Η εργασία έχει ως στόχο την μελέτη της εφήμερης, ανώνυμης και επώνυμης αρχιτεκτονικής, εστιάζοντας στο πανί ως αρχιτεκτονικό στοιχείο κάλυψης, που προκύπτει από τη μεσογειακή γη και δίνει την δυνατότητα δημιουργίας ζωτικών μεταβατικών χώρων τόσο μέσα στην πόλη όσο και στα κτήρια. Η έρευνα εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο υιοθετείται το στοιχείο αυτό στην σύγχρονη εποχή και ως χαρακτηριστική περίπτωση μελέτης εξετάζεται η πόλη της Σεβίλλης στην Ισπανία. Η πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας έχει μακρά παράδοση στην υφασμάτινη αρχιτεκτονική ορίζοντας σε ποικίλες περιπτώσεις το πάνω όριο της πόλης με ευρηματικό τρόπο μέχρι και σήμερα.
This study examines the ways that textile can be used as a horizontal covering element in architecture. Textile has the ability to create ephemeral, anonymous and eponymous transitional spaces throughout buildings and the city. The research uses as a case study the city of Seville, by focusing on the ways that textile has been used in architecture throughout its urban history.
