest basale niveau werd geschonden en werkelijk alles wat ik doe, wat ik heb en wie ik ben centraal werd opgeslagen en gekoppeld maakte mij dat niet zoveel uit. Ik heb niks te verbergen, jij wel dan? Toen mijn mening niet langer gewenst was en ik daardoor helemaal geen kant meer op kon, was er niemand die me nog kon helpen en niemand die het voor me opnam. Want dat maakte namelijk helemaal niemand wat uit….

Solidarity When the unions were just about dead, I didn't care. After all, I'm not a worker. When more market forces were implemented in healthcare, I didn’t care. I am hardly ever sick and I’ve got enough money to take care of myself. When the lockdown came, it didn't matter to me. I could work from home, give the kids some homeschooling and it was nice to be in our bubble as a family. When the government wanted to fight fake news, I surely didn‘t mind. It's good to know that knowledgeable people can filter the truth for me, so I can rely on the real news in the media. That way I don't have to think about stuff like that myself. When the vaccination became compulsory I felt a lot safer. You don’t want to run the risk of getting close to someone unvaccinated, God forbid. Those assholes need to get their shit together and get vaccinated, just like me, just like everyone else who has got half a brain. When the tech companies started censoring certain online messages and comments, I didn't care. What I say and write is in line with the opinion of the rest of the folks who know what the truth is. So no problem, right? When several laws and even the constitution had to be changed, I didn't care. Freedom must have clear boundaries, it is never unconditional and comes with serious responsibilities. That makes sense to me... When my privacy was violated at the most basic level and when practically everything I do, what I buy, who I have contact with, where I travel and all my other personal information was centrally stored and linked, it didn't matter to me. I have nothing to hide, do you? By the time my opinion was unwanted I could no longer go anywhere and no longer do anything. Unfortunately there was no one left who could help me and no one to stand up for me. Because nobody really cared….

¨Wie in angst leeft, sterft elke dag Wie zonder angst leeft, sterft slechts één keer¨ - Paolo Borsellino

Roze Aap Je kunt een aap wel roze schilderen en dus een roze dier hebben maar dat maakt het nog niet per definitie een flamingo Je kunt mensen wel laten stemmen en dan een regering vormen maar dat maakt het nog niet per definitie een functionerende democratische rechtsstaat Je kunt wel proberen om mensen van hun menselijkheid of menswaardigheid te beroven maar dan zullen ze toch altijd per definitie nog steeds een mens blijven

—

¨He who lives in fear, dies every day He who lives without fear dies only once¨ - Paolo Borsellino

Pink Monkey You can paint a monkey pink and therefore have a pink animal but that doesn't make it a flamingo by definition You can make people vote and then form a government but that does not necessarily make it a fully functional constitutional democracy You can try to rob people from their humanity but they will still always remain human by definition