Dworek Zacisze Dworek Zacisze jest pięknym architektonicznym zabytkiem z XVIII wieku i trzeba go pielęgnować z dużą dbałością o jego historyczne znaczenie. Należy wydobyć na światło dzienne bogatą historię rodziny Kulczyckich, z którą ten obiekt związany był przez około sto lat.
W czasie pleneru malarskiego „Barwy Małopolski” 2012
Architektura dworku Modrzewiowy dworek jest parterowym budynkiem przykrytym polskim, łamanym dachem z gontu, wspartym na ozdobnych, profilowanych, wychodzących poza lico budynku belkach stropowych, spełniających rolę wsporników, zwanych ,,ostatkami” lub ,,rysiami”. Ściany zbudowano na zrąb. Długie belki układano na styk i łączono na tzw. zamek ciesielski. W czasach gdy zamieszkiwała go rodzina Kulczyckich do tynkowania drewnianych ścian używano gliny, która nie tylko zabezpieczała przed zimnem, ale i pozwalała ścianom „oddychać”. Obecnie po pracach konserwatorskich przywrócono wygląd pierwotny, czyli drewnianego lica. Dworek zbudowany został na rzucie prostokąta (12,5 x 6,5 m) jako dwutraktowy z sienią na osi poprzecznej. Z sieni, która dzieli dworek na dwie równe części, prowadzą wyjścia na ganeczki: frontowy (od strony zachodniej) i tylny (od strony wschodniej). Ganeczki wsparte na profilowanych drewnianych kolumnach nadają budynkowi charakter