Nynke: ‘Jissa doet alles wat ik niet kan, ze is een verlengde van mij.
Ik ben zeer blij dat KNGF-donateurs het mogelijk maken dat ik een hulphond heb’
- Donateurs maken dit mogelijk! -
4 Samen sterk Hero is een echte held op vier poten
8 In beeld Hindernissen en verkeer 11 Aan het… puzzelen Nynke en Jissa trotseren dagelijks allerlei obstakels 12 In actie Team Bakfiets is terug
14 Nieuws Het jubileum staat voor de deur
15 Kwispel Ken jij de LEGO Braille Bricks al?
16 Actueel Een hulphond is overal welkom. Maar wat mag je verwachten? 19 Puzzel mee en maak kans op een prentenboek 20 Reacties 21 Column
Maureen du Toit 22 Eukanuba & sponsorpup Auky
23 Vraag het aan… een deelnemer van PAWS
24 Eén team Erwin stoomt pup Zomer klaar
COLOFON
KNGF GELEIDEHONDEN Amsteldijk Noord 42, 1184 TD Amstelveen, 020 496 93 33, info@geleidehond.nl, geleidehond.nl, IBAN NL81 INGB 0000275400 REDACTIE Nienke Hoek, Pauline de Bruin en Margot Bakker-de Bruin VORMGEVING MirandaMaakt DRUK Rijser FOTOGRAFIE KNGF Geleidehonden, Ron Baltus, Pexels.com
“Ik vertrouw niemand, behalve Hero”
Hero: De helende kracht van een
PTSS-assistentiehond
Alex stond op het punt alles te verliezen door zijn jarenlange worsteling met oorlogstrauma’s. Tot hij eindelijk hulp vond bij Hero. Zijn held op vier poten bood hem rust en steun, maar opende ook de deur naar verzoening en een nieuw leven.
‘Het was hulp zoeken of ze zou bij me weggaan’, vertelt Alex over de periode dat hij er volledig doorheen zat. Zijn vrouw stelt hem een ultimatum. Eigenlijk weet Alex al heel lang dat het niet meer gaat, maar geef dat maar eens aan jezelf toe. Als jongen van twintig wordt hij door Defensie als pionier-verkenner uitgezonden naar de oorlog in Bosnië. Alex liep daar door een mijnenveld terwijl de vijand links en rechts op hem schoot in de hoop dat hij op een mijn zou lopen. Hij nam er beslissingen die grote gevolgen konden hebben: als verkenner bepaal je de route.
Er gebeurt veel in die oorlog – veel te veel – en ook de vermoeidheid slaat toe.
Dan staat de groepscommandant op een mijn, verliest daarbij zijn linkerbeen en heeft een slagaderlijke bloeding in zijn bovenarm. Alex blijft zich daar al die jaren enorm schuldig over voelen.
Stel je niet aan
Maar praten? Dat doe je niet. Niet in die tijd. ‘Stel je niet aan was de opvatting die heerste, dus dat deed je dan ook niet’, vertelt Alex. ‘Eenmaal thuis spoken diezelfde vuurgevechten door je hoofd.’
Alex krijgt alle nare gebeurtenissen niet uit zijn gedachten. Hij wordt er gek van, krijgt een kort lontje, maakt veel ruzie en raakt aan de drank.
Het ultimatum van zijn vrouw zorgt voor de broodnodige kentering.
Alex krijgt hulp van Centrum ’45, het landelijke expertisecentrum voor diagnostiek en behandeling van mensen met complexe psychotraumaklachten. De oorlog ligt al jaren achter hem en dan pas leert hij te praten over de dingen die hij daar meemaakte. De therapie helpt en het lukt om van de drank af te blijven. >>
Alex: ‘Zij hebben me daar dingetjes geleerd die ik kan toepassen om met mijn PTSS (posttraumatische stressstoornis, red.) te kunnen omgaan. Ik kreeg het goed onder controle, maar nog steeds had ik last van slecht slapen en veel spanning. Nog steeds was het zo dat mijn vrouw van alles alleen moest doen, omdat ik niet meer naar buiten durfde.’
Van 30 naar 80 procent
De volgende stap wordt de inzet van een PTSSassistentiehond. Een gouden greep, want: ‘Het is Hero die mij over de drempel heeft gekregen om weer naar buiten te gaan. Na de therapie had ik denk ik zo’n dertig procent minder ruzies en een minder kort lontje. Dat ik nu op een herstel zit van 70 tot 80 procent, dat komt door Hero, mijn held.’
Hero voelt het meteen als de spanning bij Alex stijgt. Hij tikt met zijn neus tegen hem aan, legt zijn poten op zijn schoot of wil spelen om hem uit zijn herbeleving te halen. Alex: ‘Hero geeft me meer vertrouwen dan mensen. Na alles wat ik heb meegemaakt, vertrouw ik niemand, behalve Hero.’
Voor Alex was het onvoorstelbaar hoeveel zijn leven zou verbeteren met een PTSS-assistentiehond. ‘Ik was aanvankelijk sceptisch. Ik twijfelde of Hero wel zou merken wanneer mijn spanning opliep. Maar al op de tweede nacht maakte hij me wakker bij een nachtmerrie, wat zo’n geruststelling was. Dankzij Hero slaap ik nu zes uur per nacht in plaats van twee. Hierdoor voel ik me overdag veel beter en ervaar ik minder stressmomenten. Het effect is als een sneeuwbal die steeds groter wordt.’
Hero helpt Alex om weer naar buiten te gaan. ‘Door Hero kan ik nu met mijn zoontje naar het winkelcentrum, zij het niet op de drukste momenten. Dit maakt me zo blij omdat ik gewoon een vader wil zijn. Mijn zoon, die autisme heeft, wordt rustiger als hij met Hero speelt. Hoewel Hero er in de eerste plaats voor mij is, mag mijn zoon elke dag even met hem spelen.’
Deel uitmaken van de maatschappij
Door Hero kan Alex weer veel dingen doen die eerder onmogelijk leken. ‘Ik kan even naar de dierenwinkel, verf halen, en zelf boodschappen doen. Ik help oudere mensen door hun tuintjes schoon te maken. Dit geeft me niet alleen een doel, maar ook een manier om mijn hoofd leeg te maken terwijl ik anderen help. Hoewel ik niet meer kan werken, voel ik dat ik weer deel uitmaak
“Ik twijfelde of Hero wel zou merken wanneer mijn spanning opliep”
van de maatschappij, en dat is enorm waardevol.’
Met nieuwe energie besluit Alex zich in te schrijven voor de Invictus Games, een sportevenement voor militairen die gewond zijn geraakt. Hier beleeft hij een onverwachte ontmoeting. Alex: ‘De commandant die al die jaren geleden zijn linkerbeen verloor en waarover ik me zo schuldig voelde, bleek de teammanager te zijn. Hoewel ik de eerste keer niet geselecteerd werd, moedigde hij me aan om door te gaan. We raakten bevriend, en hij zei me dat het niet mijn schuld was. Het jaar erop mocht ik meedoen aan het indoorroeien en volleybal. Bij het roeien zat de coach aan de kant om me aan te moedigen. Na de wedstrijd vielen we elkaar in tranen in de armen en spraken uit dat het goed was zo. De cirkel was rond, en dat kon ik bereiken dankzij Hero. Zonder hem was ik nooit zover gekomen.’
ALEX EN EDWIN
Verkeer en vele andere uitdagingen voor hulphond en trainer
Als trainer van een hulphond in opleiding kom je soms knap ingewikkelde verkeerssituaties tegen. We zijn daar getuige van als we een middag meelopen met de training van een blindengeleidehond, een ADL-assistentiehond en een PTSS-assistentiehond.
PELLE Pelle is een van onze fotomodellen vandaag. Hij wordt ADL-assistentiehond voor iemand in een rolstoel. Hij leert naast de rolstoel lopen, en zo nodig daarachter, als de verkeerssituatie daar om vraagt.
BUFFER Voor iemand met PTSS kunnen andere mensen een flinke hindernis zijn. Een PTSS-assistentiehond leert een buffer vormen tussen zijn baas en de massa. Trainer Saraya demonstreert hoe dat werkt, samen met Pelle (ja, hij wordt ADL-hond, maar dit kan hij toevallig ook).
OMRIJDEN Instructeur Tessa is behendig met de rolstoel, maar weet hoe lastig het manoeuvreren is. ‘Soms is de stoeprand laag, maar ligt de straat daarachter iets hoger. Dan rol ik met mijn voorwielen in een groef en kan niet verder.’ Hier is de stoep te hoog. Tessa kan haar voeten op de grond zetten, maar de meeste rolstoelgebruikers niet. Dan wordt het omrijden.
TE SMAL Een heel smalle vluchtheuvel tussen het vaak druk bereden fietspad en de autobaan. Daar kan de grote Birgis, in opleiding tot blindengeleidehond, niet echt veilig staan, laat trainer Anna zien terwijl ze wachten op het groene verkeerslicht.
BIJNA DE HEG IN ‘Amstelveen is nog best toegankelijk hoor’, zegt Tessa. ‘Maar de inrichting van de stoep, de straat en sommige overvolle winkels kan echt beter.’ Misschien moeten ontwerpers en gemeenteambtenaren zelf eens een rondje in een rolstoel rijden voordat ze iets aanleggen…
GEVAARLIJK Levensgevaarlijk noemt Anna dit halfhoge plateau. ‘Een blind iemand die met een stok loopt, merkt alleen obstakels op de grond op en zou er dus zo tegenaan kunnen knallen.’ Birgis loopt er echter netjes omheen, zoals hij geleerd heeft.
OVER HINDERNISSEN EN VERKEER
Een hulphond kijkt niet zelf uit voor (bewegend) verkeer en ziet niet of het licht op groen springt, dus het blijft altijd belangrijk voor de baas om zelf goed op te letten. KNGF leert de honden in opleiding wel om veilig naast de rolstoel te lopen (de ADL-assistentiehond), om de baas indien nodig af te schermen voor mensen die te dichtbij komen (PTSS-assistentiehond) en om vele hindernissen te omzeilen (blindengeleidehond). Vooral voor blinde of zeer slechtziende cliënten is het cruciaal dat hun geleidehond obstakels tijdig signaleert. Het barst daarvan op straat. Denk aan laag
MOED NODIG Het verkeer is gevaarlijker geworden. Mede door fatbike-rijders die keihard langsrijden en niet voor je remmen en door weggebruikers die meer oog hebben voor hun mobieltje dan voor de omgeving. De straat opgaan als je PTSS hebt, een rolstoel gebruikt of blind bent, vergt dus geduld, creativiteit en moed.
VERBETERING WENSELIJK Wat de trainers hebben aangetoond vandaag: hoewel Nederland toegankelijk moet zijn voor mensen met een beperking, valt er nog heel veel te verbeteren qua inrichting van de openbare ruimte.
liggende dingen, zoals kabels van elektrische auto’s, antiparkeerblokken, losliggende stoeptegels en flinke boomwortels. En bij hoge en halfhoge obstakels kun je denken aan marktkramen waar spullen aan haken hangen, bedrijfswagens met een lange ladder op het dak of een neergelaten slagboom. Overhangende boomtakken vormen ook een probleem als je die niet kunt zien. Meer lezen over dit onderwerp kan op geleidehond.nl/hindernis
De weg naar het park is geplaveid met hindernissen
Gedachteloos over een
kuil of hoge drempel heenstappen is er niet bij voor rolstoelgebruiker
Nynke. Zij puzzelt dagelijks hoe ze de vele obstakels in Arnhem kan trotseren.
Nynke Lantinga heeft MS en wordt geholpen door Jissa, haar ADL-assistentiehond. Jissa bedient liftknoppen, raapt spullen op, haalt het koffiepak uit de keukenlade, enzovoort. Ook op straat vergezelt ze haar baas, bijvoorbeeld naar het loslooppark. Maar oei, de weg daarnaartoe is geplaveid met hindernissen. Nynke: ‘Soms lijkt het wel een computergame waarin je met je joystick eindeloos gevaren moet ontwijken.’
Klinkt geestig, maar ga er maar aanstaan. ‘Zelfs vertrouwde routes kunnen uitdagend zijn, doordat de stoep onverwacht geblokkeerd wordt door een scooter.’ De barrières die Nynke tegenkomt worden zowel veroorzaakt door de medemens als door de inrichting van de openbare ruimte. Nynke vraagt zich soms af of uitvoerders erbij nadenken dat als je de stoeprand verlaagt, je óók de tegenoverliggende moet verlagen. Dat is verbazend vaak niet zo. ‘Zodat een automobilist denkt, hè, waar gaat die rolstoel heen? Die verwacht dat ik recht oversteek.’ Nynke is altijd aan het kijken en puzzelen: kan ik daar veilig langs, kiep ik niet om, stapt Jissa goed mee?
Ander obstakelvoorbeeld: weggebruikers staan soms patsboem stil om op hun telefoon te kijken. Nynke: ‘Ik race niet met tien kilometer per uur over straat, maar heb wel een vaartje met zo’n zware elektrische rolstoel en wil vermijden tegen iemand aan te botsen.’ Dan zijn er nog drempels bij winkels en zit het invalidentoilet vaak verstopt achter zware deuren met dranger.
Nynke neemt niemand iets kwalijk en blijft opgewekt onder haar dagelijkse “hordeloop”. ‘Het is geen kwade wil. Je staat er niet bij stil als je valide bent; ik ook niet toen ik nog lopen kon.’ Maar zou het niet fijn zijn als medeburgers meer rekening zouden houden met de honderdduizenden landgenoten die slecht ter been of slechtziend zijn?
‘Ik ben me bewust van wat een visuele handicap voor mensen betekent’
WIE
Helen van Os WAAR Amsterdam
WAT Steunt KNGF via een Periodieke Schenking
‘Ik ben jarenlang samen geweest met een weduwnaar die blind was’, vertelt Helen van Os. ‘Zijn eerste vrouw had altijd gefungeerd als zijn hulpmiddel – hij had geen geleidehond en gebruikte zelfs geen rood-witte taststok. Toen ik hem ontmoette was hij dus totaal van mij afhankelijk. Ik vond dat zo bizar! Er bestaat zoiets fantastisch als een blindengeleidehond, waardoor je zelfstandig overal naar toe kunt gaan. Waarom zou je jezelf dan zo afhankelijk maken van je partner? Los van mijn man, had ik ook een goede vriend die slechtziend was. Zo was ik me er zeer bewust van wat een visuele handicap voor mensen betekent. Daarom steun ik KNGF Geleidehonden al bijna 35 jaar. Ik doneer via een Periodieke Schenking: dan leg je voor vijf jaar vast dat je de organisatie met een bepaald bedrag steunt. Zo kan KNGF ook een beetje vooruitkijken, omdat ze weten wat ze kunnen verwachten als gift. Daarnaast doe ik ook nog regelmatig een losse gift. En ik spaar plastic doppen. Op die manier maak ik ook nog reclame voor KNGF Geleidehonden.’
DE VOORDELEN VAN EEN PERIODIEKE SCHENKING OVEREENKOMST
- De schenking is volledig aftrekbaar van je aangifte inkomstenbelasting
- Met een vaste bijdrage voor vijf jaar maak je meer impact
- Overeenkomst is simpel te regelen, zonder notaris
Meer weten? Ga naar geleidehond.nl/schenken
WIE Team Bakfiets
WAAR Noord-Nederland
WAT Elfstedenroute
Na het enorme succes van hun actie in 2023 was het voor Bente en Cindy al snel duidelijk: zoiets willen we nog een keer doen. Ze deden wat research en vroegen Danja en Entli of ze het zagen zitten weer plaats te nemen in de bakfiets. Daar was geen twijfel over mogelijk: de twee viervoeters sprongen er vol enthousiasme in! En zo werd het idee van de Elfstedenroute een feit.
Beiden zijn ontzettend blij en dankbaar voor hun trouwe hulp op vier pootjes. Bente: ‘Ik gun iedereen zo’n goede hond als Entli. Daarom proberen we weer € 5.000,- op te halen om het eerste jaar van een hulphond in opleiding te financieren.’
Met hun nieuwe actie benadrukken Bente en Cindy de noodzaak van assistentiehonden zoals Danja en Entli. ‘Zonder hond zou het voor mij niet meer kunnen. Entli helpt me echt bij alles. Ze kan zelfs een banaan pellen!’, aldus Bente.
Team Bakfiets fietste de Elfstedenroute tussen 11 en 15 september. Benieuwd naar hoe het gegaan is en wat ze hebben opgehaald? Kijk dan op actievoorgeleidehonden.nl
WIE Wil van Schaik
WAAR Den Haag
WAT Tv-serie De Nalatenschap
Steeds meer mensen kiezen voor een nalatenschap aan een goed doel. Maar waarom kiezen zij hiervoor? De tv-serie De Nalatenschap gaat op zoek naar de persoonlijke verhalen die schuilgaan achter de keuze om na te laten aan een goed doel. Dit jaar vertelt cliënt Wil waarom zij KNGF heeft opgenomen in haar testament.
Wil leefde een gewoon leven, tot haar 43ste . Toen werd ze ineens blind; haar leven stortte in. Ze besloot al snel dat ze een geleidehond wilde. Inmiddels staat blindengeleidehond Kate, Wils vijfde geleidehond, aan haar zijde. Ze is ontzettend dankbaar voor al haar geleidehonden en heeft mede daarom besloten KNGF op te nemen in haar testament. ‘Ik heb veel respect voor alle collega’s die de honden opleiden en de honden zelf. KNGF doet fantastisch werk en is ook heel goed voor mij, als cliënt.’
Kijk op zaterdag 2 november om 16.30 uur op SBS6 naar De Nalatenschap met het verhaal van Wil. De herhaling is op zondag 3 november, om 12.30 uur.
Ook een actie voor KNGF Geleidehonden opzetten?
Kijk op actievoorgeleidehonden.nl!
NIEUWS
vanuit en rondom KNGF
BIJ DE TIJD
Een ‘normaal’ horloge kan levenslang meegaan, maar een smartwatch wordt op een gegeven moment niet meer geüpdatet. Leg ’m dan niet zomaar in de keukenla: net als je smartphone kun je deze inleveren in een inzamelbox van Eeko.
ASSISTENTIEHOND OP BEZOEK
Organiseer je een leuk event of wil je gewoon meer weten over KNGF? Nodig dan een van onze ambassadeurs uit. Ze vertellen graag over hun leven met een hulphond of als puppypleeggezin. Vraag ze het hemd van het lijf en kom alles te weten over onze mensen en honden. Kijk op geleidehond.nl/ ambassadeur
AGENDA
START NIEUWE REEKS PAWS
> donderdag 10 oktober
> donderdag 14 november
> dinsdag 3 december
informatie en aanmelden: geleidehond.nl/paws
KIJKMIDDAG
> zaterdag 12 oktober
> zaterdag 23 november
informatie en aanmelden: geleidehond.nl/rondleiding
DE NALATENSCHAP
> zaterdag 2 november, 16.30
SBS6
De opbrengst is dan voor onze hulphonden!
Eeko.nl
JUBILEUMWANDELING
In de zomer van 2025 organiseren we een spectaculaire jubileumwandeling. Wil je op de hoogte blijven? Ga naar geleidehond.nl/savethedate en geef je mailadres door. Je krijgt van ons vanzelf meer informatie.
90 JAAR KNGF: WAT IS JOU ALTIJD BIJGEBLEVEN?
In 2025 bestaat KNGF Geleidehonden 90 jaar en dat willen we vieren met een jubileumboek vol mooie verhalen van onze vrijwilligers, donateurs, cliënten, puppypleeggezinnen en ambassadeurs. Heb jij een bijzondere gebeurtenis of anekdote? Misschien een favoriete pup, een hilarisch verhaal over jouw
assistentiehond of een inspirerende cliënt met een wijze les? Uiteindelijk bundelen we 25 verhalen in een prachtig boekje met een foto genomen door een gerenommeerde portretfotograaf. Lijkt het je leuk om hieraan mee te werken? Mail ons jouw verhaal vóór 14 oktober via communicatie@geleidehond.nl
AANMELDEN VOOR DE NIEUWSBRIEF? GA NAAR geleidehond.nl/nieuwsbrief
K WIS PEL
gadgets * snacks
* uitjes * boeken
* podcasts * films * producten
BOEKENTIP
B4B Nieuw bij de Nieuwegein Diamonds: baseball for the blinds. Durf jij deze uitdaging aan? Scan de QR-code voor meer informatie.
De fantastische slurf Een prentenboek met tien korte verhaaltjes over een blinde mama-olifant en haar dochter. Ook als luisterboek verkrijgbaar. Psst, we mogen een exemplaar weggeven! Kijk op bladzijde 19 en doe mee!
BRAILLE BRICKS
Braille leren met LEGO, het kan! Het concept van de Braillestenen is ontwikkeld met behulp van de LEGO Foundation en uitvoerig getest. De set bestaat uit 287 steentjes. Elke steen heeft noppen aan de bovenkant die overeenkomen met een letter, cijfer of symbool van de braillecode.
ALL SMILES
Onze honden zijn niet vies van een beetje regen, maar sommige viervoeters zijn er echt niet van gediend. Ga in dat geval vrolijk naar buiten met deze Smiley Dog
Poncho van Rainkiss. En heb je couple goals? Dezelfde print is er ook als mensenponcho! rainkiss.com
geleidehond.nl
DE MAZZEL VAN PECH Een bundeling van verrassend blije, ontroerende en hilarische anekdotes uit het leven van fotograaf Frank Boske, die zijn kijkvermogen verliest.
LEKKER LOPEN
Een leuk initiatief van Staatsbosbeheer: de Natte Neuzenroutes. Wandelingen die zijn gemarkeerd en waarbij je hond heerlijk kan loslopen. staatsbosbeheer.nl
<HONDENACCESSOIRES
Bij Cooper & Quint draait alles om kwaliteit en vakmanschap. Elk item –van touwlijnen van biologisch katoen tot halsbanden en riemen van plantaardig gelooid leer – is met de hand vervaardigd, met de grootste aandacht voor detail. Ontdek deze handgemaakte hondenaccessoires en verwen jouw trouwe viervoeter met zo’n tof item. cooperandquint.com
‘Assistentiehonden hebben aan een half woord genoeg om te weten wat ze moeten doen.’
Een hulphond toelaten… Waar begin je aan?!
Een hulphond moet altijd en overal welkom zijn. Maar wat kun je eigenlijk verwachten als je iemand met een hulphond binnenlaat?
De hond is goed gesocialiseerd, professioneel getraind en gefocust op zijn werk. Klinkt goed, toch?
Zo omschrijven we al onze professioneel getrainde assistentiehonden, maar wat houdt dat precies in?
‘Kort gezegd dat een hond niet voor overlast zorgt’, begint Michèle Herselman, coördinator kwaliteit bij KNGF Geleidehonden. ‘Dat wil zeggen dat hij zorgverleners, winkelpersoneel en andere bezoekers met rust laat. Niet aan tassen zit of aan spullen knaagt. Niet blaft, niet opspringt en niet zomaar met zijn neus in de schappen van een winkel zit.’
Niet snel onder de indruk
Daar hoef je dus niet bang voor te zijn, maar hoe gedraagt een officiële assistentiehond zich dan wél?
‘Van een professioneel getrainde hulphond mag je verwachten dat hij onder allerlei omstandigheden rustig blijft. In de ideale situatie staat hij rustig naast zijn baas, is hij onder appel en laat hij zich niet afleiden door allerlei prikkels in de omgeving. Te denken valt aan zoemende apparaten, langs rennende mensen, geuren en/of eten op de grond’, aldus Michèle.
Hoe kun je daarvan op aan?
Al onze honden die de school verlaten zijn op allerlei plekken zoals op straat en in een drukke winkel getraind en getest op hun gedrag. Ook trainen en testen we hoe de hond omgaat met (plotselinge) geluiden en (onverwachte) aanrakingen. Al deze situaties maken we onderdeel van de training zodat een hond hier goed mee omgaat als de situatie zich voordoet. Verder zijn al onze honden zindelijk, ontwormd en gevaccineerd. 'We leren onze honden ook omgaan met de vrijheid die ze krijgen', vult Michèle aan.
Geen robots, maar levende wezens
Maar goed, honden blijven honden. Het zijn levende wezens en geen robots. Michèle: ‘Alle honden zijn anders: de een kan beter tegen afleiding dan de ander. Op zich is dat ook helemaal niet erg. Het is wel belangrijk dat de baas die erbij loopt tijdig ingrijpt als de hond voor overlast zorgt. Bijvoorbeeld door de riem kort(er) vast te houden, hem onder appel te zetten, of hem af te leiden met een brokje. Je mag ervan uitgaan dat een hulphond niet blaft, >>
maar ook hierbij geldt dat we dat niet kunnen garanderen. In principe blaffen onze honden niet zomaar.’
Aan een half woord genoeg
En wat nou indien je als arts een patiënt in je behandelkamer krijgt met een PTSS-assistentiehond?
Deze honden zijn getraind om te handelen als de spanning bij zijn baas oploopt. Kan een arts die patiënt met een gerust hart behandelen zonder ingrijpen van de hond? ‘Je hoeft in geen geval bang te zijn voor agressie of beschermend gedrag van de hond’, legt senior instructeur van PTSS-assistentiehonden Rijk van Kooij uit. ‘Van een PTSS-assistentiehond is het voor te stellen dat hij zijn baas gerust wil stellen als de spanning oploopt; daar is hij immers op getraind. De hond zal in geen geval agressie tonen, ook niet als de patiënt “Au” roept. Als de hond de spanning van zijn baas voelt en dichterbij wil komen om zijn baas gerust te stellen, is een snelle
knuffel tussendoor misschien mogelijk. Daarna kan de cliënt de hond rustig laten afliggen in een hoek met het commando “blijf”. Onze cliënten hebben hun hond namelijk goed onder appel. Daar krijgen ze instructie in en we blijven dat begeleiden. De honden hebben aan een half woord genoeg om te weten wat ze moeten doen.’
ALLEEN MET JOUW HULP
Honden kunnen alleen maar uitgroeien tot knappe hulphonden die zich keurig gedragen en niet snel van de wijs te brengen zijn, met steun van donateurs! Help mee bereiken dat nog meer hulphonden aan het werk kunnen. Ga naar geleidehond.nl/helpmee of scan de QR-code.
Puzzel mee!
Kun jij met behulp van het braillealfabet ontcijferen wat hier staat? Stuur je oplossing vóór 1 november naar communicatie@geleidehond.nl.
Vermeld daarbij je naam, leeftijd en adres, en wie weet win jij het boek 'De fantastische slurf van Willemijn Kloosterman!'
REACTIES
VOOR LEZERS
Wil je reageren op iets wat je gelezen hebt? Mail dan naar communicatie@ geleidehond.nl
INGEZONDEN BRIEF
DONATEURSDAG
In juni stonden de deuren van KNGF open voor de jaarlijkse donateursdag. Onder anderen Carla en Jessica waren hierbij. Carla: ‘Een geweldige middag hebben we gehad. En wat zijn jullie op alle fronten professioneel bezig! Wij sponsoren al jaren een pup (eigenlijk dus elke keer een andere pup) en hebben nu van dichtbij kunnen meemaken en zien hoe goed jullie alle touwtjes in handen hebben en hoe geweldig jullie ook met de honden omgaan. Nog meer waardering voor jullie werk!’
Jessica: ‘Was een topdag! Goed georganiseerd, leuke verhalen en persoonlijke herinneringen. Bedankt voor de uitnodiging!’
Beste mensen van KNGF Geleidehonden, Al heel lang stond er op zolder een stoffig juwelenkistje dat ik kreeg van een cliënt uit het verpleeghuis waar ik als student werkte: Marion, een jonge vrouw van eind vijftig. Na een hersenbloeding was ze zorgafhankelijk geworden en ze sleet haar dagen mopperend in het rookhok. Heel af en toe vertelde ze iets over wie ze was, of geweest was voor de noodlottige dag die haar had getroffen. Ze had weinig mensen om zich heen gehad. Haar honden waren haar leven lang zeer trouw geweest. Toen ze wederom ziek werd, maakte ze een lijstje met een aantal eigendommen en liet daar namen bij zetten. Ze had kind noch kraai. Ik ontving het kistje en wist niet goed wat ermee te Ik besloot de inhoud uiteindelijk te laten taxeren en er kwam een mooi bedrag uit: ruim € 1400,-. Een vriendin van ons wacht op een nieuwe geleidehond en het leek me mooi om zo de liefde van Marion voor honden te bekrachtigen door jullie mooie werk te
Veel geluk ermee!
DE VERHALEN ACHTER ONZE SPONSORING
Bij Rijk Zwaan, een internationaal groenteveredelingsbedrijf, konden medewerkers de ontwikkeling van pup Ollie op de voet volgen. Ollie, die door het bedrijf exclusief werd gesponsord, is inmiddels afgestudeerd als ADL-assistentiehond. Zijn vooruitgang werd gedeeld via intranetberichten en op kantineschermen, wat positieve reacties opleverde van het personeel.
‘Wij hebben het goed als bedrijf en hoe mooi is het om een deel van je succes te delen met mensen die dat goed kunnen gebruiken vanwege hun ziekte of beperking?’, stelt Karin van Doornmalen van Rijk Zwaan.
‘Concreter dan een hond sponsoren die het leven van iemand met een beperking gaat verrijken kan het bijna niet. Je krijgt de verhalen achter de sponsoring mee. Niet alleen via de verslagen van de hond, maar uiteindelijk ook door het verhaal van de persoon die Ollie krijgt.’
Past een pup exclusief sponsoren ook prima bij jouw bedrijfscultuur of doelstelling? Kijk op geleidehond.nl/ sponsorpup
Een lach en een traan
Maureen du Toit (50). Sinds anderhalf jaar werkzaam bij KNGF Geleidehonden bij de receptie. Daarnaast schrijver, mediatrainer en yogajuf. Bijna dertig jaar actief geweest in de tv-wereld. Houdt van variatie in haar werkende leven. Allergisch voor hokjes en gebaande paden. Heeft een hond, Lucca, en twee katers: Tijgertje en Sammy. Maureen is deze keer onze gastcolumnist.
Mijn tv-werk (de meesten herkennen mij van Hart van Nederland) is een perfecte voorbereiding geweest voor mijn plekje hier op de receptie, want ook hier ben je een soort publiek figuur. Samen met mijn collega’s van facilitair voel ik me hier helemaal thuis. Je moet kunnen werken onder druk, omgaan met hectiek en improviseren waar nodig, terwijl je soms heftige emoties om de oren vliegen. Aan de telefoon spreek ik cliënten van wie hun leven er zo anders uit had gezien als ze geen hulphond hadden gehad. Ik hoor vaak mooie, ontroerende anekdotes, maar ook intens verdriet als een hond overlijdt of met pensioen gaat. Het is hier vaak een beetje Hello Goodbye. Zo komen elke paar weken jonge honden naar school na een jaar in een puppypleeggezin en dan moet het gezin afscheid nemen.
Maureen du Toit
Je begrijpt: dat gaat met een lach en een traan. Het is dan fijn een luisterend oor te kunnen zijn.
Elke keer als ik de telefoon opneem word ik verrast door fanatieke donateurs en vrijwilligers die ons al jaren door dik en dun steunen. Originele wervingsacties van scholen en onze onvermoeibare ambassadeurs die het hele land doorgaan om te vertellen hoe hun hulphond letterlijk het verschil tussen dood en leven was. Met name inspirerend zijn de momenten waarop ik onze cliënten met een trainer en hun nieuwe hulphond over het terrein zie gaan. Die open, nieuwsgierige blik van de hond naar hun nieuwe baasje… Ik hoop dat mijn kijk op de wereld ook altijd zo blijft: klaar om nieuwe dingen te leren en waar het kan te helpen.
‘HET IS HIER VAAK EEN BEETJE
HELLO
GOODBYE‘
Dit is Auky. Alleen met jouw hulp wordt zij later hulphond
Help jij mee haar opleiding te bekostigen zodat Auky later iemand met een beperking een toekomst vol nieuwe kansen kan geven? Jij bent nodig, want KNGF krijgt geen subsidie en is afhankelijk van giften. Vanaf € 8,- per maand of eenmalig € 96,- krijg je toegang tot het online dagboek én sponsor je haar opleiding. Leef met Auky mee tot zij aan het werk gaat en samen met haar baas de wereld in gaat.
SPONSOR AUKY EENMALIG OF MAANDELIJKS
GELEIDEHOND.NL/SPONSOREENPUP
Voor een lang, gezond en gelukkig leven samen
Trotse partner van het KNGF
Bezoek onze website
Wat heb je met PAWS bereikt?
‘Ik merkte voor het eerst dat onze labradoodle echt hielp toen onze begeleider er was en mijn zoon een spelletje moest doen om te leren omgaan met winst en verlies. Het spel ging niet zijn kant op en hij stond op verliezen. Normaal zou hij dan naar een speelhuisje in de tuin vertrekken om daar wel een uur lang boos te blijven. Met onze hond erbij ging mijn zoon onder tafel zitten en tien minuten met hem knuffelen. Daarna kwam hij weer aan tafel. Daar was ik wel even van onder de indruk.’
Hoe zetten jullie de hond in?
‘Voor ons is de grootste waarde van de hond dat hij onze kinderen – die een vorm van autisme hebben –troost biedt. Als ze driftbuien hebben of verdrietig zijn gaan ze op de grond zitten en dan komt hij bij hen. En dat helpt. Daarnaast is de hond een fijn speelmaatje. Sociaal contact is voor onze kinderen lastig; met andere kinderen spelen daardoor ook. Onze labradoodle wil altijd spelen. Ze maken via hem makkelijker contact. Tijdens het uitlaten maken ze een praatje met andere hondenbezitters. Ze vertellen ook heel trots over hem, wat ze een mooi gespreksonderwerp geeft.’
Vraag het aan...
…Mary Mei
deelnemer PAWS workshop
Tijdens deze cursus heeft Mary geleerd hoe ze haar eigen hond kan inzetten bij haar kinderen met autisme.
Hoe hebben jullie de workshop beleefd?
‘Je kunt er met al je vragen over honden terecht, zoals over hondenrassen. Tijdens de cursus ga je oefenen met echte honden en dat is leuk en leerzaam. Wat ook prettig is, is dat iedereen die de cursus samen met jou volgt je goed begrijpt. Andere mensen zeggen weleens: “Mijn kind heeft soms ook een driftbui”. Deze groep ouders heeft aan een half woord genoeg om te snappen in welke situatie je zit.’
Wat is het voordeel van PAWS?
‘Door samen de cursus te doen kwamen we goed op één lijn te zitten wat betreft de opvoeding van de hond en kregen we een realistisch beeld. Ook hebben we geleerd hoe we een hond kunnen “lezen” en was er veel aandacht voor het welzijn van de hond; hoe je dat waarborgt en hoe belangrijk dat is. Deze huishond – met de extra vaardigheden die we in de cursus hebben geleerd – is voor ons goed genoeg. Daardoor hoeven we geen plekje in te nemen van mensen die wel een professionele hulphond goed kunnen gebruiken.’
Familie Mei met hond Spot
VAN ZOSJA NAAR ZOMER
Dit is Zomer en ze heeft het zonnige karakter dat bij haar naam past. ‘Onze vorige pleegpup Zosja was meer introvert en moest echt bijkomen van uitjes, maar Zomer duikt overal op af en lijkt nuchter onder alle indrukken die ze opdoet’, vertelt haar pleegbaas Erwin Raap.
Zosja was de eerste pup die Erwin en zijn gezin opvoedden voor KNGF. Met succes, want zij zit inmiddels op school voor haar opleiding. Omdat de familie Raap een tikje opzag tegen de leegte die Zosja achter zou laten, kwam haar opvolgertje Zomer al toen Zosja ook nog in huis was. Het waren leuke speelkameraadjes. ‘Dat waren zes héle drukke weken, maar we hebben er ook volop van genoten’, grijnst Erwin.
Natuurlijk kan hij ook bij Zomer rekenen op deskundige begeleiding van een puppyinstructeur. Want een toekomstige hulphond opvoeden doe je sámen met KNGF. Hoe fijn is dat.
Verder lezen over de belevenissen van Zomer en haar puppypleeggezin? Kijk op geleidehond.nl/zomer
