LEDA
MAGAZINE CULTURAL ONLINE
SEPTIEMBRE2011
#01
11
MARYLAND HANS CASTROP ISAAC PECES
19
NU JAZZ BEATS BLUES
25
VALLEINCLÁN ESCHER
28 44
CRISTINA MARTA ANDREA LOMO PUNTO
64
ALEJANDRO ALVAREZ LUCIANA SALVADOR
69
ANIMACIÓN SERIES CORTOMETRAJE
73
GARFO K.S ANDRADE
LGTB MERI DOS SANTOS
L COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM
leda magazine Colectivo LEDA COLABORADORES Martha R Barilari
O Imperdibel María Galdón
Aida Cousillas Óscar Parada
Cristina Cotelo Andrea Louzao Luciana Salvador Alejandro Alvarez Marta Carnero Isaac Peces Jata Brava Fredaster Aina Vich Alumnos Escola Picasso Jrucho LGTB ain4 Rules
¿QUÉ?
¡QUE SI TE APUNTAS!
¿QUIÉN?
TÚ/VOSOTROS/ELLOS
¿DÓNDE?
COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM
¿CÓMO? MOVIENDO EL CULO Y COMPRANDO
UN CARRETE, ENCENDIENDO EL PC Y EVITANDO CAER EN LA TENTACIÓN DE DAR A ACTUALIZAR A LA PÁGINA DE INICIO DE CUALQUIER RED SOCIAL, ENFRENTÁNDOSE A UN FOLIO EN BLANCO, A UN PROYECTO EN EL WORD/FAMILIADOBE/FINALCUT/ MOTIONGRAPHICS,ESCANEANDO ALGUNO DE TUS TRABAJOS, CONTÁNDOLE ESTO A TUS AMIGOS…
¿POR QUÉ? PORQUE EL QUE NO CORRE VUELA.
PORTADA: Rules
Bienvenute! Un nuevo magazine digital cultural que basa sus publicaciones en la difusión de trabajos y proyectos de jóvenes artistas y todo aquel que quiera darse a conocer. Además de ofrecer estos espacios para la divulgación de música, fotografía, cortometrajes, ilustración, multimedia, diseño 3D, motion graphics, literatura, moda, tecnología y <sugiereaquítupropuesta>, también ofrecemos entretenimiento, mucha música, críticas de cine , recomendaciones, humor… y hasta nos atrevemos sugiriéndote un RETO.
En LEDA MAGAZINE tienes tu espacio. Cómo quieras llenarlo está en tus manos.
Aflójate el cinturón e infórmate, mira, LEE, COMPARTE, DISEÑA, INVESTIGA, ESCUCHA, relaciónate, CREA. El colectivo LEDA lo forman todos aquellos que quieran contribuir en nuestras publicaciones Trimestrales, colaborando tanto externamente (enviando información, enlaces, noticias, trabajos, sugerencias) como colaborando internamente produciendo contenidos para cualquiera de las secciones con las que contamos, o desarrollando funciones como redactor/a.
COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM
ENVÍANOS TUS PROPUESTAS PARA LA PRÓXIMA EDICIÓN LEDA MAGAZINE por COLECTIVO LEDA se encuentra bajo una Licencia Creative Commons
EDITORIAL
Nuestro viaje comienza como todos, con el número UNO que es único por muchas razones. La primera es que matemáticamente al multiplicarlo por él mismo no varía, y si se divide por él mismo sigue siendo uno. Nuestro número uno. César Augusto el emperador, decretó que “príncipe” (del latín “princeps”, “primer ciudadano”) sería el eufemismo que denotaría al título que él mismo ostentaba. Simbólicamente el uno es un ideograma, un distintivo, una fórmula. Socialmente es el ganador, el que preside, el podio y el que se lleva las flores y las chicas. En nuestro caso EL UNO son ganas, ilusiones, son palabras y forma, imágenes y colores, ganas, fantasías, noches y días que esperamos compartáis y disfrutéis con nosotros. Una aventura comienza, y esta vez no gracias a colosales caravelas explorando grandes mares, sino gracias a códigos binarios y la exorbitante red de internet, todos podamos ser partícipes de ella. Abrocharos los cinturones porque despegamos. Está permitido fumar.
Texto: Elisa Vergara y Maeve Doyle Fotografía: Belén Silva Bilbao
@LEDAMAGAZINE
MÚSICA
*MARYLAND *HANS CASTORP *NU-JAZZ
Maryland
Foto: Tamara de la Fuente
Son enerxía pura, e ven nolo demostran nos seus 2 traballos de estudio, SURPRISE(2009) e GET COLD FEET(2011), disco do que imos a falar nesta publicación!
cancións directas, con moitisima forza; un traballo no que se volcaron completamente en todo o proceso.
Este segundo traballo de estudio, GET COLD FEET, como xa din eles, non ten nada que ver con ter os pés fríos…É unha expresión inglesa que fai referencia a botarse atrás ou deixarse gañar polo medo. Así , a banda viguesa fai referencia a esos momentos nos que a todos nos entran dúbidas ante unha decisión difícil de tomar.
Neste novo traballo volve estar a cargo da produción Jaime García Soriano, que esta vez comparte créditos con Iago Lorenzo. O disco foi grabado por Pancho Suárez de Lis nos estudios Planta Sónica de Vigo, e pasterizado posteriormente por Alan Douches en West West Music en Nova York.
Pero aquí non hai dúbida ningunha sobre este granv traballo, no que deron un paso máis alá, dando un gran golpe dentro do xénero e creando un disco cargado de
A intención da formación de Vigo para este disco era que o propio disco captara a enerxía que desprenden no directo e non que fora á inversa…
E introducíndonos xa no que é o disco en si…como ben vos dicía con anterioridade, este Get Cold Feet é un traballo moi contundente, con guitarras máis potentes, pero nos que tamén podemos encontrarnos con temas suaves…con algunha sorpresa de por medio.
E a gran sorpresa é Little Miss Sunshine , un acústico , coa voz de Rubén perfecta para un tema coma este; guitarras acústicas, voz suave, con gran sensibilidade e unha letra preciosa que te transportan a outro mundo…con sorpresa incluida.
Red Boots é o primeiro corte deste disco, do cal podedes ver tamén o videoclip en canles como Youtube, cun gran traballo audiovisual. Potente, no que dende o comezo a voz de Rubén resulta totalmente envolvente.
Estiveron no escenario Mondosonoro RNE3 do festival Vigo Transforma, onde sen lugar a dúbidas , nun tempo record de 30 minutos de showcase, se meteron ao público no peto.
o conseguiron, tocando un set moi ben elixido para a ocasión, todos os seus temas con máis forza, para así meternos a todos máis ganas de boa música. Pena que fora tan corto, todo o público pedía máis. En resumo, guitarras con moito corpo, unhas voces incríbles, suaves e sensibles nos momentos precisos , e en conxunto, un disco redondo , coidado ao milímetro.
Non podedes perdervos o directo desta banda, xa que toda a enerxía que transmiten neste Get Cold Feet, se multiplica por dous nos Outro tema a destacar, é Atom Nin a meteroloxía (calor abundante seus concertos…estade atentos Bomb, contundente, con guitarras nun espacio ao sol) nin ningún outro a eles, engancharédesvos na moi cañeras, que en directo se percance puido con estes vigueses primeiraescoita! supera máis ainda que no disco. que sairon a dalo todo e abofé que
WWW.MYSPACE.COM/MARYLANDVIGO “JUST TRY”
MARYLAND SON : Jaime Gutiérrez: batería Pablo Castelo : baixo Iván Pati: teclados Arturo Gutiérrez : guitarra e voz Rubén Castelo : guitarra e voz
por María Galdón
Jruchontrevista :
HANS CASTORP
Neste número 1 de Leda magazine , inaguro a sección JRUCHOENTREVISTA cun Proxecto Germanogalaico Chamado HANS CASTORP dende A Coruña. Un home que fai musica porque é o seu pasatempo favorito e porque é un dos mellores exemplos de Lofi-DIY en Galicia neste momento. Conocémonos dende xa fai uns anos e non me puiden resistir en facerlle unha entrevista para que sala do seu propio underground, porque estamos falando do underground,do propio UNDERGOURND GALEGO. Para entender un pouco mellor a súa forma de crear música, púxenme a reflexionar un pouco sobre as preguntas que lle podería facer a este máster no minimalismo germánico,polo que se conoce como Hans “hellfarbig” Castorp. Pois aló van:
1.Para empezar , explícanos un pouco quen eres. Chámome Hans, e son un rapaz case home que vive nalgún lugar ó noroeste de Galicia, aínda que nacín en Hamburgo xa fai algo máis de dúas décadas. De cando en vez intento facer cancións, con maior ou menor éxito. 2.O teu nome , Hans Castorp é un personaxe do libro “La montaña mágica” de Thomas Mann, dinos por que escolliches ese nome e cóntanos un pouco a túa afición pola literatura. Escollín ese nome porque é unha novela marabillosa que me marcou e, como adoita ocorrer nestes casos, sentinme totalmente identificado co personaxe protagonista, que é Hans Castorp. Supoño que se es un mozo inseguro de vinte e poucos anos, que non sabe moi ben o que quere na vida, facilmente impresionable e que busca defini-la súa propia personalidade, pois é probable que che pase iso.
Pois curiosamente, e aínda que pareza un pouco contradictorio co anterior, non emprego moito tempo á hora de facer as letras; a maioría das veces só procuro acadar unha certa eufonía no ritmo, sen preocuparme demasiado polo contido. Isto débese basicamente a que non me considero capaz de escribir unha boa letra. Pero pode ser que algún día aprenda, quen sabe. 4.No momento de gravar as túas ideas, que métodos utilizas? Adoito empregar o método de “agora ou nunca”, que consiste en gravar unha idea que considero interesante xusto no intre en que se me ocorre (orixinal, ¿eh?). Moitas cousas esquecín por non gravalas no momento.
No tocante ó meu gusto pola literatura, o único que podo dicir é que me encanta ler e que procuro facelo tódolos días. Podería dicir que é como un elemento de seguridade, algo ó que sempre podo acudir Bandcamp: cando quero esquecerme por un anaco da miña mediocre existencia (o mesmo http://hanscastorp.bandcamp.com/ poderíase dicir do cine ou da música, claro).. Non vou falar de autores e libros My Space: preferidos porque aquí non procede.. http://www.myspace.com/hanscastorp 3.Falando de literatura, que tipo de textos utilizas nas túas cancións?
.
7.Intentaches algúnha vez levar o teu proxecto ao directo? Ou tes pensado facelo algún día?
Non, nunca o intentei e de momento non Se che pregunto que influencias tes para teño ningunha intención de facelo. É algo que crear a túa música, que grupos ou que me dá bastante respeto/pánico por varios cantantes poñerías no teu Top 5? motivos: o primeiro, e o máis importante, é que a penas sei tocar (e xa non digamos Home, se falamos de grupos ou artistas cantar); o segundo, que non me gusta que en solitario que me gustan, e que teñen un me miren á cara, e moito menos se se trata estilo cercano ao que eu intento facer (ou dun grupo de xente, evidentemente, aínda que me gustaría facer), pois podería dicir que sexa moi reducido; e por último, que bastantes máis de cinco. Agora ben, non sei son bastante susceptible aos insultos, sobre todo cando van dirixidos cara a mín. Ademais se podo falar estrictamente de influencia, non teño cartos para un amplificador. porque a mín sáeme o que me sae, pero Ó mellor, dentro duns anos, se son capaz de supoño que podería citar algúns nomes, superar estas dificultades, considéroo. Pero para non ser xa máis pesado e deixar por agora non o vexo factible. de xustificarme: Tom Bauchop (coñecido 8.Qué é o que che levou a facer/gravar a como u.n.p.o.c.), Ween nos seus primeiros túa propia música? discos, Sebadoh, Bill Callahan (coñecido Diría que foi unha mestura de afán persoal e como Smog) e The Microphones. Tamén envexa (sa); coñecer a xente que estaba en podería mencionar a Guided by Voices, John grupos ou que facía a súa propia música foi Frusciante, Animal collective ao principio o acicate que me impulsou a intentalo por min mesmo. Ademais vin nisto un medio para (ata o Sung Tongs), Daniel Johnston, Kid, canalizar frustracións. 6.Levo xa uns anos escoitando os teus 9.Tes algún proxecto para o futuro? proxectos, xa cando gravabas con The Chuskerros. Cantos anos levas facendo Pois tiña a intención de gravar un novo EP antes de que acabe o ano, se fose posible. música? Pois non moitos, de feito. Comecei a gravar Tamén é posible que faga unha colaboración cousas terribles cunha guitarra desafinada con Kid, que é algo que xa vén de lonxe. E ó mellor algún día intento gravar algunhas aló por abril ou maio do 2008, co nome de The Chuskerros, como ben dis. Un ano e pico versións, que é algo que me apetece facer. despois cambiei de nome, e ata agora. Pero máis ou menos sigo facendo o mesmo.
Nujazz Historia
del
que con su compilación HOTEL CÔSTES El NU-JAZZ es el término que engloba lleva más de 15 volúmenes ofreciendo un un género musical, surgido a mediados de perfecto resumen de la escena. la década de los 90’ y que fusiona varios elementos del jazz junto con otros estilos, como la electrónica, el acid-jazz, el funk, el swing, el soul y la improvisación musical. Además admite varias formas de ser denominado (electro-jazz, jazz-house o future-jazz son otras variables bastante aceptadas). Otros artistas o formaciones que son La mezcla resulta en un compendio de considerados clásicos de este género son música bailable, fresca y alternativa, por ATJAZZ, BELLERUCHE, BONOBO, BUSCEMI, lo que se convierte en un estilo predilecto COLMAN BROTHERS, DALINDEO, DEpara las pistas de baile en los clubs más PHAZZ, DIESLER, ERIK TRUFFAZ, GABIN, vanguardistas. Debido a su gran variedad, GERARDO FRISINA, GILLES PETERSON, no es un género perfectamente cerrado, y JAZZANOVA, KOOP, KEVIN YOST, puede ser fusionado con otros estilos como KYOTO JAZZ MASSIVE, LLORCA, MARC el afrobeat o el hip-hop. MOULIN,MATTHEW HERBERT, MARK DE CLIVE-LOWE, MR SCRUFF, NICOLA CONTE, Uno de los pioneros y, probablemente, el NOSTALGIA 77, PAROV STELAR, QUANTIC, máximo exponente, es Ludovic Navarre, RAINER TRÜBY, [RE:JAZZ], RECLOOSE, más conocido como ST GERMAIN, que con su RUBIN STEINER, SOLO MODERNA, THE debut ‘Boulevard’ (1995) logró un éxito muy JUJU ORCHESTRA, WALDECK, 4 HERO, notable, pero que ganó su fama mundial con ZERO 7, ZUCO 103, etc... el LP ‘Tourist’ (Blue Note Records, 2000) con singles como ‘’Rose rouge’’ o ‘’So flute’’ En nuestro país tenemos algunas que siguen siendo claros revientapistas. muestras con bandas o productores como En la década de los 90 también surgieron Vennueconnection, Casbah 73, Mojo Project, formaciones como los japoneses United Asstrio, Dj Ino o Matinalsystem. Future Organization (UFO), que con su ’’Generalmente se fusiona música producida digitalmente con mezcla más experimental que bailable samplers, efectos y bases programadas, y se le incorpora instrumentación real sacada de flautas, trompetas, comenzaron la ola nipona tan dedicada a una pianos, etc.’’ esta música; o Sthepane Pompougnac,
x T
Mi
APE
NU JAZZ ATJAZZ
COLMAN BROTHERS
GERARDO FRISINA
KOOP
Absolute Space
LLORCA
The Novel Sound
MARC MOULIN
ST GERMAIN
WALDECK
CLUB DE BELUGAS
It’s complete
So Flute
Mr DG
Floater
Intenso
Organ
Some Like it Hot
BEATS Gramatik Stairway To Hip-Hop Heaven
Rdj2 Ghostwriter
Nujabes Psychological Counterpoint
Gramatik
Gramatik
Dungeon Sound
Lonely & Cold
Quantic
Mr Scruff
We Got Soul
Bunch Of Keys
Shing02
DJ Krush
Suburban Water
Ha-Doh
BLUES Skype James Sonny Boy Williamson
Albert King
Freddie King
Canned Heat
Muddy Waters
Howlin´ Wolf
Los Reyes del KO
I’m So Glad
Have you loved a Woman
Little Walter Fast Boogie
Nine below zero
On the Road Again
How Many More Years
Blues Power
Chamagne&Reefer
Paint the town Red
La vida es muy peligrosa. No por las personas que hacen el mal,sino por las que se sientan a ver lo que pasa.
Albert Einstein
WEB
RAMÓN DEL VALLE-INCLÁN LA PIPA DE KIF Publica en 1919
La PIPA DE KIF, obra poética que presenta temas suburbiales y tabernarios con un enfoque cercano al esperpento. A partir de 1920 la obra de Valle se centrará en la denuncia de un mundo dominado por lo deforme y lo absurdo.
¡Cacao! Afrodita jardín del puma y chocolate de Moctezuma. El chocolate -parece cuentono lo inventaron en un convento. Yerba del Hombre de la Montaña, el Santo Oficio te halló en España. Cáñamos verdes son de alumbrados, monjas que vuelan y excomulgados. Son ciencia negra de la Caldea con que embrujada fue Melibea.
Unos lo achacan a los Aztecas, disputan otros si Chucumecas. Hay sus dos credos con sus dos papas. ¡Si fue en Tabasco! ¡Si fue en Chiapas! (Cacao en la lengua del Anahuac es pan de dioses, o Cacahuac. Y el nombre sabio sigue la broma, cacao en la lengua griega: Theobroma.)
MAURITS CORNELIS ESCHER No fue precisamente un estudiante brillante, y sólo llegó a destacar en las clases de dibujo. En 1919 y bajo presión paterna empieza los estudios de arquitectura en la Escuela de Arquitectura y VArtes Decorativas de Haarlem, estudios que abandonó poco después para pasar como discípulo de un profesor de artes gráficas, Jessurum de Mesquitas. Adquirió unos buenos conocimientos básicos de dibujo, y destacó sobremanera en la técnica de grabado en madera, la cual llegó a dominar con gran maestría.
Entre 1922 y 1935 se traslada a Italia donde realiza diversos bocetos y grabados principalmente de temas paisajísticos. Abandona Italia debido al clima político de aquellas fechas, trasladándose a Suiza, y pasó algunos años allí, cuyo clima le resultó muy desagradable y poco inspirador. Añora el sur de Italia y lo frecuenta repetidas veces. También viaja a España, y en particular a Granada. Visita dos veces la Alhambra, la segunda vez de forma más detenida, copiando numerosos motivos ornamentales. Lo que aprendió allí tendría fuertes influencias en muchos de sus trabajos, especialmente en los relacionados con la partición regular del plano y el uso de patrones que rellenan el espacio sin dejar ningún hueco.
of
FOTOGRAFÍA
CRISTINA COTELO Uso la fotografía para plasmar lo que veo . Ella y yo somos compañeras desde hace 10 años ya, aun así ,aun seguimos conociéndonos ,preferimos que nuestra relación que vaya despacio. He tocado varios campos pero en el que me encuentro más cómoda es la fotografiá de autor, he realizado series que hablan de la abstracción emocional y otras de algo tan simple como la búsqueda de una presencia en una ausencia. Mi trabajo en este medio llamado fotografía aún se haya en plena adolescencia y eso es excitante. Durante estos meses he tocado la fotografía de moda de la mano de una gran diseñadora Coruñesa , Cova Gutierrez. Aunque mis inquietudes y energías ahora las estoy dirigiendo por otro camino, a mi nuevo proyecto , que espero q vea la luz en Enero, en el pretendo usar no solo la fotografía como medio de expresión artística. Creo que una imagen vale más que mil palabras y aunque uso una frase que no es mi mia , en este caso creo que mi trabajo definirá mejor quien soy y donde voy. Cristinacotelofotografia@gmail.com http://www.flickr.com/photos/en-las-cuencas-tengo-ojos
ANDREA LOUZAO
EL MOVIMIENTO ESTÁTICO Simplemente a cada paso, a cada instante una brisa que nos golpea de frente, a los ojos, sin detenerse. Y el mundo camina girando, en el silencio del viento cada cual a libre albedrío que grita al suave movimiento. Que siga caminando y moviendo,que corra y pase el tiempo, y caigan las hojas al suelo y se lancen los pájaros al vuelo. Quedarán las imágenes eternas, para siempre quietas. Quedará el movimiento, para siempre estático. Que yo llegaré con mi cámara, y dispararé luces y sombras, espacios llenos y vacíos, en movimiento estático. MARTHA R. BARILARI
!!! !!! ENJOY ENJOY
COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM COLECTIVOLEDA@GMAIL.COM
LOMOGRAFÍA
Marta Vich Elda Mesejo
ain4 Paula Mari単as
Paula Mari単as
Aina Vich
Santiago Cuquejo
Nerea Cordero
EN SU PUNTO
www.enecordero.com
“ Una fotografia no se toma,se hace.”” Ansel Adams
ELENA LÓPEZ LANZAROTE
MERI DO SANTOS
ATMOSPHERE Estudié Diseño Gráfico pero durante unos 8 años me he dedicado a la fotografía profesionalmente, hace un año que me he mudado a Tenerife y la he dejado un poco de lado. Siempre he ido ilustrando y haciendo collage.
“DESTAPANDO BAÑERAS” Exposición colectiva de ilustraciones del colectivo ESTÓMAGOS VACÍOS, CEREBROS HAMBRIENTOS
O colectivo ESTÓMAGOS VACÍOS,CEREBROS HAMBRIENTOS creouse para realizar unha mostea colectiva entre varios compañeiros de escola. Buscabamos un tema interesante que nos servise para promocionarnos, pero amén para profundizar nun tema pouco espallado. Por iso decidimos centrarnos na comunidade LGTB. Tivemos unha charla-coloquio con eles onde nos falaron sobre as súas experiencias persoais, pero tamén profesionais no ámbito dos dereitos e normalización da comunidade LGTB. Especial atención á Asociación ALAS Coruña que axudarónos a ter conciencia da súas experiencias persoais e profesionais, así
como no ámbito dos dereitos e normalización da comunidade LGTB
Blog de Estómagos vacíos: http://estomagosvacios.blogspot.com/
Blog de ALAS Coruña: http://alasdecoruna.blogspot.com/
Un dos propósitos da mostra é un exercicio de empatía por parte dos autores á hora de meterse na pel doutras persoas. Aunque o principal obxetivo é acadar que os espectador sexa capaz de empatizar cos sentimentos e necesidades do Colectivo LGTB Cremos que para levar a cabo esta labor de normalización é importante difundir o máximo posible a nos a proposta, polo que nos planteamos desde un principio levala por diferentes municipios de toda Galicia e difundida amén a través de internet.
Autor: Yago García Obra: You unleash my senses Técnica: Grafito y digital www.cuikointhemillo.blogspot.com
Autor: Sole Rei Obra: Sin título Técnica: Mixta www.galaxiacenoura.blogspot.com
Autor: Cristina C. Santiago Obra: El suicidio TĂŠcnica: LĂĄpiz y digital www.pasmosa.blogspot.com
Autor: Jorge FernĂĄndez Obra: Tolerancia TĂŠcnica: Digital
www.loktaria.blogspot.com
Autor: Laura Crego Obra: Interiorizando lo invisible TĂŠcnica: Digital dragoncitoverde3@hotmail.com
Autor: Elena Valverde Obra: Sin tĂtulo TĂŠcnica: Digital www.elenator.blogspot.com
Autor: Diego Pena Obra: Sin tĂtulo TĂŠcnica: Digital www.ilustracionsuperficialypedante.blogspot.com
Autor: Carlos Mauriz Obra: Sin título Técnica: Lápiz, rotulador, tinta china y digital
carlosmaurizvarela@gmail.com
Autor: Marta G. Cabrillas Obra: Decisiones robadas TĂŠcnica: Gouache y acuarela
lachatterouge@hotmail.com
Autor: María Álvarez Obra: Soledad Técnica: Lápiz y digital
www.yupiyeyo.blogspot.com
Autor: HUGO Obra: Anonymous TĂŠcnica: Mixta tadeus_47@hotmail.com
Autor: Óscar Parada Obra: La opresión Técnica: Digital prarasete@msn.com
Autor: La chica de la cinta Obra: Love TĂŠcnica: Vectorial
www.lachicadelacinta.blogspot.com
Autor: Pablo Suárez Obra: Autorrepresión Técnica: Digital www.pcasal.deviantart.com/gallery
Autor:Sara C. Martín Obra: La vida de Armario en Armario Técnica: Lápiz y Acuarela
www.cafedefresa.blogspot.com
Autor: Noel Obra: Freedom Técnica: Lápiz y digital www.autodestroi.blogspot.com
LITERATURA
WEB
EMO DÍAZ
El amor para Carolina es como cuando se cae una gota de Mojito en el pantalón recién puesto y da lo mismo. Carolina está más allá de la media que media borracha, y ya no le importa si es ron o agua. Si es tarde o temprano, si está sensata o con la cabeza perdida. Si tiene veintitrés o más de cuarenta y cuatro. Con quién durmió anoche y con quién se acostará hoy, si sube o baja. A Carolina le da lo mismo lo cae en su pantalón porque en la barra del bar donde siempre se sienta, el amor se confunde cuando hay alcohol y tabaco. Cuando el cuerpo se le pone flojo y las lástimas se le resbalan por los hombros y caen al suelo. Alguien siempre se las pisa. Es que de un tiempo aquí Carolina se enamora fácil y su amor tiene siempre el mismo sabor. Sabor a ron, azúcar, lima y menta. LUCIANA SALVADOR
CINE
ANIMACIÓN REACH DIRECTOR :Luke Randall TIEMPO : 3’50 PAÍS : Australia CATEGORÍA: Comedia
HUNGU DIRECTOR :Luke Randall TIEMPO : 3’50 PAÍS : Australia CATEGORÍA: Comedy
FALLEN ART DIRECTOR : Tomek Baginski TIEMPO : 5’54 PAÍS : Polonia CATEGORÍA: Comedia
CORTOMETRAJES AMBUSH DIRECTOR : John Frankenheimer TIEMPO : 9’45 PAÍS : EEUU CATEGORÍA: Acción
CHOSEN DIRECTOR:Ang Lee TIEMPO : 9’05 PAÍS : EEUU CATEGORÍA: Acción
THE FOLLOW DIRECTOR:Jhon Woo TIEMPO : 9’30 PAÍS : EEUU CATEGORÍA: Acción
SERIES ONLINE
ANGÉLICA Y ROBERTA
COPS
TRAILER
CÁPITULO 1
MALVIVIENDO CÁPITULO 1
ASQUEADAS CÁPITULO 1
“O IMPERDIBEL” FEIRA DE TOUROS NA PEREGRINA
Autor: Garfo
www.imperdibel.es
A VAGA QUE NON CESA
Autor:Andrade
INCAPACES
Autor: K.S
PREMIADOS Y PREMIADORES
Autor: Andrade
HABERIA QUE SABER
Autor: Andrade
L