Anmegapalan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

லை 1-15 2018

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

பலன்

ட்வென்ட்டி 20 பக்தி ஸ்பெஷல்

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு 1

22

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

4

வணக்கம்

நலந்தானே!

பிரார்த்தனையின் ந�ோக்கம்!

பிரார்த்–த–னை–யின் ந�ோக்–கம் என்ன?

மன உறுதி பெறு–வ–து–தான். பிரார்த்–த–னை–யின் மூலம் நாம் பய–ணம் செய்–யும் மலை–யின் உய–ரத்–தைக் குறைத்–து–விட முடி–யா–து–தான். ஆனால், அந்– த ப் பய– ண த்தை எளி– மை – ய ாக்– கி – வி ட – –ரு–ளால், நம்–மால் முடி–யும். அந்த அள–வுக்கு இறை–வன மன–உ–றுதி பெற முடி–யும். எதிர்ப்– ப – டு ம் இடர்– க – ளை ப் புன்– ன – கை – யு – ட ன் புறந்–தள்ள முடி–யும். உடன் வரும் த�ொல்–லை–க–ளை–யும் முக மலர்ச்–சி– ய�ோடு அனு–ச–ரித்–துக்–க�ொண்டு செல்ல முடி–யும். ஆனால், ப�ொது–வாக பிரார்த்–த–னை–யின்–ப�ோது கட–வுள் நம் துயர்–களை எளி–தா–கக் களைந்து விடு–வார் என்று நாம் கற்–ப–னையை வளர்த்–துக் க�ொள்–கி–ற�ோம். கற்–பனை வளர வளர எதிர்–பார்ப்–பும் கூடிக்–க�ொண்டே ப�ோகி–றது. நமக்கு எல்–லாம் நல்–லத – ா–கவே நடக்க வேண்– டும், நாம் நினைத்–த–தெல்–லாம் நிறை–வேற வேண்–டும் என்ற வேட்கை மிகுந்து விடு–கி–றது. அத–னா–லேயே ப�ொது– வ ாக நியா– ய – ம ற்ற விஷ– ய – மெ ல்– ல ாம் நமக்கு நியா– ய – ம ா– ன – த ா– க – வு ம், அந்த க�ோரிக்– கை – க – ளு க்– கு ம் கட–வுள் நமக்–குச் சாத–க–மா–கத் தீர்வு காட்ட வேண்–டும் என்று எதிர்–பார்க்–க–வும் செய்–கிற�ோ – ம். ஆனால், எதிர்– ப ார்ப்பு அதி– க – ம ாக ஆக, இயல்– பாக நிறை–வே–ற–வேண்–டிய க�ோரிக்–கை–கள், சிர–ம–மின்– றித் தீரக்–கூ–டி–ய–து–கூட, எந்த நற்–ப–ய–னும் இல்–லா–மல் ப�ோய்–வி–டும்–ப�ோது, பிரச்–னை–யின் முடிச்சு மேலும் இறு–கு–கி–றது. மாறாக, பிரார்த்–த–னை–யின்–ப�ோது ‘இது–வரை நீ க�ொடுத்த வாய்ப்–புக – ள், நிறை–வேற்–றித் தந்த க�ோரிக்–கை– கள், தீர்த்து வைத்த பிரச்–னை–கள், எல்–லா–வற்–றிற்–கும் நன்–றி’ என்று ச�ொல்–லிப் பாருங்–கள் - அடுத்–த–டுத்து பிரச்–னை–க–ளைத் தீர்த்து வைக்–கும்–படி கட–வு–ளி–டம் – மே இருக்–காது. வேண்–டிக்–க�ொள்ள வேண்–டிய அவ–சிய ஏனென்– ற ால், மனது பக்– கு – வ ப்– பட் டு விடும். பக்–கு–வப்–பட்ட மன–தில் மன�ோ–தை–ரி–யம் கூடும். பிரச்– னை– க – ளை த் தீர்த்– து க் க�ொள்ள புதுப்– பு து வழி– க ள் தாமா–கத் த�ோன்ற ஆரம்–பிக்–கும். அப்–ப–டித் த�ோன்– றும் வழி– க – ளை க் கடைப்– பி – டி த்– த�ோ – மே – ய ா– ன ால், அதற்–குப்–பி– றகு கட–வு–ளி–ட–மான பிரார்த்–த–னை–யில் எந்–த–வித எதிர்–பார்ப்பு பக்–தி–யும் இருக்–காது; இனிய நண்–பர்–கள், பாச–மிகு குடும்–பத்–தின – ர், நம் நல்–வாழ்–வில் அக்–கறை க�ொண்ட பெரி–யவ – ர்–களை – ப்–ப�ோல இறை–வனு – ம் நல்–வழி காட்–டு–வார். ஆமாம், கட–வுள் நம்மை அர–வணை – த்து நட்பு, அன்பு பாராட்–டு–வதை நம்–மால் அறிய முடி–யும். நமக்–குப் பிரச்–னை–யா–கத் த�ோன்–றும் கால–கட்–டங்–களி – ல் நம்மை அவர் தாங்கி நடத்–திச் செல்–வ–தை–யும் உணர முடி–யும். ஆகவே, பிரார்த்–தன – ை–யால் பிரச்–னை–கள் மலை–யள – – வா–கத் த�ோன்–றின – ா–லும், அவை குறை–யா–விட்–டா–லும், எளி–தில் கடக்–கக் கூடி–யன – –வா–கவே அமை–யும்.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

மதுரை மீனாட்சி அம்மன் க�ோயில்

அ ம

செ. அபு–தா–கிர்

ஜி.டி. மணி–கண்–டன், டி.ஏ. அருள்–ராஜ்

திசயங்கள் மிகுந்த ற்புதத் திருத்தலம்!

துரை மீனாட்–சிய – ம்–மன் க�ோயி–லா– னது உலக அதி–ச–யப் பட்–டி–ய–லுக்– குப் பரிந்–து–ரைக்–கப்–பட்ட அற்–புத ஆச்–சர்–யங்–கள் க�ொண்ட ஆன்–மிக – த் தல–மா–கும். தமி–ழ–கத்–தின் அடை–யாள வரி– சை–யில் முன்–னால் நிற்–கிற, இந்த மீனாட்சி க�ோயி– லு க்– கு ள் வலம் வந்து வழி– ப ட்டு திரும்–பு–வது அள–விட முடியா ஆன்–மி–கப் பர– வ – ச த்தை அள்– ளி த் தரும். க�ோயி– லு க்– குள் நுழை–யு–முன்–னால், த�ொன்–மை–மிக்க இக்– க �ோ– யி – லி ன் வர– ல ாற்– றை த் தெரிந்து க�ொள்–வ�ோம். பதி–னேழு ஏக்–கர் நிலப்–பர – ப்–பில் விரிந்– தி–ருக்–கிற இக்–க�ோ–யில் ஆதி–யில் இந்–திர – ன – ால் கட்–டப்–பட்–ட–தென்–கின்–ற–னர். தனக்கு ஏற்– பட்ட க�ொலைப்–பா–வ–மான ‘பிரம்–ம–ஹத்தி த�ோஷம்’ நீங்க பல தலங்–க–ளுக்–குச் சென்று வந்த இந்– தி – ர ன், கடம்– ப – ட – வ – ன க் காட்– டுப் பகு–திக்கு வந்–த–ப�ோது, சுயம்–பு–வா–கத்

த�ோன்–றி–யி–ருந்த லிங்–கத்தை வழி–பட்டு, சிவ– பெ–ரும – ா–னின் அருள் பெற்–றது – ம், இங்–கேயே சிறு க�ோயில் நிர்–மா–ணித்–த–தும், திரு–வி–ளை– யா–டற் புரா–ணத்–தால் தெரி–ய–வ–ரு–கின்–றன. அடுத்து வெகு காலத்–திற்–குப் பிறகு, வணி– கர் தனஞ்–செ–யன், தனது ச�ொந்த ஊரான மண–வூ–ருக்கு திரும்–பி–ய–ப�ோது, இர–வா–ன– தால் இடைப்– ப ட்ட இந்த கடம்ப மரக்– காட்–டின் நடுவே, ப�ொய்–கைக் கரை–ய�ோர – ம் தங்–கி–னார். அன்–றி–ரவு, அங்–கி–ருந்த சுயம்–பு– லிங்–கத்தை விண்–ணிலி – ரு – ந்து வந்து தேவர்–கள் பூஜித்த அதி–சய – ம் கண்டு, அதனை மறு–நாள் குல–சே–கர பாண்–டிய மன்–ன–னி–டம் தெரி– வித்–தார். அன்–றிர – வு மன்–னனி – ன் கன–விலு – ம் சிவ–பெரு – ம – ான் த�ோன்றி, ‘கடம்–பவ – ன – த்தை திருத்தி நக– ர ாக்– கு ’ என கட்– ட – ளை – யி ட, அப்– ப டி உரு– வ ா– ன – வை – த ான் பேர– ழ கு மதுரை நக–ரும், பிர–மாண்ட மீனாட்–சி–யம்– மன் க�ோயி–லும்!

மதுரை மீனாட்சியம்மன் க�ோயில் ப�ொற்றாமரைக்குளம்

6

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

மீனாட்சி அம்மன்

க�ோபுர வாயில்–க–ளும், அத–னுள்ளே எட்டு சிறிய க�ோபு–ரங்–க–ளும் அமைந்து இத்–த–லம் ‘க�ோயில் மாந–க–ரம்’ என்ற அடை–ம�ொ–ழி– யை–யும் மது–ரைக்–குத் தந்–தி–ருக்–கி–றது. இந்–தக் க�ோயி–லின் கிழக்கு க�ோபுர நடு– வில் இருந்து மேற்கு க�ோபு–ரத்–திற்கு ஒரு க�ோடு கிழித்–தால், அது சரி–யாக சிவ–லிங்–கத்– தின் நடு உச்சி வழி–யா–கப் ப�ோகும். அதே– ப�ோல வடக்கு-தெற்கு க�ோபு–ரங்–க–ளுக்–கி– டையே க�ோடிட்டு பார்த்–தால், அது சுவாமி சந்–நதியை இரண்–டா–கப் பகிர்ந்து செல்–லும். இது அன்–றைய நம் சிற்–பக்–க–லை–ஞர்–க–ளின் தனித்–தி–ற–னுக்–கான அடை–யா–ளம். பூஜை செய்–வ–தற்–காக, ஆல–யக் குளத்– தில் ப�ொற்–றா–ம–ரை–கள் பூத்–துப் பெரு–கிய விவ–ர–மும் அறிய முடி–கி–றது. ன்கு திசை–களி – லு – ம் எழி–லார்ந்த க�ோபு– ரங்– கள் க�ோவில் வாயில்– க –ள ா–கவே திகழ்–கின்–றன என்–றா–லும், மீனாட்சி அம்மை கிழக்கு ந�ோக்கி அருள்–பா–லிப்–பத – ால், கிழக்கு க�ோபு– ரத்தை கைகூப்பி வணங்– கி – ய – ப டி உள்ளே நுழை–வது மர–பா–கும். அவ்–வாறு நுழைந்–த–தும் எதிர்ப்–ப–டு–கி–றது அட்–ட–சக்தி மண்–டப – ம். அதா–வது எட்டு சக்–திக – ளு – க்–கான மண்–டப – ம். இடப்–புற – த்–தில் கவு–மாரி, ரவுத்ரி, வைணவி, மகா–லட்–சு–மி என–வும் வலப்–பு– றம் யக்–ஞா–ரூ–பிணி, சியா–மளா, மகேஸ்–வரி, மன�ோன்–மணி என–வும், இரு–பு–ற–மும் எட்டு அம்–பி–கைச் சிற்–பங்–க–ளைத் தரி–சிக்–க–லாம். இத்–து–டன் துவா–ர–பா–ல–கி–யர் சிற்–பங்–கள், வல்–லப கண–பதி, சண்–மு–கர், சைவ–ச–ம–யக் குர–வர்–கள் நால்–வர் உள்–பட மலை–யத்–துவ – ச மன்–னன்–வரை ஏகப்–பட்ட கவி–னுறு சிற்–பங்–க– ளைக் கண்டு ரசித்து, வணங்கி, மகி–ழ–லாம். த�ொடர்ந்து, மீனாட்சி நாயக்–கர் மண்–ட– பங்–கள், அம்–மன் முன் க�ோபுர வாயி–லில் உள்ள திரு– வ ாசி விளக்– கு – க ள், முத– லி ப்– பிள்ளை மண்–ட–பம் என நடந்து சென்று, ப�ொற்–றா–ம–ரைக் குளத்தை அடை–ய–லாம். இந்–தக் குளத்–தின் மேலா–கத் தழு–விவ – ரு – ம் தென்–றல், நம்–மைக் குளு–மை–யாக வரு–டும் தெய்–வீக சுகம் அலா–தி–யா–னது. இந்த குளக்– க–ரைக்–குப் பல சிறப்–புக – ள் உண்டு. 165 அடி நீளம், 120 அடி அக–ல–மிக்க இக்–கு–ளத்–தைச் சுற்றி, நாலா–பு–ற–மும் தூண்–க–ளு–டன் கூடிய பிரா–கா–ரங்–கள் அமைந்–திரு – க்–கின்–றன. இதன் தென்–பு–றத்–தில்–தான் திருக்–கு–றள் அரங்–கேற்– றம் கண்–டி–ருக்–கி–றது என்–கி–றார்–கள். இந்த மேன்–மையை – ப் ப�ோற்–றிடு – ம் வகை–யிலேயே – பிரா–கா–ரச் சுவ–ரில் 1330 குறள்–க–ளை–யும் எழுதி வைத்–தி–ருப்–ப–தா–க–வும் ச�ொல்–கி–றார்– கள். விருத்–தி–ரா–சு–ர–னைக் க�ொன்ற தேவர்– கு–லத் தலை–வன் இந்–திர – னி – ன் பாவம் மதுரை கடம்– ப – வ – ன க் காட்– டு ப்– ப – கு – தி – யி – லி – ரு ந்த

நா

இ

த்–த–லம், மூர்த்தி, தலம், தீர்த்–தம் எனும் முச்–சி–றப்–பு–க–ளைக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. ஆதி–யில் சுந்–த–ரேஸ்–வ–ர–ரின் இந்–திர விமா– னத்–திற்–குப் பிறகே பிற கட்–டு–மா–னங்–கள் நடந்–திரு – க்–கின்–றன. இந்–திர – ன் கண்ட சுயம்பு சிவ–லிங்–கத்–திற்–கென எட்டு யானை சிற்–பங்– கள் தாங்–கும் த�ோர–ணை–யில் முதல் விமா– னம் கட்– ட ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கி – ற து. ஒவ்– வ�ொ ரு திசைக்கு இரண்–டாக நான்கு பக்–கங்–களி – லு – ம் இந்–தக் கல்–யா–னை–களை இன்–றும் காண– லாம். கரு–வறை – யி – ன் முன்–னர் உள்ள கல்–யா– னை–கள் ஐரா–வ–த–மும், சுப–ர–தீ–ப–மும் ஆகும். மேற்–கில் வாமனா, அஞ்–சனா; தெற்–கில் பண்–டரீ – னா, குமுதா; வடக்–கில் புஷ்–பத – ந்தா, சார்– வ – ப – வு மா என அவை பெயர் பெற்– றி–ருக்–கின்–றன. பாண்–டிய இள–வ–ர–சி–யாக அன்னை மீனாட்சி அவ– த – ரி த்– த – தை – யு ம், பிறகு சுந்–தரே – ஸ்–வர – –ரான சிவ–பெ–ரு–மானை மண–மு–டித்–ததை – –யும் தல–வ–ர–லாறு தெரி–விக்– கி–றது. மதுரை மன்–னர் திரு–மலை உள்–ளிட்ட பல– ரா–லும் இத்– த– ல த்– தின் முக்– கிய பகு– தி– கள் அழ–குற எழுப்–பப்–பட்டு, உயர சுற்–றுச்– சு– வ – ரு – ட ன், விண்ணை முட்– டு ம் நான்கு

8

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

லிங்–கத்–தால் தீர்ந்–த–தாம். மலர்–க–ளால் இந்த லிங்– கத்தை இந்– தி – ர ன் பூஜிக்க விரும்ப, உடனே இந்– த க் குளத்– தி ல் ப�ொன் தாம– ரை–கள் த�ோன்–றின என்று இக்–கு–ளத்–தின் வர–லாறு கூறப்–படு – கி – ற – து. இன்–றைக்–கும்–கூட ப�ொன் முலாம் பூசிய ஒரு தாம– ரையை குளத்–திற்–குள் மிதக்க விட்–டுள்–ள–னர். குளத்– தின் வடக்–குப் பிரா–கா–ரத் தூணில் கடம்–பவ – – னத்–தைச் சீராக்கி, க�ோயி–லைக் கட்–டிய மன்– னர் குல–சேக – ர – ப – ாண்–டிய – ர் மற்–றும் வணி–கர் தனஞ்–சய – ன் இரு–வரி – ன் சிலை–களு – ம் எதி–ரெ– திரே இருப்–ப–தை–யும் பார்த்து மகி–ழ–லாம். சிவ–பெரு – ம – ா–னால் 64 திரு–விளை – ய – ா–டல் க – –ளில் சில–வா–கிய வெள்ளை யானை–யின் சாபம் தீர்த்–தது, நாரைக்கு முக்தி க�ொடுத்– தது, தரு– மி க்– கு ப் ப�ொற்– கி – ளி – ய – ளி த்– த து, கீர–னைக் கரை ஏற்–றி–ய–து–டன், இலக்–க–ணம் உப– தே – சி த்– த து ஆகி– ய – வ ற்– று – ட ன் இந்– த ப் ப�ொற்–றா–மர – ைக் குளத்–திற்கு த�ொடர்–பிரு – க்– கி–றது. இன்–ன�ொரு விஷ–யம் இக்–கு–ளத்–தில் மீன் வசிப்–பதி – ல்லை - மீனாக விழித்–திரு – ந்து, மக்–களை மீனாட்சி காப்–பத – ா–கிய அதி–சய – த் தத்–து–வத்தை விளக்–கு–வ–துப�ோ – ல! சிறி–துநே – –ரம் குளக்–க–ரைப் படிக்–கட்–டில் அமர்ந்து தென்–றல் வரு–ட–ல�ோடு, ஆன்–மிக உணர்வு மேல�ோங்க, ஓய்–வெ–டுக்–க–லாம். படி– க – ளி ல் இறங்கி தீர்த்– த – ம ாக நீரைத்

முக்குறுணி விநாயகர்

தலை–யில் தெளித்–துக்–க�ொள்–ள–லாம். தென்–மேற்கு கரை பிரா–கா–ரத்–தில் விபூதி விநா–யக – ரை வணங்–க–லாம். அவ–ரைச் சுற்–றி– லும், தனியே ஒரு பெட்–டி–யி–லும் வைக்–கப்– பட்–டி–ருக்–கும் விபூ–தியை இரு கைக–ளா–லும் அள்ளி விநா–யக – –ருக்கு அபி–ஷே–கம் செய்–ய– லாம். இந்த விநா–ய–கரை வணங்–கிய பிறகே அம்–மன், சுவா–மியை வணங்–கச் செல்–வது த�ொன்–றுத�ொ – ட்டு நில–விவ – ரு – ம் வழி–பாட்டு முறை.

– க்–குக் கரை–யிலி – ரு – ந்து அம்–மன்தென்–கிழ சுவாமி க�ோயில்–களி – ன் தங்க விமா–னங்–களை தரி–சிக்–க–லாம். இதற்–கென தரை–யில் ஒரு அடை–யா–ளம் ப�ோட்டு வைத்–தி–ருக்–கின்–ற– னர். அங்கே நின்–ற–படி அண்–ணாந்து தங்க விமான தரி– ச – ன ம் காண– ல ாம். அடுத்து கிளிக்–கூண்டு மண்–ட–பத்து சித்–தி–வி–நா–ய–க– ரை–யும், முரு–க–ரை–யும் வணங்கி, அம்–மன் திருச்–சந்–நதி–யின் முன் உள்ள பலி–பீடத்தை – வலம்–வந்து, மீனாட்–சிய – ம்–மனை தரி–சிப்–பத – ற்– கான பிர–தான வாயி–லுக்–குள் நுழை–யல – ாம். இரண்–டாம் பிரா–கா–ரத்தை வலம் வரும்– ப�ோது கிழக்–குப் பகு–தி–யில் உள்ள மன்–னர் திரு–மலை நாயக்–கர் சிலை–யையு – ம், மேற்–குப் பகு–தியி – ல் க�ொலு மண்–டப – த்–தையு – ம் கண்டு வியக்–கல – ாம். பின் வட–மேற்–கிலு – ள்ள கூடல் குமா–ரர் சந்–ந–தி–யில் வழி–ப–ட–லாம். க�ொடி–ம– ரத்–தைக் கடந்து ஆறு–கால் பீடத்தை அடை–ய– லாம். இங்–குத – ான் கும–ரகு – ரு – ப – ர – ர், மீனாட்சி அம்மை பிள்–ளைத் தமிழை அரங்–கேற்–றம் செய்–தி–ருக்–கி–றார் என்ற தக–வல் சிலிர்க்–க– வைக்–கி–றது. அவர், மீனாட்சி அம்–மைப் பிள்– ளை த் தமிழை உரத்து வாசிப்– ப – தை – யும், அதை மன்–னர் உட்–பட, கற்–ற�ோ–ரும், ஆன்–ற�ோ–ரும், ப�ொது–மக்–கள் அனை–வ–ரும் முன்–ன–மர்ந்து மன–மு–ருகி கேட்–ப–தை–யும் மனக்–காட்–சி–யால் கண்டு நெகிழ்–கி–ற�ோம். இதன் வழி உள்ளே நுழைந்து முதல் பிரா– கா–ரம் அடைந்து வலம் வர–லாம். மூலத்–தா– னத்–தின் தென்–பகு – தி – யி – ல் உச்–சிஷ்–டர், கூத்–தர் என இரட்டை விநா–ய–கர்–கள் அருள்–பா– லிக்–கின்–ற–னர். இங்கே ஒவ்–வ�ொரு சந்–ந–தி–யி– லும் முதன்–மைய – ாக விநா–யக – ர் இருக்–கிற – ார். சுந்தரேஸ்வர்

10

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

, விநா–யக – ரை வணங்–கித் துவக்– விநா–யகரே – கும் தத்–து–வ–மாக இந்த ‘இரட்டை விநா–ய– கர்’ இருக்–கின்–ற–னர்! தென்–மேற்–கில் உள்ள ஐரா–வத விநா–ய–கர், வல்–லபை விநா–ய–கர் மற்–றும் நிருத்த கண–பதி – யு – ட – ன், வட–மேற்–கில் – யு – ம் தரி–சிக்–கல – ாம். முத்து குமார சுவா–மியை கரு–வறை வெளிச்–சுற்று மாடங்–களி – ல் எழுந்–த– ரு–ளியு – ள்ள மூன்று சக்–திக – ளை – யு – ம் வழி–பட்டு வலம் வந்து, அடுத்து மீனாட்சி அம்–மனை தரி–சிக்–க–லாம். மீன் ப�ோன்ற கண்–களை உடை–ய–வள் என்ற ப�ொரு– ளி ல் இறைவி ‘மீனாட்– சி ’ எனப்–ப–டு–கி–றாள். மீன் தன் பார்–வை–யால் முட்–டைகளை – ப�ொரி–யச்–செய்து பின் பாது– காத்–தும் வரும் கரு–ணை–யைப் ப�ோலவே, உலக மக்–க–ளுக்கு தன் அருட்–பார்–வை–யில் நலம் தரு–வாள் எனும் நய–மும் இதில் அடங்– கி–யி–ருக்–கி–றது. கண் துஞ்–சா–மல் மீன் இரவு, பகல் விழித்–துக்–கி–டப்–பது ப�ோலவே இந்த மதுரை தேவி–யும் கண்–ணி–மைக்–காது உல– கைக் காத்து வரு–கி–றாள் என்று ப�ொருள்.

– க – ளி – ன் முழு–வடி – வ – ா–கிய கிளியை ஆயக்–கலை மீனாட்–சி–யம்–மன் தன் திருக்–க–ரத்–தில் ஏந்தி நிற்–கி–றாள். பக்–தர் அம்–ம–னி–டம் க�ோரிக்– கையை தெரி–விக்–கிற – ார், அதை கவ–னம – ா–கக் கேட்– கு ம் கிளி, அதை திரும்– ப த் திரும்ப அம்–மனு – க்–குச் ச�ொல்லி, பக்–தர் துயர் களைய அந்–தக் கிளி உத–வு–கி–ற–தாம்! மீனாட்–சி–யம்–மனை வணங்–கிய பிறகு, வட–பு–றம் சண்–டி–கே–ஸ்வ–ரி–யை–யும் பள்–ளி–ய– றை–யையு – ம் தரி–சித்து அரு–கில் உள்ள வாயில் வழி–யாக சுவாமி க�ோவி–லின் இரண்–டாம் பிரா–கா–ரத்தை அடை–ய–லாம். இங்கு முக்– கு – று ணி விநா– ய – க ர் அற்– பு – தக் காட்சி தரு–கி–றார். எட்–டடி உய–ர–மிக்க இந்த விநா–யக – ர் க�ோயி–லில் தெற்–குமு – க – ம – ாக நான்கு கரங்–க–ளு–டன் காட்சி தரு–கி–றார். மதுரை நக–ரின் கிழக்கே திரு–மலை மன்–னர், தெப்–பக்–குள – ம் த�ோண்–டிய – ப�ோ – து கிடைத்த இச்–சிலையை – , இங்கே பிர–திஷ்டை செய்–தி– ருக்–கின்–ற–னர். விநா–ய–கர் சதுர்த்தி அன்று 18 படி அரிசி மாவில் ஒரே க�ொழுக்–கட்– டை–யா–கப் படைத்து இந்த விநா–ய–க–ருக்கு நிவே– த – ன ம் செய்– யு ம் மரபு இன்– ற – ள – வு ம் த�ொடர்– கி – ற து. முக்– கு – று ணி என்– ப து ஓர் அள–வீடு, அதா–வது 18 படி. ப�ொது–வா–கவே விநா–யக – ரை தரி–சிப்–பது மன–துக்கு உற்–சக – ம் அளிக்–கும். இத்–த–கைய பிர–மாண்–ட–மான விநா–யக – ர – ைப் பார்த்து பக்தி உவ–கையு – ட – ன் பிர–மிக்–க–லாம். அடுத்து, நடுக்–கட்டு க�ோபுர மாடத்–தி– லி–ருக்–கும் மடைப்–பள்–ளி–யில் கிடைக்–கும் சாம்– ப லை எடுத்து திரு– நீ – ற ாக பாவித்து, அ ணி ந் து மு ன் – வி – னை – களை நீ க்க வேண்– டி க் க�ொள்– ள – ல ாம். அரு– கி – லு ள்ள பஞ்–ச–லிங்–கங்–க–ளை–யும் தரி–சிக்–க–லாம்.

மது–ரை–யில் சங்–கம் வைத்து தமிழ் மணம் பரப்–பிய மகத்–து–வத்தை உணர்த்–தும் விதத்– தில், இங்கே ‘சங்–கத்–தார் சந்–நதி – ’ இருக்–கிற – து. சிவ–பெ–ரு–மா–னைச் சேர்த்து கடைச்–சங்க புல–வர்–கள் 49 பேர் என்று திரு–வி–ளை–யா– டற்– பு – ர ா– ண ம் தெரி– வி க்– கி – ற து. இதனை அடிப்–ப–டை–யா–கக் க�ொண்டு, வட–மேற்கு மூலை–யில் உள்ள இச்–சந்–நதி – யி – ல் சிற்–பங்–கள – ா– கப் ப�ொலி–யும் 49 சங்–கப் புல–வர்–க–ளை–யும் தரி–சிக்–கல – ாம். அரு–கிலேயே – காளத்–தீஸ்–வர – ர், ஆதி–ப–ரா–சக்தி சந்–ந–தி–க–ளை–யும் வணங்கி, த�ொடர்ந்து செல்–ல–லாம். வட– பு – ற ம் திருக்– க ல்– ய ாண சுந்– த – ர ரை வணங்–க–லாம். ஏதே–னும் தடை அல்–லது ஜாத– க க் க�ோளாறு கார– ண – ம ாக திரு– ம – ணம் நடை–பெ–றாது வருந்–தும் அன்–பர்–கள் இவரை உள–மாற வணங்–கிச் சென்–றால், விரை–வில் திரு–ம–ண–பந்–தம் ஏற்–பட்டு மன– ம–கிழ்–வர். அதற்–குக் கட்–டி–யம் கூறும்–வ–கை– யில் மீனாட்சி- சுந்–த–ரேஸ்–வ–ரர் திருக்–கல்– யா–ணக் க�ோலத்–தையு – ம் சிற்–பம – ா–கக் கண்டு ரசிக்–க–லாம். பக்– க த்– தி – லு ள்ள நவக்– கி – ர – க ங்– க ளை வலம் வந்து, விளக்–கேற்–றித் தம் பக்–தி–யைத் தெரி–வித்–துக்–க�ொள்–கி–றார்–கள் பக்–தர்–கள். அடுத்–துள்ள சட்–ட–நா–த–ரை–யும் வழி–பட்டு, பிறகு நந்தி மண்–ட–பம் அடைந்து நந்–தி–யம்

ப�ொற்றாமரைக்குளத்தில் தங்கத்தாமரை

பெரு–மாளை வணங்–க–லாம். இம்–மண்–டப விதா–னத்–தில் அமைந்–துள்ள சுதைச்–சிற்–பங்– கள் கவி–னுற வடி–வ–மைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. பிறகு அனுக்ஞை விநா–ய–கரை தரி–சித்து, க�ோயில் பிர– த ான வாயிலை அடைந்து அங்கு க�ொலு– வி – ரு க்– கு ம் அதி– க ார நந்– திக்கு நம் வணக்– க த்– தை த் தெரி– வி த்– து க் க�ொள்–ள–லாம். த�ொடர்ந்து முதல் பிரா– க ா– ரத்தை அடைந்து அங்கு அருள்–பா–லிக்–கும் வந்–தி– யம்மை சிவ–லிங்–கம், சூரி–யன், கலை–ம–கள், தென்–முக – ள், 63 நாயன்–மார்–கள் ஆகி– – க்–கட – வு ய�ோரை உள்–ளம் நெகிழ கண்டு களிக்–கல – ாம்.

உடனே காவ–லர்–கள் யானையை அடிக்க கையை ஓங்– கி – ன ார்– க ள். உடனே சித்– த ர் ‘நிற்–க’ என்று கர்–ஜிக்க, அவர்–க–ளது கைகள் விறைத்–துப்–ப�ோய் நின்–றன. சித்–த–ரின் மகி– மையை நேரில் கண்ட மன்–னன் அவ–ரி–டம் மன்–னிப்பு கேட்க, சித்–தர் கடைக்–கண்–ணால் கருணை ப�ொழிந்–தார். உடனே அவர்–கள – து கைகள் இயல்பு நிலைக்கு வந்–தன. யானை– யும் மாலையை அர–ச–னி–டமே அளித்து, கல்–லாக மாறி–யது. சித்–தர், சுவாமி சந்–நதிக்– குள் ப�ோனார். பளிச்–சென்று மறைந்–தார். கூடவே, ‘சித்–த–ராக வந்–தது நானே! உனக்கு என்ன வரம் வேண்–டும்’ என இறை–வ–னின் அச–ரீரி ஒலித்–தது. மன்–னர் தனக்கு வாரிசு வேண்–டும் என்று விண்–ணப்–பிக்க, ‘அவ்– சைவ–சம – ய – த்–திற்கு அருந்–த�ொண்–டாற்–றிய 63 வாறே அருள்–கிறே – ன்’ என மீண்–டும் அச–ரீரி நாயன்–மார்–களி – ன் சிலை–களு – ள் முதல் பிரா– ச�ொன்– ன து. பின்– னர் அர–ச–னுக்கு ‘விக்–ர–ம– கா–ரத்–தின் நுழை–வா–யிலி – ல் இருந்து, தெற்–கில் பாண்– டி ய – ன்’ என்ற ஆண் குழந்தை பிறந்–தது நீடித்த வரி–சை–யாக இடம்–பெற்–றுள்–ளன. என்– கி ற – து திரு– வி ள – ை– யா–டல் புரா–ணம். மகா–மண்–டப – து உரு–வங்–கள் – த்–தில் இவர்–கள மேலும் த�ொடர்ந்து நடை– ப – யி ன்று, படி–மங்–க–ளா–க–வும் வைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கின்– துர்க்கை சந்– ந திக்– கு ச் சென்று அவ–ள–ருள் றன. அந்–தந்த நாயன்–மா–ரது முக்தி நட்–சத்–திர பெற– ல ாம். அரு– கி ல் தல– வி ரு – ட்– ச ம – ான கடம்–ப– நாளன்று, உரு–வங்–களை பல்–லக்–கில் வைத்து ம– ர ம் வித்– தி – ய ா– ச – ம ா– க க் காட்சி தரு–கி–றது. க�ோயி–லுக்–குள் ஊர்–வ–ல–மாக ஆமாம், பல்– ல ாண்– டு –கள – ா–கிப்– எடுத்–துச் செல்–லும் மர–பும் பின்– ப�ோன இந்த மரம், கல்– லாக பற்–றப்–ப–டு–கி–றது. த�ொடர்ந்து உறைந்– தி – ரு க்– கி – ற து! ஆனால் ச�ோம–கந்–தர், பல–வகை லிங்–கங்– மீனாட்–சி–யம்–மன் க�ோயி–லின் கள், பிட்–சா–ட–னர், சுந்–த–ர–ம–கா– தல–ம–ரம் என்–ப–தற்கு சாட்–சி– லிங்–கர், காசி விசு–வந – ா–தர் ஆகி– யாக வடக்கு க�ோபுர உள் ய�ோ– ர ைத் த�ொழு– து – வி ட்டு, – வ ா– ச ல் பகு– தி – யி ல் கிளை– க – எ ல் – ல ா ம் வல்ல சி த் – த ர் ளு–டன் கடம்ப மரம் இலை ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். ப ர ப் பி ப சு மை ப �ொ லி ய திரு–வி–ளை–யா–டற் புராண நின்–றி–ருக்–கி–றது. கதை– க – ளி ன்– ப டி சிவன் ஒரு அடுத்து கன–க–சபை நட–ரா– சித்– த – ர ா– க த் த�ோன்றி மது– சர், அட்–சர – லி – ங்–கம் 51, மகா–லட்– ரை–யில் பல சித்து வேலை–க– சுமி, ரத்– தி – ன –சபை நட–ரா–சர், ளைச் செய்– த ார். இத– ன ைக் ப�ொற்– ப டி – ய – ான், வன்னி மரம்கேள்– வி – யு ற்ற மன்– ன ன் அபி– மீனாட்சி அம்மன் கிணறு-லிங்– க ம், பைர–வர், சந்– ஷேக பாண்–டி–யன், சித்–தரை தி– ர ன் ஆகிய மூர்– த்தங்–களை அரண்– ம – ன ைக்கு அழைத்து அதே வரி– சை யி – ல் வணங்– கு வ – து மரபு. வரு–மாறு கூறி, தன் அமைச்–சரை அனுப்பி பிறகு, ஆறு– க ால் பீடம் வழி– ய ா– க ச் சென்று வைத்–தார். ஆனால் சித்–தர் வர–ம–றுத்–து–விட்– சந்– தி – ர சே – க – ர – ப் பெரு– ம ானை தரி– சி க்–க–லாம். டார். தன் ஆணையை மதிக்– க ாத அந்த அடுத்– து ள்ள வெள்– ளி ய – ம்– ப ல – த்– தி ல் நம்மை சித்–தர்–மீது மன்–னர் க�ோபம் க�ொண்–டார். அருட்– ப ார்வை பார்த்து ஆனந்– த – ம –டை–ய– ஆனா–லும் அவரே சித்–தர் இடத்–திற்கு வந்து, கு ம் நட– ர ா– ஜ ர், நம்மை அப்– ப –டியே வைக்– அங்கே சிற்ப வடி–வில் அமைக்–கப்–பட்–டி– கி ற – ார். ஆமாம், இவர் ப�ொது– நிறுத்தி வைக்– ருந்த ஒரு யானை– யை ச் சுட்– டி க்– க ாட்டி, வான காட்– சி – ப�ோ ல அல்– ல ா– ம ல், கால் ‘நீர் வல்–லமை மிக்க சித்–தர – ா–யின், இக்–கல்– மாறி ஆடும் க�ோலத்–தில் காணப்–படு – கி – ற – ார். யானை நான் க�ொடுக்–கும் இக்–க–ரும்பை இந்த மாற்– ற ம் நிகழ்ந்– த த – ற்– கு ம் ஒரு சம்– ப வ – ம் உண்– ணு மா?’ என்று கேட்– ட ார். சித்– த ர் கார– ண – ம ாக இருந்– தி – ரு க்– கி – ற து. பாண்– டி ய மெல்–லச் சிரித்–தார். பிறகு மன்–ன–னை–யும் மன்– ன ன், இக்– க�ோ யி – லு – க்கு நட– ர ா– ஜ ப் வந்து கல்–யா–னை–யையு – ம் தீர்க்–கம – ா–கப் பார்த்–தார். பெரு– ம ானை தரி– சி த்– தி ரு – க்– கி ற – ான். அவ– ர ைப் அக்–கரு – ம்பை வாங்கி கல்–யானை முன்–னால் – ான். ஆமாம், பார்த்–தது – மே மனம் கலங்–கின நீட்ட, யானை உயிர்–பெற்–றுக் கரும்–பைத் யுகம் யுக– ம ாக எத்– த னை காலம்– தான் இந்– தின்–றத�ோ – டு அர–ச–னின் கழுத்–தில் கிடந்த தப் பெரு– ம ான் இடது காலைத் தூக்–கி–ய–ப– முத்–து–மா–லை–யை–யும் பறித்து விழுங்–கி–யது.

– ப்–பார்! அவ–ருக்–குக் டியே ஆடிக்–க�ொண்–டிரு ப�ொற்றாமரைக்குளம்

12

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஓவியங்கள் கால் வலிக்– க ாதா, இடது கிழக்–குப் பகு–தியி – லு – ள்ள தூண்– காலை ஊன்றி, வல–துக – ா–லைத் கள் நம் கவ–னத்தை ஈர்க்–கின்– தூக்–கி–ய–படி ஆடி க�ொஞ்–சம் றன. அத்–தூண்–க–ளில் செதுக்– ஆசு– வ ா– ச ப்– ப – டு த்– தி க்– க�ொ ள்– கப்– ப ட்– டி – ரு க்– கு ம் அக்– கி னி ளக்– கூ – ட ாதா என்று மனம் வீர–பத்–திர – ர், அக�ோர வீர–பத்– உ ரு கி வே ண் – டி க் – க�ொ ண் – தி–ரர், ஊர்த்–துவ தாண்–டவ – ர், டான். அந்த தூய பக்–த–னின் காளி என தத்–ரூ–ப–மான சிற்– எண்–ணப்–ப–டியே இந்த நட– பங்–கள் நம்மை வியப்–பின் உச்– ரா–ஜர் வலது பாதம் தூக்கி சிக்கே அழைத்–துச் செல்–கின்– ஆடு–கி–றார்! றன. இந்–தச் சிற்–பங்–க–ளைப் பிறகு மூல–வர் சுந்–தரே – ஸ்–வ– பற்– றி – யு ம் புரா– ண த் தக– வ ல் ரரை தரி–சிக்–க–லாம். ஆதி–யும் உண்டு. அந்– த – மு – மி ல்– ல ாத அந்– த ப் ஒரு சம–யம் அசு–ரர்–கள – ான பெருங்–கரு – ணையை – காணும்– சும்ப, நிசும்–பனி – ன் க�ொடுமை ப�ோது நெஞ்சு நிறை– கி – ற து. தாங்–க–மு–டி–யா–மல் தேவர்–கள் எத்–தனை எத்–த–னைத் திரு–வி– பார்– வ – தி – தே – வி – யி – ட ம் முறை– ளை–யா–டல்–கள் புரிந்த அற்– யிட்– ட – ன ர். பார்– வ தி அவர்– புத இறை–வன்! பக்–தர்–களை களை வதம் செய்–வ–தாக உறு– ஆட்–க�ொண்டு இம்–மை–யி–லும், மறு–மை–யி– தி–ய–ளித்–தார். அதன்–படி, அசு–ரர்–க–ளு–டன் லும் அவர்–க–ளுக்கு அபி–ரி–மி–த–மான ஏற்–றங்– சண்–டை–யிட தன் படை–க–ளான சப்–த–மா– களை அள்ளி அரு– ளு ம் அரன்! நெஞ்சு தர்–க–ளைத் த�ோற்–று–வித்–தார். சப்–த–மா–தர்– விம்ம அவரை சிரம் தாழ்த்தி த�ொழுது கள் அசு–ரர்–ப–டையை அழிக்க, பார்–வதி வணங்–கு–கி–ற�ோம். அரக்–கர்–களி – ன் தங்கை மக–னான ரத்–தபீ – ச – ன் சுவாமி தரி–ச–னத்–துக்–குப் பிறகு, சண்–டி– ப�ோருக்கு வந்–தான். தான் யாரு–டன் ப�ோர் கே–ஸ்வர – ரை தரி–சித்து வலம்–வந்து, நந்–திய – ம்– செய்–தா–லும், தன் உட–லிலி – ரு – ந்து வெளி–வரு – ம் பெ–ரும – ாளை மீண்–டும் தரி–சித்து நன்றி கூறி, ஒவ்– வ�ொ ரு ரத்– த த் துளி– யி – லி – ரு ந்– து ம் தன்– நந்தி மண்–ட–பத்–துள் நுழைந்–த�ோ–மா–னால், னைப் ப�ோலவே அசு–ரர்–கள் த�ோன்–று–வர்

என்ற வரம் பெற்–ற–வன் அவன். சப்–த–மா–தர்– த ா ண் – ட – வ – மூ ர் த் தி சி ற் – ப த் – தி ன் கீ ழ் கள் இவ–னு–டன் ப�ோரிட்–ட–னர். இவ–னது அவ–ரு–டைய சிற்–பம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. உட–லில் இருந்து வெளி–வந்த ரத்–தத் துளி–களி – – நந்–திதே – வ – ர் குட–முழா எனும் இசைக்–கரு – – லி–ருந்து புது அசு–ரர்–கள் த�ோன்–றிய – து கண்டு வியை மீட்ட, அதற்–கேற்ப சிவ–பெ–ரு–மான் திகைத்த சப்–த–மா–தர்–கள் இத–னைத் தேவி–யி– நட–ன–மா–டு–கி–றார். மேலும், முய–ல–கன் சிவ– டம் கூறி–னர். உடனே பார்–வ–தி–தேவி, காளி– பெ– ரு – ம ா– ன து பாதத்– தி ற்– க – டி – யி ல் தஞ்– ச ம் யைத் த�ோன்–று–வித்–தார். மீண்–டும் ப�ோர் புகுந்–துள்–ளான். துவங்–கி–யது. ரத்–த–பீ–சன் உட–லில் இருந்து காளி–யின் சிற்–பம் இடது காலை ஊன்– த�ோன்–றிய ரத்–தத்–தைக் அப்–ப–டியே குடித்– றி–யும் வலது கால்–பா–தத்–தின் பின்–ப–கு–தியை தாள் காளி. தனித்து நின்ற ரத்–த–பீ–சனை இலே–சா–கத் தூக்–கிப – டி – யு – ம் செதுக்–கப்–பட்–டுள்– பார்–வதி தேவி வதம் செய்–தாள். ளது குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. இப்–படி க�ோயி–லுக்– ஆனால் ரத்–த–பீ–சன் இறந்–த–பின், அவ–னு– குள் ஒவ்–வ�ொரு சிற்–பத்–திற்–கும் ஒரு புரா–ணக் டைய ரத்–தத்–தைக் குடித்–த–தால் காளி–தேவி கதை இருக்–கி–றது. அசு–ர–கு–ணம் க�ொண்டு அனை–வ–ரை–யும் த�ொடர்ந்து, கம்–பத்–தடி மண்–ட–பத்–தில் துன்–பு–றுத்–தி–னாள். நிலைமை வேறு–மா–தி–ரி– சிவ–பெ–ரு–மா–னின் 25 மூர்த்–தங்–கள் நிறு–வப்– யாக உரு–வெடு – க்–கவே, பயந்–துப�ோன – தேவர் பட்–டுள்–ளன. சிவ–பெ–ரு–மா–னின் 64 தாண்– முத–லா–ன�ோர் சிவ–பெ–ரு–மா–னி–டம் சென்று டவ மூர்த்–தங்–க–ளில் இரு–பத்–தைந்து இவை. முறை–யிட்–ட–னர். அவர்–க–ளைக் காக்க சிவ– தென்–புற – த் தூணில் ஆஞ்–சநே – ய – ர் அருள்– பெ–ரு–மான் தானே நேர–டி–யாக காளி–முன் பா– லி க்– கி – ற ார். அவருக்கு வெண்– ணெ ய் த�ோன்– றி – ன ார். அவ– ர ைக் கண்டு பயந்த சாத்தி, தில–க–மிட்டு, பக்–தர்–கள் வணங்–கு– காளி, அவ–ரு–டன் சண்–டை–யிட மறுத்து, கி–றார்–கள். நிறை–வாக க�ொடி–ம–ரத்–த–ருகே அதற்கு மாறாக நட– ன ப் வ ந் து வட க் கு ந�ோ க் கி ப�ோட்–டிக்கு அழைத்–தாள். க�ொடி மரத்திற்கு சாஷ்–டாங்–க–மாக தரை–யில் இரு–வரு – க்–கும் நடந்த ப�ோட்– வீழ்ந்து நமஸ்– க – ரி க்– க – ல ாம். தீபாராதனை டி–யில் ஒரு கட்–டத்–தில், சிவ– அங்– கேயே சற்று ஒதுங்கி பெ–ரு–மான் வலது காலை அமர்ந்–த–படி பல தியா–னத்– மேலே தூக்கி ஆட, அவ– தில் ஆழ்ந்–திரு – ப்–பதை – யு – ம் கவ– ரைப் ப�ோலத் தன்– ன ால் னிக்–க–லாம். பிறகு கிழக்–குக் ஆட இய–லா–த–தால் காளி– க�ோபுர வாசல் வழி ஆயி– தேவி த�ோல்–வியு – ற்–றாள். இப்– ரங்–கால் மண்–ட–பம் கடந்து படி சிவ–பெ–ரு–மான் ஆடிய க�ோயில் உலாவை நிறைவு நட– ன ம் ஊர்த்– து வ தாண்– செய்–ய–லாம். பூஜை–க–ளும், டம் எனப்–படு – கி – ற – து. ஈச–னும் திரு–வி–ழாக்–க–ளும் ஊர்த்–துவ – த – ாண்–டவ – மூ – ர்த்தி மீனாட்சி அம்–மன் க�ோயி– என அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். லில் ஆக–மமு – றை – ப்–படி தினந்– இ ச் – ச ம் – ப – வத்தை வி ள க் – த�ோ–றும் 8 கால பூஜை நடக்– கும் வகை–யில்–தான் இங்கு கி–றது. காலை 5 மணி முதல் ஊர்த்–துவ – த – ாண்–டவ மூர்த்தி 6 மணி வரை திரு–வ–னந்–தல் மற்– று ம் காளி சிற்– ப ங்– க ள் பூஜை, காலை 6 மணி முதல் வடி–வமை – க்–கப்–பட்–டுள்–ளன.

7 மணி வரை விளா பூஜை, ஊர்த்–து– வ – தாண்– ட–வ– காலை 7.30 மணி முதல் 9 மூர்த்தி சிற்–பத்–திற்–குக் கீழே மணி வரை சந்தி பூஜை, காரைக்–கால் அம்–மை–யார் காலை 10.30 மணி முதல் 11.30 சிற்–பம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. மணி வரை திரி–கால சந்தி ‘ பி ற – வ ா மை வே ண் – டு ம் , பூஜை, மதி–யம் 12 மணிக்கு இனிப் பிறந்–தால் உன்னை உச்–சிக்–கால பூஜை, மாலை ம ற – வ ா மை வே ண் – டு ம் ’ 5 மணி முதல் 6 மணி வரை எ ன்ற பி ர ா ர் த் – த – ன ை – யு – சாய–ரட்சை பூஜை, இரவு 7 டன் பிறர் யாரும் விரும்–ப– மணி முதல் 8 மணி வரை வ�ொண்ணா வகை – யி ல் அர்த்த ஜாம பூஜை, இரவு பேயு– ரு – வ ம் க�ொண்– ட ார்.

8.30 மணி முதல் 9.30 மணி அத�ோடு நினது திரு–வடி – யி – ன் வரை பள்–ளி–யறை பூஜை. கீழி–ருந்து என்–றுமே உனது இத்–திரு – க்–க�ோயி – லி – ல் ஒவ்– நட–னத்–தைக் காணும் வரம் வ�ொரு மாதந்–த�ோறு – ம் விழா வேண்– டு ம் என்று வேண்– நடை–பெ–றுவ – து பக்–தர்–களி – ன் டு– வ து ப�ோல் ஊர்த்– து – வ –

14

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஆன்–மிக உணர்–வுக்கு அருள் சேர்க்–கி–றது: சித்–திரை: சித்–திர – ைத் திரு–விழா, சித்–திரை மாதம் வளர்– பி – றை – யி ல் துவங்கி சித்ரா பவுர்–ணமி – ய – ன்று முடி–வட – ை–யும். முதல் நாள் க�ொடி–யேற்–றம். பின் ஒவ்–வ�ொரு நாளும் அம்–மனு – ம், சுவா–மியு – ம் புராண சிறப்–புட – ைய வாக–னங்–களி – ல் வீதி உலா வரு–வர். 8ம் நாள் மீனாட்சி பட்–டா–பி–ஷே–கம், செங்–க�ோல் வழங்–கும் வைப–வம். 9ம் நாள் மீனாட்சி திக் விஜ–ய ம், 10ம் நாள் மீனாட்சி திருக்– கல்–யா–ணம் நடை–பெ–றும். 11ம் நாள் தேர்த் திரு–விழா, 12ம் நாள் தீர்த்த விழா மற்–றும் வைகை–யில் அழ–கர் ஆற்–றில் இறங்கி பக்– தர்–க–ளுக்கு காட்சி தரு–வ–து–டன் சித்–திரை திரு–விழா நிறை–வ–டை–யும். வைகாசி: 10 நாள் வசந்த விழா, திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் விழா. ஆனி: முளைக் க�ொட்டு விழா. ஆவணி: ஆவணி மூலப் பெரு–விழா 12 நாட்–கள் நடை–பெ–றும். இதில் கரிக்–குரு – வி – க்கு உப–தேச – ம், நாரைக்கு முத்தி தந்–தது, மாணிக்– கம் விற்ற லீலை, தரு–மி க்– கு ப் ப�ொற்– கிழி வழங்–கி–யது, உல–வாக் க�ோட்டை அரு–ளிய லீலை, அங்–கம் வெட்–டிய – து, வளை–யல் விற்– றது, பரி நரி–யாக மாறி–யது, பிட்–டுக்கு மண் சுமந்–தது, விறகு சுமந்–தது என ஒவ்–வ�ொரு நாளும் ஒரு திரு– வி – ள ை– ய ா– ட ல் நிகழ்ச்சி இடம் பெறும். விபூதி விநாயகர்

புரட்–டாசி: நவ–ராத்–திரி விழா. க�ொலு மண்–டப – த்–தில் அம்–மன் ஒவ்–வ�ொரு நாளும் ஒவ்–வ�ொரு அலங்–கா–ரத்–தில் பக்–தர்–க–ளுக்கு காட்–சி–ய–ளிப்–பார். ஐப்–பசி: 6 நாள் க�ோலாட்ட உற்–ச–வம். கார்த்–திகை: கார்த்–திகை திரு–விழா, 1008 சங்–கா–பிஷ – ே–கம். ம ா ர் – க ழி : மீ ன ா ட் – சி க் கு 4 ந ா ள் எண்–ணெய்க் காப்பு உற்–சவ – ம். தை: தை சங்–கர – ாந்–திய – ன்று கல்–யா–னைக்கு கரும்பு தந்–த–ரு–ளி–யது, வலை வீசி–ய–ரு–ளி–யது ஆகிய சம்–பவ – ங்–கள் நடத்–திக் காட்–டப்–படு – ம். வண்–டி–யூர் மாரி–யம்–மன் தெப்–பக்–குள – த்–தில் மீனாட்சி சுந்–தரே – ஸ்–வர – ர் தெப்–பத்–தில் உலா

வரும் தெப்–பத் திரு–வி–ழா–வும் நடை–பெ–றும். மாசி: மகா சிவ–ராத்–தி–ரி–யன்று சகஸ்ர சங்–கா–பிஷ – ே–கமு – ம் 4 கால பூஜை–யும் உண்டு. பங்–குனி: மீனாட்–சியு – ம், சுந்–தரே – ஸ்–வர – ரு – ம் செல்–லூர் திரு–வாப்–புட – ை–யார் க�ோயி–லில் எழுந்–த–ரு–ளும் வைப–வம் நடை–பெ–றும்.

மீனாட்சி குங்–கு–மம் - புட்டு பிர–சா–தம்

குங்–கு–ம–மி–டு–தல் ஓர் ஆன்–மிக அடை–யா– ளம் என்–ப–த�ோடு, இதனை ஒரு மங்–க–லச் சின்–ன–மா–க–வும் பக்–தர்–கள் தம் நெற்–றி–யில் தரித்–துக்–க�ொள்–கிற – ார்–கள். மதுரை மீனாட்சி க�ோயில் நிர்– வ ா– க த்– தி – ன ர் அன்– ற ா– ட ம் இயற்கை முறை–யில் தயா–ரித்–துத் தரும் குங்– கு–மம் நெஞ்சை நிறைக்–கும் நறு–மண – த்–த�ோடு, அழ– கி ய சிவந்த வண்– ண – மு ம் க�ொண்டு விளங்–குகி – ற – து. கஸ்–தூரி மஞ்–சளு – –டன், வெங்– கா–ரம், படி–கா–ரம், சிறிது நல்–லெண்–ணெய் சேர்த்து குங்–கு–மம் தயா–ரா–வ–தாக ச�ொல்– கி–றார்–கள். சிறி–தும் ரசா–ய–னக் கலப்–பின்றி பிரத்–யே–க–மா–கத் தயா–ரா–கும் இந்த குங்–கு– மமே க�ோயி–லுக்–குள் வரும் பக்–தர்–க–ளுக்கு வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. க�ோயி–லுக்–குள் இருக்– கும் பிர–சாத ஸ்டால்–களி – ல் விற்–பன – ைக்–கும் கிடைக்–கி–றது. இதே– ப�ோ ல், க�ோயில் ஸ்டால்– க – ளி ல் ‘புட்டு பிர–சா–தமு – ம்’ கிடைக்–கிற – து. திரு–விள – ை– யா–டல் புரா–ணத்–தி–்ல், புட்–டுக்கு மண் சுமந்த ஈசன் கதையை நினை–வு–றுத்–தும் வகை–யில் தர–மாக புட்டு தயா–ரிக்–கப்–பட்டு பக்–தர்–களு – க்– குப் பிர–சா–த–மா–கத் தரு–கின்–ற–னர்.

அம்–மன் - சுவா–மி–யின் ஆப–ர–ணங்–கள்

பாண்–டிய – ர், நாயக்–கர் கால மன்–னர்–கள், ஆங்–கி–லே–யர்–கள் என அம்–மன், சுவா–மிக்கு பல–ரும் தங்–கம், வைரம், வைடூ–ரிய – ம், முத்து, மாணிக்–கம், புஷ்–பர – ா–கத்–தில் ஆப–ரண – ங்–கள் செய்து காணிக்–கைய – ாக க�ொடுத்–துள்–ளன – ர். இவை திரு–விழா காலங்–க–ளில் அம்–மன், சுவா–மிக்கு அணி–விக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. பாண்– டி – மு த்து, முத்து ச�ொருக்கு,

முத்து உச்–சிக் க�ொண்டை, முத்து மாம்–பழ – க் க�ொண்டை, முத்–து–மா–லை–கள், முத்து கடி– வா–ளம், பெரி–ய–முத்து மேற்–கட்டி, தலைப்– பாகை கிரீ–டம், திரு–முடி சாந்து, ப�ொட்–டுக்– கறை, பவ–ளக் க�ொடி பதக்–கம், ர�ோமா–னிய காசு மாலை, நாகர் ஒட்–டிய – ா–ணம், நீல–யாக பதக்–கம், திரு–மஞ்–சன க�ொப்–பரை (வெள்ளி), தங்க காசு– ம ாலை, தங்க மிதி– ய – டி – க ள், பட்–டா–பிஷ – ேக கிரீ–டம், ரத்–தின செங்–க�ோல். தங்– க கவ– ச த்தை அம்– ம – னு க்கு சாத்– தி – னால், அழ–கிய புடவை அணிந்–தி–ருப்–பது ப�ோல் த�ோன்–றும். 1972ல் திருப்–பணி நடத்– தி–ய–ப�ோது வைர கிரீ–டம் உரு–வாக்–கப்–பட்– டது. வெளி–நாட்–டில் பட்டை தீட்–டப்–பட்ட இந்த கிரீ– ட த்– தி ல் முதல் தர– ம ான 3,545 வைரக்–கற்–கள், 4,100 சிவப்பு கற்–கள் உள்–ளன. இது தவிர எட்–டரை காரட் மர–கத கல்–லும், மாணிக்க கல்–லும் பதிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. கிரீ– டத்–தின் உய–ரம் நான்–கரை அங்–கு–லம். இது தவிர அம்–மன், சுவாமி வீதி உலா–வுக்–காக உல�ோ–கத்–தா–லான, கலை அம்–சத்–து–டன் வடி–வ–மைக்–கப்–பட்ட யானை, குதிரை, கற்– பக மரம், பூதம், யாழி, நந்தி தேவன் ப�ோன்ற வாக–னங்–கள் பிர–மிப்–பூட்–டு–கின்–றன.

க�ோயி–லுக்–குள் ஓவி–யங்–கள்

மதுரை மீனாட்– சி – ய ம்– ம ன் க�ோயில் பழைய திருக்– க ல்– ய ாண மண்– ட – ப த்– தி ல் திரு–வி–ளை–யா–டல் காட்–சி–களை விவ–ரிக்– கும் ஓவி–யங்–கள் நிறைந்–துள்–ளன. செட்டி நாட்டு கலை பாணி–யி–லான 97அடி நீளம், 47அடி அக–லத்–தில் பெரி–யத�ொ – ரு கூடத்–தில், இந்த ஓவி–யங்–க–ளைப் பார்–வை–யி–ட–லாம். அற்–புத கலைப்–ப�ொக்–கிஷ – –மாக விளங்–கும் இக்–கூ–டத்–தின் விதா–னம் காண்–ப�ோர் மன– தைக் க�ொள்ளை க�ொள்– கி ன்– ற ன. பக்– க – வாட்–டில் 64 திரு–வி–ளை–யா–டற் புரா–ணக் கதை–களு – ட – ன், சிவ–பெ–ரும – ா–னின் வடி–வங்–க– ளும் க�ொண்ட இந்த 122 தஞ்–சா–வூர் பாணி ஓவி–யங்–கள் காண்–ப�ோரை கவர்–கின்–றன.

மதுரை மீளாட்சியம்மன் க�ோயில் ஏரியல் வியூ

16

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

இ தே –ப�ோ ல், ‘களி– றே –று ’ அல்–லது ‘யானைப் ப�ோத்–து’ என்ற ஓவி–யக் காட்சி காண்–ப�ோரை வியக்க வைக்–கிற – து. மீனாட்– சி–யம்–மன் க�ோயி–லுக்–குள் அம்–மன் சந்–நதி வழி–யாக ப�ொற்–றா–ம–ரைக்–கு–ளம் வந்–தால் விபூதி விநா–ய–கர் சந்நதி ப�ோகும் வழி–யில் மேல்–தள – த்–தில் பல்–வேறு தாமரை ஓவி–யங்– கள் புதுப்– பி க்– க ப்– ப ட்டு, ப�ொலி– வ�ோ டு திகழ்–கின்–றன. இவற்–றி–னூடே இந்த ‘களி– றே–று’ என்ற சிலேடை ஓவி–யம் கண்–ணில் படு– கி – ற து. ஒரு– பு – ற ம் யானை உடம்– பு ம், மறு–பு–றம் எரு–தின் உடம்–பும் இருக்–கின்–றன. யானை– யு ம், எரு– து ம் எதி– ரெ – தி ரே தலை முட்–டிக்–க�ொண்டு நிற்–கின்–றன. யானை–யின் தலை தும்–பிக்–கையு – ட – ன் எரு–தின் தலை–மேல் காணப்– ப – டு – கி – ற து. அதே– ச – ம – ய ம் எரு– தி ன் தலை யானை தலை–மீது இருப்–ப–துப�ோ – –ல– வும் த�ோன்–று–கி–றது. யானை முகத்–தைப் பார்த்–தால் எரு–து–மு–கம் மறைந்–தும், எருது முகம் காண்–ப�ோரு – க்கு யானை முகம் மறைந்– தும் ஒரு ‘மேஜிக்’ காட்–சிப�ோ – –லத் திக–ழும் இந்த ஓவி–யம் அனை–வர – ை–யும் வியக்க வைக்– கி–றது. ஓவி–யங்–க–ளாக மட்–டு–மல்–லாது இதே பகு–தி–யில் க�ோயில் தூணில் சிற்–ப–மா–க–வும் இந்–தக் காட்சி ப�ொலி–கி–றது. மேலும், திருக்– கல்–யா–ணம் உள்–ளிட்ட ஓவி–யங்–க–ளு–டன், கக�ோ–ளம், பூக�ோ–ளம் என இயற்கை சார்பு ஓவி–யங்–க–ளும் பிர–மிக்க வைக்–கின்–றன.

க�ோயி–லுக்–குள் சுரங்–கம்

மீனாட்–சிய – ம்–மன் க�ோயி–லுக்–குள் சுவாமி சந்–நதி உள்–பிர – ா–கா–ரத்–தில் உள்ள கிணற்–றுப் பகு–தியை சில ஆண்–டுக – ள் முன்பு த�ோண்–டி– னர். அப்–ப�ோது கீழே படி–களு – ம், சற்று தூரத்– திற்–குப் பாதை–யும் அதை–யடு – த்து இடி–பா–டுக – – ளும் காணப்–பட்–டன. இது பயன்–பாட்–டுக்கு ஏற்–ற–தல்ல என்–ப–தால் மூடப்–பட்–டது.

திருக்–கா–மக் க�ோட்–டத்து ஆளு–டைய நாச்–சி–யார்

மீனாட்–சிய – ான பார்–வதி தேவி–யா–ருக்கு, தடா– த – கை ப்– பி – ர ாட்டி, அபி– டே – க – வ ல்லி, கற்–பூ–ர–வல்லி, மர–க–த–வல்லி, சுந்–த–ர–வல்லி, அபி–ரா–ம–வல்லி, கயற்–கண்–கு–மாரி, கும–ரித்– து–றை–ய–வள், க�ோம–கள், பாண்டி பிராட்டி, மாணிக்–கவ – ல்லி, மது–ரா–புரி – த் தலைவி, முது–ம– லைத் திரு–வழு – தி – க – ள் என ஏரா–ளம – ான திருப்– பெ–யர்–கள்! கல்–வெட்–டுக – ள�ோ, ‘திருக்–கா–மக் க�ோட்–டத்து ஆளு–டைய நாச்–சிய – ார்’ என்று மீனாட்–சி–யம்–மனை புகழ்ந்–து–ரைக்–கி–றது.

ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப கண்–காட்சி

மதுரை மீனாட்சி க�ோயி–லுக்–குள் 999 தூண்–கள் க�ொண்–டி–ருக்–கிற மண்–ட–பத்தை ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப – ம் என்றே அழைக்–கின்– ற–னர். கிழக்கு வாச–லில், க�ோவி–லை–விட்டு வெளி–யே–றும் பகு–திக்கு முன்–ன–தாக உள்ள இம்– ம ண்– ட – ப த்– தி ல், நிரந்– த ர கண்– க ாட்சி ஒன்று அமைக்– க ப்– ப ட்– டு ள்– ள து. அதன்

மூலம் கிடைக்–கும் வரு–வா–யில் க�ோயில் பரா– ம – ரி ப்பு மற்– று ம் வேறு சில செல– வு – களை ஈடு–கட்–டல – ாம் என்ற ய�ோச–னை–யின் அடிப்–பட – ை–யில் உரு–வான கண்–காட்சி இது.

1964ல் நவ–ராத்–திரி காலத்–தில் இந்–தக் கண்– காட்சி துவக்–கப்–பட்–டது. க�ோயில் கலை வடி–வங்–களு – ட – ன், வழி–பாட்டு முறை, சிலை– கள், தல–பு–ராண கதை–கள் என பல்–வேறு தக–வல்–க–ளு–டன் 15 பகு–தி–க–ளாக கண்–காட்– சிப் ப�ொருட்–க ள் வைக்– க ப்– ப ட்– டுள்–ளன . கலைச் சிற்–பக் கூடா–ர–மாக இம்–மண்–ட–பம் விளங்–கு–கி–றது.

பசு–ம–டங்–கள்

மதுரை மீனாட்– சி – ய ம்– ம ன் க�ோயில் சார்– பி ல் க�ோயி– லு க்– கு ள் மேல– ஆ டி வீதி– யில் பசு– ம – ட ம் ஒன்று உள்– ள து. 20க்கும் அதி–க–மான பசுக்–கள் பரா–ம–ரிக்–கப்–ப–டு–கின்– றன. அரு– கி – லேயே தனி– ய ார் பரா– ம – ரி ப்– பி–லான மற்–ற�ொரு பசு–ம–ட–மும் உள்–ளது. இரண்டு மடங்–க–ளி–லி–ருந்–தும் நான்கு கால அபி– ஷ ேக– தி ற்– கு ம் பால் வழங்– க ப்– ப – டு – கி – றது. இது–த–விர முக்–கிய நாட்–க–ளில் பக்–தர்– கள் அளிக்–கும் பாலும் அபி–ஷே–கத்–துக்கு சேர்த்–துக்–க�ொள்–ளப்–ப–டு–கி–றது.

க�ோயி–லுக்–குள் மசூதி

தெற்கு க�ோபுரம் அருகிலுள்ள மசூதி

தமிழ் மண்–ணின் வாச–மாய் இன்–றள – வு – ம் மதம் கடந்த மனி–தம் நிமிர்ந்து நிற்–கிற – து. இவ்– வ–கையி – ல் மதுரை மீனாட்–சிய – ம்–மன் க�ோயி– லுக்–குள்–ளும் ஒரு காலத்–தில் மசூதி இருந்த அடை–யா–ளம – ாக ம�ொக–லா–யர் பாணி விமா– னத்–து–டன் கூடிய ஒரு மண்–ட–பம் எஞ்சி நிற்– கி – ற து. மதுரை மீனாட்– சி – ய ம்– ம ன் க�ோ யி – லு க் – கு ள் தெ ற் கு க�ோ பு – ரம் அருகே தெற்– காடி வீதி– யி ன்

18

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ராம–நா–தபு – ர – ம் சமஸ்–தான அலு–வல – க – த்–திற்கு எதி–ரில் கிழக்–குக் க�ோடி–யில் இம்–மண்–டப – ம் இருக்–கி–றது. தற்–ப�ோது ப�ோலீ–சா–ருக்–கான புறக்–கா–வல்–நி–லை–ய–மாக மாற்–றம் கண்–டுள்– ளது. 2009 ஏப்.8ல் மீனாட்–சிய – ம்–மன் க�ோயில் க�ோபு–ரங்–க–ள�ோடு செம்பு கல–சம் நிறுவி புனித நீரிட்டு இம்–மண்–டப விமா–ன–மும் கும்–பா–பிஷ – ே–கம் கண்–டது குறிப்–பிட – த்–தக்–கது. ஆங்–கிலே – –யத் தள–பதி ஜெ.வேல்ஸ் தெற்கு க�ோபு–ரத்–துட – ன் இந்த மசூதி மண்–டப – த்–தை– யும் க�ொண்ட பழங்–கால மீனாட்–சிய – ம்–மன் க�ோயிலை தத்–ரூ–ப–மாய் ஓவி–ய–மாக வரைந்– தி–ருக்–கிற – ார். இந்த பழமை ஓவி–யம் இன்–றும் மதுரை திரு–மலை நாயக்–கர் மகால் காட்– சிக் கூடத்–தில் பாது–காக்–கப்–பட்டு மக்–கள் பார்–வைக்கு வைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. மீனாட்–சிய – ம்–மனை தரி–சிக்க இக்–க�ோயி – ல் வந்–தி–ருந்த மருது சக�ோ–த–ரர்–கள் பிறைக்– க�ொடி கட்–டியி – ரு – ந்த இம்–மசூ – தி – யை – க் கண்–ட– னர். மாற்–றி–டம் வழங்கி, அங்–கி–ருந்–த�ோ–ரி– டம் காலி–செய்–திட வேண்–டி–ய–தன் பேரில் நெடுங்–கா–லம் அங்–கிரு – ந்–தவ – ர்–களு – ம், மன்–னர் வார்த்– தை க்கு மதிப்– ப – ளி த்து இம்– ம ண்– ட – பத்தை விட்–டுச் சென்–ற–தாக அறி–ய–மு–டி– கி–றது. மருது சக�ோ–த–ரர்–க–ளின் உத்–த–ரவை ஏற்று மசூ–திய – ாய் இருந்த மண்–டப – ம் விட்–டுச் சென்ற நிகழ்வை ரா.ஜான–கிர – ா–மன் ‘மதுரை தல வர–லாறு க�ோயில் அதி–ச–யங்–கள்’ என்ற நூலில் தெரி–வித்–தி–ருக்–கி–றார். மன்–னர்–கள் பேச்சு அத்–தனை மதத்–தவ – ர்–கள – ா–லும் மதிக்– கப்– ப ட்– ட – த ன் வர– ல ாற்று நிகழ்– வ ா– க – வு ம் இத–னைக் க�ொள்–ள–லாம். துரை மீனாட்சி அம்– ம ன் க�ோயிலை வலம் வந்து அனைத்து தக–வல்–க–ளை– யும் அறிந்து க�ொள்ள ஒரு–நாள் ப�ோதாது. க�ோயி–லின் நுழை–வா–யில் துவங்கி, வெளி– யே–று–வது வரை உள்ள சிற்–பங்–கள், க�ொண்– டா–டப்–ப–டும் விழாக்–கள், க�ோயில் ப�ொற்– றா–ம–ரைக்–கு–ளம், க�ோபு–ரங்–கள் உள்–ளிட்ட அனைத்து பகு–திக – ளி – ன் சிறப்–புக – ள் எல்–லாம் ஒவ்–வ�ொன்–றாக அணி–வகு – த்து நிற்–கும்–ப�ோது மலைப்பு ஏற்–ப–டுவ – து உண்மை. க�ோவி–லில் பூஜை–களை நடத்–து–வது, திரு–மண நிகழ்ச்– சி– களை மேற்– க�ொ ள்– வது முத– ல ான விரி– வான விவ–ரங்–க–ளைத் தெரிந்–து–க�ொள்ள www.maduraimeenakshi.org என்ற இணை–ய– தள முக–வ–ரியை த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம்.

04522 344360 என்ற க�ோவில் த�ொலை– பேசி எண்–ணிலு – ம் விவ–ரங்–கள் கேட்டு அறி–ய–லாம்.

ம

ட்வென்ட்டி 20

வெங்கடாஜலபதி தரிசனம்!

 செங்–கல்–பட்டு, பழைய சீவ–ரத்–தில், வெங்–க– டே–சர் சங்கு சக்–க–ரத்–து–டன் திரு–மா–லா–க–வும் ஜடா–மு–டி–யும் நெற்–றிக்–கண்–ணும் க�ொண்டு ஈச– ன ா– க – வு ம், கையி– லு ம் திரு– வ – டி – க – ளி – லு ம் தாமரை மலர் க�ொண்டு நான்–மு–க–னா–க–வும் மும்–மூர்த்–திக – ளி – ன் சங்–கம – ம – ாக விளங்–குகி – ற – ார்.  சென்–னை-– – வே–லூர் வழி–யில் காவே–ரிப்–பாக்–கத்– தில் சந்–தி–ர–னின் மனை–வி–ய–ரில் ஒருத்–தி–யான திரு–வ�ோ–ண–தேவி, பெரு–மாளை ந�ோக்–கித் தவ–மிரு – ந்து தன் கண–வரி – ன் சாபத்–தைப் ப�ோக்– கி–னாள். மூன்–றாம் பிறை–யன்று திரு–வ�ோண நட்–சத்–தி–ரக்–கா–ரர்–கள் இங்கு வழி–பாடு செய்ய, நினைத்–தது நிறை–வே–று–கி–றது.  ஹைத–ரா–பாத்– - –உஸ்–மான் சாகர் ஏரிக்–கரை, – க்கு சிலு–கூரி – லு – ள்ள பெரு–மாள், வேண்–டுவ�ோ – ரு வெளி–நாடு செல்ல விசா உடனே கிடைக்க அருள்– வ – த ால், இவர் விசா வேங்– க – ட ே– ச ப் பெரு–மாள் எனப்–ப–டு–கி–றார்.  தஞ்–சா–வூர், வர–கூ–ரில் உள்ள வெங்–க–டே–சப் பெரு–மா–ளுக்கு, வேலை கிடைத்து வெளி– யூர் செல்–லும் இவ்–வூர் இளை–ஞர்–கள் தங்– கள் முதல் மாத சம்– ப – ள த்தை அனுப்பி வைக்–கி–றார்–கள்.  திருச்சி அருகே குண–சீ–லத்–தில் செங்–க�ோல் ஏந்– தி ய பிர– சன்ன வெங்– க – ட ே– ச ப் பெரு– மாள், மன– ந – ல ம் பாதிக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ர்– க ளை குணப்–ப–டுத்–து–கி–றார்.  ஈர�ோடு, பெருந்–துறை – யி – ல், வேப்–பம – ர– த்–தடி – யி – ல் ஐந்து கற்–கள் வடி–வத்–தில் வன வேங்–க–டே–சப் பெரு–மா–ளும் தாயா–ரும் அருள்–கி–றார்–கள்.  கரூ–ரில் உள்ள கல்–யாண வெங்–க–ட–ர–ம–ணர், மூன்–றாம் குல�ோத்–துங்க ச�ோழ–னின் அர–ச– வைப் புல–வ–ரான டங்–க–ணாச்–சாரி எனும் பக்–த– ருக்–காக இத் தலத்–தில் நிலை–க�ொண்–டார்.  செங்–கல்–பட்டு, அமிர்–தபு – ரி – யி – ல் பிர–சன்ன வெங்– க–டே–சப் பெரு–மாள் க�ோயி–லில் கரு–ட–னின்

கையில் உள்ள வாசுகி பாம்–பிற்கு அபி–ஷே–கம் – ம் பால் நீல–நிற – ம – ா–கிற – து. எனவே, செய்–யப்–படு இது சர்ப்–ப–த�ோஷ நிவர்த்–தித் தல–மா–கும்.  க�ோய–முத்–தூர், உடு–ம– லைப்–பேட்–டை–யில், கரு– வ – றை – யி ல் பெரு– ம ா– ளு ம் அனு– ம – னு ம் சேர்ந்–தி–ருக்க, இது, சீனி–வா–ச– - ஆஞ்–ச–நே–யர் க�ோயி–லா–யிற்று.  கிருஷ்– ண – கி ரி, ஓசூ– ரி ல் மலை மீது சிலை க�ொண்– டு ள்ள பெரு– ம ா– ளி – ட ம் வேண்– டி க்– க�ொண்–டால் திருடு ப�ோன ப�ொருள் கிடைத்து விடு–கி–றது.  க�ோய–முத்–தூர், ம�ொண்–டி–பா–ளை–யம் வெங்–க– டே–சப் பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில் துளசி, வேம்பு, வெள்–ளெ–ருக்–குபூ ம�ொட்டு, அரளி, ஊஞ்–சற்– கரி, எலு–மிச்–சைச்–சாறு ஆகி–யவை கலந்த மல்– லிப்–ப�ொட்டு எனும் பிர–சா–தம் தரு–கி–றார்–கள். இது வெண்–குஷ்–டத்தை நீக்–கு–கி–றது.  சேலம், செவ்– வ ாய்ப்– பேட்டை , பிர– சன்ன வெங்–க–டே–சர் க�ோயி–லில் உள்ள கரு–டாழ்–வா– ருக்கு வஸ்–தி–ரம் சாத்தி வணங்க அனைத்து த�ோஷங்–க–ளும் நீங்–கு–கின்–றன.  திண்–டுக்–கல், மலைக்–க�ோட்டை அடி–வா–ரத்–தில் உள்ள சீனி–வா–சப் பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில், மார்–கழி மாதம் முழு–வ–தும், இத்–தல ஆண்– டாள் சூடிக் களைந்த மலர் மாலை–க–ளையே பெரு–மா–ளுக்கு சாத்–து–கி–றார்–கள்.  திரு–நெல்–வேலி, உத–ய–நே–ரி–பா–லா–ம–டை–யில் அரு– ளு ம் வெங்– க – ட ா– ஜ – ல – ப தி அபி– ஷ ே– க ப் பாலை பிர–சா–தம – ாக அருந்–தின – ால் மன, சரும ந�ோய்–கள் குண–மா–கின்–றன.  திரு–நெல்–வேலி, சன்–யாசி கிரா–மத்–தில் உள்ள கல்–யாண சீனி–வா–சர் ஆலய கரு–வறை விமா– ன–மும் திருப்–ப–தி–யைப் ப�ோலவே ஆனந்த விமா–னம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது.  திரு–வா–ரூர், குட–வா–சல் நி–வா–சப் பெரு–மாள் ஆலய நர–சிம்–மர் கடன் த�ொல்லை நீக்–குகி – ற – ார். ஞாயி–றன்று விர–தமி – ரு – ந்து கரு–டனை வணங்க மழலை வரம் கிட்–டு–கி–றது.  திரு–நெல்–வேலி, கருங்–கு–ளத்–தில், மன்–னன் சுப–கண்–டன் இரண்டு சந்–த–னக் கட்–டை–களை பிர–திஷ்டை செய்து வெங்–க–டா–ஜ–ல–ப–தி–யாக வழி–பட்–டான். இதய ந�ோய்–களை – த் தீர்க்–கிற – ார் இந்–தப் பெரு–மாள்.  திரு–நெல்–வேலி, மேலத்–திரு – வே – ங்–கட – ந – ா–தபு – ர– த்– தில் திரு–வேங்–க–ட–முடை – –யான் கரு–வ–றை–யில் 12 ஆழ்–வார்–களு – ம் 12 படி–கள – ாக உள்–ளார்–கள்.  திரு–வண்–ணா–மலை, நல்–லூ–ரில், சுந்–த–ர–வ–ரத ராஜ–ரின் திரு–வடி கீழ் உள்ள கரு–டாழ்–வார், பக்–தர்–களி – ன் பிரார்த்–தனையை – பெரு–மா–ளிட – ம் பரிந்–து–ரைப்–ப–தால், இவர் பரிந்–து–ரைக்–கும் கரு–டன் எனப்–ப–டு–கி–றார்.  தூத்–துக்–குடி, புன்–னைந – க – ரி – ல் பத்–மா–வதி தாயார் சமேத நி– வ ா– ச ப் பெரு– ம ா– ளி ன் ஏகாந்த சேவையை வியா–ழன்–த�ோ–றும் தரி–சித்–தால் கிரக த�ோஷங்–கள் நீங்–கு–கின்–றன. ðô¡

19

1-15 ஜூலை 2018

இடதா, வலதா, மனைவிக்கு எந்த இடம்? என்– றெ ண்ணி ‘எனக்– கு த் துணை– ய ாக நீ இருக்–கி–றாய்’ என்ற முழு–மை–யான பக்–தி– ய�ோடு பூஜை செய்–தாலே ப�ோதும், எந்–தக் குறை–யும் உண்–டா–காது.

?

?

ஆல–யத்–தில் அர்ச்–சன – ைக்–காக தேங்–காய் உடைக்– கும்–ப�ோது அது கெட்–டுப் ப�ோயி–ருந்–தால் மனம் வேத– ன ைப்– ப – டு – கி – ற து. அத– ன ால் ஏதா– வ து குறை உண்–டா–குமா?

- வைர–முத்து பார்–வதி, இரா–ய–பு–ரம். எந்–தக் குறை–யும் உண்–டா–காது. தேங்– காய் உடை– ப – டு – வ தை வைத்து சகு– ன ம் பார்ப்–பது தவறு. தேங்–காய் அழு–கிப்–ப�ோய் இருந்–தா–லும், சரி–யாக உடை–ப–டா– மல் கன்–னா–பின்–னா–வென்று உடைந்– த ா– லு ம் அதைக்– க�ொண்டு இது கெட்ட சகு– னம் என்று முடிவு செய்–வது தவறு. க�ோடை– க ா– ல த்– தி ல் தேங்– க ாய் அழு– கு – வ து சக– ஜ மே. இறை–வ–னின் சாந்–நித்–தி–யம் நிறைந்த ஆல– யத்–திற்–குள் தீய–சக்–தி–கள் உள்–நு–ழைய இய– லாது. வீட்–டுப் பூஜை–யற – ை–யிலு – ம் உடைக்–கும் தேங்–காய் கெட்–டுப் ப�ோயி–ருந்–தால் வேறு தேங்–காய் வாங்கி உடைத்து பூஜையை முழு– மை–யா–கச் செய்து முடி–யுங்–கள். அரை–குறை மன–து–டன் செய்–யும் பூஜை–யி–னால் பலன் கிடைக்–காது. எல்–லாம் இறை–வன் செயலே

20

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

இளம் வய– தி – ன ர் ருத்– ர ாட்– ச ம் அணி– ய – ல ாமா? அவ்– வ ாறு அணிந்த பின்– ன ர் என்– னென்ன கட்–டுப்–பா–டு–கள�ோ – டு இருக்க வேண்–டும்?

- கா.ப�ொன்–மா–யாண்டி, சென்னை-13. பஞ்–ச–முக ருத்–ராட்–சத்தை வயது வித்–தி– யா–சம் ஏது–மின்றி எல்–ல�ோரு – ம் அணி–யல – ாம். ருத்–ராட்–சம் அணி–பவ – ர்–கள் மது, மாது, சூது ஆகிய மூன்–ற�ோடு புலால் உண்–ப–தை–யும் தவிர்க்க வேண்–டும். புகை–யிலை உட்–பட லாகிரி வஸ்–துக்–கள – ைத் தவிர்க்க வேண்–டும். மற்–ற–படி வேறெந்த கடு–மை–யான கட்–டுப்– பா–டு–கள் ஏதும் தேவை–யில்லை. சம்–சார பந்–தத்–தில் உள்–ள–வர்–கள் கூட பஞ்–ச–முக ருத்– ர ாட்– ச த்தை அணி– ய – ல ாம். இர– வி ல் படுக்–கைக்–குச் செல்–லும்–ப�ோது அவிழ்த்து வைக்க வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை. தனது மனை– வி – யை த் தவிர மற்ற பெண்– க ளை தாயா– க – வு ம், சக�ோ– த – ரி – ய ா– க – வு ம் எண்ண வேண்–டும். ருத்–ராட்–சம் அணிந்–தாலே தீய குணங்– க ள் விலகி சத்– கு – ண ங்– க ள் கூடும். க�ோபம் குறை–யும். க�ோபம் குறைந்–தால் ஆண–வ–மும், அதி–கா–ர–மும் அழி–யும். காம, க்ரோத, ல�ோப, ம�ோக, மத மாத்–சர்–யங்–கள் காணா–மல் ப�ோகும். இளம் வய–தின – ர் பஞ்–ச– முக ருத்–ராட்–சத்தை அணி–வது நல்–லதே.

?

மாசா–ணி–யம்–மன் க�ோயில், க�ொளஞ்–சி–யப்–பர் ஆல–யம், வெட்–டுட – ை–யார் க�ோயில் ப�ோன்ற ஆல– யங்–க–ளுக்–குச் செல்ல விரும்–பு–கி–றேன். இது–ப�ோன்ற ஆல–யங்–க–ளில் உள்ள தெய்–வங்–க–ளின் செயல்–பா–டு–கள் பல வரு–டங்–க–ளுக்கு முன்பு அர–சர்–கள் காலத்–தில் நடந்–தே–றிய – வை ஆகும். அந்த ஆல– யங்–க–ளின் சாந்–நித்–தி–யம் தற்–கா–லத்–தி–லும் நிலைத்– தி–ருக்–குமா? இந்த க�ோயில்–க–ளில் நாம் பரி–கா–ரம் செய்–வ–தால் பலன் உண்டா?

- ஜி.ராம–தாஸ், தானே, மஹா–ராஷ்ட்ரா. நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கும் ஆல–யங்–கள் உள்–பட புகழ்–பெற்ற அனைத்து ஆல–யங்– க– ளு ம் பல நூறு ஆண்– டு – க – ளு க்கு முன்பு அர–சர்–கள் காலத்–தில் கட்–டப்–பட்–டவையே – . அந்– த ந்த ஆல– ய ங்– க – ளி ன் தல வர– ல ாறு, ஆல– ய த்– தி ன் மகி– மை – யை க் குறிக்– கி – ற து.

சிதம்–பர – ம் திருத்–தல – த்–தின் மகிமை வியாக்–ர– பாத மக– ரி – ஷி – ய ா– லு ம், பதஞ்– ச லி முனி– வ – ரா–லும் கண்–ட–றி–யப்–பட்–டது என்–ப–தற்–காக அவர்–கள – து காலத்–த�ோடு அந்த திருத்–த–லத்– தின் சாந்–நித்–யம் நின்–றுவி – டு – மா? ஓர் ஆல–யம் அமைய வேண்–டும் என்–றால் அந்த இடம் புண்–ணிய பூமி–யாக இருக்க வேண்–டும். அந்த இடத்–திற்–கென்று தனி–யாக ஸ்தான பலம் இருக்–கும். உல–கெங்–கி–லும் எத்–த–னைய�ோ மலைத்– த�ொ – ட ர் இருக்க ஏழு– ம – லை க்கு மட்–டும் ஏன் இத்–தனை மகிமை? மேற்குத் த�ொடர்ச்சி மலை நூற்– று க்– க – ண க்– க ான கில�ோ–மீட்–டர் தூரத்–திற்கு பர–வி–யி–ருந்–தா– லும் சப–ரி–ம–லையை நாடி வரு–டந்–த�ோ–றும் லட்– ச க்– க – ண க்– க ான பக்– த ர்– க ள் செல்– வ து ஏன்? சூர–சம்–ஹா–ரம் என்–பது நடந்து யுகமே மாறி–யிரு – ந்–தா–லும் திருச்–செந்–தூர் திருத்–தல – த்– தில் லட்–சக்–க–ணக்–கான பக்–தர்–கள் கூடு–வது ஏன்? இது–ப�ோன்ற திருத்–த–லங்–க–ளில் சாந்– நித்–யம் இயற்–கை–யா–கவே கூடி–யி–ருக்–கும். சாந்–நித்–யம் நிறைந்த இடத்–தையே சந்–நதி என்று அழைக்–கிற�ோ – ம். நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டி– ருக்–கும் மாசாணி அம்–மன் ஆல–யம் அமைந்– தி–ருக்–கும் இடம் ஒரு–கா–லத்–தில் சுடு–கா–டாக இருந்– த து. அநி– ய ா– ய – ம ாக உயிர்– நீ த்த ஒரு பெண்–ணின் கதையை சித்–தரி – த்து இருப்–பார்– கள். வித்யா உபா–சனை பெற்ற அந்–தண – ர் ஒரு–வர் அந்த இடத்–தில் அமர்ந்து சக்–கர – ம் பிர–திஷ்டை செய்து, தனது தவ வலிமை முழு–வதை – –யும் பிர–ய�ோ–கித்து பூஜை செய்து வந்–த–தால் அங்கே அம்–பி–கை–யின் சாந்–தித்– யம் கூடி–யிரு – க்–கிற – து. தவ–றா–மல் நாள்–த�ோ–றும் நடந்து வரும் பூஜை–க–ளும், பக்–தர்–க–ளின் – ம்–தான் ஒரு ஆல–யத்–தின் சாந்–நித்– நம்–பிக்–கையு யத்தை தீர்–மா–னிக்–கும். எப்–ப�ோத�ோ நடந்த சம்–பவ – ம் என்று எண்–ணக்–கூட – ாது. தற்–கா–லத்– தி–லும் மாசாணி அம்–மன் க�ோயி–லில் பரி–கா– ரம் செய்து பலன் பெறு–ப–வர்–கள் ஏரா–ளம் பேர் இருக்–கிற – ார்–கள். அந்–தந்த தலங்–க–ளுக்– குச் சென்று நேர–டி–யாக தரி–சிக்–கும்–ப�ோது அந்த அற்–புத – ம – ான இறை–யுணர்வை – அனு–ப– வித்–துப் பார்த்–தால்–தான் அதன் மகிமை புரி–யும். எந்–த–வி–த–மான சந்–தே–க–மும் இன்றி நீங்–கள் ச�ொன்ன தலங்–க–ளுக்கு யாத்–திரை மேற்–க�ொள்–ளுங்–கள். எண்–ணிய பரி–கா–ரங்– களை எந்–த–வித குறை–யு–மின்றி செய்து முடி– யுங்–கள். உங்–கள் பிரார்த்–தனை நிச்–ச–யம் நிறை–வே–றும்.

?

ஒரே குடும்–பத்–தைச் சேர்ந்–தவ – ர்–கள் முடி காணிக்கை செலுத்–தும்–ப�ோது உறுப்–பி–னர் எண்–ணிக்–கை–யில் ம�ொட்டை ப�ோடு–வது ஒற்–றைப்–ப–டை–யில் இருக்க வேண்–டுமா அல்–லது இரட்–டைப்–ப–டை–யிலா?

- மு.கார்த்–தி–கே–யன், இ-மெயில் இறை–வனு – க்கு முடி காணிக்கை செலுத்– து– வ – தி ல் எண்– ணி க்கை எங்– கி – ரு ந்து வந்– தது? எத்– த னை பேருக்கு பிரார்த்– த னை

இருக்–கிற – த�ோ அத்–தனை பேரும் காணிக்கை செலுத்த வேண்– டி – ய – து – த ானே சரி! ஒரே குடும்– ப த்– தை ச் சேர்ந்– த – வ ர்– க – ள ாக இருந்– தா– லு ம் நேர்த்– தி க்– க – ட ன் செலுத்– து – வ – தி ல் எண்–ணிக்கை பார்க்க வேண்–டிய அவ–சி–ய– மில்லை. எந்த எண்– ணி க்– கை – யி ல் இருந்– தா– லு ம் நிச்– ச – ய ம் உங்– க ள் பிரார்த்– த னை நல்–ல–ப–டி–யாக நடந்–தே–றும். ஒற்–றைப்–படை என்–றால்–தான் வள–ரும், இரட்–டைப்–படை வள–ரா–மல் நின்–று–வி–டும் என்று எண்–ணு– வது முற்–றி–லும் மூட–நம்–பிக்– கையே. எதற்– கெ–டுத்–தா–லும் ஒற்–றைப்–படை, இரட்–டைப்– – சை படை கணக்கு பார்ப்–பது தவறு. சீர்–வரி தட்–டுக – ள், ம�ொய்ப்–பண – ம், பூஜை–யின் ப�ோது சுமங்– க – லி ப் பெண்– க – ளி ன் எண்– ணி க்கை என்று எல்– ல ா– வ ற்– றி – லு ம் ஒற்– ற ைப்– ப – டை – தான் இருக்க வேண்– டு ம் என்று தற்– க ா– லத்–தில் புதிய சாஸ்–தி–ரத்தை உரு–வாக்–கிக்

க�ொண்டு இருக்– கி – ற ார்– க ள். நம்– வீ ட்– டு ப் பிள்ளை கணக்–குப்–பா–டத்–தில் நூற்–றுக்கு நூறு மதிப்–பெண் வாங்க வேண்–டும் என்று நினைப்–ப�ோம�ோ அல்–லது நூறு மதிப்–பெண் வேண்–டாம், அது இரட்–டைப்–படை எண்– ணிக்–கை–யில் உள்–ளது, எண்–ணிக்கை ஒற்– றைப்–ப–டை–யில் இருந்–தால்–தான் நல்–லது, அத–னால் த�ொண்ணூற்றி ஒன்–பது மதிப்– பெண் எடுத்–தால் ப�ோதும் என்று எண்–ணு– வ�ோமா? ஒற்–றைப்–படை, இரட்–டைப்–படை கணக்கு என்–ப–தெல்–லாம் நாமாக உரு–வாக்– கிக் க�ொண்ட விஷ–யங்–கள். ஒற்–றைப்–படை எண்– ணி க்– கை – த ான் வளர்ச்– சி – ய – டை – யு ம், இரட்–டைப்–படை எண்–ணிற்கு வளர்ச்சி குறைவு என்று எண்–ணுவ – து தவறு. ஒரே குடும்– பத்–தைச் சேர்ந்–த–வர்–க–ளாக இருந்–தா–லும், இறை–வ–னுக்கு முடி–கா–ணிக்கை செலுத்த வேண்– டு ம் என்று முடிவு செய்த பிறகு ðô¡

21

1-15 ஜூலை 2018

இதில் ஒற்–றைப்–படை, இரட்–டைப்– படை எண்–ணிக்–கையை – ப் பார்க்க வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை.

?

எங்–கள் வீட்–டுப் பூஜை–ய–றை–யில் பைர– வர் படம் வைத்து வணங்–கு–கி–ற�ோம். சிலர் பைர– வ ர் படம் வீட்– டி ல் வைக்– க க் கூடாது என்–கி–றார்–கள், இது சரியா?

- சூரி–ய–பி–ரபா, பூத–லூர். பைர– வ ர் படத்தை தாரா– ள – மாக வீட்– டு ப் பூஜை– ய – ற ை– யி ல் வைத்து வணங்–க–லாம். பைர–வர் மட்–டு–மல்ல, ஆஞ்–ச–நே–யர், ஐயப்– பன், நர–சிம்–மர், காளி–காம்–பாள் உட்–பட அனைத்து தெய்–வங்–க–ளின் படங்–க–ளை–யும் வீட்–டுப் பூஜை–ய–றை–யில் வைத்து வணங்–க– லாம். முடிந்–த–வரை ஆசார, அனுஷ்–டா– னங்–க–ளைக் கடை–ப்பி–டித்–தால் ப�ோதும். வீட்–டுப் பூஜை–யற – ை–யில் பைர–வர் படத்தை வைத்து வணங்–கக் கூடாது என்று ச�ொல்–வது முற்–றி–லும் தவறு.

?

எங்–கள் ஊர் பிள்–ளை–யார் க�ோயி–லில் உள்ள விநா–ய–கர் சிலை–யில் லேசாக கீரல் வெடிப்பு உள்– ளது. இந்த விநா–யக – ரை வணங்–கல – ாமா? இந்–தச்–சிலை பூஜைக்கு உரி–ய–து–தானா?

- சின்–னக்–கு–யில், குத்–தா–லம். ப�ொது– வ ாக பின்– ன – ம ான சிலை– க ள் பூஜைக்கு உகந்–தவை அல்ல. இருப்–பி–னும் அவற்–றிற்–கும் விதி–வி–லக்கு என்–பது உண்டு. கீரல் அல்–லது வெடிப்பு சிலை–யின் எந்த பாகத்– தி ல் உள்– ள து என்– ப தை ஆராய வேண்–டும். பீடத்–தில் இருந்–தால் பிரச்னை இல்லை. சிலை–யின் மத்–தியி – ல�ோ, உடல் அவ– யங்–க–ளில�ோ பின்–னம் ஏற்–பட்டு இருந்–தால் சிலையை மாற்–றிவி – டு – வ – தே உசி–தம – ா–னது. உங்– கள் ஊருக்கு அரு–கில் உள்ள கும்–பக�ோ – ண – ம்

,

22

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

பகு– தி – யி ல் ஆக– ம – வி – தி – க – ள ைக் கற்–ற–றிந்த சிவாச்–சா–ரி–யார்–கள் பல–பேர் இருக்–கிற – ார்–கள். அவர்–க– ளில் ஒரு–வரை அழைத்–து–வந்து சிலை– யை க் காண்– பி த்து அவ– ரது அபிப்– ர ா– ய த்– தை த் தெரிந்– து– க�ொ ண்டு செயல்– ப – டு ங்– க ள். சிலை– யி ன் சாந்– நி த்– தி – ய த்தை அவர்–கள – ால் உணர்ந்து உண்–மை– நி–லையை – த் தெரி–விக்க இய–லும்.

?

தம்– ப – தி – ய – ர ாக ஆன்– மி க அல்– ல து வைதீகச் செயலை மேற்–க�ொள்–ளும்– ப�ோது கண–வ–னுக்கு வல–து–பு–றம் மனைவி இருக்க வேண்–டும் என்று ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஆனால் சிவ–பெ– ரு–மான் சந்–ந–திக்கு இட–து–பு–றம்–தான் அம்–பாள் சந்–நதி அமைந்–திரு – க்–கிற – து. கட–வுளு – க்கு இடப்–பக்–கம் மனைவி இருக்– க – ல ாம், மனி– த – னு க்கு இருக்– க க் கூடாதா? விளக்–கம் தேவை.

- இரா.ஆ.ஆ. பழனி, தூத்–துக்–குடி. கண–வனு – க்கு வல–துபு – ற – ம் மனைவி இருக்க வேண்–டும் என்–பது தமி–ழ–கத்–தில் உள்ள சம்– பி–ரத – ாய முறை. தமி–ழக – ம் தாண்டி வடக்–கில் சென்–றால் இந்த சம்–பி–ர–தா–யம் மாறி–வி–டும். தமி–ழக – த்–தில்–கூட புதுச்–சேரி உள்–ளிட்ட சில பகு– தி – க – ளி – லு ம், தென் தமி– ழ – க த்– தி ல் சில பகு–தி–க–ளி–லும் சிவ–பெ–ரு–மானை முன் உதா– ர–ண–மா–கக் க�ொண்டு கண–வ–னுக்கு இட–து– பு–றத்–தில்–தான் மனைவி இருக்க வேண்–டும் என்று அறி–வு–றுத்–து–வ�ோ–ரும் உண்டு. ஒரு– சில தமிழ்த் திரைப்–ப–டங்–க–ளில் ஆணுக்கு இட–துபு – ற – ம் பெண்ணை அமர வைத்து தாலி கட்–டும் காட்–சி–களை வைத்–தி–ருப்–பார்–கள். இது அவ– ர – வ ர் சம்– பி – ர – த ா– ய த்– தி ற்கு உட்– பட்–டது. மனி–தர்–க–ளில் ஆணுக்கு வலது பாகத்–தில்–தான் சக்தி அதி–கம், பெண்–ணுக்கு இடது பாகத்–தில்–தான் சக்தி அதி–கம் என்– றும், ஆணின் நாடி வல–து–பு–ற–மாக சுழ–லும், – –மாக சுழ–லும் பெண்–ணின் நாடி இட–து–புற என்–றும் ச�ொல்–வார்–கள். அத–னால்–தான் ஆணுக்கு வலது கரத்–தையு – ம், பெண்–ணிற்கு இடது கரத்–தை–யும் க�ொண்டு கைரேகை ஜ�ோதி–டம் பார்த்து பலன் ச�ொல்–வார்–கள். ஆணின் சக்தி வல–து–பு–றத்–தில்–தான் இருக்– கும் என்–ப–தால் நம் ஊர் பெரி–ய–வர்–கள் ஆணுக்கு வல–து–பு–றத்–தில் பெண் இருக்க வேண்–டும் என்று ச�ொல்லி வைத்–தார்–கள். பர–மேஸ்–வ–ர–னைப் ப�ொறுத்–த–வரை வல–து– பு–றத்–தில் ஏற்–கெ–னவே சக்தி நிறைந்–தி–ருப்–ப– தால் வலுக்–கு–றைந்த இட–து–பா–கத்–தினை சக்–தி–தே–விக்கு அளித்–தால் அந்–த–பா–க–மும் சக்தி நிறைந்த பாக–மாய் உரு–வாகி ஆணும், பெண்–ணும் சரி–ச–மம் என்ற நிலை உரு–வா– கி–வி–டும் என்–ப–தால் அவர் தனது உட–லின் இட–துப – ா–கத்–தினை உமை–யம்–மைக்–குத் தந்–த– தா–கச் ச�ொல்–வார்–கள். இந்த கருத்–து–கள்

அனைத்– து ம் அவ– ர – வ ர்– க – ளி ன் ச�ொந்– த க் கற்–ப–னையே அன்றி இவற்–றிற்கு எந்–த–வி–த– மான பிர–மா–ண–மும் கிடை–யாது. கண–வ– னுக்கு எந்–தபு – ற – த்–தில் மனைவி இருக்க வேண்– டும் என்–பது அவ–ர–வர் சம்–பிர – –தா–யத்–திற்கு ஏற்ப மாறு–ப–டும். இந்த சம்–பி–ர–தா–யத்தை தவறு என்று ச�ொல்ல முடி– ய ாது. எப்– பு – றத்– தி ல் இருந்– த ா– லு ம் மனை– வி க்கு உரிய மரி–யாதை என்–பது எள்–ள–ள–வும் குறை–யக் கூடாது என்–பதே இதற்–குள் அடங்–கி–யி–ருக்– கும் சூட்–சு–மம். என்–ப–தைப் புரிந்–துக�ொ – ண்– டால் ப�ோதும். வாழ்க்கை சந்–த�ோ–ஷ–மாக அமை–யும்.

?

என் மனைவி இறந்து 5 ஆண்–டு–கள் ஆகின்–றன. அவ–ருக்–குச் செய்ய வேண்–டிய கர்–மாக்–களை சரி–வர செய்து வரு–கி–றேன். எனக்கு ஆண் வாரிசு இல்லை. இரு மகள்–களு – ம் வெளி–நாட்–டில் நிரந்–தர– ம – ாக குடி–யேறி – – விட்–டன – ர். நிரா–தர– வ – ான நிலை–யில் நான் முதி–ய�ோர் இல்– லத்–தில் வசிக்–கி–றேன். எனக்–கு–ரிய கர்–மாக்–களை யார் செய்–வார்–கள் என்–பது கேள்–விக்–குறி. கயா சென்று எனக்–குரி – ய ஈமச்–சட– ங்–குக – ளை நான் உயி–ருட– ன் இருக்–கும்–ப�ோதே எனக்கு நானே செய்து க�ொள்–ள–லாமா, அதில் பலன் உண்டா?

- இரா–மச்–சந்–தி–ரன், க�ோவை. ஆண் வாரி–சு–கள் இல்–லாத பட்– சத்– தி ல் ஈமச்– ச – ட ங்– கு – க – ள ைச் செய்ய வேண்–டிய அதி–கா–ரம் பெண் பிள்–ளை–க– ளுக்கு வந்து சேரும். மக–ளின் கையால் தர்ப்– பைப்–புல் வாங்கி அவ–ரது கண–வர் அல்–லது அவ–ரது வாரி–சு–கள் அவ–சி–யம் செய்–தாக – ைப் ப�ொறுத்–தவ – ரை உங்– வேண்–டும். உங்–கள கள் மகள்–கள் இரு–வ–ருக்–கும் அந்–தக் கடன் – ம – ா–கச் செய்– சென்று சேரும். அவர்–கள் நிச்–சய ய–மாட்–டார்–கள் என்று நீங்–கள் நினைத்–தால் கயைக்–குச் சென்று உங்–க–ளுக்–கான சடங்–கு– களை நீங்–கள் உயி–ரு–டன் இருக்–கும்–ப�ோதே செய்து க�ொள்–ள–லாம். ஆனால் அவ்–வாறு செய்–து–க�ொண்ட பிறகு நீங்–கள் யாரு–டைய வீட்–டிற்–கும் செல்ல இய–லாது. எந்த உற–வின – ர்– கள் இல்–லத்–தில் நடக்–கும் விசே–ஷங்–களி – லு – ம் கலந்–துக�ொ – ள்–ளக் கூடாது. ஆசா–பா–சங்–கள் உற–வு–கள் அனைத்–தை–யும் துறந்து சந்–யாச நிலைக்கு நீங்–கள் வந்–து–விட்–டீர்–கள் என்று நம்–பின – ால் அது–ப�ோன்ற ஆத்–மபி – ண்–டத்தை வைத்– து க் க�ொள்ள இய– லு ம். இவ்– வ ாறு வைத்–துக்–க�ொள்–ளும் ஆத்–ம–பிண்–ட–மா–னது பேங்க்– கி ல் பணம் டெபா– சி ட் செய்– வ – து – ப�ோல. நமக்–குத் தேவைப்–ப–டும்–ப�ொ–ழுது டெபா–சிட் த�ொகையை எடுத்து உப–ய�ோ– கப்–படு – த்–திக் க�ொள்–வது ப�ோல, நாம் இறந்த பிறகு நமக்– கு த் தேவை– ய ான ஆகா– ர ம், நாம் ஏற்–கெ–னவே செய்து வைத்–தி–ருக்–கும் ஆத்ம பிண்–டத்–தின் மூல–மாக வந்து சேரும். இத–னால் உங்–கள் ஜீவன் நல்–ல–வி–த–மா–கக் கரை–யே–றும். இருந்–தா–லும் அந்–த–ராத்மா தவித்– து க் க�ொண்– டு – த ான் இருக்– கு ம்.

இரு மகள்–கள் இருந்–தும் தங்–க–ளுக்கு உரிய கட–மைக – ளை அவர்–கள் செய்–யவி – ல்லை என்– றால் அந்த பாவம் அவர்–களை நிச்–சய – ம – ா–கச் சென்–றடை – யு – ம். உங்–கள – ைப் ப�ொறுத்–தவ – ரை உங்– க ள் மகள்– க ள் இரு– வ – ரு க்– கு ம் அந்– த க் கடமை நிச்– ச – ய ம் உண்டு. உங்– க ள் உயிர் பிரிந்த பிறகு உங்–க–ளுக்–கு–ரிய ஈமச்–ச–டங்–கு– களை உங்–கள் மகள்–கள்–தான் செய்ய வேண்– டும். அவர்–கள் செய்–தால்–தான் அவர்–க–ளது பரம்–ப–ரைக்கு நல்–லது என்–பதை தெளி–வு–ப– டச் ச�ொல்–லுங்–கள். உங்–க–ளுக்கு நீங்–களே ஆத்–மபி – ண்–டம் வைத்–துக்–க�ொள்–வத – ால் உங்– கள் ஜீவன் வேண்–டும – ா–னால் கரை–யேறு – மே தவிர அவர்–களு – டை – ய கர்மா தீராது. இதில் எந்த சந்–தே–க–மும் இல்லை.

?

ஒரு விபத்–தில் என் இட–து–கால் முறிந்–து–விட்–டது. சிகிச்–சை–யில் உள்–ளேன். நடக்–கவ�ோ தரை–யில் உட்– க ா– ர வ�ோ முடி– ய ாது. இந்த நிலை– யி ல் நான் படுத்–துக்–க�ொண்டே ஸ்தோத்–ரங்–கள், மந்–திர– ங்–களை – ச் ச�ொல்–ல–லாமா?

- எம்.மூர்த்தி, வேளச்–சேரி.

?

நான் ஒரு தனி மனி–தன். உடல்–ந–லம் அவ்– வ ப்–ப �ோது பாதிக்– கும். என்–ன ால் காலை–யில் குறிப்–பிட்ட நேரத்–திற்–குள் விளக்– கேற்றி பூஜை செய்ய இய–ல–வில்லை. நேரம் கிடைக்–கும்–ப�ோது பூஜை செய்–கி–றேன். இதில் ஏதும் தவறு இல்–லையே?

- சேது–ரா–மன், திரு–வூர். இறை–வழி – ப – ாட்–டிற்–குக் கால நேரம் ஏது? வய–தா–ன–வர்–கள், உடல்–ந–லம் குன்–றி–ய–வர்– கள் ப�ோன்– ற�ோர் இப்– ப– டித்– த ான் பூஜை செய்ய வேண்–டும் என்ற விதி–முறை ஏதும் கிடை–யாது. நேரம் கிடைக்–கும்–ப�ோது முறை– யா–கப் பூஜை செய்–யுங்–கள். இய–லா–தப�ோ – து வெறு–மனே இறை–வ–னின் திரு–நா–மத்தை உச்–ச–ரித்–துக் க�ொண்–டி–ருங்–கள். உடல்–ந–லம் குன்–றி–ய–வர்–கள் படுத்த நிலை–யி–லும் கூட ச் ச�ொல்–லிக் இறை–வனி – ன் திரு–நா–மத்–தினை – க�ொண்டு இருக்–கல – ாம். தெரிந்த ஸ்லோ–கங்– கள், மந்–திர – ங்–களை உச்–ச–ரித்து வரு–வ–தால் விரை–வில் உடல்–ந–லம் சீர–டைந்து எழுந்து உட்–கார இய–லும். ஆண்–ட–வ–னின் திரு–வு–ரு– வத்தை நெஞ்–சில் நிறுத்தி மன–தாறச் செய்– யும் பூஜைக்கு சிறப்பு பலன் நிச்–சய – ம் உண்டு. உங்–க–ளால் சரி–வர பூஜை செய்ய இய–லாத பட்–சத்–தில் விக்–கிர – க வழி–பாட்டை வைத்–துக் க�ொள்–ளா–தீர்–கள். வீட்–டுப் பூஜை–ய–றை–யில் விக்–கிர – க – ம் ஏதே–னும் இருந்–தால் கட்–டா–யம் அவற்–றிற்கு அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–களை செய்–துவ – ர வேண்–டும். உங்–களு – டை – ய உடல்– நிலை ஒத்–துவ – ர – ாத பட்–சத்–தில் அது–ப�ோன்ற விக்–கிர – க – ங்–களை முறை–யா–கப் பூஜை செய்து வரும் உங்–கள் உற–வின – ர்–களி – ட – ம�ோ அல்–லது நண்–பர்–க–ளி–டம�ோ க�ொடுத்–து–வி–ட–லாம். அதில் தவ–றே–தும் இல்லை. ðô¡

23

1-15 ஜூலை 2018

அறிய இயலாத ஆற்றல்களை அருள்வாள்

சக்தி!

அபி–ராமி அந்–தாதி பாடல் 16 விளக்–கம் (த�ொடர்ச்சி) ‘வெளி முதற் பூதங்–க–ளா–கி’ ஆகா–யம் - சிதம்–ப–ரம் - சிவ–காம சுந்–தரி; வாயு - காள–ஹஸ்தி - ஞான–பி–ர–சுன்–னாம்– பி–கா தேயு - திரு–வண்–ணா–மலை - அபீ–த– கு–ச–லாம்–பாள்; தீர்த்–தம் - திரு–வா–னைக்கா - அகி–லாண்–டேஸ்–வரி; பிரித்வி - காஞ்–சி– பு–ரம் - ஏல–வார்–கு–ழலி.

- என அம்–பிகை ஐம்–பூ–தத் தலங்–க–ளில் திகழ்–கி–றாள். ‘‘அளி–யேன்–’’இந்த வார்த்– தை – யால் அபி–ரா–மிப – ட்– டர் தன்–னுடை – ய ஆன்–மாைவ குறிப்–பி–டு– கின்–றார். ஆன்–மா–வா–னது சத்தை சாரும் ப�ோது சத்–தா–கவு – ம், அசத்தை சாரு– கி–ற–ப�ோது அசத்–தா–க–வும் இருக்– கும் தன்மை பெற்–றது என்–கி–றது சைவ சித்– த ாந்– த ம். அறிவை ஆண் என்–றும், உடலை பெண் என்–றும், ஆன்–மாவை அலி என்– றும் குறிப்–பிடு – கி – ற – ார். ஆன்–மாவை

24

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

வண்டு என்–றும், குழ–வுக்–கு–றி–யாக குறிப்–பி–டு– வர். மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி, மனம் ஆகி–ய–வற்–றைக் கால்–க–ளா–கக் க�ொண்–டது ஆன்மா. அந்த ஆன்–மா–வின் தன்–மையை க�ொண்டு உமை–யம்–மையை அறிந்து அனு–ப– விக்க இய–லாது, உமை–யம்–மை–யின் அருள் இருந்–தால் மட்–டுமே அது சாத்–தி–யப்–ப–டும். உமை– ய ம்– மையை அறி– ய ாத ஆன்மா அறி–யா–மையி – ல் துன்–புறு – ம். உமை–யம்–மையை அறிந்–தால் இன்–பு–றும். அத–னால்–தான் தன் இய–லா–மையை ‘அறிவு அள–விற்கு அள–வா– னது அதி– ச – ய – மே ’ (பாடல் 16) என்று வியக்– கி – ற ார். வியப்– பி ற்கு கார– ண ம் இரண்டு - ஒன்று, உமை–யம்–மை–யின் அரு– ள ாலே தாம் அறி– வ து என்– ப து, முன்பு தாம் அறிந்த எந்த ஒன்–ற�ோ–டும் ஒத்து ப�ோவ– தி ல்லை. மேலும் புதி–ய–தாக உள்–ளது. அத–னா– லேயே அதி–ச–யம் என்–கி–றார். இரண்டு, ஆன்–மா–வா–கிய தன்– மைக்கு ‘ம�ொழிக்–கும் நினை– விற்– கு ம் எட்– ட ா– த ’ (பாடல் 87) உமை–யம்–மையை அறி–யும்

23

வல்–லமை – யி – ல்லை. வல்–லமை – ய – ற்ற தான் அறி– வது என்–பது அதி–ச–ய–மா–கும். காந்–தத்–தால் இரும்பு ஈர்க்–கப்–ப–டு–வது ப�ோல் உமை–யம்– மையை அவள் அரு–ளால் மட்–டுமே அறிய முடி–யும். அளக்க முடி–யா–த–தும் உறுதி செய்ய இய– லா–த –து ம், தூய்– மை –யா–ன – தும், வடி– வ – ம ற்– ற – தும், எங்–கும் பரந்–தி–ருக்–கும் வடி–வ–மு–டை–ய– தும், அறி–விற்கு புலப்–ப–டு–வ–தும், கருணை என்ற உறு–திய – ான குணம் க�ொண்–டது – ம – ான உமை–யம்மை சிற்–றறி – வி – ற்கு, பேர–றிவு எட்–டும்– படி செய்–கி–றாள். ஆலம் விதை–யில் ஆல–ம– ரம் ஒடுங்–கி–ய–து–ப�ோல தனக்–கா–கக் குறுகி த�ோன்–றி–யது கண்டு வியக்–கி–றார். இதையே வேதங்–கள் ‘அப்–ரமே – ய – ம் அனிர்– தேஸ்–யம்’ என்–கின்–றன. அளக்க இய–லா–தது – ம் இடம்–சுட்டி உறு–தி–செய்ய இய–லா–த–து–மா– கிய உமை– ய ம்– மை – யி ன் இயல்– பு த்– த ன்மை கூறப்–ப–டு–கி–றது. வியக்தா வியக்த நீரூ–பிஜ்ஜ பத–மம் ஷட் திரிம்–ஷத் தத்–வா–தி–கம் தஸ்மா உத்ர தத்– வம் அக்ஷ–ர–மி–தம் த்தே–யம் ஸதா ய�ோகிபி: ஓம்–கா–ராதி சமஸ்த மந்த்ர ஜன–கம் சூக்ஷ்– மாதி சூக்ஷ்–மம் பரம் வந்தே பஞ்–ச–மம் ஸ்வ– ரஸ்ய வத–னம் கவ்–யாபி தேஜ�ோ–ம–யம் - இவ்–வாறு ‘யாஜு–ச–மந்–தர ரத்–னா–க–ரம்’ என்ற நூலில் குறிப்– பி ட்– ட – வ ாறு விளங்கி த�ோன்–றி–யும், விளங்கி த�ோன்–றாது என்று உறுதி செய்ய இய–லா–தது – ம், மேலா–னது – ம், முப்– பத்து ஆறு தத்–துவ – ங்–கள – ால் ஆன சரீ–ரத்–த�ோடு கூடிய ஆன்–மா–வின – ால் முற்–றிலு – ம் உணர்ந்து – ங்–களு – க்கு எல்–லாம் க�ொள்ள இய–லாத தத்–துவ மேலான தத்–துவ – ங்–கள – ாக இருப்–பது – ம், குறை– வற்–றது – ம், இந்த வடி–வம – ா–னது ய�ோகி–கள – ால் மன–துள் வைத்து எண்–ணத்–தக்–க–து–மான ஓம்– கா–ரம் முத–லான அனைத்து மந்–தி–ரங்–க–ளின் த�ோற்–றத்–துக்கு கார–ணம – ா–னது – ம், நுட்–பத்தை எல்–ல ாம்–விட மிக நுட்– ப– ம ா– ன – தும், ஐந்து நிலை–களை க�ொண்–ட–து–மா–கிய ஒளி வெளி– யா–கியி – ரு – க்–கின்ற உமை–யம்–மையி – ன் வடி–வம் மன–திற்–கும், வாக்–கிற்–கும், விழிக்–கும் எட்–டும் நில–வா–க–வும், வாக்–கிற்–குள் அந்–தா–தி–யா–க– வும், மன–திற்–குள் ஆனந்–தம – ா–கவு – ம், அள–வற்ற – ால் நின்ற இது–வரை அடை– அவள் கரு–ணைய யாத அந்த உமை– ய ம்– மை–யின் த�ோற்–றத்தை அதி– ச – ய ம் என்– கி – ற ார். இவை எல்– ல ா– வ ற்– றை – யும் இணைத்தே ‘அளி– யேன் அறிவு அள–விற்கு அள– வ ா– ன து அதி– ச – ய – மே ’ எ ன் று வி ய ந் து ப�ோற்–று–கி–றார்.

கி ளி , ஒ ளி , ஒ ளி – ரும்-ஒளிக்– கு ம் இடம், வெ ளி , ப ஞ் – ச – பூ – த ம் , அன்பு, அளவு, அதி– ச – யம், அறிவு, கிளை–ஞர், மனது ஆகிய பதி–ன�ொரு ச�ொற்–க–ளால் ‘ருத்–ர–வித்– யா–’வை மறை–மு–க–மாக குறிப்–பிடு – கி – ன்–றார். இந்த ருத்–ரர்–கள் உமை–யம்–மை– யின் அரு–ளின – ாலே, ஆற்– ற–லி–னாலே அனைத்து உயிர்–களு – க்கு உள்–ளேயு – ம் – ம் இருந்து அவ–ரவ – ர் வினைப்–பய – – வெளி–யேயு னால் அவ–ரவ – ர் க�ொண்ட யாக்–கை–யின்–வழி, அவ–ரவ – ர் க�ொண்ட செம்–மைத் தன்–மையை, அவ– ர – வ – ரை க் க�ொண்டே அறி– வி க்– க – வு ம், அனு–பவி – க்க செய்–யவு – ம் வல்–லவ – ர்–கள் அதில் தலை–யா–ன–வரே மிருத்–யுஞ்–ஜெ–யர். உமை–யம்–மை–ய�ோடு திருக்–க–டை–யூர் சிவ– னான மிருத்–யுஞ்–ஜெ–ய–ரை–யும் இணைத்து ச�ொல்–லாக இறை–வி–யை–யும், ப�ொரு–ளாக – யு – ம் நினைத்து வணங்–குவ�ோ – ம். இறை–வனை அபி–ராமி அந்–தாதி - பாடல் 17 அதி–சய – ம – ான வடி–வுடை – ய – ாள் அர–விந்–த– மெல்–லாம் துதி–சய ஆனன சுந்–த–ரவ – ல்லி துணை இரதி பதி– ச ய மானது அப– ச ய மாக முன் பார்த்–தவ – ர் தம் மதி–சய மாக அன்றோ வாம பாகத்தை வவ்–வி–யதே. (பாடல் - 17) உமை–யம்–மை–யின் வழி–பாட்–டில் மந்–தி–ர– மும் தந்–தி–ர–மும் இறைத் திரு–உ–ரு–வ–மும் சம– மான முக்–கி–யத்–து–வத்–தைப் பெறு–கின்–றன. இப்–பா–டல், மூன்–றா–வ–தா–கிய உரு–வத்–தைப் பற்–றிப் பேசு–கிற – து. உமை–யம்–மையி – ன் அரு–வத்– – து. அர–விந்–தமெ – ல்–லாம் துதி–சய தைக் கூறு–கிற ஆனன சுந்–தரி சரஸ்–வதி, இலக்–குமி, பார்–வதி மூவ–ரும் இணைந்த சண்டி, காளி, கெளரி அர்த்–தந – ா–ரீஸ்–வர – ன், காம–தக – ன – மூ – ர்த்தி, தவக்– க�ோல காமாட்சி ப�ோன்ற இறைத் திரு–உ–ரு– வங்–களை – து.

– ப் பற்றி நுணுக்–கம – ா–கப் பேசு–கிற ஆசை பிறப்–பீ–னும் வித்து. அந்த ஆசை– யின் வடி– வ ம் காமன். அந்த ஆசையை அறவே அழிப்–ப–து–தான் தவம். அப்–ப–டிப்– பட்ட தவத்– தி – ன ாலே ப ெ று – வ து ஞ ா ன ம் . ஞானத்– தி – ன ாலே வரு– வது காம ஜெயம். அத– னாலே வரு– வ து தன்– னு– ண ர்– வ ா– கி ய ஆத்ம ஞானம். ஆத்ம ஞானம் அடைந்த பின்பே அரு– ளால் அறி–யப்–ப–டு–வது ðô¡

25

1-15 ஜூலை 2018

சிவ ஞானம். சிவ ஞானம் அடைந்த பின்பே ஏற்–ப– டு–வது முக்தி அனு–ப–வம். அதன் வடி–வமே அர்த்–த– நாரி. ‘அவன் அரு– ள ா– லேயே அ வ ன் த ா ள் வணங்– கி ’ என்ற வாக்– கி – யத்தை சிந்– தி த்து வாம பாகத்தை இனி அனு– ப – விப்–ப�ோம்.

‘‘அதி–ச–ய–மான வடி–வு–டை–யாள்–’’அதி–ச–யம் என்–பது காண்–ப–வ–ரால் முன் எப்– ப �ொ– ழு – து ம் காணப்– ப – ட ாத, அறி– ய ப்– ப–டாத நிலை–யில் ஒரு ப�ொரு–ளைக் காணும்– ப�ோது த�ோன்–றும் உணர்–வா–கும். அந்–த–வ–கை–யில் இறை–வியை அபி–ரா–மி– பட்–டர் முதன்–மு–த–லாக காணு–கி–ற–ப�ோது அவர் உள்–ளத்–துள் த�ோன்–றிய உணர்வை ‘அதி–ச–ய–மா–ன’ என்ற வார்த்–தை–யால் பதிவு செய்–கின்–றார். வடிவு என்– ப து உமை– ய ம்மை சார்ந்த சாக்த தந்–தி–ரங்–க–ளின் வழியே ஐந்து வகை– யாக பிரித்து கூறப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது: 1. கலா ரூபம், 2. நிஷ்–கலா ரூபம், 3. சகல நிஷ்–க–லம், 4. பார மார்த்–தீ–கம், 5. சத்–யம். இவற்–றிற்கு உதா–ரண – ங்–கள – ாக மன�ோன்–மணி, சக்–கர – ம், சக்–திபீ – ட – ம், குரு, தனக்–குள்ளே த�ோன்–றுவ – து ஆகிய வடி–வங்–க–ளைச் ச�ொல்–ல–லாம். இந்த ஐந்து வடி–வங்–க–ளில் ‘சத்–யம்’ என்– பது, வழி–ப–டு–ப–வ–ரின் இத–யத்–தில் அவ–ருக்கு மட்–டுமே விளங்–கும் வண்–ணம் பிறர் யாவ–ரும் அறி–யா–வண்–ணம் மந்–திர ஜபத்–தால�ோ, தியா– னத்–தால�ோ, பூைஜ–யின – ால�ோ, ஞானத்–தால�ோ த�ோன்–று–வ–தாக இருப்–பது. உடை–யார் என்ற ச�ொல்–லா–னது சிற்ப சாத்–தி–ரத்–தின் வழி–யும், மந்–திர சாத்–தி–ரத்– தின் வழி–யும், கூறப்–படு – கி – ற உமை–யம்–மையை குறிக்–கிற கலைச் ச�ொல்–லா–கும். உடை–யாள் என்–பது சிவன் க�ோயில்–க– ளில் ‘உட– ன ா– ய ’ என்– கி ற வார்த்– தையை பயன்–ப–டுத்தி குறிப்–பி–டப்–ப–டும் சக்–தி–யின் வடி–வ–மா–கும் - அபி–ராமி அம்–பிகை உட– னாய அமிர்– த – க – டே ஸ்– வ – ர ர், மீனாம்– பி கா சமேத ரா– ஜ – சே – க – ர – ச ாமி என்– ப – து – ப �ோல, சிவ– லி ங்– க த்– தி ற்கு உரிய சக்தி வடி– வ ான உமை– ய ம்– மையை சிற்ப சாத்– தி – ர ங்– க ள் மன�ோன்–மணி என்ற ப�ொதுப் பெய–ரால் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. சைவத்–தின் ந�ோக்–கில் சிவ–லிங்க வடி–வம – ா– னது பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்ர என்ற மூன்று பகு–தி–க–ளாக பிரிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. சிவ–லிங்–கத்– தில் தண்டு ப�ோன்ற உருண்–டைய – ான மையத்– தி– லு ள்ள வடி– வ ம் ருத்ர பாகம் என்– று ம்,

26

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

தாமரை ப�ோன்ற பகுதி பிரம்ம பாகம் என்–றும் இவை இரண்– டை – யு ம் இணைக்– கி ற ஆலிலை ப �ோன்ற வ டி – வ ம் விஷ்ணு பாகம் என–வும் குறிப்– பி – ட ப்– ப – டு – கி – ற து. இந்த ஆலிலை ப�ோன்ற விஷ்–ணுப – ா–கத்தை உமை– யம்– மை – ய ா– கவே கருதி சைவம் வழி– ப – டு – கி – ற து. இதை பிண்–டிகை என்று குறிப்–பிடு – கி – ன்–றன – ர். இந்த பிண்–டிக – ையை தான் தமி– ழில் உடை–யாள் என்ற ச�ொல்–லால் குறிப்– பி–டு–கின்–ற–னர். இந்த ந�ோக்–கில் சிவ–ன�ோடு பிரி–யாத அருள் வடி–வாக ஆலிலை வடி–வில் இணைந்தே இருக்–கும் உமை–யம்–மையையே – உடை–யாள் என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘அதி–ச–ய–மான வடி–வு–டை–யாள்’ என்–ப– தால் மனி–தனை சார்ந்து, மனி–த–னுக்–குள் – ாது உறங்கி கிடக்–கும் பேராற்–றல், வெளிப்–பட அதி–ச–யம் எனப்–ப–டு–கி–றது. இதை தந்–திர சாத்–தி–ரங்–கள் குண்–ட–லினி என்–கின்–றன. இந்த சக்தி உறங்–கு–வ–தா–க–வும், இது விழித்த நிலை–யில் மனி–தனு – க்–குப் பெரிய, அடைய இய–லாத, அறிய இய–லாத ஆற்– றல்– களை எல்– ல ாம் பெற்– று த் தர– வ ல்– ல து என்–றும் ச�ொல்–கின்–றன. இது மந்–தி–ரத்–தா– லும், மூலி– க ை– ய ா– லு ம், தியா– ன த்– த ா– லு ம் – ன – ா–லும், வெளிப்–பட்டு பல ய�ோகப் பயிற்–சியி நன்–மை–க–ளைச் செய்–யும். இந்த சக்–தி–யையே உபா–சிப்–ப–வன் மட்–டுமே அறிந்து உணர்ந்து அனு–ப–விக்க முடி–யும். இதையே அபி–ராமி பட்– ட ர், ‘ஆனந்– த – ம ாய் என் அறி– வ ாய்’, ‘வானந்– த – ம ான வடி– வு – டை – ய ாள்’ என்று வர்–ணிக்–கி–றார். சத்–யம் என்–கின்ற வடி–வத்–தில் உபா–ச–க– னுக்–குள் பயிற்–சிய – ா–லும் அரு–ளா–லும் விளங்கி த�ோன்–றும் உமை–யம்–மையே ‘அதி–ச–ய–மான வடி–வுடை – –யாள்’.

‘‘அர–விந்–த–மெல்–லாம் துதி செய’’ ‘அர–விந்–தம்’ என்–றால் தாமரை, ‘எல்–லாம்’ என்–றால் அனைத்–தும், ‘துதி செய’ என்–பது புகழ்ந்து பாடு–வது. ‘அர–விந்–த–மெல்–லாம் துதி செய’ என்–பது தாமரை எல்–லாம் அபி–ரா–மியை துதி செய்து வணங்–கு–கி–றது என்–பது ப�ொருள். ஆனால் வழக்–கில், தாம–ரை–யால் இறை–வனை துதி செய்ய கேட்– டி – ரு க்– கி – ற�ோ ம். தாம– ரையே இறை–வியை துதித்–தத – ாக கேள்–வியு – ற – வி – ல்லை. இதன் நுட்–பம், தாமரை துதி செய்–யாது தாம– ரை–யில் அமர்ந்–துள்ள தேவதை துதி செய்– யும், தாம–ரை–யும் அந்த தேவ–தை–யும் ஒன்றே

முனை–வர் என்–பத – ால், ஆகு–பெ–யர – ாகி தேவ–தையை குறித்– தது. அந்த வகை–யில் செந்–தா–மரையை – விட்டு நீங்– க ா– த – வ ள் இலக்– கு மி. வேதம் அவளை ‘பத்–மினி, பத்மா, பத்–ம–த–ளா–ய–தாக்ஷி, பத்– மா–ல–யா’ என்– றெல்–லாம் குறிப்–பி–டு–கி– றது. தாம–ரை–யால் தாமரை அனைய கண்–ணி– னால், தாம–ரையை அக–மாக க�ொண்–டவ – ள் என்–பது இதன் ப�ொருள். வெண்–தா–ம–ரை–யில் இருப்–ப–வள் சரஸ்– வதி, ‘ஸ்வேத பத்–மாஸ–னஸ்–தா’ என்–கி–றது சரஸ்–வதி அர்ச்–சனை. திரு–மக – ளு – ம், கலை–மக – ளு – ம், ராஜ–ரா–ஜேஸ்– வ–ரிக்கு சாம–ரம் வீசு–வ–தாக லலி–தா–ஸஹஸ்–ர– நா–மம் குறிப்–பிடு – கி – ற – து: ‘ஸசா–மர ரமா–வாணி சவ்–ய–தக்ஷிண சேவி–தாயை நம:’ பத்ம ய�ோனி, பத்–மஜ – ன் என்று உல–கத்தை படைக்–கும் பிரம்–மா–வைக் குறிப்–பி–டு–கி–றது வட–ம�ொழி அக–ராதி. இதற்கு தாம–ரை–யில் பிறந்–த–வன் என்–பது ப�ொருள். புண்– ட – ரீ – க ாக்ஷன் என்று மகா– வி ஷ்– ணு – விற்கு பெயர். இதற்கு தாம– ரை க் கண்– ணன் என்–பது ப�ொருள். அந்த வகை–யில் திரு– ம ா– லு ம், அய– னு ம் தாம– ரை – ய�ோ டு இணைக்–கப்–ப–டு–கின்–ற–னர். ‘படைத்–தும், காத்–தும், அழித்–தும் திரி–பவ – – ராம்’ (பாடல் - 26) என்–ப–தால், நாரா–ய–ண– னும் அய–னும் வணங்–கி–ய–தையே ‘அர–விந்–த– – கி – ற – ார் மெல்–லாம் துதி செய’ என்று குறிப்–பிடு பட்–டர். துதி செய்–வ–தற்கு மலர், நீர் ப�ோன்–றவை இன்– றி – ய – மை – ய ா– த – த ா– கு ம். ‘ப�ோதேடு நீர் சுமந்து ஏந்–தி’ என்–கி–றது தேவா–ரம். இங்கு ‘ப�ோது’ என்ற ச�ொல், தாம– ரை – யை க் குறித்–தது. ஆயி–ரம் தாம–ரைக – ள – ால் அர்ச்–சிக்க விரும்– பிய மகா–விஷ்ணு, ஒரு தாமரை குறைந்–த– ப�ொ–ழுது தனது கண்–ணையே பெயர்த்து தாம–ரை–யாக இறை–வ–னுக்கு அர்ப்–ப–ணித்து வழி–பட்டு நீங்–காச் சிறப்–பு–டைய சக்–ராயு– தத்தை சிவ–னிட – மி – ரு – ந்து பெற்–றார் என்–கிற – து திரு–வீ–ழி–மி–ழலை தல–பு–ரா–ணம். ‘மாலுக்கு சக்–க–ரம் யீந்–தா–னை’ என்ற தேவா–ரத்தை க�ொண்டு உண–ர–லாம். துதி செய தேவை– ய ா– ன து அர– வி ந்– தம் என்– ப – த – ன ா– லு ம் ‘அர– வி ந்– த – மெ ல்– லாம் துதி செய’ என்ற வார்த்– த ையை பயன்–ப–டுத்–து–கின்–றார். த ா ம – ரையை உ மை – ய ம் – மைக்கு சாத்தி வழி– ப – டு – வ து, செல்–வத்–தைத் தரும் என்–கி–றது சாக்த தந்– தி – ர ம். தாம– ரையை ஆயு–த–மாக க�ொண்டு உமை–யம்– மையை சர– ண ா– க – தி – ய ால் துதி செய்–கிற – ான் மன்–ம–தன். ‘காமன் முதல் சாதித்த புண்– ணி – ய ர்’ (பாடல் - 97) என்ற வரி–யால்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் இதை அறி–ய–லாம். உமை–யம்–மை–யின் முகத்– தை–யும் தாமரை என்றே பட்–டர் குறிப்–பி–டு– கின்–றார். ‘வத–னாம் புய–மும்’ (பாடல் - 58)

‘‘ஆனன சுந்–த–ர–வல்–லி–’’ ஆன–னம் என்–பது முகத்தை குறித்–தது. சுந்–தர என்–பது அழ–கைக் குறித்–தது. ‘ஆனன சுந்–தர – ’ என்ற வார்த்–தை–யால் முகத்–தழ – கு – மி – க்–க– வள் என்று அபி–ரா–மியை குறிப்–பி–டு–கிற – ார். சாக்த தந்–தி –ர ங்–கள் உமை–யம்– மை–யின் உறுப்–பு–க–ளை–யும், அதன் சிறப்–பு–க–ளை–யும், தனித்–தனி – ய – ாக குறிப்–பிட்டு வெவ்–வேறு உமை– யம்–மை–யின் திரு–உ–ரு–வங்–களை விவ–ரிப்–பது வழக்–கம். அந்த வகை–யில், ‘பாதாம் புயத்– தில்’ (பாடல் - 12) - லலிதா திரி–பு–ர–சுந்–தரி; ‘நுண்–ணி–டை–யாள்’ (பாடல் - 91) - பாலா திரி–புர – சு – ந்–தரி; ‘பென்–னம் பெரிய முலை–யும்’ (பாடல் - 53) - மகா திரி–பு–ர–சுந்–தரி. அந்த வகை–யில் ‘ஆனன சுந்–தரி – ’ என்–பவ – ள் இலக்–குமி ஆவாள். இ ல க் – கு – மி யை மு க அ ழ – க�ோ – டு ம் , லலி–தாவை பாத அழ–க�ோ–டும், மகா திரி– பு– ர – சு ந்– த – ரி யை இடை– ய – ழ – க�ோ – டு ம் சிறப்– புற அமைக்க வேண்–டும் என்–கி–றது சிற்ப சாத்–தி–ரம். ‘வல்– லி ’ என்– ப து மெல்– லி – ய ல் க�ொடி ப�ோன்– ற – வ – ள ாக குறிப்– பி – ட ப்– ப – டு – கி – ற து. சரஸ்– வ – தி யை மெல்– லி – ய – வ – ள ாய், ஒல்– லி – யான தேகத்தை உடை–ய–வள – ாய் படைக்க வேண்–டும் என்–கி–றது சிற்–பம். ‘ஆனன சுந்– த – ர – வ ல்– லி ’ என்– ப – த ால் சரஸ்–வதி, லட்–சுமி ரு–வ–ரை–யுமே சேர்த்–துச் ச�ொல்– கி – ற ார். திருக்– க – டை – யூ – ரி ல் பாலாம்– பிகை, இலக்–குமி, சரஸ்–வதி இரு–வ–ரை–யும் த�ோழி–யாக பெற்று முக அழ–குடை – ய – வ – ள – ாக திகழ்–வத – ையே இப்–பா–டலு – ள் மறை–முக – ம – ாக குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘அர–விந்–த–மெல்–லாம் துதி செய ஆனன சுந்–தர – வ – ல்–லி’ என்–பத – ால் இலக்–குமி, சரஸ்–வதி, காளி மூவ–ரும் இணைந்த ஒரே வடி–வ–மாக த�ோன்–றும் சண்டி என்ற தேவ–தையை குறிப்– பி–டு–கின்–றார். ‘உயிர் அலி உண்– ணும் உயர் சண்–டி’ (பாடல் - 77). இந்த சண்–டி–யின் மந்–தி–ரத்–திற்கு மார்க்–கண்–ட–யரே ரிஷி ஆவார்.

– ம்’ இதை பட்–டர் ‘மாயா முனி–வரு (பாடல் - 4) என்று குறிப்–பி–டு–வ– தி–லி–ருந்து அறி–ய–லாம். திருக்–க– டை–யூர் தல–புர – ா–ணமு – ம் பார்–வதி தேவி–யா–னவ – ள் துர்க்கை வடி–வம் ðô¡

27

1-15 ஜூலை 2018

க�ொண்டு சிவனை குறித்து தவம் இயற்றி வழி–பட்–டாள் என்–கி–றது. இதை பட்–ட–ரின் ‘மாத்–தளே – ’ என்ற வார்த்–தை– யின் வழி அறி–ய–லாம். மி ரு த் – தி – யு ஞ் – ஜ – ய – ரி ன் பூஜா–விதி கல்–பம – ா–னது அவ– ருக்கு உட–னுறை சக்–தி–யாக காத்–யா–யினி (‘காத்–யா–யினி சமேத அமிர்த மிருத்–தி–யுஞ்– ஜயே ஸ்வ–ராய நம:’) என்ற பெய–ரையே குறிப்–பிடு – கி – ற – து. திருக்–க–டை–யூ–ருக்கே சிறப்–பாக உள்ள, வேறு எங்–கும் இல்–லாத சம்–மேளன – ஸஹஸ்–ரந – ா–மம் உமை–யம்–மை–யும், சிவ–னை–யும் இணைந்து ப�ோற்–றும் மிருத்– தி – யுஞ்– ஜ ய ரக– சி– ய த்– தி ற்கு செய்–யப்–ப–டும் பூசனை முறை–யை–யும் மறை– மு–க–மாக இப்–பா–டல் வரி–யால் சுட்–டு–கி–றார்.

‘‘துணை ரதி பதி சய–மா–க–’’ர–தி–யின் துணை–வ–னா–கிற மன்–ம–தனை வென்ற சிவ–பெ–ரும – ான் என்–கிற – ார். குறிப்–பாக காலனை உதைத்–தது, ஜலந்–த–ரனை வதைத்– தது, யானை– யை க் கிழித்– த து என்று சிவ– பெ–ரு–மா–னின் பிற வீரச்–செ–யல்–கள் இருக்க மன்–மத – னை வென்–றதை இங்கே சிறப்–பா–கக் குறிப்–பிடு – வ – து ஏன்? மன்–மத – னி – ன் பெய–ரைச் ச�ொல்–லா–மல் ர–தி–பதி என்று மனை–வியை முத– ல ாக வைத்– த து ஏன்? மன்– ம – த – னு க்கு பிற பெயர்–கள் இருக்க ர–தி–பதி என்று குறிப்– பிட்–டது ஏன்? மன்–ம–தன் யுத்–தம் செய்–யச் செல்–லும்–ப�ோது ர–தியை அழைத்–துச் செல்–லு– கி–றான். உல–கிய – லி – ல் யுத்–தத்–திற்–குச் செல்–பவ – ர்– – ல்லை. கள் மனை–வியை அழைத்–துச் செல்–வதி மனை–வியு – ட – ன் சேர்ந்து வரு–பவ – ரு – ட – ன் யுத்–தம் செய்–வ–தில்லை. இந்த இடத்–தில் மனை–வி– ய�ோடு வந்–த–வனை அழித்–தது அத்–துணை சிறப்–பில்லை. இக்– க – ரு த்து சிவனை இழி– வு – ப – டு த்– து ம் ந�ோக்– கு – ட ன் குறிப்– பி – ட ப்– ப – ட – வி ல்லை. சாக்த பரம், சிவ–ப–ரம், உப–யம் என்ற சாக்த தந்–தி–ரத்–தின் மூவ–கை–யில், சக்தி வழி–யில் சிவனை முத–லாக உடைய உமை–யம்மை (சதா–சிவ மன�ோன்மணி), சக்தி மேலான உமை–யம்மை (புவ–னேஸ்–வரி), சக்தி சிவம் சம–மான உமை–யம்மை (உமை–ய�ொரு – ப – ா–கர்) என்ற பிரி–வில் சக்தி தழைக்–கும் சிவ–மான வழி– ப ாட்டு நெறியை தான் பிற்– று – வ தை இங்கே மறை–மு–க–மா–கச் ச�ொல்–கி–றார் பட்– டர். சிவ–பெ–ரு–மான் மன்–ம–தனை வென்–றது சிறப்–பல்ல என்–கி–றார். மேலும் புலன்–களை அடக்கி வீட்டை விட்டு ஒதுங்கி துறவு ஏற்று பெண் சுகத்தை நீக்கி, பிரம்–மச்–ச–ரிய விர– தம் ஏற்று மூச்சை அடக்கி முழு–மை–யாக செய்த தவம், திரு–மண – மே வேண்–டாம் என்று

28

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

செய்த உயர் தவத்தை எதிர்த்த மன்–மத – னை வெற்–றி க�ொண்ட சி வ – ப ெ – ரு – ம ா ன் எ ன் – று ம் ச�ொல்–கிற – ார்.

‘‘முன் பார்த்–த–வர் தம்’’ சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் மன்– ம – தனை தன் நெற்–றிக் கண்–ணால் பார்த்து அழித்–தார். சிவ–பெ– ரு–மா–னின் பார்– வை–யா– னது மூவ–கைப்–ப–டும். வலது கண் சூரி–யன், படைக்–கும் த�ொழி–லைக் க�ொண்– டது. இடது கண் சந்–தி–ரன், காக்–கும் த�ொழி– லைச் செய்–வது. நெற்–றிக்–கண் அக்னி அழிக்– கும் த�ொழி–லைச் செய்–வது. இந்த மூன்று கண்–க–ளால் கந்–தனை ஆக்–க–வும், தேவர்–க– ளைக் காக்–க–வும், மன்–ம–தனை அழிக்–க–வும் செய்–தார். அத–னா–லேயே முன் பார்த்–த–வர் என்ற ச�ொல்லை பயன்–ப–டுத்–து–கிற – ார். முன் என்– ப – த ல், காரண காரிய அடிப்– ப – டை – யில், மன்–ம–தன் அழி–யு–மாறு பார்த்–த–வனே என்ற நிகழ்வை ‘துணை–யி–ர–தி–ப–தி–ச–ய–மாக... முன் பார்த்– த – வ ர் தம்’ என்று ச�ொல்லி சிறப்–பிக்–கி–றார்.

‘‘அப–ச–ய–மா–க–’’மன்– ம – த னை அழி– ய ப் பார்த்– த – வ – ர ான சிவ–பெ–ரு–மான் பெற்ற வெற்–றியை, த�ோல்– வி–யுறு – ம – ாறு அம்–பாள் வெற்றி க�ொண்–டாள். தன்னை வணங்– கு ம் தன் பக்– த – னு க்– க ாக தன் கண– வ னை வெற்றி க�ொண்– ட ாள். தவத்–தால் வெற்றி க�ொண்–டாள். தேவர்–களி – ன் நல–னுக்–காக வெற்றி க�ொண்–டாள். பார்– வ – தி – யி ன் வெற்– றி ச் செய– ல ா– ன து என்ன? எரித்து வீழ்த்–திய தன் பக்–தனை மீண்– டும் எழச் செய்–தாள். அதை தன் கண–வன – ைக் க�ொண்டே செய்–யச் செய்–தாள். அதையே அபி–ராமி பட்–டர் ‘காமன் முதல் சாதித்த புண்–ணி–யம்’ (பாடல் - 97) என்–கி–றார். சிவ–பெ–ரும – ா–னின் உயர்ந்த தவச் சிந்–தனை நீக்கி அவனை இல்–ல–றத்–தா–ராக ஆக்–கி ய பெரு–மையை – யு – ம் உடை–யவ – ள் உமை–யம்மை இதையே பட்–டர், ‘தவப்–பெரு மாற்–குத் தடக்– கை–யும் செம் முக–னும்–முந் நான்–கிரு மூன்று எனத் த�ோன்–றிய மூத–றி–வின் மக–னும் உண் டாய–தன்றோ? வல்லி நீ செய்த வல்–ல–பமே – ’ (பாடல் - 65) என்று, மன்–ம–தனை வெற்றி க�ொண்ட சிவனை, தான் வென்ற அந்த வெற்–றியை மாறும்–ப–டி–யும் செய்த உமை–யம்– மை–யையே என்–கி–றார். உமை–யம்–மை–யின் இந்த சிறப்பை முதன்–மைய – ாக குறிப்–பிட – வே ‘சக்தி தழைக்–கும் சிவத்–தை’ (பாடல் - 29) என்–கி–றார்.

(த�ொட–ரும்)

திருமுடி-திருவடி

ட்வென்ட்டி 20

திரு–முடி  திருச்– சி – யி ல் தேன் நிறைந்த பூக்– க – ளைத் தன் தலை–யில் சூடி–ய–வள் எனும் ப�ொருள்–படு – ம் வகை–யில் ‘மட்–டுவ – ார்–குழ – லி – ’ எனும் திருப்–பெ–யரி – ல் அம்–பிகை வணங்–கப்– ப–டு–கி–றாள்.  திரு– வ ா– ல ங்– க ாட்– டில் வண்– டு – க ள் சூழ்ந்த பூக்– க – ள ைச் சூடி– ய – வ ள் எனும் ப�ொருள் க�ொண்ட ‘வண்– டா ர்– கு – ழ – லி – ’ – ய ாய் அம்– பி கை அருள்– பு – ரி – கி – றாள்.  தி ரு க் – கூ – ட – ல ை – ய ா ற் – றி ல் சு ரு ண ்ட கூந்–தலை உடை–ய–வ–ளாக ‘ பி ரி – கு – ழ ல் அ ம் – பி – கை ’ எனும் பெய– ரி ல் தேவி அருள்–கி–றாள். கண்–கள்  க�ோ டி – ய க் – க ர ை குழ– க ர் க�ோயி– லி ல் மை எழு–திய பெரிய கண்–களை உடை–யவ – ள் எனும் ப�ொரு– ளில் ‘மையார் தடங்–கண்– ணி–’யை தரி–சிக்–கலா – ம்.  திரு–மால்–பூ–ரில் அஞ்–ச–னம் எழு–திய கண்–கள – ைக் க�ொண்ட ‘அஞ்–ச–னாட்–சி–’யை தரி–சிக்–கலா – ம். காஞ்–சியி – ல் ஆதி–சங்–கர – ர் சக்– ரத்–தில் நிறு–விய வசின்–யாதி வாக்–தே–வதை – – கள் எண்–வ–ரும் இந்த அஞ்–ச–னாட்–சி–யின் பீடத்–தில் நின்–ற–ருள்–கிறா – ர்–கள்.  வடு– கூ – ரி ல் பிளந்த மாவ– டு – வை ப் ப�ோன்ற கண்–கள – ைக் க�ொண்–டவ – ள் எனும் ப�ொரு–ளில் ‘வடு–வ–கிர்க்–கண்–ணம்–மை’ அரு– ளாட்சி புரி–கிறா – ள். வாய், ம�ொழி  கரும்–பினு – ம் இனி–மைய – ான ச�ொல்–லு– டை–ய–வள் என்–னும் ப�ொரு–ளில் ‘கரும்–பன்– ன–ச�ொல்–லம்–மை–’யை திருப்–பு–றம்–ப–யத்–தில் தரி–சிக்–க–லாம்.  வீணை–யையு – ம் பழிக்–கும் நாதக்–குர – லு – – டை–யா–ளாக வேதா–ரண்–யத்–தில் ‘யாழைப்–ப– ழித்த ம�ொழி–யாள்’ அருள்–பு–ரி–கி–றாள். இத– னா–லேயே இத்–தல சரஸ்–வ–தி–யின் கையில் வீணை இல்லை.  குயில் ப�ோன்ற குரல் உடை–ய–வள் எனும்– ப டி ‘குயில்– ம� ொ– ழி – ய ம்– மை – ’ – ய ாக

தி ரு – இ – டு ம்பை ம ா க ா – ள த் – தி ல் த ே வி க�ோல�ோச்–சு–கி–றாள். புன்–னகை  முல்– ல ைப்பூ ப�ோன்ற பற்– க – ள ைக் க�ொண்ட ‘தவள வெண்–ணகை அம்–மை’– யை திருப்–பா–லைத் துறை–யில் தரி–சிக்–க–லாம். த�ோள்  திருப்–பந்–த–ணை–நல்– லூ–ரில் ‘காம்–ப–ன–த�ோ–ளி’ எனும் திருப்– ப ெ– ய – ரி ல் அன்னை அருள்–கி–றாள்.  ‘வேயு–று–த�ோ–ளி–யம்– மை’ எனும் பெய– ரி ல் திரு–நீ–டு–ரில் தேவியை தரி– சிக்–க–லாம். மார்–ப–கங்–கள்  ‘உண்– ண ா– மு – ல ை– யம்–மை’ எனும் பெய–ரில் இறைவி திரு–வரு – ள் புரி–யும் தலம் திரு–வண்–ணா–மலை.  திரு– வ�ோ த்– தூ – ரி ல் – ை–நா–யகி – ’ எனும் ‘இள–முல ப ெ ய – ரி ல் அ ம் – பி கை அருள்–கி–றாள்.  தி ரு – ந ள் – ளா – றி ல் ‘ப�ோக–மார்த்த பூண்–முல – ை–யம்–மை’ எனும் பெய–ரில் அம்–பி–கையை தரி–சிக்–க–லாம்.  திரு–வா–வடு – து – றை தலத்–தில் ‘ஒப்–பிலா முலை–யம்–மை’– ய – ான அம்–பிகை அரு–ளாட்சி செய்–கி–றாள். கை  திரு–வை–கா–வூர் தலத்–தில் வளை–யல்–க– ளைப் பூண்ட ‘வளைக்கை நாய– கி – ’ – ய ாய் பரா–சக்தி ப�ொலி–கின்–றாள். இடை  வட–தி–ரு–முல்–லை–வா–யி–லில் க�ொடி ப�ோன்ற இடை–யைக் க�ொண்ட ‘க�ொடி– யி– டை – ந ா– ய – கி ’ தண்– ண – ரு – ள ைப் பரப்பி விளங்–கு–கி–றாள்.  சிறிய இடை–யைக் க�ொண்ட ‘சிற்– றி–டை–நா–ய–கி–’யை திரு–இ–டை–யாற்–றில் தரி– சிக்–கலா – ம். திரு–வடி  திரு– வ ா– ரூ ர் பர– வை – யு ன்– ம ண்– ட லி தலத்–தில் பஞ்–சி–னும் மெல்–லிய அடி–களை உடை–யவ – ள் எனும் ப�ொருள் படும்–படி ‘பஞ்– சின் மெல்–ல–டி–யம்–மை–’யை தரி–சிக்–கலா – ம். ðô¡

29

1-15 ஜூலை 2018

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

லவங்க லதா என்–னென்ன தேவை? மேல் மாவிற்கு: மைதா - 2 கப், லவங்–கம் (கிராம்பு) 12, நெய் - 1½ டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - 1 சிட்–டிகை, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் அல்–லது நெய் - தேவைக்கு. பூர–ணத்–திற்கு: தேங்–காய்த் துரு–வல் அல்–லது க�ொப்–பரை துரு–வல் - 1 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், சர்க்–க–ரைத்– தூள் - 1/2 கப், ப�ொடித்த முந்–திரி, பாதாம், பிஸ்தா, காய்ந்–த– தி–ராட்சை யாவும் கலந்–தது - 1/2 கப், க�ோவா - 100 கிராம். பாகு செய்ய: சர்க்–கரை - 1 கப், தண்–ணீர் - 1/2 கப், எலு–மிச்–சைச்–சாறு - 1/4 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? மேல் மாவிற்கு க�ொடுத்த ப�ொருட்–களை ஒன்–றாக கலந்து தேவை–யான அளவு தண்–ணீர் ஊற்றி சப்–பாத்தி மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து 1/2 மணி நேரம் மூடி வைக்–க–வும். பூர–ணத்–திற்கு க�ொடுத்த ப�ொருட்–களை கலந்து நன்–றாக பிசறி க�ொள்–ள–வும். பாகிற்கு பாத்–தி–ரத்–தில் சர்க்–கரை, தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொதிக்க விட்டு ஒரு கம்பி பாகு பதம் வந்–த–தும் இறக்கி எலு–மிச்–சைச்–சாறு சேர்க்–க–வும். பிசைந்த மாவி–லிரு – ந்து எலு–மிச்–சைப்–பழ அளவு மாவு எடுத்து மெல்–லிய – த – ாக வட்–டம – ாக பூரி ப�ோல் தேய்த்து, நடு–வில் 1 டேபிள்ஸ்–பூன் பூர–ணத்தை வைத்து சுற்–றிலு – ம் தண்–ணீர் தடவி இரண்டு பக்–கத்–திலி – ரு – ந்து மடித்து சீல் செய்து, மீண்–டும் திருப்–பிப் ப�ோட்டு அடுத்த பாகத்தை மடித்து சதுர வடி–வம – ாக செய்து ஒரு லவங்–கத்தை குத்தி பிரி–யா–மல் செய்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் நெய் ஊற்றி மித–மான சூட்–டில் வைத்து லவங்க லதாவை ப�ோட்டு கர–க–ரப்–பாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து சிறிது சூடான பாகில் ப�ோட்டு எடுத்து ஆறி–ய–தும் பரி–மா–ற–வும்.

கச–கசா வெள்–ளரி விதை சாதம் என்–னென்ன தேவை? அரிசி - 1 கப், கச–கசா, வெள்–ளரி விதை - தலா 1/4 கப். தாளிக்க: கடுகு - 1/2 டீஸ்–பூன், கட–லைப்–ப–ருப்பு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1 டீஸ்–பூன், கிள்–ளிய காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 4, கறி–வேப்–பிலை, வேர்க்–க–டலை - சிறிது, எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரி–சியை உதிர் உதி–ராக சாத–மாக வடித்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். கச–கச – ாவை சுத்–தப்–ப–டுத்தி சிவக்க வறுத்து ப�ொடி செய்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து தாளிக்க க�ொடுத்த ப�ொருட்–களை தாளித்து கடை–சியி – ல் வெள்–ளரி விதையை சேர்த்து சிறிது வதக்கி, சாதத்தை சேர்க்–க– வும். பிறகு உப்பு, கச–கசா ப�ொடி சேர்த்து கலந்து இறக்–க–வும்.

வெண்–ணெய் கச்–சா–யம்

என்–னென்ன தேவை? வெண்–ணெய் - 1 கப், பச்–ச–ரிசி மாவு - 2 கப், ப�ொடித்த சர்க்–கரை - 3 கப், ப�ொரிக்க எண்–ணெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பச்–சரி – சி – யை 10 நிமி–டம் ஊற–வைத்து தண்–ணீரை வடி–கட்டி உலர்த்தி மிக்–சியி – ல் அரைத்து சலித்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். பாத்–திர – த்–தில் பச்–சரி – சி மாவு, வெண்–ணெய் சேர்த்து கலந்து நன்–றாக பிசைந்து சிறு எலு–மிச்சை அளவு உருண்–டைய – ாக எடுத்து, ஒரு தட்–டின் மேல் ஈரத்–துணி – யை ப�ோட்டு, அதன் மீது மெல்–லிய வடை–கள – ாக தட்டி நடு–வில் ஒரு ஓட்டை ப�ோட்டு சூடான எண்–ணெ–யில் மித–மான தீயில் வைத்து ப�ொரித்–தெ–டுத்து எண்–ணெயை வடிக்–க–வும். சர்க்– கரை ப�ொடி–யில் கச்–சா–யத்தை பிரட்டி எடுத்து பரி–மா–ற–வும்.

30

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

கதம்ப சுண்–டல் என்–னென்ன தேவை? க�ொண்– டைக் – க – டலை , காரா– ம ணி, பச்– சை ப்– ப ட்– ட ாணி, வேர்க்–கடலை – , ம�ொச்சை, சிவப்பு ராஜ்மா - தலா 1 கைப்–பிடி, காய்ந்த மிள–காய் - 4, தேங்–காய்த் துரு–வல், மாங்–காய்த் துரு–வல் தலா 1/2 கப், எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு, கறி–வேப்–பிலை - சிறிது, கடுகு, பெருங்–கா–யத்–தூள் - தலா 1/4 டீஸ்–பூன், உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - 1 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? தானி–யங்–களை முதல் நாள் இரவே ஊற–வைத்து மறு–நாள் உப்பு சேர்த்து வேக–வைத்து வடித்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து கடுகு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு, கிள்–ளிய காய்ந்–த–மி–ள–காய், பெருங்–கா– யத்–தூள், கறி–வேப்–பிலை தாளித்து வேக–வைத்த சுண்–ட–லில் க�ொட்டி கலந்து, தேங்–காய்த் துரு–வல், மாங்–காய்த் துரு–வல் சேர்த்து கிளறி பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பி–னால் கட–லைப்–ப–ருப்பு, தனியா - தலா 1/2 டேபிள்ஸ்–பூன், காய்ந்–த– மி–ள–காய் - 2 சேர்த்து வறுத்து ப�ொடித்து கலந்து பரி–மா–ற–லாம்.

ம�ோர் கேக்

என்–னென்ன தேவை? பச்–ச–ரிசி மாவு - 1 கப், புளித்த தயிர் - 1/2 கப், ம�ோர் மிள–காய் அல்–லது காய்ந்–த–மி–ள– காய் - 2, ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய இஞ்சி - 1 டீஸ்–பூன், கடுகு - 1/2 டீஸ்–பூன், கட–லைப்–ப–ருப்பு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - சிறிது, எண்–ணெய் - 1/4 கப், உப்பு - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? தயி–ரில் உப்பு, சிறிது தண்–ணீர், அரிசி மாவு சேர்த்து கட்–டி–யில்–லா–மல் இட்லி மாவு பதத்–திற்கு கரைத்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் எண்–ணெயை காய– வைத்து கடுகு, கட–லைப்–பரு – ப்பு, உளுத்–தம்–பரு – ப்பு, கறி–வேப்–பிலை, ம�ோர் மிள–காய் தாளித்து இஞ்சி சேர்த்து வதக்கி கரைத்த ம�ோர் கல–வையை ஊற்றி மித– மான தீயில் வைத்து கிள–ற–வும். இந்த கலவை வெந்து சுருண்டு வந்–த–தும் எண்–ணெய் தட–விய தட்–டில் க�ொட்டி பரப்பி ஆறி–யது – ம் துண்–டுக – ள் ப�ோட்டு இட்லி மிள–காய்ப் ப�ொடி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பி–னால் வறுத்த முந்–திரி, ப�ொடி–யாக நறுக்கி வறுத்த தேங்–காய்த்–துண்–டு–கள் சேர்க்–க–லாம்.

கட–லைப் பருப்பு டிலைட் என்–னென்ன தேவை? வேக–வைத்து மசித்த கட–லைப்–ப–ருப்பு - 200 கிராம், குங்–கு–மப்பூ - 1 சிட்–டிகை, துரு–விய வெல்–லம் - 250 கிராம், நெய் - 100 கிராம், தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் அல்–லது க�ொப்–பரை துரு–வல் - 4 டேபிள்ஸ்–பூன், வறுத்த கச–கசா - 1 டீஸ்–பூன், வறுத்த முந்–திரி, காய்ந்–த–தி–ராட்சை - 25 கிராம், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், நெய்–யில் வறுத்த கடலை மாவு - 1 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாத்–தி–ரத்–தில் வெல்–லம், தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொதிக்க வைத்து இறக்கி வடி–கட்–ட–வும். மீண்–டும் அடுப்–பில் வைத்து ஒரு க�ொதி வந்–த–தும் மசித்த கட–லைப்–ப–ருப்பு சேர்த்து கிளறி நன்–றாக சுருண்டு வரும்–ப�ோது கடலை மாவை சிறிது தண்–ணீரி – ல் கரைத்து ஊற்–றவு – ம். பிறகு 1 டீஸ்–பூன் நெய் சேர்த்து கிளறி இறக்–க–வும். நான்ஸ்–டிக் தவா–வில் நெய் ஊற்றி தேங்–காய்த்–து–ரு–வல், ஏலக்– காய்த்–தூள், கரைத்த குங்–கு–மப்பூ கலவை, முந்–திரி, திராட்சை, கச– கசா சேர்த்து கிளறி கட–லைப்–ப–ருப்பு கல–வை–யில் க�ொட்டி கலந்து பரி–மா–ற–வும். படங்கள்:

ஆர்.சந்திரசேகர்

ðô¡

31

1-15 ஜூலை 2018

என்றே நான் ஈடேறுவேன்? ‘பிற–விப் பெருங்–க–டல் நீந்–து–வர் நீந்–தார் இறை–வன் அடி சேரா–தார்’

- எ ன் – கி – ற ா ர் த ெ ய் – வ ப் பு ல – வ ர் திரு–வள்–ளு–வர். ஆற–றிவு பெற்ற உயர்–திணை மக்–க–ளாக இவ்–வு–ல–கில் உருப்–பெற்ற நாம் வாழ்–வாங்கு வாழ்ந்–தால்–தான் தெய்–வத்–தின் திரு–வ–டிப் பேற்–றைப் பெற முடி–யும். ஆன்–மிக வழி–யில் ஒவ்–வ�ொரு மனி–த–னும் முன்–னேற உலக உயிர்–க–ளி–டம் அன்பு காட்– டு–வ–தும், அறம் செய்–த–லும் ஆலய வழி–பாடு மேற்–க�ொள்–ள–லும், உள்–ளம் கசிந்து இறை– வ–னின் திரு–நா–மம் ஓது–த–லும் அவ–சி–யத் தேவை–யான நெறி–மு–றை–கள் ஆகும். திரு ஆவி–ன ன்– குடி என்று ப�ோற்– ற ப்– பெ–றும் மூன்–றாம் படை வீடான பழ–நி

32

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

திருத்–த–லத் திருப்–பு–க–ழில் அரு–ண–கி–ரி–யார் பதறி உரு–கிக் குழைந்து பாடு–கி–றார். ஒரு மனி–தனி – ட – ம் இருக்க வேண்–டிய ஐந்து அற்–பு–த–மான நற்–கு–ணங்–கள் என்–னி–டம் இல்– லையே! அதற்–குப் பதி–லாக அரக்க குணங்–கள் ஐந்து என்னை ஆக்–கிர – மி – த்–துக் க�ொண்–டிரு – க்– கி–றதே! இவ்–வா–றி–ருக்க அடி–யேன் எப்–படி தங்–கள் திரு–வ–டித் தாம–ரை–களை அடைய முடி–யும் என்று வினா–வி–டுக்–கின்–றார்.

‘மூல மந்–தி–ரம் ஓதல் இங்–கிலை ஈவ–திங்–கிலை நேயம் இங்–கிலை ம�ோனம் இங்– கி லை ஞானம் இங்–கிலை மட–வார்–பால்

திருப்–பு–கழ்த்திலகம்

மதி–வ–ண்ணன்

6

இறைச்சுவை இனிக்கும் இலக்கியத் தேன் தீய நடை– மு – றை – க – ளு க்– கு ச் ச�ொந்– த க்– க ா– ர ர் என்று முடிவு கட்டி விட– ல ாமா? அப்–படி அனு–மா–னிப்–பது நம்–மு– டை ய அறி–யா–மையே ஆகும். ப�ொது–வாக அரு–ளா–ளர்–கள் உல–கின – ர் செய்–யும் பழி பாவங்– களை தன்–மேல் ப�ோட்–டுக்–க�ொண்டு இறை–வனை இறைஞ்–சும் மனப்–பாங்கு க�ொண்–ட–வர்–கள். நாம�ோ நம்–மி–டம் இருக்–கும் குறை–களை – –யும் மறைப்–ப�ோம். அதே–ச–ம–யம் மற்–ற–வர்–கள் மீது குறை–க–ளுக்–கான பழி–யை–யும் சுமத்–து–வ�ோம். முள்–ளி–ருக்–கும் பகு–தி–யில் அஜாக்–கி–ர–தை–யாக நடப்–ப�ோம். ஆனால் நாம் ச�ொல்–வது என்ன? ‘முள் குத்தி விட்–டது!’ நிலை–வா–ச–லில் குனி–யா–மல் நிமிர்ந்து ஒரு வீட்–டின் உள்ளே செல்– வ�ோ ம். ஆனால் பழகு ம�ொழி– யி ல் ‘வாசல் இடித்– து – விட்–டது என்று கூறு–வ�ோம். ‘முள்ளா குத்–தி–யது? வாசற் கதவா இடித்–தது? நம்–மு–டைய தவறை இன்–ன�ொன்–றின் மேல் சுமத்–து–வதே நம் வாடிக்கை என்–பதை நடை–மு–றை–யில் இப்–ப–டிப் பேசு–வ–தில் இருந்தே புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–கி–ற–தல்–லவா? ஆனால் சான்–ற�ோர்–கள் பிறர் பழியை தம்–மீது சுமத்–திக்–க�ொண்டு அதற்–காக வருந்–தும் மனப்–பாங்கு க�ொண்–ட–வர்–கள்.

‘பிறர் பழி–யும் தம்–ப–ழி–யும் நாணு–வார் நாணுக்கு உறை–பதி என்–னும் உல–கு’

- என்–கி–றார் திரு–வள்–ளு–வர். ஆசி–ரம வாசி–கள் சிலர் செய்த தவ–றுக்–காக அண்–ணல் காந்தி உண்–ணா–விர – த – ம் இருந்–ததை நாமெல்–லாம் அறி–வ�ோமே – 1 மேற்– க ண்ட முறை– யி ல்– த ான் சிதம்– ப ர சுவா– மி – க ள் பாடு–கின்–றார். திருப்–ப�ோ–ரூர்ச் சந்–நதி முறை நூலில்! சிதம்–பர சுவா–மி–கள் மது–ரை–யில் வாழ்ந்–த–வர். அம்–பா–ளின் அன்–புக் கட்–ட–ளையை ஓரி–ரவு கன–வின் மூலம் பெற்ற அவர் திருப்–ப�ோ–ரூ–ரைத் தேடி வந்–தார். ‘திருப்–ப�ோ–ரூ–ரில் என் புதல்–வன் முரு–க–னின் ஆல–யம் உள்– ளது. மகிமை மிக்க அக்–க�ோ–யிலை – ப் புதுப்–பித்–துத் திருப்–பணி செய்து விளங்–கவை!’ என்ற தேவி–யின் ஆணை–யால் சென்னைமாமல்–லபு – ர – ம் சாலை–யில் உள்ள திருப்–ப�ோ–ரூர் திருத்–தல – த்–தைத் தேடி வந்–தார். அங்கு பனை மரத்–த–டி–யில் சுயம்–பு–வான கந்–த– சா–மி–யின் திருத்–த�ோற்–றம் காணப் பெற்–றார். பின்–னர் திரு–நீறு வழங்கி மக்–களி – ன் குறை–களை – த் தீர்த்து அதன்–மூல – மே வரு–வாய் பெற்று ஆல–யத் திருப்–பணி – க – ளை அற்–புத – ம – ாக நிறை–வேற்றி – ன – ார்.

‘சகல ல�ோக–மும் மாசறு சகல வேத–முமே – –த�ொழு சம–ரமா புரி மேவிய பெரு–மாளே!’

ம�ோகம் உண்டு அதி– த ா– க ம் உண்டு அப–ரா–தம் உண்டு அப–சா–ரம் உண்டு இடு மூகன் என்– ற�ொ ரு பேரும் உண்டு!’ பழ–நி–யில் பாடிய மேலும் ஒரு திருப்–பு–க–ழில் ‘திட–மிலி சற்–கு–ண–மிலி நல்– தி–ற–மிலி அற்– பு – த – ம ான செயல் இலி மெய்த்–த–வம் இலி - என்–றும் பாடு–கி–றார். அரு–ணகி – ரி – ய – ா–ரின் மேற்– கண்ட பாடல் வரி–க–ளின் மூலம் அவர் இப்–படி – ப்–பட்ட

- என்று அரு–ணகி – ரி நாதர் திருப்–புக – ழ – ால் ஆரா–தனை செய்த கந்–தச – ா–மி–யி–டம் சிதம்–பர சுவா–மி–கள் மனம் கசிந்து ‘முருகா! எத்–தகு – தி – யு – ம் இல்–லாத நான் எவ்–வகை – யி – ல் ஈடே–றுவே – ன்? என்று மக்–க–ளின் குறை–களை தன்–னு–டை–ய–தாக பாவித்–துக்–க�ொண்டு கீழ்–க்கா–ணும் வண்–ணம் பாடு–கின்–றார்:

இல்–ல–றத்–தான் அல்–லேன்! இயற்–கைத் துறவி அல்–லேன் நல்–ல–றத்து ஞானி அல்–லேன்! நாயி–னேன்- ச�ொல்–ல–றத்–தின் ஒன்–றே–னும் இல்–லேன்! உயர்ந்த திருப்–ப�ோ–ரூரா என்றே நான் ஈடே–று–வேன்?

‘குடும்ப வாழ்க்–கை–யை–யும் மேற்–க�ொள்–ளா–மல், பற்–றற்ற துற–விய – ா–கவு – ம் பரி–ணமி – க்–கா–மல், சீரிய ஞான–நெறி – யி – லு – ம் நிலை பெறா–மல் உள்ள கடை–ய–னா–கிய எனக்கு கடைத்–தேற்–றமே கிடை–யாதா?’ என்று திருப்–ப�ோ–ரூர் கந்–தச – ா–மிப்–பெ–ரும – ா–னிட – ம் கண் கலங்க வேண்–டு–கி–றார் சிதம்–ப–ரம் சுவா–மி–கள். செந்–த–மிழ் வேல–வன் சிதம்–பர சுவா–மி–க–ளைக் கைவி–டு– வானா? அவர் பாடிய பாடல் கரு–வறை – ச் சுவர்–க–ளில் ம�ோதி மீண்–டும் எதி–ர�ொ–லித்–தது. ðô¡

33

1-15 ஜூலை 2018

அதே வரி–கள்–தான்! எதி–ர�ொலி – ய – ாக மீண்– டும் கேட்–ட–ப�ோது அப்–பாட்–டின் அர்த்–தம் வேறு வித– ம ாக, எப்– ப டி ஈடேற முடி– யு ம் என்–பதை சுவா–மி–க–ளுக்கு உணர்த்–தி–யது. அவர் பெற்ற அனு– ப – வ த்தை நாமும் பெற–லாமா? பாட–லின் ப�ொருளை மீண்–டும் பார்த்– தால் இறைச்–சுவை இனிக்–கும் இலக்–கி–யத்– தேனை நம்–மால் பருக முடி–யும். ஞானி–யா–கவ�ோ, துற–வி–யா–கவ�ோ, குடும்– பஸ்–த–னா–கவ�ோ எவ்–வி–தத் தகு–தி–யும் இல்– லா–த–வ–னாக ஒரு–வன் இருந்–தா–லும் பர–வா– யில்லை. ‘திருப்–ப�ோ–ரூ–ரா’ என்று மீண்–டும் மீண்–டும் உச்–ச–ரித்தே அவன் உயர்வு பெற முடி–யும். நம்மை ஈடேற வைக்–கும் ஈச–னின் மந்–திர ஜபம். வினா–வா–க–வும், அதற்கு ஏற்ற விடை– ய ா– க – வு ம் ஒரே பாடல் திகழ்– வ து ஒப்–பற்ற அதி–ச–யம் அல்–லவா! ‘திருப்–ப�ோ–ரூரா, என்றே நான் ஈடே–று– வேன்?’ என்று கேட்–பது வினா. திருப்– ப �ோ– ரூ ரா என்றே நான் ஈடே– று – வேன் என்–றால் அதுவே விடை–யாகி நாம் உய்வு பெற உத–வு–கிற மூல–மந்–தி–ரம் ஆகி–றது. கந்–தர் அலங்–கா–ரம் அற்–பு–த–மாக ஆறு– மு– க ப்– ப ெ– ரு – ம ா– னி ன் நாம விசே– ட த்தை நமக்–கெல்–லாம் ஓது–கி–றது. அ ழ – க�ொ – ழு – கு ம் அ ந்த அ ற் – பு – த ப் பாட–லைப் பார்ப்–ப�ோமா?

‘விழிக்–குத்–துணை திரு–மென்–மல – ர்ப் பாதங்–கள்! மெய்– மை–குன்றா ம�ொழிக்–குத் துணை முருகா எனும் நாமங்–கள்! முன்பு செய்த பழிக்–குத் துணை அவன் பன்–னிரு ேதாளும்! பயந்த தனி வழிக்–குத் துணை வடி–வே–லும் செங் க�ோடன் மயூ–ர– முமே!

உற்ற துணை–யாக, உயிர்த்–து–ணை–யாக, வாழ்க்–கைப் பாதை–யில் நம் வழித்–து–ணை– யாக வரு–வான் வடி–வே–லன் என்–பதை அரு– ண–கி–ரி–யா–ரின் அலங்–கா–ரப்–பா–டல் நமக்கு உணர்த்–து–கி–றது. இக்–கால தமி–ழ–றி–ஞர் ஒரு–வர் கேட்–டார்: ‘ம�ொழிக்–குத் துணை முருகா எனும் நாமம்!’ என்று ஒரு–மை–யில்–தான் பாட வேண்–டும்? முருகா எனும் நாமங்–கள் என்று பன்–மையி – ல் பாடு–கி–றாரே! என்று கேட்–டார். அரு–ண–கி–ரி–யா–ருக்கா அடி சறுக்–கும்? மு ரு க எ ன்ற ம ந் – தி – ர த் – தி ல் மூ ன் று மூர்த்– தி – க – ளி ன் முதல் எழுத்து ஒரு சேர இணைந்–தி–ருக்–கின்–றது.

‘மு’ என்–றால் முகுந்–தன் ‘ரு’ என்–றால் ருத்–ரன் ‘க’ என்–றால் கம–லன் (பிரம்மா)

எனவே முருக எனும் நாமம் ஒருமை அ ல்ல . பன்மை எ ன் று உ ண ர் த் – தவே ‘நாமங்–கள்’ என்–றார். இன்–ன�ொரு திருப்–புக – ழி – ல் அனை–வர்க்–கும் விளங்–கும் வண்–ணம் மேற்–கண்ட ப�ொருளை

34

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

விரித்துப் பாடு–கி–றார் அரு–ண–கி–ரி–யார்.

‘அக–ரமு – ம் ஆகி, அதி–பனு – ம் ஆகி, அதி–கமு – ம் ஆகி அக–மாகி அயன்–என ஆகி, அரி–எ–ன–ஆகி, அரன்–என ஆகி அவர்– மே–லாய் இக–ர–மும் ஆகி எவை–க–ளும் ஆகி இனி–மை–யும் ஆகி வரு–வ�ோனே! இரு–நி–ல–மீ–தில் எளி–ய–னும் வாழ என–து–முன் ஓடி வர– வே–ணும்!

சந்–தம் க�ொஞ்–சும் செந்–த–மி–ழில் விந்–தை– யாக இப்–படி சிந்து பாடி–னால் கந்–தன் வந்து காட்சி தரு–வான் என்–பது நிச்–ச–யம் தானே!

(இனிக்–கும்)

ட்வென்ட்டி 20

ந�ோய் தீர்க்கும் தலங்கள்!  நாகர்–க�ோ–வில் அருகே, மண்–டைக்–காட்–டில்

பக–வதி அம்–மன் அருள்–பு–ரி–கி–றாள். பச்–ச–ரி–சி– மாவு, சர்க்–கரை, வெல்–லம் சேர்த்து மண்–டை– யப்–பம் எனும் பிர–சா–தத்தை செய்து இந்த அம்–ம–னுக்–குப் படைக்க தீரா தலை–வ–லி–யும் நீங்–கி–வி–டும்.  தூத்–துக்–குடி, வச–வப்–ப–பு–ரத்–தில் அலங்–கா–ரச்– செல்வி அம்–மன் அருள்–பு–ரி–கி–றாள். கன–வுத் த�ொல்– லை – க – ள ால் பாதிக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ர்– க ள் இந்த அன்–னையை தரி–சித்து, அதி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–கின்–ற–னர்.  க�ோவை - பெரு– ம ா– ந ல்– லூ – ரி ல் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள க�ொண்–டத்–துக்–கா–ளி–யம்–மன், சரும ந�ோய்–களை நீக்–கி–ய–ருள்–கி–றாள்.  திரு–வி–டை–ம–ரு–தூ–ரில் உள்ள வன–துர்க்கா பர– மேஸ்–வரி அம்–பிகை, மகப்–பேறு தடை–களை நீக்கி, குழந்தை வரம் தரு–கி–றாள்.  சென்னை - திரு–வல்–லிக்–கேணி நெடுஞ்–சா– லை–யில் உள்ள எல்–லம்–மனு – க்கு சர்க்–கர – ைக் காப்பு செய்து வழி–பட்–டால் சர்க்–கரை ந�ோய் கட்–டுக்–குள் இருப்–ப–தா–கச் ச�ொல்–கி–றார்–கள்.  திருச்சி - பெரம்–ப–லூர், சிறு–வாச்–சூ–ரில் மது–ர– கா–ளிய – ம்–மன் ஆயி–ரக்–கண – க்–கான குடும்–பங்–க– ளுக்கு குல–தெய்–வம – ாக இருந்து காக்–கிற – ாள். உட– லி ல் எந்த ந�ோய் கண்– ட ா– லு ம் இந்த அன்–னை–யி–டம் பிரார்த்–தித்–துக் க�ொண்டு, ஆல–ய த்–தி –லேயே மாவி– டித்து, மாவி– ள க்– கேற்றி, ஆலய பிரா–கா–ரத்–தில் படுத்து அந்– தந்த உடல் பாகத்–தில் மாவி–ளக்கை வைத்து வேண்–டிக்–க�ொள்ள அந்த ந�ோய் மாய–மாய் மறைந்–து–வி–டு–கி–றது.  க�ோவை-மேட்–டுப்–பா–ளைய – த்–தில் உள்ள தேக்– கம்–பட்–டியி – ல் அரு–ளும் வன–பத்–ரக – ா–ளிய – ம்–மன் செய்–வினை, பில்லி சூனி–யம் ப�ோன்–ற–வற்– றால் மன– நி லை பாதிக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ர்– க ளை நலம்–பெ–றச் செய்–கி–றாள்.  ராமேஸ்–வ–ரம், தனுஷ்–க�ோ–டி–யில் நம்–பு–நா–யகி அம்–மன் க�ோயில் க�ொண்–டுள்–ளாள். இந்த ஆல–யத்–தைச் சுற்–றி–லும் உள்ள திருக்–குள தீர்த்–தங்–கள் பல்–வேறு ந�ோய்–களை – ப் ப�ோக்–கு– பவை. எனவே சர்–வர�ோ – க நிவா–ரண தீர்த்–தங்– கள் என அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. அம்–பிகையே – தீர்த்–தங்–கள் வடி–வில் அருள்–கி–றாள்.  சென்னை, மயி–லாப்– பூ ர் கச்– சேரி சாலை பகு–தியி – ல் உள்ள முண்–டக – க் கண்–ணிய – ம்–மன், கண்–ந�ோய்–களை நீக்–குவ – தி – ல் நிக–ரற்–றவ – ள – ாக விளங்–கு–கி–றாள்.  திண்–டுக்–கல், நத்–தத்–தில் உள்ள மாரி–யம்–மன், எல்லா பிணி–க–ளை–யும் தீர்த்–த–ருள்–கி–றாள். அன்–னையி – ன் அரு–ளால் பலன் பெற்–றவ – ர்–கள் கரும்–புத் த�ொட்–டில் கட்–டுத – ல், தீச்–சட்டி எடுத்–தல்

என நேர்த்–திக்–க–டன் செலுத்–து–கி–றார்–கள்.

 நவ–பா–ஷா–ணத்–தால் ஆன அஷ்–டத – ச – பு – ஜ மகா–

லட்–சுமி துர்க்கை அம்–மனை புதுக்–க�ோட்டை மாவட்–டத்–தில் உள்ள குறிச்–சி–யில் தரி–சிக்–க– லாம். தீராத ந�ோய்–க–ளை–யும் இந்–தத் தாய் தீர்த்–த–ருள்–கி–றாள்.  நாமக்–கல், ராசி–பு–ரத்–தில் உள்ள நித்–ய–சு–மங்– கலி மாரி– ய ம்– ம – னு க்கு கண்– ம – ல ர் வாங்கி சாத்–தி–னால் கண் சம்–பந்–த–மான அனைத்து ந�ோய்–க–ளும் நீங்–கும்.  விஜய ஜெய சாமுண்–டீஸ்–வரி எனும் பெய–ரில் தவக்–க�ோல அம்–பிகையை – கல்–பாக்–கம், புதுப்– பட்–டின – த்–தில் தரி–சிக்–கல – ாம். இந்த அம்–பிகை மன அமைதி தந்து காப்–ப–வள்.  க�ோய–முத்–தூ–ரில் அரு–ளாட்சி புரிந்து வரும் க�ோனி–யம்–மன், தீராத ந�ோய்–களை தீர்த்–த– ருள்–ப–வள் என்–பது பக்–தர்–க–ளின் அனு–பவ நம்–பிக்கை.  தஞ்–சா–வூர், வல்–லத்–தில் அரு–ளும் ஏகெ–ளரி அம்–மன், தன் பக்–தை–க–ளின் கண–வர்–களை ந�ோய்– க – ளி – லி – ரு ந்து காக்– கி – ற ாள். அப்– ப டி பயன்– பெற்ற பக்– தை – க ள் ஆல– ய த்– தி ற்கு எரு–மைக்–கன்றை தான–மாக வழங்–கு–கின்–ற– னர். குழந்– தை ப் பேற்– றி ல் தடை உள்ள பெண்–கள் இந்த அம்–பி–கை–யின் சந்–ந–தி–யில் தரப்– ப – டு ம் எலு– மி ச்சை சாற்றை அருந்த, அவர்–க–ளுக்கு அந்த பாக்–கி–யம் எளி–தா–கக் கிட்–டு–கி–றது.  சென்னை, மேற்கு சைதாப்–பேட்டை ஜ�ோன்ஸ் சாலை சந்–திப்–பில் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள கடும்–பா–டிச் சின்–னம்–ம–னுக்கு உப்பு, மிளகு செலுத்–துவ – த – ாக வேண்–டிக்–க�ொண்–டால் சரும ந�ோய்–கள் நீங்–கு–கின்–றன. அம்மை ந�ோயை கரு–வ–றை–யில் வழங்–கப்–ப–டும் சங்கு தீர்த்–தம் தீர்க்–கி–றது.  திருக்–க–ரு–கா–வூ–ரில் அரு–ளும் கர்ப்–ப–ரட்–சாம்– பிகை கர்ப்–பப் பை சம்–பந்–தம – ான பிணி–களை நீக்–கி–ய–ருள்–கி–றாள்.  திரு–வண்–ணா–மலை, சந்–தவ – ா–சலி – ல் க�ோயில்– க�ொண்– டி – ரு க்– கு ம் கங்– கை – ய ம்– ம – னு க்கு அபி–ஷே–கம் செய்த நீர், தீராத ந�ோய்–களை தீர்க்–கி–றது.  சிவ–கங்கை - நாட்–டர– ச – ன்–க�ோட்–டை–யில் உள்ள கண்– ணு – ட ை– ய – ந ா– ய கி கண் சம்– ப ந்– த – ம ான ந�ோய்–க–ளைத் தீர்த்–த–ருள்–கி–றாள்.  மூலஸ்– த ா– ன த்– தி ல் மாரி, காளி என இரு அம்–பி–கை–கள் வீற்–ற–ரு–ளும் தலம், நீல–கிரி மாவட்–டம், உத–கையி – ல் உள்ள சந்–தைக்–கடை மாரி–யம்–மன் க�ோயில். கண் ந�ோய் மற்–றும் பிற க�ொடிய ந�ோய்–களை – யு – ம் இந்த இரட்டை அம்–பிகை – –யர் தீர்க்–கி–றார்–கள். ðô¡

35

1-15 ஜூலை 2018

அனந்தனுக்கு

திருத்தண்காலப்பன்

1000 நாமங்கள்!

66. ப்ரா–ண–தாய நமஹ (Praandhaaya namaha) ர–மசி – வ – ன் கழுத்–தில் இருந்து பாம்பு கேட்– டது, “கருடா! ச�ௌக்–கி–யமா?” - இத்– த�ொ–டரை அனை–வரு – ம் கேட்–டிரு – ப்–ப�ோம். ஆனால் முதன்–முத – லி – ல் கரு–டன – ைப் பார்த்து ச�ௌக்–கி–யமா என்று கேட்ட பாம்பு யார் தெரி–யுமா? பிரம்ம புரா–ணத்–தில் ஒரு சம்–பவ – ம். ஆதி– சே–ஷ–னின் மக–னுக்கு மணி–நா–கன் என்று பெயர். அவ–னுக்–குக் கரு–டன – ைக் கண்–டால் பயம். அந்த பயம் தீர வேண்–டும் என வேண்– டிப் பர–ம–சி–வ–னைக் குறித்து அவன் தவம் புரிந்–தான். ஆசு–த�ோ–ஷி–யான சிவ–னும் அவ– னுக்–குக் காட்சி தந்து, ‘இனி கரு–ட–னைக் குறித்து நீ அஞ்–சத் தேவை–யில்லை,’ என்று வர–ம–ளித்–தார். பர–ம–சி–வன் தந்த வரத்–தின் பலத்–தால், பாற்–க–ட–லுக்–குச் சென்ற மணி–நா–கன் கரு– டனை ஏள– ன – ம ா– க ப் பார்த்து, “கருடா! ச�ௌக்–கி–யமா?” என்று கேட்–டான். கடுங்– – ைத் க�ோ–பம் க�ொண்ட கரு–டன் மணி–நா–கன தன் அல–கால் க�ொத்–திச் சென்று சிறை–பிடி – த்– தார். மணி–நா–கன் பர–மசி – வ – னி – ட – ம் தன்–னைக் காக்–கு–மாறு மன–தாற வேண்–டி–னான். உடனே சிவன் நந்– தி – க ேஸ்– வ – ர – ர ைப் பாற்–க–ட–லுக்கு அனுப்பி வைத்–தார். சிவ– பெ–ரும – ான் மணி–நா–கனை மீட்–டுத் தரும்–படி

ப

36

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

வேண்–டிக் க�ொண்–ட–தா–கத் திரு–மா–லி–டம் நந்–தி–கேஸ்வ–ரர் கூறி–னார். திரு–மால் கரு– டனை அழைத்து, “கருடா! மணி–நா–கன் சிவ–பெரு – ம – ா–னுக்கு மிக–வும் பிரி–யம – ா–னவ – ன். அவனை நீ சிறை–பி–டித்து வைத்–துள்–ளது மிக–வும் தவறு. அவனை விடு–வித்து விடு!” என்று கூறி–னார். திரு–மா–லின் இந்த வார்த்–தை–கள் கரு–ட– னின் க�ோபத்–தீயி – ல் எண்–ணெயை ஊற்–றுவ – து ப�ோல இருந்–தன. “உங்–கள் கண்–ணெ–திரே அவன் என்னை ஏள–னம் செய்–தான். அதை நீங்–கள் தட்–டிக் கேட்–க–வில்லை. இப்–ப�ோது அவ–னைச் சிறை–யி–லி–ருந்து விடு–விக்–க–வும் ச�ொல்–கி–றீர்–கள். அந்–தப் பர–ம–சி–வன் தன் பக்–தன் மேல் இவ்–வ–ளவு பரிவு க�ொண்டு அவனை விடு–விக்க வேண்–டித் தூது–வரை அனுப்–புகி – ற – ார். ஆனால் உங்–களு – க்கு உங்–கள் பக்–தன – ான என்–மேல் அத்–தகை – ய பரிவு இல்– லையே!” என்று க�ோபத்–துட – ன் திரு–மா–லைப் பார்த்–துச் ச�ொன்–னார் கரு–டன். “அப்–படி – யி – ல்லை கருடா! நம்–மைத் தேடி வந்த தூது–வர் வேண்–டிக் க�ொள்–வதை நாம் நிறை–வேற்–றித் தர வேண்–டாமா?” என்று கேட்–டார் திரு–மால். “அப்–ப–டி–யா–யின், நான் இது–வரை உங்–க– ளுக்கு எவ்–வ–ளவு த�ொண்டு செய்–தி–ருக்–கி– றேன்? என்–னு–டைய ஆத–ரவு இல்–லா–மல் உங்– க – ள ால் அசு– ர ர்– க ளை வெல்ல முடி– யுமா? நான் உங்–க–ளுக்கு வாக–ன–மாக இல்– லா–விட்–டால் உம் அடி–யார்–கள் அழைக்– கும் ப�ோதெல்–லாம் உங்–க–ளால் அவர்–கள் இருப்–பி–டம் சென்று அவர்–க–ளைக் காக்க முடி–யுமா?” என்று வரி–சை–யா–கக் கேள்–விக் கணை–க–ளைத் த�ொடுத்–தார் கரு–டன். திரு–மால் சிரித்–த–படி, “ஆம் கருடா! உன்– னு–டைய பலத்–தால் தான் நான் செயல்–பட்– டுக் க�ொண்–டிரு – க்–கின்–றேன்!” என்று ச�ொல்– லிக் க�ொண்டே, தன் சுண்டு விர– லை க் கரு–ட–னின் கிரீ–டத்–தின் மேல் வைத்–தார். அடுத்த ந�ொடி, அந்–தச் சுண்டு விர–லின் சுமை தாங்க முடி–யா–மல், அவ–ரது கிரீ–டம்,

முகம், மார்பு எல்–லாம் வயிற்–றுக்–குள்ளே தரு– ப – வ – ர ா– க த் திரு– ம ால் விளங்– கு – வ – த ால் அழுந்–திப்–ப�ோய் க�ோர–மான வடி–வம் பெற்– ‘ப்ரா– ண தஹ:’ என்– ற – ழ ைக்– க ப்– ப – டு – கி – ற ார். றார் கரு–டன். அப்–ப�ோ–துத – ான் தன் பலத்– அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 66-வது தால் திரு–மா–லைத் தாங்–கவி – ல்லை. அவ–ரைத் திரு–நா–மம். தாங்–கு–வ–தற்–கு–ரிய பலத்–தை–யும் திரு–மால் “ப்ரா–ண–தாய நமஹ” என்று தின–மும் தான் தனக்– கு த் தந்– து ள்– ள ார் என்– ப தை ச�ொல்லி வரும் அன்–பர்–கள் பங்–கேற்–கும் உணர்ந்து க�ொண்–டார் கரு–டன். தேர்–வு–கள், நேர்–கா–ணல்–கள், அலு–வ–ல–கப் தன் தவறை உணர்ந்து, “உங்– க – ளை க் பணி–கள் உள்–ளிட்–ட–வற்றை எதிர்–க�ொள்–வ– காண வேண்–டு–மெ–னில் அதற்–கு–ரிய பார்– தற்–கான பலத்–தைத் திரு–மால் தந்–தரு – ள்–வார். வையை நீங்–கள் தந்–தால்–தான் உங்–க–ளைக் 67. ப்ரா–ணாய நமஹ (Praanaaya namaha) காண இய–லும். உங்–களை அறிய வேண்–டு– ரம்ம வைவர்த்த புரா–ணத்–தின் கணேச மெ–னில் அதற்–கு–ரிய அறி–வை–யும் நீங்–கள் கண்– ட த்– தி ல் இடம்– பெ ற்– று ள்ள ஒரு தந்–தால்–தான் அறிய இய–லும். உங்–க–ளைத் சம்–ப–வம்: தாங்–கவே – ண்–டுமெ – –னில், அதற்–கு–ரிய பலத்– பர–மசி – வ – னு – க்–கும் பார்–வதி – க்–கும் திரு–மண – – தை–யும் நீங்–கள் தந்–தால்–தான் தாங்க இய– மா–கிப் பல வரு–டங்–கள் ஆகி–யும் குழந்தை லும். இதை இப்–ப�ோது உணர்ந்து விட்–டேன். பிறக்–கவி – ல்லை. அத–னால் சனத்–கும – ா–ரர – ைக் அடி–யேனை மன்–னித்–த–ருள வேண்–டும்!” க�ொண்டு திரு–மா–லைக் குறித்து அவர்–கள் என்று பிரார்த்–தித்–தார் கரு–டன். வேள்வி செய்–தார்–கள். அந்த வேள்–வி–யின் கரு–டனை மன்–னித்த திரு–மால், “கருடா விளை–வா–கப் பார்–வ–திக்கு ஓர் அழ–கான நீ க�ோதா–வரி நதி–யில் நீராடி உன் பழைய ஆண் குழந்தை பிறந்– த து. அக்– கு – ழ ந்– தை – வடி–வத்தை மீண்–டும் பெறு–வாய்!” என்று யைக் காண அனைத்– து த் தேவர்– க – ளு ம் கூறி–னார். அவ்–வாறே கரு–ட–னும் வந்–தி–ருந்–தார்–கள். க�ோதா– வ – ரி – யி ல் நீராடி மீண்– டு ம் சனீஸ்வ– ர – னு ம் கைலா– ச த்– து க்கு நல்–வ–டிவை – ப் பெற்–றார். மணி–நா–க– வந்– த ார். ஆனால் குழந்– தை – யை க் னை–யும் தன் பிடி–யி–லி–ருந்து விடு– காணா– ம ல் தயங்– கி – ய – ப டி நின்று வித்–தார்.

– ந்–தார். “என்ன ஆயிற்று?” க�ொண்–டிரு இந்த லீலை– யி ன் மூல– ம ா– க க் என்று பார்– வ தி கேட்– ட ாள். அப்– கரு–ட–னைப் ப�ோன்ற நித்–ய–சூ–ரி–க– ப�ோது சனீஸ்–வர – ன் தனக்கு ஏற்–பட்ட ளுக்–குக்–கூட பலம் தரு–ப–வ–ரா–கத் சாபத்–தைப் பற்–றிக் கூறி–னார். தான் விளங்– கு – வ தை உணர்த்– தி – நான் ஒரு முறை தியா– திருக்குடந்தை னார் திரு– ம ால். இப்– ப டி னத்– தி ல் ஆழ்ந்– தி – ரு ந்– தே ன். அ ன ை – வ – ரு க் – கு ம் ப ல ம் டாக்டர்: வி தி – மு – றை – க – ளி ன் – ப டி ,

பி

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

37

1-15 ஜூலை 2018

கண்–களை – த் திறந்–தப – டி மூக்–குநு – னி – யி – ல் இறை– வன் இருப்–பத – ா–கக் கரு–தித் தியா–னம் செய்– ய–வேண்–டும். ஆனால் ஆரம்ப நிலை–யில் அந்–தப் பக்–கு–வம் அனை–வ–ருக்–கும் வராது என்–பத – ால், கண்ணை மூடி–யப – டி தியா–னம் செய்–யச் ச�ொல்–கி–றார்–கள். நான் தியா–னத்– தில் நல்ல பக்–குவ நிலையை அடைந்–த–ப–டி– யால் ஒரு–நாள் இரவு முழு–வது – ம் கண்–களை – த் திறந்த நிலை–யில் திரு–மா–லைத் தியா–னித்–துப் பர–வ–சம் அடைந்–தேன். என் கண்–ணெ–தி– ரில் இருக்–கும் எந்–தப் ப�ொரு–ளும் எனக்–குத் தெரி–யவி – ல்லை. எங்–கும் திரு–மால் மட்–டுமே தெரிந்–தார். அடுத்–த–நாள் காலை தியா–னம் கலைந்–தது. என் எதிரே என் மனைவி மந்தா நின்று க�ொண்–டிரு – ந்–தாள். “அன்பே! என்ன வேண்–டும்?” என்று அவ–ளிட – ம் கேட்–டேன். அவள�ோ, “என்ன வேண்–டும் என்றா கேட்– கி – றீ ர்– க ள்? இரவு முழு– வ – து ம் உங்– கள் முன் நின்று க�ொண்டே இருந்–தேன். ஆனால் என்னை நீங்–கள் கண்–டு–க�ொள்– ளவே இல்லை. இப்–ப�ோ–து–தான் உங்–கள் கண்–களு – க்கு நான் தெரி–கிறேன – ா?” என்–றாள். “நான் தியா–னத்–தில் இருந்–த–தால் உன்– னைக் காண முடி–ய–வில்லை,” என்று நான் ச�ொன்ன விளக்– க த்தை ஏற்– க ாத மந்தா, “என்–னைப் பார்க்–காத நீங்–கள் இனி வேறு யாரை–யும் பார்க்–கவே கூடாது. இனி நீங்–கள் எந்–தப் ப�ொருளை ஆசை–யு–டன் பார்த்–தா– லும் அது வெடித்– து த் தூள் தூளா– கு ம்!” என்று சபித்–தாள். “இப்–ப�ோது உங்–கள் குழந்–தையை நான் ஆசை–யுட – ன் பார்த்–தால் உங்–கள் குழந்–தைக்– கும் ஆபத்து ஏற்–ப–டும�ோ என்று என் மனம் பத–று–கிற – து!” என்–றார் சனீஸ்வ–ரன். “அதெல்–லாம் என் குழந்–தைக்கு ஒன்– றும் ஆகாது! வாருங்–கள்!” என்று சனீஸ்–வ– ரனை அழைத்–துச் சென்–றாள் பார்–வதி. சனீஸ்– வ – ர ன் ஆசை– யு – ட ன் பார்த்– த – வு – டன் குழந்– தை – யி ன் தலை சுக்கு நூறாக வெடித்–துச் சித–றி–யது. அதைக் கண்ட பார்–வதி – யி – ன் உள்–ளமு – ம் சித– றி – ய து. “முட– வ னே! நீண்ட நாட்– க ள் கழித்து எனக்– கு ப் பிறந்த குழந்– தை – யை க் க�ொன்று விட்–டாயே!” என்று புலம்–பின – ாள் – க்–கும – ாறு பார்–வதி. தன் குழந்–தைக்கு உயி–ரளி திரு–மா–லி–டம் வேண்–டி–னாள். அடுத்த ந�ொடி கரு–டன்–மேல் ஆர�ோ–க– ணித்–துப் பறப்–பட்–டார் திரு–மால். ஒரு காட்– டில் பெண் யானை–கள – ால் சூழப்–பட்டு ஓர் க் – ப்–பதை – ஆண்–யானை உறங்–கிக் க�ொண்–டிரு கண்– ட ார். அதன் தலை– யை க் க�ொய்து, பார்–வ–திக்–குப் பிறந்த குழந்–தை–யின் கழுத்– தில் இணைத்–தார். இறந்த குழந்தை உயிர்– பெற்று எழுந்–தது. யானை முகம் க�ொண்ட விநா– ய – க ர் இப்– ப – டி த்– த ான் உரு– வ ா– ன ார். “ தி ரு – ம ா – லி ன் ப டை த் – த – ள – ப – தி – ய ா ன

38

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

திருக்கூடல் கூடலழகர்

வி ஷ் – வ க் – சே – ன – ரி ன் ப டை – யி – லு ள்ள து ம் – பி க்கை ஆ ழ் – வ ா ர் எ ன ப் – ப – டு ம் க ஜ ா னன ர ை ப் ப�ோன ்ற உ ரு – வ ம் என்மகனுக்கும் கிட்டி விட்–டதே!” என்று பர–ம–சி–வன் மகிழ்ந்–தார். இச்–சம்–ப–வத்–தி–லி–ருந்து சாதா–ரண மனி– தர்–களு – க்கு மட்–டுமி – ன்றி தேவர்–களு – க்–கும் திரு– – ார் மால் உயி–ர–ளித்து அவர்–க–ளைக் காக்–கிற என்று அறி–கிற�ோ – ம். தேவர்–கள், நித்–யசூ – ரி – க – ள் அனை–வ–ரை–யும் உயிர் தந்து காப்–ப–தால் திரு–மால் ‘ப்ராணஹ’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி– றார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 67-வது திரு–நா–மம். ‘ப்ரா–ணதஹ’ என்ற 66-வது திரு–நா–மம் திரு–மால் நமக்–குப் பலம் தரு–கி–றார் என்–ப– தைக் காட்–டிய – து; ‘ப்ராணஹ’ என்ற 67-வது திரு–நா–மம் திரு–மால் உயிர் தந்து காக்–கி–றார் என்–ப–தைக் காட்–டு–கிற – து. “ப்ரா–ணாய நமஹ” என்ற திரு–நா–மத்– தைத் தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால் அனைத்து வித–மான ஆபத்–து–க–ளி–லி–ருந்–தும் திரு–மால் நம்–மைக் காத்–த–ருள்–வார்.

68. ஜ்யேஷ்–டாய நமஹ (Jyeshtaaya namaha) றை–வ–னின் ஆனந்–தம் எவ்–வ–ளவு?” என்– ப தை ‘ஆனந்– த – வ ல்– லீ ’ என்ற வேதப்–பகு – தி மிக அழ–காக விளக்–குகி – ன்–றது. மனி–தனு – டை – ய ஆனந்–தத்–துக்கு முத–லில் அள–வு–க�ோ–லைக் கூறு–கி–றது வேதம். ஒரு மனி–தன் நன்கு கற்–ற–வ–னா–க–வும், நிறைந்த செல்–வம் க�ொண்–டவ – ன – ா–கவு – ம், மன–வலி – மை உடல்–வலி – மை க�ொண்–டவ – ன – ா–கவு – ம், ஆசீர்–வ– திக்–கப்–பட்–ட–வன – ா–க–வும், இள–மை–யு–ட–னும் இருந்–தால் அவன் எவ்–வ–ளவு ஆனந்–த–மாக

“இ

இருப்–பான்! அவ–னுடை – ய ஆனந்–தம் மனித ஆனந்–தத்–தில் ஓர் அலகு. (1 unit) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து சாதா–ரண மனி–தர – ால் பாட இய–லாத இசை– யை–யும் பாட–வல்ல மனித கந்–தர்–வர்–க–ளின் ஆனந்–தம். (100 units) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து தேவ– ல�ோ – க த்– து ப் பாட– க ர்– க – ள ான தேவ கந்–தர்–வர்–க–ளின் ஆனந்–தம். (10000 units) அதை விட நூறு மடங்கு உயர்ந்–தது பித்– ரு–ல�ோ–கத்–தில் இருக்–கும் நம் முன்–ன�ோர்–க– ளான பித்–ருக்–களி – ன் ஆனந்–தம். (1000000 units) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து ச�ொர்க்–கத்–திலு – ள்ள தேவர்–களி – ன் ஆனந்–தம்.

(100000000 units) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து தேவர்–க–ளின் தலை–வ–னான இந்–தி–ர–னின் ஆனந்–தம். (10000000000 units) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து இந்– தி – ர – னி ன் குரு– வ ான பிர– க ஸ்– ப – தி – யி ன் ஆனந்–தம். (1000000000000 units) அதை–விட நூறு மடங்கு உயர்ந்–தது பிரம்– மா–வின் ஆனந்–தம். (100000000000000 units) அதை– வி ட நூறு மடங்கு உயர்ந்– த து திரு–மா–லின் ஆனந்–தம். எனவே சாதா–ரண மனி–த–னின் ஓர் அலகு ஆனந்–தத்தை விட 10000000000000000 (1016) மடங்கு உயர்ந்–த– தா–கத் திரு–மா–லின் ஆனந்–தம் விளங்–குகி – ற – து என்–றது வேதம். ஆனால் இப்–ப–டிச் ச�ொன்ன வேதமே ஒரு ந�ொடி ய�ோசித்து, ‘நான் கூறிய அளவு மிக–வும் குறை–வா–னது. 1016 அல–கு–களை ஓர் அலகு ஆனந்–த–மா–கக் கரு–தி–னால்–கூட, அதைக் காட்–டி–லும் மேலும் 1016 மடங்கு உயர்ந்– த – த ா– க த் திரு– ம ா– லி ன் ஆனந்– த ம் இருக்–கும் என்–றது. மீண்– டு ம் ய�ோசித்– த து வேதம். 1032 அல– கு – க ளை ஓர் அலகு ஆனந்– த – ம ா– க க் க�ொண்–டா–லும்–கூட அதை– வி–ட– வும் 1016

மடங்கு உயர்ந்– தி – ரு க்– கு ம் திரு– ம ா– லி ன் ஆனந்–தம் என்–றது. மீ ண் – டு ம் ய�ோ சி த்த வேத ம் , வார்த்–தைக – ள – ால�ோ எண்–ணிக்கை அல–குக – – ளால�ோ அவ–னது ஆனந்–தத்தை அளக்–கவே முடி–யாது என்று ச�ொல்லி அந்–தப் பகு–தியை நிறைவு செய்–தது. எனவே திரு– ம ா– லி ன் ஆனந்– த த்– தி ன் அளவு என்ன என்–பதை வேதத்–தால்–கூட முழு–மைய – ா–கக் கூற முடி–யவி – ல்லை. வைகுந்– தத்–தில் அவ–ருக்கு எப்–ப�ோ–தும் த�ொண்டு செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கும் நித்–ய–சூ–ரி–க–ளான கரு– ட ன், ஆதி– சே – ஷ ன், விஷ்– வ க்– ஸே – ன ர் உள்–ளிட்–ட�ோ–ரா–லும்–கூட அவ–னது ஆனந்– தத்–தின் எல்–லையே அறி–யவே முடி–யாது. இதை வேதம் தமிழ்–செய்த நம்–மாழ்–வார் திரு–வாய்–ம�ொ–ழி–யில், “அணங்–கென ஆடும் என் அங்–கம் வணங்கி வழி–ப–டும் ஈசன் பிணங்கி அம–ரர் பிதற்–றும் குணங்–கெழு க�ொள்–கை–யி–னா–னே” - என்று பாடி–னார். திரு–மா–லின் குணங்–க– ளைப் பற்–றி–யும், மேன்–மை–யைப் பற்–றி–யும் வைகுந்–தத்து நித்–ய–சூ–ரி–க–ளுக்–குள் பெரிய விவா–தமே நடக்–கு–மாம். எவ்–வ–ளவு விவா– தம் செய்–தா–லும் அவர்–க–ளா–லும் அவ–னது குணங்–க–ளின் மேன்மை இன்–னது என்று நிர்–ணயி – க்க இய–லா–தாம். இவ்–வாறு வாக்–குக்– கும் மனத்–துக்–கும் எட்–டாத குணங்–களு – ட – ன் விளங்–குவ – த – ால் திரு–மா–லுக்கு ‘ஜ்யேஷ்டஹ’ என்று திரு–நா–மம். அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்– தின் 68-வது திரு–நா–மம். “ஜ்யேஷ்–டாய நமஹ” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு–ப–வர்–க–ளுக்கு நீங்–காத ஆனந்– தத்–தைத் திரு–மால் தந்–த–ருள்–வார்.

69. ச்ரேஷ்–டாய நமஹ (Sreshtaaya namaha) ந்–த�ோக்ய உப–நி–ஷத்–தின் 7-வது அத்– தி– ய ா– ய த்– தி ல் சனத்– கு – ம ா– ர – ரு க்– கு ம் நார– த – ரு க்– கு ம் இடையே நடை– பெற ்ற

சா

வில்லிபுத்தூர் வடபத்ரசாயி

ðô¡

39

1-15 ஜூலை 2018

உரை–யா–டல் இது: நார–தர்: சனத்–கும – ா–ரரே! அடி–யேனு – க்கு ஏதா– வது உப–தே–சிக்க வேண்–டும். சனத்–கு–மா–ரர்: தங்–க–ளுக்கு இது–வரை என்– னென்ன விஷ–யங்–கள் தெரி–யும்? நார–தர்: அடி–யேன் நான்கு வேதங்–கள், இதி– காச புரா–ணங்–கள், இலக்–கிய இலக்–க–ணம் உள்– ளி ட்– ட – வ ற்றை அறி– வே ன். ஆனால் அவற்– றி – லு ள்ள எழுத்– து – க ளை மட்– டு மே நான் அறி–வேன். வார்த்–தைக – ளு – க்கு மேம்–பட்– டதை அடி–யேனு – க்கு உப–தேசி – க்க வேண்–டும். ச ன த் – கு – ம ா – ர ர் : எ ழு த் – து – க – ளை – வி – ட ப் பேச்–சாற்–றல் உயர்ந்–தது. நார–தர்: பேச்–சாற்–றலை விட எது உயர்ந்–தது? சனத்– கு – ம ா– ர ர்: மனத்– த ால் நினைத்– த ால்– தானே வாயால் பேச முடி–யும்? அத–னால் பேச்–சாற்–றலை விட மனம் உயர்ந்–தது. நார–தர்: மனத்தை விட எது உயர்ந்–தது? சனத்–கு–மா–ரர்: மன உறுதி. நார–தர்: அந்த மன–வு–று–தியை விட? சனத்– கு – ம ா– ர ர்: ஒரு– மு – க ப்– ப – டு த்– த ப்– ப ட்ட மனது. நார–தர்: அதை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: தியா–னம் உயர்ந்–தது. நார–தர்: அதை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: விஞ்–ஞா–னம். நார–தர்: அதை விட? சனத்–கு–மா–ரர்: உட–லில் வலிமை இருந்–தால் தானே கல்வி கற்று விஞ்–ஞா–னத்–தைப் பெற முடி–யும்? அத–னால் விஞ்–ஞா–னத்தை விட உடல்–வ–லிமை உயர்ந்–தது. நார–தர்: உடல்–வ–லி–மையை விட? சனத்–கு–மா–ரர்: உணவு உண்–டால்–தானே உடல் வலிமை பெறும்? எனவே அன்–ன– மா–கிய உணவு வலி–மையை விட உயர்ந்–தது. நார–தர்: அதை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: மழை ப�ொழிந்–தால்–தான் உண–வுப் பண்–டங்–கள் விளை–யும். எனவே அன்–னத்–தை–வி–டத் தண்–ணீர் உயர்ந்–தது. நார–தர்: அதை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: சூரி–யன், மின்–னல் ப�ோன்ற ஒளி–கள். நார–தர்: அவற்–றை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: அந்த ஒளி–களை உடைய ஆகா–யம். நார–தர்: அதை–விட? சனத்–கு–மா–ரர்: மனி–த–னின் நினை–வாற்–றல். நார–தர்: அதை–விட? ச ன த் – கு – ம ா – ர ர் : இ வ் – வி – ஷ – ய ங் – க – ளை க்

40

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

கேட்–ப–தில் உங்–க–ளுக்–குள்ள ஆர்–வம் இவை அனைத்–தை–யும் காட்–டி–லும் உயர்ந்–தது. நார–தர்: ஆர்–வத்–தை–விட உயர்ந்–தது எது? சனத்–கு–மா–ரர்: ஜீவாத்மா. அந்த ஜீவாத்– மாவை அறிந்–த–வன் அனைத்து வாதங்–க–ளி– லும் வெல்–வான். நார–தர்: மிக்க மகிழ்ச்சி. இனி அந்த ஜீவாத்– மாவை அறிய அடி–யேன் முயற்சி செய்–யப் ப�ோகி–றேன். நான் சென்று வரு–கி–றேன். சனத்–கு–மா–ரர்: நில். அந்த ஜீவாத்–மாவை விட மேம்–பட்–டவ – ன் ஒரு–வன் இருக்–கிற – ான். அவன்–தான் பர–மாத்–மா–வான திரு–மால். அவன் பூமா என்– ற – ழ ைக்– க ப்– ப – டு – கி – ற ான். பூமா என்– ற ால் மிகப்– பெ – ரி – ய – வ ன் என்று ப�ொருள். அவ–னைக் காணும்–ப�ோது கண்– கள் மற்–ற�ொன்–றைக் காணாது, அவ–னைப் பற்–றிக் கேட்–கும்–ப�ோது காது–கள் மற்–ற�ொன்– றைக் கேட்–காது, அவனை எண்–ணும்–ப�ோது மனம் மற்–ற�ொன்றை எண்–ணாது. மிக–வும் சிரேஷ்–ட–மா–ன–வ–னான அவ–னைப் பற்றி அறிந்–து–க�ொண்டு அவனை வழி–ப–டு–ப–வன் உய்–வ–டை–கி–றான்! இவ்–வாறு பூம–வித்–யையை சனத்–கு–மா– ரர் நார– த – ரு க்கு உப– தே – சி த்– த ார். இதில் வார்த்தை, பேச்சு, மனம், உறுதி, சிந்–தனை, தியா– ன ம், விஞ்– ஞ ா– ன ம், பலம், உணவு, தண்–ணீர், ஒளி, ஆகா–யம், நினை–வாற்–றல், ஆர்–வம், ஜீவாத்மா இவை அனைத்–தையு – ம் விட உயர்ந்த பர–மாத்–மா–வா–கத் திரு–மால் க�ொண்– ட ா– ட ப்– ப ட்– டு ள்– ள ார். இவ்– வ ாறு அனைத்–தை–யும் விட உயர்ந்து விளங்–கு–வ– தால் திரு–மால் ‘ச்ரேஷ்டஹ’ என்–ற–ழைக்– கப்–ப–டு–கிற – ார். அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 69-வது திரு–நா–மம். “ச்ரேஷ்–டாய நமஹ” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு– ப – வ ர்– க – ளை த் திரு– ம ால் வாழ்–வில் உயர்த்தி அரு–ளு–வார்.

70. ப்ர–ஜா–ப–தயே நமஹ (Prajaapathaye namaha) மி–ர–ப–ரணி நதி–யின் தென்–க–ரை–யில் உள்ள திருக்–கு–ரு–கூ–ரைச் சேர்ந்–த–வர்– கள் காரி–மா–றன்-உடை–ய–நங்கை தம்–பதி. அவர்–க–ளுக்–குத் திருக்–கு–றுங்–குடி பெரு–மா– ளின் அரு–ளால் வைகாசி மாதம் விசாக நட்–சத்–தி–ரத்–தில் ஓர் ஆண் குழந்தை பிறந்– தது. குழந்தை அழ–வில்லை, கை கால்–களை அசைக்–க–வில்லை, பால் குடிக்–க–வில்லை. மூச்சு மட்–டும் ஓடிக் க�ொண்–டி–ருந்–தது. பத்து நாட்– க ள் கடந்– தன . குழந்– தை – யி– ட – மி – ரு ந்து எந்த அசை– வு ம் தென்– ப – ட – வில்லை. காரி–மா–றனு – ம் உடை–யந – ங்–கையு – ம் குழந்– தை – யை த் திருக்– கு – ரு – கூ ர் ஆதி– ந ா– த ப் பெரு– ம ாள் சந்– ந திக்கு எடுத்– து ச் சென்று பெ ரு – ம ா ள் மு ன் – னி – லை – யி ல் கி ட த் தி

தா

ஆழ்வார் திருநகரி ப�ொலிந்துநின்ற பிரான்

மன–மு–ரு–கிப் பிரார்த்–தனை செய்–தார்–கள். என்ன விந்தை! குழந்தை எழுந்து நடக்–கத் த�ொடங்–கிய – து.க�ோயி–லுக்குஎதி–ரில்இருந்ததல விருட்–சம – ான புளி–யம – ர – த்–திலு – ள்ள ஒரு ப�ொந்– தில் ய�ோகத்– தி ல் அமர்ந்து க�ொண்– ட து. உணவு அருந்–தா–மல், இயற்கை அழைப்–பு–க– ளுக்–குச் செல்–லா–மல் தியா–னத்–தில் ஆழ்ந்–தது. உலக வழக்–கத்–துக்கு மாறாக அக்–குழந்தை – இருந்– த – ப – டி – ய ால் அதை ‘மாறன்’ என்று எல்–ல�ோ–ரும் அழைத்–தார்–கள். சில வரு–ட ங்–கள் கழிந்–தன . திருக்– கு – ரு – கூரை அடுத்த திருக்–க�ோ–ளூ–ரில் வாழ்ந்த மது–ர–கவி வட–நாட்டு யாத்–திரை சென்–றி– ருந்–தார். அங்–கி–ருந்து தெற்கு ந�ோக்கி அவர் பார்த்த ப�ோது, பூமி–யி–லி–ருந்து சில–அடி உய– ரத்–தில் அந்–த–ரத்–தில் சூரி–யன் த�ொங்–கு–வது ப�ோலத் தெரிந்–தது. அந்த ஒளி–யைத் தேடி தென்–திசை ந�ோக்கி நடந்–தார் மது–ர–கவி. திருக்– கு – ரு – கூ – ரி ல் புளி– ய – ம – ர ப் ப�ொந்– தி ல் அமர்ந்– தி – ரு ந்த அற்– பு – த க் குழந்– தை – ய ான மாற–னின் முன் சென்று நின்–றார். மாற–னிட – – மி–ருந்து அவ்–வ�ொளி வந்–ததை உணர்ந்து க�ொண்–டார். தன் குரு–வைத் தான் அடைந்–து–விட்–ட– தாக உணர்ந்த மது–ரக – வி, மாற–னிட – ம், “செத்– த–தின் வயிற்–றில் சிறி–யது பிறந்–தால் எத்–தைத் தின்று எங்கே கிடக்–கும்?” என்று கேட்–டார். “அத்–தைத் தின்று அங்கே கிடக்–கும்!” என்று பதி–ல–ளித்–தார் மாறன். (“செத்–தது என்று அறி–வில்–லாத இவ்–வுட – – லுக்–குப் பெயர். அத்–த–கைய உட–லில் அணு– வைப் ப�ோல் சிறி–ய–தான ஜீவாத்மா பிறவி எடுத்–தால், அது எதை அநு–ப–வித்து எங்கே வாழும்?” என்று கேள்வி. “அந்த சரீ–ரத்–துக்–கு– ரிய சுக துக்–கங்–களை அநு–பவி – த்–துக்–க�ொண்டு அந்த ஜீவாத்மா வாழும்!” அவ்–வுட – லி – லேயே – என்–பது மாறன் தந்த பதில்.) அதைக் கண்டு வியந்த மது–ரக – வி, அவ–ருக்– குச் சீட–ராகி, மாறன் பாடிய பாசு–ரங்–களை எல்–லாம் ஓலைச் சுவ–டி–க–ளில் எழுதி வைத்– தார். முப்–பத்–தைந்து ஆண்–டு–கள் பூமி–யில் வாழ்ந்த மாறன், தன் பூத– வு– டலை நீத்து வைகுந்–தம் அடைந்–தார்.

முப்– பத்–தைந்து ஆண்– டு – க – ளு ம் மாறன் எந்த உண– வு ம் உட்– க�ொ ள்– ள ா– ம ல் எப்– படி வாழ்ந்–தார்? அதற்–கான விடையை அவர் பாடிய திரு–வாய்–ம�ொழி – யி – ல் அவரே தெரி–வித்–துள்–ளார். “உண்–ணும் ச�ோறு பரு– கு–நீர் தின்–னும் வெற்–றி–லை–யும் எல்–லாம் கண்–ணன்” என்ற பாசு–ரத்–துக்–கேற்ப, கண்– ண–பி–ரா–னையே தனக்–குத் தாரக ப�ோஷக ப�ோக்–யங்–கள – ா–கக் க�ொண்டு அவ–னது அழ– கை–யும் குணங்–களை – யு – மே உண–வாக உண்டு வாழ்ந்– த – மை – ய ால், வேறு உணவு ஏதும் அவ–ருக்–குத் தேவை–யில்லை. ‘சடம்’ என்ற வாயு ஜீவாத்– ம ாவை இந்த உட– லு க்– கு ள் கட்–டிப்–ப�ோட்டு வைக்–கிற – து. கண்–ணன – ைத் தியா–னித்து, அத–னால் சடம் என்–னும் வாயு– வையே வென்–ற–தால் சட–க�ோ–பர் என்–றும் சடாரி என்–றும் மாறன் அழைக்–கப்–பட்–டார். அந்த சட–க�ோ–பர் தான் ஆழ்–வார்–க–ளின் தலை–வர – ா–கக் க�ொண்–டா–டப்–படு – ம் நம்–மாழ்– வார். அவரே திரு–மா–லின் பாது–கை–யாக இருப்–ப–தால், க�ோயில்–க–ளில் பெரு–மா–ளு– டைய பாதுகை ‘சடா–ரி’ என்ற நம்–மாழ்–வா– ரின் பெயரை இட்டே அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. ‘ஜா’ என்–றால் வட–ம�ொ–ழி–யில் பிறப்பு என்று ப�ொருள். ‘ப்ர–ஜா’ என்–றால் நல்ல பிறப்பு, அதா–வது நம்–மாழ்–வா–ரைப் ப�ோலப் பிறக்–கும் ப�ோதே பக்–தியு – ட – ன் பிறத்–தல – ா–கிய நற்–பிறப்பை – உடை–யவ – ர்–கள் என்று ப�ொருள். நம்–மாழ்–வார் பிறந்–த–நாள் முதல் கண்–ண– னையே தன் உண–வா–கவு – ம் தண்–ணீர – ா–கவு – ம் வெற்–றி–லை–யா–க–வும் க�ொண்டு வாழ்ந்–தது ப�ோல, உயர்ந்த பிற–விக – ள் எடுத்த அடி–யார்–க– ளுக்–குத் தலை–வன – ா–கத் திரு–மால் விளங்–குவ – – தால் ‘ப்ர–ஜா–பதி’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கிற – ார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 70-வது திரு–நா–ம–மாக அமைந்–துள்–ளது. “ப்ர–ஜா–ப–தயே நமஹ” என்று தின–மும் ச�ொல்–லி–வ–ரும் அடி–யார்–க–ளின் குலத்–தில் நம்– ம ாழ்– வ ா– ர ைப் ப�ோன்ற பக்– தி – யு ள்ள குழந்–தை–கள் பிறப்–பார்–கள்.

(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்) ðô¡

41

1-15 ஜூலை 2018

ட்வென்ட்டி 20

வித்தியாசமான விக்ரகங்கள்!  சுருட்–டப்–பள்ளி தலத்–தில் ஈச–னின் கரு–வற – ைக்– குப் பின் உள்ள திரு–மால், வலக்–கை–யில் கபா–லம் ஏந்–தியி – ரு – க்–கிற – ார். ப�ொது–வாக ஐந்து தலை ஆதி–சே–ஷன் மீது அனந்–த–ச–ய–னம் க�ொள்–ளும் திரு–மால், சிதம்–ப–ரம் திருக்–க�ோ– யி–லில் க�ோவிந்–த–ரா–ஜப் பெரு–மா–ளாக, ஏழு தலை ஆதி–சே–ஷன் மேல் சய–னித்–திரு – க்–கிற – ார்.  திருப்–ப–திக்கு அருகே உள்ள ரேணு–குண்– டா–வி–லி–ருந்து 5 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்ள பஞ்–ச–மூர்த்தி விநா–ய–கர் ஆல–யத்–தில் ஒரே பீடத்–தில் ஐந்து விநா–ய–கப் பெரு–மான்–கள் திகழ்–கி–றார்–கள்.  குல–சே–க–ரன்–பட்–டி–னத்–தில் முத்–தா–ரம்–ம–னும் ஞான–முத்–தீஸ்–வ–ர–னும் ஒரே பீடத்–தில் வட– திசை ந�ோக்கி எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்–ள–னர். வேறு எந்த காளி க�ோயி–லி–லும் இப்–ப–டிக் காண இய–லாது. திருப்– பூ – வ – ன த்– தி ல் ப�ொன்– னை – ய ாள் எனும் பக்தை சிவ–லிங்–கத்–தின் அழ–கில் மயங்கி அதைக் கிள்–ளிய வடு–வுட – ன் ஈசனை தரி–சிக்–க– லாம்.  தர்– ம–பு ரி க�ோட்– டை க் க�ோயி–லி ல் முரு–கப்– பெ–ரு–மான் ஆறு–மு–கங்–க–ளு–டன் மயில் மீது, ஐயப்–ப–னைப் ப�ோல் குந்–திட்டு அமர்ந்–தி–ருக்– கி–றார்.  காவே–ரிப்–பாக்–கம் சிவா–ல–யத்–தில் தட்–சி–ணா– மூர்த்தி ஜடா– மு – டி – யு – ட – னு ம் அட்– ச – ம ாலை, அக்னி ஏந்தி கால–டி–யில் உள்ள மானுக்கு உப–தே–சம் செய்–யும் நிலை–யில் தரி–ச–னம் தரு–கி–றார்.  வேலூர், ஆற்–காடு அருகே, திரு–வ–லம் ஈசன் ஆல–யத்–தில் ஈச–னின் கரு–வறை முன் ஜனக முனி–வ–ரின் திரு–வுரு பிர–திஷ்டை செய்–யப்– பட்–டுள்–ளது.  சென்னை, பழ–வேற்–காடு சின்–னக்–கா–வ–ணம் சதுர்–வே–தீஸ்–வ–ரர் ஆலய அம்–பிகை பாசம், அங்–கு–சம் ஏந்–தா–மல் மேல் இரு கரங்–க–ளில் தாமரை மலர்–களை ஏந்தி, கீழிரு கரங்–களி – ல் அபய-வர–தம் தரித்து மகா–லட்–சுமி அம்–சம – ாய் விளங்–கு–கி–றாள்.  சிங்– க ப்– ப ெ– ரு – ம ாள் க�ோயில்-பெ– ரு ம்– பு – தூர் பாதை– யி ல் உள்ள ஆப்– பூ ர் மலை– யில் அரு– ளு ம் பிர– ச ன்ன வெங்– க – ட ா– ஜ – ல – பதி த்ரி–பங்க நிலை–யில் மகா–லட்–சு–மியை தன்– னு ள் ஏற்று அருள்– கி – ற ார். அத– ன ால் இவ– ரு க்கு பட்– டு ப்– பு – ட – வையே சாத்– த ப் –ப–டு–கி–றது.

42

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

 வேலூர் ஜல–கண்–டேஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தில் உள்ள கலை– ய – ழ கு க�ொஞ்– சு ம் திரு– ம ண மண்–ட–பத்–தில் குழந்தை வடி–வில் தவ–ழும் அற்–புத விநா–ய–கரை தரி–சிக்–க–லாம்.  கும்–ப–க�ோ–ணம் சார்ங்–க–பாணி பெரு–மாள், ப டு த் – தி – ரு ந் து ச ற் று எ ழு ந் – தி – ரு க் – கு ம் பாவ– னை – யி ல், உத்– த ா– ன – ச – ய – ன ம் எனும் தரி–ச–னம் அருள்–கி–றார்.  ஆனை–மலை – –யில் உள்ள மாசா–ணி–யம்–மன் முப்–ப–தடி நீளத்–தில் சய–னித்த திருக்–க�ோ–லம் க�ொண்– டி – ரு க்– கி – ற ாள். இழந்த ப�ொருளை திரும்–பப் பெற மிள–காய் அரைத்–துத் தட– வும் பிரார்த்–தனை இங்கு மேற்–க�ொள்–ளப்– ப–டு–கி–றது.  வர– கூ – ரி ல், திரு– ம – க ளை மடி– யி ல் இருத்தி தழு– வி ய நிலை– யி ல் லட்– சு மி நாரா– ய – ண ர் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார்.  திருச்சி, லால்–குடி அரு–கில், அன்–பில் தலத்– தில் உள்ள க�ோயி–லில் அப்–பர், ஞான–சம்– பந்–தர் பாடல்–களை செவி சாய்த்–துக் கேட்ட க�ோலத்– தி ல் ‘செவி– ச ாய்த்த விநா– ய – க – ரை ’ தரி–சிக்–க–லாம்.  பூம்–பு–கார் அருகே, சாயா–வ–னம் தலத்–தில் வில்–லேந்–திய வேல–வ–னைக் கண் குளி–ரக் கண்டு வணங்–க–லாம்.  திரு– வ ா– ரூ ர் தியா– க – ர ா– ஜ ர் ஆலய முதல் பிரா–கா–ரத்–தில் ஐந்து தலை நாகம் படுத்– தி– ரு க்க அதன் நடு– வி ல் விரிந்த தாமரை மல–ரில் நட–ன–மா–டும் விநா–ய–கரை தரி–சிக்–க– லாம். ய�ோக சாஸ்– தி – ர ப்– ப டி குண்– ட – லி னி விநா–ய–க–ராக இவர் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றார்.  திரு– நெ ல்– வே லி, தென்– க ாசி அரு– கி ல், இலத்–தூர் ஆதீ–னம் காத்த ஐய–னார் ஆல– யத்– தி ல் எம– னை – யு ம் அவன் மனைவி எமி–யை–யும் சிலை வடி–வில் காண–லாம்.  மது– ரை க்கு அருகே திரு– வ ா– த – வூ ர் ஆலய ஏரி, விஷ்ணு தீர்த்– த ம் என அழைக்– க ப்– ப–டு–கி–றது. இந்த ஏரி–யின் அள–வைக் காட்–டும் கம்–பத்–தின் மேல் உள்ள புரு–ஷா–மிரு – க – த்தை (மனி–தன் பாதி மிரு–கம் பாதி) காவல் தெய்–வ– மாக பக்–தர்–கள் வழி–ப–டு–கின்–ற–னர்.  திருச்சி, திருப்– ப ாச்– சி – ல ா– சி – ர – ம ம் தலத்– தி ல் முய–ல–க–னுக்–குப் பதி–லாக பாம்–பின் மேல் நட– ன – ம ா– டு ம் நட– ர ா– ஜ ப் பெரு– ம ானை தரி–சிக்–க–லாம்.

ட்வென்ட்டி 20

பூஜையறை டிப்ஸ்

 பூத்–த�ொ–டுக்–கும் நார் மற்–றும் நூலை காலி ஊது–வத்தி அட்– டைப்–பெட்–டி–க–ளில் வைத்– தால் வாசனை இல்– லாத பூக்– க ளை த�ொடுத்– தா – லு ம் நார�ோடு சேர்ந்து பூவும் மணக்–கும்.  ர�ோஜா, சாமந்தி பூக்– க ள் சில காம்–பில்–லா–மல் இருக்– கும். எரிந்த ஊது–வத்தி குச்– சியை அதன் நடு–வில் செருகி படத்–திற்கு வைக்–கலா – ம்.  பெரிய அகல் விளக்–கு–கள் வாங்கி வைத்து அவற்–றில் மெழு–கு–வர்த்தி, தசாங்–கம், சாம்–பி–ரா–ணிக் கூம்பு ஏற்–ற– லாம், கையை சுட்–டுக்–க�ொள்– ளா – ம ல் க ற் – பூ ர ஆ ர த் தி காண்–பிக்–கலா – ம்.  எலு–மி ச்–சம் பழம் பிழி– யு ம் கரு–வி–யில் அரிசி மாவைப் ப�ோட்டு தரை– யி ல் தட்ட ஒரே மாதி–ரி–யான அழ–கிய சிறு க�ோலங்–களை பூஜை–ய– றை–யில் ப�ோட–லாம்.  சூடான டீ, காபி வைக்– கும் க�ோஸ்–டர்–க–ளின் மேல் அகல் விளக்கை ஏற்றி வைத்– தால் தரை–யில் எண்–ணெய்க்– கறை படா–மல் இருக்–கும்.  கற்–பூர பாட்–டிலி – ல் நாலைந்து மிளகு சேர்த்து வைத்–தால் க ற் – பூ – ர ம் க ரை – யா – ம ல் இருக்–கும்.  மயி– லி – ற கை பூஜை– ய – றை – யில் ஒட்– டி – னா ல் பல்லி த�ொல்லை இருக்–காது. தேவ– தை–களை ஆகர்–ஷண – ம் செய்– யும் சக்தியும் மயி–லி–ற–கிற்கு உண்டு.

 பூஜை– யறை விளக்கை எண்– ணெ ய் இல்– லா – ம ல் தானா–கவே அணை–யவி – ட – க்–கூடா – து. பூஜை முடிந்–த– பின் சிறிது நேரம் கழித்து, பெண்–கள் மலர்–க�ொண்டு ஒத்தி விளக்கை அணைக்–க–லாம்.  பூஜை செய்த மண–மிக்க மலர்–களை வீணாக்–கா–மல், அடுத்–த–நாள் காய–வைத்து சீயக்–கா–ய�ோடு சேர்த்து அரைத்து மண–முள்ள சீயக்–கா–யாக – ப் பயன்–படு – த்–த– லாம்.  மழை நாட்–க–ளில், தீப–மேற்–றும் தீப்–பெட்டி நமுத்– துப் ப�ோகா–மல் இருக்க அத–னுள் நான்கு அரிசி மணி–க–ளைப் ப�ோட்டு வைக்–கலா – ம்.  பூஜை–யறை கத–வுக – ளி – ல் சிறு–சிறு மணி–கள – ைக் கட்டி – ம், மூடும்–ப�ோது – ம் இனி– வைத்–தால் திறக்–கும்–ப�ோது ை நற்–சகு – ன – ம – ா–கக் கேட்டு மை–யான மணி–ய�ோசைய – மகி–ழ–லாம்.  ஊது–வத்–தியை தண்–ணீ–ரில் நனைத்து பின் ஏற்–றி– வைக்க, ஊது–வத்தி நீண்–ட–நே–ரம் எரிந்து மணம் பரப்–பும்.  வெளி–யூரு – க்–குச் சென்–றால் ஒரு கிண்–ணத்–தில் அரிசிதுவ–ரம் பருப்–பை–யும், இன்–ன�ொரு கிண்–ணத்–தில் நல்ல தண்– ணீ – ரை – யு ம் பூஜை– ய – றை – யி ல் வைத்து விட்–டுச் செல்ல வேண்–டும். திரும்ப வரும்–வரை அவையே தெய்–வங்–க–ளுக்கு பிர–சா–தங்–கள்!  காலை–யி–லும் மாலை–யி–லும் க�ோதூளி லக்–னம் எனப்–ப–டும் 5-6 மணிக்கு பூஜை–ய–றை–யில் விளக்– கேற்–றுவ – து – ம், வீட்டு வாச–லுக்கு வெளி–யேயு – ம் விளக்– கேற்றி வைத்–தால் தேவ–தை–க–ளின் ஆசி கிட்–டும்.  வியா–ழக்–கி–ழ–மை–யன்றே பூஜைக்–கான ப�ொருட்– களை தேய்த்து சுத்–தம் செய்து, விளக்–கு–க–ளுக்கு குங்– கு – ம ம் இட்டு, திரி– ப�ோ ட்டு வைத்– தா ல் வெள்–ளிக்–கி–ழமை பூஜைக்கு உத–வி–யாக இருக்–கும்.  ஆணி இல்– லாத படத்– தி ற்கு பூ வைக்க, பால்– பாய்ன்ட் பேனா மூடியை சலஃ–பன் டேப் க�ொண்டு சுவாமி படத்–தின் பின் தலை–கீழ – ாக ஒட்–டவு – ம். இந்த மூடி–யி–னுள் காம்–பைச் செருகி பூ வைக்–க–வும்.  பாத்–தி–ரம் கழுவ உத–வும் க்ளீ–னிங் திர–வம் தீர்ந்த பின் அந்த பாட்–டி–லில் விளக்–கேற்ற உத–வும் எண்– ணெயை ஊற்றி வைத்–துக் க�ொண்–டால் விளக்–கு– க–ளுக்கு சிந்–தா–மல் எண்–ணெய் ஊற்–ற–லாம்.  அஞ்– ச – றை ப் பெட்– டி – யி ல் மஞ்– ச ள்– தூ ள், குங்– கு – மம், அட்–சதை, கற்–பூ–ரம், வாச–னைப்–ப�ொடி, தீப்– பெட்டி ப�ோன்–றவ – ற்றை ப�ோட்டு வைத்–தால் இடம் அடைக்–கா–மல் இருக்–கும்.  பூஜை– ய – றை – யி ல் ஒரே அள– வு ள்ள படங்– க ளை மாட்–டி–னால் பார்ப்–ப–தற்–கும் பரா–ம–ரிப்–ப–தற்–கும் எளி–தாக இருக்–கும்.  வீட்–டில் கட்–டா–யம் குல–தெய்வ படத்தை வைத்து பூஜிக்க வேண்–டும். விளக்–கெண்–ணெ–யும் நெய்–யும் கலந்து தீபம் ஏற்ற குல–தெய்வ அருள் கிட்–டும். ðô¡

43

1-15 ஜூலை 2018

கருந்திட்டைக்குடி

க�ோடி வளமருள்வாள் க�ோடிவனமுடையாள்! ய�ோகினி

த

ஞ்சை ரா–ஜ–ரா–ஜேச்–ச–ரம் எனும் பெரிய க�ோயி–லுக்கு பெருந்–திரு – வி – ழ – ாக்–கள் நிக–ழும்– ப�ோ–தும், மகா–கும்–பா–பி–ஷே–கங்–கள் நிக–ழும்–ப�ோ– தும், அப்–பெ–ரு–ந–க–ரத்–தில் திக–ழும் நான்கு மகா–காளி க�ோயில்–க–ளுக்கு பலி பூஜை செய்–வித்த பின்–பு–தான் மேற்– கு–றித்த விழாக்–கள் த�ொடக்–கம் பெறும். தஞ்சை நக–ரத்–தின் மேற்கு க�ோட்டை வாயி–லில் திக–ழும் க�ோட்டை வாயிற் காளி க�ோயில், விஜ–யா–லய ச�ோழன் ஸ்தா–பித்த நிசும்–ப–சூ– தனி எனும் வட–பத்–ர–காளி க�ோயில், ச�ோழப்–பெ–ரு–வேந்– தர்–கள் காலத்–தில் ரெளத்–திர மகா–கா–ளம் எனும் பெய–ரில் விளங்–கிய கீழ்–திசை குய–வர் தெரு–வில் உள்ள மகா–காளி க�ோயில், தஞ்சை நக–ரத்–துக்கு வரும் க�ோடி–வன – மு – டை – ய – ாள் பெரு–வழி எனும் நெடுஞ்–சாலை அரு–கில் திக–ழும் கரந்தை க�ோடி–யம்–மன் க�ோயில் ஆகிய நான்கு காளி க�ோயில்–களே

44

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

அத்–த–கைய முக்–கி–யத்–து–வம் வாய்ந்த த�ொன்–மை–யான ஆல– ய ங்– க – ள ா– கு ம். இந்த நான்கு காளி க�ோயில்– க – ளும் கி.பி. 9ம் நூற்–றாண்டு காலகட்–டத்–தில் எடுப்–பிக்– கப் பெற்– ற வை என்– பதை கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–கள் மற்– று ம் பழந்– த – ட – ய ங்– க ள் மூலம் அறிய இய–லுகி – ன்–றது. தஞ்சை நக–ரத்–தின் புற– ந– க – ர ாக விளங்– கு ம் கருந்– திட்–டைக்–குடி – க்–கும், வெண்– ணாற்– று க்– கு ம் இடை– யி ல் க�ோடி– ய ம்– ம ன் க�ோயில் எனற பெய– ரி ல் இக்– க ாளி க�ோயில் உள்–ளது. பழங்–கா– லத்– தி ல் இது வனப்– ப – கு – தி – யாக இருந்–த–தால் தஞ்–சைப் பெரி–ய–க�ோ–யில் கல்–வெட்– டுச் சாச– ன – ம ான்று இத– னைக் க�ோடி–வ–னம் எனக் குறிப்– பி – டு – கி ன்– ற து. இங்கு க �ோ யி ல் க �ொ ண்– டு ள்ள வட– வ ா– யி ற் செல்– வி – ய ான மாகா–ளியை க�ோடி–வ–ன–மு– டை–யாள் என்–றும், இவ்–வ– னத்–தின் வழியே சென்ற ப ழங் – கால நெடுஞ்– ச ா – லையை க�ோடி–வ–ன–மு– டை–யாள் பெரு– வ ழி எ ன் – று ம் அ ச் – ச ா – ச – ன மே குறிக்–கின்–றது. வ ட க் கு ந�ோ க் கி அமைந்த அழ– க ான இவ்– வா– ல – ய த்– தி ன் கரு– வ றை சாலா–கார விமா–னத்–துட – ன், அர்த்த மண்– ட பம் மகா– மண்–ட–பம் ஆகிய கட்–டு–மா– னங்– க – ளு – ட ன் இணைந்து காணப்–பெ–றுகி – ன்–றது. திருச்– சுற்– றி ல் பண்டு அப்– ப – கு – தி – யில் திகழ்ந்து முற்–றி–லு–மாக

அழிந்–து–ப�ோன சிவா–ல–ய–ம�ொன்–றின் தெய்– வத் திரு– மே – னி – க – ள ான இரண்டு பைரவ மூர்த்–தங்–கள், இரண்டு அம்–பிகை – –யின் திரு– மே–னி–கள், துர்–கா–தேவி எனப் பல தெய்வ உரு–வங்–க–ளைத் தற்–ப�ோது பிர–திட்டை செய்– துள்–ள–னர். க�ோடி வன–மு–டை–யாள் எனப்–பெ–றும் தேவி கரு–வறை – –யில் எட்–டுத் திருக்–க–ரங்–க–ளு– டன் வீரா–ச–னத்–தில் அமர்ந்த க�ோலத்–தில் காட்சி நல்–கு–கின்–றாள். அம்–பி–கை–யின் திரு– மேனி சுதை–யால் வடிக்–கப் பெற்–ற–தா–கும். மிகத் த�ொன்– மை க் காலத்– தி – லி – ரு ந்து சில குறிப்–பிட்ட காளி–தே–வி–யின் திரு–வ–டி–வங்–க– ளை–யும், சில வைணவ ஆல–யங்–க–ளில் மூல மூர்த்–தியை – –யும் படா–சா–த–னம் என்ற முறை– யில் சுண்–ணாம்–புச் சுதை–யா–லேயே வடிப்–பது – ான க�ோயிற்–கலை மர–பா– மிகத் த�ொன்–மைய கும். அவ்–வ–கை–யி–லேயே இங்–கும் அம்–ம–ரபு ப�ோற்–றப் பெறு–கின்–றது. தீச்–சு–டர்–கள் ஒளி–ரும் திரு–ம–கு–டத்–த�ோடு கையில் திரி–சூ–லம், வாள், கேட–யம், மணி, கபா–லம் பாசம் ப�ோன்ற ஆயு–தங்–க–ளைக் கையில் தரித்–தவ – ள – ாக அமர்ந்த க�ோலத்–தில் திக–ழும் க�ோடி–யம்–ம–னின் திரு–மேனி, செம்– மாந்த க�ோலத்–து–டன் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. அர்த்த மண்–ட–பத்–தில் கரு–வ–றை–யின் வாயி– லின் இரு–மரு – ங்–கும் பல்–லவ – ர் காலத்–துக்–குரி – ய மிகப் பழ–மைய – ான இரண்டு அமர்ந்த க�ோல தேவி–யின் கற்–சிற்–பங்–கள் இடம் ெபற்–றுள்–ளன. இவற்–றில் ஒரு தேவி தன் இடக்–காலை மடித்– து ம், வலக்– க ா– லை த் த�ொங்– க – வி ட்ட நிலை– யி – லு ம் நான்கு திருக்– க – ர ங்– க – ள�ோ டு கம்–பீ–ர–மாக அமர்ந்–துள்–ளாள். ஜடா–பா–ரம் விரிந்து திகழ்–கின்–றது. காது–களி – ல் பத்–ரகு – ண்–ட– லங்–கள் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. வல மேற்–கர – த்– – த்–தில் கபா–லமு தில் கத்–தியு – ம், இட மேற்–கர – ம் உள்–ளன. இட முன்–க–ரத்தை த�ொடை–யின் மீது இருத்–தி–யும், வல முன்–க–ரத்–தால் அப– யம் காட்–டி–யும் அம்–பிகை திகழ்–கின்–றாள். மார்–பில் பாம்–பா–லான உரக கச்–சை–யைத் தரித்–துள்–ளாள். மற்–ற�ொரு பாம்–பா–லான யக்–ஞ�ோ–ப–வீ–தம் எனும் மார்–பணி காணப் பெறு–கின்–றது. கையி–லும், த�ோளி–லும் அணி–க– லன்–கள் இடம்–பெற்–றுள்–ளன. அவள் தரித்– துள்ள ஆடை அழ–கு–டன் திகழ்–கின்–றது. திரு– மு–கம் கரு–ணை–யின் வடி–வ–மா–கவே காட்சி நல்–கு–கின்–றது. மற்–ற�ொரு புறம் உள்ள தேவி–யின் சிலா வடி– வ – மு ம் பல்– ல – வ ர்– க ால கலை அமை–தியு – ட – ன் அமைந்– துள்–ளது. இத்–தேவி தாமரை பீடத்–தின் மேல் இடக்–காலை

துர்காதேவி

பைரவர்

சாலகார விமானம்

முதுமுனைவர் குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

ðô¡

45

1-15 ஜூலை 2018

க�ோடியம்மன் ஆலய உட்புறம்

ய�ோகினி

சுதை சிற்பம்

46

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

மடித்து, வலக்–காலை த�ொங்–க–விட்ட நிலை–யில் அமர்ந்–துள்–ளாள். தலை–யில் சிகை ஜடா– ப ா– ர – ம ாக விரிந்து திகழ்– கின்– ற து. ஒரு காதில் குழை– யு ம், ஒரு காதில் பிரேத குண்–ட–ல–மும் தரித்–துள்– ளாள். வல–மேற்–க–ரத்–தில் திரி–சூ–ல–மும், இட–மேற்–க–ரத்–தில் கபா–ல–மும் உள்–ளன. இட–முன்–க–ரத்தை த�ொடை–யின் மீது அமர்த்– தி – யு ள்ள இத்– தே வி வல– மு ன் கரத்– த ால் அப– ய ம் காட்– டு – கி ன்– ற ாள். இவள் அணிந்–துள்ள யக்–ேஞா–ப–வீ–தம் கபா–லங்–கள் க�ோர்க்–கப் பெற்–ற–தா–கத் திகழ்–கின்–றது. அணி–க–லன்–க–ளும் இடுப்– பா–டை–யும் இத்–தே–விக்கு மேலும் அழ– கூட்–டு–கின்–றன. இவ்–வி–ரண்டு தேவி–க–ளின் திரு–வ–டி– வங்–களை தற்–கா–லத்–தில் பச்–சைக்–காளி பவ–ளக்–காளி எனக் குறிப்–பிட்டு வழி– பட்டு வரு–கின்–ற–னர். பேர–ழகு வாய்ந்த இந்த இரு–தே–வி–க–ளும் தேவி வழி–பாட்– டில் முக்–கிய இடம் பெறும் ய�ோகி–னி– கள் ஆவர். அறு–பத்து நாலு ய�ோகி–னி –க–ளு–டன் காளி–தே–வி–யின் க�ோயிலை அமைப்–ப–தும், கால–பை–ர–வர் பைரவி ஆகி– ய�ோ – ரு – ட ன் அத்– தே – வி – ய – ரு க்கு க�ோயில் அமைப்–ப–தும் உண்டு. இந்–தி– யா–வில் ய�ோகி–னி–க–ளு–டன் அமைந்த க�ோயில்–கள் ஒரு சிலவே. தமி–ழ–கத்–தில் இருந்த ஓரிரு க�ோயில்–க–ளும் அழிந்து

அவற்–றின் எச்–சங்–கள – ாக ஒரு சில ய�ோகி–னிக – – ளின் திரு–வடி – வ – ங்–களே நமக்–குக் கிடைக்–கின்– றன. க�ோவைக்கு அரு–கில் ஒரு க�ோயி–லும், தஞ்–சைக்கு அரு–கில் ஒரு க�ோயி–லும் இருந்–த– தற்–கா–னத் தட–யங்–கள் கிடைத்–துள்–ளன. அத்–த– கைய திருக்– க�ோ– யி ல்– க – ளி ல் இடம்– ப ெ– று ம் – – அறு–பத்–துந – ான்கு ய�ோகி–னிக – ளி – ன் திரு–மேனி களை பின்–வரு – ால் குறிப்–பிடு – ம் பெயர்–கள – வ – ர்: திவ்ய ய�ோகி, மகா ய�ோகி, சித்த ய�ோகி, கணேஸ்–வரி, பிரேதா சிபி–கினி, காள–ராத்ரி, நிசா–சரி, ஜங்–காரி, ஊர்–துவ வேதாளி, பிசாசி, பூத–டா–மரி, ஊர்த்–து–வகே – சி, விரு–பாக்ஷி, சுஷ்– காங்கி, நர–ப�ோஜி – னி, ராக்ஷசி, க�ோர–ரக்–தாக்ஷி, விஸ்–வரூ – பி, பயங்–கரி, வீர–க�ௌ–மாரி, கீசண்டி, வராகி, முண்– ட – த ா– ரி ணி, பிரா– ம ரி, ருத்ர வேதாளி, பீஷ்–கரி, திரி–பு–ராந்–தகி, பைரவி, – ா–கினி, துவம்–சனி, குர�ோதி, துர்–முகி, பிரே–தவ கட்–வாங்கி, தீர்க்–க–லம் ம�ோஷ்டி, மாலினி, மந்–திர – ய�ோ – கி – னி, காலாக்னி, கிறா–மணி, சக்ரி, கங்–காளி, புவ–னேச்–வரி, பட்–காரி, வீர–பத்– ரேசி, தூம்–ராக்ஷி, கல–கப்–பி–ரியை, கண்–டகி, நாடகி, மாரி, ஏம–தூதி, கரா–ளினி, க�ௌசிகி, மர்த்–தனி, எக்ஷி, ர�ோம–ஜங்கி, பிர–ஹா–ரிணி, ஸஹஸ்–ராக்ஷி, காம–ல�ோலா, காக–த–மாஷ்– டரி, அத�ோ–முகி, தூர்–சடி, விகடி, க�ோரி, கபாலி, விஷ–லங்–கினி என்ற திரு– நா–ம ங்–க – ளால் அறு–பத்து நாலு ய�ோகி–னி–க–ளை–யும் த�ொண் நூல்–கள் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. தஞ்சை கருந்–திட்–டைக் குடி–யில் உள்ள பராந்–தக – ச�ோ – ழ – ன் காலத்து கல்–வெட்ட�ொ – ன்– றில் க�ோடி–வன – மு – டை – ய – ாள் திருக்–க�ோ–யிலை நந்தி மாகாளி க�ோயில் எனக் குறிப்–பி–டு–வ– த�ோடு அக்–க�ோ–யி–லின் இரு–பது நாள் பூசை உரிமை ஆத்–திரை – ய – ன் சீத–ரன் என்–பா–னுக்கு வழங்–கப் பெற்–ற–தா–க–வும் கூறு–கி–றது. நந்தி மகா– க ா– ள ம் என்ற இந்த க�ோயி– ல�ோ டு இணைந்தோ அல்– ல து அரு– கி ல�ோ அறு– பத்–து–நான்கு ய�ோகி–னி–க–ளுக்–கான க�ோயில் அமைந்–தி–ருந்து பிற்–கா–லத்–தில் முற்–றி–லு–மாக அழிந்–துள்–ளது. அதில் இடம் பெற்–றி–ருந்த இரண்டு ய�ோகி–னி–க–ளின் அரிய திரு–மே–னி– களே தற்–ப�ோது அங்கு இடம் பெற்–றுள்–ளன. கி.பி.846ல் ச�ோழப்–பே–ர–ர–சன் விஜ–யா–ல– யன் தஞ்–சையை – த் தலை–நக – ர – ம – ா–கக் க�ொண்ட பிற்–கால ச�ோழ–ராட்–சி–யைத் த�ோற்–று–வித்– தான். அவன் புதிய தலை–நக – –ரைத் த�ோற்–று– விக்–கும்–ப�ோது நிசும்ப சூதனி எனும் தேவி– யின் க�ோயிலை எடுத்த பிறகே நகரை நிர்– மா–ணித்–தான் என கன்–னி–யா–கு–மரி பக–வதி க�ோயி– லி ல் உள்ள ச�ோழர் கல்– வெட் டு கூறு–கின்–றது. பின்பு ரா–ஜேந்–தி–ர–ச�ோ–ழ–னின் பத்–தாம் ஆட்–சி–யாண்–டில் (கி.பி.1024), கங்– கை– க �ொண்ட ச�ோழ– பு – ர ம் எனும் புதிய தலை–ந–க–ரைத் த�ோற்–று–வித்து தஞ்சை நகர மக்–களை அங்கு புலம்–பெ–ய–ரச் செய்–தான். அதன் பிறகு தஞ்–சை–யின் முக்–கி–யத்–து–வம்

சற்று குறை–ய–லா–யிற்று. ச�ோழ–ராட்–சி–யின் இறு–தி–யில் மாற–வர்–மன் சுந்–த–ரப – ாண்–டி–யன் ச�ோழ நாட்டை வென்று தஞ்–சை–யை–யும், உறை–யூரை – யு – ம் முற்–றிலு – ம – ா–கத் தீயிட்டு அழித்– தான். அழிந்த தஞ்–சைப் பகு–தி–யில் மீண்–டும் பாண்–டி–ய–னின் தள–பதி த�ொண்–டை–மான் என்–பவ – ர – ம், நர–சிம்– – ால் புதிய குடி–யிரு – ப்–புக – ளு மர் க�ோயி–ல�ொன்–றும் அமைக்–கப்–பெற்–றன. அப்–பகு – தி – க்கு சாமந்த நாரா–யண சதுர்–வேதி மங்– க – ல ம் என– வு ம் பெய– ரி ட்– ட ான். அது த�ொடர்ந்து புதிய தஞ்சை நக–ரம் மீண்–டும் ப�ொலிவு பெற–லா–யிற்று. சாமந்த நாரா–யண சதுர்–வேதி மங்–க–லத்– தின் த�ோற்–றம் பற்றி விவ–ரிக்–கும் தஞ்–சைப் பெரிய க�ோயி– லி – லு ள்ள பாண்– டி – ய – னி ன் கல்–வெட்–டில் அதற்–கென அளிக்–கப்–பெற்ற நிலங்–கள் பற்றி கூறும்–ப�ோது க�ோடி–வ–ன–மு– டை–யாள் எனும் தேவி–யின் க�ோயில் பற்–றிய குறிப்–பு–கள் காணப்–பெ–று–கின்–றன. வர– ல ாற்– று ச் சிறப்– பு – டை ய க�ோடி– ய ம்– மன் க�ோயி–லும், அதில் இடம்–பெற்–றுள்ள இரண்டு ய�ோகி–னி–க–ளின் திரு–மே–னி–க–ளும் தமி–ழக வர–லாற்–றில் குறிப்–பி–டத்–தக்க சிறப்பு வாய்ந்– த வை என்– ப – தி ல் எவ்– வி த ஐய– மு ம் இல்லை. த ஞ ்சை செ ல் – லு ம் அ ன் – ப ர் – க ள் க�ோடி–யம்–மன் க�ோயில் சென்று தேவியை வழி–ப–டு–வ–த�ோடு அங்கு திக–ழும் இரண்டு அரிய ய�ோகி–னி–க–ளை–யும் தரி–ச–னம் செய்– யுங்–கள். அது மறக்க இயலா அனு–ப–வ–மாக நிச்–ச–யம் அமை–யும். ðô¡

47

1-15 ஜூலை 2018

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம் உள்நாடு

வெளிநாடு

ஆறு மாதம்

₹ 360

₹ 1800

ஒரு வருடம்

₹ 720

₹ 3600

சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004, தமிழ்நாடு.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21330. ம�ொபைல்: 95661 98016 டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.



ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட



_______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன். ____________________ கைய�ொப்பம்

48

ட்வென்ட்டி 20

மழலைப் பேறளிக்கும் தலங்கள் காஞ்– சி – பு – ர ம்-வந்– த – வ ாசி, வழி– யி ல் 7 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் தூசி கிரா– ம த்– தி ல் அமைந்– துள்ள வைகுண்–ட–வா–சப் பெரு–மாள் திருக்– – ல் அரு–ளும் சந்–தான க�ோ–யிலி – வ – ல்–லித் தாயார், – –ருக்கு சந்–தான பாக்–கி–யத்–தைத் வேண்–டுவ�ோ தரு–கி–றாள். நெல்லை, தென்–கா–சிக்கு, அரு–கில் உள்ள ஆய்க்–குடி ஹரி–ராம சுப்–ர–மண்–யர் க�ோயி–லி– லுள்ள முரு–க–னுக்கு படிப்–பா–ய–சம் நிவே–திப்–ப– தாக நேர்ந்து க�ொள்–வ�ோர் வீட்–டில் விரை–வில் மழ–லைக் குரல் கேட்–கி–றது.  சென்னை-திரு–வல்–லிக்–கேணி, கிருஷ்–ணாம்– பேட்டை டாக்–டர் நடே–சன் சாலை–யில் க�ோயில் க�ொண்–டி–ருக்–கும் அங்–கா–ள–ப–ர–மேஸ்–வ–ரிக்கு, பால் புகட்–டும் பாலா–டையை சமர்ப்–பித்–தால் உடனே குழந்தை வரம் கிட்–டு–கி–றது.  திருத்–தணி, அருகே உள்ள நெமிலி வைகுண்– டப்–பெரு – ம – ாள் ஆல–யத்–தில் அரு–ளும் காளிங்–க– நர்த்–த–னப் பெரு–மாளை ர�ோகிணி நட்–சத்–திர தினத்–தன்று தரி–சித்து வேண்–டிக்–க�ொண்–டால், சந்–தான பாக்–கி–யம் பெற–லாம்.  கும்–ப–க�ோ–ணம்-ஆவூர்-தஞ்சை, வழி–யில் உள்ள ஊத்–துக்–காடு காளிங்–க–நர்த்–தன கண்– ணன், பல பெற்–ற�ோரு – க்கு மழ–லைச் செல்–வம் அரு–ளி–யி–ருக்–கி–றான், அரு–ளி–வ–ரு–கி–றான்.  சென்னை, க�ோயம்–பேடு-ஆவடி-திரு–வள்– ளூர், வழி–யில் காக்–க – ளூ ர் நிறுத்–த த்– தி ற்கு முன்–பாக புட்–லூர் தலம் உள்–ளது. இங்கு மல்–லாந்து படுத்–தப – டி அரு–ளும் புள்–ளத்–தாச்சி அம்–மன் எனும் பூங்–கா–வன – த்–தம்–மன், பிள்ளை வரம் தரு–வ–தில் நிக–ரற்–ற–வள்.  காஞ்–சிபு– ர– த்–திற்கு அருகே, திருப்–புட்–குழி விஜ– ய–ரா–கவ – ப் பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில் அரு–ளாட்சி புரி–யும் மர–கத – வ – ல்–லித் தாயார், குழந்தை வரம் தரும் அன்னை. வறுத்த பயிறு முளைக்–கும் அதி–ச–யம் இங்கே நிகழ்–கி–றது.  காஞ்–சி–பு–ரம் உல–க–ளந்த பெரு–மாள் ஆல– யத்–தில் தனி சந்–நதி க�ொண்–ட–ரு–ளும் ஊர–கத்– தான் எனும் ஆதி–சே–ஷ–னுக்கு பால் பாய–சம் நிவே–திப்–பதா – க பிரார்த்–தனை செய்–வ�ோரு – க்கு மழலை வரம் கிட்–டு–கி–றது.  மன்–னார்–குடி, ராஜ–க�ோ–பால ஸ்வாமி திருக்– க�ோ–யி–லில் சந்–தான கிருஷ்–ண–ரின் அழ–கிய சிலையை மடி–யில் ஏந்தி மன–மு–ருக பிரார்த்– தனை செய்–தால் பிள்ளை பாக்–கிய – ம் நிச்–சய – ம்.  சென்னை மேற்கு சைதாப்–பேட்டை வி.ஜி. பி.சாலை–யில், உள்ள அனு–மன் ஆல–யத்–தில் வெளிப்–புற – ம் நாகப் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்ட மேடை–யில் அரு–ளும் ராகு-கேது–வுக்கு ராகு– கால வேளை–யில் பூஜை செய்ய, நாக–த�ோ–ஷம்

அகன்று மழ–லை வரம் கிட்–டு–கி–றது. பர–மக்–குடி, பேருந்து நிலை–யத்–திலி – ரு – ந்து 2 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் அமைந்– து ள்ள ஆல– ய த்– தி ல் அரு–ளும் சந்–தி–ர–சே–கர ஸ்வா–மி–யி–டம் நேர்ந்து க�ொண்–ட–வர்–கள் தட்–டா–மல் குழந்தை வரம் பெறு–கி–றார்–கள். புதுக்–க�ோட்டை, அறந்–தாங்கி, அரு–கில் உள்ள மணல்–மேல்–குடி ஜக–தீஸ்–வ–ரர் ஆலய நாயகி ஜகத்– ர ட்– ச கி, கரு ஆர�ோக்– கி – ய – ம ாக வளர அருள்–பு–ரி–கி–றாள். திருச்சி, மத்– தி ய பேருந்து நிலை– ய த்– தி – லி – ருந்து 3 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்ள நாக–நாத ஸ்வா–மியை தரி–சிப்–ப–வர்–க–ளுக்கு தடை–கள் நீங்கி மகப்–பேறு கிட்–டு–கி–றது. நாகர்–க�ோ–யி–லில், அரு–ளும் நாக–ரா–ஜனை தரி–சித்து அவர் சந்–ந–தி–யில் தரப்–ப–டும் புற்–று– மண் பிர–சா–தத்தை பக்–தி–யு–டன் தரிப்–ப–வர்–க– ளுக்கு சந்–தான பாக்–கி–யம் கிட்–டு–கி–றது. விரு–து–நக – ர், சேத்–தூ–ருக்கு, மேற்கே 5 கி.மீ. த�ொலை–வில் மேற்–குத்–த�ொ–டர்ச்சி மலை அடி– வா–ரத்–தில் அரு–ளும் ஆதி புத்–தி–ரங்–க�ொண்ட அய்–ய–னார், மழலை வரம் தந்து பக்–தர்–களை மகிழ்–விக்–கி–றார். சங்–கர – ன், க�ோயி–லில் அன்னை க�ோல�ோச்–சும் சந்–ந–தி–யைச் சுற்றி உள்ள கிரி வீதியை 108 முறை வலம் வந்–தால் நினைத்–தது நிறை–வேறி, மழலை பாக்–கி–யம் கிட்–டு–கி–றது. மதுரை-மானா–ம–துரை, சாலை–யில் உள்ள மடப்–பு–ரம் காளி–யின் சந்–ந–தி–யில் குழந்தை வரம் வேண்–டு–வ�ோர் தன் சேலை–யின் நுனி– யைக் கிழித்து அதில் சிறு கல்லை வைத்து அங்–குள்ள வேப்–ப–ம–ரத்–தில் கட்டி வைக்–கி– றார்–கள். அந்த நம்–பிக்கை மழ–லைப்–பேறு வழங்–கு–கி–றது. கேர– ள ா– வி ல், உள்ள குரு– வ ா– யூ ர் கிருஷ்– ணனை மன– மு – ரு க பிரார்த்– தன ை செய்து வெண்–ணெய் நிவே–தித்–தால் அவர்–க–ளுக்கு கட்–டா–யம் குழந்தை வரம் கிட்–டும்.  திருக்–க–ருகா – –வூ–ரில், உள்ள கர்ப்–பக ரட்–சாம்– பிகை கரு–வறை – ப் படியை நெய்–யால் மெழுகி, சர்க்– க – ரை – ய ால் க�ோல– மி ட்டு நெகிழ்ந்து வணங்–கு–வ�ோ–ருக்கு கருத்–த–ரிக்–கும் பாக்–கி–ய– மும் அந்–தக் கரு ஆர�ோக்–கி–ய–மான குழந்–தை– யா–கப் பிறக்–க–வும் வர–ம–ளிக்–கி–றாள் அன்னை.  சென்னை பெசன்ட் நகர், அஷ்–ட–லட்–சுமி ஆல–யத்–தில் அரு–ளும் சந்–தான லட்–சு–மிக்கு அர்ச்–சனை செய்து வேண்–டிக் க�ொண்–டால் அவர்–கள் வீட்–டில் மழலை சத்–தம் விரை–வில் கேட்–கி–றது. த�ொகுப்பு:

ந.பரணிகுமார் ðô¡

49

1-15 ஜூலை 2018

கடவுளின் மனித ரூபமே

அவதார புருஷர்கள்! ‘க ட–வுளு – ட – ைய திரு–நா–மம் பேசப்–படு – ம் இட– ம ெல்– ல ாம் புண்– ணி – ய த்– த – ல ங்– களே. இவ்–வாறு இருக்க, அவர் திரு– நா–மத்–தைக் கூறு–கிற – வ – ர் எவ்–வள – வு புண்–ணிய வடி–வாய் இருக்க வேண்–டும்? தெய்–வீக உண்– மை–யைப் புலப்–ப–டுத்–தும் அவ–ரி–டம் நாம் எவ்–வள – வு பக்–தி–யு–டன் இருக்க வேண்–டும்? ஆனால், உல–கத்–தில் ஆன்–மிக உண்–மையை அளிக்–கும் மகான்–கள் மிக–வும் குறைவே. அவர்– க ள் இல்– ல ா– ம ல் உல– க ம் ஒரு– மி க்க – ன் வாழ–வும் இய–லாது. மானிட வாழ்க்–கையி அழ–கு–மிக்க மலர்–கள் அவர்–கள். ‘தமக்–கென்று ந�ோக்–க–மெ–து–வு–மில்–லாத கருணா சமுத்–தி–ரம்!’ ‘குருவை நான் என்று அறி’ என்று கிருஷ்ண பக–வான் பாக–வ–தத்– தில் பக–ருகி – ற – ார். இத்–தகை – ய�ோ – ர்–கள் எந்–தக் கணம் முதல் இல்–லா–மல் ப�ோகி–றார்–கள�ோ அப்–ப�ொ–ழுதே உல–கம் பயங்–க–ர–மான நர–க– மாகி அதன் அழிவை ந�ோக்–கித் துரி–தம – ா–கச் – து. இவர்–களை – செல்–லத் த�ொடங்–குகி – ற வி – ட உயர்–வும் மகி–மை–யும் உள்ள ஆசா–ரி–யர்–கள் உல– கி ல் த�ோன்– று – கி – ற ார்– க ள். அவர்– க ளே ஈஸ்–வர அவ–தா–ரங்–கள். அவர்–கள் தங்–கள் விருப்–பத்–தா–லேயே, ஒரு–முறை த�ொடு–வ–தா– – ம் பாய்ச்– லேயே ஆன்–மிக அறி–வைப் பிற–ரிட சு–வார்–கள். அவர்–கள் கட்–டளை – யி – ன – ால் மிக இழிந்–த–வர்–க–ளும் ஒரு விநா–டி–யிலே பெரிய

ஞானி– க ள் ஆகி– வி – ட க்– கூ – டு ம். அவர்– க ள் ஆசா–ரிய – ர்–களு – க்–கும் ஆசா–ரிய – ர்–கள். கட–வுள் மனித உரு–வத்–தில் தம்–மைத் தெரி–வித்–துக்– க�ொள்–ளும் பெரிய அவ–தா–ரங்–களே அவர்– கள். அவர்–கள் மூல–மா–க–வன்–றிக் கட–வுளை நாம் காண முடி–யாது. அவர்–களை நாம் பூஜிக்–கா–மல் இருக்க இய–லாது. உண்–மை– யாக அவர்–களே நம் பூஜைக்கு உரி–யவ – ர்–கள்.

60 50

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

இந்த மானிட உரு– வ த்– தி ல் அளிக்– க ப்– ப– டு ம் த�ோற்– ற ங்– க – ளி – ல ன்றி இறை– வ னை வேறு விதத்–தில் எவ–ரும் காண இய–லாது. வேறு வழி–யில் நாம் அவ–ரைக் காண முய– லும்– ப �ோது அவரே வெறுக்– க த்– த க்க ஒரு ப�ோலியை உரு–வாக்கி, அதுவே அவர் என்று நம்–பு–கி–ற�ோம். இதை விளக்–கும் ஒரு கதை உண்டு. ஒரு–வ–னைச் சிவ–பி–ரான் உரு–வத்–தைச் செய்– ய ச் ச�ொன்– ன ார்– க ள். அவன் நெடு– நாள் முயன்று ஒரு குரங்கு உரு–வத்–தைப் படைத்–தா–னாம். ஆகவே, கட–வுளை அவ–ரது பரி–பூ–ரண நிலை–யி–லி–ருத்–திப் பார்க்க முய– லும்–ப�ோ–தெல்–லாம் நமக்–குத் த�ோல்–வியே உண்–டா–கி–றது. நாம் மனி–த–ராய் இருக்–கு– மட்–டும், மனித நிலையை விட்டு வேறாக நாம் அவ–ரைக் கருத இய–லாது. நாம் நம் மானிட நிலை– யை த் தாண்டி மேலே– று – வ�ோ–மா–னால், அவரை அவர் உள்–ள–படி நாம் உண–ரக்–கூ–டும். ஆனால், நாம் மனி–த– ராய் இருக்–கும் மட்–டும் அவரை மனி–த–ரில் வைத்து மனி–த–ரா–கவே பூஜிக்க வேண்–டும். நீ எதை வேண்–டு–மா–னா–லும் பேச–லாம். எப்–படி வேண்–டு–மா–னா–லும் முய–ல–லாம். ஆனால், கட–வுளை மனி–தர – ாக அல்–லா–மல் வேறு எந்த வகை–யிலு – ம் உன்–னால் நினைக்க முடி–யாது. இதைத்–தவி – ர வேறு வழி–யில்லை. இ றை – வ – னை – யு ம் , ந ா னி – ல த் – து ள்ள ப�ொருள்–கள் அனைத்–தை–யும் பற்றி அறி– வ�ொளி மிக்க பெருஞ்–ச�ொற்–ப�ொ–ழி–வாற்–ற– லாம். தருக்க நிபு–ண–ராய்த் திகழ்ந்து இறை– வ–னின் மனித அவ–தா–ரங்–க–ளைப் பற்–றிய நிகழ்ச்– சி – க ள் யாவும் பேதை– மை – யெ ன்று திருப்–தி–யுற நீர் மெய்ப்–பிக்–க–லாம். ஆனால்,

செயல்– மு – றைக் கு உத– வு ம் ப�ொது அறிவு நிலைக்–குச் சற்றே செல்–வ�ோம். இத்–தகை – ய அறி–வுப் ப�ொலி–வின் பின்–னுள்–ளது யாது? சூனி–யமே, ஒன்–றுமி – ன்–மையே! அவ்–வள – வு – ம் நுரை மட்–டுமே! கட–வு–ளின் அவ–தார வழி– பாட்டை எதிர்த்து ஒரு–வர் அறிவு நலம் மிக்க ச�ொற்– ப – ழி வை நீர் அடுத்த முறை கேட்– கு ங்– க ால், அவ– ரை ப்– ப ற்றி இழுத்து, ‘கட– வு – ளை ப்– ப ற்றி நீர் க�ொண்ட கருத்து யாது? ‘‘ ‘சர்வ சக்–தித்–து–வம்,’ ‘சர்வ வியா–க– பத்–துவ – ம்’ என்–பவ – ற்–றிற்–கும் இவை ப�ோன்ற பிற ம�ொழி–கட்–கும் அவற்–றின் எழுத்–து–க– ளுக்கு அப்–பால் நீர் கண்ட ப�ொருள்–கள் எவை?’ ’’ என்று வின–வு–வீ–ராக. அவற்–றால் அவர் அறிந்–தது யாது–மில்லை என்–பதே உண்மை. அவ–ரது ச�ொந்த மனித இயற்–கை– – ாத எக்–கரு – ம் யால் பாதிக்–கப்–பட – த்ை–தயே – னு அவற்–றின் ப�ொரு–ளாக அவ–ரால் வரை–ய– றுத்–துக் கூற இய–லாது. இது–பற்–றிப் பேசின், ஒரு நூலை–யும் வாசித்–தி–ரா–த�ொரு மனி–தன் அமை– தி – ய ாய் இருப்– ப ான். உலக அமை– தி–யைக் குலைக்–கா–தி–ருப்–பான். ஆனால், இப்–பெ–ரிய பேச்–சா–ளர�ோ மன்–னு–யி–ருக்–குத் த�ொந்–த–ர–வை–யும், துய–ரத்–தை–யும் படைத்–த– ளிப்–பார். யாது கூறி–னா–லும் சம–யம் என்– பது அனு–பூ–தியே. பேச்–சுக்–கும், அனு–பூதி ஞானத்–திற்–கும் மிகச் செவ்–வனே வரை–ய– றுக்–கப்–பட்–டுள்ள வேறு–பாட்–டைக் காண வேண்–டும். நாம் ஆன்–மா–விற்–குள் ஆழத்–தைப் பெறும் அனு–ப–வமே மெய்–யு–ணர்–வா–கும். இப்–ப�ொரு – ள் பற்–றிய – வ – ரை ப�ொது அறி–வைப் ப�ோன்ற அத்–துணை அசா–தா–ர–ண–மா–னது உண்–மை–யிற் பிறி–த�ொன்–றில்லை. நமது இப்–ப�ோ–தைய அமைப்–பால் நாம் வரை–ய–றை–யுற்–ற–வர் ஆத–லின், இறை–வனை மனி–த–னா–கக் காணும் கட்–டுப்–பாட்–டுக்கு உள்–ளா–வ�ோம். உதா–ர–ண–மாக எரு–மை–கள் இறை– வ னை வணங்க விரும்– பு – ம ா– யி ன், அவை தமது ச�ொந்த இயற்– கைக் – கேற்ப , அவரை ஒரு பேரெ–ருமை – ய – ா–கவே காணும். ஒரு மீன் இறை–வனை வழி–பட விரும்–பு–மா– யின், அவ–ரைப் பற்–றிய ஒரு கருத்து ஒரு பெரும் மீனா–கவே அமைய வேண்–டி–ய–தா– கும். மனி–த–னும் அவரை மனி–த–னா–கவே நினைக்க வேண்–டிய – வ – ன – ா–வான். இப்–பல்–வ– கைக் கருத்–துக – ளு – ம் ந�ோயி–னால் விரை–வுற்ற கற்–பனை – யி – ல் எழுந்–தவை – ய – ல்ல. மனி–தனு – ம், எரு– மை – யு ம், மீனும் யாவும் அத்– த னை ðô¡

51

1-15 ஜூலை 2018

வேறு வேறான கலங்–க–ளைக் குறிப்–பா–கக் கரு–த–லாம். இத்–தனைக் – கலங்–க–ளும் தத்–தம் சுய வடி–விற்–கும், க�ொள்–ளும் அள–விற்–கும் ஏற்ப நீரை நிரப்–பிக்–க�ொள்–ளும் ப�ொருட்டு இறை–வன் என்–னும் கட–லுக்–குச் செல்–லு– கின்–றன. மனித கலத்–தில் நீர் மனித வடி– வை–யும், எரு–மைக் கலத்–தில் எருமை வடி– வை–யும், மீன் கலத்–தில் மீன் வடி–வை–யும் பெறு–கிற – து. இக்–கல – ங்–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றிலு – ம் இறை–வன் என்–னும் கட–லி–லுள்ள இதே நீர் உள்–ளது. மனி–தர் இறை–வ–னைக் காணும்– ப�ோது, அவனை மனி–தன – ா–கக் காண்–கின்–ற– னர். விலங்–கு–க–ளி–டம் இறை–வ–னைப் பற்– றிய கருத்து இம்–மி–யே–னும் உண்–டா–யின் ஒவ்–வ�ொன்–றும் அதன் தன் ச�ொந்த லட்–ச– யத்–திற்கு ஏற்ப அந்–தந்த விலங்–கா–கத்–தான் அவ–ரைக் கண்டு தீர வேண்–டும். ஆத–லால் இறை–வனை மனி–தன – ா–கக் காணு–தல் நமக்கு தடுக்க வ�ொண்–ணா–தது. ஆத– லால் அவரை மனி– த – ன ாக வழி– ப – டு ம் கட்– டு ப்– ப ாட்– டு க்கு உள்–ளா–கி–யி–ருக்–கி–ற�ோம். க ட – வு ளை ம னி – த – ன ா க வழி– ப – ட ா– த – வ ர் இரு– வ – கை – யி – னர். அவ–ருள் மதம் என்–ப–தில்– லாத காட்– டு – மி – ர ாண்– டி – க ள் ஒ ரு வ கை – யி – ன ர் ; ம ா னி ட எளி–மை–க–ளெல்–லாம் தாண்டி அப்–பாற் சென்–ற–வர்–க–ளும், தங்– க– ளு க்கு இயல்– ப ான மானிட சுபா– வ த்– தி ன் எல்– லை – யைக் கடந்–த–வர்–க–ளு–மான பர–ம–ஹம்– சர்–கள் மற்–ற�ொரு வகை–யி–னர். அவர்–க–ளுக்கு ‘பிரு–கி–ரு–தி’ எல்– லாம் தாமே ஆகி–வி–டு–கின்–றன. அவர்–களே கட–வுளை அவ–ருட – ைய உண்மை நிலை– யி ல் வைத்– து ப் பூஜிக்– க க்– கூ – டு ம். பிற விஷ–யங்–க–ளில் ப�ோல இரண்டு ஓரங்–க– – ன் எல்–லையு – ம், ஞானத்–தின் ளும்-மட–மையி எல்–லை–யும் ஒன்று கூடு–கின்–றன. இவ்–வி–ரு–வ–ரும் பூஜை புரிய வேண்–டி–ய– தில்லை. காட்–டு–மி–ராண்டி, தன் அஞ்–ஞா– னத்– த ால் பூஜை செய்– வ – தி ல்லை. ஜீவன் முக்–தர்–கள் (வீடு பெற்–றவ – ர்–கள்) கட–வுளை – த் தம்–மி–டத்–தில் காண்–ப–தால் பூஜை செய்–வ– தில்லை. இவ்–விரு நிலை–க–ளுக்–கும் இடை– யிலே நிற்–கும் எவ–னேனு – ம் கட–வுளை – த்–தான் பூஜை செய்–யப்–ப�ோ–வ–தில்லை என்று கூறு– வா– ன ா– ன ால் அவ– னி – ட ம் விழிப்– ப ா– யி ரு. மரி–யா–தை–யா–கச் ச�ொல்–லு–வ�ோ–மா–னால், அவன் ப�ொறுப்–பற்–றுப்–பே–சுகி – ற – வ – ன். அவன் மதம் நேர்–மைய – ற்–றது; அறி–வற்–றவ – ர்–களு – க்கு ஏற்–றது என–லாம். மானி–டர்க்–கு–ரிய குறை–க–ளைக் கட–வுள் அறி–கி–றார். மானிட இயக்–கத்–திற்கு நன்மை புரி–யும் ப�ொருட்டு அவர் ஒரு மனி–தர – ா–கிற – ார்.

தர்–மம் குறைந்து அதர்–மம் தலை–யெ–டுக்– கும்–ப�ோ–தெல்–லாம் நான் அவ–தரி – க்–கிறே – ன்; யுகந்–த�ோ–றும் அறத்தை நிலை நிறுத்–த–வும், மறத்தை அழிக்– க – வு ம், நல்– ல�ோ ர்– க – ளைக் காக்–க–வும் நான் வரு–கிறே – ன். ‘‘முர– ட ர்– க ள் மானிட உரு– வெ – டு த்து என்னை, நான் சர்வ ல�ோகங்– க – ளு க்– கு ம் பிரபு என்–பதை உண–ரா–மல் இகழ்–கி–றார்– கள்.’’ இது–வரை அவ–தா–ரங்–க–ளைப்–பற்றி கீதை–யில் ச�ொல்–லப்–பட்–டவை, ‘‘பெரும் புயல் வரும்–ப�ோதே சிறிய வாய்க்–கால்–களு – ம், சாக்–க–டை–க–ளும் தாம் அறி–யா–மலே வெள்– ளத்–தால் நிரம்பி விடு–கின்–றன. அப்–ப–டியே அவ–தா–ரம் என்று உல–கில் ஏற்–ப–டும்–ப�ோது, பெரி–யத�ோ – ர் ஆன்–மிக வெள்–ளம் உல–கத்–தில் பரவ, மக்–கள் யாவ–ரும் வான–மெல்–லாம் ஆன்–மி–கம் நிறைந்–துள்–ளதை உணர்–கி–றார்– கள்!’’ என்று பக–வான் ரா–ம–கி–ருஷ்–ணர் கூறு– கி–றார்.’’

- மேலே நான் குறிப்–பிட்–டி– ருப்–பது சுவாமி விவே–கா–னந்–த– ரின் ச�ொற்– ப�ொ – ழி – வி ல் ஒரு பகு–தி–யா–கும். கீதையை உப–தே–சித்த கண்– ணன் யார்? அவன் மனி–தனா, – ா– கட–வுளா? கட–வுளை மனி–தன கக் காண்–பது சாத்–தி–யமா? இந்– த க் கேள்– வி – க – ளு க்– கு த்– தான் சுவாமி விவே– க ா– ன ந்– தர் மேலே உள்– ள – ப டி பதில் அளிக்–கி–றார். மற்ற மதங்– க ள், கட– வு ளை ம னி – த – ரி ன் தூ து – வ – ர ா – க க் காண்–கின்–றன. இந்– து க்– க ள் கட– வு – ளையே மனி–த–ரா–கக் காண்–கி–றார்–கள். சுவாமி விவே– க ா– ன ந்– த ர் ச�ொல்– வ – து – ப�ோல், எரு–மை–யின் கண்–ணுக்–குக் கட–வுள் ஒரு பெரிய எருமை என்–றால், மனி–த–னின் கண்–ணுக்–குக் கட–வுள் ஒரு மனி–தர்–தான். அத–னால்–தான், அவ–தார புரு–ஷர்–களை நாம் வழி–ப–டு–கி–ற�ோம். ரா– ம ா– வ – த ா– ர த்– தை – யு ம், கிருஷ்– ண ா– வ – தா–ரத்–தை–யும் மனி–தர்–கள் என்றே வைத்– துக்– க�ொ ண்– ட ா– லு ம்– கூ ட, அந்த இரு– வ – ரும் வையத்– து ள் வாழ்– வ ாங்கு வாழ்ந்த அவ–தா–ரங்–கள். அவர்–க–ளிலே கிருஷ்–ணன் ஒரு ஞானா– சி–ரி–யன்; ரா–மன் ஒழுக்–கத்–துக்கு இலக்–க–ண– மான பேரா–சி–ரி–யன். கட–வுளை மனி–த–னா–கப் பார்ப்–ப–தால் தான் அவ–னைக் காத–லிய – ாக, காத–லன – ா–கப் பாவிக்–கி–ற�ோம். இந்த பாவ–னை–யில் தெய்–வத்–தின் ஸ்வ– ரூ–ப–மல்–லாது, விஸ்–வ–ரூ–பம் வெளி–யா–கி–றது. தாயைப் பார்க்–கும் மக–னைப் ப�ோல

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

52

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஆண்–ட–வனை நாம் பார்க்–கி–ற�ோம். மனி–தர்–கள் அணி–யும் ஆடை–க–ளையே அவ–னுக்–கும் அணி–விக்–கி–ற�ோம். மனி– த ர்– க ள் சூடிக்– க�ொ ள்– ளு ம் மலர்– க–ளையே இறை–வ–னுக்–கும் சூட்–டு–கி–ற�ோம். அந்த மனித பாவத்–தில், நம்–மு–டைய அறிவு லயித்து விடு–கி–றது. தெய்– வ ம் என்– ப து எல்– ல ா– வ ற்– றை – யு ம் கடந்–தது என்ற நிலை–ப�ோய், அது நம்–ம�ோ– டிக்–கும் ஒன்று என்ற நிலை வந்–துவி – டு – கி – ற – து. மனி– த – னு – ட ைய பகுத்– த – றி வு, தெய்– வ த்– தைப் பக்–கத்–தில் காணவே விரும்பி இருக்– கி–றது. அந்த விருப்–பத்–தின் உரு–வங்–களே அவ–தா–ரங்–கள். அத்–தகை – ய அவ–தார புரு–ஷர்–கள் பிற்–கா– லத்–தில் பிறக்–கவே இல்–லையா என்–றால், இன்– று ம் பிறந்– தி – ரு க்– கி – ற ார்– க ள் என்– பதே பதி–லா–கும். ஆடி, ஓடி, அலுத்–துக் களைத்து, ந�ோய்– வாய்ப்– ப ட்– டு ச் சாகும் மனி– த – னு க்– கு க் காட்–டுக்கு நடுவே இருக்–கும் ர�ோட்–டைக் காட்–டு–வ–து–ப�ோல், ஞானத்தை ஊட்–டும் நல்–லா–சிரி – ய – ர்–கள் இன்–னும் இருக்–கிற – ார்–கள். அவர்–களி – ல் பலர், தங்–களைக் – கட–வுளி – ன் அவ–தா–ரங்–கள் என்று அழைத்–துக் க�ொள்–வ– தில்லை. ஆனால், அவ–தா–ரங்–க–ளா–கவே வாழ்–கி–றார்–கள். உயர்– த ர மருத்– து – வ ர்– க ளே, ‘என் விதி முடிந்து விட்–டது – ’ என்று ச�ொல்–லும்–ப�ோது, உள்–ளூர் மருத்–துவ – ர்–கள் ஏன் கையைப் பிடித்– துப் பார்க்க வேண்– டு ம் என்– ப – து – ப �ோல, ரமண மக–ரிஷி இறை–வன் திரு–வ–டி–களை அடைந்–தார். சில சட்– ட – தி ட்– ட ங்– க ள் கட்– டு ப்– ப ா– டு – க–ளுக்கு அவர்–கள் தங்–களை ஒப்–புக்–க�ொ– டுத்து விடு–கி–றார்–கள். அந்த இடத்–தி–லேயே நிலை–யாக நின்று விடு–கி–றார்–கள். அவர்–க–ளில் ஒரு–வரை நாடி, உப–தே–சம் பெற்–றுக்–க�ொள்ள வேண்–டும். பால வய– தி ல் இருந்து குரு-சிஷ்யை பாவத்–தில் ஈடு–ப–டா–த–வர்–கள் நடுத்–தர வய– தில் அப்– ப – டி – ய�ொ – ரு – வ ரை அணு– கு – வ தே நிம்–ம–திக்கு வழி. வெறும் புத்– த – க ங்– க – ளை ப் படிப்– ப – தி ன் மூலமே ஞானம் பெற்–று–விட முடி–யாது. யாரா–வது ஒரு–வர் ஆறு–தல் ச�ொன்–னால்– தான் அழுகை அடங்–கு–கி–றது. யாரா–வது ஒரு ஞானா–சி–ரி–ய–ரி–டம் உப– தே–சம் கேட்–டுக்–க�ொண்ட பின்–னா–லேத – ான், ஏற்– க – ன வே இருந்த மன�ோ– ப ா– வ ம் மாற முடி–யும். வாழ்க்கை வெறும் கேள்–விக் குறி–கள – ாலே ஆனது. சிக்– க ல் விழுந்– து – வி ட்ட அந்த நூலை அறுந்–தவி – ட – ா–மல் ஜாக்–கிர – தை – ய – ா–கப் பிரிக்க வேண்–டும்.

அந்த வேலை தையல்– க ா– ர – ரு க்– கு த் தெரிந்த அளவு நமக்கு தெரி–யாது. நாமே நமக்– கு ள் பெற்– று க்– க�ொ ள்– ளக் – கூ–டிய நிம்–ம–தியை நூறு மடங்–காக ஆக்–கத் தெரிந்–த–வர்–கள் ஞானி–கள் மட்–டுமே. அவர்–களை அண்டி, மிச்–சக் கால வாழ்க்– கையை மேன்– மை ப்– ப – டு த்– தி க்– க�ொள்ள முயல்–வதே நிம்–ம–திக்கு ஒரே வழி.

ச�ொர்க்கம் - நரகம் -

ம

புனர்ஜென்மம்

ர–ணத்–திற்–குப் பிறகு மனி–த–னின் நிலை என்ன? அவ–னு–டைய ஆவி இப்–ப�ோது இருப்–ப– தைப் ப�ோலவே பூமி–யில் உலா–வு–கி–றதா? இல்லை, வான மண்–டல – த்–திலே ச�ொர்க்–கத்– திற்கோ, நர–கத்–திற்கோ ப�ோய் விடு–கி–றதா? அது– வு ம் இல்லை என்– ற ால், அது இன்– ன�ொ ரு ஜீவ– ன ாக உடனே பிறந்து விடு–கி–றதா?

ðô¡

53

1-15 ஜூலை 2018

இந்–தக் கேள்–விக – ளு – க்கு எப்–படி – யு – ம் பதில் ச�ொல்–ல–லாம். உ ப ந் – ய ா – ச – க ர் – க ள் அ வ ர் – க – ளு க் – கு த் த�ோன்–றிய பதி–லைச் ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஆனால், மறு–பிற – வி என்–கிற புனர்–ஜென்– மத்–தைப் பற்–றிக் காஞ்–சிப்–பெரி – ய – வ – ர்–கள் அழ– காக ஒரு விளக்–கம் தரு–கி–றார்–கள். அதனை அத்–தி–யா–யத்–தின் இறு–தி–யில் தரு–கிறே – ன். மனித உயிர் ச�ொர்க்–கத்–துக்கோ, நர–கத்– திற்கோ ப�ோகி–றது என்–ப–தி–லும், மறு–பி–றவி எடுக்– கி – ற து என்– ப – தி – லு ம் இந்– து க்– க – ளு க்கு அசைக்க முடி–யாத நம்–பிக்கை உண்டு. ‘‘ச�ொர்க்–கம், நர–கம் என்ற இரண்டை ஏன் ஆண்–ட–வன் படைக்க வேண்–டும்?’’ என்று யாரா– வ து கேட்– ட ால், ‘‘உயிர் ஏன் ப�ோக வேண்– டு ம்?’’ என்றே நான் அவர்–க–ளைத் திருப்–பிக் கேட்–பேன். ஒன்–பது ஓட்–டைக்–குள்ளே ஊச–லா–டிக் க�ொண்– டி – ரு க்– கு ம் ஒரு துளிக்– க ாற்று ஒரு குறிப்–பிட்ட தேதி–யில் வெளி–யே–று–கி–றது. ஆ க , அ ந் – த த் தே தி யை எ வ ன�ோ நிர்–ண–யிக்–கி–றான் என்று தானே ஆகி–றது. அப்–படி – த் தேதியை நிர்–ணயி – க்க ஒரு–வன் இருப்–பா–னா–னால், மனித உயி–ருக்கு நீதி–யை– யும், அவன் நிர்–ண–யிப்–பா–னல்–லவா? தவறு செய்– த – வ ர்– க ள் நர– க த்– தி ற்– கு ப் ப�ோகும்– ப – டி – யு ம், நல்– ல து செய்– த – வ ர்– க ள் ச�ொர்க்–கத்–திற்–குப் ப�ோகும்–ப–டி–யும், அவன் நிர்–ண–யிக்–க–லாம் அல்–லவா? ச�ொர்க்க-நர–கத்–தின் அமைப்பு. அதன் இருப்– பி – ட ம் பற்றி வேண்– டு – ம ா– ன ால் சர்ச்சை இருக்–கல – ாம். ஆண்–டவ – ன்–தான் நீதி வழங்–கு–கி–றான் என்–ப–தில், விவா–தத்–துக்கே இட–மில்–லையே! அவ– ர – வ ர்– க – ளி ன் கர்– ம ா– வு க்கு ஏற்– ற – படி நீதி வழங்– க ப்– ப – டு – கி – ற து என்– ப – தி ல் தவ–றில்–லையே? சி ல – ர து ம ர – ண த் – தையே ந ா ம் பார்க்–கி–ற�ோமே... காந்–தியை நேசித்த காம–ராஜ், காந்–திஜி பிறந்த நாளிலே மர–ண–ம–டைந்–தார். முரு–கனை நேசித்த சின்–னப்பா தேவர், மு ரு – க – னு க் கு உ கந்த ச ஷ் டி ந ா ளிலே கால–மா–னார். இந்த இரு–வரு – மே ச�ொர்க்–கத்–துக்–குத்–தான் ப�ோயி–ருப்–பார்–கள் என்–பதை இவர்–க–ளது மர–ணமே சுட்–டிக் காட்–டு–கி–றதே! படுக்–கை–யில் நீண்ட நாட்–கள் படுத்து அவ– தி ப்– ப – ட ா– த – ப டி, அந்– த ப் புண்– ணி ய மூர்த்–தி–களை இறை–வன் வலி இல்–லா–மல் க�ொண்டு ப�ோயி–ருக்–கி–றான். ‘வாழ்ந்–தால் இப்–படி வாழ வேண்–டும்’ என்ற ஆசையை விட, ‘செத்–தால் இப்–ப– டிச் சாக வேண்–டும்’ என்ற எண்–ணத்–தை– யல்–லவா இந்த மர–ணங்–கள் உண்–டாக்கி இருக்–கின்–றன!

54

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஒரு–வ–னது வாழ்–நா–ளி–லேயே மர–ணத்– துக்– கு ப் பின்பு அவன் எந்த நிலையை எய்–து–வான் என்–பதை, இந்–துக்–கள் கண்–டு– பி–டிக்–கி–றார்–கள். சில–ரைப் பார்த்து, ‘‘அட பாவி, நீ நர– கத்–திற்–குத்–தான் ப�ோவாய்!’’ என்–கிற – ார்–கள். ‘‘புண்–ணி–ய–வா–னுக்கு நல்ல கதி கிடைக்– கும்!’’ என்–கி–றார்–கள், சில–ரைப் பார்த்து. இந்– த க் கதி நிர்– ண – ய ம், அவர்– க – ள து வாழ்க்–கை–யிலே அடங்–கிக் கிடக்–கி–றது. நான் அடிக்–கடி ச�ொல்–வேனே ஒரு சாமி– யார் கதை, அது அப்–ப–டித்–தான்! இக வாழ்க்–கை–யில் ஒரு மனி–தன் ஒழுங்– காக நடந்–துக�ொள்ள – வேண்–டும் என்–பதைக் – குறிக்–கவே, பர–ல�ோக – த்–தைத் தீர்க்–கத – ரி – சி – க – ள் காட்–டி–னார்–கள். ‘கண்–டவ – ர் விண்–டில – ர், விண்–டவ – ர் கண்– டி–லர்’ என்–றா–லும், இந்–துக்–க–ளின் அனு–மா– னத்– தி ல் இருந்து, அவர்– க ள் விரும்– பு – கி ற பண்–பாடு புரி–கி–றது. மனி–தனை நேர்–வ–ழி–யில் நடக்–கச் செய்– வதே, அவர்–க–ளின் மூலா–தார ந�ோக்–கம். ஆனால் மறு–பி–றவி என்–பது நிச்–ச–ய–மாக இருக்–கி–றது. ‘ஒன்றை விரும்– பு – கி – ற – வ ன், அது நிறை– வே–றா–மல் செத்–தால், அதை நிறை–வேற்– றிக்– க�ொள்ள மறு– ப – டி – யு ம் பிறக்– கி – ற ான்’ என்–கி–றார்–கள்.

– வ – ர்–கள் இழி பிறப்–பெடு – த்–த– தவறு செய்–கிற தா–கக் கூறு–கி–றார்–கள். இழி பிறப்– பெ – டு த்த ஒரு– வ ன், அந்– த ப் பிறப்–பில் தன்–னுட – ைய கர்–மாவை ஒழுங்–காக நிறை–வேற்றி விட்–டால், அடுத்த பிறப்–பில் உயர் பிறப்–பெ–டுக்–கி–றான் என்–கி–றார்–கள். இதிலே, நான் முத–லில் கேள்வி கேட்–ட– வாறு, ஒரே ஒரு ஐயப்–பா–டெ–ழும். ‘ஒரு–வன் இறந்–த–பின் எவ்–வ–ளவு காலம் கழித்து மறு–பி–றப்–பெ–டுக்–கி–றான்?’ என்–பதே அது. அது அவ– னு – ட ைய ஆசை– யை – யு ம், கர்–மத்–தை–யும் ப�ொறுத்–தது. எனது சக�ோ–த–ரர் ஏ.எல்.எஸ்.மறைந்த அதே நாளில் எனது மகள் கலைச்–செல்– விக்கு ஒரு ஆண் குழந்தை பிறந்–தது. அந்த ஜீவ– னி ன் மறு– பி – ற ப்பே இது என்றே நம்– பிக்கை த�ோன்–று–கி–றது. சரிய�ோ தவற�ோ, அப்–படி ஒரு எண்–ணம் எனக்கு ஏற்–படு – கி – ற – து. இரண்–டா–யி–ரம் ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்– னாலே எகிப்து நாட்–டில் ஒரு விவ–சா–யி– யைக் காத–லித்த குற்–றத்–திற்–கா–கக் க�ொலை செய்– ய ப்– ப ட்– ட ாள் ஒரு பதி– ன ாறு வயது ராஜ–கு–மாரி. அ வ ளை அ ட ை த் – தி – ரு ந்த மு து – ம க் – க ள் த ா ழி யை அ ண் – மை – யி லே கண்–டு–பி–டித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். ‘ ஆ யி – ர ம் வ ரு – ஷ ம் க ழி த் து அ வ ள்

மறு–ப–டி–யும், எகிப்து மன்–ன–னைக் கட்–டிக் க�ொண்–டாள்’ என்–றும், ‘அந்த விவ–சா–யி– தான் எகிப்து மன்– ன – ன ா– க ப் பிறந்– த ான்’ என்–றும் ஒரு–வர் எழு–தி–யி–ருந்–தார். இ ந் – த க் க தை – க ள் உ ண் – மைய�ோ , ப�ொய்யோ, ஜீவர்–க–ளைச் சிருஷ்–டிக்–கும் வேலை– யை ச் சுல– ப – ம ாக்– கி க் க�ொள்ள ஆண்– ட – வ ன் மறு– பி – ற ப்பை உண்– ட ாக்கி இருக்–கி–றான் என்–பதை நம்–ப–லாம். ஆக, ச�ொர்க்–கம், நர–கம், மறு–பிற – வி என்–ப– தெல்–லாம் வெறும் ஏமாற்று வித்–தை–கள் என்று கேலி பேசு–வதை – –விட, வாழ்க்–கைச் சாலையை ஒழுங்–கு–ப–டுத்–திக் க�ொடுக்–கும் அற்–பு–தங்–கள் என்று ஏற்–றுக்–க�ொள்–வ–தில் நியா–யம் உண்டு. ‘அது சரி, ஜீவன் தான் மறு–படி பிறக்–கி– றதே. மறு–படி பிறந்து அது பூமி–யில் தண்–ட– னையை அனு–ப–விக்–கப் ப�ோகி–றதே, அதற்– குச் ச�ொர்க்–க–மும் நர–க–மும் எதற்–கு’ என்ற கேள்வி எழும். பக–வத் கீதைப்–படி, உத்–த–ரா–ய–ணத்–தில் செத்–தவ – ர்–களு – க்கு மட்–டுமே பிறப்பு உண்டு. தட்– சி – ண ா– ய – ண த்– தி ல் செத்– த – வ ர்– க – ளு க்கு இல்லை. தட்– சி – ண ா– ய – ண த்– தி ல் செத்– த – வ ர்– க ள் பாவம் செய்–தவ – ர்–கள – ாக இருந்–தால், அவர்–க– ளைக் க�ொண்–டு–ப�ோய் வைக்க நர–க–மும், புண்–ணி–ய–வான்–க–ளைக் க�ொண்–டு–ப�ோய் வைக்–கச் ச�ொர்க்–க–மும் இருக்–கின்–றன. ‘ச�ொர்க்– க த்– தி ல் சுக– ப �ோ– க ப் பிருந்– த ா– வ–னம் இருக்–கும்’ என்–கி–றார்–கள். ‘நர–கத்– தில் எண்–ணெய்க் க�ொப்–பரை – யு – ம் செக்–கும் இருக்–கும்’ என்–கிற – ார்–கள். இவை–யெல்–லாம் உண்–மையா? இவை–யெல்–லாம் மனி–த–னின் கற்–பனா வடி–வங்–கள். ச�ொர்க்– க ம்-நர– க ம் என்– ப து இறை– வ – னின் நீதி– மு றை என்றே எனக்– கு ப் புரி– கி – றது. ஆனால், அதன் அமைப்பை யாரும் பார்த்–த–தில்லை. ஆவி– க – ளி ன் உல– க த்– தி ல் ஏத�ோ ஒரு இருப்– பி – ட ம் இருக்– க த்– த ானே செய்– யு ம்? அதற்–க�ொரு வடி–வம் கற்–பனை செய்–யப்– பட்–டி–ருக்–கி–றது. சினி–மாக்–கா–ரர்–கள் அரண்–மனை செட் ப�ோடும்–ப�ோது, அவ–ரவ – ர் மன�ோ தர்–மத்–திற்– கேற்–பப் ப�ோடு–வது – ப – �ோல், ச�ொர்க்க, நர–கத்– தை–யும் பலர் கற்–பனை செய்–திரு – க்–கிற – ார்–கள். நீதி–மன்–றம் எப்–படி இருக்–கும் என்–பது, நீதி–மன்–றத்–துக்–குப் ப�ோகும்–வரை யாருக்–கும் தெரி–யாது. எல்–ல�ோ–ரும் ப�ோய்ப் பார்த்த பிற–கு–தான் தெரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யும். தண்–டனைய�ோ – பரிச�ோ எது–வா–னா–லும் சரி, அவற்–றி–லி–ருந்து தப்ப இக வாழ்க்–கை– யில், ‘சூதா– டு – வ – தை – யு ம், குடிப்– ப – தை – யு ம், தாசி வீட்–டுக்–குப் ப�ோவ–தையு – ம் பாவங்–கள்’

என்று நான் கரு–தவி – ல்லை. அவை மனி–தன் தனக்–குத்–தானே விளை–வித்–துக்–க�ொள்–ளும் தீங்–கு–கள். அடுத்– த – வ – னைக் கெடுப்– ப து, துர�ோ– கம் செய்– வ து, பிறன் மனை இச்– சி ப்– ப து ப�ோன்–ற–வையே பாவங்–கள் என்று இந்–துப் புரா–ணங்–கள் கூறு–கின்–றன.

– கூ – ட ‘மத–விர�ோ – த – ம்’ மாமி–சம் உண்–பதைக் என்று அவை கூறி–ய–தில்லை. சட– ல த்தை தூக்– கி ச் செல்– லு ம்– ப �ோது, ‘ஐய�ோ! புண்–ணிய – வ – ான் ப�ோய்–விட்–டாரே!’ என்று பத்–துப் பேர் ச�ொன்–னால், அந்த வார்த்–தை–களே ச�ொர்க்–கத்–தின் படிக்–கட்– டு– க ள்; ‘சண்– ட ா– ள ன் ப�ோய்– வி ட்– ட ான்’ என்–றால், நர–கத்–தின் படிக்–கட்–டு–கள். அந்த நல்ல பெய–ரையே மனி–தன் தேடிக் க�ொள்ள வேண்–டும். இந்–துக்–க–ளின் வேதங்–க–ளும், புரா–ணங்–க– ளும் அதையே வலி–யு–றுத்–து–கின்–றன. இத�ோ, காஞ்–சிப் பெரி–யவ – ர் பேசு–கிற – ார்: ‘‘மற்ற மதங்–க–ளில் இல்–லாத பல அம்– சங்–கள் நம் மதத்–தில் இருக்–கின்–றன. அதில் கர்–மக் க�ொள்கை (Karma theory) என்று ஒன்– றைச் ச�ொல்–கிற – ார்–கள் - நம் மதத்–திலி – ரு – ந்தே வந்த ப�ௌத்–தம் ப�ோன்ற மதங்–கள் இதை ஒப்–புக்–க�ொண்–டா–லும், ஏனைய மதங்–களி – ல் இந்–தக் க�ொள்கை இல்லை.

(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

55

1-15 ஜூலை 2018

முருகனின்

பதினாறு அருங்குணங்கள்!

‘சருவி இகழ்ந்–து’ எனத் துவங்–கும் மிக அழ–கிய சீகா–ழித் திருப்–பு–க–ழில் முதல் நான்– க– டி – க – ளி ல் சம்– ப ந்– த ர் பெரு– ம ை– யு ம், முரு– கன் பெரு– ம ை– யு ம் கலந்து வரு– கி ன்– ற ன. முரு– க – வ ே– ளி ன் செல்– வ ாக்கு முத– ல ான பதி–னாறு அருமை லட்–ச–ணங்–களை இப்– பா–டலி – ல் வெகு அழ–காக அடுக்–கியு – ள்–ளார் அரு–ண–கி–ரி–யார். ‘‘சருவி இகழ்ந்து மருண்டு வெகுண்–டுறு சம–ய–மும� – ொன்–றிலை என்–ற–வ–ரும், பறி தலை–யரு நின்று கலங்க விரும்–பிய தமிழ்– கூ–றுஞ் சலி–கையு நன்–றியு – ம் வென்–றியு மங்–கள பெரு–மை–க–ளுங் கன–மும் குண– மும் பயில் சர– வ – ண – மு ம் ப�ொறை– யு ம் புக–ழுந்–தி–ழ–கழ் தனி–வே–லும் விருது துலங்க சிகண்–டி–யில் அண்–ட–ரும் உருகி வணங்க வரும் பத– மும், பல

56

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

வித–ர–ண–மும் திற–மும் தர–மும் தினை புன– மா–னின் ம்ரு–கம – த குங்–கும க�ொங்–கையி – ல ந�ொந்–தடி வருடி மணந்து புணர்ந்–த–து–வும் பல விஜ–ய–மும் அன்–பின் ம�ொழிந்து ம�ொழிந்– தி–யல் மற–வேனே.’’

- இது பாட–லின் முதற்–ப–கு–தி–யா–கும். சச்–சர – வி – ல் இறங்கி, இகழ்ந்து பேசி, அறிவு குலைந்து, க�ோபம் க�ொண்டு, ப�ொழு–தைப் ப�ோக்–கு–ப–வர்–க–ளும், கட–வுள் என்று ஒன்று இல்லை எனும் நாத்–திக – ரு – ம், தலை–முடி – – யைப் பறித்–துக் க�ொள்–ளும் சம–ணர்–க– ளும் நின்று கலக்–கம் அடை–யும்–படி உனது பதி– ன ாறு குணங்– க ளை மீண்–டும் மீண்–டும் ஓதி மற–வா– மல் வாழ்–வேன். அக்–கு–ணங்–க– ளா–வன: 1) விரும்– பி ய தமிழ் கூறும் சலிகை: சம்–பந்–த–ராக அவ–த–ரித்து விருப்–பு–டன் தமிழ் மறை பாடும்

57

உனது அதி–கா–ரம்.

2) நன்றி: ஒருமை மனத்– தி – ன – ரு க்கு நீ செய்–யும் பெரிய உத–வி–கள்.

3) வென்றி: வெற்–றி–கள்.

4) மங்–கள பெரு–மை–கள்: மங்–கள – க – ர – ம – ான பல பெரு–மை–கள்.

5) கனம்: சிறப்–பு–கள்.

6) குணம்: நற்–கு–ணங்–கள்.

7) பயில் சர–வண – ம்: ஆறு குழந்–தைக – ள – ாய் நீ விளை–யா–டிய சர–வ–ணப் ப�ொய்கை.

8) ப�ொறை: ப�ோற்–றத்–தக்க ப�ொறுமை.

9) புகழ்: பல– ரு ம் பாராட்– டு – கி ன்ற பெருமை.

10) திகழ்–த–னி–வேல்: கரத்–தில் விளங்–கு– கின்ற ஒப்–பற்ற வேலா–யு–தம்.

11) விருது துலங்க சிகண்–டியி – ல் அண்–டர், உருகி வணங்க வரும் பதம்: வெற்–றிச் சின்– னங்–கள் பல விளங்க, வான–வ–ரும் மனம் உருகி வணங்க, தெய்–வ–ம–யில் மேல் வரும் திரு–வ–டி–கள்.

12) பல வித– ர – ண ம்: உனது பல– வி த க�ொடைப் பெரு–மை–கள்.

13) திறம்: உனது சாமர்த்–தி–யம் 14) தரம்: தகு–தி–கள்.

15) தினை– பு –ன– ம ா– னி ன் ம்ரு– க – மத குங்– கும க�ொங்–கை–யில ந�ொந்து அடி வருடி தினைப்–பு–னத்–தில் மணந்து புணர்ந்–தது: வாழ்ந்த மான் மக–ளான வள்–ளி–யின் வாச– னைத் திர–வி–யங்–கள் பூசப்–பட்ட மார்–பில் அணைந்து திரு–வ–டி–களை வருடி மணந்து ஒன்–றிய – து (‘‘பணி யா என வள்–ளிப – த – ம் பணி– யும் தணியா அதி–ம�ோக தயா–ப–ர–னே–’’ சுந்–த–ர–னு–பூதி) 16) பல விஜ–யம்: மேலும் பல வெற்–றிச் செயல்–கள். பாட– லி ன் பிற்– ப – கு – தி – யி ல் திரு– ம ா– லி ன் பராக்–ரம – ச் செயல்–க–ளைப் பாடு–கி–றார்: ‘‘கருதி இலங்கை அழிந்து விடும்–படி அவு–ணர் அடங்க மடிந்து விழும்–படி கதி–ர–வன் இந்து விளங்கி வரும்–படி விடு மாயன் கட–கரி அஞ்சி நடுங்கி வருந்–திடு மடு–வி–னில் வந்–து–த–வும் புயல் இந்–திரை கண–வன் அரங்க முகுந்–தன் வரும் சகடு அற–ம�ோதி மருதி குலுங்கி நலங்க முனிந்–திடு

சித்ரா மூர்த்தி

வர–தன், அலங்–கல் புனைந்–தரு – ளு – ம் குறள் வடி–வன், நெடுங்–க–டல் மங்க ஓர் அம்பு கை த�ொரு மீளி மருக, புரந்–த–ர–னும் தவ–ம�ொன்–றிய பிரம புரந்–த–னி–லும், குகன் என்–ப–வர் மன–தி–னி–லும் பரி–வ�ொன்றி அமர்ந்–த–ருள் பெரு–மாளே!’’ ராவ– ண – னி ன் தீமைச் செயல்– க ளை மன–தில் சிந்–தித்து, இலங்–கா–புரி அழிந்து ப�ோகும்–படி – யு – ம், குற்–றம் செய்த அரக்–கர்–கள் அனை–வரு – ம் இறந்–துப�ோ – கு – ம்–படி – யு – ம், சூரியசந்–தி–ரர் வளம் பெற்று பழைய முறைப்–படி வரும்–ப–டி–யும் செய்த திரு–மால்; கஜேந்–தி– ரன் நடுக்–க–முற்று உடல் நடுங்–கி–ய–ப�ோது ஓடி–வந்து அவ–னைக் காத்த முகில்–வண்–ண– ரும், மலர்–ம–கள் மணா–ள–ரும், திரு–வ–ரங்–கத்– தில் கண் வளர் முகுந்–த–னும், ம�ோத–வந்த சக–டா–சு–ரனை முட்–டி–ய–வ–ரும், மரு–த–ம–ரம் குலுங்கி ந�ொந்–து–ப�ோ–கும்–ப–டிக் க�ோபித்த வர–தனு – ம், தாமரை மாலை சூடிய ப்ரம்–மச்– சா–ரி–யாக வந்த குட்டை வடி–வம் க�ொண்– ட–வ–ரும், பெரிய கடல் வாட்–ட–முற ஒரு – ம – ச – ா–லியு – ம் ஆன கையால் த�ொட்ட பராக்–கிர திரு–மா–லின் மரு–கனே! இந்–தி–ரன் புனித தவ–மி–யற்–றிய சீகா–ழிப் பதி–யி–லும், குகா குகா என்று இடை–ய–றாது – ர் உள்–ளத்–திலு – ம் அன்பு ப�ொருந்தி ஜெபிப்–பவ அ ம ர் ந் – த – ரு – ளு ம் ப ெ ரு – மி – த ம் உ டை ய பெரி–ய�ோனே! உயர்ந்த அரச பத– வி – யி ல் இருந்– து – க�ொண்டு மிகுந்த செருக்–கு–டன் வாழும் எனது இந்த உட–லா–னது இறு–தியி – ல் ஒரு–பிடி சாம்– ப – ல ா– கி த்– த ானே ப�ோகப் ப�ோகி– ற து என்ற அரிய கருத்தை அறி–வு–றுத்–தும் பல திருப்–பு–கழ்ப் பாக்–க–ளுள் ஒன்று ‘தின–மணி சார்ங்–க–பா–ணி’ எனத் துவங்–கும் சீகா–ழிப் பாடல்.

– ாணி என மதிள் நீண்டு ‘‘தின–மணி சார்ங்–கப சால தின–க–ரன் ஏய்ந்த மாளி–கை–யி–லா–ரம் செழு– ம ணி சேர்ந்த பீடி– கை – யி ல் இசை வாய்ந்த பாடல் வயி–ரி–யர் சேர்ந்து பாட இரு–பா–லும் இன–வளை பூண்–கைய – ார் கவ–ரியி – ட வேய்ந்து மாலை புக–ழு–க–கில் சாந்து பூசி அர–சாகி இனி–தி–று–மாந்து வாழும் இரு–வினை நீண்ட காயம் ஒரு–பிடி சாம்–ப–லாகி விட–லாம�ோ.’’

- இது பாட–லின் முதல் பகுதி. ðô¡

57

1-15 ஜூலை 2018

சூரி–யன், சார்ங்–கம் எனும் வில்–லைக் கையில் க�ொண்ட திரு–மால் என உவ–மித்–துச் ச�ொல்–லும்–படி, மதில்–கள் உயர்ந்து நிற்–பன – வ – ாய் சிறப்–பான ஒளி ப�ொருந்–திய அரண்–மனை – யி – ல், முத்து மாலை–க–ளும் வள–மை–யான ரத்–னங்–க–ளும் பதிக்–கப்– பெற்ற சிம்–மா–ச–னத்–தில் வீற்–றி–ருந்து, இன்–னிசை வாய்ந்த பாடல்–களை பாணர்–கள் ஒன்–று–கூ–டிப் பாட, இரு–பு–ற–மும் ஒரே–மா–திரி – ய – ான வளை–யல்–கள் அணிந்த பெண்–கள் வெண்– சா–ம–ரம் வீச, பூமா–லை–க–ளைச் சூடிக்–க�ொண்டு, புனுகு,

58

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

அகில், சந்–த–னம் முத–லிய வாச–னைத் திர–விய – ங்–களை பூசிக்–க�ொண்டு அரச பத–வி– யில் மிகுந்த செருக்–கு–டன் வாழும் இந்த உடல், இரு– வி– னை – க – ள ால் எடுக்– க ப்– பட்– ட து, இறு– தி – யி ல் ஒரு பிடிச் சாம்– ப – ல ா– கி – வி – டு ம் நிலை–யற்ற தன்மை உடை– யது. (இதை நான் உணர வேண்–டாமா,) பாட– லி ன் பிற்– ப – கு – தி – யில் ஞான– ச ம்– ப ந்– த – ர ாக – ா–னின் வந்த முரு–கப்–பெ–ரும பெரு– ம ை– யை ப் பாடு– கி – றார். ‘‘வன– ச – ர ர் ஏங்க வான முக–டுற ஓங்கி ஆசை மயி–ல�ொடு பாங்–கி–மார்– கள் அரு–காக மயி–ல�ொடு மான்–கள் சூழ வள–வரி வேங்–கை–யாகி மலை–மிசை த�ோன்று மாய வடி–வ�ோனே கன–சம – ண் மூங்–கர் க�ோடி கழு–மிசை தூங்க நீறு கரு–ணை–க�ொள் பாண்– டி–நாடு பெற, வேதக் கவி– த ரு காந்த, பால, கழு–மல பூந்–த–ராய கவு– ணி – ய ர் வேந்த, தேவர் பெரு–மாளே!’’ வேடர்–கள் அதி–ச–யத்து ஆர–வா–ரிக்க, தான் ஆசை வைத்த மயில் ப�ோன்ற வள்– ளி – யு ம், த�ோழி– க – ளு ம் அரு–கில் நிற்க, வனத்–தில் இ ரு க் – கு ம் ம யி ல் – க – ளு ம் ம ா ன் – க – ளு ம் சூ ழ் ந் து இ ரு க்க , வ ா ன – மு – க டு வரை ஓங்கி வளர்ந்து, செழிப்–பா–ன–தும் வரி–கள் ப�ோல பூத்–தி–ருப்–ப–து–மான வேங்கை மர–மாகி மலை– யில் த�ோன்–றிய ஆச்–ச–ரிய வடி–வி–னனே! பெரிய உரு– வ – மு ள்ள ஊமை– க – ள ா– கி ய சம– ண ர்– கள் கணக்–கற்ற அள–வில் கழு– ம–ரத்–தில் த�ொங்க, உன் கரு– ணைக்–குப் பாத்–தி–ர–மான

பாண்டி நாட்–டில் திரு–நீறு விளங்க, வேத–சா–ர– மான தேவா–ரப் பாடல்–கள் அரு–ளிய ஒளி வீசிய திரு–மேனி உடை–யவனே – ! சிறு–வனே! கழு–மல – ம், பூந்–தர – ாய் எனப்–பெ–யர் க�ொண்ட காழிப்–ப–தி–யனே! கவு–ணி–யர் குல அரசே! தேவர்–கள் பெரு–மாளே! சீகா–ழிக்–கான பன்–னிரு பெயர்–க–ளுள் அரு–ண–கி–ரி–யார் ஏழு பெயர்–க–ளைத் தம் பாடல்–க–ளில் குறிப்–பி–டு–கி–றார். அவை: (1) புகலி - தேவர்–கள் தலை–வன் இந்–திர – ன் இங்கு புக–லி–ட–மாக வந்–தான்.

(2) காழிப்–பதி - காளி என்–கின்ற நாகம் பூசித்–த–தால் சீகாழி எனப் பெயர் பெற்–றது. (காளி என்–ப–தன் மரூஉ. தில்–லைப் பெரு– மா–னு–டன் வாதா–டிய குற்–றம் ப�ோக காளி இங்கு வழி–பட்–டத – ா–லும் இப்–பெ–யர் வந்–தது என்–பர்.)

(3) பிர–மா–பு–ரம் - பிர–ம்மன் பூசித்–த–தால் இப்–பெ–யர்.

(4) சண்பை - துர்–வா–ச–ரது சாபத்–தால் கிருஷ்ண பக–வா–னைச் சார்ந்த க�ோபா–ல– ரெல்–லா–ரும் சண்–பைக் கதிர்–க–ளால் குத்– துண்டு மாண்–ட–னர். இந்த த�ோஷம் தம்– மைத் தாக்– க ா– தி – ரு ப்– ப – த ற்– காக துர்– வ ா– ச ர் பூசித்த தல–மா–த–லில் அவர் சண்–பை–முனி எனப்–பட்–டார், தல–மும் சண்பை எனப்– பட்–டது.

(5) க�ொச்சை - மற்ற ரிஷி–க–ளின் சாபத்– தால் பரா– ச ர முனி– வ ர் மச்– ச – க ந்– தி யை மணந்து, மச்– ச த்– தி ன் துர்– க ந்– த ம் உட– லி ற் பற்–றப் பெற்–றார். ஆத–லின் க�ொச்சை என்று பெயர் பெற்–றது இத்–த–லம்.

(6) கழு–ம–லம் - இங்கு ஆன்–மாக்–க–ளின் மும்–ம–லங்–கள் கழு–வப்–ப–டு–வ–தால் கழு–ம–லம் எனப்–பட்–டது.

(7) பூந்–த–ராய் - ஆதி–வ–ரா–கம் இர–ணி–ய– – ால் பூசித்–த– னைக் க�ொன்ற பாவம் தீர பூக்–கள தால் பூந்–த–ராய் எனப்–பட்–டது. ‘‘சிந்–துற்–றெழு மாமதி அங்–கித் திர–ளாலே தென்–றற்–றரு வாச மிகுந்–துற் றெழ–லாலே அந்–திப் ப�ொழு–தா–கிய கங்–குற் றிர–ளாலே அன்–புற்–றெழு பேதை மங்–கித் தனி–யா–னாள் நந்–துற்–றிடு வாரியை மங்–கத் திக–ழாயே நஞ்–ச�ொத் ெதாளிர் வேலினை உந்–திப் ப�ொரு–வேளை சந்–தக்–கவி நூலி–னர் தஞ்–ச�ொற் கினி–ய�ோனே சண்–பைப்–பதி மேவிய கந்–தப் பெரு–மாளே.’’

- என்–பது அசுப்–ப�ொ–ருள் பாடல் ஒன்று. நிலவு, தென்–றல், கங்–குல் ப�ோன்று கட–லும், முரு–கன் பால் பெண்–ணிற்கு ஏற்–படு – ம் விர–க–

தா–பத்தை அதி–க–ரிக்–கும். கட–லில் ப�ொருந்தி எழு–கின்ற அழ–கிய சந்–திர – ன் வெளிப்–படு – த்–தும் நெருப்–புப் பிழம்– பின் மிகு–திய – ாலே, தென்–றல் காற்று சந்–தன – ச் ச�ோலை–யின் கண்–படி – ந்து நறு–மண – த்–துட – ன் வீசு–வ–தாலே, மாலைப் ப�ொழுது ப�ோய் இருட்டு திரண்டு வரு–வ–தாலே, முருகா! உன்–மீது காதல் க�ொண்ட இப்–பெண் மயக்–க– முற்று தனி–யா–கத் தவிக்–கி–றாள். சங்–குக – ள் நிறைந்த கடல் கலங்கி மங்–கும்– படி, விஷாக்னி வீசும் வேலைச் செலுத்தி ப�ோர் புரிந்–தவனே – ! சந்–தப் பாடல் இயற்–றும் புல–வர்–க–ளின் வாக்–கில் மகிழ்ச்சி க�ொள்–ப– வனே! சண்பை எனப்– ப – டு ம் சீகா– ழி – யி ல் வீற்–றி–ருக்–கும் கந்–தப் பெரு–மாளே! சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்–குச் சந்–தக்–கவி மிக–வும் உகந்து என்–பதை ‘சந்–தம் களிக்–கும் சம்–பு’ என்– றார். சந்–தப் பாடல் பாடும் புல–வர்–க–ளின் வாக்–கில் மகிழ்ச்சி க�ொள்–ப–வ–னா–த–லாலே அரு–ண–கி–ரி–யா–ருக்கு ‘முத்–தைத்–த–ரு’ என்று அடி எடுத்–துக் க�ொடுத்–தான�ோ இறை–வன்! யமன் வந்–த–ப�ோது மார்க்–கண்–டே–யர் வட– நூல் சந்–தக் கவி–யால் துதி செய்–தார் என்–றும் கந்த புரா–ணம் கூறு–கி–றது. ‘‘அந்–தக் காலத் தெம்–மு–யிர் காப்–பான் அர– னுண்–டால் வந்–தக் கூற்–றன் என் செய்–வன் என்னா வட– தென்–னூல் சந்–தப் பாவில் ப�ோற்–று–தல் செய்தே தனி– நின்ற மைந்– த ற் காணூஉ எம்– பெ – ரு – ம ா– னு ம் மகிழ்–வுற்–றான்.’’ யி– லி ல் மூங்– கி ல் செடி– யு ம், பாரி– ஜ ா– த – மு ம் வளர்க்– க ப்– பட்–டுள்–ள–தைக் காண–லாம். தேவேந்–தி–ரன் சூர–பத்–ம–னி–ட–மி–ருந்து தப்–பிக்க இத்–த–லத்– தில் மூங்–கில் வடி–வ–மாய் நின்று தவம் செய்– தான் என்–பது புரா–ணக்–கு–றிப்பு. இதையே அரு–ண–கிரி நாதர், ‘‘தரு–வின் நாட்–ட–ர–சாள்–வான், வேணு–வின் உ ரு – வ – ம ா ய் ப் பல – ந ா ளே த ா னு று தவ–சி–னால்...’’

- எ ன் று ஒ ரு ப �ொ து ப் – ப ா – ட – லி ல் பாடி–யுள்–ளார். வேணு என்–றால் மூங்–கில். என–வே–தான் இத்–த–லத்–திற்கு வேணு–பு–ரம் என்று பெயர் அமைந்–தது. மீண்–டும் பிரம்ம தீர்த்–தத்தை அடைந்து அங்கு நின்று மகிழ்–கி–ற�ோம். (உலா த�ொட–ரும்)

க�ோ

ðô¡

59

1-15 ஜூலை 2018

காணக்கிடைக்காத வேரின்றி மரமே இல்லை!

வி

து–ரர், திரு–த–ராஷ்–டி–ர–னுக்கு மேலும் அறி–வுரை பகன்–றார்: ‘‘நண்–பன் என்–ப–வன் நன்–றி–யுள்–ள–வ– னாக, தர்–மம் உடை–ய–வ–னாக, சத்–தி–ய–வா–னாக, உதார குணம் (இரக்–கம்) உள்–ள–வ–னாக, உறு–தி–யான அன்– பு– டை–ய –வ–ன ாக, புலன்– களை வென்– ற – வ– ன ாக, மரி– ய ா– தைக்–குட்–பட்–டவ – ன – ாக, நட்பை துறக்–கா–தவ – ன – ாக இருக்க வேண்–டும். ‘‘புலன்–களை எப்–ப�ோ–தும் அடக்கி வைத்–தி–ருப்–பது மர– ண த்– தை – வி ட கடு– மை – ய ா– ன து. புலன்– க ளை கட்– ட – விழ்த்து விடு–வது, அந்த தேவர்–களை – யு – ம் அழிக்–கக்–கூடி – ய – து. மங்–க–ளப் ப�ொருட்–க–ளில் ஸ்ப–ரி–சம் (உதா–ர–ணம் கையில் எலு–மிச்சை பழம் வைத்–தி–ருத்–தல்) உள்–ளத்தை அடக்–கு– தல், சாஸ்–திர பயிற்சி, உழைப்பு, எளிமை, நல்–லவ – ர்–களி – ன் தரி–ச–னம், எப்–ப�ோ–தும் நன்மை தரும். ஒரு முயற்–சி–யில் ஈடு–ப–டு–தல், அங்கே சலிப்பு க�ொள்–ளா–தி–ருந்–தல், உயர்வு. முயற்–சியை விடாத மனி–தன் மகா–னா–கி–றான். முயற்–சி– ய�ோடு கூடிய ப�ொறுமை மிகுந்த நன்–மையை அளிக்–கக்– கூ–டிய – து. முயற்–சிக்–கும் ப�ொறு–மைக்–கும் என்ன சம்–பந்–தம்? சிறிது ய�ோசித்–தா–லும் தெரிந்து விடும். ‘‘துக்– க த்– த ால் பீடிக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ன், நாஸ்– தி – க ன், குற்–றம் செய்–த–வன், ச�ோம்–பல் உள்–ள–வன், புல–ன–டக்–கம் அற்–ற–வன் மற்–றும் உற்–சா–கம் இல்–லா–த–வ–னி–டம் லக்ஷ்மி வாசம் செய்–வ–தில்லை. அவனை சக்–தி–யற்ற மனி–த–னா– கக் கருதி அவ–னிட – –மி–ருந்து வில–கு–கி–றது. வேதங்–க–ளின் பலன் அக்னி ஹ�ோத்–ரம் செய்–வது. சாஸ்–தி–ரங்–க–ளின் பலன் நன்–ன–டத்தை, பெண்–ணின் பலன் ரதி–சு–க– மும், புதல்–வனை பெறு–த–லும், செல்–வத்–தின் பலன் உப–ய�ோ–க–மும், தான–மும். ‘‘தீய–வ–ழி–யில் சம்–பா–தித்த பணம், என்–ன– வி–தம – ான தானத்–தில் ஈடு–பட்–டா–லும், அப்–படி செய்–த–வ–னுக்கு தர்ம பல–னைத் தரு–வ–தில்லை. ஏனெ–னில் அது தீய–வ–ழி–யில் வந்–தது. க�ோப– மின்–மைய – ால் க�ோபத்தை வெல்ல வேண்–டும். சாது–வாக இல்–லா–தவ – னை நல்ல செய–லால் வெல்ல வேண்–டும். கரு–மியை தானத்– தால் வெல்ல வேண்–டும். ப�ொய்யை சத்–தி–யத்–தால் வெல்ல வேண்–டும். ‘‘பெண்– ண ா– சை – யு – ட ை– ய – வ ன், ச�ோம்–ப–லா–ன–வன், க�ோழை, க�ோப–மு– டை–ய–வன், கர்–வ–மு–டை–ய–வன், திரு–டன், நன்–றி–யில்– லா–த–வன், நாஸ்–தி–கனை நம்–பக்–கூ–டாது. ‘‘எவன் தினந்–த�ோ–றும் பெரி–ய–வர்–களை வணங்–கு–கின்– றான�ோ, முதி–யவ – ர்–களி – ன் சேவை–யில் ஈடு–படு – கி – ன்–றான�ோ அவ–னு–டைய கீர்த்தி, புகழ், பலம், செல்–வம் நான்–கும் வளர்–கின்–றன. ‘‘தலை–கு–னிவு காரி–யத்–தால் கிடைக்–கும் செல்–வத்தை விரும்–பக்–கூ–டாது. வித்தை இல்–லாத மனி–தன், பிள்ளை பெறாத பெண், ஆகா–ரம் கிடைக்–காத பிரஜை, மன்–னன் இல்–லாத ராஜ்–ஜி–யம் இதற்–காக துய–ரப்–பட வேண்–டும். அதி–க–மாக நடப்–பது, தேகம் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு துக்–கம்.

60

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

89

த�ொடர்ந்து நீர் விழு– வ து மலை– க – ளு க்கு துக்–கம். புரு–ஷன் இருந்–தும் சேர முடி–யாத பெண் பெரும் துக்–கம். ச�ொல்–லால் ஏற்–ப– டும் காயம்–தான் மிகப்–பெ–ரிய துக்–கம். ஒரு பதி–விர – தை – ப் பெண்–ணுக்கு விளை–யாட்–டும், பரி–காச பேச்–சும் துய–ரம் தரு–பவை. கண–வன் வேறு தேசத்–தில் இருப்–பது பெண்–க–ளுக்கு துய–ரம் தரு–பவை. ‘‘தங்–கத்–தின் மாசு வெள்ளி. வெள்–ளி–யின் மாசு ஈயம். ஈயத்– தின் மாசு கண்– ண ாடி. கண்– ணா–டி–யின் மாசு தூசு. மாசற்று இருப்–பது என்–பது ஒவ்–வ�ொரு மனி–த–னும் கவ–னம் க�ொள்ள வேண்–டி–யது. காமத்தை பயன் – ப – டு த்தி பெண்ணை வெல்ல முடி– ய ாது. விறகை ப�ோட்டு தீயை அணைக்க முடி–யாது. அதி– கம் குடித்து விட்டு மது அருந்– தும் பழக்–கத்தை விடு–வது பற்றி பேச முடி–யாது. மது அருந்தி நல்– லது பேசு–வது எவ்–வ–ளவு அபத்– தம�ோ அத்– த னை அபத்– த ம் பெண்–ணிட – ம் காமத்தை கிளறி வசப்–ப–டுத்–த–லும்.

– னு – ம், ஒரு ‘‘ஒரு லட்–சம் ரூபாய் உடை–யவ லட்–சம் ப�ொன் உடை–ய–வ–னும் உயி–ர�ோடு இருக்–கி–றான். நூறு லட்–சம் ப�ொன் உடை– ய–வ–னும் உயி–ர�ோடு இருக்–கி–றான். பத்து ப�ொன் இருப்–ப–வ–னும் உயி–ர�ோடு இருக்– கி–றான். ப�ொன்னே இல்–லா–த–வ–னும் உயி– ர�ோடு இருக்–கிற – ான். எனவே வாழ்–வத – ற்–கும் செல்–வத்–திற்–கும் சம்–பந்–தம் இல்லை. இதை புரிந்து க�ொண்–டால் பேராசை வராது. ‘‘எல்–ல�ோ–ரி–ட–மும் சம–பா–கம – ா–கவே நீங்– கள் நடப்–பத – ற்–காக இத்–தகை – ய விஷ–யங்–களை உங்–க–ளுக்கு கூறி–னேன். ப�ொய் ச�ொல்லி உன்–ன–தம் அடை–தல், அர–ச–னிட – ம் க�ோள் ச�ொல்–லு–தல், பெரி–ய–வர்–க–ளி–டம் ப�ொய்– யான குற்–றச்–சாட்டு ச�ொல்–லு–தல் ப�ோன்– றவை பிரம்–மஹ – த்தி த�ோஷத்–திற்கு சமா–னம். செல்–வம் அந்த இடத்–தில் நிலைப்–பதி – ல்லை. அவ–ச–ரம், தற்–பு–கழ்ச்சி, சேவை செய்–யா–தி– ருத்–தல் இவை வித்–தைக்கு பகை. ச�ோம்– பல், தந்–திர – த்–தன்மை, க�ோஷ்–டிய – ாக அலை– தல், கர்–வம், சுய–ந–லம், அநா–க–ரி–கம், மத ம�ோகம் ஏழும் மாண–வர்–களு – க்கு குற்–றம – ா–கக் கரு–தப்–ப–டு–கின்–றன. ‘‘வெள்–ளா–டு–கள், வெள்ளி, தேன், வில், பறவை, வேதம் அறிந்த பிரா– ம – ண – னி ன் நட்பு, குடும்–பத்து முதி–ய–வன், வெண்–கல பாத்–தி–ரம் ஆகி–யவை எப்–ப�ொ–ழு–தும் உன் வீட்–டில் இருக்–கட்–டும். வீட்–டிற்கு வந்த விருந்– தி–னரை பூஜிப்–ப–தற்–காக ஆடு, மாடு, சந்–த– னம், வீணை, கண்–ணாடி, தேன், நெய், நீர், தாமி–ரப் பாத்–தி–ரம், சங்கு, சாளக்–கி–ரா–மம்,

க�ோர�ோ–ஜ–னம் ஆகிய ப�ொருள்–கள் வீட்– டில் இருக்க வேண்–டும். இப்–ப–டிப்–பட்ட ப�ொருள்–களை – யெ – ல்–லாம் க�ொண்டு வீடும், நாடும், நக–ரமு – ம் வைத்து ஆண்ட மன்–னர்–க– ளெல்–லாம் யம–ல�ோ–கத்–திற்கு ப�ோய்–விட்– டார்– க ள். அந்த மன்– ன – ரு க்கு முன்– ன ால் அவன் புதல்–வன் இறந்–தால் உடனே வீட்டை விட்டு வெளியே எடுத்–துப் ப�ோய்–விடு – கி – ற – ார்– கள். ஊரின் க�ோடி–யில் தக–னம் செய்து விடு–கி–றார்–கள். இவை– யெல்–லாம் ஒட்–டும�ொ – த்–த–மாய் ய�ோசிக்– கு ம்– ப�ோ து ஆச்– ச – ரி – ய – மாய் இருக்–கிற – து. இந்த ல�ோகம் மட்–டு–மல்ல, பர–ல�ோ–கத்–தி–லும் அறி– ய ாமை என்– னு ம் இருள் பர–வியி – ரு – க்–கிற – து. எல்லா இடங்–க– ளி–லும் அந்த இடத்–திற்–கேற்ப புலன்– க – ளு ம், ம�ோகங்– க – ளு ம் உண்–டா–கின்–றன. அறி–வு–டை–ய– வன்– த ான் இதை ஆராய்ந்து தப்–பித்–துக் க�ொள்–கி–றான். ‘‘மன்னா, இந்த ஜீவாத்மா, ஒரு நதி. இதில் புண்–ணிய – ம்–தான் ஜலம். தைரி–யமே இதன் கரை– கள். இரக்–கம் இதன் அலை–கள். புண்–ணிய கர்–மங்–கள் செய்த மனி–தன் இதில் நீராடி புனி–தம் அடை–கி–றான். பேரா–சை– யற்ற மனம், எப்–ப�ொ–ழு–தும் பவித்–ர–மாக இருக்–கி–றது. எவன் தன் பந்–து–களை மரி–யா– தை–யால் மகிழ்–விக்–கி–றான�ோ செய்–யக்–கூ–டி– யது, செய்–யக்–கூ–டா–தது என்று அவர்–க–ளு– டன் விவா–திக்–கிற – ான�ோ அவன் ம�ோகத்–தில் சிக்–கு–வ–தில்லை.

– ப�ோ – ல ‘‘பசியை ப�ொறுத்–துக் க�ொள்–வது ஒரு மனி– த ன் காமத்தை ப�ொறுத்– து க் க�ொள்ள வேண்–டும். காமம் பசியை காட்– டி–லும் உக்–க–ர–மா–னது. அறிவு அழிப்–பது. பசி–யில் கெஞ்–சத் த�ோன்–றும். காமத்–தில் அதி–கா–ரமு – ம், அத்–துமீ – ற – லு – ம் இருக்–கும். கை, கால்–களை கண்–க–ளா–லும், கண் காது–களை மன–தா–லும், மனம், வாக்கை தர்ம பேச்– சு–க–ளா–லும் சுத்–தம் செய்து க�ொள். காமம் என்–பது பெண்–ணி–டம் மட்–டு–மல்ல, எத்–த– னைய�ோ வித–மாக வெளிப்–ப–டும். காமம் என்–பத – ற்கு ஆசை என்றே ப�ொருள் க�ொள்ள வேண்–டும். ‘‘திரு–த–ராஷ்–டிரா, இத்–த–னை–யும் நான் பேசி–ய–தற்–குக் கார–ணம், பாண்டு நந்–த–னர் யுதிஷ்– டி – ர ர், க்ஷத்– தி – ரி ய தர்– ம த்– தி ன்– ப டி ப�ோருக்– கு த் தயா– ர ா– கி – ற ார். இத– ன ால் பாதிக்– க ப்– ப – ட ப்– ப�ோ – வ து இரு– வ – ரு க்– கு ம் நடுவே இருக்–கின்ற நீங்–கள் மட்–டுமே. உங்–கள் உடம்பு இரண்–டாக பிரிந்து ஒரு பக்–கத்தை இன்–ன�ொரு பக்–கம் எதிர்த்–தால் உங்–கள் நிலை என்ன ஆகும். எந்–தப் பக்–கம் ஜெயிக்க வேண்–டும் என்று நீங்–கள் விரும்–பு–வீர்–கள்?

ð£ô-°-ñ£-ó¡

62

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

இதை ய�ோசிக்க ய�ோசிக்க நான் அதிர்ந்து ப�ோகி–றேன். உங்–களு – க்கு என்ன உசி–தம் என்– றுத் த�ோன்–றுகி – ற – த�ோ அதைச் செய்–யுங்–கள்,’’ என்று முடித்–தார் விது–ரர். ‘‘விதுரா, மிகப் ப�ொறு–மை–யாக எனக்கு நல்ல விஷ–யங்–களை கூறி–னாய். பாண்–டவ – ர்– க–ளி–டம் நான் பிரேமை வைத்–தி–ருக்–கி–றேன் என்–றா–லும் துரி–ய�ோத – ன – னை சந்–தித்த பிறகு என் அறிவு மாறி–வி–டு–கி–றது. இது என் விதி, விதுரா. விதியை மாற்–றும் வலிவு எவ–ருக்– கும் இல்லை. இன்–னும் ஏதே–னும் எனக்கு ச�ொல்ல வேண்– டி – யி – ரு ப்– பி ன் ச�ொல்,’’ என்று ச�ொல்–லிப் பெரு–மூச்சு விட்–டான் திரு–த–ராஷ்–டி–ரன். ‘‘மன்னா, குமார சனத் சுஜாத என்–கிற பெய–ரில் பிர–சித்த பெற்ற ரிஷி இருந்–தார். அவர் பிரம்–மா–வின் புதல்–வர். அவ–ருக்கு மர– ண மே இல்லை. அவர் அறி– வு – ட ை– ய – வர்–க–ளில் மிகச் சிறந்–த–வர். அவர் தங்–கள் கே ள் – வி – க ள் அ னை த் – தி ற் – கு ம் ப தி ல் ச�ொல்–வார்.’’ ‘‘அந்த ரிஷி ச�ொன்–ன–தையே விதுரா, நீ எனக்கு ச�ொல்–லல – ா–காதா? உன் அறிவு ஒத்– து–ழைக்–கும – ா–னால் எனக்கு அதைச் ச�ொல்.’’ திரு–த–ராஷ்–டி–ர–ருக்–காக விது–ரர் மனம் குவித்து சனத் சுஜாத என்– கி ற ரிஷியை அழைத்து உப–சா–ரங்–கள் செய்து உட்–கார வைத்– த ார். ‘‘எதைச் ச�ொன்– ன ால் இந்த மன்–னர் தன் துய–ரத்–திலி – ரு – ந்து கடப்–பார�ோ, தெளிவு அடை–வார�ோ, அமைதி அடை– வார�ோ அந்த விஷ–யத்தை தயவு செய்து இவ–ருக்–குச் ச�ொல்–லுங்–கள்–’’ என்று விது–ரர் பணி–வாக சனத் சுஜா–தரி – ட – ம் வேண்–டின – ார்.

வி

து–ரர் திரு–த–ராஷ்–டிர மன்–ன–னின் கே ள் – வி க் கு தானே நேரி–டை– யாக பதில் ச�ொல்–லாது, தன்– னை க் காட்– டி – லு ம் சனத் சுஜாத முனி– வ – ரி – ட ம் கே ள் வி கே ட் – க ச் ச�ொன்–னார். திரு–த–ராஷ்– டி– ர ன் சனத் சுஜாவை அறிந்–தி–ருந்–தார். ‘‘மர–ணம் என்று ஒன்று இல்லை என்று ச�ொல்–கி– றீர்– க – ள ாமே, கண்– ணெ – திரே நிகழ்–கின்ற ஒரு சம்– ப–வத்தை, உல–கம் காலம் கால– ம ாக அனு– ப – வி த்து வரும் துக்–கத்தை எப்–படி இல்–லை–யென்று ச�ொல்–கி–றீர்–கள்? தேவர்–க– ளும், அசு–ரர்–களு – ம் பிரம்–மச்ச – ரி – ய – த்தை கடை– பி–டிப்–பதி – ன் மூலம் மர–ணத்தை வெல்–கிற – ார்– கள் என்–றும் கேள்–விப்–பட்–டேன். முனி–வரே, மர–ணம் உண்டா? உண்–டெ–னில் அதை

வெல்–வது எளிதா? என் நினைவு தெரிந்த நாளி–லி–ருந்து என்–னி–டம் இருக்–கும் கேள்வி என்னை தெளி–வுப – டு – த்த வேண்–டும்–’’ என்று கை கூப்–பி–னார் திரு–த–ராஷ்–டி–ரன். அறி–ஞர்–கள் எல்–லா–வற்–றுக்–கும் பதில் ச�ொல்– வ ார்– க ள். ஆனால் அதை புரிந்து க�ொள்ள தனி–யான ஒரு அறி–வும், தகு–தி–யும் தேவைப்–ப–டு–கின்–றன. அதை எவன் கேட்– கி–றான�ோ அவன்–தான் அந்–தத் தகு–தியை அறிவை வளர்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். வெறும் பதில் விளக்கி விடாது. ‘‘மன்னா, இந்த விஷ–யத்தை இரண்டு வித–மாக அணு–க–லாம். மர–ணம் உண்டு. அது கர்–மத்–தால் வில–கு–கி–றது என்–பது ஒரு க�ொள்கை. மர–ணம் என்–பதே இல்லை என்– பது இரண்–டா–வது க�ொள்கை. இவை இரண்– டுமே சத்–தி–யங்–கள். இன்–னும் சூட்–ச–ம–மாக ச�ொல்–கிறே – ன். ‘‘தவறே மர–ணம். தவ–றின்–மையே அமிர்– தம். மர– ண ம் என்– ப தை ஒரு புலி– யை ப் ப�ோல வர்–ணித்து அது பசுவை அடித்து சாப்–பி–டு–வதை – ப் ப�ோல நிகழ்–கி–றது என்று வித்–வான்–கள் ச�ொல்–கி–றார்–கள். மர–ணம் அப்–படி நிக–ழவி – ல்லை. இதற்கு அதி–கா–ரிய – ாக தென்–திசை காவ–லன் எமனை வித்–வான்–கள் ச�ொல்–கிற – ார்–கள். எமன் பித்ரு ல�ோகத்–திற்கு அதி–காரி. தன்னை அறிந்து க�ொள்–ளா–ததி – ன் விளை– வால் ஒரு மனி–தன் மர–ணத்தை கற்–பி–தம் செய்து க�ொள்–கி–றான். தான் யார் என்ற கேள்–விக்கு பெய–ரும், ஊரும், மத–மும், ஜாதி– யும் ச�ொல்–கி–றான். மனம் என்–பது இலை– யும், பூவும், கனி–யும், காயுமா? அது–தான் காணக் கிடைக்–கி–றது. ஆனால் அத–னாலா வாழ்–கிற – து? வேர் காணக் கிடைப்–பதி – ல்லை. ஆனால், வேரின்றி மரம் இல்–லவே இல்லை. கனி– யும் காயும் இ லை–யும் பாழே. மனி– த – னு – ட ைய ஆ த் – ம ா வை த ரி – ச – ன ம் செய்–யாது தனக்–குத்–தானே அடை– ய ா– ள ங்– க ள் ஏற்– ப – டுத்– தி க் க�ொண்டு நான் இன்ன வம்–சம் இன்–னா– ரு–டைய பிள்ளை என்–கி–ற– ப�ோது மிகப்–பெ–ரிய தவறு நேரு–கிற – து. தவறே மர–ணம். தவ–றின்மை அமிர்–தம். ‘‘மனி–தன் ஆசை–வாய்ப்– ப ட் டு ம �ோ க ா – வே – ச ம் க�ொண்டு தனக்கு எதிர்– ப–டு–கின்ற விஷ–யங்–க–ள�ோடு ஐக்–கி–ய–மாகி தான் அதற்கு நட்போ, எதி–ரிய�ோ, பிரிந்–துப – – டு–கி–றான். உண்–மை–யில் எவ–னும் எதற்–கும் நட்–பு–மில்லை எதி–ரி–யு–மில்லை. அந்–த–ராத்– மா–வில் லயிக்க தெரிந்து விட்–டால் மனம் ðô¡

63

1-15 ஜூலை 2018

காணா–மல் ப�ோகி–றது. மன–மற்ற இடத்–தில் ஆசை வரு–வதி – ல்லை. ஆசை இல்–லா–தத – ால் ம�ோகா–வே–சம் க�ொள்–வ–தில்லை. ம�ோகா– வே–சம் இல்–லா–த–தால் ஆத்–தி–ரம், ஆசூயை, க�ோப– த ா– ப ம், வஞ்– ச னை, தற்– பு – க ழ்ச்சி, கள்–ளம், கப–டம், கெடு–மன – ம், மித்ர துர�ோ–கம் ப�ோன்ற கேவ–ல–மான எண்–ணங்–கள் உண்– டா–வ–தில்லை. இந்த விஷ–யங்–க–ளில் சிக்–கிக் க�ொண்–ட–வன் புயற் கட–லில் துரும்–பென அலை–க–ழிக்–கப்–ப–டு–கி–றான். தன்னை சரீர சம்–பந்–தம் உள்–ள–வ–னா–க–வும் நினைத்–துக் க�ொள்–கி–றான். இது தவறு. இது தவ– ற ான கற்– பி – த ம். இதுவே மர–ணம். ‘‘நீ சரீ–ர–மற்–ற–வன் என்– பதை உணர்ந்து விட்–டால் இந்த உலக விஷ–யங்–க–ளில் எதி–லும் எந்த நாட்–ட–மும் இராது. இவற்–றில் நீ செய்– த–தா–கவ�ோ செய்–யா–த–தா– கவ�ோ கரு– த – ம ாட்– ட ாய். இந்த நடு–நி–லை–யில் நல்–ல– தும், கெட்– ட – து ம் வெளி– வ– ர ாது. வயலை விட்டு வீட்–டிற்கு ப�ோவது ப�ோல– வும், வீட்டை விட்டு வய– லுக்கு ப�ோவது ப�ோல–வும், அரண்–ம–னைக்கு ப�ோவது ப�ோல–வும் ஒரு–வன் செய்– தால், அது மர–ணமா அல்–லது மாற்–றமா? மாற்–றத்தை மர–ணம் என்று க�ொண்–டிரு – க்–கி– ற�ோமா. வயலை விட்டு வீட்–டிற்கு வந்–தவ – ன் துக்–கப்ப–டு–வ–தில்–லையே. அரண்–ம–னைக்கு வந்–த–வன் அழு–வ–தில்–லையே. ஆன்–மா–வின் இடம் மாற்–றத்தை அறிந்து க�ொண்–டால் மர–ணம் உண்டோ. ‘‘எனவே, மர–ணம் என்–பது கற்–பி–தம். மனி–தன் உரு–வாக்–கிய விஷ–யம். அதற்–குக் கார–ணம் தன்னை சரீ–ரம் என க�ொள்–ளு– தல். சரீ– ர த்– த ால் கிளர்ந்த ஆசை. அந்த ஆசை க�ொடுத்த ம�ோகா–வே–சம். ம�ோகா– வே–சத்–தால் த�ோன்–றிய அற்ப குணங்–கள். இவை அனைத்–தும் தவறு. இந்த தவறே மர–ணம். ஆத்–மா–வில் லயித்–திரு – ப்–ப�ோரு – க்கு தவ–றின்மை என்ற அமிர்–தம் கிடைக்–கி–றது. ‘‘க�ோம– ண த்– த�ோ டு வய– லி – லு ம், வேட்– டி–ய�ோடு வீட்–டி–லும், அலங்–கா–ரத்–த�ோடு அரண்–ம–னை–யி–லும் இருப்–ப–து–ப�ோல ஒவ்– வ�ொரு ல�ோகத்–தி–லும் ஒரு நியதி உண்டு. எம–னுட – ைய ல�ோகம் பித்ரு ல�ோகம். அங்கே ஆன்–மா–விற்கு வேறு–வி–தம – ான இருப்பு. மன்னா, இன்–னும் இந்த விஷ–யத்தை சூட்–சும–மாக ச�ொல்–கிறே – ன், கேள். இறந்த பிறகு மனி–தனு – ட – ைய மன–மும் புலன்–களு – ம் உயி–ர�ோடு உடன் செல்–கின்–றன. கன–வில் நீ உண்–ணு–வ–தில்–லையா, சுவை–யான பானம்

64

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

குடிப்–ப–தில்–லையா, ஆனால் அவை அங்கு இல்லை. மனம் அந்த நினைவை சுமந்து செல்–கிற – து. இந்த நிலை–மையே ஒரு ல�ோகத்– தில் வாழ்க்கை ஆகி–வி–டு–கி–றது. சரீ–ர–மாய் இருக்–கும்–ப�ோது உண–வி–லும், மது–வி–லும், பெண் ப�ோகத்–திலு – ம், செல்–வத்–திலு – ம், ராஜ்– ஜி–யம் ஆளு–வதி – லு – ம் ஆவல் க�ொண்ட மனி–த– னின் நினைவு, அவன் இறந்த பின்– னு ம் அவனை ஆட்–டிப் படைக்–கி–றது. ‘‘சரீ–ரத்–த�ோடு இருக்–கும்–ப�ோது ஆன்ம தரி–சன – ம் பெற்று விட்–டால், சரீ–ரம் தாண்டி உள்ளே இருப்– ப து யார் என்று புரிந்து விட்–டால், மர–ணத்–திற்–குப் பிறகு மனம் ஆன்–மாவை சுற்றி இருக்–கி– றது. புலன்– க ள் உதிர்ந்து விடு–கின்–றன. புலன்–களை வெல்– ல ாத மனம் இறந்த பிற–கும் சுக ப�ோகத்–திற்கு அலை–கி–றது. புலன்–க–ளில் வசப்– ப – டு – கி – ற – ப�ோ து ஆன்– மாவை அறி–கின்ற ஞான சக்தி அழிந்து விடு– கி – ற து. மர–ணத்தை வெல்ல விரும்– பு–ப–வன் தன் ஆன்–மாவை அறிய வேண்– டு ம். ஆன்– மாவை அறி– வ – த ற்– கு ண்– டான எளிய வழி சரீ– ர ம் உள்– ள – ப�ோதே பர– ம ாத்– மாவை சர–ணட – ை–தல். பர–மாத்மா தரி–சன – ம் ஆன்–மாவை இனம் காட்–டு–கி–றது. ‘‘பர–மாத்மா தரி–சன – ம் என்–றால் என்ன? சிந்–தனை – க – ளை விஷ–யங்–களி – ல் சிதற விடாது தன்– னையே அவ– த ா– னி க்– கு ம் பயிற்சி. ஆன்– ம ாவை அறிந்– த – வ ன் மர– ண த்– தி ற்கு பயப்–ப–டு–வ–தில்லை. மர–ணம் என்று ஒன்று அங்கு நிகழ்–வ–தும் இல்லை. இரு பிறப்–பா– ளர்–க–ளுக்கு அதா–வது அந்–த–ணர்–க–ளுக்கு – ம் யக்–ஞத்–தின் மூலம் விடி–ம�ோட்–சம் ஏற்–படு என்– று ம், வேதமே ஒரு– வ – னு க்கு ஞானம் என்ற ப�ௌரு–ஷத்தை க�ொடுக்–கும் என்–றும் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது.’’ ‘‘இதைப் பற்றி ச�ொல்–லுங்–கள்.’’ ‘‘வேதங்– க – ளி ல் பற்– ப ல காரி– ய ங்– க ளை செய்து ஏணிப்–ப–டி–க–ளில் ஏறு–வ–து–ப�ோல வாழ்க்கை அமைத்து க�ொடுத்–தி–ருக்–கி–றார்– கள். ஆனால் ஞான–மார்க்–கம் வெகு–வி–ரை– வில் ஆன்ம தரி–சன – த்தை தர–வல்–லது. ஞான– மார்க்–கம் என்–பது இடை–ய–றாது தன்னை எல்–லா–வி–த–மா–க–வும் கவ–னித்–துக் க�ொள்–வ– தா– கு ம். வேதம் இதற்கு உதவி செய்– யு ம். செய்–யா–ம–லும் ப�ோக–லாம்.–’’ திரு–தர – ாஷ்–டிர – ன் கேட்–டார். ‘‘முனி–வரே மாயையை உண்–டாக்–கி–யது யார்?’’ ‘‘மனி–தர்–களை வசப்–ப–டுத்த இவ்–வி–தம் ஆசையை உண்–டாக்–கி–ய–தால் அல்–லவா

ஆசை–யிலி – ரு – ந்து அகன்–றிரு – ப்–பது என்–பது புரி– ப–டும்? உச்சி வெயி–லில் தண்–ணீர், தாகம் பற்– றிய சிந்–தனை அதி–கம் எழு–வது இல்–லையா? அது–ப�ோல சரீ–ரம் எடுத்–த பிற–விக – ளை ஆத்ம தரி–ச–னம் அறி–யச் ச�ொல்லி மாயை–யான உல–கத்–தில் ஆசை–கள – ால் சூழப்–பட்டு சரீ–ரம், தான் என்ற அகங்–கா–ரத்–த�ோடு அலை–வதை அந்த பர–மாத்மா என்ற அறிவு ச�ொரூ–பம் காட்–டு–கி–றது. பேத விஷ–யங்–கள் ஒரு நெறிப்– பட்ட வாழ்க்–கையை காட்–டுகி – ன்–றன. அந்த வாழ்க்கை வாழ்ந்து க�ொண்டே அத–னிலு – ம் மேலான விஷ–யத்தை மனி–தப்–பிற – வி எடுத்–த– வன் முயற்சி செய்ய வேண்–டும். இதைத்– தான் வேத–மும் கூறு–கி–றது. வேதத்தை மட்– டுமே கைக்–க�ொள்–வ–தில் மாயை அக–லாது. வேதம் ஒரு வாழ்வு நெறி. அந்த வாழ்–வில் மாயை பற்–றிய விசா–ரணை நடத்–தப்–பட வேண்–டும்.’’ ‘‘எனக்– கு ப் புரி– கி – ற து. ஆனால் இது பற்–றிய அக்–கறை – யெ – ல்–லாம் இல்–லாது வேத தர்–மம் என்–னவ – ென்று புரி–யாது பலர் வாழ்– கி–றார்–கள். இதில் நஷ்–டம் மனி–த–ருக்கா? வேதத்–திற்கா?’’ ‘‘மன்னா, மேலே– ற ச் ச�ொல்லி ஏணி சாத்– த ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கி – ற து. முயன்று படி– க – ளில் ஏற– வே ண்– டு ம். பூமி– யி ன் சம்– ப ந்– த ம் அறும்–வரை மேலே ப�ோக–வேண்–டும். நான் ச�ொல்–வது ஒரு உப–மா–னம். அப்–ப�ொ–ழுது பிறந்த இட–மும், வளர்ந்த இட–மும் இத–னால் இத–னி–லி–ருந்து விடு–பட்ட சரீர தன்– மை–யும் அகங்–கா–ரம் க�ொண்ட மனி–த– னுக்–குத் (மன–துக்கு) தெரி–யும். அந்த மனது அகங்–கா–ரத்–தையு – ம் விடு–கிற – து.

– ரு – ந்து குஞ்சு வந்–தபி – ற – கு முட்–டை–யிலி சிறகு மீது– த ான் பற– வை க்கு எண்– ணமே தவிர, அது–வரை காத்து வந்த முட்–டையை க�ொண்–டா–டாது.’’ ‘‘இது–வும் புரி–கி–றது. ஆனா–லும் சிக்–க–லின் அடி ஆழம் புரி–ய–வில்– லையே,’’ மன்–னன் கவ–லைய�ோ – டு கேட்–டான். சனத் சுஜாத முனி–வர் ஸ்லோ– கங்–கள் ப�ோல, கவி–தைக – ள் ப�ோல பேசத் துவங்–கி–னார். ‘‘இந்த பூமி ஐம்–பெ–ரும் பூதங்–க–ளால் ஆனது. இங்கு சரீ–ரம் எடுத்த ஆன்–மாவை ஐந்து புலன்–க–ளால் சூழ்ந்து க�ொள்–கி–றது. ஐந்து பூதங்– க – ளு ம் ஐந்து புலன்– க – ள ா– கி ன்– ற ன. இந்–தப் புலன்–க–ளின் கூட்–டால் மனம் என்– கிற விஷ–யம் த�ோன்–றுகி – ற – து. இந்த மனம் தன் இருப்பை பலப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்ள புலன்– களை தூண்–டுகி – ற – து. புலன்–களி – ன் ஆவே–சத்– தால் அல்–லது ஆற்–ற–லால் மன–தின் இருப்பு பெரி–தா–கி–றது. சரீ–ரம் மனதை தான் என்று க�ொள்–கி–றது. மனம் சரீ–ரத்–திற்–குள் அடக்–க– மா–கி–றது. ஒன்றை ஒன்று த�ோள் பற்– றி க்

க�ொண்டு பிர–மாண்–டம – ா–கின்–றன. ஆன்மா முற்–றி–லும் மறைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ஆன்மா சரீ– ரம் விட்டு நக–ரும்–வரை இந்–தக் கூத்து நடை– பெ–று–கி–றது. சரீ–ரத்–தி–லி–ருந்து இந்த மாயா விஷ–யங்–கள் நக–ராது இருக்க, ஆன்–மா–வின் நகர்–தலு – க்கு எதி–ராக அதா–வது மர–ணத்–திற்கு எதி–ராக பெரும் வலியை கல–வர – த்தை இவை ஏற்–ப–டுத்–து–கின்–றன. வலிக்–கும் தனி–மைக்– கும் பயந்து சரீ–ரம் மன ப�ோஷாக்கு நடை– பெ–றுகி – ற – து. ஆனால் ஆன்–மா–வின் நகர்வை அதா–வது மர–ணத்தை நிறுத்த முய–லாது. ‘‘ஆன்மா ஏன் நகர்–கிற – து, ஏன் பிறக்–கிற – து என்று ச�ொல்ல, மனி– த – னு க்கு பக்– கு – வ ம் இல்லை. அதற்–கான வார்த்தை இல்லை. அந்த வித்தை ம�ொழி வசப்–ப–ட–வில்லை. ச�ொல்–லித் தரப்–பட – –வில்லை. உலக ம�ொழி அறி–யா–தவ – ன் வாழ்வு பற்றி எப்–படி விவ–ரிக்க முடி–யாத�ோ பிரம்ம ரக–சி–யத்தை அறி–யா–த– வன் பிறப்பு-இறப்பு பற்றி, ஏன் நடக்–கி–றது என்–பது பற்றி அறிய இய–லா–தவ – ன – ா–கிற – ான். ‘‘இந்–தப் புவி–யில் ஆன்–மா–வின் இருப்பை உணர்– வ தே அதா– வ து மாயை– யி – லி – ரு ந்து விடு–படு – வ – தே அதா–வது புலன்–களு – ம் புலன்–க– ளி–லிரு – ந்து உரு–வகி – க்–கப்–படு – ம் சரீ–ரமு – ம் என்ற உணர்வை தவிர்த்–தலே, முக்–கிய – ம். வெளிப் பார்–வைக்கு சிக்–கலெ – ன – த் த�ோன்–றும். ஆரா– யப் புகுந்–தால் எளி–தா–கப் பிரித்து விட–லாம். ‘‘ஆனால் மாயை தன் வலி– மையை காட்–டும். உண–வா–லும், மது–வா–லும், பெண் ப�ோகத்–தா–லும், மற்–றைய கர்–வங்–க– ளா–லும் ஆன்–மாவை மறக்–கும். மறைக்–கப்–பட்–டா–லும் வெளிச்– சம் உள்ளே இருக்–கி–றது. அது மறை–யாத அக–லாத வெளிச்– சம். குறை–பாடு வெளிச்–சத்–தில் இல்லை. மறைக்– க ப்– ப ட்– ட து மறைக்–கப்–பட்ட வஸ்–துக்–க–ளில் உள்–ளது. ‘ ‘ இ ன் – ன�ொ ரு சூ ட் – சு – ம ம் ச�ொல்–கி–றேன் கேள். இந்த பூமி– யில் பிறந்து ச�ொர்க்–கம், நர–கம் என்– ப தை உணர்ந்து, அதா– வ து சுகம், துக்–கம் என்ற உணர்–வுக – ளை அறிந்து அதற்–கேற்ற செயல்–க–ளில் மனி–தன் ஈடு–ப–டு–கி–றான். சுகத்–தின்– ப�ோது சந்–த�ோ–ஷ–மும், இது நீண்டு தங்க வேண்– டு மே என்– கி ற பய– மு ம், துக்– கம் வரவே கூடாது என்–கிற பதட்–ட–மும் அவனை அலைக்–க–ழிக்–கின்–றன. பற்–றற்ற மனமே இதை ஆராய்ந்து பார்க்–கத் துவங்–கு– கி–றது. மனம் பற்–றற்று இருப்–ப–தற்கு ஒரு தர்– மம், நியதி இருக்–கிற – து. இந்த நியதி வேதத்–தில் ச�ொல்–லப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இத–னா–லேயே வேதம் உயர்–வென்று கரு–தப்–ப–டு–கி–றது.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

65

1-15 ஜூலை 2018

1-15 ஜூலை 2018

ðô¡

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

ÝQ&17

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

îI› Aö¬ñ «îF

2

1

݃Aô «îF

00

F¼F¬ò H¡Qó¾ 2.11 ñE õ¬ó

Hóî¬ñ 裬ô 6.54 ñE õ¬ó ¶MF¬ò H¡Qó¾ 3.34 ñE õ¬ó

ÝJ™ò‹ ñ£¬ô 5.52 ñE õ¬ó

Ìê‹ Þó¾ 7.24 ñE õ¬ó

¹ù˜Ìê‹ Þó¾ 9.02 ñE õ¬ó

F¼õ£F¬ó Þó¾ 10.40 ñE õ¬ó

궘ˆîC ðè™ 11.45 ñE õ¬ó

Üñ£õ£¬ê 裬ô 9.20 ñE õ¬ó

I¼èYKì‹ Þó¾ 12.14 ñE õ¬ó

«ó£AE Þó¾ 1.37 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC ðè™ 2.02 ñE õ¬ó

¶õ£îC ñ£¬ô 4.06 ñE õ¬ó

A¼ˆF¬è Þó¾ 2.45 ñE õ¬ó

ðóE Þó¾ 3.35 ñE õ¬ó

îêI Þó¾ 7.22 ñE õ¬ó

ãè£îC ñ£¬ô 5.53 ñE õ¬ó

ܲMQ ÜF裬ô 4.04 ñE õ¬ó

«óõF ÜF裬ô 4.04 ñE õ¬ó

àˆFó†ì£F Þó¾ 3.34 ñE õ¬ó

Ìó†ì£F Þó¾ 2.37 ñE õ¬ó

êîò‹ Þó¾ 1.09 ñE õ¬ó

ÜM†ì‹ Þó¾ 11.13 ñE õ¬ó

F¼«õ£í‹ Þó¾ 8.57 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

ïõI Þó¾ 8.27 ñE õ¬ó

ÜwìI Þó¾ 9.03 ñE õ¬ó

êŠîI Þó¾ 9.09 ñE õ¬ó

êw® Þó¾ 8.46 ñE õ¬ó

ð…êI Þó¾ 7.52 ñE õ¬ó

궘ˆF Þó¾ 6.32 ñE õ¬ó

F¼F¬ò ñ£¬ô 4.51 ñE õ¬ó

FF

Cˆî 29.40 H¡¹ ñóí

Cˆî 23.30 H¡¹ ñóí

Cˆî 37.34 H¡¹ ñóí

ñóí 41.39 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 49.02 H¡¹ Cˆî

ñóí 51.52 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 51.33 H¡¹ Cˆî

ñóí 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 37.23 H¡¹ ñóí

«ò£è‹

²ð. F¼«õ£í‹ Móî‹. êƒèìýó 궘ˆF Mï£òè¬ó îKC‚è ï¡Á.

M«êû °PŠ¹èœ

ê˜õ Üñ£õ£¬ê. H¶˜ ðí .

F¼õœÙ˜ ióó£èŠªð¼ñ£œ ªîŠð Mö£.

ñ£î Cõó£ˆFK. ²ð. ªê®, ªè£®, ñó‚è¡Áèœ ¬õ‚è ï¡Á.

Øñ ªüò‰F, Hó«î£û‹, ñ£¬ô ܬùˆ¶ Cõ ÝôòƒèO½‹ Hó«î£û Mö£.

A¼ˆF¬è Móî‹. ê˜õ ãè£îC. º¼è˜, ñè£Mwµ¬õ õíƒè õ÷‹ ªð¼°‹.

F¼õ‡í£ñ¬ô, F¼¬õò£Á Cõªð¼ñ£¡ Mö£ Ýó‹ð‹. ÅKò õN𣴠ïô‹ .

¶˜‚è£ vî£ðù‹. è¼ì îKêù‹ ï¡Á. °„êÛ˜ êmvõó˜ CøŠ¹ ÜH«ûè‹.

ó£«ñvõó‹ ð˜õîõ˜ˆFQò‹ñ¡ îƒèŠ ð™ô‚°. è£O, ¬ðóõ¬ó õNðì ï¡Á.

²ðºÃ˜ˆî . F¼ŠðF ã¿ñ¬ôò£¡ ñôóƒA «ê¬õ.

ªê¡¬ù 𣘈îê£óF «è£JL™ ïóC‹ñ˜ F¼ñ…êù‹.

«ê£öõ‰î£¡ üùè ñ£Kò‹ñ¡ Ü‹ñ¡ «î˜. ²õ£Iñ¬ô º¼èŠªð¼ñ£¡ îƒèŠÌñ£¬ô Åì™.

î² & ñèó‹

î²

ê£MˆFK Móî è™ð‹. ñ¶¬ó eù£†Cò‹ñ¡ º¬÷ ªè£†´‹ Mö£.

ÜI˜îô†²I Móî‹. F¼ñò‹ êˆFò͘ˆF ¹øŠð£´.

M¼„Cè‹&î² ÿM™L¹ˆÉ˜ ݇죜 ªóƒèñ¡ù£˜ ¹øŠð£´.

M¼„Cè‹

¶ô£‹&M¼„Cè‹

¶ô£‹

è¡Q&¶ô£‹

è¡Q

è¡Q

C‹ñ‹

C‹ñ‹

èìè‹&C‹ñ‹

èìè‹

I¶ù‹&èìè‹ Mõ£è‹ ܬùˆ¶ ²ðG蛾膰‹ àè‰î Fù‹.

I¶ù‹

ê‰Fó£wìñ‹

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

ஜூலை மாதம் 1 - 15 (ஆனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

ஜூலை 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் மேஷம்: க�ொண்ட க�ொள்–கை–யில் மாறா–மலி – ரு – க்–கும் மேஷ ராசி அன்– பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–நா–தன் செவ்–வாய் த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் உச்–சம – ாக இருக்–கி– றார். ராசியை ராசி–நா–தன – ான செவ்– வாய் நான்–காம் பார்–வை–யா–க–வும், குரு ஏழாம் பார்–வை–யா–க–வும் பார்க்–கி–றார்–கள். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்றி, நன்–ம–திப்பைப் பெறு– வீர்–கள். பண–வ–ரவு திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். மன–தில் ஏதே–னும் டென்–ஷன் உண்–டா–க–லாம். உடற்–ச�ோர்வு வர–லாம். புதிய நபர்–க–ளின் அறி– மு–கமு – ம் அவர்–களா – ல் நன்–மையு – ம் உண்–டாகு – ம். தனா–திப – தி சுக்–கிர– னி – ன் சுகஸ்–தான சஞ்–சார– த்–தால் வீடு, வாக–னம் த�ொடர்–பான செலவு குறை–யும். வழக்கு விவ–கா–ரங்–க–ளில் கவ–னம் தேவை. த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–தனே அலங்–க– ரிப்–ப–தால் த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பணி– க – ளி ல் இருந்த தடங்– க ல்– க ள் நீங்– கு ம். சாதூ–ரி–ய–மான பேச்சு வியா–பார விருத்–திக்கு கைக�ொ–டுக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்– கள் அலு–வ–லகப் பணி த�ொடர்–பாக அலைய நேரி–டல – ாம். பணி–களி – ல் இருந்த த�ொய்வு நீங்–கும். எதிர்–பார்க்–கும் பணி இட–மாற்–றம், பதவி உயர்வு கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். குடும்–பா–தி–ப–தி–யான சுக்–கி–ரன், சந்–தி–ரனின் வீட்–டில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். குடும்– ப த்– தி ல் இருந்த சிறு– சி று பிரச்– னை – க ள் சரி–யா–கும். கண–வன்-மனை–விக்–கி–டையே விட்– டுக் க�ொடுத்து செல்– வ – த ன் மூலம் நன்மை

உண்–டாகு – ம். பிள்–ளைக – ளி – ன் தேவையை பூர்த்தி செய்ய முற்–ப–டு–வீர்–கள். உற–வி–னர்–கள் வருகை இருக்–கும். பெண்–கள் எடுத்த காரி–யங்–களை சிறப்–பாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். பண–வ–ரவு எதிர்–பார்த்–த–படி இருக்–கும். சாதூ–ரிய – ம – ான பேச்சு வெற்–றிக்கு உத– வும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு திடீர் செல–வு–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். வெளி–வட்–டார பழக்க, வழக்–கங்– களை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. ஆயு–தம், நெருப்பு இவற்றை கையா–ளும்–ப�ோ–தும் வாக– னங்–க–ளில் செல்–லும் ப�ோதும் கவ–னம் தேவை. அர–சி–யல் துறை–யி–னர், எந்த காரி–யத்–தி–லும் அவ–சர முடிவு எடுக்–கா–ம–லும், வீண் வாக்–கு–வா– தங்–களை தவிர்ப்–ப–தும் நல்–லது. திட்–ட–மிட்–ட–படி காரி–யங்–களை செய்து முடிப்–பீர்–கள். பண–வர– த்து தாம–தப்–பட்–டா–லும் கையில் இருப்பு இருக்–கும். முக்–கி–ய–மான பணி–கள் திட்–ட–மிட்–ட–படி நடக்–கும். மாண–வர்–கள் பாடங்–களை நன்கு படித்து மற்–ற–வர்–க–ளின் மதிப்–புக்கு ஆளா–வீர்–கள். திற– மை–யான செயல்–பா–டு–கள் வெற்–றிக்கு உத–வும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தை ப�ொறுத்–த–வரை நீண்ட நாட்–க–ளாக பட்ட கஷ்–டங்–கள் மறைந்து ஆர�ோக்–கி–யம் மேம்–ப–டும். பரி–கா–ரம்: தின–மும் விநா–யக – ர் அக–வல் படித்து விநா–ய–கரை வணங்க, எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். ப�ோட்–டிக – ள் குறை–யும். எல்–லா–வற்–றிலு – ம் நன்மை உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, செவ்–வாய், வியா–ழன்.

ரிஷ–பம்: க�ொடுத்த வாக்–கினை எப்–பா–டு–பட்–டா–வது காப்–பாற்–றும் ரிஷப ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் சுக்–கிர– னி – ன் அம்–சத்–தில் பிறந்–தவ – ர்– கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி– நா– த ன் சுக்– கி – ர ன் தைரிய வீர்ய ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–சரி – க்–கிற – ார். எதிர்–பா–ராத செலவு ஏற்–படு – ம். சிந்–தித்து செயல்–படு – வ – து நன்மை தரும். பண–வ–ரவு இருக்–கும். அடுத்–த–வர் நல–னுக்–காக பாடு–பட வேண்டி இருக்–கும். பெரி–ய�ோர் உதவி கிடைக்–கும். பாக்–கி–யஸ்–தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கும் செவ்–வா–யால் வழக்–குக – ளி – ல் சாத–கம – ான ப�ோக்கு காணப்– ப – டு ம். அஷ்– ட – ம த்து சனி நடப்– ப – தா ல் நண்–பர்–க–ளிட – ம் கவ–ன–மாகப் பழ–கு–வது நல்–லது. த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–ப–தி–யான சனி, அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் மறைந்–திரு – க்–கிற – ார். வக்–கிர– ம – ா–கவு – ம் இருக்–கி–றார். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பாக பய–ணங்–கள் செல்ல வேண்–டி–யி–ருக்–கும். பார்ட்– னர்–க–ளு–டன் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் சக ஊழி–யர்–க– ளு–டன் விட்–டுக் க�ொடுத்துச் செல்–வது நல்–லது. வீண் அலைச்–சல் உண்–டா–கும். மேலி–டத்–து–டன் இணக்–கத்–தைக் கடை–பி–டிப்–பது நன்மை தரும். குடும்–பா–தி–பதி புதன், தைரிய ஸ்தா–னத்–தில் – ான சுக்–கிர– னு – ட – ன் இணைந்து சஞ்–சரி – க்– ராசி–நா–தன கி–றார். குடும்–பத்–தில் இருப்–பவ – ர்–களு – ட – ன் அவ்–வப்– ப�ோது வாக்–கு–வா–தங்–கள் உண்–டா–க–லாம். கண– வன், மனைவி ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் அனு–ச–ரித்து

செல்–வது கருத்து வேற்–றுமை வரா–மல் தடுக்–கும். பிள்–ளைக – ள் நீங்–கள் ச�ொல்–வதை கேட்டு நடப்–பது மன–துக்கு திருப்–தியை தரும். உற–வின – ர்–களு – ட – ன் வாக்–கு–வா–தத்தைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. பெண்–க–ளுக்கு வர–வுக்கு ஏற்ற செலவு இருக்– கும். மற்–ற–வர்–கள் பிரச்னை தீர பாடு–ப–டு–வீர்–கள். காரி–ய–தடை, தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். கலைத்–து–றை–யி–னர் வீண் விவ–கா–ரங்–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் ஒதுங்கிச் சென்று விடு–வது நல்– லது. மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உத–வும்–ப�ோது கவ–ன– மாக இருப்– ப து நல்– ல து. மன– தி ல் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும்–ப–டியா – ன நிகழ்ச்–சி–கள் நடக்–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ர் கடின உழைப்–புக்–கு– பின் முன்னேற்–றம் அடை–வார்–கள். எதிர்–பார்த்த ஒப்–பந்–தங்–கள் வந்து சேரும். மேலி–டத்தை திருப்தி செய்ய கூடு–தல – ாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். த�ொண்–டர்–க–ளின் பாராட்டை பெறு–வீர்–கள். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்– வி – யி ல் நாட்– ட ம் அதி–க–ரிக்–கும். உயர்–கல்வி பற்–றிய சிந்–தனை மேல�ோங்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தை ப�ொறுத்–த–வரை சரி–யான நேரத்–தில் மருந்–துகளை – உட்–க�ொள்–வது நன்மை தரும். பரி–கா–ரம்: குல–தெய்–வத்தை வணங்கி வர, பண–வ–ரத்–தில் இருந்த தடை நீங்–கும். காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி.

ðô¡

67

1-15 ஜூலை 2018

ஜூலை 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் மி து – ன ம் : நி தா – ன – ம ா – க – வு ம் , சாமர்த்–தி–ய–மா–க–வும் முடி–வெ–டுக்– கும் மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, நீங்– கள் பேசும் பேச்–சில் நய–மிரு – க்–கும். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–நா–த– னான புதன், தன-வாக்கு-குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். அவ–ரு–டன் சுக்–கி–ர–னும், ராகு–வும் இணைந்து சஞ்–சரி – க்–கிற – ார்–கள். எடுத்–துக்–க�ொண்ட காரி–யங்–கள் சாத–கம – ாக நடந்து முடி–யும். வில–கிச் சென்–றவ – ர்–கள் விரும்பி வந்து சேர்–வார்–கள். திடீர் மனத் தடு–மாற்–றம் உண்–டா–க–லாம். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். சின்ன சின்ன பிரச்–னைக – ள் தீரும். உடல் ஆர�ோக்–கிய – த்–தில் கவ–னம் தேவை. த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–ப–தி–யான குரு, பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் வலு–வாக இருக்– கி–றார். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த கடன் பாக்–கிக – ள் வசூ–லா–கும். வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பய–ணங்–கள் செல்ல வேண்–டி–யி–ருக்–கும். உத்– தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் மேற்–க�ொள்–ளும் – ன பணி–கள் கூட எளி–மையாக – நடந்து கடு–மையா முடி–யும். நீண்ட நாட்–களாக – இழு–பறி – யாக – இருந்த காரி–யங்–கள் நல்–ல–வி–த–மாக நடந்து முடி–யும். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் கிரக கூட்–டணி அமைந்– தி–ருக்–கி–றது. எனவே குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–க– ளின் நட–வ–டிக்கை டென்–ஷனை ஏற்–ப–டுத்–த–லாம். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே கருத்து வேற்– றுமை உண்–டா–க–லாம். பிள்–ளை–கள் நல–னில் அக்–கறை காட்–டுவீ – ர்–கள். உற–வின – ர்–கள் மத்–தியி – ல் மதிப்பு கூடும்.

பெண்–கள் எடுத்த காரி–யத்தை சாத–க–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். திடீர் மன தடு–மாற்–றம் உண்– டா–கல – ாம். பெரி–ய�ோர் ஆல�ோ–சனை கை க�ொடுக்– கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு மன–தில் துணிச்–சல் ஏற்–ப–டும். கடன்–கள் கட்–டுக்–குள் இருக்–கும். முக்– கி–ய–மான வேலை–க–ளில் தாம–தம் உண்–டா–கும். வீண் பிரச்–னைகளை – கண்–டால் ஒதுங்கிச் சென்று விடு–வது நல்–லது. முன்–னேற்–றம் காண கூடு–தல – ாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். எதிர்–பார்த்த உதவி கிடைக்–கும். ராசி–யி–லேயே சூரி–யனின் சஞ்–சா–ரம் அமைந்–தி–ருப்–ப–தால் அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு எதிர்–பார்த்த சில தக–வல்–கள் தாம–த–மாக வரும். உடன் இருப்–ப–வர்–க–ளி–டம் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. ஒரு சில காரி–யங்–க–ளில் அவ–ச–ர–மாக முடிவெடுப்– ப தை தவிர்ப்– ப து நன்மை தரும். முக்–கிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–கம் கிடைப்–ப–து–டன் அவர் மூலம் உத–வி–யும் கிடைக்–கும். வெளி–யூர் பய–ணம் செல்ல நேரி–டல – ாம். மாண–வர்–களு – க்–குக் கல்வி பற்–றிய கவலை அதி–க–ரிக்–கும். கவ–ன– மாக பாடங்–க–ளைப் படிப்–பது வெற்–றிக்கு உத– வும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தை ப�ொறுத்–த–வரை வாக– ன ங்– க ள், இயந்– தி – ர ங்– க ள் ஆகி– ய – வ ற்றை பயன்–ப–டுத்–தும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மாள் ஆல–யத்– திற்–குச் சென்று வழி–பட்டு வர காரிய அனு–கூல – ம் உண்–டா–கும். மனக்–கு–ழப்–பம் நீங்கி தெளிவு ஏற்–ப–டும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: திங்– க ள் - புதன் வெள்ளி.

கட–கம்: மன–சாட்–சிக்கு விர�ோ–த– மில்–லா–மல் நடக்–கும் கடக ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் அனை–வ– ரி– ட – மு ம் இனி– மை – யாக பழ– கு – வீர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் குடும்–பா–திப – தி – யா – ன சூரி–யன் விரய ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். எதை–யும் ஆராய்ந்து அதன் பிறகே அதில் ஈடு–ப–டும் மன–நிலை உண்–டா–கும். ஆன்–மிக பணி–க–ளில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி இருக்–கும். காரிய அனு–கூல – ங்–களு – ம் உண்–டாகு – ம். மன�ோ–தைரி – ய – ம் அதி–கரி – க்–கும். வீடு, வாக–னம் த�ொடர்–பான செலவு ஏற்–ப–டும். த�ொழில் ஸ்தா–னதி – ப – தி செவ்–வாய், கேது–வுட – ன் இணைந்து களத்–திர ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கி– றார்; உங்–கள் ராசி–யைப் பார்க்–கி–றார். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–க–ளில் சாத–க– – ர்– மான பலன் கிடைக்–கும். புதிய வாடிக்–கை–யாள கள் கிடைப்–பார்–கள். லாபம் கூடும். பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் அலு– வ – ல க பணி– க – ளா ல் டென்– ஷ ன் அடை– வார்–கள். எதிர்–பார்த்–த–படி சக ஊழி–யர்–க–ளால் உத–வி–கள் கிடைக்–கும். குடும்– ப த்– தி ல் சில்– ல றை சண்– டை – க – ளு ம், பூசல்–க–ளும் இருக்–கும். கண–வன், மனை–விக்– கி–டையே வாக்–கு–வா–தங்–கள் உண்–டா–கும். உற– வி–னர்–க–ளு–டன் கருத்து வேற்–றுமை வர–லாம்.

பிள்ளை– களை அவர்– க ள் ப�ோக்– கி ல் விட்டு பிடிப்–பது நல்–லது. பெண்–கள் எந்த ஒரு வேலை–யில் ஈடு–பட்– டா– லு ம் அது– ப ற்றி ஒரு– மு – றை க்கு பல– மு றை ய�ோசித்–த–பின் ஈடு–ப–டு–வது நல்–லது. துணிச்–சல் அதி–க–ரிக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–னர் சாமர்த்–தி–ய–மாக செயல்– பட்டு சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். செயல்– தி–றன் அதி–க–ரிக்–கும். ஆனால் உங்–க–ளுக்கு எதி– ராக சிலர் செயல்–ப–டும் சூழ்–நிலை இருப்–ப–தால் கவ–னம் தேவை. நெருக்–க–டி–யான சம–யத்–தில் எதிர்–பார்த்த உத–விக – ள் கிடைப்–பது தாம–தப்–படு – ம். அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு வீண் அலைச்–சல் இருக்–கும். சில நேரங்–க–ளில் முக்–கிய முடிவு எடுப்–ப–தில் தயக்–கம் காட்–டு–வீர்–கள். அனை–வ– ரை–யும் அனு–ச–ரித்து செல்–வ–தன் மூலம் காரி–யங்– கள் நடந்து முடி–யும். திற–மை–யு–டன் செயல்–பட்டு மேலி–டத்–தால் பாராட்டு கிடைக்க பெறு–வீர்–கள். மாண–வர்–கள் தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் பாடங்– களை படித்து கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெற முயற்சி மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். உடல் ஆர�ோக்– கி – ய ம் சீராக இருக்– கு ம். குளிர்ச்–சி–யான உண–வு–க–ளைத் தவிர்க்–க–வும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் மஹா–லக்ஷ்– மியை மல்–லி–கைப் பூவால் அர்ச்–சனை செய்து வணங்க காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், செவ்–வாய்.

68

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

சி ம் – ம ம் : வேக – ம ா – க – வு ம் , விவே– க – ம ா– க – வு ம் செயல்– ப – டு ம் சிம்ம ராசி அன்–பர்–களே, எடுத்– துக் க�ொண்ட காரி– ய ங்– களை சுறு–சுறு – ப்–புட – ன் செய்து முடிக்–கும் திறன் உடை–ய–வர்–கள் நீங்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யா–தி–பதி, லாப ஸ்தா– னத்–தில் சஞ்–சரி – க்–கிற – ார். சுப–காரி – ய – ங்–களி – ல் இருந்த தடங்–கல்–கள் நீங்–கும். ஆன்–மிக நாட்–டம் அதி–க– ரிக்–கும். பய–ணங்–கள் சாத–க–மான பலன் தரும். மனக்–க–வலை நீங்கி தெளிவு உண்–டா–கும். எதிர்– ப ா– ர ாத திருப்– ப ங்– க – ளா ல் சில– ர து வாழ்க்கை தரம் உய–ரும். நீண்ட நாட்–க–ளாக இழு–ப–றியாக – இருந்த காரி–யம் நன்கு முடி–யும். புதிய நண்–பர்–கள் கிடைப்–பார்–கள். த�ொழில் ஸ்தா– ன – ா தி– ப தி ராசிக்கு வரு– கி – றார். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். வியா–பா–ரம் சிறக்க கடு–மை–யாக – க – த்–தில் உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். உத்–திய�ோ இருப்–ப–வர்–கள் அலு–வ–லக பணி–களை சிறப்–பாக செய்து முடித்து மேல் அதி–கா–ரி–க–ளின் பாராட்டு பெறு–வார்–கள். குடும்– ப த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க – ளா ல் நன்மை உ ண் – டா – கு ம் . க ண – வ ன் - ம னை – வி க் – கி – டையே சந்–த�ோ–ஷ–மான நிலை காணப்–ப–டும். பிள்– ளை – க – ளி ன் முன்– னே ற்– ற த்– தி ல் அக்– கறை கன்னி: ப�ொறு–மை–யாக எதை– யும் எடுத்–துக் கூறும் குண–முடைய – கன்னி ராசி அன்–பர்–களே, நீங்– கள் பிடி–வாத குணத்தை மட்–டும் தளர்த்–திக் க�ொண்–டால் காரிய – த் தேடி வரும். வெற்றி உங்–களை இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யாதி – ப – – தி–யான புதன், சுக்–கி–ர–னு–டன் லாப ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். மனக்–க–வலை நீங்கி எதி–லும் தெளி–வான முடிவு எடுப்–பீர்–கள். பண–வ–ரத்து கூடும். மனம் மகி–ழும் சம்–ப–வங்–கள் நடக்–க–லாம். வெளி–யூர் – த்தைத் தரு–வ– பய–ணங்–கள் மன–துக்கு சந்–த�ோஷ தாக இருக்–கும். க�ொடுக்–கல்-வாங்–க–லில் கவ– னம் தேவை. உங்–க–ளது சிறப்–பான செயல்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளின் பாராட்டை பெற்–று–த–ரும். த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–பதி லாபஸ்–தா–னத்–தில் இருப்–பதா – ல் த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்டு இருப்–ப–வர்–கள் சாதூ–ரி–ய–மான பேச்–சின் மூலம் முன்–னேற்–றம் காண்–பார்–கள். எதிர்–பார்த்–த–படி நிதி–நிலை உய–ரும். உத்– தி– ய�ோ – க த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ள் கூடு– த – ல ான பணி– களை கவ– னி க்க வேண்டி இருக்– கு ம். ப�ொறுப்–பு–கள் அதி–க–ரிக்–கும். கு டு ம்ப ஸ ்தா – ன த் – தி ல் கு ரு வ க் – கி ர

காட்–டு–வீர்–கள். உற–வி–னர்–கள் மூலம் அலு–கூ–லம் உண்–டா–கும். பெண்–க–ளுக்கு மனக்–கு–ழப்–பம் நீங்கி தெளி– வான சிந்– தனை உண்– டா – கு ம். இழு– ப – றி – யாக இருந்த காரி–யங்–கள் சாத–க–மாக முடி–யும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு வர–வேண்டி – ய லாபம் தாம–தப்–ப–டும். எதிர்–பார்த்த நிதி–யு–தவி ஓர–ளவு கிடைக்–கும். அலைச்–சல் குறை–யும். விருப்–பம் இல்–லாத உழைப்பு ஏற்–ப–ட–லாம். அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு வீண் வாக்–கு–வா– தங்–கள் ஏற்–ப–டும். எந்த சூழ்–நி–லை–யி–லும் நிதா– னத்தைக் கடைப்–பி–டிப்–பது நல்–லது. நண்–பர்–க– ளி–டம் கவ–ன–மாகப் பழ–கு–வது நல்–லது. எந்த ஒரு காரி–யத்–தை–யும் செய்து முடிக்–கும்–வரை அந்த காரி–யம் முடி–யும�ோ, முடி–யாத�ோ என்ற மனக்–க–வலை இருக்–கும். மாண–வர்–கள் தேர்–வில் கூடு–தல் மதிப்–பெண் – ர்– பெற நன்கு படிக்க வேண்டி இருக்–கும். ஆசி–ரிய கள் சக மாண–வர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கியத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை அதிக காரத்தை தவிர்ப்–பது நன்மை தரும். கண் சம்–பந்–த–மான உபா–தை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். பரி–கா–ரம்: சிவ–பு–ரா–ணம் ச�ொல்லி சிவனை வணங்–கிவ – ர குடும்–பத்–தில் சுபிட்–சம் உண்–டாகு – ம். உத்–தி–ய�ோ–கம் நிலைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, புதன். நிலை–யில் இருப்–பதா – ல் குடும்–பத்–தில் இருப்–பவ – ர்– கள் மூலம் டென்–ஷன் உண்–டாக – ல – ாம். கண–வன் - மனை–விக்–கி–டையே க�ோபத்தை விட்–டு–விட்டு இத–மாக பேசு–வத – ன் மூலம் நன்மை உண்–டாகு – ம். பிள்–ளை–கள் மூலம் பெருமை கிடைக்–கும். பெண்–களு – க்கு எடுத்த காரி–யங்–களை செய்து முடிப்–பதி – ல் காரிய தாம–தம் உண்–டாகு – ம். ஆனால், பணப்–பு–ழக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். கலைத்–துறை – –யி–ன–ருக்கு வீண் கவலை ஏற்– பட்டு நீங்–கும். உங்–க–ளது ச�ொத்து த�ொடர்–பான விவ–கா–ரங்–க–ளில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும். பக்–தி–யில் நாட்–டம் அதி–கம – ா–கும். நெருங்–கிய நண்–பர்–களி – ட – ம் மனஸ்–தா–பம் ஏற்–ப–ட–லாம். அர–சிய – ல்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு மேலி–டத்தை அனு– ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். வேலைப்–பளு ஏற்–பட்–டாலு – ம், எப்–படி – யா – வ – து செய்து முடித்து விடு– வீர்–கள். நண்–பர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்–பும் இருக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு உயர்–கல்வி கற்க தேவை– யான பண–வச – தி கிடைக்–கும். கூடு–தல – ாக கவ–னம் செலுத்தி படிப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். உடல் ஆர�ோக்–யத்–தில் சிறு–சிறு சங்–கட – ங்–கள் வர–லாம். கவ–னமு – ட – ன் இருந்–தால் பயம் இல்லை. பரி–கா–ரம்: ராஜ–ரா–ஜேஸ்–வ–ரியை தீபம் ஏற்றி வணங்க செல்–வம் சேரும். செல்–வாக்கு உய–ரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. ðô¡

69

1-15 ஜூலை 2018

ஜூலை 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் துலாம்: யாரி–ட–மும் எதை–யும் எதிர்–பார்க்–காத துலா ராசி அன்–பர்– களே, நீங்–கள் நிதா–னம – ா–னவ – ர்–கள் அதே வேளை–யில் ப�ொரு–ளா–தார விஷ–யங்–களி – ல் கவ–னம – ாக இருக்க வேண்–டும். இந்த கால–கட்–டத்–தில் எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்– கும். நண்–பர்–கள் மூலம் எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். விரும்–பிய ப�ொருட்–களை வாங்கி மகிழ்– வீ ர்– க ள். ஆடை, ஆப– ர ணச் சேர்க்கை இருக்– கு ம். காரி– ய த்– தடை , வீண் அலைச்– ச ல் ஏற்–ப–ட–லாம். கெட்ட கன–வு–கள் வர–லாம். திடீர் க�ோபம் ஏற்– ப – டு ம். எதிர்– ப ா– லி – ன த்– தா – ரி – ட ம் கவ–ன–மாகப் பழ–கு–வது அவ–சிய – ம். த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் புதன், சுக்–கிர– ன், ராகு என கிரக கூட்–டணி இருக்–கி–றது. த�ொழில், வியா– பா–ரம் த�ொடர்–பான அலைச்–சல் அதி–க–ரிக்–கும். ஆர்–டர் கிடைப்–ப–தில் தாம–தம் உண்–டா–க–லாம். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–வது மன–தி–ருப்–தியை தரும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் கூடு– தல் பணி–சு–மை–யால் டென்–ஷ–னு–டன் காணப்–ப– டு– வ ார்– க ள். நிலு– வை – யி ல் உள்ள த�ொகை– கள் வந்து சேர– லாம். குடும்– பஸ்– தா – னா– தி– பதி செவ்–வாய் கேது–வு–டன் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். குடும்–பத்– தில் இத–மான சூழ்–நிலை காணப்–படு – ம். கண–வன், மனை–விக்–கிடையே – சின்–னச் – சின்ன கருத்து வேற்– று–மைக – ள் வரும். பிள்–ளைக – ளி – ன் செயல்–பா–டுக – ள்

ஆறு–த–லைத் தரும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். பெண்–க–ளுக்கு அடுத்– த–வர்– க–ளின் செயல் – க – ளா ல் க�ோபம் உண்– டா – க – ல ாம். க�ொடுத்த கடனை திரும்பப் பெறு–வ–தில் முழு–மூச்–சு–டன் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். கலைத்–து–றையி – ன – ரு – க்கு ஏதா–வது ஒரு வகை– யில் வாக்–கு–வா–தம் உண்–டா–கும். புதிய ஒப்–பந்– தங்–கள் கையெ–ழுத்–திடு – ம்–ப�ோது ஆவ–ணங்–களை சரி–பார்க்–க–வும். வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் செல்ல வேண்டி இருக்–கும். அர–சிய – ல்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு அடுத்–தவ – ர்–களி – ட – ம் பேசும்–ப�ோது, யாரைப் பற்–றி–யும் விமர்–சிக்–கா– மல் இருப்–பது நல்–லது. பண–வ–ரத்–தில் தாம–தம் இருக்–கும். அன்–னிய ம�ொழி பேசு–ப–வர்–க–ளால் உதவி கிடைக்–கும். வசிக்–கும் இடத்–தில் மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் கவ–னத்தை சிதற விடா–மல் வகுப்பை கவ–னிப்–பது அவ–சி–யம். கூடு–த–லாக பாடங்–களை படிக்க வேண்டி இருக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தைப் ப�ொறுத்–த–வரை அலர்ஜி சம்–பந்–தம – ான பிரச்–னைக – ள் ஏற்–பட – ல – ாம். பரி–கா–ரம்: ரா–ம–ருக்கு பான–கம் நிவே–த–னம் செய்து வணங்க எல்லா நன்– மை – க – ளு ம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: வெள்ளி, சனி.

விருச்–சிக – ம்: தவறை நேர–டியாக – சுட்– டி க்– கா ட்– டு ம் விருச்– சி க ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் உழைத்து வாழ்– வி ல் முன்– னே – று – ப – வ ர்– க ள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யா–தி– ப–தி–யான செவ்–வாய், கேது–வு–டன் தைரிய-வீரிய ஸ்தா– ன த்– தி ல் சஞ்– ச – ரி க்– கி – ற ார். மன–க–லக்–கம் உண்–டா–கும். எவ்–வ–ளவு திற–மை– யாக செயல்–பட்–டா–லும் மற்–ற–வர்–க–ளின் விமர்–ச– னத்–திற்கு ஆளாக வேண்–டி–வ–ரும். ஆனா–லும், எதிர்த்து செயல்–பட்–ட–வர்–கள் அடங்கி விடு–வார்– கள். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி இருக்–கும். எதிர்–பா–லின – த்–தாரி – ன் நட்–பும், அத–னால் மகிழ்ச்–சி– யும் உண்–டா–கும். விருந்து நிகழ்ச்–சி–யில் கலந்து க�ொள்ள நேரி–ட–லாம். வீண் செலவு, உடல் நல பாதிப்பு ஏற்–ப–ட–லாம். த�ொழில் ஸ்தா–ன–ாதி–ப–தி–யான சூரி–யன் அஷ்– டம ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் எதிர்– ப ார்த்த முன்– னே ற்– ற ம் காண கூடு–த–லாக உழைக்க வேண்டி இருக்– கும். வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு நீடிக்–கும். த�ொழில் விரி–வாக்–கம் பற்–றிய எண்–ணம் உண்– டா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் புதிய பதவி அல்–லது கூடு–தல் ப�ொறுப்–புக – ள் கிடைக்க பெறு–வார்–கள். குடும்– ப ா– தி – ப – தி – யா ன குரு வக்ர நிலை– யில் விரய ஸ்தா– ன த்– தி ல் சஞ்– ச – ரி க்– கி – ற ார். குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்– க–ளின் நல–னுக்– காக செலவு செய்ய வேண்டி இருக்–கும். கண–வன்,

மனை– வி க்– கி – டையே அன்பு அதி– க – ரி க்– கு ம். பிள்–ளை–க–ளின் தேவையை பூர்த்தி செய்–வ–தில் ஆர்–வம் காட்–டு–வீர்–கள். அவர்–கள் உங்–களை மதிப்–பது மன–துக்கு இத–ம–ளிக்–கும். பெண்–களு – க்கு மன–தில் வீண்–குழ – ப்–பம் உண்– டா–கும். ஆனா–லும், உங்–க–ளி–டம் ஆல�ோ–சனை கேட்டு உங்–களை நாடி சிலர் வரக்–கூ–டும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ர் முன்–னேற தேவை–யான வாய்ப்பு கிடைக்– கு ம். ப�ோட்– டி – க ள் வில– கு ம். தேவை–யான நிதி–யு–தவி கிடைக்–கும். உற்–சா–க– மா–கப் பணி–களை கவ–னித்–தாலு – ம் வேலை–களி – ல் தாம–தம் இருக்–கும். அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு மேலி–டத்–து–டன் இருந்த சண்–டை–கள் நீங்–கும். புத்–தி–சா–தூ–ரி–யத்– தால் ப�ொருள் சேர்க்கை ஏற்–ப–டும். தடை–பட்ட காரி– ய ங்– க – ளி ல் தடை நீங்– கு ம். பண– வ – ர த்து எதிர்–பார்த்–த–படி இருக்–கும். ஆன்–மிக எண்–ணம் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–க–ள் கல்–வி–யில் வெற்றி பெற எடுக்– கும் முயற்–சி–கள் நல்ல பலன் தரும். சக மாண– வர்–க–ளின் நட்–பும் கிடைக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தைப் ப�ொறுத்–த–வரை நீண்ட நாட்–க–ளுக்–குப் பிறகு முன்–னேற்–றத்தை சந்–திப்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: முரு–கனு – க்கு பால–பிஷே – க – ம் செய்து அர்ச்– சனை செய்து வணங்க மன அமைதி உண்–டா–கும். காரிய அனு–கூ–லம் ஏற்–ப–டும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், வியா–ழன்.

70

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஜூலை 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் தனுசு: எதி–லும் நேர்–மைய – ைக் கடை–பி–டிக்–கும் தனுசு ராசி அன்– பர்–களே, நீங்–கள் தேவ–கு–ரு–வான வியா– ழ னை ராசி– ந ா– த – ன ா– க க் க�ொண்–ட–வர்–கள். இந்த கால–கட்– டத்–தில் எதிர்–ப ார்த்–த–படி காரி–யங்–கள் நடந்து முடி–யாம – ல் காரிய தாம–தம் உண்–டாக – ல – ாம். உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் பாதிக்–கப்–ப–ட–லாம். வீண் வாக்–கு– வா–தத்–தால் பகை உண்–டா–க–லாம். பய–ணத்–தில் தடங்–கல், வீண் செலவு ப�ோன்–றவை ஏற்–ப–டும். பண–வர– த்து இருக்–கும். நன்–மைக – ள் உண்–டாகு – ம். நக்ஷத்–ரா–தி–பதி புத–னின் சஞ்–சா–ரத்–தால் வாகன ய�ோகம் உண்–டாகும். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் உதவி கிடைக்–கும். மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். எதி–லும் தயக்–கம�ோ, பயம�ோ ஏற்–ப–டாது. த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–ப–தி–யான புதன், அஷ்– டம ஸ்தா–னத்–தில் மறைந்–தி–ருந்–தா–லும் அவ–ரின் சார– ப – ல த்– தி ன் மூலம் த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம் நன்–றாக நடக்–கும். வாக்–கு–வன்–மை–யால் லாபம் அதி–க–ரிக்–கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். அர–சாங்–கம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் சாத–கம – ான பலன்–த–ரும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் புதிய பத–வி–கள், கூடு–தல் ப�ொறுப்பு கிடைக்கப் பெறு–வார்–கள். அலு–வ–லகப் பணி–களை வெற்– றி– க – ர – ம ாக செய்து முடிக்– கு ம் சாமர்த்– தி – ய ம் உண்–டா–கும். குடும்ப ஸ்தா–னத்தை பஞ்–ச–மா–தி–பதி செவ்– வாய் அலங்–க–ரிப்–ப–தால் குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி இருக்–கும். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்த குடும்–பம்

த�ொடர்–பான பிரச்–னை–கள் சாத–க–மாக முடி–யும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இருந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். குழந்–தைக – ளின் கல்–விக்–காக பாடு–பட வேண்டி இருக்–கும். பெண்–களு – க்கு பய–ணங்–களா – ல் செலவு ஏற்–ப– டும். துணிச்–ச–லு–டன் எதி–லும் ஈடு–பட்டு காரிய வெற்றி காண்–பீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ரைத் தேடிப் புதிய ஒப்– பந்–தங்–கள் வரும். ஆனா–லும் ரசி–கர்–க–ளின் ஆத– ரவு குறைந்தே காணப்–ப–டும். எனவே ரசி–கர் மன்–றங்–க–ளுக்கு செலவு செய்து அவர்–களை உற்–சா–கப்–ப–டுத்–த–வும். த�ொழி–லில் கவ–ன–மும், செயல்–பாட்–டில் நிதா–ன–மும் தேவை. அர–சிய – ல்–வா–திக – ள் ப�ொதுச்–சேவை – யி – ல் அனு– கூ–ல–மான திருப்–பங்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். கட்சி மேலி–டத்–தின் பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். இத– னால் உங்–க–ளுக்கு புதிய பத–வி–கள் கிடைக்–கும். எதி–ரிக – ளு – ம் உங்–களி – ட – ம் அடங்–கியே நடப்–பார்–கள். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்– வி – யி ல் முன்– னே ற்– றம் உண்– டா – கு ம். விளை– யா ட்– டி ல் கவ– ன ம் செலுத்–து–வீர்–கள். உடல்– ந – ல த்– தை ப் ப�ொறுத்– த – வ ரை ச�ோம்– பல் ஏற்– ப – ட – ல ாம். அதிக புளிப்பு க�ொண்ட உண–வு வ–கைகளை தவிர்த்–தல் நல்–லது. பரி–கா–ரம்: சிவனை வில்வ தளங்களால் அர்ச்– சனை செய்து வணங்க, காரிய தடை–கள் நீங்–கும். நிலு–வையி – ல் உள்ள பணம் கைக்கு கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, வியா– ழ ன், வெள்ளி.

மக–ரம்: கடு–மை–யான உழைப்– பை–யும், நேரத்தையும் சரி–யான முறை–யில் கடை–பி–டித்–த–லை–யும் தாரக மந்– தி – ர – ம ா– க க் க�ொண்ட மகர ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் வெள்ளை மனம் க�ொண்–ட–வர். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யி–லேயே செவ்–வாய் உச்–ச–மாக இருப்–ப–தால் மன�ோ–தை–ரி–யம் கூடும். எல்–லா–வக – ை–யிலு – ம் சுகம் உண்–டாகு – ம். முயற்–சிக – – ளில் சாத–கம – ான பலன் கிடைக்–கும். பண–வர– த்து திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். வயிற்றுக் க�ோளாறு உண்–டா–க–லாம். தூக்–கம் குறை–யும். எதிர்–பா– லி–னத்– தா–ரின் நட்பு கிடைக்–கும். அர– சாங்–கம் த�ொடர்–ப ான பணி–கள் சாத–க – மாக நடக்– கும். முக்–கிய நபர்–க–ளின் உத–வி–யும் கிடைக்–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை குரு அலங்–க–ரிப்–ப– தா–லும், த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–பதி சுக்–கி–ரன் ராசி– யைப் பார்ப்–ப–தா–லும், த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த மெத்–த–னப் ப�ோக்கு மாறும். வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பய–ணங்–கள் சுமா–ரான பலன் தரும். உத்–தி–ய�ோக – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் திட்–டமி – ட்–டப – டி பணி–களை முடிக்க முடி–யா–மல் தாம–தம் ஏற்–ப–ட– லாம். சக ஊழி–யர்–களு – ட – ன் கவ–னம – ாகப் பழ–குவ – து நல்–லது. மேலி–டம் உங்–கள் மீது கரி–சன – ப் பார்வை வைக்–கும். குடும்ப ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–தன் சனி மற்–றும் குரு பார்ப்–ப–தால் குடும்–பத்–தில் இருப்–ப– வர்–க–ளால் சிறு–சிறு பிரச்–னை–கள் ஏற்–பட்–டா–லும், அதை வள–ர–வி–டா–மல் சமா–ளித்து விடு–வீர்–கள். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே இடை– வெ ளி

காணப்–ப–டும். பிள்–ளை–கள் புத்–தி–சா–தூர்–ய–மாக நடந்து க�ொள்–வது மன மகிழ்ச்–சியை தரும். பெண்–களு – க்கு உடல் ஆர�ோக்–கிய – த்–தில் கவ– னம் தேவை. முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். எதிர்–பார்த்த உத–விக – ள் கிடைக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய ஒப்–பந்–தங்– கள் தாமா–கவே கிடைக்–கும். ஆனா–லும் ஒப்– பந்– த ங்– களை முடித்து நற்– பெ – யரை எடுப்– ப ர். ரசி– க ர்– களை உற்– சா – க ப்– ப – டு த்தி அவர்– க – ளி ன் பேரா–த–ர–வைப் பெறு–வர். செயல்–க–ளைச் சீரிய – ட்–டுச் செய்–யவு – ம். செயல்–களி – ல் முறை–யில் திட்–டமி –யை–யும் பயன்–ப–டுத்–துங்–கள். முழுத்–தி–றமை – அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் எதி– ரி – க – ளு க்– கு த் தக்க பதி–லடி க�ொடுப்–பர். வழக்–குக – ளி – லு – ம் சாத–கம – ான தீர்ப்பு வரும். கட்– சி – யி ல் புதிய பணி– க – ளை ச் சாதூர்–யம – ா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். செல்–வாக்கு – ல்–லாத விஷ–யங்–களி – ல் தலை– உய–ரும். சம்–பந்–தமி யிட வேண்–டாம். த�ொண்–டர்–க–ளை–யும் அனு–ச–ரித்– துச் செல்–ல–வும். மாண–வர்–கள் திட்–ட–மிட்–ட–படி பாடங்–களை படித்து கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெறு– – ள் வீர்–கள். உயர்–கல்–விக்–காக எடுக்–கும் முயற்–சிக சாத–க–மான பலன் தரும். உடல் ஆர�ோக்– கி – ய த்– தி ல் அதிக கவ– ன ம் எடுத்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம். நீண்ட நேரம் கண்–வி–ழிப்–பதை தவிர்க்–க–வும். பரி–கா–ரம்: விநா–ய–க–ருக்கு சனிக்–கி–ழ–மை–யில் தீபம் ஏற்றி வழி–பட குடும்–பத்–தில் அமைதி உண்– டா–கும். வாழ்க்–கை–யில் முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், வெள்ளி. ðô¡

71

1-15 ஜூலை 2018

ஜூலை 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் கும்–பம்: மன–சாட்–சிக்கு பயந்து எந்த ஒரு காரி–யத்–தை–யும் எதிர்– க�ொள்–ளும் கும்ப ராசி அன்–பர்– களே, நீங்–கள் சேமிக்–கும் பழக்–கம் க�ொண்–ட–வர். இந்த கால–கட்–டத்– தில் எதிர்–பார்த்த பணம் வர–லாம். எதிர்ப்–புக – ள் வில–கும். எந்த காரி–யம் செய்–தாலு – ம் தாம–தம் உண்–டாகு – ம். எல்–லா–வற்–றிலு – ம் ஒரு பயம் ஏற்–ப–டும். புதி–ய–ந–பர்–க–ளின் நட்பு உண்–டா–கும். வீடு, வாக–னம் த�ொடர்–பான விஷ–யங்–க–ளில் கூடு– தல் கவ–னம் தேவை. வழக்–குக – ளி – ல் இருந்–துவ – ந்த தேக்க நிலை மாறும். நீண்ட நாட்–களு – க்–குப் பிறகு சுப–நி–கழ்ச்–சி–கள் நன்–றாக நடை–பெ–றும். த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–பதி செவ்–வாய் விரய ஸ்தா–னத்–தில் உச்–சம – ாக இருக்–கிற – ார். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்–டுள்–ள–வர்–கள் எவ்–வ–ளவு திற–மை–யாக செயல்–பட்–டா–லும் மெத்–த–ன–மான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பய–ணங்–களை திட்–டமி – ட்–டப – டி மேற்–க�ொள்ள முடி– யாத நிலை உண்–டா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு அலு–வ–லக வேலை–க–ளால் டென்–ஷன் உண்–டா–க–லாம். சக ஊழி–யர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்பு இருக்–கும். குடும்–பா–தி–ப–தி–யான குரு, அவ–ருடைய – ராசிக்கு மறைந்–திரு – ந்–தாலு – ம், அவர் ராசி–யைப் பார்ப்–பத – ன் மூலம் நல்ல பலன்– கள் ஏற்–ப–டும். குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளால் நிம்–மதிக் குறைவு உண்–டா–க–லாம். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே மனம் விட்டுப் பேசு–வத – ன் மூலம் முக்–கிய – ம – ான காரி–யங்–களி – ல் நல்ல முடிவு

எடுக்க முடி–யும். பிள்–ளை–க–ளின் நல–னுக்–காக பாடு–பட வேண்டி இருக்–கும். பெண்–கள் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளை–யும், அடுத்–த– வர் பற்–றிய விமர்–ச–னங்–க–ளை–யும் தவிர்ப்–பது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய சந்–தர்ப்– பங்–கள் கிடைக்–கும். சக கலை–ஞர்–களே உங்–கள் உயர்–வுக்கு உறு–துணை – யாக – இருப்–பர். பய–ணங்–க– ளால் நன்–மைகளை – எதிர்–பார்க்க முடி–யாது. புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு முக்–கி–ய–மா–ன–வர்–க– ளின் நட்பு கிடைக்–கும். சமூ–கத்–தில் உங்–கள் மதிப்பு மரி–யாதை உய–ரும். சமூ–கத்–தில் முக்– கி– யஸ் – த ர் என்று பெய– ரெ – டு ப்– பீ ர்– க ள். கட்– சி ப் பணி–க–ளில் சுறு–சுறுப்–பு–டன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். கட்– சி–யில் முக்–கிய ப�ொறுப்–புக – –ளை–யும் ஏற்–பீர்–கள். நண்–பர்–க–ளா–லும் த�ொண்–டர்–க–ளா–லும் ஏற்–றம் பெறு–வீர்–கள். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்வி பற்–றிய கவலை அதி– க – ரி க்– கு ம். திட– ம ான மன– து – ட ன் படிப்– ப து வெற்–றியை தரும். உடல் ஆர�ோக்–கிய – த்–தில் நல்ல முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். கர்ப்–பி–ணிப் பெண்–கள் இந்த கால–கட்– டத்–தில் அதிக அக்–கறை எடுத்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: ம–ஹா–லக்ஷ்–மிக்கு பாய–சத்தை நிவே–த–னம் செய்து வணங்கி வர எதிர்ப்–பு–கள் அக–லும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், வியா–ழன், வெள்ளி.

மீனம்: தேவ– கு – ரு – வ ான வியா–ழனை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்ட மீன ராசி அன்–பர்– களே, நீங்– க ள் சமூ– க த்– தி ன் மீது அதிக அக்–கறை க�ொண்–ட–வர்–கள். முற்– ப�ோக்கு சிந்–தனை உடை–ய–வர்–கள். இந்த கால– கட்–டத்–தில் பேச்–சின் இனிமை, சாதூர்–யத்–தின் மூலம் காரிய வெற்றி காண்–பீர்–கள். பண–வ–ரத்து கூடும். சாமர்த்–திய – ம – ான செயல்–களா – ல் மதிப்–பும், அந்–தஸ்–தும் உய–ரும். மன–க்க–வலை நீங்–கும்–ப– டி–யான சூழ்–நிலை இருக்–கும். உற்–சா–கம் உண்– டா–கும். பய–ணத்–தின்–ப�ோது ஏற்–பட்ட தடங்–கல் நீங்–கும். த�ொழிற் ஸ்தா–னத்தை சனி அலங்–க– ரித்–தா–லும், அவ–ரின் சார பலத்–தால் த�ொழில் வியா–பா–ரம் லாப–க–ர–மாக நடக்–கும். ப�ோட்–டி–கள் வில–கும். தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் செயல்–பட்டு முன்– னே ற்– ற ம் காண்– பீ ர்– க ள். உத்– தி – ய�ோ – க த்– தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு பணி–களை விரைந்து முடிக்க தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். புதிய வேலை த�ொடர்– ப ாக மேற்– க �ொள்– ளு ம் முயற்–சிக – –ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். குடும்ப ஸ்தா–னத்தை அதன் அதி–பதி செவ்– வாய் மற்–றும் ராசி–நா–த–னான குரு ஆகி–ய�ோர் பார்ப்–ப–தால் குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் உங்– களை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வார்–கள். கண–வன், மனை–விக்–கிடையே – இருந்த பிரச்–னைக – ள் தீரும். பிள்–ளை–கள் மூலம் பெருமை உண்–டா–கும்.

பெண்–களு – க்கு எதிர்–பா–ராத பண–வர– த்து இருக்– கும். மனக்–கவ – லை நீங்கி உற்–சாக – ம் உண்–டாகு – ம். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் கவ–னம் தேவை. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய நட்–பு–க–ளால் சந்–த�ோ–ஷம் கிடைக்–கும். வேலை–யில் மட்–டுமே குறி–யாக இருக்– க – வு ம். திற–மை – களை வளர்த்– துக் க�ொள்–வீர்–கள். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்–பாக இருக்–கும். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ரவு குறை–யாது. நிதா–னம – ா–கவு – ம், ப�ொறு–மையு – ட – னு – ம் இருந்–தால், புதிய ஒப்–பந்–தங்–க–ளைப் பெற–லாம். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் எடுத்த காரி– ய ங்– க ள் அனைத்–தும் வெற்–றி–க–ர–மாக முடி–யும். புக–ழும் செல்–வாக்–கும் அதி–க–ரிக்–கும். கட்சி மேலி–டத்– தின் கவ– ன த்தை ஈர்ப்– பீ ர்– க ள். அதே– ச – ம – ய ம் புதிய ப�ொறுப்–புகளை – கவ–னத்–து–டன் கையா–ள– வும். த�ொண்–டர்–கள் ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். ய�ோசித்து முக்–கிய முடி–வு–களை எடுப்–பீர்–கள். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் வெற்றி பெறு– வ�ோம் என்ற தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்தை ப�ொறுத்–த–வரை வாக–னங்–க–ளைப் பயன்–ப–டுத்–தும்–ப�ோது அதிக கவ–னம் தேவை. தேவை–யற்ற வேகம் கூடாது. பரி–கா–ரம்: தின–மும் சூரிய நமஸ்–கா–ரம் செய்– வ–தால் உடல் நலம் சீரா–கும். ப�ொரு–ளா–தார சூழ்–நிலை நன்–றாக இருக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, வியா– ழ ன், வெள்ளி.

72

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ட்வென்ட்டி 20

பூக்களும் பரமேஸ்வரனும்

 மது–ரை–யிலி – ரு – ந்து 15 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் உள்ள திருப்– பூ– வ – ன த்– தி ல் ஈசன் ‘பூவண்– ணன்’, ‘பூவ–ணத்–த–வன்’, ‘பூவ– ணன்’ எனும் பெயர்–க–ளால் வணங்–கப்–ப–டு–கி–றார்.  ஈச– னி ன் திருக்– க �ோ– லங்– க – ளி ல் ஒன்– ற ான சதா– சி–வ–மூர்த்தி ப�ொற்–றா–மரை ம ல – ரி ல் அ ம ர் ந் து கை க – ளில் செந்– தா – ம – ர ை– யை – யு ம் நீல�ோத்– ப – ல த்– தை – யு ம் ஏந்– தி– ய – ரு ள்– வ – தா ல் ‘தாம– ர ைச் சென்– னி – ய ன்’, ‘தாம– ர ைச் சே வ – டி – ய ா ன் ’ , ‘ தா ம ர ை ம ல ர் – க – ர த் – தா ன் ’ , ‘ த ண் – தா– ம – ர ைச் சைவன்’, ‘தாம– ரை– ய ான்’ என்– றெ ல்– லா ம் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றார்.  தஞ்– ச ா– வூ ர்-திரு– வை – யாறு சாலை–யி–லுள்ள கண்– டி– யூ – ரு க்கு மேற்கே 4 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் உள்ள பூந்– து – ருத்தி தலத்–தில் ‘புஷ்–ப–வ–ன– நா–த’– ரா – க ஈசன் அருள்–கிற – ார்.

 தும்– பை ப் பூவை விரும்–பிச் சூடி–டும் பர–மனை ‘தும்–பைச் சூடி’ என திரு– மு–றைக – ள் ப�ோற்–றுகி – ன்–றன. காஞ்–சி–பு–ரம் பங்–குனி உத்– திர ஏகாம்–பரே – ஸ்–வர – ர்-ஏல– வார்–கு–ழலி திரு–ம–ணத்–தின்– ப�ோது தும்பை மலர்–களை – க் க�ொண்டு புஷ்– பா ஞ்– ச லி செய்–யப்–ப–டு–கி–றது.  தி ரு – நெ ல் – வே – லி – யில் உள்ள நெல்– ல ை– ய ப்– பரை தேவா– ர ம், ‘சிந்– து – பூந்–து–றைச் செல்–வர்’ என ப�ோற்–று–கி–றது.  கம்– ப – ரா – ம ா– ய – ண த்– தில் ‘எருக்–கு–மதி படைத்த சடை இறை–வன்’ என எருக்– கம்– பூ – வை ச் சூடிய ஈசன் புக–ழப்–ப–டு–கி–றார்.  ஈர�ோடு மாவட்–டத்– தி–லுள்ள பூந்–துறை – யி – ல் ‘புஷ்– ப–வனே – ஸ்–வர – ர்’ எனும் பெய– ரில் இந்– தி – ர ன் வழி– பட்ட ஈசனை தரி–சிக்–க–லாம்.  ம ன் – ன ா ர் – கு – டி க் கு வடக்கே 10 கி.மீ. த�ொலை–வில் அமைந்–துள்ள, திரு–நா–வுக்–க– ர–சரா – ல் பாடப்–பட்ட பூவ–னூ– ரில் ‘புஷ்–பவ – ன – ந – ா–த’– ரா – க ஈசன் வழி–ப–டப்–ப–டு–கி–றார்.  சென்னை-செங்–குன்– ற த்தை அ டு த்த ஞ ா யி று திருத்–த–லத்–தில் ‘புஷ்–ப–ர–தேஸ்– வ–ரர்’ எனும் திருப்–பெ–ய–ரில் மகே– ச னை தரி– சி க்– க – லா ம். பஞ்–ச–பாஸ்–கர தலங்–க–ளுள் இத்–த–ல–மும் ஒன்று.  தே வ ா – ர த் – தி – லு ம் , தி ரு – மு றை நூ ல் – க – ளி – லு ம் சிவ–பெ–ரு–மான் ‘க�ொன்றை வேணி– ய ன்’, ‘க�ொன்– றை ச் சடை– ய ான்’, ‘ப�ொன்– ன ங்– க – டு க் – கை ப் பு ரி – ச – ட ை – ய�ோ ன் ’ என குறிப்–பி–டப்–பட்–டுள்–ளார்.  ‘செவ்– வ ந்– தீ ஸ்– வ – ர ர்’ எனும்பெய–ரில்சிவ–பெ–ரும – ான் அ ரு – ளு ம் தல ம் ,

காஞ்–சி–புர – த்–தில் உள்–ளது.  பெரி–யபா – ளை – ய – த்–திற்கு அரு– கி ல் ஆர– ணி – ய ாற்– ற ங்– க–ரை–யில் ‘செண்–ப–க–பிச்–சா– லீஸ்–வ–ரர்’ எனும் பெய–ரில் சிவ பெரு–மான் திரு–வ–ருள்– பா–லிக்–கி–றார்.  திரு– நெ ல்– வே – லி – யி ல் உள்ள திருப்– பு – ட ை– ம – ரு – தூ – ரி ல் ‘ ந ா று ம் – பூ – ந ா – த – ரா – க ’ பர – மே ஸ் – வ – ரனை தரி–சிக்–கலா – ம்.  தேவா–ரம் க�ொன்றை மலரை திரு–மல – ர் என ப�ோற்– று–கிற – து. காஞ்–சிபு – ர – த்–திலு – ள்ள ஆலஞ்– சே – ரி – யி ல் ‘திரு– ம – ல ர் உடை–யார்’ எனும் பெய–ரில் ஈசனை வணங்கி மகி–ழலா – ம்.  கர–வீர – ம் எனும் மஞ்–சள் அலரி பூவின் பெயரை தன் பெய–ர�ோடு சேர்த்து ‘கர–வீர – – நா–த–ரா–க’ பர–மன் அரு–ளும் திருத்– த – ல ம் திரு– வ ா– ரூ – ரு க்கு அருகே உள்ள கரை–யா–புர – ம்.  திரு–மல – ை–ராய – ன் பட்–டி– னத்–தில் உள்ள தியா–க–ரா–ஜப் பெரு–மான் ‘செண்–பக – த்–திய – ா– கர்’ என வணங்–கப்–படு – கி – ற – ார்.  திரு–வா–ரூர் தியா–க–ரா– ஜரை ‘செவ்–வந்–தித் த�ோட–ழ– கர்’, ‘தண்– தா – ம – ர ை– ய ான்’ என பக்– த ர்– க ள் ப�ோற்றி வணங்–கு–கின்–ற–னர்.  திருக்–கரு – க – ா–வூரி – ல் முல்– லைக்–க�ொடி படர தன் திரு– மே–னியை அளித்த ‘முல்–லை– வ–ன–நா–த–ரை’ தரி–சிக்–கலா – ம்.  குரங்–க–ணில்–முட்–டத்– தில் ஈசன் பாரி–ஜாத மரத்–த– டி–யில் வீற்–ற–ருள் புரி–வ–தால் ‘க�ொய்–யா–மல – ர் சூடி–ய�ோன்’ என அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார்.  மன்–னார்–குடி – யி – லி – ரு – ந்து 21. கி.மீ. த�ொலை–வில் திருத்– து– றை ப்– பூ ண்டி செல்– லு ம் வழி– யி ல் உள்ள திருக்– க – ள ர் ஈசன் ‘பாரி– ஜ ா– த – வ – னே ஸ்– வ – ர ர் ’ எ னு ம் ப ெ ய – ரி ல் அருள்–கி–றார். ðô¡

73

1-15 ஜூலை 2018

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

எதிர்கால வாழ்வு சிறப்பாகவே அமைந்துள்ளது! மாற்–றுத் திற–னாளி. வாட–கைக்கு நான்கடைஒருஎடுத்து மின்–சா–த–னம் பழு–து–பார்க்–

கும் த�ொழில் செய்–கி–றேன். என் மனை–விக்கு அடிக்–கடி உடல்–ந–லம் பாதிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. என் தாயா–ரின் பெய–ரில் உள்ள மனை–யில் வீடு– கட்ட முடி–ய–வில்லை. சக�ோ–த–ரர்–க–ளுக்–குள் மன வருத்–தம் உண்–டா–கி–றது. எனது பிரச்–னை–கள் தீர–வும், த�ொழில் நல்ல முறை–யில் நடக்–க–வும் வழி ச�ொல்–லுங்–கள்.

- க. தர், பாண்–டிச்–சேரி. ‘முயற்சி இருந்–தால் முன்–னேற்–றம் நிச்–ச–யம்’ என்ற எண்–ணத்–த�ோடு செயல்– பட்டு வரு–கி–றீர்–கள். உத்–தி–ரட்–டாதி நட்–சத்– தி–ரம், மீன ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்– தி–ருக்–கும் உங்–கள் ஜாத–கத்தை கணித்–துப் பார்த்–ததி – ல், தற்–ப�ோது 15.07.2018 வரை கேது தசை–யில் குரு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. உங்– கள் ஜாத–கத்–தின்–படி ஜென்ம லக்–னத்–தில் இருந்து ஆறாம் வீட்–டில் கேது அமர்ந்–தி– ருப்–ப–தால், இந்த தசை–யில் பல்–வேறு பிரச்– னை–களை சந்–தித்து வரு–கி–றீர்–கள். சத்ரு, ர�ோக, ருண ஸ்தா–னம் என்று அழைக்–கப்–ப– டும் ஆறாம் வீட்–டில் கேது அமர்ந்து, அவ– ரது தசை நடக்–கும் காலத்–தில் பல்–வேறு பிரச்–னை–கள் உண்–டா–வ–தில் ஆச்–ச–ரி–யம் ஏது–மில்லை. என்–றா–லும் உங்–கள் ஜாத–கத்– தில் த�ொழி–லைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஜீவன ஸ்தா னாதி–ப–தி–யான சுக்–கி–ரன், ஜென்ம லக்– ன த்– தி ல் அமர்ந்– தி – ரு ப்– ப – த ால் கடும் உழைப்–பா–ளி–யா–கத் திகழ்–வீர்–கள். தனது ச�ொந்த உழைப்–பி–னால் முன்–னேற வேண்– டும் என்ற எண்–ணத்–த�ோடு ப�ோரா–டுவீ – ர்–கள்.

39 வயது முடிந்து 40வது வயது த�ொடங்–கும் நாளி–லி–ருந்து உங்–கள் வாழ்க்கை ஏறு–மு–க– மாக அமை–யும். அது–வரை பிரச்–னைக – ளை சமா–ளிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். வீடு கட்–டும் முயற்–சியை சிறிது காலம் ஒத்தி வையுங்– கள். உடன்–பி–றந்–த�ோ–ரு–ட–னான பிரச்–னை– கள் விரை–வில் காணா–மல் ப�ோய்–வி–டும்.

74

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

நீங்–கள் நிம்–ம–தி–யாக உறங்–கா–தது மட்–டுமே உங்–கள் பிரச்–னைக்–கான கார–ணம். இன்– னும் இரண்டு ஆண்–டு–கள் வரை த�ொட– ரும் கடன் பிரச்னை அதன்–பின் முற்–றி–லும் குறைந்–து–வி–டும். உறக்–கத்–தைத் துறந்–தால் உடல்–நிலை கெட்–டுவி – டு – ம் என்–பதை நினை– வில் க�ொள்–ளுங்–கள். இறை–வன் நம்–மைக் கைவி–ட–மாட்–டான் என்ற நம்–பிக்–கையை வளர்த்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள். அர–சுப்–பணி – யை எதிர்–பார்த்–துக் காத்–திரு – ப்–பதை – வி – ட உங்–கள் மேல் நம்–பிக்கை வைத்து உங்–கள் த�ொழி– லில் முழு கவ–னத்–தை–யும் செலுத்–துங்–கள். சுக்–கிர தசை துவங்–கும் நேரத்–தில் உங்–கள் த�ொழில் விருத்தி அடை–யும். பத்து பேருக்கு நீங்–கள் வேலை–வாய்ப்பு அளிப்–பீர்–கள். லாப ஸ்தா–னத்–தில் ஆட்சி பெற்–றி–ருக்–கும் புதன் சிறப்– ப ான தன– ல ா– ப த்தை அளிப்– ப ார். மனை–வியி – ன் உடல்–நல பாதிப்பு என்–பதெ – ல்– லாம் தற்–கா–லி–க–மா–னதே. உங்–கள் மனைவி உங்–களு – க்கு பக்–கப – ல – ம – ா–கத் துணை நிற்–பார். ஞாயிற்–றுக்–கிழமை – த�ோறும் அரு–கில் உள்ள சிவன் க�ோவி–லுக்–குச் சென்று வழி–பட்டு வரு– வ தை வழக்– க த்– தி ல் க�ொள்– ளு ங்– க ள். பர– மேஸ் – வ – ர – னி ன் அருள் உங்– க ள் ஜாத– கத்–தில் பரி–பூர்–ண–மாக நிறைந்–தி–ருக்–கி–றது.

21.08.2020 முதல் உங்–கள் வாழ்க்–கை–யில் ஏறு–மு–கம் காண்–பீர்–கள்.

அ

மெ–ரிக்–கா–வில் பய�ோ–இன்–ஜினி – ய – ரி – ங் படிக்– கும் என் பேத்தி மருத்–துவ – ம் படித்து டாக்–டர் ஆவாளா? ஏழை–க–ளுக்–கா–கவே பாடு–ப–ட–வேண்– டும் என்று நினைக்–கி–றாள். அவ–ளது ஆசை நிறை–வே–றுமா? திரு–ம–ணம் எப்–ப�ொ–ழுது?

- பத்–மா–வதி ராமன், சென்னை.

சிங்–கப்–பூ–ரில் பிறந்து, அமெ–ரிக்–கா–வில் படித்து வரும் உங்–கள் பேத்–தி–யின் ஜாத–கம் மிக–வும் பலம் ப�ொருந்–தி–யது. ஏழை–க–ளுக்கு சேவை செய்ய வேண்–டும் என்ற அவ–ரது எண்–ணம் அவரை உய–ரத்–திற்கு அழைத்–துச் செல்–லும். பூரட்–டாதி நட்–சத்–தி–ரம், கும்ப ராசி, மகர லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் அவ– ரது ஜாதக பலத்–தின்–படி தற்–ப�ோது அவர் மேற்–க�ொண்டு படிப்–பதை விட உத்–ய�ோக – த்– தில் சேர்–வது நல்–லது. அவ–ரது தகு–திக்–கேற்ற உத்–ய�ோ–கத்–திற்கு முயற்–சித்–தால் தற்–ப�ோது கிடைத்–துவி – டு – ம். பார்ட் டைமில் மேற்–படி – ப்– பி–னைத் த�ொடர்–வதே அவ–ரது எதிர்–கா–லத்– திற்கு நல்–லது. 22 வயது முடிந்த நிலை–யில் தற்–ப�ோது டாக்–டர் படிப்–பிற்கு முயற்–சிப்– பதை விட, ஏற்–கென – வே தான் படித்து முடித்– தி–ருக்–கும் பய�ோ இஞ்–சி–னி–ய–ரிங் பிரி–வில் கிடைக்–கும் வேலைக்–குச் செல்–வதே உத்–தம – – மா–கத் த�ோன்–று–கி–றது. அவ–ரு–டைய ஜாத– கத்–தில் புதன், குரு இரு–வ–ரும் வக்–கிர கதி–யில் சஞ்–ச–ரிப்–பது மேற்–ப–டிப்–பினை தடை–செய்– யும். தற்–ப�ோது நடக்–கும் சனி தசை–யில் குரு புக்–தியி – ன் காலம் உத்–ய�ோக ரீதி–யான பயிற்–சிக்கு துணை–புரி – யு – ம். 23.11.2019 முதல் துவங்– க – வு ள்ள புதன் தசை இவ– ர து வாழ்– வி ல் திருப்– பு மு – னையை – உண்–டாக்–கும். சுய– சம்–பாத்–யம் அதி–கரி – ப்–பத�ோ – டு ஏழை–க–ளுக்கு சேவை செய்ய வேண்–டும் என்ற எண்–ணமு – ம் வெற்றி பெறும். 27வது வய– தில் திரு–ம–ணம் நடை–பெ–றும். இவ–ரது எண்ண ஓட்–டத்–தைப் புரிந்–து–க�ொண்டு இவ–ரது முயற்–சி–க–ளுக்கு பக்–க–ப–ல–மாய் நின்று துணை–பு–ரி–யும் நல்ல மனி–தரை கரம் பிடிப்–பார். உங்–கள் பேத்– தி–யின் ஜாத–கத்–தில் மூன்–றாம் இடத்–தில் இணைந்–துள்ள சனி–யும், கேது–வும் ப�ொது– சே–வைக்–குத் துணை–யி–ருப்–பார்–கள். ப�ொது– வாக ஏழை–கள் என்று ச�ொல்–வதை விட ஏழ்மை நிலை–யில் உள்ள மாற்–றுத் திற–னா– ளி– க – ளு க்– கு த் தேவை– ய ான உப– க – ர – ண ங்– க – ளைத் தந்து உதவி செய்–வார். இவ–ரது எளி– மை–யான கண்–டு–பி–டிப்–பு–கள் உல–கெங்–கும் உள்ள மாற்–றுத் திற–னா–ளிக – ளு – க்கு உத–விய – ாய் அமை–யும். ஆஞ்–ச–நேய ஸ்வா–மி–யி–னு–டைய அருள் உங்–கள் பேத்–திக்கு என்–றென்–றும் துணை–யி–ருக்–கும். தனது தன்–ன–ல–மில்லா சேவை– யி – ன ால் புகழ்– பெ – று ம் அம்– ச ம் அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் பல–மாக உள்–ளது.

எ

ன் மக–ளுக்கு கடந்த இரண்டு வரு–டங்–க– ளாக வரன் பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – �ோம். அவள் திரு– ம – ண ம் எப்– ப�ொ – ழு து நடக்– கு ம்? எத்– த – க ைய வரன் அமை– யு ம்? அவ– ள து

சுப சங்கரன் திரு–மண வாழ்வு எப்–படி இருக்–கும்? என் மக–ளுக்கு அர–சாங்க வேலை கிடைக்–குமா?

- நர்–மதா, சென்னை. அர–சாங்–கப் பணிக்–கா–கக் காத்–தி–ருக்–கா– மல் கிடைக்–கும் உத்–ய�ோக – த்தை கெட்–டிய – ா– கப் பிடித்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. திரு–வா– திரை நட்–சத்–தி–ரம் (மிரு–க–சீ–ரி–ஷம் அல்ல), மிதுன ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்– கும் உங்–கள் மக–ளின் ஜாதக பலத்–தின்–படி தற்–ப�ோது குரு தசை–யில், புதன் புக்–தி–யின் காலம் நடந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. திரு–மண வாழ்–வைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்– டிற்கு அதி–ப–தி–யான சனி பக–வான் ஆறாம் – ார். திரு–மண வீட்–டில் மறை–கிற – த்–திற்கு அவ–ச– ரப்– ப – ட ா– ம ல் நிதா– ன – ம ா– க ப் பாருங்–கள். உங்–கள் மக–ளின் ஜாத–கத்–தில் லக்–னா–திப – தி சூரி– யன், ஜீவ–னா–தி–பதி சுக்–கி–ரன் ஆகி–ய�ோர் நீசம் பெற்–றுள்–ள– னர். பத்–தாம் வீட்–டில் நீச பலம் பெற்ற கேது அமர்ந்து அர–சுப் பணியை தடை செய்–தா–லும் அந்–நிய தேச வாழ்–வினை – த் தரு– வார். உங்–கள் மக–ளுக்கு அந்–நிய தேசத்–தில் பணி–பு–ரி–யும் மாப்– பிள்– ளை – ய ாக பார்க்– க – ல ாம்.

17.07.2019 முதல் இவ–ருக்–கான திரு– ம ண ய�ோகம் துவங்க உள்– ள து. அத– ன ால் வரும் வரு–டத்–தில் நீங்–கள் தீவி–ர–மாக மாப்–பிள்ளை தேட ஆரம்–பிக்–க–லாம். உறவு முறை– யி ல் மண– ம – க ன் அமை– வ – த ற்– க ான வாய்ப்பு இல்லை. உங்–கள் மகள் பிறந்த ஊரின் மேற்கு திசை–யில் இருந்து வரன் வந்து சேரும். தற்–ப�ோ–தைய கால அமைப்– புப்–படி உங்–கள் மகளை அவ–ரது உத்–ய�ோக – த்– தில் முழு கவ–னத்–தையு – ம் செலுத்–தச் ச�ொல்– லுங்– க ள். 2019ம் ஆண்– டின் பிற்– பா– தி – யி ல் த�ொலை–தூ–ரத்–தில் பணி–பு–ரி–யும் நப–ர�ோடு இவ–ரது திரு–ம–ணம் நிச்–ச–ய–மா–கி–வி–டும். முரு– கப்–பெ–ரு–மா–னின் திரு–வ–ரு–ளால் எதிர்–கால வாழ்வு, உங்–கள் மக–ளுக்கு சிறப்–பா–கவே அமைந்–துள்–ளது.

ட்ஸ் பிலா–னி–யில் படித்து கடந்த 12 வரு– பி டங்–கள – ாக நல்ல வேலை–யில் உள்ள எனது மக–னுக்கு இன்–னமு – ம் திரு–மண – ம் ஆக–வில்லை.

35 வய–தா–கும் அவன் தற்–ப�ோது சிங்–கப்–பூ–ரில் வேலை செய்து வரு–கிற – ான். வய–தான காலத்–தில் எங்–கள் ஆசை–யெல்–லாம் இவ–னுக்கு திரு–ம– ணம் செய்–து–வைத்து வம்–சத்தை தழைக்–கச் செய்ய வேண்–டும், நல்ல பெண்–ணாக அமைய ðô¡

75

1-15 ஜூலை 2018

வேண்–டும் என்–பதே. இவ–னு–டைய ஜாத–கப்–படி திரு–ம–ணம் எப்–ப�ோது நடக்–கும்?

- முத்–து–லட்–சுமி, பெர–வள்–ளூர். வாக்–கிய பஞ்–சாங்–கத்–தின் அடிப்–படை – – யில் கணிக்–கப்–பட்ட ஜாத–கத்தை அனுப்–பி– யுள்–ள–தா–கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளீர்–கள். நீங்–கள் அனுப்–பி–யுள்ள ஜாத–கக் கணி–தத்–தின்–படி தற்–ப�ோது உங்–கள் மக–னுக்கு கேது தசை– யில் ராகு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. பூசம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, கும்ப லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் திரு–மண வாழ்–வைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் பாவம் சுத்–தம – ாக உள்–ளத – ால், எந்–தவி – த – ம – ான த�ோஷ– மும் இல்லை. என்–றா–லும் ஏழாம் வீட்–டிற்கு அதி–பதி – ய – ான சூரி–யன், ஒன்–பத – ாம் வீட்–டில் நீச–பல – த்–துட – ன் அமர்ந்–திரு – க்–கிற – ார். மேலும் ஒன்–ப–தாம் வீட்–டில் உள்ள சூரி–ய–ன�ோடு புதன், குரு, சுக்–கி–ரன், சனி என மேலும் நான்கு கிர– ஹ ங்– க ள் இணைந்– து ள்– ள ன. இந்–தப் பிள்–ளைக்கு தனது தகப்–ப–னா–ரின் ச�ொந்த ஊர் பக்–கத்–தில் இருந்து, தகப்–பன – ார் வழி உறவு முறை–யில் பெண் அமை–வார். ஒரு காலத்–தில் நன்கு க�ௌர–வத்–துட – ன் வாழ்ந்து, தற்–ப�ோது காலப் ப�ோக்–கில் வசதி வாய்ப்– பு–கள் குறைந்து சற்று ஏழ்மை நிலை–யில் உள்ள குடும்–பத்–தைச் சேர்ந்த பெண்–ணாக இருப்–பார். வசதி வாய்ப்–பில் குறைவு இருந்– தா–லும் க�ௌர–வம் நிறைந்த குடும்–ப–மாக இருக்–கும். உங்–களு – க்கு அந்த குடும்–பத்–தைப் பற்றி ஏற்–கெ–னவே தெரிந்–தி–ருக்–கும். நல்ல குண– வ – தி – ய ா– க – வு ம், குடும்– ப ப் ப�ொறுப்– பு – களை சுமக்–கின்ற பெண்–ணா–க–வும் அமை– வார். 07.11.2018ற்குப் பின் பெண்– ணை ப் பற்–றிய தக–வல் உங்–களை வந்து சேரும். அது– வரை ப�ொறுத்–தி–ருங்–கள். உங்–கள் மக–னின் உத்–ய�ோக ஸ்தா–னத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை அந்–நிய தேசப் பணி என்–பதே அவ–ருக்கு நன்மை தரும் வகை–யில் அமைந்–துள்–ளது. பல–நா–டு–க–ளில் பணி–யாற்–றும் அம்–சம் அவ– ருக்கு உள்–ளது. ஒரே இடத்–தில் நிரந்–தர – ம – ாக ய மன–திற்கு உட்–கார்ந்–தி–ருப்–பது அவ–ருடை – ஏற்–பு–டை–ய–தாக இருக்–காது. என்–றா–லும் 40வது வயது முதல் அதா–வது 19.11.2021ற்கு மேல் அமை–கின்ற உத்–ய�ோ–கம் அவ–ருக்கு முழு– மை – ய ான திருப்– தி – யை த் தரு– வ – த ாக அமை–யும். உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–திப – தி – ய – ான சனி, ஒன்–பத – ாம்

76

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

இட–மா–கிய தர்ம ஸ்தா–னத்–தில் உச்–சம் பெற்– றி–ருப்–ப–தால் என்–றும் தர்–ம–நெறி வழு–வா– மல் நடந்து, தனது பரம்–ப–ரைக்கு பெருமை சேர்ப்–பார். வரு–டந்–த�ோறு – ம் தவ–றா–மல் குல– தெய்வ ஆரா– த னை செய்து வாருங்– க ள். குல–தெய்வ வழி–பா–டும், முன்–ன�ோர்–களு – க்கு செய்ய வேண்–டிய கட–மை–களை – ச் சரி–வர செய்து வரு–வ–தா–லும், விரை–வில் உங்–கள் வம்–சம் தழைக்–கக் காண்–பீர்–கள். இளம் வய– தில் அறுவை சிகிச்–சையி – ன் ப�ோது உயிர்–நீத்த உங்– க ள் மூத்த மக– னி ன் நினை– வு – ந ா– ளி ல் வரு–டந்–த�ோ–றும் தவ–றா–மல் ஆத–ர–வற்–ற�ோ– ருக்கு அன்–ன–தா–னம் செய்து வாருங்–கள். உங்–கள் வாழ்–நா–ளிலேயே – உங்–கள் பேர–னைக் க�ொஞ்–சும் வாய்ப்பு உங்–க–ளுக்கு நிச்–ச–யம் உண்டு. கவலை வேண்–டாம்.

ம் ஆன நாள் முத–லாக எனது மக– திரு–னின்ம–ணவாழ்க்கை சிர–மத்–தில் உள்–ளது. ஏழு

வய–தில் ஒரு மகன் இருக்–கி–றான். திரு–ம–ணம் ஆன மூன்–றாம் ஆண்டு முதல் விவா–க–ரத்து வழக்கு நிலு–வை–யில் உள்–ளது. வழக்கு எப்– ப�ோது முடி–யும்? பேரன் எங்–கள் வீட்–டிற்கு வரு– வானா? எனது மக–னின் எதிர்–கால வாழ்க்கை எவ்–வாறு இருக்–கும்?

- ஒரு வாசகி. செவ்– வ ாய், குரு, சனி ஆகிய மூன்று கிர–ஹங்–க–ளின் வக்–கிர நிலை–யும், ஜென்ம லக்–னத்–தில் சந்–திர – ன்-கேது–வின் இணை–வும், ஏழாம் வீட்–டில் ராகு–வின் அமர்–வும் உங்– கள் மக–னின் வாழ்–வில் பிரச்–னை–க–ளைத் தந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. மூலம் நட்–சத்–திர – ம், தனுசு ராசி, தனுசு லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கக் கணிப்–பின்–படி தற்–ப�ோது சந்–திர தசை–யில் சூரிய புக்தி நடந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. 05.11.2018ற்கு மேல் விவா–கர – த்து வழக்கு முடி–விற்கு வரும். உங்–கள் மரு–ம–க–ளின் ஜாத–கத்தை நீங்–கள் அனுப்–ப–வில்லை. மரு–ம–களை விட பேரன் நம் வீட்–டிற்கு வர–வேண்–டும் என்–பதி – ல் அதிக அக்–கறை க�ொண்–டுள்–ளீர்–கள். உங்–கள் பேர– னின் ஜாத–கப்–படி அவ–னுக்கு தன் தந்–தை– யு–டன – ான த�ொடர்பு, வாழ்–நாள் முழு–வது – ம் நீடிக்–கும். உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கப்–ப–டி–யும் தனது பிள்–ளை–யு–டன் அவ–ரது உற–வு–முறை த�ொட–ரும். உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தில் பிள்–ளை–யைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஐந்–தாம் வீட்–டில் உச்ச பலம் பெற்ற சூரி–ய–னு–டன் புதன் இணைந்–தி–ருப்–பது நல்ல நிலையே. செவ்–வா–யின் ச�ொந்த வீடான மேஷத்–தில் புத–னும், புத–னின் ச�ொந்த வீடான கன்–னி– யில் செவ்–வா–யும் பரஸ்–ப–ரம் மாறி அமர்ந்– தி–ருப்–ப–தும் நற்–ப–ல–னையே தரும். உங்–கள் பேரன் தனது தாயா–ரு–டன் வளர்ந்–தா–லும் அவ–ரது எண்–ணம் முழு–வது – ம் தந்–தையையே – சுற்றி வரும். சுவாதி நட்–சத்–தி–ரம், துலாம் ராசி, கும்ப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள்

பேர–னின் ஜாத–கத்–தில் பிதுர்–கா–ர–க–னான சூரி–யன் ஜென்ம லக்–னத்–தி–லேயே புத–னு– டன் இணைந்– தி – ரு ப்– ப து அவ– னு க்கு தன் தந்– தை – யி ன்– ப ால் உள்ள ஈடு– ப ாட்– டி னை உறுதி செய்–கி–றது. உங்–கள் பேர–னின் ஜாத– கத்– தி ல் தாயார் மற்– று ம் தந்– தை – ய ா– ரை ப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் நான்கு மற்–றும் ஒன்–ப– தாம் பாவங்– க – ளு க்கு அதி– ப தி, சுக்– கி – ர ன் ஒரு–வனே. அந்–தச் சுக்–கிர – னு – ம் 11ம் இடத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பது நற்–பல – னை – த் தரும். உங்–கள் பேர–னின் எதிர்–கால நன்மை கரு–தி–யா–வது உங்–கள் மக–னும், மரு–ம–க–ளும் இணைந்–தி– ருப்–பத�ோ அல்–லது இணைந்து செயல்–ப–டு– வத�ோ நல்–லது. உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கப்– படி மறு–ம–ணம் என்–பது அவ–ரது வாழ்–வில் வெற்–றி–யைத் தராது. பேர–னின் ஜாத–கம் வெகு–சிற – ப்–பான முறை–யில் அமைந்–துள்–ளது. உங்–கள் பேர–னின் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது குரு தசை நடந்து வரு– கி – ற து. பேர– னி ன் ஜாதக பலம், பிரிந்த குடும்–பத்தை ஒன்–றி– ணைக்–கட்–டும். இரு குடும்–பத்–தைச் சேர்ந்த பெரி–ய–வர்–கள் அவர்–க–ளது இணை–விற்கு ஒத்–துழ – ைக்க முயற்–சியு – ங்–கள். பிரதி ஞாயி–று– த�ோ– று ம் க�ோயம்– ப ேடு அரு– கி ல் உள்ள குறுங்காலீஸ்வர் ,சர–பேஸ்–வர – ர் சந்நதிக்குச் சென்று உங்–கள் மக–னின் பெய–ரில் அர்ச்– சனை செய்து வாருங்–கள். வழக்கு விரை–வில் முடி–விற்கு வரு–வத�ோ – டு, மக–னின் வாழ்–வில் நிம்–மதி கிடைக்–கக் காண்–பீர்–கள்.

எ

ன் தங்கை மக–னின் ஜாத–கத்தை அனுப்–பி– யுள்–ளேன். அவ–னும் அப்பா மாதிரி உருப்–ப– டா–மல் ப�ோய்–வி–டு–வானா? தன் வழியே தன் இஷ்–டப்–பட்ட பெண்–ணைத் தேடிக்–க�ொண்டு நகர்ந்து விடு–வானா? தாயை ஆத–ரிப்–பானா, கைவி–டு–வானா? வீடு வாசல் ஏதா–வது ப�ொறுப்– பாக வாங்– கு – வ ானா? பரி– க ா– ர ம் இருப்– பி ன் ச�ொல்–ல–வும்.

- ஒரு வாசகி. உங்–கள் தங்–கை–யின் வாழ்வு சிறப்–பாக அமை–யாத ஆதங்–கத்–தில் கடி–தம் எழு–தி– யுள்–ளீர்–கள் என்–பது புரி–கி–றது. அதற்–காக எதிர்– ம – றை – ய ான எண்– ண ங்– க ளை அதி– க – மாக வளர்த்–துக் க�ொண்–டுள்–ளீர்–கள். உங்– கள் கேள்–வி–க–ளில் உள்ள எதிர்–ம–றை–யான அர்த்– த ங்– க ளை எடுத்– து – வி ட்டு அதையே

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லுட – ன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

நேர்–ம–றை–யா–கக் கேட்–டி–ருந்–தால் நன்–றாக – ம், தனுசு இருந்–திரு – க்–கும். பூரா–டம் நட்–சத்–திர ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்– கள் தங்கை மக–னின் ஜாத–கக் கணிப்–பின்–படி தற்–ப�ோது செவ்–வாய் தசை–யில் குரு–புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. 30 வயது வரை செவ்–வாய் – ா–லும், செவ்–வாய் 12ம் வீட்–டில் தசை நடப்–பத நீசம் பெற்–றி–ருப்–ப–தா–லும் அது–வரை சற்று சிர–மத்–தினை சந்–தித்து வரு–வார். அதன் பின்–னர் துவங்க உள்ள ராகு தசை இவ–ரது வாழ்–வில் திருப்பு முனையை உண்–டாக்– கும். ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி சூரி–ய–னு–டன் இணைந்து நான்–காம் வீட்–டில் ராகு உச்ச பலத்–துட – ன் அமர்ந்–திரு – ப்–பது சுக–மான வாழ்– வி–னைத் தரும். 30வது வயது முதல் நல்ல சம்–பாத்–யம் உண்டு. ச�ொந்த வீடு, வண்டி வாங்–கும் ய�ோகம் வந்து சேரும். அது–வரை ப�ொறுத்–திரு – ங்–கள். சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்த பிள்ளை என்–ப–தால் சற்று அதி–கார த�ோர– ணை–யைக் க�ொண்–டிரு – ப்–பார். இருந்–தா–லும் தனது தாயாரை நல்–ல–ப–டி–யாக வைத்து பார்த்–துக் க�ொள்–வார். இப்–ப�ொ–ழு–து–தான் ஒரு வருட கால–மாக வேலைக்–குச் செல்–லத் துவங்–கி–யி–ருக்–கி–றார். 28வது வய–தில் குடும்– பத்–தி–னர் பார்த்து அவ–ரது திரு–ம–ணத்தை நடத்–தல – ாம். பெய–ருக்கு ஏற்–றார்–ப�ோல் பெரு– மா–ளின் அனுக்–ரஹ – ம் இந்–தப் பிள்–ளையி – ன் ஜாத–கத்–தில் நிறைந்–துள்–ளது. பிள்–ளைக்கு முன்–னால் எதிர்–மறை – ய – ான பேச்–சுக்–களை – த் தவிர்த்து அவனை மிக–வும் நல்ல பிள்ளை என்று புகழ்ந்து பேசுங்–கள். தனது நற்–பெ–ய– ரைத் தக்க வைத்–துக்–க�ொள்ள வேண்–டும், சுய க�ௌர–வத்–தைக் கட்–டிக் காக்க வேண்– டும் என்ற எண்–ணம் அந்–தப்–பிள்–ளையி – ட – ம் நிறைந்–துள்–ளது. பலம் ப�ொருந்–திய ஜாதக அமைப்–பினை உடைய அந்–தப் பிள்ளை எதிர்– க ா– ல த்– தி ல் சிறப்– ப ாக வாழ்– வ ார் என்–ப–தில் எந்த சந்–தே–க–மும் இல்லை. ðô¡

77

1-15 ஜூலை 2018

‘மெய்’ என்–பது மெய் அல்ல,

ப�ொய்–தான்!

வரன் என்–னும் வைப்–பிற்–க�ோர் வித்து!’ (குறள் எண் 24)

ஐம்–ப�ொறி – க – ள – ா–கிய யானை–களை அறிவு என்–னும் அங்–கு–சத்–தால் எவ–ன�ொ–ரு–வன் அடக்கி ஆள்–கிற – ான�ோ அவன் விண்–ணுல – க நிலத்–திற்கு விதை ப�ோன்–ற–வன் ஆகி–றான். `சுவை ஒளி ஊறு ஓசை நாற்– ற ம் என்–றிவ்–வைந்–தின் வகை தெரி– வ ான் கட்டே உலகு.’ (குறள் எண் 27) சுவை, ஒளி, த�ொடு உணர்வு, ஓசை, வ ா சனை எ ன் – னு ம் ஐ ந் – தி ன் வ கை – களை ஆராய்ந்து அறிய வல்– ல – வ – னி ன் வசப்–பட்–டது இவ்–வு–லகு. குழந்–தைக – ளை அள்ளி அணைப்–பதி – லு – ம் அவர்– க ளை முத்– த – மி ட்– டு க் க�ொஞ்– சு – வ – தி – லும் உட–லுக்–குத் தனி இன்–பம் கிட்–டு–கி–றது என்–கி–றார் வள்–ளு–வர்:

ஐ

ம்–பு–லன்–களை உடை–யது நம் உடம்பு. `மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி’ என அந்த ஐம்–பு–லன்–கள் வகைப்–ப–டுத்–தப் படு– கின்–றன. மெய் என்–னும் உட–லால் த�ொடு உணர்வை அறி–கிற – �ோம். வாயால் அறி–யப்–ப– டு–வது சுவை–யு–ணர்வு. கண் ஒளி–யு–ணர்வை உடை–யது, கண், ஒளி–யா–லேயே பார்வை பெறு–கிற – து, ஒளி–யற்ற இடத்–தில் கண் இயங்– காது. மூக்கு வாச–னையை முகர்–கிற – து. செவி ஒலி–யைக் கேட்–கிற – து. இந்த ஐம்–புல – ன்–கள – ைப் பற்–றி–யும் பேசு–கி–றது திருக்–கு–றள்.

`ப�ொறி–வா–யில் ஐந்–தவி – த்–தான் ப�ொய்– தீர் ஒழுக்க நெறி நின்–றார் நீடு வாழ்–வார்.’ (குறள் எண் 6) ஐம்–ப�ொ–றி–கள – ால் ஏற்–ப–டும் ஆசை–களை விட்–டுவி – ட்டு ப�ொய்– யில்–லாத ஒழுக்க நெறி–யில் நிற்–ப– வர்–கள் நீண்ட ஆயு–ளைப் பெற்று வாழ்–வார்–கள். `உரன் என்– னு ம் த�ோட்– டி – யான் ஓரைந்–தும் காப்–பான்

78

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

`மக்–கள் மெய்–தீண்–டல் உடற்–கின்–பம் மற்–ற–வர் ச�ொற்– கே ட்– ட ல் இன்– ப ம் செவிக்கு!’ (குறள் எண் 65) காமத்–துப் பாலில், உடல் இன்–பம் பற்– றிய கற்–பனை – –யில், தாம் நீதி–நூல் ஆசி–ரி–யர் மட்–டு–மல்ல, கவி–ஞ–ரும் கூட என்–ப–தைப் புலப்–ப–டுத்–து–கி–றார். தலை–வி–யின் த�ோள், அமிழ்–தத்–தால் செய்–யப்–பட்–ட–தாக இருக்க வேண்–டும் என எண்–ணு–கி–றா–னாம் தலை– வன். ஏனென்–றால் அவள் த�ோளைத் தழு– வும்–ப�ோதெ – ல்–லாம் அவன் உயிர் புதி–தாய்த் தளிர்க்–கி–ற–தாம். `உறு–த�ோ–றும் உயிர்–த–ளிர்ப்–பத் தீண்–ட– லால் பேதைக்கு அமிழ்–தின் இயன்–றன த�ோள்!’ ` க ண் – டு – கே ட் டு உ ண் டு உயிர்த்து உற்–றறி – யு – ம் ஐம்–புல – னு – ம் ஒண்–ட�ொடி கண்ணே உள.’ (குறள் எண் 1101)

86

ஐம்–பு–லன்–க–ளுக்–கும் இன்– பம் தரும் ஆற்– ற ல் பெண்– ணி – டம் மட்–டுமே உண்டு என்–கி–றது வள்–ளு–வம்.

உடம்–புக்–கும் உயி–ருக்–கும் இடையே உள்ள த�ொடர்–பா–னது முட்டை ஓட்–டிற்–கும் அதன் உள்ளே உள்ள பற–வைக் குஞ்–சிற்–கும் இடையே உள்ள த�ொடர்–பைப் ப�ோன்–றது என்–ப–தும் வள்–ளு–வம் ச�ொல்–லும் கருத்து. முட்டை ஓட்டை உடைத்–துக் க�ொண்டு பற–வைக் குஞ்சு பறப்–பதை – ப் ப�ோன்–றுத – ான் உடலை விட்டு உயிர் பிரி–கி–றது என்–கி–றார் வள்–ளுவ – ர். `உடல் அழி–யக் கூடி–யது, ஆனால் ஆன்மா அழி–வில்–லா–தது – ’ என்ற நம் பாரம்–ப– ரிய ஆன்– மி – க க் கருத்து இந்– த க் குற– ள ால் உறு–திப்–ப–டு–த்துவ–தைப் பார்க்–கி–ற�ோம். `குடம்பை தனித்–த�ொ–ழி–யப் புட்–ப–றந் தற்றே உ ட ம் – ப � ோ டு உ யி – ரி டை ந ட் பு . ’ (குறள் எண் 338) தலை–விக்–கும் தலை–வனு – க்–கும் இடையே உள்ள த�ொடர்–பா–னது உடம்–புக்–கும் உயி– ருக்– கு ம் இடையே உள்ள த�ொடர்– பை ப் ப�ோன்– ற து என்– கி – ற ார். ஒன்றை விட்டு ஒன்று வாழாது என்–பதை – ச் ச�ொல்–லா–மல் ச�ொல்–கி–றார். `உடம்–ப�ோடு உயி–ரிடை அன்ன மற்–றன்ன ம ட ந் – தை – ய�ோ டு ந ட் பு . ’ எ ம் – மி டை (குறள் எண் 1132) ஆன்– மி – க த்– தி ல், மனி– தனை வெளிப்– பு – ற த்– தி ல் அலைய விடா– ம ல் உள்– ந�ோக்கி இழுப்– ப – தற் – க ாக ஐம்–பு–லன்–க–ளை–யும் ஈர்க்–கும் வகை– யி ல் பூஜை நெறி– க ள் தெய்– வ ச் அமைந்–துள்–ளன. கண்–ணால் சிலை–யைக் `காண்–கி–ற�ோம்’. காது–க–ளால் அவன் நாமங்– க – ள ைக் `கேட்– கி – ற �ோம்’. ஊது– வ த்தி, சாம்– பி – ர ாணி ப�ோன்– ற – வ ற்– றைக் காட்டி அந்த இனிய நறு–ம–ணத்தை `முகர்–கி–ற�ோம்’. மலர்–க–ளால் இறை–வனை வழி– ப – டு – வ து, கண்– ண ா– லு ம் நாசி– ய ா– லு ம் ஏற்–ப–டும் அனு–ப–வத்–திற்–கா–கத்–தான். திரு– நீறு, குங்–கும – ம், சந்–த–னம் ப�ோன்–ற–வற்–றைத் த�ொட்டு இட்–டுக் க�ொள்–வ–தால் `த�ொடு உணர்– வ ா– லு ம்’ ஆன்– மி – க த்– தி ல் த�ோய்– கி – ற�ோம். மலர்–க–ளை–யும் த�ொட்–டுத் தானே அர்ச்–சிக்–கி–ற�ோம்! பிர–சா–த–மா–கத் தரு–வதை `உண்–டு’ நிறை–வ–டை–கி–ற�ோம். மனி–த–னின் ஐம்–புல – ன்–கள – ை–யும் முழு–மைய – ாக ஆன்–மிக – த்– தில் பழக்–கப்–படு – த்–துவ – தற் – க – ா–கவே இத்–தகை – ய முறை–கள் அனு–ச–ரிக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. வாழ்–வின் இறு–தி–நாள் வரை தேவைப்– ப–டும் இந்த உடம்பை எச்–ச–ரிக்–கை–யா–கப் பாது– க ாத்– து க் க�ொள்ள வேண்– டு ம் என அறி–வு–றுத்–து–கி–றார் திரு–மூ–லர்.

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் `உடம்–பார் அழி–யின் உயி–ரார் அழி–வர் திடம்–பட மெய்ஞ்–ஞா–னம் சேர–வும் மாட்–டார் உடம்பை வளர்க்–கும் உபா–யம் அறிந்– தேன் உடம்பை வளர்த்–தேன் உயிர்–வ–ளர்த் தேனே!’ ஆன்–மி–கத்–தில் மேல�ோங்க விரும்–பு–கி–ற– வர்– க ள் உடம்– பை க் கருத்– த ாய்ப் பேண வேண்–டும் என வீரத் துறவி விவே–கா–னந்–த– ரும் அறி–வு–றுத்–து–கி–றார். `கால்–பந்து விளை– யாடி உடலை வலிமை செய்–யுங்–கள். கீதை உங்–க–ளுக்கு இன்–னும் நன்–றாய்ப் புரி–யும்’ என்– ப து அவர் ப�ொன்– ம �ொழி. ம�ோட்– சத்தை அடைய உத–வும் சாத–ன–மாக இந்த உடம்பே திகழ்–கி–றது என்ற உண்–மையை உல–கிற்கு அறை–கூ–வி–ய–வர் அவர். சித்–தர்– க ள் த ங் – கள் உட–லைப் புடம்–ப�ோட்– டுப் புடம்–ப�ோட்டு நிரந்–த–ர– மாக வாழும் வல்–ல மை பெறு–கி–றார்–கள். மனத்– தி ல் ப�ொங்– கு ம் க ரு ணை , த ன் உ டலை ஒரு ப�ொருட்–டாக நினைக்– காத மனப்–பான்–மை–யைத் த�ோற்–று–விக்–கின்–றது. சிபிச் சக்– க – ர – வ ர்த்தி தன்– னை ச் சர–ண–டைந்த புறா–வைக் காப்–பாற்ற நினைத்–தான். அதை உண்ண வந்த கழு–கிற்கு புறா–வின் எடைக்கு எடை தன் கால் சதை– யை க் க�ொடுத்–தான். அப்–ப–டி–யும் எடை குறை– வா–கத் தென்–ப–டவே தன் உடல் முழு–வ–தை– யுமே கழு–கிற்–குக் க�ொடுத்–துப் புறா–வைக் – றி காப்–பாற்ற எண்–ணித் தானே தரா–சிலே அமர்ந்– த ான். அக்– னி தேவன் புறா– வ ா– க – வும் தேவேந்–தி–ரன் கழு–கா–கவு – ம் வந்து சிபிச் சக்– க – ர – வ ர்த்– தி – யி ன் கருணை மனத்– தை ச் ச�ோதித்–த–தா–கக் கதை வளர்–கி–றது. ததீசி முனி–வ–ரின் உடல், தவ ஆற்–றல் கார–ண–மா–கப் பெரும் வலிமை பெற்–றி–ருந்– தது. இந்–திர ல�ோகத்–தைக் கைப்–பற்ற வந்த விருத்– த ா– சு – ர – னை த் தன் ஆயு– த ங்– க – ள ால் க�ொல்ல இய–லா–மல் திகைத்–தது தேவேந்– தி– ர ன் மனம். உல�ோ– க த்–தால் ஆன ஆயு– தங்–க–ளால் தன்–னைக் க�ொல்ல இய–லாது என வரம் பெற்– ற – வ ன் அல்– ல வா, அந்த அரக்–கன்! ததீசி முனி–வர – து முது–கெலு – ம்–பின் வலி–மை–ய–றிந்த தேவேந்–தி–ரன் அவ–ரி–டம், தான் ஆயு–தம் தயா–ரிப்–ப–தற்–காக அவ–ரது ðô¡

79

1-15 ஜூலை 2018

முது–கெ–லும்–பைக் கேட்–டான். தன் உடலை ஒரு– சி – றி – து ம் ப�ொருட்– ப–டுத்–தாத அந்த மாமு–னிவ – ர், இந்–திர – னு – க்கு உத–வுவ – தற் – க – ா–கவு – ம் விருத்–தா–சுர – னி – ன் க�ொடு– மை–க–ளி–லி–ருந்து உல–கம் விடு–ப–டு–வ–தற்–கா–க– வும் தன் உயிரை உட–லிலி – ரு – ந்து பிரித்–துவி – ட்– டார். அவ–ரது முது–கெ–லும்–பைக் க�ொண்டு தயா– ரி க்– க ப்– ப ட்– ட – து – த ான் இந்– தி – ர – னி ன் வஜ்–ரா–யுத – ம் என்–கி–றது புரா–ணம். உண்–மை–யில் முனி–வர்–க–ளி–லேயே அள– வற்ற சுய–மரி – ய – ாதை உடை–யவ – ர் ததீசி முனி–வ– ரா–கத்–தான் இருக்க வேண்–டும். ஏனென்–றால் அவ–ருக்கு முது–கெ–லும்பு இருந்–தது என்–பது மட்–டுமல்ல – , அது மற்–றவ – ர்–களை விட மிகுந்த வலி–மைய�ோ – டு இருந்–தது என்–றும் வர–லாறு ச�ொல்–கி–றதே! ராமா–யண – த்–தில் எச்–சில் கனி–களை நிவே– த–னப் ப�ொரு–ளாக வைத்–துக்–க�ொண்டு ராம தரி–ச–னத்–திற்–கா–கப் பல்–லாண்–டு–கள் காத்–தி– ருந்த சப–ரி–யும் தன் உடலை ஒரு ப�ொருட்– டாக எண்–ணா–த–வள்–தான். ராமனை தரி– சித்து, தான் க�ொடுத்த கனி–களை அவன் உண்–பதை – ப் பார்த்து மகி–ழும் அவள், தன் வாழ்–நாள் ந�ோக்–கம் நிறை–வேறி – வி – ட்–டத – ால், த�ொடர்ந்து வாழ விரும்–ப–வில்லை. உல–கிற்–கெல்–லாம் வழி–காட்–டி–யான ராம–னுக்கு சுக்–கி–ரீ–வ–னைச் சென்–ற–டை–யும் கிஷ்–கிந்–தைக்–கான வழி–யைச் ச�ொல்லி ராம– னுக்கே வழி–காட்டி ஆன அன்னை சபரி, பின் தன் உடலை வேண்–டாம் என வெறுத்– துத் தீயில் புகுந்து ச�ொர்க்–கம் சேர்ந்–த–தா– கச் ச�ொல்–கி–றது வால்–மீகி ராமா–ய–ணம். ய�ோக சக்–தி–யால் தன் உட–லைத் துறந்–தாள் என்–கி–றது கம்ப ராமா–ய–ணம். பரம்–ப�ொரு – ள – ான ராம–னையே தரி–சித்–த– பின் உடல் பற்று அவ–ளிட – –மி–ருந்து அறவே

80

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

ஒழிந்–த–தில் வியப்–பில்லை. உடல் பற்றை முற்–றிலு – ம் ஒழித்த அந்த ஏழை மூதாட்–டியை `அருந்–த–வத்து அர–சி’ எனப் ப�ோற்–று–கி–றது கம்–ப–னின் கவி–ம–னம். புனி–த–வ–தி–யான காரைக்–கால் அம்–மை– யா–ரின் சரி–தத்–தி–லும் அம்மை உடல் பற்று அறவே அற்–றி–ருந்த அற்–பு–தத்–தைக் காண்–கி– ற�ோம். அம்மை மூலம் தெய்வ மாங்–கனி பெற்ற கண–வன் பர–ம–தத்–தன், தன் மனை– வி–யின் தெய்–வத் தன்மை உணர்ந்து விலகி, இன்–ன�ொரு பெண்ணை மணந்து வாழ்–கி– றான். அந்த இரண்–டாம் மனைவி மூலம் பெற்ற பெண்–ணுக்–குப் புனி–தவ – தி எனத் தன் முதல் மனைவி பெய–ரையே சூட்டி மகிழ்– கி–றான். முதல் மனை–விய – ான காரைக்–கால் அம்–மை–யார் தன்–னைத் தேடி–வந்–த–ப�ோது அவர் பாதங்–க–ளில் வீழ்ந்து பணி–கி–றான். கண– வ – ன ால் த�ொழப்– ப ட்ட காரைக்– கால் அம்–மை–யார் உட–ல–ழகை வெறுத்து அதை உகுக்க எண்–ணுகி – ற – ார். த�ோலும் சதை– யும் உதிர்த்து எலும்பு மட்–டுமே தாங்–கிய பேயு– ரு வை அவர் சிவ– ன ா– ரி – ட ம் வேண்– டிப் பெற்– ற ார் என்– ப – தை – யு ம் அந்த உரு– வு–ட–னேயே கயி–லை–யங்–கி–ரியை அடைந்– தார் என்–ப–தை–யும் அவ–ரது திருச்–ச–ரி–தம் ச�ொல்–கி–றது. சிவன் வாழும் கயிலை மலை– யை க் காலால் மிதிக்– க – ல ா– க ாது என அவர் தலை–யால் நடந்து சென்–றார். அது–கண்டு வியந்த பார்–வதி – யி – ட – ம் இவள் நம் அன்னை எனச் ச�ொன்ன சிவ–பெ–ரு–மான், தாயில்– லாத தன் குறை நீங்க என்–பு–ருக்–க�ொண்ட காரைக்–கால் அம்–மைய – ாரை `அம்–மையே!’ என அழைத்து நெகிழ்ந்–தத – ா–கச் ச�ொல்–கிற – து சேக்–கி–ழா–ரின் பெரிய புரா–ணம். பேர–ழகு படைத்த பெண்–ண�ொ–ருத்தி, உட–லையே

வெறுத்து எலும்–பு–ருப் பெற்ற கதை உலக வர–லாற்–றில் வேறெங்–கும் காணாத புதுமை! உடல் இருந்–தும் அந்த உடல் மற்–ற–வர் கண்–ணுக்–குப் புல–னா–காத நிலை ஏற்–பட்– டால் என்ன ஆகும்? இத்–த–கைய நிலையை ஒரு–முறை அடை–கி–றான் நளன். தம–யந்–தி–யி– டம் இந்–திர – ன – ால் தூத–னுப்–பப் பட்ட நளன், இந்–தி–ரன் க�ொடுத்த தற்–கா–லிக வரத்–தால் இந்–நிலையை – அடைந்–தான் என்று ச�ொல்லி, அந்த நிலை–யால் நேர்ந்த விளை–வு–களை சுவா–ரஸ்–யம – ாக விவ–ரிக்–கிற – து மன்–னன் அதி– வீ–ர–ராம பாண்–டி–யன் எழு–திய நைட–தம் என்–னும் தமிழ்க் காப்–பி–யம். மற்– ற – வ ர் கண்– ணு க்– கு ப் புலப்– ப – ட ாத நிலையை அடைந்த நளன், தம–யந்–தி–யைச் சந்– தி க்க அவள் வாழும் விதர்ப்ப நாடு செல்– கி – ற ான். அவன் வழி– யி ல் சந்– தி த்த ஒரு பெண்–ணின் விளை–யாட்டை அவன் வாய்–விட்–டுப் பாராட்ட, அவள் காற்–றி–லி– ருந்து குரல் வரு–வ–து–கண்டு திகைக்–கி–றாள். நளன், தான் த�ோற்–றமி – ல்–லா–மல் இருப்–பதை அப்–ப�ோ–துத – ான் உணர்–கி–றான். ஒ ரு த் தி அ ணி ந ்த ஆ ப – ர – ண த் – தி ல் அவன் பிர–தி–பிம்–பம் தெரி–கி–றது. ஆனால் நேரில் அவன் தெரி– ய – வி ல்லை. அவள் திகைக்–கி–றாள். பெண்–கள் பூப்–பந்–தெ–றிந்து விளை–யா–டு– கின்–றன – ர். அது நளன்–மேல் படு–கிற – து. நளன் அதைப் பிடித்து மறு–படி அந்–தப் பெண்–க– ளி–டமே வீசு–கி–றான். பூப்–பந்து அந்–த–ரத்–தில் அடி–பட்டு மீள்–வது கண்டு அந்–தப் பெண்–கள் ஆச்–ச–ரி–யத்–தில் ஆழ்–கின்–ற–னர். இரு பெண்–கள் எதி–ரெ–திரே அமர்ந்து – டி மலர் த�ொடுக்–கிற – ார்–கள். நடுவே பேசி–யப நளன் புகுந்து செல்ல `திடீ–ரென உன் உரு–வம் மறைந்–தது ஆச்–சரி – ய – ம்!’ என்–கிற – ாள் ஒருத்தி. நளன் தெரி–ய–வில்லை. ஆனால் அவன் நடந்து செல்–லும்–ப�ோது சுவ–ரில் நள–னின் – து. வியப்–பிலு – ம் அச்–சத்–திலு – ம் நிழல் தெரி–கிற ஆழ்–கி–றாள் இன்–ன�ொ–ருத்தி. இப்– ப – டி த் தன் கற்– ப – னை க் குதி– ரை – யைத் தட்–டி–விட்–டுப் பல நிகழ்ச்–சி–க–ளைத் த�ொடுத்து நம்மை ரசிக்– க ச் செய்– கி – ற ார் நைடத ஆசி– ரி – ய – ர ான மன்– ன ர் அதி– வீ – ர – ராம பாண்–டி–யன். மன்–னர் என்–றால் கட்– டா–யம் குதி–ரை–யைச் செலுத்–தத் தெரி–யும். புல– வ – ர ான இந்த மன்– ன – ரு க்கோ கற்– ப – னை க் கு தி – ரை – யை த் த ட் – டி – வி – ட – வு ம் தெரிந்–தி–ருக்–கி–றது! `வெள்–ளைத் தாம–ரைப் பூவி–லிரு – ப்–பாள்’ என்று சரஸ்–வ–தி–யைச் ச�ொல்–கி–றார்–களே, செந்–தா–மரை – யி – ல் வீற்–றிரு – ப்–பவ – ள் என்று லட்– ப் ப�ோற்–று–கி–றார்–களே, ஒரு வெள்– சு–மியை – ளைத் தாம–ரைப் பூ எவ்–வாறு கலை–மக – ளி – ன் முழு உடல் பாரத்–தைச் சுமக்க முடி–யும்,

செந்–தா–மரை எப்–படி லட்–சுமி தேவி–யின் உடல் எடை– யை த் தாங்– கு ம், மூஞ்– சூ று வாக–னத்–தில் மாபெ–ரும் பிள்–ளை–யார் எப்– படி அம–ர–மு–டி–யும், ஒரு சிறிய எலி, அந்–தத் த�ொப்–பைக் கண–ப–தி–யின் உடல் பாரத்தை எப்–ப–டிச் சுமக்–கும், இப்–ப–டி–யெல்–லாம் கிரு– பா–னந்த வாரி–யா–ரி–டம் சில அன்–பர்–கள் கேள்–வி–க–ளைக் கேட்–டார்–கள். வாரி–யார் சுவா–மிக – ள் சிரித்–தவ – ாறே பதில் ச�ொன்–னார்: `தேவர்–களு – ம் தெய்–வங்–களு – ம் மனித உட– லைப் ப�ோல எலும்–பும் சதை–யும் க�ொண்ட உடலை உடை–ய–வர்–கள் அல்ல. அவர்–கள் ஒளி–யுட – ல் பெற்–ற–வர்–கள். எனவே ஒளி–வ–டி– வி–லான உடலை மலர் தாங்–கு–வ–தும் எலி தாங்–கு–வ–தும் இய–லக் கூடி–ய–து–தான்!’ தேவர்–கள் ஒளி–யு–டல் பெற்–ற–வர்–கள் என்–ப–தற்–குப் புரா–ணங்–க–ளில் பிர–மா–ணம் இருக்– கி – ற தா என்று த�ொடர்ந்து கேட்– டார்–கள் அன்–பர்–கள். அதற்–கும் விளக்–கம் ச�ொன்–னார் வாரி–யார் சுவா–மி–கள்: `தேவர்–களு – க்கு நிழல் கிடை–யாது என்று ச�ொல்–லப்–பட்–டுள்–ளது. நளன் ப�ோலவே உருக்–க�ொண்டு வந்த தேவர்–க–ளி–ட–மி–ருந்து மனித நளனை தம– ய ந்தி இனங்– க ாண உத–வி–யது, மனித நள–னுக்கு நிழல் இருந்–த– தால்–தான். தேவர்–கள் ஒளி–யுட – ல் க�ொண்–ட– தால் ஒளி அவர்–களை ஊடு–ரு–வுமே அன்றி நிழலை ஏற்–ப–டுத்–தாது. தேவர்–கள் ஒளி–யு– டல் பெற்– ற – வ ர்– க ள் என்– ப – தற் கு இதுவே பிர–மா–ணம்!’ ராமா–யண – ப் பாத்–திர – ம – ான அனு–மனு – க்கு அவன் உட–லின் நிழ–லா–லேயே ஒரு சிக்–கல் எழுந்–தது. கட–லைக் கடக்–கும்–ப�ோது அனு–ம– னது நிழல் சமுத்–தி–ரத் தண்–ணீ–ரின் மேல் விழுந்–தது. நிழ–லைப் பிடித்–தி–ழுத்து அதன் மூலம் நிழ–லுக்கு உரி–யவ – ரை – யு – ம் பிடித்–திழு – க்– கும் ஆற்–றல் பெற்–றிரு – ந்–தாள் அங்–கா–ரத – ாரை என்ற அரக்கி. அவள் அனு–ம–னது உட–லின் – த்து அதன் மூலம் அனு– நிழ–லைப் பிடித்–திழு ம–னையே பிடித்–தி–ழுத்–தாள். அனு–ம–னின் பராக்– கி – ர – ம ம் அறி– ய ாது அவ– னை த் தன் வாயில் ப�ோட்–டுக் க�ொண்–டாள். வயிற்– றுக்–குள் சென்ற அனு–மன் பேருரு எடுத்து அவ– ள து உட– லை க் கிழித்– து க் க�ொண்டு வெளியே வந்து தன் கடல் பய–ணத்–தைத் த�ொடர்ந்–தான் என்–கிற – து சுந்–தர காண்–டம். என்–றே–னும் ஒரு–நாள் நிச்–ச–யம் அழி– யப் ப�ோகிற இந்த உடம்பை மெய் எனச் ச�ொன்–னது மங்–கல வழக்கு. உண்–மை–யில் அது ப�ொய்–தான். இந்த மெய் இறு–தி–யில் ப�ொய்–யா–கி–றது. உடல் அழி–யும். ஆனால் வள்– ளு – வ ர் ச�ொல்– லு ம் நீதிக் கருத்– து – க ள் ஒரு–ப�ோ–தும் அழி–வ–தில்லை.

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

81

1-15 ஜூலை 2018

பிற தெய்வங்களை இகழாததே

பெரும் பக்தி! தெ

ய்வ வழி–பாடு - ஒவ்–வ�ொ–ருவ – ரு – க்கும் ஒவ்– வ �ொரு தெய்– வ த்– தி – ட ம் ஈடு– பாடு இருக்–கும். அப்–படி ஈடு–பாடு க�ொண்–டவ – ர்–கள்–கூட, அத்–தெய்–வம் எடுத்த பற்–பல அவ–தா–ரங்–க–ளில், வடி–வங்–க–ளில், ஏதா–வது ஒன்–றில்–தான் மிக–வும் பற்–று–தல் க�ொண்–டி–ருப்–பார்–கள். அப்–ப–டிப் பற்–று–தல் க�ொண்ட தெய்–வத்– தைப் பற்றி ச�ொல்–லும்–ப�ோ–தும், ‘‘இந்–தப் பெய–ரு–டன், சாமி ஏழெட்டு ஊர்ல இருக்–கார். ஆனா, எங்க ஊர்ல இருக்– கிற சாமி– த ான் அழக�ோ அழகு!’’ என்–பார்–கள். இ து – வரை தவ று இ ல்லை . இதற்–கும் மேலா–கப் ப�ோய், ‘‘அந்த ஊர்ல உள்ள சாமி– த ான் சூப்– பர். மத்த ஊர்– க ள்– ல – யு ம் இருக்– குதே சகிக்– க ல!’’ என்று தெய்வ நிந்–தனை – யி – ல் இறங்கி, மேலும் மேலும் நிந்–தனை விரி–வ–டை– யும்–ப�ோ–துத – ான், பிரச்–னையே

82

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

எழு–கி–றது. ச ரி , இ த ை ப் – ப ற் – றி த் தி ரு – மூ – ல ர் ச�ொல்–வ–தைப் பார்க்–க–லாம். தத்–தம் சம–யத் தகுதி நில்–லா–தாரை அத்–தன் சிவன் ச�ொன்ன ஆகம நூல் நெறி எத்–தண்–டமு – ம் செயும் அம்–மையி – ல், இம்மைக்கே மெய்த்–தண்–டம் செய்–வது அவ்–வேந்–தன் கடனே (திரு–மந்–தி–ரம் - 246) கருத்து: சம–ய–வா–தி–கள் நல்–வ–ழி–யில் நட– வா–மல், தத்–தம சம–யங்–க–ளுக்கு உண்–டான சின்–னங்–களை மட்–டும் அணி–வ–தில் என்ன பயன்? அவர்– க – ளு க்கு மறு– மை – யி ல், தெய்– வ ம் தண்–டனை க�ொடுக்–கும். அதே–சம – ய – ம், அவ்– வாறு நல்–வழி – யி – ல் நட–வாத சம–யவ – ா–திக – ளு – க்– குத் தண்–டனை க�ொடுப்–பது அர–ச–னின் கடமை. ஆன்–மிக – ம் இன்று தழைத்–த�ோங்கி, செழித்– த�ோங்கி இருப்–பத – ாக எண்–ணிக்–க�ொண்–டி– ருக்–கி–ற�ோம். த�ொலைக்–காட்–சிக – –ளில், பத்–தி– ரி–கை–க–ளில் வரும் க�ோயில் தக–வல்–க–ளும், க�ோயில்–க–ளில் நிறைந்–தி–ருக்–கும் கூட்–ட–மும் இதை நிரூ–பிக்–கின்–றன. இதன்–படி பார்த்–தால், இன்று ஆன்ம இகம் படர்ந்து பரவி, மக்–கள் அனை–வ–ரும் அப்–படி – யே ஆனந்–தக் கட–லில் மிதக்க வேண்– டும். ஆனால், நிலை–மை–யைப் பார்த்–தால் அப்–படி இல்–லையே! எங்கு த�ோற்–றுப் ப�ோன�ோம்? உண்–மைய – ான தெய்வ வழி–பாடு என்–பது, தான் வணங்–கும் தெய்–வத்–திட – ம் பக்–திய�ோ – டு இருப்–பது என்–பது மட்–டுமல்ல – ; மற்–றவ – ர்–கள் வணங்–கும் தெய்–வங்–களை இகழ்–வாக எண்– ணா–மல், பேசா–மல் இருப்–ப–துமே ‘பக்தி.’ ‘தெய்–வம் இக–ழேல்’ என்று ஒள–வைய – ார் ச�ொன்–னது, நாத்–திக – ர்–களு – க்கு அல்ல, ஆத்–தி–கர்–க–ளுக்கே! என் தெய்–வம்–தான் உயர்ந்–தது; அதை வணங்–கும் நான்–தான் உயர்ந்–த– வன் என்ற எண்–ணம் யாருக்–குமே இருக்–கக் கூடாது. இருந்–தால்... கேர– ளம்–வரை ப�ோய்த் தரி–சித்து விட்டு வர–லாம் வாருங்–கள்! கல்விகேள்–விக – ளி – ல்தலைசிறந்–தவ – ர், பக்–திம – ான் என்று ஊரா–ரால் மதிக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ர் ஒரு– வ ர் இருந்–தார், குரு–வா–யூ–ரில்.

அதே குரு–வா–யூ–ரில், படிப்–ப–றி–வில்–லாத ஏழை பக்–தி–மான் ஒரு–வர் இருந்–தார். அவ– ருக்கு குரு–வா–யூ–ரப்–பன் அரு–ளைப் பெற வேண்–டும் என்–பதி – ல் மிகுந்த ஆர்–வம் இருந்– தது. தியா–னம் செய்–தால், அவர் எண்–ணம் நிறை–வே–றும் என்–றார்–கள் சிலர். அதற்– க ான முயற்– சி – யி ல் ஈடு– ப ட்– ட ார் ஏழை. கல்–வி–மான்-பக்–தி–மான் என்–றெல்– லாம் பார்த்– த �ோம் அல்– ல வா? அந்– த க் கல்–விம – ா–னிட – ம் ப�ோய், ‘‘சுவாமி! தியா–னம் செய்–வ–தற்–கான வழி–மு–றை–களை, அடி–யே– னுக்–குச் ச�ொல்–லி–ய–ருள வேண்–டும்–’’ என

நடப்–ப–தையெ – ல்–லாம் வெளியே இருந்–த– படி பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்த ஏழை பக்–தர், குறிப்–பு–கள் க�ொடுத்–தார்; ‘‘இந்–தப் ‘‘பக்–கமா வாங்க, அதே பக்–கமா வாங்க! வல–துகை பக்–கமா க�ொம்பு க�ொஞ்–சம் மேல இடிக்– குது. கையக் கீழா–கத் தாழ்த்தி, அப்–ப–டியே வாங்க!’’ என, அவர் க�ொடுத்த குறிப்–புக – ள்–ப– டிச் செயல்–பட, பக–வான் வெளியே வந்–தார். கல்–விம – ா–னின் வாக்–குப்–படி பக–வானை, எரு– மை – ய ா– க த் தியா– னி த்த ஏழைக்கு

வேண்–டி–னார், ஏழை. கல்–வி–மா–னுக்–குக் கண்–கள் சுருங்–கின; உள்–ளமு – ம்–தான், ‘படிப்–பறி – வி – ல்–லாத ஏழை. இவன் தியா–னம் செய்–யப் ப�ோகி–றா–னாம்; அதற்கு நான் வழி ச�ொல்ல வேண்–டு–மாம்,’ என்று இகழ்ச்–சி–யாக நினைத்–தார்; இருந்– தா–லும், ‘‘தியா–னம் செய்ய வேண்–டுமா? எருமை வடி–வில் பக–வா–னைத் தியா–னம் செய்!’’ என்று இகழ்ச்– சி – ய ாக அறி– வு ரை அளித்–தார். கல்–வி–மா–னின் அறி–வு–ரை–யில் அழுத்–த– மா– க ப் பிடிப்பு க�ொண்ட ஏழை, அவர் ச�ொன்–ன–ப–டியே தியா–னம் செய்–தார். அதன்–ப–லன், குரு–வா–யூர்க் க�ோயி–லில் வெளிப்–பட்–டது. ஆல–யத்–தில் அன்று விசே–ஷம். பக–வான் திரு–வீதி உலா வரு–வத – ற்–கான ஏற்–பா–டு–கள் நடந்–து–க�ொண்–டி–ருந்–தன. கல்–விம – ா–னின் தலை–மையி – ல் அடி–யார்–கள், பக–வானை வெளியே க�ொண்–டுவ – ர முயற்சி செய்–தார்–கள். என்ன முயன்–றும், அவர்–கள் எண்–ணம் பலிக்–க–வில்லை.

– க்– பக–வான் அப்–படி – யே காட்சி க�ொடுத்–திரு கி–றார்! அத–னால்–தான், தான் தரி–சிக்–கும் பக–வானை அப்–ப–டியே ச�ொல்ல முடிந்–தது அவ–ரால். உண்மையை உணர்ந்த கல்–வி–மான், பக– வான் கரு–ணையை நினைந்து, ஏழை–யி–டம் மன்–னிப்பு வேண்–டி–னார். நடந்த வரா–லாறு இது. ஆன்–மிக – ம்; ஆன்ம - இகம் என்–பது, இங்கு இருக்–கும்–ப�ோதே, நம்–மில் நாமே ஆனந்–தித்து அமை–தி–யாக இருப்–பதே. அதை விட்டு, ‘‘இந்த ஆல–யம்–தான், இந்த சுவா–மித – ான், நான் கும்–பிடு – ம் தெய்–வம்–தான் உயர்ந்–தது. மற்–றதெ – ல்–லாம் மட்–டம – ா–னவை – – ’’ என்று பேசு–ப–வர்–க–ளுக்கு, ஒருக்–கா–லும் நற்–கதி கிடைக்–காது. அதற்– க ாக அர– ச ன், ‘‘இப்– ப – டி ப்– ப ட்– ட – வர்–க–ளுக்கு தெய்–வமே, நர–கத்–தில் தள்ளி தண்–டனை தரட்–டும்–’’ என்ற எண்–ணத்–தில், சும்மா இருக்–கக் கூடாது. நல்– வ – ழி – யி ல் நட– வ ா– ம ல், தெய்– வ த்– தின் பெய– ரை ச் ச�ொல்லி, அடுத்– த – வ ர் ðô¡

83

1-15 ஜூலை 2018

உள்– ள ங்– க – ளி ல் கலக்– க த்தை உண்– ட ாக்– கு – ப – வ ர் – க ள ை , அ ர – ச ன் ( ஆ ள் – ப – வ ர் ) த ண் – டி த் து ந ல் – வ – ழி ப் – ப – டு த்த மு ய ல வேண்–டும். இல்–லை–யேல், தெய்–வம் ச�ொன்–ன–படி நடக்–கா–மல் தெய்–வத்–தின் பேரைச் ச�ொல்– லித் திரி–ப–வர்–க–ளால், சமூ–க–மும் கெடும்; நாடும் கெடும் என எச்–சரி – க்–கிற – ார் திரு–மூல – ர். இவ்–வாறு ச�ொன்ன திரு–மூ–லர், ‘‘படிக்– கா–தவ – ர்–கள், மூடர்–கள். அவர்–கள – ைப் பார்க்– கா–தீர்–கள், அவர்–க–ளு–டன் பேசா–தீர்–கள்–’’ என்–கி–றார். ‘ஆ... அவர் எப்–ப–டிச் ச�ொல்–ல–லாம்? படிக்– க ா– த – வ ர்– க ளை அவ– ம ா– ன ப்– ப – டு த்தி விட்–டார் திரு–மூ–லர். இது சரியா? தவறா?’ எனக் கருத்–தர – ங்–கம் நடத்–துவ – தி – ல் சிந்–தனை ப�ோக வேண்–டாம். அவர் என்–ன–தான் ச�ொல்–கி–றார் என்று பார்ப்–ப�ோமே! கல்–லாத மூட–ரைக் காண–வும் ஆகாது கல்–லாத மூடர் ச�ொல் கேட்–கக் கடன் அன்று கல்–லாத மூடர்க்–குக் கல்–லா–தார் நல்–ல–ராம் கல்–லாத மூடர் கருத்து அறி–யாரே. (திரு–மந்–தி–ரம் - 316) கருத்து: கல்– ல ா– த – வ ர்– க ள் மூடர்– க ள். அவர்– க – ள ைப் பார்க்– க க் கூடாது; அவர்– கள் ச�ொல்– லை க் கேட்– க க் கூடாது; கல்– லாத மூடர்– க ள், கல்– ல ாத மூடர்– க – ள ைத்– த ா ன் ம தி ப் – ப ா ர் – க ள் . அ வ ர் – க – ளு க் கு உறு–தி–யா–னவை தெரி–யாது. அபூர்– வ – ம ான பாடல் இது, நுணுக்– க – ம ா – ன து . இ ப் – ப ா – ட – லி ல் வ ரு ம் ‘ க ல் – லாத மூடர்– க ள்’ என்– ப து, படிப்– ப – றி வு இல்–லா–த–வர்க–ளைக் குறிக்–காது. படிப்– ப – றி வு இல்– ல ா– த – வ ர்– க ள் எவ்– வ – ளவ�ோ பேர்–கள், மிக–வும் நல்–ல–வர்–க–ளாக இருக்–கி–றார்–களே! இப்–பா–ட–லில் வரும் ‘கல்–லாத மூடர்’ என்ற ச�ொல், படித்–திரு – ந்–தும் அதை அனு–ப– வத்–தில் க�ொண்–டு–வர விரும்–பா–த–வர்–களை மட்–டுமே குறிக்–கும். இ ப் – ப – டி ப் – ப ட் – ட – வ ர் – க – ள ை த் – த ா ன் ,

84

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

‘படிச்– சி – ரு ந்– து ம் தந்தை தாயை மதிக்க மறந்– தான் ஒரு–வன், படுக்–கை– யிலே முள்ளை வைத்து ப ா ர் த் து ம கி ழ் ந் – த ா ன் ’ எனப் பாடி–னார் கவி–ஞர் கண்–ண–தா–சன். இப்– ப – டி ப்– ப ட்– ட – வ ர்– க – ளைப் பார்த்–தால், அவர்– கள் குணம் நம்– மை – யு ம் பற்–றிக்–க�ொள்–ளும். ஆகை– யால், அப்–ப–டிப்–பட்–ட–வர்– க–ளைப் பார்க்–கக் கூடாது. நல்– ல ா– ரை க் காண்– ப – தும் நன்றே. எனப்–பா–டிய ஒள–வைய – ார், ‘தீயா–ரைக் காண்–பது – ம்’ தீதே’ – த்– என அடுத்–துப் பாடி–யது – ம் இதே தக–வலை தான். அடுத்து, அப்– ப – டி ப்– ப ட்– ட – வ ர்– க – ளி ன் பேச்–சைக் கேட்–கக் கூடாது. நாம் இவ்–வாறு ப�ொருள் க�ொண்–டா–லும், கல்–லாத மூடர் ‘ச�ொல்’ எனச் ச�ொல்–லி–யி–ருப்–பது, மிக–வும் ப�ொருள் ப�ொதிந்–தது. படித்–தி–ருந்–தும் அதன்–படி நடக்க விரும்– பா–தவ – ரி – ன் ஒரு ச�ொல்–கூட நம் காதில் விழக் கூடா–தாம். மிக மிக எச்–சரி – க்–கைய – ாக இருக்க வேண்–டும். திரு–மூ–ல–ரின் இப்–பா–ட–லில் இரண்–டா– வது அடி–யில் ச�ொல்–லப்–பட்ட இதே தக–வ– லில், ஒள–வை–யா–ரும் தன் பாட–லில் இரண்– டா–வது அடி–யில், ‘திரு–விலா தீயார் ச�ொல் கேட்–ப–தும் தீதே’ என்று பாடித் தெளி–வு –ப–டுத்–து–கி–றார். கல்–லாத மூடர்–க–ளின் ஒரு ச�ொல்–கூட, நம் காதில் விழக் கூடாது என்ற திரு–மூ–லர், அடுத்து, ‘அந்த மூடர்–கள் அவர்–க–ளைப் ப�ோன்ற மூடர்– க – ளு – ட ன்– த ான், உட– ல ா– லும் உள்–ளத்–தா–லும் சேர்ந்–தி–ருப்–பார்–கள்’ என்–கி–றார். இவ்–வாறு ச�ொல்லி, ‘அந்–தக் கூட்–டத்–தில் சேர்ந்து விடா–தீர்–கள்!’ என எச்– ச–ரிக்கை விடுத்த திரு–மூ–லர், ‘கல்–லாத மூடர் கருத்து அறி–யா–ரே’ என்று பாடிப் பாடலை நிறைவு செய்–கி–றார். படிப்–ப–றி–வின் பயன், படித்–த–படி நடப்– பதே! அதற்–கா–கத்–தானே, ஏரா–ளம – ான நூல்– கள் உள்–ளன. நூல்–கள் பல–வாக இருந்–தா– லும் அவை அனைத்–தும், ‘நல்ல முறை–யில் நடக்–கப்–பழ – கு – ’ என்ற அடிப்–படை கருத்–திலே அமைந்–தவை. கல்– ல ாத மூடர்– க ள�ோ, ‘இந்த அடிப்– படை கருத்–தைக்–கூட அறிய மாட்–டார்–கள்’ எனப் பாடலை முடிக்–கிற – ார். அவர் ச�ொல்– லும் பட்–டி–ய–லில் நம் பெயர் இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வ�ோம்!

(மந்திரம் ஒலிக்கும்)

ட்வென்ட்டி 20

நவகிரகத் தகவல்கள்

 தி ரு – ந ள் – ள ா று ந ள – தீ ர் த் – த த ்தை ச னி ப் ப – ெ–யர்ச்சி அன்று காக்–கைக – ள் குறுக்கே பறந்து கடப்–ப–தில்லை.  தேனி மாவட்–டம், குச்–ச–னூ–ரில் உச்–சிக்–கால – ட – ன் காக்–கைக்கு அன்–னம் வழி–பாடு முடிந்–தவு வைப்–பர். காக்கை அன்–னம் ஏற்–கா–விடி – ல், ஏத�ோ தவறு நேர்ந்–தி–ருப்–ப–தாக அர்த்–தம். உடனே – வ – ா–னிட – ம் மன்–னிப்பு கேட்–டுக்–க�ொண்டு சனி–பக அன்–னம் படைக்க, காக்கை உடனே அதனை ஏற்–கின்–றது.  திரு–வக்–க–ரை–யில் நவ–கி–ர–கங்–கள் ஒவ்–வ�ொன்– று ம் ஒ வ் – வ�ொ ரு தி சையை ந�ோ க் – கி த் திரும்–பி–யுள்–ளன.  திருச்–செந்–தூர் செந்–தில – ாண்–டவ – ர் ஆலய உள்– சுற்–றில் குரு–ப–க–வான் க�ோயில் க�ொண்–டுள்– ளார். அங்கே சனி பக–வா–னுக்–கும் தனி சந்–நதி உள்–ளது. மற்ற கிர–கங்–கள் இந்த ஆல–யத்–தில் எழுந்–த–ரு–ள–வில்லை.  திருச்சி மாவட்–டம், காவி–ரி–யின் தென்–க–ரை– யில் பழு–வூர் ஆலய நவ–கி–ர–கங்–கள் தங்–கள் சக்–தி–யர், பீடம், ஆயு–தம் ப�ோன்–ற–வற்–ற�ோடு அருட்–காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–ற–னர்.  தென்–காசி திருக்–க�ோ–யி–லில் ஒன்–பது க�ோள்– க– ளு ம் ஆல– ய த்– தி ல் உள்ள திரு– ஓ – லக்க மண்–டப – த்–தில் ஒரே கல்–லில் செதுக்–கப்–பட்–டுத் திகழ்–கின்–றன.  திரு– வ ட்– ட ாறு ஆதி– கே – ச – வ ர் மூல– வ – ரி ன்

திரு– மு – க த்– தி ல் காலை வேளை– யி ல் சூரிய கதிர்–கள் படர்–கின்–றன. மாலை–யில் சந்–தி–ரன் பெரு–மா–ளின் நேர் எதிரே த�ோன்–றும் அற்–புத – ம் நிகழ்–கி–றது.  திருச்–சிக்கு அருகே உள்ள திருப்–பைஞ்–ஞீலி ஆல–யத்–தில் நவ–கி–ரக சந்–நதி கிடை–யாது. நந்–தி–தே–வர் முன் உள்ள ஒன்–பது குழி–களே நவ–கி–ர–கங்–க–ளாக ப�ோற்–றப்–ப–டு–கின்–றன.  தஞ்–சா–வூர் மாவட்–டம், திருக்–க–ரு–கா–வூர் கர்ப்–ப– ரட்–சாம்–பிகை ஆலய நவ–கி–ரக சந்–ந–தி–யில் சூரி– ய – னை ச் சுற்றி மற்ற எட்டு கிர– க ங்– க – ளும் அவ–ரைப் பார்த்–த–ப–டியே அபய வரத முத்–தி–ரை–யு–டன் காட்சி தரு–கின்–ற–னர்.  சுசீந்–திர– ம் தாணு–மா–லய – ன் ஆல–யத்–தில் நவ–கிர– – கங்–கள், விநா–ய–கர் சந்–ந–திக்–கெ–திரே, மேலே உத்–தி–ரத்–தில் இடம் பெற்–றுள்–ள–னர்.  ராமச்–சந்–திர மூர்த்–தி–யால் சமுத்–தி–ரத்–தி–னுள் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்ட ஒன்–பது கற்–களே தேவி–பட்–டின – த்–தில் உள்ள நவ–பா–ஷா–ணத்–தில் நவ–கி–ர–கங்–க–ளாக வழி–ப–டப்–ப–டு–கின்–றன.  திரு–வெண்–காடு தலத்–தில் நவ–கிர– க – ங்–கள் ஒரே வரி–சை–யில் உள்–ளன.  குரு தல–மான சென்னை பாடி திரு–வலி – த – ா–யத்– தி–லுள்ள கிணற்று நீரு–டன் கங்கை நீரைக் கலந்து, ஒரு மண்–ட–லம் குரு ஹ�ோரை–யில் அருந்த, குரு–வ–ரு–ளால் ந�ோய்–கள் நீங்–கும்.  சூரி–யன் சிவ–லிங்–க–பி–ர–திஷ்டை செய்து வழி– பட்ட ஞாயிறு, சிறு–குடி, திரு–மங்–க–லக்–குடி, திருப்–ப–ரி–தி–நி–ய–மம், தலை–ஞா–யிறு ப�ோன்ற தலங்–கள் பஞ்ச பாஸ்–க–ரத் தலங்–கள் எனப் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கின்–றன.  திரு– வை – ய ா– று க்கு அரு– கி ல் உள்ள திங்– க – ளூர் கைலா– ச – ந ா– த ரை பங்– கு னி புரட்– ட ாசி மாத ப�ௌர்– ண – மி – யி – லு ம் அதற்கு முன் பின் இரு நாட்–க–ளி–லும் சந்–தி–ர–ப–க–வான் தன் கிர–ணங்–க–ளால் வழி–ப–டு–கி–றார்.  தி ரு ச் சி , உ த் – த – ம ர் – க�ோ – யி – லி ல் பி ரம்ம தேவ–னான நான்–மு–க னே குரு–ப–க–வா–னாக எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்–ளார். இத்–தல – ம் சப்த குரு–தல – ம் என ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது.  நவ–கி–ர–கங்–க–ளுக்–கான தனிக்–க�ோ–யில் எனும் பெரு– மை – யை ப் பெற்– ற து ஆடு– து – றை – யி ல் உள்ள சூரி–ய–னார் க�ோயி–லா–கும்.  சிவா–கம வழி–பாட்–டில் கூறி–யப – டி சுப–கிர– –கங்–க– ளான சந்–தி–ரன், புதன், குரு, சுக்–கி–ரன் ஆகிய நான்–கும் நேர் திக்–கிலு – ம் பாவக்–கிர– க – ங்–கள – ான புதன், சனி, ராகு, கேது ஆகிய நான்–கும் க�ோணத் திசை–யி–லும் நடு–வில் சூரி–ய–னும் உள்ள அமைப்பை அன்–பில், ஆலந்–துறை ப�ோன்ற தலங்–க–ளில் தரி–சிக்–க–லாம்.  வட–மா–நி–ல–மான காசி–யில் பன்–னிரு ஆதித்– யர்–க–ளும் ஆல–யம் க�ொண்–ட–ருள்–கின்–ற–னர்.  கும்–ப–க�ோ–ணம்–- –தி–ரு–நா–கேஸ்–வ–ரம் நாக–நா–த– சு–வாமி ஆலய பிரா–கா–ரத்–தில் உள்ள ராகு–ப–க– வா–னுக்கு அபி–ஷே–கம் செய்–யப்–ப–டும் பால் நீல நிற–மாக மாறி–வி–டு–கி–றது. ðô¡

85

1-15 ஜூலை 2018

விலகி இருந்து பூரணமானவர்! நி

ஷ்–காம கர்–மம் சுல–ப–மா–னது, அதுவே கடை–பி–டிக்–கத் தக்–கது என்று கிருஷ்–ணன் அர்–ஜு–னனு – க்கு அறி–வுறு – த்–துகி – ற – ார். இது–தான் அவ்–வாறு மேற்–க�ொள்–பவ – னு – க்கு சாந்–திய – ை–யும், ஞானத்–தையு – ம் அரு–ளவ – ல்–லது என்–கி–றார் அவர். ஞேய: ஸ நித்–ய–சந்–யாஸீ ய�ோ ந த்வேஷ்டி ந காங்க்ஷதி நிர்த்–வந்த்வோ ஹி மஹா–பாஹ�ோ ஸுகம் பந்–தாத்ப்–ர–முச்–யதே (5:3) ‘‘(நிஷ்– க ாம கர்– ம த்தை மேற்– க �ொள்– ப – வ ன்) வெறுப்– பு ம், விருப்– பு ம் இல்–லா–த–வ–னாக, நித்ய சந்–நி–யா–சி–யா–கத் திகழ்–கி–றான். அவன் எளி–தில் பந்–தத்–தி–லி–ருந்து விடு–பட்–ட–வ–னாக ஆகி–றான். ஏனென்–றால் அவன் இரு நிலை–கள் க�ொண்–ட–வ–னாக இருப்–ப–தில்லை, அத–னால்–தான்.’’

86

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

தன்–னு–டைய பணி–க– ளி–லி–ருந்து விலக விரும்– பு – ப – வ ன் , அ வ ற் – றை ச் செய்– ய ா– ம – லி – ரு ப்– ப – வ ன், அ வற்றை ச�ோ ம் – ப ல் க ா ர – ண – ம ா க ஒ த் – தி ப் – ப�ோ– டு – ப – வ ன் எல்– ல ாம் இரு நிலைப்– ப ா– டு – ட ை– ய– வ – ன ாக இருப்– ப ான். அ வ் – வ ா று செ ய் – யு ம் பணி–க–ளில் அவன் முழு ஈடு–பாடு க�ொண்–டி–ருக்–க– ம ா ட் – ட ா ன் , அ த�ோ டு அவற்–றால் என்ன பயன் என்– று ம் எதிர்– ப ார்த்– து க் காத்–தி–ருப்–பான். ஆனால், தன் தின– சரி அலு– வ ல்– க – ளி ல் ஈடு– பட்–டி–ருக்–கும் ஒரு ய�ோகி, விருப்பு-வெறுப்பு அற்–றவ – – னாக இருக்–கி–றான். பிற– ரைப் ப�ோலவே அவன் த ன் க ட – மை – க ளை , செயல்–களை நிறை–வேற்– று– கி – ற ான் என்– ற ா– லு ம், அவற்–றின் பின்–வி–ளை–வு –க–ளால் அவன் பாதிக்–கப்– ப–டு–வ–தில்லை. ஏனென்– றால் செய– ல ாற்– று – வ து ஒன்றே அவன் வேலை. தான் செய்–யும் கர்–மா– வில் ஏதே–னும் ஆதா–யம் வரு–மா–னால் அதை அனு– ப–விக்க அவன் விரும்–புவ – – தில்லை. அதே– ப�ோ ல நஷ்–டம் ஏற்–ப–டு–மா–னால் அதற்–காக துக்–கப்–ப–டு–வ– து–மில்லை. அவ–னுக்–குத் தெரி–யும், ஆதா–யத்–தால் வரும் சுக–மும் சரி, நஷ்– டத்–தால் வரும் வருத்–த– மும் சரி, இரண்– டு மே நிரந்–த–ர–மில்லை என்று. இரண்– டு மே தற்– க ா– லி – க – மா– ன – வை – த ான். இரண்– டிற்–குமே நீடித்த ஆயுள் கிடை– ய ாது. இரண்– ட ை– யும் புரிந்–து–க�ொண்–டால், மனம் சல– ன ப்– ப – ட ாது, விச–னப்–ப–டாது. வி வ ே – க ா – ன ந் – த ர் வ ா ழ் க் – கை – யி ல் ஒ ரு சம்–ப–வம்: தன்னை ஒரு சந்–நிய – ா– சி–யா–கப் பிர–க–ட–னப்–ப–டுத்– திக்– க �ொண்டு அல்– ல து

பிற–ரால் அவ்–வாறு அங்–கீ–க–ரிக்–கப்–பட்டு சந்–நி– யாச மனப்–பாங்–கு–ட–னேயே அவர் திகழ்ந்–தார். அவர் தன் வீட்–டை–விட்டு வெளியே எங்–கே–னும் செல்–லும்–ப�ோது – ம், திரும்ப வரும்–ப�ோது – ம் சற்–றுத் த�ொலை–வில் உள்ள ஒரு சிறு தெரு வழி–யா–கத்– தான் ப�ோக–வேண்–டும், வர–வேண்–டும். இது–தான் த�ொலை–வையு – ம், நேரத்–தையு – ம் மிச்–சம் பிடிக்–கும் வழி. ஆனால் அவர் அந்–தத் தெரு–வ–ழி–யா–கப் ப�ோகா–மல் இரண்டு, மூன்று மைல் தூரம் தள்ளி, சுற்–றுப் பாதை வழி–யா–கத்–தான் ப�ோய்–வ–ரு–வார். கார–ணம், அந்–தத் தெரு–வில் விலை–மா–தர்–கள் குடி–யி–ருந்–த–து–தான். தன் சந்–நி–யாச த�ோர–ணைக்– கும், வாழ்க்–கைக்–கும் அவ்–வாறு அந்–தத் தெரு– வில் ப�ோய் வரு–வது முரண்–பா–டா–னது, ஒவ்–வா–தது என்று அவர் கரு–தியி – ரு – ந்–தார். ஒரு–வேளை, ‘விவே– கா–னந்–தர் அந்–தத் தெரு வழி–யா–கப் ப�ோகி–றாரே, வரு–கிற – ா–ரே’ என்று பிறர் தன்னை, அதா–வது ஒரு சந்–நி–யா–சி–யைத் தூற்–று–வார்–கள�ோ என்று அவர் கரு–தி–யி–ருக்–க–லாம். ஆனால் ஒரு சந்–நிய – ா–சிக்கு இப்–படி ஒரு எண்– ணம் வர–லாமா? பிறர் என்ன ச�ொல்–வார்–கள�ோ என்று சிந்–திப்–ப–தில் என்ன அர்த்–தம் இருக்–கி– றது? அந்–தத் தெரு–வுக்–குள் ப�ோகா–மல், சுற்றி வளைத்–துக்–க�ொண்டு ப�ோவ–தால், அவ்–வாறு சிந்–திக்–கக்–கூடி – ய – வ – ர்–களை – த் தான் திருப்–திப – டு – த்–து– கி–ற�ோமா? அல்–லது, அவர்–கள் தூற்–று–வ–தை–யும் – ய மீறி அந்–தத் தெரு–வழி – ா–கப் ப�ோனால், அவர்–கள் மன–வ–ருத்–த–ம–டை–வார்–களே என்று கவ–லைப்–ப–டு– கி–ற�ோமா? இவ்–வாறு பிற–ரைத் திருப்–தி–ப–டுத்–து–வ– தும், அவர்–க–ளுக்–கா–கக் கவ–லைப்–ப–டுவ – –தும் ஒரு சந்–நிய – ா–சிக்கு முறையா? அல்–லது அந்–தத் தெரு–வ–ழி–யா–கப் ப�ோனால் தான் மனச்–சல – ன – ம் அடைந்–துவி – டு – வ – �ோம�ோ என்ற பயமா? இப்–படி பயம் க�ொள்–வது சந்–நிய – ா–சிக்கு அழகா? இந்–தக் கேள்–விக – ளு – க்கு அவ–ரா–லேயே பதில் ச�ொல்ல முடி–ய–வில்லை. ஒரு– ச – ம – ய ம் ஜெய்ப்– பூ – ரு க்கு அருகே ஒரு – ர– ாக அழைக்– சமஸ்–தா–னத்–திற்கு அவர் விருந்–தின கப்–பட்–டி–ருந்–தார். அந்த சமஸ்–தா–னத்–தின் மகா– ராஜா, தன் விருந்–தி–ன–ராக வந்–தி–ருப்–ப–வர் ஒரு சந்–நி–யாசி என்–பதை அறிந்–தி–ருந்–தா–லும், ராஜ உப–சா–ரம் செய்–யவ – ேண்–டும் என்ற தன் பாரம்–பரி – ய க�ோட்– ப ாடு கார– ண – ம ாக அனைத்– து – வகை ஏற்–பா–டு–களை – –யும் செய்–தி–ருந்–தார். தன் அரண்– ம – னை க்கு வரும் விவே– க ா– னந்–த–ருக்கு அறு–சுவை உண்டி, ஆடம்–ப–ர–மான இருக்கை, நறு–ம–ணம் கம–ழும் மலர்ச்–ச–ரங்–கள் ஆகி–யவ – ற்–ற�ோடு இன்–பம – ா–கப் ப�ொழு–துப�ோ – க்–கும் அம்–சம – ாக ஓர் இளம்–பெண்–ணின் நட–னத்–துக்–கும் ஏற்–பாடு செய்–தி–ருந்–தார். அந்–தப் பெண் இந்த நிகழ்ச்–சிக்–கா–கவே பிரத்–யேக – ம – ாக காசி–யிலி – ரு – ந்து வர–வ–ழைக்–கப்–பட்ட ஒரு தாசி.

பிரபுசங்கர்

70 ஏற்–கெ–னவே தான் வசதி செய்து தந்–தி–ருந்த மாளி–கையி – ல் தங்–கா–மல், விவே–கா–னந்–தர் தனியே ஒரு கூடா–ரம் அமைத்–துக்–க�ொண்டு அதில் தன் சீடர்–களு – ட – ன் தங்–கியி – ரு – ந்–ததை அறிந்த பிற–கா–வது மன்–னர் அந்த நடன நிகழ்ச்–சியை ரத்து செய்–தி– ருக்–கவ – ேண்–டும். ஆனா–லும், அப்–ப�ோது – ம், தான் ஒரு மன்–னர், உல–கம் ப�ோற்–றும் ஒரு துற–வியை தன் அந்–தஸ்–துக்கு ஏற்–ப–தான் உப–ச–ரிக்–க–வேண்– டும் என்ற எண்–ணத்தை அவர் தீர்–மா–ன–மா–கக் க�ொண்–டு–விட்–ட–தால், அவ–ருக்கு அவ்–வாறு ரத்து செய்–யவ�ோ அல்–லது மாற்று ஏற்–பாடு செய்–ய– வேண்–டும் என்றோ த�ோன்–ற–வே–யில்லை. அரண்–ம–னைக்–குப் ப�ோக–வேண்–டிய நேரம் நெருங்– கி – ய – ப�ோ து, அங்கே நடன நிகழ்ச்சி ஒன்று ஏற்–பா–டா–கி–யி–ருந்–தது விவே–கா–னந்–த–ருக்– குத் தெரி–ய–வந்–தது. உடனே அவ்–வாறு சென்று அந்த நடன நிகழ்ச்–சிய – ைக் காண்–பது தன் சந்–நி– யா–சத்–துக்கு இழுக்கு என்று கரு–தின – ார். ஆகவே அரண்–மனை – க்–குப் ப�ோகா–மல் கூடா–ரத்–திலேயே – தங்–கி–விட்–டார். அவர் வரா–தத – ற்–கான கார–ணத்–தைத் தெரிந்–து– க�ொண்ட மன்–னர் சுதா–ரித்–துக்–க�ொள்–வ–தற்–குள் நட–னம் ஆரம்–ப–மா–கி–விட்–டது. தன் பாடல் மற்–றும்- நட–னத்–தைக் காணப்– ப�ோ–கும் பிர–தான விருந்–தி–னர் விவே–கா–னந்–தர் த் தெரிந்–துக என்–பதை – – �ொண்ட அந்த தாசி, பெரு– – ர்–களு – க்– ம–கிழ்ச்சி க�ொண்–டாள். பணம் க�ொடுப்–பவ கும், அதி–கா–ரம் க�ொண்–ட–வர்–க–ளுக்–கு–மாக ஆடி, ஆடி மன–தால் களைத்–து–விட்ட தான் பெருத்த ஆறு–தல் பெறும் வகை–யில் ஒரு சந்–நிய – ாசி முன் ஆட–விரு – ப்–பதி – ல் அவ–ளுக்கு உற்–சா–கம். அதா–வது இப்–படி ஆடு–வ–தும், அந்த சந்–நி–யா–சி–யின் ஆசி– யைப் பெறு–வது – ம், இது–கா–றும் தான் செய்–துவந்த – ‘பாபச் செய–லு–’க்–குப் பரி–கா–ரம் தேடிக்–க�ொள்– வது ப�ோன்–றது என்று அவள் உவ–கை–யு–டன் கரு–தி–னாள். ஆனால் விவே–கா–னந்–தர் அந்த நிகழ்ச்–சிக்கு வரப்–ப�ோ–வ–தில்லை என்று கேள்–விப்–பட்டு மிக– வும் துக்–க–ம–டைந்–தாள். ஆனா–லும், அவ–ருக்–கும் கேட்–கும் வகை–யில் உரத்–துப் பாட ஆரம்–பித்–தாள். ‘உல�ோ–கத்–தால் ஆன மணி பூஜை–யறை – யி – ல் இருக்–கி–றது; அதே உல�ோ–கத்–தால் ஆன கத்தி கசாப்பு கடை–யிலு – ம் இருக்–கிற – து. ஆனால், எந்த உல�ோ–கத்–தை–யும் த�ொட்–ட–வு–டன் தங்–க–மாக்–கும் பாரஸ் என்ற கல்–லுக்கு மணி, கத்தி இரண்–டுமே ஒன்–றுத – ான். அது இரண்–டை–யுமே தங்–கம – ாக்–கும். அது பூஜை–யறை, கசாப்பு கடை என்றா பேதம் பார்க்–கி–றது? நான் பூஜை–யறை மணி–யைத்–தான் தங்–க–மாக்–கு–வேன், கசாப்–புக்–கடை கத்–தி–யைத் ðô¡

87

1-15 ஜூலை 2018

தங்–க–மாக்–க–மாட்–டேன் என்று அந்த பார–ஸக் கல் மறுக்– கு – ம ா– ன ால், அது உண்– மை – ய ான பார–ஸக் கல்–தானா? அது ப�ோலி இல்–லையா?’

-- என்ற ப�ொருள்–ப–டும்–படி அவள் பாடி–ய–தைக் கேட்ட விவே– க ா– ன ந்– த – ரு க்கு பளிச்– செ ன்று சந்–நிய – ா–சத்–தின் உண்மை புலப்–பட்–டது. உடனே அரண்–ம–னைக்கு வந்–தார். அந்த தாசி, மன்– ன ர் உட்– ப ட எல்– ல�ோ – ரு மே அவர் வரு–கை–யால் பெரி–தும் மகிழ்ந்–த–னர். தன் வீட்– ட ை– வி ட்– டு ச் செல்– லு ம்– ப�ோ – து ம், திரும்பி வரும்–ப�ோ–தும் தான் தாசி தெரு–வைத் தவிர்த்–து–விட்டு வெகு–தூ–ரம் சுற்–றிக்–க�ொண்டு ப�ோய் வந்–த–தை–யும், இப்–ப�ோது இந்த நடன நிகழ்ச்–சி–யில் கலந்–து–க�ொள்–ளக்–கூ–டாது என்று முடி–வெ–டுத்–த–தை–யும் அவர் நினைத்–துப் பார்த்– தார். துறவு, சந்–நிய – ா–சம் என்று மேற்–க�ொண்–டு – வி ட்ட பிறகு, ஆன்– ம ா– வி ன் பரி– சு த்– த ம்– த ானே முக்–கிய – ம்? மனசை ஏன் முன்–னிறு – த்–திக்–க�ொள்ள வேண்–டும்? ‘துற–விலி – ரு – ந்து நழு–விவி – டு – வ – ாய், சந்–நி– யா–சக் க�ோட்–பா–டுக – ளி – லி – ரு – ந்து விழுந்–துவி – டு – வ – ாய்’ என்–றெல்–லாம் மனம் எச்–ச–ரித்து இப்–படி இரு சம்–ப–வங்–க–ளி–லும் தன்னை விலக்கி வைத்–தது முறையா? அப்–படி – யெ – ன்–றால் தான் மேற்–க�ொண்ட துற–வ–றத்–தில் தனக்கே சந்–தே–கம் இருந்–தி–ருக்– கி–றது. கூட்–டங்–க–ளுக்–குப் ப�ோவ–தும், பிற–ருக்கு அறி–வுரை பகர்–வ–தும், தனக்கு எதி–லும் ஆர்–வம், ஆசை இல்லை என்று காண்–பித்–துக்–க�ொள்–வது – ம் ப�ோலி–தானா? மன–சுக்–குள் ஏத�ோ ஒரு மூலை–யில் க�ொஞ்–சம் பயம் ஒளிந்–துக – �ொண்–டிரு – ந்–திரு – க்–கிற – து. அதுவே தன் க�ொள்–கையை முழு–மை–யாக்–கிக்– க�ொள்ள முடி–யா–த–படி செய்–தி–ருக்–கி–ற–து… இப்–ப�ோது விவே–கா–னந்–தரி – ன் மன–தில் விகல்– பம் இல்லை. அந்–தப் பெண்–ணின் பாட்டோ, – ைய நட–னம�ோ, மன்–னரி – ன் உப–சரி – ப்போ அவ–ளுட எது–வுமே அவர் கேட்டு, பார்த்து, அனு–ப–வித்–தா– லும் அவற்–றி–லி–ருந்து அவர் வில–கியே இருந்– தார். இப்–ப�ோ–து–தான் அவர் பூர–ண–மா–னார். தன் கர்–மாக்–களி – ல் மனதை ஈடு–படு – த்–தாத நேர்த்–தியி – ல் – ா–சிய – ா–னார். அவர் நித்–திய சந்–நிய எந்த உள் உந்–துத – லு – ம் இல்–லா–மல் கர்–மாவை இயற்–று–வது எங்–ங–னம்? ஒரு விஷ–யத்தை எழு–த– வேண்–டும் என்–றால் பேனாவை எடுக்க வேண்– டும், பேப்–பரை எடுக்–கவ – ேண்–டும். அப்–புற – ம் எழு–த– வேண்–டும். எழுத வேண்–டும் என்ற உந்–து–தல் இல்–லா–விட்–டால், பேனா–வை–யும், பேப்–பரை – –யும் தேடி நாம் ப�ோக–வேண்–டிய அவ–சி–யம் என்ன? நிர்ச்–ச–ல–ன–மாய் கர்–மாவை இயற்–ற–வேண்–டும் என்ற கிருஷ்–ண–னின் அறி–வுரை இங்கே ஏற்–கக்– கூ–டிய – –தாக இல்–லையே? எழு–த–வேண்–டும் என்ற உந்–து–தல் ஓர் இயற்– கை–யான கார–ணம் - உட–லின் காலைக்–க–டன் முத–லான இயற்–கைய – ான நடை–முறை – க – ள் ப�ோல. அதற்–காக பேனா–வையு – ம், பேப்–பரை – யு – ம் தேடு–வ– தும் இயற்–கைய – ா–னவையே – . ஆனால், அவ்–வாறு எழு–து–வ–தால் விளை–யக்–கூ–டி–ய–வற்–றிற்கு முக்–கி– யத்–து–வம் க�ொடுக்–கா–மல் இருத்–தல் வேண்–டும்

88

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

என்–ப–து–தான் கிருஷ்–ண–னின் அறி– வுரை. இது–தான் நிஷ்–காம கர்–மம். எந்த உள் உந்–துத – லு – ம் இல்–லா– மல் கர்–மாவை இயற்ற இய–லாது என்–பத – ற்–கான அர்த்–தம், அவ்–வாறு கர்மா இயற்– றி – ய – த – ன ால் ஏற்– ப – டும் பலன்–களை எதிர்–பார்ப்–பது என்–ப–து–தான். ‘ எ ந்த வ ே லை – ய ை – யு மே விளை– ய ாட்– ட ா– க ச் செய்– வ ான்’ என்று ச�ொல்–வார்–கள். அதா–வது விளை–யாட்–டா–கச் செய்–வது என்–பது எந்த மன இறுக்–க–மு–மின்றி, எந்த எதிர்–பார்ப்–பு–மின்றி, சந்–த�ோ–ஷத்– து–டன் செய்–வது. ஆனால் விளை– யாட்–டுப் ப�ோட்டி வேறு! இங்கே ஆக்–ர�ோ–ஷம் இருக்–கும், வெற்றி பெற்–று–விட வேண்–டும் என்ற வெறி இருக்–கும். அந்த வெற்–றிக்–காக, அந்த சம–யத்–திற்–கா–கவ – ா–வது, சக ப�ோட்–டிய – ா–ளர்–களை – ப் பகை–யாக நினைக்–கத் த�ோன்–றும். வெற்றி கண்– டால் துள்ளி குதிக்– க ச் ச�ொல்– லு ம், த�ோல்வி கண்–டால் துவண்டு ச�ோர்ந்–து–வி–டச் செய்–யும். ஆகவே ‘விளை–யாட்–டா–க’– ச் செய்–வது என்–பது அது–வா–கவே நிக–ழும் ஒரு நிகழ்–வில் பங்–கேற்–பது! அது இயல்–பா–னது, நிர்ச்–ச–ல–ன–மா–னது -- குழந்– தை–கள் விளை–யா–டு–வது ப�ோல! குழந்–தை–கள் ப�ொம்– மை – க – ளை ப் பரி– ம ா– றி க்– க �ொள்– கி ன்– ற ன. இந்–தச் செய–லில் அன்பு பரி–மா–றிக்–க�ொள்–ளப்– ப–டுகி – ற – து. குழந்–தைக – ள் விளை–யாட்–டில் சிரிப்–பும், சந்–த�ோ–ஷ–மும் பரி–ம–ளிக்–கின்–றன. கள்–ள–மற்ற உள்–ளப் பரி–மாற்–றம் - விருப்பு வெறுப்–பற்ற, தெளி–வான நீல–வான மன–மாக! இந்த வகை–யில்– தான் கர்–மாக்–கள் மேற்–க�ொள்–ளப்–பட வேண்–டும் என்–கி–றார் கிருஷ்–ணன். எந்–தச் செய–லைச் செய்–வ–துமே நம் சக்–தி– யின் வெளிப்–பா–டாக இருப்–பது – த – ான் யதார்த்–தம். ஆனால் அதில் நிர்ப்– ப ந்– த ம் இல்லை. முன்– பெல்–லாம் வீட்–டுத் த�ோட்–டத்–தில�ோ, ஏதே–னும் பூங்–கா–வில�ோ, வயல் வரப்–பில�ோ, ஆற்–றங்–கரை அல்–லது கடற்–கரை – யி – ல�ோ நடை–பழ – கி – ன�ோ – ம். சுக– மான சுவா–சம், இத–மான குளிர்ச்சி, பசு–மைய – ான காட்–சிக – ள், நிதா–னம – ான நடை, மென் சிரிப்–பா–கப் பரி–மா–றிக்–க�ொள்–ளப்–ப–டும் நட்பு என்று அந்த நடைப்–ப–ழ–க–லின் விளை–வு–கள் மென்–மை–யா–கச் சூழ்ந்–துக – �ொண்–டன. இதில் நிர்ப்–பந்–தம் இல்லை. ஆனால், இப்–ப�ோது உடல்–ந–லத்தை முன்– னி–றுத்தி நடை பழ–கு–தல், நடைப் பயிற்–சிய – ா–கி– விட்–டது! எடை குறை–ய–வேண்–டும், சர்க்–கரை குறை–ய–வேண்–டும் என்–ப–து–ப�ோன்ற எதிர்–பார்ப்– பு–க–ளு–டன்! அதா–வது நிர்ப்–பந்–தத்–துக்–குட்–பட்ட நடை பழ–கு–தல்! ஆகவே, கிருஷ்–ணன் அறி–வுறு – த்–துவ – து மனச்– ச– ல – ன – ம ற்ற நடை பழ– கு– த – லை த்– த ானே தவிர எதிர்–பார்ப்–பு–க–ளு–டன் கூடிய நடைப் பயிற்–சியை அல்ல.

(த�ொட–ரும்)

திருச்சி - ரங்–கம்

கல்விக்கண் திறப்பாள் சாரதாம்பாள்



ரங்–கம் ராஜ க�ோபு–ரத்–திலி – ரு – ந்து அம்மா மண்– ட – ப ம் செல்– லு ம் சாலை– யி ல் அமைந்–துள்–ளது. அன்னை  சார–தாம்– பாள் ஆல– ய ம். சிருங்– க ேரி சங்– க ர மடம் என்று வடி–வ–மைக்–கப்–பட்ட அரை–வட்ட

சாரதாம்பாள்

முகப்–பைக் கடந்–த–துமே ஆலய முகப்–பைக் காண–லாம். உள்ளே நுழைந்–தது – ம் இடது புறம் வித்யா கண–பதி சந்–ந–தி–யும், வலப்–பு–றம் பால–சுப்–ர ம – –ணி–யர் சந்–ந–தி–யும் அமைந்–துள்–ளன. இந்த பிள்–ளைய – ார் மற்–றும் முரு–கனி – ன் திரு–மேனி – – கள் வெள்ளை சல–வைக் கல்–லால் ஆனது. நம்மை சிலிர்க்க வைப்–பவை. அடுத்–த–தாக உள்–ளது மகா மண்–ட–பம். 16 பிர–மாண்ட தூண்– க – ளு – ட ன் அனி– வெட் டி முறை– யி ல் அமைந்–துள்–ளது. மண்–டப – த்–தைச் சுற்றி மேல்– பு–றம் ஆதி–சங்–க–ர–ரின் வாழ்க்கை வர–லாறு வண்ண ஓவி–யத்–தில் தீட்–டப்–பட்–டுள்–ளது. மேலும், பஞ்–சபூ – த தலங்–களி – லு – ள்ள இறை–வ– னின் த�ோற்–றங்–கள் வண்–ணக் கல–வை–யில் மிக அழ–காக வரை–யப்–பட்–டுள்–ளன. அடுத்–துள்ள அர்த்த மண்–ட–பம் சற்றே வித்–திய – ா–சம – ான முறை–யில் காட்சி தரு–கின்– றது. இந்த மண்–ட–பத்–தின் மேல்–பு–றம் எண் சதுர வடி–வில் அமைந்–திரு – ப்–பது – ட – ன் அஷ்–ட– லட்–சுமி – க – க – ளி – ன் திரு–மேனி – ள் சுதை வடி–வில் அழ– கு ற அமைந்– து ள்– ள ன. கரு– வ – றை – யி ல் அன்னை சார–தாம்–பாள் பத்–மா–சன நிலை– யில் இரு கால்–களை மடக்–கிய – ப – டி அமர்ந்த திருக்–க�ோ–லத்–தில் இள–நகை தவ–ழும் இன்– மு–கத்–துட – ன் அருள்–பா–லிக்–கின்–றாள். இங்கு அன்–னைக்கு நான்கு கரங்–கள். அன்னை தனது மேல் வலது கரத்–தில் கிளி–யை–யும் இடது மேல் கரத்–தில் அமிர்த கல–த்–தை– யும் தாங்கி, கீழிரு கரங்–கள் அபய, வரத ஹஸ்த முத்–தி–ரை–க–ளு–டன் காட்சி தரு–கி– றாள். கீழ் கரங்–க–ளில் ஜப மாலை–யை–யும் புத்–த–கத்–தை–யும் தாங்கி நிற்–கி–றாள். இந்த அன்–னை–யின் திரு–மேனி வெண் பளிங்–குக் கல்–லி–னால் உரு–வாக்–கப்–பட்–டுள்–ள–தால், அன்– னை – யி ன் முகம் ஜ�ொலிக்– கி ன்– ற து. அன்– னை – யி ன் கரத்– தி – லி – ரு க்– கு ம் புத்– த – க ம் ðô¡

89

1-15 ஜூலை 2018

கன்–னியா பூஜை–யும் நடை–பெ–று–கி–றது. இந்– தப் பூஜை முடிந்–த–தும் சுமங்–கலி பெண்–க– ளுக்கு புடவை, சட்–டைத் துணி, மங்–க–லப் ப�ொருட்–களை தரு–வது வழக்–க–மாக உள்– ளது. சிறு–மிக – ளை அம்–பாள் ச�ொரூ–பம – ா–கப் பாவித்து ஆடை–கள், அணி–கலன் – க – ளை தந்து வணங்–கு–வர். தை - மாசி மாதத்–தில் ராஜ–மா–தங்கி நவ–ராத்–தி–ரி–யும், ஆடி மாதத்–தில் வாராகி நவ–ராத்–தி–ரி–யும், பங்–குனி-சித்–திரை மாதத்– தில் வசந்த நவ–ராத்–தி–ரி–யும், புரட்–டா–சி–யில் சாரதா நவ–ராத்–திரி – யு – ம் க�ொண்–டா–டப்–படு – – கின்–றன. இந்த நாட்–க–ளில் உற்–ச–வர் அம்–ம– னுக்கு சிறப்பு ஆரா–தனை – க – ளு – ம், மாலை–யில் எந்–தி–ரத்தை வைத்து ஆவ–ரண பூஜை–யும் நடை–பெறு – ம். அன்–னைக்கு தின–மும் லலிதா ஸஹஸ்–ர–நாம பாரா–ய–ணம் நடை–பெ–றும்.

– ம – ாக வேண்டி கன்–னிப் பெண்– திரு–மண கள் அன்–னையி – ம் வேண்–டிக் க�ொள்–கின்–ற– – ட னர். மண–மா–ன–தும் அன்–னைக்கு புடவை பிள்ளையார் க�ொண்டு வந்து சாத்–து–கின்–ற–னர். இந்–தப் புட–வை–களை ஆலய நிர்–வா–கம் குடி–சை– கல்– வி – யை – யு ம், ஜப– ம ாலை தியா– ன த்– தை – வாழ் பெண்– க – ளு க்கு தான– ம ா– க த் தந்து யும் கிளி ஞானத்–தை–யும், அமிர்த கல–சம் உத–வு–கின்–றது. அழி–வற்ற நிலை–யான முக்தி நிலை–யை–யும் – ான கல்–விச் செல்–வம் வேண்டி ஏரா–ளம உணர்த்–து–வ–தாக கூறு–கின்–ற–னர். மாண– வ ர்– க ள் அன்– னையை வேண்ட, அன்–னையி – ன் வல–துபு – ற – ம் ஆகி சங்–கர – ர் அவர்–க–ளின் பிரார்த்–த–னை–கள் நிறை–வே–று– சந்–ந–தி–யும், இட–து–பு–றம் சாரதா பீடத்–தின் – ா–கக் காண–லாம். ஆல–யத்–தின் வதை கண்–கூட 33வது பீடா–தி–பதி  சச்–சி–தா–னந்த சிவா– வடக்–குப் பிரா–கா–ரத்–தில் தசா–வ–தா–ரத்–தின் பி–நவ நர–சிம்ம பாரதி சந்–ந–தி–யும் உள்–ளன.

– க – ள் வரி–சைய – ாக வீற்–றிரு – க்–கின்–றன. திரு–மேனி மூல–வ–ரின் இருப்–பிட அமைப்–பும், மூல–வ– ஆல–யத்–தின் வட–கிழ – க்கு மூலை–யில் நவ– ரின் விமா– ன – மு ம் எண்– க �ோண அமைப்– கி–ரக நாய–கர்–க–ளின் சந்–நதி உள்– பி – லேயே அ மை ந் – து ள் – ள து . ளது. தனி மண்–ட–பம – ாக காட்சி விமா–னத்–தின் எட்டு திசை–க–ளி– தரும் ப�ொது– வ ாக வழி– ப ாடு லும் குரு, கிருஷ்–ணர், முரு–கன், என்–பது ஆறு வகைப்–ப–டும். சிவ– விஷ்ணு, சிவ பெரு–மான், பார்– பெ–ரும – ானை வழி–படு – வ – து சைவ வதி, பிரம்மா, தத்– த ாத்– ரே – ய ர் வழி–பாடு என–வும், விஷ்–ணுவை என எட்டு பேர்–களி – ன் சுதை வடி– வழி–ப–டு–வது வைஷ்–ண–வம் என– வத் திரு–மேனி – க – ள் ஆளுக்–க�ொரு வும், கண–ப–தியை வழி–ப–டு–வது திசை–யாக எட்டு திசை ந�ோக்கி காணா– ப த்– ய ம் என– வு ம், முரு– அருள்– ப ா– லி க்– கி ன்– ற ன. தாம– கனை வழி–ப–டு–வது க�ௌமா–ரம் ரைப் பூவை கவிழ்த்து வைத்த என–வும், சூரி–யனை வழி–படு – வ – து த�ோற்–றத்–தில் இந்த விமா–னம் ச�ௌரம் என– வு ம், சக்– தி யை காணப்–ப–டு–கி–றது. வழி–ப–டு–வது சாக்–தம் என–வும் சிவ-விஷ்ணு பேதம் களை– அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. இந்த அறு யும் தல–மாக இத்–த–லம் விளங்– சமய வழி–பா–டு–கள் இந்த ஆல– முருகன் கு–வது உண்–மையே. அன்னை யத்– தி ல் நடை– பெ – று – வ து ஆச்– ச – ரி – ய – ம ான சார–தாம்–பா–ளின் கரு–வ–றை–யில் சிறிய அள– விஷ–யம – ா–கும். தின–மும் காலை நேரத்–தில் வில் சிவ–பெ–ரு–மா–னின் லிங்–கத் திரு–மேனி இரண்டு மயில்–கள் இறை–வி–யின் விமா–னத்– உள்–ளது. பிர–த�ோஷ நாட்–க–ளில் இறை–வ– திற்கு அருகே மெல்– லி ய குர– லி ல் அக– வி – னுக்கு சிறப்பு அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–கள் விட்டு செல்–வது அதி–சய–மாக இருக்–கி–றது. நடை–பெறு – ம். ஏரா–ளம – ான பக்–தர்–கள் இதில் திருச்சி - ரங்–கம் ராஜ க�ோபு–ரத்–தி–லி– கலந்து க�ொண்டு பயன்–பெ–று–கின்–ற–னர். ருந்து இந்த ஆல–யத்–திற்கு நடந்தே சென்று அனைத்து பெளர்–ணமி நாட்–க–ளி–லும் விட–லாம். ஆட்டோ வச–தி–யும் உண்டு.  சக்–கர நவா–வ–ரண பூஜை நடை–பெ–று – கி– ற து . அ ன ்றே சு ம ங் – கலி பூஜை – யும் ,

90

- ஜெய–வண்–ணன்

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

விஷ்–ணு–தா–சன்

இறைவன் அருட்துணையுடன்

பிறவிக்கடல் கடப்போம்! தர்–மமே! தர்–மமே -உன்னை தவ–றாது கடை–பி–டிப்–பது எப்–படி? கர்–மமே! கர்–மமே - நீ பிறவி த�ோறும் த�ொடர்–வது எப்–படி? தர்க்–கமே! தர்க்–கமே என்–னுள் உண்–டா–னது எப்–படி? இன்–பமே! மெய் இன்–பமே உன்–னி–டம் நிலைத்–தி–ருப்–பது எப்–படி? துன்–பமே! தீரா துன்–பமே - எனை நெருங்–காது காத்–துக்–க�ொள்–வது எப்–படி? ச�ொர்க்–கமே! ச�ொர்க்–கமே இன்ப உல–கில் நுழை–வது எப்–படி? நர–கமே! நர–கமே! உன்னை கடந்து செல்–வது எப்–படி? ப�ோகமே! சுக ப�ோகமே-உனை ப�ொய்–யென்று உணர்–வது எப்–படி? ய�ோகமே! ய�ோகமே -உனை மெய்–யென்று உணர்–வது எப்–படி? தாகமே! அறிவு தாகமே நீ தணி–யாது இருப்–பது எப்–படி? ஞானமே! பர–ஞா–னமே! உன்னை வென்று மகிழ்–வது எப்–படி? வானமே! புதிர் வானமே! நீ விரிந்தே கிடப்–பது எப்–படி?

மானமே! தன்–மா–னமே! உனை ப�ோற்–றிக்–காப்–பது எப்–படி? ஊனமே! மன ஊனமே! உனை உடைத்–தெ–றி–வது எப்–படி? மாயையே! ப�ொய் மாயையே! நீ கானல் நீரென உணர்–வது எப்–படி? சேவையே! அரும் சேவையே! உனை செய்து க�ொண்டே இருப்– ப து எப்–படி? விதியே! வல்–வி–தியே! உன்–வழி நடந்து வெல்–வது எப்–படி? மதியே! உயர் மதியே! மயக்–கம் தெளிந்து விழிப்–பது எப்–படி? வாழ்வை வென்ற பெரு–மக்–கள் இறை–வன – –டி–யார் கூறிய ச�ொற்–படி அவர்–கள் மந்–திர உப–தே–சம் துணைப்–பிடி! கேள்–விக்கு விடை கிடைக்–கும்! இப்–பி–றவி கடக்க வழி பிறக்–கும்! இரக்–கம், அன்பு, கருணை மனதை இறை–வ–னுக்கு காணிக்–கை–யாக்கி பேர–ரு–ளுக்கு காத்–திரு, அடை–வாய்!

ðô¡

91

1-15 ஜூலை 2018

ட்வென்ட்டி 20

அழகனின் ஆனந்த தரிசனம்!

– – பன்–னி–ரண்டு கரங்–க–ள�ோடு ப�ோர்த்–தள

பதி க�ோலத்–தில், தம்–பதி சமே–த–ரா–க–வும் முரு–கனை தென்–சே–ரி–கிரி தலத்–தில் தரி– சிக்–க–லாம். இத்–த–லம் பல்–ல–டம்–-உ–டு–ம– லைப்–பேட்டை பாதை–யில் உள்–ளது. பிர–ண–வத்–திற்–குப் ப�ொருள் தெரி–யாத நான்– மு – க னை சிறை– யி ல் அடைத்த ஐந்–து–முக முரு–கனை ஓதி–ம–லை–யில் தரி– சிக்–கல – ாம். க�ோவை மேட்–டுப்–பா–ளைய – ம் அரு–கில் உள்ள இத்–த–லத்–தில் நான்–மு– கன் அடை–பட்ட இரும்–புச் சிறை–யும் உள்–ளது.  பக்–தர்–கள் கன–வில் வந்து தன் ஆல–யத்–தி– லுள்ளகண்–ணா–டிப் பெட்–டியி – ல் ஏதே–னும் ப�ொருளை வைக்–கச் ச�ொல்லி உத்–தர – வி – – டும் முரு–கனை காங்–கே–யத்–தில் தரி–சிக்–க– லாம். அந்–தப் ப�ொருள் சம்–பந்–தமா – க – வே அ வ் – வ – ரு ட நி க ழ் – வு – க ள் ந ட ப் – ப து அற்–பு–தம்.

– ன்–க�ோ–விலு – க்– க�ோவில்–பட்–டிக்–கும் சங்–கர கும் இடையே உள்ள கழு–கு–ம–லை–யில், வழக்–கத்–துக்கு மாறாக, இடப்–புற – ம் திரும்– பி–யுள்ள மயில் மீது ஆர�ோ–க–ணித்–தி–ருக்– கி–றார் முரு–கன். கையில் கரும்–பேந்–திய கந்–தனை திருச்–  சிக்கு அருகே உள்ள செட்–டி–கு–ளத்–தில் காண–லாம். கு ம ரி , த க் – க – லை – யி – லி – ரு ந் து 5 கி . மீ த�ொலை–வில் உள்ள குமார க�ோயி–லில் வள்– ளி – யு – ட ன் முரு– க ன் கரு– வ – ற ை– யி ல் வீற்–றி–ருக்–கிறா – ர். மாமல்–ல–பு–ரம் - கல்–பாக்–கம் பாதை–யில், திருப்–ப�ோ–ரூ–ரில் பனை–ம–ரத்–தால் ஆன சுயம்பு மூர்த்–தி–யாக முரு–கனை தரி–சிக்–க– லாம். சிதம்–ப–ர–சு–வா–மி–க–ளால் நிறு–வப்– பட்ட சக்–க–ரம் இத்–த–லத்–தில் முரு–க–னுக்– குச் சம–மாக ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. தென்–காசி, திரு–ம–லைக்–கேணி குமா–ர–சு– வாமி ஆல–யத்–தில் வஜ்–ரா–யு–தம் ஏந்–திய முரு–கனை 645 படிக்–கட்–டுக – ள் க�ொண்ட மலை–யில் ஏறி தரி–சிக்–க–லாம். திருச்–சி–யி–லி – ரு ந்து 26 கி.மீ த�ொலை– வி– லுள்ள விராலி மலை–யில் ஆறு–மு–கங்–க– ளு–டன் மயில் மீது அமர்ந்து இரு–புற – மு – ம் வள்ளி, தெய்– வ ா– ன ை– யு – ட ன் முரு– க ன் அருள்–கி–றார். அ ரு – ண – கி – ரி – ந ா – த – ரு க் கு அ ரு – ளி ய மு ரு – க ன ை தி ரு ச் சி , வ ய – லூ – ரி ல் காண–லாம். திரு–வா–ரூ–ரி–லி–ருந்து 13 கிமீ த�ொலை–வில் உள்ள எண்–கண் தலத்–தில், எட்–டுக்–குடி

92

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

மற்– று ம் சிக்– க ல் தலங்– க – ளி ல் உள்ள அதே த�ோற்–றத்–தில் முரு–கப்–பெ–ரு–மான் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். காஞ்–சி–பு–ரத்–தில் ஏகாம்–ப–ரேஸ்–வ–ரர் ஆல– யத்– தி ற்– கு ம், காமாட்சி அம்– ம ன் ஆல– யத்–திற்–கும் இடை–யில் ச�ோமாஸ்–கந்த அமைப்–பில் கும–ரக்–க�ோட்–டம் ஆல–யத்– தில் கச்–சி–யப்–ப–ருக்கு கந்–த–பு–ரா–ணத்தை இயற்ற, திக– ட ச் சக்– க ர எனும் முதல் அடி எடுத்–துக் க�ொடுத்த வேல–வனை தரி–சிக்–க–லாம். நாகை, தில்–லை–யா–டிக்கு அரு–கி–லுள்ள  திரு–விடை – க்–கழி தலத்–தில் குஹ சண்–டி– கேஸ்–வ–ர–ர�ோடு அருள்–கி–றார் முரு–கப் பெரு–மான். இது அபூர்–வமான – அமைப்பு. க�ோவைக்கு அரு– கி லு – ள்ள அநு– வா–வியி – ல்  சஞ்– சீ வி மலை– யை த் தூக்– கி ச் சென்ற அனு– ம–னின் தாகத்தை தீர்த்த அழகு முரு–கனை தரி–சிக்–க–லாம். க�ோவை கிணத்–துக்–க–டவு எனும் கன–க–  கி–ரி–யில் உள்ள ப�ொன்–ம–லை–யில் தரி–ச– னம் தரும் முரு–கனை, பார்வை இழந்த அடி–யவ – ர் ஒரு–வர் விழிக்–குத்–துணை உன் மென்–ம–லர்ப் பாதங்–கள் என திட–மாக நம்ப, அதி–ச–யமா – க அந்த அடி–ய–வர்க்கு பார்–வையை மீட்–டுத் தந்–தார். கல்–லால் செதுக்–கப்–பட்ட வேலை தன் கரத்–தில் ஏந்தி செங்–க�ோ–டன், செங்–க�ோட்– டை–யன் எனும் திருப்–பெ–யர்–க–ளில் முரு– கப் பெரு–மான் சேலத்–தி–லி–ருந்து 28 கி.மீ த�ொலை–வில் உள்ள திருச்–செங்–க�ோடு தலத்–தில் காட்சி தரு–கி–றார். சென்னை - பாரி– மு – ன ை– யி ல் கந்– த – க�ோட்– ட த்– தி ல் செல்– வ – மு த்– து க்– கு – மா ர சுவா–மி–யாக தரி–ச–னம் தரும் முரு–கன், வள்–ள–லா–ரால் வழி–ப–டப்–பட்–ட–வர்.

– யி – லி – ரு – ந்து 3 கி.மீ. த�ொலை– திரு–நெல்–வேலி வில் உள்–ளது, இலஞ்சி. தேவர்–களு – க்–கும் முனி– வ ர்– க – ளு க்– கு ம் தானே மும்– மூ ர்த்– தி–க–ளாக செயல்–ப–டு–வதை உணர்த்–திய முரு–கனை வர–தர – ா–ஜப் பெரு–மாள் என்ற பெய–ரில் தரி–சிக்–க–லாம். தென்–கா–சிக்கு 6 கி.மீ. த�ொலை–வி–லுள்ள ஆய்க்– கு – டி – யி ல் மழ– லை – வ – ர ம் வேண்– டு– வ� ோர்க்கு படிப்– ப ா– ய – ச ம் பிரார்த்– தனை மூலம் அரு–ளும் குழந்தை வடிவ கும–ரனை கண்–கு–ளிர காண–லாம். சென்னை திரு–மயி – லை கபா–லீஸ்–வர – ர் ஆல–  யத்–தின் பிரா–கா–ரத்–தில் சிங்–கா–ர–வே–ல–வ– னாக மயில் மீத–மர்ந்த முரு–கனை தனித்– த– னி யே யானை– க ள் மீது அமர்ந்த தேவி–ய–ரு–டன் தரி–சிக்–க–லாம்.

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

எல்லையிலா பரவசம்! தி ரு–வ–ர–னெறி

என்– னு ம் திருத்– த – ல த்– தி ல், நிமி–லன் வாக்கு கேட்டு நீரால் விளக்கு எரித்த நமி–நந்–தி–ய–டிக – ள் வர–லாறு படிக்–கப் படிக்–கப் பக்–திப் பர–வ–சம் ஊட்–டி–யது.

- இராம.கண்–ணன், சாந்தி நகர், திருநெல்வேலி.

ந

ட–ரா–ஜப் பெரு–மான் திரு–ந–ட–னம் புரிந்த சிதம்–ப–ரம் திருத்–த–லத்தை ஆனித் திரு–மஞ்–ச– னத் தரு–ணத்–தில் தரி–சிக்க வைத்து விட்–டீர்– கள். வண்–ணப் படங்–கள் எல்–லையி – லா பர–வ– சத்தை அளித்– த ன. இவ்– வ – ள வு விரி– வ ான தக– வ ல்–களை எந்த இத–ழும் தந்–த –தி ல்லை என–லாம். ஆலய மரத்–தில் மணி–களை – க் கட்டி வணங்– கி – டு ம் அபூர்வ அம்– ம ன் தல– ம ான க�ொல்–லம் பத்–ர–காளி மகி–மை–கள் மறக்க முடியா ஆச்–ச–ரிய அனு–ப–வம்!

- அயன்–பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன்,

அ

நி ம–லன்

வாக்கு கேட்டு நீரால் விளக்கு எரித்த நமி– ந ந்தி கட்– டு ரை வியக்க வைத்– த து . உ மை – ய ம் – மையை உ ண ர் த் – து – கி ற ஞானமே கிளி எனும் கட்–டுரை ஆன்–மிக – ர்க்க வைத்–தது. உணர்வை அளித்து மெய்–சிலி ஆசி–ரி–ய–ருக்கு நெஞ்–சார்ந்த நன்–றி–கள்.

- சு. இலக்–கு–ம–ண–சு–வாமி, திரு–ந–கர், மதுரை-6.

ம

ன இருள் அகற்–றும் ஞான ஒளி. திரு–மங்–கை– யாழ்–வா–ரும், சுந்–த–ர–ரும் செய்த சேவை ஈடு இணை–யற்–றது. மனி–த–னின் மனத்தை செம்– மைப்–ப–டுத்தி இறை–ய–ருளை பெற எளி–மை– யான வழியை காட்டி வாழ்க்–கையி – ல் அமை– தியை பெற்று ஆனந்–த–மாய் வாழ பற்–பல வழி–மு–றை–களை வகுத்த விதம் மெய்–சி–லிர்க்– கி–றது. தீவி–னை–களை இடம் தெரி–யா–மல் அழிக்க வல்ல ஆன்–மிக – ப் பாக்–கள். பேரின்–பம் நல்–கும் பக்–திப் பாடல்–கள். நம்–பிக்–கை–ய–ளிக்– – ல் இருந்து கும் நற் விதை–கள். கர்ம வினை–களி விடு–பட ஞான ஒளி.

- A.T.சுந்–த–ரம், சென்–னி–மலை.

ஆ கா–யத்

தத்– து – வ மே ஆட– ல – ர சே என்ற கட்–டுரை ஆட–லர – ச – னி – ன் ஆன்–மிக மகத்–துவ – ங்– களை மனங் குளி–ரும்–படி – ய – ாக எடுத்–துர – ைத்த விதம் அபா–ரம், - இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

ட்–டையி – ல், குழல் ஊதும் கண்–ணன் குரு– வா–யூ–ரப்–ப–னாக காட்சி தந்–தி–ருப்–பது ‘ஆனி’ மாதத்–திற்கே பெருமை தேடித் தரு–வ–தாக உள்–ளது. ஆஹா... மீண்–டும் நாங்–கள் ந(ா) லம் பல(ம்) பெற தெய்–வீக கேரள ஆன்–மிக யாத்–திர – ையா! குரு–வா–யூர – ப்பா! எல்–லாம் நின் கருணை. சிதம்–ப–ரம் தில்–லைக் கூத்–தனை ஆனித் திரு–மஞ்–சன நாளில் எங்கே, எப்–படி, என்ன? என்று காண வைத்து புண்–ணிய – த்தை அள்–ளித் தந்து விட்–டீர்–கள்.

- சுகந்தி நாரா–யண், வியா–சர்–பாடி.

ஆன்மிகம் மற்றும்

பலன்

க�ோவை

இணைந்து வழங்கும்

நாலம்பல தரிசனம்

நூற்– று க் கணக்– க ான கூப்– ப ன்– க ள் வந்திருக்–கின்–றன. இன்–னும் வர இருக்– கின்–றன. அனைத்–தும் பரி–சீ–ல–னை–யில் உள்– ள து. தேர்வு பெற்ற அதிர்ஷ்– ட –சா–லி–க–ளின் பட்–டி–யல் அடுத்த இத–ழில் வெளி–வ–ரும். ðô¡

93

1-15 ஜூலை 2018

ட்வென்ட்டி 20

தேவியர் தரிசனம்!

 புதுக்–க �ோட்–ட ைக்கு அரு– க ே– யுள்ள குறிச்– சி – யில் அருள்–கிற – ாள் அஷ்–டத – ச – பு – ஜ மகா–லட்–சுமி. நவ–பா–ஷா–ணத்–தால் ஆன மூர்த்–தினி இவள். கல்வி, செல்–வம், வீரம் எனும் மூன்–றை–யும் இத்–தல அம்–பிகை அருள்–கி–றாள். ஒவ்–வ�ொரு மாத–மும் உலக நன்–மைக்–காக ஆல–யத்–தின் சார்–பில் திரு–வி–ளக்கு பூஜை நடக்–கி–றது.  அன்னை ஆதி–பர– ா–சக்தி நம்–புந – ா–யகி – ய – ம்–மன – ாக அரு–ளும் தலம் ராம–நா–த–பு–ரம், தனுஷ்–க�ோ–டி– யில் உள்–ளது. நவ–ராத்–திரி – யி – ன்–ப�ோது இத்–தேவி நவ–சக்தி வடி–வங்–க–ளாக அலங்–க–ரிக்–கப்–பட்டு க�ொலு–வீற்–ற–ருள்–கி–றாள். இந்த அம்–ம–னுக்கு சாத்– த ப்– ப – டு ம் மஞ்– ச ள்– கா ப்பு தீரா– ந� ோய் தீர்க்–கும் மருந்–தா–கும்  நெல்லை, சீவ–லப்–பே–ரி–யில் திரு–மா–ல� ோடு துர்க்–காம்–பிகை ஒரே கரு–வ–றை–யில் அருள்–கி– றாள். நவ–ராத்–திரி – யி – ன் எட்–டாம் நாள் துர்க்–காஷ்– டமி அன்று இத்–த–லத்–தில் மகா–சண்டி யாகம் நடை–பெ–று–கி–றது. க�ோவை - கிணத்–துக்–க–டவு பாதை–யில் உள்– ளது முப்–பெ–ருந்–தே–வி–யர் ஆல–யம். இங்கு மிகப்–பெ–ரிய அள– வி ல் ப�ொம்– மை க்–க �ொலு – க் க�ொண்–டா–டு–கி–றார்– வைத்து நவ–ராத்–தி–ரியை கள். மகா–லட்–சு–மி–யின் முன் உள்ள மேரு– விற்கு அர்ச்–சனை செய்–யப்–பட்ட குங்–கு–மம் பிர–சா–த–மா–கத் தரப்–ப–டு–கி–றது.  பந்–த–நல்–லூர் வைத்–தீஸ்–வ–ரன் வழித்–தட – த்–தில் மணல்–மேட்–டி–லி–ருந்து 8 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்– ள து கிடாத்– த – லை – மே டு. மகி– ஷ னை அழித்த த�ோஷம், துர்க்–கைக்கு நீங்–கிய தலம் இது. இத்– த – ல ம் த�ோஷ– நி – வ ர்த்தி தல– ம ாக ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது.  சென்னை நங்– க – ந ல்– லூ – ரி ல் கரு– வ – றை – யி ல் மர–க–தக் கல்–லி–னால் ஆன ராஜ–ரா–ஜேஸ்–வரி தேவி தரி–ச–னம் தரு–கி–றாள். இதே கரு–வ–றை– யில், தீயில் மிதந்த தெய்–வ–மணி, பின் தானே ராஜ–ரா–ஜேஸ்–வ–ரி–யாக மாறிய திரு–வு–ரு–வ–மும் உள்–ளது. நவ–ராத்–திரி இக்–க�ோ–யிலி – ல் விசே–ஷ– மா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது.  கன்–னிய – ா–கும – ரி – யி – ல் பக–வதி – ய – ாய் தேவி அருள்– கி– ற ார். நவ– ர ாத்– தி ரி பத்– த ாம் நாள் விஜ– ய – த–ச–மி–யன்று அன்னை வெள்–ளிக் குதி–ரை–யில் ஆர�ோ–க–ணித்து 4 கி.மீ. த�ொலை–வி–லுள்ள மகா– த ா– ன – பு – ர த்– தி ற்– கு ச் சென்று பாணா– சு ர வதம் செய்–வாள். அப்–ப�ோது வழி–யெங்–கும் எலு–மிச்சை மாலை அணி–வித்து பக்–தர்–கள் – நிறை–வேற்–றுவ – து வழக்–கம். பிரார்த்–தனையை  தஞ்–சா–வூர் - பட்–டுக்–க�ோட்டை வழித்–தட – த்–தில் உள்ள மணல்–மேல்–குடி – யி – ல் அம்–பிகை, ஜகத்– ரட்–சகி எனும் திரு–நா–மத்–த�ோடு அருள்–கிற – ாள். நவ–ராத்–திரி விழா இத்–தல – த்–தில் க�ொண்–டாட – ப்– ப–டுகி – ற – து. மழலை வரம் தரு–வதி – ல் நிக–ரற்–றவ – ள் இத்–தேவி.  சென்னை, பழைய மகா–பலி – பு – ர– ம் சாலை–யில், நாவ–லூரி – லி – ரு – ந்து 2 கி.மீ. த�ொலை–வில் தாழம்– பூ–ரில் த்ரி–சக்தி அம்–மன் ஆல–யம் உள்–ளது. இத்–தல கரு–வறை – யி – ல் லட்–சுமி, மூகாம்–பிகை, ஞானாம்–பிகை மூவ–ரும் திரு–வரு – ள் ப�ொழிந்து க�ொண்–டிரு – க்–கின்–றன – ர். நவ–ராத்–திரி உற்–சவ – ம் இங்கு சிறப்–பாக நடை–பெ–றும்.

94

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

 மயி– ல ா– டு – து றை - திரு– வ ா– ரூ ர் பாதை– யி ல் கூத்–த–னூ–ரில் வீணை–யில்–லாத சரஸ்–வ–தியை தரி–சிக்–கல – ாம். கம்–பனு – க்–காக கிழங்கு விற்–கும் பாட்–டி–யா–க–வும், இடை–யர் பெண்–ணா–க–வும் நேரில் தரி–ச–னம் தந்த தேவி இவள்.  சென்னை திருப்– ப� ோ– ரூ – ரி ல் வள்– ளி – - – தெ ய்– வானை இரு– வ – ரு க்– கு ம் நவ– ர ாத்– தி ரி விழா சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. ப�ொது– வாக, அவர்–க–ளு–டைய மாமி–யா–ரான பார்–வதி தேவிக்கு நடத்–தப்–ப–டும் இவ்–விழா, இங்கு மரு–ம–கள்–க–ளுக்கு நடத்–தப்–ப–டு–வது சிறப்பு.  தில்லை நட–ரா–ஜர் ஆல–யத்–தில் மிகப் பெரிய அள–வில் க�ொலு வைத்து நவ–ராத்–தி–ரியை சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டாடு – கி – ன்–றன – ர். தினம் ஒரு அலங்–கார– த்–தில் அன்னை சிவ–காம – சு – ந்–தரி – யை தரி–சிக்–க–லாம்.  வன–துர்க்கா பர–மேஸ்–வரி எனும் பெய–ருட – ன் பரா–சக்தி அரு–ளும் தலம், தஞ்–சா–வூ–ரி–லுள்ள கதி– ர ா– ம ங்– க – ல ம். கிழக்கு ந�ோக்கி இந்த துர்க்கை அருள்– ப ா– லி ப்– ப து சிறப்பு. இந்த அன்–னைக்கு அர்ச்–சனை செய்–யும் ப�ோது வலது உள்–ளங்–கையி – ல் வியர்வை முத்–துக்–கள் வெளிப்–ப–டு–வது பிர–மிப்பு.  எப்–ப�ோ–தும் ப�ோர்க்–க�ோ–லத்–தில் காணப்–படு – ம் சாமுண்–டீஸ்–வரி, காஞ்–சி–பு–ரம், புதுப்–பட்–டி–னத்– தில் தவக்–க�ோ–லத்–தில் அருள்–கி–றாள். மகி–ஷா– சு–ரனை வதம் செய்த பிறகு அன்னை இங்கு வந்து தவ–மி–ருந்–தா–ளாம்.  திருத்–த–ணி–யி–லி–ருந்து 8 கி.மீ த�ொலை–வில் ப�ொன்–பாடி ரயில்–நி–லை–யத்–திற்கு மேற்கே 2 கி.மீ, த�ொலை–வில் உள்–ளது மத்–தூர். இங்கே மஹி–ஷா–சுர– ம – ர்த்–தினி – யை தரி–சிக்–கல – ாம். அமா– வாசை தினங்–க–ளில் 108 பால் குட அபி–ஷே–க– மும், ப�ௌர்–ணமி தினங்–க–ளில் 108 சங்–கா–பி– ஷே–கத்–த�ோடு நவ–கல – ச பூஜை–களு – ம் நடக்–கும். இத்–த–லத்–தின் வேப்–பிலை கசப்–ப–தில்லை!  கும்– ப – க �ோ– ண ம், அம்– ம ன்– கு – டி – யி ல் துர்க்– காம்– பி கை எட்– டு த் திருக்– க – ர ங்– க – ளு – ட ன் அரு–ளாட்சி புரி–கி–றாள். நவ–கி–ர–கங்–க–ளுக்கு அதி–பதி – ய – ாக துர்க்கா தேவி கரு–தப்–படு – வ – த – ால் இக்–க�ோ–யி–லில் நவ–கி–ரக – ங்–கள் இல்லை.  கும்–ப–க�ோ–ணத்–தி–லி–ருந்து 8 கி.மீ. த�ொலை– வில் உள்ள பட்–டீஸ்–வ–ரத்–தில் துர்க்–காம்–பிகை அழ–குத் திருக்–க�ோ–லத்–தில் அருள்–கி–றாள். ராகு த�ோஷத்தை இந்த அம்–பிகை நிவர்த்தி செய்–வ–தாக ஐதீ–கம்.  திரு– வ ா– ரூ ர், ஆனந்– த – கு டி, ச�ோமேஸ்– வ – ர ர் ஆல–யத்–தில் கல்–யாண துர்க்கை அருள்–கி– றாள். திரு–ம–ணத்–திற்–காக காத்–தி–ருப்–ப�ோர் இத்–தேவி – யை தரி–சிக்க அவர்–களு – க்கு உடனே திரு–ம–ணம் நடக்–கி–றது. சென்னை, அம்– ப த்– தூ ர், கள்– ளி க்– கு ப்– ப ம் பரத்–வாஜ ஆசி–ர–மத்–தில் புவ–னேஸ்–வ–ரிக்கு நவ–ராத்–திரி விழா நடை–பெறு – கி – ற – து. அப்–ப�ோது க�ோபூஜை, கஜ–பூஜை, வடு–கபூ – ஜை, சுவா–சினி பூஜை, கன்– ய ா– பூ ஜை, தம்– ப தி பூஜை என பூஜை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன.  காஞ்–சி–பு–ரம் காமாட்–சி–யம்–மனை நவ–ராத்–திரி ஒன்–பது நாட்–களு – ம் நவ–ராத்–திரி க�ொலு மண்–ட– பத்–தில் ஒவ்–வ�ொரு அலங்–கா–ரத்–தில் தரி–ச–னம் செய்–ய–லாம். ட்வென்ட்டி 20 த�ொகுப்பு: ந.பரணிகுமார்

மகானகளின மகத்துவ வரலாறு u225

சாயி

விவைாத தகயக்வாட் பரவசே ந்ையில் ஷீரடி பாபாவின் அற்புத வரலாறு

u125

ரமணர் ஆயிரம் ்பா.சு.ரமணன

ேகரிஷியின் சிலிர்க்க ்வக்கும் ஆன்மிக வரலாறு சு்வயான சேம்பவஙகளின் சதாகுபபாக...

 அரவிந்த u150 அன்​்னை எஸ்.ஆர.தசேந்தில்குமார அன்–்ன–யின் அரு–்ளப சபறும் மு்ற–யும் அன்–்ன்ய வைஙகும் ேந்–தி–ரங–களும் இதில் உள–ளன. இந்–நூல் உங–கள வீடடில் இருப–பது  அன்–்ன–யின் அரு–மள!

u140 மத் பாமபன் சுவாமிகள் புனித சேரிதம் எஸ்.ஆர. தசேந்தில்குமார

முருகப சபருோனின் கருவியாக இந்த ேண்ணில் உதித்த ேகானின் வரலாறு.

அருட்பருஞயஜாதி வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

்பா.சு.ரமணன

u100

பசி மநாய் மபாக்கி பக்தி்ய வளர்த்த பரவசே ேகான் வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

யயாகி ராம்சுரத்குமார் வாழ்க்​்கயும் உபமதசேமும்

்பா.சு.ரமணன

u150

கங்கநதித் தீரத்தில் பிறந்து அரு்ையில் ஒளிர்ந்த அற்புத ஞானியின் புனித சேரிதம்

அயயா ்ைகுண்டர் தவ.நீலகணடன சதன் தமிழகத்தின் ேறுேலர்சசிக்கு வித்திடை ேகானின் புனித சேரிதம்

u80

புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 98409 07422 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9871665961

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்​்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

ðô¡

95

1-15 ஜூலை 2018

களியப்பேட்டை

எம்.என். நிவாசன்

வேண்டும் வரமருளும்

வேணுக�ோபாலன்! லக்ஷ்மி நாரா–ய–ணப்–பெ–ரு–மாள்

இ

ந்–நா–ளைய செங்–கல்–பட்டு பகுதி, ஒரு காலத்–தில் வட–ஆற்–காடு, ெதன் ஆற்– காடு, செங்–கல்–பட்டு மாவட்–டங்–க– ளை– யு ம், ஆந்– தி ர பிர– த ேச தென்– ப – கு – தி – க – ளை–யும் உள்–ள–டக்கி, விரிந்து பரந்–தி–ருந்த பல்–லவ பேர–ர–சின் ஒரு பகு–தி–யாக இருந்– தி–ருக்–கி–றது. த�ொண்டை மண்–ட–லம் என்– றும், த�ொண்டை நாடு என்–றும் அழைக்–கப்– பட்ட இந்–நில – ப்–பர – ப்பு, பின்–னா–ளில் ச�ோழ, பாண்–டிய, விஜ–ய–ந–க–ரப் பேர–ர–சர்–க–ளின் ஆளு–கைக்கு உட்–பட்–டது. த�ொன்மை காலத்–திலு – ம், இடைக்–கா–லத்– தி–லும் இப்–பகு – தி – யி – ல் த�ோன்–றிய க�ோயில்–கள் மக்–களி – ன் சமய வாழ்க்–கையி – ல் மட்–டுமி – ன்றி அவர்–க–ளின் பண்–பாடு, சமூக ப�ொரு–ளா– தா–ரத் துறை–களி – லு – ம் முக்–கிய பங்–காற்–றியு – ள்– ளன. செங்–கல்–பட்டு நக–ரத்–தைச் சுற்–றியு – ள்ள அனேக சிற்–றூர்– க – ளி– லுள்ள க�ோயில்– க ள் தற்–ப�ோது சிதைந்த நிலை–யி–லுள்ள ப�ோதி– லும், அவை அக்–கா–லத்–தில் செயல் துடிப்– பு–டன் இருந்–தி–ருக்–கின்–றன. க�ோயில் தினப்– படி நிர்–வா–கத்–தில் தங்–களை முழு–மை–யாக ஈடு–படு – த்–திக் க�ொண்–டிரு – ந்த பெரும்–பா–லான ஊர் மக்–கள் தங்–க–ளின் உயர்–கல்வி, வேலை–

96

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

வாய்ப்பு இவற்–றைத் தேடி பெரிய நக–ரங்–க– ளுக்கு குடி– பெ – ய ர்ந்– த தே க�ோயில்– க – ளி ன் இச்–சீ–ர–ழி–வுக்–குக் கார–ண–மா–கும். எனி–னும், பெரும்–பா–லான இக்–கிர – ா–மங்–களி – ல் ஒரு–சில – ர் க�ோயில்–களை புன–ருத்–தா–ர–ணம் செய்–ய– – ப – ாடு நடத்–தவு – ம், விழாக்–கள் வும், இறை–வழி எடுக்–கவு – ம் தங்–களை ஈடு–படு – த்–திக் க�ொள்ள உள்–ளார்ந்த ப�ொறுப்–புட – ன் முன் வந்–துள்–ள– னர். அவ்–வா–றான கிரா–மங்–க–ளில் ஒன்–று– தான் லக்ஷ்மி நாரா– ய – ண ப்– பெ – ரு – ம ாள் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள களி–யப்–பேட்டை கிரா–மம் ஆகும். நர–ஸிம்ஹ ஸ்வாமி க�ோயில் க�ொண்– டுள்ள புகழ்–வாய்ந்த ச�ோழ–சிங்–க–பு–ரத்–தைச் (அரக்–க�ோ–ணம் அரு–கி–லுள்ள ச�ோளிங்–கர்) சேர்ந்–த–வ–ரும், ரா–மா–னு–ஜ–தா–சர் என்–றும், மஹா–சா–ரி–யர் என்–றும் அழைக்–கப்–பட்ட வட–ம�ொழி பண்–டி–த–ரு–மான சண்–ட–மா–ரு– தம் த�ொட்–டை–யாச்–சா–ரி–யார் (1509 - 1591) என்ற வைணவ அறி–ஞரை க�ௌர–விக்–கும் முறை–யில் களி–யப்–பேட்டை கிரா–மம் த�ொட்– டை–யாச்–சார்–ய–பு–ரம் என்–றும் அழைக்–கப்– பட்–டிரு – ந்–தது. த�ொட்–டைய – ாச்–சார்–யஸ்–வாமி இயற்– றி ய நூல்– க – ளி ல் ஆசார்ய விம்– ஸ தி, வேதாந்த தேசிக வைப– வ ப்– ர ா– க ா– ஸி கா, சத–தூ–ஷ–ணிவ்–யாக்–கியா சண்–ட–மா–ரு–தம், ஸ்ரு– தி – த ாத்– ப ர்ய நிர்– ண – ய ம், பாரா– ஸ ர்ய விஜ–யம், பாஷ்–ய�ோ–பந்–யாஸ வேதாந்த விஜ–யம் ஆகி–யவை குறிப்–பிட – த்–தக்க படைப்– பு– க – ள ா– கு ம். பதி– ன ா– ற ாம் நூற்– ற ாண்– டி ல் குறிப்–பாக 1543 முதல் 1564 வரை விஜ–ய–ந–கர பேர–ரசி – னை தலை–மையே – ற்று ஆட்சி செய்த சதா– சி – வ – ர ா– ய ர் (கிருஷ்– ண – த ே– வ – ர ா– ய – ரி ன் சக�ோ– த ரி மகன்) மற்– று ம் ராம– ர ா– ய ர் (கிருஷ்–ண–தே–வ–ரா–ய–ரின் மரு–ம–கன்) காலம், வைஷ்– ண – வ ம் மறு– ம – ல ர்ச்சி பெற்ற கால– கட்–ட–மா–கும். இந்த காலத்–தில் வைண–வக் க�ோயில்–களு – க்கு நன்–க�ொடை – க – ள் பெரு–கிய – – த�ோ–டன்றி வைண–வச் சான்–ற�ோர்–க–ளுக்கு முக்–கி–யத்–து–வம் அளிக்–கப்–பட்–டது. ப்ரப்–ப– னாம்–ருத – ம் என்ற புகழ்–மிக்க வைஷ்–ணவ படைப்– பி ன்– ப டி, இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல் த�ொட்– டை – ய ாச்– ச ா– ரி – ய ார் சித்– தி – ர – கூ – ட த்– தில் (சிதம்–பர – ம்) அத்–வைத பண்–டித – ர்–களை வாதில் த�ோல்–வியு – ற – ச் செய்து, தாதா–சார்–யர்

களியப்பேட்டை –பெ–ரு–மாள்

(பஞ்– ச – ம த பஞ்– ஜ – ன ம் ஆசி– ரி – ய ர்) மற்– று ம் – –ரின் துணை க�ொண்டு ராம–ரா–யப் பேர–ரச க�ோவிந்–தர – ா–ஜப் பெரு–மாள் வழி–பாட்–டினை மீண்–டும் அங்கே நிலை–நி–றுத்த உத–வி–னார். வர–லாற்–றுச் செய்–தியி – ன்–படி, த�ொட்–டை– யாச்–சா–ரி–யார் சிதம்–ப–ரத்–திற்கு அழைக்–கப்– பட்–ட –ப�ோது அவர் ச�ோளிங்– க – ரி– லி – ரு ந்து செங்–கல்–பட்டு வழி–யா–கப் பய–ணித்–தார். அப்– ப�ோ து த�ொட்– டை – ய ாச்– ச ா– ரி – ய ா– ரி ன் சீட– னு ம் அப்– ப – கு – தி – யி ன் அர– ச – னு – ம ான ரங்–க–நா–தன் என்–ப–வர் ஏத�ோ கார–ண–மா– கத் தம் குருவை க�ௌர–விக்க வர–வில்லை. சிறிது காலம் கடந்து ரங்–க–நா–தன் தன் தவ– றினை உணர்ந்து, குரு– வி – ட ம் மன்– னி ப்பு க�ோரி–ய–த�ோடு, அப்–பே–ர–ர–றி–ஞ–ரின் பெய– ரால் ‘‘த�ொட்– டை – ய ாச்– ச ா– ரி – ய ார் அக்– ர – ஹா– ர ம்– ’ ’ என்ற சிற்– றூ ரை பாலாற்– றி ன் (க்ஷீர–நதி) மேற்–குக் கரை–யில் நிறு–வி–னார். மேலும் அவ்–வி–டத்–தில் லக்ஷ்மி நாரா–ய– ணப் பெரு–மா–ளுக்–கென்று ஒரு க�ோயில் கட்–ட–வும், அத–னைச் சுற்–றித் தெருக்–கள் அமைக்–கவு – ம், நூறு வீடு–கள் கட்டி அவற்–றில் வைஷ்–ண–வர்–க–ளைக் குடி–யி–ருக்–கச் செய்–ய– வும் ஆணை பிறப்–பித்–தார் ரா–மா–னு–ஜர். மண– வ ா– ள – ம ா– மு – னி – க ள் உத்– ஸ வ விக்– கி – ர – கங்–களை க�ோயி–லுக்கு நன்–க�ொ–டை–யாக அளித்–தத – �ோடு நித்–ய�ோத்–ஸவ, பக்ஷோத்–ஸவ, மாஸ�ோத்–ஸவ, மஹா உத்–ஸவ க�ொண்–டாட்– டங்–க–ளுக்–கும், க�ோயி–லில் விளக்–கேற்–ற–வும், கட–வு–ளர்–க–ளுக்கு நீராட்–ட–வும், பூமாலை சூட்–ட–வும், வேத–பா–ரா–ய–ணம், திவ்–ய–பி–ர– பந்த அனு–சந்–தா–னம் ஆகி–யவை குறை–வின்றி

நடை–பெ–ற–வும் ஏற்–பா–டு–கள் செய்–த–த�ோடு, – ன – த்–தையு – ம் க�ோயி–லுக்கு ஓர் அழ–கிய நந்–தவ அர்–பணி – த்–தார். அத–னால் பல பண்–டித – ர்–கள் மற்–றும் வைண–வத் துற–வி–கள் அக்–க�ோ–யி– லுக்கு வருகை தந்த வண்–ணம் இருந்–த–னர். களி–யப்–பேட்டை லக்ஷ்மி நாரா–யண – ப்– பெ–ரு–மாள் திருக்–க�ோ–யில், 500 ஆண்–டு–கள் பழமை வாய்ந்– த – த ா– கு ம். தூண்– க – ள�ோ டு கூடிய திறந்த தாழ்–வா–ரம் இக்–க�ோ–யி–லின் நுழை– வ ா– யி – ல ாக உள்– ள து. க�ோயி– லி ன் உள்ளே மஹா–மண்–டப – ம், கர்ப்–பக்–கிர – க – ங்–கள் உள்–ளன. லக்ஷ்மி நாரா–யண – ப்–பெரு – ம – ாள் சந்–நதி பிர–தான கர்ப்–பக்–கி–ர–ஹம் ஆகும். லக்ஷ்மி தேவி–யைத் தன் இடது மடி–யின் மேல் அமர்த்–திக் க�ொண்டு அமர்ந்த திருக்– க�ோ–லத்–தில் பெரு–மாள் சேவை சாதிக்–கி– றார். இப்–பெ–ரு–மான் தனது மேல் இரண்டு திருக்–க–ரங்–க–ளில் சங்கு சக்–க–ரத்தை ஏந்–திக் க�ொண்– டு ம், கீழ் இடது திருக்– க – ர த்– த ால் லக்ஷ்மி பிராட்–டியை அணைத்–துக் க�ொண்– டும், கீழ் வலது திருக்–கர – த்–தால் அபய ஹஸ்த க�ோலத்–தைக் காட்–டி–ய–ப–டி–யும் காட்–சி–ய– ளிக்–கி–றார். இக்–க�ோ–யி–லின் உற்–ச–வ–மூர்த்தி தேவி-பூதேவி சமேத கார்–வா–னத்–துள்– ளான் ஆவர். இத்–திரு – ந – ா–மம் காஞ்சி திவ்–யத – ே– சத்–திலு பெரு–மாள் திருக்–க�ோ– – ள்ள உல–களந்த – யில் வளா–கத்–தில் மூன்–றாம் திருச்–சுற்–றில் அமைந்–துள்ள கார்–வா–னத்–துள்–ளான் என்ற எம்–பெ–ரு–மானை நினை–வுக்–குக் க�ொண்டு வரும். களி– ய ப்– பே ட்– டை – யி ல் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள கார்–வா–னத்–துள்–ளான் தனது மேல் திருக்–க–ரங்–க–ளில் சங்கு சக்–க–ரத்தை ðô¡

97

1-15 ஜூலை 2018

ருக்மிணி சத்யபாமா சமேத வேணு க�ோபாலன்

ஏந்–திக் க�ொண்டு, கீழ் வலது திருக்–க–ரத்தை அபய ஹஸ்–த–மா–க–வும் கீழ் இடது திருக்–க– ரத்–தில் கதா–யு–தத்தை தாங்–கிக் க�ொண்–டும் நின்–ற–க�ோ–லத்–தில் காணப்–ப–டு–கி–றார். பிர– த ான கர்ப்– ப க்– கி – ர – ஹத்தை ஒட்டி இரு–புற – மு – ம் தாயார், ஆண்–டாள் சந்–நதி–கள் அமைந்–துள்–ளன. செண்–பக – வ – ல்–லித் தாயார் என்–பது தாயா–ரின் திரு–நா–ம–மா–கும். இக்– க�ோ–யி–லி–லுள்ள இதர உத்–ஸ–வ–மூர்த்–தி–கள் சுதர்–ஸ–னர், ஆண்–டாள், நம்–மாழ்–வார், திரு–மங்–கை–யாழ்–வார், ரா–மா–னு–ஜர் மற்–றும் மண–வா–ளம – ா–முனி – க – ள் ஆவர். இங்–குள்ள கலி–யனி – ன் ஒப்–பற்ற சிலா வடி–வம் அவ்–வாழ்–வா– ரின் அவ– த ார ஸ்த– ல – ம ா– கி ய திரு– வ ாலி திரு– ந – க – ரி – யி – லு ள்ள அவ–ரது திரு–வடி – வ – ம் ப�ோன்றே சிறிய வடி–வில் உள்–ளது. ரு க் – மி ணி - ச த் – ய – ப ா ம ா சமேத வேணு– க�ோ – ப ால ஸ்வாமி என்று இங்– கு ள்ள கிருஷ்ண விக்– ர – ஹ ம் ப�ோற்– றப்–ப–டு–கி–றது. தம் இரு கரங்–க– ளால் புல்– ல ாங்– கு – ழலை ஏந்– திய இரு கை உரு–வ–மா–கவே – ா– பெரும்–பா–லும் வேணு–க�ோப லன் காணப்–படு – வ – ார். ஆனால் இக்–க�ோ–யி–லில் கிருஷ்–ணன் நான்கு திருக்– க – ர ங்– க – ளு – ட ன் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். மேல் திருக்–க–ரங்–க–ளில் சங்கு, சக்– க – ர ம் ஏந்– தி க் க�ொண்– டு ம், கீழ் இருக்–க–ரங்–கள – ால் புல்–லாங்–கு–ழலை பற்–றிக் க�ொண்– டு ம் சேவை சாதிக்– கி – ற ார். இது விஜ–ய–ந–கர ஆட்–சிக்–கா–லத்து வேணு–க�ோ– பால வடி–வங்–களி – ன் குறிப்–பிட – த்–தக்க மாதிரி உரு–வம் என–லாம். நிற்–கும் நிலை–யி–லுள்ள பெரும்–பா–லான மற்ற தெய்வ வடி–வங்–க– ளின் அமைப்–பில் இரண்டு வளை–வு–கள் (த்வி–பங்–கம்) அல்–லது மூன்று (த்ரி–பங்–கம்) வளை–வு–களே காணப்–ப–டும். மாறாக, இந்த மனங்–க–வ–ரும் தெய்–வச்–சிலை ஐந்து (பஞ்–ச– பங்–கம்) வளை–வு–க–ளைக் க�ொண்–டுள்–ளது

98

ðô¡

1-15 ஜூலை 2018

என்–பது அரிய சிறப்–பா–கும். இந்த கவர்ச்– சி– மி க்க வேணு– க�ோ – ப ா– ல – னை க் காணும் பக்–த–ரின் கண்–கள் அவ்–வு–ரு–வத்–தி–னின்று விடு– ப – டு – வ து இய– ல ா– த – த�ொ ன்று. இந்த விக்–கி–ர–கத்தை வடித்த, பெயர் தெரி–யாத திற–மைமி – க்க அந்த சிற்பி யார் என்று வியக்க வைக்–கும்.

1928ம் ஆண்டு லக்ஷ்மி நாரா–ய–ணப்– பெ– ரு – ம ாள் க�ோயில் சம்ப்– ர�ோக்ஷ – ண ம் நடை–பெற்–றது. அத்–தரு – ண – த்–தில் காஞ்–சியி – லி – – ருந்து யத�ோக்–தக – ாரி (ச�ொன்–னவ – ண்–ணம் செய்த பெரு–மாள்) ஊர்–வ–ல– மாக இங்கே எழுந்–தரு – ளி – ன – ார். ராமானுஜர் 1983ம் ஆண்–டுவ – ரை இக்–க�ோயி – – லில் எல்லா வைப–வங்–க–ளும் ஆகம விதிப்–படி தடங்–கலி – ன்றி சிறப்– ப ாக நடை– பெ ற்று வந்– தன. குறிப்–பாக ராமா–னு–ஜ– ரது (பாஷ்– ய – க ா– ர ர்) பத்து நாள் உற்–சவ – ம் பெரும்–புத்–தூ– ரில் நடை–பெறு – வ – து ப�ோலவே மிகுந்த ப�ொருட்– ச ெ– ல – வி ல் இங்கு நடத்–தப்–பட்டு வந்–தது. துர–திரு – ஷ்–டவ – ச – ம – ாக 1983க்குப் பி ன் இ வை அ னை த் – து ம் படிப்–படி – ய – ாக நின்று ப�ோயின. பல ஆண்–டுக – ளு – க்–குப் பிறகு திருப்– ப – ணி – க ள் மேற்– க�ொ ள்– ளப்–பட்டு 2013ல் மஹா ஸம்ப்– ர�ோ–ஷ–ணம் சிறப்–பாக நடை–பெற்று திருக்– க�ோ–யில் பூரண ப�ொலி–வு–டன் திகழ்–கி–றது. களி–யப்–பேட்டை, செங்–கல்–பட்டு நக–ரத்– தி–லி–ருந்து 8 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது. செங்– க ல்– ப ட்டு-காஞ்– சி – பு – ர ம் சாலை– யி ல் 4 கி . மீ . ப ய – ணி த் து ப ழ த் – த �ோ ட் – ட ம் அருகே இட– து – பு – ற ம் திரும்ப வேண்– டு ம். பின் பாலாற்– றை க் கடந்து ஓரக்– க ாட்– டுப்– பேட்டை வழி– ய ாக 3 கி.மீ. தூரம் செல்ல வேண்–டும். உள்–ளூர்–வா–சி–கள் இக்– கி–ரா–மத்தை அறிந்–துள்–ள–தால், பக்–தர்–கள் இவ்–வூரை அடை–வது எளிது.

99

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

CHENNAI: 044 - 3981 1169 / 094440 42989 / 094444 00193 / 094450 95928 / 07358 199506 | SALEM: 090922 22449 | MADURAI: 094440 31032 | COIMBATORE:094440 73171 | TIRUNELVELI: 094449 64264 | TRICHY: 73388 82292

100