Noise, 94
czyli redefinicja współczesnej muzyki i praktyki słuchania � Radosław Sirko �
Obecnie szum (jako obiekt dźwiękowy) najczęściej kojarzy się z błędem powstałym wskutek źle przeprowadzonej transmisji informacji fonicznych. Jednak desygnaty szumu nie muszą mieć swojego źródła w sprzętach analogowych bądź cyfrowych. Pojęcie szumu, na swoim prymarnym poziomie, odwołuje się do zjawisk akustycznych niekoniecznie przejętych przez medium audytywne. Jego synonimy (trzask, zgrzyt, szmer, syk) ewokują brzmienie tonalnej dezorganizacji, która może równie dobrze powstać w sposób naturalny. Fizycznie rzecz ujmując, szum ma taki sam charakter, jak każdy inny obiekt dźwiękowy — jest szeregiem sprężeń i rozprężeń drgających cząstek; propagacją; ciśnieniową falą, która rozchodzi się w ośrodku sprężystym. Różni się jednak tym od czystego tonu, że nie da się go zidentyfikować pod względem częstotliwości drgań. Częstotliwość to ta właściwość dźwięku, która pozwala umieścić go 1 Więcej o tych i innych barna skali od tonów niskich (dźwięki tuby/stopy, waltorni/wokalne, basy/lewa strona wach szumu (pomarańczowej, klawiatury pianina) do wysokich (dźwięki fletu piccolo/piszczałki/wokalne soprany/ zielonej, szarej): Noise Colours prawa strony klawiatury pianina). Gdy w sygnale dźwiękowym znajdują się wszystkie & Types [online]. Media College. wysokości naraz (cząstki drgają we wszystkich częstotliwościach), w nieskończenie Dostępny w: http: //www.mediabliskiej odległości od siebie — powstaje zjawisko znane pod nazwą szumu. college.com/audio/noise/ Szum wymyka się organizacji również ze względu na okres fali, przechodząc 2 DAW, czyli Digital Audio często z sygnału w fazie do sygnału w przeciwfazie i na odwrót. Istnieje kilka odmian Workstation, szumu, w zależności od tego, które pasma częstotliwości są uwydatnione. Szum biały to cyfrowe programy służące (white noise) rozchodzi się równomiernie w pełnym paśmie, szumy różowy i brązowy do nagrywania, obróbki i monposiadają uwypuklone niższe częstotliwości — przeciwnie do niebieskiego i fioletotażu dźwięku, np. Cubase, Samwego, których moc wzrasta pasmowo, im wyższa jest częstotliwość zlepionych tonów plitude, Pro Tools, Ableton Live, składowych1. Brak przewidywalnej periodyczności drgań, brak udomowionego Audacity, Nuendo... brzmienia, nachodzenie na siebie fal, które nie interferują ze sobą harmonicznie 3 Choć te ostatnie, w zależności — wszystko to wpływa na nieprzychylny odbiór szumu. Wrażeniowo nie da się go od kontekstu, mogą też sprauporządkować, wskazać jego miejsca na skali; nie składa się z regularnych wibracji, wiać przyjemność odbiorcy — które by wzmacniały się nawzajem; widma jego tonów składowych są ciągłe. Ucho objawia się to w słuchaniu chronie potrafi się nigdzie zaczepić, bo materiał nie ma wewnętrznej logiki. powatych zgrzytów i buzzów Jednak ważniejsze od akustycznej i psychoakustycznej definicji wydaje się płyt winylowych, szelakowych, być to, jak szum jest ujmowany praktycznie i społecznie. Szczególnie dba się o jego kaset audio itp. usunięcie na poszczególnych etapach realizacji materiału dźwiękowego. Na poziomie nagrania szumy to wszystkie zniekształcenia, które pojawiają się w odbiorniku, a które mogą być spowodowane uszkodzonym sprzętem przetwarzającym, wzmacniającym, przewodzącym, przydźwiękiem z sieci czy błędem kwantyzacji (również nazywanym szumem). Na poziomie postprodukcji to zabrudzenia materiału, które skrupulatnie stara się zgubić za pomocą narzędzi korekcyjnych, takich jak denoiser, dehisser, dehummer, noise gate czy expander w programach typu DAW2. Na poziomie odsłuchu to wszystkie częstokroć nieusuwalne już skazy na materiale lub wyskoki sprzętu, które skutkują rozłożeniem rąk w akcie bezradności bądź kupnem nowych paczek3. Szumu nigdy nie trzeba szukać, zawsze jest — zawsze jest go też za dużo. W języku angielskim funkcjonuje słowo noise, którego znaczenie obejmuje polski szum,