หนังสือมองประวัติศาสตร์ชาติไทยผ่านศัสตราวุธ

๑๐๑

๑๐๒

หอก เป็นอาวุธส�ำหรับพลราบ ใช้เฉพาะแทงอย่างเดียว มีทั้งแบบมีกระบัง และไม่มีกระบัง ตัวหอกท�ำด้วยเหล็กกล้า มีเหลี่ยมสี่เหลี่ยม คันหอกรูปกระบอกท�ำด้วย เหล็กกล้า หรือไม้ หรือหวาย หอกที่ดีต้องมีน�้ำหนัก ความยาวพอเหมาะแก่การใช้ เช่น ปลายแหลมต้องอยู่ให้ตรงกับแนวแกนทางยาว หอกมีหลายชนิด เช่น หอกซัด หอกใบ ข้าว หอกใบพาย ฯลฯ

ทวน เป็นอาวุธยาวส�ำหรับพลม้าเป็นส่วนใหญ่ คล้ายกับหอก ไม่มีกระบัง และ มีพู่ผูกเป็นพวงที่คอใช้ได้ทั้งบนหลังม้า หลังช้างและพื้นราบ ทวนทั่วไปมักมีความยาวกว่า หอก คอทวนมีลูกแก้ว ปลายทวนมีเหล็กหุ้มเป็นหัวเม็ด ใบทวนแหลมมีคมสองด้าน

ง้าว และของ้าว เป็นอาวุธประเภทเดียวกัน ต่างแต่ของ้าวมีขอส�ำหรับช้างติด รวมอยู่ด้วย ใช้ส�ำหรับรบบนหลังช้าง

๑๐๑ ใบหอกไทยทรง “ใบข้าว” ๑๐๒ ภาพเต็มของหอก ซึ่งเป็นหอกที่มีลักษณะพิเศษคือ ด้ามหอกท�ำขึ้นด้วยเหล็กทั้งชิ้น

มีความแข็งแรงมาก หอกชนิดนี้ใช้ได้ทั้งในรูปแบบถือต่อสู้และซัดพุ่ง

90