A
f en toe vlamt bij Wesley (17) de boosheid op. Als mensen verzuchten dat hun kindertijd rot was, omdat hun ouders gingen scheiden. ‘Is dat het? Als verder alles oké is, waar heb
je het dan over?’
Lego In zeventien jaar tijd verhuisde Wesley dertien keer. Dat begon al op de zomerochtend dat hij werd geboren in het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. Tijdens de zwangerschap was zijn moeder clean, maar vóór die tijd gebruikte ze drugs. Zijn vader, ook verslaafd, stond naast haar kraambed toen hij zich uitsprak tegen de verpleging. ‘Wij moeten zonder Wesley gaan. Zij kan niet voor een kind zorgen, ze gebruikt.’ Acht jaar later scheidden zijn grootouders bij wie hij tot dan toe woonde. Een week voor zijn verjaardag gaf zijn oma aan dat ze het niet meer trok, alles was te zwaar. Ze wilde een oma zijn, niet langer een opvoeder. Het leven waarin hij na schooltijd met Lego speelde achter de bank bij de verwarming, stond op z’n kop. ‘Mijn tante wilde mij wel in huis nemen, maar woonde te klein. Jeugdzorg zocht een andere woning, maar omdat ze in een koophuis woonde en bij verkoop een restschuld zou overhouden, ging dat niet door. Logisch.’ In een koffer zaten wat kleren, beddengoed, speelgoed. Zo kwam hij in een kindertehuis in Santpoort terecht. Samen met zijn broertje, die tot dan toe thuis woonde, maar ook naar Santpoort kwam nadat hun moeder plotseling spoorloos bleek verdwenen. Later werd duidelijk dat ze was opgepakt in Amerika omdat er drugs in haar bagage waren gevonden.
Hoogslaper Misschien was het beter geweest als ze bij elkaar waren gebleven als broertjes; dan heb je tenminste nog íemand, denkt Wesley. Het gebeurde niet. Wesley werd overgeplaatst naar een instelling waar hij vanwege zijn leeftijd beter zou passen. Er was een week gepland waarin je samen met een van je familieleden je kamer kon opknappen. Wesley had de kleur al uitgezocht: limegroen. Z’n opa zou de hoogslaper vastmaken aan de muur, anders schommelde die zo. Maar opa bleef weg. De begeleider zei: ‘Opa heeft me gebeld, hij moet werken.’ Wesley: ‘Ik belde hem; hij verontschuldigde zich met “Ik leg het je nog wel een keer uit.” Even later stond de vervanger van mijn voogd op de stoep.’ Dit is geen goede plek voor jou, vond hij. En plotseling keerde de begeleider zich ook tegen hem. ‘Wesley past
strijdkreet | 35