overhoop
ZANGER ROKUS MAASLAND:
'Investeer in mensen bij wie het oorlog is in hun persoonlijk leven'
ZIJ GELOOFT, HIJ NIET
'De ander pushen heeft helemaal geen zin'
DE MOBIELE
BUURTHUISKAMER
Waar levens veranderen en echte verbinding ontstaat
LAURENTINE
VAN LANDEGHEM:
'De
LIEFDE van Jezus kan niemand van je AFPAKKEN '
Angst verdwijnt, waar Gods liefde verschijnt
visje
Beeld / Mona van den Berg
Beste lezer,
Wat leuk dat je het nieuwe magazine van het Leger des Heils hebt opengeslagen!
OverHoop is de oude bekende Strijdkreet in een nieuw, eigentijds en fris jasje. Een blad dat je wil inspireren én uitdagen om na te denken over wat voor jou het leven nu echt zinvol maakt. Een blad over de ups en downs van het leven. Een blad over echte mensen zoals jij en ik.
Nu zou je je kunnen afvragen: waarom in hemelsnaam een blad over hoop, terwijl we in een tijd leven waarin alles lijkt te wankelen en misschien wel hopeloos voelt? Een tijd van spanningen in de internationale politiek, van oorlogen waar maar geen einde aan komt en van allesverwoestende natuurrampen.
Het simpele antwoord is: omdat wij geloven dat er zelfs in de meest verwarrende tijden altijd reden tot hoop is! Ook als je leven volledig overhoop lijkt te liggen, is er perspectief. ‘Hoop heeft een naam en Zijn naam is Jezus.’ Misschien heb je die tekst weleens voorbij zien komen. Ik geloof daarin. Niet alleen met mijn verstand, maar ook met mijn hart. Omdat ik zelf ervaren heb dat het leren kennen van Jezus hoopgevend is.
Op niet te begrijpen wijze kan Hij herstel brengen waar eerder gebrokenheid was.
Dat verandert niet alleen hoe je in het leven staat, dat verandert je ook als mens. Daarom dit magazine met eerlijke verhalen over hoop. Lees ze met een open hart en een nieuwsgierige geest. Wie weet wat het je brengt!
18 uitgelegd Iedereen is blij, behalve jij
Over je eenzaam voelen in de zomervakantie
30 De mobiele buurthuiskamer
36 Column Rokus Koffiekannen en een open deur
Kapitein Anita Kamperman Veldsecretaris
inhoud
35
Aanraders Uitjes & activiteiten in de buurt
zomer 2025
37
Recept Franse champignonsoep
11
Aanraders
Tips voor een rustige zomer
12
Levenslied Levenslessen uit muziek
14
6
Keerpunt
Van mode-icoon tot online evangelist: Laurentine vond geluk in het geloof
20
Wijze woorden
24
Vraag het De commandant geeft antwoord
26
Tussen hemel en aarde Geloof, hoop en nuchterheid
17 Column Nieuwe kans
In actie Plezier en avontuur bij de scouting
34 Puzzelen
Van mode-icoon tot online evangelist:
Laurentine vond geluk in het geloof
Als jong meisje is de Belgische Laurentine al veel bezig met mode. Tijdens haar studie Communicatie begint ze een eigen blog waarop ze outfits deelt. Haar creativiteit stopt ze in het maken en aanpassen van kledingstukken: “Van een lange broek maakte ik een korte broek, ik verfde T-shirts en zette overal studs op. Dat deelde ik op mijn Facebook-pagina.” Haar werk valt in de smaak en al snel willen mensen haar kleding en accessoires kopen.
Voor veel mensen is het dé droom: een succesvol bedrijf en tienduizenden volgers. Laurentine van Landeghem (32) leefde die droom. De wereld lag aan haar voeten, en toch was ze niet gelukkig. Pas toen ze Jezus leerde kennen, vond ze de rust waar ze zo naar zocht.
Modeshows
De jonge Laurentine stopt met haar studie en focust zich op het opbouwen van haar eigen merk ‘Clouds of Fashion’. Op haar twintigste opent ze een winkel in Antwerpen. Het blijkt opnieuw een groot succes: “Vanuit heel België kwamen mensen naar mijn winkel, omdat ze erover gelezen hadden op sociale media.” Ze opent in de jaren die volgen nog drie winkels en een webshop, schrijft een boek over haar ondernemersverhaal en organiseert grote modeshows. “Heel bekend België was daar.”
‘Ik ging op mijn knieën en bad:
‘Jezus, als U bestaat, toon het mij dan’
Laurentine denkt groots en wil een winkel openen. “Ergens in een boerendorp vond ik een pandje. Daar verkocht ik alles wat ik zelf maakte, samen met allerlei spullen die ik inkocht, zoals sieraden, tassen en sjaaltjes. Ik zette alles op sociale media en nam mijn volgers mee in wat ik deed. Dat was best uniek in die tijd.”
Altijd meer
Ze lijkt het helemaal voor elkaar te hebben. Toch voelt Laurentine altijd de drang naar meer. “Na een succes kon ik wel even genieten, maar al snel was ik weer met het volgende bezig. Ik ging over al mijn grenzen heen.” Als de gedreven onderneemster vlak voor de opening van haar vierde winkel haar neus breekt, moet ze verplicht rust houden. Ineens is er tijd om na te denken. “Het gevoel dat ik al een tijdje had, kwam heel duidelijk naar boven: Waarom ben ik niet gelukkig? Waarom heb ik geen plezier meer in wat ik doe?
Waarom voel ik mij zo neerslachtig? Durf ik afstand te nemen van mijn bedrijf?” Ze beseft dat ze in een burn-out zit en besluit dat het zo niet verder kan. “De angst om mezelf te verliezen was altijd nog groter dan de angst om al het andere te verliezen.” Uiteindelijk verkoopt ze haar merk en sluit ze haar fysieke winkels.
Reizen
Nu ze vrij is van alle verantwoordelijkheden, besluit ze te gaan reizen. Op het Indonesische eiland Bali begint haar zoektocht naar zelfontwikkeling en spiritualiteit. Ze gaat aan de slag met yoga, sporten en coaching, maar dat lege gevoel blijft. “Ik ging van hele grote hoogtepunten naar hele lage dieptepunten. Het ene moment was ik overtuigd dat ik het geluk gevonden had, een week later lag ik te huilen in mijn bed. Er zat altijd een bepaalde onrust in mij, een leegte die ik niet gevuld kreeg. Nu zie ik dat God daar bij mij de ingang vond: ik had alles, maar ik was niet gelukkig. En dan ga je vragen stellen.”
Zoektocht naar rust
Ze verhuist naar Málaga, opnieuw op zoek naar rust en zingeving. Daar op een
‘Er zat altijd een bepaalde onrust in mij, een leegte die ik niet gevuld kreeg’
berg, in een groot huis met zwembad en een gesponsorde auto voor de deur, breekt het leven Laurentine op. Dat gelukkige gevoel dat ze zo nastreeft, blijft opnieuw uit. “Ik wist me geen raad meer. Als dit het leven was, wilde ik er liever niet meer zijn.”
Via sociale media hoort Laurentine in die periode over Jezus. “Uit pure wanhoop ben ik op mijn knieën gegaan en heb ik tot Hem gebeden: ‘Jezus, als U bestaat, toon het mij dan.’ Er kwam een bepaalde rust over mij heen die ik nog niet eerder ervaren had. Het constant zoeken stopte.”
Vanaf dat moment heeft Laurentine het gevoel dat God met haar aan het werk gaat. Ze bestudeert de Bijbel, bidt en komt in contact met andere christenen. “In de Bijbel vond ik antwoorden op mijn vragen. Steeds meer kwam het besef: ik ben een kind van God! Ik hoef niet continu te streven naar meer en beter. Want als ik een kind van God ben, dan ben ik genoeg, in Hem. Ineens leek het leven heel simpel.”
Na haar bekering besluit Laurentine offline te gaan, waardoor haar bron van inkomsten wegvalt. Ze vertrekt naar Amsterdam en gaat op zoek naar een ‘gewone’ baan. “Het leven was goed. God was goed, Jezus was voor mij gestorven en niks anders was nog belangrijker.”
Beeld / Janita Sassen
‘Mijn geloof geeft mijn leven perspectief’
Online evangelist
Inmiddels is ze weer actief op sociale media, maar nu gebruikt ze haar kanalen om over Jezus te vertellen. “Ik ben eigenlijk online evangelist. Grappig om dat zo te zeggen”, lacht ze. “Ik heb ontdekt dat je uit allerlei dingen hoop kunt putten, maar dat dit allemaal tijdelijk en vergankelijk is. Jezus is de enige bron van hoop, Hij is de waarheid. Alles kan je afgenomen worden: je geld, je succes, je bezit. Maar de liefde van Jezus kan niemand van je afpakken. Dat betekent niet dat het nooit tegenzit. Maar mijn geloof geeft mijn leven een bepaald perspectief dat de wereld niet geven kan.”
Online community
Scan de qr-code en bekijk de pagina van Reality Check.
Vanuit haar ervaringen heeft ze als missionair werker bij het Leger des Heils, samen met Laura Alberts, het platform Reality Check opgezet: een online community waar jongvolwassenen de ups en downs van het
leven met elkaar kunnen delen. Verder werkt Laurentine aan een nieuw boek. In een wereld waarin al het geluk maakbaar lijkt, wil ze een tegengeluid laten horen: “We zijn nog nooit zoveel bezig geweest met zelfontwikkeling, mentaal welzijn en spiritualiteit, maar we zijn ook nog nooit zo ongelukkig geweest. Volgens mij komt dat doordat we van God zijn losgeraakt en omdat we de leugens van de wereld zijn gaan geloven.”
Haar leven is de afgelopen jaren totaal veranderd en toch merkt ze dat ze ook in deze nieuwe rol dicht bij zichzelf mag blijven. “Ik dacht dat ik offline moest gaan en nederig moest leven, weg van het podium en weg van sociale media. Maar God gebruikt mijn talenten op een andere manier. Hij keert alles om ten goede. De zanger Typhoon beschrijft het zo mooi: ‘Ik was verslaafd aan het zoeken, ben het denk ik nooit geweest. Maar vandaag met een kroon op mijn hoofd, ik leef.’”
tips voor een
rustige zomer
Onwankelbare hoop
In dit boek deelt de Amerikaanse dominee en schrijver Max Lucado een aantal bemoedigende beloften uit de Bijbel. Aan de hand van persoonlijke ervaringen en verhalen laat hij zien welke houvast en hoop de beloften van God geven voor het dagelijks leven.
goed
om te horen
In de podcast ‘Goed om te horen’ nemen officieren, heilssoldaten en medewerkers van het Leger des Heils je iedere week mee op reis door de Bijbel. Geïnspireerd door hun dagelijks werk en gevoed door Gods woord spreken ze over verschillende actuele onderwerpen en belangrijke thema’s.
Scan de qr-code om de podcast te beluisteren.
The Chosen
Deze Amerikaanse filmserie vertelt het levensverhaal van Jezus. In vier seizoenen word je als kijker meegenomen in het unieke leven en bijzondere werk van Jezus en Zijn volgelingen. De serie is te kijken op NPO Start.
Scan de qr-code om de serie te bekijken.
maaK iets LeKKers
Tijdens het kijken, luisteren of lezen kan een lekker hapje of drankje natuurlijk niet ontbreken. Je favoriete koekje, snack of drankje kun je halen in de winkel, maar iets zelf maken is nóg lekkerder. Achterin dit magazine vind je het recept voor een heerlijke soep. Maar je kunt natuurlijk ook iets anders maken!
ik geef het op bleek je een vechter een realist te zijn, een dromer
Toen je dacht toen je dacht en toen je dacht zomer
nu wordt het winter werd het
zeilen op de wind van vandaag – andré van duin
Beeld / Geke van Wijnen
Het levenslied van...
You say Lauren Daigle
“Ik kan me af en toe best onzeker voelen, al zien mensen dat niet gelijk aan mij. Daarom zing ik dit nummer vooral tegen mezelf. Het herinnert me eraan dat het er uiteindelijk niet toe doet wat anderen van je vinden; het doet ertoe wat God van mij vindt.”
Foto van vroeger Rob de Nijs
“Mijn jongste dochter en ik gingen graag naar concerten van Rob de Nijs [hij overleed in maart 2025, red]. We vinden dit lied mooi, omdat het ons eraan herinnert dat we allebei een fijne jeugd hebben gehad. Er was geen luxe, maar we hebben allebei warme herinneringen, bijvoorbeeld aan kampeervakanties.”
In buurthuiskamer Bij Bosshardt in Lelystad is een nieuw koor ontstaan: het BB Choir. Elke dinsdagavond komen de zangers bij elkaar om te repeteren onder leiding van officier Martin Brand. Tussen het zingen door worden ook levenslessen gedeeld. Uit welke liederen halen de koorleden een levensles die veel voor hen betekent?
Hij is erbij Nathalie Wind
“Dit lied gaat over ‘met lege handen bij Jezus komen’. Ik ken dat gevoel, ik heb op mijn 26e mijn man verloren, ik had toen een zoontje van anderhalf jaar oud. Nu ik terugkijk, zie ik dat Jezus er altijd bij was. Hij heeft me overal doorheen gedragen.”
Zeilen op de wind van vandaag André van Duin
“Het hier en nu is alles wat je hebt. Door de jaren heen heb ik dat geleerd. Je kunt wel vooruitplannen, maar het leven wordt altijd anders dan je van tevoren kunt bedenken. Daarom moet je van elke dag een feestje maken.”
The Father’s Song Matt Redman Matthäus-Passion J.S. Bach
“Toen ik twaalf jaar was, heb ik mijn vader verloren aan zelfdoding. De schrijver van dit lied heeft hetzelfde meegemaakt. Toch heeft hij God leren kennen als liefdevolle vader, die jou accepteert zoals je bent en die dichtbij wil komen. Mede dankzij dit lied heb ik dit ook zo leren ervaren.”
“Als kleine jongen zat ik bij een katholiek jongenskoor. Ik heb in het concertgebouw in Amsterdam gestaan. Wij zongen alleen de eerste helft van de Matthäus-Passion, de tweede helft, de lijdensweg, daar mochten wij niet bij zijn. Ik luister de muziek nog steeds wel eens, ik bewaar er mooie herinneringen aan.”
De liedjes zelf luisteren? Scan de qr-code en volg de OverHoop Spotify-lijst.
Janna (39)
Marja (75)
Rebekka (45)
Christien (55)
John (69 )
Frits-Jan (65)
tussen hemel en aarde
Aan het woord zijn Ingmar (46) en Marloes (44) Jacobs-Bosma. Ze wonen samen met hun twee jongens, Valentijn en Florian, in Almere. Hij werkt als senior bouwcoördinator bij ProRail en zij als landelijk projectmanager op het hoofdkwartier van het Leger des Heils.
Geloof, hoop en nuchter heid
Beeld / Sanne Romeijn
Internetdate
Hij groeit op in een katholiek gezin en heeft zijn eerste communie gedaan. Toch wint met het ouder worden zijn nuchterheid het van het geloof in een God. Hij gelooft in zichzelf en zijn gezin. Zij groeit op in een echte ‘Leger-familie’. Haar grootouders waren heilsofficier, zelf wordt ze heilssoldaat. Bij grote beslissingen in het leven gelooft ze in het plan van God.
Ingmar en Marloes leerden elkaar zeventien jaar geleden kennen via een datingsite. Niet heel gebruikelijk voor die tijd – “je kon nog niet eens appen” – maar na wekenlang mailen en sms’en sloeg de vonk toch echt over. Ze kregen een relatie. Ingmar: “Het was nog een ouderwetse site, waar je niet swipete, maar nog echt door profielen heen bladerde. Daar kwam ik Marloes tegen.” Lachend vult Marloes aan: “En in jouw profiel stond dat je katholiek was opgevoed. Dat vond ik toch wel heel fijn. Dat je iets wist van het geloof, wat voor mij veel betekende.”
Hoewel dit voor Ingmar minder noodzakelijk was, heeft hij het wel bewust gedaan. Dat vind ik mooi.”
Aanmoedigen
‘Ik denk dat we juist door die verschillen al zo lang samen zijn. We kunnen elkaar aanvullen’
Vanaf het begin van de relatie wisten ze wel dat er verschillen waren in het geloof. Maar dat hield hen niet tegen. ingmar: “Je neemt iemand zoals die is hè. En ik vond de kerk van het Leger ook wel leuk, ik voelde me er welkom.” marloes: “Natuurlijk hadden we er wel gesprekken over, maar we lieten elkaar daar ook vrij in.” De twee trouwen in de kerk van het Leger des Heils, iets wat voor Marloes echt belangrijk is. “Ik wilde sowieso graag trouwen, en wilde dat ook in het korps doen.
Ze krijgen twee jongens, Valentijn en Florian, die ook worden opgedragen in het korps. Als ouders maken ze hiermee kenbaar dat ze het belangrijk vinden dat hun kind met het geloof wordt opgevoed en dat zij daar hun best voor doen. Daarnaast vragen ze aan de korpsgemeenschap daar ook aan bij te dragen. ingmar: “Dat vond ik wel mooi. We willen de jongens in ieder geval iets van het geloof meegeven, zodat ze weten wat het is. Ik vind die waarden en normen ook heel belangrijk.” Hoewel Marloes het grootste deel van de christelijke opvoeding op zich neemt, voelt ze zich daarin wel gesteund door haar man. marloes: “Als ik naar het korps ga, en wil dat de jongens mee gaan, dan zal Ingmar dat ook altijd aanmoedigen.”
Dat Ingmar en Marloes verschillend zijn, zien ze als een kracht. marloes: “Ik denk dat we juist door die verschillen al zo lang samen
heb‘Natuurlijk ik weleens de hoop dat het vlammetje weer brandengaat bij Ingmar’
er een groter plan is, waar ik onderdeel van ben.” Voor Ingmar ligt dat anders. “Ik geloof vooral in mezelf en het gezin. Als je iets voor elkaar wilt krijgen, moet je daar je best voor doen.”
Overtuigen
zijn. We kunnen elkaar aanvullen. Ingmar heeft een hele nuchtere houding. Dat is weleens fijn, bijvoorbeeld als ik ergens veel te lang over nadenk.” Ingmar vult aan: “De basis is dat je de ander hoe dan ook in zijn of haar waarde laat. Zo lang je dat doet, kunnen die verschillen er best zijn.”
Levensvragen
Toch proberen Ingmar en Marloes elkaar niet te overtuigen. ingmar: “Iemand pushen heeft helemaal geen zin. We gooien het gewoon op tafel als er iets is, we bespreken het met elkaar. Volgens mij is dat al heel waardevol.” marloes: “Natuurlijk heb ik weleens de hoop dat het vlammetje weer gaat branden bij Ingmar. Maar dat hoef ik niet te bereiken door hem te overtuigen met woorden. Ik hoop dat ik in mijn dagelijks leven heel praktisch kan laten zien wat het is om christen te zijn, en op die manier iets mee kan geven.”
Als de grote levensvragen, over het leven na dit leven of het bestaan van God, op tafel komen, blijkt wel dat de twee daar verschillend naar kijken. Ingmar: “Ik geloof niet in een leven na dit leven, en dat soort verhalen. Volgens mij is het straks gewoon klaar.” Even denkt Marloes na. Dan: “Ja, en ik denk toch echt dat we elkaar hierna weer tegen gaan komen, op een plek die in ieder geval veel mooier is dan deze aarde.” ingmar: “Ik denk dat ik daar echt te nuchter voor ben.”
Of God bestaat? Voor Marloes is dat een zekerheid. “Hij is er, en als ik ergens mee zit, zoals mijn werk, of ergens vragen over heb, dan geloof ik dat God daarin kan helpen. Dat
Wat ze gemeen hebben: het gebed. marloes: “Ik bid eigenlijk iedere dag wel voor Ingmar, en de kinderen.” Even reageert Ingmar verbaasd. Dan vult hij aan: “Ik denk dat iedereen dat ook op zijn eigen manier doet. Ik bid ook voor Marloes, de kinderen. Maar dan gewoon in mijn hoofd. Je wenst natuurlijk iedereen het beste, gezondheid. Dus dan gaat dat ook weleens door mijn hoofd.”
Dankbaarheid
Hoewel Ingmar en Marloes in een aantal dingen echt verschillen, overheerst de dankbaarheid. ingmar: “Ik ben gewoon trots op onze relatie. We hebben het goed, en dat is niet vanzelfsprekend.” marloes: “Die dankbaarheid spreken we ook regelmatig naar elkaar uit. We delen dit leven samen, en we zijn dankbaar voor wat we hebben gekregen.”
Beeld / Erik Borst
‘Vandaag is het iemand anders, morgen misschien jij of ik’
Nieuwe kans
“H
é! Ik ben uit de gevangenis!” Hij werpt een snelle blik naar binnen en kijkt ons vrolijk aan. “Gistermorgen om half elf ben ik vrijgekomen.”
“Kom binnen!”, zeggen mijn collega en ik in koor. “Even een kopje koffie?”
“Nee, kan niet,” antwoordt hij, “ik moet werken. Maar ik wilde het toch alvast even vertellen!”
En weg is hij alweer, even snel verdwenen als hij kwam.
Terwijl ik die morgen naar ons gebouw liep, straalde de zon aan de strakblauwe hemel. In het stadspark hingen de bomen vol bloesem en de struiken zaten vol knoppen, die op springen stonden. Ik liep onder de oude stadspoort door, over de Burgwal het sfeervolle winkelstraatje in.
Naast
Mijn oog viel op de houten wegwijzer – onze locatie staat op één van de bordjes. Naast ons logo staat de tekst: ‘geef kleding een 2e, 3e, 4e kans’. Die trui en broek die jij niet meer draagt krijgt een nieuw leven.
Geven we mensen in onze maatschappij óók die tweede, Want is is, je ook bent afgedwaald. Als je spijt krijgt, als je dat die je oneindig vaak een nieuwe kans wil geven, wel in
Geven we mensen in onze maatschappij óók die tweede, derde en vierde kans als zij iets gezegd of gedaan hebben dat niet door de beugel kan? Als je zo om je heen kijkt en luistert, dan is dat maar de vraag. Ik schrik ervan hoe hard er geoordeeld wordt. Mensen worden publiekelijk aan de schandpaal genageld, afgewezen en voorgoed afgeschreven. Welkom in de cancelcultuur…
Vandaag is het iemand anders, morgen misschien jij of ik. Want niemand is perfect en iedereen faalt en verdwaalt weleens. Wat ben ik daarom opgelucht dat ieder mens juist mag weten dat er altijd een weg terug is, hoever je ook bent afgedwaald. Als je spijt krijgt, als je beseft dat het anders moet en je ook anders wilt, word je vergeven. Ik geloof in een Hemelse Vader die je oneindig vaak een nieuwe kans wil geven, wel zeven keer zeventig keer. En die, wat je ook gezegd of gedaan hebt, altijd met warmte in Zijn stem zal zeggen: ‘Kom binnen!’
Tineke Kleinhuis Missionair werker in Kampen
Iedereen is blij, behalve jij
Over je eenzaam voelen in de zomervakantie
De zomer is voor veel mensen een tijd van vakantie en gezelligheid. Maar voor sommige mensen kan deze periode juist voor gevoelens van eenzaamheid zorgen. Misschien ook wel voor jou. Terwijl je buren en collega’s genieten van feestjes, reizen en ontspanning, lijkt het alsof jij buiten de festiviteiten valt. De zon schijnt, maar je voelt je juist rot omdat iedereen een geweldige tijd lijkt te hebben, en jij bent er niet bij. Hoe ga je om met deze gevoelens?
Als je Facebook of Instagram opent, zie je allerlei vakantiefoto’s en gezelligheid. Misschien ga jij niet op vakantie, of heb je weinig mensen om iets leuks mee te doen. Dat kan ervoor zorgen dat je het gevoel hebt dat je van alles mist en niet echt meedoet met het leven om je heen. Als je daarbij ook nog herinneringen hebt aan zomers waarin je tijd doorbracht met geliefden die er nu niet meer zijn, kan het contrast met deze zomer extra pijnlijk zijn.
hoe ga je om met eenzaamheid in de zomer?
1. Accepteer je gevoelens
Het is belangrijk om je gevoelens van eenzaamheid te erkennen. Het kan moeilijk zijn om toe te geven dat je je rot voelt, vooral als iedereen om je heen gelukkig lijkt. Toch is het essentieel om jezelf ruimte te geven om deze gevoelens te ervaren, zodat je het een plekje kunt geven.
2. Zoek steun, ook op afstand
Als je vrienden, bekenden of familie niet in de buurt zijn, overweeg dan om online
contact te maken of een telefoongesprek te plannen. Sociale contacten, zelfs op afstand, kunnen de eenzaamheid verlichten. Door je gevoelens te delen met iemand die je vertrouwt, kun je je minder geïsoleerd voelen.
3. Neem tijd voor jezelf
Gebruik de zomer om tijd voor jezelf te nemen en tot rust te komen. Dit hoeft niet te betekenen dat je je volledig terugtrekt, maar het kan een kans zijn om jezelf beter te leren kennen. Maak een wandeling, lees een boek of zoek rust in gebed. Dit biedt ruimte voor reflectie, wat je kan helpen om je beter te voelen.
4. Verbind je met anderen die misschien ook eenzaam zijn
Hoewel het lijkt alsof iedereen om je heen gelukkig is, zijn er waarschijnlijk ook anderen die zich eenzaam voelen. Kijk of er activiteiten in je buurt zijn waar je heel laagdrempelig naartoe kunt. Bijvoorbeeld een creatieve of sportieve activiteit in de buurthuiskamer of de bibliotheek.
Hoe langer ik met God omga, hoe vrijer ik word
Buurthuiskamer coördinator
MARIA KRAMER: Maria brengt niet alleen veel tijd door met de bezoekers in haar buurthuiskamer, maar ook met God. En hoe meer tijd ze met Hem doorbrengt, hoe meer ze ervaart dat ze zichzelf mag worden. “Ik raak steeds meer los van wat ikzelf en anderen willen of verwachten. Ik mag erop vertrouwen dat God mij leidt.”
wijze
Het mooiste aan het geloof vind ik dat ik kind mag zijn
Buurthuiskamer coördinator
BRIGITTA DUBOIS:
In de buurthuiskamer in de Bijlmer ontmoet Brigitta veel verschillende mensen. Ze wil luisteren met een oprecht hart, en mensen verder helpen. Bij God kan ze alle druk even loslaten. “Ik mag erop vertrouwen dat alles goedkomt. Gewoon omdat Hij het heeft gezegd. Hij zorgt voor mij, en Hij draagt mij.”
Reizen brengt me dichter bij God. Ik ontmoet Hem in de natuur, de mensen en de culturen die mijn pad kruisen
Heilssoldaat PIET VISSER: Piet Visser is actief binnen het Leger des Heils. Daarnaast is hij reisontwerper. Regelmatig is hij op weg om bijzondere reizen te ontwerpen voor iedereen die een nieuw stukje van de wereld wil ontdekken.
“Elke nieuwe plek, de natuur en elke cultuur die ik leer kennen, herinnert me constant aan de allesomvattende aanwezigheid van God.”
Wie echt liefheeft, herkent iets van God in de ander
Heilssoldaat
ERIK FLEDDERUS:
Erik is heilssoldaat. Voor hem is geloven niet een systeem van regels, maar een uitnodiging om liefdevol te leven. “God is een bron van liefde en Hij heeft ons allemaal naar Zijn evenbeeld gemaakt. Daardoor is er altijd een stukje van God in de ander te vinden.”
Benieuwd naar de hele verhalen? Scan de qr-code.
wijze woorden
In elk nummer van OverHoop geeft commandant Bente S. Gundersen, de leider van het Leger des Heils in Nederland, Tsjechië en Slowakije, antwoord op drie vragen van lezers. nte S . Gund e r s ne
Vraag
het aan... de commandant
Waarom dragen sommige mensen van het Leger des Heils een uniform?
“Toen het Leger des Heils in 1865 werd opgericht door William en Catherine Booth, wilden ze strijden tegen alles wat mensen weghield van Gods liefde. Ze richtten een ‘leger’ op om die strijd te voeren. Het uniform, dat men een aantal jaar later ging dragen, maakte de heilssoldaten zichtbaar en herkenbaar, zodat mensen hen gemakkelijk konden benaderen voor hulp. Het uniform maakte mensen ook gelijkwaardig: je kon niet zien of iemand rijk of arm was. Vandaag de dag dragen veel heilssoldaten en -officieren nog steeds een uniform of herkenbare Leger des Heils-kleding. Net zoals bij politiemensen of het NS-personeel weet je meteen wat je kunt verwachten, en dat je ze kunt vertrouwen.”
‘Het uniform maakte de heilssoldaten zichtbaar en herkenbaar’
Beeld / Mona van den Berg
‘Sluit je ergens bij aan, word bijvoorbeeld vrijwilliger’
Wat vind jij het mooiste Bijbelverhaal?
“Dat verandert van tijd tot tijd, maar op dit moment houd ik bijzonder van Lukas 15. In dat hoofdstuk staan de gelijkenissen van het verloren schaap, de verloren munt en de verloren zoon. Wat ik er zo bemoedigend aan vind, is dat als het schaapje, de munt en de zoon er niet al bij hoorden, ze ook niet als verlies zouden kunnen voelen. Met andere woorden: ze hoorden er al helemaal bij - voordat ze verdwaalden, verloren raakten óf zelf de keuze maakten om weg te gaan. Zo is het ook bij de familie van God. Als jij dat wilt, hoor je er van harte bij. Onvoorwaardelijk. Die basis van liefde en ‘erbij horen’ is zo belangrijk.”
Ik voel me best vaak eenzaam. Heb jij tips over hoe ik contact kan leggen met anderen?
“Allereerst: eenzaam zijn en alleen zijn, is niet hetzelfde. Je kunt je bijvoorbeeld eenzaam voelen terwijl je midden in een groep mensen zit. Iedereen voelt zich weleens eenzaam. Mijn tip is: sluit je ergens bij aan! Word bijvoorbeeld vrijwilliger in de buurthuiskamer of op een andere plek in de buurt. Het gevoel dat je ergens aan bijdraagt, maakt je minder eenzaam. In een gesprek met een ander helpt het als je diegene vragen stelt en jezelf echt belangstellend opstelt, dat je je probeert te verplaatsen in hem of haar. Kortom: wees aardig en geïnteresseerd. En vragen of je ergens mee kunt helpen, bijvoorbeeld met het snoeien van de tuin van de buurman, is altijd een goed idee!”
‘Als jij dat wilt, hoor je er van harte bij, onvoorwaardelijk’
Stel je vraag!
Wat wilde jij altijd al vragen aan Bente, de leider van het Leger des Heils?
Stuur je vraag uiterlijk 1 oktober 2025 naar overhoop@legerdesheils.nl en wie weet staat hij in het volgende nummer!
Plezier maken en buiten leren bij de scouting
Op het terrein van scoutinggroep
Jampeldekamp op Urk is het woensdagmiddag gezellig druk. Kinderen rennen over het veld en spelen tikkertje. Plotseling klinkt de stem van leider Tromp: ‘De ceremonie gaat beginnen!’ Binnen een paar minuten staan de welpen, scouts en explorers opgesteld in een keurige cirkel.
De dassen worden goed gedaan, de vlag wordt gehesen en Tromp bidt voor een mooie middag. Vandaag worden
er pannenkoeken gebakken. Terwijl de welpen met allerlei spellen de ingrediënten kunnen verzamelen, bouwen de scouts en explorers met houten palen en pallets een heuse buitenkeuken. Tromp van Millingen is scoutingleider van het eerste uur, sinds de installatie in 2017. “We brengen de kinderen een stukje zelfredzaamheid en discipline bij. Spelenderwijs leren ze meer over thema’s als identiteit, de samenleving, EHBO en routetechnieken.” Scoutinggroep Jampeldekamp bestaat nu uit zo’n veertig leden, maar Tromp durft groter te dromen: “Het liefst zou ik verdubbelen, maar dan hebben we extra handjes nodig.”
Gerrit Brands (12) – scout
Als Gerrit gevraagd wordt wat hij zo leuk vindt aan de scouting, beginnen zijn ogen te glimmen: “Vuur maken natuurlijk!” Hij zit al zes jaar bij de scouting. “Ik vind het leuk om buiten te zijn in plaats van binnen achter een scherm te zitten. Soms spelen we verstoppertje in het bos.” Als een van de oudste scouts mag Gerrit tegenwoordig het voortouw nemen: “Samen met Tromp maken we een plan voor de avond.” Trots vertelt Gerrit over de knopen die hij kent: “De mastworp is het moeilijkst, omdat je die met je ogen dicht moet kunnen. Dan ken je de knoop pas echt.”
‘Bij de scouting beleef je samen de leukste avonturen’
Hentina Hakvoort (10) – welp
Amber van Millingen (18) –explorer Amber zit als ‘dochter van’ al sinds het begin bij scoutinggroep Jampeldekamp. Terwijl veel van haar vriendinnen tegenwoordig voorrang geven aan voetbaltraining, studie of een bijbaan, is Amber elke week bij de scouting te vinden. “Straks moet ik nog wel door naar voetbal hoor”, lacht ze. “Ik vind het heerlijk om actief bezig te zijn en samen avonturen te beleven. We zijn al eens naar Frankrijk, België en Oostenrijk geweest. Je ziet dus ook veel van de wereld.”
Die knopen zijn voor welp Hentina soms nog een beetje lastig: “Ik ben net Dory uit Finding Nemo, zij vergeet ook alles. Maar als ik een paar keer oefen, weet ik het weer!” Hoewel Hentina nog bij de welpen zit, droomt ze stiekem al van een plekje bij de scouts: “Daar leer je hoe je vuur maakt en hoe je in het bos kunt overleven. Je leert ook hoe je een mes moet gebruiken. Ik oefen thuis soms al een beetje met mijn broodmes”, lacht ze. “Ik vind het leuk om buiten te spelen en te knutselen. Ik heb hier al veel nieuwe vriendinnen gemaakt.”
/ Naar Lucas 15 Beeld / By Malu
Een vader had twee zoons. Met z’n drieën werkten ze in het familiebedrijf dat de vader had opgebouwd.
Op een dag besloot de jongste zoon dat hij weg wilde. Hij vroeg zijn vader of hij vast een deel van zijn erfenis kon krijgen. Dat geld kon hij nu goed gebruiken om op reis te gaan. Hoewel vader liever had dat zijn zoon bij hem bleef, gaf hij hem het geld en liet hem gaan.
Met een aardig vermogen op zak vertrok de jongste zoon naar een ver land. Hij zou het er eens goed van nemen. Na al dat harde werken was het tijd om te genieten.
Tekst
De jongen gaf het geld uit als water. Er leek geen einde te komen aan de gouden bergen. Hij maakte veel nieuwe vrienden en gaf iedere dag een feestje, met veel drank en lekker eten. Hij kon het immers betalen.
Een hele tijd ging het hem voor de wind. Maar het land belandde in een economische crisis, en het geld raakte op. Opeens was het over met de feestjes, en zijn vrienden lieten niets meer van zich horen. De jongen verloor alles wat hij had: zijn huis, zijn auto, zijn vrienden en zijn status.
De jongen belandde op straat en dacht terug aan zijn vader. Alle medewerkers in het bedrijf van zijn vader hadden het beter dan hij. Hij besloot: ik moet teruggaan, naar mijn vader. Misschien mag ik als werknemer aan de slag. Alles is beter dan hier op straat zwerven.
Met lood in zijn schoenen ging de jongen naar zijn vader. Maar tot zijn grote verbazing was zijn vader helemaal niet boos. Sterker nog: de vader organiseerde een groot feest, omdat hij zo blij was dat zijn zoon weer terug was.
De mobiele buurthuiskamer
Een bus vol ingrediënten voor een gezellige ontmoeting
Een paar stoelen, wat kledingrekken met tweedehandskleding in alle soorten en maten, en ko e en thee met iets lekkers. Meer heb je niet nodig om mensen aan elkaar te verbinden. Daarom is dat de inhoud van de bus waarmee nieuwe buurthuiskamers worden gestart in bestaande gebouwen. Vandaag stopt de mobiele buurthuiskamer in Purmerend.
Bezoeker Maud:
‘Wie je ook bent, Esther heeft belangstelling voor jou als persoon, en dat is gemeend, dat merk je’
De zon schijnt, de vogels fluiten, en tieners in T-shirts met korte mouwen vliegen op hun fatbike langs het gebouw van de protestantse kerk in Purmerend. Hier staat vandaag de mobiele buurthuiskamer van het Leger des Heils. De elektrisch aangedreven bus en de tweedehands kleding erin dragen niet alleen bij aan duurzaam gebruik van goederen, het helpt ook bij het bouwen aan duurzame relaties in de wijk.
Coordinator Esther: ‘Als het eenmaal goed loopt, kan ik de buurthuiskamer overdragen aan lokale vrijwilligers of gaan we kijken of het een vaste locatie van het Leger des Heils kan worden’
Kleding
ingrediënten voor een gezellige ontmoeting. Esther of een vrijwilliger rijdt de bus naar een dorp in Noord-Holland en pakt daar uit, bijvoorbeeld in een kerk, een bestaand wijkcentrum, op een markt of in een tuin.
Elkaar zien
“Vroeger ontmoetten dorpsgenoten elkaar in de supermarkt”, vertelt coördinator Esther Kouw, “maar nu zeggen mensen tegen mij: ‘We zien elkaar niet meer.’ In mijn eigen dorp merk ik dat ook.” Daarom diende zij, samen met haar leidinggevende Loes Palmer, een idee in bij de leiding van het Leger des Heils: de mobiele buurthuiskamer. Een bus vol
Bezoeker Yvonne komt al jaren in deze buurthuiskamer, zegt ze. Dat dit onmogelijk is, omdat de bus nog maar een half jaar naar deze locatie toekomt, laat wel zien hoe goed de sfeer is. Yvonne heeft, ondanks haar pensioen, een goed gevuld leven. “Een van mijn hobby’s is tweedehands- en vintage kleding. Dus toen ik in een buurtkrantje las dat ze hier tweedehandskleding verkochten, moest ik toch even gaan kijken. Nu kom ik bijna elke week.”
Verjaardag
Een man met een driedagenbaardje rekent ondertussen een blouse met blauw-bloemige
Bezoeker Marieke:
‘Ik kwam hier vorige week om half elf voor een bakkie. Om half een zat ik er nog!’
print af bij coördinator Esther. Die loopt even naar binnen voor wat wisselgeld. Binnen is koffie met taart, want Esther was jarig. Een XL-verjaardagskaart ligt open op tafel: daar mag op geschreven worden. Aan de tafel zit bezoeker Marieke, die hier nog maar voor de tweede keer is. “Maar het voelt alsof ik hier al veel langer kom. Ik kwam hier vorige week om half elf voor een bakkie, ik dacht: ‘Als het niks is, vertrek ik gewoon weer.’ Maar om half een zat ik er nog!”
Oprechte belangstelling
Hoe het komt dat de sfeer hier zo goed is? Daar moet Marieke even over nadenken. “Je mag hier gewoon zijn wie je bent. Er is geen oordeel”, is haar antwoord. Medebezoeker Maud vult aan: “Er zijn allerlei verschillende soorten mensen. De een blijft urenlang, de ander komt alleen even aanwaaien. Wie je ook bent, Esther heeft belangstelling voor jou als persoon, en dat is gemeend, dat merk je.”
Esther: “Soms ontstaan er hele mooie dingen, maar hoor ik dat pas achteraf. Een van onze
bezoekers heeft kortgeleden een beroerte gehad en ligt nu in het ziekenhuis. Zijn dochter belde me in tranen op. Ze vertelde dat hij niet zo’n leuke jeugd heeft gehad, maar doordat hij bij ons kwam, was hij positiever geworden, is hij blij en dankbaar. Bij ons voelde hij zich gehoord.”
Van bus tot vaste locatie
Esther komt met de bus naar dorpen tussen Purmerend en Den Helder. Ze legt uit: “Op elke locatie kijken we: wat werkt hier, waar hebben mensen behoefte aan? Hier in Purmerend is kleding het middel om relaties tot stand te brengen. Ergens anders gaan we bijvoorbeeld een ladies night organiseren of starten we een naaiclub. Als het eenmaal goed loopt, kan ik de buurthuiskamer overdragen aan lokale vrijwilligers. Dan kan het een vaste locatie van het Leger des Heils worden of nemen buurtbewoners het stokje over. Zo kan ik weer iets nieuws starten op een andere plek.”
Filippine
Gelijke cijfers staan voor gelijke letters. Probeer aan de hand van de omschrijvingen alle woorden te vinden. Bij een correcte invulling lees je van boven naar beneden in de gekleurde hokjes de oplossing.
1 Slaapplaats 2 Legerrang 3 Hoogleraar 4 Sterrenbeeld 5 Klus 6 Valscherm 7 Soort puzzel 8 Fantastisch 9 Dialect 10 Overgeleverd verhaal 11 Provinciehoofdstad 12 Boomvrucht 13 Lengtemaat 14 Insect 15 Nederlands eiland 16 Periode van duizend jaar
Benieuwd naar de antwoorden, en de oplossing? Scan de qr-code!
uitjes en activiteiten
Ga de natuur in in de buurt
De zomer is in aantocht. Misschien
ben je nog wel een aantal weken
vrij. Of je nu op vakantie gaat, of thuisblijft: er is genoeg te doen.
bloemen plukken
Maak je eigen boeket Je vindt ze op veel verschillende plekken in Nederland: pluktuinen. Hier kun je (vaak gratis) zelf bloemen plukken en een eigen boeket samenstellen. Zo kun je genieten van de natuur én heb je gelijk iets leuks om mee naar huis te nemen.
Organiseer een buurtmaaltijd
Bij lange, zachte zomeravonden hoort natuurlijk gezellig tafelen. Nodig je buurtgenoten uit, maak allemaal je eigen specialiteit, en geniet met elkaar van een uitgebreide maaltijd. Dit kan ook in een van de 130 buurthuiskamers van het Leger des Heils bij jou in de buurt.
Op een mooie, zonnige dag is er niets zo lekker als het maken een wandeling. Dit kan alleen, maar natuurlijk ook samen met een vriend of vriendin. Je kunt ergens in de buurt wandelen, maar je kunt ook op zoek naar andere mooie plekken in Nederland. Op de website van Natuurmonumenten vind je meer dan driehonderd wandelroutes. www.natuurmonumenten.nl
BezoeK de marKt
In veel dorpen en steden is er wekelijks een markt. Grote kans dat je de markt in je eigen dorp of stad ondertussen wel kent. Dus pak de bus of stap op de fiets, en bezoek de markt in een van de omliggende plaatsen. Wie weet ontdek je nieuwe, leuke kraampjes.
Beeld / Erik Borst
‘wat als we nou net zoveel zouden investeren in vrede als in wapens?’
Koffiekannen en een open deur
De wereld staat in brand. Je hoeft de krant maar open te slaan en je leest over dreiging, oorlog en wapengekletter. In Den Haag vliegen de cijfers je om de oren: miljarden extra voor defensie, tanks, drones, gevechtsvliegtuigen – want ‘we moeten ons beschermen’. En enerzijds begrijp ik dat, maar anderzijds vraag ik me vaak af: wat als we nou net zoveel zouden investeren in vrede als in wapens? In het zien van mensen, die gewoon in Nederland op straat lopen of zwerven? In mensen bij wie het oorlog is in hun persoonlijk leven?
Met mijn band The Bowery zing ik over dat leven, precies zoals het is – niet zoals we het graag presenteren op sociale media. Over verlies, leegte en hoop. Over een God die niet op een berg zit te wachten tot jij eindelijk perfect bent, maar die afdaalt en die jou vindt in het donker. Over hoe geloof pas betekenis krijgt als het vuile voeten mag maken.
En laat dat nou precies zijn wat het Leger des Heils ook doet. Ze verkondigen genade niet als theorie, maar als actie. Ze zijn er. In de kou, op straat, in de opvang. Ze kijken naar mensen door de ogen van Jezus – en dat is iets anders dan iemand op z’n zonden aankijken. Ze willen laten zien dat niemand ooit alleen hoeft te zijn. Niet in de nacht, niet in de schaamte, niet in de worsteling.
Ik geloof in een leger dat ons land beschermt. Maar daarbij denk ik niet meer in de eerste plaats aan een militair leger bij de grens, maar aan een leger in de binnenstad. Geen leger met bunkers en kanonnen, maar een met open deuren en koffiekannen. Geen dienstplicht en camouflage, maar de ander dienen, en liefhebben als jezelf. Met zo’n Leger mogen we ons echt beschermd weten!
En laat dat nou precies zijn wat het Leger des Heils ook doet. in de worsteling. geloof aan dienstplicht mogen we ons echt beschermd weten!
Rokus Maasland (1982) is zanger bij The Bowery, liedschrijver en auteur van het boek ‘Allen die vermoeid & belast zijn’, waarin hij op zoek gaat naar waar God is in het lijden en naar de rol van de kerk daarbij.
champignonsoep Franse
Saar van Keulen is sinds vorig jaar vrijwilligster in de buurthuiskamer van SintMaartensdijk. Hier maakt ze elke week soep voor vrijwilligers. “Een beetje van mezelf en een beetje van Honig”, vertelt Saar. “Het is een simpel recept waar iedereen z’n vingers bij aflikt.”
Franse
champignonsoep
250 gram kastanjechampignons
400 gram gehakt
Zakje Honig Franse champignonsoep Bieslook Croutons
garde, aan de kook.
stap 2: Meng 400 gram gehakt met de gehaktkruiden en draai er balletjes van.
stap 3: Snij de champignons in plakjes en voeg, zodra de soep kookt, de in plakjes gesneden champignons toe samen met de gehaktballetjes.
Tip: voeg voor een extra romige smaak een beetje kookroom toe.
stap 4: Doe het deksel op de pan (niet helemaal afsluiten) en laat de soep, onder af en toe roeren, nog 15 minuten zachtjes doorkoken. Voeg nog wat peper en zout toe.
stap 5: Garneer de soep met de fijngehakte bieslook en croutons.
Hoofdredactie
Henriët Brouwer
Kapitein Anita Kamperman
Eindredactie
Coen van Everdingen
Art direction en grafisch ontwerp TinekeWerkt
Lithografie
Studio Boon
Correctie
Jasper van den Bovenkamp
Redactie
Joëlle Slootjes, Sanne Koudijs, Geke van Wijnen, Willemijn de Jong, Daniël Albers, majoor Simon van der Vlugt
Traffic
Marko Mellema
Coverfoto
Janita Sassen
Uitgever
Leger des Heils
Drukker
Senefelder, Doetinchem
Contact
overhoop@legerdesheils.nl www.legerdesheils.nl
© Leger des Heils 2025
Dit magazine is een uitgave van het Leger des Heils.
Stichter | William Booth
Internationaal leider | Generaal
Lyndon Buckingham
Commandant Nederland, Tsjechië en Slowakije | Commissioner Bente S. Gundersen
‘Bij U schuil ik, U bent mijn schild, in Uw woord stel ik mijn hoop’