Albinia Leelas boek 15-11-12 16:10 Pagina 403
16 ‘Het is bijna tijd,’ riep Feroze naar Urvashi in de keuken. ‘Schiet op met de thee. We moeten zo weg.’ Ze werden om tien uur bij oom Hari thuis verwacht. Hij had gisteravond gebeld, vlak nadat Ram was vertrokken, om ze een gelukkig Divali te wensen en uit te nodigen voor een familiebijeenkomst. ‘Een verzoening,’ had hij op zijn dwingende manier gezegd. ‘Ik wil dat alles tussen mijn broer en mij weer goed komt. Hoe eerder hij je man leert kennen en ziet wat voor een geweldige vent hij is, hoe eerder hij het zal beseffen.’ ‘Wat zal beseffen, oom Hari?’ had Urvashi gevraagd, denkend aan de discussie die ze zojuist met Feroze had gehad over de dna-analyse van Ash Chaturvedi. ‘Hoe dom het van hem was dat hij je al die tijd niet wilde zien,’ zei oom Hari lachend. ‘Maak je geen zorgen, Pinki. Ik heb alles onder controle. Kunnen we jullie hier om tien uur verwachten?’ ‘Goed, oom Hari,’ had Urvashi geantwoord. Maar vanmorgen kon ze bijna niet meer normaal nadenken van de spanning. ‘Moet ik van nu af aan een hoofddoek om?’ vroeg ze met een verontruste blik op haar man toen ze de thee op tafel neerzette. ‘Beslist niet,’ zei Feroze. ‘Hoe kom kom je erbij? Ik vind je haar prachtig.’ ‘En vind je het niet erg dat andere mensen het zien?’ Ze schonk hem nog wat thee bij en wachtte op zijn antwoord. Hij keek haar aan. ‘Denk je soms dat ik een Taliban ben of zo?’ ‘Nee,’ zei ze en zweeg even. ‘Ik dacht alleen dat het zo in de Koran stond.’ 403