Η παράσταση αναπολεί μια χαμένη εποχή και καταδύεται στα βάθη της γυναικείας ψυχής. Το πάθος θέλει χαρτί, οι γυναίκες γράφουν, εξιστορώντας το απύθμενο βάθος της αγάπης, της επικοινωνίας και του έρωτα. Δεκατρείς αληθινές γυναίκες, διάσημες προσωπικότητες, που δεν είναι πια μαζί μας, μιλούν καταθέτοντας αβίαστα και γυμνά την ψυχή τους. Μια γραφή ρέουσα, συνδεδεμένη, τόσο με τους ρυθμούς και τις δονήσεις του σώματος, όσο και με τη σεξουαλικότητα. Μέσα από τις επιστολές, η ηρωίδα της παράστασης ταξιδεύει στο χρόνο και ζωντανεύει το χθες. Ξυπνά εικόνες και ήχους, φέρνοντας στην σκηνή, σαν παιχνίδι, το χθες στο σήμερα και το σήμερα στο χθες. Ο παρορμητισμός έχει τον πρώτο λόγο και παρασύρει τον θεατή στο μυαλό αυτών των σπουδαίων γυναικών του περασμένου αιώνα. Ανεξίτηλες στο πέρασμα των χρόνων, οι γυναίκες αυτές μεταφέρουν την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό σε άλλα επίπεδα. Δυναμικές και διαφορετικές για την εποχή τους, άφησαν πίσω τους τροφή για σκέψη και ένα ανεκτίμητο έργο.
