fosfaatrechten
‘Op slot? Dat zou de wereld op z’n kop zijn’ Melkveehouder Sjoerd Minnema (43) uit Vegelinsoord gaf de aankoop van 17 hectare grond voorrang boven het uitbreiden van de stal van 120 naar 180 koeien. Heeft hij, nu er fosfaatrechten komen, op het verkeerde paard gewed? Tekst Jelle Feenstra
‘Nee’, zegt de melkveehouder uit Vegelinsoord met grote stelligheid. ‘Deze kans kwam voorbij en mijn filosofie is altijd geweest dat er geen stal bij komt zolang er geen grond onder ligt. Ik wil voor het voer en de mestafzet niet afhankelijk zijn van anderen. Met deze investering ligt er een stevige basis voor de toekomst, die bovendien zijn waarde houdt.’ Minnema doet het bedrijf samen met zijn vrouw Antsje (31). De melk gaat naar DOC Kaas. Ze melken met twee robots 115 tot 120 koeien, die op stal blijven.
Nieuw stal
De stal is van tien jaar geleden. Al een tijd is er het plan om na het einde van de melkquotering een stuk bij de stal aan te bouwen en met nog een robot erbij te groeien naar 180 koeien. ‘We streven naar een hoog geautomatiseerd bedrijf, dat we grotendeels samen kunnen rondzetten.’ Voor dat plan is vijf jaar uitgetrokken. Maar als gezegd: eerst moest er grond onder. De bank wilde de grondaankoop aanvankelijk niet financieren. ‘Na een paar gesprekken kreeg ik ze uiteindelijk wel mee.’ Minnema betaalde € 44.000 per hectare voor land op vier kilometer afstand van zijn bedrijf. Thuis ligt er 55 hectare land om de boerderij en er wordt jaarlijks vijf tot tien hectare land gehuurd. Nu is daar dus 17 hectare land bijgekomen. De komst van fosfaatrechten heeft vooralsnog niets
veranderd aan het groeiplan. Sterker, Minnema gaat er van uit dat hij bij uitbreiding geen fosfaatrechten hoeft aan te kopen zolang hij alle bijbehorende mest kwijt kan op eigen grond. Hij steunt de uitgangspunten van Grondig, een gelegenheidscoalitie van verschillende organisaties dat latente ruimte beschouwt als een bestaand recht en het kabinet ertoe wil bewegen dat je voor fosfaatproductie binnen de plaatsingsnorm van eigen grond geen fosfaatrechten hoeft te kopen. Minnema: ‘Misschien is de wens de vader van de gedachte, maar ik zou het niet meer dan logisch vinden. Het zou toch de wereld op z’n kop zijn als ons bedrijf door dure fosfaatrechten op slot komt, terwijl we wel moeten toestaan dat de mest van bedrijven met te weinig grond op ons land terecht komt.’ Hij beseft aan de andere kant ook dat boeren die hun stal in 2015 nog vol hebben gezet ook in hun recht stonden. Maar wat als het kabinet de grondroute kiest? Minnema haalt de schouders op. ‘Dan zullen we het eerst met 120 koeien moeten doen. Dat is ook geen ramp, want als we het daarmee nu al niet kunnen redden, kun je beter ook meteen maar stoppen.’
ring in grondgebondenheid vroeg of anders wat later gaat lonen. ‘Bovendien moeten in Brussel de ogen toch ook een keer open gaan? Het wordt tijd dat ze daar dierlijke mest niet
31
Waardevol product
De melkveehouder gaat ervan uit dat zijn investe-
Foto: Niels de Vries AS
meer als afvalstof, maar als waardevol product gaan zien. Dan komen er andere oplossingen en ziet de wereld er ineens ook anders uit. Ik lig dan ook echt niet wakker van fosfaatrechten.’
2015