Shalom BLAÐIÐ Blað nr. 1 - 25. árgangur - juni 2018 - Ísraelsmissiónin

GEVANDI AT VERA VOLON­­ TØRUR Á EBENEZERHEIMINUM Les á síðu 2

ÍSRAEL 70 ÁR Les á síðu 4

Fimm føroyskir volon­tørar í Ísrael Í mai vóru fimm føroyingar við tilknýti til Ísraelsmissiónina volontørar í Ísrael.

Karen Elkjær Abrahamsen av Nesi er volontørur fyri Ísraels­ missiónina á Ebenezerheiminum í Haifa. Hon fór til Ísraels fyrst í mars og skuldi eftir ætlan vera har í seks mánaðir. Nú verður tað helst í 12 mánaðir. Allan mai mánað hava fýra føroyingar verið volontørar í Ísrael gjøgnum Yad va Lev, sum er arbeiðið hjá danska Ordet & Israel. Ísraelsmissiónin sam­ starvar við Ordet & Israel. Tey vóru volontørar í fýra vikur. Tey komu aftur til Føroya fyrst í juni. Føroyskir volontørar í Ísrael. Frá vinstru eru: Elma Mikkelsen, Skála, Birgir Nielsen, Nes, Asbjørn Mikkelsen, Skála, Karen Elkjær Abrahamsen, Nes, og Marjan Nielsen, Nes.

Páskaferð í Ísrael og Jordan Frá 25. mars til 4. apríl 2018 vóru 21 fólk á ferð í Ísrael og Jordan, sum Ísraelsmissiónin skipaði fyri. Í Jordan varð millum annað vitjað upp á Nebo fjalli og í ótrúliga vakra søguliga býnum Petra, ið fyri nøkrum árum síðani varð valdur at vera eitt av

heimsins sjey undurverkum. So varð farið til Eilat í Suður­ ísrael. Síðani varð modellið av tjaldtemplinum vitjað. Eisini varð vitjað í Deyðahavinum, Massada, Genesaretvatninum, Tiberias, Kapernaum, Magdala og Nasaret.

Páskirnar vórðu hildnar í Jerúsalem, og har var ferðalagið við til gudstænastu við ta tómu grøvina páskadag. Á ferðini varð lisið úr Bíbliuni á teimum ymisku støðunum, har vitjað varð. Andaktir vóru morgun og kvøld.

Føroyskt bíbliu­ skeið í Ísrael í 2019 Frá umleið 27. juni til 14. juli 2019 verður aftur føroyskt bíbliu­ s keið í Ísrael. Lut­takara­­talið er av­markað Bíbliuskeiðið verður aftur hesa­ ferð hildið í danska húsinum hjá Ordet & Israel, sum liggur í Poriya, tætt við Genesaretvatnið. Sum heitið sigur, er talan um eitt bíbliuskeið. Tað vil siga, at tað verður bíbliu­ undir­vísing, umframt at vitjað verður á nøkrum av bíbilsku støðunum í Norðurísrael. Teir seinastu dagarnar er ætlanin at vera í Jerúsalem.

Ætlanin er aftur hesaferð at leiga bilar, sum vit sjálvi koyra runt við í Ísrael. Onkur busstúrur verður eisini. Tað er sera heitt í Ísrael hesa tíðina á árinum (30-45 hita­ stig), og tí mugu luttakarar tola nógvan hita. Ísraelsmissiónin skipar fyri. Ferðaleiðarar verða Petra & Jóhan Henriksen og Marna & Frants Jensen. Luttakara­ talið er avmarkað. Áhugað kunnu tekna seg hjá á tel 793002 (Frants) ella 279419 (Jóhan).

SHALOMBLAÐIÐ

2

Nr. 1 – juni 2018

Gevandi at vera volontørur á Ebenezerheiminum Karen Elkjær Abrahamsen av Nesi er í løtuni volontørur hjá Ísraelsmissiónini á Ebenezerheiminum í Haifa í Ísrael. Ebenezerheimið er eitt ellisheim, har fólk úr nógvum ymiskum londum búgva. Her greiðir Karen frá lívinum á Ebenezerheiminum.

Hey øll har heima! Nú havi eg verið her á Ebenezer­ heiminum í Haifa í tríggjar mánaðir. Eg má siga, at tíðin gongur sera skjótt. Tá ið eg fór, var meiningin, at eg skuldi verða her í seks mánaðir, men eg fekk visa til eitt ár, og eg havi nú avgjørt at verða her í eitt ár. Eg var sera væl móttikin bæði av starvs­fólkum og búfólkum. Vit eru eitt í Jesus Messias Nakað, sum er nýtt fyri meg á hesum túrinum í Ísrael, er, at eg møti fleiri við arabiskum upp­ runa, enn eg havi gjørt fyrr. Bæði millum starvsfólk og búfólk.

runa sum jødar, arabar ella kristin. Tosaði ein dagin við skrivstovu­ damuna, sum er arabi, um hetta. Ja, segði hon, tað er ikki altíð líka lætt, men í Jesusi er alt gjørligt!

Ebenezerheimið Her búgva 26 fólk. Tá ið eg kom, vóru 28, tríggjar kvinnur eru farnar heim til Harrans, og ein nýggj er flutt inn. Búfólkini búgva í trimun hæddum. Á aðru og triðju hædd eru fólkini so at siga sjálv­hjálpin, onkur fær hjálp til okkurt smávegis, onnur eru so røsk, at tey ferðast sjálvi runt í landinum.

Er onkur ússaligur ella liggur at doyggja, so koma onnur búfólk at vitja, lesa úr Bíbliuni, halda andakt og syngja fyri tí, sum treingir. Tað fløvar at verða ein partur av hesum. Ein setningur, sum eg hoyrdi ein av teim fyrstu døgunum, eg var her, var: “ Vit eru eitt í Jesus Messias!” Hetta hoyri eg bæði frá starvs­fólkunum og búfólkunum. Hesin setningur verður sera sterkur, tá ið eg veit, at fyri nógv fólk í hesum landi, eisini trúg­ vandi, kann tað vera ringt at liva saman. Men her á Ebenezer­ heiminum upplivi eg, hvussu tey liva hendan veruleikan: í Jesusi!! eru vit eitt. Hóast okkara upp­

Á fyrstu hædd eru tey, sum hava tørv fyri meiri hjálp og røkt. Eg arbeiði í røktini, og tí eri eg mest á 1. hædd.

Umsorgan Umsorgan millum fólkið er nakað, eg upplivi sera gott. Millum búfólkini er tað sjón­ ligt: hetta er okkara heim, vit búgva saman her. Tey vísa um­sorgan fyri hvør øðrum bæði andaliga og handaliga og eisini

Marjan Nielsen, Juan Onassis, fyrrverandi organistur í Immanuelskirkjuni í Tel Aviv, arbeiði, sum Ísraelsmissiónin hevur stuðlað í fleiri ár, og Karen Elkjær Abrahamsen.

SHALOMBLAÐIÐ

Nr. 1 – juni 2018

fyri okkum starvsfólkunum. Eitt dømi var ein av teim fyrstu døgunum, eg hevði uppgávu, sum var nýggj fyri meg. Eg var eitt sindur ørkymlað og strongd yvir støðuna. So stendur hon har, Jaffa, og hyggur at mær. Sigur einki, bara hyggur, til eg steðgi á. So komu nøkur orð; eg skilti ikki orðini, men krops­ málið var týðiligt, og onnur komu til hjálpar at týða orðini: “Steðga á, tað gongur nokk. Tað loysir seg ikki at stressa og skunda sær, tað er ósunt”, og so gav hon mær eitt klemm. Tað var heilt fantastiskt at uppliva hennara um­sorgan fyri mær. Annað dømi: Er onkur ússa­ ligur ella liggur at doyggja, so

higar. Summar lagnur eru sera harðar. Summi hava mist nógva familju og bera djúp sár. Onnur eru sloppin undan meira friðar­ liga og liva við einum sakni av teirra heimstaði. Eitt dømi er ein kvinna, hvørs foreldur fluttu til Onglands, tá ið hon var 11 ár. Tá ið Hitler kom til valdið, kom hon til Ísrael. Hon fekk nevniliga kall at liva saman við og tæna sínum fólki. Hon er sjúkra­systir og jarðarmóðir. Onnur eru komin úr Russlandi og øðrum eysturevropiskum londum. Fleiri av teimum hava livað undir kommunismuni og øðrum einaræðisharrum, sum ikki altíð hevur verið lætt. Aftur onnur hava kristnan

3

Konan, sum er 92, hevur bakað til føđingardagin hjá manninum.

Nakrir jødar hava búð runt um í Evropa og hava á ymiskan hátt yvirlivað Holocaust (jødatýningina) og eru so komnir higar. Summar lagnur eru sera harðar. koma onnur búfólk at vitja, lesa úr Bíbliuni, halda andakt og syngja fyri tí, sum treingir. Tað fløvar at verða ein partur av hesum. Triðja dømi: Ein kvinna, sum var arabisk av uppruna, var ússa­ lig, og vit vistu, at hennara tíð á foldum var skjótt at enda. Í køkinum og á vaskarínum arbeiða fýra kvinnur, sum eisini eru arabiskar. Tær komu við Bíbliu í hond at hava andakt, biðja og syngja fyri henni. Tær stukku javnan inn á gólvið. Hetta var sera gott, tí tær á ein serligan hátt kundu geva henni nakað, av tí at tær kendu hennara mál og mentan.

Ymiskan uppruna og ymiskar lagnur Søgan aftanfyri lívið hjá bú­­ fólkunum er sera ymisk. Ein kvinna er fødd og upp­ vaksin her í Haifa í einari kristnari arabiskari familju. Hon hevur børn og ommubørn, sum vitja hana. Hon hevur upp­livað nógv gjøgnum sítt lív. Hon fortaldi mær eitt sindur um, hvussu tað var at liva sum barn við enskum hermonnum rundan um seg. Ikki altíð so lætt. Men hetta fyllir ikki alt. Hon livir saman við Gudi og tænir øllum rundan um seg við sínum lætta og glaða sinni og er virkin í arabisku angeliansku kirkjuni ”Saint Luke Church”. Har havi eg onkun­tíð verið til gudstænastu. Tað hevur verið sera gott og læru­ríkt at møta hesum kristnu arabarunum. Nakrir jødar hava búð runt um í Evropa og hava á ymiskan hátt yvir­ l ivað Holocaust (jøda­ týningina) og eru so komnir

uppruna. Koma úr Evropa, Norður­londum og Amerika. Tey komu við kalli at tæna fólkinum í landinum. Summi vórðu gift her og hava familju. Onnur hava av serligum ávum fingið varandi uppi­haldsloyvi. Nøkur eru komin úr Eystur­ evropa á eldri árum og duga tí bert russiskt og eitt sindur av hebraiskum. So um okkurt ser­ ligt er á skránni, sum øll skulu skilja, verður tosað á hebraiskum og síðani tulkað til enskt og russiskt.

Altjóða og avbjóðandi Vit eru seks volontørar her í løtuni. Okkara felagsskapur er al­ tjóða. Vit eru úr Meksiko, India, Týsklandi, USA, Norra og so eg úr Føroyum. Ein onnur var úr Taivan. Vit búgva í eini íbúð undir sera góðum korum. Her er alt, okkum tørvar í tí dagliga. Ja, sum tit hoyra, so er hetta eitt altjóða umhvørvi, sum er sera spennandi at liva í, men tað kann eisini til tíðir verða av­­ bjóðandi og ørkymlandi fyri meg, millum annað í arbeiðinum, tí mentan og mál eru so ymisk. Men Gud gevur styrki í av­ ­ bjóðingunum, og hann er við. Listarligar dygdir Á heiminum er nógv virksemi. Hvønn morgun kl. 7.30, áðrenn morgunmat, er andakt í hálvan tíma fyri búfólkini. Tað eru 6 mans, sum trúliga skiftasta at koma inn at standa fyri hesum. Javnan samlast nakrar av kvinnu­num til bønamøti, og ein av teim røsku kemur eftir einari, sum situr í koyristóli. Í terapirúminum er nógv handa­ligt virksemi, har verður

Í terapirúminum er nógv handa­ligt virksemi, har verður nógv broderað og vevað.

nógv broderað og vevað. Av og á koma fólk inn við servitan, til dømis er ein, sum kemur inn at vegleiða í at flatta kurvar, ein annar kemur inn at vegleiða í at mála. Tá koma staffeli’ini og málingin fram, og nýggjar dygdir koma til sjóndar, sjálvt í ellini.

Sum at vera til konsert Ein seinnapart um vikuna møtast tey at spæla og lurta eftir tónleiki. Tað er sosialráðgevin, sum stendur fyri tí. Hon spælir sjálv uppá harpu. Tvey búfólk spæla violin, ein spælir floytu og ein harmoniku, so tað er sum at vera til konsert, tá ið eg komi framvið. Tað hendir eisini, at eg komi upp á triðu hædd. Ein til­ vildarligan seinnapart hoyrdi er tónleik. Tá sótu trý við sínum ljóð­førum og hugnaðu sær við saman­spæli. Ein dag um vikuna kemur ein at vitja við djórum. Tað er eisini lív­­gevandi løta. Má Gud styrkja okkum í uppgávuni Eg eri sera takksom fyri, at eg

kann verða her og taka lut í lívinum á Ebenezerheiminum. Takk fyri forbøn. Tað styrkir at vita, at eg eri umgyrd av bøn. Og læt okkum biðja Gud styrkja okkum í teirri uppgávu, hann hevur til hvønn einstakan. Bæði her í Haifa og til tykkum har heima í tí uppgávu, sum Gud hevur til tykkara. At vit øll muga vera amboð fyri hann. Eg vil heilsa tykkum við 1. Tessalónikabrævi 5, serliga vers 23 og 24:

Men sjálvur Gud friðarins halgi tykkum til fulnar, og gævi at andi tykkara og sál og likam mega verða varðveitt í heilum líki, ólastandi við komu várs harra Jesus Krist! Trúfastur er tann, sum kallaði tykkum, og hann skal eisini gera tað. Kærastu heilsur Karen Meira kann lesast um Ebenezer­ heimið her: https://www.ebenezer.co.il/

Áheitan - Biðið fyri Karen og Ebenezerheiminum. - Til ber somuleiðis at stuðla okkara volontøri á Ebenezerheiminum við at lata gávu ella stovna fasta flyting eina ferð um mánaðin til Ísraels­missiónina. Kontonummur síggjast á baksíðuni.

SHALOMBLAÐIÐ

4

Nr. 1 – juni 2018

Ísrael 70 ár Jødarnir mistu landið Um miðjan mai hátíðarhildu ísraelar, at tað vóru liðin 70 ár, síðan landið varð endur­stovnað. Ja, endurstovnað, tí teir mistu sjálvstýrið fyri seinastu ferð ár 63 f. Kr. Á Jesu døgum var landið undir róm­ verjum, sum teir gjørdu uppreistur ímóti ár 70 e. Kr. og aftur ár 132. Hesir upp­ reistrar kostaðu nógv mannalív, og tað gjørdist óliviligt, so meirilutin av jødunum, ið eftir vóru, fóru í grannalondini at búgva og spjaddust seinni um allan heimin. Jødarnir mistu landið, og rómverjar góvu landinum navnið Palestina og Jerúsalem navnið Aelia Capitolina. Navnið Palestina hekk við, meðan Aelia Capitolina ikki. Palestina hevur ongantíð verið sjálv­ støðugt ríkið, men altíð verið hjáland. Í Palestina hava búð jødar og arabarar. Jødarnir fáa landið aftur Seinast í 19. øld vaknaði tjóðskapar­ kenslan eisini millum jødar, serliga í Eystur­evropa: “Vit liva spjaddir um allan heim, men á hvørjum árið siga vit: Næsta ár í Jerúsalem!” Jødar fluttu til Palestina. Eftir 1. heims­ bardaga var Palestina vorðið bretskt hjá­ land. Jødarnir, sum høvdu hjálpt bretum undir krígnum, gingu á bretar, um at geva teimum land. Bretar góvu teimum lyfti, men í 1921 vóru 4/5 av Palestina latnir arabarum, sum fekk navnið Transjordan, seinni Jordan. So kom 2. heimsbardagi, har Hitler hevði endaligu loysnina viðvíkjandi jødunum, nevnliga at týna teir. Tá ið bar­

dagin var av, og fólk sóu, hvat var hent jødunum, kom størri ferð á spurningin um eitt land til jødarnar. Jødar í stórum tali fluttu til Palestina, og tá ið teir søktu at bretum, gjørdu bretar greitt, at teir fóru at geva landið frá sær 14. mai 1948. Sameindu tjóðir (ST) býtti tað, sum var eftir av Palestina millum jødar og arabarar. Jødar góðtóku býtið og stovnaðu sín stát, Ísrael, meðan arabarar ikki góðtóku býtið, og ístaðin lupu á fyri at taka partin hjá jødunum. Jødarnir vunnu kríggið, og Egypta­land, Jordan og Ísrael fóru við partinum hjá arabarum. Hvønn rætt hava jødarnir til landið? 1) ST býtti: Jødarnir góðtóku býtið – hinir ikki. 2) Teir hava kríggjast um tað. 3) Teir hava samráðst um land og funnið loysnir t.d. við Egyptaland. 4) Hvat sigur søgan, útgrevstrarnir? 5) Hvat sigur bíbliusøgan, profetarnir, sum t.d. Jeremia og Ezekiel? Spádómur um enda útlegdarinnar Lat okkum síggja, hvat stendur í Jeremia 16,14-15: v14 Sí, tí skulu dagar koma, sigur Harrin, at tað ikki meira skal verða sagt: So satt sum Harrin livir, ið leiddi Ísraels­ menn út úr Egyptalandi! – v15 men: So satt sum Harrin livir, ið leiddi Ísraelsmenn út úr norðurlandinum og úr øllum teimum londum, hagar sum hann hevði rikið teir. Og eg man flyta teir heim aftur í land teirra, sum eg gav fedrum teirra. Og í Ezekiel 28,25-26 stendur:

Stuðla arbeiðinum

Ísrael skal verða savnaður aftur og endurreistur: v25 So sigur Harrin, drottin: Tá ið eg savni Ísraels hús saman úr tjóðunum, har ið teir vóru spjaddir um, tá sýni eg heilag­ leika mín á teimum fyri eyg­sjón tjóð­­anna; og teir skulu búgva í landi sínum, ið eg gav tænara mínum Jákupi. v26 Og teir skulu búgva ekkaleysir í tí, byggja hús og leggja inn víngarðar, ja, búgva ekkaleysir, meðan eg lati ganga dóm yvir allar grannar teirra, sum einkisvirða teir, til tess at teir skulu viðurkenna, at eg eri Harrin, Guð teirra. Lærusveinarnir spurdu Jesus: «Harri, ætlar tú á hesi tíð at endurreisa ríkið fyri Ísrael?» v7 Hann segði við teir: «Tað er ikki fyri tykkum at vita tíðir ella tímar, sum faðirin hevur ásett í sínum egna valdi. (Ápostlasøgan 1,6-7)

Til lukku Ísrael Í dag blómar landið, jødar í hópatali úr øllum heiminum eru fluttir til Ísrael, og Ísrael er vorðið eitt av heimsins fremstu londum á fleiri økjum. Jú, sanniliga hava vit nógv at gleðast um á 70 ára degnum. Vit kunnu samgleðast við jødunum um landið, framburðin og at talið av jødum, sum taka við trúgv á Jesus, tekur til. Somuleiðis kunnu vit rokna við, viðvíkjandi okkum, at tey lyfti, sum Gud hevur knýtt at trúnni á Jesus, fer hann eisini at halda. Til lukku Ísrael. Jóhan Henriksen

Á youtube.com kanst tú skriva: Kippalive – We are home – og lurta eftir frálíka sanginum.

Ísraelsmissiónin hevur til endamáls: - at boða gleðiboðskapin um Jesus Messias fyri tí jødiska fólkinum - at vekja áhuga og ábyrgd fyri jødunum og landinum Ísrael - at vísa jødunum kristnan næstakærleika - at stríðast ímóti øllum jødahatri (antisemitismu) - at vekja ans fyri Bíbliunnar talu um jødar og kristin.

Flyt gávuna á eina av hesum kontum Bank Nordik: 6460-159.194.2 Betri Banki: 9181-125.004.5 Norðoya Sparikassi: 9865-100.455.1 Suðuroyar Sparikassi: 9870-430.040.9

SHALOMBLAÐIÐ Útgevari: ÍSRAELS­MISS­­IÓNIN, sum hev­ur til enda­máls at vekja á­byrgdarkenslu fyri Ísrael og tí jødiska fólk­in­um, boða teim­um gleðiboðskapin um Jesus Messias og sýna teimum næstra­kær­ leika.

Landsnevndin: Frants Jensen, for­mað­ur, Jóhan Henriksen, næst­for­maður, Hilmar Højgaard, skrivari, Magnus Joensen, kassameistari og Marjan Nielsen.

Ábyrgd av blaðnum: Frants Jensen, jensenfrants@gmail.com, tel. 793002 Tey, ið vilja stuðla arbeiðinum hjá Ísraels­ missiónini, kunnu lata eina gávu á eitt av kotoumrunum yvirav.

ÍSRAELS­MISS­IÓN­­IN, Skálavegur 57, 480 Skáli, Konto: 6460-159.194.2, 9181-125.004.5, 9865-100.455.1, 9870-4300409. Heimasíða: www.israel.fo