De Vuurpijl Plot Opera Het verhaal van De Vuurpijl gaat over een vuurpijl die denkt dat alles in de wereld draait om hem alleen. Bij de start van de opera bevinden we ons in het paleis van de koning waar het huwelijk van de prins en prinses plaatsvindt. Al het personeel zit klaar mijn zijn/haar instrument om voor het liefdespaar te spelen, de koning zelf dirigeert. Twee bediendes van de koning zullen ons een prachtig verhaal vertellen. Al het vuurwerk is zeer opgewonden, omdat zij zich straks tussen de sterren zullen mogen voegen, ze gaan de lucht in, en dat voor het koningspaar! Echter, een van hen, de vuurpijl, heeft het in zijn hoofd gehaald dat het bruidspaar trouwt vanwege hem. Niet HIJ zal afgaan voor HUN huwelijk, ZIJ trouwen vanwege ZIJN verschijning. Als al het vuurwerk klaar staat om de lucht in te gaan, haalt de vuurpijl het in zijn hoofd om hen op dat moment te laten zien hoe prachtig dramatisch hij kan huilen. Wanneer het vuurwerk af gaat is de vuurpijl te nat en komt er niets van zijn verschijning terecht. Hij beslist dat ze hem vast bewaren voor een belangrijker moment. Hij wordt in de sloot gegooid tussen de padden en kikkers. Zij kletsen en kwaken, maar luisteren nooit. Belachelijk, vindt de Vuurpijl. Alles en iedereen hoort toch naar HEM te luisteren? Wanneer de kikkers verdwijnen, strijkt er een Libelle neer bij de vuurpijl. Ze onderzoekt hem en vraagt wie zijn vrienden zijn. De vuurpijl zegt dat hij genoeg publiek heeft, en dat hijzelf zijn beste publiek is. De Libelle probeert hem te laten zien dat hij eigenlijk hartstikke eenzaam is. Hij heeft alle ogen van alle mensen nodig om te bestaan, maar maakt nooit werkelijk contact met een ander. Ze vraagt hem: "Als een tak breekt in het bos, en er is niemand die het hoort, is de tak dan gebroken?". De Libelle laat de vuurpijl alleen, wanneer er in de verte twee jongens komen aangelopen. Ze zijn van plan een fikkie te stoken. De vuurpijl raakt opgewonden, zij gaan hem aansteken! Wanneer het vuur de vuurpijl raakt en hij de lucht in schiet, zijn de jongens al weggerend. Niemand die hem ziet, niemand die getuige is van zijn verschijning. Dolgelukkig roept de vuurpijl: ik wist wel dat ik een sensatie zou veroorzaken! Filosofie/ visie van regisseuse Shanna Chatterjee “Voor mij gaat deze opera over de vraag hoe we werkelijk in contact komen met een ander en hoe belangrijk het contact met een ander voor ons is. Hebben we andere mensen nodig om onze ervaringen mee te delen? Of is een gebeurtenis even groots en even aanwezig wanneer alleen wijzelf hiervan getuige zijn? Is iets gebeurd als niemand het gehoord of gezien heeft? Hoe groot is het belang van een ander? En hoe groot is het belang van het soort contact dat we maken met een ander? Naar mijn idee sluit de vuurpijl het werkelijk contact maken met anderen uit, omdat hij kiest voor eenrichtingsverkeer. Hij vindt dat alles en iedereen naar hem moet kijken en luisteren, maar verdiept zich niet in dat wat anderen hem zouden kunnen laten inzien. Dat wat anderen hem zouden kunnen bieden. We zijn per definitie alleen. Allemaal. We worden alleen geboren en we worden alleen terug gegeven aan de sterren, maar daar tussenin hebben we de keuze om ons te verbinden met een ander. Om niet alleen te zijn. En dan is de vraag daarbij natuurlijk: als we iemand tegenover ons hebben, zijn we dan per definitie in contact, of kunnen we ook dan nog niet in contact zijn? Zoals de vuurpijl. Omringd door anderen, maar nooit in contact. Elke wijze van leven is waardevol, hoe dan ook, maar zoals een van de hoofdrolspelers Youssef tegen mij zei: ‘alleen is het wel een stukje minder gezellig’.”
5