Marksizmvegerillasavasi

LATİN AMERİKA önemli denemesi, gerillaların yenilgisi ve 1967 Ekiminde Guevara'nın trajik ölümü ile sonuçlandı. Guevara'nın, gerillaların, Küba koşulları içerisinde olduğu üzere, Bolivya köylülerinin desteğini kazanamadığını teslim etmiş olduğu bildirilmiştir. Bolivya Komünist Partisi yöneticilerinin görüşüne göre, «gerillalar eylemlerine, gelişmeleri için vazgeçilmez olan siyasal ve toplumsal etmenlerin, tam bir değerlendirmesini yapmadan başladılar ve henüz olgunlaşmadan bir varlık göstermeye kalkıştılar.» Bununla birlikte Bolivya'daki aksilik, Bolivya Komünistlerinin belirttikleri gibi, gerilla mücadelesi kavramının kendisini hükümsüz kılmamıştır.(2) Peru'daki buna benzer terslik için de aynı şey söylenebilir. Gerçekten, koşulların mücadeleyi gerektirdiği ülkelerde bütün Lâtin Amerika Komünist Partileri, silâhlı mücadele hazırlıklarına daha büyük bir önem vermişlerdir.

Havana'daki 1967 OLAS Kongresindeki tartışmaların gösterdiği gibi, bu durum; barışçı mücadele biçimlerinin makul bir şekilde, ciddî ekonomik, sosyal ve siyasal değişiklikler yapabilecek anti-emperyalist halk hükümetlerinin teşkil edilmesini sağladığı belirli ülkelerdeki komünistlerin tutumu ile dengelenmiştir. Şili askerî «goril» ögelerinin emperyalist müdahalesi tehlikesi bilinmekle birlikte, Şili bu ülkelerden biri olarak kabul edilmiştir. OLAS Kongresi Lâtin Amerikadaki devrimci güçler arasında ortak yaklaşımlar ve anlayışlar sağlanması için gösterilen ilk çabalardan ancak bir tanesi idi.

Bu kitaba, Lâtin Amerikadaki radikal küçük burjuva görüşünü yansıtan ve Che Guevara'nın örgütlemiş ol(2) Bolivya Komünist Partisi Sekreterliği üyesi Jorge Kolle ile görüşme, Şili Komünist Gazetesi El Siglo'nun editörü Eduardo Labarca, Morning Star'da basıldığı gibi, Londra, 27 Kasım 1967.

351