58
rzonej możemy korzystać przy podejmowaniu decyzji z wielokrotnie większej ilości informacji niż te, które moglibyśmy zebrać sami przy pomocy naszych zmysłów. Okulary AR nie są też ostatnim krokiem. Już w tej chwili mamy do czynienia z dalszą miniaturyzacją technologii i wkraczaniem jej na obszary, które dotychczas wydawały się zarezerwowane tylko dla biologii. Naturalną konsekwencją jest na przykład zminiaturyzowanie wspomnianych już okularów do rozmiarów szkieł kontaktowych. Oczywiście absolutnie nie jest to łatwe, przede wszystkim samo urządzenie znajduje się bardzo blisko oka i nie można sobie pozwolić w konsekwencji na powiększanie jego rozmiarów w stosunku do już istniejących szkieł. Wspomnieliśmy o wykorzystywaniu AG właściwie jedynie do dostarczania nam informacji o zewnętrznym świecie, topografii terenu, czy też wspomagania naszego postrzegania jako takiego. Jest jednak jeszcze jedna strona problemu. Skoro możemy otrzymywać informacje na przykład o mieście, w którym jesteśmy, to czy możemy także na przykład otrzymać informacje o naszym organizmie, do których nie moglibyśmy mieć dostępu bez sprzętu specjalistycznego? Okazuje się, że ten kierunek jest także badany i pojawiają się już pierwsze próby wykorzystania tego typu danych w rzeczywistości rozPUBLICYSTYKA
szerzonej. Przed chwilą mówiliśmy o miniaturyzacji. Samo umieszczenie wyświetlacza na szkle kontaktowym jest na obecną chwilę jeszcze niemożliwe, tym niemniej pierwsze próby już mamy za sobą. Istnieje przykładowo urządzenie służące do pomiaru ciśnienia wewnątrz-gałkowego dla osób chorych na jaskrę (Sensimed Triggerfish), składające się ze specjalnych szkieł kontaktowych zawierających układ pomiarowy i nadajnik, oraz odbiornika, który pozwala na odczytywanie danych. Urządzenie to może dokonywać pomiarów przez 24 godziny bez przerwy i przez cały czas rejestrować wyniki. Jeśli weźmiemy pod uwagę użyteczność tego typu rozwiązań, to jest kwestią czasu integracja ich z innymi formami rzeczywistości rozszerzonej. Tego typu urządzenie mogłoby przypominać o wzięciu lekarstw (w najprostszej formie), czy też nawet monitorować odpowiednie funkcje życiowe i dawać choremu odpowiednie wskazówki w zależności od jego stanu zdrowia. Pieśnią przyszłości jest użycie cybernetyki, lub też nanotechnologii do budowania rzeczywistości rozszerzonej. Przede wszystkim uwaga skupia się na miniaturyzacji samych urządzeń i zwiększeniu ich funkcjonalności. Jeżeli możemy połączyć funkcje oferowane w tej chwili przez telefony komórkowe z funkcjami AR to ta integracja bę-
dzie się pogłębiać aż do momentu, gdy jeden typ urządzeń zostanie wchłonięty przez drugi. Przede wszystkim AR daje nam dużo większą wygodę i dostęp do informacji, nie tylko na temat naszego otoczenia, co już w tej chwili zostało zrealizowane, ale także docelowo w monitorowaniu funkcji naszego organizmu. Łatwo można sobie wyobrazić urządzenie kontekstowo pokazujące nam przed oczami nasz puls w trakcie ćwiczeń, czy też poziom cukru we krwi. Tego typu technologia może zrewolucjonizować leczenie wielu chorób i przede wszystkim zwiększyć profilaktykę. Oprócz względów zdrowotnych mamy też względy ekonomiczne. Mówimy tu przede wszystkim o szybszym analizowaniu informacji, a wiec w konsekwencji większej wydajności. Nawet nie ograniczamy się tutaj do pracy. AR może pomóc nam w każdej dziedzinie życia, czy to w medycynie, grach komputerowych, socjalizacji, pracy, czy każdym innym miejscu gdzie życzylibyśmy sobie wiedzieć i widzieć więcej. Tutaj. Teraz. Dzięki rzeczywistości rozszerzonej jest to już teraz możliwe, a dzięki jej rozwojowi będziemy w stanie ponownie przekroczyć nasze ograniczenia i stawić czoła nowym wyzwaniom jakie niesie ze sobą współcześnie rozwój ludzkości.