TEKST Lu u k Meeu w isse Foto ’s Fo n sz Kr iegsma n
“Pa komt een handje geven” u
Eindelijk een tandemsprong Omdat ik al van heel jongs af aan met mijn Pa mee ga naar de dropzone en mijn broer ook al begonnen is met springen, is de drang om te kijken hoe het is daar boven toch wel erg groot geworden. Eigenlijk was het van mijn ouders de bedoeling om op mijn vijftiende een tandemsprong te maken. Mijn broer en zus hadden dat immers ook al gedaan op hun vijftiende. Ik zou dan nog bijna een jaar moeten wachten… Gelukkig bracht de Open Dag tijdens de bouw van Indoor Skydive in Roosendaal DE oplossing. Ik ging daar al ‘s morgens vroeg met mijn pa en ma naar toe. Wat schetst mijn verbazing, staat daar een stand van paracentrum Teuge. Na het beantwoorden van een paar simpele vragen had ik mijn formulier ingeleverd. En nu maar wachten tot de trekking. Er werd een tandemsprong
verloot. En ja hoor, je raadt het al. Luuk Meeuwisse werd getrokken en won dus zomaar een tandemsprong! Mijn pa zei nog dat het misschien beter was om te wachten tot volgend jaar. Ik zou dan immers inmiddels vijftien jaar zijn. Ik kon natuurlijk niet langer wachten. Toen pa door liet schemeren dat hij naar de Open Dagen van de Parachute Case zou gaan, sloeg ik meteen toe. Ik kon dan toch zeker wel gelijk mijn tandemsprong maken. Mijn ouders gingen bijna direct akkoord. Tjonge jonge, wat duurt bijna twee maanden dan lang. Zelfs een week herfstvakantie leek eeuwen te duren. Eindelijk werd het dan toch 29 oktober.
‘s Morgens vroeg scheen het zonnetje volop in Fijnaart en het waaide stevig. Heel de familie op weg naar Teuge. Daar aangekomen was het al behoorlijk bewolkt en het waaide eigenlijk nog steviger. Maar wat het belangrijkst was, er werd gesprongen. Ik met mijn cadeaubon en Pa en Niels met hun papieren naar het manifest. Pa en Niels mochten zelfs na een uitgebreide papiercontrole met de tandem meespringen.Peter Lankreijer werd bereid gevonden mij mee de lucht in te nemen. Ik weet nu nog niet wie het voor mij geregeld heeft, maar ik mocht als enige tandem mee naar 12.000 ft. De rest van de tandems werd er al op 9.000 ft uitgezet. Nou heb ik wel eens met een Auster en met de PH-PAC meegevlogen, maar wat is zo’n caravan ruim zeg. Toch zeker als je er de laatste 3000 ft nog maar met 5 man in zit. Na de mededeling van de piloot dat hij wel een gaatje zou zoeken, schoof Peter mij voorzichtig naar de opening van de deur. De cameraman hing al buiten en Pa en Niels stonden klaar. Op de count van Peter gebeurde er dan eindelijk waar ik zo lang op heb moeten wachten. Ik maakte een tandemsprong! In de vrije val zag ik Niels nog voorbij suizen en even later kwam Pa naast ons liggen en gaf nog een handje. Snel nog zwaaien en gekke bekken trekken naar de cameraman en het was al tijd om te openen. Goh, wat heb ik genoten. De pret was nog niet afgelopen, want ik mocht ook nog sturen. Beneden aangekomen stond de rest van de familie al te wachten om me te feliciteren. t Gekke bekken naar de cameraman…
Basis enkel.indd 23
Nou, ik denk dat ik tot mijn vijftiende maar eens extra aardig ga zijn voor mijn ouders. Auto wassen, de vaat doen, Pa zijn chute vouwen enz. Misschien mag ik dan binnenkort nog wel een tandemsprong maken. Hoewel ik nu al uitkijk naar mijn zestiende verjaardag, dan kan ik eindelijk helemaal zelf gaan springen! û
Exit van de 3 Meeuwissespringers en Peter Lankreijer q
t Van links naar rechts: Luuk, Rien en Niels Meeuwisse
25 20-12-2006 11:30:10