Klimat dla biznesu. Lato 2017.

Klimat dla

Biznesu lato 2017

Straciłem pracę, więc założyłem firmę

Marek Pietrek, właściciel tartaku w Chudobie

Kwartalnik Kluczborskiego Inkubatora Przedsiębiorczości

Zadziwiające LICZBY 15 proc. pracodawców organizuje kursy e-learningowe doceniając możliwość nauki w dowolnym momencie, bez konieczności opuszczania miejsca pracy

67

proc. polskich pracowników deklaruje chęć podnoszenia swoich kwalifikacji

71 proc. pracodawców preferuje szkolenia w tradycyjnej, stacjonarnej formie 10 500- tyle firm szkoleniowych figuruje w Rejestrze Firm Szkoleniowych 133 065- szkoleń zawiera oferta firm w Rejestrze Firm Szkoleniowych

SPIS TREŚCI 4 – Wywiad Straciłem pracę, więc założyłem firmę

6 – Człowiek Sukcesu

Inspiruje go natura

8 – Rocznica To było dobre pięć lat

9 – Inkubator Tylko pewne informacje

10 – Wydarzenie Człowiek z Inkubatora

11 – W ramach projektu

To więcej niż szkolenia

12 – Nowoczesny biznes

Trendy w branży meblarskiej

14 – Porady

Remarketing na Facebooku

14 – Porady Jak przemawiać by słuchacz nie zasnął?

„Klimat dla biznesu” wydany na zlecenie Kluczborskiego Inkubatora Przedsiębiorczości ul. Sienkiewicza 22 46-200 Kluczbork www.inkubatorkluczbork.pl e-mail: inkubator@powiatkluczborski.pl tel./fax 77 456 32 60; 77 412 91 13 Publikacja bezpłatna numer: ISSN 2544-056X Nakład: 250 egz.

2

Produkcja: IGI MEDIA Maciej Nowak ul. Technologiczna 2 45-839 Opole www.igimedia.pl

Redaktor naczelny: Maciej Nowak Opracowanie graficzne: Magdalena Makowska

Fot. Witold Chojnacki

Chcemy utrzymać ten kurs Zapraszam do lektury kolejnego wydania kwartalnika poświęconego projektowi realizowanemu przez nasz powiatowy Inkubator Przedsiębiorczości, który zyskał opinię jednej z najprężniej działających instytucji otoczenia biznesu na Opolszczyźnie. Nie jest to tylko moja, subiektywna siłą rzeczy opinia, gdyż jest to jednostka powiatowa. Tę opinię słyszymy od naszych partnerów, od tych, którzy pytają nas o know-how. Tę opinię powtórzono w uzasadnieniu nagrody dla Pawła Wąsiaka, dyrektora Inkubatora, w plebiscycie „Nowej Trybuny Opolskiej” - „Człowiek Roku Opolszczyzny”, w kategorii biznes. Za taką opinią przemawiają fakty.

Jako powiat skorzystaliśmy z pieniędzy unijnych w minionej perspektywie - na budowę i tworzenie inkubatorów przedsiębiorczości, jak sporo innych podmiotów w naszym województwie.

Tymczasem dziś z instytucji tego typu, które powstały poza Opolem, pozostała tylko jedna – nasza, powiatowa. Ogromnie się cieszę, że moja wizja sprzed 5 lat nie tylko zmaterializowała się w dwóch, służących początkującym przedsiębiorcom, budynkach w Kluczborku, ale jest rozwijana poprzez coraz szerszy wachlarz wsparcia, dotacje dla przedsiębiorców z powiatu i z całego województwa, profesjonalne szkolenia, giełdy kooperacyjne, strategie dla firm, doradztwo, profesjonalny coaching biznesowy, pomoc w tworzeniu i prowadzeniu działalności.

W obecnych trudniejszych realiach, jeśli chodzi o zdobywanie środków unijnych, nasz Inkubator okazał się wyjątkowo skuteczny o czym świadczy pozyskane 4,2 mln zł na dotacje dla rozpoczynających działalność gospodarczą czy projekt dla trzech kluczowych dla Subregionu Północnego Opolszczyzny branż, któremu dedykowany jest niniejszy kwartalnik.

Jako starosta powiatu, który prowadzi tę jednostkę, deklaruję, że będziemy się starali utrzymać ten kurs Inkubatora. Wprawdzie projekt, w ramach którego Inkubator powstał, zobowiązuje nas do utrzymania działalności przez tzw. okres trwałości projektu, po którego upływie możemy zmienić profil działalności i sposób wykorzystania budynków. Chcę, żeby cel, który miałem tworząc nasz Inkubator w dwóch lokalizacjach, pozostał. Zatem nadal z zespołem moich współpracowników będziemy kontynuować wspieranie lokalnych przedsiębiorców, szczególnie rozpoczynających działalność, będziemy to robić w oparciu o dostępne warunki finansowe, logistyczne i każde, które z korzyścią dla nich będzie można wykorzystać.

Zapraszam do lektury!

Piotr Pośpiech Starosta Kluczborski 3

Str a c ił e m p r a c ę, wię c z ał o ż y ł e m f i r m ę

- W latach 90. koniunktura na drewno była wspaniała. Ceny surowca były o 30-40 proc. niższe niż obecnie, a wyroby droższe niż dzisiaj. Rentowność wahała się w granicach 10-15 proc.! Pozwoliło mi to na zdobycie pieniędzy, które mogłem dalej inwestować – opowiada Marek Pietrek, właściciel tartaku w Chudobie.

- Jak zaczął pan pracować w branży drzewnej?

- Wszystko zaczęło się w 1973 r. w Fabryce Wyrobów Metalowych i Drzewnych w Zagwiździu. Zaczynałem jako referent do spraw zaopatrzenia, aż doszedłem do stanowiska dyrektora.

W wyniku zawirowań politycznych i organizacyjnych straciłem pracę. Zarejestrowałem się jako bezrobotny, a po miesiącu, w maju 1992 r. rozpocząłem działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowo-Handlowy Eksport-Import Marek Pietrek z siedzibą w Zagwiździu.

- Od razu zainwestował pan w Chudobie?

- Nie, wtedy nawet o tym nie myślałem. Na początku kupowałem drewno w tartakach i eksportowałem je do Niemiec. W 1994 r. udało mi się wydzierżawić malutki tartak w Starych Budkowicach.

Była to manufaktura, warunki prymitywne, XIX-wieczne. Kiedy wprowadziłem tam pracowników, żeby uporządkować tartak, to

4

powiedzieli, że „tutaj można horrory kręcić”. Pajęczyny, jedna malutka żaróweczka, stare trociny, zawalone belki, coś okropnego.

Remontowaliśmy go pół roku, ale opłacało się. W latach 90. koniunktura na drewno była wspaniała. Ceny surowca były o 30-40 proc. niższe niż obecnie, a wyroby droższe niż dzisiaj. Rentowność wahała się w granicach 10-15 proc.! Pozwoliło mi to na zdobycie pieniędzy, które mogłem dalej inwestować.

- Jakie były kolejne etapy budowania firmy?

- W 1997 r. wydzierżawiłem w Murowie bazę po firmie transportu leśnego i wyremontowałem ją. Po dwóch latach udało mi się ją kupić. Uruchomiłem tam produkcję palet. Z kolei tartak w Chudobie należał do Opolskiego Przedsiębiorstwa Przemysłu Drzewnego w Opolu. Kiedy firma upadła, tartak przeznaczono do likwidacji. Od 1998 r. próbowano go sprzedać. Początkowo cena była zaporowa. Po 8. przetargu syndyk wystawił obiekt do sprzedaży z wolnej ręki. Kupiłem go w 2002 r., ale nie myślałem o rozbudo-

wie i produkcji. Szybko jednak zmieniłem decyzję. Postanowiłem tartak wyremontować. Ze stropów lała się woda, szyby były zielone od glonów, na podłodze rósł mech. Złomiarze rozkradli linię elektryczną. Remont trwał dwa lata. W związku z tym, że brak było jakichkolwiek maszyn czy urządzeń tartacznych, kupiłem dobre, choć używane i w 2005 r. rozpoczęliśmy produkcję. Kiedy przejąłem Chudobę i rozpocząłem produkcję na większą skalę, zmniejszyło się zapotrzebowanie na wyroby drzewne. Na rynku pojawiły się traki taśmowe, które można było kupić za niezbyt wysoką cenę i uzyskać jeszcze na to unijną dotację. W okolicy powstało sporo małych zakładów drzewnych, które dostarczały na rynek gorszej jakości drewno, lecz po niższej cenie.

da więcej ten kupi – powoduje znaczny wzrost cen, a tym samym spadek rentowności. Obecnie w firmie, jak i całej branży drzewnej jest ona bardzo niska i waha się w granicach 0,8 – 1,7 %. Przypuszczam, że w najbliższych latach ok. 30 proc. tartaków w kraju zakończy działalność, zbankrutuje. Dodatkowym, przysłowiowym „gwoździem do trumny” jest ekspansja kapitału zagranicznego w branżę drzewną. Powstają potężne firmy przetwarzające miliony metrów sześciennych drewna, zabierając nam, krajowym, małym zakładom surowiec. Mam nadzieję, że moja firma znajdzie dla siebie miejsce na kolejne lata.

- Dziękuję za rozmowę.

MZ

- W tej branży trzeba chyba sporo i często inwestować...

- Inwestycje w zakładach nie mają końca. Od uruchomienia produkcji w Chudobie musiałem przede wszystkim inwestować w sprzęt produkcyjny. Mamy dwa zmechanizowane traki. W 2007 r. oddaliśmy do użytku suszarnię z kotłownią wybudowaną dzięki dotacji z UE. Otrzymałem na nią ok. 300 tys. zł dofinansowania.

Na ówczesne czasy była to inwestycja innowacyjna. Dziś takie suszarnie to standard. Suszarnia składa się z dwóch komór. W większej można jednorazowo wysuszyć 70 m3 drewna, a w mniejszej 30 m3. Drewno suszymy na własne potrzeby. Mamy również samochody do wywozu wyrobów w kraju i na eksport.

Co 4-5 lat wymieniamy tabor samochodowy, aby komfortowo i wydajnie się pracowało, a nasz klient był zadowolony.

- W czym się specjalizuje pana firma?

- W Zakładzie Produkcji Palet w Murowie – palety, które obecnie stanowią ok. 40 % wartości sprzedaży. Eksportujemy je do Niemiec, ale sprzedajemy też bardzo dużo w kraju. W ofercie mamy ok. 90 rodzajów palet. Nie produkujemy palet euro, bo ten rynek zdominowany jest przez duże firmy. Specjalizujemy się w produkcji palet w krótkich seriach, na zamówienie klienta. Natomiast w Chudobie produkujemy przede wszystkim więźbę dachową, podbitkę świerkową, deskę podłogową i tarasową, drewno klejone, sztachety, elementy na altany i inne wyroby z drewna potrzebne w budownictwie. Drewno możemy impregnować metodą zanurzeniową, a na życzenie klienta strugamy. Oprócz produkcji i sprzedaży detalicznej, współpracujemy z dużymi przedsiębiorstwami m.in. z firmą Siegenią-Aubi, Famakiem, Legipolem z Wałbrzycha…

- Ile osób pan zatrudnia?

- 58 osób: 24 w Murowie, resztę w Chudobie i w biurze w Zagwiździu. Wszyscy są zatrudnieni na umowę o pracę. Staram się stworzyć pracownikom dobre warunki pracy, bo oprócz pensji bardzo ważna jest atmosfera w pracy. BHP stanowi jeden z podstawowych priorytetów firmy. W pracy jest dostęp bez limitów do kawy, herbaty, wody mineralnej, a w sezonie zimowym do ciepłych posiłków. Pracownicy otrzymują wszystkie środki ochrony osobistej oraz miesięczny ekwiwalent za pranie i reperację odzieży, a także raz w roku ok. 30 kg proszków do prania, mydła i kremy ochronne.

W tej firmie wszyscy pracownicy są ważni, bowiem to oni tworzą firmę. Każdy na miarę swoich możliwości stara się wydajnie i efektywnie pracować, aby wyprodukowane wyroby były dobrej jakości i były chętnie kupowane przez klientów. Kadra zarządzająca, kierownicy, majstrowie, brygadziści, pracownicy produkcyjni i obsługi stanowią dobro tej firmy.

To dzięki nim istniejemy na rynku już od 25 lat. Ten rok jest dla nas jubileuszowy.

Fot. Ł. Strzelecki

- Jakie są największe bolączki branży?

- Problemem jest wysoka cena surowca drzewnego. Uważam, że jego ilość jest wystarczająca, a może nawet niedoszacowana, jednak Lasy Państwowe, jako monopolista dyktują nam od lat kontrowersyjny sposób jego zakupu. Sprzedaż w formie przetargu: kto

5

Z Kluczborka do Miami

Fot. Archiwum prywatne

Na co dzień mieszka w Miami, gdzie projektuje ekskluzywne meble, jachty i samochody. Łukasz Opaliński pochodzi z Kluczborka. Swoimi projektami zachwyca klientów z całego świata. Zaprojektował pierwszy na świecie jacht z otwieranymi burtami.

Projekty Łukasza wyróżniają się oryginalną formą i inspiracjami czerpanymi z natury. Pierwsze meble zrobił w piwnicy bloku na kluczborskim osiedlu. Miał wtedy 15 lat i chodził do Technikum Mechanicznego. - To były stoliki, jeden z wyszperanych gdzieś aluminiowych rurek, a w drugim noga przenikała przez szklany blat – wspomina z uśmiechem narodziny pasji.

Przełomowy mail Droga z warsztatu w piwnicy do wygranych konkursów dla designerów, stworzenia fotela w kształcie rododendronu, wartego 60 tys. dolarów, czy jedynego na świecie jachtu z otwieranymi burtami, zaprowadziła Łukasza do Anglii, gdzie wyjechał po maturze, żeby się usamodzielnić. Imał się różnych zajęć, pracował ciężko fizycznie, żeby się utrzymać, bez znajomości angielskiego i pieniędzy na start. Dzięki pracy jako kierowca ciężarówki szybko opanował język (słuchając radia na dalekich trasach). Trafił na moment do modelingu, myślał też o pracy instruktora tenisa, ale cały czas w głowie było projektowanie. Droga do niego wydawała się najtrudniejsza, ale nie porzucił marzeń. Przełomem okazał się mail wysłany do renomowanej angielskiej szkoły designu.

Po tym jak pięć razy z rzędu odrzucono jego podania, zamiast machnąć ręką, napisał do władz uczelni list. Zaczynał się od słów: „Mam nadzieję, że ten list czyta prawdziwy człowiek, a nie automat”. Opisał wszystko co czuł, o pasji, o projektowaniu, które najwyraźniej było jego przeznaczeniem. Odpisali.

Fotel z owczej skóry Nie tylko został przyjęty, ale jako studenta pierwszego roku dopuszczono go do prestiżowego pokazu dla absolwentów szkół designu z całej Anglii. Zgłosił go do niego wykładowca uczelni, wystawił fotel, który nazwał „Purple chill”. Pracował nad nim

6

w wolnym czasie, w przerwach między zajęciami. Był zrobiony z owczej skóry, fioletowej. Rywale oprotestowali udział Łukasza w pokazie, napisali do organizatorów konkursu, że to łamanie regulaminu, bo chłopak nie jest absolwentem. Gdy to nic nie dało, przenieśli „Purple chill” w najodleglejszy kąt hali, w której odbywał się pokaz. Na niewiele się to zdało. Przeznaczenie dopadło Łukasza w zakamarku industrialnego wnętrza. Fioletowy fotel wypatrzyli właściciele firmy, zajmującej się przetwarzaniem owczej skóry. Firma była sponsorem konkursu, a owcza skóra jego motywem przewodnim. Student pierwszego roku Łukasz Opaliński wygrał konkurs dla absolwentów. Ci sami studenci, którzy wcisnęli jego fotel w kąt, bili brawo, gdy odbierał nagrodę.

- Czułem, że to co robię ma moc, mimo że wcześniej tyle razy szkoła mnie odrzuciła – wspomina.

Tworząc nie myślał o zysku Jako student drugiego roku ponownie wygrał konkurs dla absolwentów, ponownie za fotel, tylko tym razem nikt nie upychał jego projektu w kącie. Zresztą i tak na niewiele by się to zdało, bo mebel w kształcie rododendronu po prostu zachwycał. Inspiracją dla „Indulgence” ,bo tak nazywa się ten model, była natura. - Natura zaprojektowała wszystko, my możemy się tylko inspirować – mówi Łukasz.

Jego projekt zainspirował firmę, która na prestiżowym pokazie dla absolwentów szukała nowych talentów. Wybrali Łukasza i kilka jego projektów. Zaproponowali współpracę. Kupili prawa do kilku projektów. Wdrożyli je do produkcji, nie na masową skalę, gdyż jeden model kosztował 65 tys. dolarów, więc edycje były limitowane. Na całym świecie sprzedano kilkanaście sztuk „rododendrona”. Ale Łukasz nie został milionerem, jak nabywcy jego foteli.

Nie myślał o zysku, pochłaniało go tworzenie. Inwestował w pasję .

Fot. Archiwum prywatne

Jacht jak pływająca wyspa 9 lat temu zamienił deszczowe Southampton na upalne Miami.

Znów zaczynał od początku. Żeby się utrzymać na starcie grał w klubach na bębnach i uczył gry w tenisa. Marzenia wróciły. Zainspirował się miejscem, bo Floryda to „jachtowe centrum wszechświata”. - Pomyślałem o zaprojektowaniu łodzi – wspomina tamte początki. Choć z technicznego punktu widzenia nie miał o tym pojęcia, nie licząc żeglowania w dzieciństwie po Jeziorze Turawskim.

Pierwszy model, który narysował wysłał do renomowanego magazynu „Boats International” i… opublikowali. Potem otworzyła się szansa na udział w najważniejszym pokazie jachtów na świecie w Fort Lauderdale. Szukał stoczni, która dałaby mu możliwość zaprojektowania jachtu w oparciu o swoją platformę, czyli coś w rodzaju jachtowego podwozia. To przyspiesza produkcję.

- Kilku dużym, europejskim stoczniom spodobały się projekty.

Dostałem propozycję zaprojektowania 85-metrowego jachtu – wspomina Łukasz.

Czy można w przypadku jachtów wymyślić cokolwiek nowego poza oryginalnymi detalami? Okazało się, że można. Chciał, żeby ten jacht wyglądał jak pływająca wyspa. Tak powstał Project Magnitude – jedyny na świecie jacht z otwieranymi burtami.

Projekt miał prezentację w Abu Dhabi Yacht Show 2010. Od tego czasu projekt Magnitude zyskiwał coraz większą sławę i coraz większe zainteresowanie. Yachting Industry i International Media pomogły w promocji (prezentację Magnitude na Youtube obejrzało 8,5 mln internautów) projektu.

- W projekcie Magnitude znalazłem harmonię między nieoczywistą formą i funkcją. Cel nie może ograniczać formy – uważa.

bli łatwo znajdowały nabywców. Pierwszy klient znalazł go sam.

To polski biznesmen. Spotkali się w Kluczborku, gdy przyjechał do rodziców. Projekt z otwieranymi burtami wymagał korekty (jacht ma być krótszy). W międzyczasie Łukasz odpłynął w stronę projektowania większych wnętrz, np. restauracji i mniejszych – ostatnio mieszkanie w Maroko. Nie rozstaje się z projektowaniem mebli. Jego projektem łóżka zainteresowała się znany polska marka.

Projekty Łukasza Opalińskiego zdobywają coraz więcej klientów na świecie, którzy są w stanie za jego niestandardowe pomysły zapłacić duże pieniądze. Inwestuje coraz większe pieniądze w rozwój swojego designerskiego biznesu. - Dążę do stworzenia lepszego świata, poprzez urzeczywistnienie moich wizji, ale jestem za to coraz lepiej wynagradzany – dodaje. - Skupiam się na tworzeniu projektów produktów, które egzystują w harmonii z naturą.

MK

Pierwszy klient znalazł go sam Projektując Łukasz nie kierował się zyskiem. Tworzenie jest dla niego ważniejsze, bardziej podniecające niż liczenie stanu konta. Projekty luksusowych, użytkowych, zaskakujących formą meŁukasz Opaliński w czasie ostatniego pobytu w Polsce odwiedził Kluczborski Inkubator Przedsiębiorczości. - To świetna idea i przemyślany model wsparcia dla tych, którzy startują w biznesie od zera, tak jak kiedyś ja. Życzę im powodzenia i wytrwałości, a sukces przyjdzie sam, gdy biznes jest oparty na pasji. ,,Jeśli możemy sobie coś wyobrazić, możemy to zrobić!”

7

To było dobre pięć lat

Fot. Archiwum KIP

- Pięć lat za nami, ale nie spoczywamy na laurach, wyznaczamy sobie nowe cele - mówi Paweł Wąsiak, dyrektor Kluczborskiego Inkubatora Przedsiębiorczości.

- W kwietniu br. Kluczborski Inkubator Przedsiębiorczości skończył pięć lat. W tym czasie w województwie opolskim powstało wiele podobnych instytucji, co odróżnia wasz od pozostałych?

- Faktycznie, inkubatorów na mapie Opolszczyzny jest wiele. Jednakże działają one głównie jako miejsca wynajmu tanich lokali pod działalność gospodarczą, dla młodych firm.

My nie ograniczamy naszej działalności jedynie do wynajmu biur. Oferujemy bardzo szeroki wachlarz wsparcia, zwłaszcza początkujących przedsiębiorców, od lokali, przez pomoc w prowadzeniu działalności, dotacje, projekty finansowane z UE, które wspierają innowacyjność firm - małych i średnich przedsiębiorstw z trzech powiatów, z trzech kluczowych branż z północy Opolszczyzny, któremu dedykowane są kolejne wydania naszego kwartalnika “Klimat dla biznesu”. Nasz wachlarz wsparcia, szczególnie dla młodych przedsiębiorców, jest szerszy niż innych instytucji otoczenia biznesu poza Opolem.

- Powiatowy Inkubator Przedsiębiorczości jest bardzo dobrze oceniany w regionie. Czym sobie zasłużyliście na takie noty?

- Inkubator jest przede wszystkim instytucją otoczenia biznesu i my tak działamy. Prowadzimy szereg różnych działań, które mają wspierać firmy w różnym zakresie: finan-

8

sowo poprzez dotacje i dofinansowania na rozpoczęcie działalności gospodarczej, poprzez doradztwo gospodarcze, coaching, szkolenia, organizację giełd i wydarzeń biznesowych. Nasz powiatowy inkubator jest również dobrze oceniany w Polsce. Jako inkubator działający poza Opolem, osiągnęliśmy szczyt, ale nie zamierzamy się zatrzymać.

Mamy nowe pomysły.

- Jak wygląda ten sukces w liczbach?

- Do tej pory przez inkubator przewinęło się 60 firm, które zatrudniały łącznie 69 osób. Obecnie w inkubatorze działają 22 podmioty gospodarcze, które dają pracę 35 osobom.

Pozyskaliśmy dotąd ponad 4,5 mln zł na wsparcie dla przedsiębiorców, z czego prawie 4 miliony pochodzą ze środków z Unii Europejskiej.

- Jakie są plany na najbliższy czas?

- Na razie nie chcę zdradzać szczegółów, ale walczymy o możliwość udziału w przedsięwzięciu, które zapewnia systemowe wsparcie dla przedsiębiorców na kilka lat do przodu. I to jest jeden z punktów dotyczących naszej przyszłości, na którym obecnie mocno się koncentrujemy.

MZ

Tylko pewne informacje W Kluczborskim Inkubatorze Przedsiębiorczości z powodzeniem działa Punkt Informacji Gospodarczej. Powstał w ramach projektu pn. „Wsparcie innowacyjności MŚP Subregionu Kluczbork – Namysłów – Olesno”.

i Przemysław Słabosz, prowadzi Punkt Informacji Gospodarczej, który powstał w ramach ww. projektu.

J

eśli przedsiębiorcy potrzebują informacji, to nie muszą ich już szukać na własną rękę. Wystarczy zgłosić się do Punktu Informacji Gospodarczej, który funkcjonuje przy KIP. Tam otrzymają sprawdzone informacje, z pierwszej ręki.

- Udzielamy informacji na temat możliwości pozyskiwania środków na rozwój firm.

Przedsiębiorców informujemy również o organizowanych wydarzeniach gospodarczych czy giełdach branżowych – opowiada Przemysław Słabosz, podinspektor ds. promocji i informacji KIP. Do Punktu Informacji Gospodarczej mogą zgłaszać się przedsiębiorcy z powiatów kluczborskiego, oleskiego i namysłowskiego, których firmy istnieją na rynku już co najmniej trzy lata.

- Specjalizujemy się w branżach kluczowych dla Subregionu Północnego – wyjaśnia Przemysław Słabosz. - W Regionalnej Strategii Innowacji Województwa Opolskiego zostały określone tzw. specjalizacje inteligentne. To branże przemysłu, które są priorytetowe dla Opolszczyzny. Badając rynek doszliśmy do wniosku, że w regionie północnym, na terenie którego działamy, najwięcej jest firm rolno-spożywczych, budowlanych i drzewnych. Wybraliśmy branże wiodące dla każdego z trzech powiatów subregionu, by z dofinansowania mogła skorzystać jak największa liczba przedsiębiorstw.

Firmy z branży drzewnej uwzględniono głównie ze względu na Dobrodzień, który jest mocnym punktem na stolarskiej mapie Polski. Zaraz za granicą powiatu kluczborskiego, już na terenie Wielkopolski, położony jest powiat kępiński, który również jest silnym ośrodkiem meblarskim. Wystarczy przejechać się droga krajową nr 11, by zauważyć, że po jej obu stronach miejscami jest więcej zakładów meblarskich niż przydrożnych drzew.

Projekt „Wsparcie innowacyjności MŚP Subregionu Kluczbork – Namysłów – Olesno”, oprócz stworzenia Punktu Informacji Gospodarczej, zakłada także prowadzenie coachingu biznesowego, szkolenia menedżerskie oraz organizację giełd kooperacyjnych.

!

KONTAKT Punkt Informacji Gospodarczej mieści się w Kluczborskim Inkubatorze Przedsiębiorczości ul. Sienkiewicza 22 46-200 Kluczbork www.inkubatorkluczbork.pl e-mail: projekty.inkubator@gmail.com tel.: 77 456 32 60; 77 412 91 13 fax: 77 456 32 60; 77 412 91 13 Godziny pracy biura: poniedziałek - piątek 7.00-15.00

9

Człowiek z Inkubatora

Fot. Monika Kluf

To nie parafraza tytułu kultowego filmu Andrzeja Wajdy. Paweł Wąsiak, dyrektor Kluczborskiego Inkubatora Przedsiębiorczości, zdobył I miejsce i tytuł „Człowieka Roku Opolszczyzny” w plebiscycie największego regionalnego dziennika „Nowej Trybuny Opolskiej”, w kategorii biznes.

W uzasadnieniu nagrody, Powiatowy Inkubator Przedsiębiorczości został oceniony jako jedna z najprężniej działających w województwie instytucji otoczenia biznesu. W prezentacji podczas gali wręczenia nagród w plebiscycie, która odbyła się w Centrum Wystawienniczo-Kongresowym w Opolu, oraz w medialnych relacjach przedstawiono działalność Inkubatora wspominając o realizowanych przezeń projektach i dotacjach. Była tam mowa również o projekcie, któremu poświęcony jest niniejszy kwartalnik. Inkubator ma wprawdzie dopiero 5 lat, ale zdążył się rozbudować. Działa w dwóch miejscach - przy ul. Sienkiewicza (w zaadaptowanej na ten cel opuszczonej hali produkcyjnej) oraz w nowo wybudowa-

nym obiekcie przy ul. Moniuszki, który łączy funkcję nowego dworca PKS z Inkubatorem, który ma pomieszczenia pod wynajem dla początkujących przedsiębiorców. Utworzenie inkubatora oferującego lokale na preferencyjnych warunkach i wsparcie przy tworzeniu i prowadzeniu działalności gospodarczej to autorski pomysł starosty Piotra Pośpiecha. Paweł Wąsiak z dobrym skutkiem tę ideę realizuje, czego dowodem jest to, jak Inkubator jest oceniany w regionie oraz sumy jakie pozyskuje na wsparcie dla przedsiębiorców w formie dotacji oraz profesjonalnych szkoleń, coachingu, giełd kooperacyjnych.

MK

Laureatami tytułu Człowiek Roku w Plebiscycie NTO zostali wyróżnieni ludzie związani z Inkubatorem- Piotr Pośpiech pomysłodawca jego stworzenia w dwóch lokalizacjach (II miejsce w kategorii samorządność i społeczność lokalna), - Paweł Wąsiak, dyrektor Inkubatora, który tę idęę realizuje (I miejsce w kategorii - biznes) oprócz nich, z powiatu kluczborskiego tytuł Człowieka Roku w kategorii działalność społeczna i charytatywna zdobyła Anna Włodarczyk (I miejsce) 10

To więcej niż szkolenia!

Powiat Kluczborski poprzez Kluczborski Inkubator Przedsiębiorczości realizuje projekt, który pomoże młodym firmom zwiększyć konkurencyjność na rynku. W jaki sposób?

Poprzez audyt innowacyjności, giełdy kooperacyjne, pomoc w opracowaniu strategii działania, usługi doradcze i efektywne biznesowe szkolenia.

Co

o f e ruj e

p roj e kt?

Fot. Monika Kluf

- szkolenia menadżerskie, dla kadry zarządzającej w MŚP, takie które nauczą przedsiębiorców skutecznego zarządzania operacyjnego, zarządzania zespołami, czy zarządzania strategicznego, gwarantującego skuteczne tworzenie wizji firmy i konkretnych, mierzalnych, długoterminowych celów; - pomoc w opracowaniu strategii rozwoju dla firm objętych projektem;

Do projektu zgłosiły się firmy z sektora MŚP z Subregionu Północnego Opolszczyzny, tj. z powiatów: kluczborskiego, namysłowskiego i oleskiego, które działają na rynku ponad dwa lata, w jednej z trzech kluczowych branż (według Regionalnej Strategii Innowacyjności do 2020 r.): budowlanej, drzewno- papierniczej, w tym meblarskiej, oraz rolno-spożywczej.

W jaki sposób firmy mogą zwiększyć swoją konkurencyjność? Poprzez zdobycie konkretnych narzędzi i umiejętności, które pomogą usprawnić funkcjonowanie firmy. Eksperci wskażą co wymaga korekty i nakreślą pożądany kierunek działania. Młode firmy mogą też liczyć na nawiązanie kontaktów z potencjalnymi kontrahentami w ramach dedykowanych uczestnikom giełd korporacyjnych dla poszczególnych branż.

MK

- coaching biznesowy dla przedsiębiorców, którzy chcą skutecznie realizować cele biznesowe, realizowany zgodnie ze standardami międzynarodowej organizacji coachingowej (ICF); - usługi doradcze – księgowe i kadrowo - płacowe - korzystanie z Punktu Informacyjnego działającego w Kluczborskim Inkubatorze Przedsiębiorczości; - audyty innowacyjności dla przedsiębiorstw, które chcą zmierzyć poziom innowacyjności firmy i kreatywności pracowników; - organizację giełd kooperacyjnych z trzech wymienionych wyżej kluczowych branż, które umożliwią wymianę doświadczeń, nawiązanie kontaktów biznesowych, pozyskanie potencjalnych klientów.

Takie wsparcie ma sens Joanna Gawrońska - Cieliszak

Szkolenia w ramach projektu z pewnością dały mi dużo głębszy wgląd w kondycję mojej działalności.

W tej chwili różne projekty oferują szkolenia, których poziom czasem odbiega od oczekiwań. Korzystałam z wielu szkoleń, ale te organizowane przez Inkubator wyróżniają się profesjonalizmem prowadzących i głębokim zrozumieniem potrzeb przedsiębiorców.

Były prowadzone w taki sposób, że z podanych nam narzędzi mogły skorzystać małe i duże firmy. Uświadomiłam sobie co oznacza właściwie określony cel, który musi być mierzalny, terminowy, zgodny z naszymi wartościami. Teoretycznie miałam tego świadomość, jednak praca z trenerami pozwoliła mi zaplano-

wać swoją biznesową przyszłość. Już zauważam zmiany w postaci fuzji z inną spółdzielnią socjalną o podobnym profilu działalności. Dzięki szkoleniom zrozumiałam, że czasem warto spojrzeć z innej perspektywy na to co się robi. Teraz narzędzia ze szkoleń wykorzystuję niemal na co dzień. Strategia, która ma być wisienką na torcie na zakończenie szkoleń i doradztwa - będzie mi pomagała podążać we właściwym kierunku.

Wiem jak skutecznie tworzyć zespoły, rozwiązywać problemy, motywować ludzi i siebie. Takie wspieranie przedsiębiorców ma sens i to są dobrze wydane unijne pieniądze.

11

freepik.com

Trendy w branży meblarskiej Jesteśmy szóstym producentem mebli na świecie!

Polskie drewno ma się dobrze

W ubiegłym roku wartość wyprodukowanych w Polsce mebli wyniosła 42,45 mld zł, z czego zdecydowaną większość sprzedano za granicę. Jest to o ponad 15 mld zł więcej niż w 2011 r. Analitycy spodziewają się kolejnych wzrostów.

Polski udział w światowym eksporcie mebli to ok.

6,3 proc. Jak podaje Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli, ponad 29 proc. eksportu stanowią meble do samodzielnego montażu, których wartość w poprzednim roku wyniosła 2,7 mld euro.

Wartość eksportu mebli tapicerowanych to 2,57 mld euro, a mebli do kuchni i jadalni 1,8 mld zł.

Polskie meble trafiają głównie na rynek niemiecki (36 proc.), do Wielkiej Brytanii (8 proc.), Czech (7 proc.), Francji (6 proc.) i Holandii (5 proc.).

Na podium w światowym rankingu producentów mebli znalazły się Chiny (produkcja warta 160 mld euro), USA (35 mld euro) i Niemcy (16,9 mld euro). Przed Polską uplasowały się jeszcze Włochy (15 mld euro) i Indie (11,4 mld euro).

90 proc. drewna przemysłowego jest wytwarzane w 25 krajach. Polska to 11 największy producent drewna na świecie.

Głównym dostawcą drewna na polski rynek są Lasy Państwowe. Surowiec z tego źródła pokrywa aż 90 proc. zapotrzebowania rodzimej branży meblarskiej. Szacuje się, że w tym roku na sprzedaż zostanie wystawione ok. 40,5 mln metrów sześciennych drewna. To o 2 mln więcej niż w ubiegłym roku.

Z informacji Lasów Państwowych wynika, że 83 proc. drewna trafi do rodzimych przedsiębiorców z branży drzewnej, papierniczej i meblarskiej, 14 proc. na cele opałowe, a niewielka część drewna o unikalnej jakości sprzedawana jest na aukcjach i submisjach drewna cennego. 1 proc. Lasy Państwowe wykorzystują na własne potrzeby.

Przedsiębiorcy mogą kupować drewno za pośrednictwem internetowego systemu aukcyjnego na Portalu Leśno-Drzewnym i w aplikacji e-drewno.

W tym roku na aukcję trafi 33,5 mln metrów sześciennych drewna.

(źródło: wmeritum.pl)

(źródło: www.koscierzyna.gdansk.lasy.gov.pl)

12

Otwarci na innowacje Silna pozycja branży na rynku międzynarodowym a także konkurencja, niedobory kadrowe i konieczność skrócenia czasu realizacji zamówień, wymuszają konieczność inwestycji w badania i rozwój. Firmy poszukują rozwiązań, które przełożą się na wzrost wydajności i elastyczności produkcji.

Kluczem dla rozwoju branży meblarskiej jest automatyzacja, która ma wpływ na wydajność, zmniejszenie liczby awarii w zakładach, a także ograniczenie kosztów energii elektrycznej.

Z danych firmy Astor wynika, że w pełni zautomatyzowanych jest 15 proc. krajowych przedsiębiorstw meblowych, w 75 proc. zakładów automatyzacja jest częściowa, w 9 proc. nie ma jej wcale. Wdrażane innowacje zwykle nie dotyczą całego zakładu, ale wybranych części: np. logistyki, magazynów wysokiego składowania, czy wytwarzania półproduktów.

Meblowe zwyczaje zakupowe Polaków Rozwój rynku mieszkaniowego i szybko zmieniające się trendy sprawiają, że przeciętna rodzina kupuje nowe meble średnio co 2,5 roku.

Z raportu „Meble - Polaków zwyczaje zakupowe 2016” wynika, że blisko 40 proc. z nas najchętniej kupuje meble w sieciowych salonach wyposażenia wnętrz, 8 proc. robi to w internecie, a niespełna 5 proc. bezpośrednio u stolarza lub producenta mebli.

Preferujemy meble o prostej formie, bez bogatych zdobień i w stonowanych, naturalnych kolorach. Blisko 60 proc. Polaków deklaruje, że funkcjonalność mebla jest ważniejsza niż jego design.

Większość uważa również, że kuchnia i salon pełnią przede wszystkim funkcje użytkowe, nie zaś reprezentacyjne. Główną determinantą zakupów meblowych jest konieczność.

Prawie połowa Polaków przeznacza na zakupy meblowe bieżące środki finansowe, 40 proc. odkłada pieniądze na tego typu zakupy, a 8 proc. korzysta z pożyczek. Co ciekawe, rządowy program „Rodzina 500+” nie wpłynął na większe zainteresowanie meblami dla dzieci i młodzieży. Popyt na tego typu wyposażenie wynosi niezmiennie ok. 9 proc.

Innowacyjność popłaca i przynosi wymiernie efekty.

W jednym z polskich zakładów produkujących półprodukty dla branży meblowej zastosowano roboty do klejenia mebli, co znacznie przyspieszyło proces produkcji. Wpływ na efektywność mają również systemy IT, które zwiększają produktywność o średnio 20-30 proc. Systemy pozwalają usprawnić komunikację w zakładzie, a także raportują przebieg pracy, co przekłada się na mniejsze koszty odpadów i wewnętrznej logistyki. (źródło: www.businessinsider.com.pl)

Polska Tygrysem Stolarki Otworowej Nasz kraj z udziałem 21,5 proc. utrzymał pozycję lidera w eksporcie stolarki budowlanej w Unii Europejskiej w 2016 r.

Badanie wykonane przez ASM - Centrum Badań i Analiz Rynku na zlecenie Związku Polskie Okna i Drzwi pokazało, że drugi rok z rzędu Polska pozostaje liderem branży. Eksport w 2016 r. wyniósł 1555,3 mln euro, co równa się wzrostowi o 0,3 proc. względem 2015 r. W 2004 r, kiedy Polska wstępowała do UE, udział we wspólnotowym eksporcie wynosił 7,6 proc., a sprzedaż zagraniczna kształtowała się na poziomie ok. 300 mln euro.

Drugie w kolejności są Niemcy (wartość eksportu: 1416,1 mln euro), które do 2014 r. znajdowały się na pozycji lidera branży. Trzecie miejsce zajmują Włochy z ponad 7-proc. udziałem na rynku unijnym.

Sektor stolarki budowlanej jest jedną z najszybciej rozwijających się branż w Polsce. Największą popularnością cieszą się polskie okna i drzwi z drewna oraz PCV, a także aluminiowe i stalowe wykończenia. Od ub.r. eksport tej branży promuje hasło „Tygrys Stolarki Otworowej”. (źródło: www.swiat-szkla.pl)

(źródło: www.wydawnictwo.meble.pl)

13

Remarketing na Facebooku Radzi Mirosław Marzec, autor bloga mirekmarzec.com

Fot. Archiwum prywatne

Wiesz co oznacza słowo „remarketing”? Jeśli nie, to koniecznie przeczytaj ten artykuł i odpowiedz sobie na pytanie: „Jak wielu klientów tracisz, nie stosując go?”

Aby wyjaśnić jak działa remarketing – dam Ci przykład.

Załóżmy, że wchodzisz na stronę internetową sprzedawcy sprzętu RTV. Oglądasz najnowszy model telewizora LED. Opuszczając stronę już po chwili widzisz reklamę telewizora, który był w sklepie internetowym. Reklama śledzi Cię. Pojawia się w różnych miejscach na Facebooku, kiedy przeglądasz oś czasu, pojawia się w prawej kolumnie.

Pojawia się na innych stronach, w aplikacjach.

Zastanawiasz się o co chodzi i skąd ta reklama? To jest właśnie remarketing. Niektórzy mówią – reklama śledząca.

I też myślę, że nazwa jest poprawna.

Dlaczego remarketing jest ważny?

Remarketing, to nic innego jak trafianie do osób, które były na Twojej stronie internetowej i dokonały na niej określonych czynności (np. obejrzały ofertę). Tę grupę osób możesz zapisać na Facebooku jako grupę odbiorców.

Kampanie reklamowe na Facebooku mogą być lepsze lub gorsze. Na ich jakość wpływ ma wiele czynników. Moim zdaniem najważniejszy element dobrej kampanii to dobrze dobrana grupa docelowa odbiorców reklamy. Bo co nam da reklama kierowana do kogoś, kto kompletnie nie jest zainteresowany nasza ofertą? Koszty! Bo reklama kosztuje.

Zysków na pewno nie będzie!

Kiedy rozmawiam z osobami, które tworzyły kampanie reklamowe na Facebooku, to często słyszę, że odbiorców reklamy ustawiali według zainteresowań. Przykładowo sprzedawali produkty z branży meblowej, to ustawiali jako zainteresowania meble, stolarstwo, itp. Rzadko zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszystkie osoby zainteresowane meblami czy stolarstwem będą chciały zostać klientami hurtowni sprzedającej akcesoria meblowe.

14

Dlatego właśnie warto kierować reklamy do osób, które były już na naszej stronie internetowej, ponieważ znają one nasz produkt. Kojarzą go. Jest więc większa szansa, że przekonamy ich do zakupu?

Jak dotrzeć do tych osób?

Absolutną koniecznością jest tutaj piksel Facebooka.

Więcej informacji o nim i o tym jak go zainstalować znajdziesz na moim blogu pod adresem www.mirekmarzec. com. Piksel Facebooka to dziś absolutna podstawa we wszelkich działaniach reklamowych. Jeśli jeszcze go nie masz, to koniecznie zainstaluj go.

Za pomocą piksela możesz budować grupy odbiorców, czyli osoby odwiedzające określone strony i podstrony w Twoim serwisie www. Możesz też wskazać przedział czasowy, od 1 do 180 dni. Czyli czas kiedy ktoś był ostatni raz na stronie internetowej. Gdy stworzysz grupy odbiorców, możesz kierować reklamę do tych właśnie odbiorców. Inną do kogoś, kto oglądał ofertę nr 1, inną do osoby, która oglądała ofertę nr 2, itd.

Docieranie do osób, które były na naszej stronie internetowej powinno być jedną z podstawowych działań reklamowych. Kierując reklamę do kogoś, kto zna Twoją ofertę i dając mu np. rabat, możesz doprowadzić do konwersji, czyli inaczej mówiąc zakupu.

Pamiętaj!

Pierwsza reklama nie sprzedaje. Klient musi mieć kontakt z Twoją reklamą co najmniej kilka razy, aby dokonać zakupu. Musisz go też przekonać. Masz do tego doskonałe pole do popisu za pomocą remarketingu.

Jak przemawiać

by słuchacz nie zasnął?

Ważne wskazówki od eksperta z dziedziny komunikacji dla przedsiębiorców, którzy muszą występować publicznie na spotkaniach z partnerami, kontrahentami, klientami lub wtedy gdy chcą pozyskać nowych klientów lub zareklamować produkt.

W każdej firmie pojawiają się sytuacje, w których potrzebne jest zrobienie choćby krótkiej prelekcji, prezentując wyniki za ostatni rok czy nowy produkt wprowadzany na rynek. Żeby wykład nie był nudny, należy do niego włączyć elementy angażujące i skupiające uwagę.

Dobry wykład jest sztuką, której można się nauczyć, wystarczy pamiętać o kilku kwestiach. Tak jak do większości rzeczy, tak i do wykładu, trzeba się przygotować.

Należy stworzyć kontekst wykładu.

Musimy sobie odpowiedzieć na kilka ważnych pytań: a. Ile czasu powinniśmy przeznaczyć na prelekcję?

10, 15, 20 minut? b. W której części dnia będziemy mieć przemowę?

Inną uwagę uczestników uzyskamy rano, a inną po południu. c. Ile będzie osób na wystąpieniu?

Inaczej przemawiamy do 10, a inaczej do 100 osób. d. Jakiego sprzętu użyjemy do prelekcji?

Czy będziemy „mówić z głowy” czy korzystać z urządzeń multimedialnych: komputera i rzutnika czy flipcharta?

Kolejny etap przygotowania dobrego wykładu to pytanie o PUBLICZNOŚĆ. Jaki jest jej stopień znajomości tematu: podstawowy, średni czy zaawansowany?

Odpowiedź pozwoli nam najtrafniej wybrać język, jakim powinniśmy komunikować się ze słuchaczami. Czy ma być to język eksperta czy laika?

Ostrożnie jednak! Zdobycie informacji na temat swoich słuchaczy obarczone jest ryzykiem stworzenia w naszej głowie zbyt sztywnego ich obrazu.

ZACZNIJ TRZĘSIENIEM ZIEMI! Przykuj uwagę słuchacza

już na początku wystąpienia. Oto kilka sprawdzonych sposobów na „mocne wejście”: LICZBY: 15 zepsutych produktów dziennie, 45 tygodniowo, 180 miesięcznie, 2160 rocznie - oto rozmiar zniszczeń, jaki potrafi dokonać niestaranne wykonanie…

PYTANIE PROWOKUJĄCE: Domyślam się, że nikt z Państwa nie zastanawiał się jaką rolę na co dzień spełnia dział kontroli jakości? Moją rolą jest przedstawienie jej Państwu…

PYTANIE RETORYCZNE: Jakie jest znaczenie kontroli jakości w firmie? Celem mojego wystąpienia jest zapoznanie Państwa z trzema kluczowymi zaletami…

ANEGDOTA nawiązująca do tematu, żart rysunkowy lub zdjęcie.

A co zrobić, jeśli wystąpienie trwa trudne 90 minut?

To zabieg mocno ryzykowny, ale możliwy do zrealizowania.

Należy przedstawić słuchaczom PLAN WYSTĄPIENIA. Po takim wstępnie można przejść do omawiania interesującego nas zagadnienia.

Warto też podać CZAS TRWANIA wykładu. Zabieg pozwala słuchaczom uspokoić się i mentalnie nastawić na słuchanie. Uwaga! Podanie czasu wykładu zmusza prelegenta do dyscypliny.

I na koniec, często lekceważone, ale ważne zadanie.

Na wykładzie także musisz zadbać o ZAANGAŻOWANIE SŁUCHACZY. Mimo, iż wykład jest formą pasywną, nie musi on jednak taki zawsze być. Wystarczy, że będziemy trzymać się kilku prostych zasad, a będzie on o wiele bardziej atrakcyjny dla naszych słuchaczy.

Fot. Archiwum prywatne

dr Agnieszka Gawor Psycholog, konsultant i od 15 lat certyfikowany trener biznesu. Specjalistka w zakresie komunikacji w organizacji, zarządzania zasobami ludzkimi, autoprezentacji biznesowej, umiejętności osobistych, relacji interpersonalnych…

Posiada akredytację na poziomie ACC Coach International Coach Federation (ICF).

Kontakt: gawor@responsa.com.pl

15

Wydawca: Powiat Kluczborski Kluczborski Inkubator Przedsiębiorczości ul. Sienkiewicza 22 46-200 Kluczbork tel./fax 77 456 32 60; 77 412 91 13 www.inkubatorkluczbork.pl e-mail: inkubator@powiatkluczborski.pl Publikacja bezpłatna wydana w ramach projektu nr: RPOP.02.03.0016-0002/15:

„Wsparcie innowacyjności MŚP Subregionu Kluczbork-Namysłów-Olesno” współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 2.3 Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2014-2020