Far Out lente/zomer 2024 - Sport

TREKKING • BIKING • RUNNING • OUTDOOR

Interview

Dos Winkel

Onontdekte wandelparels

Trailrunnen in België

Het nieuwste outdoormateriaal

024 In de ban van Cape Wrath

f WANDELEN

012 Wandelnieuws

046 Acht tips voor in de bergen

054 Natuurwalhalla in hartje Europa

016 .... . Weg van de gebaande paden in Peru

130 .... . 7x wandelen in de wildernis

f LOPEN

020 Loopnieuws

024 .... . In de ban van Cape Wrath

030 .... . Start to trail

032 Hoogtemeters in plaats van kilometers

036 Trailrunnen in België

086 Bikepacken door de Balkan

f ACTIE

008 Kompas

042 Avontuur op kindermaat in het Zillertal

064 Koers richting in St. Anton am Arlberg

086 .... . Een outdoorboost in Brides-les-Bains

102 .... . Bike & hike in het weelderige Wipptal

142 Op een dronken paard in IJsland

f SPECIAL FIETSAVONTUUR

114 Magisch Marokko f

080 .... . Bikepacken door de Balkan

090 .... . Fietsnieuws

094 3700 km richting de Noordkaap

101 Downhill in Zuid-Tirol

106 Rondje Valkenburg met bike en tent

f WANDELEN

054

Natuurwalhalla in hartje Europa

f IN DE KIJKER

035 Ervaar het verschil met Petzl

039 Vrolijke kennismaking met Cotopaxi

049 Indiana Jones achterna met KrisKras

052 .... . Slimme oplossingen van Peak Design

059 .... . Rethink: Vaude's circulaire focus

120 De beloftes van Buff

126 Binnenkijken bij Bynolyt

129 40 jaar Teva

f SPECIAL (ZUID)OOST-EUROPA

054 Verrassend Slovenië

060 Apuseni, een ruwe parel

086 Dwars door de Balkan

f ACTIE

142

Op een dronken paard in IJsland

f FOTO

040 Buitenspelen op de Penkenjoch

050 Pure magie in Slovenië

084 Het dak van de Tour

140 .... . Torenhoog in Pakistan

f INFO

067 Het nieuwste outdoormateriaal

098 Ik rem, dus ik ben

112 .... . Goed verzekerd

128 .... . Buitenboeken

136 Het ABC van de juiste wandelschoen

f INTERVIEW

110 .... . In 385 dagen naar Hong Kong

122 .... . Interview met Dos Winkel

138 Belgen schrijven bigwall-geschiedenis

146 De zomer van Sven van Hees

KOMPAS LOPEN

Alpine Trail Run Festival in Innsbruck

Innsbruck is niet alleen een paradijs voor trailrunners, maar ook een stad met een rijke geschiedenis.

Tijd vrij in de eerste week van mei? Boek dan je ticket voor het Alpine Trailrun Festival. Met trajectlengtes van 7 tot 110 kilometer en tot 5600 hoogtemeters trekt dit event al bijna tien jaar op rij beginners en professionals uit meer dan 60 landen. f innsbruckalpine.at en visittirol.nl

De natuurlopen van Sport Vlaanderen

Sport Vlaanderen heeft samen met het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) over heel Vlaanderen een groot aantal bewegwijzerde natuurlooproutes voorzien. Je vindt alle beschikbare routes terug op de site van Sport Vlaanderen > Sporten in mijn omgeving > Vind een looproute, waar je kan flteren op 60 tot 80% of 80 tot 100% onverhard en op afstand. Een overzicht van alle 30 routes staat ook op de website van het ANB.

f sport.vlaanderen en natuurenbos.be/activiteiten/natuurloop

TEKST SANDRA GYLES

To f nish the Barkley Marathons

Op 22 maart 2024 fnishte de 40-jarige Britse Jasmin Paris na 59 uur 58 minuten en 21 seconden – met slechts 99 seconden reserve – als eerste vrouw ooit de onmenselijk zware Barkley Marathons in Frozen Head State Park, in Tennessee. De wedstrijd klokt af na 100 mijl (161 km) met minimaal 18 000 hoogtemeters. Deelnemers moeten namelijk zelf navigeren. Op 17 maart vorig jaar schreef de Belgische tandarts en ultraloper Karel Sabbe geschiedenis door als eerste Belg ooit de te fnishen. Hij deed dat in 59 uur, 53 minuten en 33 seconden. Hiermee was hij de 17de deelnemer die sinds de 1ste editie in 1986 de wedstrijd uitliep. Van zijn prachtavontuur is nu een flm te zien. f youtu.be/R-oEFaqUQEQ

ultra’s in België

Ook in ons land komen ultrarunners dit jaar aan hun trekken. Zeven parels op een rij:

• 19 mei: 100 km Célestes (100 km)

• 15 juni: Trail Godefroy Bouillon (80 of 104 km)

• 6-7 juli: La Chouffe Trail (69 km)

• 10-11 augustus: Trail des Fantômes (48 of 60 km)

• 13-15 september: The Great Escape (84 of 106 km)

• 14-15 oktober: Clash der Titanen (61, 115 of 162 km)

• 26 oktober: Grizzly Beartrail (58, 83 of 100 km)

Make Life Ultra

Nog een inspirerende documentaire die je niet alleen op tal van flmfestivals, maar ook op YouTube kan zien. De kortflm volgt de ultralopers Dina Roman en Rik Goris, en vertelt over hun unieke partnerschap, hun motivatie om grenzen te verleggen en hun onverzadigbare passie voor trails en ultra’s. Zij voltooiden iets wat niemand anders ooit eerder had gedaan: respectievelijk een dubbele en een drievoudige Everesting. Behalve Chamonix en Courmayeur komen ook Luik, Bertem en Herent (Dina en Rik’s hometown) als flmlocaties aan bod.

f youtu.be/DVXDCRiW2QE

© GRIZZLY BEAR TRAIL / BEARSPORTS

© HOWIESTERNPHOTO

TEKST KOEN MEEUSSEN

FOTO’S KOEN MEEUSSEN, TENZIJ ANDERS VERMELD

IN DE BAN VAN

“A superb and challenging route for experienced long-distance backpackers, the passes through magnifcent wild landscapes.” Een snelle Google-search laat niet veel aan de verbeelding over: "Superb, challenging, experienced, and magnifcent." Meer hebben we niet nodig om de keuze voor ons volgend avontuur in een defnitieve plooi te leggen.

Fast forward naar een vroege ochtend begin mei, wanneer we onze veters vastknopen met nog een laatste blik op Fort William. Klaar voor een van de meeste epische loopervaringen uit ons leven: een magische tocht van vierhonderd kilometer en meerdere duizenden hoogtemeters dwars door de woeste Highlands tot aan het meest Noordwestelijke punt van Schotland: Cape Wrath. Daar zouden we de vuurtoren aantikken en ons even de helden van de dag wanen. Maar zover zijn we nog niet: tussen droom en daad staan immers wetten in de weg en praktische bezwaren, zo wist Elsschot al. In ons geval zijn dat vele kilometers waar verrassing, avontuur, vreugde en tranen om elke hoek loeren.

Klaar? Start!

Nog snel die veters en looprugzak dubbelchecken, en we zijn klaar om ons over te geven aan het echte Schotland. Het plan? De Cape Wrath trail afeggen in negen etappes. Frederik en ikzelf als lopers, en Georges als derde compagnon die met de camper telkens naar de volgende slaapplaats rijdt, op een plek waar een zeldzame asfaltweg de trail kruist. Ons dagelijks eindpunt wordt dus niet zozeer bepaald door wat we fysiek aankunnen, maar door wat logistiek haalbaar is.

DAG 1

f HALLO HARRY POTTER

De eerste dag is meteen stevig: 50 kilometer en 1288 hoogtemeters. Beentjes nog fris, de mindset nog ongerept en met de eerste tien kilometer relatief vlak over een rustig weggetje lijkt dit een kant-en-klaar hapje. Stilaan vernauwt het pad echter, om uiteindelijk volledig te verdwijnen tussen de eerste Glens. Niet-bewegwijzerd en vaak wars van elk pad zijn een goede kaart én een satelliettelefoon hier een echte must.

Al snel vertoeven we in boggy-land; drassig en onefen. Als dit het terrein is voor de rest van de trip… Dan is het hoog tijd om onze hoogmoed in te slikken. Dit kunnen wel eens lange en zware dagen worden. Ons eerste rustpunt ligt bij het Glenfnann-monument. Wat een massa volk! Blijkt dat dit treinviaduct in Harry Potter-flms voorkomt op weg naar Hogwart’s Castle. Enkele tientallen meters verder keert de stilte en verlatenheid gelukkig terug. Na een lange, steile afdaling over ruig terrein is meteen duidelijk dat we beter wat meer aan onze quadriceps hadden gewerkt. Zeker gezien morgen een zware etappe wacht, richting Shiel Bridge.

DAG 2

f EEN LOODZWARE DAG

Dag 2, 61 kilometer en 2575 hoogtemeters. Wandelgidsen beschrijven de eerste 25 kilometer van deze etappe als een loodzware dag, zelfs voor ervaren hikers. Wij hebben meer dan het dubbele op de planning staan, weliswaar met een veel lichtere rugzak, maar dat het zwaar zal worden, staat in de sterren geschreven. De lange afstand en de vele hoogtemeters, daar konden we ons wel iets bij voorstellen. Maar de Highlands zijn toch andere koek. Springen en balanceren over ruwe en rotsige stukken, dat is pure fun. De zompige, hobbelige graslanden knagen echter aan ons vertrouwen. Van lopen, is geen sprake. Ploeteren luidt het motto. En toch: “Zie ons hier nu lopen in het midden van nergens, terwijl de rest van

de wereld achter een stofg bureau naar een scherm zit te staren.” Dat hadden we immers aan elkaar beloofd: niet klagen: nooit. Nee, genieten, van elk moment en met volle teugen. En hoeveel geluk met het weer kan een mens hebben!

Tijd voor onze eerste rivieroversteek. Schoorvoetend het ijskoude water in en snel naar de overkant. Waar de eerste rivierdoorwading nog spannend is, verlangen we er al gauw naar om onze steeds meer geteisterde voeten af te koelen in ijskoud bergwater. In plaats van rivieren dwars over te steken, lopen we er soms honderden meters doorheen. Zalig. Zeker met achter elke heuvel een nieuw vergezicht: een Loch in de verte als ijkpunt van de route, of plots uit het niets een prachtige waterval. De natuur is werkelijk ongeloofijk. En het koude pilsje bij aankomst die dag zeker ook!

3

Met 48 kilometer en 1876 hoogtemeters is ook dag 3 niet meteen een rustdag te noemen. Namen als Achnashellach, Wester Ross, River Elchaig en Falls of Glomach lijken wel uit Lord of the Rings gegrepen. Het ene onwaarschijnlijke uitzicht volgt het andere op. Die Falls storten zich trouwens met een waanzinnig gekletter meer dan 100 meter de diepte in, ongeëvenaard in het ganse Verenigd Koninkrijk. Dit is werkelijk een van de meeste ongerepte en mooiste landschappen van West-Europa. Zo dichtbij, maar tegelijk o zo anders: ruw, gevormd en door de eeuwen heen geslepen door de noeste grillen van de Schotse weergoden.

Het is op een van de vele rotsige afdalingen dat een moment van onoplettendheid me overvalt. Naar beneden lopen, stenen ontwijken en ondertussen navigeren, blijkt een te hoog gegrepen combinatie. De wreef van mijn voet ramt op volle snelheid een rotsblok. “Niet aan denken, gewoon verder lopen en straks de schade opmeten”, schiet het door mijn hoofd. En dat lijkt ook te lukken, afeiding genoeg. Die dag slapen we aan een riviertje, waardoor we niet onder een eerste wasbeurt uit kunnen. Uiteraard zijn de beruchte Schotse midges ook van de partij. Met een hilarisch muskietennet op genieten we met volle teugen na.

“Een pittig onweer wist onze sporen uit.”

DAG 4

f NIET KLAGEN, NOOIT ZAGEN

De volgende ochtend blijkt mijn voet dik en gezwollen. Een doosje brufen vergezelt me de rest van de trip, maar gelukkig lijkt er niets structureels geraakt. Om mijn voet in mijn schoen te krijgen, moet ik wat vroeger opstaan dan de rest. Maar we gaan niet klagen noch zagen. Bovendien, ook bij Frederik steken de eerste kwaaltjes de kop op. Dag vier heef gelukkig wat minder kilometers in petto: 35 kilometer en 1521 hoogtemeters. Onderweg ontmoeten we in een bothy (een wildernishut) een fjn Hollands-Iers koppel dat al wandelend Schotland doorkruist.

Die avond kleurt de hemel gitzwart en wist een pittig onweer onze sporen uit. Gelukkig zijn we ondertussen veilig bij de camper aangekomen en kunnen we een paar uur later beschutting én een simpele, maar lekkere spaghetti aanbieden aan onze bothy-avonturiers, die doorweekt kwamen aangestrompeld.

DAG 5 f PRACHT EN PRAAL

Dag 5 is weer een marathondag van 42 kilometer. En met 1389 hoogtemeters is het opnieuw allerminst een vlakke etappe. Op het einde heef de trail een extreem steile en padloze afdaling door kniehoog struikgewas voor ons in petto. Een martelgang voor mijn voet. Frederik daarentegen verdwijnt als een huppelende berggeit gezwind uit het zicht. Eens beneden wacht een fjne verrassing: een authentieke begraafplaats met prach-

DAG

f LORD OF THE RINGS

tige, eeuwenoude zerken. Ingetogen dwalen we op de begraafplaats rond, genietend van zoveel melancholische pracht en praal.

DAG 6 & 7

f RICHTING DE EINDSPRINT

Dag 6 (aankomst na 37 kilometer in Oykel Brigde) en dag 7 (32 kilometer naar Inchnadamph) zijn korter en beter beloopbaar, maar het weer is op zijn slechtst. Blij dat we op een halve dag klaar zijn en meer rust kunnen inlassen voor het lichaam én voor de voeten. De voorlaatste dag daarentegen zit er weer boenk op. 53 kilometer en 2098 hoogtemeters zijn op zich al een uitdaging, maar als je dag ook nog eens begint met een loodzware klim over een fank bezaaid met grote stenen en rotsblokken, dan weet je dat je gaat afzien. Gelukkig zijn we erg vroeg op pad en tikken we de eerste bergtop al onder de eerste ochtendzon weg. De rest van de dag is ronduit pittig: steile klimmetjes, spekgladde afdalingen, lange stroken door zompige moeras, kille regenbuien vanuit het niets en een snijdende oceaanwind… We zitten maar op 600 meter boven zeespiegel, maar het lijkt alsof we hoog in te Alpen vertoeven. Four seasons in one day. Nog 1 etappe te gaan.

DAG 8

f DE STEEN VAN NOOR

De laatste dag is in vele opzichten speciaal. Het gevoel van een laatste examen na een intense blokperiode. De weg naar Rhiconich verloopt dankbaar over asfaltweggetjes en biedt prachtige vergezichten. Na een klein uurtje komen we via een wandelpad aan op misschien wel dé toplocatie van onze tocht: Sandwood Bay. De unieke rotsformatie van Am Buachaille en de stormvogels, papegaaiduikers en aalscholvers op de klifen maken het feestje compleet. Het voelt extra speciaal om hier m’n Noorsteen te kunnen achter laten: een beschilderde kei ter nagedachtenis van Noor, die vorig jaar als jonge tiener de strijd tegen kanker verloor. Van een emotioneel moment gesproken.

En de emoties ebben niet meer weg. Eenmaal uit de baai bunkeren we op en af heuveltoppen waarbij de natuur ons onophoudelijk verblijdt met panoramische vergezichten. Mijn voeten beginnen echter rood en blauw uit te slaan. Een teken dat de limiet bijna is bereikt en het einde nu wel in zicht mag komen.

En dan, na 31 kilometer en een kleine 1000 hoogtemeters doemt plots de vuurtoren op. Nog een laatste spurt voor we met een rugzak vol herinneringen en indrukken de Cape aantikken. We gaan eerlijk zijn: we laten een traan. Maar wat een absolute aanrader! 

Wa ar je ooK

gaat of staat…

Buitengewoon goed beschermd tegen muggen en teken

Verkrijgbaar bij de betere outdoor en sportzaak

careplus.eu

HOOGTEMETERS IN PLAATS VAN KILOMETERS

TEKST KRIS CLERCKX

FOTO'S DPLUS

In je eentje een steile heuvel of brug op- en afopen om je voor te bereiden op een zware trail in de Ardennen of door het hooggebergte behoort defnitief tot het verleden.

Op tal van plaatsen in Vlaanderen kun je elke dinsdagavond terecht om in groep hoogtemeters te maken. Far Out trok naar de Leuvense Kesselberg, de bakermat van Dplusdinsdag.

Op een winterse dinsdagavond verzamelt zich een groep van maar liefst dertig lopers in het pikkedonker op de parking van de Kesselberg. Wie uit de auto stapt, doet meteen zijn of haar hoofdlampje aan. Enkele andere deelnemers komen met hun fets al pufend tot boven geklommen, terwijl nog anderen al lopend arriveren.

Iedereen welkom

Tijdens de verwelkoming valt het me meteen op dat ik niet de enige nieuwkomer ben. Minstens vijf andere lopers zijn er voor het eerst bij. Heel leuk is dat we meteen worden opgenomen in de gemoedelijke loopcommunity van Dplusdinsdag. Niemand hoef zich te verantwoorden of uit te leggen waarom ze aanwezig zijn. Wie komt, is welkom. En dat voelt heel ongedwongen aan in een tijdperk van reservaties en het scannen van QR-codes om je ergens aan te melden.

“Onze groep wordt alsmaar groter”, klinkt een enthousiaste Frank ‘de tank’ Gielen, de coördinator van Dplusdinsdag. “Wat een verschil met 2020 toen het als een trainingsmoment op mijn vrije dinsdagen begon. De eerste keer waren we met twee. Samen met de sterke ultraloper Merijn Geerts kwam ik naar de Kesselberg om er enkele keren het Alpengefuhl te lopen. Dat is een Stravasegment van twee kilometer met 200 meter hoogteverschil. Als je dat enkele keren afegt, kom je snel boven de 1000 hoogtemeters uit. De Kesselberg is dus de bakermat van onze Dplusdinsdagen, maar we zoeken ook andere heuvels in en rond Leuven op.”

Collectief boven competitie

De duisternis, de bewegende lampjes op het hoofd van dertig lopers en het uitzicht op het verlichte stadscentrum van Leuven maken van de Kesselberg een bijna feeërieke plek. Maar er dienen ook inspanningen te worden geleverd. Via een smal paadje dalen we algauw af tot aan de voet van de Kesselberg. Aan het gesloten café Bij Betty draaien we terug om een eerste keer de Kesselberg op te crossen. Door de regen van de voorbije weken is het pad bijzonder glibberig en ik kan me nog op het nippertje aan een tak vasthouden om niet achterover te vallen met misschien wel een kettingreactie van vallende lopers tot gevolg. Ervaren Dplusser Merijn Geerts is slimmer en kiest op het steilste stuk van de klim om ofroad naar boven te klimmen. Zodra we met z’n allen boven

zijn, gaat het via een ander pad weer meteen naar beneden en inderdaad… weer naar omhoog. Voorts kunnen we de steile Kesselberg ook een keertje via houten trappen afdalen en beklimmen.

Dplusdinsdag is een heel ander traillopen dan dat ik gewoon ben. Elke hoogtemeter wordt opgezocht, waardoor het al gauw een heel intensieve training wordt. Toch hangt er in de groep geen wedstrijdgevoel. “Het collectief staat boven de competitie bij ons”, reageert Frank de tank. “Na elke lange helling of steile afdaling wachten we iedereen op, waarna we in groep de tocht in het donker verderzetten.”

Alpengevoel in de benen

Ter variatie op het klimwerk op de fanken van de Kesselberg zoeken we die avond ook even de kortere hellingen van het Begijnenbos en het Sint-Gertrudisbos op. De namen van de paadjes, zoals het Sukkelpad, doen soms het ergste voorspellen. Toch vallen in dit gedeelte de klimmetjes goed mee. Bovendien lopen we aan een haalbaar tempo, waardoor het gemakkelijk kennismaken is met de andere lopers. Een van hen is Koen, die al sinds anderhalf jaar Dplusser is: “Ik beoefen meerdere sporten. Toen ik me aan het voorbereiden was op een trail van 70 km leek me dat zo een zotte onderneming, dat ik hier ben komen meetrainen. Al na enkele keren voelde ik me sterker worden in mijn benen, waarna ik ben blijven komen. Bovendien is het gratis en je loopt in plezant gezelschap.”

Al babbelend en al lachend komen we na ruim 11 km aan de parking, waar we met een derde van de groep beslissen om nog een keertje het Stravasegment van het Alpengefuhl af te leggen. En die extra lus met drie steile beklimmingen kort na elkaar voel ik zwaar doorwegen in mijn nog winterse loopbenen. Aan het eind van de training komen we na 13 km uit op 660 positieve meters hoogteverschil. En dat is best pittig voor een training in eigen land. Een trail in het hooggebergte kun je dus echt wel in eigen streek voorbereiden. Bovendien telt Dplusdinsdag sinds begin 2024 al zes locaties in Vlaanderen, waar je elke dinsdagavond om 19u welkom bent om klimkilometers te verzamelen in enthousiast gezelschap. 

f DPLUSDINSDAG

Behalve in Leuven vinden de Dplusdinsdagen plaats in Gent, de Vlaamse Ardennen, Limburg, het provinciaal domein De Schorre in Boom en aan de kust. Meer informatie over de exacte locaties en de geplande hoogtemeters op de overzichtelijke website van Dplusdinsdag.

f plusdinsdag.be

Ervaar het verschil met

Een hoofdlamp kopen, sommige sporters doen dit zonder al te veel nadenken. Als je de juiste lamp wil kiezen, let je in elk geval op lichtopbrengst, de reikwijdte van de lichtbundel, het type batterij en zaken als comfort en gewicht. Het echte verschil zit hem in de details. De pasvorm bijvoorbeeld of een quasi automatische bediening. In de praktijk ervaar je het verschil.

Neem bijvoorbeeld de Swif RL van Petzl. Nooit geweten dat in deze kleine krachtpatser van € 120 zoveel innovatieve features en slimme technologieën schuilen.

Een echte multisportlamp

De Swif RL is een van de populairste multisportlampen op de markt, geschikt voor trailrunnen, maar ook voor bijvoorbeeld mountainbiken, bergbeklimmen en (ski)mountaineering. Ten eerste omwille van zijn kracht. Want met een lichtopbrengst van 1100 lumen kan je zelfs op erg technisch terrein tot 150 meter voor je uit zien. Daarnaast is de Swif RL ook IP-X4 weerbestendig, een must voor het Belgische weer. En met slechts 100 gram is de lamp ook nog eens bijzonder licht.

Reactive Lighting

is je fow vinden in het donker en genieten van je favoriete sport.

Een niet te missen troef, is de intelligentie van de lamp. Net als de andere modellen uit de Performance-categorie van Petzl is de Swif RL uitgerust met Reactive Lighting. Deze innovatie zorgt ervoor dat het licht zich automatisch aan de omgeving aanpast, dankzij een sensor die het omgevingslicht analyseert. Dit betekent dat je niet manueel moet switchen tussen verschillende standen en optimaliseert tegelijk de batterijlevensduur. Het enige wat jij hoef te doen,

Met één enkele knop bedien je alle lampfuncties en schakel je tussen reactive of standaard verlichting. De nieuwe rode verlichting is ideaal voor kamperen en lezen, en kan als fitser zelfs worden gebruikt als noodsignaal. De refecterende hoofdband is 360° zichtbaar in het donker en is op twee plaatsen verstelbaar. Snel laden doet de Swif RL ook. De lithium-ionbatterij van 2350 mAh heef een USB-C aansluiting; het niveaumetertje geef in vijf stappen het laadniveau weer. Om het pakket helemaal af te maken, komt de Swif RL met een ultralicht opbergzakje waarmee je de lamp omdoopt in een lantaarn. Behalve multisport is de Swif RL dus ook bijzonder multifunctioneel. 

f petzl.com

SLIMME OPLOSSINGEN VAN

“Minder is meer”, luidt de designflosofe van Peak Design en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Want de intussen uitgebreide collectie reistassen en accessoires voor fotografen, urban- en buitenavonturiers is even tijdloos als innovatief, en vooral 100% gebaseerd op de wensen en verlangens van de doelgroep.

Het idee voor het eerste product van Peak Design ontstond bijna 14 jaar geleden, toen oprichter Peter Dering vier maanden door Zuidoost-Azië reisde. Zijn DSLR-camera meedragen, vond hij maar een gezeul. Eenmaal terug deed hij wat elke bezielde uitvinder zou doen: hij zei zijn baan als ingenieur op en werkte tien maanden lang aan het ontwerp van de Capture Camera Clip, een accessoire waarmee je een camera aan gelijk welke strap of riem vastmaakt.

Sindsdien haalde het merk via elf Kickstartercampagnes $36 miljoen op. Hiermee is Peak Design het meest succesvolle crowdfundingbedrijf ter wereld, 100% door crowdfunding gefnancierd en 100% in handen van zijn medewerkers. In het gamma vind je vandaag een multifunctioneel ecosysteem met tassen, buidels, draagbanden, riemen, clips en mobiele oplossingen. Alle voorzien van een levenslange kwaliteitsgarantie.

Tassen, duffels en etuis

De reislijn van Peak Design herdefnieert ‘slim pakken’. De Travel Backpack 45L bijvoorbeeld (€ 329,99), is uit te vouwen tot een rugzak van 45 liter, maar kan je ook dichtritsen tot een handige carry on van 30 liter. De tas is van alle kanten toegankelijk, heef veel interne en externe zakken, een gewatteerd laptopvak en een hoofdcompartiment dat je via een mesch-scheiding met rits onderverdeelt in twee vakken. De schouderbanden stop je in een handomdraai weg in de rug.

efciënt, overzichtelijk en netjes inpakt. Opruimexpert Marie Kondō zou er jaloers van worden!

Nieuwe mobiele oplossingen

f EEN HART VOOR DUURZAAMHEID

Een zevental jaar geleden formuleerde Peak Design een aantal strakke duurzaamheidsdoelen. Vandaag is het merk B Corp, Fair Trade en Climate Neutral gecertifceerd, alsook lid van 1% for the Planet. Verder gaat Peak Design vol overtuiging de transitie aan naar gerecycleerde, FSCen Bluesigngecertifceerde materialen, Repreve en non-DWR.

Een andere blikvanger is de Everyday Backpack 30L (€ 329,99). Ook deze tas pas je snel en eenvoudig aan. Echt iconisch zijn de verdelers voor je camera-uitrusting, een drone of andere persoonlijke items, waardoor de Everyday een perfecte metgezel is voor fotografen, forenzen en reizigers. Zowel de Travel als de Everyday Backpack is gemaakt van 100% gerecycleerde materialen, 400D weerbestendig en ook in een kleinere variant beschikbaar.

Peak Design maakt je pakavontuur af met een resem aan handige en stijlvolle packing cubes, toilettassen, slings, heuptassen, tote bags en meer. De compressbare packing cubes zijn perfect afgestemd op de rugzakken, dufels en tassen van Peak Design, waardoor je alles als vanzelf

Al even briljant is de mobile range van Peak Design, met onder andere een handige tripod die ingevouwen kleiner is dan een creditcard, een inklapbare draadloze laadstandaard en allerlei hoesjes en houders. Een van de jongste innovaties is de Out Front Bike Mount (€ 79,99). De magie begint met een MagSafe-compatibele hoes voor je telefoon (Vanaf € 42,99), een slanke en erg mooie beschermcover die aan de achterzijde is voorzien van een SlimLink-connectie. Dit ingebouwd sluitsysteem is sneller en sterker dan al wat je ooit hebt gezien. In één magnetische klik zit je smartphone muurvast. De houder positioneert je telefoon horizontaal op je fetsstuur en kan je omhoog klappen om je rit te flmen. Hetzelfde SlimLink-systeem zit ook op de andere houders van Peak Design, zodat je je telefoon moeiteloos van je fetshouder haalt en in de auto weer vastklikt, klaar voor een volgend avontuur. 

© TVB ST. ANTON AM ARLBERG / PATRICK BÄTZ

We zetten koers richting St. Anton am Arlberg in West-Oostenrijk, een plek waar de bergtoppen fer de hemel raken en de natuur in volle glorie straalt. Terwijl we ons een weg banen langs groene Alpenweiden en turquoise bergmeren, voelt het alsof we binnenstappen in een geheel andere wereld.

Met een temperatuur van rond de 20 graden zijn de late lente- en zomermaanden perfect voor wie van de veelheid aan outdooractiviteiten in St. Anton am Arlberg wil genieten. En we hebben geluk, want hoewel er in de lente- en zomermaanden gemiddeld genomen meer neerslag valt, zijn een frisse berglucht en zacht zonlicht trouwe metgezellen tijdens onze trip.

Hiken over toppen

Onze eerste uitdaging is een hike naar een van de vele toppen die de regio rijk is via de Alpenrosenweg, waar we doorsteken naar de Zwölferkopf (2558 m). Het pad biedt adembenemende uitzichten op de omliggende valleien, waar tussen mei en juli duizenden kleine bloemetjes de hellingen roze kleuren. Wat een zicht! De gezellige Rendlalm op circa 1850 m hoogte is ideaal voor een wat langere pauze. Trek voor deze tocht van circa 20 kilometer zeker zeven uur uit.

Een toptip voor een meerdaagse tocht is de Arlberg Trail. Deze route van 50 kilometer, waarvan je er veertig te voet afegt (met 6038 meter hoogteverschil) en tien met de kabelbaan, verbindt de vijf resorts van Arlberg. Idealiter vertrek je in St. Anton, Lech of Stuben en loop je met de klok mee. Zo sluiten de trails en kabelbaanritten perfect op elkaar aan. Krijg je geen genoeg van Tirol, dan kan je meteen de Eagle Walk op je bucketlist zetten, goed voor 420 kilometer en 31 000 hoogtemeters, verdeeld over 33 dagetappes. Zei er iemand: “Dat is genoeg?!”

MTB voor iedereen

Van technische afdalingen tot ontspannen paden, voor de fetsliefebbers onder ons onthult St. Anton een uitgestrekt netwerk aan mountainbikeroutes. Met 220 kilometer aan bewegwijzerde routes (en bij uitbreiding (3800 km in heel Tirol), is er variatie te over. Fietstransport op de gondola’s van St. Anton is trouwens een hele dag gratis als je een geldige Summer Card hebt. Die krijg je gratis via deelnemende hotels.

Wij besluiten ons te wagen aan de tocht naar de Heilbronner Hütte (2320 m). En, ja de medewerker van H2O Adventure (waar we onze mountainbike hebben gehuurd) heef gelijk: deze trail van ‘maar’ veertig kilometer en 1071 positieve hoogtemeters moet je niet onderschatten. Met name het stuk tussen de Schönverwallalm en de hut vraagt alles van je, zowel op de weg naar boven als naar beneden. Misschien kiezen we morgen toch maar voor de e-bike…

Extra inspanning? Of toch maar ontspanning

Het landschap verkennen vanuit de lucht? Dat kan ook. Op de Arlberg kan je namelijk onder begeleiding van een ervaren piloot gaan paragliden. Na afoop krijg je een video van je tandemvlucht mee naar huis. Klimmen, boulderen en kletteren behoren hier eveneens tot de avontuurlijke mogelijkheden. In de directe nabijheid van de DAV-hutten vind je zeven klimtuinen met in totaal 58 routes.

Wij zijn ondertussen toe aan een portie ontspanning. Na een bezoekje aan een traditionele almhut, waar de tijd wel lijkt stil te staan, komen lichaam en geest helemaal tot rust in het sauna- en wellnesspaviljoen van Arlberg WellCom. De sauna met uitzicht op de bergpieken is na een paar baantjes in het buitenzwembad van 25 meter een warme kers op taart. 

ONVERGETELIJKE ERVARINGEN IN ST. ANTON

1. Bergsport op een steenworp afstand. Of je nu een doorwinterde bergavonturier bent of van de natuur wilt genieten, de diversiteit aan activiteiten in de omgeving biedt voor iedereen wat wils.

2. Verfrissing voor lichaam en geest. De heldere berglucht en het ijskoude water van de bergbeekjes en meren geven je opnieuw energie. Het is

een perfecte plek om even écht te ontsnappen.

3. Bike & Hike-tochten. De combinatie van fetsen en wandelen biedt nieuwe perspectieven. ‘Onbereikbare’ toppen lijken ineens veel dichterbij, zeker als je met je gezin op stap bent.

4. Panoramisch genieten op de Valluga. Met de Vallugabahn bereik je

moeiteloos de 2811 meter, waar je vanaf een platform geniet van een 360-graden uitzicht. Een must!

5. Slaapmutsje in de avondzon van de Arlberg. Na een dag vol avontuur is er niets beters dan genieten van lokale gerechten en een lekker drankje in een van de vele gezellige bars en restaurants.

BUYER'S GUIDE OUTDOORMATERIAAL 2024

01. Clif Bars: superlekkere energierepen, verkrijgbaar in diverse smaken. Een bron van proteïnen en vezels, en dus een voedzame keuze tijdens je training of avontuurlijke activiteiten. Zonder fructose-glucosestroop. Gemaakt met biologische havermout. Vanaf € 1,20. technolyt.nl – 02. Buff CoolNet UV Sanve Multi Surfrider collectie: gemaakt van gerecycleerd, ademend en verkoelend materiaal. Gecertifceerd UPF50. De perfecte metgezel op al je buitenavonturen. Voor elke aankoop doneert Buff 10% aan de Surfrider Foundation. € 21,95. technolyt.nl – 03. Ortlieb Back-Roller Plus: stevige, gestroomlijnde en ongewoon praktische lichtgewicht fetstas. Voorzien van de bekende rolsluiting. Duurzaam, water- en stofdicht. Slijtvast cordura beschermt de inhoud van je tas optimaal. € 115. ortlieb.nl – 04. Biolite Alpenglow Mini: een perfecte compacte lantaarn. ChromaReal leds zorgen voor een warme verlichting terwijl de veelkleurige modi voor veel plezier zorgen. Bevestig aan stokken, takken en meer met de geïntegreerde band. € 39,95. bioliteenergy.com en technolyt.nl – 05. Vaude Sioux 800 II: onderhoudsvriendelijke drieseizoensslaapzak van 100% gerecycleerd polyester. Nauw aansluitende mummiesnit. Onderdeel van het circulaire concept Vaude Rethink, met materiaalbesparende snit en makkelijk te repareren. € 120. vaude.com – 06. Berghen Sarezzo 2: veelzijdige wandel- en speelschoenen voor kinderen met velcro en een Vibram-zool. De hogere schacht biedt een uitstekende stabiliteit voor de voet en beschermt de enkels bij valpartijen. € 120. berghen.com – 07. Helinox

Chair Zero L: lichte (650 g) en compacte kampeerstoel. DAC-aluminiumlegering, voor een mooie balans tussen minimalisme en comfort met een verrassende sterkte (tot 145 kg belasting). Heeft opgevouwen de grootte van een waterfes. € 159,95. helinox.eu

01. Cotopaxi Del Dia Travel Cube: elke tas uit de Del Dia-collectie is uniek. Alle materialen zijn restanten van andere productieseries. De medewerkers in de fabriek mogen zelf beslissen hoe ze de kleuren combineren. € 65 (bundel van 3). eu.cotopaxi.com – 02. Smartwool Active Mesh T-shirt: combineert de natuurlijke voordelen van merinoswol met de snelle droogtijd van gerecycleerd polyester (29%) en de zachtheid en verkoelende eigenschappen van Tencel Lyocell-vezels. Meshventilatie in de mouwen en achterkant. € 74,95. smartwool.eu/be – 03. Fjällräven Kajka 65 M/L: licht, duurzaam, comfortabel en superfunctioneel. Voering en verstevigingen van gerecycleerde materialen en eenvoudiger te repareren. Het innovatieve, unieke houten frame verdeelt het gewicht gelijkmatig. € 419,95. fjallraven.com – 04. Vaude Elope Storm: lichtgewicht, wind- en waterafstotende outdoorjas (M/V). Onderhoudsvriendelijk, sneldrogend en ademend. Onderdeel van Vaude's circulaire Rethink-concept. Vervaardigd uit 100% gerecycleerd polyester. € 210. vaude.com – 05. Woolpower Tee Lite Unisex: T-shirt uit 80% merinoswol. Biedt natuurlijke bescherming tegen geurtjes en uitstekende thermoregulatie. Geproduceerd in Zweden. De perfecte eerste laag tijdens koude dagen. Mag in de wasmachine op 60°. € 85. woolpower.se en asadventure.com – 06. Kavu Above Standard: trucker cap met 6-delige panelen voor een aangename ft en een mesh achterkant voor ultieme ventilatie. € 40. kavu.com – 07. Lifestraw Go 2.0 1L: deze BPA-vrije rvs fes in de mooie kleur 'aegan sea' fltert bacteriën, parasieten, microplastics, chloor, slib, zand en troebelheid uit het water. Gaat tot 4000 liter mee (circa 5 jaar dagelijks gebruik). De koolstofflter gaat tot 100 liter mee (circa twee maanden). € 74,95. technolyt.nl

BIKEPACKEN DOOR DE BALKAN

Een eerste bikepackingtocht is niet alleen een uitstekende relatietest, maar ook een stevige conditieproef, zo blijkt. Aangezien we onze auto niet voor lange tijd ergens willen achterlaten en duurzaam reizen ons niet onbelangrijk is, beslissen we de trip met trein, ferry en natuurlijk ook fetsend af te leggen. Onze route start in de havenstad Dürres, in Albanië, en eindigt in Split, in Kroatië. Onderweg kruisen we ook Montenegro, Bosnië en Herzegovina.

Met de eerste treinen sporen we via Innsbruck naar Bari, een pittoresk kuststadje aan het begin van de hak van Italië. Na enkele traditionele panzerotti’s, een soort mini-calzone’s, kunnen we tegen middernacht in onze piepkleine kajuit. We ontwaken met zicht op het startpunt van onze fetsroute: de havenstad Dürres. Na enkele administratieve taakjes, zoals voldoende lek (de nationale munt) en een simkaart afalen, banen we ons een weg door de stadsdrukte. Een korte verkenningsrit door het Albanese stadsleven voert ons naar Tirana, de hoofdstad van Albanië. Armoede en afval zijn hier jammer genoeg alomtegenwoordig. Gelukkig brengt ons stalen ros ons ook tot een lokaal gerunde camping, die de gastvriendelijkheid van de Albanezen meteen weerspiegelt. De huisberg van Tirana ‘Dajti’ staat dag één al op ons programma. En dat met rukwinden en een overdosis baklava in onze magen… De tweede nacht slapen we al op de grens met NoordMacedonië, zo slow zijn we dus ook weer niet.

Albanese espresso

Alleen al voor de kofe moet je Albanië bezoeken. In elk dorpje vind je wel ergens een kleine kofebar waar je voor enkele lek een intens geurende

Albanese espresso voorgeschoteld krijgt. De Italianen kunnen maar best op hun hoede zijn… Naast de grootsteden Tirana en Dürres hadden we ook een stop in de kleinere, maar heel aangename stad Kukës gepland. Dat de meeste gezinnen er nog steeds geen stromend water hebben, is voor ons toch een fameuze schok. Overal zie je grote appartementsgebouwen met watertanks die net zoals een watertoren bij ons, voor stromend water zorgen. We boeken een hotelkamer (voor slechts 35 euro voor twee personen, inclusief ontbijt!) en genieten van een nachtje in een bed in plaats van op onze opblaasmatjes. De volgende dag fetsen we opgeladen en op perfect geasfalteerde en glooiende wegen tussen moskeeën en verlaten bergen naar Bajram Curri. Van daaruit nemen we als luie bikepackers voor de verandering de ferry, die ons adembenemende beelden vanop de Drinrivier bezorgt. Met een meedravende ezel aan onze zijde loopt onze bikepackingtocht in Albanië te snel op zijn einde. Maar, we zijn wel opgewarmd voor Montenegro.

De fjord van Montenegro

Via het meer van Shkodër laten we Albanië achter ons en fetsen we het waterrijke Montenegro bin-

nen. Normaal gezien zijn we geen grote fan van aangeduide toeristische wegen, maar de panoramische route 3 is hierop defnitief een uitzondering! De bruine wegwijzers nemen ons mee op smalle weggetjes vanaf de grens van Albanië tot de toeristische trekpleister, de baai van Kotor in Montenegro. Een groot deel van de route voert ons langs het machtige meer van Shkodër met talloze mini-eilandjes en koraalblauwe inhammetjes. Ondanks de fenomenale uitzichten moeten we ook voldoende op de weg letten, want af en toe kruipt een landschildpad voorbij. De indrukwekkende baai van Kotor, ook wel de ford van Montenegro genoemd, overtuigt ons om ons tentje daar op te slaan en vervolgens uitgerust richting het interessante Bosnië en Herzegovina te trekken.

Bosnië en Herzegovina: het verdeelde land

Als West-Europeanen blijven we de vele grenscontroles maar een vreemd theaterstuk vinden met soms een erg onaangename sfeer. Ook de grenscontrole tussen Montenegro en Bosnië en Herzegovina laat een wrange bijsmaak na. De agenten zijn er ronduit nors en de controles zeer serieus. Eenmaal de grens overgestoken, heb ik al snel mijn smartphone paraat om de vlag van Bosnië en Herzegovina aan mijn vlaggenlijstje toe te voegen, maar trek per abuis die van de Servische

"De vele controles aan de grens blijven we maar een vreemd theaterstuk vinden."

Republiek. Sinds 1992 is Bosnië en Herzegovina een onafankelijke staat, maar binnen het land heb je twee grote onenige entiteiten: de Servische Republiek – niet te verwarren met het land Servië – en de Federatie van Bosnië en Herzegovina. Wij fetsen twee dagen door het land, maar zien amper de vlag van het land. Ook zijn de sporen van de Bosnische oorlog er nog zeer aanwezig, zoals de vele gebouwen met kogelgaten in de stad Trebinje. De smakelijke lokale gerechten (tip: probeer Prijesnac-kaastaart!) en de oase van water en groen doen ons de grenscontroles en kogelgaten snel vergeten. De kleine historische stad Stolac is onze volgende en laatste overnachtingsplaats vooraleer we Kroatië, het laatste land van onze Balkanfetsreis, begroeten.

Eilandtripping in Zuid-Dalmatië

Na twaalf dagen fetsen, bereiken we eindelijk de grens met Kroatië en kunnen we uitgebreid van de zuidelijke Dalmatiëstreek genieten. We namen ons bij de start van onze bikepackingtrip voor om

in Albanië en Montenegro goed door te trappen, zodat we zeker onze ferry in Kroatië zouden halen. We stranden aan in het kleine badstadje Podaca en zetten ons muskietennet onder de vele olijvenbomen op. De idyllische camping, het niet-toeristische strand en het feit dat we eigenlijk al nabij ons einddoel, de havenstad Split, zijn, overtuigen ons om drie nachten te boeken. Dat geef ons de kans om onze trekfetsen even onder de olijvenbomen te laten staan en de berg Viter te beklimmen. Het uitzicht op de vele eilanden is fenomenaal. Voor de spieren is het ook een welgekomen afwisseling. Het zien van al die eilanden doet ons verlangen naar een fetstrip op een eiland. En zo geschiedde: het eiland Hvar is ons doelwit en met beperkte bagage fetsen we een dagje op het eiland waar elk verlaten strandje onze aandacht opeist.

Split is veel meer dan een partystad Andere bikepackers hadden ons al gewaarschuwd dat de rit langs de kust naar Split een klein hor-

rorverhaal is. Oneindig veel toeristen cruisen al dan niet met caravan of mobilhome dag in dag uit langs de Dalmatische kustlijn. Met dit in het achterhoofd begeven we ons richting Split. De weg is inderdaad zeer onaangenaam door het vele verkeer en het ontbreken van fetsstroken, maar fetsende Vlamingen zijn volgens ons meer gewoon. Ook heef Split als partystad niet de beste reputatie, maar onze vooroordelen blijken zoals vaker onterecht. De rustieke straatjes en de stadse allure met strandvibes hebben ons snel in hun greep. Na enkele dagen op ons gasvuurtje te hebben gekookt, besluiten we onze bikepackingtocht met een culinair hoogstandje en een duik in de Adriatische zee af te sluiten. Bij de heenrit met de ferry hadden we veel leergeld betaald en zo stonden we als ervaren ferrytoeristen tijdig en met de juiste tickets klaar voor onze oversteek naar Ancona in Italië. De volgende ochtend staat een ontspannende treinrit richting het noorden van Italië op het programma, waar de benen na 15 dagen trappen niet boos om waren. 

Op het dak van de Tour

De Col de la Loze in Brides-les-Bains is een van de hoogste fetspaden ter wereld. De gemiddelde hellingsgraad bedraagt 7,3% en het maximaal stijgingspercentage maar liefst 21%. In de winter wordt hier geskied, in de zomer is de hele col autovrij. Schrik niet als een van de vele marmotten je onderweg komt begroeten. Op de foto is Team SD Worx hard aan het werk tijdens een hoogtestage rond Brides-les-Bains.

© AGENZE ZOOM

EEN OUTDOORBOOST IN

Is het de zuivere berglucht of het geneeskrachtige water dat ons vleugels geef? Geen idee. Wat we wel weten is dat we in dit schilderachtige landschap energie te over hebben. Mountainbiken, trailrunnen, wandelen… in Brides-les-Bains kan het allemaal. En na een welverdiend bezoek aan een van de grootste thermen van Frankrijk, doen we het graag nog een keertje over.

Brides-les-Bains staat ver over de grenzen van de majestueuze Trois Vallées heen bekend als een heerlijk kuuroord, omwille van zijn geneeskrachtige wateren en de rustige sfeer. Desondanks is outdooravontuur hier nooit ver weg.

Het charmante dorp blijkt namelijk ook een ideale uitvalbasis voor liefebbers van buitensporten, zoals fetsen, mountainbiken, wandelen en trailrunning. Slingerende wegen en paden nodigen avonturiers uit om de ongerepte natuur te verkennen die deze regio zo kenmerkt. Hoe? Hier enkele tips.

Basiskamp voor f etsers

Brides-les-Bains is een paradijs voor zowel fetsers als mountainbikers. Omgeven door beroemde bergpassen zoals de Col de la Loze en de legendarische Col de l’Iseran, trekt deze bestemming fetsers van over de hele wereld aan. De kronkelige wegen rond Brides-les-Bains testen je kunnen, maar de panoramisch vergezichten op de omliggende Alpentoppen maken de inspanning meer dan waard. Elke bocht onthult een nieuwe ontdekking: een felblauw

f DE GRAN FONDO COL DE LA LOZE

Dit jaar vindt de vijfde editie van de Gran Fondo Col de la Loze plaats, een wielerwedstrijd die uniek is in de fetswereld. De iconische race neemt je mee naar de top van de Col de la Loze, op een hoogte van ruim 2300 meter. De route staat bekend om zijn veeleisende hellingen en adembenemende panorama’s, en is een van de meest prestigieuze passen in de regio. Er zijn wielerroutes naar ieders smaak en niveau.

• De Ultimate-route waar je de Col de la Loze van twee kanten beklimt, namelijk vanuit Méribel en vanuit Courchevel, goed voor

meertje, een witte top, een volgende groene vallei… Geef toe: het verveelt nooit. Zodra de sneeuw smelt komt ook het uitgebreid netwerk aan heerlijke mountainbiketrails tevoorschijn. Met meer dan 70 routes voor alle niveaus kunnen rijders technische afdalingen, kronkelende singletracks en adembenemende berglandschappen naar wens aaneenrijgen.

In voor een uitdaging?

• De ‘Top Down’-route vertrekt op de top van de Saulire op 2700 meter en eindigt 19,7 kilometer later in Brides-les-Bains. Met een negatief hoogteverschil van 2470 meter is dit er een voor durvers, gezien de vele technische stukken en snelle bochten.

• Brides-les-Bains is tevens kilometer nul van de Col de la Loze. Deze mythische (en autovrije!) bergweg verbindt Courchevel en Méribel. Een rit van 22,8 kilometer met een hoogteverschil van 1709 meter, een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3% en een maximaal stijgingspercentage van 21%… Sommigen noemen dit niet voor niets de ‘Hell of the Alps’.

117 km en 4377 positieve hoogtemeters.

• Het traject van 53 km via Méribel oftewel dat van 46 km via Courchevel. Hier overbrug je een positief hoogteverschil van 3147 dan wel 2740 meter.

• Een parcours van 30 km in het nationaal park Vanoise, met een positief hoogteverschil van 741 meter, waaraan ook families en recreanten graag deelnemen.

f coldelalozebyblb.com

© AGENCE ZOOM / MICHEL COTTIN

KOMPAS FIETSEN

TEKST SANDRA GYLES & JANA HUYSMANS

Uitdagende graveltocht doorheen Taxandrië

Op zondag 30 juni vindt de Taxandria Ultra plaats. Dit is een uitdagende graveltocht doorheen Taxandrië, of beter gezegd de Kempen. PlugPlug biedt routes aan van 100 kilometer, 100 mijl of de ultra uitdagende 200 mijl (322 km). Op elk van de drie routes zal je merken dat Taxandrië een écht gravelparadijs is. Op deze gravelroutes fets je van start tot fnish in het groen en bovendien redelijk vlak. Omdat het parcours vlak en weinig technisch is, zal je niet snel in het rood gaan. Onderweg worden voldoende bevoorradingen voorzien. De deelnemers aan de lange afstanden krijgen daarenboven ook een maaltijd onderweg. Smeer die benen maar alvast in! f countmein.cc

Van België tot de Noordkaap 8522 kilometer en 158 fetsdagen deden Lisa en Dominique erover om van België tot de Noordkaap en terug te fetsen. Dat is gemiddeld 54 kilometer per dag. Hun hele avontuur kon je volgen via Instagram en hun website Biggest Little Adventures. Door weer en wind, vele lekke banden en warme ontmoetingen later, zetten ze afgelopen september weer voet aan de grond in eigen land. Hun beste raad? Neem een fetsverzekering. Voor velen zou dit een once in a lifetime-avontuur zijn, maar de twee denken al aan hun volgende fetsreis: van België naar China. Hun grootste uitdaging is dat ze dan niet meer met twee zullen zijn, tegen dan hebben ze er namelijk een baby bij! f biggestlittleadventures.be

© PLUGPLUG GRAVEL

© BIGGEST LITTLE ADVENTURES

De natuur in met een elektrische offroad step

Wie zich aan een leuke en avontuurlijke tocht door de natuur wil wagen, raden we een ritje op een elektrische offroad step aan. Deze steps hebben als voordeel dat ze makkelijk te besturen zijn en geen lawaai maken. Zo ga je onder begeleiding van een gids heerlijk stil en ecologisch verantwoord op ontdekking door de prachtige natuurlandschappen van Wallonië. Dankzij het snel uitbreidende aanbod kan je voor deze activiteit op verschillende plaatsen in Wallonië terecht, voornamelijk in de Ardennen maar ook in de Hoge Venen en het Land van Herve. Plezier gegarandeerd! f visitwallonia.be

WK Gravel in oktober

Het eerste weekend van oktober is Vlaanderen het strijdperk voor het Wereldkampioenschap gravelbilken. Vanuit Halle, net naast Brussel, loopt het parcours via het Hallerbos, het Zoniënwoud en het Meerdaalwoud naar Leuven. f ucigravelworldseries.com

Pullestukkers Gravelride #3

Op zaterdag 15 juni 2024 vindt net zoals vorig jaar een nieuwe editie van de Pullestukkers Gravelride plaats. Pullestukkers organiseert gravelbiketochten in een setting van de Eerste Wereldoorlog, in Flanders Fields tussen Ieper en Wevelgem. Deze gravelbikeroute wordt ook wel de Gent-Wevelgem van de dikke banden genoemd. Inschrijven voor 90, 120 of 155 km kan via Cycling Vlaanderen. Alle afstanden starten om 7.30 uur aan de zomerbar Ter Gracht in Moorsele. f cycling.vlaanderen

9 nieuwe MTB-routes in de Oostkantons

De Oostkantons schuiven je de drie nieuwe routes in het noorden en zes nieuwe routes in het zuiden voor de voeten. De nieuwe routes vallen allemaal in de categorie crosscountry (XC), een discipline die perfect past bij de Oost-Belgische topografe. Veel natuurlijke paden en smalle paadjes en zo weinig mogelijk asfalt voeren je langs uitdagende beklimmingen en afdalingen. Samen met de drie bestaande tochten in Malmedy en Waimes en het internationale paradepaardje Stoneman

Arduenna maken de nu meer dan 480 km aan mountainbikeroutes van de Oostkantons een van de aantrekkelijkste mountainbikeregio’s van België. f ostbelgien.eu

© ARDENNE ACTIVITY

© MAIKA PHOTOGRAPHY

© WBT / DENIS ERROYAUX

© SHUTTERSTOCK

Fietsend door de woestijn

In Al Qudra in Dubai vind je in totaal 86 km aan aangelegde fetspaden in de woestijn. Het pad is populair bij zowel professionele fetsers als beginnelingen die alleen of in groep fetsen. Er zijn verschillende uitgestippelde routes tussen 20 en 46 km en er zijn ook een paar offroad routes aangeduid. Je kan je eigen fets meenemen, maar aan het begin van Al Qudra heb je de fetsenzaak Trek Bicycle Store. Hier huur je fetsen voor een paar uur, een dag of meerdere dagen, inclusief een helm en een zakje fetsgereedschap. Een ideale fetsbestemming tijdens de wintermaanden. f visitdubai.com

© JANA HUYSMANS

© JANA HUYSMANS

De meest favoriete f etsroute in Duitsland

De 520 km lange Weser-Radweg van Hann. Münden tot de Noordzee bij Cuxhaven blijft de favoriete fetsroute van Duitsland, en dat is niet zonder reden. Deze met 4 sterren bekroonde route weet te overtuigen met gevarieerde landschappen en culturele schatten, en voert over uitstekende paden zonder noemenswaardige hoogteverschillen, ver weg van het drukke verkeer. De kronkelende rivier vergezelt je gedurende de hele tocht. Onderweg kom je langs pittoreske stadjes en prachtige voorbeelden van de Weserrenaissance, zoals het majestueuze Schloss Hämelschenburg. f vakantieland-nedersaksen.nl

Belgische f etsmerken

Een gezonde dosis chauvinisme buiten beschouwing gelaten, hebben Belgische fetsmerken tot ver over de landsgrenzen heen een uitstekend imago. Ze gooien hoge ogen qua design, betrouwbaarheid én kwaliteit. Vooral dat laatste is uiteraard niet onbelangrijk. Het lijstje groeit nog steeds. Enkele Belgische topmerken? Granville, Achielle, Oxford Bikes, Norta, Thompson en e-bike only merken als Yoors Bikes, Cowboy, Ellio en Yools. f farout.be/ belgische-e-bikemerken

Van Gogh Drenthe is Fietsroute van het Jaar 2024

De ‘Van Gogh Drenthe Fietsroutes’ is de nieuwe Fietsroute van het Jaar. Er zijn drie lussen van in totaal 150 km. Deze kunnen gereden worden in combinatie met elkaar, maar ook afzonderlijk. De routes laten je kennismaken met het fraaie oerlandschap waar de kunstenaar zich door liet inspireren. Je fetst door speelse akkers, bossen en drassige veengebieden, waar de natuur weer haar gang mag gaan. De andere genomineerden waren La Vélobuissonnière (FR), de Lech Radweg in (DU en At), de Cykelleden Skane (SE) en de Unionsleden (NO en SE). f fetsenwandelbeurs.be en drenthe.nl

© TMN

/ MARKUS TIEMANN

© JESSICA DE KORTE

IK REM, DUS IK BEN!

Remmen. Op zich is het niet onze favoriete bezigheid tijdens een gravelrit, maar vaak kan het niet anders. Verwachte en onverwachte verkeerssituaties, snelle afdalingen, haakse bochten, technische passages, acties van andere weggebruikers… Wie wil ‘trappen op de pedalen’ zal af en toe toch op de rem moeten staan. Van schijf over compound tot techniek, hier tal van tips.

Het lijkt alsof de intrede van de schijfrem op de fets een recent gegeven is, maar niets is minder waar. In 1972 duikt het eerste prototype al op, bij Shimano (de B700). Door technische problemen met de remhendel en vooral het remsysteem is het wachten tot 1993 vooraleer er daar een doorbraak komt. Vanaf dan monteert men op mountainbikes hydraulische schijfremmen en nog eens 20 jaar later is de introductie op de wegfets (allereerst door Colnago) een feit.

Vele voordelen

Ondanks de lange introductietijd komen vandaag (bijna) alle gravel-, mountain- en racebikes met schijfremmen. De voordelen in vergelijking met de klassieke velgrem situeren zich op twee niveaus. Ten eerste laat een schijfrem toe om gradueel te remmen. Daardoor kan je de remkracht beter doseren en beter aanpassen aan de situatie

f DE DIAMETER

140 of 160 mm zegt iets over de diameter van de schijfrem. In het kort: hoe groter de remschijf hoe hoger de remkracht die je kan ontwikkelen. Downhillbikers gebruiken remschijven tot wel 220 mm terwijl op de meeste wegfetsen 140 schijven gemonteerd staan. Een gravelbike zit er ergens tussenin en zal vaak remschijven met een diameter van 160 mm hebben. Op die manier heb je voldoende remkracht tijdens offroad of bikepacking trips.

(scherpe bocht, technische afdaling, rood licht, noodstop…). Daarnaast is de absolute remkracht groter; je komt dus sneller tot stilstand. Bijkomend zijn er nog enkele ‘kleinere’ voordelen. Je moet minder kracht op de remhendel zetten, waardoor mensen met minder kracht in de vingers (bijvoorbeeld kinderen) toch een stevige remkracht kunnen genereren. En tot slot remmen schijfremmen onder verschillende omstandigheden en ondergronden (droog, nat, modder) even krachtig.

Compound is alles

Remblokken en het materiaal waaruit ze gemaakt zijn, daar gaat het hier over. In het Engels heet dat compound en zoals de titel van dit stuk al doet vermoeden, is dat erg belangrijk. Klassiek zijn er drie mogelijkheden: organic, sintered en semi metallic. Om hier meer over in detail te weten te komen, heb-

ben we de verschillende remblokken van het Zwitserse merk Swissstop onder de loep genomen. Onze bevindingen vind je in het kaderstuk.

Dé remblokkentest

Eerste conclusie van onze remblokkentest: het verschil met de klassieke remblokken die standaard op een gravelbike gemonteerd staan, is immens. Vooral het gedoseerd remmen valt bij de RS-versie op terwijl de E ons zeer geschikt lijkt voor langere dagen in het zadel waarbij het minder aan komt op een seconde winst of verlies. Die E biedt vooral veel vertrouwen en een basis aan remkracht onder alle omstandigheden. Ook tijdens onze recente bikepacking in de Eifel viel de E-versie zeer in de smaak.

Wanneer de remblokken die standaard op de gravelbike zitten, zijn opgebruikt, is het verstandig om even na te denken over wat voor soort gravelavonturen je wil beleven en daarbij passende remblokken te kiezen. Ons advies: racers en snelheidsduivels kiezen voor de Disc RS, de EXOTherm 2 zouden wij aanraden aan bikepackers of andere riders die meerdere dagen op pad gaan. De Disc E tot slot zit er tussenin. Wat ons betref zijn deze remblokken hun meerprijs ten opzichte van de klassieke merken meer dan waard en een zinvolle upgrade voor je gravelbike.

Remtechniek

f SWISSSTOP

REMBLOKKEN

• Wie wedstrijden wil rijden of graag gaat knallen raden we de Disc RS aan. Dit zijn remblokken met een organische compound die geruisloos remmen onder alle omstandigheden (droog, nat, modder) en wiens remkracht je heel progressief kan regelen.

• Voor lange afdalingen, bikepackingtrips en dat soort avonturen is er de Disc E. Deze sintered remblokken hebben als voornaamste kenmerken een consistente remkracht (dus niet progressief), een hoge duurzaamheid en een goede weerstand tegen (over)verhitting.

• Ultra-atleten vinden bij de EXOTherm 2 hun gading. Deze remblokken zijn erg slijtvast en hebben een extra ‘vin’ voor meer verkoeling aan de remblok en -schijf. Het gevolg is een systeem dat zeer lang meegaat, waarbij je steeds met dezelfde kracht je rem kan indrukken.

Je kan zeer goede remmen op je gravelbike hebben, maar als je ze niet correct gebruikt, heb je er weinig aan. Vandaar een korte uitleg over remtechniek. Eerst en vooral is het belangrijk om te weten dat er qua remafstand een wezenlijk verschil is tussen de voor- en achterrem, waarbij de voorrem het meest efciënt werkt. De reden daarvoor is dat bij het afremmen van een bewegend object (jij met je gravelbike) er tijdens het remmen meer druk op het voorwiel komt omdat het bewe-

gend object in beweging wil blijven. Inertie noemt men dat.

Doordat tijdens het remmen het zwaartepunt meer naar het voorwiel opschuif, stopt de voorrem dus efciënter. Maar opgelet, want daar schuilt ook een gevaar. Want behalve meer druk op je voorwiel, wordt je bovenlichaam ook een beetje naar voor gepusht. Stop je te bruusk, dan vlieg je over het stuur. Het best is het dus om je voorrem in te zetten om op rechte stukken (of anticiperend op een bocht) de snelheid eruit te halen, in combinatie met de achterrem om ervoor te zorgen dat je nog wat kan corrigeren. Ga met het bovenlichaam niet mee in de voorwaartse push, maar hou je zwaartepunt ter hoogte van het zadel.

Positie van de handen

Naast remtechniek is de positie van de handen op het stuur tijdens het remmen even zo belangrijk. Heel veel gravelbikers rijden namelijk met de handen boven op de remgrepen en gebruiken die comfortabele positie ook om te remmen. De kracht die je op die manier via de hand/vingers op de remhendel uitoefent, is echter minder gedoseerd en minder krachtig. Tijdens technische passages of steile afdalingen is het beter om de handen onderaan de ‘guidon’ vast te nemen en vanuit die positie met de wijs en middelvinger de remgreep te bedienen.

Wie helemaal zoals de ‘pro’s’ wil remmen, moet maar eens ‘one-fnger-braking’ googlen. Je leest het goed: enkel de wijsvinger wordt gebruikt om te remmen. De reden hiervoor? Ten eerste laten de recente hydraulische schijfremmen je toe om heel gedoseerd te remmen en ervaar je met één vinger een beter doseergevoel. Ten tweede heb je het stuur met meer vingers vast en kan je dus preciezer de afdaling of technische strook insturen. Tot slot ziet het er ook gewoon cool en stoer uit. 

DOWNHILLSKILLS BIJSCHAVEN IN ZUID-TIROL

“Kronplatz Bike Park is allesbehalve gewoon”, lieten we ons vertellen en dat klopt helemaal. Niet in het minst omdat het aanleggen van een bikepark op een berg van 2275 meter iets voor volhouders is. Maar geloof me: de omgeving is adembenemend en de trails ronduit fenomenaal. Aan elke kant van de Kronplatz storten de singletrails naar beneden en ik rolde er eerst wat bedachtzaam, maar al snel vol vertrouwen achteraan.

In tegenstelling tot wat velen denken, bevindt Kronplatz, of Plan de Corones, zich in Zuid-Tirol, Italië. Ooit deel van het Oostenrijkse rijk, werd het na de Eerste Wereldoorlog Italiaans grondgebied. Deze autonome regio, met drie ofciële talen, trekt avonturiers van over de hele wereld aan.

Onze reis begint met een vlucht naar Venetië, gevolgd door een schilderachtige rit de bergen in met een Fiat Panda – Italië’s meest gestolen auto.

De legende van Kronplatz vertelt over de kroning van prinses Dolasilla in het Koninkrijk van Fanes,

wat een vleugje mystiek toevoegt aan de locatie in de Pustertalvallei.

De geboorte van Kronplatz Bike Park, ofcieel erkend in 2022, gaat terug naar een groepje vrienden dat rond 2010 kickers en jumps bouwde. Met 17 trails van verschillende moeilijkheidsgraden die zich langs drie zijden van de berg slingeren, is het een paradijs voor extreme fetsers. Van de eenvoudige Dragon-trail tot de experts only Herrnsteintrail, met een lengte van 8,10 km en 1300 hoogteverschil. Puur adrenaline en plezier!

Strategisch gelegen tussen de Alpen en de Dolomieten vervult Kronplatz ook buiten het bikepark vele fetsersdromen, van onvergetelijk mooie mountainbikeroutes in de Dolomieten, UNESCO-werelderfgoed, tot een uitgebreid palet aan zachte, gemakkelijke routes die perfect zijn om de adembenemende natuurlijke schoonheid van de weelderige groene vallei in je eigen tempo te verkennen.

f suedtirol.info/nl/nl

TEKST & FOTO BEN VAN DYCK

I T A LIË

MAGISCH MAROKKO

We rijden al een halve dag door een soort Marslandschap. Een rode stof-en-steenwoestijn waar we al sinds het vertrek geen levende ziel hebben gezien. We stampen onze mountainbikes over een soort singletrack die glooiend doorheen de buitenaardse omgeving walst. In het midden van niets stopt onze gids en zegt dat we hier enkele nomaden zullen ontmoeten.

Hier? We kijken verbaasd rond maar zien enkel stof, stenen en onszelf. Onze gids stapt achter een rots naar beneden en we volgen hem. Voor we het weten staan we oog in oog met een familie Berbers en hun geiten en koeien. Ze nodigen ons uit in hun grotje. We stonden daarnet bovenop hun huis…

Insjallah

Een paar dagen geleden nog landden we in Marrakesh. Een parel van een stad, waar het in de Arabisch-Afrikaanse cultuur altijd heerlijk vertoeven is. We nemen de tijd om de stad te verkennen en de klassiekers te bezoeken. De medina, het Djema el Fna-plein, de souks. Er wordt genoten van lekker eten en iets te prijzige cocktails. We ontmoeten er ook onze mountainbikegids en onze chaufeur. Deze keer kozen we ervoor om niet onze eigen fetsen op het vliegtuig te steken, maar te werken met een lokale organisator en fetsen van hen te huren. De gids zal dagelijks met ons meerijden, en we worden gevolgd door een stevige 4x4 met onze bagage en reserve-onderdelen voor de fetsen. Insjallah dat alles goed loopt.

Stenen onder de pedalen

Voor de gearfreaks: de mountainbikes zijn Scott genius met een alu frame. Full suspension, Shimano SLX-groep, een voorvork van

Rockshock Recon, een dropper-zadel, alu syncros velgen en 27 inch Vittoria banden. Vooraan een single blad en tien versnellingen achteraan. Ik meet 1,92 meter dus ik vroeg een XL-frame en dat heb ik gekregen. Helaas zal me na de eerste kilometers al duidelijk worden dat de pedaalarm wel aangepast is voor mijn lengte maar dat mijn pedaal daarmee bij elke trap wel gevaarlijk dicht bij de grond komt (29 inch banden had toch wat nodige extra speling bezorgd). Bochten zijn een risico, en zelfs een kleine rots onder de trapper zorgt ervoor dat mijn pedaal ertegen knalt. Ik ben er zeker van dat ik een paar keer goed ga vallen deze week.

On the road

Eerst verplaatsen we ons met de 4x4 richting Ourzazate. Daarvoor moeten we de Atlas over, meer bepaald de Tizi-n-Tichka pas op 2260 meter, de hoogste in Noord-Afrika. De fetsen komen van het dak in een klein dorpje, na een tajine-lunch in een kasbah. De eerste rit is een opwarming op tarmac door een mooi gebergte. We gaan heuvel op en af, doorkruisen wat dorpjes waar kinderen ons al passerend high-fven en genieten van de warme zon op ons lijf. Na een bezoek aan het verlaten dorp (en veelgebruikte flmset) Aït Ben Haddou tijdens zonsondergang staat er 47 kilometer op de teller.

Off the road

De 4x4 brengt ons eerst naar de rozenvallei waar we terug op onze fets stappen. Daar waait het nogal, en zowel bergop als bergaf zijn niet evident. We rijden door de woestijn. Een hele andere sfeer. Alsof je op de maan of op Mars zou rijden. Het is voor mij nu echt uitkijken om geen stenen onder mijn pedalen te krijgen, maar elke paar kilometer knal ik toch ergens tegen en vergt het wat stuur-

“Bij elke trap komt mijn pedaal gevaarlijk dicht bij de grond.”

mans- en evenwichtskunsten om niet op m’n bek te gaan. Het landschap is ruw en onherbergzaam, en daar ontmoeten we dus een familie Berbers.

Mohammed, onze gids, vertaalt al onze vragen over hoe het leven in een woestijn is, terwijl we nippen van de typische té gesuikerde thee die we uit kleine glaasjes drinken. Het is een bizarre, maar authentieke ontmoeting die ons wat van slag brengt. Het gezin bestaat uit oma, opa, een schoondochter van achttien jaar en een pasgeboren kleinzoon. De zoon werkt aan de haven en is maandenlang weg. In het grotje liggen twee tapijten op de aangestampte vloer die dienstdoen als grondbedekking, zetel en bed tegelijk. In de winter trekt de familie met hun dieren naar lagere en warmere gebieden.

Na een paar uur verder wieleren door deze rode steenwoestijn komen we aan in de Dadeskloof. Net als elke avond ervoor en erna krijgen we in onze riad tajine met kip voorgeschoteld. Het wordt één van onze running gags deze week.

De pas over naar Amerika

Vandaag doen we een col. Een bergpas. Het is steil en warm, maar niet oververhittend. Met hier en daar een stop om aan het verzet van een fets te sleutelen, of om een kudde van 300 geiten te laten passeren, geraken we behoorlijk vlotjes boven. Er is zelfs een terrasje met thee op de top. Na het klimwerk genieten we van een fantastische afdaling. Kilometerslang zoeven we over een verlaten

tarmacweg naar beneden, haarspeldbochten nemend, remmend enkel waar nodig. Wat een zaligheid. We glijden al lachend de kilometers weg. Tijdens de afdaling verandert het landschap en de temperatuur.

Ineens lijkt het alsof we in de Amerikaanse staat Arizona zitten, in Monument Valley: oranjerode rotsen maken grillige vormen in de woestijn. Het is zeker tien graden warmer geworden. We stoppen voor lunch in een lemen hutje bij de lokale bevolking. Eten met de handen uit grote schotels. Veel authentieker wordt het niet

Duizend woestijnzichten

Wie denkt dat een woestijn enkel eentonig zand is, is nog nooit in de woestijn geweest. De volgende dagen rijden we door ongeveer duizend verschillende soorten landschap. Elk uur lijkt de woestijn van kleur, materiaal en licht te veranderen. We rijden over geel zand, over bruine rots, doorheen groene oases. Er worden duinen beklommen, dorpjes doorkruist, gestopt onder de schaduw van de enige boom in de wijde omgeving. Net na een stevige klim belanden we in een Star Wars-landschap van gele rots en zand met hoge ravijnen. We lunchen er met een prachtig zicht en er is zelfs een koud pintje voor mij. Wat een belevenis, wat een natuur, hoe gelukkig prijzen we ons dat we dit kunnen meemaken.

Lapaz!

Ondanks dat ik tig keer per uur met m’n pedaal ergens tegen knal en bij de ergste impacts een vloek niet kan onderdrukken, kom ik net als m’n twee vrienden zonder gevallen te zijn heelhuids aan op de laatste stop. We genieten van de laatste zonsondergang in dit magische landschap. De dag nadien rijden we met de 4x4 van Abdul terug naar Marrakesh. Er is nog tijd voor wat extra ronddwalen en we boeken een stadsgids. Met een laatste cocktail sluiten we ons eerste fetsavontuur op Afrikaanse bodem af. We kijken al uit naar een volgende “Salaam Aleikum” of een “Lapaz, alhamdulillah!” 

LEESVOER VOOR FAR OUT’ERS

f ZES MILJOEN STAPPEN

Wat begon met die ene (moeilijkste) eerste stap, eindigde voor de Rotterdamse Lies Houben in een reis vol avontuur, ontberingen, hoogte- en dieptepunten op de Pacifc Crest Trail (4526 km) dwars door Amerika. Een monstertocht, tijdens dewelke ze gaandeweg leert dat je soms verder komt met anderen. Nucifraga Books, maart 2024, ISBN 9789083391304, 224 pagina’s, € 22,95.

f NEVER FINISHED

Rauw en recht voor zijn raap maakt bestsellerauteur en Guinness World Recordhouder

David Goggins duidelijk dat het altijd mogelijk is om je potentieel maximaal te benutten. Goggins

neemt je mee in zijn mental lab en toont je de flosofe, psychologie en strategieën om onbereikbare dingen te bereiken. Kosmos Uitgevers, januari 2024, ISBN 9789043932677, 320 pagina’s, € 22,99.

f HET VERHAAL VAN FLANDRIA

Flandria was tussen 1959 en 1979 een begrip in de internationale wielerwereld. In hun hoogdagen won het WestVlaamse team titel na titel. Filip Osselaer ging praten met de hoofdrolspelers van toen en brengt het relaas van de laatste vijf jaar: hoe komt het dat het succes zo groot was en de val zo onvermijdelijk?

Lannoo, maart 2024, ISBN 9789401495653, 264 pagina’s, € 24,99.

f BUITENMENSEN

Fotograaf en verhalenverteller Jelle Vermeersch neemt je mee op zijn tractor voor een roadtrip door het Belgische platteland. Het wordt een reis vol afslagen en afritten. Het resultaat is een heerlijk

fotoboek dat je in contact brengt met boeiende gesprekspartners en bijzondere levensvisies. Pelckmans, maart 2024, ISBN 9789463833486, 256 pagina’s, € 44,59.

f RENNEN VOOR JE LEVEN

Bashir Abdi is vijf jaar oud wanneer in Somalië de oorlog uitbreekt. Na veel omwegen arriveert hij als 13-jarige oorlogsvluchteling in België, waar zijn mama asiel vond. Hij start met atletiek. Lopen is voor hem een manier om het verleden te vergeten. En dat gaat hem goed af. Wordt Parijs zijn nieuwe orgelpunt na een bronzen Olympische medaille in Tokio? Uitgeverij Vrijdag, mei 2024, ISBN 9789464342390, 80 pagina’s, € 9,99.

TEKST SANDRA GYLES

BINNENKIJKEN BIJ BYNOLYT

Een merk dat hoge ogen gooit onder de verrekijkers? Bynolyt. Dit Nederlandse merk biedt al meer dan 40 jaar een uitgekiend assortiment verrekijkers aan in diverse prijsklassen, voor zowel beginners als professionals.

Veel mensen vergeten dat je een verrekijker voor zoveel meer kan gebruiken dan vogelspotten. Je brengt er namelijk àlle objecten en details mee dichterbij, of dit nu in de natuur is, op het water, in een museum of in de stad.

Voor iedereen een kijker

In het gamma van Bynolyt vind je drie grote families, namelijk dakkant-, porro- en compacte verrekijkers, met instapmodellen van rond de € 100 tot de hogere middenklasse van meer. Alle kijkers van Bynolyt komen compleet met doppen, een regenkapje (ook tegen stof en vuil), een mooie ruime tas om je verrekijker in op te bergen én tien jaar garantie.

geld’-gehalte. Ze bieden een contrastrijk en helder beeld, garanderen een goede mechanische werking en liggen prettig in de hand. Dit in combinatie met het lichte en waterdichte ontwerp zorgt voor jarenlang kijkplezier.

Paradepaardjes

• Hét paradepaardje is de Buzzard III (€ 709), de ultieme kijker voor natuurliefebbers met een high-end optiek, 60-laagse SHR-coating, twist-up oculairen en een dichtbijfocus vanaf 1,8 m.

• Zelf vonden we de Yellowbird II ED een fantastisch model. Qua prijs (€ 449) stijgt deze kijker net boven de midrange modellen uit, maar daar krijg je heel wat voor terug. € 199) is dan weer de ideale keuze voor wie als buitenliefebber een compact model zoekt of een tweede verrekijker wil voor fets- of trektochten.

Het meest allround zijn de dakkantverrekijkers. Deze pronken met een hoog ‘waar voor je

Ontdek het hele gamma en de verkooppunten in België op bynolyt.nl.

HET ABC VAN DE JUISTE WANDELSCHOEN

Of je je ABC kent, daar twijfelen we niet aan. Maar ken je ook het ABC van de juiste wandelschoen? Hoe weet je welk type je juist nodig hebt? Aurélie Sciales van het Belgische schoenenmerk Berghen helpt ons op weg.

Tijdens de lunchpauze, ’s avonds na het eten, in het weekend… Wandelen is gezond en doen we nagenoeg elke dag. Reden te meer om extra aandacht te schenken aan je schoenen. “Een paar goede stappers bieden niet alleen meer grip en stabiliteit, maar verminderen ook de kans op blaren, nare blessures en vermoeide voeten”, verklaart Aurélie Sciales.

Verschillende types

Maar hoe vind je het juiste model? Er zijn zoveel types in verschillende categorieën. “De meeste merken maken gebruik van het ABC-systeem om aan te geven voor welk terrein de schoen geschikt is. Zo is een lage of middelhoge niveau A-schoen prima geschikt voor korte wandelingen en makkelijk begaanbaar terrein. Is het pad wat veeleisender, denk aan natuurwegen of trails in het

middelgebergte, dan kies je beter een hoge of middelhoge AB-schoen. Voor lange wandelingen of rugzaktochten daarentegen heb je een stevige type B-schoen nodig, bij voorkeur van leer, waterbestendig en met een robuuste zool.”

Passen, is de boodschap Het ABC-systeem geef je aldus enkele handvaten. Vervolgens is passen de boodschap. Het liefst aan het eind van de dag en gelijk met je favoriete wandelsokken aan. “Tijdens het wandelen, zwellen je voeten namelijk altijd iets en ook sokken hebben

invloed op de pasvorm. Let er goed op dat de schoen comfortabel zit en nergens knelt. Dan riskeer je al snel blaren en, als de neus je tenen samendrukt, zelfs bloeduitstortingen onder je nagels. Let ook op het materiaal en de afwerking. Zo zijn alle wandelschoenen van Berghen met oog voor kwaliteit en detail in Europa gemaakt, in samenwerking met Italiaanse specialisten en met behoud van een zeer concurrerende prijskwaliteitverhouding.”

f Ontdek het gamma van Berghen op berghen.com.

Belgian hikingshoes, 100% made in Europe

www.berghen.com