BEELDEN zie p. IV–VI
AIR – FRANZ RODENKIRCHEN Nederlandse Filmacademie 2013 – 2014
Seas of Stories
Foto: Thomas Lenden
Hedendaagse experimenten in scenarioschrijven Suzanne Wallinga
Over het project
Franz Rodenkirchen
De Nederlandse Filmacademie nodigde script consultant Franz Rodenkirchen uit als Artist in Residence om recente uitdagingen voor het vak van de scenarist te onderzoeken. De manier waarop filmprojecten worden geëvalueerd en gefinancierd is nog geba seerd op een traditioneel idee van sce narioschrijven, terwijl steeds meer film makers het idee van narrativiteit willen verruimen. Franz Rodenkirchen vormde een onderzoeksgroep met een selecte groep studenten, begeleidde masterstu denten die werken aan de ontwikkeling van alternatieve vormen van filmische vertelling en realiseerde als resultaat van zijn eigen onderzoek de installatie Lasting Moments in het EYE. In Lasting Moments ontwierpen twaalf filmmakers en scenaristen uit verschillende landen een scenario voor de eindscène van de film Vive L’Amour.
Franz Rodenkirchen is schrijver en onafhankelijk scriptadviseur, werkzaam voor o.a. het Binger Filmlab en ver schillende festivals. Hij was als hoofd dramaturgie verbonden aan het Script House in Berlijn. Rodenkirchen is verant woordelijk voor het selectieprogramma van het TorinoFilmLab en begeleider bij Script&Pitch en Berlinale Talent Campus. Daarnaast is hij scriptadviseur van CineLink, de co-productiemarkt van Sarajevo Film Festival en maakt hij deel uit van de selectiecommissie van Script Station. Veel van zijn projecten werden niet alleen vertoond op grote filmfesti vals wereldwijd (Cannes, Berlin, Toronto, Sundance) maar werden ook genomi neerd en met prijzen onderscheiden: Best Intentions (Adrian Sitaru, 2011), Code Blue (Urszula Antoniak, 2011), Leones (Jazmín Lopez, 2012), en Salvo (Antonio Piazza & Fabio Grassadonia, 2013).
22
Op een bankje in het park zit een vrouw te huilen. Ze probeert zich te beheersen – heeft misschien de eenzaamheid van het uitgestrekte park opgezocht om zich aan de blikken van de wereld te onttrekken – en wisselt haar ingehouden adem af met ontredderende uithalen. Een paar bankjes verder zit een man de krant te lezen, maar hij lijkt haar niet op te merken. Na een minuut of vijf steekt de vrouw een witte filtersigaret op. We zien haar de sigaret oproken, terwijl ze voor zich uitstaart. Vanuit zijn achtergrond als script consultant voor internationale arthouse films onderzoekt Franz Rodenkirchen de manier waarop filmscripts worden geschreven en geëvalueerd. In de commerciële filmindustrie is het gebruikelijk dat er voorafgaand aan het maken van een film een inschatting wordt gedaan over hoe onderhoudend deze zal zijn, en in welke mate de potentiële bezoeker zich kan identificeren met de personages en zich geraakt zal voelen door het verhaal. Voor deze beoordeling en als handvat voor de betrokken makers, wordt gewerkt met een tekstuele weergave van hoe het verhaal van de film zich zal ontvouwen: het scenario.
De aanleiding voor het onderzoek van Rodenkirchen is de manier waarop filmprojecten worden geschreven, gewaardeerd en gefinancierd. Deze is volgens hem teveel gebaseerd op een traditioneel idee van scenarioschrijven, terwijl steeds meer filmmakers zich niet kunnen vinden in dit proces. Doorgaans beoordeelt men een script aan de hand van de gebeurtenissen en de interactie tussen de verschillende personages. Het is een bekend gegeven dat voor het schrijven van een script doorgaans een standaard wordt gehanteerd van een pagina tekst per minuut film. Maar hoe schrijf je een tien pagina’s lange tekst over een situatie waarin schijnbaar weinig lijkt te gebeuren?
23