— inspiracje —
Ślady i tropy A nna P ikus
❧❧Czyja to kupa? Ważnymi śladami obecności zwierząt są odchody. Po ich rozmiarze i kształcie można ocenić, które zwierzę tu było. Roślinożercy, jak jeleń, łoś czy zając, pozostawiają kał w postaci dużej liczby kuleczek czy ziarenek skupionych w jednym miejscu. Jest suchy i często przypomina zbite trocinki. Wyjątkiem jest żubr, krewniak krowy, który pozostawia po sobie charakterystyczne placki. Odchody zwierząt mięsożernych, takich jak lis, wilk czy kuna, mają kształt wydłużonych walców, są dość miękkie i często zwężają się ku jednemu z końców. Nierzadko
sarna tak „pieczętuje” swoją obecność.
w takim kale znajdziesz resztki piór, kości czy sierści ofiary. W swoich poszukiwaniach możesz też natknąć się na coś, co wprawdzie przypomina kupę, ale nią nie jest. To tzw. wypluwki, pozostawione przez ptaki drapieżne. Żołądki tych zwierząt nie są w stanie strawić sierści, pazurów czy kości, więc zwracają je zlepione w całość. ❧❧Podgryzanie i obgryzanie W lesie niejednokrotnie natkniesz się na miejsca, w których zwierzęta urządziły sobie stołówkę, co zdradzają pozostawione resztki jedzenia, np. jastrzębie po upolowaniu ofiary oskubują ją, pozostawiając na ziemi mnóstwo piór. Dowodem obecności wiewiórek, które uwielbiają nasiona leśnych drzew, jest bałagan – porozrzucane szyszkowe łuski i trzony. Ślady małych ząbków na kapeluszach grzybów pozostałych z jesieni to dzieło myszy leśnej. Gdy śnieg przykryje trawę, jeleń, sarna czy łoś żywią się korą młodych drzew, obdzieraną z pni. Leśnicy nazywają to spałowaniem. W wielu miejscach można spotkać takie poranione drzewka. ❧❧W labiryncie Spacerując po lesie, także z innego powodu przyjrzyj się pniom drzew. Pod korą da się zauważyć na nich skomplikowane labirynty wygryzione przez larwy owadów. Najgroźniejszym szkodnikiem, który w ten sposób się odżywia, jest kornik drukarz. Powoduje śmierć drzewa, często całego lasu. Na pewno kojarzysz liście dębu z dużymi kulkami na spodniej stronie. To galasy, w których rozwija się owad o nazwie galasówka dębianka. Jeśli przekroisz taką kulkę, znajdziesz w niej małą larwę. ¶
galasy kryją w sobie larwy galasówki dębianki.
fot. Hanna Będkowska
Najłatwiej dostrzec na leśnych drogach – zwłaszcza na świeżym śniegu – tropy, czyli odciski łap, pazurów czy racic. Ale nie tylko.
fot. Paweł Kosin
To, że zimą w lesie nie widzisz zwierząt, nie znaczy, że ich tam nie ma. To prawda, że trudniej natknąć się na nie, ale z łatwością za to znajdziesz świadectwa ich obecności. Musisz tylko uważnie patrzeć, zwłaszcza pod nogi.
korniki drążą pod korą kręte korytarze.
fot. Krz ysztof Fronczak
TEKST:
eRyś www.erys.pl
zima 2013 echa leśne—73