LA SIDRA 199 (Ochobre 2020)

Page 72

72

DENOMINACIÓN D‘ORIXE PROTEXÍA

Mazana Asturiana María del Pilar Coque Suárez tien la so pumarada, de media hectária, na vega’l ríu n’Obanca, conceyu de Cangas. Con 56 años, trabaya ella sola nesa finca y otres d’estremaos cultivos, incluyendo mazana de mesa. Un trabayu duru, pero prestosu y agradecíu que la caltién en forma meyor que cualisquier xinasiu. Pilar unvía dos mensaxes: a la xente mozo que s’asocie pa trabayar n’agricultura y a los llagareros, que paguen meyor la mazana.

¿Qué te llevó a dedicate al cultivu de mazana? Bueno, planté esta pumarada nel añu 1999, ente otres coses porque quedé ensin trabayu, tenía un prau y nun tenía ganao, así que decidí entrar colos mazanos de sidra. D’aquella yera cuando se taba faciendo la plantación de mazanales en toa Asturies, había suvenciones, cursos... y apunteme a too. Tola mazana que tengo nesta finca ye de DOP. Pa escoyer les variedaes fui asesorada pol mio tíu, que trabaya n’investigación y estudió lo que meyor se podía dar equí, buscando variedaes que maduraren toes más o menos al tiempu. ¿Tas contenta d’esa decisión? Sí, bueno, a mi esto gústame muncho, pero hai que reconocer que ye un trabayu bastante duru, y hai que tener fuerza física. Trabáyolo yo sola, y según van pasando los años... nótase. Por exemplu la poda, yo que soi mui meticulosa, igual tiro dos o tres meses podando. A la hora de pañar ties que mover muncho personal, muncha mazana... los otros trabayos ya son más llevaderos. La verdá ye que esto ye’l mi xinasiu personal ,cuando hai que quemar calories quémesles toes. ¿Cómu ves la situación actual? Equí ye una zona onde va acabando todo. Primero ha199

bía munchos viñedos, que se abandonaron cola apaición de la mina, como too n’Asturies, pero poco a poco va retomándose l’agricultura, vese que hai xente xoven que van viendo les oreyes al llobu y van viendo la necesidá de volver al campu. La xente equí ta mui acomodá, tan mui acostumbraos a que los pas y los güelos lo paguen too... yo tengo que tirar de xente de fuera pa pañar la mazana porque los d’equí nun quien. Ye mui importante que la mocedá se una, equí hai un potencial importante. Si se ficiera una cooperativa de trabayos agrícoles na zona sacaben una pasta, si la xente se asocia pa facer los trabayos que solicita la zona, viñedos, pumares... tienen que tener iniciativa l’inxeniu, en tiempos de crísis ye lo que prima. ¿Qu’apurre la Denominación d’Orixen a les pumaraes? La DOP ye’l respaldu de tolos sectores. Ye la base pa conseguir unes normes, una calidá, tienen qu’establecer unos criterios colos que todos vayamos a la par... y conseguir que paguen un pocu más. Cuando escomencé cobraba 10 cts más qu’agora, el k+ilu baxó’l preciu considerablemente mientres que la materia prima ya’l trabayu subió, a veces desespéreste. El mayor debate que tenemos los agricultores ye que nun se valora’l nuesu trabayu, la materia prima, que ye la base de la cadena.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.