10
DOSSIER DE VOET
De fysiotherapeut, podotherapeut en registerpodoloog
‘We kunnen niet zonder elkaar’ Fysiotherapeuten helpen cliënten onder andere bij problemen aan voet en enkel. Dat doen podotherapeuten en registerpodologen ook. De samenwerking tussen deze beroepsgroepen leidt in Eerbeek tot goede resultaten. Er is veel respect voor elkaars kennis, kunde en ervaring. Verwijzen gaat erg gemakkelijk, net als even ruggespraak houden. In een gesprek met Gijsbert Lalkens, Eric Wonink en Frank van Engen benadrukken ze alle drie dat ze niet anders meer zouden willen. Tekst: Frank van Geffen (Redactief) | Fotografie: Wiep van Apeldoorn
Van Engen is fysiotherapeut/manueel therapeut en medeeigenaar van een fysiotherapiepraktijk in Eerbeek en Loenen. Wonink is registerpodoloog/MSU-echografist in Eerbeek. Samen met zijn broer Robert zette hij Podozorg Nederland op, een soft-franchiseorganisatie. Eén dagdeel per week houdt hij zitting in de fysiotherapiepraktijk van Frank van Engen in Eerbeek. Verder is Wonink betrokken bij het Hielpijncentrum en is hij voorzitter van de Raad van Aangeslotenen van Stichting Loop. Lalkens ging na zijn opleiding podotherapie aan het werk als podotherapeut en MSU-echografist, onder meer in Dieren. Hij maakt deel uit van Podozorg Nederland. Ook is hij docent anatomie aan de Academie voor Podologie in Utrecht en praktijkdocent aan Hogeschool InHolland waar hij zijn masteropleiding echografie volgde.
Samenwerking
De samenwerking tussen de gesprekspartners kwam op een natuurlijke manier tot stand. Van Engen: “Juist in een plattelandsgemeente moet je breed zijn. Daarom zijn in onze praktijk nogal wat specialisten werkzaam. Onderlinge samenwerking is dan heel gewoon en noodzakelijk. Bovendien is er steeds meer kennis beschikbaar, die kun je niet meer in één persoon
Van Engen: ‘Niemand heeft alle kennis, maar samen komen we heel ver’ verenigen. De fysiotherapeut is een basisdeskundige, de specialisten helpen hem bij de verbreding. Destijds hadden we een collega met voetdeskundigheid, maar die ging met pensioen. Ik volgde de basisopleiding Podologie. Daarmee zou ik de intermediair worden tussen de fysiotherapiepraktijk en de registerpodoloog. Ik sprak dan beide talen. Later zijn we structureler gaan samenwerken en huurde Eric bij ons een ruimte. Dat vinden we een toegevoegde waarde.” FysioPraxis | juni 2016
Duwtje in de rug
Lalkens: “Ik zeg vaak: ik kan niet zonder fysiotherapeut. In de praktijk komen vaak mensen met peesklachten. Oefening en begeleiding zijn voor deze groep meestal de beste therapie. Daar leent ons zorgstelsel zich minder goed voor. Negen, elf of twintig behandelingen bij de podotherapeut krijgt een patiënt niet vergoed. En juist bij peesklachten is langduriger oefenen noodzakelijk. Dan vind ik het prettig dat ik deze mensen naar de fysiotherapeut kan verwijzen. Andersom geldt het ook. Wie door zijn enkel gaat, meldt zich bij de fysiotherapeut of de huisarts. Als iemand vaker klachten heeft, is het goed om daarvoor de podotherapeut of registerpodoloog te raadplegen. Eventueel met echografie kun je kijken of er meer aan de hand is.” Wonink: “Patiënten vinden het fijn dat ze op weg geholpen worden met de oefeningen. Je kunt het wel bespreken met hen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze die oefeningen gaan doen en dat die goed uitgevoerd worden. Daarbij hebben ze een duwtje in de rug nodig. De fysiotherapeut is daarvoor de aangewezen persoon. We kunnen dus niet zonder elkaar, we vullen elkaar aan. Als je vastloopt, vind je elkaar heel snel. De deur staat letterlijk open, er is geen drempel.” Van Engen: “Bij dat oefenen gaat het om gedragsverandering. Door de herhaling help je mensen om zich de oefening eigen te maken. Daar is de fysiotherapeut goed in. We ‘zien’ patiënten samen. Ik heb een patiënt die melkveehouder is. Hij heeft scoliose, mede als gevolg van een beenlengteverschil. Met een hakverhoging kunnen we corrigeren, maar hoeveel? Eric keek mee en besloot het stap voor stap te doen. Vroeger dacht ik heel simpel: een hakverhoging. Maar soms kun je daarmee niet volstaan en moet je de hele voet verhogen. Dankzij de samenwerking hebben we de hak in twee fasen verhoogd. Het gaat nu weer goed met die man.”
Hielspoor
Wonink geeft een ander voorbeeld: “Ik kreeg een patiënt doorverwezen met hielspoor. Op de echo zagen we inderdaad wel iets, maar het zag er rustig uit.