, Νοέμβριος, Δεκέμβριος 2022
έχοντας πολλές προσδοκίες. Το σχολείο μας
συμμετάσχει στο Διεθνές Δίκτυο Περιβαλλοντικής
eco-school. Αναστοχαζόμενοι το παγκόσμιο πρόβλημα κλιματικής αλλαγής και τις συνέπειές του, θέσαμε στόχο μας να βοηθήσουμε τους/τις μαθητές/τριές μας, τους αυριανούς πολίτες, να εξοικειωθούν με τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας και να διαμορφώσουν θετική στάση για την αντιμετώπισή τους. Όλο αυτό θα γίνει μέσα από τη συλλογική απόφαση και δράση μαθητών και δασκάλων, τόσο σε επίπεδο σχολείου, όσο και σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας. Τόσο οι μαθητές/τριές μας όσο και το σύνολο των εκπαιδευτικών και γονέων του σχολείου μας αγκάλιασαν αυτήν την απόφαση και την υποστηρίζουν στις δράσεις που σχεδιάζουμε και υλοποιούμε. Ξεκινήσαμε αναβιώνοντας τον παραδοσιακό τρόπο πατήματος σταφυλιών. Όλοι οι μαθητές/τριες του ολοήμερου τμήματος συμμετείχαν με μεγάλη χαρά και διάθεση! Συνεχίσαμε παρασκευάζοντας μια γλυκιά μουσταλευριά αξιοποιώντας τον μούστο από τα σταφύλια που πατήσαμε. Στη συνέχεια, οι μαθητές της Στ΄ τάξης ράβδισαν το χαρουπόδεντρο της σχολικής μας αυλής και με τα χαρούπια που μάζεψαν έφτιαξαν χαρουπάλευρο, το οποίο θα χρησιμοποιήσουν ώστε να φτιάξουν

μας σελ. 2, 3, 4
Παραμύθι Δ΄τάξης σελ. 7-8

Ευχές Α΄ τάξης σελ. 10
Παραμύθι Β΄ τάξης σελ. 11
Συνέντευξη σελ. 12-13

Βιβλιοπροτάσεις σελ. 13
Χριστουγεννιάτικες κατασκευές σελ. 14
Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις σελ. 15
Κρυπτόλεξο σελ. 16
καταφέραμε να το πραγματοποιήσουμε. Αυτό φυσικά για να γίνει, εκτός από τη δική μας διάθεση και όρεξη, έπρεπε να υπάρχουν και τα απαραίτητα υλικά. Με την πολύτιμη αρωγή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, καθώς και του Δήμου Αρχανών-Αστερουσίων, έφτασαν στον χώρο μας όσα υλικά χρειαζόμασταν. Αμέσως ξεκίνησε η σπορά στις μεγάλες ξύλινες ζαρντινιέρες, που κατασκεύασαν γονείς του σχολείου μας με μεγάλο μεράκι. Σε αυτή τη φάση μας βοήθησε πάρα πολύ η κα Μαρία Ψυχογιού, την οποία και ευχαριστούμε από καρδιάς. Φυτέψαμε πολλά λαχανικά και βότανα,



μάθουμε
καινούρια τέχνη, την τέχνη της οινοποιίας. Αφού συζητήσαμε με
δασκάλες μας, την κ

Ειρήνη και την κα Κορίνα, οργανωθήκαμε και τελικά την Παρασκευή 07 Οκτωβρίου 2022, πατήσαμε σταφύλια αναβιώνοντας τον παραδοσιακό τρόπο. Αρχικά, στην αυλή του σχολείου μας τοποθετήσαμε ένα μεγάλο, κομμένο στη μέση, ξύλινο βαρέλι. Στη συνέχεια, μέσα στο βαρέλι βάλαμε ένα μεγάλο αδιάβροχο ύφασμα και ρίξαμε από πάνω τα ζουμερά σταφύλια. Μετά, δυο δυο παιδιά μπαίναμε μέσα στο βαρέλι και τα πατούσαμε. Αφού τα πατήσαμε, βγάλαμε τις πατημένες ρόγες και κρατήσαμε τον μούστο για να τον κάνουμε μουσταλευριά. Στην αρχή, η αίσθηση να πατάς σταφύλια δεν ήταν τόσο ωραία, γλιστρούσε πολύ! Μετά την πρώτη φορά, όμως, πατήσαμε ξανά και μας άρεσε. Έτσι, μπήκαμε πολλές φορές στο βαρέλι για να πατήσουμε τα σταφύλια. Μακάρι να μπορέσουμε να ξαναζήσουμε μια τέτοια εμπειρία! Οιμαθητές/τριεςτου2ουολοήμερου τμήματος




Στις 14 Οκτωβρίου 2022 κάναμε κάτι διαφορετικό στο σχολείο μας. Φτιάξαμε μια πεντανόστιμη, μέσα στη γλύκα, μουσταλευριά. Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος του σχολείου μας μαζί με τις δασκάλες μας και την αγαπημένη μας κα Μαρία, η οποία μας φροντίζει και μας αγαπά πολύ, πήγαμε γεμάτοι προσμονή στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας. Κρατούσαμε τον μούστο από τα σταφύλια που είχαμε πατήσει, νόστιμα τραγανά καρυδάκια και φυσικά μπόλικη όρεξη και τρέλα! Ο χώρος πλημμύρισε από το μεθυστικό άρωμα του μούστου, τη γαργαλιστική μυρωδιά της κανέλλας και του φρεσκοκαβουρντισμένου σησαμιού. Όλοι βοηθήσαμε στην παρασκευή της μουσταλευριάς. Το αποτέλεσμα μας άρεσε πάρα πολύ! Νιώσαμε πολύ όμορφα και θέλουμε πολύ να συνεχίσουμε αυτές τις δράσεις. Τελικά, είμαστε καλοί και στη ζαχαροπλαστική!

ραβδίσαμε
που βρίσκεται στη σχολική μας αυλή. Οι μαθητές της Στ΄ τάξης με την καθοδήγηση των δασκάλων μας, της κας Μαριλένας και του κου Βασίλη, ήρθαμε στο σχολείο γεμάτοι όρεξη να ραβδίσουμε τη χαρουπιά μας. Βέβαια, θα χάναμε και μια ώρα μάθημα, το οποίο ήταν τέλειο. Το ράβδισμα της χαρουπιάς γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο κρατώντας ξύλινες βέργες, όπως γινόταν παλιά και με τις ελιές. Δεν μπορούμε να ραβδίσουμε τη χαρουπιά με σύγχρονα μέσα, γιατί αλλιώς θα καταστραφούν τα νέα άνθη, οι ταξιανθίες, που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Όταν ξεκινήσαμε να ραβδίζουμε ήμασταν ενθουσιασμένοι, αλλά ταυτόχρονα αγωνιούσαμε για την όλη διαδικασία, καθώς σχεδόν κανείς από εμάς δεν το είχε ξανακάνει. Είχαμε μεγάλη περιέργεια πώς θα ήταν η γεύση του χαρουπιού, και γι΄ αυτό την ώρα που ραβδίζαμε, κόψαμε μερικά και τα δοκιμάσαμε. Τελικά, η γεύση του ακατέργαστου χαρουπιού είναι λίγο πικρή. Δεν αργήσαμε να ολοκληρώσουμε το ράβδισμα της χαρουπιάς. Όταν τελειώσαμε, ήμασταν περήφανοι γι΄ αυτό που κάναμε, αλλά ταυτόχρονα θέλαμε πολύ να ξεκουραστούμε και να γευτούμε τα προϊόντα από χαρούπι που μας είχε φέρει η κα Μαριλένα. Εμείς φέτος ανοίξαμε



Τιμώντας την παράδοση! Την Πέμπτη 08 Δεκεμβρίου 2022 οι μαθητές της Στ΄ τάξης αποφασίσαμε να ραβδίσουμε μια ελιά που βρίσκεται στον σχολικό μας κήπο. Από την αρχή της χρονιάς προσπαθούμε να αλλάξουμε τις συνήθειές μας, ώστε το σχολείο μας να αποκτήσει οικολογική ταυτότητα. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας έχουμε ραβδίσει τη χαρουπιά μας, εφαρμόσαμε κομποστοποίηση, δημιουργήσαμε έναν λαχανόκηπο, φυτέψαμε καινούρια δέντρα στον κήπο μας και σήμερα ραβδίσαμε την ελιά μας. Τη ραβδίσαμε χρησιμοποιώντας ξύλινες βέργες, όπως το έκαναν τα παλιά χρόνια. Ήταν αρκετά δύσκολο γιατί δεν έπεφταν εύκολα οι ελιές. Καθώς η ελιά μας είναι ένα αρκετά ψηλό δέντρο, ένας συμμαθητής μας αναγκάστηκε να σκαρφαλώσει στα ψηλότερα κλαδιά για να ραβδίσει από εκεί. Το απόλαυσε ιδιαίτερα! Εντέλει, μαζεύτηκαν αρκετές ελιές, αν και όχι τόσες όσες ελπίζαμε. Το επόμενο βήμα μας είναι να τις πάμε στο ελαιουργείο να τις αλέσουμε. Αυτή η εμπειρία μας άρεσε πολύ, ήταν μοναδική. Ξεκινήσαμε μια παράδοση και θα θέλαμε να τη συνεχίσουν τα μικρότερα παιδιά. Οιμαθητές/τριεςτουΣτ΄1

Το έθιμο της χριστουγεννιάτικης κάρτας ξεκίνησε το 1843 στις Η.Π.Α. από τον Sir Henry Cole. Ο ίδιος με έναν φίλο του καλλιτέχνη έφτιαξαν την πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα. Η κάρτα είχε 3 φύλλα. Τα δύο εξωτερικά φύλλα έδειχναν τους ανθρώπους να φροντίζουν τους φτωχούς και στο κεντρικό φύλλο ήταν μια οικογένεια μπροστά σε ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο δείπνο. Εκείνη την εποχή τυπώθηκαν και πουλήθηκαν περίπου 1.000 κάρτες. Το έθιμο ανταλλαγής χριστουγεννιάτικων καρτών ξεκίνησε σε μια εποχή που έπεσε η τιμή των γραμματοσήμων και τα ταχυδρομεία ήταν φτηνά για όλους! Σήμερα ελάχιστοι στέλνουν πια χριστουγεννιάτικες κάρτες. Έχουν αντικατασταθεί από τα sms και τα emails Αναβιώνοντας το έθιμο της ανταλλαγής των χριστουγεννιάτικων καρτών η τάξη μας (Γ΄) θα στείλει ευχετήριες κάρτες σε σχολεία άλλων κρατών. Φέτος συμμετέχουμε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα με θέμα «Art Street Kids» και θα στείλουμε κάρτες σε σχολεία 7 κρατών: Ιορδανία, Τουρκία, Ελλάδα, Ρουμανία,







Σε λίγες μέρες θα φύγει ο παλιός ο χρόνος, θα έρθει το 2023! Καινούριος χρόνος, πολλές ελπίδες… Όμως, κάποια έθιμα από τα παλιά χρόνια, ευτυχώς, παραμένουν σταθερά. Αποτελούν την πυξίδα μας. Κάποια από αυτά τα έθιμα μας παρουσιάζουν μαθητές της Δ΄ τάξης. Έθιμα με το νερό την Πρωτοχρονιά

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η νοικοκυρά σηκωνόταν και πήγαινε να πάρει το «αμίλητο νερό». Λέγεται έτσι, γιατί δεν μιλούσε σε κανέναν ούτε όταν πήγαινε, ούτε όταν ερχόταν. Στη βρύση έριχνε σιτάρι ή τυρί και έλεγε: «Όπως τρέχει το νερό, να τρέχει το μπερκέτι στο σπίτι σας». Μετά γύριζε στο σπίτι της με το νερό, χωρίς να βγάζει τσιμουδιά και, μόλις έμπαινε στο σπίτι έλεγε «Χρόνια Πολλά» στους δικούς της. Το «αμίλητο νερό» το έχυνε στις τέσσερις γωνιές του σπιτιού, «για να τρέχουν όλη τη χρονιά τα καλούδια σαν το νερό». Μετά πραγματοποιούσαν και διάφορες μαντικές τελετουργίες… ΜαθητήςΔ’Τάξης Το νερό στα Θεοφάνεια Το πιο γνωστό έθιμο με το νερό και συγχρόνως σπουδαία θρησκευτική

«Μία ιστορία απ’ τα παλιά… Ένα μελομακάρονο διηγείται την ιστορία του…»

Παραμονές των Χριστουγέννων η μαμά της Ιωάννας σκέφτηκε να κάνει μελομακάρονα για τα παιδιά της. Μέσα σε μία λεκάνη… γκλου, γκλου, γκλου! Έριξε μία μπουκάλα λάδι. Το λάδι μόνο του στη λεκάνη δεν ήξερε τι το περίμενε… Ξαφνικά, σαν καταρράκτης, έπεσε πάνω του ένα ποτήρι κονιάκ.
-Γεια σου φίλε, είπε το λάδι, περιμένουμε κι άλλους; Τη συζήτηση την έκοψε το… σβννν! σβνν! σβνν! του στίφτη. -Τι συμβαίνει; Φοβήθηκαν τα δύο υγρά. Η μαμά έστυβε τα πορτοκάλια και… έβρεξε πορτοκαλόζουμο, μυρωδάτο και υγιεινό, παρέα μ’ ένα κουταλάκι σόδα πάνω στο λάδι και στο κονιάκ.

-Ωωω…! αρχίζουμε να γινόμαστε μεγάλη παρέα! Γιούπι! Γιούπι!!!
Κι εκεί που άρχιζε το γλέντι παρέα με το μίξερ, να σου και το ζεστό ζουμί της κανέλας. -Τι θα γίνει από ‘δω και πέρα; Πολλοί δεν έχουμε μαζευτεί; Περιμένουμε κι άλλους; Κι αυτός ο χορός με το μίξερ, δε λέει να τελειώσει. Κουράστηκαν, όλοι ήθελαν ξεκούραση! Ποιος θα τους ξεκουράσει; Ήρθαν

Εκεί μέσα στον φούρνο τα μελομακάρονα άρχισαν να
φουσκώνουν και να παίρνουν ένα όμορφο χρώμα.
-Πολλή ζέστη, πρέπει να βγούμε έξω, μην καούμε!
Τα έβγαλε η μαμά απ’ τον φούρνο και τα ετοίμασε για μπάνιο στο ζεστό και μυρωδάτο σιρόπι. Σιρόπι με νερό, ζάχαρη, μέλι, φλούδα πορτοκαλιού και κανέλα.

-Τι είναι αυτό πάλι; Πρώτα μας καίνε και μετά μας κάνουν μπάνιο σε νερό που κολλάει; Μήπως είναι αντηλιακό;
-Μα είναι γλυκό… μάλλον σιρόπι θα ‘ναι! Από εκεί σε μια πιατέλα με μπόλικο σουσάμι και καρύδι, παραταχτήκαμε και περιμέναμε τα Χριστούγεννα και τα παιδιά. -Μμμ…!!! Μελομακάρονα με όλη τη σημασία της λέξης, είπε η Ιωάννα! Καλή επιτυχία και στα δικά σας μελομακάρονα!
Μαθητές/τριεςΔ΄τάξης



δωδεκαήμερο, όπως λέει και η λέξη, είναι δώδεκα μερόνυχτα μετά τα Χριστούγεννα, το χρονικό διάστημα μεταξύ των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων. Εκτός από τις θρησκευτικές εορτές, το δωδεκαήμερο συνδέεται με πλήθος δεισιδαιμονιών, δοξασιών και εθίμων. Υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη εκατοντάδες μύθοι και θρύλοι για ολόκληρο το δωδεκαήμερο. Ένας μύθος είναι οι «Καλικάντζαροι», που είναι επίσης και παραμύθι. Σύμφωνα με τον μύθο, οι Καλικάντζαροι έρχονται τα Χριστούγεννα και φεύγουν τα Θεοφάνια με τον Αγιασμό των Υδάτων. Λέγεται ότι όταν βγεις από το σπίτι νύχτα δωδεκαημέρου, θα σε δουν τα μικρά εκείνα πλασματάκια και θα σε κάνουν ό,τι θέλουν. Παλιά το δωδεκαήμερο οι γυναίκες έβαζαν ένα κόσκινο κοντά στο τζάκι τους, ώστε εάν έρχονταν καλικάντζαροι, αντί να κάνουν αταξίες, μετρούσαν τις τρύπες από το κόσκινο. Βέβαια αυτά δεν ήξεραν να μετρούν όπως εμείς και έχαναν συνέχεια τον λογαριασμό με τις τρύπες. Κι έτσι μετρούσαν συνεχώς μέχρι το ξημέρωμα, οπότε όταν άρχιζε να φέγγει όπου φύγει φύγει. Τέλος, οι καλικάντζαροι μπορούσαν να πάρουν όποια μορφή ήθελαν: πρόβατο, γυναίκα, άντρας, παιδιά… Επίσης, για όσες αταξίες έκαναν αυτοί, μαλώναν οι μητέρες τα παιδιά τους. Λένε πως όταν φεύγουν τραγουδούν αυτό το τραγούδι: «Έρχεται ο ζουρλόπαπας με την αγιαχτούρα του και τη βρεχτούρα του!» ΜαθήτριαΔ΄τάξης Άλλο ιδιαίτερο έθιμο είναι το χριστόψωμο. Είναι χριστουγεννιάτικο ψωμί που το φτιάχνουν οι γυναίκες με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι ,ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλλα και γαρίφαλα λέγοντας: «Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει». Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα ολοστρόγγυλη. Ύστερα, με






Οι μαθητές της Β΄ τάξης είναι σωστοί βιρτουόζοι! Πέρα από το να μελετούν, επίσης παίζουν, τραγουδούν, γελούν όλη την ώρα!! Πόσο πολύ τα χαιρόμαστε… Με μεγάλη τους χαρά μοιράζονται μαζί μας ένα πρόγραμμα… αλλιώτικο, διαφορετικό, αξιοζήλευτο.
Παράλληλα, όμως, τα δευτεράκια μας έχουν από πολύ νωρίς συνειδητοποιήσει την αξία του να αγαπά κάποιος τον εαυτό του. Να μην προσπαθεί να αλλάξει και να γίνει κάποιος άλλος, αλλά να προσπαθεί να βελτιώνεται. Μέσα από την ιστορία του λύκου Ζαχαρία, μας προτείνουν να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας. Τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα για αυτή τη συμβουλή!
Μαγεμένοι από το πνεύμα των Χριστουγέννων προτείνουμε ένα διαφορετικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα από μαθήτρια της Β’ τάξης, που όλοι, μικροί και μεγάλοι, θα θέλαμε να ακολουθήσουμε! Το πρόγραμμα της εβδομάδας

Δευτέρα θα πάω κολυμβητήριο με έναν καρχαρία. Τρίτη θα πάω να φάω μπανάνες με έναν γορίλα.
Τετάρτη θα παίξω με τον φίλο μου το γουρουνάκι στις λάσπες.
Πέμπτη θα αγοράσω ένα σκουλήκι.
Παρασκευή θα μάθω του σκύλου μου να χορεύει.
Σάββατο θα κάνω ποδήλατο με τον σκύλο μου.
Κυριακή θα μάθω τον σκύλο μου να ξύνεται.
Ο λύκος Ζαχαρίας

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας λύκος που τον λέγανε Ζαχαρία. Το χρώμα του ήταν μαύρο, αλλά δεν του άρεσε και έτσι αποφάσισε να αλλάξει χρώμα.
Τη Δευτέρα πήρε έναν μεγάλο κουβά μπογιά και βάφτηκε πράσινος. Όταν πήγε να δει στον καθρέφτη πώς είναι, είπε: «Δε μου αρέσει έτσι όπως είμαι, σαν χοντρός βάτραχος». Την Τρίτη πήρε το κόκκινο πουλόβερ που του είχε ράψει η γιαγιά του και ξανακοίταξε στον καθρέφτη και είπε: «Δε μου αρέσει έτσι, όπως είμαι, μοιάζω σαν τον Άγιο Βασίλη». Την Τετάρτη έκοψε μερικά τριαντάφυλλα και μετά ξανακοίταξε στον καθρέφτη και είπε: «Δε μου αρέσει έτσι όπως είμαι, μοιάζω σαν πριγκίπισσα». Την Πέμπτη βούτηξε μέσα σε μία παγωμένη μπανιέρα και έγινε μπλε. Την Παρασκευή έφαγε μερικά πορτοκάλια και τα φλούδια τα κόλλησε πάνω του. Μετά, κοίταξε στον καθρέφτη και είπε: «Δε μου αρέσει, όπως είμαι, μοιάζω σαν αλεπού». Το Σάββατο βρήκε ένα παγόνι να κοιμάται και ο λύκος Ζαχαρίας το ξεπουπούλιασε. Μετά όλα τα κορίτσια τον κυνηγούσαν για να τον φιλήσουν. Όταν πήγε σπίτι, αποφάσισε να μην προσπαθεί άλλο να αλλάξει τον εαυτό του και να τον αγαπάει, όπως είναι.
τηνιστορικήμνήμηόλωνμαςέχειξεκινήσειαπότοτέλοςτηςπροηγούμενηςσχολικήςχρονιάςτις εκδηλώσειςμνήμης,μετηναποχαιρετιστήριαεορτήπουέλαβεχώρατονΙούνιο.Σταπλαίσιααυτού, μαθητήςτουΣτ΄1(Χρ.Δρ.)πήρεσυνέντευξηαπότηνπρογιαγιάτου,ΕλένηΛαυρενίδη,τηνοποίαμε περηφάνιασαςπαρουσιάζουμε.
Ερ: Είναι αλήθεια ότι οι γονείς σας ζούσαν στη Μ. Ασία την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής; Είχαν μοιραστεί μαζί σας κάποιες από τις αναμνήσεις τους; Απ: Την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής και οι δύο γονείς μου ζούσαν στην Καππαδοκία. Αυτοί όμως έφυγαν ήρεμα με την ανταλλαγή πληθυσμών. Ο μπαμπάς μου, όμως, μου είχε πει πολλές ιστορίες που είχε ακούσει ότι έγιναν στη Σμύρνη τη μέρα της καταστροφής, όπως ότι έκοβαν πόδια, ατίμαζαν κορίτσια και τα πετούσαν στη θάλασσα.
Ερ: Πού ζούσαν εκείνη την περίοδο; Απ: Εκείνη την περίοδο ζούσαν στηνΑξό της Καππαδοκίας.
Ερ: Πώς ήταν η καθημερινή τους ζωή πριν τη μικρασιατική καταστροφή; Απ: Ο μπαμπάς μου ήταν αστυνομικός και πρόσεχε την περιοχή γύρω από το χωριό που έμενε. Ήταν υπεύθυνος του χωριού. Η μαμά μου ασχολούνταν με τα οικιακά και προερχόταν από πλούσια οικογένεια. Η ζωή τους ήταν πολύ ήρεμη και είχαν πολλά αγαθά, προϊόντα που οι ίδιοι παρήγαγαν. Όλα τα φύλαγαν σε κελάρια που είχαν στο υπόγειο του σπιτιού τους. Γενικά η οικονομική τους κατάσταση ήταν πάρα πολύ καλή. Θα σου πω τώρα και την ιστορία για το πώς παντρεύτηκαν οι γονείς μου. Η μητέρα μου ήταν αρραβωνιασμένη με κάποιο πλούσιο, αλλά πολύ μεγάλο σε ηλικία, αλλά επειδή ο πατέρας μου την αγαπούσε πολύ, πήγε με τα σπαθιά και την έκλεψε. Οι δυο τους αγαπιούνταν πολύ. Ερ: Είχαν οι γονείς
Απ: Πριν την καταστροφή περνούσαν πολύ ωραία. Ο καθένας κοίταζε την οικογένεια του. Μετά άρχισε να βλέπει καχύποπτα ό ένας τον άλλο. Ερ: Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, πού πήγαν οι γονείς σας να ζήσουν; Ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα ή σε κάποιο άλλο μέρος; Πώς ένιωσαν που ξεριζώθηκαν από το σπίτι τους; Απ: Οι γονείς μου πέρασαν με το καράβι στην Ελλάδα με την ανταλλαγή. Τα αδέρφια της μητέρας μου έμειναν Θεσσαλονίκη και Καβάλα . Ο αδερφός του πατέρα μου ήταν αρχηγός στην ομάδα των προσφύγων που συνόδευε. Πήγαν
αυτά πάντα νοσταλγούσαν και έφερναν στο μυαλό τους τα μέρη και τα πλούτη που άφησαν πίσω. Το κράτος μας φρόντισε. Δεν νιώσαμε περιφρόνηση από κανέναν. Όμως, οι τελευταίοι που ήρθαν να μείνουν μετά από εμάς, δυσκολεύτηκαν αρκετά να βρουν πού θα μείνουν.

Ερ: Νιώθουν οι γονείς σας νοσταλγία για εκείνες τις μέρες; Απ: Πάντα μέχρι και την τελευταία στιγμή που ζούσαν, μιλούσαν με νοσταλγία για την πατρίδα που άφησαν πίσω. «Το πατρίντα μας» έλεγαν και γέμιζαν τα μάτια τους δάκρυα.

από χαρτί υγείας Ψαλίδι
Οδηγίες:
1) Πρώτα, κόψτε το ρολό υγείας σε μικρότερα ρολά 1,5 εκ το καθένα.
2) Στη συνέχεια, κόψτε τις κλωστές σε κομμάτια 3 εκ.
3) Κατόπιν, διπλώστε μια κλωστή στη μέση από το ρολό. Στη συνέχεια, τα δυο μικρά κομμάτια της κλωστής περάστε τα μέσα από τον κύκλο που δημιουργείται.
4) Επαναλάβετε το βήμα 3 έως ότου γεμίσει όλο το στεφάνι ρολού. 5) Μετά, περάστε τις κλωστές μέσα από το ρολό. 6) Δέστε τις κλωστές.


Ένα γυάλινο βάζο
Ένας χιονάνθρωπος (στολίδι βασιλόπιτας)
Ένα δεντράκι (στολίδι βασιλόπιτας )


Χρυσόσκονη
Μικρά αστεράκια
Σιλικόνη



Αρχικά, κολλήστε προσεκτικά με τη σιλικόνη τα στολίδια του χιονάνθρωπου και του χριστουγεννιάτικου δέντρου στο καπάκι του γυάλινου βάζου. Στη συνέχεια, βάλτε νερό μέσα στο βαζάκι. Κατόπιν, προσθέστε τη χρυσόσκονη και τα αστεράκια.
Μετά, κλείστε με μεγάλη προσοχή το βαζάκι και σφίξτε το δυνατά.
Τέλος, στολίστε το με μια χριστουγεννιάτικη κορδέλα.





Επιστροφή στο σχολείο! Για τους περισσότερους γονείς το άνοιγμα των σχολείων μετά τη λήξη των χριστουγεννιάτικων διακοπών σημαίνει απλώς την επιστροφή τους στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Για τα παιδιά, όμως, η επιστροφή στο σχολείο δεν είναι και τόσο ευχάριστη… Άλλωστε, τις τελευταίες 15 μέρες βρίσκονταν συνέχεια στο σπίτι, παίζοντας μόνα, με εσάς ή με φίλους, βλέποντας τηλεόραση ή ακόμα και περιμένοντας… τον Άγιο Βασίλη, που τους έφερε πολύτιμα και αγαπημένα δώρα! Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μαζί με τις διακοπές που τις συνοδεύουν, είναι χρόνος για χαρά, ευτυχία, παιχνίδι και διασκέδαση. Χωρίς τις υποχρεώσεις που επιβάλλει η σχολική ζωή, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να βλέπουν και να παίζουν με τους φίλους τους, να είναι με τους γονείς, τα αδέλφια, τους συγγενείς και άλλα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το εορταστικό κλίμα, οι προετοιμασίες, οι ανταλλαγές ευχών, τα γλυκά, τα κάλαντα, τα δώρα και οι ευτυχισμένες οικογενειακές συγκεντρώσεις γύρω από το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο γεμίζουν χαρά όλα τα παιδιά. Στο πλαίσιο αυτό, συνήθως, τα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να επανέλθουν στο κανονικό πρόγραμμα και αγχώνονται με τη σκέψη ότι ο ελεύθερός τους χρόνος θα μειωθεί αρκετά τις επόμενες ημέρες. Τι μπορείτε να κάνετε, για να αντιμετωπίσετε τις δύσκολες μέρες που ακολουθούν τις διακοπές; Καλό είναι να είστε πολύ υπομονετικοί και να εξηγήσετε στα παιδιά σας τα θετικά της επιστροφής τους στο σχολείο. Σταδιακά, ξεκινήστε μια προσπάθεια, τα ωράρια του φαγητού και του ύπνου να επανέλθουν στις προδιαγραφές του σχολικού ωραρίου. Θυμίστε στα παιδιά σας, ότι θα ξαναδούν τους φίλους τους και θα περάσουν όμορφες στιγμές στο σχολείο. Εστιάστε στα μαθήματα που τους αρέσουν και πείτε τους, ότι μπορούν να μάθουν ακόμα περισσότερα. Καλό είναι, επίσης, τις εβδομάδες μετά τις διακοπές να πηγαίνετε όσο πιο συχνά μπορείτε βόλτες με τα παιδιά
