Aanmegapalan

ஆனமிகம டிசம்பர் விலை:

1 - 15, 2016 ₹20

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

பலன்

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்க ம் துறையூர், வழங்கும் இணைப்பு

தீபம்

பக்தி ஸ்பெஷல்

 ராமஜெயம் 18.01.2017

18.01.2017 25.01.2017 30.01.2017 03.02.2017 03.02.2017

09.02.2017

16.02.2017 01.03.2017 01.03.2017 15.03.2017 20.03.2017 02.04.2017

03.04.2017 03.04.2017 30.04.2017

வடமாநில புனித யாத்திரர 47 ஆண்டுகளுக்கு ரேலபான அனு்வம்

இது 6 நாட்கள் த்காண்​்ட குதூ்க்லைா்ன ஆந்திே பிேரதஸ் யபாத்திளே. அரஹபாபிலம், ேஹபாநந்தி, ேந்திேபாலயம், ளெலம், வபாடப்ல்லி, ரவதபாத்ரி, ேடடப்ல்லி, ்த்ேபாெலம், ச்பானனூர ச்ருேபாள், கபாைஹஸ்தி - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 8,200/இது 7 நாட்கள் த்காண்​்ட குதூ்க்லைா்ன ்கரநா்ட்க யாத்திழர. - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 9,000/இது 8 நாட்கள் த்காண்​்ட திவய ்ெ் யாத்திழர. ரெபாழநபாடு திவய ரதெம் - 40, சதபாண்ளட நபாடு திவய ரதெம் -22, நடு நபாடு திவய ரதெம்-2 ஆக சேபாத்தம் 64 திவய ரதெஙகள் - ்கட்டணம் ரூ. 10,300/இது 7 நாட்கள் த்காண்​்ட குதூ்க்லைா்ன ரகேை திவய ரதெ யபாத்திளே - ்கட்டணம் ரூ. 9,500/இது 8 நாட்கள் த்காண்​்ட மும்ள் சீேடி யபாத்திளே. ்ண்டரிபுேம், ்ேலி ளவத்தியநபாதம், நபாகநபாதம், க்ருஸ்ரனஸ்வர, எல்ரலபாேபாகுளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்​்பா்பா, ்ஞெவடி, நபாசிக், த்ரியம்​்ரகஸ்வர, பீேபா ெஙகேம், மும்ள் - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 10,000/இது 11 நாட்கள் த்காண்​்ட மும்ள் சீேடி யபாத்திளே. ்ண்டரிபுேம், ்ேலி ளவத்தியநபாதம், நபாகநபாதம், க்ருஸ்ரனஸ்வர, எல்ரலபாேபாகுளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்​்பா்பா, ்ஞெவடி, நபாசிக், த்ரியம்​்ரகஸ்வர, பீேபா ெஙகேம், மும்ள், உஜ்ஜயினி ேஹபா கபாரைஸ்வேர, ஓஙகபாரேஸ்வேர - நபர ்கட்டணம் ரூ. 13,000/இது 15 நாட்கள் த்காண்​்ட ்ஞெ துவபாேகபா யபாத்திளே. அஹேதபா்பாத், அக்ஷரதபாம், டபாக்கூர துவபாேளக, நிஷகலஙகு ேஹபாரதவ (கடல் உள்வபாஙகும் ்பாண்டவரகள் வழி்டட சிவஸ்தலம்) ்பாலக், ரெபாம்நபாத், மூல துவபாேளக, ஹரிசித்திேபாதபா, ரகபாேதி துவபாேளக, ரகபாபீதைம், நபாரகெம், ர்ட துவபாேளக, ர்பார்ந்தர, அம்​்பாஜி, ேபாத்ரூகயபா, ேவுண்ட அபு, உதய்பபூர, நபாத் துவபாேளக, கபாஙகரேபாலி துவபாேளக, புஸ்கேதீரத்தம், ச்ஜய்பபூர - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 17,000/இது 6 நாட்கள் த்காண்​்ட ேரலசியபா - சிஙகபபூர சுறறுலபா - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 62,000/இது 14 நாட்கள் த்காண்​்ட ைத் ராைாயண உபனயா் யாத்திழர. அரயபாத்தியபாவில் 7 நபாடகள் ேத் ேபாேபாயண உ்னயபாெம் நளடச்றும். அலகபா்பாத், சித்ேகூடம், ளநமிெபாேண்யம், அரயபாத்தியபா - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 10,500/இது 17 நாட்கள் த்காண்​்ட ேத் ேபாேபாயண உ்னயபாெ யபாத்திளே. அரயபாத்தியபாவில் 7 நபாடகள் ேத் ேபாேபாயண உ்னயபாெம் நளடச்றும். அலகபா்பாத், சித்ேகூடம், ளநமிெபாேண்யம், அரயபாத்தியபா, கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத் - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 14,000/இது 12 நாட்கள் த்காண்​்ட முக்திநபாத் - ்ஜனக்பூர யபாத்திளே. ரகபாேக்பூர, ெரனபாலி, கபாடேபாண்டு, ர்பாக்ேபா, முக்திநபாத். ேனகபாேனபா அம்ேன ரகபாயில், ்ஜனக்பூர, தனுஷபாதபாம், லும்பினி - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 14,500/இது 13 நாட்கள் த்காண்​்ட சிக்கிம் - டபாரஜிலிங - கபாேபாக்யபா யபாத்திளே. பூரி ச்ஜகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸ்வர, சகபால்கத்தபா, சகௌஹபாத்தி, ரேகபாலயபா, சில்லபாங, சிேபுஞசி, சிக்கிம், டபாரஜிலிங - நபர ஒருவருககு ்கட்டணம் ரூ. 16,800/இது 14 நாட்கள் த்காண்​்ட மும்ள் 7 ர்ஜபாதிரலிஙக யபாத்திளே. மும்ள், நபாசிக், ்ஞெவடி, த்ரியம்​்ரகஸ்வர, சீேடி, ெனி சிஙகனபாபபூர, க்ருஸ்ரனஸ்வர, எல்ரலபாேபா குளக, நபாகநபாதம், ்ேலிளவத்தியநபாதம், ளகக்கடி ேகபாேபா்ஜபா ரகபாயில், ்ண்டரிபுேம், பீேபாெஙகேம், அஷட கண்தி ெனனிதபானஙகள், உஜ்ஜயினி ேகபா கபாரைஸ்வேர, ஓஙகபாரேஸ்வேர - நபர ்கட்டணம் ரூ. 16,000/இது 17 நாட்கள் த்காண்​்ட கபாசி ஹரித்துவபார யபாத்திளே. பூரி ச்ஜகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸ்வர, கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம், ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், நியூசடல்லி, ஆக்ேபா, ேதுேபாபிருந்தபாவன, ரகபாகுலம் - நபர ்கட்டணம் ரூ. 17,500/இது 12 நாட்கள் த்காண்​்ட முக்திநபாத்-கபாசி யபாத்திளே. பூரி ச்ஜகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸ்வர, கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம் - ்கட்டணம் ரூ. 12,800/இது 19 நாட்கள் த்காண்​்ட முக்திநபாத்- கபாசி யபாத்திளே. ரகபாேக்பூர, ெரனபாலி, கபாடேபாண்டு, ேனகபாேனபா அம்ேன ரகபாயில், ர்பாக்ேபா, முக்திநபாத், ்ஜனக்பூர, தனுஷபாதபாம், லும்பினி, அரயபாத்தியபா, ளநமி ெபாேண்யம், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத் - நபர ்கட்டணம் ரூ.20.000/-

ஒரே குரூப்பாக வரு்வரகளுக்கு நீஙகள் விரும்பும் இடஙகளை ஏற்பாடு செய்து தருகினரறபாம் ஆங்ாஙகு தஙகும் வசதி்ள், ஊர்ச்சுற்றிப் பார்​்க் பஸ் ்ட்டணம், தூஙகும் வசதி ஜ்ாண்ட இரண்டாம் வகுப்பு ரயில் ்ட்டணம், க்ததர்​்நத ஜதன்னி்நதிய பிராம்மணர்​்கை்க ஜ்ாணடு ்ாகை - ்ாபி, டிபன்; மதியம், இரவு உணவளிப்பது்டன் இஙகு குறிப்பிட்ட அகைத்துச் ஜசைவு்ளும் எங்கைச் தசர்​்நதகவ. எ்நத யாத்திகர்ளில் ்ை்நது ஜ்ாள்வதாைாலும் குகை்நதபடசம் 125 நாட்ளு்ககு முன் முன்பதிவு ஜசய்து ஜ்ாள்வது நைம்.

ரேலும் விவேஙகளுக்கு:-

 விஜயலட்சுமி டிராவல் சர்வீஸ்

பழைய எண் 55/3, புதிய எண்.12, சிங்கராச்ாரி தெரு, (நல்ல ெம்பி தெரு ்கார்னர), திருவலலிக்​்கணி, த்னழ்ன - 5.

Cell: 9444887134 / 28440144 உரிழையாளர :

S. ஜஜயராமன்

E-mail: sreevijayalakshmitravels@gmail.com, www.sreevijayalakshmitravels.com

எங்களுக்கு வேறு எஙகும் கிளை்கள் இலளலை

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

வணக்கம்

நலந்தானே!

ஆயிரம் கிரணங்கள் நீட்டி அணைக்கின்ற ஆதவா ப�ோற்றி! ஆனந்தம் அருளும் அற்புத சூரியனே ப�ோற்றி!!

அகமும், முகமும் மலர ஒரு பயிற்சி!

உட–லில் மர்–மப் பகுதி எது தெரி–யுமா? நம்–மால் நம்பார்க்க முடி–யா–தது எதுவ�ோ அது–தான். வயிற்–றுக்–குள்

அடங்–கியி – ரு – க்–கும் உறுப்–புக – ள் மட்–டும – ல்ல, வெளிப்–பட – ை– யா–கத் தெரி–யும் உறுப்–புக – ளி – லு – ம் தலை, பிடரி, முது–குப் பகு–திக – ளு – ம் நம்–மைப் ப�ொறுத்–தவர – ை மர்–மம – ா–னத – ா–கவே உள்–ளன! நம் முகம் அவற்–றில் முக்–கிய – ம – ா–னது! ஆமாம், என்ன விசித்–தி–ரம் பாருங்–கள், நம் முகத்தை நம்–மா–லேயே – ல்லை! கண்–ணாடி பிம்–பிக்– பார்த்–துக்–க�ொள்ள முடி–யவி கும் த�ோற்–றத்தை வைத்து நம் முகத்தை அடை–யா–ளம் காண–முடி – யு – ம் என்–றா–லும், அது–வும் வலதை இட–தா–கவு – ம், இடதை வல–தா–கவு – ம்–தான் காட்–டுகி – ற – து! ஆனால், நம்–மைப் பார்ப்–ப–வர்–கள் ‘ஏன் முகம் வாட்–ட–மாக இருக்–கி–றது?’ என்று கேட்க, நம் முகம் வாடி–யிரு – ப்–பதை அப்–ப�ோது – த – ான் நாமே உணர்–கிற�ோ – ம். அதே–ப�ோல, ‘என்ன, முகத்துல உற்–சா–கம் துள்–ளுது?’ என்று கேட்–கும்–ப�ோது – த – ான் நம் முகம் நம் மகிழ்ச்–சி– யைப் பிர–திப – லி – ப்–பதை – யு – ம் அறி–கிற�ோ – ம். ‘கன்–னத்–தில் என்ன காயம்?’ செல்ஃப் ஷேவிங்கா, க�ொஞ்–சம் தாடி பாக்–கியி – ரு – க்–கிற – தே!’ ‘கண்–ணுக்–குக் கீழே கறுத்–திரு – க்கே, சரியா தூங்–கலி – யா?’ ‘காத�ோ–ரம் நரை–முடி தெரி–யுது வய–சா–குதி – ல்லே!’ -என்–பன ப�ோன்ற விம–ர்ச – ன – ங்–களை எதிரே இருப்–பவ – ர் ச�ொல்–லும்–ப�ோது – த – ான் நம் முகத்–தைப் பற்றி நமக்கே தெரி–கிற – து! கைய�ோடு எப்–ப�ோது – ம் முகம் பார்க்–கும் கண்–ணா–டியை வைத்–திரு – க்–கல – ாம�ோ என்–றும் த�ோன்–றுகி – ற – து! இந்–தப் புறத்–த�ோற்–றம் இருக்–கட்–டும், துர–திரு – ஷ்–டவ – ச – – மாக நம் மன உணர்–வுக – ளை – யு – ம் முகம் துல்–லிய – ம – ா–கக் காட்–டிவி – டு – கி – ற – தே! முகத்–தில் த�ோற்ற மாற்–றங்–கள் மட்–டு– மல்ல, நாமே அறி–யா–வண்–ணம் நிக–ழும் இந்த உணர்வு பிர–திப – லி – ப்–பும் நமக்கு மர்–மம – ா–னதே! இதில் இன்–ன�ொரு துர–திரு – ஷ்–டம், நமக்கு எதிரே இருப்–பவ – ர– ால் அந்த உணர்–வுக – ளை – ப் படிக்க முடி–யும் என்–பது – –தான்! அந்த உணர்வு க�ோப–மா–ன–தாக, மன– வெ–றுப்–பைக் காட்–டக்–கூடி – ய – த – ாக அமை–யும – ா–னால், இந்த முகத்–த�ோற்–றம், அத–னைத் த�ொட–ரும் பேச்சு, அடுத்த நட–வடி – க்கை எல்–லாம் பகை–மைக்கு நம்மை இட்–டுச் செல்–லும். ‘ஒரு–வன் க�ோப–மாக இருக்–கும்–ப�ோது கண்–ணா– டி–யைப் பார்த்–துக்–க�ொள்–ளவ – ேண்–டும்; அந்த முக–விக – ா–ரம் உட–னேயே க�ோபத்தை அணைத்–துவி – டு – ம்!’ என்–பார்–கள். அதே–சம – ய – ம் முகம் ஆனந்–தம – ாய் மல–ரும – ா–னால், அத–னால் நட்–பும், உற–வும் வள–ரும், உற்–சா–கம – ான பேச்சு, நட–வடி – க்–கைக – ள – ால் வாழ்க்–கையே மென்–மைய – ா–கும். இப்–படி முகம் மலர, அகம் மலர்ந்–திரு – க்க வேண்–டும்; அதற்–குப் பயிற்–சி– வேண்–டும். அந்–தப் பயிற்சி, நாம் எளி– தாக மேற்–க�ொள்–ளக்–கூடி – ய இறை பிரார்த்–தனை – த – ான். நமக்கே மர்–மம – ான நம் முகத்தை இறை–வன் பார்க்–கிற – ான், நம்மை விம–ர்சிக்–கிற – ான் என்ற உணர்–வால் நாம் நம் முகத்தை மல–ரச் செய்–துக�ொள்ள – முடி–யும். அகம் மலர்ந்– த ால், முகம் மல– ரு ம். நம்மை ந�ோக்–குகி – ற – வ – ர்–களு – ம் மலர்–வார்–கள்.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)

 

       (AUM)

                             

                SANLAM    SANLAMSANTAM                       

 •  www.shriramchits.com

W O R D C R A F T

          

     (AUM)

ஆத்ம ஜ�ோதியே

அருணாசலா..!

தி

ரு – ம ா – லு ம் , பி ர ம் – ம ா – வு ம் ஈ ச – னி ன் அடி–முடி – ய – ைத் தேடி ஓய்ந்து ப�ோய் இறு–தி– யில் சர–ணட – ைந்–தது – ம், இரு–வரு – க்–கும் மத்– தி–யில் செஞ்–சுட – ர் ஸ்தா–ணுவ – ாக, அக்னி ஸ்தம்–பம – ாக இறை–வன் நின்–றதை அனை–வரு – ம்

அறி–வ�ோம். இதுவே திரு–வண்–ணா–மல – ை–யின் தல– பு – ர ா– ண ம். மாது– ள ைக்– கு ள் முத்– து க்– க ள் ப�ோல, க�ொழுக்–கட்–டைக்–குள் பூர–ணம்–ப�ோல இந்–தப் புராண சம்–ப–வத்–துக்–குள் பய–ணித்–த�ோ– மா–னால், லிங்–க�ோத்–பவ மூர்த்–தி–யின் குறி–யீடு

கிருஷ்ணா

Website :

http://www.spiritworldresearch.2truth.com/ www.megathudanpathippagam.in

v›tsî ói# brŒJ« gyÅšiyna. nfhÆš, Fs« v‹W v›tsî R‰¿ tªJ« fZl§fŸ ÔuÉšiyna v‹W âif¤J ɻ֮fsh? ftiy nt©lh«. MÉíyf MuhŒ¢á ika« c§fS¡F cjÉ brŒa K‹tU»wJ. Ôa MÉfË‹ ghâ¥òfŸ, Vtš NÅa¥ ãu¢áidfŸ, âUkz¤jil, bjhÊš Kl¡f«, Éahghukªj«, FHªijÆ‹ik, tH¡F, ãÇÉid k‰W« c§fŸ FL«g¥ ãu¢áidfŸ vJthÆD« v§fis mQfyh«. c§fsJ ãu¢ridfis á¤j®fŸ M¤kh¡fËl« rk®¥ã¤J mt®fË‹ cjÉia bg‰W¤jU»nwh«.

MÉíyf MuhŒ¢áÆš jÄœeh£o‹ K‹ndhofËš xUtU« 40 M©LfŸ MuhŒ¢á mDgt« cilatU« ïªj¤ JiwÆš gy ò¤jf§fis vGâatU«, ‘MÉfŸ cyf«’ k‰W« ‘kndhr¡â’ v‹D« khj ïjœfË‹ MáÇaUkhd É¡»uth©o. É. uÉ¢rªâu‹ mt®fshš ïªj ika« brašgL¤j¥gL»‹wJ.

f©o¥ghf ïªj v©fËš x‹¿š ngá K‹ mDkâ bg‰W tuî«

044 - 42155831 / 98406 41352 neÇš tu Koahjt®fŸ f£lz« mD¥ã É£L¡ foj« _yK« gadilayh«. mD¥ò« Égu§fis¥ g‰¿í« nkny f©l bjhiyngáfŸ _y« m¿ayh«.

MÉfSl‹ ngR« gƉá mË¡f¥gL«

K‹ mDkâ bg‰wt®fŸ tunt©oa Éyhr« (foj« mD¥gî« ïnj Éyhr« jh‹) (PhÆW ÉLKiw)

É¡»uth©o.É.uÉ¢rªâu‹ MÉíyf MuhŒ¢á ika« k‰W« nkföj‹ gâ¥gf« giHa v©. 24, òâa v©. 28, á‹d¥gh bjU,

(âUtšÈ¡nfÂÆš ãugykhf cŸs u¤dh f~ng v‹w nAh£lÈ‹ ã‹òw« cŸs bjU ïJ)

âUtšÈ¡nfÂ, br‹id - 600 005.

gadilªjt® ghuh£L»wh® eh‹ bjhÊšKiw n#hâl®. âdK« gy® n#hâl« gh®¡f tUth®fŸ. mâš áy m‹g®fË‹ ãu¢áidfŸ #hjf ßâahf¤ Ôuhj nghJ« »uf§fŸ ešy ÃiyÆš ïUªJ« mt®fŸ fZl¥gL« nghJ« c§fS¡F mt®fis¥ g‰¿a Étu§fis¤ jghÈš mD¥ã¥ gâš bg‰WŸns‹. Ú§fŸ bjÇÉ¡F« vËa gÇfhu§fŸ _y« ãu¢áidfŸ ÔUtij mDgt¤âš m¿»nw‹. c§fsJ nrit kf¤jhd nrit. ïJ tsu£L«.

P. K¤J¡fhË åugh©o nuhL, nt§fh«g£o, kšÿ® (tÊ), nry« kht£l« - 636 203.

ADVT

ca®âU. É¡»uth©o. uÉ¢rªâu‹ Iah mt®fS¡F tz¡f«.

எதை விளக்–கு–கி–றது என்று பார்த்–த�ோ–மா–னால், நேராக அது அழைத்–துச் செல்–வது வேதாந்–தத்– திற்–குத்–தான்! இங்கு அடி–முடி காணும் முயற்சி என்–பதே ஒரு ஜீவன் மெய்–ய–றிவு பெறு–த–லே–யா–கும். ஆண– வம், மமதை, செருக்கு, தன்–மு–னைப்பு ப�ோன்ற யாவும் இந்த ஜீவன் முக்–திக்கு ஏற்–படு – ம் தடை–கள். கல்–வியி – ன – ால் வித்யா கர்–வம் க�ொண்–டும், செல்–வச் செழிப்–பால் செருக்–குற்–றும் திரி–ப–வ–ருக்கே ஆண– வம் மித–மிஞ்–சி–யி–ருக்–கும். அதா–வது, இந்த இரு அகந்தை எழுச்–சிக – ளு – ம் தன் ஆத்ம ஸ்தா–னத்தை – ன்–றன. அதா–வது, சிவத்தை விட்டு விட்டு வில–குகி தனி–யா–கப் பிரி–கின்–றன. அடங்–கு–வத – ால் மட்–டுமே அகந்தை அழி–வு–றுமே ஒழிய எழுச்–சி–யு–று–வத – ால் ஒரு–கா–லும் அழி–யாது. ‘நான் பார்த்–து–வி–டு–வேன்,’ ‘நான் கண்–டுவி – டு – வே – ன்,’ என்று தம் அகந்–தையை செய–லாக்க முற்–பட்ட திரு–மா–லும், பிரம்–மா–வும் தம் முழுச் சக்–தியை வெளிப்–பு–ற–மா–கவே வைத்–துத் தேடி–னர். இந்த ‘நான்’ எழு–வது எங்கே என்று பாரா–மல், அந்த மகா–சக்–தியை அறிய முனைந்து ச�ோர்ந்– து – ப �ோய் திகைத்– த – ப �ோது மாபெ– ரு ம் நெருப்–புத் ஸ்தம்–ப–மாய் அரு–ணா–சல – –மாக ஈசன் – ந்–தார். எனவே, அரு–ணா–சல கிளர்ந்–தெழு – ம் எனும் ஆன்–மாவை நினைக்க, அதுவே நாம் என்–ப–தாக உணர்–வ�ோம். இந்த உட–லின் மீதான அபி–மா– னத்தை அறிந்து க�ொள்–ளும் அந்–தக் கணமே நமக்– கு ள்– ளி – ரு க்– கு ம் அரு– ண ா– ச – ல ம், அகங்– க ா– ரத்தை கிழித்–துக் க�ொண்டு வெளிப்–ப–டும். இந்த புரா–ணத்–தையு – ம், தத்–துவ – த்–தையு – ம் மானு– டர்–களு – க்–குப் புரி–யும் ப�ொருட்டு நடத்–திக்–காட்–டுவ – தே

8

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

தீபத்–தி–ரு–வி–ழா–வா–கும். திரு–வண்–ணா–ம–லையே சுயம் சிவ– ம ா– கு ம். ஈசனே கரு– ணை – க�ொ ண்டு கிரி–யுரு – வ – ாக உள்ள தலம். அந்த கிரியே லிங்–கம – ா– கும். அதையே அடி–வா–ரத்–தில் சிறு லிங்க மூர்த்–த– மாக பாவித்து அரு–ணா–சலேஸ் – வ – ர– ர் க�ோயி–லாக்–கி– யி–ருக்–கின்–ற–னர். ஆயி–னும் அரு–ணா–ச–ல–மெ–னில் இந்த மலை–யேத – ான். இம்–மல – ையே அரு–ணா–சல – ம் என்று உறுதி கூற நூற்–றாண்–டுக – ள – ாக மகான்–கள் இங்கு வந்த வண்–ணம் உள்–ள–னர். மாணிக்–க– வா–சக – ர் ‘அரு–வமு – ம் உரு–வமு – ம் ஆனாய் ப�ோற்–றி’ என்–கி–றார். பிறப்பு இறப்பு என்–னும் ந�ோய்க்கு மருந்– த ாக இருப்– ப – த ால் மலை மருந்– தென அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றது. திருக்–கார்த்–தி–கை–ய�ோடு கார்த்–திகை முடிந்து விடும். பிறகு மார்–கழி பிறக்–கின்–றது. கார்த்–திகை கார்–மேக – ம் எனும் ஆண–வத்–தையு – ம் அதன் இறு–தி– யில் அக்னி ஒளி–யாகி இருளை அகற்–று–வ–தை–யும் அறி–யல – ாம். மார்–கழி மாதமே சூன்ய மாத–மா–கும். ஏனெ–னில், எல்–லாமே சுட்–டுப் ப�ொசுக்–கப்–பட்ட பிறகு எக்–குற்–ற–மும் அந்த ஜீவ–னி–டம் இல்–லாது சிவ–மா–கவே விளங்–கு–வதை மாதத்தை க�ொண்டு அடை–யா–ளம் காட்–டி–னர் நம் முன்–ன�ோர்–கள். தீப தரி–ச–னம் முடிந்து தீபச் சுடர் எடுத்து வழங்–கு–வ– தும் திரு–வா–திரை திரு–நா–ளி–லே–தான். இம்–மா–திரி விஷ–யங்–கள – ை–யெல்–லாம் நினை–வுப – டு – த்–தவே குறி– யீட்டு ரீதி–யாக மாதங்–கள – ை–யும், விழாக்–கள – ை–யும் ஒன்–றி–ணைத்து அடி–நா–த–மாக தத்–துவ இழையை இழுத்–துக் கட்டி பிணைத்–தார்–கள். இதை அறிந்து புரிந்து அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ–ர–ரை–யும், அச–ல–மான மலை– ய ை– யு ம் தரி– சி க்– கு ம்– ப �ோது நம் மனம்

தி

இன்–னும் ஆழ–மாக ஒன்–றி–ணை–யும். அண்ணா என்–றால் ‘நெருங்–கவே முடி–யா–த’ என்று அர்த்–தம். பிரம்–ம–னா–லும் விஷ்–ணு–வா–லும் அடி–யை–யும் முடி–யை–யும் நெருங்–க–மு–டி–யாத நெருப்பு மலை என்–ப– தால் அண்–ணா–மலை என்ற பெயர் வந்–தது. கார்த்–தி–கை– யன்று நெற்–ப�ொ–ரிக்–கும், வெல்–லத்–திற்–கும் கூட தத்–து–வம் உண்டு. தூய்–மை–யான நெற்–ப�ொரி தன்–ன–ல–மற்ற வள்–ளல் தன்–மையை குறிப்–ப–தா–கும். அன்–பிற்–கும், தூய உள்–ளத்– திற்–கும் அறி–குறி – ய – ா–கும். ப�ொரி–யும் தித்–திப்–புத் தன்–மைய – ை– யு–டைய வெல்–லமு – ம் ஒன்று கலந்து நிவே–தன – ம் செய்–யப்–பட வேண்–டு–மென்று மயூர தல–பு–ரா–ணம் கூறு–கின்–றது. இறை– வ ன் உறை– யு ம் க�ோயி– லி ல் விளக்– கி – டு – வ�ோ ர் மெய்–ஞா–னி–க–ளாக விளங்–கு–வார்–கள். இதற்கு உதா–ர–ண– மா–கத் திகழ்ந்–தார், கணம்–புல்ல நாய–னார். கணம்–புல் என்ற ஒரு–வகை – ப்–புல்லை அரிந்து வந்து அதனை விற்று, கிடைத்– தத் த�ொகை–யில் அன்–பு–டன் இறை–வ–னுக்கு விளக்–கேற்றி உவந்–தார். சில நாட்–க–ளுக்–குப் பின்–னர் கணம்–புல் விலை ப�ோக–வில்லை. அத–னால் அப்–புல்–லையே விளக்–காக எரிக்– கவே, இவர் கணம்–புல்–லர் என்–னும் பெயர் பெற்–றார். கார்த்–திகை மாதம் கார்த்–தி–கை–யன்று கணம்–புல்–லைத் திரி–யாக்கி ஒரு யாமப் ப�ொழுது எரிக்க நிய–திப்–படி புல் ப�ோத–வில்லை. அன்–பின் மிகு–தி–யால் கணம்–புல்–லர் தமது திரு–மு–டியை எரித்–தார். புரம் எரித்த புனி–தர் அவ–ருக்–குக் காட்சி தந்து மாட்சி மிக்க சிவ–ப–தம் வழங்–கின – ார்.

10

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

ரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தர், த�ொண்டை நாட்டு தலங்– க ளை தரி– சி த்– த – ப டி வந்– த ார். சீர்–கா–ழி–யி–லி–ருந்து ஒவ்–வ�ொரு தல–மாக பய–ணித்–த–ப–டியே திரு–வ–றை–யணி நல்– லூர் பெரு–மா–னைப் ப�ோற்றி வலம் வந்– தார். அப்–ப�ோது உட–னி–ருந்த அன்–பர்– கள் திரு–வண்–ணா–மலை இத�ோ காட்சி தரு–கி–றது என்று சம்–பந்–த–ருக்கு சுட்–டிக் காட்–டி–னர். அழல் வண்–ண–ரா–கிய அண்– ணா–ம–லையை பார்த்–த–வு–டன் குழந்தை அழ–காக ஒரு பதி–கம் பாடி–யது: உண்–ணா–முலை யுமை–யா–ள�ொ–டும் உட–னா–கிய

ஒரு–வன் பெண்–ணா–கிய பெரு–மான் மலை திரு–மா–மணி

திகழ மண்–ணார்ந்–தன அரு–வித்–தி–ரள் மழ–லைய் முழ

வதி–ரும் அண்–ணா–மலை த�ொழு–வார் வினை வழு–வா–வண்ணம–றுமே இத�ோடு மட்– டு – ம ல்– ல ா– ம ல் அண்– ணா–மல – ையை அடைந்து, ‘‘பூவார் மலர் க�ொண்–ட–டி–யார் த�ொழு–வார்–’’ என–வும் பாடிப் பர–வி–னார். திரு–நா–வு க்–க–ர–ச ர் திருப்– பை ஞ்–ஞீலி தலத்–தி–லி–ருந்து அண்–ணா–ம–லை–யாரை அடைந்து, வட்ட னைம்–மதி சூடியை வான–வர் சிட்ட னைத்–திரு வண்ணா மலை–யினை இட்ட னையி–கழ்ந் தார்–புர மூன்–றை–யும் அட்ட னைய–யடி யேன்–மற – ந் துய்–வன�ோ - என்று பதி–கம் பாடி–னார். மாணிக்– க – வ ா– ச – க ர் அரு– ணை க்கு வந்து சில நாட்– க ள் தங்கி அண்– ண ா– ம–லை–யா–ரைப் பணிந்து ப�ோற்–றி–னார். திரு–வா–ச–கத்–தின் சில பகு–தி–க–ளான திரு– வெம்– ப ாவை, திரு– வ ம்– ம ானை பாக்– க – ளைப் பாடிப் ப�ோற்–றி–னார். இது–த–விர எழுதா இலக்–கி–யம் என்–கிற பழ–ம�ொ–ழி–க– ளி–லும் அரு–ணா–ச–லம் சிறப்–பிக்–கப்–பட்–டி– ருக்–கி–றது: ‘விஷ்–ணு–வைப் பெரி–தென்–பர் ரங்–கத்–தில், சிவ–னைப் பெரி–தென்–பர் அரு–ணா–ச–லத்–தில்’, ‘அரு–ணாம்–ப–ரமே கரு–ணாம்–பர– ம்’, ‘ச�ோண–சல – த்–தில் சிறந்த தல–மு–மில்லை, ச�ோம–வா–ரத்–தில் சிறந்த வீர– மு – மி ல்– ல ை’, ‘ஆழம் தெரி– ய ா– ம ல் காலை–விட்–டேன், அண்–ணா–மல – ை–யப்பா காலை விடு’, ‘அண்–ணா–ம–லை–யா–ரின் அருள் உண்– ட ா– ன ால் மன்– ன ார்– ச ா– மி – யைக் கேட்–பா–னேன்?’ வாருங்–கள், அரு–ணா–சல மலை–யின் அடி–வா–ரத்–தில் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தை–யும் தரி–சிப்–ப�ோம்.

அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ–ரர் க�ோயில் மற்ற க�ோயி– லைப் ப�ோலவே, கரு–வறை, முக மண்–ட–பம், திருச்–சுற்–று–கள், மதில்–கள் சூழ திகழ்–கின்–றது. க�ோயி–லின் கீழ்த் திசை–யி–லுள்ள பெரிய க�ோபு– ரத்–திற்கு ராஜ–க�ோ–பு–ரம் என்று பெயர். க�ோயி–லின் ராஜ–க�ோ–புர– த்தை நாயக்–கர்–களி – ன் தலைமை குரு– வா–க–வும், அமைச்–ச–ரா–க–வும் இருந்த க�ோவிந்த தீட்–சித – ர– ால் அமைக்–கப்–பட்–டது. வடக்–குப் பக்–கத்–தி– லுள்ள க�ோபு–ரத்தை அம்–மணி அம்–மாள் க�ோபு–ரம் – ள்–ளதை திரு–மஞ்–சன என்–றும், தெற்–குப் பக்–கத்–திலு க�ோபு–ர–மென்–றும், மேற்–குப் பக்–கத்–தி–லுள்–ளதை பேய்க் க�ோபு– ர – மெ ன்– று ம் அழைப்– ப ர். மேற்கு என்–பதே மேக் என்–ப–தாகி பேய்க் என்று திரிந்து விட்–டது. க�ோபு–ரங்–கள் நிறைய சூழ்ந்–தது – ப – �ோ–லவே க�ோயி–லினு – ள் ஞானப் பால் மண்–டப – ம், தீர்த்–தவ – ாரி மண்–டப – ம், திரு–வ–ருள் விலாச மண்–டப – ம், மாதப் – ம், பன்–னீர் பிறப்பு மண்–ட–பம், ருத்–ராட்ச மண்–டப மண்–டப – ம், காட்சி மண்–டப – ம் ப�ோன்ற மண்–டப – ங்– க–ளும் உள்–ளன. க�ோயி–லின் உள்–ளே–யி–ருக்–கும் முதல் பிரா– கா–ர–மும், இரண்–டாம் பிரா–கா–ர–மும் அதை ஒட்–டிய மதி–லும் மிக மிக பழமை வாய்ந்–தது. மூன்–றாம் பிரா–கா–ரம் குல�ோத்–துங்–கச் ச�ோழன் காலத்–தில் கட்–டப்–பட்–டது. இதை கிளிக்–க�ோ–புர வாயி–லிலு – ள்ள கல்–வெட்–டுக – ள் மூலம் அறி–ய–லாம். நான்–கா–வது, ஐந்–தா–வது பிரா–கா–ரங்–களு – ம், ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப – – மும், பெரிய நந்–தி–யும், சிவ–கங்–கைத் தீர்த்–த–மும், வெளி வாயிற் க�ோபு–ரங்–களு – ம் 16ம் நூற்–றாண்–டைச் சேர்ந்–தவை. ஆயி–ரம்–கால் மண்–ட–பத்–தை–யும், சிவ–கங்கை குளத்–தையு – ம் கிருஷ்–ணதே – வ – ர– ா–யரு – ம், கிளி க�ோபு–ரத்தை கி.பி 1053ம் ஆண்டு ராஜேந்– திர ச�ோழ–னும், பிரம்ம தீர்த்–தத்தை கி.பி1230ம் ஆண்டு வேணு–தா–யனு – ம், வள்–ளால க�ோபு–ரத்தை

12

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

கி.பி 1320ம் ஆண்டு வள்–ளால மஹா–ரா–ஜா–வும் கட்–டி–யுள்–ள–னர். மேலும், இக்–க�ோ–யில் உரு–வாக குல�ோத்–துங்–கன், ராஜேந்–திர ச�ோழன், க�ோப்– பெ–ரும்–சிங்–கன், ஆதித்ய ச�ோழன், மங்–கைய – ர்க்–க– ரசி, விக்–கி–ரம பாண்–டி–யன், அம்–மானை அம்– மாள் ஆகி–ய�ோரு – ம் கார–ணம – ாக இருந்–துள்–ளன – ர். சேர, ச�ோழ, பாண்–டிய – ர்–கள – ால் உரு–வாக்–கப்–பட்ட பெரு–மைக்–கு–ரி–யது இந்த திரு–வண்–ணா–மலை. இப்–ப�ோது மீண்–டும் ராஜ–க�ோ–புர– த்–திற்–குள் புகு– வ�ோம். வலப்–புற – த்–தில் ஆயி–ரங்–கால் மண்–டபத் – தை காண–லாம். இது கிருஷ்ண தேவ–ரா–யர் காலத்–தைச் சேர்ந்–தது. தூண்–கள் முழுக்க சிவ–மூர்த்–தங்–களை செதுக்–கி–யும், திரு–மா–லின் அவ–தா–ரங்–களை சிற்– பங்–கள – ாக்–கியு – ம் கலை–வித்தை காட்–டியி – ரு – க்–கிற – ார்– கள். ஆயி–ரங்–கால் மண்–ட–பத்–தின் தென்–மேற்கே பக–வான் ரமண மக–ரிஷி பால பரு–வத்–தில் திரு– வண்–ணா–மல – ையை அடைந்து பாதாள லிங்–கத்–தில் அமர்ந்–தார். இன்–றும் அதை நினை–வு–ப–டுத்–தும் வகை–யில் பக–வா–னின் திரு–வுரு – வ – ப் படத்தை வைத்– தி–ருக்–கி–றார்–கள். முதல் பிரா–கா–ரத்–தில் வராக உரு–வில் திரு–மால் கால்–களை நீட்டி நீந்–து–வது ப�ோல–வும், மேல் முடி–யின் மீது அன்–னம் அமர்ந்–தி– ருப்–பது ப�ோல–வும், கண்–ணிய�ோ – ர் – டு லிங்–க�ோத்–பவ விளங்–கு–கின்–றார். வழக்–க–மாக அன்–னம் பறப்–பது ப�ோலி–ருக்–கும், ஆனால், இங்கு அன்–னம் முடி–யின் மீது அமர்ந்–திரு – ப்–பது – ப – �ோ–லுள்–ளது புது–மைய – ா–கும். ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப – த்–திற்கு எதிரே கம்–பத்து இளை–ய–னார் சந்–நதி. அரு–ண–கி–ரி–நா–தர் மனம் வெறுத்து வல்–லாள மக–ரா–ஜன் க�ோபு–ரத்–திலி – ரு – ந்து கீழே விழும்–ப�ோது முரு–கப் பெரு–மான் அவ–ரைத் தாங்–கித் திரு–வரு – ள் புரிந்–தார்; வள்ளி-தெய்–வானை சமே–த–ரா–கக் காட்சி தந்–தார். ‘அடல் அரு–ணைத் திருக்– க �ோ– பு – ர த்தே அந்த வாயி– லு க்கு வட

அரு–கிற் சென்று கண்டு க�ொண்–டேன்’ என்று – ார். பாடிப் ப�ோற்–று–கிற இங்கு கிளி க�ோபு– ர – மெ – னு ம் க�ோபு– ர – மு ம் உண்டு. ஆச்– ச – ரி – ய – ம ான ஓர் நிகழ்– வு க்கு இப்– ப�ோ–தும் நிற்–கும் சாட்சி இது. பிர–புட தேவ–ரா–யர் என்–பவ – ர், தேவ–ல�ோ–கத்–திலி – ரு – ந்து பாரி–ஜாத மலர் க�ொணர்க என்று அரு–ண–கி–ரி–யா–ரி–டம் ச�ொல்ல, அத–னைக் க�ொண–ரும் ப�ொருட்டு கிளி–யு–ரு–வில் அவர் செல்ல, அவ–ரு–டன் பகை–பா–ராட்–டிய சம்– பந்–தாண்–டான் அத–னைத் தெரிந்து க�ொண்டு அரு–ண–கி–ரி–நா–தர் மரித்–தார் என்று ச�ொல்லி விட்– டார்; அரு– ண – கி – ரி – ய ா– ரி ன் உட– ல ை– யு ம் தக– ன ம் செய்–துவி – ட்–டன – ர். சில–நாட்–கள் கழித்–துத் திரும்–பிய அரு–ண–கி–ரி–நா–தர், தான் விட்–டுச் சென்ற தன் உட– லைக் காணாது கிளி–யா–கவே அந்த க�ோபு–ரத்–தில் அமர்ந்து கந்–தர் அனுபூதி என்–கிற அற்–பு–த–மான பாடல்–களை இயற்–றி–னார். என–வே–தான், அந்த க�ோபு–ரம் கிளி க�ோபு–ரம் என்–றா–னது. கிளிக் க�ோபுர படித்–துறை – க்கு அரு–கேயே யானை திறை க�ொண்ட விநா–ய–கர் க�ோயில் அமைந்–துள்–ளது. கம்–பத்து இளை–ய–னார் சந்–ந–திக்–குத் தெற்கே நாற்–புறங்க – ளிலும் திரு–மா–ளிகை – ப்–பத்தி மண்–டப – த்– து–டன் குளம் அமைந்–துள்–ளது. இது தீர்த்–தவ – ா–ரிக்கு பயன்–ப–டுத்–தப்–ப–டு–கி–றது. இத்–தி–ருக்–கு–ளத்–திற்கு திரு–மலை அம்–மன் தேவி சமுத்–தி–ரம் என்–னும் பெய–ரில் கால்–வாய் வெட்டி, தண்–ணீர் க�ொண்டு

வந்– த – த ாக கல்– வெ ட்– டு ச் செய்தி கூறு– கி ன்– ற து. இதற்கு அரு–கேயே விநா–ய–கர் சந்–ந–தி–ய�ொன்–றும் உண்டு. இவ–ருக்கு சிவ–கங்கை விநா–ய–கர் என்று பெயர். சிவ–கங்கை தீர்த்–தம், விநா–ய–கர் க�ோயி– லெல்–லாம் கடந்து செல்–லும் முன் பெரிய நந்தி மண்–ட–பம் அழ–குற அமைந்–துள்–ளது. இந்த நந்தி வல்–லாள மக–ரா–ஜா–வி–னால் கட்–டப்–பட்–டது. நான்–காம் பிர–ாகா–ரத்–தில் கால பைர–வர் சந்–நதி, பிரம்ம தீர்த்–தம், புரவி மண்–ட–பம், சக்தி விலா– சம், கருணை இல்–லம், பிரம்ம தீர்த்–தத்–திற்கு அரு–கில் பிரம்ம லிங்–கம், வித்–யா–தரே – ஸ்–வர– ர் லிங்– கம், விநா–ய–கர், நலேஸ்–வர லிங்–கம், யானை திறை க�ொண்ட விநா–ய–கர், பிச்சை இளை–ய–னார் ஆகி–ய�ோ–ரைக் கண்டு களிக்–க–லாம். கிளி க�ோபு–ரத்–தின் நேர் எதிரே பதி–னாறு கால் மண்–ட–பம் உள்–ளது. தீபப் பெரு–வி–ழா–வின்–ப�ோது பத்–தாம் நாள் காலை ஐந்து மணிக்கு பரணி தீப– மும், மாலை சரி–யாக ஆறு–ம–ணிக்கு மலை–யின் மீது ஜ�ோதி–யும் ஏற்–றப்–ப–டும். அதற்கு முன்–னரே பஞ்ச மூர்த்–திக – ளு – ம் பதி–னாறு கால் மண்–டப – த்–தில் எழுந்–த–ரு–ளு–வர். அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ரர் தீபம் தாங்–கி– வந்து பலி–பீ–டத்–தின் முன்–னர் தீபம் ஏற்–றி–ய–வு–டன் கார்த்–திகை தீபம் எரிய, லட்–சக்–க–ணக்–கான பக்– தர்–கள் ‘அண்–ணா–ம–லைக்கு அர�ோ–கரா...’ என்று களிப்பு மிகுந்து கூவு–வர். க�ொடி– ம – ர ம், பலி– பீ – ட ம் ஆகி– ய – வ ற்– றி ன்

வட– பு – ற ம் சம்– ப ந்த விநா– ய – க – ரு ம், தென்– பு – ற ம் பழநி ஆண்–ட–வ–ரும் அருள்–பு–ரி–கின்–றார். சம்–பந்த விநா–யக – ர் செந்–தூர– ம் அணிந்து சிவந்து காணப்–ப– டு–கின்–றார். பெரிய திரு–வு–ரு–வி–ன–ராக, அமர்ந்த நிலை–யில் காட்சி தரு–கின்–றார். இந்த விநா–ய–கர் அசு–ர–னைக் க�ொன்று அவ–னு–டைய ரத்–தத்தை பூசிக் க�ொண்–ட–தாக கூறு–வர். சக வரு–டம் 1262ல் வீர–வல்–லாள தேவர் ஆண்–டப – �ோது நிறு–வப்–பட்ட ஒரு கல்–வெட்டு க�ோயி–லில் உள்–ளது. இதன் மூலம் சம்–பந்–தாண்–டார் திரு–வண்–ணா–ம–லை–யில் இருந்– தார், இவர் அண்–ணா–மல – ை–யார் க�ோயி–லில் செல்– வாக்கு பெற்–ற–வர், இவர் அமைத்த விநா–யகரே – சம்–பந்த விநா–யக – ர் என்று பெயர் பெற்–றி–ருக்–கக் கூடும் என்–கின்–ற–னர். மூன்–றாம் பிரா–கா–ரத்–தில் ச�ோகா–ளத்–தீஸ்–வ– ரர், ஏகாம்–ப–ரேஸ்–வ–ரர், சிதம்–ப–ரேஸ்–வ–ரர், ஜம்–பு– கேஸ்–வ–ரர் ஆகிய மூர்த்–தி–க–ளின் திருச்–சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. மற்–றைய பஞ்–ச–பூ–தத் தலங்–க–ளுக்–குள் செல்ல முடி–யா–த–வர்–கள் இங்–கேயே ஐந்து மூர்த்– தி–க–ளை–யும் வழி–ப–ட–லாம். மகிழ மரத்–த–டி–யில் தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, விநா–ய–கர், நந்–தியை தரி–சிக்–க– லாம். இங்–கி–ருந்து நேராக அர்த்–த–மண்–ட–பம், கரு–வ–றையை அடை–யல – ாம். அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ– ரர் லிங்க மூர்த்–தத்–தில் பேர–ருள் ப�ொழி–கி–றார். மூல–வர் க�ோயி–லின் வெளிப் பிரா–கா–ரத்–தில் அறு– பத்து மூன்று நாயன்–மார்–க–ளின் உரு–வங்–களை வணங்–கிச் சென்–றால், ச�ோமாஸ்–கந்–தர், வேணு– க�ோ–பா–லர், ஆறு–முக – ர், லிங்–க�ோத்–பவ – ர், தக்ஷி–ணா– மூர்த்தி, பைர–வர், கஜ–லக்ஷ்மி, நட–ரா–ஜர், துர்க்கை, – யு – ம் இரண்– சண்–டிகே – ஸ்–வர– ர் ஆகிய தெய்–வங்–களை டாம் பிர–ாகா–ரத்–தில் வணங்–க–லாம். பள்–ளி–யறை – – யும் இங்–கேயே உள்–ளது. கால–சங்–கா–ரர் திரு–வு– ரு–வம் மூன்–றடி உய–ரத்–தில் மழு, பாசம், சூலம்,

14

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

கபா–லம் ஆகி–யவை க�ொண்டு, கால–னைக் கடி– கின்ற மூர்த்–தி–யா–கக் காணப்–ப–டு–கின்–றது. அ ரு – ண ா – ச – ல ே ஸ் – வ – ர ரை த ரி – சி த் – த – பி ன் தனிக்–க�ோ–யி–லில் வீற்–றி–ருக்–கும் உண்–ணா–முலை அம்–மனை தரி–சிக்–க–லாம். அம்–பிகை க�ோயி–லின் மண்–ட–பத்–தில் நவ–கி–ர–கங்–களை தரி–சித்து மகா– மண்–டப – த்–திற்–குள் நுழைந்–தால் பதி–னாறு தூண்–க– ளுமே கலைப்–பெட்–ட–கங்–க–ளாக திகழ்–கின்–றன. அம்–பாள் உண்–ணா–மு–லை–யம்–மன் சமஸ்–கி–ரு– தத்–தில் அபி–த–கு–ஜாம்–பிகை என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு– கி–றாள். அம்–மன் கரு–வறை முழு–வ–தும் சென்ற நூற்–றாண்–டில் நக–ரத்–தார்–கள – ால் புதுப்–பிக்–கப்–பெற்– றது. இக்–க–ரு–வ–றை–யைச் சுற்–றி–யுள்ள பிரா–கா–ரத்– தின் மேற்கே உற்–சவ மூர்த்–தி–கள் உள்–ள–னர். கரு–வறை – யை – ச் சுற்–றிலு – ம் அந்–தர– ா–லத்–திலு – ம் ஐந்து சக்தி அம்–மன்–கள் தேவ–க�ோட்–டத்–தில் உள்–ளன – ர். ஒவ்–வ�ொரு அம்–ம–னும் ஒன்–றரை அடி உய–ரம். திருச்–சந்–ந–திக்கு வெளி–யே–யுள்ள மண்–ட–பத்–தில் ஒவ்–வ�ொரு தூணி–லும் அழ–கிய அஷ்ட லட்–சுமி – க – ள் இருப்–பத – ால் இது அஷ்–டல – ட்–சுமி மண்–டப – ம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றது. இக்–க�ோ–யி–லில் மிக அழ–கிய செப்–புத் திரு– மே–னி–களை விழாக்–க–ளில் தரி–சிக்–க–லாம். சற்றே வித்–தி–யா–ச–மா–கத் த�ோன்–றும் பிடா–ரி–யைக் குறிப்– பா–கச் ச�ொல்–ல–லாம். செப்–புத் திரு–மே–னி–ய–ளான பிடா–ரி–யம்–மன் சுகா–ச–னத்–தில் அமர்ந்த க�ோலத்– தில் உள்–ளாள். தலை–யில் தீச்–சு–வாலை, வாயில் க�ோரைப் பற்–கள். உடுக்கை, பாசம், சூலம், கபா– லம் ஏந்–தியி – ரு – க்–கிற – ாள். அடுத்து இரண்–டரை அடி உயர பரா–சக்தி சுக்–கிர– வ – ார புறப்–பாடு காண்பவள்.

– ய�ோ – டு அங்–குச – ம், பாசம், அப–யம், வரத முத்–திரை அருள்–கி–றாள். பள்–ளி–யறை அம்–ம–னின் செப்–புத் திரு–மேனி பிற்–கால கலை–யம்–சம் க�ொண்–டது. கிரீட

மகு–டம், கச்சை, மகர குண்–டல – ங்–கள், க�ொலுசு, பாட–கம் க�ொண்டு விளங்–கு–கி–றது. இங்கு அரு– ண ா– ச ல மலையே பிர– த ா– ன ம். இந்த மலை–யையே ஞானி–கள் ப�ோற்–றுகி – ற – ார்–கள்; புரா–ணங்–க–ளும் விவ–ரிக்–கின்–றன. அரு–ணா–சல புரா– ண த்– தி ல் பார்– வ தி தேவிக்– கு ம், க�ௌதம மக–ரி–ஷிக்–கும் இடையே நடக்–கும் உரை–யா–டலை பார்ப்–ப�ோமா? ‘‘அரு– ண ா– ச – ல ம் என்– ப து ஞானக் கனல். அறிந்–தும் அறி–யா–ம–லும், மகி–மையை உணர்ந்– தும் உண–ரா–ம–லும், ப�ோக வாழ்க்–கை–யையே வேண்– டி க்– க �ொண்டு வந்து வலம் வந்– த ால�ோ அல்–லது விளை–யாட்–டா–கவே இதை வலம் வந்– தால�ோ அவர்–கள் தன்னை அறி–தல் என்–கிற உச்–ச– பட்–ச–மான ஆத்–மி–க–மான விஷ–யத்தை அறிந்து க�ொள்–வார்–கள். இந்த க்ஷேத்–ரம் அப்–ப–டித்–தான் – ள்ள செய்–யும். இது ஈச–னின் ஆணை. உல–கத்–திலு எந்–த–வ�ொரு விருத்–தி–யும் இந்த தன்மை என்ற ச�ொரூ– ப த்– தி – லி – ரு ந்து தூர விலக்கி வைக்– கு ம். ஆனால், இத�ோ உங்–கள் எதிரே விருத்–திய – டைந் – து நிற்–கும் இந்த அரு–ணா–சல விருத்–தி–யா–னது உங்– கள் தன்–மை–யி–லி–ருந்து தூர விலக்–காது. அதா– வது, அத்–வைத ப�ொரு–ளா–கிய ஆத்ம வஸ்–துவே அரு–ணா–ச–லம். உனக்–குள் இருக்–கும் ஆத்மா வெளியே அரு–ணா–சல – –மாக த�ோன்றி உன்னை உள்–ளுக்–குள் செலுத்–தும் சூட்–சுமம் மிக்க விருத்– தி–யா–கும். அத–னால், ஊனக் கண்–கள – ால் விருத்தி

ரூபத்–தி–லுள்ள அரு–ணா–சல – த்–தைக் காணுங்–கள். அதை வலம் வாருங்–கள். காலக்–கிர– ம – த்–தில் அதுவே தன்–ன�ோடு சேர்த்–துக் க�ொள்–ளும். ஒரு பசு–வா–னது தான் கட்–டப்–பட்ட முளைக் குச்–சியை சுற்–றிச் சுற்றி வரும்–ப�ோது முளை குச்–சி–யின் அருகே வந்து எப்–படி நகர முடி–யாது நிற்–கும�ோ, அது–ப�ோல அரு–ணா–ச–லத்தை வலம் வர, வலம் வர உங்–கள் மனம் நக–ரா–மல் அரு–ணா–ச–லத்–த�ோடு ஒட்–டிக் க�ொண்டு விடும். அப்–பு–ற–மென்ன? அதுவே நீங்– கள் ஆவீர்–கள். ஏற்–க–னவே அது–வா–கவே நீங்–கள் இருப்–ப–தை–யும் உணர்–வீர்–கள். அங்கு துவை–தம் எங்–குள்–ளது. ஏக–மான பிரம்–மம் மட்–டும் உண்டு. அவ்–வ–ள–வு–தான்,’’ என்–றார் மக–ரிஷி. பார்–வ–தி–தேவி இமை–கள் மூடாது நெடு–நெ–டு– வென்–றி–ருக்–கும் அரு–ணா–ச–லத்–தையே பார்த்–துக்– க�ொண்–டி–ருந்–தாள்.

– ம், பரம ரக–சிய – ம் என்–கிற – ார்–களே. அது– ‘‘ரக–சிய தானா இது. அரு–ணா–ச–லத்–தின் ரக–சி–யம் என்–பது இது–தானா?’’ உட–னி–ருந்த ஒரு சீடர் வின–வி–னார். ‘‘இல்லை. ரக–சி–யமே இங்கு இல்லை. உள்– ளுக்–குள் ஆத்மா உள்–ளது. அது–தான் நீங்–கள். அதுவே உங்–களி – ன் ச�ொரூ–பம் என்–பது – த – ான் சாதா– ரண மாயை–யில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு ரக–சி–யம். ஆனால், அதே ஆத்மா, ஈசன், பரம்–ப�ொ–ருள் இங்கு ரக–சி–ய–மாக இல்–லாது வெளிப்–ப–டை–யா– கவே மலை வடி–வில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றார். அரு–ணா–சலத் – – ம், உள்–ளுக்–குள் தை வலம் வரு–தலு

உங்–க–ளின் ச�ொரூ–பத்தை ந�ோக்கி நகர்–த–லும் ஒன்றே. நான் யார் என்று ஆரா–யப் புகும் ஞான விசார முயற்–சிக – ளி – ல் ஐயம் ஏற்–பட்–டால் அரு–ணா–ச– லத்தை வலம் வாருங்–கள். அரு–ணா–சல – ம் எனும் வார்த்–தையே மகா–வாக்–கி–யம். அந்த நாமமே அகந்–தையை வேர�ோடு அறுக்–கவ – ல்–லது. அதற்கு இங்கு வாழும், இனி வரப்–ப�ோ–கும் ஞானி–களே சாட்–சி–யா–கும். எனவே, அரு–ணா–சல மலை–யின் மகி–மையை தெரிந்து க�ொள்–வது சிரத்–தையை அதி–க–மாக்–கும். சிந்–தை–யின் ஏகா–கி–ர–கத்தை இன்– னும் கூர்–மை–யாக்–கும். பக்–தி–யை–யும் புஷ்–டி–யாக்– கும். பெறு–தற்–கும் அரி–தான பேறான ஞானத்தை வழங்–கும் அருட்–பெ–ரும் ஆற்–றல – ல்–லவா இது என்–ப– தைப் புரிந்–து–க�ொண்–டால் இன்–னும் நெருங்–கிச் சென்று விட–லாமே? உன்னை அறி–வதற் – கு நான் யார் என்று தன்னை சமர்ப்–பிக்–கும் சர–ணா–கதி இங்கு எளி–தாக சாத்–தி–ய–மாகி விடுமே?’’ ‘‘அரு–ணா–சல கிரி–வல – ம் வரு–வதற் – –கும், தியா– னம் முத–லி ய ஆன்– மிக சாத– னை– களை மேற்– க�ொள்–வ–தற்–கும் ஏதே–னும் த�ொடர்–புண்டா?’’

– க்–குள் ப�ோராட்– ‘‘தியா–னத்–தின்–ப�ோது உங்–களு டங்–கள் அதி–க–ரிக்–கும். நீங்–கள் க�ொஞ்–சம் அயர்ந்– தா–லும் மனம் ஓரி–டத்–தில் நிற்–காது ஓடு–வதை கவ–னிப்–பீர்–கள். உங்–க–ளின் ச�ொரூ–பத்தை நாடிய உங்–க–ளின் முயற்–சி–யில் பல்–வேறு அவஸ்–தை– களை அனு–பவி – த்–திரு – ப்–பீர்–கள். ஆனால், கிரி–வல – ம் செய்–யும்–ப�ோது நாளா–வட்–டத்–தில் பெரும் முயற்–சி– யின்–றியே மனம் அடங்–கு–வதை உண–ரு–வீர்–கள். அவ்–வ–ளவு ஏன், உல–கா–ய–த–மான பிரார்த்–த–னை– க–ளுக்–குக்–கூட கிரி–வ–லம் வரு–வ�ோர் ப�ோகப்–ப�ோக மனம் பக்–கு–வம்–பெற்று வைராக்–கி–யத்–தை–யும், தன்–னில் மூழ்–கும் விவே–கத்–தை–யும் பெறு–வார்– கள். இது எப்–ப–டி–யெ–னில் ஈர விற–கா–னது காய்ந்து

16

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

காய்ந்து ஒரு–நாள் சட்–டென்று பற்–றிக் க�ொள்–வ– து–ப�ோல. உலக வாச–னை–க–ளில் மிக அதி–க–மாக ஊறிய மனம் கிரி பிர–தட்–ச–ணம் வர–வர தானே தீப்–பற்றி எரி–கி–றது. ஒரு–முறை கிரி–வ–லம் வரு–வ– தா–லேயே மீண்–டும் மீண்–டும் அந்த மலை ஈர்த்து தன்னை மீண்–டும் வலம் வரச்–செய்–யும் மகத்–துவ – ம் வாய்ந்–தது. சத்–சங்–க–மாக நாம் இங்கு சேர்ந்–தி– ருந்து உப–தே–சங்–களை பெறு–கி–ற�ோம். குரு–வின் அரு–ளும், உப–தேச – ங்–களு – ம் ஒரு–வரு – க்–குள் புகுந்து ஆத்–மீ–க–மான வாழ்க்–கை–யில் ஒரு–வரை முன்னே செலுத்–துகி – ன்–றன. அப்–படி வெளிப்–புற – ம – ாக சத்–சங்– கம் அமை–யா–த–வர்–க–ளுக்–கும், மானிட உரு–வில் குரு இன்–னார்–தான் என்று தெரி–யா–த–வர்–க–ளுக்– கும் இந்த அரு–ணா–ச–லமே குரு–வா–க–வும், சத்– சங்–கம – ாக செயல்–பட்டு அவர்–களை நற்–பா–தையி – ல் செலுத்–தும்.’’ ‘‘ஏன், இந்த மலை ரூபத்–தில் சிவ–பெ–ரு–மான் இருக்க வேண்–டும்?’’ ‘‘நீங்–கள் உங்–களை இப்–ப�ோது எப்–படி உணர்–கி– றீர்–கள், உட–லா–கவா, மன–தா–கவா, புத்–திய – ா–கவா?’’ ‘‘நான் இந்த மூன்–று–மாக என்னை சேர்த்–துக் க�ொண்டு இந்த உடலே நான் என்று நிச்–ச–யித்த உணர்–வ�ோடு இருக்–கி–றேன்.’’ ‘‘அதா– வ து, நான் எனில் உட– ல �ோ– டு – த ான் அடை–யா–ளப்–படு – த்–திக் க�ொள்–கிறீ – ர்–கள். அது–ப�ோல அந்த சாட்–சாத் சிவ–பெ–ரும – ான், நாம் நம் உடலை நான் என்று அபி–மா–னிப்–ப–து–ப�ோல, இந்த அரு– ணா–சல மலையை தான் என்று அபி–மா–னிக்–கிற – ார். ஞானமே உரு–க�ொண்ட ஈசன், தூல உரு–க�ொண்ட மலை–யா–கத் தன்னை அபி–மா–னித்–தி–ருக்–கி–றார். அத–னால்–தான் இந்த மலை வேறல்ல, சிவம் வேறல்ல. அரு–ணா–சல மலையே சிவ–பெ–ரும – ான். சிவ– ப ெ– ரு – ம ானே அரு– ண ா– ச ல மலை. இதில்

எள்–ள–ள–வும் ஐயம் வேண்–டாம். உங்–க–ளின் ஆத்– மாவை வலம் வந்–தி–ருக்–கி–றீர்–களா. ஆத்–மப் பிர– தட்–சண – ம் செய்–திரு – க்–கிறீ – ர்–களா. கவ–லைப்–பட – ா–தீர்– கள். இந்த அரு–ணா–ச–லத்தை வலம் வாருங்–கள். அதுவே கிரு–பை–யைப் பெறும் வழி. அச–ல–மான மலையை சுற்– று ம்– ப �ோது மனம் நிச்– ச – ல – ம ாக மாறும். சல–ச–லத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் மனதை அச–ல–மாக்–கும் மலை இது. ஆதி–யந்–த–மற்ற அந்த ஆத்மா அரு–ணா–ச–ல–மாக இங்கு எழுந்–த–ரு–ளி– யுள்–ளது.’’ எல்–ல�ோ–ரும் வியப்–ப�ோடு க�ௌத–ம–ரையே பார்த்–த–படி இருந்–த–னர். எப்–பேற்–பட்ட விஷ–ய–மாக இந்த மலை விளங்–கு–கி–றது. ஏத�ோ எல்–ல�ோ–ரும் கிரி–வ–லம் செல்–கி–றார்–களே என்று நானும் சென்– றேன். ஆனால், இது இவ்–வள – வு பெரிய விஷ–யம – ாக இருக்–கி–றதே. மலை விழுங்கி மகா–தே–வன் என்–ப– – னையே – விழுங்கி வீற்–றிரு – க்–கும் தை–விட மகா–தேவ மலை–யா–கவே அல்–லவா இது இருக்–கி–றது. வேத, வேதாந்–தங்–க–ளும் அறு–தி–யிட்டு கூறும் வஸ்து இங்கு இப்–படி எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றதே. கிட்–டும் தூரத்–திலி – ரு – ந்து எட்–டிய தூரம் இருப்–பவ – ர்–கள் வரை எல்–ல�ோ–ருமே இதை தரி–சிக்–க–லாமே. ‘‘ஸ்ம–ர–ணாத் அரு–ணா–சல – ம் என்–கி–றார்–களே, அதா–வது நினைத்–தாலே முக்தி கிடைக்–கும் என்– கி–றார்–களே, அது எப்–படி?’’ ‘‘அரு–ணா–ச–லத்தை நினைத்–தாலே முக்தி. திரு–வா–ரூ–ரில் பிறக்க முக்தி. அந்–தத் தலத்–தில் பிறப்–பது என்–பது நம்–மு–டைய முந்–தைய கர்–ம–

வி–னைப்–படி ஆகும். சிதம்–பர– த்தை தரி–சிப்–பது என்–பது பார்–வை–யற்–ற�ோ–ருக்கு எப்–படி சாத்–தி–யம்? சிதம்–ப– ரத்தை அடைந்து தரி–சிக்–கா–மல – ேயே ஒரு–வரு – டை – ய பிறப்பு அமைந்து விட–லா–மல்–லவா? அது–ப�ோ–லவே காசி–யில் சென்று மரிப்–பது என்–பது எல்–ல�ோ–ருக்– கும் சாத்–தி–ய–மா–ன–துத – ானா? ஆனால், அரு–ணா–ச– லம் எனும் திருப்–பெ–யரை நினைப்–ப–தில் என்ன தடை உள்–ளது? அரு–ணா–ச–லம் என்–பதே ஆத்ம

ச�ொரூ–பம்–தான். நம் எல்–ல�ோ–ருக்–குள்–ளும் இருப்– பது என்– கி ற தூய உணர்வே அரு– ண ா– ச – ல ம். நீங்–கள் உட–லை–யும், இன்–னா–ராக இருக்–கி–றேன் என்–கி–ற–ப–டி–யாக ஆயி–ரம் விஷ–யங்–களை சேர்த்– துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிறீ – ர்–கள். இன்–னா–ராக என்–பதே அகங்–கா–ரம். எனவே இன்–னா–ராக இருக்–கும் இந்த நான் யார் என்று விசா–ரித்–தால் அகங்–கா–ரம் பதுங்– கும்; தன் பிறப்–பி–டத்தை ந�ோக்கி நக–ரும். இது ஞான–ய�ோ–கம். நம் அகத்–திலே ‘அரு–ணா–ச–லம்’ – ன் என்று எண்–ணிய – ப – டி இருந்–தாலே அது உங்–களி அகந்– தை–யின் வேரையே அறுத்–து ப்– ப �ோ– டு ம். ஆகவே, அரு–ண ா–ச –ல–மும் ஆத்–ம ா–வு ம் வேவ்– வேறல்ல. இங்கு ஸ்ம–ரண – ம் என்–பது இடை–யற – ாது ஒழு–கும் நீர் தாரை ப�ோன்ற த�ொடர்ந்த அரு–ணா– சல சிந்–தனை. அது நிச்–ச–யம் முக்–திப் பதத்–தில் சேர்க்–கும். என–வே–தான், இது மிக எளி–தா–ன–தாக சாஸ்–தி–ரங்–க–ளில் கூறப்–பட்–டுள்–ளது. இன்–ன�ொரு க�ோணத்–தில் பார்த்–தால், நான் என்–கிற அகந்–தை–யான ஜீவத்–து–வத்தை எல்–ல�ோ– ரும் அழிக்–கவே விரும்–பு–கி–றார்–கள். ஆத்– மீ–கப் பார்–வை–யில் செல்–ப–வர்–கள் இந்த அகந்–தையை என்ன செய்–வ–தென்று புரி– யாது திகைப்– ப ார்– க ள். ஆனால், இந்த நான் எனும் அகந்தை தானா–கச் சென்று ஆத்– ம ா– வை ச் சென்று அடைந்– து – வி ட முடி– ய ாது. அப்–ப�ோது– தான் முத–லில் இந்த அரு–ணா– ச–லம் எனும் நாம–மும், அத–னூ–டாக அரு– ளும் உட–ன–டி–யாக வரு–கி–றது. இதை நாம் அறிந்–தா–லும் அறி–யா–விட்–டா–லும் நிக–ழும் அதி–ச–யம். எனவே, அரு–ணா–ச–லம் எனும் இந்த மலை நான் எனும் அகந்–தையை உள்–ளுக்–குள் தள்–ளி–யும், உள்–ளி–ருக்–கும் அரு– ண ா– ச ல ஆத்மா அதை கவர்ந்– தி – ழுக்–க–வும் செய்–யும். இதுவே அரு–ணா–சல குரு செய்–யும் அற்–பு–தம் ஆகும்.’’ க�ௌதம மக–ரிஷி ச�ொல்லி முடித்–த– வு–டன் பார்–வதி தேவி மெல்ல எழுந்–தாள். அங்– கி–ருக்–கும் வேதி–யர்–கள், முனி–வர்–கள், ரிஷி–கள், ய�ோகி– க ள் எல்– ல �ோ– ரு ம் எழுந்– த – ன ர். பார்– வ தி தேவி மெல்–லிய குர–லில் ‘‘சிவ�ோ–ஹம்... சிவ�ோ– ஹம்... சிவம் அஹம்... சிவம் அஹம்... அஹமே சிவம்... அஹமே சிவம்–’’ என்–றாள். அனை–வ–ரும் மீண்–டும் அதையே ச�ொன்–னார்–கள். படங்கள்: சு.திவாகர் ðô¡

17

1-15 டிசம்பர் 2016

தீபமேற்றி பிரகாசமான வாழ்வு பெறுவ�ோம்

வெ

ள்–ளிக்–கி–ழமை, கார்த்–திகை, திரு–வா– திரை, பூசம், விசா–கம், திரு–வ�ோ–ணம் ஆகிய நட்–சத்–திர நாட்–கள், பவுர்–ணமி, அமா–வாசை, சதுர்த்தி, பஞ்–சமி, ஏகா–தசி ஆகிய திதி–கள் மற்–றும் நவ–ராத்–திரி, சிவ–ராத்–திரி, ஆடி செவ்–வாய், ஆடி வெள்ளி, தை செவ்–வாய், தை வெள்ளி ஆகிய நாட்–கள் திரு–வி–ளக்கு பூஜைக்கு ஏற்ற நாட்–கள் ஆகும். வெள்ளி, செவ்–வாய்க்–கி–ழ– மை–க–ளில் பெண்–கள் கூட்–டுப் பிரார்த்–தன – ை–யாக விளக்கு பூஜை செய்–வது மிகுந்த நன்–மையைத் தரும். பூஜைக்கு ஏற்ற விளக்–கு–கள்: பூஜை–யின்–ப�ோது ஏற்–றப்–ப–டும் விளக்–கு–க–ளில் வெள்ளி விளக்கு மிகச் சிறப்–புட – ை–யது. ஐம்–ப�ொன் விளக்கு அடுத்–துச் சிறப்–பு–டை–யது. அதற்–க–டுத்த சிறப்பு வெண்–கல விளக்–குக்கு. பித்–தளை விளக்கு அதற்கு அடுத்–துச் சிறப்–புட – ை–யது. அவ–ரவ – ர் விருப்– பப்–ப–டி–யும், வச–திப்–ப–டி–யும் தீபங்–களை வாங்–கிக்– க�ொள்–ள–லாம். இந்த விளக்–கு–கள் அலங்–கார பூஜைக்– கு ம், கார்த்– தி கை தீபத்– தி ற்– கு ம் மற்– ற – வற்–றிற்–கும் சிறப்–பு–டை–யன. மாக்–கல் விளக்கை தெய்–வம – ா–டத்–தில் ஏற்–றல – ாம். ஆனால் எக்–கா–ரண – ம் க�ொண்–டும் எவர்–சில்–வர் விளக்கை, பூஜைக்கோ, வீடு–களி – ல் ஏற்–றுவ – த – ற்கோ பயன்–படு – த்–தக் கூடாது. தீபங்–க–ளும் திரி–க–ளும் பருத்– தி ப் பஞ்– சி – ன ால் ஆன திரி நல்– ல து. அனைத்து நன்–மை–க–ளை–யும் வழங்–கும். இல– வம் பஞ்–சுத் திரி சகல பாக்–கி–யங்–க–ளை–யும் தரும். தாம–ரைத் தண்–டுத் திரி முன்–வி–னைப் பாவத்தை ப�ோக்–கும். செல்–வம் நிலைத்து இருக்–கும். தீபம் ஏற்–றும் நேரம் தீபம் எற்–று–வ–தற்கு உகந்த நேர–மாக கரு–

18

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

தப்–ப–டு–வது அதி–காலை பிரம்ம முகூர்த்–த–மான நான்கு மணி முதல் ஆறு மணி வரை–யும் (சூரிய உத–ய–த்திற்கு முன்) மாலை ஆறு மணி முதல் ஏழு மணி வரை (சூரிய உத–ய–த்திற்கு பின்). காலை–யில் ஏற்றி வழி–பட்–டால் அனைத்து செயல்– க – ளு ம் நன்– ம ை– யை த் தரும் மற்– று ம் பெரும் புண்–ணி–யம் உண்–டா–கும். முன்–வி–னைப் பாவம் வில–கும். மாலை–யில் 4.30-6க்கு இடையே – ா–னுக்–கும், உள்ள பிர–த�ோஷ வேளை சிவ–பெ–ரும நர–சிம்ம மூர்த்–திக்–கும் மிக–வும் உகந்த காலம். இவ்–வே–ளையி – ல் தீப–மேற்–றின – ால் திரு–மண – த்–தடை, கல்–வித்–தடை நீங்–கும் என்–பது ஐதீ–கம் மற்–றும் வீட்–டில் லெட்–சுமி வாசம் செய்–வாள். மாலை–யில் விளக்–கேற்–றும்–ப�ோது வாச–லில் தண்–ணீர் தெளித்–துக் க�ோலம் இட்ட பின்–னரே விளக்–கேற்ற வேண்–டும். காலை, மாலை விளக்– – க்–கத – வை சாத்–திவி – ட கேற்–றும்–ப�ோது க�ொல்–லப்–புற வேண்–டும். க�ொல்–லைப்–புற கதவு இல்–லா–த–வர்– கள் பின்–பக்–க–முள்ள ஜன்–னல் கதவை சாத்–தியே விளக்–கேற்ற வேண்–டும். இவ்–வாறு ஏற்–றப்–ப–டும் விளக்–கிற்–குப் பால், கல்–கண்டு நிவே–தம் வைத்து வழி–பட எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். வீட்–டின் சுவாமி அறை மட்–டு–மல்–லாது நடு முற்–றம், சமைய–லறை, துளசி மாடம் ப�ோன்ற இடத்–தி–லும் தீபங்–களை ஏற்–ற–லாம் மாலை நேரம் நடு முற்–றத்–தில் மாக்–க�ோல – ம் ப�ோட்டு மஞ்–சள் திரி வைத்து நெய் தீபம் ஏற்–றி–னால் அந்த குடும்–பம் வறு–மை–யின் ஆழத்–தில் கிடந்–தா–லும் மிக கண்–டிப்– பாக செல்வ செழிப்–பின் உச்–சத்–திற்கு வரு–மென்று சாஸ்–தி–ரங்–கள் உறு–தி–யாக ச�ொல்–லு–கின்–றன.

- விஜயா க�ோவிந்–தன்

இறைவன சநநிதானம முன யாவரும ஒனறே!

சு

வா–மியே சர–ணம் ஐயப்பா...! இது சப–ரி–மலை சீசன். எங்கு பார்த்– தா– லு ம் ஐய– னி ன் சரண க�ோஷம். டிசம்– ப ர், ஜன–வ–ரி–யில் பக்–தர்–கள் கூட்–டம் அலை–ம�ோ–தும் என்–ப–தால் இப்–ப�ொ–ழுதே சென்று ஐயனை தரி– சித்–து–விட்டு வந்–து–வி–டல – ாம் என்று முடி–வெ–டுத்து நண்–பர்–கள் புடை–சூழ சபரி யாத்–திரை புறப்–பட்– – ர– ம் க�ோயி–லில் இரு–முடி ட�ோம். மகா–லிங்–கபு கட்–டிக்–க�ொண்டு ரயி–லில் க�ோட்–டை–யம் சென்–ற–டைந்–த�ோம். ஆட்– ட�ோவை கூப்– பி ட்டு பஸ் ஸ்டாண்–டிற்–குப் ப�ோக–லாம் என்– றால் –ஆட்டோ ஸ்டி–ரைக் என்று ச�ொல்–லப்ப – ட்–டது. வழக்–கம்–ப�ோல் மீட்–டர் தக–ரா–றுத – ான் ஸ்டி–ரைக்–குக் கார–ணம். கேர–ளா–வை–யும் ஸ்டி– ரைக்– கை – யு ம் பிரிக்க முடி– ய ாது– ப�ோல, வரு–டத்–திற்கு பாதி–நாள் ஸ்டி– ரைக், ஆர்ப்–பாட்–டம், தர்ணா எனப் பல வடி–வங்–களி – ல் ப�ோராட்–டங்–கள். இது ஒரு–புற – ம்

இருக்க பம்பா சென்று நீரா–டி–விட்டு சப–ரி–ம–லைக்– குச் சென்று பதி–னெட்–டு– படி ஏறி ஐயனை கண்– கு–ளிர தரி–சித்–த�ோம். தரி–ச–னம் முடிந்–த–வு–டன் நேராக அகில பாரத ஐயப்ப சேவா சங்–கத்–திற்–குச் சென்–றால் அதன் ப�ொறுப்–பா–ளர் நம்–மி–டம் ஏகப்–பட்ட அரிசி மூட்– டை–கள், காய்–க–றி–கள் வந்து குவிந்–தி–ருக்–கி–றது. ஆனால் பக்– த ர்– க – ளு க்– கு த்– த ான் அன்– ன – தா–னம் செய்ய முடி–ய–வில்லை என்–றார் வருத்–தம் த�ோய்ந்த குர–லில். என்ன கார–ணம் எனக் கேட்–ட–தற்கு திரு–வி– தாங்–கூர் தேவ–ஸம் ப�ோர்டு க�ோர்ட்– டில் கேஸ் ப�ோட்டு இருக்–கி–றது என்–றார். காலம் கால–மாக அன்–ன– தா–னம் செய்–துவ – ரு – ம் அகில பாரத ஐயப்ப சேவா சங்–கத்–தி–ன–ருக்கு –கூட தடையா? சீக்–கி–ரம் விவ–கா–ரம் ஒரு நல்ல முடி–வுக்கு வந்–து–வி–டும். பழை–ய–படி பக்–தர்–க–ளின் பேரா–த–ர–வ�ோடு மீண்–டும் அன்–ன–தா–னம் நடை–பெ–றும் என்று

மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி 9

நம்–பிக்–கை–ய�ோடு நம்–மி–டம் தெரி–வித்–தார். இது ஒரு–புற – ம் இருக்க, சப–ரிம – ல – ை–யில் பிளாஸ்– டிக்–கிற்கு முழு–வது – ம – ாக தடை க�ொண்டு வந்–திரு – க்– கி–றார்–கள். பிஸ்–லரி பாட்–டில் என்–றாலே பத–றுகி – ற – ார்– கள். ‘ஏதா–வது பாத்–திர– ம் உண்டோ?’ என்று தமிழ் கலந்த மலை–யா–ளத்–தில் கேட்–கி–றார்–கள் கடைக்– கா–ரர்–கள். பம்–பா–வி–லி–ருந்து சப–ரி–மலை வரைக்– கும் தூய்–மை–யாக வைத்–தி–ருக்க பக்–தர்– க–ளுக்கு அறி–வு–றுத்–தும் வித–மாக ஆங்–காங்கே அறி–விப்– புப் பல–கை–கள் வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. நாளுக்கு நாள் சப–ரி–மலை தூய்மை அடைந்து வரு–கி–றது என்– பதை கண்– கூ – ட ா– கப் பார்க்க முடி–கி–றது. இதை கேரள அர–சாங்–கம் மட்–டும் மனது வைத்–தால் நடக்–கக்– கூ– டி ய காரி– ய ம் இல்லை. பக்–தர்–க–ளும் முழு மனது வைக்க வேண்– டு ம். ஊர் கூடித்–தான் தேர் இழுக்க முடி–யும்.

ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்

மை.பா.நாரா–ய–ணன்

20

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

இதை– யெ ல்– ல ாம் தாண்டி சப– ரி – ம – ல ை– யி ல் என்ன பெரிய வியப்பு தெரி–யுமா?

– ாக பக்–தர்–கள் கூடும் இந்த புனித லட்–சம் லட்–சம இடத்–தில் எல்–ல�ோ–ரும் ஒரே குலம், எல்–ல�ோ–ரும் ஒரே இனம் என்–பதை வெளிப்–ப–டுத்–தும் வித–மாக சாதி, மத, இனம் என்று எந்–தப் பேதம�ோ, பாகு– பாட�ோ இல்–லா–மல் உயர்ந்–த–வன், தாழ்ந்–த–வன் என்று கரு–தா–மல் சரி–ச–ம–மாக சங்–க–மிக்–கிற இந்த இடம், மனித மனங்–க–ளின் மாசு–களை ஒரு–சே–ரக் கழு–வக்–கூ–டிய தல–மாக இருக்–கி–றது. மனி–த–னின் சுய–ந–ல–மும், ஈக�ோ–வும், தற்–பெ–ரு–மை–யும் தூள் தூளாக்–கப்–பட்டு இறை–வ–னின் சந்–நி–தா–னத்–தில் அனை– வ – ரு ம் ஒன்றே என்– பதை நிரூ– பி க்– கு ம் வித–மாக அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. சப–ரிம – ல – ை–யையு – ம் அங்கு கூடும் பக்–தர்–களை – – யும் அங்கு நில–வும் புனி–தத்–தை–யும் பார்த்–தால் எனக்கு நால–டிய – ா–ரும் நான்–மணி – க்–கடி – கை – யு – ம்–தான் ஞாப–கத்–திற்கு வரு–கின்–றன. நால–டி–யார் பாடல்: நல்ல குல–மென்–றும் தீய–குல – –மென்–றும் ச�ொல்–ல–ளவு அல்–லால் ப�ொரு–ளில்–லைத் த�ொல் சிறப்–பின் ஓண்–ப�ொ–ருள் ஓன்–ற�ோ–த–வங்–கல்வி ஆள்–வினை என்று இவற்–றான் ஆகும் குலம்.

இதன் ப�ொருள்: உயர்ந்த குலம், தாழ்ந்த குலம் என்று பேசு–வது எல்–லாம் பெய–ர–ள–வ�ோடு சரி, இதற்–குப் ப�ொருள் ஒன்–றும் இல்லை. செல்–வம், கல்வி, முயற்சி இவற்றை வைத்–துத்–தான் குலத்–தின் ஏற்–றத்–தாழ்வை முடிவு செய்ய வேண்–டும். க ண் – ண ா – டி – ப�ோ ல் ய த ா ர் த் – த த்தை ப ட ம் பிடித்–துக் காட்–டு–கி–றது இந்–தப் பாடல். அதே–ப�ோல் நான்–ம–ணிக்–க–டி–கை–யி–லும் அற்–பு–த–மான பாடல் ஒன்று இத�ோ: கள்–ளி–வ–யிற்று இன் அகில் பிறக்–கும்; மான் வயிற்று ஓள் அரி–தா–ரம் பிறக்–கும்; பெருங்–க–ட–லுள் பல் விலைய முத்–தம் பிறக்–கும்; அறி–வார் யார், நல் ஆள் பிறக்–கும்–குடி? இதன் ப�ொருள்: கள்–ளிச்–செ–டி–யில் அகில் பிறக்–கும். மான் வயிற்–றில் அரி–தா–ரம் பிறக்–கும். கடல் சிப்–பியி – ல் முத்து பிறக்–கும். எந்–தக் குடி–யில் பிறப்–ப–வர்–கள் நல்–ல–வர்–கள் என்–பதை யார் அறி–வார்? இனத்–தில் யாரும் கீழ்–மக்–கள் இல்லை; குணத்–தில்–தான் பல–ரும் கீழான சிந்–த–னை–களை க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். அதே–ப�ோல் நாம் நிறத்தை வைத்து, உரு–வத்தை வைத்து எடை ப�ோடு–கிற�ோ – ம். இது பெரிய தவறு என்–கிற – ார் ஒளவை மூதாட்டி. ஞானத்–தின் த�ோன்–ற–லா–கிய ஒள–வை–ய–ாரின் அந்–தப் பாடல்: மடல் பெரிது தாழை; மகிழ் இனிது கந்–தம்; உடல் சிறி–யர் என்று இருக்–கவேண்டா – - கடல் பெரிது; மண் நீரும் ஆகாது; அதன் அருகே சிற்–றூ–றல் உண் நீரும் ஆகி–வி–டும். இதன் ப�ொருள்: தாழை பெரிய மடல்–களை உடை– யது. ஆனால் உரு–வத்–திற்கு ஏற்ற அள–வுக்கு வாசனை

இல்லை; மகி– ழ ம்– பூ – வு க்கு சிறிய உரு– வ ம்; அதன் நறு– ம – ண ம�ோ பெரிது. கடல் மிகப் பெரி– ய து; அதன் நீர�ோ குடிப்– ப – த ற்கு பயன்– ப–டாது. ஆனால் அதன் அரு–கில் உள்ள சிறிய ஊற்–று–நீர் குடிப்–ப–தற்கு ஏற்ற நீராக இருக்–கி–றது. எனவே உரு–வத்–தால் யாரை–யும் எடை ப�ோட வேண்–டாம் என்று உண்–மையை தனக்–கே–யு–ரிய பாணி–யில் ஊருக்–குச் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார் ஒள– வை–யார். எதற்–காக இவ்–வ–ளவு பெரிய நீண்ட விளக்–கங்– கள், மேற்–க�ோள்–கள் என்–றால், இறை–வனி – ன் சந்–நி – த ா– ன த்– தி ல் லட்– ச க்– க – ண க்– கி ல் கூடு– கி – ற – ப�ோ து அங்கே இறை–வன்–பால் பக்–தி–யும் மாறாத அன்– பும்–தான் ததும்–புமே தவிர வேறு எது–வும் நம் சிந்–த–னைக்கு வராது. நாலா–யிர திவ்–ய பிர–பந்–தத்–தில் ஓர் அரு–மை– யான பாடல். இரண்–டாம் திரு–வந்–தா–தி–யில் பூதத்– தாழ்–வார் இறை உணர்வை துல்–லிய – –மாக படம் பிடித்–துக் காட்–டு–கி–றார்: என்–றும் மறந்–த–றி–யேன், ஏழ்–பி–றப்–பும் எப்–ப�ொ–ழு–தும் நின்று நினைப்பு ஒழியா நீர்–மை–யால் வென்றி அடல் ஆழி–க�ொண்ட அறி–வனே! இன்–பக் கடல் - ஆழிநீ அரு–ளிக்–காண். இதன் உள்–ளார்ந்த அர்த்–தம்–தான் என்ன? பெரு–மானே! உன்னை நினைப்–ப–தற்கு அரி– – த்–திலே உன்னை நினைக்–கும்–படி தான இவ்–வுல – க – ற்–கும் நீயே அருள செய்–தாய். உன்–னைப் பெறு–வத வேண்–டும் என்–கி–றார் நம்–பிக்–கை–ய�ோடு. ‘என்–றும் மறந்–தறி – ய – ேன்’ என்–னும் ஞானத்தை விளை–வித்த நீயே உன்–னைப் பெற்று அனு–பவி – க்– கும் பேரின்ப கட–லை–யும் எனக்கு அருள வேண்– டும். கூடவே இப்–பி–றப்–பில் உன்னை என்–றும் மறந்–த–றிய – ாப் பெருமை பெற்–றேன், அது த�ொடர வேண்–டும் என்–கி–றார். இறை–வன் மீது எவ்–வ–ளவு மாறாத பற்று, அன்பு, பிரே–மை… ச�ொல்–லிக்– க�ொண்டே ப�ோக–லாம். மற்ற ப�ொருட்–களி – ன் மீது வைக்–கக்–கூடி – ய பற்று, அது அகப்–பற்–றாக இருந்–தா–லும் புறப்–பற்–றாக இருந்–தா–லும் அழி–யக்–கூ–டிய தன்மை உள்–ளது. எனவே மாறாத பற்றை பற்–றற்ற பரம்–ப�ொ–ருள் மீது வை என்–றுத – ான் சாஸ்–திர– ங்–களு – ம் உப–நிட – த – ங்– க–ளும் புரா–ணங்–க–ளும் நமக்கு ப�ோதிக்–கின்–றன. எது–வும் நிலைத்–தன்மை உடை–யவை இல்லை. அறம், அறம் சார்ந்த புகழ்–தான் நமக்–குப் பிற–கும் நம் பெயரை தாங்கி நிற்–கும். உல–கி–லேயே வியப்–புக்–கு–ரி–யது எது என்ற யக்ஷ–னின் கேள்–விக்கு யுதிஷ்–டர் என்ன பதில் ச�ொன்–னார் தெரி–யுமா? தினந்–த�ோ–றும் மக்–கள் மரிக்–கின்–ற–னர். எனி–னும் உயிர்–வாழ்–வ�ோர் தாங்– கள் நிரந்–த–ர–மாக நிலைத்–தி–ருப்–ப–தா–கக் கரு–திக்– க�ொள்–கின்–ற–னர்! இத–னி–னும் வியப்–புக்–கு–ரி–யது உண்டோ? நம்–மு–டைய பெரும் ச�ொத்–தாக, வைப்பு நிதி– யாக இருக்–கக்–கூ–டிய திரு–வள்–ளு–வர்,

22

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

நில்–லாத – வ – ற்றை நிலை–யா–னவெ – ன்–றுண – ரு – ம் புல்–ல–றி–வாண்மை கடை. இதன் ப�ொருள்: நிலை–யில்–லா–தவ – ற்றை நிலை– யா–னவை என்று மயங்கி உண–ரும் புல்–ல–றிவு உடை–ய–வ–ராக இருத்–தல் வாழ்க்–கை–யில் இழிந்த நிலை–யா–கும் என்று மிக–மிக எளி–மைய – ாக நமக்கு எடுத்–துக்–காட்–டு–கி–றார். எனவே நிலை– ய ா– மை – த ான் நிலை– ய ா– ன து என்று புரிந்–துக – �ொண்டு வாழ்ந்–தால், ஏற்–றத் தாழ்வு என்ற நினைப்–புக்கு இட–மெங்கே? எந்–நா–ளும் இன்–பம்–தானே!

(த�ொட–ரும்)

தாலி பாக்–யம் அரு–ளும் இறைவி

த

பகை ப�ோக்–கும் பர–மன்

ஞ்சை மாவட்–டம் பாப–நா–சத்–தி–லி–ருந்து 2 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது கபிஸ்– த–லம். இங்–குள்ள ஆல–யத்–தில் இறை–வன் காசி விஸ்வ–நா–தர் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். இறைவி, காசி விசா– ல ாட்சி. தன்னை ஆரா– தி க்– கு ம் பக்–த–னுக்கு ஏற்–பட்–டி–ருக்–கக்–கூ–டிய பகையை முற்–றி–லும் ஒழித்து அந்–தப் பகை–வ–னைத் தன் பக்–த–னின் நண்–ப–னாக மாற்றி அருள் பு – ரி – ய – க் கூடி–யவ – ர் இந்த காசி விஸ்–வந – ா–தர்! 600 ஆண்–டு–கள் பழ–மை–யான ஆல–யம் இது.

ருச்சி-அரி– ய – லூ ர் பேருந்து தடத்– தி ல் திதிருச்– சி–யி–லி–ருந்து 15 கி.மீ. த�ொலை–வில்

உள்ள தலம் லால்–குடி. இங்–குள்–ளது கைலா–ச– நா–தர் ஆல–யம். இறை–வன் கைலா–ச–நாதர். இறைவி சிவ–கா–ம–சுந்–தரி. பிணி–யால் வாடும் கண–வரி – ன் ஆயுள் பெருக அன்–னையி – ட – ம் முறை– யி–டும் பெண்–களி – ன் குறை–களை – க் களைந்து அவர்– க–ளது தாலி பாக்–யம் நீடிக்க அன்னை அருள்– பு–ரி–கி–றாள் என்–கின்–ற–னர் பக்–தர்–கள்.

பிரத�ோஷங்கள்

எத்தனை

வகை? ம–வா–ரம் எனப்–ப–டும் திங்–கட்–கி–ழ–மை–யில் ச�ோ சிவ–வ–ழி–பாடு செய்–தல் மிக விசே–ஷம். அத�ோடு அன்–றைய தினம் பிர–த�ோஷ நாளா–கவு – ம்

அமைந்–தால் அன்று சிவ பூஜை–யும், பிர–த�ோஷ நேரத்–தில் சிவன் க�ோயி–லில் வழி–பா–டும் செய்–தல் பலக�ோடி புண்–ணி–யத்தை தர–வல்–லது. ஜாத–கத்–தில் மதி (சந்–தி–ரன்) நல்ல நிலை– யில் இல்–லா–த–வர்–கள் ச�ோமவார பிர–த�ோ–ஷம் அன்று சிவன் க�ோயில்–க–ளில் அர்ச்– ச–னைக்கு வில்–வத்தளம் அளித்து வழி– பட்– டால் ஜாத– க த்– தில் உள்ள மதி மட்–டு–மல்ல ஜாத–க–ரின் மதி–யும் (புத்–தி–யும்) நன்–றா–கும். ம�ொத்–தம் 20 வகை பிர–த�ோ–ஷங்–கள் உண்டு. அவற்– ற ை– யு ம் அவற்– றி ன் பலன்– க – ளை – யு ம் பார்ப்–ப�ோம்.

1. தின–சரி பிர–த�ோ–ஷம் தின–மும் பக–லும், இர–வும் சந்–திக்–கின்ற சந்–தியா கால–மா–கிய மாலை 4.30 மணி முதல் 6.30 மணி வரை உள்ள காலம் இது. இந்த நேரத்–தில் ஈச– னைத் தரி–சன – ம் செய்–வது உத்–தம – ம் ஆகும். நித்–தி– யப்–பிர– த�ோ – ஷ – த்தை யார் ஒரு–வர் ஐந்து வரு–டங்–கள் முறை–யா–கச் செய்–கி–றார்–கள�ோ அவர்–க–ளுக்கு ‘முக்–தி’ நிச்–ச–யம் என்–கி–றது நமது சாஸ்–தி–ரம்.

2. பட்–சப் பிர–த�ோ–ஷம் அமா–வா–சைக்–குப் பிற–கான, சுக்–லப – ட்–சம் என்ற வளர் பிறை காலத்–தில் 13வது திதி–யாக வரும் ‘திர–ய�ோ–த–சி’ திதியே பட்–சப் பிர–த�ோ–ஷம் ஆகும். இந்–தத் திதி–யின் மாலை நேரத்–தில் பட்–சி–லிங்க வழி–பாடு (பற–வை–ய�ோடு உள்ள, பறவை சம்–பந்– தப்–பட்ட லிங்–கம் மைலாப்–பூர், மயி–லாடு துறை தலங்–களி – ல் உள்–ளது – ப�ோ – ல்) செய்–வது உத்–தம – ம் ஆகும்.

3. மாதப் பிர–த�ோ–ஷம் பவுர்–ணமி – க்–குப் பிறகு வரும் கிருஷ்–ணப – ட்–சம் என்ற தேய்–பிறை காலத்–தில், 13வது திதி–யாக வரும் ‘திர–ய�ோ–த–சி’ திதியே மாதப் பிர–த�ோ–ஷம் ஆகும். இந்த திதி–யின் மாலை நேரத்–தில் ‘பாண–லிங்–க’ வழி–பாடு (பல்–வேறு லிங்க வகை–க–ளில் பாண– லிங்–கம் ஒரு வகை) செய்–வது உத்–தம பல–னைத் தரும்.

24

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

4. நட்–சத்–தி–ரப் பிர–த�ோ–ஷம் பிர–த�ோஷ திதி–யா–கிய ‘திர–ய�ோ–தசி திதி’–யில் வரும் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு உரிய ஈசனை பிர–த�ோஷ நேரத்–தில் வழி–ப–டு–வது நட்–சத்–திர பிர–த�ோ–ஷம் ஆகும்.

5. பூரண பிர–த�ோ–ஷம் திர–ய�ோத – சி திதி மட்–டும் முழு–மை–யாக உள்ள நாளில் கடை–பி–டிக்–கும் பிர–த�ோ–ஷம், பூரண பிர– த�ோ–ஷம் ஆகும். இந்–தப் பிர–த�ோ–ஷத்–தின்–ப�ோது ‘சுயம்பு லிங்–கத்–தை’– த் தரி–சன – ம் செய்–வது உத்–தம பலனைத் தரும். பூரண பிர– த�ோ ஷ வழி– ப ாடு செய்–பவ – ர்–கள் இரட்–டைப் பலனை அடை–வார்–கள்.

6. திவ்–யப் பிர–த�ோ–ஷம் பிர–த�ோஷ தினத்–தன்று துவா–தசி – யு – ம், திர–ய�ோத – – சி–யும் சேர்ந்து வந்–தால�ோ அல்–லது திர–ய�ோத – சி – யு – ம், சதுர்த்–த–சி–யும் சேர்ந்து வந்–தால�ோ அது ‘திவ்–யப் பிர–த�ோ–ஷம்’ ஆகும். இந்–நா–ளன்று மர–கத லிங்– கேஸ்–வ–ர–ருக்கு அபி–ஷேக ஆரா–தனை செய்–தால் பூர்–வ–ஜென்ம வினை முழு–வ–தும் நீங்–கும்.

7. தீபப் பிர–த�ோ–ஷம் பிர–த�ோஷ தின–மான திர–ய�ோ–தசி திதி–யில் தீப தானங்–கள் செய்து, ஈச–னு–டைய ஆல–யங்–க–ளைத்

தீபங்–கள – ால் அலங்–கரி – த்து ஈசனை வழி–பட ச�ொந்த வீடு அமை–யும்.

8. அப–யப் பிர–த�ோ–ஷம் என்–னும் சப்–த–ரிஷி பிர–த�ோ–ஷம் வானத்–தில் ‘வ’ வடி–வில் தெரி–யும் நட்–சத்–திர கூட்–டங்–களே, ‘சப்–த–ரிஷி மண்–ட–லம்’ ஆகும். இது ஐப்– ப சி, கார்த்– தி கை, மார்– க ழி, தை, மாசி, பங்–குனி மாதங்–க–ளில் வானில் தெளி– வ ா– க த் தெரி– யு ம். இந்த மாதங்– க – ளி ல் திர– ய�ோ – த சி திதி– யி ல் முறை– ய ாக பிர– த�ோ ஷ வழி–பாடு செய்து, சப்–த–ரிஷி மண்–ட– லத்–தைத் தரி–சிப்–பதே அப–யப் பிர– – ஷி பிர–த�ோ– த�ோ–ஷம் என்–னும் சப்–தரி ஷம் ஆகும். இந்த வழி– ப ாட்டை செய்–ப–வர்–க–ளுக்–கும் ஈசன் அளவு பார்க்–கா–மல் அருள் புரி–வான்.

9. மகா பிர–த�ோ–ஷம் ஈசன் விஷம் உண்ட நாள் கார்த்–திகை மாதம், சனிக்–கி–ழமை, திர–ய�ோத – சி திதி ஆகும். எனவே சனிக்–கிழ – ம – ை–யும், திர–ய�ோத – சி திதி–யும் சேர்ந்து வரு–கின்ற பிர–த�ோஷ – ம் ‘சனி மகா பிர–த�ோ–ஷம்’ ஆகும். இந்த மகா பிர– த�ோ–ஷத்–தன்று சுயம்பு லிங்க தரி–ச–னம் செய்–வது மிக–வும் உத்–த–மம் ஆகும். இந்–நா–ளில் எம–னும் இப்–படி தரி–ச–னம் கண்–டி–ருக்–கி–றான் என்–பார்–கள். குறிப்–பாக திருக்–கடை – –யூர், சென்னை வேளச்– சே–ரியி – ல் உள்ள ‘தண்–டீஸ்–வர ஆல–யம்’, திருச்சி, மண்–ணச்–ச–நல்–லூர் அருகே உள்ள ‘திருப்–பைஞ்– ஞீ–லி’ ஆல–யம், குட–வா–ச–லில் இருந்து நன்–னி–லம்

செல்–லும் பாதை–யில் உள்–ள– –வாஞ்–சி–யம்’ ஆல– யம், கும்ப க�ோணம்-கதி–ரா–மங்–க–லம் சாலை–யில் உள்ள ‘திருக்–க�ோ–டிக் காவல்’ ஆல–யம் ஆகி– யவை குறிப்–பி–டத்–தக்–க–வை–யா–கும். மாசி மாதம் வரும் மகா சிவ–ராத்–தி–ரிக்கு முன்–னால் வரும் பிர–த�ோ–ஷ–மும், ‘மகா பிர–த�ோ–ஷம்’ எனப்–ப–டும்.

10. உத்–தம மகா பிர–த�ோ–ஷம் சித்– தி ரை, வைகாசி, ஐப்– ப சி, கார்த்– தி கை ஆகிய மாதங்– க – ளி ல் வளர்–பி–றை–யில், சனிக்–கி–ழ–மை–யில் திர–ய�ோ–தசி திதி–யன்று வரும் பிர– த�ோ–ஷம் உத்–தம மகா பிர–த�ோ–ஷம் ஆகும். இது மிக–வும் சிறப்–பும் கீர்த்– தி–யும் பெற்ற தின–மா–கக் கரு–தப்–ப– டு–கி–றது.

11. ஏகாட்–சர பிர–த�ோ–ஷம் வரு–டத்–தில் ஒரு முறை மட்–டுமே வரும் மகா பிர–த�ோஷ – த்தை `ஏகாட்–சர பிர–த�ோ–ஷம்’ என்–பர். அன்–றைக்கு சிவா–லய – ம் சென்று, எத்–தனை முறை முடி–யும�ோ, அத்–தனை முறை `ஓம்’ என்ற பிர–ணவ மந்–திர– த்தை ஓது–வது பக்–தர்–களி – ன் வழக்–கம். பின், விநா–ய–க–ரை–யும் வழி–பட்டு, ஏழை எளி–ய–வர்–க–ளுக்கு அன்–ன–தா–னம் வழங்–கி–னால் பல–வித நன்–மை–கள் ஏற்–ப–டும்.

12. அர்த்–த–நாரி பிர–த�ோ–ஷம் வரு– ட த்– தி ல் இரண்டு முறை மகா– பி – ர – த�ோ – ஷம் வந்–தால் அதற்கு ‘அர்த்–த–நாரி பிர–த�ோ–ஷம்’ என்று பெயர். அந்த நாளில் சிவா–ல–யம் சென்று

வழி–பட்–டால், தடைப்–பட்ட திரு–மண – ம் நடை–பெறு – ம். பிரிந்து வாழும் தம்–பதி ஒன்று சேர்–வார்–கள்.

ஷத்–தில் முறை–யாக விர–தம் இருந்–தால் முரு–கன் அருள் கிட்–டும்.

13. திரி–க–ரண பிர–த�ோ–ஷம்

17. சட்ஜ பிரபா பிர–த�ோ–ஷம்

வரு–டத்–துக்கு மூன்று முறை மகா–பி–ரத�ோ – –ஷம் வந்–தால் அது திரி–கர– ண பிர–த�ோஷ – ம். இதை முறை– யா–கக் கடைப்–பி–டித்–தால் அஷ்ட லட்–சு–மி–க–ளின் ஆசி–யும் அரு–ளும் கிடைக்–கும். இந்த பிர–த�ோஷ வழி–பாடு முடிந்–த–தும் அஷ்ட லட்–சு–மி–க–ளுக்–கும் பூஜை வழி–பாடு செய்–வது மிக–வும் நல்–லது.

ஒரு வரு–டத்–தில் ஏழு மகா பிர–த�ோ–ஷம் வந்– தால் அது, `சட்ஜ பிரபா பிர–த�ோ–ஷம்’. தேவ–கி–யும் வசு–தேவ – ரு – ம் கம்–சன – ால் சிறை–யிட – ப்–பட்–டன – ர். ஏழு குழந்–தை–க–ளை கம்–சன் க�ொன்–றான். எனவே, எட்–டா–வது குழந்தை பிறப்–ப–தற்கு முன்பு ஒரு வரு–டத்–தில் வரும் ஏழு மகா பிர– த�ோ–ஷத்தை முறை–யாக அவர்–கள் அனுஷ்– டி த்– த – த ால், கிருஷ்– ண ர் பிறந்–தார். நாம் இந்த விர–தத்–தைக் கடைப்–பிடி – த்–தால் முற்–பிற – வி வினை நீங்கி பிற–விப் பெருங்–க–டலை எளி– தில் கடக்–க–லாம்.

14. பிரம்–மப் பிர–த�ோ–ஷம் ஒரு வரு–டத்–தில் நான்கு மகா பிர–த�ோ–ஷம் வந்–தால், அது பிரம்– மப் பிர–த�ோஷ – ம். இந்–தப் பிர–த�ோஷ வழி–பாட்டை முறை–யா–கச் செய்– தால் முன்– ஜெ ன்– ம ப் பாவ– மு ம், த�ோஷ–மும் நீங்கி நன்–மை–களை அடை–ய–லாம்.

15. அட்–ச–ரப் பிர–த�ோ–ஷம்

18. அஷ்டதிக் பிர–த�ோ–ஷம் ஒரு வரு– ட த்– தி ல் எட்டு மகா பிர– த�ோ ஷ வழி– ப ாட்டை முறை– யா– க க் கடைப்– பி – டி த்– த ால், அஷ்டதிக்– பால– க ர்– க–ளும் மகிழ்ந்து நீடித்த செல்–வம், புகழ், கீர்த்தி ஆகி–ய–வற்றை அருள்–வார்–கள்.

வரு–டத்–துக்கு ஐந்து முறை மகா பிர–த�ோ–ஷம் வந்–தால் அது அட்–ச–ரப் பிர–த�ோ–ஷம். தாருகா வனத்து ரிஷி–கள், `நான்’ என்ற அகந்–தை–யில் ஈசனை எதிர்த்–த–னர். ஈசன், பிட்–சா–ட–னர் வேடத்– தில் வந்து தாருகா வன ரிஷி–க–ளுக்–குப் பாடம் புகட்–டி–னார். தவறை உணர்ந்த ரிஷி–கள், இந்–தப் பிர–த�ோஷ விர–தத்தை அனுஷ்–டித்து பாவ விம�ோ–ச– னம் பெற்–ற–னர்.

ஒரு வரு–டத்–தில் ஒன்–பது மகா பிர–த�ோ–ஷம் வந்–தால், அது நவ–கிர– க – ப் பிர–த�ோஷ – ம். இது மிக–வும் அரிது. இந்–தப் பிர–த�ோஷ – த்–தில் முறை–யாக விர–தம் இருந்–தால் சிவ–னின் அரு–ள�ோடு நவ–கிர– க – ங்–களி – ன் அரு–ளும் கிடைக்–கும்.

16. கந்–தப் பிர–த�ோ–ஷம்

20. துத்–தப் பிர–த�ோ–ஷம்

சனிக்–கிழ – ம – ை–யும், திர–ய�ோத – சி திதி–யும், கிருத்– திகை நட்–சத்–தி–ர–மும் சேர்ந்து வரும் பிர–த�ோ–ஷம் கந்–தப் பிர–த�ோ–ஷம். இது சூரனை சம்–ஹா–ரம் செய்–வத – ற்கு முன்–னால் முரு–கப் பெரு–மான் மேற்– க�ொண்ட பிர–த�ோஷ வழி–பாடு. இந்–தப் பிர–த�ோ–

அரி–தி–லும் அரிது பத்து மகா–பி–ர–த�ோ–ஷம் ஒரு வரு–டத்–தில் வரு–வது. அந்–தப் பிர–த�ோஷ வழி– பாட்–டைச் செய்–தால் பிறவி குறை–பா–டு–கள் கூட சரி–யா–கும்.

26

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

19. நவகி–ர–கப் பிர–த�ோ–ஷம்

- கார்த்–திக் ஐஸ்–வர்யா

பிரசாதங்கள் திருக்–கார்த்–தி–கையை ஒட்டி, சம்–பி–ர–தா–ய–மான சில பிர–சா–தங்–களை இங்கே பார்க்–க–லாம்.

அரிசி ப�ொரி உருண்டை

என்–னென்ன தேவை? அரிசி ப�ொரி - 4 கப், பாகு வெல்–லம் - 1-1¼ கப் (துரு–வி–யது), தண்–ணீர் - 1/4 கப், அரிசி மாவு - 2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? அடுப்–பில் ஒரு பாத்–திர– த்–தில் வெல்–லம், தண்–ணீர் சேர்த்து கரைத்து வடித்து, க�ொதிக்க வைத்து பாகு காய்ச்–ச–வும். பாகு உருட்–டும் பதத்–திற்கு வந்–த–தும் ப�ொரியை அதில் க�ொட்டி கிளறி, அரிசி மாவு சேர்த்து கலந்து அல்–லது கையில் மாவை தடவிக் க�ொண்டு உருண்–டைக – ள – ாக உருட்டி, ஆறி–யது – ம் படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பாகு பதம் கண்–டு–பி–டிக்க - ஒரு தட்–டில் தண்–ணீர் ஊற்றி, இரண்டு ச�ொட்டு பாகை அதில் விட்– டால் உருண்டு வரும்.

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

அவல் ப�ொரி உருண்டை

என்–னென்ன தேவை? அவல் ப�ொரி - 4 கப், பாகு–வெல்–லம் - 1-1¼ கப் (துரு–வி–யது), தண்–ணீர் - 1/4 கப், தேங்–காய் (பல் பல்–லாக நறுக்–கி–யது) அல்–லது க�ொப்–பரை - 1/4 கப், எள் - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், அரிசி மாவு - சிறிது, நெய் - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், சுக்–குத்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் எள்ளை வறுத்து தனியே வைக்–க–வும். மற்–ற�ொரு கடா–யில் சிறிது நெய் விட்டு தேங்–காயை சிவக்க வறுக்–கவு – ம். ஒரு பாத்–திர– த்–தில் வெல்–லத்–தூள், தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொதிக்க வைத்து கரைந்–த–தும் வடித்து, மீண்–டும் க�ொதிக்க வைத்து பாகு–ப–தத்–திற்கு காய்ச்–ச–வும். இத்–து–டன் அவல் ப�ொரி, தேங்–காய், சுக்–குத்–தூள், எள் சேர்த்து கிளறி இறக்கி, அரிசி மாவை த�ொட்டு உருண்–டை–க–ளாக பிடிக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பி–னால் குழந்–தை–க–ளுக்–காக டூட்டி ஃப்ரூட்டி சேர்த்–தும் உருண்–டை–கள் பிடிக்–க–லாம்.

அடை

என்–னென்ன தேவை? இட்லி அரிசி - 1 கப், கட–லைப்–ப–ருப்பு - 1/2 கப், துவ–ரம்–ப–ருப்பு - 1/2 கப், உளுந்து - 4 டீஸ்–பூன், காய்ந்த மிள–காய் - 4-5, இஞ்சி - 1 துண்டு, தேங்– காய் (பல் பல்–லாக நறுக்–கி–யது) - சிறிது, உப்பு, எண்–ணெய் - தேவைக்கு, வெந்–த–யம் - 1/4 டீஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? இட்லி அரி–சியை 4 மணி நேரம் ஊற–வைக்–க–வும். மற்ற பருப்–பு– வ–கை–களை 3 மணி நேரம் ஊற–வைக்–க–வும். முத–லில் அரி–சியை வடித்து அரைக்–க–வும். பாதி அரைத்–த–தும் ஊறிய பருப்–பு–கள், காய்ந்த மிள–காய் சேர்த்து கர–க–ரப்–பாக அரைக்–க–வும். இத்–து–டன் இஞ்சி, வெந்–த–யம் சேர்த்து அரைத்து எடுத்து க�ொள்–ள–வும். உப்பு, கறி–வேப்– பிலை, தேங்–காய் சேர்த்து கலந்து அடை–யாக சுட்டு எடுத்து, படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: அடை மிக–வும் கர–க–ரப்–பாக இருக்–கும். விரும்–பி–னால் பெருங்–கா–யம் சேர்க்–க–லாம்.

கருப்–பட்டி பணி–யா–ரம்

என்–னென்ன தேவை? பச்–ச–ரிசி மாவு - 1 கப், வெல்–லம் + கருப்–பட்டி - தலா 1/4 கப், நெய் - 2 டீஸ்–பூன், எண்–ணெய் - தேவைக்கு, விரும்–பி–னால் தேங்–காய் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாத்–தி–ரத்–தில் வெல்–லம், கருப்–பட்–டி–யு–டன் 1/2 கப் தண்–ணீர் சேர்த்து கம்பிப் பாகு பதத்–திற்கு காய்ச்சி இறக்–க–வும். பின் பாகை அரிசி மாவில் ஊற்றி நன்கு கிளறி, மேலே நெய் ஊற்றி மேலும் கிளறி, சிறிது நேரத்–திற்கு மூடி வைக்–க– வும். பின்பு இதில் சிறிது சிறி–தாக தண்–ணீர் ேசர்த்து த�ோசை மாவு பதத்–திற்கு கரைத்துக் க�ொள்–ளவு – ம். கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து, அகல கரண்–டிய – ால் மாவை எடுத்து ஊற்றி, இரு–பு–ற–மும் வேக–வைத்து, ப�ொன்–னி–ற–மா–ன–தும் எடுத்து வடித்து வைக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பி–னால் தேங்–காய் சேர்த்து செய்–ய–லாம்.

கறுப்பு எள் உருண்டை என்–னென்ன தேவை? பதப்–ப–டுத்–திய கறுப்பு எள் - 1 கப், வெல்–லம் - 1/2 கப். எப்–ப–டிச் செய்–வது? எள்ளை சுத்–தம் செய்து, கழுவி வடித்து சிறிது உலர்த்தி க�ொள்–ளவு – ம். கடாயை காய–வைத்து எள்ளை சிறிது ஈர–மாக இருக்–கும்–ப�ோதே ப�ோட்டு ப�ொரி–யும் வரை வறுத்து எடுத்து ஆறி–ய–தும், மிக்–சி–யில் கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். சுத்–த–மான வெல்–லத்தை மிக்–சி–யில் ப�ோட்டு ப�ொடித்து, இத்–து–டன் ப�ொடித்த எள்ளை சேர்க்–க–வும் அல்–லது முழு எள்ைள சேர்த்து நன்கு கலந்து சிறு சிறு உருண்–டை–க–ளாக பிடித்து படைத்து பரி–மா–ற–வும். படங்கள்:

28

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

ஆர்.சந்திரசேகர்

வாடகை வீட்டில் குடியேற வாஸ்து பார்க்கலாமா?

ட – வ ன் எல்– ல �ோர் உள்– ள த்– தி – லு ம் இருப்– ப – தாக ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. ஆனால், நாள் தவ– ?றா–மஆண்– ல் க�ொலை, க�ொள்ளை, கற்–ப–ழிப்பு, கடத்–தல்

– ங்–கள் நடந்–துக�ொண்டே – இருக்–கின்–றன. இப்–படி சம்–பவ – து எது? க�ொடுஞ்–செ–யல் புரி–யும் மனி–தர்–களை இயக்–குவ - த.க�ோவிந்–த–ரா–ஜன், குடி–யாத்–தம். பகல்-இரவு, இன்–பம்-துன்–பம், பிறப்பு-இறப்பு, நன்மை-தீமை என இரண்டு வெவ்–வேறு துரு–வங்–க– ளைக் க�ொண்–டதே இவ்–வுல – க – ம். பாசிட்–டிவ், நெகட்– டிவ் என்ற இரண்டு முனை–கள் இருந்–தால்–தான் சக்தி என்–பது உண்–டா–கும், இந்த உல–கமு – ம் இயங்–கும் என்–பது இயற்–பிய – லி – ன் அடிப்–படை விதி. Forevery action, there is an equal and opposite reaction என்–கிற – து நியூட்–டனி – ன் மூன்–றாம் விதி. அறி–விய – ல் கண்–டு–பி–டித்த இந்த உண்–மை–யின் அடிப்–படை ஆன்–மி–கத்–தி–லி–ருந்து த�ோன்–றி–யதே. நல்ல சக்தி என்ற ஒன்று இருக்–கும் இவ்–வு–ல–கில், தீய சக்தி என்–ப–தும் இருக்–க–வேண்–டும் அல்–லவா? இந்–தத் தீய சக்–தியை இந்து மதம் அசுர சக்தி என்–கி–றது.

ghpfhuk;

eP';fs; ftiya[ld; ,Uf;fpd;wPuh? gpur;ridfSf;F jPh;t[ mspf;Fk; nfus "gpu!;d n#hjp\k;" c';fsJ Fiwfis fhJbfhLj;J ftdkhf nfl;L/ c';fs; f\;lj;jpw;F bja;tPf - khe;hPf - jhe;hPf - ghpfhu';fis c';fs; ,lj;jpYk;/ bja;tPf !;jyj;jpYk; bra;tpj;J re;njh\k; mspf;fpd;whh;! c';fs; bja;tPf n#hjp\h;!! gpUk;k$ ghyf;fhL $ R{h;ad; ek;g{jphp, M.A., (Astro) M.Phil., (Astro) (SIXTEEN YEARS SINCERE PRACTISER & RESEARCHER)

g[jpa #hjfk; fzpj;jy; - bghUj;jk; - epa[kuhy#p - midj;J nAhk';fs; - etfpuf ghpfhu';fs; bra;J jug;gLk;! ghh;j;jth;fs;/ gydile;jth;fs; gyngh;! nfusk; bry;y njitapy;iy! ehL';fs; ek;g{jphpia !!

"$rh!;jh n#hjp\hyah"

140/45/ Rg;ukz;a Kjyp bjU/ irjhg;ngl;il/ brd;id -15. jkpH;ehL/ ,e;jpah.

(Fwpg;g[ : Mnyhrid fl;lzk; %.600/- (,e;jpahtpw;Fs;) btspehl;L egh;fs; %.1000j;jpw;fhd Western Union Money Transfer

_yk; bjhlh;g[ bfhs;st[k;)

Contact Cell No : (0) 98401 - 02001 (0) 94455 - 36579 (0) 95001 - 52427

Visit : www.namboodrijyothisham.in / E-mail : suryaguru1964@gmail.com

மற்ற மதங்–கள் சாத்–தான் என்ற பெய–ரில் தீய சக்–தியை குறிப்–பி–டு–கின்–றன. பர–மாத்மா என்ற இறை–சக்தி எவ்–வாறு ஒவ்–வ�ொரு மனி–தனி – ன் உள்– ளத்–தி–லும் இடம்–பி–டித்–தி–ருக்–கி–றத�ோ, அதே–ப�ோல அந்–தர– ாத்மா என்ற ஆசையை நமக்–குள் தூண்–டு– கின்ற மாற்று சக்–தியு – ம் இடம்–பிடி – த்–திரு – க்–கிற – து. ஒவ்– வ�ொரு மனி–த–னும் இறை–வ–ழி–பாட்–டின் மூல–மும், தர்–ம– சிந்–த–னை–க–ளின் மூல–மும் தனக்–குள் இருக்– கும் இறை–சக்–தியை உணர்ந்து நற்–பா–தை–யில் செல்ல வேண்–டும். அதனை விடுத்து இந்த உலக ஆசை–களு – க்கு அடி–மைய – ாகி இறை–வழி – ப – ாட்–டினை மறந்து அசு–ரச – க்–திக்கு அடி–மைய – ா–கும்–ப�ோது அந்த அசு–ர–சக்–தியே நம்மை இயக்–கு–கி–றது. இத–னால்– தான் புராண காலம் த�ொட்டு இன்று வரை நீங்– கள் குறிப்–பி–டும் விரும்–பத்–த–காத சம்–ப–வங்–கள் நிகழ்–கின்–றன.

?

இறை– வ னை நேரில் காண என்ன செய்ய வேண்–டும்?

- சு.பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன், இரா–மேஸ்–வ–ரம். கட–மை–யைச் செய்ய வேண்–டும். பலனை எதிர்–பா–ரா–மல் கட–மையை – ச் சரி–வர செய்–பவ – னு – க்கு கட–வுள் கண்–டிப்–பாக காட்சி தரு–வார். கலி–யுக – த்–தில் கட–வுள் நேர–டிய – ாக கண்–ணுக்–குத் தெரி–வதி – ல்லை. ‘தெய்–வம் மானுஷ்ய ரூபே–ண’ என்–பார்–கள். ஆபத்– தான சூழ–லில் ஓட�ோடி வந்து உத–வும் அத்–தனை உள்–ளங்–க–ளும் கட–வு–ளின் ஸ்வ–ரூ–பமே. மர–ணத்– தின் விளிம்–பில் இருக்–கும் ஒரு ந�ோயா–ளியை – க் காப்–பாற்–றிய மருத்–து–வர், அந்த ந�ோயா–ளி–யின் கண்–ணுக்–குக் கட–வு–ளா–கத் தெரி–வார். கையில் காசு இல்–லா–மல் மக–ளின் கல்–யா–ணத்தை எப்– படி நடத்–து–வது என்று கலங்கி நிற்–கும்–ப�ோது,

30

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

எங்– கி – ரு ந்தோ வந்து உத– வு – கி ன்ற நண்– ப – னு ம் கட–வு–ளின் வடி–வமே. சாதா–ரண மனி–தர்–க–ளால் கட–வு–ளைக் கண்–ணால் காண இய–லாது, அனு–ப– வித்–துத்–தான் உணர இய–லும்.

வுள் மீது பக்தி, பற்று வைப்–பத – ன் எல்லை எது? ?கட–உங்– - சூர்யா தர், காஞ்–சி–பு–ரம். க ள் உயிர்– மீ து க�ொண்– டி – ரு க்– கு ம்

பற்–றுக்கு என்ன அளவ�ோ, அதுவே கட–வு–ளின் மீது பற்று வைப்–ப–தன் அளவு என்–று–கூட வரை–ய– றுக்க முடி–யாதே. அனைத்–தை–யும் கடந்–த–வன் என்–பதா – லேயே – இறை–வனை கட–வுள் என்–கிற�ோ – ம். இதில் அவன் மீது பக்தி க�ொள்– வ – த ற்கு ஏது எல்லை? எல்–லை–யற்ற பக்–தி–யும், அளவு கடந்த பற்–றும் க�ொண்–டவ – ன – ால் மட்–டுமே கட–வுளி – ன் பாத கம–லங்–க–ளைக் காண இய–லும்.

வீட்–டில் குடி–யேற வாஸ்து பார்க்–க–லாமா? ?வாடகை - இரா.வைர–முத்து, இரா–ய–பு–ரம். வாஸ்து சாஸ்–திர– ம் என்–பது ‘புவி–யிய – ல் சார்ந்த

அறி–வி–யல்’ என்–ப–தைப் புரிந்து க�ொள்–ளுங்–கள். இந்த சாஸ்–தி–ரம் ஊருக்கு ஊர் மாறு–ப–டும். சென்– னை– யி ல் நாம் பார்க்– கு ம் வாஸ்து சாஸ்– தி – ர ம் மும்–பைக்–குப் ப�ொருந்–தாது. சென்–னையி – ல் கடல் கிழக்கு திசை–யில் இருப்–ப–தால் நீரின் ஓட்–டம் கிழக்கு ந�ோக்கி இருக்–கும். மும்–பை–யில் கடல் மேற்கு திசை–யில் இருப்–ப–தால் அங்–குள்ள நில அமைப்–பின்–படி நீர�ோட்–டம் மேற்கு திசையை ந�ோக்கி இருக்–கும். அந்–தந்த ஊரின் நில அமைப்–பிற்கு ஏற்ப வாஸ்து சாஸ்–தி–ரம் மாறு–ப–டும். ஒவ்–வ�ொரு வீட்– டி–லும் காற்று நன்–றாக வீசு–கின்ற மூலை–யைத் – த்து படுக்–கைய – றையை – அமைக்–கிற – ார்– தேர்ந்–தெடு கள். அது–ப�ோல் அக்னி மூலை - சமை–யல – றை – க்கு உகந்–தது, ஈசான்ய மூலை - பூஜை–ய–றைக்கு உரி–யது என்று பிரிக்–கி–றார்–கள். இதில் வாடகை வீடு, ச�ொந்த வீடு என்ற வேறு–பாடு எங்–கி–ருந்து வரும்? வாடகை வீட்–டில் வசிப்–ப–வர்–கள் நிம்–ம–தி–யாக இருந்–தால்–தானே மாதா–மா–தம் வீட்–டின் எஜ–மா–ன–ருக்கு வாடகை – க்–கும் வீடாக சரி–வர போய்ச் சேரும்? ஆக குடி–யிரு இருந்–தா–லும் சரி, வியா–பார ஸ்த–ல–மாக இருந்– தா–லும் சரி, பள்–ளிக்–கூ–ட–மாக இருந்–தா–லும் சரி, இறை–வன் பள்ளி க�ொண்–டி–ருக்–கும் ஆல–ய–மாக இருந்–தா–லும் சரி, எது–வாக இருந்–தா–லும் வாஸ்து சாஸ்–தி–ரத்–தின்–படி அமைந்–தி–ருந்–தால் மட்–டுமே அந்த இடம் விருத்–தி–ய–டை–யும். வாடகை வீட்–டில் குடி–யே–று–வ–தாக இருந்–தா–லும் வாஸ்து சாஸ்–தி–ரத்– தின்–படி அமைந்த வீட்–டில் குடி–யேறு – வத – ே நல்–லது. இதில் குறிப்–பாக கவ–னிக்க வேண்–டிய விஷ–யம் எல்லா பகு–தி–க–ளுக்–கும் ப�ொது–வான வாஸ்து என்–பது கிடை–யாது. நில அமைப்–பி–னைத் தெரிந்–தி–ருக்–கக்–கூ–டிய, வாஸ்து சாஸ்–தி–ரம் பற்–றிய தெளி–வான அறி–வி– னைக் க�ொண்ட ஒரு நிபு–ணரி – ன் துணை–க�ொண்டு வீடு பார்ப்–பது நல்–லது.

டில் பூஜை–யறை எந்த பகு–தி–யில் அமைக்க ?வீட்– வேண்–டும்?

- ஜெய்–சங்–கர், மாத–வ–ரம்.

நமது பாரத தேசத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை ஈசா– னிய மூலை என்று அழைக்–கப்–ப–டும் வட–கி–ழக்கு மூலை–யும், நிருருதி மூலை என்று அழைக்–கப் ப – டு – ம் தென்–மேற்கு மூலை–யும் தெய்–வீக மூலை–கள் என்று கரு–தப்–ப–டு–கின்–றன. இந்–தி–யத் திரு–நாட்– டின் வட–கி–ழக்–கில் கைலா–ய–மும், தென்–மேற்–கில்

கட–வு–ளின் தேசம் என்று வர்–ணிக்–கப்–ப–டும் கேர–ள– மும் அமைந்– தி – ரு ப்– ப தை இதற்கு சான்– ற ா– க ச் ச�ொல்–வார்–கள். நமது நாட்–டின் பரு–வ–நி–லை–கூட இந்த இரண்டு மூலை–கள – ை–யும் வைத்–துத்–தான் நிர்– ண – ய ம் செய்– ய ப்– ப – டு – கி – ற து. சூரி–யன் தென்–புற – த்–தில் இருந்து வடக்கு ந�ோக்கி தனது ரதத்–தி– னைச் செலுத்–தும் உத்–தர– ா–யண காலத்–தில் தென்–மேற்கு பருவ காற்–றும், வட–பு–றத்–தில் இருந்து தெற்கு ந�ோக்–கிச் செல்–லும் தக்ஷி– ணா–யண காலத்–தில் வட–கிழ – க்கு பருவ காற்–றும் நம் தேசத்–தின் தட்ப வெப்ப நிலையை நிர்–ண– யிக்–கின்–றன. இயற்–கையை – க் கட்– டுப்–ப–டுத்–தும் சக்தி இறை–வன் ஒரு–வனு – க்கே உண்டு என்–பதா – ல் இந்த இரண்டு மூலை– க – ளு ம் தெய்– வீ க மூலை– க ள் என்று

CÁcóè‹ ªêò™ Þö‰î ݇&ªð‡ Ü¡ð˜èÀ‚° æ˜ ïŸªêŒF

CÁcóèˆF™ èŸèœ, CÁc˜ õ¼‹ °ö£J™ ê¬î ܬ승, Hó£v«ì† èóŠHJ™ i‚è‹, cKN¾, óˆî‚ ªè£FŠ¹, ݃Aô ñ¼‰¶èO¡ ð‚è M¬÷¾... ޡ‹ Hø è£óíƒè÷£™ °¬ø‰î Ü÷M«ô£ Ü™ô¶ º¿ Ü÷M«ô£ CÁcóè‹ ªêò™ Þö‰¶ M´î™, Þî¡ è£óíñ£è óˆîˆF™ ÎKò£ ñŸÁ‹ AKò£†®Q¡ àò˜‰¶ q«ñ£°«÷£H¡ ‰¶ M´î™, Þîù£™ èN¾c˜èœ ªõO«òø º®ò£ñ™ ºè‹ & ¬è, 裙 âù àì™ º¿õ¶‹ iƒ°î™, Í„² Mì CóñŠð´î™, ꣊H†ì àí¬õ õ£‰F â´ˆî™, Þîù£™ ìò£LC¬ú«ò£ Ü™ô¶ CÁcóè ñ£ŸÁ ÜÁ¬õ CA„¬ê¬ò«ò£ âF˜ªè£œ÷ «ï˜î™. «ñŸè‡ì

ð£FŠ¹èÀ‚° ÜÁ¬õ CA„¬ê, ìò£LCv, CÁcóè ñ£ŸÁ ÜÁ¬õ CA„¬ê ⶾ‹ Þ™ô£ñ™ «ý£I«ò£ðFJ™ CA„¬ê ÜO‚èŠð´Aø¶. ìò£LCv ªêŒ¶ ªè£‡®¼Šðõ˜èÀ‚°‹ Gõ£óí‹ à‡´. CÁcóè‹ ñ£ŸP‚ªè£‡ìH¡¹ Cô ñ£îƒèO«ô«ò£ Ü™ô¶ Cô õ¼ìƒèO«ô«ò£ ñ£ŸPò CÁcóè‹ ðòùŸÁŠ «ð£Œ ñÁð®»‹ ìò£LC¬ú ªî£ì¼‹ G¬ôJ«ô£, Ü™ô¶ ñÁð®»‹ «ñ½‹ å¼ CÁcóè‹ ñ£Ÿø «õ‡®ò G¬ôJ«ô£ àœ÷õ˜èÀ‚°‹ Gõ£óí‹ à‡´. CÁcóè‹ º¿õ¶‹ ªêòLö‰î ðô «ï£ò£Oè¬÷ °íŠð´ˆF ªõŸP è‡ì 40 ݇´ è£ô ÜÂðõ‹ õ£Œ‰î «ý£I«ò£ðF ñ¼ˆ¶õó£™ CA„¬ê ÜO‚èŠð´Aø¶.

MõóƒèÀ‚°

â‡.10, ªð¼ñ£œ ï‰îõù‹ ꉶ, (ñ¶¬ó è™ÖK ðv GÁˆî‹ êeð‹)

ì£‚ì˜ âv.͘ˆF ®.H.«è. ªñJ¡ «ó£´, ñ¶¬ó & 625 011. «ð£¡ : AOQ‚ : 0452 & 267 3417, ªê™ : 94431 67341 «õ¬ô «ïó‹ : 裬ô 10.00 ºî™ 1.00 õ¬ó; ñ£¬ô 7.00 ºî™ 9.00 õ¬ó. (ë£JÁ M´º¬ø) «ý£I«ò£ðF AOQ‚

அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. நமது வீடு அமைந்–தி– ருக்–கும் நிலப்–ப–ரப்–பிற்கு ஏற்–ற–வாறு வட–கி–ழக்கு அல்– ல து தென்– மே ற்கு இரண்டு மூலை– க – ளி – லும் பூஜை–ய–றையை வைத்–துக் க�ொள்–ள–லாம். இவை–யி–ரண்–டில் நிருருதி எனும் தென்–மேற்கு மூலை (இதனை கன்னி மூலை, பிள்–ளை–யார் மூலை, பெரு–மாள் மூலை என்று வெவ்–வேறு பெயர்–க–ளி–லும் அழைப்–பார்–கள்) படுக்–கை–யறை வைப்–ப–தற்–கும் உகந்–தது என்–ப–தால் பெரும்–பா– லும் ஈசா–னிய மூலை–யான வட–கி–ழக்கு பாகத்–தில் பூஜை–ய–றையை அமைப்–பது நமது வழக்–கத்–தில் உள்–ளது. ஈசா–னிய மூலை–யில் உள்ள அறையை படுக்– கை – ய – றை – ய ாக பயன்– ப – டு த்த இய– ல ாது என்–ப–தை–யும் நினை–வில் க�ொள்ள வேண்–டும். அதே–நே–ரத்–தில் அந்த மூலை–யில் ஒரு பெரிய அறை அமைந்–தி–ருந்–தால் அதை பிள்–ளை–க–ளின் படிப்புக்கும் அறை–யாக பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ள– லாம். ஒரு வீட்–டில் பூஜை–ய–றையை அமைக்க வட–கி–ழக்கு மூலையே உகந்–தது.

ோஷ நாளில் க�ோயிலுக்–குச் சென்று வழி– ?வழி–பிர–படபாடுத�இய–செய்– ல–வில்லை. அப்–ப�ோது வீட்–டில் இருந்தே ய–லாமா?

- வெங்–க–ட–லட்–சுமி, திரு–மங்–க–லம். தாரா–ள–மாக வீட்–டில் இருந்–த–வாறே வழி–பாடு செய்–ய–லாம். வீட்–டில் இருப்–பவ – ர்–கள் மட்–டு–மல்ல, அலு– வ – ல – க ப் பணி– ய ா– ள ர்– க ள், வியா– ப ா– ரி – க ள், சுய–த�ொ–ழில் செய்–வ�ோர், மருத்–து–வ–ம–னை–யில் அனு–ம–திக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும் ந�ோயா–ளி–கள் என ஆல–யத்–திற்–குச் செல்ல இய–லாத எல்–ல�ோ–ருமே பிர–த�ோஷ காலத்–தில் தாங்–கள் இருக்–கும் இடத்–தி– லி–ருந்–த–ப–டியே இறை–வனை வழி–ப–ட–லாம். இறை– வ–ழி–பாடு, அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–தான் என்–பது அல்ல. இருந்த இடத்–தில் இருந்தே மான–சீ–க–மாக வணங்–கின – ாலே ப�ோது–மான – து. ஆத்–மார்த்–தமா – ன பிரார்த்–த–னைக்கு இறை–வன் செவி–சாய்ப்–பான் என்–ப–தில் எந்–த–வித ஐய–மும் இல்லை.

தையு – ம் கடந்–தவ – னே கட–வுள் என்று ச�ொல்– ?க–ளைஅனைத்– கி–றார்–கள். மாதா, பிதா, குரு ஆகிய உலக ஆசை– த் துறக்–காத மனி–தர்–க–ளைக்–கூட தெய்–வ–மா–கக்

கருத வேண்–டும் என்–றும் ச�ொல்–கி–றார்–கள். இதில் எது சரி–யான கூற்று?

- ஜி.டி. சுப்–ர–ம–ணி–யம், க�ொளத்–தூர். உங்–கள – து சந்–தே–கத்–திற்–கான விடையை திரு– வள்–ளு–வர் தனது கட–வுள் வாழ்த்து அதி–கா–ரத்–தி– லேயே வைத்–தி–ருக்–கி–றார். திருக்–கு–ற–ளின் முதல் அதி–கா–ரத்–தில் ஆறா–வது ஆக வரு–கின்ற அந்த குற–ளைப் பாருங்–கள்: ‘ப�ொறி– வா – யி ல் ஐந்– த – வி த்– தா ன் ப�ொய்– தீ ர் ஒழுக்க நெறி–நின்–றார் நீடு–வாழ் வார்’. ஐம்–பு–லன்–க–ளை–யும் அடக்கி, இறை–வ–னின் நல்–ல�ொ–ழுக்க நெறி–யில் வாழ்–பவ – ர் நீண்ட காலம் வாழ்–வர் என்–பது இதன் ப�ொருள். அதா–வது மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி ஆகிய ஐந்து ப�ொறி–க– ளின் வழி–யா–கப் பிறக்–கும் ஆசை–களை விடுத்து ப�ொய்–யற்ற ஒழுக்க நெறி–யிலே நின்–றவ – ரி – ன் புகழ்

32

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

நீடித்து நிலைத்–தி–ருக்–கும் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். ய�ோசித்–துப் பாருங்–கள். ஐம்–பு–லன்– க–ளை–யும் அடக்கி ஒழுக்–கமா – க வாழ–வேண்–டும் என்ற ப�ொரு– ளு–டைய குறளை கட–வுள் வாழ்த்து அதி–கா–ரத்–தில் அமைக்க வேண்–டி–யத – ன் ந�ோக்–கம் என்ன? ஏன், ஒழுக்–க–மு–டைமை அதி–கா–ரத்–தில் வைத்–தி–ருக்–க– லாமே! அங்–கேதா – ன் இந்–தக் குற–ளின் உட்–கரு – த்து அடங்–கியி – ரு – க்–கிற – து. அனைத்–தையு – ம் கட்–டுப்–படு – த்– து–பவ – ன் மட்–டுமல்ல – , அனைத்–தையு – ம் கடந்–தவனே – கட–வுள் என்ற உண்–மையை உணர்த்–துவ – –தற்–கா– கவே இந்–தக் குறளை கட–வுள் வாழ்த்து அதி–கா–ரத்– தில் அமைத்–தி–ருக்–கி–றார். பல நூற்–றாண்–டு–க–ளை– யும் கடந்து இன்–றள – –வும் நம்–மி–டையே வாழ்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும் மகான்–களை மத வேறு–பாடு இன்றி எண்–ணிப் பாருங்–கள். யேசு–பிர– ான், நபி–கள் – ர், ராக–வேந்–தி– நாய–கம், ஆதி–சங்–க–ரர், ராமா–னுஜ ரர், சாயி–பாபா என்று நாம் கட–வு–ளாக எண்–ணித் துதிப்–பவ – ர்–களு – ம் மனி–தர்–களா – க வாழ்ந்–தவ – ர்–களே. தங்–க–ளது ஐம்–பு–லன்–க–ளை–யும் அடக்கி தனித்–து– வம் பெற்–ற–வர்–கள் அவர்–கள். கடந்த நூற்–றாண்– டில் நம்–மி–டையே வாழ்ந்து மகா–ச–மா–தி–ய–டைந்த மகா– பெ – ரி – ய – வ ர் என்– ற – ழை க்– க ப்– ப – டு ம் காஞ்– சி ப் பெரி–ய–வ–ரின் புகழ் இன்று கணிப்–ப�ொ–றி–யி–லும் க�ொடி கட்–டிப் பறக்–கிற – தே, கார–ணமென்ன – ? அவர்

ஐம்–புல – ன்–கள – ை–யும் கட்–டுப்–படு – த்–திய – து – தானே – ! ஆக ஐம்–பு–லன்–க–ளை–யும் கட்–டுப்–ப–டுத்தி நம்–மி–டையே வாழ்ந்த மனி–தர்–க–ளை–யும் கட–வு–ளாக எண்ணி வழி–ப–ட–லாம் என்–பது தெளி–வா–கி–றது. சரி, இப்–ப�ோது உங்–கள் சந்–தே–கத்–திற்–கான விடை–யினை – யு – ம் காண்–ப�ோம். தான் பத்து மாதம் சுமந்து பெற்ற குழந்–தையி – ன் உடல்–நல – த்–திற்–காக தன் வாயைக்–கட்டி, வயிற்–றைக் கட்டி பத்–திய உண– வி னை உட்– க� ொண்டு பாலூட்– டு – கி – ற ாள் அன்னை. அந்–தப் பிள்–ளை–யின் நல–னுக்–க ாக தனது ஆசை–யைத் துறக்–கி–றாள். தான் பெற்ற பிள்–ளை–யின் நல–னுக்–காக தனது ஆசை–க–ளை– யெல்–லாம் மூட்டை கட்டி வைத்–து–விட்டு ஓயா–மல் உழைக்–கி–றார் தந்தை. வகுப்–பி–னுக்–குள் நுழைந்– து–வி ட்–டால் தனது ச�ொந்த ஆசா– ப ா– சங்– களை மறந்து த�ொண்டை கிழிய பாடங்–கள – ைக் கற்–றுக் – ரை உயிர் உள்ள வரை நினை– க�ொடுத்த ஆசி–ரிய வில் வைத்–திரு – க்–கிற�ோ – ம், அன்று அந்த ஆசி–ரிய – ர் இல்–லா–விட்–டால், இன்று என்–னால் இந்த உயர்ந்த நிலைக்கு வந்–தி–ருக்க இய–லாது, அவரே என் தெய்–வம் என்று எண்–ணிப் பார்க்–கி–ற�ோம். கட– வுள் இல்லை என்று ச�ொல்–லும் நாத்–தி–கர்–க–ளும் இக்–க–ருத்–தினை மறுக்க இய–லாது. நாத்–தி–கர்–கள் கூட பெற்–ற�ோர் மற்–றும் ஆசி–ரி–ய–ரின் வடி–வி–னில் கட–வுளை உணர்ந்–தி–ருப்–பார்–கள். இந்த உணர்– வி–னைத்–தான் தெய்–வீ–கம் என விளக்–கு–கி–றார் வள்–ளு–வர். எவன் ஒரு–வன் தனது ஆசை–க–ளைத்

துறந்து அடுத்–தவ – னு – க்–காக வாழ்–கிற – ான�ோ அவன் தெய்–வீ–கத்–தன்மை நிறைந்–த–வன் என்–பது வள்– ளு–வன் வாக்கு. இந்த அடிப்–ப–டை–யில்–தான் நாம் – யு – ம், பாடம் ச�ொல்–லித் தந்த ஆசி–ரிய – – பெற்–ற�ோரை – ம். ரை–யும் தெய்–வ–மாக எண்–ணிப் ப�ோற்–று–கிற�ோ இதில் எந்த முரண்–பா–டும் இல்லை.

க�ொடி– ம – ர த்– த – டி – யி ல்– த ான் சாஷ்– ட ாங்க நமஸ்–கா–ரம் செய்ய வேண்–டுமா? ?க�ோயில் - ஜி.கரு–ணா–க–ரன், திருப்–பத்–தூர்.

சாஷ்–டாங்க நமஸ்–கா–ரம் என்–பது தனது உடல், ப�ொருள், ஆவி அத்–தனை – யை – யு – ம் இறை–வனு – க்கு அர்ப்–பணி – க்–கிறே – ன் என்ற ப�ொரு–ளில் செய்–யப்–படு – – வது. உடம்–பில் உள்ள அத்–தனை அங்–கங்–களு – ம் பூமி–யில் படும்–ப–டி–யாக நமஸ்–க–ரிக்–கும்–ப�ோது நம்– முள் இருக்–கும் ஆண–வம், அகங்–கா–ரம், மமதை அத்–த–னை–யும் காணா–மல் ப�ோகி–றது. இறை–வன்– பால் மனம் லயிக்–கி–றது. இதனை ஒவ்–வ�ொரு மூலஸ்–தா–னம் உள்–பட ஒவ்–வ�ொரு சந்–ந–தி–யி–லும் தனித்–த–னி–யாக செய்–வது என்–பது உட–னி–ருப்–ப�ோ– ருக்கு சங்–கட – த்–தைத் த�ோற்–றுவி – க்–கும். இறை–வனை ந�ோக்கி நாம் சிரத்–தினை வைத்து நமஸ்–கரி – க்–கும்– ப�ோது நமது கால்–கள் பின்–னால் உள்ள நந்தி, கரு–டாழ்–வார் அல்–லது சிம்ம வாக–னம் என்று ஏத�ோ ஒரு சந்–ந–தியை ந�ோக்–கி–ய–தாக அமைந்–து–வி–டக் கூடும். ஆல–யத்–திற்–குள் பல சந்–ந–தி–கள் அமைந்– தி– ரு ப்– ப – தா ல் எங்கு சாஷ்– ட ாங்க நமஸ்– க ா– ர ம்

செய்–தாலு – ம் நமது கால்–கள் வேறு ஒரு சந்–நதி – யை ந�ோக்–கிய – தா – க அமைந்–துவி – டு – ம் என்–பதா – லு – ம், உட– னி–ருக்–கும் பக்–தர்–கள் மீது கால்–பட்–டுவி – ட – க் கூடாது என்ற கார–ணத்–தா–லும், அனைத்து இறை–மூர்த்– தங்–க–ளை–யும் தரி–சித்–து–விட்டு, பிர–ாகா–ரம் சுற்றி வந்து இறு–தி–யாக க�ொடி–ம–ரத்–த–டி–யில் நமஸ்–க–ரிக்– கும்–ப�ோது அனைத்து மூர்த்–தங்–கள – ை–யும் சேர்த்து வணங்–கி–ய–தா–கி–வி–டும் என்–பத – ற்–காக இந்த நடை– மு–றையை உரு–வாக்கி வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். க�ொடி–ம–ரம் அருகே வடக்கு ந�ோக்கி நமஸ்–க– ரிக்–கும்–ப�ோது, நமது கால்–கள் இருக்–கும் தென்–

34

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

பு–றத்–தில் வேறெந்த சந்–நதி – யு – ம் அமைந்–திரு – க்–காது என்–பதை நீங்–கள் அனைத்து ஆல–யங்–க–ளி–லும் காண இய–லும். ஆல–யங்–க–ளில் க�ொடி–ம–ரத்–த–டி– யில் சாஷ்–டாங்க நமஸ்–கா–ரம் செய்–வது என்–பதே சாலச்–சி–றந்–தது.

ய ன் அஸ்– த – மி க்– கு ம்– ப� ோது சூரிய வழி– ப ாடு ?சூரி– செய்–ய–லாமா?

- ஆர்.மண–வா–ளன், மதுரை-3.

சூரிய உத–யம், மற்–றும் அஸ்–தம – ன – ம் ஆகின்ற காலை, மாலை இரு–வே–ளை–க–ளி–லும் சந்–தி–யா– வந்–த–னம் என்ற நித்ய கர்–மா–னுஷ்–டா–னத்–தைத் தவ–றாது கடைப்–பி–டிக்க வேண்–டும் என்று சாஸ்– தி–ரம் உரைக்–கி–றது. இந்த இரண்டு வேளை–கள் மட்– டு – ம ல்– ல ாது சூரி– ய ன் உச்– சி க்கு வரு– கி ன்ற நேரத்–தி–லும் மாத்–யாஹ்–னி–கம் என்ற மூன்–றா–வது வேளை–யும் வழி–ப–டும் முறை–யும் உண்டு. இந்த சந்–திய – ா–வந்–தன – ம் என்ற கர்–மானு – ஷ்–டா–னம் அந்–த– ணர்–க–ளுக்கு மாத்–தி–ரம் விதிக்–கப்–பட்–டது என்று தவ–றாக புரிந்து வைத்–தி–ருக்–கி–ற�ோம். அந்–த–ணர் அல்–லா–த�ோ–ருக்–கும் இந்த கட–மை–யா–னது கட்– டா–யம் விதிக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இந்த சந்–தி–யா– வந்– த – ன த்– தி ல் சூரி– ய ன் உட்– ப ட இயற்– கையை இறை–வ–னாக உரு–வ–கப்–ப–டுத்–திய மந்–தி–ரங்–கள் பெரும்–பா–லும் இடம்–பெற்–றி–ருக்–கும். குறிப்–பாக கண்–ணுக்–குத் தெரிந்த கட–வு–ளான தின–க–ரனை கட்–டா–யம் காலை, மாலை இரு–வே– ளை–யும் வழி–பட வேண்–டும் என்–ப–தற்–கா–கவே இந்த விதி ஏற்–ப–டுத்–தப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. சூரி–யன் அஸ்–த–மிக்–கும்–ப�ோது நீங்–கள் தாரா–ள–மாக சூரிய வழி–பாடு செய்–ய–லாம். அதில் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை.

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

裘ˆF¬è&16 Mò£ö¡

Aö¬ñ

1

݃Aô îI› «îF «îF

«ó£AE Þó¾ 10.02 ñE õ¬ó

A¼ˆF¬è Þó¾ 11.36 ñE õ¬ó

ðóE Þó¾ 1.16 ñE õ¬ó

ܲMQ Þó¾ 2.53 ñE õ¬ó

«óõF ÜF裬ô 4.29 ñE õ¬ó

¶MF¬ò Þó¾ 2.15 ñE õ¬ó

F¼õ£F¬ó Þó¾ 7.24 ñE õ¬ó

èK. F¼M¬ì ñ¼É˜ Hóýˆ °ê£‹H¬è ¹øŠð£´.

²ð. ê‰Fó îKêù‹. F¼ŠðF ã¿ñ¬ôòŠð¡ ¹wð£ƒA «ê¬õ.

M«êû °PŠ¹èœ

²ð. F¼«õ£í Móî‹. F¼Šðóƒ°¡ø‹ ²õ£I¬ô ðöG îôƒèO™ º¼è˜ àŸêõ Ýó‹ð‹.

è¡Q

è¡Q

C‹ñ‹

C‹ñ‹

èìè‹

èìè‹

ªð÷˜íI Móî‹. ¬õè£ùú bð‹. Mwµ 裘ˆF¬è bð‹.

ñóí 33.30 H¡¹ ÜI˜î M¼„Cè‹

ðó²ó£ñ˜ ªüò‰F. ÿªð¼‹¹É˜ à¬ìòõ˜ îKêù‹ ªêŒò «î£ûƒèœ Mô°‹.

¶ô£‹&M¼„Cè‹ ïèóˆî£˜ Hœ¬÷ò£˜ «ï£¡¹ Ýó‹ð‹. ܼí£ê«ôvõó˜ Ü‹H¬è»ì¡ ñ¬ô AKõô£ Mö£.

ÜI˜î 40.05 H¡¹ Cˆî ¶ô£‹

A¼ˆF¬è. F¼õ‡í£ñ¬ô bðˆF¼Mö£.

Hó«î£û‹. êèô Cõ£ôòƒèO½‹ ñ£¬ô CõîKêù‹ ï¬ìªðÁ‹. ðóE bð‹.

ê˜õ ãè£îC Móî‹. °¼õ£ÎóŠð¬ù õíƒè °¬øèœ b¼‹.

²ðºÃ˜ˆî . óƒèï£î¬ó îKC‚è õ£›M™ ñƒè÷‹ ªð¼°‹.

²ð. F¼õ‡í£ñ¬ô Ü¼í£„êô˜ ÜÁðˆ¶ Íõ˜ 裆C.

¹î£wìI. ¬ðóõ˜ õN𣴠M«êû‹. è£O, ¶˜‚¬è, è¼ñ£K õNðì «ñ¡¬ñ.

²ð. ¶˜‚¬è¬ò õíƒè ¶ò˜ Mô°‹.

I¶ù‹&èìè‹ ²ðºÃ˜ˆî . êw® Móî‹. º¼èŠ ªð¼ñ£¬ù õíƒè õ£›¾ õ÷ñ£°‹.

I¶ù‹

Kûð‹&I¶ù‹ 궘ˆF Móî‹. èíðF õN𣴠ï¡Á.

F¼õ‡í£ñ¬ô bðàŸêõ Ýó‹ð‹.

Kûð‹

Kûð‹

ê‰Fó£wìñ‹

ñóí 44.00 H¡¹ ÜI˜î è¡Q&¶ô£‹

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

ªð÷˜íI 裬ô 6.15 ñE õ¬ó I¼èYKì‹ Þó¾ 8.37 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è Hóî¬ñ ÜF裬ô 3.56 ñE õ¬ó

궘ˆîC 裬ô 8.24 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC ðè™ 10.44 ñE õ¬ó

¶õ£îC ðè™ 1.04 ñE õ¬ó

ãè£îC ðè™ 3.20 ñE õ¬ó

îêI ñ£¬ô 5.25 ñE õ¬ó

Cˆî 4.03 H¡¹ ÜI˜î

Ìó†ì£F 裬ô 7.28 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è àˆFó†ì£F ÜF裬ô 4.55 ñE õ¬ó

êîò‹ 裬ô 7.37 ñE õ¬ó

ÜwìI Þó¾ 8.59 ñE õ¬ó

Cˆî 5.0 H¡¹ ñóí

F¼«õ£í‹ 裬ô 7.58 ñE õ¬ó ÜI˜î 4.50 H¡¹ Cˆî ÜM†ì‹ 裬ô 8.00 ñE õ¬ó

ïõI Þó¾ 7.22 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

«ò£è‹

àˆFó£ì‹ 裬ô 7.24 ñE õ¬ó ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

Ìó£ì‹ 裬ô 6.21 ñE õ¬ó

Ìó£ì‹  º¿õ¶‹

Íô‹ ÜF裬ô 4.51 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

êŠîI Þó¾ 10.15 ñE õ¬ó

êw® Þó¾ 11.03 ñE õ¬ó

ð…êI Þó¾ 11.26 ñE õ¬ó

궘ˆF Þó¾ 11.16 ñE õ¬ó

F¼F¬ò Þó¾ 10.34 ñE õ¬ó

¶MF¬ò Þó¾ 9.26 ñE õ¬ó

FF

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

டிசம்பர் மாதம் 1-15 (கார்த்திகை) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

டிசம்பர் (1-15) ராசி பலன்கள் மேஷம்: எதை– யு ம் சமா– ளி த்து குறு–கிய காலத்–தில் முன்–னுக்கு வரும் திறன் உடைய மேஷ ராசி– யி – ன ரே, நீங்– க ள் ரத்த சம்– பந்–த–மான உற–வு–க–ளுக்கு முக்–கி– யத்–து–வம் அளிப்–ப–வர்கள். இந்த – தி செவ்–வாய் த�ொழில் கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யா–திப ஸ்தா–னத்–தி–லி–ருந்து லாப ஸ்தா–னத்–திற்கு மாறு– கி–றார். எதை–யும் சமா–ளிக்–கும் திறமை உண்–டா– கும். அடுத்–த–வர்–க–ளது செய்கை உங்–க–ளுக்கு க�ோபத்தை ஏற்–ப–டுத்–த–லாம். எனவே நிதா–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. ச�ொந்த காரி–யங்–களி – ல் தாம–தம் ஏற்–பட – ல – ால் மன நிறைவை – ாம். சின்ன விஷ–யங்–கள அடை–வீர்–கள். எதிர்–பா–லி–ன–ரி–டம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் தன சப்–தம – ா–திப – தி சுக்–கிர– ன் வரு–கிற – ார். அது அவ–ருக்கு ய�ோக ஸ்தா–ன–மா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த ப�ோட்டி குறை–யும். மருந்து, ரசா–ய–னம் ப�ோன்ற த�ொழில்– க – ளி ல் எதிர்– ப ார்த்த லாபம் கிடைக்–க–லாம். உத்–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் அலு–வல – க – ம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–களி – ல் ஈடு–படு – ம் ப�ோது அவ–ச–ரப்–ப–டா–மல் நிதா–ன–மாக செயல்–ப–டு– வது காரிய வெற்–றியை உண்–டாக்–கும். எளி–தில் மற்– ற – வ ர்– க – ளு – ட ன் கருத்து வேற்– று மை ஏற்– ப ட வாய்ப்பு உண்டு. குடும்ப ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–தன் செவ்–வாய் பார்க்–கிற – ார். குடும்–பம் த�ொடர்–பான கவ– லை–கள் மறை–யும். குடும்ப செலவை சமா–ளிக்க பண–வ–ரத்து இருக்–கும். எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். மன–தில் ஆன்–மிக எண்–ணங்–கள் ஏற்–ப–டும். வாழ்க்கை துணை மூலம் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். உற–வி–னர், நண்–பர்–கள் மத்–தி–யில் மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் கூடும். பெண்–க–ளுக்கு அடுத்–தவ – ர்–கள் செயல்–கள் உங்–கள – து க�ோபத்தை தூண்–டுவ – த – ாக இருக்–கல – ாம். எனவே நிதா–னம – ாக செயல்–படு – வ – து நன்–மையை தரும். எந்த பிரச்–னை– யை–யும் சமா–ளிக்–கும் திறமை கூடும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு நிம்–மதி – யு – ம் சந்–த�ோஷ – – மும் அதி–க–ரிக்–கும். தேவை–யான ப�ொருட்–களை – ாக செய்ய நினைத்த வாங்–குவீ – ர்–கள். நீண்ட நாட்–கள ஒரு காரி–யத்தை செய்து முடிப்–பீர்–கள். மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் வரும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு மனஸ்–தா–பம் நீங்– கும். நண்–பர்–க–ளி–டையே சுமுக உறவு இருக்க விட்டு க�ொடுத்து செல்–வது நல்–லது. வாழ்–வில் முன்– னே ற அக்– க றை காட்– டு – வீ ர்– க ள். மனத்– து – ணிவு அதி–க–ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் இருந்த ப�ோட்டி குறை–யும். எதை–யும் அவ–சர– ப்–பட – ா–மல் நிதா–னம – ாக செய்–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: கந்த சஷ்டி கவ–சம் ச�ொல்லி முரு–கனை வணங்க பிரச்–னை – க – ள் குறை–யும். மன–தில் அமைதி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, செவ்– வ ாய், வியாழன்.

36

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

ரிஷ– ப ம்: எதை– யு ம் திட்– ட – மி ட்டு செய்து முடிக்–கக்–கூ–டிய திறமை உடைய ரிஷப ராசி–யின – ரே! நீங்–கள் நேரத்தை கண் ப�ோன்று மதிப்–ப– வர். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–நா– தன் சுக்–கிர– ன் பாக்–கிய – ஸ்–தா–னத்–தில் இருப்–பத – ன் மூலம் நீண்ட நாட்–க–ளாக தடை–பட்ட காரி–யத்தை செய்து முடிப்–பீர்–கள். ராசி–யா–தி–பதி சுக்–கிர– னு – ட – ன் குரு பக–வான் திரி–க�ோண – ப்–படி சம்–பந்– தம் பெறு–வ–தன் மூலம் அதிர்ஷ்–டம் உண்–டா–கும். விட்–டுக் க�ொடுக்–கும் மனப்–பான்மை இருந்–தா–லும் க�ொள்–கைக்–காக பாடு–ப–டு–வீர்–கள். அதி–கம் பேசு– வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. அடுத்–தவ – ர் ச�ொல்–வதை நம்–பும் முன் அதைப்–பற்றி ஆல�ோ–சனை செய்–வது நல்–லது. த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை கேது அலங்–கரி – க்க – தி செவ்– த�ொழில் ஸ்தா–னத்–திற்கு சப்–தம் விர–யா–திப வாய்க்கு மாறு–கி–றார். த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்டு இருப்–ப–வர்–கள் ஒரே குறிக்–க�ோ–ளு–டன் – ா–ளர்களின் தேவை இருப்–பதை விட்டு வாடிக்–கைய அறிந்து செயல்–ப–டு–வது முன்–னேற்–றத்–திற்கு உத– வும். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். அர–சாங்–கத்–தின் – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – க – த்– மூலம் உத–விக தில் இருப்–ப–வர்–கள் துணிச்–ச–லாக வேலை–களை செய்து வெற்றி பெறு–வார்–கள். சக ஊழி–யர்–கள் மற்றும் மேல் அதி–கா–ரி–க–ளால் நன்–மை–யும் உண்– டா–கும். எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்–வு பெறு–வ–தில் இருந்து வந்த சிக்–கல்–கள் தீரும். குடும்–பா–தி–பதி புதன் அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் இருந்–தா–லும் அவரே அந்த ஸ்தா–னத்–தைப் பார்ப்–ப– தால் கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – ட ையே இருந்த கருத்து வேற்–றுமை குறைந்து நெருக்–கம் அதி–க– ரிக்–கும். வாழ்க்கை துணை–யின் ஆத–ரவு இருக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். புதிய நபர்–க–ளின் நட்பு கிடைக்–கும். அத–னால் நன்–மை– யும் ஏற்–ப–டும். க�ொடுக்–கல் வாங்–க–லில் கவ–னம் தேவை. பெண்–கள் அதி–கம் பேசு–வதை தவிர்த்து செய–லில் வேகம் காட்–டு–வது நல்–லது. அடுத்–த–வர் கூறு–வதை செய்–யும் முன்பு அது பற்றி ஆல�ோ– சனை செய்–வது நல்–லது. கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு – ள் கிடைக்–கும். எதிர்–பா–ராத தேவை–யான உத–விக செலவு உண்–டா–கும். ச�ொத்து, மனை சம்–பந்–த– மான காரி–யங்–க–ளில் தடை, தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். வீண்–பய – ம் ஏற்–படு – ம். ஏற்–கன – வே செய்த காரி–யங்–க– ளுக்–கான பலனை அடைய வேண்டி இருக்–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு சிலர் வீட்டை விட்டு வெளி–யில் சென்று தங்க நேரி–டல – ாம். வீண் வழக்கு விவ–கா–ரங்–கள் வர–லாம். எச்–ச–ரிக்–கை–யாக செயல் ப – டு – வ – து நல்–லது. வெளி–நாட்டு பயண வாய்ப்–புக – ள் வர–லாம். சிலர் வெளி–யூர் பய–ணம் செல்–வார்–கள். எதிர்–பா–லி–னத்–தா–ரு–டன் பழ–கும் ப�ோது கவ–னம் – க்கு கல்–வியி – ல் முன்–னேற்– தேவை. மாண–வர்–களு ற–ம–டைய கூடு–தல் கவ–னத்–து–டன் படிப்–பீர்–கள். ஆசி–ரி–யர், சக மாண–வர் மத்–தி–யில் நன்–ம–திப்பு உண்–டா–கும். பரி–கா–ரம்: கன–க–தாரா ஸ்தோத்–தி–ரத்ைத பாரா–ய– ணம் செய்து வர பணத் தட்–டுப்–பாடு நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்–சி–யான நிலை உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: செவ்– வ ாய், வியா– ழ ன், வெள்ளி.

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

மிது–னம்: அனு–ப–வத்–தை–யும், திற– மை–யை–யும் க�ொண்டு காரி–யங்– களை திறம்–பட செய்–யும் மிதுன ராசி–யி–னரே, நீங்–கள் எந்த சூழ்– நி–லை–யி–லும் விவே–கத்தை கை விடா–த–வர். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யா–திப – தி புதன் சப்–தம ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார். கடித ப�ோக்–கு–வ–ரத்து சாத–க–மான பலன் தரும். அவ–சர முடி–வுக – ள் எடுப்–பதை தவிர்ப்– பது நல்–லது. மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். வீண் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளால் பகையை வளர்த்–துக் க�ொள்–ளா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. வழக்–கு–க–ளில் சாத–க–மான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். தடை–பட்–டி–ருந்த கல்–வியை த�ொடர்–வ–தற்–கான வாய்ப்–பு–கள் ஏற்–ப–டும். த�ொழில் ஸ்தா– ன த்தை குரு பார்க்– கி – ற ார்.

– ர்–கள் சாதூ–ரிய – – த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருப்–பவ மான பேச்–சின் மூலம் தங்–க–ளது வியா–பா–ரத்தை லாப–க–ர–மாக செய்–வார்–கள். தேவை–யான பண – ம் கிடைக்–கும். பங்–குத – ா–ரர்–களி – ட – ம் இருந்து உத–வியு வந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு அதிக உழைப்–பும் அதற்–கேற்ற – ளை குறைத்– பல–னும் உண்–டா–கும். எதிர்–பார்ப்–புக துக் க�ொள்–வது நன்மை தரும். நீண்ட நாட்–கள – ாக எதிர்–பார்த்த பணி–யிட மாற்–றம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் கல–கல – ப்பு உண்–டா–கும். விருந்து நிகழ்ச்–சி–க–ளில் கலந்து க�ொள்–வீர்–கள். குழந்– தை–க–ளின் எதிர்–கா–லம் பற்–றிய கவலை ஏற்–பட்டு – ம் உற–வின – ர்–கள், நீங்–கும். அக்–கம்–பக்–கத்–தின – ரி – ட – மு நண்–பர்–களி – ட – ம் விவா–தங்–களை தவிர்ப்–பது நல்–லது. முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் உண்–டா–கும்.

– ையே மகிழ்ச்சி நில–வும். கண–வன்- மனை–விக்–கிட பெண்–க–ளுக்கு மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். அவ–சர முடி–வு–களை தவிர்ப்–பது நல்–லது. வீண்– வாக்–கு–வா–தத்தை விட்டு நிதா–ன–மாக பேசு–வது நன்மை தரும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு மன–தில் தெம்பு உண்–டா–கும். மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும்.

– ான பலன் தரும். பண–வர– த்து முயற்–சிக – ள் சாத–கம அதி–கரி – க்–கும். புத்தி சாதூர்–யத்–தால் எல்–லா–வற்–றை– யும் சமா–ளித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு வாக்–கு–வா–தத்தை தவிர்ப்–பது நல்–லது. மேலி–டத்–திற்கு நீங்–கள் ச�ொல்–வதை கேட்டு நடக்–க–வில்–லையே என்ற எண்–ணம் ஏற்– பட்டு நீங்–கும். வழக்–கு–க–ளில் சாத–க–மான நிலை காணப்–ப–டும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் வெற்றி பெற கூடு–தல் உழைப்பு தேவைப்–ப–டும். எதிர்–பார்ப்–பு– களை குறைத்து இருப்–பதை வைத்து முன்–னேற முயற்–சிப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: புதன்–கிழ – மை – யி – ல் நவ–கிர– க – த்–தில் புதனை நெய்–தீ–பம் ஏற்றி வணங்க எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். கல்–வி–யில் வெற்றி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், புதன்.

கட– க ம்: எதை– யு ம் ஆழ– ம ாக ய�ோசித்து திற–மை–யுட – ன் செய்து முடிக்–கும் கடக ராசி–யி–ன–ரே! நீங்– கள் குடும்–பத்–தி–ன–ரின் மீது அதிக பாசம் வைத்–திரு – ப்–பவ – ர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் பண–வர– த்து திருப்– தி–க–ர–மாக இருக்–கும். சாமர்த்–தி–ய–மான பேச்–சின் மூலம் காரி–யங்–களை வெற்–றி–க–ர–மாக செய்–வீர்– கள். ஆனால், தாம– த – ம ான பலனே கிடைக்– கும். எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் தாம–த–மாக வந்து சேரும். அடுத்–த–வ–ருக்கு உத–வி–கள் செய்–யும் ப�ோது கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. தைரி–யம் அதி–கரி – க்–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னா–திப – தி செவ்–வாய் தன ஸ்தா–னத்–தை–யும், லாப ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். த�ொழில், வியா–பா–ரம் எதிர்–பார்த்த அளவு வேக–மாக இல்–லா–விட்–டா–லும் நிதா–ன–மாக இருக்–கும். பண–வ–ரத்து வரும். வாடிக்–கை–யா–ளர்– களை அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வது நல்–லது. நீண்ட நாட்–க–ளாக த�ொழி–லில் இருந்து வந்த சுணக்–க– நிலை மாறும். உத்–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் எதை–யும் ஆல�ோ–சித்து செய்–வது நன்மை தரும். மேல் அதி–கா–ரி–கள் கூறு–வ–தற்கு மாற்று கருத்–துக்– களை கூறா–மல் இருப்–பது நல்–லது. சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க–ளுக்கு ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் ராகு இருந்–தா–லும் குடும்–பா–தி–பதி சூரி–யன் பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கிற – ார். கண–வன் - மனைவி ஒரு–வரை ஒரு–வர் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் – ட – ன் நிதா–னம – ாக பேசு–வது குடும்ப இருப்–பவ – ர்–களு அமை–தியைத் தரும். நண்–பர்–கள், உற–வி–னர்– கள் விலகி செல்–வ–து–ப�ோல் இருக்–கும். விட்டுப் பிடிப்–பது நல்–லது. குழந்–தை–களி – ன் எதிர்–பார்ப்பை – ர்–கள். பெண்–களு – க்கு எதிர்–பார்த்த நிறை–வேற்–றுவீ உத–வி–கள் கிடைக்க பெறு–வீர்–கள். மாற்று கருத்– துக்–களை மற்–ற–வர்–க–ளி–டம் கூறா–மல் இருப்–பது நன்மை தரும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு, நீங்–கள் மற்–ற–வர் க–ளுக்கு உத–விக்–க–ரம் நீட்–டு–வ–தில் தயங்க மாட்– டீர்–கள். பேச்–சுத் திறமை அதி–க–ரிக்–கும். எதிர் பாலி–னத்–தவ – ரி – ட – ம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. நண்–பர்–கள் மூலம் வீண் அலைச்–சல் குறை–யும். அர– சி – யல் துறை–யி–ன–ரு க்கு வீண் அலைச்–ச ல் வேலைப்–பளு இருக்–கும். மனம் மகி–ழும் காரி–யங்– கள் நடக்–கும். பேச்சுத் திற–மைய – ால் காரி–யங்–களை சாத–க–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். பய–ணங்–கள் செல்ல நேர–லாம். மாண–வர்–க–ளுக்கு எதை–யும் ஒரு முறைக்கு இரு–முறை ஆல�ோ–சித்து செய்– வது நன்மை தரும். கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றம் காண்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: அம்–ம–னுக்கு பூஜை செய்து விர–தம் இருப்–பது கஷ்–டங்–களை ப�ோக்–கும். மனக்குழப்–பம் நீங்கி தைரி–யம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

37

1-15 டிசம்பர் 2016

டிசம்பர் (1-15) ராசி பலன்கள் சிம்– ம ம்: பிற– ரி ன் நட்பை பயன் ப–டுத்தி எதை–யும் செய்து முடிக்– கும் சிம்ம ராசி– யி – ன ரே, உங்– க – ளி– ட ம் ஆளக்– கூ – டி ய திறமை இருக்–கும். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யில் ராகு இருக்–கி–றார். ராசி– நா–தன் சூரி–யன் சுக ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கி–றார். வீண் அலைச்–சல் குறை–யும். சிக்–கல்–கள் தீரும். எண்–ணிய காரி–யம் கைகூ–டும் குறிக்–க�ோள் நிறை– வே–றும். சுணங்–கிக் கிடந்த காரி–யங்–கள் வேகம் பெறும். சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்து உண்–டா–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–தன் சூரி–யன் குரு - சனி ஆகி–ய�ோர் பார்க்–கி–றார்கள். த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் மாற்–றம் செய்ய எண்–ணு–வீர்–கள். சிலர் புதிய த�ொழில் த�ொடங்க முற்–ப–டு–வார்–கள். அவர்–கள் கவ–ன–மாக செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் தேவை–களை சமா– ளித்து விடு–வீர்–கள். உத்–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர் –க–ளுக்கு புதிய ப�ொறுப்–பு–கள் உண்–டா–கும். குறிக்– க�ோளை அடை–வதை லட்–சி–ய–மா–கக் க�ொண்டு செயல்–ப–டு–வீர்–கள். புதிய த�ொடர்–பு–கள் மூலம் லாபம் கிடைக்–கும். குடும்–பா–தி–பதி புதன் பஞ்– சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கி–றார். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் உங்–கள் நட்பு கிர–க–மான குரு இருக்–கி–றார். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இருந்து வந்த வாக்–குவ – ா–தங்–கள் அக–லும். வேலை நிமித்–த–மாக குடும்–பத்தை விட்டு வெளியே தங்க நேரி–ட–லாம். சுபச் செல–வு–கள் ஏற்–ப–டும் வாய்ப்பு உள்– ள து. உடல் ஆர�ோக்– ய த்– தி ல் கவ– ன ம் தேவை. உஷ்–ணம் சம்–பந்–த–மான ந�ோய் உண்– – ாம். அடுத்–தவ – ரை பார்த்து எதை–யும் செய்ய டா–கல த�ோன்–ற–லாம். அதனை விட்டு விடு–வது நல்–லது. பெண்– க – ளு க்கு எண்– ணி ய காரி– ய ம் கை கூ–டும். வீண் அலைச்–சல் குறை–யும். சிக்–க–லான பிரச்–னை–க–ளில் நல்ல முடிவு கிடைக்–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ர்– வீண் வாக்–குவ – ா–தங்–களை தவிர்ப்–பது நல்–லது. காரிய தாம–தம் ஏற்–பட்–டா– லும் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். எதிர்–பார்த்த காரி–யங்–கள் தடை–க–ளின்றி முடி–யும். எதிர்ப்–பு–கள் மறை–யும். அர–சிய – ல் துறை–யின – ரு – க்கு பகை பாராட்–டிய – வ – ர்– கள் பகையை மறந்து நட்பு கரம் நீட்–டு–வார்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்து வந்த பிரச்––னை–கள் குறை–யும். மன–உ–றுதி அதி–க–ரிக்–கும். ச�ொத்–து– களை அடை–வ–தில் தடை–கள் ஏற்–ப–டும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் கூடு–தல் மதிப்– பெண் பெற எண்–ணுங்–கள். அதற்–கான முயற்–சி –க–ளி–லும் வெற்றி கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: தின–மும் க�ோதுமை தூளை காகத்– திற்கு வைக்க பிரச்–னை – க – ள் குறை–யும். தடை–பட்ட காரி–யங்–க–ளில் உள்ள தடை நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வெள்ளி.

38

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

கன்னி: வாழ்க்–கையி – ல் சந்–திக்–கும் கஷ்ட நஷ்–டங்–களை அனு–பவ – ம – ாக எடுத்– து க் க�ொள்– ளு ம் திறமை உடைய கன்னி ராசி– யி – ன ரே! நீங்–கள் உழைப்–பி–னால் வாழ்க்– கை–யில் சாதிப்–ப–வர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–நா–தன் புதன் சுக ஸ்தா–னத்– தில் இருக்–கி–றார். எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். த�ொல்– லை–கள் தீரும். தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். வீண் கவ–லை–கள் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். க�ோபத்தை கட்–டுப்–படு – த்–துவ – து நல்–லது. பண–வர– த்து தாம–தப்–ப– டும். வீண் ஆசை–கள் உண்–டா–க–லாம். கவ–னம் தேவை. த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–த–னும் த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–ப–தி–யு–மான புத–னும் பார்க்–கி– றார். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் வேகம் குறைந்–தா– லும் திருப்–தி–க–ர–மாக நடக்–கும். கூட்–டுத் த�ொழில் செய்–ப–வர்–கள் கவ–ன–மு–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்– லது. எதிர்–பார்த்த ஆர்–டர்–கள், சரக்–கு–கள் வரு–வ– தி–லும் தாம–தம் உண்–டா–கல – ாம். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளின் ஆல�ோ–ச–னையை – வ – தை தவிர்ப்–பது நல்–லது. மேல– கேட்டு செயல்–படு தி–கா–ரி–கள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். குடும்–பா–தி–பதி சுக்–கி–ரன் பஞ்–சம பூர்வ புண்– ணிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கி–றார். குடும்–பத்–தி–லி– ருந்த பிரச்–னை–கள் குறை–யும். எதிர்–பார்த்த காரி– யங்–கள் நடக்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இருந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். பிள்–ளை– கள் விஷ–யத்–தில் கவ–ன–மும், அனு–ச–ர–ணை–யும் இருப்–பது நல்–லது. உற–வி–னர், நண்–பர்–க–ளு–டன் இருந்த மன–வ–ருத்–தம் நீங்கி நெருக்–கம் ஏற்–ப–டும். பெண்–களு – க்கு வீண் கவ–லைக – ள் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். மற்–ற–வர்–கள் ஆல�ோ–ச–னை–களை ஏற்–கும் முன் அது பற்றி பரி–சீ–லிப்–பது நல்–லது. கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு உயர்– நி – லை – யி ல் உள்–ள–வர்–க–ளு–டன் மன–வ–ருத்–தம் ஏற்–ப–டும்–ப–டி– யான சூழ்– நி லை வரும். வாக– ன ங்– க ள் மூலம் செலவு உண்–டா–க–லாம். எதிர்–பார்த்த பண வரவு இருக்–கும். எதிர்–பார்த்த கட–னுத – வி கிடைக்–கல – ாம். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு தங்களது திற–மை– யான செயல்– ப ாட்– ட ால் பாராட்டு கிடைக்– கு ம். விரும்–பத்–த–காத வாக்–கு–வா–தங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். எல்லா வித வச–தி–க–ளும் உண்–டா–கும். தேடிப்– ப�ோ–ன–தும் தானா–கவே வந்து சேரும். அறி–வுத்–தி– றன் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–க–ள் எதி–லும் நல்–லது கெட்–டதை ய�ோசித்து அதன் பின்பு அந்த காரி–யத்–தில் ஈடு ப– டு – வ து நன்மை தரும். கல்– வி – யி ல் கூடு– த ல் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: புதன் கிழ–மையி – ல் பெரு–மாளை வணங்கி ஒன்–பது ஏழை–க–ளுக்கு புளி–சா–தம் அன்–னத – ா–னம் வழங்க மனத்–தெளி – வு உண்–டா–கும். அறி–வுத்–திற – ன் அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி.

டிசம்பர் (1-15) ராசி பலன்கள் துலாம்: வாழ்க்– கை – யி ல் முன்– னே–ற–வும் எதிர்–நீச்–சல் ப�ோட–வும், தயங்–காத துலா ராசி–யி–னரே! நீங்– கள் அனை–வ–ரை–யும் சரி–ச–ம–மாக மதிப்–ப–வர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்– தில் ராசி–நா–த–னான சுக்–கி–ரன் சுக ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கி–றார். வீண் அலைச்–சல் இருந்–தா–லும் பண–வர– வு நன்–றாக இருக்–கும். முயற்– சி– க – ளி ல் வெற்றி கிடைப்– ப – தி ல் இருந்து வந்த தாம–தம் நீங்–கும். மன–தில் தெளிவு உண்–டா–கும். ஆக்–கப்–பூர்–வ–மாக எதை–யும் செய்–யும் எண்–ணம் த�ோன்–றும். அவ–சர முடி–வு–களை தவிர்ப்–பது நல்– லது. த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை ராசி–நா–தன் சுக்–கிர– ன் பார்க்–கி–றார். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான கடி–தப் ப�ோக்–குவ – ர– த்–தால் அனு–கூல – ம் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் விரி–வு–ப–டுத்–து–வது த�ொடர்– பான திட்–டங்–கள் த�ோன்–றும். உத்–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் பய–ணங்–க–ளால் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்–டிய – தி – ரு – க்–கும். மேல–திக – ா–ரிக – ள் கூறு– வதை மறுத்து பேசா–மல் அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வது நன்–மையைத் தரும். சக ஊழி–யர்–கள் உங்–களு – க்கு ஆத–ரவ – ாக இருப்–பார்–கள். மேலி–டத்–துட – ன் இருந்து வந்த கசப்–பு–ணர்வு நீங்–கும். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் லாபா–தி–பதி சூரி–யன் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். குடும்–பத்–தில் ஏற்–பட்ட குழப்–பம் நீங்–கும். தெளி–வான முடி–வு–கள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். கண–வன் - மனைவி ஒரு–வரை ஒரு– வர் அனு–ச–ரித்து எதை–யும் மனம்–விட்டு பேசுவது நல்–லது. பிள்–ளைக – ர்– – ள் நல–னில் அக்–கறை காட்–டுவீ கள். குடும்ப வரு–மா–னம் அதி–க–ரிக்–கும். குடும்–பத்– திற்கு தேவை–யான வச–திக – ளை – ப் பெருக்–குவீ – ர்–கள்.

– எதி–லும் ஆக்–கபூ – ர்–வம – ாக முடிவுஎடுத்து பெண்–கள் வெற்றி காண்–பீர்–கள். மன–தில் இருந்த குழப்–பம் நீங்கி தெளிவு உண்–டா–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ர்– நெருக்–கம – ா–னவ – ர்–களு – ட – ன் இனி–மை–யா–கப் பேசிப் ப�ொழுதை கழிப்–பீர்–கள். த�ொழிலில் சிறப்–பான முன்–னேற்–றம் ஏற்படும். மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–னர் சிறப்–பாக பணி–பு–ரிந்து பாராட்டு பெறு–வார்–கள். பய–ணங்–க–ளால் மகிழ்ச்– சி– யும், ஆதா–ய –மு ம் கிடைக்–கும். நிலம், வீடு, வாக–னம் வாங்–கும் வாய்ப்–பு–கள் கை கூடி வரும். நீதி–மன்ற வழக்–கு–க–ளி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். வேதாந்த விஷ–யங்–க–ளில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் – ஆசி–ரிய – ர்–கள் கூறு–வதை கேட்டு அதன்–படி நடப்–ப–தும், பாடங்–க–ளில் இருக்–கும் சந்–தே–கங்–களை உட–னுக்–கு–டன் கேட்டு தெரிந்து க�ொள்–வ–தும் வெற்–றிக்கு உத–வும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக் கிழ–மை–யில் விர–தம் இருந்து சுக்– கி ர பக– வ ானை வணங்கி ம�ொச்சை சுண்– டல் நைவேத்–தி–யம் செய்ய செல்–வம் சேரும். வாழ்க்–கைத் துணை–யின் ஆத–ரவு அதி–க–ரிக்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி.

விருச்–சி–கம்: விறு–வி–றுப்–பாக எதை– யும் செய்– யு ம் திறன் படைத்த விருச்–சிக ராசி–யி–னரே! உங்–கள் பேச்–சில் வேகம் இருக்–கும். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யில் சூரி–யன் சனி–யு–டன் இணைந்து சஞ்–ச–ரிக்–கி– றார். எல்–லா–வி–தத்–தி–லும் நன்மை உண்–டா–கும். ராசி–யா–திப – தி செவ்–வாய் சஞ்–சா–ரம் ராசிக்கு சுகஸ்– தா–னத்–தில் இருப்–பது மன�ோ தைரி–யத்தை தரும். எதை–யும் துணிச்–ச–லாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். பண–வ–ரத்து திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். அந்–நிய நபர்–களி – ட – ம் கவ–னம – ாக இருப்–பது நல்–லது. எதிர்ப்– பு–கள் நீங்–கும். எதிர்–பார்த்த உத–விக – ள் கிடைக்–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–பதி சூரி–யனே ராசி–யில் இருக்–கி–றார். த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்டு இருப்–பவ – ர்–கள் அதிக உழைப்–பின் மூலம் லாபம் கிடைக்க பெறு–வார்–கள். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் த�ொடர்– பாக எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் சாத–க–மான பலன் – ா–ரர்–களி – ட – ம் இருந்து வந்த பூசல்–கள் தரும். பங்–குத அக–லும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் எந்த ஒரு வேலை–யையு – ம் கூடு–தல் உழைப்–பின் மூலம் செய்து முடிக்க வேண்டி இருக்–கும். எதிர்–பார்த்த பணி–யிட மாற்–றம் - பதவி உயர்வு தங்–க–ளைத் தேடி வரும். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் புதன் இருக்–கி– றார். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னைக – ள் நீங்–கும். எதிர்–பார்த்த தக–வல் நல்ல தக–வ–லாக இருக்–கும். கண–வன், மனைவி இரு–வ–ரும் எந்–த–வ�ொரு முடி– – ாக ய�ோசித்து எடுப்–பது நன்மை வை–யும் நிதா–னம தரும். அவ–சர– த்தை தவிர்ப்–பது நல்–லது. சக�ோ–தர– ர் வழி–யில் உத–வியை எதிர்–பார்க்–கல – ாம். உற–வின – ர்– கள் நண்–பர்–கள் ஆத–ரவ – ாக இருப்–பார்–கள். பெண்– க–ளுக்கு எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். நெருக்–க–டி–யான நேரத்–தில் எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு பாராட்– டு – க ள் வரும். வெளி–நாட்டு பய–ணங்–க–ளும் இனிதே அமை–யும். எதிர்–பார்த்த ஆதா–யம் கிடைக்–கும். நண்–பர்–க–ளி– டையே உற–வு–நிலை சிறக்க விட்–டுக் க�ொடுத்–தல் அவ–சி–ய–மா–கி–றது. கூட்–டுத்–த�ொ–ழி–லில் அதி–கம் அக்–கறை தேவை. அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்து வந்த பிரச்–னை–கள் வில–கும். எந்த விஷ– யத்–தி–லும் ப�ொறுப்–பு–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. திடீர்ச் செல–வுக – ள் ஏற்–படு – ம். சிக்–கன நட–வடி – க்கை அவ–சிய – ம் தேவை. உழைப்–புக்கு முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுத்து அய–ராது பாடு–ப–டு–ப–வர்–கள் அதி–கப் பயன் பெறு–வார்–கள். மாண–வர்–களு – க்கு கூடு–தல – ாக நேரம் ஒதுக்கி பாடங்–களை படிப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய் கிழ–மை–யில் விர–தம் இருந்து மாலை–யில் சிவன், நவ–கி–ர–கங்–களை வணங்கி செவ்–வாய் பக–வா–னுக்கு தீபம் ஏற்றி வழி–பட்டு வர எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். பிரச்––னை–க–ளில் சுமுக முடிவு உண்–டா–கும். தைரி–யம் கூடும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

39

1-15 டிசம்பர் 2016

டிசம்பர் (1-15) ராசி பலன்கள் தனுசு: திற–மை–யையே மூல–த–ன– மாக வைத்து வாழ்–வில் உயர்ந்த நிலைக்கு செல்–லும் தனுசு ராசி–யி– னரே! நீங்–கள் ஒழுக்–க–மாக வாழ வேண்–டும் என விரும்–பு–ப–வர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யில் புதன் சஞ்–சரி – க்–கிற – ார். வாக்கு வன்–மைய – ால் எதை– யும் சாத–க–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். திறமை அதி–க–ரிக்–கும். திட்–ட–மிட்–ட–படி செய–லாற்–று–வ–தில் கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். ராசி–யா–தி–பதி குரு த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்– ச ா– ர ம் செய்– வ து பல– வி த நற்– ப – ல ன்– க ளை அளிக்–கும். பாக்–யஸ்–தா–னத்–தில் இருக்–கும் ராகு– வின் சஞ்–சா–ரம் எதை–யும் துணிச்–ச–லாக எதி–லும் ஈடு–ப–டச் செய்–யும். த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் ராசி–நா–த–னான குரு இருக்–கிற – ார். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருப்–பவ – ர்– கள் சாதூர்–ய–மான பேச்–சி–னால் எதி–லும் லாபம் காண்– ப ார்– க ள். வர்த்– த – க த் திறமை அதி– க – ரி க்– கும். பண–வ–ரத்–தும் திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். த�ொழி–லில் எதிர்–பார்த்த லாபம் கிடைக்– கு ம். உத்–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் திற–மை–யால் முன்–னேற்–ற–ம–டை–வார்–கள். இழு–ப–றி–யாக இருந்த வேலையை துணிச்–ச–லாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக வரா–மல் இருந்து வந்த பணம் கைக்கு வந்து சேரும். குடும்ப ஸ்தா– ன த்– தி ல் சுக்– கி – ர ன் சஞ்– ச ா– ரம் செய்– கி – ற ார். குடும்ப ஸ்தா– ன த்தை குரு, சனி பார்க்– கி – ற ார்– க ள். குடும்– ப த்– தி ல் அமை– தி– யு ம் மகிழ்ச்– சி – யு ம் உண்– ட ா– கு ம். கண– வ ன், மனை–விக்–கி–டையே நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். பிள்–ளை–க–ளி–டம் கனி–வு–டன் பேசு–வது நல்–லது. விருந்–தி–னர் வருகை இருக்–கும். குடும்ப பிரச்– னை–க–ளில் சாத–க–மான முடிவே உண்–டா–கும். பெண்–க–ளுக்கு துணிச்–ச–லாக எதி–லும் ஈடு–பட்டு வெற்றி காண்–பீர்–கள். வாக–னங்–களி – ல் செல்–லும் ப�ோதும் பய–ணங்–க– ளின் ப�ோதும் கவ–னம் தேவை. கலைத்–துறை – யி – ன – – ருக்கு பய–ணத்–தால் அனு–கூ–லம் உண்டு. அதிக ஒப்– ப ந்– த ங்– க ள் கையெ– ழு த்– த ா– கு ம். ப�ொருள் வர–வில் குறைவு ஏற்–பட வாய்ப்பு இல்லை. எந்த நேரத்–தி–லும் க�ோபம் கலந்த வார்த்–தை–களை – ல் துறை– உதிர்க்–கா–மல் இருப்–பது நன்று. அர–சிய யி–னரு – க்கு உறு–தியு – ம், துணி–வும் நிறைந்–திரு – க்–கும். பிர–ப–லங்–க–ளின் நட்–பும், ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். அண்டை அய–லா–ரு–டன் இருக்–கும் மனக்–க–சப்– பு–கள் நீங்கி உற்–சா–கம் பிறக்–கும். மாண–வர்–க– ளுக்கு திற–மை–யால் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். கஷ்–டம – ான பாடங்–களை – யு – ம் துணிச்–சல – ாக படித்து முடிப்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: சிவ–பெ–ரு–மானை தின–மும் 11 முறை வலம் வந்து வணங்க குழப்–பங்–கள் நீங்கி தெளிவு உண்–டா–கும். பண கஷ்–டம் குறை–யும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன்.

40

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

மக– ர ம்: பக்– கு – வ – ம ாக எடுத்– து ச் ச�ொல்லி எதி–ரில் இருப்–பவ – ர்–களை திருப்–தி–ய–டை–யச் செய்–யும் குண– மு–டைய மகர ராசி–யி–னரே! உங்–க– ளி–டம் வாதத் திறமை இருக்–கும்.

– தி இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–யா–திப சனி லாபஸ்–தா–னத்–தில் சஞ்–சா–ரம் செய்–வது பல வழி–க–ளி–லும் ஏற்–பட்ட த�ொல்–லை–கள் குறை–யும். ஆனால், எந்த ஒரு வேலை–யி–லும் எச்–ச–ரிக்–கை– யு–டன் ஈடு–ப–டு–வது நல்–லது. உடல் ஆர�ோக்–கி– யத்–தில் கவ–னம் செலுத்துவதும் நல்–லது. திடீர் இட–மாற்–றம் ஏற்–பட்–டா–லும் அதன் மூலம் சாத– கம் உண்–டா–க–லாம். வீண் செல–வு–கள், கவு–ரவ குறைச்–சல் ஏற்–பட – ல – ாம். மிக–வும் கவ–னம் தேவை. தாய் - தந்–தை–யின் உடல் நிலை–யி–லும் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. த�ொழில் ஸ்தா–னா–தி–பதி சுக்–கி–ரன் ராசி–யில் சஞ்–ச–ரிப்–பது மிக அரு–மை–யான கால–கட்–ட–மா– கும். த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் மெத்–தன ப�ோக்கு காணப்–பட்–டா–லும் குரு பார்–வைய – ால் தேவை–யான பண–வர– த்து இருக்–கும். புதிய முயற்–சிக – ளி – ல் தாம–த– மான நிலை காணப்–ப–டும். நீண்ட நாட்–க–ளாக முடங்–கிக் கிடந்த காரி–யங்–கள் வேகம் பெறும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் வீண் அலைச்– சல் காரி–யங்–க–ளில் இழு–பறி ப�ோன்ற நிலையை காண்–பீர்–கள். பேச்சை குறைத்து செய–லில் ஈடு–ப– டு–வது நன்–மையை தரும். சக ஊழி–யர்–கள் ஆத–ர– – ாக வு–டன் எடுத்–துக் க�ொண்ட காரி–யங்–கள் சுமு–கம முடி–யும். குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் கேது இருந்–தா–லும் செவ்–வாய் இணைந்–தி–ருக்–கி–றார். குடும்–பத்–தில் சுமு–க–மான நிலை காணப்–ப–டும். ஆனா–லும் மன– தில் குடும்–பம் த�ொடர்–பான கவலை, பிள்–ளை– கள் பற்–றிய கவலை இருந்து வரும். கண–வன் மனைவி ஒரு–வரை ஒரு–வர் அனு–சரி – த்துச்செல்–வது நல்–லது. வாக்–கு–வா–தத்தை முற்–றி–லும் தவிர்ப்–பது – க்கு த�ொல்–லைக – ள் குறை–யும். நல்–லது. பெண்–களு வீண் செல–வுக – ள் உண்–டா–கல – ாம். உடல் ஆர�ோக்– கி–யத்–தில் கவ–னம் செலுத்–துவ – து நல்–லது. கலைத்– து–றை–யி–ன–ருக்கு உங்–கள் கட–மை–க–ளை சரி–வர செய்–தால் நன்–மை–கள் அதி–க–மாக கிடைக்–கும். அறி–வாற்–றலு – ம் செயல்–திற – மை – யு – ம் கூடும். ப�ொரு– ளா–தா–ரத்–தில் அபி–விரு – த்தி காண–லாம். உழைப்பு வீண் ப�ோகாது. அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு நற்–பெ–யர் கிடைக்கும். ப�ொருள் வரவு அதி–க–ரிக்– கும். பழைய பாக்–கி–கள் எளி–தில் வசூ–லா–கும். புகழ் தேடி வரும். ஒரு பெரிய புள்–ளி–யின் அனு– கூ–லம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். மாண–வர்–களு – க்கு கல்–வி–யில் மெத்–தன ப�ோக்கு ஏற்–ப–டா–மல் தீவிர கவ–னத்–து–டன் பாடங்–களை படிப்–பது வெற்–றிக்கு வழி வகுக்–கும். பரி–கா–ரம்: ஊன–முற்–றவ – ர்–களு – க்கு த�ொண்டு செய்–வ– தும் பிர–த�ோஷ காலத்–தில் சிவனை வழி–படு – வ – து – ம் கஷ்–டங்–களை நீக்கி வீண் விர–யத்தை குறைக்–கும். காரி–யத்–தடை நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி.

டிசம்பர் (1-15) ராசி பலன்கள் கும்–பம்: வீரத்தை விட விவே–கமே சிறந்– த து என்– ப தை மன– தி ல் க�ொண்டு எதை– யு ம் சாதிக்– கு ம் திறன் உடைய கும்ப ராசி–யின – ரே! நீங்–கள் வெள்ளை மனம் க�ொண்– ட–வர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் இனி–மை–யான பேச்–சின் மூலம் சிக்–க–லான காரி– யங்–க–ளை–யும் எளி–தாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். உங்–கள் திற–மையை கண்டு அடுத்–தவ – ர்–கள் வியப்– பார்–கள். ஆனால் ராசி–யில் செவ்–வாய் சஞ்–சா–ரம் இருப்–பத – ால் திடீர் க�ோபம் வரும். அதை கட்–டுப்–ப– டுத்–து–வது நல்–லது. அலைச்–சலை தவிர்ப்–ப–தன் மூலம் களைப்பு ஏற்–ப–டா–மல் தடுத்து க�ொள்ள முடி–யும். வேளை தவறி உணவு உண்–ணா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. பண–வ–ரத்து எதிர்– பார்த்–தப – டி இருக்–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் ராசி– – ன் சப்–தம – ா–திப – தி சூரி–யன் த�ொடர்பு நா–தன் சனி–யுட க�ொள்–வத – ால் த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருப்–ப– வர்–கள் சாதூரி–ய–மாக செயல்–பட்டு முன்–னேற்–றம் காண்–பார்–கள். ஆனால், வேலை செய்–பவ – ர்–களி – ட – ம் க�ோபப்–ப–டா–மல் தட்டி க�ொடுத்து வேலை வாங்– கு–வது நன்–மையை தரும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் திற–மைய – ாக செயல்–பட்டு பாராட்டு பெறு–வார்–கள். ஆனால் கடு–மை–யான பணி–யின் கார–ண–மாக ச�ோர்வு உண்–டா–க–லாம். கவ–னம் தேவை. எடுத்து க�ொண்ட பணி–க–ளில் இருந்து வந்த த�ொய்வு நீங்–கும். குடும்ப ஸ்தா–னத்தை குரு பார்க்–கிற – ார். குடும்ப விஷ–யங்–களி – ல் ஆர்–வம் காண்– பீர்–கள். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இருந்த இடை–வெளி குறை–யும். வீட்–டிற்கு தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வ–தில் கவ–னம் செல்–லும். பிள்– ளை – க ள் முன்– னே ற்– ற த்– தி ற்– க ாக பாடு– ப – டு – வீர்–கள். உற–வி–னர்–கள் நண்–பர்–கள் ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். பெண்–க–ள் திடீர் என்று க�ோபம் உண்–டா–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. திற–மையை கண்டு மற்–றவ – ர்–கள் பாராட்–டுவ – ார்–கள். எதிர்–பார்த்த பண–வ–ரத்து இருக்–கும்.கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு லாபங்–கள் பெரு–கும். தடை–பட்ட புதிய கடன்–கள் இனி ஏற்–பட – ாது. இருக்–கும் கடன் சுமை–யும் குறை– யும். வெளி–நாடு செல்–லும் திட்–டம் வெற்றி பெறும். சம்–ப–ளம் உய–ரும். சிக்–கல்–கள் த�ோன்–றி–னா–லும் அதை வெற்றி க�ொள்–ளும் திறன் உண்–டா–கும். அர–சிய – ல் துறை–யின – ர் செயல்–களை செம்–மையு – ற திருத்–த–மாக செய்–வீர்–கள். சூரி–யன் பத்–தா–மி–டத்– தில் உலா வரு–கி–றார். உங்–க–ளுக்கு அற்–பு–த–மான – ள் ஓங்–கும். புதிய நல்ல பலன்–கள் கிட்–டும். வச–திக ச�ொத்–துக – ள் சேரும். வெற்–றிக – ளை சுவைக்–கல – ாம். மாண–வர்–க–ளுக்கு க�ோபத்தை குறைத்து நிதா– னத்தை கடை–பி–டிப்–பது முன்–னேற்–றத்–திற்கு வழி வகுக்–கும். பாடங்–களை நன்கு படித்து பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: ஆஞ்–சநே – ய கவ–சத்தை படித்து வரு–வது – – டன் அநாதை இல்–லங்–களு – க்கு சென்று த�ொண்டு செய்து வர மன குழப்–பங்–கள் நீங்–கும். தைரி–யம் உண்–ட ா–கும். தடை–ப ட்ட காரி– யங்– கள் நன்கு நடந்து முடி–யும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன், வெள்ளி.

மீனம்: எதிர்ப்–புக – ளை – க் கண்டு அஞ்– சா–மல் சாமர்த்–தி–ய–மாக செயல்– பட்டு எதி–லும் வெற்–றி–பெ–றும் மீன ராசி–யி–னரே, நீங்–கள் மற்–ற–வர்–க– ளுக்கு உதவ வேண்–டும் என்ற குறிக்–க�ோ–ளு–டன் வாழ்–ப–வர்கள். இந்த கால–க–ட்டத்–தில் மனம் மகி– ழும்–ப–டி–யான சம்–ப–வங்–கள் நடக்–க–லாம். லாபஸ்– – ால் தான ராசி–யில் சுக்–கிர– னின் சஞ்–சா–ரம் இருப்–பத ஆடை, அலங்–கார ப�ொருட்–கள் வாங்–கும் எண்–ணம் த�ோன்–றும். விருந்து, கேளிக்கை நிகழ்ச்–சி–க–ளில் பங்கு க�ொள்–ளும் சூழ்–நிலை ஏற்–ப–டும். ராசி–யா–தி– பதி குரு ராசி–யைப் பார்ப்–பத – ால் பண–வர– த்து கூடும். மதிப்–பும் மரி–யா–தை–யும் அதி–கரி – க்–கும். நீண்ட தூர தக–வல்–கள் நல்ல தக–வல்–க–ளாக வரும். முயற்–சி –க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். த�ொழில் ஸ்தா–னத்தை புதன் அலங்–க–ரிக்–கி–றார். த�ொழில் வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் சாத–க–மாக நடந்து முடி–யும். எதிர்–பார்த்த பணம் கைக்கு வந்து சேரும். திருப்–தி–க–ர–மான லாபம் கிடைக்– கும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளி–டம் இருந்து வந்த பிரச்–னை– கள் நீங்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் திற–மை–யாக செயல்–பட்டு உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் பாராட்டு கிடைக்–கப் பெறு–வார்–கள். அத்–து–டன் பண–வ–ரத்–தும் திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். கடி–ன– மான பணி–களை கூட எளி–தாக முடிக்–கும் ஆற்–றல் வரும். சக ஊழி–யர்–கள் மூலம் நீங்–கள் எடுத்த காரி–யத்தை சாதித்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். குடும்–பா–தி– – க்–கிற – ார். பதி செவ்–வாய் விர–யஸ்–தா–னத்–தில் சஞ்–சரி குடும்–பத்–தில் இத–மான சூழ்–நிலை காணப்–ப–டும். கண–வன் - மனை–விக்–கி–டையே இருந்த கருத்து வேறு–பா–டு–கள் நீங்கி ஒற்–றுமை ஏற்–ப–டும். குழந்– தை–கள் முன்–னேற்–றத்–தில் ஆர்–வம் காட்–டுவீ – ர்–கள்.

– ால் பெருமை சேரும். புதிய நண்–பர்–கள் அவர்–கள கிடைப்–ப–து–டன் அவர்–க–ளால் நன்–மை–யும் உண்– டா–கும். தந்–தை–யின் உடல் நிலை–யில் கவ–னம் – ள் ஏற்–படு – ம். பெண்–களு – க்கு தேவை. சுபச் செல–வுக நீண்ட தூரத்–தில் இருந்து வரும் தக–வல்–கள் மன திருப்–தியை தரு–வ–தாக இருக்–கும். முயற்–சி–க–ளில் சாத– க – ம ான பலன் பெறு– வீ ர்– க ள். பண– வ – ர த்து கூடும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு செல–வி–னங்–கள் குறை–யும். வீண் வாக்–கு–வா–தம் வேண்–டாம். நண்– பர்–கள் மூலம் அனு–கூ–லம் ஏற்–ப–டும். தேவை–யற்ற வீண் விவா–தங்–களி – ல் ஈடு–பட வேண்–டாம். அர–சிய – ல் துறை–யின – ரு – க்கு ப�ொது–வாக த�ொல்–லைக – ளு – ம் பிரி– வி–னையு – ம் நீங்கி ஒற்–றுமை – யு – ம் உயர்–வும் ஏற்–படு – ம். தைரி–யம் கூடும். வாழ்–நாள் முழு–வ–தும் ஏற்–ப–ட– வி–ருக்–கும் கஷ்–டங்–களை அறி–யா–மல் தவ–றான முடி–வு–க–ளில் இறங்க வேண்–டாம். மாண–வர்–கள் திற–மை–யாக எதை–யும் செய்து பாராட்டு பெறு– வீர்–கள். கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றத்–திற்கு எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் சாத–க–மான பலன் தரும். பரி–கா–ரம்: வியா–ழக் கிழ–மையி – ல் குரு பக–வா–னுக்கு நெய் தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்து 9 ஏழை க–ளுக்கு தயிர் சாதம் அன்–னத – ா–ன–மாக வழங்க செல்–வம் சேரும். செயல்–தி–றன் கூடும். எதிர்– பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

41

1-15 டிசம்பர் 2016

ஆலமரத்தின் கீழ் அரன் நிகழ்த்திய ஆனந்தத் தாண்டவம் கல்வெட்டு ச�ொல்லும் க�ோயில் கதைகள் - திருவாலங்காடு

த

மிழ்–நாட்–டில் திரு–வள்–ளூர் மாவட்–டத்–தில் ஒரு திரு–வா–லங்–கா–டும், குடந்–தைக்–கரு – கே

42

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

நாகை மாவட்–டத்–தில் ஒரு திரு–வா–லங்–கா–டும் உள்–ளன. வட–வா–ரண்–யம் என வட–ம�ொ–ழியி – ல்

சகஸ்–ர–லிங்–கம்

குறிப்–பி–டப்–பெ–றும் இரண்டு ஊர்–க–ளும் குறிப்– பி–டத்–தக்க சிவத்–த–லங்–க–ளா–கும். திரு–வள்–ளூர் மாவட்–டத்–துத் திரு–வா–லங்–காட்டை பழம் நூல்–க– ளும், கல்–வெட்–டு–க–ளும் ஜயங்–க�ொண்ட ச�ோழ மண்–ட–லத்து மண–லிற் க�ோட்–டத்து பழை–ய–னூர் நாட்–டுப்–ப–ழை–ய–னூர் என்றே குறிப்–பி–டு–கின்–றன. பழை–ய–னூர் என்–பதே ஊரின் பழம்–பெ–ய–ரா–கும். பண்–டைய இப்–பே–ரூ–ரின் ஒரு பகு–தி–யில் ஆல–ம– ரக்–காடு திகழ்ந்–தி–ருந்து, பின்பு அப்–ப–கு–தி–யில் திருக்–க�ோ–யில் எழுப்–பப் பெற்–ற–மை–யால் அக்– க�ோ–யில் சார்ந்த பகுதி திரு–வா–லங்–காடு எனப் பெயர் பெற்–றது. தற்–கா–லத்–தில் திரு–வா–லங்–காடு தனி ஊரா–க–வும், பழை–ய–னூர் தனி ஊரா–க–வும் க�ொள்–ளப்–பெ–றினு – ம் அவை பழை–யனூ – ர் ஆலங்– காடே. தமி–ழக வேளா–ளர் குடி–மக்–க–ளின் சத்–தி–ய– வாக்கு எவ்–வள – வு உய–ரிய – து என்–பதை உல–குக்கு காட்–டிய ஊர் பழை–ய–னூ–ரா–கும். பழை–யனூ – ர் எழு–பது வேளா–ளர் குடும்–பங்–கள் க�ொண்ட ஊரா–கத் திகழ்ந்–துள்–ளது. ஒரு–நாள் ஓர் அந்–த–ணன் அவ்–வூர் மக்–க–ளி–டம் வந்து ஆத–ர–வு– க�ோரி அவ்–வூ–ரி–லேயே நிலை–யா–கத் தங்–கி–யி–ருந்– தான். ஒரு மாலைப் ப�ொழு–தில் அவ்–வூர் ந�ோக்கி வந்த ஒரு அப–லைப்–பெண் அவ்–வந்–த–ண–னின் மனைவி என்று கூறி அவ– னை த் தன்– னு – ட ன் வந்து சேர்ந்து வாழு–மாறு அழுது புலம்–பி–னாள். பழை–யனூ – ர– ார் அவளை விசா–ரித்–தன – ர். அவள�ோ தன் பெயர் நீலி என்–றும், கண–வ–னால் வஞ்–சிக்– கப்–பட்–ட–வள் என்–றும் கண–வ–னைத் தன்–னு–டன் அனுப்–பும் படி–யும் வேண்–டி–னாள். அந்–த–ணன�ோ அவள் பேய் என்–றும், தன்– னு – யிரை மாய்க்க வந்–த–வள் என்–றும், அவ–ளு–டன் செல்ல முற்– பட மாட்–டேன் என்–றும், மறுப்–பு–ரைத்–த–த�ோடு,

அவ– ளு – ட ன் சென்– ற ால் மறு– ந ாள் தன்– னு – யி ர் இருக்–காது என்–றும் வாதா–டின – ான். ஊர் மக்–கள�ோ கண–வன் மனைவி பிணக்–கைத் தீர்த்து வைத்து விட–லாம் எனக் கரு–தி–னர். எனவே இரு–வரை – –யும் அவ்–வூரி – லு – ள்ள ஓரி–டத்–தில் அன்று இரவு தங்–கும – ா– றும், மறு–நாள் அவர்–தம் பிரச்–னைக – ளு – க்கு முடிவு காண–லாம் என்–றும் வழி கூறி–னர். அந்–த–ணன�ோ தான் நிச்–ச–யம் மறு–நாள் இருக்க மாட்–டேன், நீலி தன்னை மாய்த்து விடு–வாள் என்று கூறி பயந்–தான். அந்– த – ண – னி ன் பயத்– தை ப் ப�ோக்– க – வு ம், நீலி–யின் கண்–ணீரை நம்பி இரக்–க–முற்று அவ– ளுக்கு உத– வ – வு ம் முற்– பட்ட அவ்– வூ ர் வேளா– ளர்– க ள் அந்– த – ண னை ந�ோக்கி, ‘நாளைக்கு அப்–பெண்–ணால் உன் உயிர் ப�ோகு–மா–னால் நாளை மாலை சூரி– ய ன் அஸ்– த – மி ப்– ப – த ற்கு முன்பு எழு–பது தலைக்–கட்–டுக்–கள் (குடும்–பங்– கள்) உள்ள இவ்–வூ–ரின் வீட்–டுக்கு ஒரு–வர் என எழு–பது வேளா–ளர்–க–ளும் உயி–ரு–டன் இருக்க மாட்–ட�ோம்’ என உறுதி கூறி–னர். பயத்–து–டனே அந்–த–ண–னும், பழி வாங்க வந்த நீலி–யும் ஓரி– டத்–தில் தங்–கி–னர். மறு–நாள் புலர்–காலை பழை–ய–னூர் வேளா– ளர் அனை–வ–ரும் அவ–ர–வர் தம் கழ–னி–க–ளுக்கு சென்று விட்–ட–னர். ஊரில�ோ அந்–த–ணன் இறந்து கிடந்–தான். நீலி–யைக் காண–வில்லை. வேளா–ளர்– கள் வீடு திரும்–பி–னர். நிகழ்ந்–தது அறிந்–த–னர். தங்– கள் வாக்– கு– று – தி யை நம்– பி – ய – வ ன் இறந்து கிடந்–த–தைக் கண்–ட–னர். திருக்–க�ோ–யில் முன்பு பெரிய குழி–யில் தீமூட்–டி–னர். வீட்–டுக்கு ஒரு–வர் என எழு–பது வேளா–ளர்–க–ளும் தீயில் இறங்கி தங்– க ள் உயி– ரை ப் ப�ோக்– கி க் க�ொண்– ட – ன ர். சத்– தி ய வாக்– கி ற்– க ா– க த் தங்– க ளை மாய்த்து க�ொண்ட அந்த வேளா–ளர்–கள்–தான் கூழாண்–டார் க�ோத்–தி–ரத்–தி–னர் என அவ்–வூர்த் தல–பு–ரா–ணம் கூறு–கின்–றது. திரு– ஞ ா– ன – ச ம்– ப ந்– த ப்– ப ெ– ரு – ம ான் அவர்– த ம் பெரு– மை – யி – னை ப் ப�ோற்– றி ப் பர– வி – யு ள்– ள ார்.

முதுமுனைவர்

குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

பாடும் காரைக்கால் பே யர் ðô¡

43

1-15 டிசம்பர் 2016

‘‘நீலிக் கண்–ணீர் வடிக்–கிற – ா–யே’– ’ என்று ப�ொய்–யா– கக் கண்–ணீர் வடிப்–ப–வர்–க–ளைப் பார்த்து கூறும் ஒரு மரபு இன்–ற–ள–வும் தமிழ்–நாட்–டில் உண்டு. வட ஆரண்– யே ஸ்– வ – ர ம் என்ற பெய– ர ால் அழைக்–கப்–பெ–றும் திரு–வா–லங்–காட்டு சிவா–லய – ம் கிழக்கு ந�ோக்–கிய ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரத்– த�ோடு கம்–பீ–ர–மாக திருச்–சுற்–று–க–ளும் பரி–வா–ரா–ல– யங்–க–ளும் சூழ காட்சி நல்–கு–கின்–றது. க�ோபு–ரம் கடந்து உள் திருச்–சுற்–றினை அடைய நுழை–யும் இரண்–டாம் திரு–வா–யிலி – ன் மேல் நிலை–யில் ஐந்து சபை–க–ளுக்–கு–ரிய ஐந்து நட–ரா–ஜர் திரு–வு–ரு–வங்–க– ளைக் காண–லாம். தில்–லைப் ப�ொன்–னம்–ப–லம், மதுரை வெள்–ளிய – ம்–பல – ம், திரு–நெல்–வேலி தாமிர சபை, திருக்–குற்–றா–லத்து சித்–திர சபை, திரு–வா– லங்–காட்டு ரத்–தின சபை ஆகி–ய–வற்–றில் ஆடும் அம்–ப–லக்–கூத்–த–னின் திரு–வ–டி–வங்–களே அவை. வட– வ ா– ர ண்– யே ஸ்– வ – ர ர் எனும் திரு– வ ா– ல ங்– கா–டு–டைய மகா–தே–வர் மூல லிங்–க–மாக காட்சி நல்க, அம்மை, வண்–டார்–கு–ழலி என்ற திரு–நா– மத்–த�ோடு இத்–தல – த்–தில் அருள்–பா–லிக்–கின்–றாள். வல்–லப விநா–ய–கர், சுப்–பி–ர–ம–ணிய பிள்–ளை–யார், சண்–டீ–சர், பைர–வர், சூரி–யன் சந்–தி–ரன், பாப ஹரேஸ்– வ – ர ர் ப�ோன்ற பரி– வ ார தெய்– வ ங்– க ள் சூழ திருச்–சுற்று அமைந்–துள்–ளது. ரத்–தின சபை–யில் ஒரு காலைத் தலைக்கு மேல் உயர்த்தி ஊர்த்–து–வத் தாண்–ட–வம் ஆடு– கின்–றா–ரா–கக் கூத்–தப்–பெ–ரு–மா–னும், அவ–ரு–டன் ஆட இய–லா–மல் க�ோபம் தனிந்–த–வ–ளா–கக் காளி– யும், தாள–மி–சைத்–துப் பாடு–ப–வ–ரா–கக் காரைக்– கா– ல ம்– மை – யு ம், செப்– பு த் திரு– மே – னி – க – ள ா– க க் – ன்–றன – ர். ச�ோழர் கலை–யின் உச்ச காட்சி நல்–குகி வெளிப்–பா–டு–க–ளாக இத்–தி–ரு–மே–னி–கள் காணப்– பெ– று – கி ன்– ற ன. திருச்– சு ற்– றி ல் சகஸ்– ர – லி ங்– க ம் எனப்–பெ–றும் ஒரே லிங்க பாணத்–தில் ஆயி–ரம் லிங்க வடி–வங்–கள் உள்ள சிவ–லிங்–கம் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. வெளிப் பிரா– க ா– ர த்– தி ல் திக– ழு ம் பெரிய ஆல–ம–ரமே இத்–த–லத்–தின் தல–வி–ருட்–ச–மா–கும். திருக்– க�ோ – யி – லி ன் தீர்த்– த க் குளக்– க – ரை – யி ல்

44

ர் ஊர்த்–து–வத் தாண்–ட–வ ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

காளி

ஆலங்–காடு ஒன்–றும் காளி–தே–வி–யின் க�ோயி–லும் அமைந்–துள்–ளன. காளி–தேவி – யி – ன் உக்–கிர க�ோபத்–தைத் தணிக்– கவே சிவ–பெ–ரும – ான் ஆல–மர– க்–கா–டாம் இத்–தல – த்– தில் ஊர்த்–துவ – த்–தாண்–டவ – ம் ஆடி அவள் க�ோபம் தணித்–தார். காரைக்–கா–லம்–மைய – ார் பேய் வடி–வம் எடுத்த பிறகு அம்–ம–னைத் தரி–சிக்க கயிலை மலைக்–குத் தலை–யால் நடந்து கயி–லை–நா–தன் உமை–யு–டன் இருக்–கு–மி–டம் அடைந்–தார். உமா– தேவி, ‘பேய்–வ–டி–வம் க�ொண்ட இவர் யார்?’ என வின–வி–ய–ப�ோது அப்–பு–னி–த–வ–தி–யாரை ‘அம்–மை– யே’ எனும் செம்–ம�ொ–ழி–யால் உல–க–மெல்–லாம் உய்ய ஈசன் அழைத்–த–ரு–ளி–னார். அது கேட்ட பேயார் ‘அப்–பா’ என்று ச�ொல்லி வணங்கி ‘‘பிற– வாமை வேண்–டும். பிறப்பு உண்–டேல் உன்னை நான் என்–றும் மற–வாமை வேண்–டும். இன்–னும் வேண்டு நான் மகிழ்ந்து பாடி அறவா நீ ஆடும் ப�ோது உன் அடி– யி ன் கீழ் இருக்– க – ’ ’ என்று வேண்–டி–னார். உடன் சிவ–பெ–ரு–மான் அம்–மைக்கு அருள் செய்து ‘‘குலவு தென்–தி–சை–யில் என்–றும் நீடு வாழ் பழன மூதூர் நிலவி ஆலங்–காட்–டில் ஆடுமா நட–மும் நீ கண்டு பாடு–வாய் நம்மை,’’ என்று கூறி–னார். அவ்–வாறே அம்–மை–யும் திரு–வா–லங்– கா–ட–டைந்து அப்–ப–னின் ஆனந்–தத்–தாண்–ட–வம் கண்டு, அவன் திரு–வடி கீழ் அமர்ந்து ‘‘திரு–வா– லங்–காட்டு மூத்த திருப்–ப–தி–கம்–’’ எனும் இரண்டு பதி–கங்–க–ளைப் பாடி மகிழ்ந்–தார். அப்–ப–தி–கப் பாடல்–க–ளில் ஈசன் ஆடிய கூத்–தின் திறத்தை தாம் கண்ட அனு–பூதி – யி – ன் வாயி–லாக அப்–படி – யே பதிவு செய்–துள்–ளார்.

– ல்–களி தமி–ழக திருக்–க�ோயி – ல் திரு–வா–லங்–காட்– டில் ஈசன் ஆடிய காட்–சியை ஊர்த்–துவ – த்–தாண்–டவ – – – ல் காட்–டியு – ள்–ளன – ர். ஆனால், மா–கவே சிற்–பங்–களி முத–லாம் இரா–ஜேந்–தி–ர–ச�ோ–ழன் கங்கை நீரால் மங்–க–லம் செய்த பெருங்–க�ோ–யி–லாம் கங்கை க�ொண்ட ச�ோழீச்– ச – ர த்– தி ல் மட்– டு மே திரு– வ ா– லங்–காட்–டில் காரைக்–கால் பேயார் பாடிய திருப் ப–தி–கத்–திற்கு ஈசன் ஆடிய ஆனந்–தத்–தாண்–ட–

வக் காட்–சியை சிற்–ப–மா–கப் படைத்–துள்–ளான். அத–னால் தான் இங்கு மட்–டுமே ஆட–வல்–லா–னின் தலைக்கு மேலாக ஆல–ம–ரத்–துக் கிளை–க–ளைக் காண–லாம். பல்–ல–வர் காலத்து பழங்–க�ோ–யி–லாக விளங்– கிய ஆலங்–காட்–டுத் திருக்–க�ோ–யி–லி–னைப் பின்– னா–ளில் ச�ோழப் பேர–ரச – ர்–கள் கற்–றளி – ய – ா–கப் புதுப்– பித்–துள்–ளன – ர். அதன் கார–ணம – ாக பல்–லவ – ர்–கால கல்–வெட்–டு–கள் பின்–னா–ளில் இவ்–வா–ல–யத்–துச் சுவர்–களி – ல் கல்–வெட்–டுப் படி–கள – ா–கப் ப�ொறிக்–கப் பெற்–றுள்–ளன. அவற்–றுள் நிரு–ப–துங்க பல்–ல–வ– னின் தேவி காட– வ ன் மாதே– வி – ய ார் அளித்த க�ொடை குறிப்–பி–டத்–தக்–க–தா–கும். அத்–தேவி திரு– வா–லங்–கா–டு–டைய ஈச–னா–ரின் பூசை–க–ளுக்–காக நூற்று எட்டு கழஞ்சு ெபான்னை முத–லீ–டாக க�ோயி–லுக்கு அளித்–தார். அப்–ப�ொன்னை பெரு– மு–ளை–யூர் எனும் ஊர் சபை–யி–னர் கட–னா–கப் பெற்று அதன் வட்–டி–யா–கக் க�ோயி–லுக்கு ஆண்– டு–த�ோ–றும் இரு–நூறு கலம் நெல்–லும், விளக்–கெ– ரிக்க நாள் ஒன்–றுக்கு ஒரு ஆழாக்கு நெய்–யும் அளப்–ப–தாக ஒப்–புக் ெகாண்டு சாச–னம் எழு– தி–யுள்–ள–னர். அப்–ப–ழங்–கல்–வெட்டை மூன்–றாம் குல�ோத்–துங்–கன் காலத்–தில் மீண்–டும் புதுப்–பித்து படி–யாக எழு–தி–யுள்–ள–னர். பல்–ல–வ–னின் தேவி அளித்த அறக்–க�ொடை பல நூற்–றாண்–டு–கள் (ஏறத்–தாழ 500 ஆண்–டு–கள்) கடந்–தும் ச�ோழர் காலத்– தி ல் நடை– மு – றை – யி ல் இருந்– து ள்– ள து. இதனை ந�ோக்–கும்–ப�ோது ஆலய அறக்–க�ொ– டை–கள் பல நூற்–றாண்–டு–கள் கடந்–தும் தடைப்–ப– டா– ம ல் எவ்– வ ாறு செயல்– ப ாட்– டி ல் இருந்– த ன என்–பதை சான்–ற�ோடு நாம் அறி–ய–லாம். நிரு–ப –துங்க பல்–ல–வ –னின் தேவி காட– வன் மாதே–வி–யின் கல்–வெட்டு சாச–னத்தை இனிக் காண்–ப�ோம்: ‘‘ஸ்வஸ்–தி க�ோ நிரு–ப–துங்க தேவர்க்கு யாண்டு 11 ஆவது. இத்–தே–வர் தேவி–யார் காட– வன் மாதே–வி–யார் பக்–கல் ஈக்–காட்டு க�ோட்–டத்– துக் காக்–க–லூர் பிர–ம–தே–சம் பெரு–மு–ளை–யூர் சபை– ய�ோ ர் க�ொண்ட தன்ம கட்– ட – ளை – ய ால் ப�ொன் 108. இப்–ப�ொன் நூற்று எண் கழஞ்–சுக்–கும்

ஆலங்காட்டு ஆடல்

பலி–சை–யா–கப் பழை–ய–னூர் நாட்டு திரு–வா–லங்– கா–டுடை – ய – ார்க்கு ஆட்–டாண்டு த�ோறும் செய்–யக் கடவ நிவந்–தம் ஆண்டு வரை அளக்கு நெல் 200 கலம் நித்–தம் நெய் ஆழாக்–கு–’’ - என்–பதே அக்–கல்–வெட்டு வாச–க–மா–கும். இவை ப�ோன்ற பல்– ல – வ ர்– க ால க�ொடை க–ளும், ச�ோழர்–கால க�ொடை–க–ளும் இவ்–வா–ல– யத்–துக் கல்–வெட்–டில் குறிக்–கப் பெற்–றுள்–ளன. கங்– கை – க�ொண்ட இரா– ஜே ந்– தி – ர – ச �ோ– ழ ன் திரு– வா– ல ங்– க ாட்– டு த் திருக்– க�ோ – யி ல் இறை– வ – னு க்– கும், தேவிக்கு அளித்த நிலக்–க�ொடை ‘‘திரு– வா– ல ங்– க ாட்டு செப்– பே – டு – க ள்– ’ ’ என்ற தாமிர சாச–னத்–தில் எழு–தப் பெற்று இக்–க�ோ–யி–லுக்கு அளிக்–கப் பெற்–றது. உல–கப் புகழ்–பெற்ற இச்– செப்– பேட்–டுத் த�ொகுதி தற்– ப�ோ து சென்னை அருங்–காட்–சி–ய–கத்–தின் பாது–காப்–பில் உள்–ளது.

– தி – யி – ன் துணை க�ொண்டு நாம் ச�ோழர் இத்–த�ொகு வர–லாறு அறி–வ–த�ோடு திரு–வா–லங்–கா–டு–டைய மகா–தேவ – ர் க�ோயி–லுக்கு அந்–நில – க்–க�ொடை – ய – ால் ஆண்–ட�ொன்–றுக்கு எவ்–வ–ளவு ெநல் அளக்–கப் பெற்– ற து என்ற தக– வ – லு ம் அறிய முடி– கி – ற து. நிலங்– க – ளை ப் பற்– றி ய துல்– லி – ய – ம ான தக– வ ல்– களை இச்–சா–ச–னம் கூறு–வ–த�ோடு அவை–க–ளுக்– கு–ரிய பாசன கால்–வாய்–கள் பற்–றி–யும், அவற்–றில் எவ்– வ ாறு நீர் மேலாண்மை மேற்– க�ொ ள்– வ து பற்–றி–யும் விவ–ரிக்–கின்–றது. குறிப்–பாக இவ்–வூர் எல்லை வட்– ட த்– தி – லு ள்ள தென்னை மரங்– க – ளும், பனை மரங்–க–ளும் கள் இறக்–கு–வ–தற்–காக ஈழ–வர்–க–ளால் ஏறப் பெறா–மல் இருக்க வேண்– டும் என்று கூறு–கி–றது. அது ப�ோன்றே ஏரி நீர் ஏற்–கும – ள – வு – ம் ஏற்று க�ோக்–கும – ள – வு – ம் க�ோக்க தன் எல்–லையி – ல் கரை–யட்–டிக் க�ொள்ள வேண்–டும் என்– றும் கூறு–கி–றது. ச�ோழப் பேர–ர–சர்–கள் காலத்–தில் ஈழ நாட்டு (இலங்கை) வெற்–றிக்–குக் கார–ணம – ாக இருந்த அம்–மைய – ப்–பன் பல்–லவ – ர– ா–யன் என்ற மாவீ– ரன் பழை–ய–னூர் ஆலங்–காட்–டைச் சார்ந்–த–வன் என்–பது குறிப்–பி–டத்–தக்–க–தா–கும். ஆலங்–காடு செல்–வ�ோம். அற்–புத நட–னங் காண்–ப�ோம். ðô¡

45

1-15 டிசம்பர் 2016

ஆனநத ஸல�ோகம

வண்–ணா–மலை தீபத் திரு–விழா, லட்–சக்–க–ணக்–கான பக்–தர்–கள் அனு–ப–விக்–கும் ஒரு ஆன்–மி–கக் திரு–க�ொண்– டாட்–டம். சிவ உரு–வான அண்–ணா–ம–லை–யைப் பார்த்–த–ப–டியே கண்–க–ளில் நீர்த் துளிர்க்க, மெய் நடுங்க, அந்–தக் கயி–லாய நாத–னின் பேர–ருளை உள்–ளம் துய்க்க அவர்–கள் நிற்–கும் காட்சி பர–வ–சம் மிக்–கது. அப்–படி நேரில் சென்று பக்–தி–யில் திளைக்க இய–லா–த–வர்–கள், ஆனால் அதே பர–வ–சத்தை அடைய, பக–வான் ர–மண மக–ரிஷி அரு–ளிய  அரு–ணா–சல அக்ஷ–ர–ம–ண–மா–லை–யைப் பாரா–ய–ணம் செய்–ய–லாம். இத�ோ அந்த அருட்–பி–ர–சா–தம்: காப்பு: அரு–ணா–சல வரற்கு ஏற்ற அக்ஷ–ர–ம–ண–மாலை சாற்–றக் கரு–ணா–கர கண–ப–தியே கரம் அரு–ளிக் காப்–பாயே நூல்: அரு–ணா–சல – –சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–சலா ! அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–சலா !

1 - அரு–ணா–ச–லம் என அகமே நினைப்–ப–வர் அகத்தை வேர–றுப்–பாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

2 - அழகு சுந்–த–ரம்–ப�ோல் அக–மும் நீயும் முற்று அபின்–ன–மாய் இருப்–ப�ோம் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

3 - அகம் புகுந்து ஈர்த்து உன் அக குகை சிறை–யாய் அமர்–வித்து என்–க�ொல் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

4- ஆருக்கா எனை அண்–டனை அகற்–றி–டில் அகி–லம் பழித்–தி–டும் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

5 - இப்–பழி தப்பு, உனை ஏன் நினைப்–பித்–தாய் இனி–யார் விடு–வார் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

6 - ஈன்–றி–டும் அன்–னை–யின் பெரி–த–ருள் புரி–வ�ோய் இதுவ�ோ உனது அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

7 - உனை ஏமாற்றி ஓடாது உளத்–தின் மேல் உறு–திய – ாய் இருப்–பாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

8 - ஊர் சுற்–றும் உளம் விடாது உனைக் கண்டு அடங்–கிட உன் அழ–கைக் காட்டு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

9 - எனை அழித்து இப்–ப�ோது எனைக் கல–வா–வி–டில் இதுவ�ோ ஆண்மை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

10 - ஏனிந்த உறக்–கம் எனைப்–பி–றர் இழுக்க இது உனக்கு அழக�ோ அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

11 - ஐம்–பு–லக் கள்–வர் அகத்–தி–னில் புகும்–ப�ோது அகத்–தில் நீ இலைய�ோ அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

12 - ஒரு–வன் ஆம் உன்னை ஒளித்து எவர் வரு–வார் உன் சூதே–யிது அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

13 - ஓங்–கா–ரப் ப�ொருள் ஒப்பு உயர்வு இல்–ல�ோய் உனை யார் அறி–வார் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

14 - ஔவை ப�ோல் எனக்–குள் அரு–ளைத் தந்து எனை ஆளு–வது உன் கடன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

15 - கன்–ணுக்–குக் கண்–ணாய்க் கண் இன்–றிக்–காண் உனைக் காணு–வது எவர் பார் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

16 - காந்–தம் இரும்பு ப�ோல் கவர்ந்து எனை விடா–மல் கலந்து என�ோடு இருப்–பாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

17 - கிரி உரு ஆகிய கிரு–பைக் கடலே கிருபை கூர்ந்து அரு–ளு–வாய் அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

18 - கீழ்–மேல் எங்–கும் கிளர் ஒளி மணி என் கீழ்–மை–யைப் பாழ்–செய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

19 - குற்–றம் முற்று அறுத்து எனைக் குண–மாய்ப் பணித்–தாள் குரு உரு–வாய் ஒளிர் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

20 - கூர்–வாட் கண்–ணி–யர் க�ொடு–மை–யில் படாது அருள்

46

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

கூர்ந்து எனைச் சேர்ந்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

21 - கெஞ்–சி–யும் வஞ்–சி–யாய்க் க�ொஞ்–ச–மும் இரங்–கிலை அஞ்–சல் என்றே அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

22 - கேளாது அளிக்–கும் உன் கேடு இல் புக–ழைக் கேடு செய்–யாது அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

23 - கையி–னில் கனி உன் மெய்–ர–சம் க�ொண்டு உவகை வெறி க�ொள அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

24 - க�ொடி–யிட்டு அடி–ய–ரைக் க�ொல் உனைக் கட்–டிக் க�ொண்டு எங்–கென் வாழ்–வேன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

25 - க�ோபம் இல் குணத்–த�ோய் குறி–யாய் எனைக்–க�ொ–ளக் குறை என்–செய்–தேன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

26 - க�ௌத–மர் ப�ோற்–றும் கருணை மாம–லையே கடைக்–க–ணித்து ஆள்–வாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

27 - சக–ல–மும் விழுங்–கும் கதிர் ஒளி இன மன சல–சம் அலர்த்–தி–யிடு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

28 - சாப்–பாடு உன்–னைச் சார்ந்து உணவா யான் சாந்–த–மாய்ப் ப�ோவன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

29 - சித்–தம் குளி–ரக் கதிர் அத்–தம் வைத்து அமுத வாயைத்–திற அருண்–மதி அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

30 - சீரை அழித்து நிர்–வா–ண–மாச் செய்து அருள் சீரை அழித்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

31 - சுகக்–க–டல் ப�ொங்–கச் ச�ொல் உணர்வு அடங்–கச் சும்மா ப�ொருந்–திடு அங்கு அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

32 - சூது செய்து என்–னைச் ச�ோதி–யாது இனி உன் ஜ�ோதி உருக்–காட்டு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

33 - செப்–படி வித்தை கற்று இப்–படி மயக்கு விட்டு உருப்–படு வித்தை காட்டு அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

34 - சேராய் எனில் மெய் நீராய் உரு–கிக் கண்–ணீர் ஆற்று அழி–வேன் அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

35 - சை எனத் தள்–ளில் செய்–வினை சுடும் அலால் உய்–வகை ஏது உரை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

36 - ச�ொல்–லாது ச�ொலி நீ ச�ொல் அற நில் என்று சும்மா இருந்–தாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

37 - ச�ோம்–பி–யாய்ச் சும்மா சுகம் உண்டு உறங்–கி–டில் ச�ொல் வேறு என்–கதி அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

38 - ச�ௌரி–யம் காட்–டினை சழக்கு அற்–றது என்றே சலி–யாது இருந்–தாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

39 - ஞம–லி–யில் கேடா நான் என் உறு–தி–யால் நாடி நின் உறு–வேன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

40 - ஞானம் இல்–லாது உன் ஆசை–யால் தளர்வு அற ஞானம் தெரித்–த–ருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

41 - ஞிமிறு ப�ோல் நீயும் மலர்ந்–திலை என்றே நேர் நின்–றனை என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

42 - தத்–து–வம் தெரி–யாது அத்–தனை உற்–றாய் தத்–து–வம் இது என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

43 - தானே தானே தத்–து–வம் இத–னைத் தானே காட்–டு–வாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

44 - திரும்பி அகந்–த–னைத் தினம் அகக்–கண் காண் தெரி–யும் என்–றனை என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

45 - தீரம் இல் அகத்–தில் தேடி உந்–தனை யான் திரும்ப உற்–றேன் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

46 - துப்–ப–றிவு இல்லா இப்–பி–றப்பு என் பயன் ஒப்–பிட வாய் ஏன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

47 - தூய்–மன ம�ொழி–யர் த�ோயும் உன் மெய் அகம் த�ோயவே அருள் என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

48 - தெய்–வம் என்று உன்–னைச் சாரவே என்–னைச் சேர ஒழித்–தாய் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

49 - தேடாது உற்ற நல் திரு–வ–ருள் நிதி அகத் தியக்–கம் தீர்த்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

50 - தைரி–ய–ம�ோ–டும் உன் மெய் அகம் நாட யான் தட்–ட–ழிந்–தேன் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...) ðô¡

47

1-15 டிசம்பர் 2016

51 - த�ொட்டு அருட்கை மெய் கட்–டி–டாய் எனில் யான் நட்–ட–மா–வேன் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

52 - த�ோடம் இல் நீ அகத்–த�ோடு ஒன்றி என்–றும் சந்–த�ோ–டம் ஒன்–றிட அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

53 - நகைக்கு இடம் இலை நின் நாடிய எனை அருள் நகை–யிட்–டுப் பார் நீ அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

54 - நாணிலை நாடிட நானாய் ஒன்றி நீ தாணுவா நின்–றனை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

55 - நின் எரி எரித்து எனை நீறு ஆக்–கி–டு–முன் நின் அருள் மழை ப�ொழி அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

56 - நீ நான் அறப்–புலி நிதம் களி–மய – மா நின்–றி–டும் நிலை அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

57 - நுன்–ணுரு உனை–யான் விண்–ணுரு நண்–ணிட எண்(ண) அலை இறும் என்று அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

58 - நூல–றிவு அறி–யாப் பேதை–யன் எந்–தன் மால் அறிவு அறுத்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

59 - நெக்கு நெக்கு உருகி யான் புக்–கிட உனைப்–பு–கல் நக்–கனா நின்–றனை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

60 - நேசம் இல் எனக்கு உன் ஆசை–யைக் காட்டி நீ ம�ோசம் செயாது அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

61 - நைந்து அழி கனி–யால் நலன் இலை பதத்–தில் நாடி உட்–க�ொள் நலம் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

62 - ந�ொந்–தி–டாது உந்–த–னைத் தந்து எனைக் க�ொண்–டிலை அந்–த–கன் நீ எனக்கு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

63 - ந�ோக்–கியே கருதி மெய் தாக்–கியே பக்–கு–வம் ஆக்கி நீ ஆண்டு அருள் அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

64 - பற்றி மால்–வி–டம் தலை–யுற்று இறு–மு–னம் அருள் பற்–றிட அருள்–புரி அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

65 - பார்த்–த–ருள் மால் அறப் பார்த்–தினை எனின் அருள் பார் உனக்கு ஆர் ச�ொல்–வர் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

66 - பித்–து–விட்டு உனை நேர் பித்–தன் ஆக்–கினை அருள் பித்–தம் தெளி மருந்து அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

67 - பீதி–இல் உனைச் சார் பீதி–யில் எனைச்–சேர் பீதி உந்–த–னக்கு ஏன் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

68 - புல்–ல–றிவு ஏது உரை நல்–ல–றிவு ஏது உரை புல்–லி–டவே அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

69 - பூமண மாம–னம் பூரண மணம் க�ொளப் பூரண மணம் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

70 - பெயர் நினைத்–தி–டவே பிடித்து இழுத்–தனை உன் பெருமை யார் அறி–வர் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

71 - பேய்த்–த–னம் விட விடாப்–பே–யாப் பிடித்து எனைப் பேயன் ஆக்–கினை என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

72 - பைங்–க�ொ–டியா நான் பற்–றின்றி வாடா–மல் பற்–றுக் க�ோடாய்க் கா அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

73 - ப�ொடி–யான் மயக்கி என் ப�ோதத்–தைப் பறித்து உன் ப�ோதத்–தைக் காட்–டினை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

74 - ப�ோக்–கும் வர–வும் இல் ப�ொது வெளி–யி–னில் அருட் ப�ோராட்–டம் காட்டு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

75 - ப�ௌதீகம் ஆம் உடல் பற்று அற்று நாளும் உன் பவிசு கண்–டுற அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

76 - மலை மருந்து இட நீ மலைத்–தி–டவ�ோ அருள் மலை மருந்–தாய் ஒளிர் அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

77 - மானங்–க�ொண்டு உறு–ப–வர் மானத்தை அழித்து அபி–மா–ன–மில்–லாது ஒளிர் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

78 - மிஞ்–சி–டில் கெஞ்–சி–டும் க�ொஞ்ச அறி–வன்–யான் வஞ்–சி–யாது அருள் எனை அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

79 - மீகா–மன் இல்–லா–மல் மாகாற்று அலை கலம் ஆகா–மல் காத்–த–ருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

80 - முடி அடி காணா முடி விடுத்து அனை–நேர் முடி–வி–டக் கட–னிலை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

48

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

81 - மூக்–கி–லன் முன்–காட்–டும் முகு–ரம் ஆகாது எனைத் தூக்கி அணைந்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

82 - மெய்–ய–கத்–தின் மன மென்–மல – ர் அணை–யில் நாம் மெய் கலந்–திட அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

83 - மேன்–மேல் தாழ்ந்–தி–டும் மெல்–லி–யர்ச் சேர்ந்து நீ மேன்மை உற்–றனை என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

84 - மை மயல் நீத்து அருள் மையி–னால் உனது உண்மை வசம் ஆக்–கினை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

85 - ம�ொட்டை அடித்–தெனை வெட்ட வெளி–யில் நீ நட்–டம் ஆடினை என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

86 - ம�ோகம் தவிர்த்து உன் ம�ோகமா வைத்–தும் என் ம�ோகம் தீராய் என் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

87 - ம�ௌனி–யாய்க் கல்–ப�ோல் மல–ராது இருந்–தால் ம�ௌனம் இது ஆம�ோ அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

88 - எவன் என் வாயில் மன்–ணினை அட்டி என் பிழைப்பு ஒழித்–தது அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

89 - யாரும் அறி–யாது என் மதி–யினை மருட்டி எவர் க�ொளை க�ொண்–டது அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

90 - ரம–ணன் என்று உரைத்–தேன் ர�ோசம் க�ொளாது எனை ரமித்–தி–டச் செயவா அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

91 - ராப்–ப–கல் இல்லா வெறு வெளி வீட்–டில் ரமித்–தி–டு–வ�ோம் வா அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

92 - லட்–சிய – ம் வைத்து அருள் அஸ்–தி–ரம் விட்டு எனை பட்–சித்–தாய் பிரா–ண–ன�ோடு அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

93 - லாபம் நீ இக–ப–ர–லா–பம் இல் எனை உற்று லாபம் என் உற்–றனை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

94 - வரும்–படி ச�ொலிலை வந்து என்–ப–டி–அள வருந்–திடு உன் தலை–விதி அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

95 - வாவென்று அகம் புக்கு உன் வாழ்வு அருள் அன்றே என் வாழ்வு இழந்–தேன் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

96 - விட்–டி–டில் கட்–ட–மாம் விட்–டி–டாது உனை உயிர் விட்–டிட அருள்–புரி அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

97 - வீடு விட்டு ஈர்த்து உள–வீடு புக்–குப் பைய உன் வீடு காட்–டினை அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

98 - வெளி–விட்–டேன் உம்–செ–யல் வெறுத்–தி–டாது உன் அருள் வெளி–விட்டு எனைக்கா அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

99 - வேதாந்–தத்தே வேரற விளங்–கும் வேதப் ப�ொருள் அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

100 - வைதலை வாழ்த்தா வைத்து அருட்–கு–டியா வைத்து எனை விடாது அருள் அரு–ணா–சலா! (அரு–ணா–சல சிவ...)

101 - அம்–பு–வில் ஆலி–ப�ோல் அன்பு உரு எனில் எனை அன்–பாக் கரைத்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

102 - அருணை என்று எண்ண யான் அருள் கண்ணி பட்–டேன் உன் அருள்–வலை தப்–பும�ோ அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

103 - சிந்–தித்து அருள்–ப–டச் சிலந்தி ப�ோல் கட்–டிச் சிறை–யிட்டு உண்–டனை அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

104 - அன்–ப�ொடு உன் நாமம் கேள் அன்–பர்–தம் அன்–ப–ருக்கு அன்–பன் ஆயிட அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

105 - என்–ப�ோ–லும் தீனரை இன்–பு–றக் காத்து நீ எந்–நா–ளும் வாழ்ந்து அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

106 - என்–பு–ருகு அன்–பர்–தம் இன் ச�ொற்–க�ொள் செவி–யும் என் புன்–ம�ொழி க�ொள அருள் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

107 - ப�ொறு–மை–யாம் பூதர புன்–ச�ொலை நன்–ச�ொ–லாப் ப�ொறுத்–த–ருள் இஷ்–டம் பின் அரு–ணா–சலா ! (அரு–ணா–சல சிவ...)

108 - மாலை–ய–ளித்து அரு–ணா–சல ரமண என் மாலை அணிந்து அருள் அரு–ணா–சலா! அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–ச–ல– சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–சலா ! அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–ச–ல– சிவ அரு–ணா–ச–ல–சிவ அரு–ணா–சலா !

ðô¡

49

1-15 டிசம்பர் 2016

(01.12.2016) ஆன்மி்க ம

மலர் புத்தை்கத்தில் பிரசுரிக்கவும்.

22

ழி லே காதல் இலக்– கி – ய ங்– க ள் ஏரா– ள ம். தமி–அவற்– றி ல் மனி– த – ன ைக் காத– ல – ன ாக்– கி க்

காட்–டும் இலக்–கி–யங்–கள் பல. அர– ச – ன ைக் காத– ல – ன ாக்– கி க் காட்– டு ம் இலக்–கி–யங்–கள் சில... அவை– ய ெல்– ல ாம் ஆட– வ – ன ைப் பெண் காத–லிக்–கும் இலக்–கி–யங்–கள். ஆ ன ா ல் , ஆ ண் – மை – யி ல் பெண்மை கண்டு, அதை ‘நாயகி பாவ’–மா–கக் க�ொண்டு,

52

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

இறை–வனை நாய–க–னாக வரிக்–கும் சமய இலக்– கி–யங்–கள்தனிச் சுவை வாய்ந்–தவை. ஆணைப் பெண் காத–லிக்–கும்–ப�ோது வரு– கின்ற உருக்–கத்–தை–விட ஆணே பெண்–ணா–கும் உரு–வ–கத்–தில் உருக்–கம் அதி–கம். காத–லுக்–குச் ச�ொல்–லப்–ப–டும் இலக்–க–ணங்–க– ளை–யெல்–லாம் அந்த ஆணா–கப் பிறந்த பெண் உரு–வங்–கள் எப்–படி எப்–படி கையா–ளு–கின்–ற–னர்! அப்– ப – டி க் கையா– ளு ம்– ப�ோ து நமது தமிழ்

ஆண்டாள், தமிழை

ஆண்டாள்!

ம�ொ ழி க் கு இ ந் து ச ம – ய ம் வ ழ ங் – கி – யு ள்ள வார்த்–தை–கள்–தான் எத்–தனை! அவற்–றில் ‘நாலா–யி–ரத் திவ்–யப் பிர–பந்–தத்தை’ புதிய தமிழ்ச் ச�ொற்– க – ளி ன் அக– ர ாதி என்றே அழைக்–கல – ாம். பெண்–மை–யின் காதல் அவஸ்–தை–யைச் சித் த – ரிக்–கும் முத்–த�ொள்–ளா–யிர– ப் பாடல்–கள�ோ, மற்–றச் சங்க காலத்து அக–நூல்–கள�ோ, ஏன் கம்–ப–ரா–மா–ய– ணம�ோ கூடக் காட்–டாத வாண வேடிக்–கைக – ளை – ப் பிர–பந்–தம் காட்–டு–கி–றது. தூதும் மட– லு ம், உலா– வு ம் பிர– ப ந்– த – மு ம் தமி–ழுக்–குப் புதி–யவை – –யல்ல. ஆனால், பக்–திச் சுவையை இலக்–கிய – ச் சுவை– யாக்–கித் தமிழ் நய–மும், ஓசை நய–மும், ப�ொருள் நய–மும் கலந்து படிப்–ப–வர்–க–ளுக்–குத் தெய்–வீக உணர்ச்–சி–யை–யும், லெள–கீக உணர்ச்–சியை – –யும் ஒன்–றாக உண்–டாக்–கு–வது திவ்–வி–யப் பிர–பந்–தம். இதை ‘தமி–ழுக்கு இந்து மதம் – லே செய்த சேவை’ என்று ச�ொல்–வதி தவ–றென்ன? தமிழ் அகத்–து–றை–யில் அச்–சம், நாணம், மடம், பயிர்ப்பு என்ற – ம், விரக வேத–னை–யால் குணங்–களு அங்–கங்–க–ளில் ஏற்–ப–டும் மாறு–தல் க– ளு ம் விரி– வ ா– க ச் ச�ொல்– ல ப்– பட்–டுள்–ளன. தமிழ் படிக்–கும் ஒரு–வன், எல்– லாத் தமிழ் இலக்– கி – ய ங்– க – ளி – லு ம் இந்த ஒரே ஒரு விஷ–யம் வேறு வேறு வித– ம ா– க ச் ச�ொல்– ல ப்– ப – டு – வ தை அறி–வான். அக– நூ ல் விதிப்– ப டி, நாணிக் கண்– பு – தை த்– த ல், நெஞ்– ச�ோ டு கிளைத்–தல் என்–றெல்–லாம் பகுத்–துக் க�ொண்டு எழு–தப்–பட்ட நூல்–கள் உண்டு. தனித் தனிப் பாடல்–க–ளாக விரக வேத–னை க–ளைப் பல்–வேறு வகை–யில் காட்–டும் பாடல்–களு – ம் உண்டு. அவற்–றி–லெல்–லாம் காதல் என்–பது கற்–பி–ய–லி– லும் முடி–யும்; இல்லை, கள–வி–ய–லி–லும் முடி–யும். அந்த இலக்–கிய – ங்–களு – க்–குக் காதலை மிகைப்– ப– ட ச் சித்– த – ரி ப்– ப – தை த் தவிர, வேறு ந�ோக்– க ம் கிடை–யாது. ஆனால், சமய இலக்–கி–யத்–தில் காத–லுக்–கும் பக்–தியே மூல–ந�ோக்–க–மா–கும். தேனிலே மருந்து குழைப்– ப – து – ப�ோ ல், காத– லி லே பக்– தி – யை க் குழைத்– த ால், சரா– ச ரி மனி–தனை அது வசப்–ப–டுத்–து–மென்றே சமய இலக்–கி–யங்–கள் அவ்–வாறு செய்–தன.

– –விட இந்–தச் நாமும் வெறும் நாமா–வ–ளி–களை சுவை–யையே பெரி–தும் விரும்–பு–கி–ற�ோம். ல– க த்– தி ல் எல்– ல ாமே இறை– வ – னு – டை ய இயக்–கம். ஆண் - பெண் உறவு இதற்கு விதி–வில – க்–கல்ல. அந்– த ச் சுவை மிகைப்– ப – ட ப் ப�ோயி– னு ம் தவ–றில்லை.

அது ஞானியை இறை– வ – னி – ட – மு ம், நல்ல மனி–தனை மனை–வி–யி–ட–மும் சேர்க்–கி–றது. அ ந்த வகை – யில் பி ர – ப ந் – த ம் க ா ட்– டு ம் திரு–ம�ொ–ழி–கள் அள–விட முடி–யாத உணர்ச்–சிக் களஞ்–சி–யங்–கள். நாச்– சி – ய ார் திரு– ம�ொ – ழி – யி ல் பல தமிழ் வார்த்–தை–கள் எனக்கு வியப்–ப–ளித்–தன. ஆண்– ட ாள் என்– ற�ொ ரு பெண்– ப ாற் பிறப்பு இல்லை என்–றும், அது பெரி–யாழ்–வார் நமக்கே கற்–பித்–துக் க�ொண்ட பெண்மை என்–றும் சிலர் கூறு–வர். ஆனால், வடக்கே ஒரு மீரா–பா–யைப் பார்க்– கும் தமி–ழ–னுக்–குத் தெற்கே ஓர் ஆண்–டா–ளும் இருந்–தி–ருக்–க–லாம் என்ற நம்–பிக்கை வரும். அது எப்–ப–டி–யா–யி–னும், நமக்–குக் கிடைத்–தி–ருப்–பது ஓர் அரிய கலைச் செல்–வம். நானும் என்–னைக் காத–லி–யாக்–கிக் ெகாண்டு, கண்–ணனை நினைத்து உரு–கி–யி– ருக்–கி–றேன். கண்–ணன் என்–னும் மன்–னன் பெய–ரைச் ச�ொல்–லச் ச�ொல்ல கல்– லு ம் முள்– ளு ம் பூவாய் மாறும் மெல்ல மெல்ல...

- என்–றும் க ண் – ண ன ை நி ன ை க் – க ா த நாளில்–லையே காத– லி ல் துடிக்– க ாத நாளில்– லையே - என்–றும், இசைக்–காக ஏதேத�ோ புலம்–பி–யி–ருக்–கி–றேன். ஆனால், ‘இசை மங்– க – ல ம்’, ‘ச�ொல் மங்–க–லம்’, ‘ப�ொருள் மங்–க– லத்–’–த�ோடு புதுத் தமிழ்ச் ச�ொற்–க–ளைத் தூக்–கிப் ப�ோட்–டுப் பந்–தாடி இருக்–கும் நாச்–சி–யார் திரு– ம�ொழி, எனது சிறு–மையை எண்ணி எண்ணி என்னை வெட்–கப்–ப–டவே வைத்–தது. அந்–தச் சீர்–மல்–கும் ஆயர்–பா–டிச் செல்–வச் சிறு– மி–யரை கூர்–வேல் க�ொடுந்–த�ொ–ழி–ல–னி–டம் - நந்–த– க�ோ–பா–லன் கும–ரனி – ட – ம் - ஏகாந்த கன்னி யச�ோதை இளஞ்–சிங்–கத்–தி–டம், கார்–மே–னிச் செங்–கண் கதிர் –ம–தி–யம் ப�ோல் முகத்–தா–னி–டம் அழைத்–துச் செல்– வது, தமி–ழில் அற்–பு–த–மான பாவைக் கூத்து. ‘‘நாம் நெய்–யுண்–ண�ோம், பாலுண்–ண�ோம், – ம். மல–ரிட்டு நாம் முடி–ய�ோம்’ மையிட்–டெ–ழுத�ோ - என்–கி–றார் நாச்–சி–யார். ‘அவன் ஓங்கி உல–க–ளந்த உத்–த–மன்’ ஆகா; எவ்–வ–ளவு அற்–பு–த–மான உரு–வ–கம்? அங்கு நீங்–காத செல்–வ–மாக நிற்–பன எவை தெரி– யுமா? வங்–கக் குடம் நிறைக்–கும் வள்–ளற்– பெ–ரும் பசுக்–க–ளாம்! பசு–வுக்கு ‘வள்–ளல்’ என்ற பட்–டத்தை, பக்– தி– யி ன்றி எது சூட்– டு ம்! ஓர் உரு– வ – க த்– தை க் கேளுங்–கள். அது–வும் விஞ்–ஞான உண்மை. மழை

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

உ 54

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

பெய்–வதை நாச்–சி–யார் கூறு–கிற – ார்: ஆழி மழைக்–கண்ணா ஒன்–றுநீ கைக–ர–வேல் ஆழி–யுள் புக்கு முகந்–து–க�ொடு ஆர்த்–தேறி ஊழி முதல்–வன் உரு–வம்–ப�ோல் மெய்–க–ருத்–துப் பாழி–யந் த�ோளு–டைப் பத்–ம–நா–பன் கையில் ஆழி–ப�ோல் மின்னி வலம்–பு–ரி–ப�ோல் நின்–ற–தி–ரிந்து தாழாதே சார்ங்–கம் உதைத்த சர–மழை – –ப�ோல் வாழ உல–கி–னில் பெய்–தி–டாய்! கட–லிலே புகுந்து நீரை எடுத்து, ஊழி முதல்– வன் உரு–வம் ப�ோல் உடம்பு கருத்து மேக–மாகி, அந்–தப் பத்–மந – ா–பன் கையில் ஆழி–ப�ோல் மின்னி, சங்–கு–ப�ோல் முழங்கி, வில்–லி–லி–ருந்து ப�ொழிந்த அம்பு மழை–ப�ோல் மழை பெய்–யக் க�ோரு–கி–றார் நாச்–சி–யார். அந்– த க் கண்– ணன் மாயன், வட– ம – து ரை மைந்–தன்! ‘‘வீங்கு நீர் இலங்–கை–’’ என்–றானே கம்–பன், இங்கே நாச்–சி–யார் ‘‘தூய– பெ–ரு–நீர் யமு–னைத் துறை–வன்’ என்–கிற – ார். ‘தாயைக் குடல் விளக்–கம் செய்த தாம�ோ–த– ரனே...’ எவ்–வ–ளவு புதிய ச�ொல்–லாட்சி! அத�ோ வரு–கிற – ான் கண்–ணன். தூமணி மாடத்– து ச் சுற்– று ம் விளக்– கெ – ரி ய, தூபம் கம–ழத் துயி–ல–ணை–மேல் கண்–வ–ள–ரும் மாமன் மகளே, மணிக்–க–த–வம் தாள் திற–வாய்; மாமீர்! ஏ, மாமி–யார்–களே; அவளை எழுப்–பீர�ோ! நாற்–றத் துழாய்–முடி நாரா–ய–ணன் வந்–தி–ருக்–கி– றான்! நம்–மால் ப�ோற்–றப் பறை–தரு – ம் புண்–ணிய – ன் அவன். குற்–றம�ொன் – றி – ல்–லாத க�ோவ–லர்–தம் ப�ொற்– க�ொ–டியே! சிற்–றாதே - நீ அசை–யாதே, பேசாதே, நீ செல்–லப் பெண்–டாட்டி!

– நாச்–சி–யா–ருக்கு! வார்த்தை வந்து விழு–கிறதே பு ள் – ளி – ன ம் பு ல ம் – பு – கி – ற து . நீ கு ள் – ள க் குளி–ரக் குடைந்து நீரா–டா–மல் பள்–ளிக்–கிட – த்–திய�ோ! அடப்–பாவி! உங்–கள் புழக்–க–டைத் த�ோட்–டத்து வாளி–யுள், செங்–கழு – நீ – ர் வாய் நெகிழ்ந்து ஆம்–பல் வாய் கூம்–பு–தடி! எல்லே! (இது பாண்டி நாட்டு வழக்கு) இளங்–கி–ளியே! இன்–னும் உறங்–கு–திய�ோ! ஐய�ோ, இதென்ன; கண்– ண – னு ம் தூங்– கு –கி–றான�ோ? அம்–ப–ரமே, தண்–ணீரே, ச�ோறே, அறஞ்–செய்– யும் எம்–பெரு – ம – ான்! நந்–தக�ோ – ப – ாலா! எழுந்–திர– ாய்! அம்மா யச�ோதா! க�ொம்–ப–னார்க்–கெல்–லாம் க�ொழுந்தே! குல விளக்கே! எம்–பெ–ரு–மாட்டி! உன் மக–னுக்–குக் க�ொஞ்–சம் ச�ொல்–லம்மா. ஒருத்தி மக–னாய்ப் பிறந்து ஓரி–ர–வில் ஒருத்தி மக– ன ாய் வளர்ந்– த – வ – ன ல்– ல வா! அவனை அருந்–தித்து வந்–தி–ருக்–கிற�ோ – ம்.

ஏ, கண்ணா! ராச–லீலை மறந்–தாயா! குத்–து–வி–ளக்–கெ–ரி–யக் க�ோட்–டிக்–கால் கட்–டிலி – ன் மேல் மெத்–தென்ற பஞ்ச சய–னத்–தின் மேலேறி, க�ொத்–த–லர் பூங்–கு–ழல் நப்– பின்னை க�ொங்–கை–மேல் வைத்–துக்–கி–டந்த மலர் மார்பா! வாய் திற–வாய்! அடி–யம்மா, நப்–பின்னை! நீ உன் மண–வா–ளனை விட்டு எந்த நேர–மும் எழுந்–து–வர மாட்–டாயா? எந்த நேர–மும் பிரிவு ப�ொறுக்க மாட்–டாயா? நல்–லது! இது தத்–து–வ–மல்ல; தக–வு–டை–ய–து–தான்! ஏ, கப்–பல் (நடுக்–கம்) தவிர்க்–கும் கலியே! வெப்–பம் க�ொடுக்–கும் விமலா! நாங்– க ள் ஆற்– ற ாது வந்– து ன் அடி பணி– கின்–ற�ோம். எழுந்து வா! கிண்–கி–ணி–யாய்! செய்ய தாம–ரைப் பூப்ே–பால உனது செங்–கண் சிறு–கச் சிறுக எங்–கள் மேல் விழிக்–காத�ோ! அன்று இந்த உலகை அளந்–தாயே! சென்று தென்–னி–லங்கை வென்–றாயே! கன்றை எறிந்–தாயே! சக–டம் உதைத்–தாயே! குன்–றைக் குடை–யாக எடுத்–தாயே! மாலே மணி–வண்ணா! க�ோல விளக்கே, க�ொடியே, விதா–னமே! ஆலி–லை–யில் துயில் க�ொள்–ளும் ஐயா! கூடாரை வெல்–லும் சீர் க�ோவிந்தா! எழுந்–து–வர மாட்–டாயா? சூட–கமு – ம், த�ோள்–வளை – யு – ம், த�ோடும், செவிப்– பூ–வும், பாட–க–மும் மற்–றும் பல்–வேறு நகை–க–ளும் நாம் அணி–வ�ோம். ஆடை உடுப்–ப�ோம்! அதன் பின்னே பாற்– ச�ோறு மூட நெய்–பெய்து முழங்கை வழிந்–து–வ–ரக் கூடி–யி–ருந்து உண்–ப�ோம். ஆகா! ச�ோற்–றையே மூடு–கிற அள–வுக்கு நெய்–யாம்! அதை அள்ளி உண்–ணும்– ப�ோ–தும் முழங்கை வழி–யாக வழி–யு–மாம்! மேலும் ச�ொல்–கி–றார் நாச்–சி–யார்: குறை–வ�ொன்–றும் இல்–லாத க�ோவிந்தா! அறி– ய ாத பிள்– ளை – க ள் அழைக்– கி – ற�ோ ம்; க�ோபப்–ப–டாதே! வங்–கக் கடல் கடைந்த மாதவா, கேசவா, எழுந்து வா! வா வா! நாச்– சி – ய ா– ரு க்– கு ப் பெருக்– கெ – டு த்த காதல் நமக்–கும் பெருக்–கெ–டுக்–கி–றது. அ வ ர் க ா த ல் ம ட் – டு ம ா க�ொ ண் – ட ா ர் ; கடி–மண – –மும் செய்து பார்த்–தார். வார–ணம் வந்–தத – ாம்; பூரண ப�ொற்–குட – ம் வந்–த– தாம்; த�ோர–ணம் நாட்–டின – ார்–கள – ாம்; வாழை, கமுகு த�ொங்–க–விட்ட பந்–த–லாம்; இந்–தி–ரன் உள்–ளிட்ட தேவர் குழா–மெல்–லாம் வந்–தி–ருக்–கி–றார்–க–ளாம்; நாச்– சி – ய ார் மந்– தி – ர க் க�ோடிப் பட்டு உடுத்தி வந்–தா–ராம்; மாய–வன் மண–மாலை சூட்–டின – ா–ராம்! நான்கு திசை–யி–லி–ருந்து தீர்த்–தம் க�ொண்டு வந்– த ார்– க – ள ாம்; பார்ப்– ப – ன ப் பெரி– ய – வ ர்– க ள் பல்–லாண்டு பாடி–னார்–க–ளாம். ðô¡

55

1-15 டிசம்பர் 2016

கதிர் ப�ோன்று ஒளி–வி–டும் தீபத்தை, கல–சத்– த�ோடு ஏந்–தி–ய–படி, சதி–ரிள மங்–கை–யர் வந்து எதிர் க�ொண்–டார்–கள – ாம்; மத்–தள – ம் க�ொட்–டின – ார்–கள – ாம்; சங்–கு–கள் வரி–சை–யாக நின்று ஊதி–ன–வாம். முத்–துக்–க–ளால் அலங்–கா–ரம் செய்–யப்–பட்ட – ல், மைத்–துனன் – நம்பி மது–சூத – னன் – அந்–தப் பந்–தலி வந்து கைத்–தல – ம் பற்–றி–னா–னாம்! அவன் இம்– மை க்– கு ம் ஏழேழ் பிற– வி க்– கு ம் துணை–யல்–லவா! அவன் நன்–மை–யு–டை–ய–வன் அல்–லவா! ஆகவே, செம்–மை–யு–டைய திருக்–கை–யால் பாதம் பற்றி அம்மி மிதிக்க வைத்–தா–னாம்! அவன் எப்–படி? ஏ, வெண் சங்கே; நீ ச�ொல்! அவன் வாய் இத–ழில் கற்–பூ–ரம் மணக்–கும�ோ? கம–லப்பூ மணக்–கும�ோ? அந்–தத் திருப்–ப–வ–ளச் செவ்–வாய்–தான் தித்–தித்–தி–ருக்–கும�ோ? ஏ, சங்கே, பெரும் சங்கே! வலம்–புரி – ச் சங்கே! பாஞ்–ச–சன்–னி–யமே! அவன் இதழ்ச் சுவையை எனக்–குச் ச�ொல்–ல– மாட்–டாயா!

ஏ. மேகங்–காள்! விண்– ணி ல் மேலாப்பு விரித்– த ாற் ப�ோன்ற மேகங்–காள்! மாமுத்த நீர் ச�ொரி–யும் மாமு–கில்–காள்! களங்–க�ொண்டு கிளர்ந்–தெ–ழுந்த தண்–மு–கில்– காள்! கார்–கா–லத் தெழு–கின்ற கார்–மு–கில்–காள்! மத–யானை ப�ோலெ–ழுந்த மாமு–கில்–காள்! வேங்–க–டத்–தைப் பதி–யாக வைத்து வாழும் மேகங்–காள்! எனக்–குப் பதி–யாகி, என் கதி–யாக அவன் கரு–த– வில்–லையா! ஒரு பெண் க�ொடியை வதைெ– ச ய்– த ால், இவ்–வை–ய–கத்–தார் மதிப்–பாரா? நாச்–சிய – ார் துடிக்–கிற – ார்; நாமும் துடிக்–கிற�ோ – ம்! ந ா ச் – சி – ய ா ர் உ ரு – கு – கி – ற ா ர் ; ந ா மு ம் உரு–கு–கிற�ோ – ம்! நாச்–சி–யார் கெஞ்–சு–கி–றார்; நாமும் கெஞ்–சு– கி–ற�ோம்! ந ா ச் – சி – ய ா ர் க�ொ ஞ் – சு – கி – ற ா ர் ; த மி – ழு ம் க�ொஞ்–சு–கி–றது!

துக்–க–ளின் கட–வுள் க�ொள்கை முற்–றி–லும் இந்–லெள– கீ–கத்தை ஒட்–டி–யதே.

சைவர்–க–ளுக்கு வைண–வர்–கள் சம்–பந்–தி–கள். சைவ - வைண–வத் தக–ராறு என்–பது சம்–பந்தி தக–ராறே! திரு– ம ா– லி ன் தங்– கை – யை த்– த ான் சிவன் மணந்–தார். அது–ப�ோல், ஒவ்–வ�ொரு கட–வுளு – க்–கும் பத்–தினி உண்டு. பிரம்– ம ா– வு க்கு சரஸ்– வ தி; இந்– தி – ர – னு க்கு இந்–திர– ாணி; முரு–கனு – க்–குத் தெய்–வானை-வள்ளி; கண–பதி மட்–டுமே பிரம்–ம–சாரி. இப்–படி ஏன் கட–வு–ளுக்–குக் குடும்–பங்–களை வகுத்–தார்–கள்? தெய்–வமு – ம் ல�ௌகீ–கத்–துக்–குத் தப்–பவி – ல்லை என்–ப–தைக் குறிக்–கவே! இந்– து – ம – த ம் என்– ப து ல�ௌகீ– க த்– தையே முதற்–ப–டி–யா–கக் கரு–து–கிற – து. துறவு என்–பது இரண்–டாம் பட்–சமே. குடும்–பங்–க–ளில் கண–வன் - மனைவி தக–ராறு வரு–வது ப�ோல், சிவ–னுக்–கும் சக்–திக்–கும் தக–ராறு வந்–த–தா–கக் கதை–கள் உண்டு. மனி– த க் குடும்– ப ங்– க – ளி ல் என்– னெ ன்ன கார–ணங்–க–ளுக்–கா–கத் தக–ராறு வரும�ோ, அதே கார–ணங்–க–ளுக்–கா–கத்–தான் கட–வுள் குடும்–பங்–க– ளி–லும் தக–ராறு வந்–தி–ருக்–கி–றது! இதைக் கேட்–கின்ற வேறு நாட்–ட–வர்–க–ளுக்கு வியப்–பாக இருக்–கும். எந்த மத–மும் கண–வன் - மனை–வி–யா–கக் கட–வு–ளைக் கண்–ட–தில்லை. கண–வ–னுக்–கு–ரிய இடம் எது? மனை–விக்–கு–ரிய இடம் எது? இந்–து–ம–தக் கதை–கள் பதில் ச�ொல்–லும். இந்– து – ம – த ம் வெறும் சந்– நி – ய ா– சி – க – ளு க்– கு ம்,

அறிவும் திருவும்

குடும்ப வாழ்க்–கை–யின் கூறு–களே, தெய்வ அம்–சங்–க–ளா–கச் சித்–தரிக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கின்–றன. சிவ–னுக்–குப் பார்–வதி என்று ஒரு மனைவி உண்–டென்று – ம், முரு–கன், கண–பதி ஆகிய மக்–கள் உண்–டென்–றும், ஒரு குடும்–பத்–தைக் காட்–டி–னார்– கள். சிவ–னு–டைய ஒவ்–வ�ொரு அவ–தா–ரத்–தி–லும், சக்–தி–யும் அவ–தா–ரம் செய்து, கண–வன் - மனைவி ஆகி–றார்–கள். சிவன் ெசாக்–க–நா–தர் ஆனால், சக்தி மீனாட்சி ஆகி–றாள். சிவன் விஸ்–வ–நா–த–ரா–னால், சக்தி விசா–லாட்சி ஆகி–றாள். சிவன் ஏகாம்– ப – ரே – ஸ்வ – ர ர் ஆனால், சக்தி ஏலவார் குழலி ஆகி–றாள். அது–ப�ோல், பிர–க–தீஸ்–வ–ரர் - பிர–க–தாம்–பாள். ஒவ்–வ�ொரு சிவன் க�ோயி–லிலு – ம், சிவ–சக்–தியி – ன் பெயர் மாற்–ற–மி–ருக்–கும். அது ப�ோலவே, திரு– ம ால் கண்– ண – ன ா– ன ால், திரு– ம – க ள் ருக்–மணி ஆகி–றாள். திரு–மால் வேங்–கட – த்–தான் ஆனால், திரு–மக – ள் அலர்–மேலு மங்கை ஆகி–றாள். திருப்–ப–தி–யில் இருந்து, ரங்–க–மும், திரு–வல்– லிக்–கேணி, அரி–யக்–குடி அத்–தனை இடங்–க–ளி–லு– முள்ள திரு–மால் க�ோயில்–கள் வேறு பெயர்–களை – ச் சுட்–டு–கின்–றன. சைவர்– க ள், சிவ– ன ை– யு ம், வைண– வ ர்– க ள் திரு– ம ா– லை – யு ம் தந்– தை – ய ா– க க் க�ொண்டு இயங்–கு–கி–றார்–கள்.

56

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

வாழ்க்– கை – யை க் கண்டு பயந்– த – வ ர்– க – ளு க்– கு ம் மட்–டும் அடைக்–கல – ம் க�ொடுப்–ப–தல்ல. அது ப�ோலவே, மனித வாழ்க்–கை–யின் நாக– ரி–கம் கலை–கள் அனைத்–தை–யுமே இந்–து–ம–தம் எதி–ர�ொ–லிக்–கிற – து. சினம் - சினத்–தால் அழிவு. ப�ொறாமை - ப�ொறா–மை–யால் அழிவு. ஆண–வம் - ஆண–வத்–தால் அழிவு. துர�ோ–கம் - துர�ோ–கத்–தால் அழிவு. இவை– ப�ோ ல் வாழ்க்– கை – யி ல் எத்– த னை க�ோணங்–கள் உண்டோ, அத்–தனை க�ோணங்– க–ளும் இந்–து–ம–தக் க�ொள்–கை–க–ளில் உண்டு. கல்வி பற்–றி–யும், கல்–லாமை பற்–றி–யும் கதை– கள் உண்டு. க ல் – வி க் கு ச ர ஸ் – வ தி , செ ல் – வ த் – து க் கு லட்–சுமி என்–றெல்–லாம் வாழ்க்–கைத் ேதவைக்–கும்

கட–வுள்–களை வைத்–தது இந்–து–ம–தம். ஏன், கலை– க – ளை க்– கூ ட இந்– து – ம – த ம் தன் வழி–க–ளில் ஒன்–றாக ஏற்–றுக் க�ொண்–டது. கட–வுள் நாட்–டி–ய–மா–டு–வ–தாக எந்த மதத்–தி–லா– வது கதை–கள் உண்டா? சர–ஸ்–வதி வீணை வாசிக்–கி–றாள்! நார–தர் தம்– புரா மீட்–டு–கி–றார்! நந்தி மத்–த–ளம் க�ொட்–டு–கி–றார், நட–ரா–ஜர் நாட்–டி–ய–மா–டு–கி–றார். இப்–படி, மனி–தர்–க–ளின் ஆசை–க–ளுக்–கும் உல்– லா–சப் ப�ொழு–து–ப�ோக்–குக்–கும்–கூட இந்–து–ம–தம் வழி–வ–குத்–துத் தரு–கி–றது. ப�ோர் செய்–வது பற்–றி–யும் கதை–க–ளுண்டு, சமா–தா–னம் பற்–றியு – ம் கதை–களு – ண்டு. தூது செல்– வது பற்–றி–யும் கதை–க–ளுண்டு, பேரம் பேசு–வது பற்– றி – யு ம் கதை– க – ளு ண்டு, கடன் வாங்– கு – வ து பற்–றி–யும் கதை–க–ளுண்டு. ðô¡

57

1-15 டிசம்பர் 2016

ப�ொய் ச�ொல்–வது பற்–றி–யும், ப�ொய் ச�ொல்–லா– தது பற்–றியு – ம் அரிச்–சந்–திர– ன் கதை–ப�ோல் ஆயி–ரங் கதை–க–ளுண்டு; இந்–தும – த – த்–தின் மூல ேநாக்–கம் வாழ்க்–கையி – ன் – –யும் சுட்–டிக் காட்–டு–வதே! சகல பகு–தி–களை – த் தாயாக நினைத்த அடுத்–தவ – ன் மனை–வியை – க்–கி–லுண்டு. கதை நூற்–றுக்–கண அடுத்–த–வன் மனை–வி–யைக் கெடுத்து இழி– நிலை அடைந்த கதை–கள் உண்டு. இந்–தி–ரன் - அக–லிகை. சந்–தி–ரன் - தாரை. வள்–ளு–வன் குறள். எப்–ப–டிப் ப�ோகின்ற பக்–க– மெல்–லாம் எதி–ெரா–லிக்–கின்–றத�ோ, ஒவ்–வ�ொரு அனு–ப–வத்–தி–லும் ஓடி வந்து நிற்–கி–றத�ோ, அது– ப�ோல, இந்–தப் புரா–ணக் கதை–க–ளும் வந்து நிற்– கின்–றன. வி ஞ் – ஞ ா ன ரீ தி – ய ா – க – வு ம் இ ந் – து க் – க ள் சிந்–தித்–தார்–கள். வானத்–தில் பறக்–கும் புஷ்–பக விமா–னத்–தைக் கற்–பனை செய்–தார்–கள். கடல் நீரை மேகம் வாங்கி மழை–யா–கப் ப�ொழி– வதை அப்–ப�ொ–ழுதே ச�ொல்–லி–விட்–டார்–கள். பூமி சுற்–று–வ–தைப் பிர–தட்–ச–ணம் அப்–பி–ர–தட்–ச– ணம், என்று அப்–ப�ொழு – தே சுட்–டிக் காட்–டின – ார்–கள். சந்– தி ர கிர– க – ண த்– தை த் தத்– து – வ – ம ா– க ச் ச�ொன்–னார்–கள். நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளின் நட–மாட்–டத்தை விரி–வாக எழுதி வைத்–தார்–கள். சந்– தி – ர – ம ண்– ட – ல ம் பூமி– யி – லி – ரு ந்து எவ்– வ – ளவு தூரத்–தி–லி–ருக்–கி– றது என்–ப–தை–யும், செவ்– வாய்க் கிர–கம் அதை–வி–டத் தூரம் என்–ப–தை–யும் அப்–ப�ொ–ழுதே ச�ொல்–லி–விட்–டார்–கள். இந்–துக்–க–ளின் விஞ்–ஞான அறிவை விரி–வாக ஆயி–ரம் பக்–கங்–க–ளிலே எழு–தல – ாம். மகா–பா–ர–தத்–தி–லும், ராமா–யண – த்–தி–லும் வரும் அஸ்–தி–ரங்–க–ளின் வகை–ளைப் படிக்–கும்–ப�ோது, அவற்–றைப் பார்த்–துத்–தான் குண்டு செய்–யவே மேலை– ந ாடு கற்– று க் க�ொண்– ட த�ோ என்று நினைக்–கத் த�ோன்–று–கி–றது. தஞ்சை சர–ஸ்வ – தி மகா–லிலி – ரு – ந்து ஏரா–ளம – ான ஏடு–களை இங்–கில – ாந்–துக்–குக் க�ொண்டு ேபாயி–ருக்– கி–றார்–கள். விஞ்–ஞா–னத்–தில் பல துறை–களை அந்த ஏடு–க–ளி–லி–ருந்தே கண்–டு–பி–டித்–தாக ஓர் ஆங்–கி–லே– யர் எழு–திய கட்–டுரையை – பதி–னெட்–டாண்–டுக – ளு – க்கு முன் ஒரு ம�ொழி–பெ–யர்ப்–பில் நான் படித்–தேன். பல நூற்–றாண்–டுக – ள – ாக, வாழ்க்–கையி – ன் சகல க�ோணங்–களை – யு – ம் விஞ்–ஞான ரீதி–யாக இந்–துக்–கள் கூறி வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். நீருக்கு ஒரு கட–வுள் - வரு–ணன். நெருப்–புக்கு ஒரு கட–வுள் - அக்–கினி. காற்–றுக்கு ஒரு கட–வுள் - வாயு. வெளிச்–சத்–துக்கு ஒரு கட–வுள் - சூரி–யன். இந்து மதத்–தின் ஆரம்ப காலத்–தில் சூரிய வணக்– க மே தெய்வ வணக்– க – ம ாக இருந்து வந்–தி–ருக்–கிற – து. காலங்– க – ளி ல் அது வளர்ந்து ஒவ்– வ�ொ ரு

58

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

– து. துறை–யா–கக் கண்–டு–பி–டிக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கிற ஒவ்–வ�ொரு அனு–ப–வத்–தின் மீதும் புதிய புதிய தத்–துவ – ங்–கள் த�ோன்–றியி – ரு – க்–கின்–றன. இது நீண்ட கால மத–மா–கை–யால், ஆண்–டுக்–காண்டு பக்–கு– வப்–பட்டு, இன்று தழைத்–துக் குலுங்கி நிற்–கி–றது. ஆராய்ந்து பார்த்–தால், இந்–துக்–க–ளின் ஒவ்– வ�ொரு பண்–டி–கைக்–கும் ஓர் அர்த்–த–மி–ருக்–கி–றது. இப்– ப�ோ து நாம் சர– ஸ்வ தி பூஜை– யை – யு ம், ஆயுத பூஜை–யை–யும் க�ொண்–டா–டு–கி–ற�ோம். சர– ஸ் – வ – தி – யை – யு ம் மகா– ல ட்– சு – மி – யை – யு ம் வணங்–கு–கி–ற�ோம். அதா– வ து அறி– வை – யு ம், செல்– வ த்– தை – யு ம் வணங்–கு–கி–ற�ோம். வாழ்க்கை என்–பது என்ன? அறி–வும் செல்–வ– முந்–தான். அறி–வுக்–குத் தலை–வி–யான சர–ஸ்–வதி யார்? அவ– ளு க்– கு க் கலை– ம – க ள், வாணி என்ற பெயர்–க–ளும் உண்டு. திருப்–பாற்–கட – லி – ல் தேவர்–கள் அமு–தம் கடைந்–த– ப�ோது அதில் உண்–டா–ன–வள் சர–ஸ்வதி என்–பது ஐதீகக் கதை. அவள் கல்வி, கலைக்கு மட்–டுமே தலைவி. அமிர்–தம் கடைந்–த–ப�ோது அவள் உரு–வா–ன– வள் என்று ஏன் குறிப்–பிட்–டார்–கள்? உள்–ளத்தை அறி–வால் த�ோண்டி எடுக்–கும்– ப�ோது வாழ்க்கை ஒளி அடை–கி–றது என்–ப–தாம்.

– ம், தெய்–வத்தை வணங்–கித் கலைக்கு முக்–கிய த�ொடங்–கு–வது. அ து வே க லை – ம – க ள் கை யி ல் உ ள்ள ஜெப–மாலை. அவள் ஒரு கையில் ஏடு வைத்–தி–ருக்–கி–றாள்.

- அது கல்வி வடி–வம். கையில் உள்ள வீணை, நாத வடி–வம். அவ–ளுக்கு வெள்ளை உடை. அமர்ந்–தி–ருப்–பது வெள்ை–ளத் தாமரை மீது. வெள்ளை உள்– ள மே கல்– வி – யு ம், கலை– யும் வளர்– வ – த ற்கு முக்– கி – ய ம் என்று அவை குறிக்–கின்–றன. கய–வ–னுக்–கும், திரு–ட–னுக்–கும் கல்வி வராது; கலை–யுண – ர்ச்சி இருக்–காது. அது–ப�ோ–லவே திரு–ம–கள் வடி–வம். கல்வி மட்– டு ம் ப�ோதாது. வாழ்க்– கைக்– கு ப் ப�ொரு–ளும் வேண்–டும் என்–ப–தைக் குறிக்–கவே திரு–ம–கள் வடி–வம். பூமி– யி ல் வாழும் உயிர்– க – ளு க்– கெ ல்– ல ாம் திரு–மால் வடி–வம் கூறப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. அந்த உயிர்–களு – க்–குச் செல்–வம் வழங்–குப – வ – ள் திரு–மா–லின் மனை–வி–யான திரு–ம–கள். ப�ொது– வி ல் மனித வாழ்க்– கை – யி ன் குறிக்– க�ோளை இந்–து–ம–தமே பூர்த்தி செய்–கி–றது. அதன் தத்– து – வ ங்– க ள், கல்– வெ ட்– டு – க ள். அறி–வு–டை–ய�ோர் அதனை மதிப்–பர்; திரு–வு–டை– ய�ோர் அதற்கு நன்றி கூறு–வர்.

(த�ொட–ரும்)

நன்றி: கண்–ணதா – –சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600017.

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம்

அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, CHENNAI -4 என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 9500045730

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

____________________ கைய�ொப்பம்

அமுத ஊறலை அனுபவிக்க

அருள்வாய் ஆறுமுகனே!

ணக்–குச் செடி–யைத் தல–வி–ருட்–ச–மா–கக் ஆம–க�ொண்ட ஒரு வித்– தி – ய ா– ச – ம ான திருக்–

க�ோ–யில், கும்–பக – �ோ–ணத்–திற்–கரு – கி – லு – ள்ள க�ொட்ை– ட–யூரி – ல் உள்–ளது. அத்–ரியி – ன் புதல்–வர– ான ஆத்–ரேய மக–ரிஷி, இதன் கீழ–மர்ந்து தவம் செய்–த–மை–யால் ‘ஹேரண்ட முனி–வர்’ எனப் பெயர் பெற்–றார். (ேஹரண்–டம் = க�ொட்–டைச் செடி. ஆம–ணக்கு, க�ொட்டை முத்து என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது.) திரு–வல – ஞ்–சுழி – யி – ல் பிலத்–தில் புகுந்–துவி – ட்ட காவிரி நதியை தன் தவ வலி–மை–யால் மேலே ஓடி–வ–ரு– மாறு செய்த ேஹரண்ட முனி–வ–ரது செயல் சம– யத் த�ொண்–டா–க–வும், சமு–தா–யத் த�ொண்–டா–க–வும் ேபாற்–றப்–ப–டு–வ–தால் அவ–ருக்–குக் க�ொட்–டை–யூர்க் க�ோடீஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லில் சிலை நிறு–வப்–பட்–டுள்– ளது. ‘‘வரு–மணி நீர்ப் ப�ொன்னி வலஞ்–சு–ழி–யான்

கண்டாய் மாதே–வன் கண்–டாய் வர–தன் கண்–டாய் குரு–மணி ப�ோல் அழ–க–ம–ரும் க�ொட்–டை–யூ–ரில் க�ோடீச்–ச–ரத்–துை–ற–யும் ேகாமான் தானே’’ இவ்–வாறு வலஞ்–சுழி, க�ொட்–டை–யூர் ஆகிய இரு– த–லங்–களை – யு – ம் இணைத்–துப் பாடு–கின்–றார் திரு–நா–வுக்–கர– ச – ர். வட–ம�ொழி – யி – ல் ேஹரண்ட க்ஷேத்–தி–ரம் என்–றும், தமி–ழில் க�ொட்– டை–யூர் என்–றும் இத்–த–லம் அழைக்– கப்–ப–டு–கி–றது. கும்–ப–க�ோ–ணம் கும்– பேச்–வ–ர–ரது சப்த ஸ்தா–னங்–க–ளுள் இது ஒன்–றா–கும். க�ொட்–டை–யூர் இறை–வன் பெயர் க�ோடீ–ஸ்வர– ர். பத்–ரய�ோ – கி – ார் க�ோடித் – ய தலங்– க – ளு க்– கு ச் சென்று க�ோடி லிங்– கங்– க – ளை த் தரி– சி க்க விர– த ம் பூண்– ட ார். இ ம – ய – ம – லை – யி – லி – ரு ந் து பு ற ப் – ப ட் – டு ப் ப ல

60

முருகன் (க�ொட்டையூர்) ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

19

க�ோடீஸ்வரர் (க�ொட்டையூர்) தலங்–க–ளை–யும் தரி–சித்த அவர், க�ொட்– டை– யூ – ரி ல் ேஹரண்– டே – ஸ்வ – ர – ரை – யு ம், ேஹரண்ட முனி–வ–ரை–யும் தரி–சித்–தார். அப்– ப�ோ து இறை– வ ன் ‘இத்– த – ல த்– தை கண்–ணுற்–றதே க�ோடி லிங்–கங்–க–ளைத் தரி–சித்–தத – ற்கு ஒப்–பா–கும்’ என்று அச–ரீரி – ய – ா– கக் கூறி க�ோடி–லிங்–கக் காட்–சியை வழங்–கி– னார். அன்று முதல் இறை–வன் க�ோடீஸ்–வர– ர் என்–ற–ழைக்–கப்–பட்–டார். க�ொட்–டை–யூர் இறைவி பந்–தா–டு–நா–யகி. பத்–ர– ய�ோ–கி–யா–ருக்கு இவர் பந்–தா–டும் பெண்–ணா–கக் காட்சி அளித்–தாள் என்–பது புரா–ணக்–கு–றிப்பு. அப்– பர், ‘பந்–தாடு மெல் விர–லாள்’ என்று ப�ோற்–றுகி – ற – ார். தேவி–யின் பாதம் பந்தை உதைப்–பது ப�ோன்ற த�ோற்–றத்–தி–லுள்–ளது. விளை–யாட்–டில் அதிக ஆர்– வம் உள்–ள–வர்–கள் முன்–னேற இந்–தத் தேவியை வழி–பட்–டுச் செல்–கின்–ற–னர். ேதவி–யின் மேல்–க– ரங்–கள் அட்–ச–மாலை, தாமரை மலர் இவற்–று–டன் காட்சி அளிக்–கின்–றன. கீழ் இரு–க–ரங்–கள் அபய, வரத முத்–தி–ரை–க–ளைக் காட்–டு–கின்–றன. கிழக்கு ந�ோக்–கிய ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரம் உள்–ளது. நவ–கி–ர–கங்–கள் தத்–தம் வாக–னங்–க–ளு–ட– னும், எந்–தி–ரங்–க–ளு–ட–னும் இங்கே காணப்–ப–டு–வது தமி–ழ–கத்–தில் வேறு எந்–தத் தலத்–தி–லும் இல்–லாத சிறம்–பம்–ச–மா–கும். முதல் பிரா–கா–ரத்–தில் வீற்–றி–ருக்–கும் விநா–ய– கரை ‘க�ோடீச்–சு–ரக் க�ோவை’ எனும் நூலின் ஆசி– ரி–ய–ரான சிவக்–க�ொ–ழுந்–தீ–சர், ‘க�ோடி விநா–ய–கர்’ என்று குறிப்–பிட்–டுப் பாடி–யுள்–ளார். விநா–ய–க–ரின்

ரால் இறை–வ–னுக்–குத் திரு–மஞ்–ச–னம் செய்–யும் திரு–மே–னி–யில் ஏரா–ள–மான சிறு விநா–ய–கர் வடி– ப�ொருட்டு த�ோற்–றுவி – க்–கப்–பட்–டது. எக்–கா–லத்–தினு – ம் வங்–கள் காணப்–ப–டு–கின்–றன. க�ோடி விநா–ய–கர் வற்–றாத நிலை–யில் மிகுந்த ருசி–ய�ோடு கூடிய தல – யை அடுத்து, கரு–வறை – க்–குப் பின்–புற – த்–தில் சந்–நதி தீர்த்–த–மா–கிய இது சரும ந�ோய்–க–ளைத் தீர்க்–கும் க�ோடி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யர் சந்–நதி அமைந்–துள்–ளது. என்று நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. மகா–மக – த்தை ஒட்டி வெளி–யான க�ோயில் மல–ரில், மகா–மக – ம் திரு–விழ – ா–வில், குளத்–தில் தீர்த்–தவ – ாரி பழைய திரு–வு–ரு–வம் சிதைந்து ப�ோன–தால் புதிய க�ொடுக்–கும் 12 சைவத் திருக்–க�ோ–யில்–க–ளுள் திரு–வுரு – வ – ம் செய்து வைக்–கப் பெற்–றுள்–ளது என்ற க�ொட்–டை–யூர் க�ோயி–லும் ஒன்–றா–கும். ஹேரண்ட – ம – ான் ஒரு திரு–முக – – குறிப்பு உள்–ளது. முரு–கப்–பெரு மக–ரி–ஷிக்கு வியா–ழக்–கி–ழமை த�ோறும் சிறப்பு மும், நான்கு திருக்–க–ரங்–க–ளும் உடை–ய–வ–னாய் பூஜை–யும், ஆடிப் பெருக்–கன்று சிறப்பு அபி–ஷேக வள்ளி தெய்–வா–னை–ய�ோடு காட்சி அளிக்–கி–றார். ஆரா–த–னை–யும் நடத்–தப்–ப–டு–கின்–றன. ‘‘காசி–யில் அரு–ணகி – ரி – ய – ார் இங்கு அழ–கிய சந்–தமு – டைய – ஒரு செய்த பாவம் கும்–பக – �ோ–ணத்–தில் ப�ோகும். கும்–ப– பாடல் பாடி–யுள்–ளார். க�ோ– ண த்– தி ல் செய்த பாவம் க�ொட்– டை – யூ – ரி ல் ‘‘சுட்ட ப�ொருட் கட்–டி–யின் மெய்ச் செக்–க–ம–லப் ப�ோகும், க�ொட்–டை–யூ–ரில் செய்த பாவம் கட்–டை– ப�ொற்–க�ொ–டியை – த் ய�ோ–டு–தான் ப�ோகும்!’’ என்–கின்–ற–னர் உள்–ளூர்– துக்–க–மு–றச் ச�ொர்க்–க–மு–றக் க�ொடி–யா–ழார் வா–சி–கள்! சு த்த ர த த் – தி ற் க� ொ டு – பு க் – கு க் க டு – கி த் தெற்–க–டை–சிச் சுற்–று–வன – த்–திற் சிறை வைத்–திடு மது அடுத்த இலக்கு கும்–ப–க�ோ–ணம்! இரு– தீரன் க�ொட்–டம – ற – ப் புற்–றர– வ – ச் செற்–றம – ற – ச் சத்–தம – – பத்து ஒன்–பது திருத்–த–லங்–க–ளின் பெயர்–களை றக் குற்–ற–ம–றச் சுற்–ற–ம–றப் பல த�ோளின் ‘க்ஷேத்–ரக் க�ோவை’ எனும் ஒரே திருப்–பு–க–ழில் க�ொற்– ற – ம – ற ப் பத்– து – மு – டி க் க�ொத்– து ம் அறுத்– இணைத்–துப் பாடி–யுள்ள அரு–ண–கி–ரி–யார் அப்–பா– டலை ‘கும்–ப–க�ோ–ண–ம�ொ–டு’ என்றே துவங்–கி–யுள்– திட்ட திறற் க�ொற்–றர் பணிக் க�ொட்–டை–ந–கர்ப் ளார். காஞ்–சி–பு–ரம் ப�ோன்றே க�ோயில் நக–ர–மா–கப் பெரு–மா–ளே.’’ பிர–சித்தி பெற்–றது கும்–ப–க�ோ–ணம். பன்–னி–ரண்டு ‘சுட்ட தங்–கக்–கட்டி ப�ோன்ற தேகத்தை உடை– ஆண்–டு–க–ளுக்கு ஒரு முறை நடக்–கும் மகா–மக ய– வ – ளும், செந்–த ா–ம – ரை –யில் அமர்ந்–தி –ரு க்– கும் விழா–வின் கார–ண–மா–க–வும், நம் நாட்–டின் புகழ்– லட்–சு–மி–யு–மான அழ–கிய க�ொடி ப�ோன்ற சீதை– பெற்ற திருத்–தல – ம – ாக இது திகழ்–கிற – து. யைத் துக்–கப்–ப–டும்–ப–டிச் செய்து, குடந்தை, குட–மூக்கு, திருக்–குடந்தை – ஆகா–யத்–தைத் த�ொடும் வீணைக் என்ற பெயர்–க–ளும் இதற்கு உண்டு. க�ொடி விளங்–கு–கின்ற தூய தேரில் பிர–ளய காலத்–தில் அமிர்த கும்–பம் அவளை எடுத்– து ப் ப�ோய் தெற்– மிதந்து வந்–த–ப�ோது, சிவ–பெ–ரு–மான் குத் திசையை நெருங்கி அவளை கிராத வடி– வ ங் க�ொண்டு அதை அச�ோக வனத்–தில் சிறை வைத்– இத்–தல – த்–தில் உடைத்–தார். உடைந்த தான் ராவ–ண–னா–கிய தைரி–யா–சலி. கும்ப மூக்–கின் வழியே அமு–தம் கீழே அவ–னது அகந்–தையு – ம், புற்–றுப் பாம்– பரவி மகா–ம–கக் குளத்தை அடைந்– பைப் ப�ோல க�ோபிக்–கும் க�ோப–மும் தது. உடைந்த கும்–பத்–தி–னால் ஆன அழிய, அவன் குரல் ஒலி அடங்க, லிங்–கமே ஆதி–கும்–பேஸ்–வ–ரர் எனப்– – ம் மாண்டு உற–வின – ர்–கள் அனை–வரு – –நா–யகி. ப–டு–கி–றார். அம்–பிகை மங்–கள ப�ோக, அவ–னது பல த�ோள்–க–ளின் இத்–தல – ம் சக்தி பீடங்–களு – ள் ஒன்–றா–கிய வீரம் குலைய, பத்– து – மு – டி க் கூட்– மந்–திர பீட–மா–த–லால் மந்–திர பீடே–ஸ்– டத்தை அறுத்–துத் தள்–ளிய வீரம் வரி என்ற திரு–நா–மமு – ம் அம்–பிகை – க்கு க�ொண்ட வெற்–றி–யா–ள–ரான ராம– வழங்–கு–கி–றது. பி–ரான் ப�ோற்–றிய க�ொட்–டை–யூர்ப் கும்–பக – �ோ–ணத்–திற்கு இரு தல புரா– பெரு–மாளே!’ ஹேரண்ட மகரிஷி ணங்– க ள் உண்டு என்–கி–றார், உ.வே.சா முரு– க ப்– பெ – ரு – ம ானை வணங்கி (க�ொட்டையூர்) அவர்–கள். ஒன்று பழைய தல புரா–ணம். ேமலே செல்–லும்–ப�ோது இங்–கும் கஜ– இதில் பாயி–ரமு – ம் 1,406 செய்–யுட்–களு – ம் உள்–ளன. லட்–சுமி – ய – ைத் தரி–சிக்–கிற�ோ – ம். கரு–வறை – யி – ன் வடக்– இதன் ஆசி–ரிய – ர் அக�ோ–ரமு – னி – வ – ர். மற்–ற�ொன்று திரி– குப் பகுதி மாடத்–தில் எட்டு திருக்–க–ரங்–க–ளு–டன், சி–ர–பு–ரம் மகா–வித்–வான் மீனாட்சி சுந்–த–ரம்–பிள்ளை வலது காலை முன் வைத்–தி–ருக்–கும் க�ோலத்– அவர்–கள் இயற்–றி–யது. இது 2,384 செய்–யுட்–களை – – தில் மூக்–குத்தி ஒளிர காட்சி தரு–கி–றார் அஷ்ட யும், 70 பட–லங்–க–ளை–யும் க�ொண்–டுள்–ளது. புஜ துர்க்கை. துர்க்–கை–யின் பழைய திரு–மேனி 1865ம் ஆண்டு திரு–வா–வ–டு–து–றை–யி–லி–ருந்து ரு திரு–மேனி சிதைந்து ப�ோன–தால் புதி–யத�ொ – – யை கும்– ப – க �ோ– ண ம் சென்று பேட்– டை த் தெரு– வி – – து தல–வர– – எழுந்–தரு – ள – ச் செய்–துள்–ளார்–கள் என்–கிற லுள்ள திரு–வா–வ–டு–துறை மடத்–தை–யும் இருப்–பிட – – லாறு. துர்க்கை க�ோயில் விமா–ன–மும் பிற்–கா–லத்– மா–கக் க�ொண்டு தங்–கி–னார் பிள்–ளை–ய–வர்–கள். தில் கட்–டப்–பட்–டத – ா–கும். இது–வன்றி வெளிச் சுவ–ரில் கும்–ப–க�ோண புரா–ணத்தை வட–ம�ொ–ழி–யி–லி–ருந்து சதுர்–புஜ துர்க்–கை–யும் உள்–ளார். எப்–பிணி – ய – ை–யும் தீர்க்–கும் சக்தி உடைய க�ோடி முத–லில் தமிழ் வச–ன–மாக ம�ொழி பெயர்த்து தீர்த்–தம் எனும் அமு–தக் கிணறு, ஆத்–ரேய முனி–வ– வைத்– து க் க�ொண்– ட ார். பின்பு புரா– ண த்– தை ச் செய்– யு ள் நடை– ய ாக இயற்ற ஆரம்– பி த்– த ார். ஒவ்–வ�ொரு நாளும் சிறு–சிறு பகு–தி–கள் இயற்–றப்– பட்டு அன்–றன்று பிற்–ப–க–லில் ஆதி–கும்–பே–ஸ்–வ–ரர்

ந

சித்ரா மூர்த்தி

ðô¡

61

1-15 டிசம்பர் 2016

ஆகி–ய�ோ–ரைத் தரி–சித்–துச் சுவர்–க–ளைப் பார்க்–கி– ஆல–யத்–தின் முன்–மண்–டப – த்–தில் அரங்–கேற்–றப்–பட்– ற�ோம். ‘‘ஓரு–ரு–வா–யினை மானாங்–க–ரத்து ஈரி–யல்– – ந்–தபி – ன் சுவ–டிக – ளை டன. அரங்–கேற்–றம் முடி–வடை பாய்–’’ என–வ–ரும் சம்–பந்–தப்–பெ–ரு–மா–னின் திரு – யு – ட – ன் யானை மேல் வைத்து ஊர்– வெகு விம–ரிசை – ய தேர் வடி–வில் எழு–கூற்–றிரு – க்கை பாடல் அதற்–குரி வல மரி–யாதை செய்–தார்–கள். அப்–ப�ொழு – து பெரிய காட்சி அளிக்–கிற – து. உள்–மண்–டப – த்–திற்–குச் செல்–லு– மேனா பல்–லக்கு ஒன்றை விலைக்கு வாங்கி அதில் முன், விநா–யக – ரை – யு – ம், வள்ளி-தேவ–சேனை – யு – ட – ன் பிள்–ளை–ய–வர்–களை வீற்–றி–ருக்–கச் செய்து சுமந்து திக–ழும் முரு–கப்–பெ–ரு–மா–னை–யும் தரி–சிக்–க–லாம். சென்– ற – ன ர். 1866ம் ஆண்டு திருக்– கு – ட ந்– தை ப் உள் மண்–ட–பத்–தில் சில படி–கள் ஏறிச் சென்று புரா–ணம் பூர்த்–தி–யா–னது. கும்–ப–க�ோ–ணத்–தி–லுள்ள மூல–வ–ரைத் தரி–சிக்க ேவண்–டும். வாயி–லில் ஆறு– அனைத்–துக் க�ோயில்–க–ளை–யும் த�ொகுத்து ஓர் கால பூஜை விநா–ய–கர், சபை விநா–ய–கர், தண்டிஅழ–கிய பாட்–டில் காட்–டியு – ள்–ளார் மீனாட்சி சுந்–தர– ம் முண்டி எனும் த்வா–ர–பா–ல–கர்–கள் ஆகி–ய�ோ–ரைக் பிள்–ளை–ய–வர்–கள். கடந்து பின் மூல–வ–ரைக் காண்–கி–ற�ோம். கிராத ‘‘இடை–மரு – த – ர் முதலா ஓர் ஐவர், நாகே–சர், நடம் மூர்த்–தி–யான சிவ–பெ–ரு–மான், கும்–பத்–தின் வாய் இயற்ற வல்–லார், நீங்–க–லாக எஞ்–சிய க�ோணத்தை லிங்–க–மாக்கி கடை–ய–னு–காச் ச�ோமே–சர், கார�ோ–ணர், அத–னுள் ஜ�ோதி ஸ்வ–ரூ–ப–மா–கப் புகுந்து இன்–றும் அபி–மு–கர், நற் கவு–த–மே–சர் நமக்கு அருள்–பா–லிக்–கி–றார். மண–லும், அமு–த– தடை–யில் அருட் பாண–பு–ரி–யார், சுத–ரி–ச–னர், மும் கலந்து உரு–வான ஆதி–கும்–பே–ஸ்வ–ர–ருக்கு சார்ங்–க–த–ரர், வரா–கர் கவ– ச ம் சாத்– த ப்– ப ட்டே அபி– ஷ ே– க ங்– க ள் நடக்– அடை–வ–ர–தர் இவர் சூழ அமர் கும்–ப–லிங்–கே–சர் கின்–றன. இறை–வன் சந்–ந–திக்–குத் தெற்–கில் மிக அடி–ப�ோற்–றி–’’ அழ–கான ச�ோமாஸ்–கந்த மூர்த்–தி–யும், வடக்–கில் - என்–பது அப்–பா–டல். மங்– க – ள ாம்– பி – கை – யு ம் தனித்– த னி சந்– ந – தி – க – ளி ல் கும்–பக – �ோ–ணத்–தில் நடு–நா–யக – ம – ாக விளங்–கும் ஆதி–கும்–பே–ஸ்–வ–ரர் க�ோயில் கிழக்கு ந�ோக்கி குடி–க�ொண்–டுள்–ள–னர். அமைந்–துள்–ளது, ஒன்–பது நிலை–க–ளும், 128 அடி கரு–வ–றை–யைச் சுற்றி வரும்–ப�ோது தட்–சி–ணா– உய–ரமு – ம் க�ொண்ட ராஜ–க�ோ–புர– ம் கம்–பீர– ம – ாக நிற்– மூர்த்தி, சப்–தம – ா–தர்–கள், தாயு–மான சுவாமி, வலஞ்– கி–றது. கடைத்–தெரு வழியே உள்ளே நுழைந்–தால் சுழி விநா–ய–கர், பிட்–சா–ட–னர், வள்ளி தெய்–வானை திருக்–கு–ளத்தை முத–லில் காண–லாம். க�ோயி–லுக்– சமேத முரு–க–னின் உற்–சவ விக்–ர–ஹங்–கள் ஆகி– குள் மூன்று பிரா–கா–ரங்–கள் உள்–ளன. நான்–கா–வது ய�ோ–ரைத் தரி–சித்து கார்த்–திக – ே–யப் பெரு–மான் சந்–ந– பிரா–கா–ரம் என்–பது தேர�ோ–டும் வீதி–யா– தியை ஆவ–லுட – ன் நெருங்–குகி – ற�ோ – ம். கும். குளத்–த–ருகே நல்லி குப்–பு–சாமி மாலை ஆறு மணிக்கே க�ோயி–லினு – ள் செட்டி அவர்–கள் உப–யத்–தில் அமைக்– இருள் கவிந்து விட்–டி–ருந்–தது. கார்த்– கப்–பட்ட நாட்–டி–யாஞ்–சலி மண்–ட–பம் தி–கே–யர் சந்–ந–தி–யில் ஒரு தீபம் கூட அமைந்–துள்–ளது. தல–வி–ருட்–ச–மா–கிய ஏற்–றப்–பட்–டிரு – க்–கவி – ல்லை. மின் விளக்– வன்–னி–ம–ரத்–தை–யும், மரத்–தடி விநா– கும் எரி– ய – வி ல்லை. கல்– வெ ட்– டி ல் ய–க–ரை–யும் வணங்கி நடக்–கி–ற�ோம். ப�ொறித்–தி–ருக்–கும் திருப்–பு–க–ழை–யும் க�ோயில் வாயி–ல–ருகே இரு–பு–ற–மும் பார்த்–துப் பாட–வும் இய–ல–வில்ைல, வீற்–றி–ருக்–கும் விநா–ய–க–ரை–யும், தண்– மனம் ந�ொந்–துப�ோ – ய் அடுத்த சந்–ந– ட– ப ா– ணி – ய ை– யு ம் தரி– சி த்து உள்ளே தியை ந�ோக்கி நடக்–கி–ற�ோம். அலு– நுழை–கி–ற�ோம். மிகப்–பெ–ரிய க�ொடி வ–லக – த்–தில் புகார் எழுதி வைக்–கல – ாம் மர–மும், வல–து–பு–றம் லட்–சுமி நாரா–ய– து அங்–கும் யாரும் என்று சென்–றப�ோ – – யு – ம் தென்–படு – கி – ன்–றன. மிக ணர் சந்–நதி இருக்–க–வில்லை! விசா–லம – ான நவ–ராத்–திரி மண்–டப – த்–தின் கஜ–லட்–சுமி, மஹா–லட்–சுமி, ஜேஷ்– கலை–யழ – கு கண்–களை – க் கவர்–கின்–றது. ஆதி–கும்–பே–ஸ்–வ–ரர் டா–தேவி, துர்க்கை ஆகி–ய�ோ–ரைத் அறு–பத்து மூவர், நட–ரா–ஜர்-சிவ–காமி (கும்–ப–க�ோ–ணம்) தரி– சி த்து வலம் வந்து, மங்– க – ள ாம்–

மகாமக குளம்

விளங்–கம் அவர்–கள் அளித்–துள்–ளார். பிகை சந்–ந–தியை அடை–கி–ற�ோம். அம்–பி–கைக்கு எதிரே வெளி–யில் நந்தி இருப்–ப– தைக் கண்டு பாட–லின் இறு–தி–யில், வியக்–கி–ற�ோம். ஏரா–ள–மான தீபங்–க–ளு–டன் சந்– ‘‘க�ொண்–டல் நிறத்–த�ோன் மக–ளைத் தரை–மீதே நதி ஜெகஜ்–ஜ�ோ–தி–யாய் விளங்–கு–வது கண்–டும், கும்–பிட கைத்–தா–ளம் எடுத்து அம்–ப�ொன் உருப்– மனம் கார்த்–தி–கே–யன் சந்–ந–தி–யின் நிலை–மையை பாவை புகழ்க் எண்ணி வாடு–கி–றது. சர்வ மங்–க–ளங்–க–ளும் அரு– கும்–ப–க�ொ–ணத்–தாறு முகப் பெரு–மா–ளே–’’ ளும் மங்–கள – ாம்–பிகை – ய – ை–யும், பக்–கவ – ாட்–டிலு – ள்ள - என்று பாடு– வ து ரசிக்– க த்– த க்– க து. மேக நவ–நீத விநா–ய–க–ரை–யும், அரு–கி–லுள்ள வேட வடி– நிறத்–தவ – ன – ாம் திரு–மா–லின் மக–ளான வள்–ளிய – ைக் வங்–க�ொண்ட ‘கிராத மூர்த்–தி–’–யை–யும் வணங்–கு–கி– கும்–பி–டும் ப�ொருட்டு கைத்–தா–ளம் இட்–டா–னாம் ற�ோம். கிராத மூர்த்–திக்–குத் தனி–யா–கப் பூஜை–கள் முரு–கப்–பெ–ரு–மான்! நடத்–தப்–படு – கி – ன்–றன. நவ–கிர– ஹ – ங்–களை – த் தரி–சித்து ராமா– ய – ண க் குறிப்– பு – க – ள – ட ங்– கி ய பாடல் – ம். வெளியே வரு–கிற�ோ ஒன்–றையு – ம் கும்–பக – �ோ–ணத்–தில் பாடு–கிற – ார் அரு–ண– திறந்த வெளி–யா–யுள்ள மூன்–றாம் பிரா–கா–ரத்– கி–ரி–யார்.

– க்–கென – த் தனிச்–சந்–நதி உள்–ளது. தில் அகஸ்–திய – ரு ‘‘தம்–பி–வ–ரச் சாதி திருக்–க�ொம்பு வரக் கூட வனச் சந்–த–ம–யில் சாய் வில–கிச் சிறை–ப�ோ–கச் ‘‘வசிட்–டர், காசி–பர், தவத்–தான ய�ோகி–யர், சண்–டர் முடித் தூள்–கள்–ப–டச் சிந்தி அரக்–க�ோர்– அகஸ்–திய மாமுனி, இடைக்–கா–டர், கீர–னும், கள் விழத் வகுத்த பாவி–னில் ப�ொருட் க�ோல–மாய் வரு தங்க நிறத்–தாள் சிறை–யைத் தவிர் முரு–க�ோ–னே–’’ மாய�ோன்–’’ - என்ற திரி– க �ோ– ண – ம – லை த் திருப்–பு–கழை அங்கு சமர்ப்–பித்–து– தம்–பி–யாம் இலக்–கு–ம–ணன் கூட விட்டு, த�ொடர்ந்து வலம் வரும்– வர, சிறந்த க�ொம்பு ப�ோல் மெலிந்த ப�ோது ஓர் அதி–ச–யம் காத்–தி–ருக்–கி– லட்–சுமி அனைய சீதை, உடன் வர றது - அது–தான் மேற்கு க�ோபுர அவ–ளது அழ–கைக் கண்டு காட்–டி– வாயி–லரு – கே உள்ள தனித் தண்–ட– லுள்ள அழ–கிய மயில்–க–ளெல்–லாம் பாணி சந்–நதி! உள்ளே கார்த்–திக – ே– இவள் சாய–லின் முன் நமது சாயல் யன் சந்–நதி – யி – ல் இருட்டு கார–ணம – ா– எந்த மூலை என ஒதுங்கி விலகி ஒரு கப் பாடத் தவ–றிய கும்–ப–க�ோ–ணம் புறம் ப�ோயி–ன–வாம்! கடுங்ே–கா–பம் திருப்– பு – க ழ்ப் பாக்– க ளை இங்கு உடை–ய–வர்–க–ளா–கிய அரக்–கர்–க–ளின் சமர்ப்–பிக்க முடிவு செய்–கிற�ோ – ம். முடி–கள் தூளா–கும்–ப–டிச் சித–ற–டித்து, ய�ோகக் கருத்–து–கள் மிகுந்த அரக்– க ர்– க ள் மாண்டு விழும்– ப – டி ச் கும்– ப – க �ோ– ண ப் பாடல் ஒன்று செய்து, தங்க நிற–மு–டை–ய–வ–ளா–கிய ‘இந்து, கதிர்’ எனத் துவங்–குகி – ற – து. சீதை–யின் சிறையை நீக்–கிய ராம பி–ரா–னா–கிய திரு–மால் என்–கி–றார். ‘‘இந்து கதிர்ச் சேர் அரு–ணப்–பந்தி நடுத்–தூண் ஒளி–பட்டு த�ொடர்ந்து கிருஷ்– ண – னை – யு ம் மங்களாம்பிகை இன்–ப–ர–சப் பால–முத – ச் சுவை–மேவு (கும்–ப–க�ோ–ணம்) ப�ோற்–று–கி–றார்: எண்–கு–ண–முற்–ற�ோன் நட–னச் சந்த்ர ‘‘க�ொம்பு குறிக் காள–மடு – த் திந்த மெனுற்– ஒளிப் பீட– க – மு ற் றெந்தை நடித்– தாடு மணிச் றாடி நிரைக் சபை–யூடே க�ொண்டு வளைத்தே மகிழ் அச்–சு–தன்–’’ கந்–தமெ – ழு – த்–த�ோடு சிற்–கெந்த மணப் பூவி–தழை – க் ‘புல்–லாங்–கு–ழ–லைத் தனக்கு அடை–யா–ள–மா– கண்டு களித்தே அமு–தக் கடல் மூழ்–கிக் கந்த கக் க�ொண்டு விஷம் நிரம்–பிய மடு–வில் நட–னம் மதித்து ஆயிர எட்–டண்–ட–ம–தைக் க�ோல் புவ–னக் செய்–த–வ–னும், பசுக் கூட்–டங்–க–ளைத் திரட்டி ஓட்டி கண்–ட–ம–தைக் காண எனக்–க–ருள்–வாய்!’’ மகிழ்ந்–தவ – னு – ம – ா–கிய அச்–சுத – ன்’ என்–பது ப�ொருள். ‘‘செம்–மைய – ான ச�ொற்–கள் அமைந்த சித்–திர– த் இப்– ப ா– ட – லி ன் உட்– க – ரு த்தை, க�ொழும்– பு ப் தமி–ழால் உனது செம்– ப�ொன்–னுக்கு ஒப்–பான பெரி–ய–வர் மு. திரு–வி–ளங்–கம் அவர்–கள் பின்–வ–ரு– அன்–பைப் பெற–மாட்–டேன�ோ?’’ என்று கும்–பக – �ோண மாறு விளக்–கு–கி–றார்: இறை–வ–னைக் கேட்–கி–றார். ‘சந்–தி–ர–னும், சூரி–ய–னும் சேர்ந்த இடை–கலை, பிங்–கலை நாடி–கள் ஒன்று சேர்ந்த, செந்–நி–றத்– ‘‘செஞ்–ச�ொல் சேர் சித்–ரத் தமி–ழால் உன் தின் வரிசை ப�ோன்ற, நடு–வி–லுள்ள சுழு–முனை செம்–ப�ொன் ஆர்–வத்–தைப் பெறு–வேன�ோ? நாடி–யின் ஒளி–பட்டு அத–னால் பெரு–கும் அமுத கும்–ப–க�ோ–ணத்–திற் பெரு–மாளே!’’ ஊறலை நான் அனு–ப–விக்க வேண்–டும். ஒரு ப�ொதுப் பாட–லி–லும், எண்–குண – ம் க�ொண்ட இறை–வன் நட–னம – ா–டும் ‘‘ஞானச் சித்தி, சித்–திர நித்–தத் தமி–ழால் உன் அழ–கிய சபை–யில், பிர–ணவ எழுத்–த�ோடு கூடிய நாமத்–தைக் கற்–றுப் புகழ்–கைக்கு புரி–வா–யே–’’ ஞான–வா–சம் வீசும் பூவின் நறு–மண – த்தை அறி–வால் என்று வேண்–டி–யுள்–ளார். அவ–ரது வேண்–டு– கண்டு களித்–துப் ப�ோற்ற வேண்–டும். க�ோள்–க–ளைச் செவி–ம–டுத்–த–தா–லேயே முரு–கப்– பின்–னர், அங்கு, ஆயி–ரத்–தெட்டு இத–ழ�ோடு பெ–ரு–மான், ரத–பந்–தத்–தி–ல–மைந்–துள்ள சித்–தி–ரத் ப�ொருந்–திய கம–லத்தை உடைய துவாத சாந்த தமிழ் நூலான ‘திரு–எழு – கூ – ற்–றிரு – க்–கை’– ய – ைப் பாடும் வெளியை, நீ எனக்– கு க் காட்டி அருள்– பு – ரி ய திறனை அவ–ருக்கு அளித்–தான் ப�ோலும்! வேண்–டும்.’ (உலா த�ொட–ரும்) - என்– ப – த ான தத்– து – வ ார்த்த விளக்– க த்தை ðô¡

63

1-15 டிசம்பர் 2016

கற்றறிந்த அறிவிலிகள்!

ந

டந்–த–தைப் பற்றி நினைக்–கக்–கூ–டாது. ஒன்று நடந்– து – த ான் தீரும் என்– ற ால், அதற்– க ாக வருந்–திக்–க�ொண்–டிரு – க்–கக் கூடாது. உதா–ரண – – மாக, த�ொலைந்–து–ப�ோன பணத்தை நினைத்– துக்–க�ொண்டே இருந்–தால், நாம் அடுத்து சம்– பா–திக்–கக்–கூ–டிய ஐம்–பது நூறை–யும் சம்–பா–திக்க முடி–யா–மல் ப�ோகும். ஏன் த�ொலைத்–த�ோம், எப்–ப– டித் த�ொலைந்–தது, இனி அவ்–வாறு நடக்–கா–மல் இருக்க என்ன வழி என எண்–ணிச்–செ–யல்–பட வேண்– டு மே தவிர, த�ொலைந்– த தை எண்ணி எண்–ணிக் கவ–லைப்–பட்–டுக் க�ொண்டே இருப்–பதி – ல் பலன் உண்டா? அடுத்து, மழைய�ோ வெள்–ளம�ோ வரப்–ப�ோ–கி– றது என்று வானிலை ஆராய்ச்சி நிலை–யம் ச�ொன்– னால் அதை எதிர்–க�ொள்–வ–தற்–கான ஆயத்–தங்–க– ளில் இறங்–க–வேண்–டுமே தவிர, ‘மழை–யை–யும், வெள்–ளத்–தை–யும் தடுத்து நிறுத்தி விடு–கி–றேன் பார்!’ என்று முண்டா தட்–டக்–கூ–டாது. அது–ப�ோல, இனி, பிற–வா–மல் இருக்–க–வேண்– டும். அதற்–கென்ன வழி? பிறந்–துவி – ட்–ட�ோம். கார–ண– மென்ன? வாட்– டு ம் துய– ர ங்– க ள் ஏன் வந்– த ன? அவற்–றி–லி–ருந்து விடு–பட வழி என்ன என அவ்–வப்– ப�ோது நினைக்க வேண்–டிய – த – ன் அவ–சிய – த்–தை–யும், அத–னால் விளை–யக்–கூ–டிய பய–னை–யும் ச�ோ்த்தே ச�ொல்–கி–றார் திரு–மூல – ா்:

64

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

‘உற்ற பிறப்–பும் உறு–ம–லம் ஆன–தும் பற்–றிய மாயாப்–ப–ட–லம் எனப்–பண்ணி அற்–றனை நீ என்று அடி வைத்–தான் ப�ோ் நந்தி கற்–றன விட்–டேன் கழல் பணிந்–தேனே’ (திரு–மந்–தி–ரம்-1817)

கருத்து: வினைப்–பய – ன – ால் உண்–டா–னது உடம்பு. ஆனால், ஆண–வம் முத–லான மலங்–கள் உடம்– பெ–டுத்த ஆசை–யால் உண்–டா–யின. இவை–யெல்– லாம் அறிவை மறைக்–கும் மாயத்–திரை என்–பதை உண–ரச் செய்து, ‘அவை எல்–லா–வற்–றையு – ம் நீக்–கி– விட்–டாய்’ எனக்–கூறி, சிவ–பெரு – ம – ான் குரு–வடி – வ – ாக, என் தலை–மேல் தன்–தி–ரு–வ–டி–களை வைத்–த–ரு–ளி– னார். அது–வரை கற்–ற–தெல்–லாம் ப�ொய் என்று உணா்ந்து, அவற்றையெல்–லாம் விட்–டேன். குரு வடி–வான இறை–வன் திரு–வடி – க – ளை – ப் பணிந்–தேன். இப்– ப ா– ட – லி ல், ‘உற்ற பிறப்பு,’ ‘உறு– ம – ல ம் ஆனது,’ ‘பற்– றி ய மாயாப்– ப – ட – ல ம் எனப் பண்– ணியது’ எனும் மூன்–றையு – ம் விரி–வாக ஆரா–யல – ாம். பிறந்–தி–ருக்–கி–ற�ோமே, இந்–தப்–பி–றப்பு, உற்– றது. அதா– வ து, நம்– மைத் – தே – டி த் தானே வந்– தது. ஆமாம்! தேடித்–தான் வந்–தது. நாம்–செய்த நல்–வினை தீவினை கார–ண–மாக வந்–தது இந்த உடம்பு. அங்–கக் குறை–வில்லா உடம்பு, செல்–வம், கல்வி, நற்–குடி – ப்–பிற – ப்பு என அனைத்–தும் மேன்–மை– யா–கப் பெற்–றி–ருப்–பது - நல்–வி–னை–யால் வந்–தது.

இவை–யில்–லா–மல் இருப்–பது, இருந்–தும் நிம்–மதி – ய�ோ சந்–த�ோ–ஷம�ோ இல்–லா–மல் இருப்–பது, அது இது என்று தேடிப்–ப�ோய் அல்–லல் வலை–யில் அகப் –ப–டு–வது என்–ப–தெல்–லாம், தீவி–னை–யால் வந்–தது. இவற்–றிற்–கெல்–லாம் கார–ணம்? ஒன்று மட்–டுமே.

– ரு – ந்து இது–வரை பார்த்– அது ஆசை. த�ொடக்–கத்–திலி தவை அனைத்–திற்–கும் கார–ணம் ஆசை–தான். ஆம்! பிறப்பு த�ொடங்கி அனைத்–திற்–குமே கார– ணம் ஆசை என்று தமிழ்–மறை விளக்–கு–கின்–றது: ‘அவா என்ப எல்–லா–வு–யிர்க்–கும் எஞ்–ஞான்–றும் தவா–அப்–பி–றப்–பீ–னும் வித்து’ (திருக்–கு–றள்) பிறப்–பிற்–குக் கார–ணமே, விதை–யாக இருப்–பதே – து அக்–குற – ள். ஆகவே பிறந்து ஆசை–தான் என்–கிற விட்–ட�ோம். அதைப் பற்–றிப் பேசியே ப�ொழு–தைப் ப�ோக்–க–வேண்–டாம். பிறந்–த–பின் பிரச்–னை–கள் இப்–ப–டிப் படை எடுக்–கின்–ற–னவே, அவை ஏன் என்–ப–தைப் பார்ப்–ப�ோம். உற்–ற–பி–றப்பு என்று கூறி, உடனே உறு–ம–லம்

ஆனது என்று திரு–மூ–லா் ச�ொன்–ன–தன் உண்மை புரி–யும். என்–ன–தான் அனைத்– தும் நன்கு அமைந்–தி–ருந்–தா–லும், ஆண– வம் முத–லா–னவை, உடம்–பெடு – த்த ஆசை– யால் உண்–டா–யின. இது–தான் உண்மை. அனைத்– தி ற்– கு – ம ான கார– ண ம் இங்கே திரு–மூ–ல–ரால் ச�ொல்–லப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. ஏற்– க – னவே ஆசை– வ – ச ப்– ப ட்– ட – த ன் கார–ண–மாக வந்த இந்த உடம்பு, மேலும்– மே–லும் ஆசைப்–ப–டு–கி–றது. அது கிடைத்–த–தும் மேலும் தேடி ஓடு– கி–றது. கான–லைத்–தே–டிய மான்

ப�ோல ஓடு–கி–றது. அதற்–குக் கார–ணம், அதை நான் அடைந்தே தீரு–வேன் என்ற ஆண–வம், தன்–மு–னைப்பு. ஓடி ஓடி, ஒவ்–வ�ொன்–றி–லும் நம்– மைத் தேடித்–தேடி அலை–கி–ற�ோம். ‘இல்–லையே! ஒவ்–வ�ொன்–றி–லும் ஆனந்–தத்–தைத் தேடித்–தானே அலை–கி–ற�ோம். அதை–விட்டு, நம்–மைத்–தே–டு–கி– ற�ோம் என்–றால், அது எப்–படி?’ என்ற கேள்வி எழுந்–தால், அதற்கு உண்–மை–யான பதில் இது– தான் - கண்–ணா–டி–யில் நம்–மைப் பார்க்–கிற�ோ – ம். அழ–கு–ப–டுத்–திக் க�ொள்–கி–ற�ோம். நம் அழ–கைக் கண்டு, நம்மை நாமே மெச்–சிக்–க�ொள்–கி–ற�ோம். எவ்–வள – வு அறி–யாமை இது? சற்று ய�ோசிப்–ப�ோம்! கண்– ண ா– டி – யி ல் தெரி– யு ம் உட– ல – ழ – கை ப் பார்த்து, உடல் மெச்–சிக்–க�ொள்–கி–றதே தவிர, உள்ளே இருக்–கும் ஆன்மா அந்த உட–ல–ழகை மெச்–ச–வில்லை. ஆன்–மா–வின் இயல்பு எப்–ப�ோ– துமே ஆனந்– த – ம ாக இருப்– ப து. அந்த ஆனந்– தத்தை அது, ஒவ்–வ�ொன்–றிலு – ம் தேடிப்–பார்க்–கிற – து. தேடும் ஆனந்–தம் அங்–கில்லை என்–ற–வு–டன் அது மறு–ப–டி–யும் தேடத்–த�ொ–டங்–கு–கி–றது. அது புரி–யா– மல், அதை உண–ரா–மல், உடம்–பின் வசப்–பட்ட நாம், ஒவ்–வ�ொன்–றின் பின்–னா–லும் ஓடு–கிற�ோ – ம். குரு– நா–த ா் வந்து அந்த ஆத்ம உண்–மையை நம்மை நாமே உண– ர ச் செய்– கி – ற ார். அதன் விளை– வ ாக நாமும் மெள்ள மெள்– ள ப் பக்– கு – வம் அடைந்து, ஒவ்–வ�ொன்–றி–லி–ருந்–தும் விலகி, உயா்ந்து நிற்–கி–ற�ோம். எளி–மை–யா–கச்–ச�ொல்ல வேண்–டு–மா– னால், பரிட்–சை–யில் த�ோ்ச்–சி–பெற்று விட்– ட�ோம். த�ோ்ச்சி பெற்–றவு – ட – ன், ‘டிகிரி சா்டிஃ– பி–கேட்’ என்று க�ொடுக்–கிற – ார்–கள – ல்–லவா? அது–ப�ோல, “நான் பக்–குவ – ம் பெற்–றவு – ட – ன், குரு–நா–த–ரான சிவ–பெ–ரு–மான் தம் திரு–வ– டி–களை என் தலை–மேல் சூட்டி அரு–ளி– னான்” என்–கி–றார் திரு–மூ–லா். “குரு–நா–தா் அவ்–வாறு செய்–தவு – ட – ன், அது–வரை நான் படித்–த–தை–யெல்–லாம் விட்–டு– விட்–டேன்” என்–கி–றார். ðô¡

65

1-15 டிசம்பர் 2016

இன்–றைய பிரச்–னையே இது–தான். யார் எது ச�ொன்–னா–லும் - தெய்–வமே வந்து ச�ொன்–னா–லும், அதைக்–கேட்டு முடிக்–கும் முன்–னா–லேயே, அங்கே நம் தா்க்க சாஸ்–தி–ரத்–தைப் பிர–ய�ோ–கம் செய்து விடு–வ�ோம். “யப்பா! பால் பாத்–தர– த்–தைத் தெறந்து வெச்–சி– ருக்க பாரு! மூடி வைப்பா! பூச்சி ப�ொட்டு விழுந்–து– டப் ப�ோற–து” என்று ச�ொன்–னால், “பாம்பு, நத்தை, மர–வண்–டுன்னு கண்–ட–த–யும் தின்–னுட்டு, ஊரெல்– லாம் ஒா்த்–தா் சுத்–த–றாரு - டி.வி. யில பாத்–தேனே! அதெல்–லாம் பாக்–காம, பல்லி விழுந்–துடு – ம், பால் பாத்–த–ரத்த மூடுன்னு உப–தே–சம் பண்–ணா–தீங்–க” என்று உடனே பதில் வரு–கி–றது. இது– த ான் தா் க்க சாஸ்– தி – ர ம். அதா– வ து, ஒன்–றைப் பற்றி அறிந்து வேலை–யைத் த�ொடங்கு முன்பே, நாம் படித்த படிப்–பறி – வு ஒவ்–வ�ொன்–றிலு – ம் வந்து குறுக்–கி–டு–கி–றது, குழப்–பு–கி–றது. ‘எண்–ணித் துணிக கரு–மம், துணிந்–தபி – ன் எண்–ணுவ – ம் என்–பது இழுக்–கு’ என்று வள்–ளு–வா் கூறி–யதை மறந்து விட்–ட�ோம். தத் வித்தி ப்ர–ணி–பா–தேன பாரிப்–ரச்–னேன ஸேவயா உப–தேக்ஷ்–யந்தி தே ஞானம் ஞானி–னஸ்–தத்வ தர்–சின: (பக–வத் கீதை-4-34) “குரு– ந ா– த ரை நமஸ்– க – ரி த்– து ம், கேட்– டு ம், பணி–விடை செய்–தும், அந்த ஞானத்தை அறிந்–து– க�ொள்! தத்–துவ – த்தை அறிந்த ஞானி–கள் உனக்கு ஞானத்தை உப–தேசி – ப்–பார்–கள்” எனக் கண்–ணன் கூறு–வ–தும் இதுவே. குரு உப–தே–சம் முழு–மை–யா–கப் பல–ன–ளிக்– கத் த�ொடங்–கி–ய–தும், மற்–றவை – –யெல்–லாம் தாமே மறைந்–து–வி–டும். அத–னால்–தான், “குரு வடி–வாக வந்த தெய்–வம் தன் திரு–வ–டி–களை என் தலை– – ளி – ன – ார். அது–வரை கற்–றதெ – ல்–லாம் மேல் வைத்–தரு ப�ொய் என்று உணா்ந்து, அவற்றை எல்–லாம் விட்– டேன். குரு–வ–டி–வான இறை–வன் திரு–வ–டி–க–ளைப் பணிந்–தேன்” என்–கி–றார் திரு–மூல – ா். தா்க்–கத்தை விடு–வ�ோம்; தெய்–வம் அரு–ளும். இவ்–வாறு உண்–மையை உண–ரச்–ச�ொன்ன திரு–மூ–லா், அடுத்த பாட–லில் அதை இன்–னும் அழுத்–த–மா–கக் கூறு–கி–றார்: ‘விளக்–கினை ஏற்றி வெளியை அறி–மின் விளக்–கி–னின் முன்னே வேதனை மாறும் விளக்கை விளக்–கும் விளக்கு உடை–யார்–கள் விளக்–கில் விளங்–கும் விளக்–கவ – ா் தாமே’ (திரு–மந்–தி–ரம்-1818) கருத்து: அறிவு விளக்கை ஏற்–றுங்–கள்! ஏற்றி, பர–ஞான வெளி–யாக இருக்–கும் பரம்–ப�ொ–ருளை உணா்ந்து அறி–யுங்–கள்! ஜ�ோதி–வ–டி–வாக இருக்– கும் அப்–ப–ரம்–ப�ொ–ரு–ளின் முன்–னால் நிற்–கை–யில், வேதனை வில– கி ப்– ப �ோ– கு ம். பரம்– ப�ொ – ரு ளை உணா்ந்து, உணா்த்–தும் தெளிவு படைத்–த–வா–்– கள், தெய்–வ–நிலை பெற்–ற–வா–்–கள். அறி–வுக்–குப் புறம்–பான எந்த ஒரு வழி–பாட்– டை–யும், ஆன்–மி–கம் ஒப்–புக்–க�ொள்–ள–வில்லை.

66

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

‘அறி–வ�ொன்–றற நின்–ற–றி–வார் அறி–வில் பிர–வ�ொன்– றற நின்ற பிரான் அலைய�ோ?’ எனக் கந்– த ா் அனு–பூதி – யி – ல் பாடிய அரு–ணகி – ரி – ந – ா–தா், ‘அறி–வால் அறிந்–துன் இரு–தாள் இறைஞ்–சும் அடி–யார் இடைஞ்– சல் களை–வ�ோனே – ’– எ – ன மற்–ற�ொரு திருப்–புக – ழி – லு – ம் பாடி, அறி–வு–டன் இணைந்–ததே வழி–பாடு என அழுத்–த–மா–கக் கூறு–கி–றார். வேதம் ‘இரு–ளில் இருந்து எங்–களை ஔிக்கு அழைத்–துச்–செல்’ என்–கி–றது. தமிழ்–ம–றை–யான திருக்–கு–றள், ‘அறி–வு–டை–யார் எல்–லாம் உடை–யார் அறி– வி – ல ார் என்– னு – டை – ய – ரே – னு ம் இலா் ’ எனக் கூறு–கி–றது.

அறிவு பெற்–றவ – ா–க –் ள் வேறு; அறி–வுடை – ய – வ – ா–க –் ள் வேறு. அடுத்–த–வா் மூல–மா–கவ�ோ, நூல்–க–ளின் மூல–மா–கவ�ோ அறி–வைப் பெறு–ப–வா–்–கள் எல்–லாம் ‘அறிவு பெற்–றவ – ா–க –் ள்’. அப்–படி – யெ – ன்–றால், அதற்கு முன்–னால் அவா்–கள் அறி–வற்–ற–வா–்–க–ளாக இருந்– தார்–களா எனும் கேள்வி எழக்–கூ–டாது. அனை–வ– ரும் அறி– வு – டை – ய – வ ா–் – க ள்– த ாம். ஆனால், அது வெளிப்–ப–ட–மாட்–டேன் என்–கி–றது. படிக்–கப் படிக்க, அறிய அறிய, நீங்–க–வேண்–டிய அறி–யா–மைக்–குப் பதி–லாக, மேலும் மேலும் ஆண–வம் வந்து மூடிக் க�ொள்–கி–றது. குரு– வ – ரு ள் மூல– ம ாக, ஒவ்– வ�ொ ன்– றை – யு ம் உணா்ந்து நீக்கி, தூய அறி–வே– வ–டி–வான பரம்– ப�ொ– ரு ளை உணா் ந் து அனு– ப – வி ப்– ப தே, அறி– வு–டை–ய–வா் தன்மை. பெரும் மாளிகை ஒன்று இருக்–கி–றது. நாம் என்ன முயன்–றும் நம்–மால் அம்–மா–ளிகை – யி – ன் கத–வுக – ளைத் – திறந்து அங்–குள்– ள–வற்றை அறிந்–துண – ர முடி–யவி – ல்லை. அப்–ப�ோது ஒரு–வா் வந்து, தானே மாளி–கையி – ன் கத–வுக – ளைத் – திறந்து, உள்ளே உள்ள ஒவ்–வ�ோர் அறை–யையு – ம் திறந்து காண்–பித்து, அங்–குள்–ளவ – ற்றை உணா்ந்து அனு–ப–விக்–கச் செய்–தால், எப்–ப–டி–யி–ருக்–கும்? இதைத்–தான் குரு–நா–தா் செய்–கிற – ார். நம் மனத்– தில் நுழைந்து, அங்கே இருக்–கும் ஒவ்–வ�ொன்–றை– யும் நீக்–குகி – ற – ார். ஒவ்–வ�ொன்–றாக நீங்க நீங்க, மனம் உண்–மையை உணா்–கி–றது. விளங்–கிக்–க�ொண்–ட– தால், விளக்–கா–கி–றது. மற்ற விளக்–கு–க–ளை–யும் ஏற்றி வைக்–கி–றது. ஆமாம்! பரம்–ப�ொ–ருளை உணா்ந்–த–வா–்–கள் அடுத்–த–வா–்க்–கும் உதவி, உணா்த்–து–வா். அறிவு எனும் விளக்–கைக் க�ொண்டு, அறி–யாமை எனும் இருளை ஓட்–டு–வ�ோம்!

(மந்திரம் ஒலிக்கும்)

என்ன ச�ொல்கிறது என் ஜாதகம்?  மீனம்

மேஷம்

ரிஷபம்

கும்பம் மகரம் தனுசு

உ

மிதுனம் கடகம்

ராசி கட்டம்

விருச்சிகம்

டல்–ந–லம் தேறுமா, நீண்–ட–நாள் ந�ோய் தீருமா, படிப்–பில் முன்–னேற்–றம் உண்டா, எந்த உயர்–கல்–வி–யைத் தேர்வு செய்–ய–லாம், வேலை கிடைக்–குமா, திரு–மண – ம் எப்–ப�ோது கைகூ–டும், காதல், கல்–யா–ணத்–தில் முடி–யுமா, குழந்–தைப் பேறு கிட்–டுமா, மனம் வில–கிய கண–வன் - மனைவி ஒன்று சேரு–வ�ோமா, குடும்ப ஒற்–றுமை மேம்–படு – மா, கடன் தீருமா, ச�ொத்–துப் பிரச்னை சாத–கம – ா–குமா, வீடு கட்– டு–வேனா, வாக–னம் வாங்–கு–வேனா, அக்–கம் பக்–கத்–தா–ரு–ட–னான சிக்–கல் நீங்–குமா, இறை நாட்–டம் ஏற்–ப–டுமா, பில்லி-சூனிய-ஏவல் கார–ணம – ாக ஏற்–பட்ட பாதிப்புகள் வில–குமா, நீத்–தார் கடன் நிறை–வேற்–றா–த–தால் ஏற்–பட்– டி–ருக்–கக்–கூ–டிய உபத்–தி–ரவ – ங்–கள் மறை–யுமா, நிம்–மதி – ய – ான இறப்–புக்கு வழி உண்டா - ‘ஆம்’ என்–றால் அதற்கு ஏதே–னும் பரி–கா–ரம் செய்–ய– வேண்–டுமா, என்ன பரி–கா–ரம்?

- நம் ஒவ்–வ�ொரு – வ – ர் வாழ்க்–கையி – லு – ம் நாம் எதிர்–க�ொள்–ளும் பிரச்–னைக – ள்–தான் இவை.

– யி – ல் இந்–தப் பிரச்–னை– ஜாதக அடிப்–படை கள் முற்–றி–லும் தீரவ�ோ அல்–லது அவற்–றின்

சிம்மம்

துலாம்

கன்னி

வீரி–யம் தணி–யவ�ோ பரி–கா–ரங்–களை மேற்– க�ொள்–வது, நம் நம்–பிக்–கையி – ன் பிர–திப – லி – ப்பு. எத்–த–கைய பரி–கா–ரங்–களை மேற்–க�ொள்– ள–லாம் என்று உங்–க–ளுக்கு உரிய ஆல�ோ– சனை வழங்க முன்–வந்–துள்–ளார் ஜ�ோதி–டச் செல்–வன் கட–லூர் பார்த்–தச – ா–ரதி அவர்–கள்.

தம் பிரச்– ன ை– க – ளு க்– கு த் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–க–ளு–டைய ஜாதக நக– லு –டன் தங்–கள் பிரச்–ன ை– யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–களு – க்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ணம – ய – ம – ான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்– கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2910, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004 ðô¡

67

1-15 டிசம்பர் 2016

அம்பலத்தான் ஆடல் காண ஆயிரம் கண் வேண்டாம�ோ!

தாந–ண்–ட–னட–வம்ன்!புரி–யு-ம்தில்–சிவ–லபை–ெ–ருயி–மலோ–னிதிரு ன்

அழ–கிய பெயர்! அந்–தத் திருப்–பெ–ய– ரையே தங்–கள் மக–னுக்–குச் சூட்–டின – ார்– கள் அந்–தப் பெற்–ற�ோர். இள– வ – ய – தி – ல ேயே அந்– த ப்– பி ள்– ளைக்கு ஏத�ோ ஒரு கடு–மைய – ான ந�ோய் வந்–துவி – ட்–டது. அது என்ன ந�ோய், எத–னால்

68

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

ð‚-Fˆ îI› 85

வந்–தது என்று யாருக்–கும் தெரி–யவி – ல்லை. அவரை எல்–லா–ரும் ஒதுக்–கிவி – ட்–டார்–கள். வேத–னை–யில் தவித்த அவ–ருக்கு யாரும் ஆத– ர – வ ாக இல்லை. ஒரு– வேளை உண– வு ம் கிடைக்– க ா– ம ல் துடித்–தார். இ ப் – ப – டி – ய�ொ – ரு – ந ா ள் , சீ ர் – க ா ழி ஆல–யத்–துக்–குச் சென்–றி–ருந்–தார் அவர்.

பசி–யில் அங்–கேயே மயங்கி விழுந்–துவி – ட்–டார். இது தெரி–யா–மல், குருக்–கள் க�ோயி– ல ைப் பூட்– டிக்– க�ொண்டு சென்–று–விட்–டார். சிறி–து–நே–ரத்–தில், தாண்–ட–வர் விழித்–தெ–ழுந்– தார். தான் க�ோயி–லுக்–குள் அடை–பட்–டி–ருப்–பதை எண்ணி வருந்–தி–னார். என்ன செய்–வது என்று புரி–யா–மல் திகைத்–தார். இறை–வனை வணங்–கிக் கத–றி–னார். அப்–ப�ோது, அங்கே ஒரு சிறுமி வந்–தாள், பசி–யில் தவித்–துக்–க�ொண்–டிரு – ந்த தாண்–டவ – ரு – க்கு அன்–ப�ோடு உண–வ–ளித்–தாள். அந்– த ச் சிறுமி யார் என்– ப – தெ ல்– ல ாம் அவ–ருக்–குத் தெரி–யவி – ல்லை. எங்–கிரு – ந்தோ வந்து தன்–னைக் காத்த அவ–ளி–டம் தன் குறை–க–ளைச் ச�ொல்–லிப் புலம்–பி–னார் தாண்–ட–வர். ‘நீங்–கள் சிதம்–ப–ரம் செல்–லுங்–கள்’ என்–றாள் அந்–தச் சிறுமி. ‘சிதம்–ப–ரமா? எதற்கு?’ ‘நட–ரா–ஜப்–பெ–ரும – ா–னைத் தரி–சிப்–பத – ான்’ – ற்–குத என்று ச�ொல்–லி–விட்–டுச் சிரித்–தாள் அச்–சி–றுமி. ‘அந்–தக்–க�ோ–யி–லில் நீங்–கள் பார்க்–கிற முதல் – ார் என்று கவ–னியு – ங்–கள், பக்–தர் என்ன ச�ொல்–கிற அந்–தச் ச�ொல்லை வைத்–துப் பெரு–மான்–மீது ஒரு பாடல் பாடுங்–கள்!’ என்–றாள். ‘பாடலா? நானா?’ என்று திகைத்– த ார் தாண்–ட–வர். ‘எனக்–குப் பாட–லெல்–லாம் எழு–தத்– தெ–ரி–யாதே!’ ‘ஐயன் அரு– ளி – ரு ந்– த ால் எல்– ல ாம் வரும், புறப்–ப–டுங்–கள்!’ என்–றாள் அந்–தச்–சி–றுமி. அதன்– பி – ற கு, அந்– த ச் சிறு– மி – யை க் காண– வில்லை. இது–வும் இறை–ய–ருளே என்று புரிந்–து– க�ொண்ட தாண்–ட–வர் சிதம்–ப–ரம் புறப்–பட்–டார். அவர் க�ோயி– லு க்– கு ள் நுழைந்த நேரம், அங்கே வணங்–கிக்–க�ொண்–டி–ருந்த ஒரு பக்–தர் இப்–ப–டிச் ச�ொன்–னார், ‘பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம்!’ இதைக்– கேட்ட மறு– க – ண ம் தாண்– ட – வ – ரு க்– குள் பாடல் பிறந்–தது. பெரு–மானை எண்ணி மன–மு–ருகி பாடத்–த�ொ–டங்–கி–னார்: பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம் அல்–லால் புவ–னத்–தில் வேறும் உண்டோ? சால�ோக சாமீப சாரூப சாயுச்ய சபை–வா–ணர் ஆனந்–தத் தாண்–ட–வம் புரி–வ–தால்... பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம்! இந்–தப் புவி–யிலே ஒரு கயி–லா–யம – லை இருக்–கிற – து என்–றால், அது சிதம்–ப–ரம் என்–கிற திருத்–தல – ம்–தானே, வேறேது? சிதம்–ப–ரத்–துக்கு இந்–தச் சிறப்பு வர என்ன கார–ணம்? முக்–தியி – ல் நான்கு வகை–கள்: சால�ோ– கம், சாமீ–பம், சாரூ–பம், சாயுஜ்–யம். அந்த நான்– கு க்– கு ம் நாய– க – ன ான சிவ –பெ–ரு–மான், சபா–நா–ய–கர், அவர் அங்கே ஆனந்–தத் தாண்–ட–வம் புரி–வ–தால்–தான்!

இப்–ப–டித் த�ொடங்கி, சிதம்–ப–ரத்–தின் சிறப்–பு– களை இன்–னும் அடுக்–கு–கி–றார்: நாலு–மக மேரு–எனு – ம் நாலு க�ோபு–ரநி – லை – யு – ம் நவ–ரத்ன மணி–க–ளால் ஒளிர் சித்–ர– ம–தில்–க–ளும் மேல்–உலகை – அளந்–திட – ல்–ப�ோல் உயர்ந்து வெயில் விரித்த கம்–பத்–தி–ரள்–க–ளும் கால்–உ–ல–வும் ஆயி–ரக்–கால் மணித்–த–ரள மண்–ட–ப–மும் கங்–கை–யின் நிறைந்த சிவ–கங்–கை–யின் விலா–ச–மும் ஆல்–இ–லை–யில் மாலும் அய–னா–லும் அறி–யாத பேர் அம்–ப–ல–மும் மேவு–வ�ோர்க்கு அற்–பு–தம் புரி–த–லால்... பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம்! சிதம்–ப–ரத்–தின் நான்கு க�ோபு–ரங்–க–ளும் மகா– மே–ரு–ம–லை–க–ளைப்–ப�ோல் திகழ்–கின்–றன. அவற்– றைச் சுற்–றி–யி–ருக்–கும் அழ–கிய மதில்–க–ளிலே நவ– ர த்– தி – ன ங்– க ள் பதிக்– க ப்– ப ட்டு ஒளி– வீ – சு – கி ன்– றன. ஆங்–காங்கே அமைந்–துள்ள கம்–பங்–கள் மேலு–லகை அளப்–ப–து–ப�ோல் உயர்ந்து நின்று ஒளிர்–கின்–றன. ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப – த்–தில் மணி– ய�ொ–லிய�ோடு காற்று வீசு–கி–றது. இந்–தத் திருக்–க�ோ–யி–லின் தீர்த்–தத்–தைச் ‘சிவ– கங்–கை’ என்–பார்–கள். அது கங்–கை–யை–வி–டப் புனி–த–மா–னது! ஆலி– ல ை– யி ல் எழுந்– த – ரு – ளி ய திரு– ம ா– லு ம் பிரம்–ம–னும்–கூட அறிய இய–லாத சிவ–பெ–ரு–மான் இங்கே அம்– ப – ல த்– தி ல் ஆடு– கி – ற ான், வரும் – ான்! பக்–தர்–க–ளுக்கு அற்–பு–தம் புரி–கிற – ல் எனும் மூல–நா–தர், தூபி–யும் மேரு வேத–முத – ர் க�ோயி–லும் வில்–லி–யார் சிவ–கா–ம–வல்–லியா மாத–வர்–கள் விண்–ண–வர் தீது அகன்–றிட வந்து வாழ்–வு–றும் மாளி–கை–க–ளும் ஏதம் ஒரு சற்–றும் அணு–காத கட்–டளை – க – ளு – ம் இர–வி–ப�ோல் இலங்–கி–டும் இந்–தி–ர– வி–மா–னங்–க–ளும் காதல்–உற்றே கண்ட பூத–லத்–த�ோர்–எ–லாம் காண நூறு ஆயி–ரம் கண் வேண்–டும் என் கை–யால்... பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம்! வேதங்–க–ளுக்–கெல்–லாம் முதல்–வன் சிவ– ப ெ– ரு – ம ான், அவ– ர – ரு கே சிவ– க ா– ம –வல்–லி–யாம் அன்–னை–யும் எழுந்–த–ரு–ளி– யி–ருக்–கிற – ாள். சிறந்த தவங்–க–ளைப் புரி– வ�ோ–ரும், விண்–ண�ோரு – ம் தங்–களு – டை – ய குறை–கள் தீர–வேண்–டு–மென்று இங்கே வந்து வணங்–கு–வார்–கள். இன்–ன�ொரு பக்–கம், பூமி–யில் வாழும் மனி– த ர்– க – ளெ ல்– ல ாம் இவ்– வ ா– ல – யத்–துக்கு வந்து பெரு–மானை வழி– ப – டு – வ ார்– க ள். இங்– கு ள்ள – ள், சூரிய வெளிச்–சம்– மாளி–கைக

என்.ச�ொக்கன்

ðô¡

69

1-15 டிசம்பர் 2016

ப�ோல் விண்–ணில் பறக்–கும் இந்–திர– வி – ம – ா–னங்–கள் ப�ோன்–ற–வற்–றைக் கண்டு வியந்–துப�ோ – –வார்–கள். ‘இதை–யெல்–லாம் காண நூறா–யி–ரம் கண்–கள் வேண்–டுமே!’ என்று திகைப்–பார்–கள். மேவா–ரும் த�ொழும் தில்லை மூவா–யி–ரம் புனி–தர் வீதி–யும், சைவர் திரு–வீ–தி–யின் மடங்–க–ளும், தாவாப் பசி–த–விர வாவா எனும் சத்ர சாலை–யும் பல ச�ோலை–யும் நறும் பூவா–வி–யும் வய–லும் ஓவா–மலே பெருகு ப�ொன்னி நதி–யும் தெரு–வும் மன்–னிய வளம் கண்டு தேவர்–முத – ல் மூவர், பாவா–ணர் அனை–வரு – ம் சிவத்–தல – த்–திற் தில–கம் தில்லை வனம் என் கை–யால்... பூல�ோக கயி–லா–ச–கிரி சிதம்–ப–ரம்! சிதம்–ப–ரத்–துக்கு வந்–து–விட்–டால் யார் நெஞ்– சி– லு ம் பகை– மை – யெ ண்– ண ம் இருக்– க ாது. பெரு–மானை வணங்–கித் த�ொழு–வார்–கள். மூவா–யிர– ம் புனி–தர்–கள் வாழும் அந்–நக – ரி – லே, சைவர் திரு–வீதி – க – ளி – ல் மடங்–கள் நிறைந்–திரு – க்–கும். ஆங்–காங்கே சத்–தி–ரங்–கள் இருக்–கும். ‘பசி தீர வாருங்–கள்!’ என்று எல்–லா–ரை–யும் அழைத்து உண–வ–ளிப்–பார்–கள். இன்–ன�ொரு பக்–கம், ச�ோலை–கள், பூக்–கள் நிறைந்த குளங்–கள், செழிப்–பான வயல், ஓய்–வின்– றிப் பெரு–கும் ப�ொன்னி நதி. எங்கு ந�ோக்–கி–னும்

70

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

வளம்! இவற்–றையெ – ல்–லாம் கண்ட தேவ–ரும் மூவ–ரும் பாவா–ண–ரும் வியந்–து–நிற்–பார்–கள். ‘சிவத்–த–லங்– க–ளுக்–கெல்–லாம் தில–கம் இந்–தத் தில்–லை–தான்!’ என்று ப�ோற்–று–வார்–கள்! இப்– ப – டி த் தில்லை நட– ர ா– ஜ னை நாள் த�ோ–றும் பாடல்–க–ளால் வணங்–கிய அந்–தப் புல– வர், தமி–ழிசை முன்–ன�ோ–டி–க–ளில் ஒரு–வ–ரான முத்–துத்–தாண்–ட–வர்! ஒவ்–வ�ொரு – ந – ா–ளும் முத்–துத்–தாண்–டவ – ர் பாடிய பாடல்– க – ளு க்கு இறை– வ ன் ஐந்து ப�ொற்– க ா– சு – க–ளைத் தந்–த–ரு–ளி–ய–தாக நம்–பிக்கை. இப்–ப–டிப் பல–நாட்–கள் சிதம்–பர– ந – ா–தனி – ன் பெரு–மைக – ளை – ப் பல–வி–த–மா–கப் பாடி நெகிழ்ந்–தி–ருக்–கி–றார் அவர். ஒரு– மு றை அவர் க�ோயி– லு க்– கு ச் சென்– ற – ப�ோது, ஒரு பாம்பு அவ–ரைத் தீண்–டி–விட்–டது. அதி–லி–ருந்து தன்–னைக் காக்–க–வேண்–டும் என இறை–வனை வேண்டி, அவ–னையே மருந்–தாக எண்–ணிப் பாடி–னார் முத்–துத்–தாண்–ட–வர்: அரு–ம–ருந்து, ஒரு தனி–ம–ருந்து இது, அம்–ப–லத்தே கண்–டேனே! திரு–ம–ருந்–து–டன் வரு–ம–ருந்து, தில்லை அம்–ப–லத்து ஆடும் மருந்து, இரு–வினை – –கள் அறுக்–கும் மருந்து, ஏழை அடி–யார்க்கு இரங்–கும் மருந்து. இது ஓர் அரிய மருந்து, இந்த மருந்–துக்கு இணை–யான மருந்து எங்–கே–யும் கிடை–யாது!

அத்–தகைய – ஒரு மருந்தை, நான் அம்–பல – த்– தில் கண்–டேன்! செல்–வத்–த�ோ–டும் நன்–மை–ய�ோ–டும் வரு–கிற மருந்து, தில்லை அம்–பல – த்–திலே ஆடு–கிற மருந்து, வினை–களை அறுக்–கும் மருந்து, அடி–யவ – ர்–களி – ன் ஏழ்மை நிலை–கண்டு இரங்–கும் மருந்து! க�ொன்றை, தும்பை அணிந்த மருந்து, க�ோதை–மீ–தில் படர்ந்த மருந்து, மன்–றுளே நின்று ஆடும் மருந்து, மாணிக்–க–வா–ச–கர் கண்ட மருந்து, இந்–தி–ரர்–ஆ–ன–வர், வான–வர் ப�ோற்–றும் இரு–டி–கள் தங்–க–ளுக்கு எட்டா மருந்து, சந்–திர சூரி–யர் காணா மருந்து, தானே முளைத்–துத் தழைத்த மருந்து, திரித்–தித்–தித்தி என்று ஆடும் மருந்து, தேவாதி மூவர்–கள் காணா மருந்து, கருத்–தைத் திருத்தி இருத்–தும் மருந்து, கால–னைக் காலால் உதைத்த மருந்து.

– ல – ரு – ம் தும்–பைம – ல – ரு – ம் அணிந்த க�ொன்–றைம – ாம் மலை–மக – ளை அன்–ப�ோடு மருந்து, அன்–னைய அணைத்த மருந்து, கன–க–ச–பை–யிலே ஆடும் மருந்து, மாணிக்–க–வா–ச–கர் கண்ட மருந்து, இந்– தி–ரர் த�ொடங்–கித் தேவர்–கள் எல்–லா–ரும் ப�ோற்– று–கிற மருந்து, ரிஷி–க–ளுக்–குக்–கூட எட்–டாத அரிய மருந்து. சந்–திர, சூரி–யர்–கள் காணாத மருந்து, தானே முளைத்–துத் தழைத்த திரு–மரு – ந்து, திரித்–தித்தித்தி என்று ஆடு–கின்ற மருந்து, தேவா–தி–தே–வர்–கள், மூவர்–க–ளா–லும் காண இய–லாத மருந்து, கருத்– தைத் திருத்தி அடி–ய–வர்–கள் நெஞ்–சில் வாழும் மருந்து, மார்க்–கண்–டே–ய–னுக்–கா–கக் காலனை உதைத்த மருந்து! இப்–படி முத்–துத்–தாண்–டவ – ர் பாடி–யது – ம் விஷம், தானே இறங்கியது. பெரு– ம ா– னி ன் அருளை எண்ணி உரு–கி–னார் அவர். முத்– து த்– த ாண்– ட – வ – ரி ன் மிகப்– பி – ர – ப – ல – ம ான பாடல், இன்–றைக்–கும் பல மேடை–க–ளில் கேட்– கப்–ப–டு–கிற பாடல், சிவ–பெ–ரு–மா–னின் அற்–பு–தத் திரு–ந–ட–னத்–தைப்– பற்–றி–யது: ஆடிக்–க�ொண்–டார், அந்த வேடிக்–கைக் காணக் கண் ஆயி–ரம் வேண்–டாம�ோ! நாடித் துதிப்–ப–வர் பங்–கில் உறை–ப–வர், நம்–பர், திருச்–செம்–ப�ொன் அம்–ப–ல–வா–ணர்! சிவ–பெ–ரும – ான் ஆடு–கின்–றார், அந்த அற்–புத – க்– காட்–சியை – க் காண ஒரு கண் ப�ோதுமா? ஆயி–ரம் கண்–கள் வேண்–டுமே! தன்னை நாடித் துதிப்–ப–வர்–கள் பக்–கத்–தில் எழுந்–தரு – ளு – ப – வ – ர், நம்–முடை – ய பெரு–மான், திருச்– செம்–ப�ொன் அம்–ப–லத்–திலே ஆடும் நட–ரா–ஜர்! ஆடு–வது அவர்–மட்–டுமா? இன்–னும் என்–னென்– ன–வெல்–லாம் ஆடு–கின்–றன! பங்–க–யச் சிலம்–பைந்–தா–டப் பாதச் சதங்–கை–கள் கிண்–கிண் என்–று–ஆட, ப�ொங்–க–மு–டனே உரித்து உடுத்த புலித்–

த�ோல் அசைந்–தாட, செங்–கை–யில் ஏந்–திய மான், மழு ஆட, செம்–ப�ொன் கழற்–கண் முய–ல–கன் ஆட, கங்கை இளம்–பிறை செஞ்–சடை ஆட, கன–க–ச–பை–த–னிலே... ஆடிக்–க�ொண்–டார்! தாம– ர ை– ப�ோன்ற அவ– ர து திரு– வ – டி – க – ளி ல் சிலம்– பு ம் சதங்– கை – க – ளு ம் கிண்– கி ண் என்று ஆடு–கின்–றன, மகிழ்ச்–சி–யு–டன் அவர் உரித்து உடுத்–திய புலித்–த�ோல் அசைந்–தா–டுகி – ற – து, சிறந்த கைக– ளி லே அவர் ஏந்– தி ய மானும் மழு– வு ம் ஆடு–கின்–றன. அவ– ர து காலிலே செம்– ப �ொன்– ன ா– ல ான வீரக்– க – ழ ல். அங்கே இருக்– கி ற முய– ல – க – னு ம் ஆடு–கி–றான், அவ–ரது செஞ்–ச–டை–யிலே உள்ள கங்–கை–யும் பிறைச்–சந்–தி–ர–னும் ஆடு–கின்–றன... கன–கச – பை – யி – லே சிவ–பெ–ரும – ா–னின் நட–னக்–காட்சி இப்–ப–டிப் பேர–ழ–காக இருக்–கி–றது! ஆர நவ–மணி மாலை–கள் ஆட, ஆடும் அர–வம் படம் விரித்–து–ஆட, சீர் அணிக் க�ொன்றை மலர்த் த�ொடை ஆட, சிதம்–ப–ரத் தேர் ஆட, பேர் அணி வேதி–யர் தில்லை மூவா–யி–ரம் பேர்–க–ளும் பூஜித்–துக்–க�ொண்டு நின்–று–ஆட, கார் அணி காளி எதிர்த்து நின்று ஆடக் கன–க–ச–பை–த–னிலே... ஆடிக்–க�ொண்–டார்! சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் அணிந்– தி – ரு க்– கு ம் மாலை– யிலே உள்ள பல–வி–த–மான மணி–கள் ஆடு–கின்– றன. அவர் அணிந்–துள்ள பாம்–பும் பட–மெ–டுத்து ஆடு–கி–றது, ஒழுங்–கான, அழ–கிய க�ொன்றை மலர்–மாலை ஆடு–கி–றது, சிதம்–ப–ரத் தேர் ஆடு– கி–றது, தில்லை வேதி–ய–ரான மூவா–யி–ரம் பேரும் சிவ–பெ–ரு–மா–னைப் பூஜித்–த–படி ஆடு–கி–றார்–கள், காளி–யும் எதிரே நின்று ஆடு–கிற – ாள்... கன–கச – பை – – யிலே சிவ–பெ–ரு–மா–னின் திரு–ந–ட–னக்–காட்சி இது! ந்ரித்த கண–பதி, வேலர் நின்–று–ஆட, நின்று அயன், மாலு–டன் இந்–தி–ரன் ஆட, முப்–பத்து முக்–க�ோடி தேவ–ரு–டனே முனி–வ–ரும் நின்–று–ஆட, மெய்ப்–பதி மேவும் பதஞ்–சலி ஆட, வ்யாக்–ர–பா–த–ரும் நந்–தி–யும் ஆட, ஒப்–பற்ற சிவ–காமி அம்–மை–யும் கூடவே நின்–று–ஆட... ஆடிக்–க�ொண்–டார்! ஒரு பக்–கம் கண–பதி, இன்–ன�ொரு பக்–கம் முரு– கப்–பெ–ரும – ான், வேற�ொரு பக்–கம் பிரம்–மன், திரு– மால், இந்–திர– ன், முப்–பத்து முக்–க�ோடி தேவர்–கள், முனி–வர்–கள், பதஞ்–சலி முனி–வர், வ்யாக்–ர–பா–தர், நந்தி எல்–லா–ரும் ஆடு–கி–றார்–கள். ஒப்–பற்ற சிவ– காமி அம்–மை–யும் எம்–பெ–ரு–மா–னின் நட–னத்–தில் கலந்–து–க�ொள்–கி–றார்... இந்–தத் திரு–ந–ட–னத்–தைக் காண நாம் என்ன தவம் செய்–த�ோம�ோ! (த�ொட–ரும்) ðô¡

71

1-15 டிசம்பர் 2016

சாப்டூர் ஜமீன்தார்

சதுரகிரி சேவையால் சாபம் நீங்கிய ஜமீன்தார்கள்! வெட்டி நாயக்–கரை கண்–கண்ட தெய்–வம – ா– தலை– கவே சாப்–டூர் ஜமீன்–தார் வாரி–சு–கள் வணங்கி

வரு–கி–றார்–கள். வரு–டத்–துக்கு ஒரு–முறை சித்–திரை மாதம்–தான் தலை–வெட்டி நாயக்–க–ருக்–குத் திரு–விழா நடத்–து– கி–றார்–கள். சாப்–டூர் ஜமீன்–தார் மட்–டு–மல்–லா–மல், தலை–வெட்டி காம–நா–யக்–கர் வாழ்ந்த காலத்–தில் அவ–ருக்கு உத–வி–யாக இருந்–த–வர்–க–ளின் வாரி–சு– க–ளான நான்கு பிரி–வைச் சேர்ந்–தவ – ர்–களு – ம் இந்த திரு–வி–ழா–விற்கு வரி–க�ொ–டுப்–பார்–கள். சாப்–டூர் அரண்–மனை வரி, சிவ–கிரி ஜமீன்–தார் வரி, ஆட்– டு–கா–ரர் வரி, சேவ–கர் வரி எனப் பிரிப்–பார்–கள். வரி–தா–ரர்–கள் அனை–வ–ருமே பளி–ஞர் அம்–மனை வணங்–கும்–ப�ோது எப்–படி கடு–மை–யாக விர–தம் இருப்–பார்–கள�ோ, அது–ப�ோல விர–தம் கடை–பி–டிப்– பார்–கள். திரு–வி–ழா–வின்–ப�ோது தலை– வெட்டி நாயக்– க – ரு க்கு உ ரு – வ ம் செ ய் – யு ம் முறை வித்– தி – ய ா– ச – ம ா– ன து . ந ா ய க் – க – ரு க் கு புதி–தாக உரு–வம் தயார் செய்து, சந்–த–னத்–தால் முகம் உரு–வாக்கி, அதில் கண், காது, மூக்கு அமைப்– ப ா ர் – க ள் . அ வ – ரு – டை ய உடல் முழு–வ–தும் மல்–லி– கைப் பூச்– ச – ர த்– த ால் சுற்–று–வார்–கள். தலை–வெட்டி நாயக்–க–ருக்கு மல்– – வு விருப்–பம – ாம்! க�ோயில் லிகை என்–றால் அவ்–வள திரு–வி–ழா–வின்–ப�ோது மாலை 6 மணி அள–வில் அரண்–மனை முன்–னா–லி–ருந்து ஊர்–வ–ல–மா–கக் கிளம்–பு–வார்–கள். பெரிய வீட்டு நாயக்–கர், க�ோயி– லுக்கு தேவை–யான ப�ொருட்–களை பெட்–டி–யில் எடுத்து வைத்–துக்–க�ொண்டு உடன் புறப்–ப–டு–வார்.

தலைவெட்டி நாயக்கரை வணங்கும் பக்தர்கள்

72

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

29

சதுரகிரி சுந்தரமகாலிங்கத்தை வணங்கும் பெரியராஜா

அரண்–ம–னைக்–கா–ரர்–க–ளுக்கு பெரி–ய– ராஜா தலைமை ஏற்–பார். அவர்–க–ளு– டன் சிவ–கிரி ஜமீன்–தாரின் வாரி–சு–கள், ஆட்–டு–கா–ரரின் வாரி–சு–கள், சேவ–கர் வரி வாரி–சு–தா– ரர்கள் ஆகி–ய�ோர் உடன் செல்–வார்–கள். பெண்– கள் ப�ொங்–க–லிட தேவை–யான ப�ொருட்களை எடுத்–துக் க�ொள்–வார்–கள். ஆண்–கள் மேல்–சட்டை – ப்–பார்– அணி–யா–மல் கையில் ஒரு பிரம்பு வைத்–திரு கள். ஐநூறு பேர்களாவது இந்த ஊர்–வ–லத்–தில் கலந்–து–க�ொள்–வார்–கள். க�ோயில் முன்பு கூடி, ப�ொங்–கலி – ட்டு படை–யல் இடு–வார்–கள். வேண்–டும் வரம் தரும் தலை–வெட்டி காம–நா–யக்–கரி – ன் அருள் பெற்று மறு–நாள் காலை வீடு திரும்–பு–வார்–கள்.

ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் சதுரகிரியில் சுந்தர மகாலிங்க தரிசனம்

வரி–தா–ரர்–கள் மட்–டு–மல்–லா–மல், ப�ொது–வான பக்– தர்–க–ளும் வந்து வணங்–கு–வார்–கள். இது–ப�ோல பல தெய்–வங்–கள் இந்த ஊரில் உள்–ளன. தற்–ப�ோ–தும் சாப்–டூர் ஜமீன்–தார் பெரி–ய– ராஜா, தம் பரா–ம–ரிப்–பில் இருக்–கும் க�ோயில்–கள் மட்–டு–மல்–லா–மல் மற்ற க�ோயில் விழாக்–க–ளி–லும் கலந்து க�ொள்–கி–றார். ஆன்–மிக உணர்–வில், குறிப்–பி– டத்–த–குந்–த– வர், சாப்– டூ ர் ஜமீன்– த ார் சது– ர – கி ரி நாகையா காம–நா–யக்–கர். இவர் 1849ல் சாப்–டூரை ஆண்–ட–வர். இவர் காலத்–தில்–தான் சாப்–டூ–ரில் அனைத்து க�ோயில்– க–ளி–லும் திருப்–பணி நடந்–தது. இறைப்–ப–ணி–கள் பல செய்–துள்–ளார். சது–ரகி – ரி மலை–யில் மகா–லிங்க சுவாமி வழி–பாட்–டுக்கு இருந்த தடை–களை நீக்கி ஆன்–மிக சேவை புரிந்–த–வர். என–வே–தான் இவர் பெய–ருக்கு முன்–னால் சது–ர–கிரி என்ற அடைப்– பெ–ய–ரும் சேர்ந்–து–க�ொண்–டது. அவர்–வழி வந்த ஜமீன்–தார்–கள் ‘சது–ரகி – ரி – ’– யை – த் தங்–கள் பெய–ருட – ன் சேர்த்–துக்–க�ொண்–டார்–கள். இவர் மிக– வு ம் கற்– ற – றி ந்த சான்– ற�ோ ன். தமிழ் இலக்–கி–யம் படித்–த–வர். இசை விரும்பி. இசைக் கலை– ஞ ர்– க – ளை த் தனது அரண்– ம–னைக்கு வர–வ–ழைத்து பெருமை சூட்–டி–ய–வர். இவர் க�ோயில் திருப் –ப–ணி–கள் பல செய்–தார். பேரை–யூர் சுந்–தர பெரு–மாள் மற்–றும் கைலா–சபு – ர– ம் கைலா–ச–நா–தர் க�ோயில்–க–ளில் கும்–பா–பி–ஷே–கம் நடத்–தி–னார். திரு–வா–வ–டு–துறை ஆதி–னத்–துக்கு நிறைய தான–தர்–மங்–கள் செய்–தார். இவர் 1885ல் கால–மான பிறகு, சாப்–டூர் ஜமீன் பல ச�ோத–னைக – ளை சந்–தித்–தது. ஆமாம், ஜமீ–னின் இள–வ–யது வாரி–சு–க–ளுக்கு அடுத்–த–டுத்து மர–ணம் சம்–ப–வித்–தது! சாப்–டூர் ஜமீ–னுக்கு இது ஒரு சாபக்– கே–டாக இருந்–தது. இதில் ஏத�ோ சாமி குற்–றம் இருப்–பத – ா–கத்–தான் அனை–வரு – ம் நினைத்–தார்–கள். எனவே இந்த நிலை நீடிக்கக் கூடாது என்று அவர்–கள் கடு–மை–யான விர–த–மி–ருந்–த–னர். பளி–ஞர் அம்–ம–னை–யும், தலை–வெட்டி நாயக்–க– ரை–யும் மன–மு–ருக வேண்–டி–னர். சது–ர–கி–ரி–யில் இருக்– கு ம் சுந்– த – ர – ம – க ா– லி ங்– க த்– தை த் தரி– சி க்க பாத யாத்–தி–ரை–யாக கிளம்–பி–னர். அவரே கதி என்று கிடந்–த–னர். அனைத்து க�ோயில்–க–ளுக்–கும்

சதுரகிரிக்கு ட�ோலியில் செல்லும் அந்நாளைய ஜமீன்தார்

முத்–தா–லங்–கு–றிச்சி காம–ராசு திருப்–பணி செய்–த–னர். இயற்–கை–யைப் பேணி காத்–தன – ர். இந்த ஆன்–மிக – ப் பணி–கள – ால் ஜமீ–னின் சாபம் நீங்கி, வம்–சம் நிலைத்–தது. ஒரு வாரி– சி ன் திரு– ம – ண த்தை அவ– ர து பெற்– ற�ோ ர் பார்க்– கு ம் வாய்ப்பு, தற்– ப�ோ து வாழ்ந்– து – வ – ரு ம் பெரி– ய – ர ா– ஜ ா– வி ன் தந்– தை க்– கு–தான் கிடைத்தது. இதற்–காக தந்தை காம நா–யக்–கர், தாயார் நாக–தா–யம்–மாள் இரு–வ–ரும் சிறு வய–தி–லி–ருந்தே சது–ர–கி–ரிக்கு யாத்–தி–ரை–யாக செல்–லத் த�ொடங்–கி–னர். வய–தா–கி–விட்ட பிற–கும் இந்த வழி–பாட்டை நிறுத்–த–வில்லை. ஆனால், பல–வீன – ம் கார–ணம – ாக அவர்–கள – ால் நடந்து மலை ஏற முடி–ய–வில்லை. எனவே இரு–வ–ரை–யும் பணி– யா–ளர்–கள் ‘ட�ோலி’ என்–னும் த�ொட்–டி–லில் கட்டி தூக்கி சென்–ற–னர்.

– ரி மகா–லிங்–கம்–தான் சாப்–டூர் ஜமீன் வாரி–சு– சது–ரகி களை நிலைக்கச் செய்–தவ – ர். சாப்–டூர் ஜமீன்–தார்–களி – ன் கட்–டுப்–பாட்–டில் இருந்த சது–ர–கி–ரிக்கு தின–மும் நட்–சத்–திர ரூபத்–தில் சித்–தர்–கள் வலம் வரு–கி–றார்– கள். சில–நே–ரம் நட்–சத்–தி–ரங்–கள் சில திடீ–ரென வானத்–தில் ஒரு பக்–கத்–திலி – ரு – ந்து வேறு பக்–கம – ாக வேக–மா–கப் பாய்–வ–தைக் காண–லாம். சித்–தர்–க– ளின் பய–ணம்–தான் இது! அமா–வாசை மற்–றும் ப�ௌர்–ணமி தினங்–க–ளில்,இப்–படி சித்–தர்–க–ளின் வரவு அதி–க–ரிக்–கும். அந்–நா–ளைய சாப்–டூர் ஜமீன்–தார்–கள் இதற்கு – ரி முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுக்–கவி – ல்லை. சது–ரகி – யி – ன் மகத்–துவ – த்–தினை அறி–ய–வில்லை. ஆனால், பிற்– கா–லத்–தில் நிலைமை மாறி–யது. சித்–தர்–க–ளைக் காண சது–ர–கி–ரி–யில் தவ–மி–ருக்–கத் த�ொடங்–கி–னர். கிழக்–குத் திசை–யில் இந்–திர– கி – ரி, மேற்கு திசை– யில் வரு–ண–கிரி, வடக்–குத் திசை–யில் குபே–ர–கிரி, தெற்–குத் திசை–யில் யம கிரி என ஒரு சது–ரம்–ப�ோல காட்–சி–ய–ளிப்–ப–தால் இது சது–ர–கிரி என்–றழை – க்–கப்– பட்–டது. இந்த மலைப்–ப–கு–தி–யில் சுந்–தர மகா–லிங்–கம், சந்–தன மகா–லிங்–கம், பிலா–வடி கருப்–பர், ரெட்டை லிங்–கங்கள், பெரிய மகா–லிங்–கம் ஆகிய தெய்–வங்– கள் பிர–சித்தி பெற்–றவை.

சதுரகிரிக்கு ட�ோலியில் செல்லும் அந்நாளைய ஜமீன்தாரிணி ðô¡

73

1-15 டிசம்பர் 2016

1959ம் ஆண்–டு–தான் பெரிய ராஜா, சுந்–தர சித்–தர்–கள் விரும்பி உறை–யும் சது–ர–கி–ரி–யில் மகா–லிங்–கம் க�ோயி–லுக்கு சென்–றார். அவ–ரு–டன் அவர்–க–ளு–டன் காலம் சென்ற சாப்–டூர் ஜமீன்தா– ஜமீன் ஆட்–கள் ஐந்து பேர் சென்–றார்–கள். அப்–ப�ோ– – ம் சித்–தர்–கள – ாக உலா வரு–கிற – ார்–கள் என்று ரர்–களு தெல்–லாம் அமா–வாசை, ப�ௌர்–ணமி பூஜை–யெல்– பெரி–தும் நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. இந்த நம்–பிக்–கைக்கு லாம் கிடை–யாது. க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோகும்–ப�ோது பெரிய ராஜாவே ஒரு சாட்–சி–யாக விளங்–கு–கி–றார். பதி–னெட்டு வகை திர–வி–யங்–க–ளால் அபி–ஷே–கம் சது–ர–கி–ரி–யில் 64 ஆயி–ரம் ஏக்–கர் சாப்–டூர் ஜமீ– செய்துவிட்டு வந்–து–வி–டு–வார். சாப்–டூ–ரில் 14 கி.மீ. னுக்கு ச�ொந்–த–மாக இருந்–தது. அதில் ஒரு ஏக்–கர் த�ொலை– வி – லு ள்ள சது– ர – கி – ரி க்கு பெரி– ய – ர ாஜா மட்–டும் மகா–லிங்–கம் சுந்–தர– லி – ங்–கம் சுவாமி க�ோயி– இரண்டு மணி–நே–ரப் பய–ணத்–தில் சென்று விடு– லுக்கு பாத்–யதை – ப்–பட்–டிரு – ந்–தது. பக்–தர்–கள் க�ோயி– வார். சது–ர–கி–ரி–யில் சாக்கு சாமி–யார் என்–ப–வர் லுக்குச் செல்–லும் வழி ஜமீன்–தா–ருக்கு ச�ொந்–தம – ாக இருந்–தார். அவர் வெறும் சாக்கை மட்–டும் உடம்– இருந்–தது. ஜமீன் ஒழிப்–புத் திட்–டம் 1972ம் ஆண்டு பில் சுற்–றிக்–க�ொண்–டி–ருப்–பார். கர்– அமு–லுக்கு வரு–வ–தற்கு முன்–னா– நா–ட–கா–வைச் சேர்ந்–த–வர். பெரி–ய– லேயே 1950ம் ஆண்– டி – லேயே ராஜா அவர் பூஜை செய்– வதை க�ோ யி – லு க் கு வ ரு ம் ப க் – த ர் பார்த்–துக்–க�ொண்டே இருப்–பார். க–ளுக்கு எந்த இடை–யூ–றும் இருக்– ஒரு–நாள் பெரிய ராஜா–வி–டம் ‘‘நீ கக்–கூ–டாது என்ற பெருந்–தன்–மை– சுய–ந–லம் பிடித்–த–வன்டா.... நீங்க யில் தங்–கள – து 64 ஆயி–ரம் ஏக்–கரை மட்– டு ம் தரி– ச – ன ம் பண்– ணி ட்டு க�ோயி–லுக்கு எழுதி வைத்–து–விட்–ட– ப�ோறீங்க.. மத்– த – வ ங் க வந்து னர். இதற்கு முக்– கி ய கார– ண ம் தரி– ச – ன ம் செய்ய வேண்– ட ாமா? சது– ர – கி ரி மகா– லி ங்– க த்– தி ன் மீது சுந்–தர மகா–லிங்–கம் எல்–ல�ோ–ருக்– அவர்–க–ளுக்கு இருந்த பக்–தியே. கும் தெரிய வேண்–டாமா?-’’ என்று ‘‘இன்று இங்–குவ – ரு – ம் பக்–தர்–கள் கேட்–டார் சாக்கு சாமி–யார். சித்த வைத்–தி–யத்தை அரை–கு–றை– அது பெரி–ய–ரா–ஜாவை ய�ோச– யா– க த் தெரிந்– து – க�ொ ண்டு இங்– னை–யில் ஆழ்த்–தி–யது. சது–ர–கி–ரி– குள்ள மரத்–தின் இலை–க–ளை–யும், யில் எப்–ப�ோது – ம் பூஜை நடை–பெற – – மூலி–கைச் செடி–க–ளை–யும், க�ொடி– வேண்–டும், அதில் எல்–ல�ோ–ரும் க–ளை–யும் பறித்து, ஆங்–காங்கே பங்– கு – க�ொள்– ள – வ ேண்– டு ம் எனத் எறிந்து மலை– யி ன் மகத்– து – வ த்– தையே அழிக்– கி – ற ார்– க ள், இந்த அந்நாளைய சாப்டூர் ஜமீன்தார் தீர்–மா–னித்–தார்.

1965ம் வரு–டம் முதல் முத–லில் அமா–வாசை உல–கம் உய்க்க சித்–தர்–கள் அமா–னுஷ்–ய–மாக வழி–பாட்டை ஆரம்–பித்–தார். மதி–யம் 12 மணிக்கு நடத்–தும் பூஜைக்கு இடை–யூறு செய்–கி–றார்–கள், வழி–பாடு நடந்–தது. அந்த வழி–பாட்–டுக்கு பெரிய இத–னால் சில அழி–வு–களை நாம் சந்–திக்க நேரி– ராஜா–வின் த�ோழர்–கள் குரு–நாத நாடார், குரு–நாத – ாக இருக்–கிற – து,’’ என்–கிற – ார் தற்– டும�ோ என அச்–சம மணி–யம், சிவ–சி–வயா ஆகி–ய�ோர் துணை நின்–ற– ப�ோ–தைய சாப்–டூர் ஜமீன்–தார் சது–ர–கிரி காமையா னர். அன்–று–மு–தல் இன்–று–வரை அமா–வாசை நாயக்–கர் என்–கிற பெரி–ய–ராஜா. வழி–பாடு தங்–கு–த–டை–யின்றி நடந்து வரு–கி–றது. இவர் சது–ர–கிரி மகா–லிங்–க–சு–வா–மி–யின் அதீத சாப்–டூர் ஜமீன்–தார்–கள் சது–ர–கி–ரியை ப�ொது– பக்–தர். இவரை வாழும் சித்–த–ரா–கவே மக்–கள் மக்–கள் நல–னுக்கு விட்–டுக்–க�ொ–டுத்து, தங்–கள் பாவிக்–கி–றார்–கள். சந்–தன மகா–லிங்–கத்–துக்கு வாரி–சு–க–ளுக்கு புண்–ணி–யம் தேடிக்–க�ொண்–ட–னர். ஒவ்–வ�ொரு அமா–வாசை அன்–றும் சாப்–டூர் ஜமீன் – ா–தர் க�ோயி– பெரி–யர– ாஜா காலத்–தில் கைலா–சந – கி – ற – து. சார்–பில் மாலை–யில் அபி–ஷே–கம் நடை–பெறு லுக்–கும் கும்–பா–பிஷ – ே–கம் நடந்–தது. க�ோயில் திருப்– க�ொஞ்–ச–மும் ஆடம்–ப–ரமே இல்–லா–மல், செருப்பு பணி முடிந்து சுற்–றுச்–சு–வர், வர–வேற்பு வளைவு அணி–யா–மல் காவி உடை–யுட – ன் எளி–மைய – ான பக்–த– அமைக்–கப்–பட்–டன. இன்று கைலா–சபு – ர– ம் கைலா–ச– ராக பெரிய ராஜா மலைக்கு வரு–கி–றார். அங்கே நா–தர் க�ோயில் ப�ொலி–வு–டன் திகழ்–கி–றது. ஓரி–டத்–தில் அம–ருகி – ற – ார். சந்–தன மகா–லிங்–கத்–தின் சது–ர–கிரி சித்–த–ரா–கவே வாழும் பெரி–ய–ராஜா, அபி–ஷே–கக் காட்–சி–களை தரி–சிக்–கி–றார், ந�ோய் தீர்க்–கும் வல்–லு–ன–ரா–க–வும் திகழ்–கி–றார். ஒரு–கா–லத்–தில் சாப்–டூர் ஜமீன் குடும்–பத்–தார் தனது அரண்–மனை – க்கு விஷ ஜந்து தீண்–டிய – த – ாக மட்–டுமே வேட்–டைய – ா–டவு – ம், ப�ொழு–துப�ோ – க்–கா–வும் மருத்–து–வம் பார்த்–துக்–க�ொள்ள யாரே–னும் வந்– – ள் வந்–தால் மலைக்கு வரு–வார்–கள். விருந்–தா–ளிக தால், அவர்–க–ளுக்கு வித்–தி–யா–ச–மான முறை–யில் அவர்–களை காட்–டுக்கு அழைத்து வரு–வார்–கள். சிகிச்சை அளிக்–கிற – ார். அதற்கு ம�ோதிர சிகிச்சை இயற்–கையை ரசித்–த–படி அரு–வி–யில் குளித்து என்று பெயர்! விஷ ஜந்து கடித்த இடத்– தி ல் மகிழ்–வர். அப்–ப�ோது சுந்–தர மகா–லிங்–கம் க�ோயில் தன்–னி–ட–முள்ள ம�ோதி–ரத்தை வைத்து அழுத்தி, மட்–டுமே வழி–பாட்–டில் இருந்–துள்–ளது. ஆனால், விஷத்தை இறக்–கி–வி–டு–கி–றார்! க�ோயி–லுக்கு அதி–க–மாக யாரும் செல்–ல–மாட்–டார்– சாப்–டூர் ஜமீன்–தார்–க–ளின் ஆன்–மிக ஆர்–வம், கள். இத–னால் அந்த இடம் புதர் மண்–டிக் – கி–டந்த – து. சுற்–று–வட்–டா–ரத்–தி–லுள்ள அனைத்து மக்–க–ளின் துற–வி–கள் சிலர் மட்–டும் சுந்–தர மகா–லிங்–கத்தை நிம்–மதி – ய – ான வாழ்க்–கைக்கு ஆதா–ரம – ாக அமைந்– தரி–சித்து பூஜை–கள் செய்–வார்–கள். காட்–டு–ம–லர்– தி–ருக்–கி–றது என்–றால் அது மிகை–யில்லை. கள் சாத்தி கற்–பூர– ம் காட்–டுவ – ார்–கள். பூசாரி ஒரு– வர் அங்–கேயே தங்–கி–யி–ருந்து தேவைப்படும் (த�ொட–ரும்) ப�ோ–தெல்–லாம் பூஜை செய்–வார். படங்கள்: கார்த்–திக், அபிஷ் விக்–னேஷ்

74

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

அண்ணாமலை

தீபம

ஏற்றுவ�ோம் 1. தீப–மேற்–று–வ�ோம் கார்த்–திகை தீப–மேற்–று–வ�ோம்! தீப–மேற்–று–வ�ோம் அகண்ட தீப–மேற்–று–வ�ோம்! தீப–மேற்–று–வ�ோம் அண்–ணா–மலை தீப–மேற்–று–வ�ோம்! தீப–மேற்–று–வ�ோம் முயற்சி தீப–மேற்–று–வ�ோம்! தீப–மேற்–று–வ�ோம் நம்–பிக்கை தீப–மேற்–று–வ�ோம்!

2. தீவினை அசு–ரன் அழிந்து நலம் பெறவே ஒரு தீபம்! தீவி–ர–வாத தீய–ணைத்து மனி–தம் பரவ ஒரு தீபம்! மத–இ–ன–சாதி கல–வ–ரம் மடிந்து மண்–ப–ய–னுற ஒரு தீபம்! மாத–ரார் கற்–பின் மகத்–து–வம் மணம் வீச ஒரு தீபம்! இயற்கை கண்–வி–ழித்து இன்–ப–வள – ம் பெருக ஒரு தீபம்!

3. பக்தி தத்–து–வம் பாரி–னில் மேவி–டவே ஒரு தீபம்! த�ொழி–லா–ளர் உழைப்பை ப�ோற்றி த�ோழமை வளர்த்–திட ஒரு தீபம்! அறம்–பெ–ருகி அகி–லம் செழித்து அனை–வ–ரும் இன்–புற ஒரு தீபம்! அறி–வெ–னும் ஆல–யத்–தில் அன்பு நிலைத்–திட ஒரு தீபம்! அக–யி–ருள் ஆண–வம் விலகி அருள் ஒளி பெறவே ஒரு தீபம்!

4. வாழும் வாழ்வு தடம் மாறாது இருக்க ஒரு தீபம்! பெற்–ற�ோரை பேணிக்–காத்து ப�ோற்–றி–வ–ழி–பட ஒரு தீபம்! கற்–ற�ோர் ஆசி–யு–டன்

கல்வி மேம்–பட ஒரு தீபம்! பற்–றிலா வாழ்வை த�ொடர பக்–தி–யு–டன் ஏற்–று–வ�ோம் ஒரு– தீ–பம்! குடும்–ப–மெ–னும் ஒற்–றுமை குன்–றுக்கு ஒரு தீபம்!

5. மன்–றத்–தில் தமிழ்–பாடி துதித்து பரந்–தா–மன் பாதத்–தில் ஒரு தீபம்! கன்–றுப�ோ – ல் துள்ளி விளை–யாட கட்–டு–டல் பேணவே ஒரு தீபம்! இன்று ப�ோல் என்–றும் வாழ இறை–வ–னடி ஒரு தீபம்! அன்று செய்த தவ–றெண்ணி மனம் திருந்–தவே ஒரு தீபம்! அகம் என்–னும் வீட்–டில் சுகம் தவழ ஒரு தீபம்!

6. நக–ம�ொடு சதை–யாக மன–தில் பக்தி கலந்–திட ஒரு தீபம்! இக–மும் பர–மும் இனி–தாய் மலர்ந்–திட ஒரு தீபம்! இயற்கை வள–மாய் இத–யம் விரிந்–திட ஒரு தீபம்! இல்–லை–யென மறுக்–காது வானும், கட–லும் வழங்–கிட ஒரு– தீ–பம்! த�ொல்லை தரும் துன்–ன–வர் கூட்–டம் த�ொடை நடுங்கி ஓடிட ஒரு தீபம்!

7. அனைத்து நல–மும் வழங்–கி–டும் திரு–வண்–ணா–மலை தீபம்! மாலை–யில் மலை–யில் உதிக்–கும் சூரிய தீபம்! நாய–க–ரும், நலிந்–த�ோ–ரும் கைகூப்பி வணங்–கி–டும் தீபம்! நல்–லெண்ண ஒளி–ப–ரப்பி நாடும், வீடும் காக்–கும் தீபம்! உள்–ள–மதை அண்–ணா–ம–லை–யாக்கி உச்–சி–யில் ஏற்–று–வ�ோம் சத்–திய தீபம்!

- விஷ்–ணுத – ா–சன் ðô¡

75

1-15 டிசம்பர் 2016

இயற்கை ஏற்கெனவே தீர்மானித்ததைத்தான் மனிதன் செய்கிறான்!

ஒ

ரு ஞானிக்கு அவ–னு–டைய பற்–றற்ற தன்மை எத–னால் உண்– டா–கி–றது? எந்–தப் பல–னை–யும் எதிர்–பா–ரா–மல் கர்–மாக்–களை இயற்–று–வதே தன் ப�ொறுப்பு என்று செய–லாற்–றும் இயல்பு எப்–படி ஏற்–ப–டு–கி–றது? அவன் இயற்–கைக்கு எதி–ராக நடக்–கா–த–தால்–தான். அதா–வது எல்–லாமே இயற்–கை–பாற்–பட்–டது என்று பரி–பூ–ர–ண–மாக உணர்–வ– தால்–தான். அத–னா–லேயே அவ–னுக்கு நான் என்ற அகந்தை எழு–வ– தில்லை. தான் கர்–மாக்–க–ளைத் தான் இயற்–று–வத – ா–கக்–கூட அவன் நினைப்–ப–தில்லை. எல்–லா–வற்–றை–யும் இயற்–கை–தான் செய்–கி–றது, அவ்–வாறு செய்–யப்–பட, தான் ஒரு கரு–வி–யா–கத்–தான் இருக்–கி–ற�ோம் என்–பதை அவன் உணர்ந்–தி–ருக்–கி–றான். ப்ரக்–ருதே க்ரி–யம – ா–ணானி குணை கர்–மாணி ஸர்–வச

76

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

அஹங்–கா–ர–வி–மூ–டாத்ம கர்– தஹ்–மிதி மன்–யதே. ‘‘ஒரு– வ – னு – ட ைய குணங்– க – ளைச் சார்ந்தே கர்– ம ாக்– க ள் செய்–யப்–ப–டு–கின்–றன. ஆனால், தான் என்ற ஆண–வம் மிகுந்த அகங்– க ார குண– மு – ட ை– ய – வ ன், தன்–னையே கர்த்–தா–வா–கக் கரு– திக்–க�ொள்–கி–றான். தான் இயற்– றும் கர்–மாக்–கள் எல்–லாம் தன் சுய உணர்–வி–னா–லேயே செய்– யப் – ப – டு – ப வை என்று அவன் அகம்–பா–வத்–த�ோடு நினைத்–துக்– க�ொள்–கி–றான்.’’ மனி–தனு – க்கு அகங்–கா–ரம் ஏன் ஏற்–படு – கி – ற – து? தனக்–குப் புறம்–பான ஒன்றை, தன் வய–மாக அவன் கரு–திக்–க�ொள்–வ–தால்–தான். எது– வுமே தனக்–கு–ரி–ய–தல்ல - தான் உட்–பட - என்–பதை அறி–யும்–ப�ோது அந்த அகங்–கா–ரம் வெளி–யே–றி– வி–டு–கி–றது. இன்– ன ார், இன்– னி ன்ன கர்– மாக்–களை இந்–தந்த வகை–களி – ல் நிறை– வே ற்– ற – வே ண்– டு ம் என்– ப – தெல்–லா–மும் இயற்கை ஏற்–கெ– னவே தீர்–மா–னித்–து–விட்–ட–து–தான். ஆகவே ‘நான் திட்–ட–மி–டு–கி–றேன், நான் செய்–கிறே – ன், நான் முடிக்–கி– றேன், நான் பலன் பெறு–கி–றேன்’ என்ற சுய–புர– ா–ணக் கூற்–றெல்–லாம் வீணா–ன–வையே. ஏனென்–றால் இது இவ–னால் முடி–யவே – ண்–டும் என்று இயற்கை தீர்– ம ா– னி த்– து – வி ட்– ட து. அதை முடிக்க அவ–னைப் பயன்–ப–டுத்– திக்–க�ொள்–கி–றது. எல்–லாமே Pre Determined. மனத்–த–ள–வில் ஒரு செயல் வெற்–றிய – ட – ை–யாத�ோ என்ற குழப்–பத்–துட – னேயே – ஒரு–வன் ஆற்– றும் கர்மா வெற்–றி–ய–டைந்–து–விட்– டால் அது அவ–னுக்கு ஆச்–சர்–யத்– தைத் தரு–கிற – து. ‘எப்–படி முடிந்–தது இது?’ என்ற ஆச்–ச–ரி–யம், அந்த சந்–தர்ப்–பத்–துக்கு ‘அதிர்ஷ்–டம்’ என்று பெயர் சூட்–டு–கி–றது. அதே காரி–யம் த�ோல்–வி–யுற்– றது என்– ற ால், அந்த ச�ோகம், இந்த சந்–தர்ப்–பத்–துக்கு ‘துர–திரு – ஷ்– டம்’ என்று பெயர் சூட்–டு–கி–றது. ‘யார�ோ கண் வைத்–துவி – ட்–டார்–கள்’ என்று அற்–பத்–த–ன–மாய் சமா–தா– னம் செய்–துக�ொ – ள்–கிற – து. ‘யார�ோ தனக்– கு ப் பிடிக்– க ா– த – வ ர்– க ள் ஏத�ோ செய்–துவி – ட்–டார்–கள்’ என்று புலம்– ப ச் செய்– கி – ற து. இது– வு ம்

இல்–லா–விட்–டால், ‘நம் முயற்சி சரி–யில்லை ப�ோலி– ருக்–கி–றது, நம் திட்–ட–மி–ட–லில் ஆரம்–பத்–தி–லேயே ஏத�ோ பழுது,’ என்–றெல்–லாம் சுய கழி–வி–ரக்–கம் க�ொள்–ள–வைக்–கி–றது. இதெல்– ல ாம் ப�ொய், மாயை. எதெது எப்– பெப்–படி நடக்–க–வேண்–டும�ோ அதது அப்–பப்–படி நடக்–கத்–தான் செய்–கிற – து. விளை–வுக – ளி – ல் ஏற்–படு – ம் லாப, நஷ்–டத்–தைப் ப�ொருத்து நம் உணர்–வு–கள் மாறு–ப–டு–கின்–றன. பிழைத்– து – வி – டு – வ ார் என்ற நம்– பி க்– கை – யு ம், பிழைத்–து–விட மாட்–டாரா என்ற ஏக்–க–மும், அந்த ந�ோயாளி மரிக்–கும்–ப�ோது அப்–படி – யே அணைந்–து– வி–டுகி – ன்–றன. பிழைத்–துவி – டு – வ – ார் என்ற நம்–பிக்கை, அந்த ந�ோயா–ளிக்கு சிகிச்சை அளித்த மருத்–து–வ– ரின் த�ொழில் திற–மையை ஆதா–ரம – ா–கக் க�ொண்டு எழு–வது. அந்த ந�ோயாளி பிழைத்–தா–ரா–னால் – கை – யி – ல – ா–வது ஏதே–னும் ஆதா–யம் அவ–ரால் எந்–தவ அடைந்–து–விட துடிக்–கும் எதிர்–பார்ப்பே ஏக்–க–மாக உரு–வா–வது. ஆனால் ந�ோயாளி இறந்–து–விட்–டார் என்–பத – ற்– காக மருத்–து–வரை ந�ோக–லாம�ோ? அவர் மேற்– க�ொண்ட சிகிச்சை முறை தவ– ற ா– ன து என்று வாதி–ட–லாம�ோ? எந்த முறை சரி–யா–னது என்று நமக்–குத் தெரிந்–திரு – க்–கும – ா–னால் ந�ோயா–ளியை – க் காக்க மருத்–து–வ–ரைத் தேடி ஏன் ப�ோக–வேண்– டும்? நாமே சிகிச்சை அளித்–தி–ருக்–க–லாம். அப்–ப– டி–யும் ந�ோயாளி பிழைப்–பார் என்–பத – ற்கு என்ன உத்–த–ர–வா–தம்? அதே–ப�ோல் ந�ோயாளி பிழைத்–து–விட்–டால், மருத்–து–வ–ருக்–கு க் க�ோயில் வைத்தா கும்– பி– டு – வ�ோம்? நன்றி, பாராட்டு என்–ப–த�ோடு நிறுத்–திக்– க�ொள்–வ�ோம். இறப்–பது, பிழைப்–பது என்–பதெ – ல்–லாம் ஒரு–பக்– கம் இருக்–கட்–டும், அப்–படி பிழைப்–பத�ோ, இறப்–பத�ோ ஏத�ோ ஒன்று ஏற்–கெ–னவே தீர்–மா–னிக்–கப்–பட்–ட–து– தான். இப்–ப–டித் தீர்–மா–னிக்–கப்–பட்–டதை ந�ோக்–கி– தான் நாம் முயற்–சி–களை மேற்–க�ொள்–கி–ற�ோம். ஆகவே இயற்–கைக்கு முர–ணாக ஒரு ஞானி கர்–மங்–களை இயற்–றம – ாட்–டான். ந�ோயாளி பிழைத்– தி–ருந்–தால் அப்–படி ஆகி–யி–ருக்–கும், இப்–படி ஆகி– யி– ரு க்– கு ம் என்ற கற்– ப – னை க்கு அவன் இடம் க�ொடுப்–பதி – ல்லை; இறந்–துவி – ட்–டத – ால் அதற்–கான கார–ணம் இது அல்–லது அது என்ற ஆராய்ச்–சி– யி–லும் அவன் ஈடு–ப–டு–வ–தில்லை. நிர்ச்–ச–ல–னம் என்–பது ஞானி–யின் தனிகு–ணம். அது இயற்–கை–ய�ோடு ஒன்–றி–யி–ருப்–பது, தன் கர்– மாக்–கள் யாவுமே அந்த இயற்–கை–யால் தீர்–மா– னிக்–கப்–பட்–டது என்ற உண்–மையை உணர்ந்–தது. இத்–த–கைய ஒரு ஞானி–யின் நிலைப்–பாட்–டில் அர்– ஜ ு– ன ன் தன்– னு – ட ைய இப்– ப�ோ – தை ய கர்– மாவை நிறை–வேற்–ற–வேண்–டும் என்று கிருஷ்– ணன் எதிர்–பார்க்–கி–றான். ‘நான் ப�ோரி–டு–கிறே – ன்’ என்று கரு–தும்–ப�ோ–து–தான் அந்–தக் கர்–மா–வின் பின்– வி – ள ை– வு – க – ளு க்கு இப்– ப�ோ – தி – லி – ரு ந்தே

ஸ்வாமி தே–ஜா–னந்த மக–ராஜ்

34 சந்–த�ோஷ – ப்–படு – வ – த�ோ, வருந்–துவ – த�ோ ஏற்–படு – கி – ற – து. இந்த யுத்–த–மா–னது பாண்–ட–வர்–க–ளுக்–கும் க�ௌர– ; தர்–மத்–துக்– வர்–களு – க்–கும் இடையே ஏற்–படு – வ – தல்ல – கும் அதர்–மத்–துக்–கும் இடை–யே–யான சண்டை. யார் எதன் சார்–பில் ப�ோரி–டுகி – ற�ோ – ம் என்–பது – த – ான் கணக்கே தவிர ‘நான் ப�ோரி–டு–வ–தால் பலர் மாள்– வரே,’ என்ற உணர்ச்–சிக்கு இங்கே இட–மில்லை. ‘நான் த�ோற்– று – வி – டு – வேன�ோ ?’ என்ற தாழ்வு மனப்–பான்–மைக்–கும் இட–மில்லை. ஏனென்–றால் ப�ோரி–டு–வது தரு–ம–னும், துரி–ய�ோ–த–ன–னு–மில்லை; நியா– ய – மு ம், அநி– ய ா– ய – மு ம்– த ான். வீறு– க�ொ ண்– டெ–ழு–வ–தும், விரக்–தி–ய–டை–வ–தும் தர்ம-அதர்ம குண–மல்ல. ஆகவே அவற்–றின் சார்–பா–கப் ப�ோரி– டும்–ப�ோது, அவற்–றின் கரு–விக – ள – ாக இயங்–கக்–கூடி – ய – – வர்–கள் அத்–தகை – ய உணர்–வுக – ளை அடை–யா–மல் இருத்–தல் வேண்–டும். இந்த உணர்–வு–களை அடை–யா–மல் இருக்–க– வேண்–டு–மா–னால் ‘நான்’, ‘என–து’ என்ற சுயச் சுழ–லில் சிக்–கிக் க�ொள்–ளா–தி–ருக்க வேண்–டும். தத்–வ–வித்து மஹா–பாஹ�ோ குண–கர்ம விபா–கய�ோ குணா குணேஷு வர்–தந்த இதி–மத்–வாந ஸஜ்–ஜதே ‘‘பராக்–கி–ர–ம–சா–லி–யான அர்–ஜுனா, ஞானி–கள் – ள – ை– குணத்–தின் பிரி–வுக – ள – ை–யும், கர்–மத்–தின் பிரி–வுக யும் நன்கு அறிந்–த–வர்–கள். எல்லா குணங்–க–ளும், குணங்–க–ளி–லேயே சுழல்–பவை என்–பதை அறிந்–த– வர்–கள். அத–னால் அவர்–கள் எதி–லும் இச்சை க�ொள்– வ – தி ல்லை. விருப்– ப ங்– க ள் அவர்– க ளை என்–றுமே ஆட்–க�ொள்–வ–தில்லை.’’ இந்– தி – ரி – ய ங்– க – ள ாக வடி– வெ – டு த்– தி – ரு க்– கு ம் குணங்–கள், விஷ–யங்–க–ளாக வடி–வெ–டுத்–தி–ருக்– கும் குணங்–க–ளில் பிர–வர்த்–திக்–கின்–றன. நெருப்பு எரி–கி–றது என்று வைத்–துக்–க�ொள்–வ�ோம். அந்த நெருப்–பின் ஒரு குணம், ஒளி. அந்த ஒளியை நம் கண்–கள் பார்க்–கின்–றன. அதா–வது அந்த ஒளி–யைக் காணும் குணம் நம் கண்–க–ளுக்கு இருக்–கி–றது. நெருப்–பின் குணம், கண்–ணாக வடி–வெ–டுத்து, நெருப்–பின் குண–மா–கிய, வெளித் த�ோற்–ற–மா–கிய ஒளி–யைக் கண்டு அனு–ப–விக்–கி–றது. இந்த அனு–ப–வ–மா–னது ஐம்–பு–லன்–க–ளுக்–கும் ப�ொருந்–தக்–கூடி – ய – து. ஆனால் இதில் பேருண்மை என்–ன–வென்–றால், இந்த அனு–ப–வம் ஆன்–மாவை நெருங்– கு – வ – தி ல்லை. இந்த உண்– மை – யை த் தெரிந்–துக�ொ – ண்–டவ – ன்–தான் ஞானி. அத–னால்–தான் அவ–னால் எதி–லும் விருப்பு வெறுப்பு இல்–லா–மல் இருக்க முடி–கி–றது. ðô¡

77

1-15 டிசம்பர் 2016

ஆனால் அஞ்–ஞா–னிக்கு இந்த உண்மை புரி– யா–தத – ால்–தான் அவன் சுல–பத்–தில் விருப்பு வெறுப்– புக்கு ஆளா– கி – வி – டு – கி – ற ான். தனக்– க ா– க த்– த ான் எல்–லாம் நடக்–கின்–றன என்–றும், தன்–னால்–தான் எல்–லாம் நடக்–கின்–றன என்–றும் அவன் கற்–பனை செய்–து–க�ொள்ள ஆரம்–பித்–து–வி–டு–கி–றான். இந்த கற்–ப–னை–யால், தனக்கு நன்–மை–கள் நடக்–கும்– ப�ோது குதூ–க–ல–மாக ஆர–வா–ரிப்–ப–தும், தீமை–கள் நடக்–கும்–ப�ோது ச�ோக–மாய் இடிந்–து–ப�ோ–வ–து–மாக இருக்–கி–றான். இதற்–கும் மேலே தனக்கு ஏத�ோ தெய்–வீக முக்–கி–யத்–து–வம் இருப்–ப–து–ப�ோ–ல–வும் நடந்–து–க�ொள்–கி–றான். ஒரு வீட்–டுச் சுவ–ரில் பாதங்–கள – ைப் பதித்–துப் பதித்து நடக்–கும் ஒரு பல்லி, தன் ஒரு பாதத்–தைத் தூக்கி அடுத்த அடி எடுத்து வைக்–கும்–ப�ோது, அவ்–வாறு தூக்–குவ – த – ால், அந்த வீடே சாய்–கிற – த�ோ என்று எண்–ணிக்–க�ொள்–வ–தைப் ப�ோன்–றது இது. யாருக்கு யார் ஆதா–ரம் என்று புரி–யா–ம–லேயே தன் மீதான ப�ோலி– ய ான முக்– கி – ய த்– து – வ த்தை அஞ்–ஞானி வளர்த்–துக்–க�ொள்–கி–றான். அத–னா– – ன் என்ற எண்–ணம் அவன் லேயே தான் மேலா–னவ தலை–யில் கனத்தை ஏற்–று–கி–றது. அஞ்–ஞானி ய�ோசிக்–காத பல விஷ–யங்–கள் உண்டு. தான் எங்–கி–ருந்து வந்–த�ோம் என்–பத�ோ – ற�ோ – ம் என்–பத�ோ அவன் தான் எங்கே ப�ோகப்–ப�ோகி அறி–யா–தது. அவ–னுக்–குத் தெரிந்த ‘தான்’ எல்–லாம் அவ–னு–டைய உடல்–தான், அவ–னு–டைய நுகர்ச்– சிக்–குக் கார–ண–மாக உள்ள ஐம்–ப�ொ–றி–கள்–தான். விழித்–தி–ருக்–கும்–ப�ோ–தும், தூங்–கும்–ப�ோ–தும் சுவா– சம் சீராக நாசி –வ–ழி–யாக ஏறி இறங்–கிக்–க�ொண்–டி– ருக்–கி–றதே இது எப்–படி, யாரால் இந்த இயக்–கம் நடை–பெ–று–கி–றது, இதன்– மீ–தான தன்–னு–டைய – – கட்–டுப்–பாடு எந்த அள–வுக்கு சாத்–தி–யம் என்–பதை யெல்–லாம் அவன் சிந்–திப்–பதே – –யில்லை. ‘ஏத�ோ காற்று உள்ளே ப�ோகி–றது, வெளியே வரு–கி–ற–து’ என்–றள – வி – ல – ான அலட்–சிய – ம்–தான் அவ–னுக்கு இருக்– கி–றதே தவிர, பரம்–ப�ொ–ரு–ளைப் பற்றி சிந்–திக்க அவ–னுக்கு அவ–கா–சம் இருப்–ப–தில்லை. க�ோப–மும், அதன் விளை–வான வச–வு–க–ளும் சரா– ச ரி மனித இயல்– ப ா– க வே இருக்– கி ன்– ற ன. ஆனால் இதி–லும் பாகு–பாடு இருக்–கி–றது. நியா– யம�ோ, அநி–யா–யம�ோ எந்த கார–ணத்–திற்–கா–க–வா– வது ஒரு–வ–ருக்–குக் க�ோபம் ஏற்–பட்டு அத–னால் அவர் யார்–மீ–தா–வது வசை–மா–றிப் ப�ொழி–வா–ரா– னால், அவ்–வாறு வசை பாடப்–பட்–ட–வர் உடனே எதிர்த்–தாக்–கு–த–லுக்–கு தன்–னைத் தயார் செய்–து– க�ொண்–டு–வி–டு–கி–றார். அந்த க�ோப வெப்–பத்தை, சுடு– ச�ொல்லை அவ– ர ால் தாங்– கி க்– க�ொள்ள இய–ல–வில்லை. அதே–ச–ம–யம், ஒரு குடி–கா–ரன் ப�ோதை–யில் கத்–து–கி–றான், நாக–ரி–க–மில்–லா–மல் ஏசு–கி–றான், அநா–க–ரிக சங்–கே–தங்–க–ளைக் காட்–டு– கி–றான். ஆனா–லும் அந்த க�ோபத்–தால், ஏச்–சால் யாரும் எதிர்– வி – னை – யி ல் இறங்– கு – வ – தி ல்லை. தாம் அவ– ன ால் அசிங்– க ப்– ப – டு – வ – த ாக நினைப்–ப– தில்லை. எல்–லா–வற்–றிற்–கும் மேலாக, ‘பாவம், குடி–கா–ரன், ப�ோதை–யில் உள–று–கி–றான்,’ என்று

78

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

அனு–தா–ப–மும் படு–கிற�ோ – ம். என்ன அக்–கிர– ம – ம் இது! இயற்–கைய – ான க�ோப உணர்–வுக்–குக் காட்–டும் எதிர்ப்பை, ப�ோதை–யான – தி – ல்லை? ப�ோதை– க�ோப உணர்–வுக்கு ஏன் காட்–டுவ யில் ச�ொல்–வதை – யெ – ல்–லாம் ஒரு சலு–கைய – ாக, ஒரு மன்–னிப்–புக் கார–ண–மாக, பதி–லுக்–குக் க�ோபப்–பட வேண்–டா–தத – ாக எடுத்–துக்–க�ொள்–ளப்–படு – வ – து ஏன்? ப�ோதை மயக்–கத்–தில் இருப்–ப–வனை எப்–படி சகித்–துக்–க�ொள்–கிற�ோம�ோ – , அதே–ப�ோல – வே இயற்– கை–யான க�ோபக்–கா–ர–னை–யும் சகித்–துக்–க�ொள்–ப– வன்–தான் ஞானி. ஞானிக்–குத் தெரி–யும், இயற்– கை–யான க�ோபம் வெறும் உணர்–வு–க–ளி–லி–ருந்து புறப்–பட்டு, உடல்–ரீ–தி–யான மாற்–றங்–க–ளுக்கு உட்– பட்டு, வார்த்–தைக – ள – ா–கவ�ோ, தாக்–குத – ல்–கள – ா–கவ�ோ வெளிப்–ப–டு–கி–றது என்–பது அவ–னுக்–குத் தெரி–யும். ஆகவே அவன் க�ோபக்– க ா– ர – னை ப் ப�ொருட்– ப–டுத்–தா–ம–லேயே ப�ோய்–வி–டு–கி–றான். இந்த விஷ– ய த்– தி ல் ஞானி எப்– ப டி நடந்– து க�ொள்–கி–றான்? ஒரு ஞானி ஒரு கிரா–மத்து வழியே ப�ோய்க்– க�ொண்–டி–ருந்–தார். அவ–ருக்–குப் பின்–னா–லி–ருந்து வந்த யார�ோ ஒரு–வன், அவ–ருட – ைய பின்–மண்–டை– யில் ஒரு தடி–யால் ஓங்கி அடித்–தான். அடித்த அதே வேகத்–தில் அவன் கையி–லிரு – ந்த தடி நழுவி கீழே விழுந்–தது. அத–னால் பயந்–துப�ோ – ன அவன் தடியை எடுத்–துக்–க�ொள்–ளவு – ம் த�ோன்–றா–மல் விரைந்–த�ோடி – – னான். தாக்–கப்–பட்ட ஞானி, கீழே விழுந்த தடியை எடுத்–துக்–க�ொண்டு அவன் பின்–னா–லேயே ஓடி–னார். எதற்கு? அவ–னைத் தாக்–கவா? இல்லை. ‘உன் தடியை இங்–கேயே ப�ோட்–டுவி – ட்–டுப் ப�ோகி–றாயே, இந்தா, இதை வாங்–கிக்–க�ொள்…’ என்று கூவி–யப – டி அவ–னைத் த�ொடர்ந்து ஓடி–னார். இந்த சம்–பவ – த்தை கவ–னித்–துக்–க�ொண்–டிரு – ந்–த– வர்–கள் அவ–ரைத் தடுத்து நிறுத்தி, ‘என்–ன பைத்–தி– – ம் இது! உங்–கள – ைத் தாக்–கிய – வ – னை – த் யக்–கா–ரத்–தன திருப்–பித் தாக்க வேண்–டாம். ஆனால், இப்–படி அவன் பின்–னா–லேயே ஓடி அவ–னுட – ைய தடியை அவ–னி–டம் க�ொடுக்–கப் ப�ோகி–றீர்–களே, என்ன மனி–தர் நீங்–கள்!’ என்று வியந்து கேட்–டார்–கள். பின்–னந்–தலை – யி – லி – ரு – ந்து வழி–யும் ரத்–தத்–தையு – ம் ப�ொருட்–படு – த்–தா–மல் அவர் அவர்–களி – ட – ம் கேட்–டார்: ‘‘இரண்டு நாட்–களு – க்கு முன்–னால் நான் ஒரு மரத்– த–டியி – ல் அமர்ந்–திரு – ந்–தேன். மேலி–ருந்து ஒரு கிளை என்–மீது விழுந்–தது. அதற்–காக நான் மரத்–தைக் க�ோபித்–துக்–க�ொள்ள முடி–யுமா? தன் கிளையை என்–மீது ப�ோட்–டுவி – ட்–டது என்–பத – ற்–காக அந்த மரத்– தையே நான் வெட்–டல – ாமா? அது–ப�ோல – த – ான் இந்த சம்–பவ – மு – ம். என்–மீது மரக்–கிளை விழுந்–தது எப்–படி எனக்–குள் க�ோபத்தை விளை–விக்–கவி – ல்–லைய�ோ, அதே–ப�ோ–ல–தான் இப்–ப�ோது என்–னைத் தாக்–கி–ய– வன் மீதும் எனக்கு க�ோபம் வர–வில்லை.’’ எல்லா குணங்–களு – ம், குணங்–களு – க்–குள்–ளேயே சுழல்–கின்–றன. இதை பரி–பூ–ர–ண–மாக உண–ரும் ஞானி, அத–னா–லேயே எதி–லும், எப்–ப�ோது – ம் பற்று வைப்–ப–தில்லை.

(த�ொட–ரும்)

பக்தி ஒளிரும் தெய்வீக விளக்குகள்

கா

ர்த்திகை தீபத் திருநாளை ஒட்டி, பலவகையான விளக்குகளில் ஒளியேற்றி பிரகாசத்தைப் பரப்புவது நம் வழக்கம். அந்த வகையில் நாம் ஏற்றும் சில விளக்குகளை இங்கே விளக்கமாகப் பார்க்கலாம்: காமாட்சி விளக்கு: விளக்குகளில் காமாட்சி விளக்கு புனிதமானது. இது எல்லா வீடுகளிலும் இருக்க வேண்டிய விளக்கு. பூஜைக்கு முன் பூவும், ப�ொட்டும் வைத்து மங்கலத்துடன் தீபம் ஏற்றி, தினமும் வழிபடத்தக்கது. பல குடும்பங்களில் பரம்பரை பரம்பரையாக காமாட்சியம்மன் விளக்குகளை ப�ொன் ப�ோலப்

ப�ோற்றிப் பாதுகாத்து வைத்துள்ளனர். சிலர் தம் முன்னோர்கள் ஏற்றிய காமாட்சியம்மன் விளக்குச் சுடர் த�ொடர்ந்து, நிலைத்து, எரியும்படி கவனித்துக் க�ொள்கின்றனர். புதுமனை புகும் ப�ோதும், மணமக்கள் மணப்பந்தலை வலம் வரும்போதும், எல்லா இருள்களையும் நீக்கியபடி, அருள் ஒளியை அனைவருக்கும் அருளியபடி முன்னால், பக்தியுடன் ஏந்திச் செல்லப்படும் விளக்கும் காமாட்சி அம்மன் திருவிளக்கே. புதுப்பெண் புகுந்த வீட்டுக்கு வரும்போது, "நிறைநாழி'' எனப்படும் படியில் நெல் வைத்து அதன் மீது காமாட்சி அம்மன் விளக்கு வைத்து அதில் தீபம் ஏற்றப்படும். பெண்ணுக்கு சீர் வரிசைகளை தரும்போது காமாட்சி அம்மன் விளக்கும், இரண்டு குத்து விளக்குகளும் அவசியம் வழங்கப்பட வேண்டும். கு த் து வி ள க் கு : கு த் து வி ள க் கு ம் , காமாட்சியம்மன் விளக்கை ப�ோலப் புனிதமானது. செங்குத்தாக நிமிர்ந்து நேராக நிற்கும் விளக்கு (குத்து-நேர்) என்பதால் குத்துவிளக்கு என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. இந்த விளக்கு பூஜையில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. ஐந்துமுகக் குத்துவிளக்குகள் இரண்டு பூஜை அறையில் சுடர் விட்டு பிரகாசிக்குமானால் அங்கே மங்கலம் ப�ொங்கும் என்பது ஐதீகம். ஓர் அங்குலம் முதல், பல அடிகள் உயரமுள்ள குத்து விளக்குகள், மிக அழகிய கலை நுட்பங்களுடன் கிடைக்கின்றன. உச்சியில் அன்னம் வீற்றிருக்கும் குத்து விளக்குகளில் சில வழிபாட்டுக் குரியவையாகவும், சில அலங்காரத்திற்கு உரியவையாகவும் விளங்குகின்றன. பாவை விளக்கு: ஒரு பெண் அகல் விளக்கை ஏந்திக் க�ொண்டிருப்பது ப�ோல் இருப்பது பாவை விளக்கு எனப்படுகிறது. இந்த வகை விளக்குகளை கடவுளின் முன் ஒளிதரும் விளக்காக பயன்படுத்தலாம். தீபங்கள் பதினாறு: தூபம், தீபம், புஷ்பதீபம் (பூ விளக்கு), நாத தீபம், புருஷா மிருகதீபம், கஜதீபம், ருயாஜத (குதிரை) தீபம், வியாக்ர (புலி) தீபம், ஹம்ஸ் (அன்னம்) தீபம், கும்ப (குடம்) தீபம், குக்குட (க�ோழி) தீபம், விருக்ஷ தீபம், கூர்ம (ஆமை) தீபம், நட்சத்திர தீபம், மேருதீபம், கற்பூர தீபம் என தீபங்கள் 16 வகைப்படும். தூக்கு விளக்குகள் ஒன்பது 1. வாடா விளக்கு 2. ஓதிமத்தூக்கு விளக்கு 3. தூண்டாமணி விளக்கு 4. ஓதிம நந்தா விளக்கு 5. கூண்டு விளக்கு 6. புறா விளக்கு 7. நந்தா விளக்கு 8. சங்கிலித் தூக்கு விளக்கு 9. கிளித்தூக்கு விளக்கு. த�ொகுப்பு: பரணி ðô¡

79

1-15 டிசம்பர் 2016

பசி விரட்டி பெரும்புகழ்

ஈட்டியவர்கள்! க – ளி ல் சிறந்– த து அன்– ன – த ா– ன ம் தானங்– எனச் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. அன்–ன–

தா–னத்தை வள்–ளுவ – ரு – ம் ப�ோற்–றுகி – ற – ார். ஈகை என்ற இரு–பத்தி மூன்–றாம் அதி– கா–ரம் ப�ொது–வாக ஈகை–யைப் பற்–றிச் ச�ொன்–னா–லும், அதில் நான்கு குறட்– பாக்–கள் அன்–ன–தா–னச் சிறப்–பைப் பற்–றியே பேசு–கின்–றன. `ஆற்–று–வார் ஆற்–றல் பசி–யாற்– றல் அப்–ப–சியை மாற்–று–வார் ஆற்–ற–லிற் பின்.’ பசி–யைத் தாங்–கிக் க�ொள்–ளும் சக்தி பெரி–யது – த – ான். ஆனால், அதை– வி–டப் பெரி–யது பசி–யு–டை–ய–வ–ருக்கு உண–வ–ளித்து அவர்–க–ளுக்–குப் பசி–யாற்–று–வது. `அற்–றார் அழி–பசி தீர்த்–தல் அஃத�ொ–ரு–வன் பெற்–றான் ப�ொருள்–வைப் புழி.’ பசி– ய ைத் தீர்த்– த லே அறம். அவ்– வி – த ம் அடுத்–த–வர் பசி தீர்த்–தல் என்–பது, பிற்–கா–லத்–தில் தனக்–குப் பயன்–ப–டு–மாறு ப�ொரு–ளைச் சேமித்து வைப்–ப–தா–கும். `பாத்–தூண் மரீஇ அவ–னைப் பசி–யென்–னும் தீப்–பிணி தீண்–டல் அரிது.’ தனது உண–வைப் பிற–ர�ோடு பங்–கிட்டு உண்– ப–வனை – ப் பசி–யென்–னும் க�ொடிய பிணி தீண்–டாது. `இரத்–த–லின் இன்–னாது மன்ன நிரப்–பிய தாமே தமி–யர் உணல்.’ தேடிய உண–வைத் தாமே தனித்து உண்–ணும் தன்–மை–யா–னது, பிச்–சை–யெ–டுத்–தலை விட–வும் தீயது.

ச

ங்க காலத்–தில் ஒரு சேர–மன்–னன், உதி– யன் சேர–லா–தன் என்று பெயர். அவன் மகா–பா–ர–தப் ப�ோரில் பங்–கு–க�ொண்ட இரு–த–ரப்–புப் படை வீரர்–க–ளுக்–கும் உண–வ–ளித்–த–தாக சங்–கச் செய்தி ச�ொல்–கி–றது. (சங்க காலம், மகா–பா–ர–தப் ப�ோர்க்–கா–லத்தை ஒட்–டிய த�ொன்மை வாய்ந்–தது என்று சில ஆராய்ச்–சிய – ா–ளர்–கள் ஊகிக்–கிற – ார்–கள்.) அத–னா–லேயே அவன் ‘பெருஞ்–ச�ோற்று உதி–யன் சேர–லா–தன்’ என வழங்–கப்–பட்–டான். பெருஞ்–ச�ோறு படைத்த அவ–னது மாபெ–ரும் அன்–ன–தா–னம், இலக்–கி–யப் புகழ் பெற்–று–விட்–டது. வான–வர– ம்–பன் என்–றும் அவ–னுக்கு ஒரு பட்–டம் உண்டு. வான–வர– ம்–பன் என்–கிற வகை–யில் வானத்– தையே எல்–லைய – ா–கக் க�ொண்டு பேர–ரச – ாட்சி கண்– ட–வன் என்–பது இந்–தப் பட்–டத்–திற்–கான ப�ொருள். அந்–தப் பட்–டம் `வான–வர் அன்–பன்’ என்–பதே எனச் ச�ொல்லி, தன் ஆகச்–சி–றந்த அன்–ன–தா–னத்–தால்

80

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

இவன் வான–வர்–களி – ன் அன்–பன – ா–கத் திகழ்ந்–தான் எனப் ப�ொருள் காண்–ப–வர்–க–ளும் உண்டு. உண்ட வீட்–டிற்கு இரண்–டக – ம் செய்–ய– லா–காது என்று தமி–ழில் ஒரு பழ–ம�ொழி வழங்–கு–கி–றது. ஒரு வீட்–டில் சாப்–பிட்–டு– விட்–டால் பின் அந்த வீட்–டி–னர்க்–குக் கெடு–தல் நினைக்–கக் கூடாது என்–பது ப�ொருள். நாட்–டுப்–பு–றக் கதை–க–ளில் சில மூதாட்–டிக – ள் தங்–கள் இல்–லத்–தில் திருட வந்த திரு–டனு – க்–குச் சுவை–யான உண–வ–ளித்து அவ–னது பசியை ஆற்– 49 றிய சம்– ப – வ ங்– க – ள ைக் காண– ல ாம். அந்–தத் திரு–ட–னும் உண்ட வீட்–டிற்கு – ா–காது என்–பத – ால் இரண்–டக – ம் செய்–யல திரு– ட ா– ம – லேயே சென்று விடு– வ – த ா– க க் கதை ச�ொல்–லும். திரு–டர்–கள் அந்–தப் பழ–ம�ொழி – ந்– – யை அறிந்–திரு தார்–களா, அது ச�ொல்–லும் கருத்தை மதித்–தார்– களா, அந்த அறத்–தைப் பின்–பற்–றிய அவர்–கள் திருட்–டுத் த�ொழில் தவறு என்ற அறத்தை ஏன் பின்–பற்–ற–வில்லை என்–ப–து–ப�ோன்ற வினாக்–களை நாட்–டுப்–பு–றக் கதை–களை ந�ோக்கி நாம் எழுப்–பக் கூடாது. அவை அன்–னத – ா–னத்–தின் பெரு–மைய – ைப் பேசு–வத – ற்–காக எழுந்–தவை என்றே புரிந்–துக�ொள்ள – வேண்–டும்.

க�ொடை வள்–ள–லான மகா–பா–ர–தக் கர்–ணன் ப�ோரில் மாண்–ட–பி–றகு அவன் ஆள்–காட்டி விரல் மட்–டும் ச�ொர்க்–கத்–திற்–குப் ப�ோன–தாம். கார–ணம் எவ்– வ – ள வு தானங்– க ளை அவன் செய்– த ா– லு ம் தானத்–திலெ – ல்–லாம் உயர்ந்த அன்ன தானத்–தைச் செய்–ய–வில்–லை–யாம். ஆனால், ஒரே ஒரு முறை பசி–ய�ோடு வந்த வறி–யவ – ன் ஒரு–வனு – க்கு அன்–னத – ா– னம் அளிக்–கப்–படு – ம் இடத்தை அவன் ஆள்–காட்டி விர–லால் சுட்–டிக் காட்–டி–னா–னாம். அத–னா–லேயே அந்த ஆள்–காட்டி விரல் ச�ொர்க்க ப�ோகத்தை அனு–ப–வித்–தது என்–கி–றது கர்–ண–னைப் பற்–றிய ஒரு கர்ண பரம்–ப–ரைக் கதை. கர்–ண–னின் ஆள்– காட்டி விரல் சுட்–டிக் காட்–டுவ – து அன்–னத – ா–னத்–தின் சிறப்–பைத்–தான். கிருஷ்– ண – ரு க்கு, பீமனை விட கர்– ண னே பெரிய வள்–ளல் என்–பதை – ப் புலப்–ப–டுத்த வேண்– டும் என்ற ஆவல். எனவே ஒரு தங்க மலையை உரு–வாக்–கி–னார். அன்று அதி–கா–லை–யில் பீம–னி–டம் இன்று சூரி– யாஸ்–த–ம–னத்–திற்–குள் இந்த மலை–யில் உள்ள தங்–கம் முழு–வதை – யு – ம் தானம் செய்–துவி – ட வேண்– டும் என்–றார். பீமன் க�ோட–ரிய – ால் வெட்டி வெட்டி எல்–ல�ோ–ருக்–கும் தானம் க�ொடுத்–துக் க�ொண்டே இருந்–தான். ஆனால், மலை குறைந்–தப – ா–டில்லை. களைத்–துப் ப�ோன பீமன் என்–னால் ஆகா–தென்று விட்–டுவி – ட்–டான். அஸ்–தம – ன – த்–திற்–குச் சிறிது நேரமே மீத–மி–ருந்–தது. கிருஷ்–ணர் கர்–ணனை அழைத்து தங்க மலை– யில் எஞ்–சி–யுள்ள தங்–கத்–தைச் சில மணி நேரங்–க– ளில் தானம் செய்ய இய–லுமா எனக் கேட்–டார். `அதற்–கென்ன, உட–னேயே செய்–யல – ாமே!’ என்ற கர்–ணன் வறி–ய–வர் ஒரு–வரை அழைத்து `இந்–தத் தங்க மலை முழு–வ–தை–யும் உனக்–குத் தான–மா– கத் தந்–தேன்!’ என்று ச�ொல்லி கிருஷ்–ண–ரின் நிபந்– த – னைய ை நிறை– வே ற்– றி – ன ா– ன ாம். பீமன் முகம் நாணத்–தில் சிவந்–தது என்–பதை – ச் ச�ொல்–லத் – ன் தேவை–யில்லை. அள்–ளிக் க�ொடுக்–கும் கர்–ணனி வள்–ளல் மனம் பற்றி மகா–பா–ர–தம் இது–ப�ோல் நிறை–யப் பேசு–கி–றது. கிருஷ்–ணர் மகா–பா–ரதத்–தின் இறு–திக் கட்–டத்– தில் கர்–ணனை – க் காத்–துநி – ன்ற அவன் புண்–ணிய – ம் முழு–வதை – யு – ம் தான–மா–கக் கேட்–கிற – ார். கர்–ணனு – ம் ரத்– த த்– த ா– லேயே தாரை வார்த்து புண்– ணி – ய ம் முழு–வதை – –யும் க�ொடுத்து விட்டான். இங்கே ஒரு நியா–ய–மான கேள்வி எழு–கி–றது. அது–வரை செய்த புண்–ணிய – ம் முழு–வதை – யு – ம் தான– மா–கக் க�ொடுத்–தால் அந்த மாபெ–ரும் தானத்–தால் விளை–யும் புண்–ணிய – ம் மிகப் பெரி–தல்–லவா? அது கர்–ண–னைக் காத்து நிற்–காதா? இதற்கு விளக்–கம் வில்–லி–புத்–தூர் ஆழ்–வார் எழு–திய வில்–லி–பா–ர–தச் செய்–யுள் நூலில் இருக்– கி–றது. நுணுக்–க–மாக ஊகித்–து–ண–ரும் வகை–யில் அமைந்–துள்–ளது அந்த விளக்–கம். வில்–லி–புத்–தூ– ராழ்–வார், யான் `செய் புண்–ணி–யம்’ அனைத்–தும் தந்–தேன் எனக் கர்–ணன் ச�ொன்–ன–தாக எழு–து– கி–றார். `செய்– புண்–ணி–யம்’ என்ற ச�ொற்–ற�ொ–டர் இலக்–க–ணப்–படி வினைத்–த�ொகை எனப்–ப–டும். அது முக்–கா–லத்–துக்–கும் ப�ொருந்–தக் கூடி–யது. அதா–வது, கர்–ணன் செய்த புண்–ணிய – ம், செய்–து– க�ொண்–டி–ருக்–கிற புண்–ணி–யம், இனிச் செய்–தால்

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் அந்த எதிர்–கா–லப் புண்–ணி–யம் அனைத்–தை–யும் தான–மா–கத் தந்–து–விட்–டான் என்–கி–றது இலக்–கண நயம். என்ன செய்ய? கிருஷ்–ணரி – ன் சூழ்ச்–சிக்–குத் தமிழ் இலக்–க–ணம் துணை–ப�ோய் விட்–டது!

உ

ண–வின்றி மனி–தர் அவ–தி–யு–று–வ–தைக் கண்டு மகா– க வி பார– தி க்கு மனம் ப�ொறுக்–க–வில்லை. கிடைத்த க�ொஞ்ச அரி–சி–யை– யும் குரு–விக்கு வாரி இறைத்த அவர், மனி–தர்–கள் பசி–யால் வாடு–வதை – ப் ப�ொறுப்–பாரா? என–வேத – ான் `இனி–ய�ொரு விதி செய்–வ�ோம் - அதை எந்த நாளும் காப்–ப�ோம்! தனி– ய�ொ ரு மனி– த – னு க்கு உண– வி ல்லை எனில் ஜகத்–தினை அழித்–தி–டு–வ�ோம்!’

- என ஆவே–ச–மா–கப் பாடி–னார். பசி–யின் க�ொடு–மையை அவ–ரை–விட அதி–கம் உணர்ந்த கவி–ஞர் வேறு–யார்? `எல்–ல�ோ–ரும் எல்–லா–மும் பெற வேண்–டும் - இங்கு இல்–லாமை இல்–லாத நிலை வேண்–டும்!’என்–கி–றது திரைப்–பா–டல். `பாலென அழு–வ�ோர்க்–குப் பால்–த–ரு–வ�ோம் - பசுங் கூழெ–னக் குடிப்–ப�ோர்க்–குச் ச�ோறி–டுவ�ோ – ம்! தாய–கம் காப்–ப�ோ–ரின் தாள் பணி–வ�ோம் யாவும் தனக்–கென நினைப்–ப�ோ–ரைச் சிறை–யி–டு– வ�ோம்!’

- என்ற வரி–களி – ல் அந்–தத் திரைப்–பா–டல் வலி– யு–றுத்–து–வது அன்–ன–தா–னத்–தைத் தானே? பூர்வ ராமா–ய–ணக் கதை ஒன்று அன்–ன– தா–னத்–தின் சிறப்–பைச் ச�ொல்–கிற – து. குல– குரு வசிஷ்–டர் ச�ொன்–னத – ன்–பே–ரில் பிள்ளை வரம் வேண்டி, ரிஷி–ய–சி–ருங்க முனி–வரை அழைத்து புத்–தி–ர–கா–மேஷ்டி யாகம் நிகழ்த்–து–கி–றார் தச–ரத மாமன்–னர். அந்த யாகம் நிக–ழும் காலத்–தில் வெளி–தே–சத்–தி–லி–ருந்து பசி–ய�ோடு வரு–கி–றான் ஓர் ஏழை. அவன் பசி–ய–றிந்து அவனை அழைத்–துச் சென்று அவ–னுக்கு உண–வ–ளித்து மகிழ்–கி–றார் தச–ர–தர். அவன் அவரை வாயார வயி–றார வாழ்த்– து–கிற – ான். அதைப் பார்த்த வசிஷ்–டர் ச�ொல்–கிற – ார்: `மன்னா! புத்– தி – ர – க ா– மே ஷ்டி யாகத்– த ால் உனக்–குக் குழந்தை பிறக்–கி–றத�ோ இல்–லைய�ோ, இந்த ஏழைக்கு அன்– ன – த ா– ன ம் செய்– த ாயே, அந்–தப் புண்–ணி–யத்–தால் கட்–டா–யம் உனக்–குக் குழந்தை பிறக்–கும். ஏழை–களி – ன் வயிற்–றுப் பசிக்கு உண–வ–ளிப்–பதை விட–வும் உயர்ந்த யாகம் வேறு கிடை–யாது!’ இந்த உண்–மையை உணர்ந்–தி–ருந்–த–தால் தான் வேள்–விக் காலங்–க–ளி–லெல்–லாம் வேள்வி ஒரு– பு – ற ம் நடை– பெ ற்– ற ா– லு ம் அன்– ன – த ா– ன – மு ம் இணைந்தே நடை–பெற்–றது என்று புரா–ணங்–கள் ச�ொல்–கின்–றன.

அ

ðô¡

81

1-15 டிசம்பர் 2016

ம

கா– ப ா– ர – த ப் பாத்– தி – ர – ம ான திரெ– ள – ப தி கையில் ஒரு பாத்–தி–ரம் இருந்–தது. அது அட்–சய பாத்–தி–ரம். எடுக்க எடுக்–கக் குறை–யா–மல் உணவு தரு–வது. வன–வா–சத்தி – ன்–ப�ோது திரெ–ளப – தி அந்–தப் பாத்–தி–ரத்–தால் பல–ருக்கு உணவு படைத்– தாள். ஆனால், அந்–தப் பாத்–தி–ரம் செயல்–பட ஒரு நிபந்–தனை உண்டு. ஒரு–வே–ளைக்கு எவ்–வ–ளவு வேண்–டு–மா–னா–லும் உணவு தரும் அது. ப�ோதும் என்று, உள்ளே உண–வுப் ப�ொருள் ஏதும் இல்– லா–மல் கழு–விக் கவிழ்த்து வைத்–து–விட்–டால் பின் அந்த வேளை உணவு அவ்–வ–ள–வு–தான். அடுத்த வேளைக்–குத்–தான் அதைப் பயன்–படு – த்த முடி–யும். துரி–ய�ோத – ன – ன – ால் சூழ்ச்–சிய – ாக அனுப்–பப்–பட்ட துர்–வா–சர், அட்–சய பாத்–தி–ரம் கவிழ்த்து வைக்–கப்– பட்–டதை உறுதி செய்–துக�ொ – ண்டு வேளை கெட்ட வேளை–யில் உண–வுண்–ணப் ப�ோகி–றார். திரெ–ளப – – தி–யி–டம், நீரா–டி–விட்டு உண–வுண்ண வரு–கிறே – ன் என்று நீரா–டச் செல்–கிற – ார். உணவு கிட்–டா–விட்–டால் பாண்–ட–வர்–களை துர்–வா–சர் சபிப்–பார் என்–பது துரி–ய�ோ–த–னன் எதிர்–பார்ப்பு. அட்–சய பாத்–தி–ரத்–தைக் கவிழ்த்–து–வைத்–து– விட்ட பாஞ்–சாலி பத–று–கி–றாள். கிருஷ்–ண–ரைப் – ாள். கிருஷ்–ணர் வரு–கிற – ார். கவிழ்த்த பிரார்த்–திக்–கிற – ார். அதில் ஒரே பாத்–திர– த்தை நிமிர்த்–திப் பார்க்–கிற ஒரு கீரைத் துணுக்கு ஒட்–டிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து! அந்–தக் கீரை–யைச் சாப்–பிடு – கி – ற – ார் கிருஷ்–ணர். அவ்–வ–ள–வு–தான். கிருஷ்–ணர் உல–கம் அனைத்– து–மாக இருப்–ப–வர் அல்–லவா? அவர் சாப்–பிட்ட கீரைத் துணுக்–கின் பல–னாக துர்–வா–சரு – க்கு வயிறு முட்–டச் சாப்–பிட்ட உணர்வு ஏற்–ப–டு–கி–றது. அவர் மன நிறை–வ�ோடு – ம் வயிற்று நிறை–வ�ோடு – ம் விடை– பெ–றுகி – ற – ார் என்–கிற – து மகா–பா–ரத – க் கிளைக் கதை. இந்–தக் கதையை அன்–ன–தா–னச் சிறப்–பைப் பேசும் கதை–யா–கத் தான் புரிந்–து–க�ொள்ள வேண்– டும். திரெ–ள–ப–திக்கு ஒழுங்–கா–கப் பாத்–தி–ரத்–தைத் துலக்– க க் கூடத் தெரி– ய – வி ல்லை என்– ப – த ா– க ப் புரிந்– து – க�ொ ள்– ள க் கூடாது! அப்– ப – டி ப் புரிந்– து – க�ொண்–டா–லும், திர�ௌ–ப–தி–யின் தாயுள்–ளத்–தில் ‘இவ்–வேள – ைக்கு இன்–னும் எவ–ரேனு – ம் பசி–யென்று வரு–வர�ோ, அவ–ருக்கு இந்த அட்–ச–யப் பாத்–தி–ரம்

82

உண–விட – வே – ண்–டிவ – ரு – ம�ோ – ’ என்று சந்–தேக – ம் எழுந்– தி–ருக்–கக்–கூ–டும். அட்–ச–யப் பாத்–தி–ர–மும், அந்–தத் தாயுள்–ளத்–தைப் புரிந்–து–க�ொண்டு, அவள் சரி–யா– கவே துலக்–கியி – ரு – ந்–தா–லும் ஒரு கீரைத் துணுக்கை மட்–டும் தன்–னு–டன் தக்க வைத்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்– கும் என்ற உள் விளக்–கத்–தையு – ம் புரிந்–துக�ொள்ள – வேண்–டும். `மண்–திணி ஞாலத்து வாழ்–வ�ோர்க் கெல்–லாம் உண்டி க�ொடுத்– த�ோ ர் உயிர்– க�ொ – டு த் த�ோரே!’

-என அன்–ன–தா–னத்–தின் சிறப்–பைச் ச�ொல்– கி–ற து ஐம்–பெ –ரு ங் காப்–பி – யங்–க–ளில் ஒன்–ற ான மணி– மே – க லை. மாத– வி – யி ன் மக– ள ான மணி– மே–கலை, தன் கையி–லி–ருந்த அமு–த–சு–ரபி என்ற வற்–றாத பாத்–தி–ரத்–தின் மூலம் அனை–வர்க்–கும் உண–வ–ளித்து மகிழ்–கி–றாள் என்–பதை சீத்–த–லைச் – க் காப்–பி–யம் சாத்–த–னார் எழு–திய மணி–மே–கலை நயம்–பட விவ–ரிக்–கி–றது.

அ

ண்–மைக்–கா–லத்–தில் சிவன் என்று பெயர்– க�ொண்ட, காஞ்சி மடத்–தின் அன்–ப–ரான ஒரு பெரி–ய–வர் இருந்–தார். ‘அன்–ன–தான சிவன்’ என்றே அவர் அழைக்–கப்–பட்–டார். எங்கு கூட்–டம் கூடி–னா–லும் அங்கு அன்–ன–தான சிவன் சென்று அன்–ன–தா–னம் செய்–து–வந்–தார். திருச்–செங்–காட்– டங்–குடி – யி – ன் அமு–துப – டி – த் திரு–விழா, காரைக்–கால் மாங்–கனி – த் திரு–விழா, காவி–ரிப் பூம்–பட்–டின – த்து ஆடி அமா–வாசை, கும்–பக�ோ – ண – த்து மாசி–மக – ம், எட்–டுக்– குடி பங்–குனி உத்–தி–ரம் என அவர் அன்–ன–தா–னம் செய்–யாத பெரிய விழாக்–கள் இல்லை. எங்கே பெரிய கூட்–டம் கூடு–கி–றத�ோ அங்கே அப்–ப�ோது அவ–ருக்கு மூக்கு வியர்த்–துவி – டு – ம்! உடனே அங்கு செல்–வார். அவ–ரு–டைய ச�ொத்து முழு–வதை – –யும் அன்–ன–தா–னத்–திற்கே அர்ப்–ப–ணித்–தி–ருந்–தார். தான் எந்த ஊரில் அன்–ன–தா–னம் நிகழ்த்–த –வி–ருக்–கி–றார�ோ அங்கு முன்–கூட்–டியே சென்று பெரிய பீப்– ப ாய்– க – ளி ல் தயி– ரைத் த�ோய்த்து அடைத்து, காற்– று க் கூடப் புகா– ம ல் மெழுகு வைத்து மூடி, அந்– த ப் பீப்– ப ாய்– க ளை அந்த ஊர்க்–கு–ளத்–தில் ப�ோட்டு வைத்–து–வி–டு–வா–ராம். அன்–னத – ா–னம் நிக–ழும் நாளில் குளத்–திலி – ரு – ந்து பீப்– பாய்–கள் எடுக்–கப்–படு – ம். உள்ளே புளிக்–காத தயிர் இருக்–கும். அதுவே பரி–மா–றப்–ப–டும். தண்–ணீர்க் குளமே குளிர்–சா–த–னப் பெட்–டி–யா–கப் பயன்–பட்ட அதி–ச–யத்தை நிகழ்த்–தி–ய–வர் அவர்! அது–சரி, எத்–த–னைய�ோ தானங்–கள் இருக்க அன்–ன–தா–னத்–திற்கு ஏன் முத–லி–டம் க�ொடுக்–கப் படு–கி–றது? அதற்கு ஒரு முக்–கி–ய–மான கார–ணம் உண்டு. இந்த ஒரு தானத்–தில்–தான் தானம் பெற்–ற– வன் ப�ோதும் என வயி–றும் மன–மும் நிறைந்து ச�ொல்–வான். வயிறு நிறைந்த பிறகு இன்–னும் வேண்– டு ம் என்று கேட்க மாட்– ட ான். வஸ்– தி ர தானம், நில தானம் உள்–ளிட்ட மற்ற தானங்–களி – ல், – ர் இவ்–வித – ம் ப�ோதும் தானம் பெற்–றுக் க�ொண்–டவ என்று ச�ொல்–வார் என்–பத – ற்கு உத்–தர– வ – ா–தமி – ல்லை. அத–னா–லேயே உணவு, உடை, உறை–யுள் என்ற மனி–த–னின் அடிப்–ப–டைத் தேவை–க–ளான மூன்– றி ல் முத– லி ல் உணவு ச�ொல்– ல ப்– ப – டு – கி – றது. வள்–ளு–வம் அன்–ன–தா–னத்–தைப் ப�ோற்–றக் கார–ண–மும் இது–தான்.

(குறள் உரைக்–கும்)

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

யாத்திரைகளுககான ðFŠðè‹

u140

வழிகாட்டிகள்...

சதுரகிரி யாத்திரர கிருஷ்ா

நம் மைர்–களு – ்ககு நன்றி சசோல்– லு ம் முயற்சி ஆன்–மி–கத்–தின் மூலம் நே்க–குள் உணர்த்–தப– ப–டும் அழ–கிய பய–ணம் இது.

u100

கிரிவலம் ்பா.சு. ரம்ன திருைணணாே்ல கிரிைலத்தின் ஆன்மிக விள்ககம்... ைழிமு்ைகள்... ேகத்துைம்... சேகலமும் சசோல்லும் பரைசே நூல்

ஒரு ைழிகாட்டி

u75

சேபரிே்ல விரதம், நியேங்கள், பூ்ை, பயணம் என எல்லாைற்று்ககுோன ்கடு.

காசி யாத்திரை ்பா.சு.ரம்ன

யாத்திரை

பிரபுசேஙகர

சேதுரகிரி ே்லயின் சிலிர்​்கக ்ை்ககும் ஆன்மிக அற்புதம்

u125

சபரிமரல

அத்ரிமலை யாத்திரை

u160

முத்தாலஙகுறிசசி காமராசு அத்ரி ே்ல்ககு யாத்தி்ர சசேல்ைது ைாழ்ைமய ோற்றிய்ே்ககும். அங்கு எபபடிச சசேல்ைது?

திருக்–காஞ்சி முதல்

u200 திரு–வண்–ணா–மலை வரை கிருஷ்ா நிம்–ேதி மதடும் இநத ைாழ்க–்கப பய–ணத்–து்க–கான ஆன்மிக ைழி–காட்–டிமய இநத நூல்.

புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 9364646404 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 9840887901 ொகரவகாவில்: 9840961978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9818325902

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்​்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

ðô¡

83

1-15 டிசம்பர் 2016

52

அந்தப் பெண் என்னைப் பழிவாங்குகிறாளா? ம–யந்–தியை அடை–யா–ளம் தெரிந்–துக – �ொண்ட தசுதே– வன், அவ–ளி–டம் ‘‘நள மகா–ரா–ஜா–வின்

மனைவி தம–யந்–திக்கு என் நமஸ்–கா–ரம். நான் விதர்ப தேசத்–திலி – ரு – ந்து வரு–கிற – ேன். என் பெயர் சுதே–வன். உங்–கள் தேசத்–தில் உங்–கள் தாயா– ரும், உங்–கள் சக�ோ–த–ர–ரும் மற்ற உற–வி–னர் க–ளும், உங்–கள் குழந்–தைக – ளு – ம் செளக்–கிய – ம – ாக இருக்–கிற – ார்–கள்–’’ என்று மெல்–லிய குர–லில் பேசத் துவங்–கி–னார். தம–யந்தி நடுங்–கி–னாள். தூணைப் பிடித்–துக் க�ொண்டு நின்–றாள். பிறகு கீழே உட்–கார்ந்து, ‘‘தயவு செய்து விதர்ப தேசத்– தை ப் பற்றி ச�ொல்– லு ங்– க ள்,’’ என்று கேட்க, அவ– ளு க்கு சற்று த�ொலை–வில் அமர்ந்து, தான் விதர்ப தேசத்–தி–லி–ருந்து அவளை தேடு–வ–தற்–கா–கவே வந்–த–தை–யும், அவளை கண்–டு–பி–டித்த விதத்– தை–யு ம் அவர் விவ– ரி த்து ச�ொன்– னார். ‘‘இத்– தனை வேலைக்–கா–ரர்–க–ளில் உங்–கள் தில–கமே உங்–களை அடை–யா–ளம் காட்–டி–யது,’’ என்–றார். அவர்–கள் இரு–வ–ரும் பேசு–வதை கவ–னித்த மற்ற வேலைக்–கா–ரர்–கள் அதை ராஜ–மா–தா–விட – ம் ப�ோய்ச் ச�ொன்–னார்–கள். சேதி நாட்டு அர–ச–னின் தாயான ராஜ–மாதா அந்த இடத்– தி ற்கு விரைந்து வந்து அந்த அந்–த–ணனை நமஸ்–க–ரித்–தாள். ‘‘யார் நீங்–கள், எங்–கிரு – ந்து வந்–திரு – க்–கிறீ – ர்–கள்? இந்–தப் பெண்–மணி – ய – ைப் பற்றி என்ன தெரி–யும்? எதற்கு உங்–களை கண்–டது – ம் இவள் அழு–கிற – ாள்? நீங்–கள் ெசான்ன செய்தி என்ன? நான் தெரிந்து க�ொள்ள விரும்–பு–கின்–றேன்–’’ என்று கேட்–டாள். சுதே–வன், தம–யந்தி பெய–ரை–யும், நள–னு– டைய பெய– ரை – யு ம் உச்– ச – ரி த்த மாத்– தி – ர த்– தி – லேயே ராஜ– ம ாதா கைகூப்பி தம– ய ந்– தி யை வணங்–கி–னாள். அவளை இறுக அணைத்–துக் க�ொண்–டாள். அவ–ளு–டைய நெற்–றி–யில் உள்ள அழுக்கை துடைத்து அதி–லுள்ள தில–கத்தை உற்–றுப் பார்த்–தாள். ஆரத்தழு–வி–ய–படி, ‘‘தம– யந்தி, நீ என்– னு – ட ைய சக�ோ– த – ரி – யி ன் மகள். நான் உனக்கு சித்தி முறை. நீ என்–னிட – ம் வந்து சேர்ந்–தது – ம், என்–ன�ோடு இருந்–தது – ம் எனக்கு சந்– த�ோ–ஷம – ளி – க்–கிற – து. உன்–னுட – ைய கட்–டளை – ப்–படி உனக்கு எந்த துன்–ப–மும் நேராது. உன்னை நான் பாது–காத்து வந்–தேன் என்–பது எனக்கு

84

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

திருப்–தியை தரு–கிற – து. இனி நிச்–சய – ம் உன்–னுட – ைய கஷ்–டங்–கள் தீரப்–ப�ோ–கின்–றன. அதற்–குண்–டான சமிக்–ஞை–யா–கத்–தான் இந்த அந்–த–ண–னு–டைய வரு–கையை நான் பார்க்–கி–றேன். எங்கோ உன் புரு–ஷன் நன்–றாக இருந்–து–க�ொண்டு நீ சுக–மாக வாழ–வேண்–டும் என்று விருப்–பப்–பட்–ட–தால்–தான் இந்த இடத்–திற்கு நீ வந்து இருக்–கிற – ாய். நீ அருகே இல்–லாது ப�ோனா–லும் உன் புரு–ஷன் உன்–னையே நினைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றான். அவ–னு–டைய மனம் உன்னை காத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. அவ–னுட – ைய மனம்–தான் இந்த அந்–தண – ன – ை–யும் இங்கு அனுப்பி வைத்–தி–ருக்–கி–றது. ஒரு–வேளை தவ– ற ாக இங்கே எவ– ரே – னு ம் நடந்– தி – ரு ந்– த ால் அவர்–கள் சார்–பாக நான் மன்–னிப்–புக் கேட்–டுக் க�ொள்–கி–றேன்–’’ என்று ச�ொல்லி அழு–தாள். தம–யந்–தியு – ம் சித்–தியை ஆரத்–தழு – வி – க் க�ொண்– டாள். ‘‘நான் விதர்ப தேசம் ப�ோக வேண்–டும். அதற்கு ஏற்–பாடு செய்–யுங்–கள் என்று அமை–திய – ாக கேட்–டாள். சேதி நாட்டு அர– ச ன் உட– ன – டி – ய ாக ஒரு பல்–லக்கை ஏற்–பாடு செய்து, நிறைய குதி–ரை – க – ளு – ட ைய ஒரு பட்– ட ா– ள ம் புடை– சூ ழ தம– ய ந்– தியை விதர்ப தேசம் அனுப்–பிவை – த்–தான். பல காடு–களை – யு – ம், மலை–களை – யு – ம், ஆறு–களை – யு – ம் தாண்டி அவர்–கள் விதர்ப தேசம் ப�ோய் இறங்–கி– னார்–கள். குழந்–தை–களை தழு–வி–க்–க�ொண்–டும், சக�ோ–த–ரனை குச–லம் விசா–ரித்–தும், தாய�ோ–டும் மற்ற உற–வு–க–ள�ோ–டும் கைபி–டித்து க�ொண்–டா–டி– யும், துக்–க–மும், அழு–கை–யும், சந்–த�ோ–ஷ–மு–மாக தம–யந்தி வலம் வந்–தாள். பிரிந்–த–வர் கூடு–தல் என்–பது எவ்–வ–ளவு பெரிய சந்–த�ோ–ஷம்! ஆனால், அவள் சந்–த�ோ–ஷம் முழு– மை–யா–னதல்ல – . மறு–நாள் காலை–யில் எழுந்–தது – ம், ‘என் புரு–ஷனை தேடு–வ–தற்–குண்–டான ஏற்–பா–டு– களை உட–ன–டி–யாக செய்–யுங்–கள்,’ என்று தன் தந்–தை–யான விதர்ப தேச அர–ச–னிட – ம் ச�ொல்ல, உடனே பர–ப–ரப்பு த�ொற்–றிக்–க�ொண்–டது. பல ஊர்–க–ளுக்கு செல்–லும் வியா–பா–ரி–க–ளை– யும், அந்–த–ணர்–க–ளை–யும், வீரர்க–ளை–யும் விதர்ப ராஜா பீமன், ஒன்று திரட்–டி–னார். அவர்–க–ளுக்கு நடுவே தம–யந்–தியை பேச வைத்–தார்: ‘‘நான் ச�ொல்–கிற கதையை கேட்டு யார் பெரு–மூச்சு விடு–கி–றார்–கள�ோ, யார் பதில் ச�ொல்–கி–றார�ோ

அவரே நளன் என்–பதை புரிந்து க�ொள்–ளுங்–கள். வேறு எவ–ருக்–கும் நான் ச�ொல்–கிற இந்த விஷ–யம் புரி–யாது.’’ அவர்–கள் ம�ௌன–மாக இருந்–தார்–கள். ‘‘நடு– வ – ன த்– தி ல் மனை– வி – யி – னு – ட ைய பாதி உடையை அறுத்து எடுத்து உடுத்–திக் க�ொண்டு அவளை நிரா–த–ர–வாய் விட்–டுப் ப�ோனீரே, அவள் செய்த குற்–றம் என்ன? என்ன குற்–றம் கண்டு அவ–ளி–ட–மி–ருந்து பிரிந்து ப�ோனீர்? உங்–க–ளையே உயி– ர ாக நினைத்து, உங்– க ள் துன்– ப ங்– க – ளை – யெல்–லாம் தீர்ப்–ப–தற்–கா–கவே உங்–கள் பின்–னால் ஓடி– வ ந்த, சக– ல – ரை – யு ம் துறந்– து – வி ட்டு வந்த – ட்டு ப�ோனீர்? அந்–தப் பெண்ணை ஏன் வெறுத்–துவி புரு–ஷ–னில்–லாத உல–கத்–தில் மனை–விக்கு என்ன வேலை? புரு–ஷன் ஒரு நாள் திரும்பி வரு–வான் என்ற நினைப்–ப�ோடு தனியே தகித்–துக் க�ொண்– டி–ருக்–கி ற ஒரு மனை– வி – யி – னு–ட ைய நிலையை நீங்–கள் அறி–வீர்–களா? இரக்–கமே உல–கத்–தில் மிகச் சிறந்த குணம் என்று அடிக்–கடி ச�ொல்–வீர்– களே, மனை–வி–யின் மீது மட்–டும் ஏன் இரக்–கம் இல்–லா–மல் ப�ோயிற்று...?’’ விதர்ப தேசத்–திலி – ரு – ந்து வெவ்–வேறு த�ொழில் செய்–ப–வர்–கள் தம–யந்–தி–யி–னு–டைய ேசாகத்தை உச்–ச–ரித்த வண்–ணம், அந்த கேள்–வியை கேட்ட வண்– ண ம் பல இடங்– க – ளு க்கு பிர– ய ா– ண ம் செய்–தார்–கள். சி ல ந ா ட் – க – ளு க் – கு ப் பி ற கு பர் – த – வ ன் என்ற அந்– த – ண ன் விதர்– ப – த ே– ச ம் வந்– த ான். தம–யந்–தியை சந்–திக்க வேண்–டுமெ – ன்று ச�ொன்–னான். தம–யந்–தி–யும் ஆவ–லாக சபைக்கு வந்–தாள். ‘‘நான் ருது–வர்–னன் என்ற அர–ச–னி–டம் ப�ோய் நீங்–கள் ச�ொன்ன ஸ்ேலா–கத்–தைச் ச�ொன்ே–னன். உங்–க–ளு–டைய கேள்–வி–க–ளைக் கேட்டு இதற்கு யாரே–னும் பதில் வைத்–தி–ருந்–தால் கூறுக என்று வின–வினே – ன். அந்த சபை ம�ௌன–மாக இருந்–தது. ருதுவர்–னனு – ம் அமை–திய – ாக இருந்–தான். சரி இந்த இடத்–திற்கு நளன் வர–வில்லை ப�ோலி–ருக்–கி–றது என்று நினைத்து அவன் மாளி–கையை விட்டு வெளியே வரும்–ப�ோது என் பின்னே ஒரு தேர�ோட்டி த�ொடர்ந்து வந்– த ான். அவன் கைகள் சிறி– ய – தாய் இருந்–தன. க�ொஞ்–சம் விகா–ர–மா–ன–வ–னாய் இருந்–தான். கருப்–பாக இருந்–தான். ‘உங்–கள் ச�ோகத்–திற்கு நான் மறு–ம�ொழி ச�ொல்– கி–றேன்’ என்ற அவன், ‘‘உத்–த–ம–மான பெண்– மணி கண–வ–னு–டைய குறை–களை பெரி–து–ப–டுத்–த– மாட்–டாள். அந்த குறை–ளூடே அவனை ஏற்–றுக் க�ொள்–வாள். மனை–வியி – ன் துயர் சகிக்க முடி–யா–மல், தான் இருக்–கும் இடத்– தில் அவ–ளுட – ைய துயர் மேலும் அதி–க– மா–கும் என்று நினை–வில் க�ொண்டு மனை–வியை அந்த இடத்–தி–லி–ருந்து பிரிய முடி–யா–மல் கண–வன் பிரிந்–திரு – க்– கி–றானே தவிர வேற�ொன்–று–மில்லை. அவள் மீது எந்த குறை–யும் இல்லை. அவளை தவிக்–க–விட வேண்–டுமென்ற – எண்– ண – மு ம் இல்லை. தன்– ன�ோ டு அவள் கஷ்–டப்–ப–டக்–கூ–டாது, அதற்கு அவள் தகு–தி–யா–ன–வள் அல்ல, அதை அவள் தாங்–க–மாட்–டாள் என்–ப–தைக் கருத்–தில் க�ொண்டே அவளை பிரிய நேர்ந்– த து. எப்– ப�ொ – ழு – து ம், எல்லா

86

இர–வுக – ளி – லு – ம் மனை–விய – ையே காத–ல�ோடு நினைத்– துக் க�ொண்–டும், எப்–ப�ோது அவளை சேர்–வேன் என்று ஏங்–கியு – ம் அவள் கண–வன் இருக்–கக்–கூடு – ம்–’’ என்று பாடி–னான். ‘‘அவன்–தான் நள –ம–க–ராஜா என்று எனக்கு தெரிந்–துவி – ட்–டது. நான் அவ–ரிட – ம் அதைச் ச�ொல்–ல– வில்லை. ஆனால், மிக மரி–யா–தை–யாக வணங்– கி–விட்டு, உடனே உங்–க–ளி–டம் ச�ொல்–வ–தற்–காக ஓட�ோடி வந்– து – வி ட்– டே ன்,’’ என்று பணி– வ ா– க க் கூறி–னான். பர்– த – வ ன் என்ற அந்– த – ண ன் ச�ொல்– ல ச் ச�ொல்ல தம–யந்தி சந்–த�ோ–ஷ–ம–டைந்–தாள். அழு– தும், புலம்–பி–யும், சிரித்–தும் தன் ஆனந்–தத்தை வெளிப்–ப–டுத்–தி–னாள். அவ–ளு–டைய நிலைமை விவ–ர–ண–னைக்கு அப்–பாற்–பட்–ட–தாய் இருந்–தது. நாலா– பு – ற – மு ம் அலைந்– த ாள். திகைத்து நின்– றாள். உட்–கார்ந்–தாள். எழுந்து நின்–றாள். அந்த அந்– த – ணன ை நமஸ்– க – ரி த்– த ாள். கைவி– ரி த்து மேற் கூரையை பார்த்–தாள். ‘‘கட–வுளே கட–வுளே நன்–றி–’’ என்று ச�ொன்–னாள். ‘‘நல–மாக இருக்–கி– றாரா, உரு மாறி–யி–ருக்–கிறத – ா?’’ என்று ஆதூ–ரத்– து–டன் வின–வின – ாள். ‘‘என்ன அழ–கான பதில்! ஒரு நல்ல மனைவி க�ோபிக்–கம – ாட்–டாள் என்று திட–மான சிந்–தனை. அது–வல்–லவா அழகு. நான் எப்–படி அவரை க�ோபிக்க முடி–யும்? என்ன செய்–தால் சந்–திக்க முடி–யும் என்–று–தானே இருக்–கி–றேன். என்னை அவர் விட்–டுப் ப�ோனது நல்–ல–திற்கு என்று தெரிந்த பிறகு எப்–படி க�ோபிக்க முடி–யும்? பிரி–வால் துய–ரப்–பட்ே–டனே தவிர, அவ–ரு–டைய செய்–கைக்–காக வருத்–தப்–ப–ட–வே–யில்–லை–’’ என்று ச�ொன்–னாள். ளன் கதை கேட்டு திர�ௌ–ப–திக்கு அழுகை நெஞ்சை முட்–டிய – து. எப்–பேர்ப்–பட்ட பெண்–மணி என்று கரம் குவித்–தாள். நகு–லனு – ம், சகா–தே–வனு – ம் பூமியை தம–யந்–தி–யின் உரு–வ–மாய் த�ொட்டு நெற்– றி–யில் இட்–டுக் க�ொண்–டார்–கள். பீமன் திகைத்–துக் கிடந்–தான். தரு–மபு – த்–திர– ர் மெல்–லிய – த – ாய் புன்–னகை செய்து ‘உத்–த–ம–மான மனி–தர்–களை அறி–மு–கப்– ப–டுத்–து–கி–றீர்–கள்’ என்று பிரு–கு–தஸ்வ முனி–வரை வணங்–கி–னார். நள–னைத் தேடி விவ–ரம் ச�ொன்ன பர்–த–வன் என்ற அந்–த–ணரை தம–யந்தி நமஸ்–க–ரித்–தாள். அவர் எதிர்ப்–பார்த்–ததற்கு – ம் மேலாக ப�ொன்–னும், ப�ொரு–ளும் க�ொடுத்–தாள். ‘‘பர்–தவ – ரே நளன் வந்–த– தும் இதற்கு மேலும் தரப்–ப�ோ–கி–றேன். இப்–ப�ோது நளனை நீர் சந்–தித்த விஷ–யத்தை வேறு எவ–ரி–ட– மும் ச�ொல்–லக் கூடாது. குறிப்–பாய் அர–சரு – க்கு ச�ொல்–லக் கூடாது. நீர் எங்– கே–னும் ப�ோய் இந்த ப�ொருட்களை வைத்– து க் க�ொண்டு ரக– சி – ய – ம ாய் இருங்–கள். நளன் வரும் நேரத்–தில் என்னை த�ொடர்பு க�ொள்–ளுங்–கள்–’’ என்று ச�ொல்லி அனுப்பி வைத்–தாள். தன்–னுட – ைய தந்–தையி – ட – ம் ப�ோய் தனக்கு இரண்–டா–வது திரு–ம–ணம் நடை– பெற வேண்– டு – மெ ன்– று ம், அதற்கு ஒரு சுயம்–வர– ம் உட–னடி – ய – ாக ஏற்–பாடு செய்ய வேண்–டு–மென்–றும், குறிப்–பிட்ட நாளில் புரு–ஷன் வரா–விட்– டால் இன்–ன�ொரு திரு–மணத்தை – ஒரு பெண் செய்து க�ொள்–ளல – ாம் என்–கிற

ந

ð£ô-°-ñ£-ó¡

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

தர்–மத்தை உத்–தே–சித்து அந்த சுயம்–வ–ரம் நடக்– கி–றது என்று விளக்–க–மும் ச�ொல்ல வேண்–டும். அந்த சுயம்–வ–ரத்–திற்கு ருது–வர்–னனை அழைக்க – ான் நளன்?’ என்று வேண்–டும். ‘எங்கே இருக்–கிற கேட்–டால், ‘காணா–மல் ப�ோன–வர்’ என்ற நிலைக்கு ப�ோய்–விட்–டார் என்று ச�ொல்ல வேண்–டும்–’’ என்று விளக்க, பீம–ரா–ஜன் திகைத்–தான். தன் மகள் அவ்– வி – த ம் அல்– லவே என்று நினைத்– த ான். ஆனால், மனைவி வற்– பு – று த்த வேறு ஏத�ோ சூட்சு–மம் இதில் இருக்–கி–றது என்று புரிந்து க�ொண்டு சுயம்–வ–ரத்–திற்–கான ஏற்–பா–டு– களை செய்–யத் துவங்–கின – ான். ருது–வர்ன ராஜா–விற்கு சுயம்–வர அழைப்பு ப�ோயிற்று. அர–சன் வெகு விரை–வில் விதர்ப தேசம் ப�ோக வேண்–டு–மென்–ப–தால் அந்த விஷ–யத்தை நளன் என்–கிற பாகு–க–னி–டம் ச�ொன்–னான். ‘‘நிச்–சய – ம் விரை–வா–கப் ப�ோய்–விட – ல – ாம்–’’ என்று அந்த குதி– ரை – ய�ோ ட்டி வாக்கு க�ொடுத்– த ான். தனி–மை–யில் ப�ோய் ச�ோர்ந்து உட்–கார்ந்–தான். தம–யந்–திக்கா மறு–படி – யு – ம் திரு–மண – ம், தம–யந்–திக்கா மறு–படி – யு – ம் சுயம்–வர– ம்! நான் அப–லை–யாக விட்–டுப் ப�ோனேன் என்–ப–தால் அந்–தப் பெண் என்–னைப் பழி–வாங்–கு–கி–றாளா? நான் விவே–கம் அற்–ற–வன் – ால் அவள் விப–ரீத – ம – ாக நடக்–கிற – ாளா? நான் என்–பத நிபந்–த–னையை காப்–பாற்–ற–வில்லை என்–ப–தால் நிஷ்–டூ–ர–மா–கி–விட்–டாளா? என் தம–யந்தி அப்–படி செய்–யக் கூடி–ய–வள் இல்–லையே... ஒரு–வேளை நான் வர–வேண்டு – மெ – ன்று அந்த சுயம்–வர– ம் விரை– வாக நடக்–கி–றத�ோ? ருது–வர்–னன் விரை–வா–கப் ப�ோக வேண்–டுமெ – ன்–றுச் ச�ொல்லி என்–னைத்–தான் கூப்–பிடு – வ – ார் என்று தெரிந்து இந்த விஷ–யம் வேக– மாக நடக்–கி–றத�ோ என்ற சந்–தே–க–மும் பட்–டான். அந்த அந்–த–ணர் பர்–த–வன், விதர்ப தேசத்–த–வர்– தானே... அர–சனை ஏற்–றிக் க�ொண்டு மிக விரை–வாக விதர்–ப–தே–சம் ந�ோக்கி தேரை செலுத்–த–லா–னான். என்ன முடிவு என்ன முடிவு என்று திர�ௌ–ப– தி–யுட – ன் ஐந்து பேரும் பர–ப–ரத்–தார்–கள். நள–னும், தம–யந்–தி–யும் சந்–திக்–கும் நேரம் வந்–து–விட்–டது என்று துள்ளி குதித்–தார்–கள். ஒரு–வரை ஒரு–வர் பாராட்–டிக் க�ொண்–டார்–கள். அப்பா, நிம்–மதி என்று ஒரு–வரை ஒரு–வர் த�ொட்டு சந்–த�ோ–ஷப்–பட்–டார்–கள். உடன்–பி–றந்–தா–ருக்கு நிம்–மதி ஏற்–பட்–ட–து–ப�ோல, தனக்கு தெரிந்–தா–ருக்கு விடி–ம�ோட்–சம் ஏற்–பட்–ட–து– ப�ோல அவர்–கள் குதூ–க–லித்–தார்–கள். ஒரு நல்ல படைப்–பின், ஒரு நல்ல கதை–யின் சுகம் அத்–த– கை–யது. அது ச�ொந்த வாழ்க்–கை–யைப் ப�ோல மாறி–வி–டு–கி–றது. பிரு–கு–தஸ்–வர் சித்–தார். ‘‘இன்–னும் முடிவு வர– வில்லை, வேறு சில விஷ–யங்–கள் இருக்–கின்–றன – ’– ’ என்–றது – ம் அவர்–கள் அமை–திய – ா–னார்–கள். இன்–னும் என்ன விஷ–யம் இருக்–கிற – து என்று வியந்–தார்–கள். வேக– ம ாக ப�ோன தேரி– லி – ரு ந்து ருது– வ ர்ன மன்–னனு – ட – ைய உத்–தரீ– ய – ம் விழுந்–துவி – ட்–டது. ‘‘தயவு செய்து தேரை நிறுத்து. பாகுகா என் உத்–த–ரீ–யம் விழுந்–து–விட்–டது,’’ என்–றான். ‘‘நீங்–கள் ஆரம்–பித்து ச�ொல்லி முடிப்–பதற் – கு – ள் இந்த தேர் நாலு க�ோசம் தாண்–டி–விட்–டது. இனி உத்–த–ரீ–யத்தை திரும்ப ப�ோய் எடுக்க முடி–யா–து–’’ என்று ச�ொல்லி இன்–னும் தேரை விரை–வா–கச்

செலுத்– தி – ன ான் பாகு– க ன். குதி– ரை – க ள், ஓடும் அழகு, நளன் குதி–ரையை செலுத்–தும் நேர்த்– தி–யைக் கண்டு ருதுவர்ன மன்–னன் செய–லற்று உட்–கார்ந்–திரு – ந்–தான். ஒரு தான்–த�ோன்றி மரத்–தின் நிழ–லில் தேர் ஒதுங்–கிற்று. பாகு–கனை பார்த்து ருது–வர்ன மன்–னன் பேச ஆரம்–பித்–தான். ‘‘உல– கத்– தி ல் எல்லா விஷ– ய த்– தி – லு ம் ஒரு மனி– த ன் ஞானம் பெற்–று–விட முடி–யாது. நீ அற்–பு–த–மாக குதிரை ஓட்–டு–கி–றாய், அவ்–வ–ள–வு–தான். இதைத் தவி– ர – வு ம் பல விஷ– ய ங்– க ள் இருக்– கி ன்– றன . உதா–ரண – த்–திற்கு நான் கணக்–கிலே வல்–ல–வன். சூதிலே சிறந்–தவ – ன். இந்த தான்–த�ோன்றி மரத்–தில் இரண்டு க�ோடி இலை–கள் இருக்–கின்–றன. கீழே விழுந்த காய்–க–ளை–யும், இலை–க–ளை–யும் விட நூற்–றியி – ர– ண்டு காய்–கள், இலை–கள் மரத்–தின் மீது உள்–ளன. இவற்றை வேண்–டு–மா–னால் நீ கணக்– கிட்டு தெரிந்து க�ொள்–ள–லாம்.’’ ‘‘இத்–தனை காய்–களை எப்–படி எண்–ணு–வது? நீர் உத்–தே–ச–மாக ச�ொல்–கி–றீர்.’’ ‘‘இல்லை. நீ எண்ணி பார்த்–துக் க�ொள்–ள– – ாக ருது–வர்–னன் ச�ொல்ல, அவன் லாம்–’’ தீர்–மா–னம ஆச்–ச–ரி–யப்–பட்–டான். ‘‘இந்த கிளை–யில் மட்–டும் எத்–தனை இலை–கள் ச�ொல்–லுங்–கள் பார்க்–கல – ாம்–’’ என்று ஒரு கிளையை பிடித்– த ான். அவர் சட்– டெ ன்று ஒரு எண்– ணி க்– கையை ச�ொன்–னார். அவன் கத்தி எடுத்து அந்த கிளையை வெட்–டத் துவங்–கி–னான். ஓரம் சேர்த்– தான். ‘‘நீங்–கள் வேண்–டு–மென்–றால் இன்ெ–னாரு சார–தியை அமர்த்–திக் க�ொண்டு விதர்ப தேசம் ப�ோங்–கள். நான் இதை எண்ணி முடித்து விட்டு வரு–கி–றேன்–’’ என்–றான். ‘‘உன் மீது நம்–பிக்கை இருக்–கி–றது. என்னை விதர்ப தேசம் சரி–யான நேரத்–தில் சேர்த்–து–வி–டு– வாய். நீ எண்ணி முடி’’ என்–றார் மன்–னர். அந்த கிளை–யின் காய்–க–ளை–யும், இலை– க–ளையு – ம் விரை–வாக எண்–ணின – ான். மிகச் சரி–யான எண்–ணிக்கை! மன்–னன் ச�ொன்–ன–து–ப�ோ–லவே இருந்–தது. அவன் ஆச்–சரி – ய – ம – ட – ைந்–தான். ‘‘எனக்கு சூதா–டும் கலையை கற்–றுக் க�ொடுங்–கள்–’’ என்று கை கூப்பி கேட்–டான். ‘‘எனக்கு குதி–ரைய – ைப் பற்றி ச�ொல்–லிக் க�ொடு. நான் சூதா–டும் கலையை, கணக்கை, வித்–தையை கற்–றுத் தரு–கிற – ேன்–’’ என்று மன்–னன் ச�ொன்–னான். அவர்–கள் இரு–வரு – ம் பரஸ்–வர– ம் கற்–றுக் க�ொடுப்–ப– தாக கை க�ோர்த்–துக் க�ொண்–டார்–கள். ஒரு சத்–திய பிர–திக்ஞை செய்து க�ொண்–டார்–கள். சூதா–டும் கலை நள–னுக்கு தெரிந்–து–விட்–டது என்று தெரிந்–த–தும் கலி புரு–ஷன் நள–னு–டைய உடம்–பி–லி–ருந்து வெளியே வந்–தான். மிக ம�ோச– மாக விஷம் தாங்–காது கக்–கிக் க�ொண்–டும், இரு–மிக் க�ொண்–டும், தள்–ளா–டியு – ம், தான்–த�ோன்றி மரத்–தின் மீது முட்–டிக் க�ொண்–டும் இருந்–தான். நள–னும், ருது–வர்ன மன்–ன–னும் ஆச்–ச–ரி–யப்–பட்–டார்–கள். ‘‘நான் கலி புரு–ஷன். உன்னை பிடித்து இந்த ம�ோச–மான நிலை–மைக்கு ஆளாக்–கி–யது நான்– தான். ஒரு காலத்–தில் உன் மனைவி என்னை ஏள–னம் செய்–த–தால் க�ோம–டைந்து இந்த ஜென்– மத்–தில அவ–ளுக்கு துன்–பம் தர உன்னை பிடித்– தேன். இந்–தி–ர–னு–டைய சபை–யில் அது நடந்–தது. இப்–ப�ோது கார்–க�ோ–ட–னால் நான் சித்–ர–வ–தைப்–பட்– டுக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ேன். உன் உடம்–பில் விஷம் ðô¡

87

1-15 டிசம்பர் 2016

ஏறா–மல், உள்–ளுக்–குள் இருந்த என்னை தாக்கி அது சித்–ர–வதை செய்–து–விட்–டது. நீ பாம்–பின்–மீது காட்–டிய அன்–பால் நான் இந்த த�ொந்–த–ரவை அனு–பவி – த்து உன்னை த�ொந்–தர– வு செய்ய முடி–ய– வி–்லை.’’ கலி சுருண்டு மரத்–தின் மீது சாய்ந்து க�ொண்–டான். ‘‘இப்–ப�ோது சூதா–டும் கலை உனக்கு ச�ொல்– லித் தரப்–ப–டும். அப்–ப–டி–யா–னால் உன் சக�ோ–த– ரனை நீ அதில் வென்–று–வி–டு–வாய். என்–னு–டைய அசிங்– க – ம ான ஆட்– ட ங்– க ள் இனி ெசல்– லு – ப டி ஆகாது. உன்–னை–விட்டு வில–குகி – ற – ேன். என்னை மன்–னித்–து–விடு, என்னை சபித்–து–வி–டா–தே–’’ என்று கலி கெஞ்–சி–னான். கலியை வெட்ட வாள் ஓங்–கிய நளன் அமை– தி–யாக இருந்–தான். ‘‘சரி, ப�ோ. தலை–யெ–ழுத்– துப்–படி நீ நடந்–தாய். என் தலை–யெ–ழுத்து நான் அனு–ப–வித்–தேன். நீயும், நானும் சண்–டை–யிட்டு என்ன பிர–ய�ோ–ஜன – ம்–’’ என்று ச�ொன்–னான். அதே இடத்–தில் அந்த அன்பு தாங்–கா–மல் கலி கரைந்து மறைந்–தது. அன்–றி–லி–ருந்து தான்–த�ோன்–றிக்–காய் கலி கரைந்து மறைந்த இட–மாக, கலி த�ொட்ட காயாக எதற்–கும் பயன்–ப – ட ா– மல் இன்– று– வ ரை இருக்–கிற – து. பரஸ்–ப–ரம் ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் க�ொடுத்த நம்– – ன் ேபரில், குதி–ரைகளை – இன்–னும் வேக– பிக்–கையி மாக செலுத்தி சூரிய அஸ்–த–மன – த்–திற்கு முன்பு விதர்ப தேசத்–திற்–குள் ருது–வர்–னன் நுழைந்து– விட்–டான். அந்த இடத்–தில் மாளி–கை–யில் பெரிய பந்–தல்–கள் எது–வும் இல்லை. வர–வேற்பு இல்லை.... பீம–ராஜா முன் வந்து வணங்கி வர–வேற்–றார். ‘‘சுயம்–வ–ரம் என்று ச�ொன்–னார்–களே. ஏதும் விழாப் ப�ோல் இல்–லை–யே–’’ என்று கேட்க, ‘‘எல்– ல�ோ–ரும் வரு–வார்–கள். நீங்–கள் உள்ளே வாருங்– கள். ஓய்வு எடுத்– து க் க�ொள்– ளுங்– க ள்–’ ’ என்று பீம–ராஜா உப–ச–ரித்–தார். சந்–தே–கத்–த�ோடே ருது–வர்–னன் அரண்–மன – ைக்– குள் நுழைந்–தான். ஓய்வு எடுத்–துக் க�ொண்–டான். பாகு–கன் குதி–ரை–களை க�ொட்–ட–கை–யில் சேர்த்–து– விட்டு அவற்–றைத் தழுவி க�ொஞ்–சி–விட்டு, அதன் வேகத்தை பாராட்–டி–விட்டு, அதற்கு வேண்–டிய உண–வுகளை க�ொடுத்–துவி – – ட்டு பிறகு மெல்ல தன்– னு–டைய இடத்–திற்கு வந்து அமர்ந்–தான். தம–யந்–தி– யி–னு–டைய உரு–வ–மும், மன–தும் அவனை வாட்டி வதைத்–தன. ‘உனக்கா சுயம்–வ–ரம். உனக்கா இரண்–டா–வது திரு–மண – ம். என்ைன எப்–படி மறந்– தாய் தம–யந்தி?’ அவன் தனி–மை–யில் புலம்–பத் துவங்–கி–னான். நள–னுட – ைய தேர் உள்ளே நுழைந்–தது – ம் அதன் வேக–மும், சத்–தமு – ம் வித்–திய – ா–சம – ா–கத் தெரிந்–தன. நளன் ஓட்–டும் தேர்–தான் இப்–படி சத்–தம் க�ொடுக்– கும் என தம–யந்–திக்கு தெளி–வா–கத் தெரிந்–தது. ஆனால், நளனை பார்க்க முடி–யவி – ல்லை. விடிந்–த– தும் அவள் உப்–ப–ரிகை – –யின் மேலி–ருந்து பார்த்–த– ப�ோது கீழே குதிரை லாய–த்–தில் யார�ோ ஒரு–வர் முன்–னும் பின்–னும் நடப்–பதை உணர்ந்–தாள். அது நளனா என்று தெரி–யவி – ல்லை. அவ–ளுட – ைய நள மகா–ராஜா ப�ோல அந்த உரு–வம் இல்லை. துக்–கப்–பட்டு தம–யந்தி கீழே இறங்–கி–னாள். தன்–னுட – ைய த�ோழி–யான கேசி–னியை அழைத்– தாள். ‘‘ப�ோய் பார். நளன்–தானா அது என்று விசாரி. நேரி–டை–யாக விசா–ரிக்க முடி–யா–விட்–டால் அங்கு

88

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

அவர் நட–வ–டிக்–கை–களை கவ–னித்து எனக்–குச் ச�ொல். அங்கு அவர் நீர், நெருப்பு கேட்–டா–லும் க�ொடுக்–காதே. மறுத்–து–வி–டு–’’ என்று கட்–ட–ளை– யிட்–டாள். விருந்– தி – ன – ர ாக வந்த அதி– தி க்கு நீரும், நெருப்–பும் க�ொடுக்–கா–தி–ருப்–பது எங்–ங–னம் என்று – ாறே கேசினி குதிரை லாயம் ப�ோனாள். ய�ோசித்–தவ குதிரை லாயத்–திற்கு வெளியே பானை–கள் வைக்– கப்–பட்–டி–ருந்–தன. அந்த பானை–கள் காலி–யாக இருந்–தன. நளன் அதைப் பார்த்–த–தும் அதில் தளும்ப தளும்ப நீர் த�ோன்– றி – ய து. குதி– ரை – க – ளு க்கு – வ – தற் – க – ாக ஒரு பெரிய பானை–யில் தானி– உண–விடு யத்தை க�ொட்டி உப்–பிட்டு விடி–யற்–காலை சூரிய நேரத்–தில் அந்த கைப்–பிடி புல்லை சூரி–யனை ந�ோக்கி காட்–டி–ய–தும் அந்த கைப்–பிடி புல் சட்– டென பற்–றிக் க�ொண்–டது. அதை எடுத்து அடுப்– பில் ப�ோட்டு மரக்–கட்–டை–களை ச�ொரு–கி–ய–தும் தீ தக–த–க–வென்று எரிந்–தது. எல்லா அடுப்–பு–க–ளி–லும் அப்–படி சூரி–யனி – ட – மி – ரு – ந்தே நெருப்பு எடுத்து நளன் ஏற்–றி–னான். பிறகு உப்பு சேர்த்–தான். உலை க�ொதித்து தானி–யங்–களை வெந்–த–தும் கிழங்–கு– களை காய்–க–றி–களை ேசர்த்–தான். அவற்–றைக் கலந்து எடுத்து ஆற்றி பெரிய பாத்–தி–ரங்–க–ளில் எடுத்து குதி–ரைக – ளு – க்கு உண்–ணக் க�ொடுத்–தான். கேசினி ஆச்– ச – ரி – ய ப்– ப ட்– ட ாள். ஓடிச்– செ ன்று தம–யந்–தி–யி–டம் ச�ொன்–னாள். அது–தான் நளன் என்ற தீர்–மா–னம் தம–யந்–திக்கு ஏற்–பட்–டது. அது நளன்–தான் சந்–தே–கமே இல்லை. ஆனால் குட்–டை– யான கைக–ளும், கருப்பு உடம்–பும – ாய் இருக்–கிற – வ – ர் எப்–படி என் மகா–ராஜா ஆவார் என்று தம–யந்தி சந்–தே–கித்–தாள். ‘‘கேசினி, அவர் தமக்–கென்று சமைத்த உணவை அவர் அறி–யா–மல் எடுத்து வா. அந்த சமை–யல் ருசியை பார்த்–த–தும் சமைத்–தது நளன்–தான் என்று நான் புரிந்து க�ொள்–வேன். அவ–ரை–விட அற்–புத – –மாக சமைக்க இந்த உல–கத்– தில் வேறு யாரும் இல்–லை–’’ என்று ச�ொன்–னாள். நளன் குதி–ரை–க–ளுக்கு தானி–யம் வேக–வைத்– தது ப�ோக, தனக்–கென்று சமைத்து வைத்–ததை கேசினி ரக–சி–ய–மாய் அந்த உணவை எடுத்–துக் க�ொண்டு வந்து தம–யந்–தி–யி–டம் க�ொடுத்–தாள். தம–யந்தி உண்–டு–விட்டு அது நளன்–தான் என்– பதை முற்–றிலு – ம – ாய் புரிந்து க�ொண்–டாள். தம–யந்தி கேசி– னி – யி – ட ம் குழந்– தை – களை க�ொடுத்– த ாள். க�ொண்டு ப�ோய் நளன் யதேச்–சை–யாக பார்க்– கும்–படி ஏற்–பாடு செய்–தாள். குதி–ரைகளை – வேடிக்கை காண்–பிப்–பது ப�ோல கேசினி அந்த இரண்டு குழந்–தைக – ளை – யு – ம் குதிரை லாயத்–திற்கு அழைத்–துப் ப�ோக, உட்–கார்ந்து க�ொண்–டி–ருந்த நள–னி–டம் குழந்–தை–கள் ஓடிப்– ப�ோய் நின்று க�ொண்–டன. இடுப்–பில் கை வைத்து வியப்– ப�ோ டு பார்த்– தன . தன் குழந்– தை – களை கண்–ட–தும் நளன் உரு–கின – ான். துக்–கம் த�ொண்– டையை அடைத்–தது. கண்–க–ளில் நீர் பெரு–கின. இரண்டு கைக–ளை–யும் விரித்து குழந்–தை–களை அழைத்–தான். எத–னா–லேய�ோ சிறிய கைக–ளும், கருப்–பா–கவு – ம் இருந்த அந்த மெல்–லிய விகா–ரம – ாக இருந்த அவ– னி– ட ம் குழந்– தை– க ள் ஓடிப்– ப�ோ ய் ஒட்–டிக் க�ொண்–டன. இழுத்து அவர்–களை மார்– ப�ோடு தழு–விக் க�ொண்–டான். முத்–த–மிட்–டான். தலையை வரு–டி–னான். கன்–னத்–த�ோடு கன்–னம்

இழைத்–தான். அர–சர் வீட்டு குழந்–தை–களை அப்– ப டி எந்த வேலைக்– க ா– ர ர்– க – ளும் க�ொஞ்ச மாட்–டார்–கள். ஒரு சாரதி நிச்–ச–ய–மாக விலகி இருப்– பானே தவிர இந்த உன்–மத்–தம – ான அன்பை காட்– ட – ம ாட்– ட ான். கேசி– னிக்கு கண்–க–ளில் நீர் வழிந்–தது. நள– ம–கா– ரா–ஜாவே தான் தன் குழந்– தை–களை க�ொஞ்–சு–கி–றார் என்–பது அவ–ளுக்–கும் புரிந்–தது. தம–யந்–தி– யி–டம் ஓடிப்–ப�ோய் இந்–தச் செய்– தியை ெசால்ல, தம–யந்தி முகத்தை ப�ொத்–திக் க�ொண்டு அழு–தாள். தையை முடி–யுங்–க–ளய்–யா–’’ நகுல சகா–தே–வர் கத–றி–னார்– கள். ‘‘இது முடிந்த கதை– த ான். ஆனால், முடி–யாத உணர்வு. அந்த உணர்வு பெருக்கு எந்த கால–மும் நிற்–கும். எப்–ப�ோ–தும் நிற்–கும். அது த�ொடர்ந்து பல வரு– ட ங்– க – ள ாக வந்–து–க�ொண்–டு–தான் இருக்–கும். இப்–ப�ொ–ழுது என் குழந்–தை–களை கண்–டால் நான் அணைத்–துக் க�ொண்டு கண்– ணீர்– வி – ட – ம ாட்– டேன ா? திர�ௌ– ப – தி – யி ன் ஐந்து குழந்–தை–க–ளை–யும் கண்–டால் நான் பர–மா–னந்– – ம – ாட்–டன�ோ? அப்–படி – த்–தானே நள– ம–கா–ராஜா தப்–பட பட்–டி–ருக்–கி–றார்!’’ என்று இரண்டு கைக–ளை–யும் விரித்–த–படி விம்–ம–ல�ோடு யுதிஷ்–டர் ச�ொன்–னார். மிகப் பெரிய பக்– கு – வ – மு – ட ைய, எதற்– கு ம் மனம் கலங்– க ாத யுதிஷ்– டரே மனம் கலங்கி கண்–கள் கலங்கி நிற்–பதை பார்த்து மற்–ற–வர்–கள் வியந்–தார்–கள். சுயம்–வர– த்–திற்–கான முகூர்த்–தம் நெருங்–கிற்று. ஆனால், அந்–தண க�ோஷங்–கள்–கூட இல்–லாது அரண்–மனை அமை–தி–யாக இருப்–பதை பார்த்து ருது–வர்–னன் வியந்–தான். வேறு ஏத�ோ ஒரு விஷ–யம் இங்கு நடை–பெ–றப்–ப�ோ–கி–றது. அதன் கார–ண–மா– கவே என்னை அழைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள் என்று நினைத்–துக் க�ொண்–டான். இந்த பாகு–கன் சாதா–ரண ஆள் இல்லை. அவ– னி–ட–மி–ருந்து ஏத�ோ கெட்–டது வில–கிப் ப�ோயிற்று. கெட்ட விஷ–யம் நகர்ந்–தது. ஏத�ோ ஒரு விஷ–யம் – ேன் என்று பீடித்–திரு – ந்–தது. சூது கற்–றுக் க�ொள்–கிற ச�ொன்–ன–தும் ஓடிப்–ப�ோ–யிற்று. நான் அவ–னுக்கு கற்–றுத் தரு–வேன் என்–ற–தும் நகர்ந்–து–விட்–டது. அப்–ப–டி–யா–னால் இது பாகு–க–னாக இருக்க முடி– யாது. நள– ம–கா–ரா–ஜா–வா–கத்–தான் இருக்க முடி–யும். அவ–ருக்–குத்–தான் அத்–த–கைய துன்–பம் ஏற்–பட்– டது. என்ன நடக்–கி–றது என்று பார்ப்–ப�ோம். இது– வரை ஏதும் அவ–ம–ரி–யாதை செய்–து–விட்–ட�ோமா என்று ய�ோசிப்–ப�ோம் என்று தனியே உட்–கார்ந்து சிந்–திக்–க–லா–னான். தம– ய ந்தி தன் தாயி– ட ம் ஓடி– ன ாள். ‘‘நள –ம–கா–ராஜா கீழே வந்–தி–ருக்–கி–றார். என் புரு–ஷன் சார–தி–யாக வேட–மிட்–டி–ருக்–கி–றார். அவர் இங்கு வந்– தி – ரு ப்– ப து எனக்கு தெள்– ள த் தெளி– வ ாக தெரிந்–து–விட்–டது. அவரை அரண்–ம–னைக்–குள் அழைக்–கப் ப�ோகி–றேன். நீ தயவு செய்து இந்த விஷ–யத்தை தந்–தை–யி–டம் ெசால்–லி–விடு. நீயும்

‘‘க

கூடயிரு’’ என்று ச�ொன்–னாள். பீம மகா–ராஜா மக–ளின் கதை– களை கேட்டு நள– னு – ட ைய வரு– கைக்கு சம்– ம – தி த்– த ான். நளன் அரண்–ம–னைக்–குள் படி–யேறி வந்– தான். அவ–னைக் கண்–ட–தும் முகம் ப�ொத்–திக் க�ொண்டு சுவ–ரில் சாய்ந்து க�ொண்டு தம–யந்தி அல–றி–னாள். ‘‘அக்–னியை சுற்றி வலம் வந்து நான் உன் பின்–னால் வரு–வேன். எந்த நேரத்–தி–லும் உன்னை காப்–பாற்–று– வேன். உன்னை விட்டு ஒரு காலும் பிரி–யேன் என்று சத்–தி–யம் செய்–தீர்– களே, என்னை விட்டு ஏன் பிரிந்–தீர்– கள். நான் செய்த குற்–றம் என்ன? நடு வனத்–திலே பாதி உடையை அப–க–ரித்து ப�ோனீர்–களே. அந்–தப் பெண்–மணி என்ன பாடு–ப–டு–வாள் என்று இரக்–க–முள்ள நீங்–கள் சிந்– தித்–தி–ருக்க வேண்–டாமா? புரு–ஷன் இல்–லா–மல் பாதி உடை–ய�ோ–டும், புரு– ஷ னை தேடி அலை– கி ன்ற பெண்–ம–ணிக்கு எத்–தனை அவ–மா– னங்–கள், துன்–பங்–கள் நேரும் என்– பது ஒரு புரு–ஷ–னுக்கு தெரி–யாதா? அதை உணர மாட்–டானா, பெண்–க–ளு–டைய வேதனை என்ன என்–பதை புரு–ஷர்–கள் ஒரு–கா–லும் தெரிந்து க�ொள்– ள–மாட்–டார்–களா? அவளை வேண்–டுமெ – ன்–றப�ோ – து சேர்த்–துக் க�ொள்–வது, வேண்–டா–மென்–கி–ற–ப�ோது விட்–டு–வி–டு–வது எந்த விதத்–தில் நியா–யம்? எது ப�ௌரு–ஷம்–’’ என்று சீற–ல�ோடு – ம், க�ோபத்–த�ோ–டும், அழு–கை–ய�ோ–டும் பேசி–னாள். தம– ய ந்– தி – யி ன் அழுகை பாகு– க ன் என்ற நள– ம–கா–ரா–ஜாவை தைத்–தது. ‘‘தேவி, நான் நளன்– தான். உரு–வம் மாற்–றப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. தேவி, நான் உன்னை விட்–டுப் ப�ோக–வில்லை. உன்–னை–விட – ச் ச�ொன்–னது கலி–யி–னு–டைய வேதனை. உனக்–கும் எனக்–கும் பிரிவு ஏற்–படு – த்–திய – து கலி என்–கிற அந்த ம�ோச–மான விஷ–யத்–தினு – ட – ைய காரி–யம். உன்னை பிரி–ய–மு–டி–யா–மல்–தான் நான் தவித்–தேன். கலி என்னை விலக்கி எடுத்–துக் க�ொண்டு ப�ோனான். மறு–படி வந்து நான் உன்–னைப் பார்த்து அழு–தேன். ஆனால், நீ இருந்–தால் அதி–கம் துன்–பப்–ப–டு–வாய் என்று கலி என்னை ஏமாற்றி உன்னை விட்டு அழைத்–துப் ப�ோனான். நீ துன்–பப்–ப–டு–வாய் என்று எனக்–குத் தெரி–யும். உன்னை யாரே–னும் நல்–லவ – ர்–கள் காப்–பாற்–றுவ – ார்– கள் என்–பதை அறி–வேன். உன்–னைப் ப�ோன்ற பெண்–களை, ஸ்தி–ரீ–களை நல்–ல–வர்–கள் இடை– வி–டாது ப�ோஷிந்–தி–ருப்–பார்–கள் என்–பதை நான் அறி–வேன். நான் வணங்–கும் தேவ–தைக – ளு – ம், உன்– னு–டைய கற்–பும் உன்னை காப்–பாற்–றும் என்–பதை எனக்கு புரிந்தே இருந்–தது. எனவே, உன்–னைப் பற்–றிய கவ–லை–கள் எனக்கு எழுந்–தா–லும் அதைப் பற்றி நான் அதி–கம் அலட்–டிக் க�ொள்–ளா–மல் இருந்– தேன். கலி என்னை கண்ட இடத்–திற்கு இழுத்–துப் ப�ோயிற்று. அதை நீ பார்க்–கா–மல் இருந்–ததே நல்–லது. நான் க�ோர–மாக உரு–மா–றி–யி–ருந்–ததை பார்த்–தி–ருந்–தால் நெஞ்சு வெடித்து இறந்–தி–ருப்– பாய்–’’ என்று ச�ொல்ல, தம–யந்தி அமை–திய – ா–னாள்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

89

1-15 டிசம்பர் 2016

வேதநாயகன் வேள்விக்குப் ப�ொருள் ஈந்த

க – யி – ல ா– ய த்– தி ல் ஓர் திரு– வி – ள ை– ய ா– ட ல். திருக்– அங்கே அம்– பி கை சது– ர ங்க விளை– ய ாட்–

டில் வெற்றி பெற்–றாள். வெற்–றிக் களிப்–பி–னால்

90

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

மிகுந்த செருக்–குற்–றாள். அதனை அறிந்த சிவன் அம்– ம ை– யி ன் செருக்கை நீக்க அவ– ளு க்– கு ப் பசு உரு–வத்தை அளித்–தார். பசு–உரு க�ொண்ட

திருவாவடுதுறை அம்–பிகை தன் சாபம் நீங்க பல தலங்–கள் சென்று சிவனை வழி–பட்டு வந்–தாள். அவ்–வாறு திரு–வா–வடு – – துறை தலத்–திற்கு வந்து வழி–பட்–டப – �ோது மீண்–டும் தன் உரு–வம் பெற்–றாள். அம்–பிகை பசு–வுரு நீங்–கிய கார–ணத்–தால் இவ்–வூர் ஆவ–டு–துறை என்ற பெயர் பெற்–றது. (ஆ-பசு, ஆடு-நீங்–கிய, துறை-இடம்) க�ோ உரு–வான அன்–னைக்கு முக்தி தந்–த–தால் இறை–வன் க�ோமுக்–தீஸ்–வ–ரர் ஆனார். திருக்– க�ோ – யி ல் மிகப்– பெ – ரி – ய து. ராஜ– க�ோ – பு – ரத்–தைக் கடந்து உள்ளே சென்–றால் சம்–பந்–தர் ப�ொற்–கிழி பெற்ற பலி–பீ–ட–மும், அதனை அடுத்து தமி– ழ – க த்– தி – லேயே மிகப்– பெ – ரி ய கல்– ந ந்– தி – யு ம் அமைந்–துள்–ளன. கிழக்–குக் க�ோபுர வாயி–லில் துணை வந்த விநா–ய–க–ரும், க�ொடி–ம–ரம் அருகே வன்னி மரத்–தடி – யி – ல் வர–சித்தி விநா–யக – ரு – ம் அருள்– பா–லிக்–கின்–றன – ர். மூல–வர் சந்நதிக்கு வல–துப்–புற – ம் புத்–தி–ர–தி–யா–கே–சர் காட்–சி தரு–கி–றார். கரு–வறை தென்–பு–றச் சுவ–ரில் அகத்–தி–ய–ரும் தட்–சி–ணா–மூர்த்– தி–யும் அருள்–கின்–றார். இரண்–டா–வது க�ோபுர வாயி– லின் முன் இட–து–பு–றம் அம்–பாள் அழ–காக காட்– சி–ய–ருள்–கி–றாள். சம்–பந்–தர், நாவுக்–க–ர–சர், சுந்–த–ரர், திரு–மூ–லர் ஆகி–ய�ோர் பாடி மகிழ்ந்த தலம் இது. திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் தன் தந்–தை–யின் வேள்– விக்–காக ப�ொருள் இல்லை என்று வருந்–தின – ார். இத்–த–லத்–திற்கு வந்து இறை–வ–னி–டம் ப�ொருள் க�ோரி ‘இட–ரி–னும் தள–ரி–னும்’ எனத் த�ொடங்–கும் பதி–கம் பாடி வேண்–டின – ார். இறை–வன் அவ–ருடை – ய வேண்–டுக�ோளை – ஏற்று ஆயி–ரம் ப�ொன்னை ப�ொற்– கிழி மூலம் பலி–பீ–டத்–தில் வைத்து அரு–ளி–னார். இக்–க�ோ–யி–லில் மதில்–கள் மீது நந்–தி–கள் இல்லை. இதனை நாவுக்–கர– ச – ர் ‘ஆயி–ரம் க�ொடுப்–பர் ப�ோலும் மேலும் க�ோமுத்–தீஸ்–வ–ரர் ‘சர்–வ–த�ோ–ஷ–நி–வா–ர–ண– ஆவ–டு–து–றை–ய–ர–னா–ரே’ என்று தம் பதி–கத்–துள் ரா–க’ அருள்–பா–லிப்–ப–த–னால் இக்–க�ோ–யி–லில் நவ– குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். கி– ர – கங் – க – ளு க்– கெ ன்று தனிச் சந்– ந தி இல்லை. நீண்ட நாள் புத்–தி–ரப்–பேறு இன்றி வருந்–திய இவ்–வா–றும், மேலும் பல சிறப்–புக – ளை – யு – ம் க�ொண்ட முசு–குந்–தன் என்ற மன்–னன் இத்–தல – த்–திற்கு வந்து – ம், திரு–வா–டுது – றை ஆதி–னத்–தின் பரா–மரி – ப்– இத்–தல வேண்–டி–னான். பெரு–மான் தம்–மைத் தியா–கே–ச– – ப் பெரு–விழா பில் உள்–ளது. தை மாதம் ரத–சப்–தமி ரா–கவு – ம் இத்–தல – த்–தைத் திரு–வா–ரூர– ா–கவு – ம் காட்–டிப் பத்து நாட்–க–ளுக்கு மிகச்–சிற – ப்–பாக நடை–பெ–று–கி– புத்–தி–ரப்–பேறு அரு–ளின – ார். இங்–கு புத்–தி–ரப்–பேறு றது. ஐந்–தாம் திரு–நாள் ஞான–சம்–பந்–தர் ஐதீக இல்–லா–த–வர்–கள் வந்து வழி–பட்– விழா– வ ாக நடை– பெ – று – கி – ற து. டுச் சென்–றால் அப்–பேறு கிட்–டும் பலி–பீ–டத்–தில் ப�ொற்–கிழி வாயி– என்று நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. லாக ப�ொன் உல– வ ாக்– கி – ழி ப் மேலும் இத்– த ல இறை– பெறும் நிகழ்–வில் ஓது–வார் ஒரு– வனை வழி– ப ட்ட தர்– ம – தே – வ – வர்க்கு விரு–தும் ப�ொற்–கி–ழி–யும் தை–யைத் தமது வாக–ன–மாக்கி – த – ா–னம் ல– கு–ரு– ம–கா–சன்–னிதி பெரிய நந்–திய – ாக (17அடி 9அங்– அவர்–க–ளால் வழங்–கி–ய–ரு–ளப் கு–லம்) இறை–வன் செய்–தரு – ளி – ய பெறு–கிற – து. பத்–தாம் நாள் திருக்– சிறப்–பு–மிக்க தலம் இது. க�ோ–யில் குளத்–தில் நடை–பெறு – ம் இத்–த–லத்–தில் வாழ்ந்த திரு– தைர–த–சப்–தமி தீர்த்–த–வாரி புகழ் மா–ளிக – ைத் தேவர் மீது நர–சிங்க பெற்ற பெரிய திரு–விழ – ா–வா–கும். மன்– ன ன் படை– யெ – டு த்– த ான். கும்– ப – க�ோ – ண ம்-மயி– ல ாடு அவ–னது படை–களை அழித்து – து றை பேருந்து தடத்– தி ல் தேவ– ரை க் காக்க அம்– ப ாள் கு ம் – ப – க�ோ – ண த் – தி – லி – ரு ந் து திரு–வுள – ம் க�ொண்–டாள். திருக்– 20 கி.மீ. த�ொலை–வில் அமைந்– க�ோ–யிலி – ன் மதில்–களி – ல் இருந்த துள்– ள து திரு– வ ா– வ – டு – து றை நந்–தி–களை எல்–லாம் உயிர்ப்– திருக்–க�ோ–யில். பித்து அனுப்பி படை– களை அழிக்கச் செய்–தாள். இத–னால் - எஸ்.ஜெய–செல்வன் அணைத்தெழுந்த நாதர் ðô¡

91

1-15 டிசம்பர் 2016

வாத

வலம்புாி கற்பக விநா–யகர்

வி

ந�ோய்த் தீர்த்தருளும் ப்பிள்ளையார்

னை தீர்க்–கும் விநா–ய–கப்–பெ–ரு–மான், க�ோவை மாவட்–டம் க�ோவில்–பா–ளை–யம் அரு–கில் உள்ள க�ோட்–டைப்–பா–ளை–யம் பகு–தி–யில் 500 ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்பு சித்–தர் வடி–வில் சுயம்பு மூர்த்–த–மாக எழுந்–த–ரு–ளி–னார். பக்–தர்–க–ளின் வாதம், கால் எரிச்–சல், நரம்பு பல–வீன – ம், மூட்டு ந�ோய் ப�ோன்ற உடல் உபா–தை–களை குண–மாக்கி நல்– வ–ழிப்–படு – த்–தின – ா–ராம். குறிப்–பாக ந�ோயால் பாதிப்–ப–டைந்–தி– ருந்த பல அன்–பர்–கள் குண–ம–டைந்–த–தால் இ வ ர் ‘ வ ா த ப் – பிள்– ள ை– ய ார்’ எ ன்றே பெ ய ர் க�ொ ண் – டார். இப்– ப�ோ– து ம் த ன்னை

00

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

நாடி வரும் பக்–தர்–களி – ன் உடல் உபா–தை–கள – ை–யும், செய்–வினை பாதிப்–பு–க–ளை–யும் நீக்கி காத்–த–ருள்– கி–றார் என்–பது பெரும்–பா–லான பக்–தர்–களி – ன் அனு– பவ நம்–பிக்–கை–யாக உள்–ளது. ஒரு சில ஆண்–டு– க–ளுக்கு முன் ஊர்ப் ப�ொது–மக்–கள், வாதப்–பிள்–ளை– யா–ருக்கு சால விமா–னம் அமைத்து, அவ–ருக்கு வல–துபு – ற – ம் வலம்–புரி கற்–பக விநா–யக – ர – ை–யும், நாக–ரை–யும் பிர–திஷ்டை செய்து, வெகு சிறப்–பா–கக் குட–முழு – க்கு நடத்–தியு – ள்–ள– னர். ந�ோய் பாத்– தி த்– த�ோ ர் – லி இக்–க�ோயி – ல் பிரார்த்–திக்– கும் முறை வித்–தி–யா–ச– மா– ன து. அவர்– க ள் சு ய ம் பு மூ ர் த் – த – மான வாதப்–பிள்– ள ை – ய ா – ரு க் கு ஒ ரு லி ட் – ட ர் ந ல் – லெ ண் – ண ெ – யை த்

க�ோட்டைப்பாளையம் தாமே அபி–ஷே–கம் செய்து திரு–நீறு, மஞ்–சள், குங்– கு – ம ம் ஆகி– ய – வ ற்றை சாற்– று – கி – ற ார்– க ள். வாதப்–பிள்–ளை–யா–ருக்கு அரு–கில் உள்ள நாக– ருக்–கும் மஞ்–சள், குங்–கும – த்–தைச் சாற்–றுகி – ற – ார்–கள்.

– ங்–கள் உள்–ளன. சாமிக்கு அரு–கில் இரு சூலா–யுத ந�ோய் பாதித்–தவ – ர், நூல்–கண்–டின் ஒரு முனையை முன்–பு–றம் உள்ள சூலா–யு–தத்–தில் சுற்–றி–விட்டு, பின்பு சாமியை வலம் வந்து பின்–பு–றம் உள்ள சூலா–யுத – த்–துட – ன் இணைத்து மீண்–டும் முந்–தைய சூலா–யு–தத்–துக்கு வந்து, இவ்–வாறு நூல்–கண்டு தீரும்–வரை சுற்ற வேண்–டும். பின்பு விநா–ய–க–ரின் பின்–பு–றம் ந�ோய் பாதித்த பகு–தியை – ப் படு–மாறு வைத்து, அதன்– பி ன் அவர் தலை– மீ – தி – ரு ந்து ‘மருந்–து’ எனப்–படு – ம் நல்–லெண்ெணயை எடுத்து, மன–மு–ரு–கப் பிரார்த்–தித்து ந�ோய் பாதித்த பகு–தி– யில் நம்–பிக்–கை–யு–டன் தடவ வேண்–டும். அவர் பாதத்–திலி – ரு – ந்து நல்–லெண்–ெணயை வழித்து வீட்– டிற்கு எடுத்து சென்று ந�ோய் பாதித்த பகு–திக – ளி – ல் தட–விக் க�ொள்–ளல – ாம். ந�ோய் பாதித்–தவ – ர்–கள் வர வாதப்பிள்ைளயார் இய–ல–வில்லை எனில், அவர்–க–ளது ரத்த சம்–பந்த உற–வின – ர்–க–ளில் யார–ாவது ஒரு–வர், அவர்–க–ளுக்–காக வழி–பட்டு பாத வலம்–புரி கற்–பக விநா–ய–க–ருக்கு – கி – – எண்–ணெயை எடுத்து செல்–லல – ாம். ஐந்து வாரங்கள் இத்–தல – த்–திற்கு குங்–கும அர்ச்–சனை நடை–பெறு – ர் வந்து இவ்–வாறு பிரார்த்–தனை செய்–தால் ந�ோய் நீங்–கி–வி–டும் அற்– றது. இந்த அர்ச்–சனை செய்–பவ பு–தம் இப்–ப�ோ–தும் நடை–பெ–று–கி–றது. அத�ோடு, அதி–காலை ஐந்து க–ளுக்கு வியா–பார அபி–வி–ருத்தி, மணிக்–கெல்–லாம் வந்து பிரார்த்–திப்–பது மிக–வும் நல்–லது என்–றும், குடும்– ப த்– தி ல் நிம்– ம தி, கல்வி, ந�ோய்–கள் வெகு–வி–ரை–வில் நீங்–கு–கின்–றன என்–றும் சிலிர்ப்–பு–டன் திரு–மண பாக்–கி–யம், ராகு கேது த�ோஷம் நிவர்த்– தி – ய – டை – த ல் ச�ொல்–கின்–ற–னர். வாதப்– பி ள்– ள ை– ய ார் ‘சிகிச்– சை – ’ – ய ால் குண– ம – டை ந்– த�ோ ர் ப�ோன்ற பலன்–களை அடை–கி– அவ–ருக்–குப் ப�ொங்–கல் வைத்து நேர்த்–திக்–கட – ன் செலுத்–துகி – ற – ார்–கள். றார்–கள். சங்–க–ட–ஹர சதுர்த்தி, – ன்று காலை–யிலு – ம், ஒரு ந�ோட்–டுப் புத்–த–கத்–தில், இத்–த–லத்–திற்கு வந்து இவ்–வாறு பலன் அமா–வா–சைய – ய – ன்று மாலை–யிலு – ம் பெற்–ற�ோ–ரின் முக–வரி, த�ொலை–பேசி எண் முத–லான விவ–ரங்–கள் ப�ௌர்–ணமி சிறப்பு அபி–ஷே–கம், அலங்–கா–ரம், குறிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன!

– ரி – சை – ய – ாக அதி–லும் ந�ோய் பாதித்–தவ – ர்–களே வாதப்–பிள்–ளை–யா–ருக்கு பூஜை தீபா–ரா–தனை வெகு–விம செய்– ய ப்– ப டு – கி – ன்– ற ன. செய்–வது, வேறெங்–கும் காண–விய – ல – ாத, இத்–தல – த்–தின் தனிச் சிறப்பு. கும்–பா–பிஷ – ே–கம் நடை–பெற்ற சங்–க–ட–ஹர சதுர்த்தி, அமா–வாசை, ப�ௌர்–ணமி நாட்–க–ளில் சிறப்பு தீபா–ரா–தனை நடை–பெ–று–கி–றது. வலம்–புரி கற்–பக விநா–ய–க–ருக்கு தைப்–பூச நன்–நாளை ஒவ்–வ�ொரு தினந்–த�ோ–றும் காலை 9:00 மணிக்கு பன்–னிர– ண்டு வகை ப�ொருட்–க– ஆண்–டும் இத்–த–லத்–தில் விம–ரி– – ற – ார்–கள். ளால் சிறப்பு அபி–ஷே–கம் நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. தின–சரி இரு–கால சை–யா–கக் க�ொண்–டா–டுகி பூஜைகள் உண்டு. வலம்–புரி கற்–பக விநா–ய–க–ருக்கு நடத்–தப்–ப–டும் அன்று காலை கண–பதி ஹ�ோமத்– திரு–மஞ்–சன அபி–ஷேக பால் தீர்த்–தத்தைப் பரு–கின – ால் வயிறு சம்–பந்–த– து– ட ன் வழி– ப ாடு ஆரம்– பி த்து மான ந�ோய்–கள் நீங்–கு–கி–றது என்–கி–றார்–கள். தின–சரி ராகு–கா–லத்–தில் சிறப்பு அபி–ஷே–கம், ஆரா–தனை என நடை–பெ–று–கி–றது. விநா–ய–கர் சதுர்த்–தி–யன்றோ க�ொண்–டாட்–டத்–துக்–குக் கேட்–கவே வேண்–டாம்! க�ோவை, க�ோவில்–பா–ளை–யத்– தி–லி–ருந்து ஜி.ஆர்.ஜி. பாலி–டெக்– னிக் கல்–லூரி செல்–லும் வழி–யில் 3 கி.மீ. த�ொலை–வில் க�ோயில் அ மை ந் – து ள் – ள து . க�ோ வி ல் பா–ளை–யத்–தி–லி–ருந்து ஆட்டோ வசதி உள்–ளது. தரி–சன நேரம்: காலை 7:00 முதல் மாலை 7:00 மணி வரை.

- சென்–னி–வீ–ரம்–பா–ளை–யம் சு.சர–வ–ண–கு–மார் ðô¡

93

1-15 டிசம்பர் 2016

இ வணங்கும் இந்திரன் டியாய் வந்து றைவனை

கா

ஞ் – சி – பு – ர ம் ம ா வ ட் – ட த் – தி ல் அ ம ை ந ்த திருக்–க–ழுக்–குன்–றம், பாடல் பெற்ற தலங்–க– ளில் முதன்–மை–யா–கக் கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. இங்கு 2000 ஆண்–டு–கள் பழமை வாய்ந்த வே–த–கி–ரிஸ்– வ–ரர் ஆல–யம் வேத–ம–லை–யின் மீது அமைந்–துள்– ளது. இந்த தலம் பிரம்–மன், நாரா–ய–ணன், இந்– தி–ரன், முப்–பத்து முக்–க�ோடி தேவர்–கள் பூஜித்த பெருமை வாய்ந்–தது. மேலும் கழு–கு–கள் பூஜித்த பெரு–மை–யும் க�ொண்–டது. திருக்–க–ழுக்–குன்–றத்– திற்கு கழு–கா–ச–லம், நாரா–ய–ண–புரி, பிரம்–ம–புரி, இந்–திர– பு – ரி, உருத்–திர– க�ோ – டி, நந்–திபு – ரி மற்–றும் பட்சி தீர்த்–தம் என பல சிறப்–புப் பெயர்–கள் உண்டு. நான்கு வேதங்–க–ளும் சேர்ந்து மலை–யாக அமைந்– த – த ால் இந்த மலைக்கு வேத– ம லை அல்– ல து வேத– கி ரி என்ற பெயர் ஏற்– ப ட்– ட து.

94

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

வேத–கிரி – யி – ன் மீது எழுந்–தரு – ளி அருள்–பா–லிப்–பத – ால் இறை–வ–னுக்கு வே–த–கி–ரீஸ்–வ–ரர் என்ற பெயர் அமைந்–தது. திருக்–கழு – க்–குன்–றம் வேத–மலை மீது  ச�ொக்–க–நா–யகி உட–னுறை வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரர் ஆல–ய–மும், மலை–ய–டி–வா–ரத்–தில் தி–ரி–பு–ர–சுந்–தரி உட–னுறை வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரர் ஆல–ய–மும் அமைந்– துள்–ளன. இந்த இரு–க�ோ–யில்–க–ளும் முறையே மலைக்–க�ோ–யில் மற்–றும் தாழக்–க�ோ–யில் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. வேத–ம–லை–யின் நுழை–வு–வா–யி–லைக் கடந்– தால் அடி–வா–ரத்–தில் இட–து–பு–றத்–தில் சிந்–தா–திரி விநா–ய–கர் சந்–நதி அமைந்–துள்–ளது. விநா–ய–கப்– பெ–ரும – ானை வணங்கி விட்டு மலை–யேற – த் துவங்க வேண்–டும். அருள்–மிகு வேத–கிரீ– ஸ்–வர– ரை வணங்கி அருள்–பெற 567 படி–க–ளைக் கடக்க வேண்–டும்.

திருக்கழுக்குன்றம்

மலைப்–பா–தை–யில் வல–துப்–பு–றத்–தில் அருள்–மிகு கம்– ப ா– ந தி சந்– ந தி அமைந்– து ள்– ள து. மலைக்– க�ோ–யி–லில் கரு–வ–றை–யில் இறை–வன் சுயம்–புத் திரு–மேனி – ய – ாக  வேத–கிரீ– ஸ்–வர– ர் என்ற பெய–ரில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்–ளார். பிர–ாகா–ரத்–தில் நர்த்–தன விநா–யக – ரு – ம்,  ச�ொக்–கந – ா–யகி அம்–மனு – ம் தனித்– தனி சந்–ந–தி–க–ளில் அருள்–பா–லிக்–கின்–ற–னர். வெளிப்–பி–ரா–கார க�ோஷ்–டங்–க–ளில் புடைப்–புச் சிற்–பங்–கள – ாக அர்த்–தந – ா–ரீஸ்–வர– ர், ச�ோமாஸ்–கந்–தர், ய�ோக தட்–சி–ணா–மூர்த்தி அமைந்து அருள்–பா–லிக்– கி–றார்–கள். ப�ொது–வாக சிவத்–த–லங்–க–ளில் கரு–வ– றைக்கு எதி–ரில் நந்தி காணப்–ப–டும். ஆனால், இத்–தல – த்–தில் கரு–வறை – க்கு எதி–ரில் நந்தி இல்லை. அருள்–மிகு வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரரை இந்–தி–ரன் பன்–னி– ரண்டு வரு–டங்–க–ளுக்கு ஒரு முறை இடி உரு–வத்– தில் வந்து பூஜித்–துச் செல்–வத – ாக ஐதீ–கம். கிரேதா யுகத்–தில் சண்–டன் மற்–றும் பிர–சண்– டன், திரேதா யுகத்–தில் சம்–பாதி மற்–றும் ஜடாயு, துவா–பர யுகத்–தில் சம்–புகு – ந்–தன் மற்–றும் மாகுந்–தன் ஆகி–ய�ோர் சாபத்–தி–னால் கழு–கு–க–ளாக உரு–மாறி வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரரை வழி–பட்டு சாப–வி–ம�ோ–ச–னம் அடைந்–தார்–கள். கலி–யு–கத்–தில் சாரூப நிலையை வர–மாக வேண்டி பூஷா மற்–றும் விருத்தா ஆகிய – ந்–தார்–கள். இவர்–களி – ன் தவத்– முனி–வர்–கள் தவ–மிரு திற்கு மெச்–சிய இறை–வன் அவர்–கள் விரும்–பிய வரத்தை அளிக்க முன்–வந்–தப�ோ – து அதை மறுத்து சாயுஜ்ஜிய நிலையை வர–மாக வேண்–டி–னார்–கள். இத–னால் க�ோப–மடை – ந்த இறை–வன் அவர்–களை – ச் சபித்து கழு–குக – ள – ாக மாற்–றின – ார். அவர்–கள் இரு–வ– ரும் சாப–விம�ோ – ச – ன – ம் வேண்டி பல ஆண்–டுக – ள – ாக தின–மும் பக–லில் வேத–ம–லையை வலம் வந்து இறை– வ னை வேண்டி சர்க்– க – ரை ப் ப�ொங்– க ல்

பிர–சா–தத்தை உண்–ணும் வழக்–கத்–தைக் கடைப்– பி–டித்–தார்–கள். இரண்டு கழு–குக – ள் தின–மும் வேத–ம– லை–யினை வலம் வந்த கார–ணத்–தி–னால் இந்த ஊருக்கு திருக்–க–ழுக்–குன்–றம் என்ற பெய–ரும் பட்–சி–தீர்த்–தம் என்ற பெய–ரும் உண்–டா–னது. வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லின் தீர்த்–தம் சங்கு தீர்த்–தம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. தாழக்–க�ோ– யி–லான திரி–பு–ர–சுந்–தரி உட–னுறை வேத–கி–ரீஸ்–வர் திருக்–க�ோ–யி–லின் தீர்த்–தம் ரிஷ–பத் தீர்த்–தம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மார்க்–கண்–டேய முனி–வர் இந்த தீர்த்–தத்–தில் நீராடி சிவ–பூஜை செய்ய முற்– பட்–ட–ப�ோது ‘ஓம்’ என்ற ஓங்–கார ஒலி–ய�ோடு ஒரு சங்கு த�ோன்–றி–யது. அந்த சங்–கைக் க�ொண்டு முனி–வர் சிவனை பூஜித்–தார். அன்று முதல் பன்–னி– ரண்டு ஆண்–டுக – ளு – க்கு ஒரு–முறை இந்த குளத்–தில் சங்கு பிறக்–கி–றது. இத–னால் இத்–தீர்த்–தம் சங்கு தீர்த்–தம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இத்–தீர்த்– தத்–தில் கடை–சி–யாக 1, செப்–டம்–பர் 2011 அன்று சங்கு த�ோன்–றி–யது. குரு–ப–க–வான் ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் ஒரு ராசி என பன்–னி–ரண்டு ராசி–க–ளைக் கடந்து மீண்–டும் அதே ராசிக்கு வர 12 ஆண்–டு–க–ளா–கி–றது. குரு– ப– க – வ ான் சிம்– ம – ர ா– சி – யை க் கடக்– கு ம் ப�ோது கும்–ப–க�ோ–ணத்–தில் மகா–ம–கம் நடை–பெ–று–கி–றது. இதே–ப�ோல குரு–ப–க–வான் கன்னி ராசி–யைக் கடக்– கும் ப�ோது திருக்–க–ழுக்–குன்–றத்–தில் சங்–கு–தீர்த்த புஷ்–கர மேளா க�ோலா–க–ல–மாக நடை–பெ–று–கி–றது. இதே நாளில் லட்–ச–தீ–பத் திரு–நா–ளும் க�ொண்–டா– டப்–ப–டு–கி–றது. இந்த ஆண்டு 2, ஆகஸ்ட் 2016 அன்று சங்–குதீ – ர்த்த புஷ்–கர– மே – ளா வெகு சிறப்–பாக க�ொண்–டா–டப்–பட்–டது. வேத–கி–ரீஸ்–வ–ரர் க�ோயில் அமைந்த மலைக்– ðô¡

95

1-15 டிசம்பர் 2016

பம்–ச–மா–கும். குன்–றா–னது சுமார் மூன்று பேருந்து நிலை– ய த்– கில�ோ– மீ ட்– ட ர் சுற்– ற – ள வு திற்கு அரு–கில் தாழக்–க�ோ– க�ொண்– ட து. பல அரிய யில் என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டும் மூ லி – கை – க ள் நி றை ந ்த அருள்– மி கு திரி– பு – ர – சு ந்– த ரி இந்த மலையை ப�ௌர்– உட–னுறை வேத–கிரீ– ஸ்–வரர் ணமி நாளில் வலம் வந்– திருக்–க�ோயி – ல், மார்க்–கெட் தால், தீராத ந�ோய்–க–ளும் பேருந்து நிறுத்–தம் அரு–கில் தீரும் என்–பது நம்–பிக்கை. அருள்– மி கு ருத்– ர – க�ோ ட்– ப�ௌர்–ணமி நாட்–க–ளில் பல்– டீஸ்–வ–ரர் திருக்–க�ோ–யில், லா–யிர– க்–கண – க்–கான மக்–கள் வேத–ம–லை–யைச் சுற்–றி–வ– இந்த மலையை வலம் வரு– ரும் வழி–யில் அருள்–மிகு கி– ற ார்– க ள். மேலும் இந்த திரு–மலை ச�ொக்–கம்–மன் மலை–யில் சஞ்–சீவி – க் காற்று திருக்–க�ோயி – ல் என பல புரா– வீசு–வ–தால் த�ொடர்ந்து ஒரு திரி–பு–ர–சுந்–தரி - வேத–கிரீஸ்–வரர் தா–ன–மான க�ோயில்–க–ளை– மண்– ட – ல ம் இந்த மலை– யும் இங்கு தரி–சிக்–க–லாம். யினை வலம் வந்–தால் தீராத காலை ஆறு முதல் பன்–னி–ரண்டு மணி வரை– ந�ோய்–க–ளும் தீரும் என்–பது ஐதீ–கம். யி–லும், மாலை நான்கு முதல் இரவு எட்டு மணி வேத–கிரீ– ஸ்–வர– ரை தரி–சிக்க மலை ஏறும்–ப�ோது வரை–யி–லும் பக்–தர்–க–ளின் வழி–பாட்–டிற்–காக நடை – ல் இடை–யிடையே – ஓய்–வெடு – த்–துச் மலைப்–பா–தையி திறந்–தி–ருக்–கும். திருக்–க–ழுக்–குன்–றம், செங்–கற்– செல்ல சிறு சிறு மண்–ட–பங்–கள் அமைக்–கப்–பட்– பட்–டி–லி–ருந்து 13 கில�ோ–மீட்–டர் த�ொலை–வி–லும், டுள்–ளன. இந்த திருக்–க�ோ–யி–லில் ஏறிச் செல்ல மாமல்–லபு – ர– த்–திலி – ரு – ந்து 15 கில�ோ–மீட்–டர் த�ொலை– ஒரு மலைப்–பா–தை–யும், தரி–ச–னத்தை முடித்–துக் வி–லும் அமைந்–துள்–ளது. செங்–கற்–பட்–டி–லி–ருந்து க�ொண்டு இறங்கி வர ஒரு பாதை–யும் உள்–ளன. மாமல்–லபு – ர– ம் மற்–றும் கல்–பாக்–கம் செல்–லும் பேருந்– மேலும் மலைப்–பாதை முழு–வ–தும் மேற்–கூரை து–கள் திருக்–கழு – க்–குன்–றம் வழி–யா–கவே செல்–லும். அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது.

– ரு – ந்–தும் மாமல்–லபு – ர– த்–திலி – ரு – ந்–தும் செங்–கற்–பட்–டிலி – ல் எந்–தவி – த வெயில் மற்–றும் மழைக்–கா–லங்–களி ஏரா–ள–மான பேருந்–து–கள் உண்டு. சிர–மத்–திற்–கும் ஆளா–கா–மல் மலை ஏறிச்–சென்று இறை–வனை தரிசிக்–கல – ாம் என்–பது கூடு–தல் சிறப்– - ஆர்.வி.பதி

96

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

விரைவில்... நசாளிதழுடன்

2017

காலண்டர் வென்மனை l புதுமவ llமவலூர் l மெலம் llமகாமவ l திருச்சி llைதுமர வென்மனை வெலமல ொகர்மகாவில வபஙகளூர் மும்மப l l வ்டலலி வ்டலலி வென்மனைl lபுதுமவ புதுமவ lமவலூர் மவலூர்llமெலம் மெலம் lமகாமவ மகாமவllதிருச்சி திருச்சி lைதுமர ைதுமரlllவெலமல வெலமலlllொகர்மகாவில ொகர்மகாவிலlllவபஙகளூர் வபஙகளூர் lll மும்மப

ானப்பு ம தர யாரி த

ஒரு புதிய அனுபவம் ஒரு புதிய அனுபவம் ஒரு புதிய அனு்பைம்

துலலியைானை கணிப்பு - தரைானை பதிப்பு துலலியைானை கணிப்பு - தரைானை பதிப்பு

www.dinakaran.com

www.dinakaran.com /dinakarannews /dinakaran_web www.dinakaran.com /dinakarannews /dinakaran_web

2017 ஜன்ரி 2017 மார்ச் 2017 மே

துலலியைானை கணிப்பு - தரைானை பதிப்பு துர்முகி (மொர்​்கழி - யத) துர்முகி (மாசி - பங்குனி)

நஹவிளமபி (சித்தியர ஞாயிறு திங்கள்- யவகாசி) செவ்ாய் ஞாயிறு திங்கள் செவ்ாய் ஞாயிறு திங்கள் செவ்ாய்

புதன் புதன்

/dinakarannews

தினைகரன் ொளிதழு்டன் இமைப்பு தினைகரன் ொளிதழு்டன் இமைப்பு

/dinakaran_web

தினைகரன் ொளிதழு்டன் இமைப்பு

1438 ரபியுல் ஆகிர் - ஜமொதுல் அவவல் 1438 ஜமாதுல ஆகிர் - ைஜப

வியாழன் வியாழன்

1438 ஷாபான் - ரம்ான்

ச்ள்ளி ச்ள்ளி

ெனி ெனி ெனி

மொர்​்கழி

ரபியுல் ஆகிர்

1 21 32 413 524 635 746 857 968 1079 1181012 91113 10 11 1214 13 15 16 17 18 19 20 21 12 14 13 15 14 16 15 17 16 18 17 19 18 20 22 23 24 25 26 27 28 ான 192120 21 ம 22 23 24 25 ய 22 23 24 25 26 27 லி ப்பு 292630 ல் 31 து 30 31 கணி 28272928302931 ஏப்ரல் 1 2ஜூன் 3 41 30 5 2 6 3 7 4 8 9 110 211 3 4 14 5 15 6 516 7 617 8 718 9 810 12 13 911101211131214131514161517 19 20 21 22 23 24 25 16 17 18 19 20 21 22 18 28 19 20 21 22 23 24 26 27 23 24 25 26 27 28 29 புதன்

வியாழன்

ச்ள்ளி

மாசி

ஷாபான்

m

சஷடி திதி அ.கா.3.46 பிறகு சபதமி திதிந.நந. கா. திதி அ.கா.2.36 பிறகு அஷடைமி திதி ந.நந. சபதமி திதி இ.11.12 பிறகு துவாதசி திதி அஷடைமி திதி அ.கா.1.04 பிறகு நவமி திதிந.நந. கா. நவமி திதி அ.கா.0.01 பிறகு தசமி திதி ந.நந.ஏகாதசி 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 கா. 10.30-11.30 - மா.....

9.30-10.30 - மா. திதி 4.30-5.30 கா. 7.30-8.30 - மா.

4.30-5.30 புனரபூசம கா.10.44 பிறகு பூசம பூசம கா.9.46 பிறகு ஆயிலைம பூரம கா.9.10 பிறகு உத்திரம ஆயிலைம கா.9.09 பிறகு மகம இ.11.21 பிறகு ஏகாதசி மகம கா.8.55 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 3.00-4.00 ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா..... ந.நந.9.30-10.30 - மா. 3.00-4.00

பஞசமி திதி கா.6.33 பிறகு சஷடி திதி திருவாதியர கா.11.59 பிறகு புனரபூசம ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30



யத

சித்தியர

l

ஜமாதுல ஆகிர்

 அமாவார்ச பிைந்தாஷம் ்சங்க்டஹை m பபௌர்​்ணமி வாஸ்து �ாள் ்சதுர்த்தி 2 18 17 9 இரவு மணி முதல் 3 19 4 20 நம தினம 5 21 6 22 6 காலை 10.328.00மணி 7 23 8 திருதியய திதி �.3.12 வயர பிறகு சதுர்த்தி3.01 திதி மணி சதுர்த்தி திதி �.2.53 வயர 10 11.08 அதிகாலை வலர பிறகுகார்த்திரக �ஞசமி. �ஞசமி திதி �.2.01 வயர பிறகு சஷடி திதி சஷடி திதி �.12.45 பிறகு சபதமி திதி சபதமி திதி ்கொ.11.07 பிறகு அஷ்டமி திதி அஷ்டமி திதி ்கொ. 9.13 பிறகு நவமி திதி முதல் மணி வலை நவமி திதி ்கொ.7.05 பிறகு தசமி திதி திருரவொணம் மொ.4.00 வயர பிறகு அவிட்டம் சுபமுகூர்த்​்தம் அவிட்டம் மொ.4.11 வயர பிறகு சதயம். சதயம் �.3.56 பிறகு பூரட்டொதி பூரட்டொதி �. 3.15. பிறகு உத்திரட்டொதி 17 1 உத்திரட்டொதி 18 �.2.18 பிறகு ரரவதி 2 ரரவதி 19�.12.58 பிறகு அசுவினி 20 ்கொ.11.32 பிறகு �ரணி 3 அசுவினி 4 ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30 ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ.

9.30-10.30 மொ.

4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. கரிநாள் 10.30-11.30 மொ.... ந.ரந. ்கொ.

9.30-10.30 மொ.

4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 10.30-11.30 - மொ. 4.30-5.30 கரி�ாள் திருதிர� 8்சஷ்டி 5 20திதி மா.5.11 பிறகு ்சதுர்த்தி திதி 7பஞ்சமி 18 21திதி ப.3.11 பிறகு பஞ்சமி திதி 22 திதி ப.1.00 பிறகு ்சஷ்டி திதி 4 19 6்சதுர்த்தி 23திதி கா.10.41 பிறகு ்சப்தமி திதி 9 ஏகா்தசி ்சஷ்டி உத்திைட்டாதி அ.கா.5.45 பிறகு நைவதி நைவதி அ.கா.5.12 பிறகு அசுவினி அசுவினி அ.கா.3.48 பிறகு பைணி பைணி அ.கா.2.13 பிறகு கார்த்திரக 1, 19, 2821,30,31 திருவண்ணாமகை கிரிவைம்

11 இைவு 8.58 மணி முதல் ஆஙகிலப புத்தொண்டு 12 காலை 8.52 மணி வலை திருைண்ணாமவை கிரிை​ைம்

m

24

10 26

9 25

11

ப�ொங்கல்

27

12 28

13 29

14 1

15 தசமி திதி அ.்கொ.4.18 பிறகு ஏ்கொதசி திதி ஏ்கொதசி திதி அ.்கொ.2.28 பிறகு துவொதசி திதி துவொதசி திதி அ.்கொ.0.12 பிறகு திரரயொதசி திதி சதுர்த்தசி திதி இ.7.57 பிறகு ப�ௌர்ணமி ப�ளர்ணமி திதி மொ.6.11 பிறகு பிரதயம பிரதயம திதி மொ.4.45 பிறகு துவிதியய திதி துவிதியய திதி �.3.38 பிறகு திருதியய திதி �ரணி ்கொ.9.53 பிறகு ்கொர்த்திய்க ்கொர்த்திய்க ்கொ.8.15 பிறகு ரரொகிணி இ.9.58 ரரொகிணி ்கொ.6.40 பிறகு மிரு்கசீர்ஷம் மிரு்கசீர்ஷம் அ.்கொ.5.00 பிறகு திருவொதியர திருவொதியர பிறகு புனர்பூசம் அ.்கொ.2.49 பிறகு பூசம் பூசம் அ.்கொ.2.10 பிறகு ஆயில்யம் 5 ்கொ.22 6 ்கொ.

237.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ.21 7 ்கொ.

249.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30 8ந.ரந.

25்கொ.அ.்கொ.3.54 ந.ரந.

6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30 9புனர்பூசம் 269.30-10.30 ந.ரந.

10 11 ந.ரந.

10.30-11.30 - மொ. ... ந.ரந. ்கொ.

- மொ. 4.30-5.30 ந.ரந.27 ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 ்சப்தமி திதி கா.8.21 பிறகு அஷ்​்டமி திதி அஷ்​்டமி திதி அ.கா.4.06 பிறகு நவமி திதி ்த்சமி திதி அ.கா.1.44 பிறகு ஏகா்தசி திதி இ.11.58 பிறகு துவா்தசி திதி இ.10.32 பிறகு நவமி திதி அ.கா.3.48 பிறகு ்த்சமி திதி திைந�ா்தசி திதி திைந�ா்தசி திதி இ.9.30 பிறகு ்சதுர்த்​்தசி திதி ்சதுர்த்​்தசி திதி இ. 8.55 பிறகு பபளர்​்ணமி கார்த்திரக அ.கா.0.35 பிறகு நைாகிணி மிருகசீர்ஷம் இ.9.25. பிறகு திருவாதிரை துவா்தசி திதி புனர்பூ்சம் மா.6.53 பிறகு பூ்சம் திருவாதிரை இ.8.01 பிறகு புனர்பூ்சம் மா.6.03 பிறகு ஆயில�ம் திதி மகம் மா.5.35 பிறகு பூைம் 10 கா.6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 14 ஆயில�ம் மா.5.36 பிறகு மகம் 15 13பூ்சம் 11 கா.10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30 12 ந.நந. கா. 6.00-7.00 - ப. 1.30-2.30 ந.நந. ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா..... ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

24

25

துவாதசி திதி இ.11.39 பிறகு திரநைாதசி திதி உத்திரம கா.9.55 பிறகு ஹஸதம ந.நந.6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30

யவகாசி

உழவர் திருநொள்

16 3

திரநைாதசி திதி அ.கா.0.27 பிறகு சதுரத்தசி சதுரத்தசி திதி அ.கா.1.45 பிறகு பபளர்ணமி திதி சித்தியர ப.12.52 பிறகு சுவாதி திதி சுவாதி ப.2.59 பிறகு விசாகம ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

பங்குனி

m

திருவள்ளுவர் தினம்

2

27

26

திரநைாதசி திதி முழுவதும ஹஸதம கா.11.09 பிறகு சித்தியர ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30

17 4

18 5

28

29

30

19 6

20 7

21 8 22 திருதியய திதி �.3.02 பிறகு சதுர்த்தி திதி சதுர்த்தி திதி �.2.58 பிறகு �ஞசமி திதி �.3.41 பிறகு சஷடி திதி சஷடி திதி மொ.4.17 பிறகு சபதமி திதி சபதமி திதி மொ.5.40 பிறகு அஷ்டமி திதி அஷ்டமி திதி இ.7.26 பிறகு நவமி திதி நவமி திதி இ.9.26 பிறகு தசமி திதி ஆயில்யம் அ.்கொ.2.05 பிறகு ம்கம் �ஞசமி திதி ம்கம் அ.்கொ.2.08 பூரம் அ.்கொ.2.50 பிறகு உத்திரம் உத்திரம் அ.்கொ.4.01 பிறகு ஹஸதம் ஹஸதம் அ.்கொ. 5.41 பிறகு சித்தியர சித்தியர ்கொ.7.54 பிறகு சுவொதி சுவொதி ்கொ.10.13 பிறகு விசொ்கம் ந.ரந. ்கொ. 28 6.30-7.30 - மொ. 3.45-4.30 ந.ரந.

6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ந.ரந. ந.ரந.3்கொ. 10.30-11.30 - மொ......

12்கொ.29 ந.ரந.

13 ்கொ.17.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 14்கொ.29.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந.

15 16 ்கொ.

4 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 17 ்கொ.57.30-8.30 - மொ. 3.00-4.00 18 பபளர்​்ணமி திதி இ.8.50 பிறகு பிை்தரம திதி பிை்தரம திதி இ.9.12 பிறகு துவிதிர� திதி துவிதிர� திதி இ.10.09 பிறகு திருதிர� திதி திருதிர� திதி இ.11.33 பிறகு ்சதுர்த்தி திதி ்சதுர்த்தி திதி முழுவதும் ்சதுர்த்தி திதி அ.கா.1.15 பிறகு பஞ்சமி திதி பஞ்சமி திதி அ.கா.3.14 பிறகு ்சஷ்டி திதி பூைம் மா.6.04 பிறகு உத்திைம் உத்திைம் மா.6.59 பிறகு ஹஸ்தம் ஹஸ்தம் இ.8.27 பிறகு சித்திரை மா.4.30 சித்திரை இ.10.22 பிறகு சுவாதி சுவாதி சுவாதி அ. கா.0.35 வி்சாகம் வி்சாகம் அ.கா.3.05 பிறகு அனுஷம் ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30 ந.நந. ந.நந.

17கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 22 21 கா. 9.30-10.30 பிறகு 18கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 19கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 20 ந.நந. ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா....... ந.நந.

- மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30

16

l

துவொதசி திதி அ.்கொ.3.34 பிறகு திரரயொதசி திதி மூலம் இ.7.56 பிறகு பூரொ்டம் ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30

1 18

14

26

27

28

2 16

16

29

பிப்ர்ரி

திதி மா.6.55 பிறகு சதுரத்தி திதி சதுரத்தி திதி மா.4,48 பிறகு பஞசமி திதி இ.8.08 பிறகு காரத்தியக புனரபூசம மா.6.49 பிறகு பூசம அமொவொயச துர்முகிதிருதியை -திருவாதியர நஹவிளம்பி (பங்குனி - பிரரதொஷம் சித்திரை) ந.நந. கா. 6.00-7.00 - மா.l 3.30-4.30 ந.நந. கா. 6.00-7.00 - மா. 4.30-5.30

m

சங்க்டஹர

ப�ௌர்ணமி

சதுர்த்தி (யவகாசி - ஆனி) நஹவிளமபி  ்கொர்த்திய்க சு�முகூர்த்தம்

்சதுர்த்தி திதி கா.8.50 பிறகு பஞ்சமி திதி மிருகசீர்ஷம் ப.1.28 பிறகு திருவாதிரை ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30

ஞாயிறு

திஙகள்

3

வெவவாய் புதன்

வியாழன்

23

நவமி திதி மொ.5.44 பிறகு தசமி திதி ்கொர்த்திய்க மொ.4.28 பிறகு ரரொகிணி ந.ரந. ்கொ.6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30

தசமி திதி �.3.28 பிறகு ஏ்கொதசி திதி ரரொகிணி �.2.52 பிறகு மிரு்கசீர்ஷம் ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30

மொசி

20

வவள்ளி

24

7

்சஷ்டி திதி இ.7.47 பிறகு ்சப்தமி திதி நைாகிணி கா.6.58 பிறகு மிருகசீர்ஷம் ந.நந. கா.6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30

m

யத

ராகுகாலம்

11

குளிமக

22

8 22

28

l

12

15 29

4

வாரசூமல

பரிகாரம்

நவமி திதி ப.1.42 பிறகு ்த்சமி திதி புனர்பூ்சம் அ.கா.2.44 பிறகு பூ்சம் ந.நந. கா. 9.00-10.00 - மா. 4.30-5.30

14, 15, 16,

30

பிரநதாஷம சஙகடைஹர சதுரத்தி 2

7

பககம் 288  8 13 ஓலெ



₹4

www.tamilmurasu.org

4 அக்னி நடசத்திரம் 29 வசந்த �வராத்திரி

ஆரம்​்பம் ஆரம்பம் 10 சித்ரா ப்பளர்ணமி 31 வங்கி முழு வருை விைககு ஸகெட

இயந்திரஙகளில்

கபங்க கிலை–யில

நீணெ வரி–லெ–யில

கணாலை

மாக மமாடி 3 நாள் சுற்றுப்பயண ஜப்பான் சென்​்ார்

அலை–கமணா–தி–யது. கூட–ெம் வங்–கி–க–ளில சபணாது–மக–கள். இலத–ய–டுத்து மகிழ்ச்–சி–யில கிலெத்த

கநணாட–டு–கள் எனை அறி–விக–கப்–பட–ெது. புதிய ரூ.2000

மணாற்–றிக–சகணாள்–ை–ைணாம் வங்–கி–யில வங்–கி–க–ளில செனலனை திந–கர இனறு முதல அடுத்தபெம்: கநணாட–டு–கலை கிெந்–த–னைர. ரூ.500, ரூ.1000மக–கள் கணாத்து 7 மணி முதல

வொக்குப்பதிவு

செனலனை ஆயி–ைம்

க்கயெழுத்து?

த் – ஒபபந்தம் க ச ய – ழு நவ.10– த ம் ள அணுசகதி ஒ ப் – ப ந் கு புது–செலலி, ட் – டு க் தாக வாய்ப்–புள்–ை–தாக ன் ந ா சதரி–விக்–கின்– ஜ ப் – ப ா சுற்–றுப்–ப–ய–ண– இந்–தியா, தக–வல்–கள் சபாருத்– மூன்று நாள் ப–திவு இயந்–தி–ரங்–க–ளி–லும் நரரந்–திர சின்–னம் றன. ரமலும், ஜப்–பான் மண–டை மாக பிர–த–மர் புறப்–பட்டு சபயர், அசம–ரிக்கா,கடற்–ப–ளட– தும் பணிளய உதவி மண– ரமாடி இன்று நாடு–க–ளின் பயிற்–சி–கள் ம் செய்–த– சென்–றார். அந்–நாட்–டு–டன் அலு–வ–ைர்–கள், ப் – ப ந் – த சதற்கு கள் கூட்–டாக க் தி ஒ டை அலு–வ–ைர்–கள் மாளைக்–குள் அ ணு – ெ ரமற்ச–காள்–வது, இன்று பாது–காப்பு விடும். நாளை ளகசய–ழுத்–தாக அதி–கா–ரி–கள், தக–வல்– விஷ– ட் – னர். பணி முடிந்து 14 சீன கடல் ல் ர வ கள்,ரதர்–தல் பல்–ரவறு இந்த நவ.10வாய்ப்–புள்–ை–தாக – ள ை – யி சதாகு–தி–யில் ஜப்–பான் தஞலெ, உள்–பட ரபாட்– கள் சதரி–விக்–கின்–றன. செய்–யப்–பட்ட மு ன் – னி சபயர், சின்–னம், தஞளெ இ ன் று டி குறித்து ரதர்வு – னி ல் யங்–கள் – ரி – ட ம் ர ம ா அர–வக்–கு–றிச்சி, வாக்–குப்–ப–திவு பா–ை–ரின் சபாருத்–தும் ரபர் மட்–டுரம ஜ ப் – ப ா ரததி வளர ஒரு வாக்– சதாகு– உள்– தஞளெ, ரவட்– இயந்–தி–ரங்– மின்–னணு பி ர – த – ம நடத்த 12ம் சபாறி–யா– டி– யி – டு – வ – த ால் ஒரர ஒரு வரு– பணி வரும் 19ம் வாக்–குப்–ப–திவு முதல் சின்– புளகப்–ப–டம் முத–லில் திருப்–ப–ரங்–குன்–றம் ஆரைா–ெளன செய்–யும் அண– இயந்–தி–ரங்–க–ளில் சபயர், பணிளய காட்–டி–னர். குச்–ொ–வ–டிக்கு இயந்–தி–ரம் இந்–தியா-ஜப்–பான் – ல் ரதர்–தல் தி–களி தனது அகர செய்து கள் ரதர்வு இயந்– உச்சி மாநாடு ைார். பா–ைர்–க–ளின் ரமாடி ைர்–கள் கசைக்–டர் வாக்–குப்–ப–திவு பங்–ரகற்– டாந்–திர ரததி நடக்–கி–றது. பிர–த–மர் த – ச ய ா ட் டி பூபதி(திமுக) நடந்–தது. னம், புளகப்–ப–டம் சபாருத்–தும் அந்த வாக்–குப்–ப–திவு நிளை–யில் மட்–டும் சபாருத்–தப்–ப–டு– நடக்–கி–றது. இதில் ரமாடி உள்– அஞ–சு–கம் த் – ள ணா–துளர, சதாகு–தி–யில் வரி–ளெப்–படி காளை 10.30 தி–ரம் ெரி–யான அந்த திருப்–ப–ரங்–குன்–றத்– பிர–த–மர் புறப்– பய–ண 2 எந்– சவௌியிட்ட ப–தற்–காக ஏற்–க–னரவ வாக்– கி– ற து. ஒரு பூத்–துக்கு தஞளெ – ெ ா – வ – டி – க ள் பணி இன்று ளெ , அ ர – ரங்–க–ொமி(அதி–முக) ‘‘ஜப்–பா– தஞ–ளெ–யி–லும், சடல்–லி–யில் ஜப்–பா–னுக்கு உள்–ைது. எந்த ா க் – கு டு – கி – ற து . திற்கு கு த ஞ இன்று பட 14 ரபர் நடத்– 276 வ அறிக்–ளக–யில், ம ணி க் ப் – ப – நமது உறவு, – ம் அர–வக்–கு–றிச்–சிக்–கு3 இயந்–தி–ரத்–தில் இயந்–தி–ர– பட்டு சென்–றார். செய்–யப்–ப–ட– தி–ரமு தளை–ந–கர் ரக.சி. பழ–னி–ொமி(திமுக), அ ள ம க் – க வாக்–குப்–ப–திவு வக்–கு–றிச்சி ரதர்–தல் ராஜ–தந்– நிளை– அலு–வ–ை– குப்–ப–தி–வும் னு–ட–னான ஜப்–பான்ய ா – வு க் – கு ச் வாக்–குப்–ப–திவு அர–வக்– எனரவ 276 வாய்ந்த கூடு–த– காலி–யான செந்–தில்–பா–ைாஜி(அதி–முக) சிறப்பு – னு ம் ெர்–வ–ரதெ தும் அலு–வ–ைர் இந்த 39 ரபர் – கி – ர என்–பளத மும் சபாருத்–தப்–ப–டு–கி–றது. சதாடங்–கி–யது. வில்ளை.

–ட –கி–றார். ர ட ா க் ரமாடி, அங்கு உள்–பட – லு ம், டாக்–டர் இயந்–தி–ரங்–க–ளும், பய–ணத்–தின்– தி– ர த்– து ர் யி–டு – யி யில் உள்–ைது முன்–னி–ளை– இன்று மாளைக்–குள் இயந்–தி–ரங்–க–ளும் கங்–க–ளில்செயல்–ப–டுத்–து–வ– ஏ.ரக. விடும். அதன் செல்–லும் டு ம ன் – ன இந்–தப் கு– றி ச்– சி ைாக 41 உறுதி கூட்–டாண–ளம–யு–ட–னும் ர் ட் வாக்–குப்–ப–திவு இதளனசபங்–க–ளூரு சபல் ரவட்– பணி முடிந்து ந் து ரவட்–பா–ைர்–கள் அ ந் – ந ா ட ா , பி ர – த – ம – ரபாது, இந்–தி–யா–வுக்–கும் ெர–வ–ணன்(திமுக).உள்–பட அதற்–கான இளடரய கட்–ட–ளமக்–கப்–பட்–ட–தா– இயந்–தி–ர– தற்–காக இரு–நா– கி ர ல் இ ரு யில் சபாறி–யா–ைர்–கள் பிறகு அதி–கா–ரி–கள், – ன த் – தி அ கி – டி ா அ ர ப ஆ ப் ஜப்–பா–னுக்–கும்ஒ ப் – ப ந் – த ம் கும். ஜப்–பா–னில்வர்த்–தக ரபாஸ்(அதி–முக) முன்–னி–ளை–யில் காட்–டி–னர். செய்–யப்–பட்டு நி று – வ சபட்– திருப்–ப–ரங்–குன்–றத்– கட்–டுப்–பாட்டு தி சதாகு–திக்–கும் செய்து ரவட்–பா–ைர்– பா–ைர்–கள் முக்–கிய என்று ரதர்வு ெந்–தித்–து ஷி ண ரட ணு – ெ க் 28 ரபர் பிறகு டு– க – ளி ன் இதளன அந்– அ ரபாட்–டி–யி–டு–கின்–ற– மும் தயார் நிளை–யில்–ளவக்– ஒவ்–சவாரு பூட்டி சீல் ரயாளர நாளை அந்த இயந்–தி–ரங்–கள் தளை–வர்–க–ளைச் சபாறி–யா–ைர்–கள் மற்– தி–லும் பின்–னர், ளகசய–ழுத்–தா–கும் ஏற்–றுக்–சகாணட துளற தைா 2 வாக்–குப்– டிக்–குள் ளவத்து பின்–னர் சதாழில் – லு ம் அது அரப– ரபச்– ரபசு–கி–றார். சதாகு–– வந்–தி–ருந்–த–னர். அல்– கள் மின்–னணு னர். எதிர்–பார்க்–கப்–ப–டு–கி–றது. உறளவ கு – தி – க – ளி மின்–– கப்–பட்–டது. மற்ற ள ற – யி ல் நாட்–டுப் பிர–த–மர் ஷிண– ண – ெந்–தித்து, ளவக்–கப்–ப–டும்.

3 சதா து அர––வக்–––கு–––றிச்சி இது–சதா–டர்–பான ரவட்–பா–ைர்–கள், ஒ ரு அ பை ஆ – து – வ றும் முத–லீட்டு ஏசஜன்ட்– வு ரவட்–பா–ைர்–கள் அ ள வ பூட்டி ரபாலீஸ் வு–டன் புகழ்–சபற்ற ரயில் சு – வ ா ர் த்ளத – ப – டு த் விரி–வாக அங்கு ப் – – – ப – – – தி பயன்–ப–டுத்–தப்–ப–டும் தி––யில் 39 புல்–ைட் நளட–சபற்று ர ம ம் ைது அவர்–க–ைது வ ா க் – – கு ளவத்து ரபாடப்–ப– கன்–சென் நக–ருக்–குப் குலுக்–––கல் ரபாட்–டி–யி–டு–வ–தால் சசைக் அக–ம– க – ை ாக ன ணு நடத்த ஜப்–பா–னின் சதாடர்–பாக சிறபபு பார்–கவ–ொ–ளர் அன்று மூைம் ரகாரப ரமலும், டு– நிய– பாது–காப்பு ரதர்வு ஒவ்–சவாரு வாக்–குச்–ொ–வ–டி– கூறி– இயந்–––தி–––ரங்–––கள் தி–ைா–வும் மின்–னணு ரநற்று ரபச்–சு–வார்த்ளத த�ாது �ார்–லவ–யா–ள–ைாக என்று உற்– வந்–தா–லும்,சூழ்–நி–ளை–கள் சைதீஷ் சைந்– தைா 3 டும். வாக்–குப்–ப–திவு ளமயத்–தில் பய–ணிக்–கி–றார். முளற––யில் ததாகு–திக்கு அர–சி–யல் இறுதி முடிவு உள்–ரைன்–’’ ததாகு–தி–யில் யி–லும் இயந்–தி–ரங்– ரயில்–களை �ார்–லவ–யா–ள–ைாகஏற்–க–னசவ நிலை–யில் தஞலசை வாக்–குப்–ப–திவு கவா–ஸகி கார–ண–மாக ா ம – த – ம ா கி வாக்–குப்–ப–திவு அதி–ரவக செய்––யப்–––பட்–––டது. சதாகுதி வாக்–குப்–ப–திவு அவர்–கள் இந்த யுள்–ைார். ளை து த து–வும், தசை​ைவின தான் இந்த இயந்–தி–ரங்–கள் பத்தி செய்–யும் அர––வக்–––கு–––றிச்சி பயன்–– க–ளும் ஒரு வாக்–குப்–ப–திவு இந்த உள்–ள–னர். உள்–ள–னர். ழி ற் – ெ ா கரு–வி–யும். எ டு ப் – ப �ார்–லவ–யா–ளர் முன்–னி– ர யி ல் ச த ா ஈடு–�ட்டு மிக்–கப்–�ட்டு ரமாடி வந்–தது. தற்–ரபாது மின்–னணு ஒரு சிறப்பு ஒ.பி. மீனா.

– கி – ற து வாக்––கு–––ொ–––வ–––டி–––க–––ளில் மின்––னணு கட்–டுப்–பாட்டு சமலும் த�யர் – வு ள்ை – த ப் – ப – டு சமாத்– வந்து �ணி–யில் வந்து பார்–ளவ–யா–ைர்–கள் வைா–கத்–துக்–கும் பார்–ளவ– – ப – டு த்– – த இயந்–––தி–––ரங்––– ச ப ா ரு த் அவ–ைது ததாகு–திக்கு தஞலசை சீல் அகற்–றப்–பட்டு சென்று தயார் உள்–ளர். இவர் இன்று மாநி–ைத்லத தஞலசை ளை–யில் ரநரில் வாக்––குப்–––ப–––திவு இந்த சதாகு–தி–யில் பீகார் சசைர்ந்த வாக்–குச்–ொ–வ–டி– நிய–மிக்–கப்–�ட்டு இவர் வாக்–குப்–ப–தி–வுக்கு கள் அங்––கீ–––க–––ரிக்–––கப்–––பட்ட கட்சி பிர––தி–––நி––– தம் 245 �ார்–லவ–யா–ள–ைாக உள்–ளார். உத்–த–ை–பி–ை–சத–சைத்லத 735 செய்–யப்–ப–டும். அளமக்–கப்–ப–டு–கி–றது. அர––சி–––யல் �ாது–காப்புகார்க் நிய–மிக்–கப்–�ட்டு சமாத்–தம் முன்––னி–––ளை–––யில் கள் உள்–ளார். தி– – க ள் குலுக்–––கல் முளற–– இவற்–றில் இயந்–தி–ரங்–க– வை உள்–ளார். சசைர்ந்த விஜ–ய–கு–மார் அலு––வ–––ை––– வாக்–குப்–ப–திவு கணினி தஞலசை 141 எந்–தி– விலை–வில் யில் கசைக்–––டர் ளும், கூடு–த–ைாகநிளை–யில் ரதர்வு செய்––யப்–––பட்––– தஞளெ ரங்–க–ளும் தயார் கத்–––தில் டது. இது–ரபாை அலு–வ–ை–கத்– ளவக்–கப்–ப–டும். கசைக்–டர் மின்–னணு ரநற்று தி– லு ம்

3 த�ொகுதிகளிலும்

1438 ஜமொதுல் அவவல் பூத்துககு

3 இெநதிரங்கள்

அரவககுறிச்சியில்

ஏகாதசி

முடிவு

சஷடி

1438 ைஜப - ஷாபான்

திருவண்ணாமகை கிரிவைம்

7

1438 ரம்ான் - ஷவவால

m

28

12

m

24

29

13

25

8

்த்சமி திதி ப.12.16 பிறகு ஏகா்தசி திதி பூ்சம் அ.கா.1.47 பிறகு ஆயில�ம் ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா.......

10 24

பிறகு �ஞசமி திதி ஹஸதம் �.1.12 பிறகு சித்தியர ந.ரந. ்கொ.9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30

29

13

11 25

திருதியை திதி முழுவதும

�ஞசமி திதி ்கொ.9.02 பிறகு சஷடி திதி சித்தியர �.3.12 பிறகு சுவொதி ந.ரந. ்கொ. 10.30-11.30 - மொ.........

30

14

ஏகா்தசி திதி கா.11.11 பிறகு துவா்தசி திதி ஆயில�ம் அ.கா.1.14 பிறகு மகம் ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

26

9

10

துவா்தசி திதி கா.10.35 பிறகு திைந�ா்தசி திதி மகம்.கா.1.08 பிறகு பூைம். ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

12 26

13 27

பிை்தரம திதி ப.1.06 பிறகு துவிதிர� திதி சித்திரை அ.கா.5.28 பிறகு சுவாதி ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

16 30

31

14

சஷடி திதி ்கொ.10.48 பிறகு சபதமி திதி புத்​்தாண்டு சபதமி திதி �.12.47 பிறகு அஷ்டமி திதி ்தமிழ்ப சுவொதி மொ.5.30 பிறகு விசொ்கம் விசொ்கம் இ.8.00 பிறகு அனுஷம் ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 புனி்த பவள்ளி

15

துவிதிர� திதி ப.2.48 பிறகு திருதிர� திதி சுவாதி கா.6.56 பிறகு வி்சாகம் ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா....

17 31

1

16

திருதிர� திதி மா.4.46 பிறகு ்சதுர்த்தி திதி வி்சாகம் கா.10.09 பிறகு அனுஷம் ந.நந. கா. 9.30-10.30 - ப. 4.30-5.30

18 1

2

17

்சதுர்த்தி திதி மா.6.45 பிறகு பஞ்சமி திதி அனுஷம் ப.12.41 பிறகு நகடர்ட ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

19 2

20 3

21

திதி அ.கா.0.22 பிறகு சதுரத்தி24 திதி சதுரத்தி திதி அ.கா.1.17 பிறகு பஞசமி திதி திதி அ.கா.1.02 பிறகு அஷடைமி திதி பஞசமி திதி அ.கா.1.44 பிறகு சஷடி திதி 26 சஷடி திதி அ.கா.1.38 பிறகு சபதமி திதி 23 திருதியை 10 11 13 27சபதமி உத்திராடைம திருநவா்ணம ப.1.39 பிறகு அவிடடைம 25 12அவிடடைம ப.2.30 பிறகு சதைம பூரடடைாதி ப.2.47 பிறகு உத்திரடடைாதி சதைம ப.2.53 பிறகு பூரடடைாதி ஏ்கொதசி திதி ப.12.16 இ.8.14 பிறகு பிற்கு திருநவா்ணம துவொதசி திதி துவொதசி திதி இ.9.16 பிறகு திரரயொதசி திதி திரரயொதசி

கா.10.27பிறகு பூராடைம பிறகுஏ்கொதசி உத்திராடைம தசமி திதி.மொ.6.46 திதி கா.அ.்கொ.1.05 ந.நந.

6.30-7.30பிறகு - மா. மூலம் 4.30-5.30 ர்கடய்ட ந.ரந. ்கொ.7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30

ந.நந.

7.30-8.30பிறகு - ப. பூரொ்டம் 1.30-2.30 மூலம்கா.அ.்கொ.3.18 ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30

5

கா.பிறகு ந.நந.திதி 9.30-10.30 மா. 3.30-4.30 பூரொ்டம்- அ.்கொ 5.10 ந.ரந. ்கொ. 10.30-11.30 - மொ........



பிறகு சதுர்த்தசி திதி சதுர்த்தசி இ.9.45 பிறகு அமொவொயச திதி ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. திதி 10.30-11.30 - மா..... கா. இ.9.48 ந.நந. கா.திதி 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30 உத்திரொ்டம் ்கொ.6.33 பிறகு திருரவொணம் திருரவொணம் ்கொ.7.20 பிறகு அவிட்டம் ந.ரந. ்கொ. 9.00-10.00 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30

கிழமை

ராகுகாலம்

குளிமக

lஎைகண்டம்

வாரசூமல

பரிகாரம்

20 6 21 7 22 8 3.00-4.30 12.00-1.30 23 ஞாயிறு 4.30-6.00 24 மைற்கு9 வவலலம் வஸந்த ்சப்தமி திதி இ.11.54 பிறகு1அஷ்​்டமி திதி பஞெமி அஷ்​்டமி திதி திருவண்ணாமலை முழுவதும் அஷ்​்டமி திதி அ.கா 00.50 பிறகு நவமி திதி கிரிவைம் திதி அ.கா.1.18 பிறகு ்த்சமி திதி ்த்சமி திதி அ.கா.1.13 பிறகு ஏகா்தசி திதி 7.30-9.00 நவமி 1.30-3.00 பூைா்டம் இ.7.38 பிறகு3உத்திைா்டம் உத்திைா்டம் இ.9.15 பிறகு திருநவா்ணம் திருநவா்ணம் இ.10.26திஙகள் பிறகு அவிட்டம் அவிட்டம் இ.11.0310.30-12.00 பிறகு ்ச்த�ம் கிழக்கு ்ச்த�ம்தயிர் இ.11.13 பிறகு பூைட்டாதி ைத ஸப்தமிந.நந. முதல் ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா.

4.30-5.30 கா. 9.30-10.30 - 10 மா. காலை 4.30-5.308.01 மணிந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. ... 3.00-4.30ந.நந.12.00-1.30 கா. 9.30-10.309.00-10.30 - மா. 4.30-5.30வ்டக்குந.நந. கா.பால 10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30 வெவவாய் 4 பீஷமணாஷெமி 11 காலை 6.57 மணி வலை புதன் 12.00-1.30 10.30-12.00 7.30-9.00 வ்டக்கு பால 9 லதப்பூெம் கரிநணாள் 8 9 28 27 10 24 7 25 வியாழன் 14 28 15 4 29 22165 30 23 624 மஹணா சிவைணாத்திரி 1.30-3.00 9.00-10.3026 6.00-7.30 வதற்கு மதலம் 27, 28பிறகு திரநைாதசி திதி திரநைாதசி திதி ப.2.00 பிறகு சதுரத்தசி திதி சதுரத்தசி திதி கா.11.33 பிறகு அமாவாயச திதி அமாவாயச திதி கா.9.07 பிறகு பிரதயம திதி அமொவொயச திதி இ.9.17 பிறகு பிரதயம திதி திதி இ.8.44 பிறகு ஏகாதசிதிதி திதி ஏகாதசி திதி மா.6.38 பிறகு துவாதசி திதி துவாதசி திதி மா.4.22 அஷடைமி அ.கா.1.01 பிறகு நவமிதிதி திதி இ.10.27 பிரதயம திதிதிதி 8.19 பிறகு துவிதியய துவிதியயதசமி திதி மொ.6.56 பிறகு த்ருதியய வவள்ளி 19

்சஷ்டி திதி இ.10.31 பிறகு ்சப்தமி திதி மூலம் மா.5.35 பிறகு பூைா்டம் ந.நந. கா. 6.30-7.30 - ப. 2.00-3.00

l

அவிட்டம் ்கொ.7.48 பிறகு சதயம் ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - �. 1.30-2.30

அசுவினி பிறகு்கொ.7.43 தசமி உத்திரடடைாதி ப.2.14 பிறகு நரவதி பூரட்டொதி நரவதி சதயம் பிறகு பூரட்டொதி ்கொ.7.14ப.1.21 பிறகுபிறகு உத்திரட்டொதி ந.ரந. ்கொ.ந.நந.

6.30-7.30 கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 - மொ. 4.30-5.30 கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30 ந.ரந.ந.நந. ்கொ. 7.30-8.30 - �. 1.30-2.30

அசுவினி ப.12.10 பிறகு பரணி ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30



பரணி கா.10.44 பிறகு காரத்தியக ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

10.30-12.00 காரத்தியக கா.9.12 பிறகு7.30-9.00 நராகிணி - மா..... கா. 10.30-11.30 6.00-7.30 ெனி ந.நந.9.00-10.30

ஷாபான்

18

பஞ்சமி திதி இ.8.45 பிறகு ்சஷ்டி திதி நகடர்ட ப.3.14 பிறகு மூலம் ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30

3.00-4.30 மைற்கு வவலலம் பிறகு மிருகசீரஷம நராகிணி கா.7.33 ந.நந. கா. 9.30-10.30 1.30-3.00 கிழக்கு - மா. 4.30-5.30 தயிர்

25 26 27 28 29 30 குறிப்பு: �.ச�. - �ல்ை ச�ைம், கா. - காலை, �. - �கல், மா. - மாலை, இ. - இைவு, அ.கா. - அதிகாலை 25 11 26 12 27 13 28 14 29 15 ஷவவால

த ந ை ற கு றை வி

3

24, பபௌர்ணமி 1 18



4

சஷடி திதி ப.1.28 பிறகு சபதமி திதி ஆயிலைம மா.5.05 பிறகு மகம ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

23

6

9 23

28

கா.8.14 மூலமதிதி பிறகு பூராடைம நவமி மொ.4.57 பிறகு கா. 6.30-7.30 ந.நந. தசமி - மா. 3.30-4.30 திதி ர்கடய்ட ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30

25

புதுலவ கவலூர நணாகரககணாவில

நணாளிதழ்

ஏகாதசி திதி ப.12.36 பிறகு துவாதசி திதி துவாதசி திதி ப.1.53 பிறகு திரநைாதசி திதி திரநைாதசி திதி ப.3.32 பிறகு சதுரத்தசி திதி சதுரத்தசி திதி மா.5.23 பிறகு பபளர்ணமி திதி பபளர்ணமி திதி இ.7.31 பிறகு பிரதயம திதி பிரதயம திதி இ.9.15 பிறகு துவிதியை திதி இ.10.19 பிறகு விசாகம விசாகம நகடயடை அ.கா.5.50 பிறகு மூலம அ.கா.0.42 அனுஷம அ.கா.3.15 பிறகு நகடயடை 2 சித்தியர இ.8.18 பிறகு சுவாதி 16 ந.நந.

3சுவாதி 4 கா. 9.30-10.30 5 விசாகம 19ந.நந.

6ப. 12.30-1.30 - மா. 4.30-5.30 20ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 17 ந.நந.

- மா. 4.30-5.30 18 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 கா. 10.30-11.30 - மா....... சதுர்த்தி திதி ்கொ.7.37

21 8 துவிதியை திதி இ.10.58 பிறகு திருதியை 22திதி 9

அஷ்டமி திதி �.2.53 பிறகு நவமி திதி அனுஷம் இ.10.36 பிறகு ர்கடய்ட ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30

எைகண்டம்

அஷ்​்டமி திதி ப.3.31 பிறகு நவமி திதி திருவாதிரை அ.கா.3.56 பிறகு புனர்பூ்சம் ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 5.00-6.00

திைந�ா்தசி திதி ப.10.28 பிறகு ்சதுர்த்​்தசி திதி ்சதுர்த்​்தசி திதி கா.10.52 பிறகு பபளர்​்ணமி திதி பபளர்​்ணமி திதி கா.11.47 பிறகு பிை்தரம திதி பூைம் அ.கா.1.28 பிறகு உத்திைம் உத்திைம் அ.கா.2.19 பிறகு ஹஸ்தம் ஹஸ்தம் அ.கா.3.40 பிறகு சித்திரை ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 3.30-4.30 ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

7

அமாவாயச கரிநணாள்

1 மணாலை

வியணாழன

ரநாட்–டு–கள் அதிக பளழயசபாது–மக்–கள் னால், வந்–தி–ருந்த அவர்–க–ளுக்கு சகாணடு ரெர்ந்த தவித்–த–னர். வந்–தால், மந்–த–சவ–ளிளய ரபாது, சீரி– பைர் வழங்–கப்–பட்–டது. சகாணடு கூறும் சென்ளன சிறப்பு தனிப்–ப–டி–வம் பணத்–தின் என்–ப–வர் வாடளக ரவண–டும். பர–ம–சி–வம் மாதம் வீட்டு இருந்து தபால் நிளை–யங்–க–ளில் வங்– அதில், மாற்–றக்–கூ–டிய பதிவு செய்ய நின்–ற–படி ‘‘நான் இந்த வங்–கி–யில் மற்–றும் அளமக்–கப்–பட்–டது.

500 மாற்ற அளனத்து மக்– யல் நம்–பர் கவுன்–டர்–கள் நீணட வரி–ளெ–யில் சகாடுக்–க–வில்ளை. படி–வத்–தில் மக்–கள் ரநாட்–டுக்–களை நாடு ளகசய– சென்–ளன–யில் 7 மணிக்ரக சகாடுத்த கணக்– பளழய 8 மணி முதரைதபால் காளை வங்–கி–க–ளில் எண–ணிக்ளக, க–ளி–லும் காளை மற்–றும் ரநாட்டு ரநாட்–டு–கள் ரததி வரி– கி– பளட–சய–டுத்–தி–ருந்–த–னர். இன்று வங்–கி–கள் இடம், பளழய ரயில் கள் சபாது–மக்–கள் முழு–வ–தும் ழுத்து, எந்தவிவ–ரங்–களை இல்–ைா–மல் திண–டா–டி–னர். பங்க்–கு–கள், காத்–தி–ருந்–த–னர். கில் பின்– நவ.10நிளை–யங்–க–ளில் உள்–ளிட்ட சபட்–ரரால்மற்–றும் மருத்–து–வ–ம– வங்–கி–கள் ரூ.1000 ளெ–யில் நின்–ற–படி செனலனை, செய்–த–னர். மற்–றும் பூர்த்தி தங்–க–ைது மாற்–று–வ–தற்–காக ்தட்டுபபாடு என அறி–விக–கப்–படெ நிளை–யங்–கள் பணத்ளத மணாற்–று–வ– ளன–க–ளில் ரூ.500வாங்–க–ைாம் பளழய னர், வங்–கி–யில் ந�ாட்டுககு இருந்த வங்– செல–ைணா–த–லவ–யணாக இத–னால், கநணாட–டு–கலை ளகயில் வரநவ இல்கலை உள்ை சகாடுத்து ரநாட்–டுக்–களை சிறிது புதிெ ₹2000 ரூ.500, ரூ.1000முழு–வ–தும் �ணி தசைய–வார்–கள். ரநாட்ளடபான் கார்டு, ந�ாட்டு்கள் நணாடு முதல மக–கள் சதரி–விக்–கப்–பட்–டது. ச�ாட்–டுக்–கள் பங்க்–கு–க–ளில் தற்–கணாக வங்கி ஊழி–யர்–கள் புது ரூ.2000 மாற்–றி–னர். ளைசென்ஸ், வங்–கி–க–ளில சபட்–ரரால் ரூபாய் ரநாட்–டு–கள் இனறு கணாலை 500 ரூபாய் சைம்–சம– நூறு கி–க–ளில புதிய வங்–கி–க–ளுக்கு வாக்– உத்–த– டிளர–விங் வங்கி ஊழி–யர் பதி–ைணாக ரூ.500 சகாடுப்–ப–வர்– ரநரத்–தில் வழங்க வலை அட்ளட, தவங்–க–டாச்–சை– வந்–துள்–ளன. கூட–ெம் அலை–கமணா–து–கி–றது. சபட்–ரரால் ஆதார் அ ள ட – ய ா ை அகிை இந்–திய கநணாட–டு–க–ளுககு தீர்ந்து விடரவ, தசைய–ைா–ளர் 10 மணி இந்த �ணத்லத சதாளகக்–கும் பலழய மக்– வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. கள்–ை– வற்–பு–றுத்–தி–னர். காலை க ா – ை ர் ளன த�ாது சபாது கள் முழு ச�ாட்–டு–கள் மற்–றும் 10,000 வங்– ைவு எது–வும் ரூ.500, ரூ.2000 நிளை–யங்–க– இன்று பணம் வைசவ புதிய ரூ.500 அட்–ளடளய வளக–யில் ரபாட ரவண–டு–சமன ைம் கூறி–ய–தா–வது: முழு–வ–தும் 930 வங்–கி–க– பஸ், ரயில் கருப்பு வில்லை. இன்–னும் ஒழிக்–கும் தமி–ழ–கம் கள் காட்–டி–னர். ரநாட்–டு– அது வை– வங்–கி–க–ளுக்கு �லழய ரூ�ாய ரநாட்–டு–கள் இரத ரபால், அவ–திப்–பட்–ட–னர். அறி– தசைன்–லன–யில் பளழய சபாது– ரநாட்–டு–களை ரூபாய் முன்–தி– ளி–லும் மக்–கள் வரு–கின்–றன. 700 �ை ரூ.100 பிர–த–ம–ரின் காளை கி–க–ளும், இத–னால் ரூ.1000 வந்த ரநற்று ரூ.1000 ரூ.500, அறி– இல்லை. மாற்–று–�–வர்–க–ளுக்கு என்று இதற்–கி–ளடரய, களை மாற்ற ரூ.2 ஆயி–ரம் ளும் தசையல்–�ட்டு தசைன்–லன–யில் வரு–கி–றது. ரூ.500 மற்–றும் மற்–றும் மாநி–ைம் செல்–ைாது பிர–த–மர் ரமாடி மற்–றும் விப்–பின்–படி, மக்–க–ளி–டம்அதி–க–ை–வில் மட்–டு–மல்–ைா–மல் உள்–�டவங்–கி–கள் ச�ாட்லட வழங்–கப்–�ட்டு குலற–வான முன்–தி–னம் வங்–கி–கள் ரநற்று சகாடுத்து னம் இரவுரமலும், ரூ.500 ச�ாட்டு சகாடுத் தாள்–கள் ஏடி–ஏம் லமயங்–கள் எடுத்து வங்–கி–க–ளில் ரநாட்–டுக்–களை 8,000 ஏடி–எம் �லழய ரூ.100 ச�ாட்–டு–க–ளும் இத–னால், பணம் வித்–தார். தட்– உள்–ளன. ஏற்–�–டும் சகாள்–ை–ைாம் 30ம் ரததி தபால் நிளை–யங்–க–ளில் வழங்–கப்–பட்–டது. முழு–வ–தும் வரு–கின்–றன. உரி–ளம–யா–ை–ரி–டம் ரநாட்–டு–களை மாற்றி என்–ப–தற்–காக ரூ.1000 அள–வி–சைசய புதிய கரன்–சி–கள் மற்– பணாரகக வரும் டிெம்–பர் என–வும் இன்று முதல் ரூ.4 வீட்டு தசையல்–�ட்டு மாற்றி தகாள்–வ–தற்– வங்–கி–கள் வரக் கூடாது ச�ைத்லத அதுக்–கும் �ற்–றாக்–குலற சகாடுத்து சகாள்–ை–ைாம் மாற்ற அதி– ஒரு–வ–ருக்கு 3-ம் பககம் டுப்–பாடு அறி–விப்பு என சதரி–விக்–கப்–பட்–டி–ருந்–தது. ச�ாட்–டுக்–கலளவழக்–க–மான நிலைலம முடி–யும் மணி முதல் நிலை ஏற்–�ட்–டுள்–ளது. வளர மாற்றி இந்த திடீர் ரநாட்–டுக்–களைவரு–வார்–கள் வழங்க வலை இத– ஒரு வாரத்–திற்கு காக வங்–கி–கள் காலை 10 மற்– அதிர்ச்–சிளய பளழய மட்–டுரம ஏடி–எம் லமயங்–க–ளில் ஒரு வாைம் அறி–வித்–தார். மத்–தி–யில் �தில் கூடு–த–ைாக ஆயி–ரம் விட அதா–வது, அறி– றும்யாக இன்–னும் சதாடர்ந்து க–ை–வில் சபாது–மக்–கள்வங்–கி–கள் கூட்ட வலைக்கு சபாது–மக்–கள் இளத சைரி– என்று அறி–விக்–கப்–பட்–டி–ருந்–தது.

3 மணி ஊழி–யர்–க–ளுக்கு என்ற கார–ணத்–தால், நிளை–யங்–க–ளில் அதா–வது, ஆகும். ஏற்–ப–டுத்–தி–யது.ரூ.100 ரநாட்–டு–களை பிரச்–ெளன ஏடி–எம் தபால் அவர் கூறி–னார். �ணி தசையய மாலை 4, தவிர்க்–க–வும், ஒரு வங்கி இவ்–வாறு உட–ன–டி–யாக சபாது–மக்–கள்ஆனால், றும் வுலை வழங்–கப்–�ட்–டுள்–ளது. ஏற்–றார் ச�ால் என்று அலு– எடுப்–ப–தற்–காக சென்–ற–னர். ஏடி–எம் சநரி–ெளை இருக்–க–வும் மணி வலை வங்–கி–க–ளுக்கு ஏற்–ப–டா–மல் தபால் நிளைய வீதம் மாலை 6 ளமயங்–க–ளுக்கு தீர்ந்து ரநரங்–க–ளி–ரைரய மாலை 5, ரபாலீ–ொர் கிளை மற்–றும் சிை மணி ரூ.100 ரநாட்டு ஈடு–ப–டுத்–தப்– து க்கு 10 சபாது–மக்–கள் வ– ை – க த்– பணி–யில் ளமயங்–க–ளில் ரநற்று இத–னால், பாது–காப்பு திரும்–பி–னர். விட்–டது. சபாருட்– பட்–ட–னர் ஏமாற்–றத்–து–டன் அத்–தி–ய–ாவ–சிய மக்–கள் முழு–வ–தும் வாங்க முடி–யா–மல் களை கூட

துவொதசி திதி ்கொ.11.11 பிறகு திரரயொதசி திதி திரரயொதசி திதி ்கொ.9.25 பிறகு சதுர்த்தசி திதி சதுர்த்தசி திதி ்கொ.8.01 பிறகு ப�ளர்ணமி திதி ப�ளர்ணமி திதி ்கொ.6.58 பிறகு பிரதயம திதி திருவொதியர �.12.01 பிறகு புனர்பூசம் புனர்பூசம் ்கொ.10.57 பிறகு பூசம் பூசம் ்கொ.10.11 பிறகு ஆயில்யம் ஆயில்யம் ்கொ.9.51 பிறகு ம்கம் ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ.10.30-11.30 - மொ...... ந.ரந. ்கொ.9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ.7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30

ந.நந. கா.

- மா. 3.30-4.30 ந.நந. கா.திதி 6.30-7.30 4.30-5.30 பிரதயம திதி அ.்கொ.5.52 பிறகு துவிதியய துவிதியய திதி6.30-7.30 ்கொ.6.09 பிறகு திருதியய திதி திருதியய ்கொ. 6.29- மா. பிறகு சதுர்த்தி திதி திதி ம்கம் ்கொ.9.58 பிறகு பூரம் பூரம் ்கொ.10.33 பிறகு உத்திரம் உத்திரம் ்கொ.11.37 பிறகு ஹஸதம் ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30 ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 மஹாவீர் பஜ�ந்தி

27

l

m

10.11.2016

்ணி துேக்கம் துவிதிர� திதி அ.கா.4.16 பிறகு திருதிர� திருதிர� திதி அ.கா.2.58 பிறகு ்சதுர்த்தி சின்னம் ப்பாருத்தும் சித்ரகுப்த பூவை வேட்பாளர் ப்யர், கணக்கு முடிவு திதி அசுவினி கா.11.47 பிறகு பைணி காரத்தியக திதி பைணி கா.10.16 பிறகு கார்த்திரக ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா...... ந.நந. கா. 9.30-10.30சுபமுகூரத்தம - மா. 4.30-5.30 28 அக்னி நடசத்திரம்

11

ஏ்கொதசி திதி �.1.12 பிறகு துவொதசி திதி மிரு்கசீர்ஷம் �.1.21 பிறகு திருவொதியர ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30

5

தசமி திதி கா.11.48 பிறகு ஏகாதசி திதி

2017 2017

பஞசமி திதி ப.2.59 பிறகு சஷடி திதி பூசம மா.5.48 பிறகு ஆயிலைம ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

17

நம்பர

செனலனை

ஞாயிறு 4.30-6.00 3.00-4.30 12.00-1.30 மைற்கு வவலலம் 10 காலை 10.55 மணி முதல் 5 ராம�வமி திஙகள் 7.30-9.00 19 1.30-3.00 10.30-12.00 கிழக்கு 3 20 தயிர் 11 காலை 11.50 4மணி 21வலை வசந்த�வராத்திரி முடிவு 5 22 6 குளிமக எைகண்டம் வாரசூமல பரிகாரம் திதி அ.்கொ.4.14 பிறகு �ஞசமி திதி �ஞசமி வெவவாய் 3.00-4.30 சதுர்த்தி சஷடி திதி 12.00-1.30 சஷடி திதி அ.்கொ.0.32 பிறகு சபதமி திதி 9.00-10.30 வ்டக்கு பாலதிதி அ.்கொ.2.30 பிறகு அஷ்டமி திதி இ.8.04 பிறகு நவமி திதி வாஸ்து �ாள் உத்திரட்டொதி இ.10.24 பிறகு ரரவதி 9 இ.7.42 பங்குனி உத்திரம் ரரவதி இ.9.10 பிறகு அசுவினி இ.10.22 அசுவினி பிறகு �ரணி �ரணி மொ.6.06 பிறகு ்கொர்த்திய்க 4.30-6.00 புதன் 3.00-4.30 12.00-1.30 12.00-1.3010.30-12.00 வவலலம் ந.ரந.மைற்கு ்கொ.10.30-11.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 11.00-12.00 - மொ....

7.30-9.00 வ்டக்கு பால ந.ரந. ்கொ. 9.30-10.30 - மொ. 5.30-6.00 23 காலை 8.54 மணி 29 அக்ஷய திருதிகய ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 7.30-9.00 வியாழன் 1.30-3.00 1.30-3.00 10.30-12.00 9.00-10.30 கிழக்கு 6.00-7.30 தயிர் வதற்கு முதல் 9.30 மணி வலை. மதலம் 7 வைகாசி விசாகம் 19 3 3.00-4.30 வவள்ளி 12.00-1.3010.30-12.00 9.00-10.30 7.30-9.00 வ்டக்கு 3.00-4.30 பால ்சதுர்த்தி திதி அ.கா.0.36 பிறகு பஞ்சமி திதி மைற்கு வவலலம் 30 ஆனித் திருமஞசனம் கரி�ாள் இ.10.12 கார்த்திரக கா.8.38 12.00-1.30 10.30-12.00 7.30-9.00 6.00-7.30 வ்டக்கு 1.30-3.00 பால ெனி 9.00-10.30 கிழக்கு தயிர் ந.நந. கா.

7.30-8.30 மா. 4.30-5.30 1, 19, 28 1.30-3.00 9.00-10.30 6.00-7.30 வதற்கு மதலம் 18 6 20 7 5 19 சபதமி திதி கா.12.20 பிறகு அஷடைமி திதி அஷடைமி திதி கா.11.39 பிறகு நவமி திதி நவமி திதி கா.11.26 பிறகு தசமி திதி 10.30-12.00 7.30-9.00 3.00-4.30 மைற்கு வவலலம் மகம மா.4.47 பிறகு பூரம பூரம மா.4.56 பிறகு உத்திரம முழுவதும உத்திரம மா.5.34 பிறகு ஹஸதம 9.00-10.30 6.00-7.30 1.30-3.00 கிழக்கு தயிர் கா. ந.நந.

10.30-11.30 மா..... கா. ந.நந.

9.30-10.30 மா.

4.30-5.30 கா. ந.நந.

7.30-8.30 மா. 4.30-5.30 9 26 10 27

்சப்தமி திதி மா.5.34 பிறகு அஷ்​்டமி திதி மிருகசீர்ஷம் அ.கா.4.34 பிறகு திருவாதிரை ந.நந. கா.6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30

14 1 ஹஸதம மா.6.42 பிறகு சித்தியர 15

12

24

பக்கம்...

ராகுகாலம் சஷடி

21

4

21

30

8 ெனி25

11



 முைசு

யவகாசி

17

கிழமை

கிழமை

ஏ்கொதசி

3 17

ஜமொதுல் அவவல்

1 15

29

சநலலை மதுலை திருச்சி கெைம் செனலனை ககணாலவ

ப்தலுங்கு வரு்டப பிறபபு

15

திதி கா.11.24 பிறகு ்சதுர்த்​்தசி திதி ்சதுர்த்​்தசி திதி கா.10.21 பிறகு அமாவார்ச திதி அமாவார்ச திதி கா.8.58 பிறகு பிை்தரம திதி பிை்தரம திதி கா.7.12 பிறகு துவிதிர� திதி ்ச்த�ம் ப.3.30 பிறகு பூைட்டாதி துர்முகிதிைந�ா்தசி பூைட்டாதி ப.3.05 பிறகு உத்திைட்டாதி (யத - மொசி) உத்திைட்டாதி ப.2.14 பிறகு நைவதி நைவதி ப.1.10 பிறகு அசுவினி ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30 ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 7.30-8.302017 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

14

23

23

நவமி திதி ப.1.04 பிறகு தசமி திதி சதைம கா.6.59 பிறகு பூரடடைாதி ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

28 15

்த்சமி திதி கா.11.32 பிறகு ஏகா்தசி திதி ஏகா்தசி திதி கா.11.59 பிறகு துவா்தசி திதி துவா்தசி திதி கா.11.57 பிறகு திைந�ா்தசி திதி திருவண்ணாமலை கிரிவைம் உத்திைா்டம் ப.1.55 பிறகு திருநவா்ணம் திருநவா்ணம் ப.2.56 பிறகு அவிட்டம் அவிட்டம் கவர்ச்சிக்கு ப.3.27 பிறகு ்ச்த�ம் துணிந்த ந.நந. பூஜா ஹெக்​்டே 9.30-10.30 ந.நந.

7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 மணாடடுப்சபணாங்கல 29கா.13 28கா.

30 27 கா.

1110.30-11.30 - மா...... 11 இைவுந.நந.

12 முதல்- மா. 5.00-6.00 8.00 மணி மாலை 6.15 மணி வலைதிதி அ.கா.2.04 பிறகு பிரதயம திதி அதிகால ை முதல் துவாதசி திதி கா.8.45 திரநைாதசி திதி திரநைாதசி திதி கா.6.4122 சதுரத்தசி திதி சதுரத்தசி திதி அ.கா.3,4112பிறகு பிறகுத்லைகைணாகய துவிதியை திதி இ.9.11 பிறகு திருதியை திதி அமாவாயச அமாவாயச 11பிறகு ஆருத்ைணா தரிெனைம் இன்று முழுவதும் நரவதி அ.கா.4.59 பிறகு அசுவினி அசுவினி அ.கா.3.59 பிறகு பரணி மிருகசீரஷம இ.9.37 பிறகு திருவாதியர திதி பரணி அ.கா.2.30 பிறகு காரத்தியக இ.11.37 பிறகு துவிதியை திதி காரத்தியக அ.கா.0.53 ்ளம் 11 மாசி மகம் வணாஸது நணாள் ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா.நாடு3.00-4.00 ந.நந. கா. 7.30-8.30 -கூெணாைவலலி மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா.

4.30-5.30 ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30 மககள் வவள் சகைரீ விைதம் ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா....... வங்கிகளில் நீணட வரிசை; பலத்த பபோலீஸ் போதுகோப்பு 25 காலை 10.41 மணி கட்டுகளுடன்12 ஹ�ாலிப் பண்டிகக ₹500, ₹1000 27 லத அமணாவணாலெ 13 கபணாகிப் பணடிலக முதல் 11.17 மணி வலை.

14 காரகையான் ஹ�ான்பு 2

துவிதியய திதி ்கொ.6.14 பிறகு திருதியய திதி திருதியய திதி அ.்கொ.5.36 பிறகு சதுர்த்தி திதி அவிட்டம் அ.்கொ.0.08 பிறகு சதயம் இ.11.57 பூரட்டொதி இ.11.22 பிறகு உத்திரட்டொதி ந.ரந. ்கொ. 9.30 10.30 - மொ. 4.30 5.30 ந.ரந. ்கொ. 10.30-11.30 - மொ. 4.30-5.30

13



6

அஷடைமி திதி ப.1.39 பிறகு நவமி திதி அவிடடைம கா.6.43 பிறகு சதைம ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

27 14

திரரயொதசி திதி அ.்கொ.5.08 பிறகு சதுர்த்தசி சதுர்த்தசி திதி ்கொ.6.14 பிறகு அமொவொயச திதி அமொவொயச திதி ்கொ.6.48 பிறகு பிரதயம திதி திதி பூரொ்டம் இ.9.41 பிறகு உத்திரம் உத்திரொ்டம் இ.11.11 பிறகு திருரவொணம் திருரவொணம் இ.11.50 பிறகு அவிட்டம் ந.ரந. ்கொ. 10.30-11.30 - மொ...... ந.ரந. ்கொ 9.30-10.30 - மொ. 4.30-5.30 ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30 22 10

9

21

5

சபதமி திதி ப.1.45 பிறகு அஷடைமி திதி திருநவா்ணம அ.கா.5.59 பிறகு அவிடடைம ந.நந. கா. 12.00-1-00 - மா.........

l

அஷ்​்டமி திதி கா.9.06 பிறகு நவமி திதி நவமி திதி கா.10.32 பிறகு ்த்சமி திதி மூலம் கா.10.27 பிறகு பூைா்டம் பூைா்டம் ப. 12.23 பிறகு உத்திைா்டம் ந.நந. 25 கா. 10.305.30 ந.நந.26 கா.ஏகணாதசி 9.30-10.30 15 9 11.30 - மா. 4.308 லவகுணெ 10 - மா. 4.30-5.30

ஏகாதசி திதி கா.10.34 பிறகு துவாதசி திதி உத்திரடடைாதி கா.6.09 பிறகு நரவதி ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30

ரம்ான்

30 17

பிரதயம திதி ்கொ.6.52 பிறகு துவிதியய திதி அவிட்டம் ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 3.30-4.30

8

20

்சப்தமி திதி கா.7.20 பிறகு அஷ்​்டமி திதி நகடர்ட கா.8.09 பிறகு மூலம் ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30 24 8

தசமி ப.12.01 பிறகு ஏகாதசி திதி பூரடடைாதி கா.6.46 பிறகு உத்திரடடைாதி ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.00-4.00

l

4

குடியரசு தினம்

26 13

ைஜப

7

19

்சஷ்டி திதி அ.கா.5.20 பிறகு ்சப்தமி திதி அனுஷம் அ.கா.5.41 பிறகு நகடர்ட ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 3.30-4.30 7

ஏ்கொதசி திதி அ.்கொ.1.40 பிறகு துவொதசி திதி ர்கடய்ட மொ.5.45 பிறகு மூலம் ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 4.30-5.30

ஜமொதுல் அவவல்

6

சஷடி திதி ப.1.20 - பிறகு சபதமி திதி உத்திராடைம அ.கா.4.50 பிறகு திருநவா்ணம ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30

25 12

பங்குனி

ஏ்கொதசி திதி முழுவதும் அனுஷம் �.3.22 பிறகு ர்கடய்ட ந.ரந. ்கொ. 6.30-7.30 - மொ. 4.30-5.30

3

பஞசமி திதி ப.12.24 பிறகு சஷடி திதி பூராடைம அ.கா.3.03 பிறகு உத்திராடைம ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

24 11

ரம்ான்

தசமி திதி இ.11.35 பிறகு ஏ்கொதசி திதி விசொ்கம் �.12.48 பிறகு அனுஷம் ந.ரந. ்கொ. 7.30-8.30 - மொ. 3.30-4.30

2

சதுரத்தி திதி கா.11.04 பிறகு பஞசமி திதி மூலம அ.கா. 0.56 பிறகு பூராடைம ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-.5.30

ைஜப

1

23 10

சித்திரை

திருதியை திதி கா.9.19 சதுரத்தி திதி மூலம ந.நந. கா. 6.00-7.00 - மா. 3.30-4.30

ஆனி

31

9

16

பபளர்ணமி திதி அ.கா.3.27 பிறகு பிரதயம பிரதயம திதி அ.கா.5.22 பிறகு துவிதியை திதி அனுஷம துவிதியை திதி கா.7.23 பிறகு திருதியை திதி நகடயடை இ.10.30 பிறகு மூலம திதி விசாகம மா.5.22 பிறகு அனுஷம இ.7.54 பிறகு நகடயடை பிறகு பூசம ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா.... ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

10

ஏகா்தசி திதி அ.கா.0.38 பிறகு துவா்தசி திதி பிறகு திைந�ா்தசி திதி இ.10.07 பிறகு ்சதுர்த்​்தசி திதி ்சதுர்த்​்தசி திதி இ.8.19 பிறகு அமாவார்ச திதி அமாவார்ச திதி மா.6.15 பிறகு பிை்தரம திதி திைந�ா்தசி திதி பூைட்டாதி இ.10.53 பிறகு உத்திைட்டாதி உத்திைட்டாதி இ.10.10 பிறகு நைவதி நைவதி இ.9.06 பிறகு அச்வினி அசுவினி இ.7.49 பிறகு பைணி ந.நந. கா. 6.00-7.00 - மா. 3.30-4.30 ந.நந. கா. 6.00-7.00 - மா. 4.30-5.30 ரம்ான் ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 3.00-4.00

11

பிை்தரம திதி ப.3.59 பிறகு துவிதிர� திதி பைணி மா.6.17 பிறகு கார்த்திரக ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. ....

குறிப்பு: ந.நந. - நல்ை நநைம், கா. - காலை, ப. - பகல், மா. - மாலை, இ. - இைவு, அ.கா. - அதிகாலை 29 12 1 13 2 14 3 15

பிரதயம திதி அ.கா.6.48 பிறகு துவிதியை திதி திருவாதியர அ.கா.4.15 ந.நந. கா. 6.30-7.30 - ப. 2.00-3.00

துவிதியை திதி அ.கா.3.43 பிறகு திருதியை திருதியை திதி அ.கா.2.44 பிறகு சதுரத்தி திதி திதி புனரபூசம அ.கா.2.59 பிறகு பூசம பூசம அ.கா.1.53 பிறகு ஆயிலைம ந.நந. கா. 6.30-7.30 - மா. 4.30-5.30 ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

சதுரத்தி திதி அ.கா.1.11 பிறகு பஞசமி திதி ஆயிலைம அ.கா.1.07 பிறகு மகம ந.நந. கா. 9.15-10.15 - மா. 4.45-5.45

1

துவிதிர� திதி ப.1.37 பிறகு திருதிர� திதி கார்த்திரக மா.4.41 பிறகு நைாகிணி ந.நந. கா. 9.30-10.30 - மா. 4.30-5.30

4 16

மிருகசீரஷம அ.கா.4.15 பிறகு திருவாதியர ந.நந. கா. 7.30-8.30 - மா. 4.30-5.30

திருைண்ணாமவை கிரிை​ைம் 8 மாலை 2 5.29 மணி முதல்

16

மாலைதிதி6.48 மணி வலர திருதிர� திதி கா.11.13 பிறகு9 ்சதுர்த்தி நைாகிணி ப.3.03 பிறகு மிருகசீர்ஷம் ந.நந. கா. 10.30-11.30 - மா. 4.30-5.30 ைாஸ்து நாள்

5

பஞசமி திதி அ.கா.0.01 பிறகு சஷடி திதி இ.11.17 சபதமி திதி இ.11.04 பிறகு அஷடைமி திதி பிறகு பிறகு சபதமி மகம அ.கா.0.42 பிறகு பூரம பூரம அ.கா.0.45 பிறகு உத்திரம ந.நந. கா. 10.45-11.45 - மா...... ந.நந. ப. 12.15-1.15 - மா. 4.45-5.45

4 காலை 9.58 மணி முதல் 10.34 மணி வலர.

கரிநாள் 15, 20

குறிப்பு: ந.நந. - நல்ை நநரம், கா. - காலை, ப. - பகல், மா. - மாலை, இ. - இரவு, அ.கா. - அதிகாலை

பஞ்சாங்கத்துக்கு இணையசா்க நட்த்திரம், திதி, விச்ஷ தினங்கள் என ்​்கலமும் இதில் உண்டு.

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

இதயத்தை வருடிய ஈற்றடிகள்! பா வ வினை– க ளை எல்– ல ாம்

கண்–ணுக்கு எட்–டாத தூரத்–தில் விரட்டி அடித்து ஓடச் செய்–திட பஞ்–சபு – ர– ா–ணம் படிப்–பது நன்று என ஆன்–மிக – ம் பலன் இதழ் வாயி–லாக அறி–யமு – டி – ந்–தது. மாகேஸ்–வர பூஜை– யின் ப�ோதும், நிறை–வாக பஞ்–ச–பு– ரா–ணம் படிப்–பது சைவ சித்–தாந்–தி–க– ளுள் வழக்–கில் உள்–ளது. இறை–வன் திரு–நா–மம் செப்–பு–தல் இனிமை பயக்– கும் என்–பது திண்–ணம்.

- இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.

குழந்தை வடி–வில் காட்சி தந்து குறை–

விலா வாழ்வை அரு–ளு–கின்ற குட்–டிக்–கண்–ண– னின் குதூ– க – ல – ம ான க�ோயி– ல ான குரு– வ ா– யூ ர் திருத்–தல – த்தை தரி–சிக்க வைத்த கட்–டுரை மிக–வும் பர–வ–சத்–தில் ஆழ்த்தி விட்–டது. தர்–ம–சாஸ்–தா–வும், சப–ரிம – ல் த�ொடங்கி எரி– – லை ஐயப்–பனு – ம் கட்–டுரை – யி மே–லி–யில் அழ–கான பேட்–டைத்–துள்–ளல் கட்–டுரை வரை சப–ரி–மலை ஐயப்–ப–னின் மகத்–து–வம் கூறும் அம்–சங்–க–ளு–டன் தவழ்ந்த ஐயப்–பன் ஸ்பெ–ஷல் இதழ் ஆனந்–தம் தரும் அர–வணை பாய–சம்.

- அயன்–பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன்.

ஐ யப்–பன் பெய–ரைச் ச�ொன்–னாலே உள்–ளூர

ஆனந்–தமே ஆனந்–தம். தங்–கள் ஐயப்–பன் பக்தி ஸ்பெ–ஷல் படிக்–கப் படிக்க ஆனந்–தக்–கண்–ணீரே வந்–து–விட்–டது. கலி–யுக அவ–தா–ரங்–கள் கட்–டுரை மன–திற்கு இதம்.

- இரா, வைர–முத்து, ராய–பு–ரம்.

ஐயப்–பன் சிறப்–பி–தழ் அரு–மை–யாக இருந்–தது. ஒவ்–வ�ொரு பக்–கத்–தின் தலைப்–பி–லும் ஐயப்–பன் பக்–தர்–க–ளுக்–கான சர–ண–க�ோஷ வரி–கள் மிக–வும் நன்– ற ா– க – வு ம் பய– னு ள்– ள – த ா– க – வு ம் இருந்– த ன. பாராட்–டு–கள்.

- ப.மூர்த்தி, பெங்–க–ளூரு. கார்த்–திகை மாத விரத நாளில் ஐயப்–ப–னின் அட்– டைப்–ப–டத்–த�ோடு சப–ரி–ம–லை–யின் சாஸ்–தா–வின் சிறப்–பு–களை வண்–ணப்–ப–டங்–க–ள�ோடு தெள்–ளத் தெளி–வான கட்–டுரை – க – ள – ை–யும், ஸ்லோ–கங்–கள – ை– யும் வழங்–கி–யி–ருப்–பது பக்–தர்–க–ளுக்–க�ொரு அரிய பெரிய ப�ொக்–கி–ஷ–மா–கும். தெளிவு பெறு ஓம் பகு–தியி – ல் ஐயப்–பனி – ன் மேன்மை விளக்–கம் வெகு சிறப்–பாக இருந்–தது.

- எஸ்.எஸ்.வாசன், தென் எலப்–பாக்–கம். த லை– ய ங்– க த்– தி ல் ப�ொறுப்– ப ா– சி – ரி – ய ர் கலி– யு க இறை– வ ன் அவ– த ா– ர ங்– க ள் பற்– றி க் கூறி– ய – து ம்,

98

ðô¡

1-15 டிசம்பர் 2016

அர்ச்–சா–வத – ா–ரம – ாக த�ோன்–றிய இறை–வன் நல்ல மனி–தர்–க–ளா–க–வும் அவ–த–ரித்–துக் க�ொண்– டி – ரு க்– கி – ற ான் என்– ப – து – த ான் உண்மை என்ற ஈற்–றடி – க – ள் இத–யத்தை வரு–டி–யது.

- சு. இலக்–கு–ம–ண–சு–வாமி, மதுரை.

ஐ யப்– ப ன் குறித்த பல ஐயங்– க ள்

நீங்கி, தெளி–வும் பிறந்–தது. அதி–லும் பக்–கத்–திற்–குப் பக்–கம் வெளி–யிட்–டி– ருந்த சரண க�ோஷ வாக்–கிய – ங்–கள் பக்–திப – ர– வ – ச – ப்–படு – த்–தின. சப–ரிம – லை யாத்–தி–ரைக்–கா–கவே வெளி–யிட்–டி–ருந்–தது ப�ோல் அமைந்–த–து–தான் ப்ளஸ் பாயின்ட்.

- சுகந்தி நாரா–ய–ணன், வியா–சர்–பாடி.

தெளிவு பெறு–ஓம் பகுதி மூலம் நமது சம்–பி–ர–தா–

யங்–களி – ன் அர்த்–தங்–களை விளக்–குவ – து – ட – ன் அதில் ஜ�ோதி–டத்–தை–யும் இணைத்து விவ–ரிப்–ப–தால் எல்– ல�ோ–ருக்–கும் புரி–யும் வண்–ணம் அமைந்–துள்–ளது.

- ப,தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி.

புலி வாக–னத்–தில் கம்–பீர– ம – ா–கக் காட்சி தந்த சுவாமி

ஐயப்–பனி – ன் தத்–ரூப – ம – ான அட்–டைப்–பட – ம், ஐயப்–பன் புகழ் பாடி–யி–ருந்த இதர கட்–டு–ரை–க–ளும் குறிப்– பாக தர்–ம–சாஸ்–தா–வும் சப–ரி–மலை ஐயப்–ப–னும் என்ற கட்–டுரை ஐயப்–பன் பக்தி ஸ்பெ–ஷ–லுக்கு சிறப்பு சேர்த்து ஐயப்–ப–மார்–களை மனங்–கு–ளி–ரச் செய்–தி–ருந்–தது.

- இரா.வளை–யா–பதி. த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

அ பூர்– வ ஸ்– ல�ோ – க ம் பகு– தி – யி ல் ஆ– ப துத்– த ா– ர – ணர்(பைர–வர்) மாலை என்ற சீர்–காழி சட்–ட–நா– தஸ்–வாமி த�ோத்–தி–ரத்தை வெளி–யிட்–டுள்–ளீர்–கள். இது சனி–த�ோ–ஷம் நீக்–கும் என்ற தக–வ–லு–டன் இதைப் படிப்–ப–தால் சனி–ப–க–வா–னால் ஏற்–ப–டும் பாதிப்–பு–கள் நீங்–கும் என்ற அற்–பு–தத்–த–க–வ–லைக் க�ொடுத்து வாச–கர்–கள் அனை–வ–ருக்–கும் பய–ன– டை–யச்–செய்–தீர்–கள். நன்றி.

- கே.சிவ–கு–மார், சீர்–காழி. ஆன்–மி–கம் வாங்–கி–ய–வு–டன் முத–லில் பார்ப்–பது ராசி–பல – ன். உண்–மையை மறைக்–கா–மல் ச�ொல்–வ– தால் ,வரப்–ப�ோ–கும் துன்–பத்–தி–லி–ருந்து நம்–மைக் காப்–பாற்–றிக்–க�ொள்–ளவு – ம், முன்–னெச்–சரி – க்–கைய – ாக இருக்–க–வும் முடி–கி–றது. இனி ‘ஆன்–மி–கம், வாரப் பத்–தி–ரி–கை–யாக வந்–தால்–கூட நாங்–கள் வாங்–கத் தயார்.

- M.ல�ோக–நா–தன்.M.A.,B.ed (ஆசி–ரி–யர் ஓய்வு), கிருஷ்–ண–கிரி (இமெ–யில் மூல–மாக)

RNI RNI Regn.

Regn. No. No. TNTAM/2012/53345 TNTAM/2012/53345