Hoofdstuk 1 Gerolama Borromeo Vandaag is mijn geliefde zwager op bezoek geweest. Hoewel ik de geparfumeerde olie die mijn man meenam uit Venetië royaal over mijn bed had laten sprenkelen, kon hij zijn afkeer niet verbergen. ‘Zo zussje,’ sliste hij als vanouds, terwijl hij de hand die ik had gekust slinks aan zijn hermelijnen manteletta afveegde, ‘ben je klaar om voor je sschepper te versschijnen?’ Ik heb laf geknikt en verzwegen dat ik vanaf de dag dat mijn Luigi verongelukte, die schepper dagelijks vervloek. Alsof hij mijn gedachten kon lezen, kwezelde mijn zwager verder: ‘Ik weet hoezeer je hebt geleden, maar verdriet loutert de mens. Straks beloont de Heer je in het paradijs voor de ontberingen die je hebt doorstaan...’ Ontberingen… zou hij er zelf in geloven? Waarom barst zijn pens dan uit zijn soutane? En waar komen die gesprongen adertjes in zijn gezicht vandaan, die zo vloeken bij zijn jurk? Ik heb mijn ogen gesloten en gedaan alsof ik van uitputting in slaap viel. ‘Benedicat voss omnipotenss Deuss’, siste hij voordat hij ruisend verdween. Ik moet echt hebben geslapen, of het is de laudanum geweest. Luigi stond aan mijn bed, zo mooi als hij was, voordat ze hem met een
17