Voorjaar 2026
WALLACE GRENZELOZE
De eerste nieuwe roman na het alom geprezen Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost, dat is verschenen in de Verenigde Staten en wordt vertaald in het Zweeds, Pools en Kroatisch.
Paperback met flappen, 208 blz., € 23,50, isbn
, nur 301, februari 2026
Speelse nieuwe roman van de meesterverteller
Donald Niedekker
Nevenwezen
roman
Twee jongens, twee werelden; de een groeit op onder de rook van een Zaanse cacaofabriek, de ander werkt op een plantage in West-Afrika. Ze worden door balenlossers, molenaars, middenstanders, een stenen adelaar, een rondreizende verhalenverteller, een chauffeur, een panter en een krokodil op sleeptouw genomen door de jaren zeventig. Hun levens raken elkaar – verbonden door de geur van cacao en de grillen van de Azteekse scheppergod Quetzalcoatl en zang- en bloemengod Xochipilli, die hoog boven de twee jonge protagonisten hun glorie proberen te herwinnen.
In zijn sprankelende stijl laat Donald Niedekker in het even geestige als ontroerende Nevenwezen opnieuw zien hoe mythe en werkelijkheid, verleden en heden elkaar spiegelen en dat ons verleden altijd anders is dan de verhalen die we onszelf vertellen.
Van Donald Niedekker verschenen bij Koppernik eerder Als een tijger, als een slak (2014), Oksana (2017), Wolken &c. (2018), Zo zie je alles (2019), Kraai (2021), Ochtenden (2023) en Rouw (2024). Niedekker ontving in 2021 de vub Luc Bucquoye-prijs voor eigenzinnige literatuur. Zijn roman Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost werd bekroond met de F. Bordewijk-prijs en stond op de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs, de Libris Literatuur Prijs 2023 en de Confituur Boekhandelsprijs.
©
Tessa Posthuma de Boer
Over Waarachtigebeschrijvingenuitdepermafrost:
‘Een hallucinant mooie roman.’ de Volkskrant *****
‘Dit is een uitdagende roman met in elke zin wel een onverwachte plooi of rimpel en overal die flonkering, die knipoog van een geweldige schrijver.’ Humo
‘Een vrolijk, gelaagd, en lyrisch boek waar je als lezer heerlijk omheen kan denken.’ Trouw
‘In verrukkelijke zinnen wekt Niedekker het nieuwsgierige, onderzoekende karakter van de 16 de eeuw tot leven.’ De Tijd
‘Nu al een van de wonderlijkste boeken van dit jaar.’ Het Parool
‘Niedekker groeit, hij ontwikkelt zich, met een roman die een echte roman is en die door niemand anders geschreven had kunnen worden.’
NRC Handelsblad
‘Deze poëtische roman is een unicum in de Nederlandstalige literatuur.’
Juryrapport F. Bordewijk-prijs 2022
Over Ochtenden:
‘Uit vrijwel alle stukjes spreekt een heel prettige, mijmerende sereniteit; prachtige zinnetjes te over.’ de Volkskrant
‘Het zijn juweeltjes, de miniaturen waarin Niedekker van herfst tot herfst de ochtenden in de omgeving van zijn huis beschrijft, ergens tussen bos en duinen.’ Trouw
Als de vrachtwagen in aantocht was hoorde de jongen zijn gebrul al dagen, nou ja uren, voor hij bij de schuur voorreed. Eerst was hij een stofwolk aan de horizon. Een wolk die opwolkend groter werd zonder hoog op te stijgen. Uit de zandkluwens maakte zich een stip los die na een halfuur begon te blinken en dan wist de jongen dat het de zon op de voorruit van de vrachtwagen was.
De chauffeur sprong uit het neerdalende stof tevoorschijn. Hij droeg een besmeurde overall waarvan hij het bovenstuk met de mouwen om zijn middel had geknoopt. Uit de cabine klonk muziek met een vrolijke sterke beat. Op het onweerstaanbare ritme begon de jongen te dansen, tegelijkertijd met een tak lijnen in het droge zand tekenend.
‘Houd je van Fela Kuti?’ vroeg de chauffeur.
De jongen haalde zijn schouders op, waarop de man, nadat hij eerst een handdoek over zijn glimmend kale schedel en zijn borst had gehaald, naar een cassetterecorder op de bijrijdersplaats wees.
De zakken cacaobonen werden in de laadbak getild. De chauffeur hielp een tijdje mee, maar toen hij onderaan een lijst op een klembord een paraaf had gezet liep hij naar voren, opende de klep en begon te sleutelen. Oom kwam erbij staan. Ze raakten, op fluistertoon, verwikkeld in een verhit debat, vooral oom kon maar moeilijk zijn stem dempen, uiteindelijk gaf hij met demonstratieve gebaren van misnoegen de chauffeur een stapel biljetten. Daarna moest de jongen houten beelden in jutezakken inpakken en ze tussen de balen leggen.
‘Mag ik mee!’ riep de jongen toen de truck met hem nog in de laadbak achteruitreed. Hij sprong op de grond, de chauffeur zwaaide naar hem en wierp hem, terwijl de vrachtwagen met een koppig ploffende motor vooruit hobbelde, door het open raampje een cassette toe. Fela Kuti stond er in handschrift op. Uit de cabine swingden piano, saxofoon en drum.
Hij haalde water uit de put. In zijn hut bereidde de jongen rijst met bonen en kokosmelk. De cassette hield hij als een schelp bij zijn oor.
Donald Niedekker
ZO ZIE
DONALD NIEDEKKER
Als een tijger, als een slak roman
alle negen titels van donald
donald niedekker Oksana roman
Donald Niedekker
ZO ZIE JE ALLES
donald niedekker Ochtenden berichten | Koppernik
donald niedekker
donald niedekker Rouw berichten | Koppernik 10
niedekker bij koppernik weer leverbaar
donald niedekker
Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost
Donald Niedekker
Donald Niedekker
NEVENWEZEN
NEVENWEZEN
Als een tijger, als een slak
Paperback met flappen, 200 blz., € 21,50
isbn 9789082175127, nur 301
Oksana
Paperback met flappen, 208 blz., € 18,50
isbn 9789492313126, nur 301
Wolken &c.
Paperback met flappen, 440 blz., € 24,50 isbn 9789492313522, nur 301
Zo zie je alles
Paperback met flappen, 152 blz., € 19,50 isbn 9789083572703, nur 301
Kraai
Paperback met flappen, 80 blz., € 8,00 isbn 9789083174471, nur 301
Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost
Paperback met flappen, 216 blz., € 21,50 isbn 9789083174402, nur 301
Ochtenden
Paperback met flappen, 136 blz., € 16,50
isbn 9789083295572, nur 320
Rouw
Paperback met flappen, 296 blz., € 22,50
isbn 9789083411965, nur 320
De smalle weg naar het verre noorden barst bijna uit zijn voegen van de meeslepende passages tijdens de oorlog, daarvoor en daarna.’ de Volkskrant
Oorspronkelijke titel Question 7 – vertaling Thijs van Nimwegen Paperback met flappen, 288 blz., € 26,50, isbn 9789083616247, nur 302, maart 2026
Gloedvol meesterwerk over herinneren en vertellen
Richard Flanagan Vraag 7
Een vader overleeft een Japans interneringskamp, in het Londen van vlak voor de Eerste Wereldoorlog hebben twee schrijvers een affaire, een jongeman ontkomt maar net aan de verdrinkingsdood – Vraag 7 is een gloedvolle ode van Booker Prize-winnaar Richard Flanagan aan zijn familiegeschiedenis en een verbluffend mozaïek van de menselijke conditie.
Meesterverteller Flanagan onderzoekt op poëtische wijze hoe het kleine en het grote, het persoonlijke en het historische elkaar voortdurend beïnvloeden. Vraag 7 is zowel een liefdesverhaal als een meditatie over schuld, overleven en de onverklaarbare drang van de mens om betekenis te vinden en te geven.
Winnaar van de Baillie Gifford Prize 2024 en genomineerd voor de Prix Femina étranger
Richard Flanagan (Tasmanië, 1961) is een Australische schrijver van veelvuldig bekroonde romans. In 2014 won hij de Man Booker Prize voor zijn roman De smalle weg naar het verre noorden, die vorig jaar opnieuw bij Koppernik is verschenen, en in 2024 de Baillie Gifford Prize voor Vraag 7, waarmee hij de eerste schrijver is die zowel de belangrijkste Britse fictie- als non-fictieprijs won.
De pers over Vraag 7:
‘Een zielvol boek dat nog lang nagalmt na het lezen. Richard Flanagans schrijftalent is bijna buitenaards.’ Juryrapport Baillie Gifford Prize
‘Dit briljante en unieke boek van de Booker-winnaar, een mix van memoires, geschiedenis en autofictie, is een verhandeling over de onmeetbaarheid van het leven.’ The Guardian
‘Flanagans vertolking van zijn stille, dappere vader en zijn liefdevolle, veerkrachtige moeder is voortreffelijk. Zijn evocatie van het leven op Tasmanië is meesterlijk.’ Daily Telegraph
‘Prachtige, niet te classificeren roman-memoires… Dat het een meesterwerk is, staat buiten kijf.’ Observer
‘Buitengewoon origineel… Richard Flanagans briljante Vraag 7 tart elke categorisering.’ Washington Post
‘We zijn natuurlijk allemaal competitief, dus dit is niet makkelijk om te zeggen, maar Vraag 7 is misschien wel het belangrijkste Australische kunstwerk van de afgelopen 100 jaar.’ Peter Carey, Sydney Morning Herald
‘Adembenemend goed… Flanagan is een schrijver met buitengewone verbeeldingskracht en elegantie.’ The Guardian
‘Uitzonderlijk... Het komt niet vaak voor dat een boek je dwingt het herhaaldelijk weg te leggen omdat het je doet duizelen. Vraag 7 deed dat bij mij. Zo goed is het.’ The Sunday Times
‘Een boek dat een overweldigende indruk op lezers zal maken. Dat heeft het zeker bij mij gedaan.’ Colm Tóibín
‘Memoires zoals ik ze nog nooit eerder heb gelezen.’ Politiken *****
‘Een eerbetoon aan de mogelijkheden van literatuur.’ El País
‘Alleen maar lof voor dit boek, dat een prachtige literaire reis is naar de ziel van de wereld.’ La Razón
Ik moest die boot uit. In paniek probeerde ik het ingezakte dek van de kajak een klein beetje omhoog te tillen, zodat ik mijn knieën en benen los kon krijgen, en zo ontsnappen. Het was onmogelijk. Ik voelde hoe alles versnelde: mijn gedachten, mijn ademhaling, mijn spieren, mijn zintuigen, terwijl mijn lichaam en geest zich aanspanden – ik was rijp voor een explosie van energie, maar er was geen mogelijkheid om te ontploffen. Ik wist niet meer goed hoe ik moest ontsnappen. Pas nadat ik me in alle mogelijke bochten had gewrongen, en daarna nog eens, en had ontdekt dat het hopeloos was, daagde dat bij me.
Ik zat klem.
Mijn enige hoop waren andere mensen, maar die hoop was er niet. Ik was de enige gids. De roeiers waren vrienden, maar geen van hen had ervaring met raften of wist hoe je iemand moest redden uit een woeste stroomversnelling. Slechts een van hen, P–, een ervaren rotsklimmer, had ervaring met buitensport. Maar P– was geen riviermens.
Ik was alleen.
Geen uitweg betekende – en dat besef vormde zich maar traag, want het was zo buitengewoon dat ik het een tijdlang niet kon vatten – dat betekende dat ik dood kon gaan. En het idee van doodgaan verbijsterde me. Er klopte niets van.
Deense literatuur: hoogst origineel, ambitieus, visionair en overlopend van literaire rijkdom.’ Kristeligt Dagblad ******
‘Een krachtige, epische en progressieve vertelling die bruist van sensaties, stemmingen, gesprekken en heilige visioenen.’ Information
‘Een magnifiek ideologisch portret. Eika noemt hun werk “geïnformeerde fantasie” en dat is volkomen terecht. Open hemel gebruikt de geschiedenis als kader, maar de boodschap is niet historisch.’ Berlingske *****
Oorspronkelijke titel Åben himmel – vertaling Lammie Post-Oostenbrink
Paperback met flappen, 700 blz., € 34,50, isbn 9789083616254 , nur 302, april 2026
Visionaire pageturner in historische setting
Jonas Eika Open hemel
roman
Het is 1233, in een begijnenhuis in Luik zijn vijf vrouwen samengekomen om op een compleet nieuwe manier te leven: ongehuwd, niet als nonnen, maar als mens. Terwijl ze strijden tegen de vervolging door de katholieke kerk, begint een van de begijnen, Ida, visioenen te krijgen van de jonge Maagd Maria, een dubbelzinnige Jezus en een koor van engelen. Geleidelijk en tegen wil en dank ontpopt Ida zich tot een profeet, die ondanks alles wanhopig probeert vast te blijven houden aan dat waar ze het meest van houdt.
Open hemel is een genre-overstijgende historische roman over schaamte, verlangen en alles wat er moeilijk én mooi is aan het creëren van een gemeenschappelijk leven, waar we juist nu zo naar smachten.
Auteursbezoek, lancering in Vlaanderen
O pen hemel werd genomineerd voor de Danish Critics’ Prize en de Politiken’s Literature Prize.
‘Jonas Eika’s nieuwe meesterwerk is 700 pagina’s lang. Maar het is een echte pageturner. Ik heb zelden een boek gelezen dat zo historisch en tegelijkertijd zo eigentijds is.’ Politiken ******
Jonas Eika is een van de meest opwindende schrijvers van deze tijd. Hun verhalenbundel Na de zon ontving talloze prijzen, waaronder de prestigieuze Nordic Council Literature Prize in 2021, stond in 2022 op de longlist voor de International Booker Prize en werd in vijftien talen vertaald. Een van de verhalen verscheen in de New Yorker en werd later bekroond met een O. Henry Prize. Hen woont in Kopenhagen.
fragment
Ida trekt haar neus op en leunt achterover tegen de muur, ze legt haar pen op tafel. Het is al avond, het is zo lastig: kiezen wat ze zal opschrijven en welke dingen ze moet uitleggen omdat die achterdocht zouden kunnen wekken, zonder dat het te veel ruimte inneemt op het kostbare perkament. Halene ligt al te slapen op de slagbank aan de andere kant van de tafel. Jacomyne zit bij de haard in het psalter te lezen, ze kijkt af en toe naar het huisaltaar, naar het icoon van Sint-Catherina met haar veren pen en haar gebroken wiel, haar martelaarsmoed. Het laatste beetje licht van de dag schijnt door het keukenraam naar binnen en glijdt luchtig over de geweven doeken aan de muur, boven de kooltjes die nog smeulen in een wierookvat. Maar buiten is de heuvelkam rood en dik als vloeibaar koper tussen het koren. Ida staart ernaar en wordt duizelig, ze knijpt haar ogen tot spleetjes en ziet hoe het vloeibare zich verspreidt. Ziet de akkers vlam vatten, het vuur laait op en komt naar het huis toe, ze moeten verder de heuvel op vluchten, door de stad en naar de rivier. Daar staan ze met het water tot aan hun middel, met schapen, geiten en muildieren, en proberen zich aan elkaar vast te klampen terwijl de vlammen naar hen uithalen. Een plotse saamhorigheid tussen hen en de getrouwde vrouwen en de nonnen die uit hun kloosters gevlucht zijn. Ze drommen dicht op elkaar om overeind te blijven in het stromende water en zich te beschermen tegen de mannen die hen van alle kanten omsingelen...
Het visioen breekt in stukken, Ida keert terug naar de huiskamer en zichzelf. Ze duwt haar handpalmen op het tafelblad, terwijl ze wacht tot het metaalachtige gezoem in haar oren is verdwenen.
Duizelingwekkend prozadebuut van een bekroond dichter
Bob Vanden Broeck
Je zit op een stoel
roman
Op een willekeurige dag staan in een ongedefinieerde ruimte een tafel, met daarop een kop koffie, en een stoel, en daarop zit jij, dat ben jij, je roert in je koffie, je doet een raam dicht, je doet een venster open. Er moet iets veranderen. Je weet niet wat, je weet niet hoe. Je verveelt je, je verlangt. Je zit vast, je wil bewegen. Langzaam komt het besef dat slechts één ding je lijkt je te kunnen redden: de verbeelding.
Je zit op een stoel is een caleidoscopisch portret van iemand die, opgesloten in de monomane sleur van het dagelijkse leven, wanhopig probeert op te staan. Bob Vanden Broeck onderzoekt en ondergraaft alle zekerheden waarop de moderne tijd is gestoeld en houdt de lezer een ontroerende lachspiegel voor. Net als in zijn bejubelde dichtbundel de richting is richting omleiding toont hij zich een meester in het observeren van de tastbare en minder tastbare werkelijkheid, met duizelingwekkend proza tot gevolg.
Bob Vanden Broeck schrijft en knutselt. Hij houdt van vogels en is bang van de arbeidsmarkt. In 2023 verscheen zijn poëziedebuut de richting is richting omleiding, dat genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs 2024 en bekroond werd met de Poëziedebuutprijs 2024 en de Debutantenprijs 2025.
Over de richting is richting omleiding :
‘Dat taal de wereld vormgeeft is bij dichter bob vanden broeck haast aan den lijve te ondervinden.’ Trouw
‘Er gebeurt veel in deze kinetische poëzie, veel te veel, maar het is goed dat de dichter zich niet inhoudt en juist alles in zich opneemt en neerpent, aangezien hij zo de hedendaagse overprikkeling weet te verbeelden.’ nrc
‘Er zit een zowel rustgevende als onheilspellende drang in om zoveel mogelijk details te benoemen. Ik heb veel gelachen maar het laat ook zien hoe ironie een taal op zich kan zijn.’ De Morgen
‘De beweging zit hem ook in het opnieuw laten terugkeren van beelden, maar dan steeds even anders […] steeds weer ontsnapt de werkelijkheid aan zichzelf in zichzelf. Alles komt en gaat, maar we gaan eerst nog meer horen van bob vanden broeck.’
Poëziekrant
‘Meer dan eens doemt de vraag op of we hier met een disfunctioneel subject of met een disfunctionele wereld te maken hebben.’
Juryrapport Poëziedebuutprijs 2024
‘ de richting is richting omleiding is een perfect afgesteld, dan weer vrolijk dan weer melancholisch horloge.’
Juryrapport C. Buddingh’-prijs 2024
‘Er zijn gelukkig nog jonge dichters die goed kunnen kijken.’ humo
‘Zelden las de jury zulke schitterende en ook gewaagde gedichten die getuigen van experimenteerdrift.’
Juryrapport Debutantenprijs van de Academie voor Nederlandse
Letterkunde
Je zit op een stoel, nee, je zit op een stoel en zittend op een stoel heb je het gevoel dat je zowel in als buiten je lichaam zit, dat je hier op een stoel zit aan een tafel en dat je tegelijk op een stoel in je hoofd zit, dat de muren van de omringende ruimte naadloos overlopen in de wanden van je schedel als twee kruisende lijnen op een lege pagina, nee, dat gevoel heb je, en daarom is het nu onmogelijk om wat er is, de feiten, en wat je ervaart, de gevoelens, van elkaar te onderscheiden, net omdat je op een stoel aan deze tafel zit, zit je op een stoel in je hoofd en net omdat je op een stoel in je hoofd zit, blijf je als versteend zitten op de stoel aan deze tafel, net omdat het mentale zitten en het fysieke zitten met elkaar zijn verstrengeld als een foetus met zijn moeder waardoor deze ruimte zowel perfect binnen de duidelijke grenzen van je waarneming past als binnen de diffuse trillingen van je geestesoog, en hierdoor neem je deze ruimte waar als een vierkant met vlekvormige hoeken. En je had ook ergens anders kunnen zitten, op een andere stoel, maar dan had je op die andere stoel precies dezelfde handelingen verricht als op deze stoel, misschien heeft het dus helemaal niets met deze stoel te maken maar met de stoel in je hoofd, nee, misschien bevindt deze stoel zich zowel onder als in jou, zowel in als onder jou, al zou het evengoed kunnen dat het om twee verschillende stoelen gaat zoals twee gelijkaardige maar afzonderlijke wielen van dezelfde fiets. En wat maakt het ook uit of je nu op deze stoel dan wel op een andere stoel zit? Zou je je anders voelen mocht je niet op die stoel maar op deze stoel zitten?
wedstrijd die uw eigen team dramatisch heeft verloren: uitgeput, verdrietig en toch dankbaar dat u erbij was.’ WOZ
‘Een klein boekje over grote veranderingen. Nu al een klassieker in de voetballiteratuur!’ Welt am Sonntag
Oorspronkelijke titel Piksi-Buch – vertaling Lotte Lentes
Paperback met flappen, 104 blz., € 22,50, isbn 9789083616278 , nur 302, mei 2026
Hilarische voetbalroman tegen de achtergrond van de oorlog in Joegoslavië
Barbi Marković
Het laatste elftal
roman
Hoofdpersoon Barbi groeit eind jaren tachtig op in het dan nog bestaande Joegoslavië. Haar vader neemt haar regelmatig mee naar het voetbalstadion, een wereld waarin competitie boven saamhorigheid gaat en het jonge voetbaltalent Piksi wordt aanbeden als een heilige. Haar vader, zelf ooit voetballegende, hoopt dat zijn dochter in zijn voetsporen zal treden, maar Barbi is meer geinteresseerd in schrijven. Als Joegoslavië tijdens het wk in 1990, aan de vooravond van de Joegoslavische Burgeroorlog, met strafschoppen van Argentinië verliest, is heel het land in diepe rouw: ook de laatste gemeenschappelijke liefde lijkt gesneuveld.
In Het laatste elftal verweeft Barbi Marković, in een virtuoos spel met de taal van sportcommentators, op geheel eigen wijze herinneringen aan voetbal, haar afwezige vader en aan een mythisch Joegoslavië, dat zelfs met het naderende onheil nog gelooft dat voetbal het verschil kan maken.
Uitgeroepen tot voetbalboek van het jaar in Duitsland
Barbi Marković (1980) is geboren in Servië. Ze studeerde Duitse literatuur in Belgrado en Wenen, waar ze nog altijd woont. Sinds ze in 2009 debuteerde met Ausgehen won ze verschillende literaire prijzen, waaronder de Preis der Leipziger Buchmesse voor haar roman Minihorror, die in 2025 bij Koppernik is verschenen. Het laatste elftal kreeg de prijs voor het beste voetbalboek van het jaar in Duitsland, die daarmee voor het eerst naar een vrouwelijke auteur ging.
© Apollonia Theresa Bitzan
op regen. Maar je kunt het niet in de boekenkast zetten of onder een stapel kranten verstoppen. Het heeft een enorme kracht.’ Wyborcza
‘Zyta Rudzka confronteert ons met een waarheid die we niet al te vaak willen horen, en die oppervlakkig gezien ook banaal is: onsterfelijkheid bestaat niet. Ook al loert digitale onsterfelijkheid al om de hoek.’ Nowe Książki
‘Het oogappeltje van dokter Josef laat zien hoe ons geheugen werkt, en hoe verrassend goed we zijn in het vervormen van verschillende ervaringen.’
Newsweek
Oorspronkelijke titel Ślicznotka doktora Josefa– vertaling Charlotte Pothuizen
Paperback met flappen, 180 blz., € 23,50, isbn 9789083616285 , nur 302, maart 2026
Briljante roman over de fragiele grens tussen goed en kwaad
Zyta Rudzka
Het oogappeltje van dokter Josef
roman
In de broeierige zomerhitte kijken de zusjes Leokadia en Helena terug op hun jeugd. Samen met de andere bewoners van een bejaardenhuis vlak buiten Warschau proberen ze zich te verzoenen met een leven dat voorbij is gegleden, een lijf dat af en toe tegensputtert, en wachten ze eindeloos op kinderen die hen bijna nooit bezoeken. Maar de verhalen van de zusjes steken schril af tegen die van de anderen. Op twaalfjarige leeftijd werden Helena en Leokadia afgevoerd naar Auschwitz, waar ze overgeleverd waren aan dokter Josef Mengele, de naziofficier en genetisch wetenschapper die als legerarts gevangenen, voornamelijk tweelingen, martelde onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. Op de mooie Helena was hij bijzonder gesteld, en de zusjes overleefden het.
Zyta Rudzka drijft de taal tot het uiterste, meedogenloos maar vol humor, om uitdrukking te geven aan diepmenselijke worstelingen met ouder worden, vervulde en onbeantwoorde liefdes, herinneringen, en de fragiele grens tussen goed en kwaad. Maar boven alles onderzoekt Het oogappeltje van dokter Josef wat het betekent om een lichaam te hebben, dat ons zowel kan redden als verraden.
Zyta Rudzka (1964) geldt als een van de beste hedendaagse Poolse romanschrijvers en is tevens een bekroonde toneelschrijver en dichter. In 2027 zal bij Koppernik haar roman Alleen zij die tanden hebben kunnen glimlachen verschijnen, waarvoor zij in 2023 de Nike Literary Award ontving, de belangrijkste literaire prijs van Polen. In 2022 won ze de Poznań Literary Award voor haar gehele oeuvre. Het oogappeltje van dokter Josef, haar debuutroman uit 2006, werd in 2021 herzien en heruitgegeven.
‘Het diner is veel intelligenter dan een doorsnee zombieverhaal... Aira voegt extra diepgang toe aan wat er net onder de oppervlakte schuilgaat.’
The Times Literary Supplement
‘Aira brengt je hersenen in de war.’ The New York Times
Oorspronkelijke titel La cena – vertaling Adri Boon
Paperback met flappen, 86 blz., € 22,50, isbn 9789083616292 , nur 302, mei 2026
Hilarische roman over een diner met nachtmerrieachtige gevolgen
César Aira
Het diner
roman
In een rustig Argentijns provinciestadje spenderen een failliete eeuwige vrijgezel van in de zestig en zijn moeder een avond bij een rijke kennis. Wat begint als een gezellige avond vol roddels over de buren, verandert langzaam in iets onvoorstelbaars. Tussen de wijn tijdens het diner en de tocht naar huis door de stilte van de nacht draait de werkelijkheid om: op de plaatselijke begraafplaats zijn de doden opgestaan – niet als monsters, maar als beleefde, verwarde wezens – en alles doet op de een of andere manier verontrustend aan het diner denken.
Met zijn kenmerkende mengeling van humor, absurditeit en filosofische diepgang voert César Aira de lezer mee naar de grens tussen het banale en het bovennatuurlijke. Het diner is een hallucinerende, tegelijk luchtige en verontrustende vertelling over leven, dood en de vreemde logica van de werkelijkheid.
César Aira (1949) is geboren in Coronel Pringles, Argentinië. Sinds 1967 woont hij in Buenos Aires. Hij wordt beschouwd als een van de origineelste schrijvers van Zuid-Amerika en heeft meer dan honderd titels op zijn naam staan. Hij schrijft geregeld voor El País en zijn werk is in vele landen vertaald. Eerder verschenen van hem bij Koppernik Een episode uit het leven van een landschapsschilder, Het literatuurcongres, De haas en De naaister en de wind. ©
Daniel Mordzinski
verschijningslijst
februari
David Foster Wallace, Eindeloos vertier
Donald Niedekker, Nevenwezen
maart
Richard Flanagan, Vraag 7
Zyta Rudzka, Het oogappeltje van dokter Josef
april
Jonas Eika, Open hemel
Bob Vanden Broeck, Je zit op een stoel
mei
César Aira, Het diner
Barbi Marković, Het laatste elftal
Contactgegevens
Nederland
verkoop
Scholing in Boeken
Frederike Scholing info@scholinginboeken.nl
+31 (0) 6 10391033
publiciteit
Jan van Helden
jan.vanhelden@koppernik.nl
+31 (0) 6 38465447
België
pers en verkoop
De Wolken
Barbara Geenen barbara@dewolken.nu
+32 494 65 68 69
Alexandra Cousy alexandra@dewolken.nu
+32 497 17 00 55
Laura Cauwenbergh laura@dewolken.nu
+32 474 50 87 68